52018AR1019

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

EUROPA
EUR-Lex home
EUR-Lex - 52018AR1019 - EN

Help

Search tips

Need more search options? Use the Advanced search

Document 52018AR1019

Help

Γνωμοδότηση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής των Περιφερειών με θέμα «Η συμβολή των δήμων και των περιφερειών της ΕΕ στην 14η διάσκεψη των μερών (COP14) της σύμβασης για τη βιολογική ποικιλότητα (Convention on Biological Diversity/CBD) και στη στρατηγική της ΕΕ για τη βιοποικιλότητα μετά το 2020»

COR 2018/01019

ΕΕ C 461 της 21.12.2018, pp. 24–29 (BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, HR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)

HTML

PDF

Official Journal

21.12.2018

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 461/24

(2018/C 461/04)

Εισηγητής:	Roby BIWER (LU/PES), μέλος του δημοτικού συμβουλίου του Bettembourg
Έγγραφο αναφοράς:	Επιστολή του κ. Frans Timmermans, αντιπροέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Απρίλιος 2018

Η ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΤΩΝ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΩΝ

Α. Τρέχουσα κατάσταση όσον αφορά την επίτευξη των στόχων βιοποικιλότητας στην Ευρώπη και τον κόσμο

εκφράζει την ανησυχία της για τη σοβαρότητα της απώλειας βιοποικιλότητας που δεν περιορίζεται στην απώλεια ζωικών και φυτικών ειδών, αλλά επηρεάζει αρνητικά τις μελλοντικές ευκαιρίες —οικονομικές, περιβαλλοντικές, ακόμα και κοινωνιακές ή πολιτιστικές·

επισημαίνει ότι σύντομα εκπνέουν οι προθεσμίες για δύο σημαντικά πολιτικά μέσα προστασίας και βιώσιμης αξιοποίησης της βιοποικιλότητας —συγκεκριμένα, για το Στρατηγικό σχέδιο για τη βιοποικιλότητα 2011-2020 της σύμβασης για τη βιολογική ποικιλότητα (Στρατηγικό σχέδιο CBD) και για την αντίστοιχη Στρατηγική βιοποικιλότητας της ΕΕ 2020·

επαναλαμβάνει ότι —παρά την κατά τόπους αξιοσημείωτη πρόοδο— οι επιστημονικές ενδείξεις μαρτυρούν ότι ο κόσμος, εν γένει, και πολλές τοπικές και περιφερειακές αρχές (ΤΠΑ), ειδικότερα, δεν έχουν προοδεύσει αρκετά προς την κατεύθυνση της επίτευξης όλων των γενικών Στόχων του Aichi για τη βιοποικιλότητα (ΣΑΒ) και της υλοποίησης της στρατηγικής της ΕΕ για τη βιοποικιλότητα. Ωστόσο, πολλά μπορούν να γίνουν ακόμη μέχρι το 2020 και η προπαρασκευαστική φάση για το παγκόσμιο πλαίσιο βιοποικιλότητας μετά το 2020 έχει ήδη αρχίσει·

τονίζει ότι η παγκόσμια απώλεια βιοποικιλότητας, καθώς και η απώλεια και η υποβάθμιση των οικοσυστημάτων, αποτελεί μείζονα απειλή για το μέλλον του πλανήτη μας· στο γενικό πολιτικό πλαίσιο της επίτευξης των Στόχων Βιώσιμης Ανάπτυξης του ΟΗΕ (ΣΒΑ), η αντιμετώπιση και η αντιστροφή της απώλειας βιοποικιλότητας και η αποκατάσταση των οικοσυστημάτων αποτελεί ζωτική συνιστώσα, που συνδέεται άμεσα με την καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής·

αναγνωρίζει τον σωρευτικό αντίκτυπο των μεμονωμένων τοπικών δράσεων (ή της απουσίας τους) στη γενικότερη κρίση βιοποικιλότητας, πράγμα που αναδεικνύει τον κίνδυνο «στενής οριοθέτησης», δηλαδή της αντιμετώπισης κάθε σχετικής με τη βιοποικιλότητα περίπτωσης μεμονωμένα και σε τοπικό επίπεδο, παραβλέποντας τόσο τον γενικότερο αντίκτυπό της όσο και άλλες εξωτερικές επιδράσεις, και υπογραμμίζει την ανάγκη μιας ισορροπημένης μικρο- και μακρο-προοπτικής·

επιμένει ότι υφίστανται επαρκείς ενδείξεις και επιστημονικές αποδείξεις σύμφωνα με τις οποίες υπάρχει επιτακτική ανάγκη ανάληψης πιο ριζοσπαστικών, προορατικών και προληπτικών δράσεων σε παγκόσμιο, περιφερειακό και τοπικό επίπεδο για την ανάσχεση της απώλειας βιοποικιλότητας και την αποκατάσταση των υποβαθμισμένων οικοσυστημάτων πάραυτα και χωρίς άλλη χρονοτριβή (δηλαδή χωρίς αναμονή της επίσημης αξιολόγησης της προόδου κατά το 2020)·

επισημαίνει την ασυνέπεια των στόχων πολιτικής —τόσο οριζόντια όσο και κάθετα— με συχνά αντικρουόμενες προσεγγίσεις για τα περιβαλλοντικά ζητήματα, συμπεριλαμβανομένων, για παράδειγμα, γεωργικών ή ενεργειακών πολιτικών που υπονομεύουν την πρόοδο προς την επίτευξη των ΣΑΒ·

