This document is an excerpt from the EUR-Lex website
Document 62013CA0148
Joined Cases C-148/13 to C-150/13: Judgment of the Court (Grand Chamber) of 2 December 2014 (requests for a preliminary ruling from the Raad van State — Netherlands) — A (C-148/13), B (C-149/13), C (C-150/13) v Staatssecretaris van Veiligheid en Justitie (References for a preliminary ruling — Area of freedom, security and justice — Directive 2004/83/EC — Minimum standards for granting refugee status or subsidiary protection status — Article 4 — Assessment of facts and circumstances — Methods of assessment — Acceptance of certain types of evidence — Extent of the competent national authority’s powers — Fear of persecution on grounds of sexual orientation — Differences between, on the one hand, the limitations that apply to the verification of statements and documentary or other evidence as regards the declared sexual orientation of an applicant for asylum and, on the other hand, those that apply to the verification of those elements as regards other grounds for persecution — Directive 2005/85/EC — Minimum standards in respect of procedures in Member States for granting and withdrawing refugee status — Article 13 — Requirements for a personal interview — Charter of Fundamental Rights of the European Union — Article 1 — Human dignity — Article 7 — Respect for private and family life)
Συνεκδικασθείσες υποθέσεις C-148/13 έως C-150/13: Απόφαση του Δικαστηρίου (τμήμα μείζονος συνθέσεως) της 2ας Δεκεμβρίου 2014 [αίτηση του Raad van State (Κάτω Χώρες) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — A (C-148/13), B (C-149/13), C (C-150/13) κατά Staatssecretaris van Veiligheid en Justitie (Προδικαστική παραπομπή — Χώρος ελευθερίας, ασφάλειας και δικαιοσύνης — Οδηγία 2004/83/ΕΚ — Ελάχιστες απαιτήσεις για τη χορήγηση του καθεστώτος του πρόσφυγα ή του καθεστώτος επικουρικής προστασίας — Άρθρο 4 — Αξιολόγηση των γεγονότων και περιστάσεων — Προϋποθέσεις εκτιμήσεως — Αποδοχή ορισμένων αποδεικτικών στοιχείων — Έκταση των εξουσιών των αρμόδιων εθνικών αρχών — Φόβος διώξεως λόγω του γενετήσιου προσανατολισμού — Διαφορές μεταξύ, αφενός, των περιορισμών που αφορούν την αξιολόγηση των δηλώσεων και των εγγράφων ή λοιπών αποδείξεων σχετικά με τον προβαλλόμενο γενετήσιο προσανατολισμό του αιτούντος άσυλο και, αφετέρου, των περιορισμών που εφαρμόζονται στην εξακρίβωση των ίδιων στοιχείων σχετικά με λοιπούς λόγους διώξεως — Οδηγία 2005/85/ΕΚ — Ελάχιστες προδιαγραφές για τη χορήγηση και ανάκληση του καθεστώτος του πρόσφυγα στα κράτη μέλη — Άρθρο 13 — Προϋποθέσεις της προσωπικής συνεντεύξεως — Χάρτης των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης — Άρθρο 1 — Ανθρώπινη αξιοπρέπεια — Άρθρο 7 — Σεβασμός της ιδιωτικής και οικογενειακής ζωής)
