ISSN 1977-0901

Επίσημη Εφημερίδα

της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 14
European flag  

Έκδοση στην ελληνική γλώσσα

Ανακοινώσεις και Πληροφορίες

60ό έτος
16 Ιανουαρίου 2017

Περιεχόμενα

Σελίδα

 

IV   Πληροφορίες

 

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΠΡΟΕΡΧΟΜΕΝΕΣ ΑΠΟ ΤΑ ΘΕΣΜΙΚΑ ΚΑΙ ΛΟΙΠΑ ΟΡΓΑΝΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥΣ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ

 

Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης

2017/C 14/01

Τελευταίες δημοσιεύσεις του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

1

 

V   Γνωστοποιήσεις

 

ΔΙΚΑΙΟΔΟΤΙΚΕΣ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΕΣ

 

Δικαστήριο

2017/C 14/02

Υπόθεση C-449/14 P: Απόφαση του Δικαστηρίου (πρώτο τμήμα) της 10ης Νοεμβρίου 2016 — DTS Distribuidora de Televisión Digital, SA κατά Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Telefónica de España, SA, Telefónica Móviles España, SA, Βασίλειο της Ισπανίας, Corporación de Radio y Televisión Española, SA (RTVE) (Αίτηση αναιρέσεως — Κρατικές ενισχύσεις — Καθεστώς ενισχύσεων υπέρ του εθνικού οργανισμού ραδιοφωνίας και τηλεοράσεως — Υποχρεώσεις δημόσιας υπηρεσίας — Αντιστάθμιση — Άρθρο 106, παράγραφος 2, ΣΛΕΕ — Απόφαση κηρύσσουσα καθεστώς ενισχύσεων συμβατό με την εσωτερική αγορά — Τροποποίηση του τρόπου χρηματοδοτήσεως — Φορολογικά μέτρα — Φόρος επιβαλλόμενος επί των επιχειρηματικών φορέων συνδρομητικής τηλεοράσεως — Απόφαση κηρύσσουσα το τροποποιηθέν καθεστώς ενισχύσεων συμβατό με την εσωτερική αγορά — Λήψη υπόψη του τρόπου χρηματοδοτήσεως — Ύπαρξη αναγκαστικής σχέσεως μεταξύ του φόρου και του καθεστώτος ενισχύσεων — Άμεση επιρροή του προϊόντος του φόρου επί του μεγέθους της ενισχύσεως — Κάλυψη του καθαρού κόστους εκπληρώσεως της αποστολής παροχής δημόσιας υπηρεσίας — Σχέση ανταγωνισμού μεταξύ του υποκειμένου στον φόρο και του δικαιούχου της ενισχύσεως — Παραμόρφωση της εθνικής νομοθεσίας)

2

2017/C 14/03

Υπόθεση C-504/14: Απόφαση του Δικαστηρίου (τέταρτο τμήμα) της 10ης Νοεμβρίου 2016 — Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά Ελληνικής Δημοκρατίας (Παράβαση κράτους μέλους — Περιβάλλον — Προστασία της φύσεως — Οδηγία 92/43/ΕΟΚ — Άρθρο 6, παράγραφοι 2 και 3, και άρθρο 12, παράγραφος 1, στοιχεία β' και δ' — Άγρια πανίδα και χλωρίδα — Διατήρηση των φυσικών οικοτόπων — Θαλάσσια χελώνα Caretta caretta — Προστασία των θαλάσσιων χελωνών στον Κόλπο της Κυπαρισσίας — Τόπος κοινοτικής σημασίας Θίνες Κυπαρισσίας — Προστασία των ειδών)

3

2017/C 14/04

Υπόθεση C-2/15: Απόφαση του Δικαστηρίου (πέμπτο τμήμα) της 16ης Νοεμβρίου 2016 [αίτηση του Verwaltungsgerichtshof (Αυστρία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — DHL Express (Austria) GmbH κατά Post-Control-Kommission, Bundesminister für Verkehr, Innovation und Technologie (Προδικαστική παραπομπή — Οδηγία 97/67/ΕΚ — Άρθρο 9 — Ταχυδρομικές υπηρεσίες στην Ευρωπαϊκή Ένωση — Υποχρέωση συμβολής στις λειτουργικές δαπάνες της ρυθμιστικής αρχής του τομέα των ταχυδρομείων — Έκταση)

4

2017/C 14/05

Υπόθεση C-30/15 P: Απόφαση του Δικαστηρίου (πρώτο τμήμα) της 10ης Νοεμβρίου 2016 — Simba Toys GmbH & Co. KG κατά Γραφείου Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO), Seven Towns Ltd (Αίτηση αναιρέσεως — Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης — Τρισδιάστατο σήμα σε σχήμα κύβου του οποίου οι έδρες έχουν δομή πλέγματος — Αίτηση κηρύξεως ακυρότητας — Απόρριψη της αιτήσεως κηρύξεως ακυρότητας)

4

2017/C 14/06

Υπόθεση C-156/15: Απόφαση του Δικαστηρίου (τέταρτο τμήμα) της 10ης Νοεμβρίου 2016 [αίτηση του Augstākā tiesa (Λεττονία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Private Equity Insurance Group SIA κατά Swedbank AS (Προδικαστική παραπομπή — Οδηγία 2002/47/ΕΚ — Πεδίο εφαρμογής — Έννοιες της χρηματοοικονομικής ασφάλειας, των σχετικών οικονομικών υποχρεώσεων και της παροχής χρηματοοικονομικής ασφάλειας — Δυνατότητα εκτελέσεως χρηματοοικονομικής ασφάλειας ανεξαρτήτως της κινήσεως διαδικασίας αφερεγγυότητας — Σύμβαση τρεχούμενου λογαριασμού προβλέπουσα ρήτρα χρηματοοικονομικής ασφάλειας)

5

2017/C 14/07

Υπόθεση C-174/15: Απόφαση του Δικαστηρίου (τρίτο τμήμα) της 10ης Νοεμβρίου 2016 [αίτηση του Rechtbank Den Haag (Κάτω Χώρες) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Vereniging Openbare Bibliotheken κατά Stichting Leenrecht (Προδικαστική παραπομπή — Δικαίωμα του δημιουργού και συγγενικά δικαιώματα — Δικαίωμα εκμισθώσεως και δικαίωμα δανεισμού προστατευόμενων έργων — Οδηγία 2006/115/ΕΚ — Άρθρο 1, παράγραφος 1 — Δανεισμός αντιγράφων έργων — Άρθρο 2, παράγραφος 1 — Δανεισμός αντικειμένων — Δανεισμός αντιγράφου βιβλίου σε ψηφιακή μορφή — Δημόσιες βιβλιοθήκες)

6

2017/C 14/08

Υπόθεση C-199/15: Απόφαση του Δικαστηρίου (ένατο τμήμα) της 10ης Νοεμβρίου 2016 [αίτηση του Consiglio di Stato (Ιταλία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Ciclat Soc. Coop. κατά Consip SpA, Autorità per la Vigilanza sui Contratti Pubblici di lavori, servizi e forniture (Προδικαστική παραπομπή — Οδηγία 2004/18/ΕΚ — Άρθρο 45 — Άρθρα 49 και 56 ΣΛΕΕ — Δημόσιες συμβάσεις — Προϋποθέσεις αποκλεισμού από διαδικασία για τη σύναψη δημόσιας συμβάσεως έργου, προμηθειών ή υπηρεσιών — Υποχρεώσεις καταβολής κοινωνικοασφαλιστικών εισφορών — Ενιαία βεβαίωση ασφαλιστικής ενημερότητας — Θεραπεία παρατυπιών)

7

2017/C 14/09

Υπόθεση C-216/15: Απόφαση του Δικαστηρίου (πέμπτο τμήμα) της 17ης Νοεμβρίου 2016 [αίτηση του Bundesarbeitsgericht (Γερμανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Betriebsrat der Ruhrlandklinik gGmbH κατά Ruhrlandklinik gGmbH (Προδικαστική παραπομπή — Οδηγία 2008/104/ΕΚ — Εργασία μέσω εταιρίας προσωρινής απασχολήσεως — Πεδίο εφαρμογής — Έννοια του εργαζομένου — Έννοια της οικονομικής δραστηριότητας — Νοσηλευτικό προσωπικό που απασχολείται χωρίς σύμβαση εργασίας και διατίθεται σε νοσηλευτικό ίδρυμα από ένωση μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα)

7

2017/C 14/10

Υπόθεση C-258/15: Απόφαση του Δικαστηρίου (τμήμα μείζονος συνθέσεως) της 15ης Νοεμβρίου 2016 [αίτηση του Tribunal Superior de Justicia del País Vasco (Ισπανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Gorka Salaberria Sorondo κατά Academia Vasca de Policía y Emergencias (Προδικαστική παραπομπή — Ίση μεταχείριση στον τομέα της απασχολήσεως και της εργασίας — Οδηγία 2000/78/ΕΚ — Άρθρο 2, παράγραφος 2, και άρθρο 4, παράγραφος 1 — Διάκριση λόγω ηλικίας — Πρόσληψη στο αστυνομικό σώμα της Αυτόνομης Κοινότητας της Χώρας των Βάσκων αποκλειστικώς υποψηφίων που δεν έχουν συμπληρώσει το τριακοστό πέμπτο έτος ηλικίας — Έννοια ουσιαστική και καθοριστική επαγγελματική προϋπόθεση — Επιδιωκόμενος σκοπός — Αναλογικότητα)

8

2017/C 14/11

Υπόθεση C-268/15: Απόφαση του Δικαστηρίου (τμήμα μείζονος συνθέσεως) της 15ης Νοεμβρίου 2016 [αίτηση του Cour d’appel de Bruxelles (Βέλγιο) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Fernand Ullens de Schooten κατά État belge (Προδικαστική παραπομπή — Θεμελιώδεις ελευθερίες — Άρθρα 49, 56 και 63 ΣΛΕΕ — Περίπτωση της οποίας όλα τα στοιχεία περιορίζονται στο εσωτερικό κράτους μέλους — Εξωσυμβατική ευθύνη κράτους μέλους για ζημίες προκληθείσες σε ιδιώτες εξαιτίας παραβάσεων του δικαίου της Ένωσης οι οποίες έχουν διαπραχθεί από τον εθνικό νομοθέτη και τα εθνικά δικαστήρια)

9

2017/C 14/12

Υπόθεση C-297/15: Απόφαση του Δικαστηρίου (πέμπτο τμήμα) της 10ης Νοεμβρίου 2016 [αίτηση του Sø- og Handelsretten (Δανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Ferring Lægemidler A/S, ενεργούσα για λογαριασμό της Ferring BV κατά Orifarm A/S (Προδικαστική παραπομπή — Σήματα — Οδηγία 2008/95/ΕΚ — Άρθρο 7, παράγραφος 2 — Φαρμακευτικά προϊόντα — Παράλληλη εισαγωγή — Στεγανοποίηση των αγορών — Ανάγκη επανασυσκευασίας του προϊόντος το οποίο φέρει το σήμα — Φαρμακευτικό προϊόν που διατίθεται στην αγορά εξαγωγών και την αγορά εισαγωγών από τον δικαιούχο του σήματος στις ίδιες συσκευασίες)

9

2017/C 14/13

Υπόθεση C-301/15: Απόφαση του Δικαστηρίου (τρίτο τμήμα) της 16ης Νοεμβρίου 2016 [αίτηση του Conseil d’État (Γαλλία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Marc Soulier, Sara Doke κατά Premier ministre, Ministre de la Culture et de la Communication (Προδικαστική παραπομπή — Πνευματική και βιομηχανική ιδιοκτησία — Οδηγία 2001/29/ΕΚ — Δικαίωμα του δημιουργού και συγγενικά δικαιώματα — Άρθρα 2 και 3 — Δικαιώματα αναπαραγωγής και παρουσιάσεως στο κοινό — Περιεχόμενο — Βιβλία εκτός κυκλοφορίας που δεν δημοσιεύονται ή έχουν πάψει να δημοσιεύονται — Εθνική ρύθμιση που αναθέτει σε εταιρία συλλογικής διαχειρίσεως την άσκηση, για εμπορικούς σκοπούς, των δικαιωμάτων ψηφιακής εκμεταλλεύσεως των εκτός κυκλοφορίας βιβλίων — Τεκμαιρόμενη εκ του νόμου συναίνεση των δημιουργών — Απουσία μηχανισμού για τη διασφάλιση της πραγματικής και ατομικής ενημερώσεως των δημιουργών)

10

2017/C 14/14

Συνεκδικασθείσες υποθέσεις C-313/15 και C-530/15: Απόφαση του Δικαστηρίου (τρίτο τμήμα) της 10ης Νοεμβρίου 2016 [αιτήσεις των Tribunal de commerce de Paris, Conseil d’État (Γαλλία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Eco-Emballages SA κατά Sphère France SAS κ.λπ. (C-313/15), Melitta France SAS κ.λπ. κατά Ministre de l’Écologie, du Développement durable et de l’Énergie (C-530/15) (Προδικαστική παραπομπή — Περιβάλλον — Οδηγία 94/62/ΕΚ — Άρθρο 3 — Συσκευασίες και απορρίμματα συσκευασίας — Έννοια — Ρόλοι, σωλήνες ή κύλινδροι που περιβάλλονται από περιελιγμένο ελαστικό υλικό (Κύλινδροι συσφίξεως) — Οδηγία 2013/2/ΕE — Κύρος — Τροποποίηση από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή του καταλόγου επεξηγηματικών παραδειγμάτων συσκευασιών του παραρτήματος I της οδηγίας 94/62/ΕΚ — Παρερμηνεία της έννοιας της συσκευασίας — Υπέρβαση των εκτελεστικών αρμοδιοτήτων)

11

2017/C 14/15

Υπόθεση C-316/15: Απόφαση του Δικαστηρίου (τρίτο τμήμα) της 16ης Νοεμβρίου 2016 [αίτηση του Supreme Court of the United Kingdom (Ηνωμένο Βασίλειο) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — The Queen, κατόπιν αιτήσεως των: Timothy Martin Hemming, ενεργούντος υπό την εμπορική επωνυμία Simply Pleasure Ltd. κ.λπ. κατά Westminster City Council (Προδικαστική παραπομπή — Ελεύθερη παροχή υπηρεσιών — Οδηγία 2006/123/ΕΚ — Άρθρο 13, παράγραφος 2 — Διαδικασίες χορηγήσεως άδειας — Έννοια των τελών που ενδέχεται να βαρύνουν τους αιτούντες)

12

2017/C 14/16

Υπόθεση C-348/15: Απόφαση του Δικαστηρίου (πρώτο τμήμα) της 17ης Νοεμβρίου 2016 [αίτηση του Verwaltungsgerichtshof (Αυστρία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Stadt Wiener Neustadt κατά Niederösterreichische Landesregierung (Προδικαστική παραπομπή — Εκτίμηση των επιπτώσεων ορισμένων σχεδίων δημοσίων και ιδιωτικών έργων στο περιβάλλον — Οδηγία 85/337/ΕΟΚ — Οδηγία 2011/92/ΕΕ — Πεδίο εφαρμογής — Έννοια της ειδικής εθνικής νομοθετικής πράξεως — Μη υποβολή σε εκτίμηση περιβαλλοντικών επιπτώσεων — Απρόσβλητη άδεια — Εκ των υστέρων θεραπεία, διά νομοθετικής ρυθμίσεως, της μη υποβολής σε εκτίμηση περιβαλλοντικών επιπτώσεων — Αρχή της συνεργασίας — Άρθρο 4 ΣΕΕ)

13

2017/C 14/17

Υπόθεση C-417/15: Απόφαση του Δικαστηρίου (δεύτερο τμήμα) της 16ης Νοεμβρίου 2016 [αίτηση του Landesgericht für Zivilrechtssachen Wien (Αυστρία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Wolfgang Schmidt κατά Christiane Schmidt (Προδικαστική παραπομπή — Χώρος ελευθερίας, ασφάλειας και δικαιοσύνης — Κανονισμός (ΕΕ) 1215/2012 — Διεθνής δικαιοδοσία, αναγνώριση και εκτέλεση αποφάσεων σε αστικές και εμπορικές υποθέσεις — Πεδίο εφαρμογής — Άρθρο 24, σημείο 1, πρώτο εδάφιο — Αποκλειστική δικαιοδοσία σε υποθέσεις εμπράγματων δικαιωμάτων επί ακινήτων — Άρθρο 7, σημείο 1, στοιχείο αʹ — Αγωγή περί ακυρώσεως συμβάσεως δωρεάς ακινήτου και περί διαγραφής από το κτηματολόγιο της εγγραφής του δικαιώματος κυριότητας)