υπενθυμίζει ότι οι πολιτικές αστικοποίησης των κρατών μελών της ΕΕ θα οδηγήσουν στον κατακερματισμό του τοπίου και στην άτακτη αστική εξάπλωση, με αποτέλεσμα την απώλεια οικοσυστημάτων και βιοποικιλότητας·

επιδοκιμάζει τις Πολυμερείς Περιβαλλοντικές Συμφωνίες (ΠΠΣ) και τη λειτουργία τους, καθώς και την ανάπτυξη νέου γενικού πλαισίου πολιτικής και διακυβέρνησης που θα υποστηρίζει τη διασυνοριακή συνεργασία· καλεί τις αρμόδιες εθνικές και περιφερειακές αρχές να αρχίσουν να χρησιμοποιούν τα εν λόγω μέσα για τη διαμόρφωση συνεπών παρεμβάσεων πολιτικής πέραν των συνόρων·

10.

αναγνωρίζει την καταστροφή επιμέρους περιοχών Natura 2000 και τα σημερινά επίπεδα παράνομης θανάτωσης και παγίδευσης πουλιών και άλλων ειδών και είναι πεπεισμένη ότι χρειάζεται να καταβληθεί μεγαλύτερη προσπάθεια σε όλα τα επίπεδα για την κάλυψη των απαιτήσεων παρακολούθησης και επιβολής των οδηγιών για την προστασία της φύσης μέσω κατάλληλων σχεδίων διαχείρισης·

11.

εκφράζει τη δυσαρέσκειά της για τη συνέχιση της παράνομης εμπορίας προστατευόμενων ειδών, την αύξηση των χωροκατακτητικών ξένων ειδών και τη μη βιώσιμη χρήση ζιζανιοκτόνων, όπως τα νεονικοτινοειδή, η οποία προκαλεί μαζική μείωση του αριθμού των επικονιαστών, συμπεριλαμβανομένων των πληθυσμών μελισσών·

12.

υπενθυμίζει την επείγουσα ανάγκη ουσιαστικής ενίσχυσης των παγκοσμίων και των ευρωπαϊκών προσπαθειών για την αποτελεσματική αντιμετώπιση της παγκόσμιας κρίσης βιοποικιλότητας και την ανάγκη αποσύνδεσης της οικονομικής ανάπτυξης από την απώλεια βιοποικιλότητας και τα συναφή ζητήματα, συμπεριλαμβανομένης της επακόλουθης υποβάθμισης των λειτουργιών και των υπηρεσιών των οικοσυστημάτων·

13.

εφιστά την προσοχή στους ανεπαρκείς χρηματοπιστωτικούς πόρους και μηχανισμούς για την ενσωμάτωση των δράσεων βιοποικιλότητας και την ενδεδειγμένη διαχείριση της βιοποικιλότητας, καθώς και στους σχετικούς χρηματοπιστωτικούς και οικονομικούς κινδύνους που ενέχει η μη ανάληψη δράσης, η οποία κυριαρχεί σε όλα τα επίπεδα·

14.

τονίζει την ανάγκη εστίασης στις αδυναμίες της παγκόσμιας και της ευρωπαϊκής δομής διακυβέρνησης, στις προκλήσεις κατά την υλοποίηση του στρατηγικού σχεδίου CBD και στη βελτίωση του παγκόσμιου πλαισίου βιοποικιλότητας μετά το 2020 για την επίτευξη αποτελεσματικής εφαρμογής μέσω απτών στρατηγικών·

15.

παρατηρεί με ανησυχία την απουσία και/ή την ανεπάρκεια μηχανισμών παρακολούθησης, υποβολής εκθέσεων και επαλήθευσης (MRV) για (εθελοντικές) συνεισφορές προκειμένου να αξιολογηθεί η πρόοδος της υλοποίησης των ΣΑΒ μέσω των Εθνικών στρατηγικών σχεδίων δράσης για τη βιοποικιλότητα (NBSAP) και των Περιφερειακών στρατηγικών σχεδίων δράσης για τη βιοποικιλότητα (RBSAP)·

16.

ζητεί επιτακτικά την εξαρχής συμμετοχή όλων των ενδιαφερόμενων φορέων στις προετοιμασίες για την επόμενη φάση διαμόρφωσης των παγκόσμιων πλαισίων βιοποικιλότητας μετά το 2020 —σε παγκόσμιο και σε ενωσιακό επίπεδο·

Β. Δράσεις και αρμοδιότητες μέχρι το 2020

17.

θεωρεί σκόπιμο να αξιοποιηθεί η 14η διάσκεψη των μερών της σύμβασης για τη Βιοποικιλότητα (CBD COP14) ως εξέχουσα ευκαιρία για τον προσδιορισμό του τι μπορεί όντως να επιτευχθεί μέχρι το 2020, με στόχο να προβλεφθούν σαφείς και επιτεύξιμες δεσμεύσεις·

18.

τονίζει τον σημαντικό ρόλο των ΤΠΑ στην υλοποίηση των ΣΑΒ κατά τα δύο χρόνια που απομένουν·

19.

υπογραμμίζει τη σημασία ενός κατάλληλου πλαισίου πολυεπίπεδης διακυβέρνησης για τη συντονισμένη δράση των ΤΠΑ, της ΕΕ και των κρατών μελών της, με σκοπό την περαιτέρω επίτευξη των ΣΑΒ και την υλοποίηση της Ευρωπαϊκής στρατηγικής βιοποικιλότητας έως το 2020·

20.