Συνεκδικασθείσες υποθέσεις C-148/13 έως C-150/13: Απόφαση του Δικαστηρίου (τμήμα μείζονος συνθέσεως) της 2ας Δεκεμβρίου 2014 [αίτηση του Raad van State (Κάτω Χώρες) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — A (C-148/13), B (C-149/13), C (C-150/13) κατά Staatssecretaris van Veiligheid en Justitie (Προδικαστική παραπομπή — Χώρος ελευθερίας, ασφάλειας και δικαιοσύνης — Οδηγία 2004/83/ΕΚ — Ελάχιστες απαιτήσεις για τη χορήγηση του καθεστώτος του πρόσφυγα ή του καθεστώτος επικουρικής προστασίας — Άρθρο 4 — Αξιολόγηση των γεγονότων και περιστάσεων — Προϋποθέσεις εκτιμήσεως — Αποδοχή ορισμένων αποδεικτικών στοιχείων — Έκταση των εξουσιών των αρμόδιων εθνικών αρχών — Φόβος διώξεως λόγω του γενετήσιου προσανατολισμού — Διαφορές μεταξύ, αφενός, των περιορισμών που αφορούν την αξιολόγηση των δηλώσεων και των εγγράφων ή λοιπών αποδείξεων σχετικά με τον προβαλλόμενο γενετήσιο προσανατολισμό του αιτούντος άσυλο και, αφετέρου, των περιορισμών που εφαρμόζονται στην εξακρίβωση των ίδιων στοιχείων σχετικά με λοιπούς λόγους διώξεως — Οδηγία 2005/85/ΕΚ — Ελάχιστες προδιαγραφές για τη χορήγηση και ανάκληση του καθεστώτος του πρόσφυγα στα κράτη μέλη — Άρθρο 13 — Προϋποθέσεις της προσωπικής συνεντεύξεως — Χάρτης των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης — Άρθρο 1 — Ανθρώπινη αξιοπρέπεια — Άρθρο 7 — Σεβασμός της ιδιωτικής και οικογενειακής ζωής)
ΕΕ C 46 της 9.2.2015, pp. 4–5
(BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, HR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)
9.2.2015 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 46/4 |
Απόφαση του Δικαστηρίου (τμήμα μείζονος συνθέσεως) της 2ας Δεκεμβρίου 2014 [αίτηση του Raad van State (Κάτω Χώρες) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — A (C-148/13), B (C-149/13), C (C-150/13) κατά Staatssecretaris van Veiligheid en Justitie
(Συνεκδικασθείσες υποθέσεις C-148/13 έως C-150/13) (1)
((Προδικαστική παραπομπή - Χώρος ελευθερίας, ασφάλειας και δικαιοσύνης - Οδηγία 2004/83/ΕΚ - Ελάχιστες απαιτήσεις για τη χορήγηση του καθεστώτος του πρόσφυγα ή του καθεστώτος επικουρικής προστασίας - Άρθρο 4 - Αξιολόγηση των γεγονότων και περιστάσεων - Προϋποθέσεις εκτιμήσεως - Αποδοχή ορισμένων αποδεικτικών στοιχείων - Έκταση των εξουσιών των αρμόδιων εθνικών αρχών - Φόβος διώξεως λόγω του γενετήσιου προσανατολισμού - Διαφορές μεταξύ, αφενός, των περιορισμών που αφορούν την αξιολόγηση των δηλώσεων και των εγγράφων ή λοιπών αποδείξεων σχετικά με τον προβαλλόμενο γενετήσιο προσανατολισμό του αιτούντος άσυλο και, αφετέρου, των περιορισμών που εφαρμόζονται στην εξακρίβωση των ίδιων στοιχείων σχετικά με λοιπούς λόγους διώξεως - Οδηγία 2005/85/ΕΚ - Ελάχιστες προδιαγραφές για τη χορήγηση και ανάκληση του καθεστώτος του πρόσφυγα στα κράτη μέλη - Άρθρο 13 - Προϋποθέσεις της προσωπικής συνεντεύξεως - Χάρτης των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Άρθρο 1 - Ανθρώπινη αξιοπρέπεια - Άρθρο 7 - Σεβασμός της ιδιωτικής και οικογενειακής ζωής))