13

2017/C 14/18

Υπόθεση C-432/15: Απόφαση του Δικαστηρίου (τέταρτο τμήμα) της 10ης Νοεμβρίου 2016 [αίτηση του Nejvyšší správní soud (Τσεχική Δημοκρατία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Odvolací finanční ředitelství κατά Pavlína Baštová (Προδικαστική παραπομπή — Φορολογία — Φόρος προστιθέμενης αξίας — Οδηγία 2006/112/ΕΚ — Άρθρο 2, παράγραφος 1, στοιχείο γʹ — Ορισμός της έννοιας παροχές υπηρεσιών που πραγματοποιούνται εξ επαχθούς αιτίας — Περίπτωση όπου υποκείμενος στον φόρο θέτει άλογο στη διάθεση διοργανωτή ιππικών αγώνων — Αξιολόγηση του ζητήματος της αντιπαροχής — Δικαίωμα εκπτώσεως των εξόδων που συνδέονται με την προετοιμασία των αλόγων του υποκειμένου στον φόρο για τους αγώνες — Γενικά έξοδα τα οποία συνδέονται με το σύνολο της οικονομικής δραστηριότητας — Παράρτημα III, σημείο 14 — Μειωμένος συντελεστής ΦΠΑ ως προς το δικαίωμα χρήσεως αθλητικών εγκαταστάσεων — Δυνατότητα εφαρμογής του στην περίπτωση στάβλου ιππικών αγώνων — Πράξη αποτελούμενη από μία ενιαία παροχή ή από περισσότερες ανεξάρτητες παροχές)

14

2017/C 14/19

Υπόθεση C-548/15: Απόφαση του Δικαστηρίου (έκτο τμήμα) της 10ης Νοεμβρίου 2016 [αίτηση του Hoge Raad der Nederlanden (Κάτω Χώρες) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — J.J. de Lange κατά Staatssecretaris van Financiën (Προδικαστική παραπομπή — Κοινωνική πολιτική — Αρχές της ίσης μεταχειρίσεως και της απαγορεύσεως των διακρίσεων λόγω ηλικίας — Οδηγία 2000/78/ΕΚ — Ίση μεταχείριση στην απασχόληση και την εργασία — Άρθρα 2, 3 και 6 — Πεδίο εφαρμογής — Διαφορετική μεταχείριση λόγω ηλικίας — Εθνική νομοθεσία που προβλέπει ανώτατο όριο για την έκπτωση των δαπανών εκπαιδεύσεως που πραγματοποιούνται μετά τη συμπλήρωση ορισμένης ηλικίας — Πρόσβαση στην επαγγελματική κατάρτιση)

15

2017/C 14/20

Υπόθεση C-452/16 PPU: Απόφαση του Δικαστηρίου (τέταρτο τμήμα) της 10ης Νοεμβρίου 2016 [αίτηση του Rechtbank Amsterdam (Κάτω Χώρες) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Εκτέλεση ευρωπαϊκού εντάλματος συλλήψεως εκδοθέντος κατά του Krzysztof Marek Poltorak [Προδικαστική παραπομπή — Επείγουσα προδικαστική διαδικασία — Αστυνομική και δικαστική συνεργασία σε ποινικές υποθέσεις — Ευρωπαϊκό ένταλμα συλλήψεως — Απόφαση-πλαίσιο 2002/584/ΔΕΥ — Άρθρο 1, παράγραφος 1 — Έννοια δικαστικής αποφάσεως — Άρθρο 6, παράγραφος 1 — Έννοια δικαστικής αρχής εκδόσεως — Ευρωπαϊκό ένταλμα συλλήψεως εκδοθέν από τη Rikspolisstyrelsen (Γενική Διεύθυνση της Αστυνομίας, Σουηδία) προς εκτέλεση στερητικής της ελευθερίας ποινής]

16

2017/C 14/21

Υπόθεση C-453/16 PPU: Απόφαση του Δικαστηρίου (τέταρτο τμήμα) της 10ης Νοεμβρίου 2016 [αίτηση του Rechtbank Amsterdam (Κάτω Χώρες) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Εκτέλεση ευρωπαϊκού εντάλματος συλλήψεως εκδοθέντος κατά του Halil Ibrahim Özçelik (Προδικαστική παραπομπή — Επείγουσα προδικαστική διαδικασία — Αστυνομική και δικαστική συνεργασία σε ποινικές υποθέσεις — Ευρωπαϊκό ένταλμα συλλήψεως — Απόφαση-πλαίσιο 2002/584/ΔΕΥ — Άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο γʹ — Έννοια εντάλματος συλλήψεως — Αυτοτελής έννοια του δικαίου της Ένωσης — Εθνικό ένταλμα συλλήψεως εκδοθέν από αστυνομική υπηρεσία και επικυρωθέν από εισαγγελέα με σκοπό την άσκηση ποινικών διώξεων)

17

2017/C 14/22

Υπόθεση C-477/16 PPU: Απόφαση του Δικαστηρίου (τέταρτο τμήμα) της 10ης Νοεμβρίου 2016 [αίτηση του Rechtbank Amsterdam (Κάτω Χώρες) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Εκτέλεση ευρωπαϊκού εντάλματος συλλήψεως εκδοθέντος κατά του Ruslanas Kovalkovas (Προδικαστική παραπομπή — Επείγουσα προδικαστική διαδικασία — Αστυνομική και δικαστική συνεργασία σε ποινικές υποθέσεις — Ευρωπαϊκό ένταλμα συλλήψεως — Απόφαση πλαίσιο 2002/584/ΔΕΥ — Άρθρο 1, παράγραφος 1 — Έννοια δικαστικής αποφάσεως — Άρθρο 6, παράγραφος 1 — Έννοια δικαστικής αρχής εκδόσεως — Ευρωπαϊκό ένταλμα συλλήψεως εκδοθέν από το Υπουργείο Δικαιοσύνης της Δημοκρατίας της Λιθουανίας προς εκτέλεση στερητικής της ελευθερίας ποινής)

17

2017/C 14/23

Συνεκδικασθείσες υποθέσεις C-369/15 έως C-372/15: Διάταξη του Δικαστηρίου (έκτο τμήμα) της 26ης Οκτωβρίου 2016 [αιτήσεις του Tribunal Supremo (Ισπανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Siderúrgica Sevillana SA (C-369/15), Solvay Solutions España SL (C-370/15), Cepsa Quimica SA (C-371/15), Dow Chemical Ibérica SL (C-372/15) κατά Administración del Estado (Προδικαστική παραπομπή — Άρθρο 99 του Κανονισμού Διαδικασίας του Δικαστηρίου — Σύστημα εμπορίας δικαιωμάτων εκπομπής αερίων θερμοκηπίου στην Ευρωπαϊκή Ένωση — Οδηγία 2003/87/ΕΚ — Άρθρο 10α — Μέθοδος δωρεάν κατανομής δικαιωμάτων εκπομπής — Υπολογισμός του ενιαίου διατομεακού διορθωτικού συντελεστή — Απόφαση 2013/448/ΕΕ — Άρθρο 4 — Παράρτημα II — Κύρος — Εφαρμογή του ενιαίου διατομεακού διορθωτικού συντελεστή στις εγκαταστάσεις των τομέων που εκτίθενται σε σημαντικό κίνδυνο διαρροής άνθρακα — Απόφαση 2011/278/ΕΕ — Άρθρο 10, παράγραφος 9 — Κύρος)

18

2017/C 14/24

Υπόθεση C-351/16 P: Αναίρεση που άσκησε στις 24 Ιουνίου 2016 η 100 % Capri Italia Srl κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (πρώτο τμήμα) στις 19 Απριλίου 2016 στην υπόθεση T-198/14, 100 % Capri Italia κατά EUIPO — IN.PRO.DI (100 % Capri)

19

2017/C 14/25

Υπόθεση C-524/16: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Corte dei Conti (Ιταλία) στις 12 Οκτωβρίου 2016 — Istituto Nazionale della Previdenza Sociale κατά Francesco Faggiano

19

2017/C 14/26

Υπόθεση C-525/16: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Tribunal da Concorrência, Regulação e Supervisão (Πορτογαλία) στις 13 Οκτωβρίου 2016 — Meo — Serviços de Comunicações e Multimédia S.A. κατά Autoridade da Concorrência

20

2017/C 14/27

Υπόθεση C-526/16: Προσφυγή της 12ης Οκτωβρίου 2016 — Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά Δημοκρατίας της Πολωνίας

21

2017/C 14/28

Υπόθεση C-527/16: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Verwaltungsgerichtshof (Αυστρία) στις 14 Οκτωβρίου 2016 — Salzburger Gebietskrankenkasse, Bundesminister für Arbeit, Soziales und Konsumentenschutz

22

2017/C 14/29

Υπόθεση C-528/16: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Conseil d’État (Γαλλία) στις 17 Οκτωβρίου 2016 — Confédération paysanne, Réseau Semences Paysannes, Les Amis de la Terre France, Collectif Vigilance OGM et Pesticides 16, Vigilance OG2M, CSFV 49, OGM: dangers, Vigilance OGM 33, Fédération Nature et Progrès κατά Premier ministre, Ministre de l’agriculture, de l’agroalimentaire et de la forêt

23

2017/C 14/30

Υπόθεση C-530/16: Προσφυγή της 18ης Οκτωβρίου 2016 — Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά Δημοκρατίας της Πολωνίας

24

2017/C 14/31

Υπόθεση C-542/16: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Högsta domstolen (Σουηδία) στις 26 Οκτωβρίου 2016 — Länsförsäkringar Sak Försäkringsaktiebolag κ.λπ. κατά κληρονόμων του Ingvar Mattsson, Länsförsäkringar Sak Försäkringsaktiebolag

25

2017/C 14/32

Υπόθεση C-544/16: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το First-tier Tribunal (Tax Chamber) (Ηνωμένο Βασίλειο) στις 28 Οκτωβρίου 2016 — Marcandi Limited, ασκούσα εμπορία υπό την επωνυμία Madbid κατά Commissioners for Her Majesty’s Revenue & Customs

26

2017/C 14/33

Υπόθεση C-545/16: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το First-tier Tribunal (Tax Chamber) (Ηνωμένο Βασίλειο) στις 28 Οκτωβρίου 2016 — Kubota (UK) Limited, EP Barrus Limited κατά Commissioners for Her Majesty’s Revenue & Customs

28

2017/C 14/34

Υπόθεση C-579/16 P: Αναίρεση που άσκησε στις 16 Νοεμβρίου 2016 η Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (έκτο τμήμα) στις 15 Σεπτεμβρίου 2016 στην υπόθεση T-386/14, Fih Holding και Fih Erhvervsbank κατά Επιτροπής

28

 

Γενικό Δικαστήριο

2017/C 14/35

Υπόθεση T-694/13 και T-2/15: Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 23ης Νοεμβρίου 2016 — Ipatau κατά Συμβουλίου (Κοινή Εξωτερική Πολιτική και Πολιτική Ασφάλειας· — Περιοριστικά μέτρα κατά της Λευκορωσίας — Δέσμευση κεφαλαίων και οικονομικών πόρων — Περιορισμοί εισόδου στο έδαφος της Ένωσης και διελεύσεως εξ αυτού — Διατήρηση της εγγραφής του ονόματος του προσφεύγοντος στον κατάλογο των προσώπων έναντι των οποίων εφαρμόζονται τα μέτρα — Δικαιώματα άμυνας — Υποχρέωση αιτιολογήσεως — Πλάνη εκτιμήσεως — Αναλογικότητα)

30

2017/C 14/36

Υπόθεση T-328/15 P: Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 23ης Νοεμβρίου 2016 — FK κατά Επιτροπής (Αναίρεση — Υπαλληλική υπόθεση — Έκτακτοι υπάλληλοι — Ανανέωση της συμβάσεως — Περιορισμός της διάρκειας ανανεώσεως της συμβάσεως — Δικαιώματα άμυνας) (*1) 

30

2017/C 14/37

Υπόθεση T-349/15: Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 24ης Νοεμβρίου 2016 — CG κατά EUIPO — Perry Ellis International Group (P PRO PLAYER) (Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης — Διαδικασία ανακοπής — Αίτηση καταχωρίσεως εικονιστικού σήματος P PRO PLAYER — Προγενέστερα εθνικά και εικονιστικά σήματα της Ευρωπαϊκής Ένωσης P και P PROTECTIVE — Σχετικός λόγος απαραδέκτου — Έλλειψη κινδύνου συγχύσεως — Άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο δ', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009)

31

2017/C 14/38

Υπόθεση T-769/15: Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 24ης Νοεμβρίου 2016 — SeNaPro κατά EUIPO — Paltentaler Splitt & Marmorwerke (Dolokorn) [Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης — Διαδικασία ανακοπής — Αίτηση καταχωρίσεως του λεκτικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης Dolokorn — Προγενέστερο λεκτικό σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης DOLOPUR — Σχετικός λόγος απαραδέκτου — Κίνδυνος συγχύσεως — Άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009]

32

2017/C 14/39

Συνεκδικασθείσες υποθέσεις T-268/15 και T-272/15: Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 8ης Νοεμβρίου 2016 — Apcoa Parking Holdings κατά EUIPO (PARKWAY) [Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης — Αιτήσεις καταχωρίσεως του εικονιστικού και του λεκτικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης PARKWAY — Απόλυτος λόγος απαραδέκτου — Περιγραφικός χαρακτήρας — Άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο γ', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009 — Προσφυγή προδήλως στερούμενη νομικού ερείσματος]

32

2017/C 14/40

Υπόθεση T-455/15: Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 26ης Οκτωβρίου 2016 — Vitra Collections/EUIPO — Consorzio Origini (μορφή καρέκλας) (Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης — Διαδικασία κηρύξεως ακυρότητας — Απόσυρση της αιτήσεως κηρύξεως ακυρότητας — Κατάργηση της δίκης)

33

2017/C 14/41

Υπόθεση T-602/15: Διάταξη της 9ης Νοεμβρίου 2016 — Jenkinson κατά Συμβουλίου κ.λπ. (Ρήτρα διαιτησίας — Προσωπικό των διεθνών αποστολών της Ένωσης — Διαδοχικές συμβάσεις απασχολήσεως ορισμένου χρόνου — Αποζημιωτικό αίτημα — Πρόδηλη αναρμοδιότητα — Προδήλως απαράδεκτο)

34

2017/C 14/42

Υπόθεση T-41/16: Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 12ης Οκτωβρίου 2016 — Cyprus Turkish Chamber of Industry κ.λπ. κατά Επιτροπής (Προσφυγή ακυρώσεως — Αίτηση καταχωρίσεως προστατευόμενης ονομασίας προελεύσεως Χαλούμι (Halloumi) ή Hellim — Έγγραφα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής σχετικά με τη συμμετοχή των προσφευγουσών στη διαδικασία ανακοπής κατά της διαδικασίας καταχωρίσεως — Πράξη μη δεκτική προσφυγής — Απαράδεκτο)

34

2017/C 14/43

Υπόθεση T-116/16: Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 27ης Οκτωβρίου 2016 — Port autonome du Centre et de l’Ouest κ.λπ. κατά Επιτροπής (Προσφυγή ακυρώσεως — Κρατικές ενισχύσεις — Φόρος επί των εταιριών — Χορήγηση ενισχύσεων από το Βέλγιο υπέρ των βελγικών λιμένων — Επιστολή της Επιτροπής με την οποία προτείνεται η λήψη κατάλληλων μέτρων — Πράξη μη δεκτική προσφυγής — Απαράδεκτο)

35

2017/C 14/44

Υπόθεση T-405/16: Προσφυγή της 29ης Ιουλίου 2016 — The Regents of the University of California κατά ΚΓΦΠ — Nador Cott Protection και CVVP (Tang Gold)

36

2017/C 14/45

Υπόθεση T-701/16 P: Αναίρεση που άσκησε στις 30 Σεπτεμβρίου 2016 η Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης στις 21 Ιουλίου 2016 στην υπόθεση F-91/15, AV κατά Επιτροπής

37

2017/C 14/46

Υπόθεση T-747/16: Προσφυγή της 25ης Οκτωβρίου 2016 — Vincenti κατά EUIPO

37

2017/C 14/47

Υπόθεση T-752/16: Προσφυγή της 28ης Οκτωβρίου 2016 — Novolipetsk Steel κατά Επιτροπής

38

2017/C 14/48

Υπόθεση T-753/16: Προσφυγή της 28ης Οκτωβρίου 2016 — Severstal κατά Επιτροπής

39

2017/C 14/49

Υπόθεση T-754/16: Προσφυγή της 2ας Νοεμβρίου 2016 — Oakley κατά EUIPO — Xuebo Ye (Αναπαράσταση μορφής σε σχήμα ελλειπτικό)

40

2017/C 14/50

Υπόθεση T-762/16: Προσφυγή της 31ης Οκτωβρίου 2016 — ArcelorMittal Belval & Differdange και ThyssenKrupp Steel Europe κατά ECHA

41

2017/C 14/51

Υπόθεση T-764/16: Προσφυγή-αγωγή της 3ης Νοεμβρίου 2016 — Paulini κατά ΕΚΤ

42

2017/C 14/52

Υπόθεση T-769/16: Προσφυγή της 7ης Νοεμβρίου 2016 — Picard κατά Επιτροπής

44

2017/C 14/53

Υπόθεση T-771/16: Προσφυγή της 24ης Οκτωβρίου 2016 — Toontrack Music κατά EUIPO (EZMIX)

45

2017/C 14/54

Υπόθεση T-776/16: Προσφυγή της 4ης Νοεμβρίου 2016 — Isocell κατά EUIPO — iCell (iCell.)