στηρίζει την απόφαση της Ευρωπαϊκής Ένωσης να απαγορεύσει ευρέως χρησιμοποιούμενα ζιζανιοκτόνα, όπως τα νεονικοτινοειδή, λόγω του σοβαρού κινδύνου που ενέχουν για μη στοχευόμενα έντομα όπως οι επικονιαστές, που είναι ζωτικής σημασίας για την αναπαραγωγή των φυτών στα δάση, τους αστικούς χώρους πρασίνου και τις καλλιεργούμενες εκτάσεις και, κατά συνέπεια, απολύτως απαραίτητοι για την παγκόσμια παραγωγή τροφίμων. Η ΕτΠ υπογραμμίζει τον ρόλο των ΤΠΑ στον περιορισμό της χρήσης ζιζανιοκτόνων, λαμβάνοντας υπόψη τις διαφορές στην κατανομή των αρμοδιοτήτων εντός των κρατών μελών, μεταξύ άλλων μέσω πρωτοβουλιών όπως οι «Πόλεις χωρίς ζιζανιοκτόνα» και οι «Πόλεις φιλικές προς τις μέλισσες»·

21.

τάσσεται υπέρ της αύξησης των (νομικών, χρηματοπιστωτικών και ανθρωπίνων) πόρων προκειμένου οι ΤΠΑ που επιθυμούν αυτήν την αύξηση να αναπτύξουν δεόντως τις άμεσες αρμοδιότητές τους σε ζητήματα προστασίας, σχεδιασμού, βιώσιμης χρήσης, διαχείρισης, αποκατάστασης και παρακολούθησης της βιοποικιλότητας και των οικοσυστημάτων, συμπεριλαμβανομένων τόπων που παρουσιάζουν ευρύτερο ενδιαφέρον από πλευράς διατήρησης·

22.

τονίζει τη σημασία της παροχής εργαλείων και μηχανισμών στις ΤΠΑ για την εξασφάλιση της πρόσβασής τους σε υψηλής ποιότητας ενημέρωση σχετικά με την κατάσταση και τις τάσεις των ειδών, των βιοτόπων, των οικοσυστημάτων και των υπηρεσιών τους·

23.

καλεί τα κράτη μέλη της ΕΕ να διαμορφώσουν, εφόσον δεν υφίσταται ήδη, μια ολοκληρωμένη προσέγγιση όσον αφορά την ανάπτυξη και υλοποίηση εθνικών, υποεθνικών και τοπικών στρατηγικών και σχεδίων δράσης για τη βιοποικιλότητα (LBSAP) —σύμφωνα με τις κατευθυντήριες γραμμές της στρατηγικής και του σχεδίου δράσης για τη βιοποικιλότητα που προτείνονται από τη Γραμματεία της CBD και το Διεθνές Συμβούλιο Τοπικών Πρωτοβουλιών για το Περιβάλλον (ICLEI)— και να βελτιώσουν τη συμμετοχή των ΤΠΑ στη συγκρότηση, την επανεξέταση και την υλοποίηση των NBSAP προκειμένου να στηριχθεί η αποτελεσματική τους υλοποίηση και ενσωμάτωση στον σχεδιασμό —οριζόντια και κάθετα— και στους τομείς οι δραστηριότητες των οποίων επηρεάζουν (θετικά ή αρνητικά) τη βιοποικιλότητα·

24.

υπογραμμίζει την ανάγκη αύξησης της χρηματοδότησης για τη βιοποικιλότητα, ιδίως για επενδύσεις στο πρόγραμμα Natura 2000, με τη χρήση των χρηματοδοτικών μέσων της ΕΕ, συμπεριλαμβανομένων των Διαρθρωτικών ταμείων και του Ταμείου συνοχής, και συγχρόνως επιδοκιμάζει τα υποστηρικτικά εργαλεία όπως το eConservation που παρέχει μια βάση δεδομένων με πολύτιμες πληροφορίες σχετικά με τις δυνατότητες χρηματοδότησης της βιοποικιλότητας από δημόσιους χορηγούς·

25.

προτείνει να παρέχονται βέλτιστες πρακτικές όσον αφορά την εξάλειψη στρεβλών επιδοτήσεων σε διάφορα πεδία τομεακής πολιτικής με στόχο να ενισχυθεί η συνοχή της δράσης της ΕΕ για την προστασία της βιοποικιλότητας και τη διεξαγωγή αξιολογήσεων των περιβαλλοντικά επιβλαβών επιδοτήσεων, προκειμένου ο προϋπολογισμός της ΕΕ να κατευθυνθεί αποτελεσματικότερα προς τη βιώσιμη ανάπτυξη· κατά τη διάθεση χρηματοδοτικών πόρων πρέπει να δίδεται υψηλή προτεραιότητα στη βιώσιμη ανάπτυξη·

26.

επικροτεί τις προσπάθειες του προγράμματος «Ορίζων 2020» της ΕΕ για την εντατικοποίηση των δραστηριοτήτων έρευνας και καινοτομίας που διερευνούν τις δυνατότητες των λύσεων που βασίζονται στη φύση και των πράσινων και γαλάζιων υποδομών με σκοπό την αναζωογόνηση των αστικών περιοχών. Θεωρεί δε ότι πρόκειται για στοιχεία κατάλληλα για τη βελτίωση της εφαρμογής της στρατηγικής της ΕΕ για τη βιοποικιλότητα στις αστικές περιοχές με μεγάλη πυκνότητα πληθυσμού, μεταξύ άλλων κατά τη διάρκεια της περιόδου 2020-2030 και σε σύνδεση με το αστικό θεματολόγιο της ΕΕ. Ωστόσο υπογραμμίζει την ανάγκη για περαιτέρω προώθηση της εφαρμογής των οδηγιών της ΕΕ για την προστασία της φύσης· τονίζει επίσης ότι τα προγράμματα αυτά που αφορούν λύσεις που βασίζονται στη φύση και γαλάζιες υποδομές δεν πρέπει να αντιμετωπίζονται ως υποκατάστατα ισχυρών δράσεων προς όφελος της βιοποικιλότητας και των οικοσυστημικών υπηρεσιών στις περιαστικές και τις αγροτικές περιοχές, αλλά μάλλον ως δυνητικά χρήσιμες προσθήκες τους·

27.

