Αναίρεση που άσκησε στις 10 Φεβρουαρίου 2006 η Soffass SpA κατά της αποφάσεως του Πρωτοδικείου των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων που εκδόθηκε στις 23 Νοεμβρίου 2005 στην υπόθεση T-396/04, Soffass SpA κατά Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (ΓΕΕΑ)

(Υπόθεση C-92/06 P)

(2006/C 121/05)

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: Soffass SpA [εκπρόσωποι: V. Bilardo, C. Bacchini, M. Mazzitelli, avvocati]

Αντίδικος στην αναιρετική διαδικασία: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (ΓΕΕΑ)

Λοιποί διάδικοι: Sodipan SCA, παρεμβαίνουσα.

Αιτήματα της αναιρεσείουσας

Η αναιρεσείουσα ζητεί από το Δικαστήριο:

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Η αναιρεσείουσα ισχυρίζεται ότι η αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση εκδόθηκε κατά παράβαση του άρθρου 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', και παράγραφος 2, στοιχείο α', δεύτερη περίπτωση, του κανονισμού (ΕΚ) 40/94 (1), που προβλέπει τα εξής: «Το αιτούμενο σήμα δεν γίνεται δεκτό για καταχώρηση, εάν, λόγω του ταυτοσήμου του ή της ομοιότητας με το προγενέστερο σήμα και του ταυτοσήμου ή της ομοιότητας των προϊόντων ή υπηρεσιών που προσδιορίζουν τα δύο σήματα, υπάρχει κίνδυνος σύγχυσης του κοινού της εδαφικής περιοχής στην οποία απολαύει προστασίας το προγενέστερο σήμα […]». Με την αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση δεν ελήφθη υπόψη προσηκόντως η έννοια του κινδύνου σύγχυσης, όπως έχει ερμηνευθεί από το Δικαστήριο των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων.

Κατά την αναιρεσείουσα, μεταξύ των σημάτων τα οποία αφορά η παρούσα διαφορά δεν μπορεί να υπάρξει σύγχυση, διότι τα εν λόγω σήματα εμφανίζουν προφανείς φωνητικές, οπτικές, απεικονιστικές και εννοιολογικές διαφορές.

(1)  ΕΕ L 11, της 14/01/1994, σ. 1.