45

2017/C 14/55

Υπόθεση T-777/16: Προσφυγή της 4ης Νοεμβρίου 2016 — Isocell κατά EUIPO — iCell (iCell. Insulation Technology Made in Sweden)

46

2017/C 14/56

Υπόθεση T-779/16: Προσφυγή της 7ης Νοεμβρίου 2016 — Rühland κατά EUIPO — 8 seasons design (Leuchten)

46

2017/C 14/57

Υπόθεση T-781/16: Προσφυγή της 9ης Νοεμβρίου 2016 — Puma κ.λπ. κατά Επιτροπής

47

2017/C 14/58

Υπόθεση T-782/16: Προσφυγή της 9ης Νοεμβρίου 2016 — Timberland Europe κατά Επιτροπής

48

2017/C 14/59

Υπόθεση T-788/16: Προσφυγή της 10ης Νοεμβρίου 2016 — De Geoffroy κ.λπ. κατά Κοινοβουλίου

49

2017/C 14/60

Υπόθεση T-789/16: Προσφυγή της 8ης Νοεμβρίου 2016 — InvoiceAuction B2B κατά EUIPO (INVOICE AUCTION)

50

2017/C 14/61

Υπόθεση T-790/16: Προσφυγή της 11ης Νοεμβρίου 2016 — C & J Clark International κατά Επιτροπής

51

2017/C 14/62

Υπόθεση T-791/16: Προσφυγή της 14ης Νοεμβρίου 2016 — Real Madrid Club de Fútbol κατά Επιτροπής

52

2017/C 14/63

Υπόθεση T-806/16: Προσφυγή της 15ης Νοεμβρίου 2016 — Agricola J.M. κατά EUIPO — Torres (CLOS DE LA TORRE)

53

2017/C 14/64

Υπόθεση T-808/16: Προσφυγή της 14ης Νοεμβρίου 2016 — Jean Patou Worldwide κατά EUIPO — Emboga (HISPANITAS JOY IS A CHOICE)

54

2017/C 14/65

Υπόθεση T-815/16: Προσφυγή της 22ας Νοεμβρίου 2016 — For Tune κατά EUIPO — Simplicity trade (opus AETERNATUM)

55

2017/C 14/66

Υπόθεση T-392/16: Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 13ης Οκτωβρίου 2016 — Axium κατά Κοινοβουλίου

55

2017/C 14/67

Υπόθεση T-565/16: Διάταξη του Προέδρου του Γενικού Δικαστηρίου της 25ης Οκτωβρίου 2016 — Maubert κατά Συμβουλίου

55

 

EL

 

IV Πληροφορίες

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΠΡΟΕΡΧΟΜΕΝΕΣ ΑΠΟ ΤΑ ΘΕΣΜΙΚΑ ΚΑΙ ΛΟΙΠΑ ΟΡΓΑΝΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥΣ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ

Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης

16.1.2017   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 14/1

Τελευταίες δημοσιεύσεις του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

(2017/C 014/01)

Τελευταία δημοσίευση

ΕΕ C 6 της 9.1.2017

Ιστορικό των προηγούμενων δημοσιεύσεων

ΕΕ C 475 της 19.12.2016

ΕΕ C 462 της 12.12.2016

EE C 454 της 5.12.2016

ΕΕ C 441 της 28.11.2016

ΕΕ C 428 της 21.11.2016

ΕΕ C 419 της 14.11.2016

Τα κείμενα αυτά είναι διαθέσιμα στον δικτυακό τόπο

EUR-Lex: http://eur-lex.europa.eu

V Γνωστοποιήσεις

ΔΙΚΑΙΟΔΟΤΙΚΕΣ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΕΣ

Δικαστήριο

16.1.2017   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 14/2

Απόφαση του Δικαστηρίου (πρώτο τμήμα) της 10ης Νοεμβρίου 2016 — DTS Distribuidora de Televisión Digital, SA κατά Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Telefónica de España, SA, Telefónica Móviles España, SA, Βασίλειο της Ισπανίας, Corporación de Radio y Televisión Española, SA (RTVE)

(Υπόθεση C-449/14 P) (1)

((Αίτηση αναιρέσεως - Κρατικές ενισχύσεις - Καθεστώς ενισχύσεων υπέρ του εθνικού οργανισμού ραδιοφωνίας και τηλεοράσεως - Υποχρεώσεις δημόσιας υπηρεσίας - Αντιστάθμιση - Άρθρο 106, παράγραφος 2, ΣΛΕΕ - Απόφαση κηρύσσουσα καθεστώς ενισχύσεων συμβατό με την εσωτερική αγορά - Τροποποίηση του τρόπου χρηματοδοτήσεως - Φορολογικά μέτρα - Φόρος επιβαλλόμενος επί των επιχειρηματικών φορέων συνδρομητικής τηλεοράσεως - Απόφαση κηρύσσουσα το τροποποιηθέν καθεστώς ενισχύσεων συμβατό με την εσωτερική αγορά - Λήψη υπόψη του τρόπου χρηματοδοτήσεως - Ύπαρξη αναγκαστικής σχέσεως μεταξύ του φόρου και του καθεστώτος ενισχύσεων - Άμεση επιρροή του προϊόντος του φόρου επί του μεγέθους της ενισχύσεως - Κάλυψη του καθαρού κόστους εκπληρώσεως της αποστολής παροχής δημόσιας υπηρεσίας - Σχέση ανταγωνισμού μεταξύ του υποκειμένου στον φόρο και του δικαιούχου της ενισχύσεως - Παραμόρφωση της εθνικής νομοθεσίας))

(2017/C 014/02)

Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: DTS Distribuidora de Televisión Digital, SA (εκπρόσωποι: H. Brokelmann και M. Ganino, abogados)

Λοιποί διάδικοι στην αναιρετική διαδικασία: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: C. Urraca Caviedes, B. Stromsky και G. Valero Jordana), Telefónica de España SA, Telefónica Móviles España SA (εκπρόσωποι: F. González Díaz, F. Salerno και V. Romero Algarra, abogados), Βασίλειο της Ισπανίας (εκπρόσωπος: A. Sampol Pucurull), Corporación de Radio y Televisión Española SA (RTVE) (εκπρόσωποι: A. Martínez Sánchez και J. Rodríguez Ordóñez, abogados)

Διατακτικό

Το Δικαστήριο αποφασίζει:

1)

Απορρίπτει την αίτηση αναιρέσεως.

2)

Η DTS Distribuidora de Televisión Digital SA φέρει, πέραν των δικαστικών εξόδων της, τα έξοδα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής που συνδέονται με την αίτηση αναιρέσεως.

3)

Η Telefónica de España SA και η Telefónica Móviles España SA φέρουν, πέραν των δικαστικών εξόδων τους, τα έξοδα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής που συνδέονται με την ανταναίρεση.

4)

Η Corporación de Radio y Televisión Española SA (RTVE) και το Βασίλειο της Ισπανίας φέρουν τα δικαστικά έξοδά τους.

(1)   ΕΕ C 395 της 10.11.2014.

16.1.2017   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 14/3

Απόφαση του Δικαστηρίου (τέταρτο τμήμα) της 10ης Νοεμβρίου 2016 — Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά Ελληνικής Δημοκρατίας

(Υπόθεση C-504/14) (1)

((Παράβαση κράτους μέλους - Περιβάλλον - Προστασία της φύσεως - Οδηγία 92/43/ΕΟΚ - Άρθρο 6, παράγραφοι 2 και 3, και άρθρο 12, παράγραφος 1, στοιχεία β' και δ' - Άγρια πανίδα και χλωρίδα - Διατήρηση των φυσικών οικοτόπων - Θαλάσσια χελώνα Caretta caretta - Προστασία των θαλάσσιων χελωνών στον Κόλπο της Κυπαρισσίας - Τόπος κοινοτικής σημασίας «Θίνες Κυπαρισσίας» - Προστασία των ειδών))

(2017/C 014/03)

Γλώσσα διαδικασίας: η ελληνική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: M. Πατακιά και C. Hermes)

Καθής: Ελληνική Δημοκρατία (εκπρόσωπος: E. Σκανδάλου)

Διατακτικό

Το Δικαστήριο αποφασίζει:

1)

Η Ελληνική Δημοκρατία,

—

έχοντας ανεχθεί την κατασκευή οικιών στον Αγιαννάκη (Ελλάδα) το 2010, την άνευ επαρκούς ρυθμίσεως χρήση άλλων οικιών στον Αγιαννάκη χρονολογουμένων από το 2006 και την έναρξη εργασιών για την κατασκευή πενήντα κατοικιών μεταξύ Αγιαννάκη και Ελαίας (Ελλάδα), καθώς και έχοντας εγκρίνει την κατασκευή τριών εξοχικών κατοικιών στο Βουνάκι (Ελλάδα) το 2012·

—

έχοντας ανεχθεί τη δημιουργία υποδομών προσβάσεως στην παραλία εντός της ζώνης της Κυπαρισσίας (Ελλάδα), δηλαδή τη διάνοιξη πέντε νέων οδών προς την παραλία του Αγιαννάκη, καθώς και την ασφαλτόστρωση ορισμένων υφιστάμενων προσβάσεων και οδών·

—

μη έχοντας λάβει επαρκή μέτρα ώστε να διασφαλιστεί η τήρηση της απαγορεύσεως του ελεύθερου κάμπινγκ κοντά στην παραλία Καλό Νερό (Ελλάδα) και στην Ελαία·

—

μη έχοντας λάβει τα αναγκαία μέτρα ώστε να περιοριστεί η λειτουργία των μπαρ που βρίσκονται μεταξύ Ελαίας και Καλού Νερού, στις παραλίες όπου αναπαράγονται οι θαλάσσιες χελώνες Caretta caretta, και μη έχοντας μεριμνήσει ώστε οι προκαλούμενες από τα μπαρ αυτά οχλήσεις να μην παρενοχλούν το είδος αυτό·

—

μη έχοντας λάβει τα αναγκαία μέτρα, εντός της ζώνης της Κυπαρισσίας, ώστε να μειωθεί η παρουσία κινητού εξοπλισμού και διαφόρων εγκαταστάσεων στις παραλίες όπου αναπαράγονται οι θαλάσσιες χελώνες Caretta caretta, και έχοντας επιτρέψει την κατασκευή εξέδρας κοντά στο ξενοδοχείο Messina Mare·

—

μη έχοντας λάβει τα αναγκαία μέτρα ώστε να περιορισθεί επαρκώς η φωτορύπανση των παραλιών εντός της ζώνης της Κυπαρισσίας όπου αναπαράγονται οι θαλάσσιες χελώνες Caretta caretta, και

—

μη έχοντας λάβει τα αναγκαία μέτρα ώστε να περιοριστεί επαρκώς η αλιευτική δραστηριότητα κατά μήκος των παραλιών εντός της ζώνης της Κυπαρισσίας όπου αναπαράγονται οι θαλάσσιες χελώνες Caretta caretta,

παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει από το άρθρο 6, παράγραφος 2, της οδηγίας 92/43/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 21ης Μαΐου 1992, για τη διατήρηση των φυσικών οικοτόπων καθώς και της άγριας πανίδας και χλωρίδας, όπως τροποποιήθηκε με την οδηγία 2006/105/ΕΚ του Συμβουλίου, της 20ής Νοεμβρίου 2006.

2)

Η Ελληνική Δημοκρατία, έχοντας χορηγήσει οικοδομικές άδειες για οικίες που κατασκευάστηκαν το 2010 στον Αγιαννάκη, για τρεις εξοχικές κατοικίες στο Βουνάκι το 2012 και για την κατασκευή εξέδρας κοντά στο ξενοδοχείο Messina Mare, παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει από το άρθρο 6, παράγραφος 3, της οδηγίας 92/43.

3)

Η Ελληνική Δημοκρατία,

—

μη έχοντας θεσπίσει πλήρες, συνεκτικό και αυστηρό νομοθετικό και κανονιστικό πλαίσιο για την προστασία της θαλάσσιας χελώνας Caretta caretta εντός της ζώνης της Κυπαρισσίας·

—

μη έχοντας λάβει, εντός της ταχθείσας προθεσμίας, όλα τα αναγκαία συγκεκριμένα μέτρα προς αποτροπή της εκ προθέσεως παρενοχλήσεως της θαλάσσιας χελώνας Caretta caretta κατά την περίοδο αναπαραγωγής του είδους αυτού, και

—

μη έχοντας λάβει τα αναγκαία μέτρα για την τήρηση της απαγορεύσεως βλάβης ή καταστροφής των τόπων αναπαραγωγής του εν λόγω είδους,

παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει από το άρθρο 12, παράγραφος 1, στοιχεία β' και δ', της οδηγίας 92/43.

4)

Απορρίπτει την προσφυγή κατά τα λοιπά.

5)

Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή και η Ελληνική Δημοκρατία φέρουν τα δικαστικά έξοδά τους.

(1)   ΕΕ C 7 της 12.1.2015.

16.1.2017   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 14/4

Απόφαση του Δικαστηρίου (πέμπτο τμήμα) της 16ης Νοεμβρίου 2016 [αίτηση του Verwaltungsgerichtshof (Αυστρία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — DHL Express (Austria) GmbH κατά Post-Control-Kommission, Bundesminister für Verkehr, Innovation und Technologie

(Υπόθεση C-2/15) (1)

((Προδικαστική παραπομπή - Οδηγία 97/67/ΕΚ - Άρθρο 9 - Ταχυδρομικές υπηρεσίες στην Ευρωπαϊκή Ένωση - Υποχρέωση συμβολής στις λειτουργικές δαπάνες της ρυθμιστικής αρχής του τομέα των ταχυδρομείων - Έκταση))

(2017/C 014/04)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Verwaltungsgerichtshof

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

DHL Express (Austria) GmbH

κατά

Post-Control-Kommission, Bundesminister für Verkehr, Innovation und Technologie

Διατακτικό

Το άρθρο 9, παράγραφος 2, δεύτερο εδάφιο, τέταρτη περίπτωση, της οδηγίας 97/67/EK του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 15ης Δεκεμβρίου 1997, σχετικά με τους κοινούς κανόνες για την ανάπτυξη της εσωτερικής αγοράς κοινοτικών ταχυδρομικών υπηρεσιών και τη βελτίωση της ποιότητας των παρεχομένων υπηρεσιών, όπως τροποποιήθηκε με την οδηγία 2008/6/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 20ής Φεβρουαρίου 2008, έχει την έννοια ότι δεν αντίκειται σε εθνική νομοθεσία, όπως η επίμαχη στην κύρια δίκη, η οποία επιβάλλει σε όλους τους φορείς παροχής υπηρεσιών του τομέα των ταχυδρομείων, ακόμη και σε εκείνους που δεν παρέχουν υπηρεσίες εμπίπτουσες στην καθολική υπηρεσία, την υποχρέωση συμβολής στη χρηματοδότηση της ρυθμιστικής αρχής του εν λόγω τομέα.

(1)   ΕΕ C 127 της 20.4.2015.

16.1.2017   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 14/4

Απόφαση του Δικαστηρίου (πρώτο τμήμα) της 10ης Νοεμβρίου 2016 — Simba Toys GmbH & Co. KG κατά Γραφείου Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO), Seven Towns Ltd

(Υπόθεση C-30/15 P) (1)

((Αίτηση αναιρέσεως - Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Τρισδιάστατο σήμα σε σχήμα κύβου του οποίου οι έδρες έχουν δομή πλέγματος - Αίτηση κηρύξεως ακυρότητας - Απόρριψη της αιτήσεως κηρύξεως ακυρότητας))

(2017/C 014/05)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: Simba Toys GmbH & Co. KG (εκπρόσωπος: O. Ruhl, Rechtsanwalt)

Λοιποί διάδικοι στην αναιρετική διαδικασία: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωποι: Δ. Μπότης και A. Folliard Monguiral), Seven Towns Ltd (εκπρόσωποι: K. Szamosi και M. Borbás, ügyvédek)

Διατακτικό

Το Δικαστήριο αποφασίζει:

1)

Αναιρεί την απόφαση την οποία εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης στις 25 Νοεμβρίου 2014, επί της υποθέσεως Simba Toys κατά ΓΕΕΑ — Seven Towns (Σχήμα κύβου του οποίου οι έδρες έχουν δομή πλέγματος) (T-450/09, EU:T:2014:983).

2)

Ακυρώνει την απόφαση την οποία εξέδωσε το δεύτερο τμήμα προσφυγών του Γραφείου Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO) την 1η Σεπτεμβρίου 2009 (υπόθεση R 1526/2008-2), σχετικά με διαδικασία κηρύξεως ακυρότητας μεταξύ της Simba Toys GmbH & Co. KG και της Seven Towns Ltd.