τονίζει ότι οι πόροι που προέρχονται από τα διάφορα υφιστάμενα χρηματοδοτικά μέσα θα πρέπει να αποτελούν αντικείμενο άμεσης διαχείρισης από τους αρμόδιους και εξουσιοδοτημένους περιφερειακούς και τοπικούς οργανισμούς που ασχολούνται με τη διατήρηση και την αποκατάσταση της βιοποικιλότητας και των οικοσυστημάτων σύμφωνα με τους ΣΑΒ·

28.

ζητεί να ενισχυθεί ο ρόλος που διαδραματίζουν οι ΤΠΑ στην πρόληψη της παράνομης εμπορίας μέσω της θέσπισης προσανατολισμένων στη βιοποικιλότητα κανονισμών δημοσίων συμβάσεων, αλλά και να σταματήσει η αύξηση των χωροκατακτητικών ξένων ειδών, ιδίως μέσω της παροχής πλαισίων για συνεργατικές κοινές δραστηριότητες σε διασυνοριακές καταστάσεις προς όφελος της ολοκληρωμένης διαχείρισης της μετανάστευσης των ειδών και της βιοποικιλότητας· επισημαίνει δε τον ρόλο των υφιστάμενων στρατηγικών δικτύων όπως του Διευρωπαϊκού Δικτύου Πράσινων Υποδομών (ΔΕΔ-Π)·

Κεντρικός ρόλος των τοπικών και περιφερειακών αρχών στην εφαρμογή του Στρατηγικού Σχεδίου της CBD και της στρατηγικής της ΕΕ για τη βιοποικιλότητα έως το 2020

29.

επιβεβαιώνει και επικροτεί την αυξανόμενη αναγνώριση του ρόλου των τοπικών και περιφερειακών αρχών σε επίπεδο ΕΕ στην υλοποίηση της στρατηγικής της ΕΕ για τη βιοποικιλότητα·

30.

φρονεί ότι οι ΤΠΑ θα πρέπει να συμμετέχουν ενεργά στη χάραξη και την υλοποίηση πολιτικών για την εξάλειψη των αντιπαραγωγικών επιδοτήσεων και την ενσωμάτωση της βιοποικιλότητας σε διάφορα πεδία τομεακής πολιτικής, συμπεριλαμβανομένης τόσο της γεωργίας όσο και της αστικής και περιφερειακής ανάπτυξης (μέσω των σχετικών ταμείων της ΕΕ)·

31.

ενθαρρύνει τις ΤΠΑ να εντείνουν τις εργασίες τους για το συνυπολογισμό της διάστασης βιοποικιλότητας στη χρήση γης και στη χωροταξία ως αποτελεσματικό μέσο διευκόλυνσης των συνεισφορών στην υλοποίηση των ΣΑΒ·

32.

επαναλαμβάνει τον ρόλο των ΤΠΑ στη δρομολόγηση, σε εθελοντική βάση, προγραμμάτων και πλατφορμών ευαισθητοποίησης που αποσκοπούν στην ανάδειξη της σημασίας που έχει η προστασία και η αποκατάσταση της βιοποικιλότητας και των οικοσυστημάτων μας, καθώς και των υπηρεσιών τους·

33.

ενθαρρύνει τις ΤΠΑ να συμμετέχουν σε διεθνείς, ευρωπαϊκές και εθνικές διεργασίες τυποποίησης και πιστοποίησης για τη διαχείριση της βιοποικιλότητας και των οικοσυστημάτων, συμπεριλαμβανομένων εργαλείων που μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως σημεία αναφοράς και για τη στήριξη της αποδοχής ενός συνεκτικού πλαισίου διακυβέρνησης και διαχείρισης της βιοποικιλότητας·

Γ. Προς ένα αποτελεσματικό και λειτουργικό παγκόσμιο πλαίσιο βιοποικιλότητας μετά το 2020

34.

επικροτεί το ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου σχετικά με το σχέδιο δράσης της ΕΕ για τη φύση, τον άνθρωπο και την οικονομία που υιοθετήθηκε στα τέλη του 2017, με το οποίο καλείται η Επιτροπή να αρχίσει χωρίς καθυστέρηση να εργάζεται επί της επόμενης στρατηγικής της ΕΕ για τη βιοποικιλότητα, σύμφωνα με τη διαδικασία διαμόρφωσης του παγκόσμιου πλαισίου βιοποικιλότητας (ΠΠΒ) για την περίοδο μετά το 2020·

35.

αναγνωρίζει την ανάγκη ενίσχυσης της πολιτικής δέσμευσης σε παγκόσμιο και ενωσιακό επίπεδο για την αντιμετώπιση της παγκόσμιας κρίσης βιοποικιλότητας και την αύξηση της φιλοδοξίας κατά τη δεκαετία 2020-2030 που έπεται του Aichi·

36.