(2015/C 046/05)
Γλώσσα διαδικασίας: η ολλανδική
Αιτούν δικαστήριο
Raad van State
Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης
A (C-148/13), B (C-149/13), C (C-150/13)
κατά
Staatssecretaris van Veiligheid en Justitie
παρισταμένης της: Ύπατης Αρμοστείας των Ηνωμένων Εθνών για τους Πρόσφυγες (UNHCR)
Διατακτικό
1) |
Το άρθρο 4, παράγραφος 3, στοιχείο γ', της οδηγίας 2004/83/ΕΚ του Συμβουλίου, της 29ης Απριλίου 2004, για θέσπιση ελάχιστων απαιτήσεων για την αναγνώριση και το καθεστώς των υπηκόων τρίτων χωρών ή των απάτριδων ως προσφύγων ή ως προσώπων που χρήζουν διεθνούς προστασίας για άλλους λόγους, καθώς και το άρθρο 13, παράγραφος 3, στοιχείο α', της οδηγίας 2005/85/ΕΚ του Συμβουλίου, της 1ης Δεκεμβρίου 2005, σχετικά με τις ελάχιστες προδιαγραφές για τις διαδικασίες με τις οποίες τα κράτη μέλη χορηγούν και ανακαλούν το καθεστώς του πρόσφυγα, έχουν την έννοια ότι αντιτίθενται σε πρακτική κατά την οποία οι αρμόδιες εθνικές αρχές, οι ενέργειες των οποίων υπόκεινται σε δικαστικό έλεγχο, στο πλαίσιο εκτιμήσεως των γεγονότων και περιστάσεων που αφορούν τον γενετήσιο προσανατολισμό του αιτούντος άσυλο η αίτηση του οποίου στηρίζεται σε φόβο διώξεως λόγω του προσανατολισμού του αυτού, προβαίνουν στην αξιολόγηση των δηλώσεων και των εγγράφων ή άλλων αποδείξεων που προσκομίζονται προς στήριξη τέτοιων αιτήσεων μέσω υποβολής ερωτήσεων βασιζόμενων αποκλειστικά και μόνο σε στερεοτυπικές αντιλήψεις για τους ομοφυλόφιλους. |
2) |
Το άρθρο 4 της οδηγίας 2004/83, ερμηνευόμενο υπό το πρίσμα του άρθρου 7 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, έχει την έννοια ότι αντιτίθεται σε πρακτική κατά την οποία οι αρμόδιες εθνικές αρχές, στο πλαίσιο της εκτιμήσεως αυτής, προβαίνουν σε υποβολή διερευνητικών ερωτήσεων σχετικά με τις σεξουαλικές πρακτικές του αιτούντος άσυλο. |
3) |
Το άρθρο 4 της οδηγίας 2004/83, ερμηνευόμενο υπό το πρίσμα του άρθρου 1 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, έχει την έννοια ότι αντιτίθεται σε πρακτική κατά την οποία οι αρμόδιες εθνικές αρχές, στο πλαίσιο της εν λόγω εκτιμήσεως, κρίνουν παραδεκτά αποδεικτικά στοιχεία όπως είναι η τέλεση ομοφυλοφιλικών πράξεων από τον αιτούντα άσυλο, η υποβολή του σε «τεστ» προκειμένου να αποδείξει την ομοφυλοφιλία του ή ακόμα οι εκ μέρους του προσκομιζόμενες βιντεοσκοπημένες λήψεις τέτοιων πράξεων. |
4) |
Το άρθρο 4, παράγραφος 3, της οδηγίας 2004/83 και το άρθρο 13, παράγραφος 3, στοιχείο α', της οδηγίας 2005/85 έχουν την έννοια ότι αντιτίθενται σε πρακτική κατά την οποία οι αρμόδιες εθνικές αρχές, στο πλαίσιο της ίδιας εκτιμήσεως, κρίνουν αναξιόπιστες τις δηλώσεις του αιτούντος άσυλο στηριζόμενες αποκλειστικά και μόνο στον λόγο ότι ο αιτών δεν επικαλέστηκε τον προβαλλόμενο γενετήσιο προσανατολισμό του την πρώτη φορά που του δόθηκε η ευκαιρία να εκθέσει τους λόγους διώξεώς του. |