3)

Η Seven Towns Ltd και το Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης φέρουν, εκτός των εξόδων τους, τα δικαστικά έξοδα στα οποία υποβλήθηκε η Simba Toys GmbH & Co. KG όσον αφορά τόσο την πρωτόδικη διαδικασία επί της υποθέσεως T-450/09 όσο και την αναιρετική διαδικασία.

(1)   ΕΕ C 138 της 27.4.2015.

16.1.2017   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 14/5

Απόφαση του Δικαστηρίου (τέταρτο τμήμα) της 10ης Νοεμβρίου 2016 [αίτηση του Augstākā tiesa (Λεττονία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — «Private Equity Insurance Group» SIA κατά «Swedbank» AS

(Υπόθεση C-156/15) (1)

((Προδικαστική παραπομπή - Οδηγία 2002/47/ΕΚ - Πεδίο εφαρμογής - Έννοιες της «χρηματοοικονομικής ασφάλειας», των «σχετικών οικονομικών υποχρεώσεων» και της «παροχής» χρηματοοικονομικής ασφάλειας - Δυνατότητα εκτελέσεως χρηματοοικονομικής ασφάλειας ανεξαρτήτως της κινήσεως διαδικασίας αφερεγγυότητας - Σύμβαση τρεχούμενου λογαριασμού προβλέπουσα ρήτρα χρηματοοικονομικής ασφάλειας))

(2017/C 014/06)

Γλώσσα διαδικασίας: η λεττονική

Αιτούν δικαστήριο

Augstākā tiesa

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

«Private Equity Insurance Group» SIA

κατά

«Swedbank» AS

Διατακτικό

Η οδηγία 2002/47/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 6ης Ιουνίου 2002, για τις συμφωνίες παροχής χρηματοοικονομικής ασφάλειας, έχει την έννοια ότι παρέχει στον ασφαλειολήπτη χρηματοοικονομικής ασφάλειας όπως η επίμαχη στην υπόθεση της κύριας δίκης, σύμφωνα με την οποία τα ποσά που κατατίθενται σε τραπεζικό λογαριασμό δεσμεύονται από την τράπεζα ως εγγύηση προς διασφάλιση όλων των απαιτήσεών της έναντι του δικαιούχου του λογαριασμού, το δικαίωμα εκτελέσεως της ως άνω ασφάλειας ανεξαρτήτως της κινήσεως διαδικασίας αφερεγγυότητας κατά του ασφαλειοδότη μόνον αν, αφενός, τα ποσά που αποτελούν αντικείμενο της εν λόγω ασφάλειας είχαν κατατεθεί στον επίμαχο λογαριασμό πριν από την κίνηση της ως άνω διαδικασίας ή αν τα ποσά αυτά κατατέθηκαν κατά την ημερομηνία κινήσεως της διαδικασίας αυτής, εφόσον η τράπεζα αποδεικνύει ότι δεν ήταν ενήμερη για την κίνηση της ως άνω διαδικασίας ή ότι δεν μπορούσε ευλόγως να τη γνωρίζει, και αν, αφετέρου, ο δικαιούχος του εν λόγω λογαριασμού δεν μπορούσε να χρησιμοποιεί τα ως άνω ποσά μετά την κατάθεσή τους στον λογαριασμό αυτόν.

(1)   ΕΕ C 198 της 15.6.2015.

16.1.2017   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 14/6

Απόφαση του Δικαστηρίου (τρίτο τμήμα) της 10ης Νοεμβρίου 2016 [αίτηση του Rechtbank Den Haag (Κάτω Χώρες) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Vereniging Openbare Bibliotheken κατά Stichting Leenrecht

(Υπόθεση C-174/15) (1)

((Προδικαστική παραπομπή - Δικαίωμα του δημιουργού και συγγενικά δικαιώματα - Δικαίωμα εκμισθώσεως και δικαίωμα δανεισμού προστατευόμενων έργων - Οδηγία 2006/115/ΕΚ - Άρθρο 1, παράγραφος 1 - Δανεισμός αντιγράφων έργων - Άρθρο 2, παράγραφος 1 - Δανεισμός αντικειμένων - Δανεισμός αντιγράφου βιβλίου σε ψηφιακή μορφή - Δημόσιες βιβλιοθήκες))

(2017/C 014/07)

Γλώσσα διαδικασίας: η ολλανδική

Αιτούν δικαστήριο

Rechtbank Den Haag

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Vereniging Openbare Bibliotheken

κατά

Stichting Leenrecht

παρισταμένης της: Vereniging Nederlands Uitgeversverbond, Stichting LIRA, Stichting Pictoright

Διατακτικό

1)

Το άρθρο 1, παράγραφος 1, το άρθρο 2, παράγραφος 1, στοιχείο β', και το άρθρο 6, παράγραφος 1, της οδηγίας 2006/115/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 12ης Δεκεμβρίου 2006, σχετικά με το δικαίωμα εκμίσθωσης, το δικαίωμα δανεισμού και ορισμένα δικαιώματα συγγενικά προς την πνευματική ιδιοκτησία στον τομέα των προϊόντων της διανοίας, πρέπει να ερμηνευθούν υπό την έννοια ότι ο όρος «δανεισμός», όπως νοείται στο πλαίσιο των διατάξεων αυτών, καλύπτει τον δανεισμό αντιγράφου βιβλίου σε ψηφιακή μορφή, οσάκις ο δανεισμός αυτός πραγματοποιείται διά της τοποθετήσεως του αντιγράφου αυτού στον διακομιστή δημόσιας βιβλιοθήκης και της παροχής στον χρήστη της δυνατότητας να αναπαραγάγει το εν λόγω αντίγραφο μέσω μεταφορτώσεως στον δικό του υπολογιστή, εξυπακουομένου ότι μόνον ένα αντίγραφο μπορεί να μεταφορτωθεί κατά τη διάρκεια της περιόδου δανεισμού και ότι, άμα τη λήξει της περιόδου αυτής, το αντίγραφο που έχει μεταφορτωθεί από τον εν λόγω χρήστη δεν μπορεί πλέον να χρησιμοποιηθεί από αυτόν.

2)

Το δίκαιο της Ένωσης, και ιδίως το άρθρο 6 της οδηγίας 2006/115, πρέπει να ερμηνευθεί υπό την έννοια ότι δεν εμποδίζει κράτος μέλος να εξαρτήσει την εφαρμογή του άρθρου 6, παράγραφος 1, της οδηγίας 2006/115 από την προϋπόθεση ότι το αντίγραφο του βιβλίου σε ψηφιακή μορφή που διατίθεται από τη δημόσια βιβλιοθήκη ετέθη σε κυκλοφορία με πρώτη πώληση ή με κατ’ άλλον τρόπο πρώτη μεταβίβαση της κυριότητας του αντιγράφου αυτού εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης από τον δικαιούχο του δικαιώματος διανομής στο κοινό ή με τη συγκατάθεσή του, κατά την έννοια του άρθρου 4, παράγραφος 2, της οδηγίας 2001/29/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 22ας Μαΐου 2001, για την εναρμόνιση ορισμένων πτυχών του δικαιώματος του δημιουργού και συγγενικών δικαιωμάτων στην κοινωνία της πληροφορίας.

3)

Το άρθρο 6, παράγραφος 1, της οδηγίας 2006/115 πρέπει να ερμηνευθεί υπό την έννοια ότι αντιβαίνει σε αυτό η εφαρμογή της παρεκκλίσεως την οποία προβλέπει για τον δημόσιο δανεισμό επί της διαθέσεως από δημόσια βιβλιοθήκη αντιγράφου βιβλίου σε ψηφιακή μορφή στην περίπτωση που το αντίγραφο αυτό έχει ληφθεί από παράνομη πηγή.

(1)   ΕΕ C 213 της 29.6.2015.

16.1.2017   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 14/7

Απόφαση του Δικαστηρίου (ένατο τμήμα) της 10ης Νοεμβρίου 2016 [αίτηση του Consiglio di Stato (Ιταλία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Ciclat Soc. Coop. κατά Consip SpA, Autorità per la Vigilanza sui Contratti Pubblici di lavori, servizi e forniture

(Υπόθεση C-199/15) (1)

((Προδικαστική παραπομπή - Οδηγία 2004/18/ΕΚ - Άρθρο 45 - Άρθρα 49 και 56 ΣΛΕΕ - Δημόσιες συμβάσεις - Προϋποθέσεις αποκλεισμού από διαδικασία για τη σύναψη δημόσιας συμβάσεως έργου, προμηθειών ή υπηρεσιών - Υποχρεώσεις καταβολής κοινωνικοασφαλιστικών εισφορών - Ενιαία βεβαίωση ασφαλιστικής ενημερότητας - Θεραπεία παρατυπιών))

(2017/C 014/08)

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Αιτούν δικαστήριο

Consiglio di Stato

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Ciclat Soc. Coop.

κατά

Consip SpA, Autorità per la Vigilanza sui Contratti Pubblici di lavori, servizi e forniture

παρισταμένων των: Istituto nazionale per l’assicurazione contro gli infortuni sul lavoro (INAIL), Team Service SCARL, ως αντιπρόσωπος της ATI-Snam Lazio Sud Srl και Ati-Linda Srl, Consorzio Servizi Integrati

Διατακτικό

Το άρθρο 45 της οδηγίας 2004/18/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 31ης Μαρτίου 2004, περί συντονισμού των διαδικασιών σύναψης δημόσιων συμβάσεων έργων, προμηθειών και υπηρεσιών, έχει την έννοια ότι δεν αποκλείει την εφαρμογή εθνικής ρυθμίσεως, όπως η επίμαχη στην υπόθεση της κύριας δίκης, δυνάμει της οποίας η αναθέτουσα αρχή υποχρεούται να θεωρεί ως λόγο αποκλεισμού από τη διαδικασία παράβαση συνιστάμενη στη μη καταβολή κοινωνικοασφαλιστικών εισφορών και βεβαιούμενη με πιστοποιητικό που έχει ζητηθεί αυτεπαγγέλτως από την αναθέτουσα αρχή και έχει εκδοθεί από τους οργανισμούς κοινωνικής ασφαλίσεως, στην περίπτωση που η παράβαση αυτή υφίστατο μεν κατά την ημερομηνία συμμετοχής σε διαγωνισμό, πλην όμως έπαψε να υφίσταται κατά τον χρόνο εκδόσεως της αποφάσεως περί αναθέσεως ή κατά τον χρόνο διενέργειας αυτεπάγγελτου ελέγχου από την αναθέτουσα αρχή.

(1)   ΕΕ C 262 της 10.8.2015.

16.1.2017   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 14/7

Απόφαση του Δικαστηρίου (πέμπτο τμήμα) της 17ης Νοεμβρίου 2016 [αίτηση του Bundesarbeitsgericht (Γερμανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Betriebsrat der Ruhrlandklinik gGmbH κατά Ruhrlandklinik gGmbH

(Υπόθεση C-216/15) (1)

((Προδικαστική παραπομπή - Οδηγία 2008/104/ΕΚ - Εργασία μέσω εταιρίας προσωρινής απασχολήσεως - Πεδίο εφαρμογής - Έννοια του «εργαζομένου» - Έννοια της «οικονομικής δραστηριότητας» - Νοσηλευτικό προσωπικό που απασχολείται χωρίς σύμβαση εργασίας και διατίθεται σε νοσηλευτικό ίδρυμα από ένωση μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα))

(2017/C 014/09)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Bundesarbeitsgericht

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Betriebsrat der Ruhrlandklinik gGmbH

κατά

Ruhrlandklinik gGmbH

Διατακτικό

Το άρθρο 1, παράγραφοι 1 και 2, της οδηγίας 2008/104/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 19ης Νοεμβρίου 2008, περί της εργασίας μέσω εταιρείας προσωρινής απασχόλησης, έχει την έννοια ότι στο πεδίο εφαρμογής της οδηγίας αυτής εμπίπτει η έναντι χρηματικού ανταλλάγματος παραχώρηση από ένωση μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα των υπηρεσιών ενός από τα μέλη της σε έμμεσο εργοδότη, προκειμένου να του παρέχει, κατά κύρια απασχόληση και υπό τη διεύθυνσή του, αμειβόμενη εργασία, εφόσον το εν λόγω μέλος της ενώσεως τυγχάνει προστασίας για τον λόγο αυτόν στο οικείο κράτος μέλος, όπερ εναπόκειται στο αιτούν δικαστήριο να εξακριβώσει, τούτο δε παρά το ότι το εν λόγω μέλος δεν έχει την ιδιότητα του εργαζομένου κατά το εθνικό δίκαιο επειδή δεν έχει συνάψει σύμβαση εργασίας με την ως άνω ένωση.

(1)   ΕΕ C 270 της 17.8.2015.

16.1.2017   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 14/8

Απόφαση του Δικαστηρίου (τμήμα μείζονος συνθέσεως) της 15ης Νοεμβρίου 2016 [αίτηση του Tribunal Superior de Justicia del País Vasco (Ισπανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Gorka Salaberria Sorondo κατά Academia Vasca de Policía y Emergencias

(Υπόθεση C-258/15) (1)

((Προδικαστική παραπομπή - Ίση μεταχείριση στον τομέα της απασχολήσεως και της εργασίας - Οδηγία 2000/78/ΕΚ - Άρθρο 2, παράγραφος 2, και άρθρο 4, παράγραφος 1 - Διάκριση λόγω ηλικίας - Πρόσληψη στο αστυνομικό σώμα της Αυτόνομης Κοινότητας της Χώρας των Βάσκων αποκλειστικώς υποψηφίων που δεν έχουν συμπληρώσει το τριακοστό πέμπτο έτος ηλικίας - Έννοια «ουσιαστική και καθοριστική επαγγελματική προϋπόθεση» - Επιδιωκόμενος σκοπός - Αναλογικότητα))

(2017/C 014/10)

Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική

Αιτούν δικαστήριο

Tribunal Superior de Justicia del País Vasco

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Gorka Salaberria Sorondo

κατά

Academia Vasca de Policía y Emergencias

Διατακτικό

Κατ’ ορθή ερμηνεία, το άρθρο 2, παράγραφος 2, της οδηγίας 2000/78/ΕΚ του Συμβουλίου, της 27ης Νοεμβρίου 2000, για τη διαμόρφωση γενικού πλαισίου για την ίση μεταχείριση στην απασχόληση και την εργασία, σε συνδυασμό με το άρθρο 4, παράγραφος 1, αυτής, δεν αντιτίθεται σε κανονιστική ρύθμιση, όπως η επίμαχη στην υπόθεση της κύριας δίκης, η οποία προβλέπει ότι οι υποψήφιοι για τις θέσεις υπαλλήλων αστυνομικού σώματος ασκούντων το σύνολο των επιχειρησιακών ή εκτελεστικών καθηκόντων του εν λόγω σώματος δεν πρέπει να έχουν συμπληρώσει το τριακοστό πέμπτο έτος ηλικίας.

(1)   ΕΕ C 270 της 17.8.2015.

16.1.2017   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 14/9

Απόφαση του Δικαστηρίου (τμήμα μείζονος συνθέσεως) της 15ης Νοεμβρίου 2016 [αίτηση του Cour d’appel de Bruxelles (Βέλγιο) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Fernand Ullens de Schooten κατά État belge

(Υπόθεση C-268/15) (1)

((Προδικαστική παραπομπή - Θεμελιώδεις ελευθερίες - Άρθρα 49, 56 και 63 ΣΛΕΕ - Περίπτωση της οποίας όλα τα στοιχεία περιορίζονται στο εσωτερικό κράτους μέλους - Εξωσυμβατική ευθύνη κράτους μέλους για ζημίες προκληθείσες σε ιδιώτες εξαιτίας παραβάσεων του δικαίου της Ένωσης οι οποίες έχουν διαπραχθεί από τον εθνικό νομοθέτη και τα εθνικά δικαστήρια))

(2017/C 014/11)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Αιτούν δικαστήριο

Cour d'appel de Bruxelles

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Fernand Ullens de Schooten

κατά

État belge

Διατακτικό

Το δίκαιο της Ένωσης έχει την έννοια ότι το σύστημα της εξωσυμβατικής ευθύνης κράτους μέλους για ζημία από παραβίαση του δικαίου αυτού δεν μπορεί να εφαρμοστεί σε περίπτωση ζημίας που φέρεται να έχει προκληθεί σε βάρος ιδιώτη λόγω παραβιάσεως ελευθερίας προβλεπόμενης στα άρθρα 49, 56 ή 63 ΣΛΕΕ, εξαιτίας εθνικής κανονιστικής ρυθμίσεως αδιακρίτως εφαρμοζόμενης επί ημεδαπών υπηκόων και υπηκόων άλλων κρατών μελών, εφόσον, σε περίπτωση της οποίας όλα τα στοιχεία περιορίζονται αποκλειστικά στο εσωτερικό του κράτους μέλους, δεν υφίσταται κανένα συνδετικό στοιχείο μεταξύ του αντικειμένου ή των περιστάσεων της διαφοράς της κύριας δίκης και των άρθρων αυτών.

(1)   ΕΕ C 279 της 24.8.2015.