προσδοκά από την 15η διάσκεψη των μερών της σύμβασης για τη βιολογική ποικιλότητα (CBD COP15), αφενός, να προσελκύσει εκ νέου το παγκόσμιο ενδιαφέρον και τις ανάλογες δεσμεύσεις όχι μόνο για την ανάσχεση της απώλειας βιοποικιλότητας, αλλά και για την έμπρακτη αποκατάσταση της βιοποικιλότητας και των οικοσυστημάτων, και, αφετέρου, να θεσπίσει ένα φιλόδοξο και συμμετοχικό ΠΠΒ για την περίοδο μετά το 2020 και έως το 2030, ικανό να επιτύχει την υλοποίηση του οράματος της CBD και άλλων σχετικών συμφωνιών του ΟΗΕ για το 2050·

37.

προτρέπει σθεναρά την ΕΕ να ασκήσει υπεύθυνη ηγεσία στην παγκόσμια διαδικασία προετοιμασίας του ΠΠΒ μετά το 2020 και να θεσπίσει «εξωτερική πολιτική βιοποικιλότητας» —ή να συμβάλει σε μια «παγκόσμια εσωτερική πολιτική βιοποικιλότητας»— καθορίζοντας τις ευθύνες της ΕΕ ως παγκόσμιου ηγέτη στον τομέα της βιοποικιλότητας·

38.

καλεί την ΕΕ και όλα τα συμβαλλόμενα μέρη της CBD COP να ενισχύσουν και να επισημοποιήσουν τον διάλογο και τη συμμετοχή των ΤΠΑ (και άλλων μη συμβαλλόμενων φορέων) στην ανάπτυξη και την υλοποίηση του νέου πλαισίου πολιτικής·

39.

ενθαρρύνει την ΕΕ να δρομολογήσει διαπεριφερειακή συνεργασία με την Αφρική, τη Νότια Αμερική, την Ασία και —ιδίως— την Κίνα, που θα φιλοξενήσει την CBD COP 2020, με στόχο την ανάπτυξη κοινών και ενοποιημένων προσεγγίσεων για την προώθηση αμοιβαίων συμφερόντων στο πλαίσιο της επίτευξης των «ανανεωμένων» ΣΑΒ για την αποκατάσταση, τη βιώσιμη χρήση και τη διαχείριση της βιοποικιλότητας και των οικοσυστημάτων κατά τη δεκαετία 2020-2030·

40.

επισημαίνει την ανάγκη μετουσίωσης του Οράματος για το 2050 σε συγκεκριμένες δράσεις και κατευθύνσεις που θα περιλαμβάνουν ρεαλιστικές απαντήσεις με γνώμονα τις λύσεις, προς συζήτηση στην CBD COP14·

41.

τονίζει την ανάγκη ανάπτυξης του ΠΠΒ μετά το 2020 μέσω της ευθυγράμμισης και της ενοποίησης όλων των σχετικών περιβαλλοντικών συμφωνιών του ΟΗΕ, όπως οι ΣΒΑ του ΟΗΕ, η Συμφωνία του Παρισιού για την κλιματική αλλαγή και το Πλαίσιο Σεντάι για τη μείωση του κινδύνου καταστροφών, με τους —ανανεωμένους— στόχους βιοποικιλότητας του Aichi, για την πρόληψη του διαχωρισμού της βιοποικιλότητας και των οικοσυστημικών υπηρεσιών από τους κοινωνικούς και οικονομικούς στόχους που υποστηρίζουν· αυτό θα επιτρέψει την ενσωμάτωση των αξιών της βιοποικιλότητας σε άλλους τομείς και, κατά συνέπεια, στις πολιτικές και στις διεργασίες σχεδιασμού, καθώς και στη διασυνοριακή συνεργασία·

42.

ζητεί επιτακτικά τη συνοχή των πολιτικών, μέσω της καλύτερης ενσωμάτωσης της βιοποικιλότητας, ιδίως στον ΣΒΑ 11 «Βιώσιμες πόλεις και κοινότητες», τον ΣΒΑ 14 «Υδρόβια ζωή» και τον ΣΒΑ 15 «Ζωή στη στεριά», καθώς και τη χρήση επακριβέστερης και εναρμονισμένης διατύπωσης στο πλαίσιο των διαφόρων μέσων, με σκοπό την αποτροπή της πρόκλησης σύγχυσης, αντιφάσεων και επικαλύψεων·

43.

υπογραμμίζει την καθοριστική σημασία της πολυεπίπεδης συνεργασίας και της θέσπισης αποτελεσματικής και λειτουργικής δομής πολυεπίπεδης διακυβέρνησης στο παγκόσμιο πλαίσιο βιοποικιλότητας μετά το 2020, συμπεριλαμβανομένων των ΤΠΑ (σε παγκόσμιο και ενωσιακό επίπεδο), με στόχο τον συντονισμό της δράσης για την επίτευξη των «ανανεωμένων» ΣΑΒ·

44.

ζητεί το νέο παγκόσμιο πλαίσιο βιοποικιλότητας μετά το 2020 να κάνει ρητή αναφορά στον ρόλο των ΤΠΑ στον μηχανισμό εθνικής παρακολούθησης, υποβολής εκθέσεων και επαλήθευσης·

45.

