20.11.2017   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 392/34

Προσφυγή της 6ης Σεπτεμβρίου 2017 — Volotea κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-607/17)

(2017/C 392/43)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Volotea, SA (Βαρκελώνη, Ισπανία) (εκπρόσωποι: M. Carpagnano και M. Nordmann, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να ακυρώσει, εν μέρει, την απόφαση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής της 29ης Ιουλίου 2016 σχετικά με την κρατική ενίσχυση SA.33983 (2013/C) (πρώην 2012/NN) (πρώην 2011/NN) που χορήγησε η Ιταλία στους αερολιμένες της Σαρδηνίας ως αποζημίωση για την επιβολή υποχρεώσεων παροχής δημόσιας υπηρεσίας·

—

να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά της έξοδα καθώς και στα δικαστικά έξοδα στα οποία υποβλήθηκε η προσφεύγουσα.

Λόγοι και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής της, η προσφεύγουσα προβάλλει πέντε λόγους.

1.

Με τον πρώτο λόγο ακυρώσεως προβάλλεται ότι η Επιτροπή ερμήνευσε εσφαλμένα την έννοια της κρατικής ενισχύσεως κατά το άρθρο 107, παράγραφος 1, του ΣΛΕΕ.

—

Η προσφεύγουσα προβάλλει, μεταξύ άλλων, ότι η Επιτροπή ερμήνευσε εσφαλμένα την έννοια του αποδέκτη της ενισχύσεως. Υποστηρίζει, επίσης ότι η Επιτροπή εσφαλμένα χαρακτήρισε τους φορείς εκμεταλλεύσεως των αερολιμένων ως απλούς «διαμεσολαβητές» μεταξύ της περιφέρειας και των αεροπορικών εταιριών, πράγμα που σημαίνει ότι παρέλειψε να λάβει δεόντως υπόψη αν οι εν λόγω φορείς άντλησαν οικονομικό πλεονέκτημα. Επιπλέον, η χρηματοδότηση δεν είχε επιλεκτικό χαρακτήρα. Περαιτέρω, η Επιτροπή παρερμήνευσε την έννοια της στρεβλώσεως του ανταγωνισμού και των συνεπειών στο εμπόριο.

2.

Με τον δεύτερο λόγο ακυρώσεως προβάλλεται ότι η Επιτροπή ερμήνευσε εσφαλμένα τον δικαιολογητικό λόγο για την κρατική ενίσχυση.

—

Η προσφεύγουσα αμφισβητεί τη θέση της Επιτροπής ότι το πλαίσιο για τις υπηρεσίες γενικού οικονομικού συμφέροντος δεν τυγχάνει εφαρμογής στις υπό κρίση δραστηριότητες στην παρούσα υπόθεση. Ισχυρίζεται επίσης ότι η υπό κρίση χρηματοδότηση μπορεί να δικαιολογηθεί βάσει των κατευθυντήριων γραμμών για τις αερομεταφορές του 2005.

3.

Με τον τρίτο λόγο ακυρώσεως προβάλλεται ότι, διατάσσοντας την ανάκτηση της προβαλλόμενης παράνομης ενισχύσεως, η Επιτροπή παρέλειψε να λάβει υπόψη της τα έννομα συμφέροντα της προσφεύγουσας. Η Επιτροπή έπρεπε να μην επιμείνει στην ανάκτηση της ενισχύσεως, λόγω ελλείψεως σαφούς πρακτικής όσον αφορά την έμμεση κρατική ενίσχυση.

4.

Με τον τέταρτο λόγο ακυρώσεως προβάλλεται ότι η Επιτροπή διεξήγαγε πλημμελώς την έρευνα, καθόσον δεν ερεύνησε τα προσβαλλόμενα μέτρα κατά τρόπο επιμελή και αμερόληπτο.

—

Κατά την προσφεύγουσα, η Επιτροπή δεν διεξήγε προσήκουσα ανάλυση όσον αφορά το κριτήριο του ιδιώτη επιχειρηματία που δραστηριοποιείται σε συνθήκες οικονομίας της αγοράς, παρόλο που μια τέτοια ανάλυση είναι νομικά επιβεβλημένη και ζητήθηκε από τρίτους στις σχετικές παρατηρήσεις που υπέβαλαν.

5.

Με τον πέμπτο λόγο ακυρώσεως προβάλλεται ότι η Επιτροπή δεν αιτιολόγησε την απόφασή της.

—

Συναφώς, υποστηρίζεται ότι η Επιτροπή δεν εξέτασε ορισμένα σημαντικά νομικά ζητήματα ή πραγματικά στοιχεία, ακολούθησε μια ασαφή συλλογιστική, δεν έλαβε υπόψη της ορισμένα σημαντικά επιχειρήματα υποβληθέντα από τρίτους και προέβη σε δηλώσεις οι οποίες περιείχαν αντιφάσεις.