16.1.2017   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 14/9

Απόφαση του Δικαστηρίου (πέμπτο τμήμα) της 10ης Νοεμβρίου 2016 [αίτηση του Sø- og Handelsretten (Δανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Ferring Lægemidler A/S, ενεργούσα για λογαριασμό της Ferring BV κατά Orifarm A/S

(Υπόθεση C-297/15) (1)

((Προδικαστική παραπομπή - Σήματα - Οδηγία 2008/95/ΕΚ - Άρθρο 7, παράγραφος 2 - Φαρμακευτικά προϊόντα - Παράλληλη εισαγωγή - Στεγανοποίηση των αγορών - Ανάγκη επανασυσκευασίας του προϊόντος το οποίο φέρει το σήμα - Φαρμακευτικό προϊόν που διατίθεται στην αγορά εξαγωγών και την αγορά εισαγωγών από τον δικαιούχο του σήματος στις ίδιες συσκευασίες))

(2017/C 014/12)

Γλώσσα διαδικασίας: η δανική

Αιτούν δικαστήριο

Sø- og Handelsretten

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Ferring Lægemidler A/S, ενεργούσα για λογαριασμό της Ferring BV

κατά

Orifarm A/S

Διατακτικό

Το άρθρο 7, παράγραφος 2, της οδηγίας 2008/95/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 22ας Οκτωβρίου 2008, για την προσέγγιση των νομοθεσιών των κρατών μελών περί σημάτων, έχει την έννοια ότι ο δικαιούχος σήματος δύναται να αντιταχθεί στη συνέχιση της εκ μέρους παράλληλου εισαγωγέα διαθέσεως στο εμπόριο φαρμακευτικού σκευάσματος, οσάκις ο εν λόγω εισαγωγέας έχει επανασυσκευάσει το φαρμακευτικό σκεύασμα σε νέα εξωτερική συσκευασία, επί της οποίας έχει θέσει εκ νέου το σήμα, εφόσον, αφενός, το επίμαχο σκεύασμα μπορεί να διατεθεί στο εμπόριο εντός του κράτους εισαγωγής που είναι κράτος μέρος της Συμφωνίας για τον Ευρωπαϊκό Οικονομικό Χώρο, της 2ας Μαΐου 1992, στην ίδια συσκευασία με εκείνη υπό την οποία το προϊόν αυτό διατίθεται στο κράτος μέλος εξαγωγής που είναι κράτος μέρος της Συμφωνίας για τον Ευρωπαϊκό Οικονομικό Χώρο και, αφετέρου, εφόσον ο εισαγωγέας δεν αποδείξει ότι το εισαγόμενο προϊόν μπορεί να διατεθεί στο εμπόριο εντός περιορισμένου μόνο μέρους της αγοράς του κράτους εισαγωγής, στοιχείο του οποίου η διακρίβωση απόκειται στο αιτούν δικαστήριο.

(1)   ΕΕ C 294 της 7.9.2015.

16.1.2017   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 14/10

Απόφαση του Δικαστηρίου (τρίτο τμήμα) της 16ης Νοεμβρίου 2016 [αίτηση του Conseil d’État (Γαλλία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Marc Soulier, Sara Doke κατά Premier ministre, Ministre de la Culture et de la Communication

(Υπόθεση C-301/15) (1)

((Προδικαστική παραπομπή - Πνευματική και βιομηχανική ιδιοκτησία - Οδηγία 2001/29/ΕΚ - Δικαίωμα του δημιουργού και συγγενικά δικαιώματα - Άρθρα 2 και 3 - Δικαιώματα αναπαραγωγής και παρουσιάσεως στο κοινό - Περιεχόμενο - Βιβλία «εκτός κυκλοφορίας» που δεν δημοσιεύονται ή έχουν πάψει να δημοσιεύονται - Εθνική ρύθμιση που αναθέτει σε εταιρία συλλογικής διαχειρίσεως την άσκηση, για εμπορικούς σκοπούς, των δικαιωμάτων ψηφιακής εκμεταλλεύσεως των εκτός κυκλοφορίας βιβλίων - Τεκμαιρόμενη εκ του νόμου συναίνεση των δημιουργών - Απουσία μηχανισμού για τη διασφάλιση της πραγματικής και ατομικής ενημερώσεως των δημιουργών))

(2017/C 014/13)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Αιτούν δικαστήριο

Conseil d’État

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Marc Soulier, Sara Doke

κατά

Premier ministre, Ministre de la Culture et de la Communication,

παρισταμένων των: Société française des intérêts des auteurs de l’écrit (SOFIA),

Joëlle Wintrebert κ.λπ.

Διατακτικό

Το άρθρο 2, στοιχείο αʹ, και το άρθρο 3, παράγραφος 1, της οδηγίας 2001/29/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 22ας Μαΐου 2001, για την εναρμόνιση ορισμένων πτυχών του δικαιώματος του δημιουργού και συγγενικών δικαιωμάτων στην κοινωνία της πληροφορίας, έχουν την έννοια ότι αντιτίθενται σε εθνική ρύθμιση, όπως η επίμαχη στην υπόθεση της κύριας δίκης, η οποία αναθέτει σε εγκεκριμένη εταιρία εισπράξεως και κατανομής δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας την άσκηση του δικαιώματος χορηγήσεως άδειας για την αναπαραγωγή και την παρουσίαση στο κοινό, σε ψηφιακή μορφή, βιβλίων «εκτός κυκλοφορίας», δηλαδή βιβλίων που έχουν δημοσιευθεί στη Γαλλία πριν από την 1η Ιανουαρίου 2001 και δεν διατίθενται πλέον στο εμπόριο ούτε αποτελούν αντικείμενο δημοσιεύσεως σε έντυπη ή ψηφιακή μορφή, αλλά παρέχει συγχρόνως στους συγγραφείς των εν λόγω βιβλίων ή στους δικαιοδόχους τους τη δυνατότητα να εναντιωθούν ή να επιτύχουν την παύση της εν λόγω ασκήσεως υπό τις προϋποθέσεις που η ρύθμιση αυτή ορίζει.

(1)   ΕΕ C 294 της 7.9.2015.

16.1.2017   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 14/11

Απόφαση του Δικαστηρίου (τρίτο τμήμα) της 10ης Νοεμβρίου 2016 [αιτήσεις των Tribunal de commerce de Paris, Conseil d’État (Γαλλία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Eco-Emballages SA κατά Sphère France SAS κ.λπ. (C-313/15), Melitta France SAS κ.λπ. κατά Ministre de l’Écologie, du Développement durable et de l’Énergie (C-530/15)

(Συνεκδικασθείσες υποθέσεις C-313/15 και C-530/15) (1)

((Προδικαστική παραπομπή - Περιβάλλον - Οδηγία 94/62/ΕΚ - Άρθρο 3 - Συσκευασίες και απορρίμματα συσκευασίας - Έννοια - Ρόλοι, σωλήνες ή κύλινδροι που περιβάλλονται από περιελιγμένο ελαστικό υλικό («Κύλινδροι συσφίξεως») - Οδηγία 2013/2/ΕE - Κύρος - Τροποποίηση από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή του καταλόγου επεξηγηματικών παραδειγμάτων συσκευασιών του παραρτήματος I της οδηγίας 94/62/ΕΚ - Παρερμηνεία της έννοιας της «συσκευασίας» - Υπέρβαση των εκτελεστικών αρμοδιοτήτων))

(2017/C 014/14)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Αιτούντα δικαστήρια

Tribunal de commerce de Paris, Conseil d’État

Διάδικοι στην υπόθεση των κύριων δικών

(Υπόθεση C-313/15)

Eco-Emballages SA

κατά

Sphère France SAS, Carrefour Import SAS, SCA Tissue France SAS, Melitta France SAS, SCA Hygiène Products SAS, Wepa France SAS, πρώην Wepa Troyes SAS, Industrie Cartarie Tronchetti SpA, Industrie Cartarie Tronchetti Ibérica SL, Cofresco Frischhalteprodukte GmbH & Co. KG, Kimberly-Clark SAS, Gopack SAS, Délipapier SAS, Scamark SAS, CMC France SARL, Schweitzer SAS, Paul Hartmann SA, Wepa France SAS, πρώην Wepa Lille SAS, Système U Centrale Nationale SA, Industrie Cartarie Tronchetti France SAS

παρισταμένου του: Group’Hygiène syndicat professionnel (C-313/15)

(Υπόθεση C-530/15)

Melitta France SAS, Cofresco Frischhalteprodukte GmbH & Co. KG, Délipapier SAS, Gopack SAS, Industrie Cartarie Tronchetti SpA, Industrie Cartarie Tronchetti Ibérica SL, Kimberly-Clark SAS, Wepa France SAS, πρώην Lucart France, Paul Hartmann SA, SCA Hygiène Products SAS, SCA Tissue France SAS, Group’Hygiène syndicat professionnel

κατά

Ministre de l’Écologie, du Développement durable et de l’Énergie

παρισταμένης της: Industrie Cartarie Tronchetti France SAS

Διατακτικό

Το άρθρο 3, σημείο 1, της οδηγίας 94/62/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 20ής Δεκεμβρίου 1994, για τις συσκευασίες και τα απορρίμματα συσκευασίας, όπως τροποποιήθηκε με την οδηγία 2004/12/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 11ης Φεβρουαρίου 2004, έχει την έννοια ότι οι κύλινδροι συσφίξεως υπό μορφή ρόλων, σωλήνων ή κυλίνδρων που περιβάλλονται από περιελιγμένο ελαστικό υλικό, το οποίο πωλείται στους καταναλωτές, αποτελούν «συσκευασίες» κατά τη διάταξη αυτή.

(1)   ΕΕ C 294 της 7.9.2015

ΕΕ C 414 της 14.12.2015.

16.1.2017   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 14/12

Απόφαση του Δικαστηρίου (τρίτο τμήμα) της 16ης Νοεμβρίου 2016 [αίτηση του Supreme Court of the United Kingdom (Ηνωμένο Βασίλειο) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — The Queen, κατόπιν αιτήσεως των: Timothy Martin Hemming, ενεργούντος υπό την εμπορική επωνυμία «Simply Pleasure Ltd.» κ.λπ. κατά Westminster City Council

(Υπόθεση C-316/15) (1)

((Προδικαστική παραπομπή - Ελεύθερη παροχή υπηρεσιών - Οδηγία 2006/123/ΕΚ - Άρθρο 13, παράγραφος 2 - Διαδικασίες χορηγήσεως άδειας - Έννοια των τελών που ενδέχεται να βαρύνουν τους αιτούντες))

(2017/C 014/15)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Αιτούν δικαστήριο

Supreme Court of the United Kingdom

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

The Queen, κατόπιν αιτήσεως των: Timothy Martin Hemming, ενεργούντος υπό την εμπορική επωνυμία «Simply Pleasure Ltd.», James Alan Poulton, Harmony Ltd, Gatisle Ltd, ενεργούσας υπό την εμπορική επωνυμία «Janus», Winart Publications Ltd, Darker Enterprises Ltd, Swish Publications Ltd

κατά

Westminster City Council

παρισταμένων των:

The Architects’ Registration Board, The Solicitors’ Regulation Authority, The Bar Standards Board, The Care Quality Commission, The Farriers’ Registration Council, The Law Society, The Bar Council, The Local Government Association, Her Majesty’s Treasury

Διατακτικό

Το άρθρο 13, παράγραφος 2, της οδηγίας 2006/123/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 12ης Δεκεμβρίου 2006, σχετικά με τις υπηρεσίες στην εσωτερική αγορά, έχει την έννοια ότι αντιβαίνει σε αυτό, υπό περιστάσεις όπως οι επίμαχες στην κύρια δίκη, η απαίτηση καταβολής, κατά το χρονικό σημείο της υποβολής αιτήσεως για τη χορήγηση ή την ανανέωση άδειας, ενός τέλους μέρος του οποίου αντιστοιχεί στο κόστος που σχετίζεται με τη διαχείριση και με την επιβολή του οικείου συστήματος χορηγήσεως αδειών, ακόμη και αν αυτό το μέρος του τέλους είναι επιστρεπτέο σε περίπτωση απορρίψεως της εν λόγω αιτήσεως.

(1)   ΕΕ C 311 της 21.9.2015.

16.1.2017   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 14/13

Απόφαση του Δικαστηρίου (πρώτο τμήμα) της 17ης Νοεμβρίου 2016 [αίτηση του Verwaltungsgerichtshof (Αυστρία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Stadt Wiener Neustadt κατά Niederösterreichische Landesregierung

(Υπόθεση C-348/15) (1)

((Προδικαστική παραπομπή - Εκτίμηση των επιπτώσεων ορισμένων σχεδίων δημοσίων και ιδιωτικών έργων στο περιβάλλον - Οδηγία 85/337/ΕΟΚ - Οδηγία 2011/92/ΕΕ - Πεδίο εφαρμογής - Έννοια της «ειδικής εθνικής νομοθετικής πράξεως» - Μη υποβολή σε εκτίμηση περιβαλλοντικών επιπτώσεων - Απρόσβλητη άδεια - Εκ των υστέρων θεραπεία, διά νομοθετικής ρυθμίσεως, της μη υποβολής σε εκτίμηση περιβαλλοντικών επιπτώσεων - Αρχή της συνεργασίας - Άρθρο 4 ΣΕΕ))

(2017/C 014/16)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Verwaltungsgerichtshof

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Stadt Wiener Neustadt

κατά

Niederösterreichische Landesregierung

παρισταμένης της:

.A.S.A. Abfall Service AG

Διατακτικό

Το άρθρο 1, παράγραφος 5, της οδηγίας 85/337/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 27ης Ιουνίου 1985, για την εκτίμηση των επιπτώσεων ορισμένων σχεδίων δημοσίων και ιδιωτικών έργων στο περιβάλλον, όπως τροποποιήθηκε με την οδηγία 97/11/ΕΚ του Συμβουλίου, της 3ης Μαρτίου 1997, έχει την έννοια ότι δεν εξαιρεί από το πεδίο εφαρμογής της οδηγίας αυτής σχέδια επί των οποίων εφαρμόζεται νομοθετική διάταξη όπως η επίμαχη στην κύρια δίκη, δυνάμει της οποίας ένα σχέδιο που αποτέλεσε αντικείμενο αποφάσεως ληφθείσας κατά παράβαση της υποχρεώσεως διενέργειας εκτιμήσεως των επιπτώσεών του στο περιβάλλον, αποφάσεως ως προς την οποία έχει παρέλθει η προθεσμία ασκήσεως προσφυγής ακυρώσεως, πρέπει να λογίζεται ότι έχει λάβει νομίμως άδεια. Μια τέτοια νομοθετική διάταξη αντιβαίνει στο δίκαιο της Ένωσης, κατά το μέρος που προβλέπει ότι τα σχέδια αυτά πρέπει να λογίζονται ως υποβληθέντα σε προηγούμενη εκτίμηση περιβαλλοντικών επιπτώσεων.

(1)   ΕΕ C 363 της 3.11.2015.

16.1.2017   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 14/13

Απόφαση του Δικαστηρίου (δεύτερο τμήμα) της 16ης Νοεμβρίου 2016 [αίτηση του Landesgericht für Zivilrechtssachen Wien (Αυστρία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Wolfgang Schmidt κατά Christiane Schmidt

(Υπόθεση C-417/15) (1)

((Προδικαστική παραπομπή - Χώρος ελευθερίας, ασφάλειας και δικαιοσύνης - Κανονισμός (ΕΕ) 1215/2012 - Διεθνής δικαιοδοσία, αναγνώριση και εκτέλεση αποφάσεων σε αστικές και εμπορικές υποθέσεις - Πεδίο εφαρμογής - Άρθρο 24, σημείο 1, πρώτο εδάφιο - Αποκλειστική δικαιοδοσία σε υποθέσεις εμπράγματων δικαιωμάτων επί ακινήτων - Άρθρο 7, σημείο 1, στοιχείο αʹ - Αγωγή περί ακυρώσεως συμβάσεως δωρεάς ακινήτου και περί διαγραφής από το κτηματολόγιο της εγγραφής του δικαιώματος κυριότητας))

(2017/C 014/17)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Landesgericht für Zivilrechtssachen Wien

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Wolfgang Schmidt

κατά

Christiane Schmidt

Διατακτικό

Οι διατάξεις του κανονισμού (ΕΕ) 1215/2012 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 12ης Δεκεμβρίου 2012, για τη διεθνή δικαιοδοσία, την αναγνώριση και την εκτέλεση αποφάσεων σε αστικές και εμπορικές υποθέσεις, έχουν την έννοια ότι αγωγή περί ακυρώσεως συμβάσεως δωρεάς ακινήτου λόγω ελλείψεως δικαιοπρακτικής ικανότητας του δωρητή δεν υπάγεται στην αποκλειστική διεθνή δικαιοδοσία των δικαστηρίων του κράτους μέλους τοποθεσίας του ακινήτου η οποία προβλέπεται στο άρθρο 24, σημείο 1, του κανονισμού αυτού, αλλά εμπίπτει στην ειδική βάση διεθνούς δικαιοδοσίας του άρθρου 7, σημείο 1, στοιχείο αʹ, του εν λόγω κανονισμού.