προκρίνει μια συνεκτική δομή παγκόσμιας διακυβέρνησης της βιοποικιλότητας μετά το 2020 και έναν μηχανισμό που θα εφαρμόζει τις αρχές της οριζόντιας ενσωμάτωσης, της κάθετης ευθυγράμμισης και της συνεργατικής και ενοποιημένης διαχείρισης, θα συνδέεται με μετρήσιμους στόχους και μηχανισμούς υποβολής εκθέσεων από και για όλα τα επίπεδα, συμπεριλαμβανομένων των υποεθνικών κυβερνήσεων, και θα ευθυγραμμίζεται με άλλες διεθνείς συμφωνίες·

46.

συνιστά να διερευνηθεί η δυνατότητα ενθάρρυνσης ενός συστήματος εθελοντικών συνεισφορών σε διαφορετικά μεταξύ τους επίπεδα — κατά το πρότυπο των εθνικά, περιφερειακά και τοπικά καθορισμένων συνεισφορών που θεσπίζει η σύμβαση πλαίσιο των Ηνωμένων Εθνών για την κλιματική αλλαγή (UNFCC/United Nations Framework Convention on Climate Change) –, που θα συνάδουν με τις εθνικές συνθήκες, αλλά θα παραμένουν εξίσου τολμηρά και φιλόδοξα·

47.

εμμένει στην ανάγκη συνέχισης μιας προσέγγισης παρεμφερούς —και στο ίδιο πνεύμα— με τους ΣΑΒ, με την εισαγωγή σαφών, χρονικά προσδιορισμένων και νέων μετρήσιμων στόχων για την ανάσχεση της απώλειας και την αποκατάσταση της βιοποικιλότητας, της φύσης και των οικοσυστημάτων, καθώς και για την αποτελεσματική εξάλειψη και πρόληψη της εισαγωγής χωροκατακτητικών ξένων ειδών, αλλά και για την αποτελεσματική καταστολή της παράνομης θανάτωσης και εμπορίας άγριας πανίδας κατά τη δεκαετία 2020-2030·

48.

καλεί την ΕΕ να παρέχει στρατηγική και συνεχή καθοδήγηση και κατευθυντήριες γραμμές στα κράτη μέλη της και σε άλλες χώρες σχετικά με τις προσπάθειες που καταβάλλουν για την αντιμετώπιση των απειλών και τη διαχείριση της βιοποικιλότητας και των οικοσυστημικών υπηρεσιών. Δεδομένου ότι η απώλεια βιοποικιλότητας προκαλείται από πληθώρα επιμέρους περιπτώσεων και αποφάσεων, η καθοδήγηση θα πρέπει να περιλαμβάνει αρχές και κριτήρια για την αξιολόγηση του αντικτύπου τους και να προβαίνει σε συγκρίσεις με στόχους βιοποικιλότητας για την αποφυγή «στενής οριοθέτησης»·

49.

θεωρεί εξαιρετικά σημαντική μια συνεπή προσέγγιση παρακολούθησης, υποβολής εκθέσεων και επαλήθευσης (MRV) για την παρακολούθηση της προόδου εντός του παγκόσμιου πλαισίου βιοποικιλότητας μετά το 2020, καθώς και για τον περιοδικό απολογισμό της υλοποίησης των μακροπρόθεσμων στόχων του. Αυτό πρέπει να γίνει κατά τρόπο ολοκληρωμένο και υποστηρικτικό, με έμφαση στα εξής: (1) στην ανάσχεση της απώλειας βιοποικιλότητας, (2) στην αποκατάσταση της βιοποικιλότητας και των οικοσυστημάτων, (3) στη βιώσιμη χρήση και διαχείριση της βιοποικιλότητας και των οικοσυστημάτων, τούτο δε με την πρόληψη της άφιξης και της εξάλειψης χωροκατακτητικών ξένων ειδών και την καταστολή της παράνομης θανάτωσης και εμπορίας άγριας πανίδας, καθώς και με την παρακολούθηση και την επαλήθευση των δεικτών βιοποικιλότητας. Η διαδικασία MRV πρέπει να είναι όσο το δυνατόν πιο αντικειμενική και βασισμένη στα βέλτιστα διαθέσιμα επιστημονικά στοιχεία, προβλέποντας την ποσοτική μέτρηση του αντικτύπου των πολιτικών και των δράσεων, την προβολή της προόδου και των επιτευγμάτων και τον εντοπισμό αναγκαίων διορθώσεων ή πρόσθετων δράσεων·

50.

ζητεί επιτακτικά τη χαρτογράφηση και την παρακολούθηση των εθνικών συνεισφορών, συμπεριλαμβανομένων των περιφερειακών και των τοπικών, σε συνάρτηση με τους γενικούς στόχους του παγκόσμιου πλαισίου βιοποικιλότητας μετά το 2020, προκειμένου να διευκολυνθεί η ιχνηλάτηση και ο περιοδικός απολογισμός των συλλογικών δεσμεύσεων·

51.

προκρίνει την ανάπτυξη μιας κοινής βάσης τεχνικών και επιστημονικών γνώσεων σχετικά με τη βιοποικιλότητα, την ανάπτυξη συγκρίσιμων μεθόδων ανίχνευσης, τον καθορισμό κοινών κανόνων παρακολούθησης και τη δημιουργία κατάλληλων πλατφορμών διαχείρισης και διάδοσης δεδομένων και γνώσεων·

52.

προβλέπει σε μεγαλύτερη επίγνωση όσον αφορά τις γνώσεις για τους πόρους και τις υπηρεσίες που παρέχουν τα εδάφη (περιβάλλον, γεωργία, βιοτεχνία, τουρισμός, ενέργεια, υπηρεσίες, κοινωνική οικονομία), προκειμένου να προωθηθεί ο συνδυασμός των μέτρων διατήρησης της βιοποικιλότητας με τον προγραμματισμό σε διαφορετικά επίπεδα διακυβέρνησης και με δράσεις για την κοινωνικοοικονομική ανάπτυξη των εδαφών·

53.