Αγωγή περί διαγραφής από το κτηματολόγιο των εγγραφών που αφορούν το δικαίωμα κυριότητας του δωρεοδόχου υπάγεται στην αποκλειστική διεθνή δικαιοδοσία που προβλέπεται στο άρθρο 24, σημείο 1, του εν λόγω κανονισμού.

(1)   ΕΕ C 363 της 3.11.2015.

16.1.2017   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 14/14

Απόφαση του Δικαστηρίου (τέταρτο τμήμα) της 10ης Νοεμβρίου 2016 [αίτηση του Nejvyšší správní soud (Τσεχική Δημοκρατία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Odvolací finanční ředitelství κατά Pavlína Baštová

(Υπόθεση C-432/15) (1)

((Προδικαστική παραπομπή - Φορολογία - Φόρος προστιθέμενης αξίας - Οδηγία 2006/112/ΕΚ - Άρθρο 2, παράγραφος 1, στοιχείο γʹ - Ορισμός της έννοιας «παροχές υπηρεσιών που πραγματοποιούνται εξ επαχθούς αιτίας» - Περίπτωση όπου υποκείμενος στον φόρο θέτει άλογο στη διάθεση διοργανωτή ιππικών αγώνων - Αξιολόγηση του ζητήματος της αντιπαροχής - Δικαίωμα εκπτώσεως των εξόδων που συνδέονται με την προετοιμασία των αλόγων του υποκειμένου στον φόρο για τους αγώνες - Γενικά έξοδα τα οποία συνδέονται με το σύνολο της οικονομικής δραστηριότητας - Παράρτημα III, σημείο 14 - Μειωμένος συντελεστής ΦΠΑ ως προς το δικαίωμα χρήσεως αθλητικών εγκαταστάσεων - Δυνατότητα εφαρμογής του στην περίπτωση στάβλου ιππικών αγώνων - Πράξη αποτελούμενη από μία ενιαία παροχή ή από περισσότερες ανεξάρτητες παροχές))

(2017/C 014/18)

Γλώσσα διαδικασίας: η τσεχική

Αιτούν δικαστήριο

Nejvyšší správní soud

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Odvolací finanční ředitelství

κατά

Pavlína Baštová

Διατακτικό

1)

Το άρθρο 2, παράγραφος 1, στοιχείο γʹ, της οδηγίας 2006/112/ΕΚ του Συμβουλίου, της 28ης Νοεμβρίου 2006, σχετικά με το κοινό σύστημα φόρου προστιθέμενης αξίας, έχει την έννοια ότι δεν συνιστά παροχή υπηρεσιών πραγματοποιούμενη εξ επαχθούς αιτίας, κατά την έννοια της διατάξεως αυτής, η διάθεση αλόγου από τον υποκείμενο στον φόρο προστιθέμενης αξίας ιδιοκτήτη του σε διοργανωτή ιππικών αγώνων με σκοπό τη συμμετοχή του αλόγου του στους εν λόγω αγώνες, στην περίπτωση όπου δεν καταβάλλεται για τη συμμετοχή ούτε πριμ ούτε άλλη άμεση αμοιβή και όπου μόνον οι ιδιοκτήτες των αλόγων που τερματίζουν με καλή κατάταξη εισπράττουν χρηματικό ποσό ως έπαθλο, έστω και αν αυτό είναι καθορισμένο εκ των προτέρων. Αντιθέτως, η διάθεση του αλόγου αποτελεί παροχή υπηρεσιών πραγματοποιούμενη εξ επαχθούς αιτίας όταν συνοδεύεται από την καταβολή, εκ μέρους του διοργανωτή, χωριστής αμοιβής, ανεξαρτήτως της κατατάξεως του αλόγου στον τερματισμό της κούρσας.

2)

Η οδηγία 2006/112 έχει την έννοια ότι, ως προς τον φόρο προστιθέμενης αξίας που καταβλήθηκε επί των εισροών στο πλαίσιο πράξεων σχετικών με την προετοιμασία και τη συμμετοχή σε ιππικούς αγώνες αλόγων ιδιοκτησίας προσώπου υποκείμενου στον φόρο, το οποίο εκτρέφει και προπονεί τόσο δικά του άλογα όσο και άλογα τρίτων, αναγνωρίζεται δικαίωμα εκπτώσεως για τον λόγο ότι τα συναφή με τις ως άνω πράξεις έξοδα αποτελούν μέρος των γενικών εξόδων της οικονομικής δραστηριότητας του υποκειμένου στον φόρο, υπό την προϋπόθεση ότι τα έξοδα για καθεμία από τις οικείες πράξεις έχουν ευθεία και άμεση σχέση με το σύνολο της οικονομικής αυτής δραστηριότητας. Τούτο μπορεί να ισχύει στην περίπτωση όπου τα έξοδα που πραγματοποιούνται στο πλαίσιο αυτό σχετίζονται με άλογα κούρσας τα οποία προορίζονται όντως για πώληση ή όπου η συμμετοχή τους στους ιππικούς αγώνες συνιστά, από αντικειμενικής απόψεως, μέσο προωθήσεως της προαναφερθείσας οικονομικής δραστηριότητας, όπερ απόκειται στο αιτούν δικαστήριο να ελέγξει.

Εφόσον πράγματι υφίσταται τέτοιο δικαίωμα εκπτώσεως, δεν συνυπολογίζεται στη βάση επιβολής του ΦΠΑ το χρηματικό έπαθλο το οποίο ενδεχομένως εισπράττει ο υποκείμενος στον φόρο λόγω της κατατάξεως του αλόγου του στον τερματισμό της κούρσας.

3)

Το άρθρο 98 της οδηγίας 2006/112, σε συνδυασμό με το σημείο 14 του παραρτήματος ΙΙΙ της ίδιας οδηγίας, έχει την έννοια ότι ενιαία σύνθετη παροχή υπηρεσιών, αποτελούμενη από περισσότερα στοιχεία σχετικά, μεταξύ άλλων, με την προπόνηση αλόγων, με τη χρήση αθλητικών εγκαταστάσεων, καθώς και με τη στέγαση, τη σίτιση και τη φροντίδα των αλόγων σε στάβλο, δεν είναι δυνατό να υπόκειται σε μειωμένο συντελεστή φόρου προστιθέμενης αξίας ούτε στην περίπτωση όπου η χρήση αθλητικών εγκαταστάσεων κατά την έννοια του σημείου 14 του παραρτήματος ΙΙΙ της οδηγίας αυτής και η προπόνηση των αλόγων συνιστούν δύο ισοδύναμα στοιχεία της σύνθετης παροχής ούτε στην περίπτωση όπου η προπόνηση των αλόγων συνιστά το κύριο στοιχείο της, όπερ απόκειται στο αιτούν δικαστήριο να ελέγξει.

(1)   ΕΕ C 371 της 9.11.2015.

16.1.2017   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 14/15

Απόφαση του Δικαστηρίου (έκτο τμήμα) της 10ης Νοεμβρίου 2016 [αίτηση του Hoge Raad der Nederlanden (Κάτω Χώρες) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — J.J. de Lange κατά Staatssecretaris van Financiën

(Υπόθεση C-548/15) (1)

((Προδικαστική παραπομπή - Κοινωνική πολιτική - Αρχές της ίσης μεταχειρίσεως και της απαγορεύσεως των διακρίσεων λόγω ηλικίας - Οδηγία 2000/78/ΕΚ - Ίση μεταχείριση στην απασχόληση και την εργασία - Άρθρα 2, 3 και 6 - Πεδίο εφαρμογής - Διαφορετική μεταχείριση λόγω ηλικίας - Εθνική νομοθεσία που προβλέπει ανώτατο όριο για την έκπτωση των δαπανών εκπαιδεύσεως που πραγματοποιούνται μετά τη συμπλήρωση ορισμένης ηλικίας - Πρόσβαση στην επαγγελματική κατάρτιση))

(2017/C 014/19)

Γλώσσα διαδικασίας: η ολλανδική

Αιτούν δικαστήριο

Hoge Raad der Nederlanden

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

J.J. de Lange

κατά

Staatssecretaris van Financiën

Διατακτικό

1)

Το άρθρο 3, παράγραφος 1, στοιχείο β', της οδηγίας 2000/78/ΕΚ του Συμβουλίου, της 27ης Νοεμβρίου 2000, για τη διαμόρφωση γενικού πλαισίου για την ίση μεταχείριση στην απασχόληση και την εργασία, έχει την έννοια ότι φορολογική ρύθμιση όπως η επίμαχη στην υπόθεση της κύριας δίκης, η οποία προβλέπει ότι η φορολογική μεταχείριση των δαπανών επαγγελματικής καταρτίσεως στις οποίες έχει υποβληθεί ο ενδιαφερόμενος διαφέρει αναλόγως της ηλικίας του, εμπίπτει στο καθ’ ύλην πεδίο εφαρμογής της οδηγίας αυτής, στο μέτρο κατά το οποίο η ρύθμιση αυτή αποσκοπεί στην ενίσχυση της προσβάσεως των νέων στην εκπαίδευση.

2)

Το άρθρο 6, παράγραφος 1, της οδηγίας 2000/78 έχει την έννοια ότι επιτρέπει φορολογική ρύθμιση όπως η επίμαχη στην υπόθεση της κύριας δίκης, η οποία παρέχει, υπό ορισμένες προϋποθέσεις, σε πρόσωπα που δεν έχουν συμπληρώσει το 30ό έτος της ηλικίας τους το δικαίωμα να εκπέσουν από τα φορολογητέα εισοδήματά τους το σύνολο των δαπανών επαγγελματικής καταρτίσεως, αλλά προβλέπει περιορισμό του δικαιώματος εκπτώσεως αυτού όταν ο ενδιαφερόμενος έχει συμπληρώσει την εν λόγω ηλικία, στον βαθμό που, αφενός, η εν λόγω ρύθμιση δικαιολογείται αντικειμενικά και εύλογα από θεμιτό σκοπό αναγόμενο στην πολιτική στον τομέα της απασχολήσεως και της αγοράς εργασίας και, αφετέρου, τα μέσα για την επίτευξη του σκοπού αυτού είναι πρόσφορα και αναγκαία. Στο αιτούν δικαστήριο απόκειται να ελέγξει αν αυτό συμβαίνει στην υπόθεση της κύριας δίκης.

(1)   ΕΕ C 38 της 1.2.2016.

16.1.2017   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 14/16

Απόφαση του Δικαστηρίου (τέταρτο τμήμα) της 10ης Νοεμβρίου 2016 [αίτηση του Rechtbank Amsterdam (Κάτω Χώρες) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Εκτέλεση ευρωπαϊκού εντάλματος συλλήψεως εκδοθέντος κατά του Krzysztof Marek Poltorak

(Υπόθεση C-452/16 PPU) (1)

([Προδικαστική παραπομπή - Επείγουσα προδικαστική διαδικασία - Αστυνομική και δικαστική συνεργασία σε ποινικές υποθέσεις - Ευρωπαϊκό ένταλμα συλλήψεως - Απόφαση-πλαίσιο 2002/584/ΔΕΥ - Άρθρο 1, παράγραφος 1 - Έννοια «δικαστικής αποφάσεως» - Άρθρο 6, παράγραφος 1 - Έννοια «δικαστικής αρχής εκδόσεως» - Ευρωπαϊκό ένταλμα συλλήψεως εκδοθέν από τη Rikspolisstyrelsen (Γενική Διεύθυνση της Αστυνομίας, Σουηδία) προς εκτέλεση στερητικής της ελευθερίας ποινής])

(2017/C 014/20)

Γλώσσα διαδικασίας: η ολλανδική

Αιτούν δικαστήριο

Rechtbank Amsterdam

Καθού το ένταλμα

Krzysztof Marek Poltorak

Διατακτικό

Η έννοια «δικαστική αρχή», κατά το άρθρο 6, παράγραφος 1, της αποφάσεως-πλαισίου 2002/584/ΔΕΥ του Συμβουλίου, της 13ης Ιουνίου 2002, για το ευρωπαϊκό ένταλμα σύλληψης και τις διαδικασίες παράδοσης μεταξύ των κρατών μελών, όπως αυτή τροποποιήθηκε με την απόφαση-πλαίσιο 2009/299/ΔΕΥ του Συμβουλίου, της 26ης Φεβρουαρίου 2009, συνιστά αυτοτελή έννοια του δικαίου της Ένωσης και, κατ’ ορθή ερμηνεία του εν λόγω άρθρου 6, παράγραφος 1, αστυνομική υπηρεσία, όπως η Rikspolisstyrelsen (Γενική Διεύθυνση της Αστυνομίας, Σουηδία), δεν εμπίπτει στην κατά τη διάταξη αυτή έννοια της «δικαστικής αρχής έκδοσης» και, ως εκ τούτου, το ευρωπαϊκό ένταλμα συλλήψεως που αυτή εκδίδει προς εκτέλεση αποφάσεως με την οποία επιβάλλεται στερητική της ελευθερίας ποινή δεν μπορεί να θεωρηθεί «δικαστική απόφαση» κατά την έννοια του άρθρου 1, παράγραφος 1, της αποφάσεως-πλαισίου 2002/584, όπως αυτή τροποποιήθηκε με την απόφαση-πλαίσιο 2009/299.

(1)   ΕΕ C 383 της 17.10.2016.

16.1.2017   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 14/17

Απόφαση του Δικαστηρίου (τέταρτο τμήμα) της 10ης Νοεμβρίου 2016 [αίτηση του Rechtbank Amsterdam (Κάτω Χώρες) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Εκτέλεση ευρωπαϊκού εντάλματος συλλήψεως εκδοθέντος κατά του Halil Ibrahim Özçelik

(Υπόθεση C-453/16 PPU) (1)

((Προδικαστική παραπομπή - Επείγουσα προδικαστική διαδικασία - Αστυνομική και δικαστική συνεργασία σε ποινικές υποθέσεις - Ευρωπαϊκό ένταλμα συλλήψεως - Απόφαση-πλαίσιο 2002/584/ΔΕΥ - Άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο γʹ - Έννοια «εντάλματος συλλήψεως» - Αυτοτελής έννοια του δικαίου της Ένωσης - Εθνικό ένταλμα συλλήψεως εκδοθέν από αστυνομική υπηρεσία και επικυρωθέν από εισαγγελέα με σκοπό την άσκηση ποινικών διώξεων))

(2017/C 014/21)

Γλώσσα διαδικασίας: η ολλανδική

Αιτούν δικαστήριο

Rechtbank Amsterdam

Καθού το ένταλμα

Halil Ibrahim Özçelik

Διατακτικό

Κατ’ ορθή ερμηνεία του άρθρου 8, παράγραφος 1, στοιχείο γʹ, της αποφάσεως-πλαισίου 2002/584/ΔΕΥ του Συμβουλίου, της 13ης Ιουνίου 2002, για το ευρωπαϊκό ένταλμα σύλληψης και τις διαδικασίες παράδοσης μεταξύ των κρατών μελών, όπως τροποποιήθηκε με την απόφαση-πλαίσιο 2009/299/ΔΕΥ του Συμβουλίου, της 26ης Φεβρουαρίου 2009, συνιστά «δικαστική απόφαση», κατά την έννοια της εν λόγω διατάξεως, η επικύρωση, όπως αυτή της υποθέσεως της κύριας δίκης, από την εισαγγελική αρχή, εθνικού εντάλματος συλλήψεως εκδοθέντος σε προγενέστερο χρόνο από αστυνομική υπηρεσία, με σκοπό την άσκηση ποινικών διώξεων.

(1)   ΕΕ C 383 της 17.10.2016.