ζητεί την εμβάθυνση και διάδοση των γνώσεων σχετικά με τις ορθές πρακτικές διαχείρισης των υφιστάμενων περιοχών Natura 2000 σε ευρωπαϊκό επίπεδο και την ενθάρρυνση τακτικού διαλόγου με τους σχετικούς φορείς διαχείρισης, καθώς και τη συμμετοχή των διαφόρων τοπικών δημόσιων και ιδιωτικών φορέων που δραστηριοποιούνται στον τομέα της βιοποικιλότητας·

54.

προτείνει την εισαγωγή λειτουργικών στόχων SMART (συγκεκριμένων, μετρήσιμων, εφικτών, ρεαλιστικών και χρονικά προσδιορισμένων) στο πλαίσιο μετά το 2020, με μεταστροφή από τους σχετικούς με την κατάσταση μη μετρήσιμους στόχους σε προσανατολισμένους στα αποτελέσματα «σχετικούς με την πίεση» στόχους, που θα καθορίζονται με κριτήριο τη σαφήνεια και τη λειτουργικότητα της μεθόδου και της διατύπωσης και θα καθιστούν δυνατή τη μέτρηση και την αναφορά της προόδου που σημειώνεται σε σχέση με τους στόχους·

55.

αναγνωρίζει την ανάγκη καθορισμού πιο πιεστικών και εύκολα εξηγήσιμων στόχων και σκοπών στο παγκόσμιο πλαίσιο βιοποικιλότητας μετά το 2020, με παράλληλη επικαιροποίηση και/ή αντικατάσταση των χρονικά προσδιορισμένων στόχων του Aichi, συμπεριλαμβανομένων των εξής: (1) ο Στρατηγικός στόχος Β για τη μείωση των άμεσων πιέσεων στη βιοποικιλότητα και την προώθηση τις βιώσιμης χρήσης θα πρέπει να ενσωματώσει τη βιώσιμη χρήση των επίγειων ειδών παράλληλα με τα αποθέματα ιχθύων και ασπόνδυλων και υδρόβιων φυτών του Στόχου 6· (2) ο Στρατηγικός στόχος Δ για την ενίσχυση των οφελών της βιοποικιλότητας και των οικοσυστημικών υπηρεσιών για όλους θα πρέπει να αναγνωρίζει τη συμβολή της βιοποικιλότητας στην ανθρώπινη υγεία —εκτός όσων αναφέρονται στους στόχους 14, 15 και 16— με επιπλέον στόχους για ζητήματα όπως οι φαρμακευτικές χρήσεις, τα φαρμακευτικά φυτά, η διατροφή, η προώθηση της ψυχικής υγείας και της υγείας κ.λπ., σε συνδυασμό με την αναγνώριση της σχέσης μεταξύ της βιοποικιλότητας, της ειρήνης και των συγκρούσεων, αλλά και της μετακίνησης πληθυσμών· (3) θα πρέπει να δοθεί μεγαλύτερη προσοχή στις υπηρεσίες που παρέχονται από το έδαφος, τα γλυκά νερά και την ανοιχτή θάλασσα, καθώς και από την αντίστοιχη βιοποικιλότητά τους· και (4) θα πρέπει να ληφθούν μέτρα για την προστασία της φύσης και των οικοσυστημικών υπηρεσιών με στόχο τη βελτίωση των συνθηκών ζωής στις πόλεις και στις περιαστικές περιοχές, λαμβάνοντας επίσης υπόψη την κλιματική αλλαγή·

56.

ευαισθητοποιεί τις τοπικές κοινότητες για τη σημασία που έχει η θεώρηση της βιοποικιλότητας ως ευκαιρίας από οικονομικής, κοινωνικής και εργασιακής πλευράς ακόμη και σε σχέση με τις ανάγκες κοινωνικής ένταξης, με τη δοκιμή νέων μοντέλων τοπικής συνεργασίας βασισμένων στη διάδοση κοινωνικών και περιβαλλοντικών ρητρών υπέρ της βιοποικιλότητας·

57.

ζητεί να αναπτυχθούν, να προστεθούν και να ευθυγραμμιστούν κοινοί δείκτες βιοποικιλότητας σε όλα τα σχετικά διεθνή πλαίσια, συμπεριλαμβανομένων ιδίως των ΣΒΑ, με στόχο την αποφυγή επικαλύψεων, την προώθηση μιας αποτελεσματικής και ενοποιημένης δυνατότητας μέτρησης και υλοποίησης και την αξιοποίηση του μετασχηματισμού με μέλημα την εξάλειψη της φτώχειας, την προώθηση του μετριασμού της κλιματικής αλλαγής και της προσαρμογής σε αυτήν και τη μεγιστοποίηση της επισιτιστικής ανθεκτικότητας στις τοπικές κοινότητες·

58.