16.1.2017   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 14/17

Απόφαση του Δικαστηρίου (τέταρτο τμήμα) της 10ης Νοεμβρίου 2016 [αίτηση του Rechtbank Amsterdam (Κάτω Χώρες) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Εκτέλεση ευρωπαϊκού εντάλματος συλλήψεως εκδοθέντος κατά του Ruslanas Kovalkovas

(Υπόθεση C-477/16 PPU) (1)

((Προδικαστική παραπομπή - Επείγουσα προδικαστική διαδικασία - Αστυνομική και δικαστική συνεργασία σε ποινικές υποθέσεις - Ευρωπαϊκό ένταλμα συλλήψεως - Απόφαση πλαίσιο 2002/584/ΔΕΥ - Άρθρο 1, παράγραφος 1 - Έννοια «δικαστικής αποφάσεως» - Άρθρο 6, παράγραφος 1 - Έννοια «δικαστικής αρχής εκδόσεως» - Ευρωπαϊκό ένταλμα συλλήψεως εκδοθέν από το Υπουργείο Δικαιοσύνης της Δημοκρατίας της Λιθουανίας προς εκτέλεση στερητικής της ελευθερίας ποινής))

(2017/C 014/22)

Γλώσσα διαδικασίας: η ολλανδική

Αιτούν δικαστήριο

Rechtbank Amsterdam

Καθού το ένταλμα

Ruslanas Kovalkovas

Διατακτικό

Η έννοια «δικαστική αρχή», κατά το άρθρο 6, παράγραφος 1, της αποφάσεως-πλαισίου 2002/584/ΔΕΥ του Συμβουλίου, της 13ης Ιουνίου 2002, για το ευρωπαϊκό ένταλμα σύλληψης και τις διαδικασίες παράδοσης μεταξύ των κρατών μελών, όπως αυτή τροποποιήθηκε με την απόφαση-πλαίσιο 2009/299/ΔΕΥ του Συμβουλίου, της 26ης Φεβρουαρίου 2009, συνιστά αυτοτελή έννοια του δικαίου της Ένωσης και, κατ’ ορθή ερμηνεία του εν λόγω άρθρου 6, παράγραφος 1, όργανο της εκτελεστικής εξουσίας όπως το λιθουανικό Υπουργείο Δικαιοσύνης δεν δύναται να ορισθεί ως «δικαστική αρχή έκδοσης», κατά την έννοια της ως άνω διατάξεως, και, ως εκ τούτου, το ευρωπαϊκό ένταλμα συλλήψεως που το όργανο αυτό εκδίδει προς εκτέλεση αποφάσεως με την οποία επιβάλλεται στερητική της ελευθερίας ποινή δεν μπορεί να θεωρηθεί «δικαστική απόφαση» κατά την έννοια του άρθρου 1, παράγραφος 1, της αποφάσεως-πλαισίου 2002/584, όπως αυτή τροποποιήθηκε με την απόφαση-πλαίσιο 2009/299.

(1)   ΕΕ C 383 της 17.10.2016.

16.1.2017   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 14/18

Διάταξη του Δικαστηρίου (έκτο τμήμα) της 26ης Οκτωβρίου 2016 [αιτήσεις του Tribunal Supremo (Ισπανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Siderúrgica Sevillana SA (C-369/15), Solvay Solutions España SL (C-370/15), Cepsa Quimica SA (C-371/15), Dow Chemical Ibérica SL (C-372/15) κατά Administración del Estado

(Συνεκδικασθείσες υποθέσεις C-369/15 έως C-372/15) (1)

((Προδικαστική παραπομπή - Άρθρο 99 του Κανονισμού Διαδικασίας του Δικαστηρίου - Σύστημα εμπορίας δικαιωμάτων εκπομπής αερίων θερμοκηπίου στην Ευρωπαϊκή Ένωση - Οδηγία 2003/87/ΕΚ - Άρθρο 10α - Μέθοδος δωρεάν κατανομής δικαιωμάτων εκπομπής - Υπολογισμός του ενιαίου διατομεακού διορθωτικού συντελεστή - Απόφαση 2013/448/ΕΕ - Άρθρο 4 - Παράρτημα II - Κύρος - Εφαρμογή του ενιαίου διατομεακού διορθωτικού συντελεστή στις εγκαταστάσεις των τομέων που εκτίθενται σε σημαντικό κίνδυνο διαρροής άνθρακα - Απόφαση 2011/278/ΕΕ - Άρθρο 10, παράγραφος 9 - Κύρος))

(2017/C 014/23)

Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική

Αιτούν δικαστήριο

Tribunal Supremo

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Siderúrgica Sevillana SA (C-369/15), Solvay Solutions España SL (C-370/15), Cepsa Química SA (C-371/15), Dow Chemical Ibérica SL (C-372/15)

κατά

Administración del Estado

παρισταμένης της:

Repsol Petróleo SA BP Oil España SAU (C-371/15)

Διατακτικό

Το Δικαστήριο διατάσσει:

1)

Ούτε από τις διατάξεις της οδηγίας 2003/87/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 13ης Οκτωβρίου 2003, σχετικά με τη θέσπιση συστήματος εμπορίας δικαιωμάτων εκπομπής αερίων θερμοκηπίου εντός της Κοινότητας και την τροποποίηση της οδηγίας 96/61/ΕΚ του Συμβουλίου, όπως τροποποιήθηκε με την οδηγία 2009/29/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 23ης Απριλίου 2009, ερμηνευόμενες υπό το πρίσμα του άρθρου 15, παράγραφος 3, της αποφάσεως 2011/278/ΕΕ της Επιτροπής, της 27ης Απριλίου 2011, σχετικά με τον καθορισμό ενωσιακών μεταβατικών κανόνων για την εναρμονισμένη δωρεάν κατανομή δικαιωμάτων εκπομπής κατ’ εφαρμογή του άρθρου 10α της οδηγίας 2003/87/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, ούτε από την απόφαση 2013/448/ΕΕ της Επιτροπής, της 5ης Σεπτεμβρίου 2013, σχετικά με τα εθνικά μέτρα εφαρμογής για τη μεταβατική δωρεάν κατανομή των δικαιωμάτων εκπομπής αερίων θερμοκηπίου σύμφωνα με το άρθρο 11 παράγραφος 3 της οδηγίας 2003/87/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου προκύπτει ότι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή απέκλεισε, κατά τον καθορισμό της μέγιστης ετήσιας ποσότητας δικαιωμάτων εκπομπής αερίων θερμοκηπίου, άλλες εκπομπές πλην αυτών που καταλογίζονται στους παραγωγούς ηλεκτρικού ρεύματος.

2)

Από την εξέταση του τρίτου ερωτήματος, στοιχείο β', δεν προέκυψε κανένα στοιχείο ικανό να επηρεάσει το κύρος του άρθρου 15, παράγραφος 3, της αποφάσεως 2011/278.

3)

Από την εξέταση του τετάρτου ερωτήματος δεν προέκυψε κανένα στοιχείο ικανό να επηρεάσει το κύρος του άρθρου 10, παράγραφος 9, πρώτο εδάφιο, της αποφάσεως 2011/278.

4)

Το άρθρο 4 και το παράρτημα ΙΙ της αποφάσεως 2013/448 είναι ανίσχυρα:

5)

Τα διαχρονικά αποτελέσματα της κηρύξεως του άρθρου 4 και του παραρτήματος ΙΙ της αποφάσεως 2013/448 ως ανισχύρων περιορίζονται κατά τρόπον ώστε, αφενός, η κήρυξη αυτή να παράγει αποτελέσματα μόνον μετά την πάροδο περιόδου δέκα μηνών από της ημερομηνίας δημοσιεύσεως της αποφάσεως της 28ης Απριλίου 2016, Borealis Polyolefine κ.λπ. (C-191/14, C-192/14, C-295/14, C-389/14 και C-391/14 έως C-393/14, EU:C:2016:311), προκειμένου να παρασχεθεί στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή η δυνατότητα να θεσπίσει τα αναγκαία μέτρα και, αφετέρου, τα μέτρα που θα ληφθούν μέχρι τότε βάσει των διατάξεων που κηρύχθηκαν ανίσχυρες να μην μπορούν να αμφισβητηθούν.

(1)   ΕΕ C 311 της 21.9.2015.

16.1.2017   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 14/19

Αναίρεση που άσκησε στις 24 Ιουνίου 2016 η 100 % Capri Italia Srl κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (πρώτο τμήμα) στις 19 Απριλίου 2016 στην υπόθεση T-198/14, 100 % Capri Italia κατά EUIPO — IN.PRO.DI (100 % Capri)

(Υπόθεση C-351/16 P)

(2017/C 014/24)

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: 100 % Capri Italia Srl (εκπρόσωποι: P. Pozzi, G. Ghisletti, F. Braga, avvocati)

Λοιποί διάδικοι στην αναιρετική διαδικασία: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO), Inghirami produzione distribuzione SpA (IN.PRO.DI)

Με διάταξη της 10ης Νοεμβρίου 2016, το Δικαστήριο (έβδομο τμήμα) απέρριψε την αίτηση αναιρέσεως και καταδίκασε την 100 % Capri Italia Srl στα δικαστικά έξοδά της.

16.1.2017   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 14/19

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Corte dei Conti (Ιταλία) στις 12 Οκτωβρίου 2016 — Istituto Nazionale della Previdenza Sociale κατά Francesco Faggiano

(Υπόθεση C-524/16)

(2017/C 014/25)

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Αιτούν δικαστήριο

Corte dei Conti

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Εκκαλών: Istituto Nazionale della Previdenza Sociale

Εφεσίβλητος: Francesco Faggiano .

Προδικαστικά ερωτήματα

1)

Έχει η κοινοτική νομοθεσία, όπως αποτυπώνεται στον κανονισμό (ΕΟΚ) 1408/1971 του Συμβουλίου, της 14ης Ιουνίου 1971 (1), και στον κανονισμό (ΕΚ) 1606/1998 του Συμβουλίου, της 29ης Ιουνίου 1998 (2), την έννοια ότι δεν επιτρέπεται η υποβολή από πρόσωπο στο οποίο χορηγείται ήδη σύνταξη αιτήσεως συνυπολογισμού των χρονικών διαστημάτων καταβολής ασφαλιστικών εισφορών σε διαφορετικούς ασφαλιστικούς φορείς και ειδικότερα στο κράτος του οποίου ο αιτών έχει την ιθαγένεια και σε άλλη χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης;

2)

Αντιβαίνει στο άρθρο 49, παράγραφος 1, στοιχείο β', σημείο ii), του κανονισμού (ΕΟΚ) 1408/1971 του Συμβουλίου, της 14ης Ιουνίου 1971, εθνική ρύθμιση, όπως το άρθρο 71 του ιταλικού νόμου 388 της 23ης Δεκεμβρίου 2000, κατά την οποία το δικαίωμα υποβολής αιτήσεως συνυπολογισμού των χρονικών διαστημάτων καταβολής ασφαλιστικών εισφορών σε διαφορετικούς ασφαλιστικούς φορείς, ειδικότερα δε στο κράτος του οποίου ο αιτών έχει την ιθαγένεια και σε άλλη χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, περιορίζεται στα πρόσωπα που δεν έχουν θεμελιώσει ακόμη δικαίωμα συντάξεως σε κάποιον ασφαλιστικό φορέα.

(1)  Κανονισμός (ΕΟΚ) 1408/71 του Συμβουλίου, της 14ης Ιουνίου 1971, περί εφαρμογής των συστημάτων κοινωνικής ασφαλίσεως στους μισθωτούς και τις οικογένειές τους που διακινούνται εντός της Κοινότητας (ΕΕ L 149, σ. 2).

(2)  Κανονισμός (ΕΚ) 1606/98 του Συμβουλίου, της 29ης Ιουνίου 1998, για τροποποίηση του κανονισμού (EOΚ) 1408/71 περί εφαρμογής των συστημάτων κοινωνικής ασφάλισης στους μισθωτούς, στους μη μισθωτούς και στα μέλη των οικογενειών τους που διακινούνται εντός της Κοινότητας και του κανονισμού (ΕΟΚ) 574/72 περί του τρόπου εφαρμογής του κανονισμού (ΕΟΚ) 1408/71, με σκοπό την επέκτασή τους ώστε να καλύπτουν ειδικά συστήματα για τους δημοσίους υπαλλήλους (ΕΕ L 209, σ. 1).

16.1.2017   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 14/20

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Tribunal da Concorrência, Regulação e Supervisão (Πορτογαλία) στις 13 Οκτωβρίου 2016 — Meo — Serviços de Comunicações e Multimédia S.A. κατά Autoridade da Concorrência

(Υπόθεση C-525/16)

(2017/C 014/26)

Γλώσσα διαδικασίας: η πορτογαλική

Αιτούν δικαστήριο

Tribunal da Concorrência, Regulação e Supervisão

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Προσφεύγουσα: Meo — Serviços de Comunicações e Multimédia S.A.

Καθής: Autoridade da Concorrência

Έτερος διάδικος: GDA — Cooperativa de Gestão dos Direitos dos Artistas Intérpretes ou Executantes, CRL

Προδικαστικά ερωτήματα

i)

Εάν, σε διαδικασία επιβολής κυρώσεων, υπάρχουν ενδείξεις ή αποδείξεις πραγματικών περιστατικών σχετικά με τα αποτελέσματα ενδεχόμενης εισάγουσας διακρίσεις τιμολογιακής πρακτικής εφαρμοζόμενης από επιχείρηση που κατέχει δεσπόζουσα θέση εις βάρος επιχειρήσεως λιανικής, η οποία θίγεται σε σχέση με τους ανταγωνιστές της, απαιτείται, για να μπορεί να θεωρηθεί ότι, εξαιτίας της εν λόγω συμπεριφοράς, η θιγόμενη επιχείρηση περιέρχεται σε μειονεκτική θέση στον ανταγωνισμό, κατά το άρθρο 102, στοιχείο γ', ΣΛΕΕ, πρόσθετη εκτίμηση της βαρύτητας, της συνάφειας ή της σπουδαιότητας των εν λόγω αποτελεσμάτων στην ανταγωνιστική θέση ή στην ανταγωνιστική ικανότητα της θιγόμενης επιχειρήσεως, ιδίως όσον αφορά την ικανότητα της θιγόμενης επιχειρήσεως να απορροφήσει τη διαφορά του κόστους με το οποίο επιβαρύνεται στο πλαίσιο της υπηρεσίας χονδρικής;

ii)

Εάν, σε διαδικασία επιβολής κυρώσεων, υπάρχουν ενδείξεις ή αποδείξεις της σημαντικά μειωμένης σημασίας που έχει στα πραγματοποιηθέντα έξοδα, στα επιτευχθέντα έσοδα και στην κερδοφορία της θιγόμενης επιχειρήσεως λιανικής η εισάγουσα διακρίσεις τιμολογιακή πρακτική που εφαρμόζει επιχείρηση που κατέχει δεσπόζουσα θέση, συνάδει η σύμφωνη προς το δίκαιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης ερμηνεία του άρθρου 102, στοιχείο γ', ΣΛΕΕ και της νομολογίας στις αποφάσεις British Airways (1) και Clearstream (2) με την εκτίμηση ότι δεν υπάρχουν ενδείξεις περί καταχρήσεως δεσπόζουσας θέσεως και περί απαγορευμένων πρακτικών;

iii)

Ή, αντιθέτως, η περίσταση αυτή δεν αρκεί για να αποκλεισθεί το ενδεχόμενο να μπορεί να θεωρηθεί ότι η επίμαχη συμπεριφορά συνιστά κατάχρηση δεσπόζουσας θέσεως και απαγορευμένη πρακτική κατά την έννοια του άρθρου 102, στοιχείο γ', ΣΛΕΕ, και ασκεί επιρροή μόνον όταν πρόκειται να καθορισθεί η ευθύνη ή η κύρωση της επιχειρήσεως που τέλεσε την παράβαση;

iv)

Πρέπει να ερμηνευθεί η περιεχόμενη στο άρθρο 102, στοιχείο γ', ΣΛΕΕ, φράση «με αποτέλεσμα να περιέρχονται αυτοί σε μειονεκτική θέση στον ανταγωνισμό» υπό την έννοια ότι ανταποκρίνεται στην απαίτηση να πρέπει το πλεονέκτημα που αντλείται από τη διακριτική μεταχείριση να αντιστοιχεί, με τη σειρά του, σε ελάχιστο ποσοστό της διαρθρώσεως του κόστους της θιγόμενης επιχειρήσεως;

v)

Πρέπει να ερμηνευθεί η περιεχόμενη στο άρθρο 102, στοιχείο γ', ΣΛΕΕ, φράση «με αποτέλεσμα να περιέρχονται αυτοί σε μειονεκτική θέση στον ανταγωνισμό» υπό την έννοια ότι ανταποκρίνεται στην απαίτηση να πρέπει το πλεονέκτημα που αντλείται από τη διακριτική μεταχείριση να αντιστοιχεί, με τη σειρά του, σε ελάχιστη διαφορά του μέσου κόστους με το οποίο επιβαρύνονται οι ανταγωνιστικές επιχειρήσεις στην επίμαχη υπηρεσία χονδρικής;

vi)

Μπορεί να ερμηνευθεί η περιεχόμενη στο άρθρο 102, στοιχείο γ', ΣΛΕΕ φράση «με αποτέλεσμα να περιέρχονται αυτοί σε μειονεκτική θέση στον ανταγωνισμό» υπό την έννοια ότι ανταποκρίνεται στην απαίτηση να πρέπει το πλεονέκτημα που αντλείται από τη διακριτική μεταχείριση να αντιστοιχεί, στο πλαίσιο της συγκεκριμένης αγοράς και υπηρεσίας, σε τιμές υψηλότερες από τις διαφορές που παρατίθενται στους […] πίνακες 5, 6 και 7, ούτως ώστε να χαρακτηρισθεί η επίμαχη συμπεριφορά απαγορευμένη πρακτική;

vii)

Σε περίπτωση καταφατικής απαντήσεως σε οποιοδήποτε εκ των ερωτημάτων υπό iv) έως vi) ανωτέρω, πώς πρέπει να καθορισθεί το ελάχιστο κατώτατο όριο συνάφειας της μειονεκτικής θέσεως σε σχέση με τη διάρθρωση του κόστους ή με το μέσο κόστος με το οποίο επιβαρύνονται οι ανταγωνιστικές επιχειρήσεις στην επίμαχη υπηρεσία χονδρικής;

viii)

Εάν καθορισθεί το ελάχιστο αυτό κατώτατο όριο, μπορεί η παράβαση αυτού σε κάθε ετήσια περίοδο να αποδυναμώσει το τεκμήριο που απορρέει από την απόφαση Clearstream, βάσει της οποίας πρέπει να γίνεται δεκτό ότι «η εφαρμογή έναντι εμπορικού εταίρου διαφορετικών τιμών για ισοδύναμες υπηρεσίες, για αδιάλειπτο διάστημα πέντε ετών, εκ μέρους μίας επιχειρήσεως κατέχουσας εκ των πραγμάτων το μονοπώλιο στην αγορά προηγουμένου σταδίου, δεν [μπορεί] παρά να προκαλέσει ανταγωνιστικό μειονέκτημα για τον εταίρο αυτόν»; (3)

(1)  C-95/04 P, EU:C:2007:166

(2)  T-301/04, EU:T:2009:317

(3)  Σκέψεις 194 και 195.