απευθύνει έκκληση για περισσότερες ευκαιρίες ανάπτυξης ικανοτήτων —συμπεριλαμβανομένων των αναγκαίων χρηματοπιστωτικών πόρων, σε συνδυασμό με καινοτόμους μεθόδους δραστηριοποίησης, όπως η διομότιμη μάθηση— προκειμένου να ενισχυθούν οι τεχνικές γνώσεις και δεξιότητες που απαιτούνται για την ανάσχεση της απώλειας της βιοποικιλότητας, την αποκατάσταση της βιοποικιλότητας και των οικοσυστημάτων, καθώς και για την πρόληψη της εμφάνισης χωροκατακτητικών ξένων ειδών και της παράνομης θανάτωσης και εμπορίας άγριας πανίδας σε όλα τα επίπεδα, με τη συμμετοχή των ιθαγενών πληθυσμών και των εντοπίων κοινοτήτων (IPLC), των εμπειρογνωμόνων και των επαγγελματιών (συμπεριλαμβανομένων των κυνηγών, των αλιέων, των βοσκών και των δασοκόμων) που ασχολούνται με τη διαχείριση της βιοποικιλότητας·

59.

προτείνει την ενίσχυση των εταιρικών σχέσεων και την υποστήριξη της συλλογικής δράσης μεταξύ όλων των ενδιαφερόμενων φορέων και του ευρύτερου κοινού, με ιδιαίτερη έμφαση στις συνεισφορές των ιθαγενών πληθυσμών και εντοπίων κοινοτήτων (IPLC), των γυναικών, των νέων και όσων εξαρτώνται άμεσα από τη βιοποικιλότητα και επωμίζονται τη διαχείρισή της (συμπεριλαμβανομένων των κυνηγών, των αλιέων, των βοσκών και των δασοκόμων) και την καταστολή της παράνομης θανάτωσης και εμπορίας άγριας πανίδας. Η ΕτΠ επαναλαμβάνει την ανάγκη αύξησης της τεχνικής υποστήριξης και/ή καθοδήγησης (όχι μόνο για τις τοπικές και περιφερειακές αρχές της ΕΕ αλλά και για τις περιοχές διέλευσης και προέλευσης της παράνομης εμπορίας άγριας πανίδας), της οικοδόμησης ικανοτήτων και των μέσων που βασίζονται στα δικαιώματα για μια αποτελεσματική συμμετοχική διαδικασία που θα ενσωματώνει τις αρχές της χρηστής διακυβέρνησης·

60.

ενθαρρύνει την ανάπτυξη διεθνών προτύπων για τις στρατηγικές και τα σχέδια δράσης όσον αφορά τη βιοποικιλότητα και την ενοποιημένη διαχείριση και τον σχεδιασμό, καθώς και άλλων μέσων που σχετίζονται με τον μελλοντικό μηχανισμό διακυβέρνησης και διαχείρισης για τη διευκόλυνση της αποδοχής και της συνοχής τους·

61.

αναγνωρίζει τη σημασία της σφαιρικής μοντελοποίησης και των σεναρίων βιοποικιλότητας για τη λήψη πιο τεκμηριωμένων και ορθότερων αποφάσεων διαχείρισης της βιοποικιλότητας, καθώς και για την ανάπτυξη καινοτόμων συστημάτων συλλογής δεδομένων ή για την επέκταση των υφιστάμενων συστημάτων με δεδομένα σχετικά με τη βιοποικιλότητα·

62.

ενθαρρύνει τη δημιουργία παγκόσμιας πλατφόρμας μεταφοράς γνώσεων, παρακολούθησης και υποβολής εκθέσεων για την υλοποίηση των δεσμεύσεων των κρατών και των ΤΠΑ όσον αφορά την ανταλλαγή και τον πολλαπλασιασμό των βέλτιστων πρακτικών και την υποστήριξη της MRV·

63.

εμμένει στην ανάγκη αύξησης της χρηματοδότησης της βιοποικιλότητας —σε παγκόσμιο, ενωσιακό και εθνικό επίπεδο— με επικέντρωση στις ιδιαίτερες τοπικές συνθήκες. Αυτό θα πρέπει να συμπεριλαμβάνει κατάλληλη καθοδήγηση για τη διευκόλυνση της πρόσβασης και της αποτελεσματικής και αποδοτικής χρήσης των διαθέσιμων χρηματοδοτικών μέσων, σε συνδυασμό με τακτική και συστηματική αξιολόγηση των αποτελεσμάτων για την αποφυγή ανεπιθύμητων επιπτώσεων και συγκρούσεων μεταξύ διαφορετικών στόχων πολιτικής·

64.

συνιστά τη διερεύνηση και την αξιοποίηση των πλεονεκτημάτων που απορρέουν από νέες και καινοτόμους χρηματοδοτικές δυνατότητες, συμπεριλαμβανομένων των εξής: φορολογικών κινήτρων, πληρωμών για οικοσυστημικές υπηρεσίες, περιφερειακών/εθνικών λοταριών, ειδικού ταμείου βιοποικιλότητας σε ενωσιακό και/ή παγκόσμιο επίπεδο, συνδυασμού και ανάμειξης πηγών χρηματοδότησης, καθώς και σχετικών διαρθρωτικών καινοτομιών, όπως οι συμπράξεις δημοσίου-ιδιωτικού τομέα για τη βιοποικιλότητα, τα ιδιωτικά-επιχειρηματικά ιδρύματα, τα ιδρύματα δημοσίου δικαίου και η παροχή κινήτρων για ανάληψη δράσης μέσω, π.χ., εθελοντικής επισήμανσης/πιστοποίησης·

65.

δεσμεύεται για την αδιάλειπτη και προορατική συμμετοχή της στο παγκόσμιο πλαίσιο βιοποικιλότητας μετά το 2020 σύμφωνα με το πνεύμα της παρούσας γνωμοδότησης.

Βρυξέλλες, 10 Οκτωβρίου 2018.

Ο Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής των Περιφερειών

Karl-Heinz LAMBERTZ

Top

Choose the experimental features you want to try