16.1.2017   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 14/21

Προσφυγή της 12ης Οκτωβρίου 2016 — Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά Δημοκρατίας της Πολωνίας

(Υπόθεση C-526/16)

(2017/C 014/27)

Γλώσσα διαδικασίας: η πολωνική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: M. Owsiany-Hornung, C. Zadra)

Καθής: Δημοκρατία της Πολωνίας

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Δικαστήριο:

—

να διαπιστώσει ότι η Δημοκρατία της Πολωνίας, καθόσον απέκλεισε από τη διαδικασία ελέγχου της ανάγκης να διεξαχθεί εκτίμηση των επιπτώσεων που έχουν στο περιβάλλον έργα συνιστάμενα στην αναζήτηση ή εξερεύνηση ορυκτών κοιτασμάτων με τη μέθοδο γεωτρήσεων πραγματοποιούμενων σε βάθος μέχρι 5 000 μέτρα (εξαιρουμένων των γεωτρήσεων που βρίσκονται σε υδρολογικές λεκάνες, σε περιοχές προστατευόμενων ταμιευτήρων εσωτερικών υδάτων και σε περιοχές υπαγόμενες σε καθεστώς προστασίας της φύσης, όπως είναι τα εθνικά πάρκα, οι φυσικοί βιότοποι, τα φυσικά πάρκα και οι περιοχές «Natura 2000» και σε ζώνες προστασίας των περιοχών αυτών που υπάγονται σε καθεστώς προστασίας της φύσης, όπου οι γεωτρήσεις βάθους από 1 000 μέτρα και άνω υπόκεινται στη διαδικασία ελέγχου της ανάγκης να διεξαχθεί εκτίμηση των περιβαλλοντικών επιπτώσεων), τούτο δε μέσω θέσπισης κατώτατου ορίου για γεωτρήσεις ευρισκόμενες εκτός υδρολογικών λεκανών, περιοχών προστατευόμενων ταμιευτήρων εσωτερικών υδάτων και περιοχών υπαγόμενων στα προαναφερθέντα καθεστώτα προστασίας της φύσης καθώς και ζωνών προστασίας των περιοχών αυτών, ορίου το οποίο θέτει προϋποθέσεις για τη διαδικασία αυτή και το οποίο δεν λαμβάνει υπόψη όλα τα ουσιώδη κριτήρια επιλογής που απαριθμούνται στο παράρτημα ΙΙΙ της οδηγίας 2011/92 για την εκτίμηση των επιπτώσεων ορισμένων σχεδίων δημοσίων και ιδιωτικών έργων στο περιβάλλον (1), παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει από τα άρθρα 2, παράγραφος 1, 4 παράγραφοι 2 και 3, σε συνδυασμό με τα παραρτήματα II και III της ίδιας αυτής οδηγίας,

—

να καταδικάσει την Δημοκρατία της Πολωνίας στα δικαστικά έξοδα.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Η Επιτροπή προσάπτει στη Δημοκρατία της Πολωνίας ότι παρέβη τα άρθρα 2, παράγραφος 1, και 4 παράγραφοι 2 και 3, της οδηγίας 2011/92, σε συνδυασμό με τα παραρτήματα II και III της ίδιας αυτής οδηγίας.

Το άρθρο 2, παράγραφος 1, της οδηγίας 2011/92 επιβάλλει στα κράτη μέλη την υποχρέωση να διασφαλίσουν ότι «πριν χορηγηθεί η άδεια, τα έργα τα οποία ενδέχεται να έχουν σημαντικές επιπτώσεις στο περιβάλλον λόγω, μεταξύ άλλων, της φύσεως, του μεγέθους ή της θέσεώς τους, υπόκεινται σε παροχή άδειας και εκτίμηση περιβαλλοντικών επιπτώσεων».

Κατά την έννοια του άρθρου 4, παράγραφος 2, της οδηγίας 2011/92, τα κράτη μέλη ορίζουν, μέσω κατά περίπτωση εξέτασης ή κατωτάτων ορίων ή κριτηρίων καθοριζόμενων από τα ίδια (δηλαδή, στο πλαίσιο «αναλυτικής εξέτασης»), αν τα περιλαμβανόμενα στο παράρτημα II της ίδιας οδηγίας έργα πρέπει να αποτελέσουν αντικείμενο αξιολόγησης των επιπτώσεών τους στο φυσικό περιβάλλον.

Κατά το άρθρο 4, παράγραφος 3, της οδηγίας 2011/92, κατά τον καθορισμό κριτηρίων ή κατωτάτων ορίων «αναλυτικής εξέτασης», «λαμβάνονται υπόψη τα σχετικά κριτήρια επιλογής που ορίζονται στο παράρτημα III».

Οι γεωτρήσεις με σκοπό την αναζήτηση ή εξερεύνηση ορυκτών κοιτασμάτων περιλαμβάνονται στο παράρτημα II της οδηγίας 2011/92, καθόσον χαρακτηρίζονται ως «γεωτρήσεις μεγάλου βάθους» κατά την έννοια του σημείου 2, στοιχείο δ', του εν λόγω παραρτήματος.

Πρόκειται για έργα τα οποία δεν μπορούν να χαρακτηριστούν, κατόπιν συνολικής εκτίμησης, ως μη συνεπαγόμενα σημαντικές περιβαλλοντικές επιπτώσεις.

Κατά τη γνώμη της Επιτροπής, τα κράτη μέλη υποχρεούνται να υποβάλουν τα έργα αυτά σε «αναλυτική εξέταση» κατ’ εφαρμογή των ουσιωδών κριτηρίων του παραρτήματος ΙΙΙ της οδηγίας 2011/92.

Εντούτοις, οι εθνικές νομικές πράξεις μεταφοράς της οδηγίας 2011/92 στην πολωνική έννομη τάξη αποκλείουν από τη διαδικασία «αναλυτικής εξέτασης» τα έργα που συνίστανται στην αναζήτηση ή εξερεύνηση ορυκτών κοιτασμάτων με τη μέθοδο γεωτρήσεων πραγματοποιούμενων σε βάθος μέχρι 5 000 μέτρα (εξαιρουμένων των γεωτρήσεων που βρίσκονται στις αποκαλούμενες «ευαίσθητες περιοχές», δηλαδή σε υδρολογικές λεκάνες, σε περιοχές προστατευόμενων ταμιευτήρων εσωτερικών υδάτων και σε περιοχές υπαγόμενες σε καθεστώς προστασίας της φύσης, όπως είναι τα εθνικά πάρκα, οι φυσικοί βιότοποι, τα φυσικά πάρκα και οι περιοχές «Natura 2000» και σε ζώνες προστασίας των περιοχών αυτών που υπάγονται σε καθεστώς προστασίας της φύσης, όπου οι γεωτρήσεις βάθους από 1 000 μέτρα και άνω υπόκεινται στη διαδικασία της «αναλυτικής εξέτασης»).

Τούτο έχει κατ’ ουσίαν ως αποτέλεσμα να αποκλείεται από τη διαδικασία «αναλυτικής εξέτασης» η συντριπτική πλειονότητα των γεωτρήσεων με σκοπό την αναζήτηση ή εξερεύνηση ορυκτών κοιτασμάτων οι οποίες πραγματοποιούνται εκτός των «ευαίσθητων περιοχών».

Κατά την Επιτροπή, ο αποκλεισμός αυτός, ο οποίος δεν λαμβάνει υπόψη όλα τα ουσιώδη κριτήρια του παραρτήματος III της οδηγίας 2011/92, είναι αντίθετος προς τα άρθρα 2, παράγραφος 1, και 4 παράγραφοι 2 και 3, της οδηγίας 2011/92, σε συνδυασμό με τα παραρτήματα II και III της ίδιας αυτής οδηγίας.

(1)   EE L 26, σ. 1.

16.1.2017   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 14/22

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Verwaltungsgerichtshof (Αυστρία) στις 14 Οκτωβρίου 2016 — Salzburger Gebietskrankenkasse, Bundesminister für Arbeit, Soziales und Konsumentenschutz

(Υπόθεση C-527/16)

(2017/C 014/28)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Verwaltungsgerichtshof

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Αναιρεσείοντες: Salzburger Gebietskrankenkasse, Bundesminister für Arbeit, Soziales und Konsumentenschutz

Μετέχοντες στη δίκη: Alpenrind GmbH, Martin-Meat Szolgáltató és Kereskedelmi Kft, Martimpex-Meat Kft, Pensionsversicherungsanstalt, Allgemeine Unfallversicherungs-anstalt

Προδικαστικά ερωτήματα

1)

Έχουν τα έγγραφα, κατά την έννοια του άρθρου 19, παράγραφος 2, του κανονισμού (ΕΚ) 987/2009, του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 16ης Σεπτεμβρίου 2009, για καθορισμό της διαδικασίας εφαρμογής του κανονισμού (ΕΚ) 883/2004 για τον συντονισμό των συστημάτων κοινωνικής ασφάλειας (1), την προβλεπόμενη κατ’ άρθρο 5 του ίδιου κανονισμού δεσμευτική ισχύ και σε διαδικασία ενώπιον δικαστηρίου, κατά την έννοια του άρθρου 267 ΣΛΕΕ;

2)

Σε περίπτωση καταφατικής απαντήσεως στο πρώτο ερώτημα:

α)

Υφίσταται η ανωτέρω δεσμευτική ισχύς ακόμη και όταν έχει προηγηθεί διαδικασία ενώπιον της διοικητικής επιτροπής για τον συντονισμό των συστημάτων κοινωνικής ασφάλειας, η οποία δεν κατέληξε σε συμφωνία, αλλά ούτε σε ανάκληση των επίμαχων εγγράφων;

β)

Υφίσταται η ανωτέρω δεσμευτική ισχύς ακόμη και όταν έχει καταρχάς εκδοθεί έντυπο «Α 1», αφότου το κράτος μέλος υποδοχής διαπίστωσε επισήμως ότι εφαρμόζονται οι δικές του εθνικές διατάξεις περί υποχρεωτικής ασφαλίσεως; Έχει, στις περιπτώσεις αυτές, η δεσμευτική ισχύς αναδρομικό αποτέλεσμα;

3)

Σε περίπτωση που κριθεί ότι τα έγγραφα, κατά την έννοια του άρθρου 19, παράγραφος 2, του κανονισμού (ΕΚ) 987/2009, έχουν υπό ορισμένες προϋποθέσεις περιορισμένη δεσμευτική ισχύ:

Αντιβαίνει στην απαγόρευση αντικαταστάσεως κατά το άρθρο 12, παράγραφος 1, του κανονισμού (ΕΚ) 883/2004 η περίπτωση κατά την οποία η αντικατάσταση δεν λαμβάνει τη μορφή της αποσπάσεως εργαζομένων από τον ίδιο εργοδότη, αλλά από διαφορετικό εργοδότη; Έχει σημασία, στο πλαίσιο αυτό,

α)

αν ο εν λόγω εργοδότης έχει την έδρα του στο ίδιο κράτος μέλος με τον πρώτο εργοδότη ή

β)

αν μεταξύ του πρώτου και του δεύτερου εργοδότη που προβαίνει σε απόσπαση εργαζομένων υφίστανται προσωπικοί και/ή οργανωτικοί δεσμοί;

(1)   EE L 284, σ. 1.

16.1.2017   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 14/23

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Conseil d’État (Γαλλία) στις 17 Οκτωβρίου 2016 — Confédération paysanne, Réseau Semences Paysannes, Les Amis de la Terre France, Collectif Vigilance OGM et Pesticides 16, Vigilance OG2M, CSFV 49, OGM: dangers, Vigilance OGM 33, Fédération Nature et Progrès κατά Premier ministre, Ministre de l’agriculture, de l’agroalimentaire et de la forêt

(Υπόθεση C-528/16)

(2017/C 014/29)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Αιτούν δικαστήριο

Conseil d’État

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Προσφεύγουσες: Confédération paysanne, Réseau Semences Paysannes, Les Amis de la Terre France, Collectif vigilance OGM et Pesticides 16, Vigilance OG2M, CSFV 49, OGM: dangers, Vigilance OGM 33, Fédération Nature et Progrès

Καθών: Premier ministre, Ministre de l’agriculture, de l’agroalimentaire et de la forêt

Προδικαστικά ερωτήματα

1)

Συνιστούν οι οργανισμοί που προκύπτουν με μεταλλαξιογένεση γενετικώς τροποποιημένους οργανισμούς κατά την έννοια του άρθρου 2 της οδηγίας 2001/18/ΕΚ, της 12ης Μαρτίου 2001 (1), μολονότι απαλλάσσονται δυνάμει του άρθρου 3 και του παραρτήματος Ι Β της οδηγίας από τις υποχρεώσεις που επιβάλλονται για την ελευθέρωση και τη διάθεση στην αγορά γενετικώς τροποποιημένων οργανισμών; Ειδικότερα, μπορούν οι τεχνικές της μεταλλαξιογενέσεως, και δη οι νέες τεχνικές κατευθυνόμενης μεταλλαξιογενέσεως που εφαρμόζουν διαδικασίες γενετικής μηχανικής, να θεωρηθούν ως τεχνικές που απαριθμούνται στο παράρτημα Ι Α, στο οποίο παραπέμπει το άρθρο 2; Πρέπει, κατά συνέπεια, τα άρθρα 2 και 3 και τα παραρτήματα Ι Α και Ι Β της οδηγίας 2001/18 της 12ης Μαρτίου 2001 να ερμηνευθούν υπό την έννοια ότι εξαιρούν από τα μέτρα προφυλάξεως, εκτιμήσεως των επιπτώσεων και ιχνηλασιμότητας όλους τους γενετικώς τροποποιημένους οργανισμούς και σπόρους που προκύπτουν με μεταλλαξιογένεση, ή μόνον τους οργανισμούς που προκύπτουν με τις συμβατικές μεθόδους τυχαίας μεταλλαξιογενέσεως με ιονίζουσα ακτινοβολία ή έκθεση σε μεταλλαξιογόνους χημικούς παράγοντες που υπήρχαν πριν από την έκδοση των διατάξεων αυτών;

2)

Συνιστούν οι ποικιλίες που προκύπτουν με μεταλλαξιογένεση γενετικώς τροποποιημένες ποικιλίες κατά την έννοια του άρθρου 4 της οδηγίας 2002/53/ΕΚ, της 13ης Ιουνίου 2002, περί του κοινού καταλόγου ποικιλιών καλλιεργούμενων φυτικών ειδών (2), οι οποίες δεν απαλλάσσονται από τις υποχρεώσεις που προβλέπονται από την οδηγία αυτή; Είναι, αντιθέτως, το πεδίο εφαρμογής της οδηγίας αυτής ίδιο με αυτό των άρθρων 2 και 3 και του παραρτήματος Ι Β της οδηγίας της 12ης Μαρτίου 2001, και εξαιρούνται από αυτό το πεδίο εφαρμογής και οι ποικιλίες που προκύπτουν με μεταλλαξιογένεση από τις υποχρεώσεις που προβλέπονται για την εγγραφή γενετικώς τροποποιημένων ποικιλιών στον κοινό κατάλογο των καλλιεργούμενων φυτικών ειδών της οδηγίας της 13ης Ιουνίου 2002;

3)

Αποτελούν τα άρθρα 2 και 3 και το παράρτημα Ι Β της οδηγίας 2001/18/ΕΚ, της 12ης Μαρτίου 2001, για τη σκόπιμη ελευθέρωση γενετικώς τροποποιημένων οργανισμών στο περιβάλλον, κατά το μέτρο που εξαιρούν την μεταλλαξιογένεση από το πεδίο εφαρμογής των υποχρεώσεων που προβλέπονται από την οδηγία, μέτρο πλήρους εναρμονίσεως που απαγορεύει στα κράτη μέλη να υποβάλουν τους οργανισμούς που προκύπτουν με μεταλλαξιογένεση στο σύνολο ή σε μέρος των υποχρεώσεων που προβλέπονται από την οδηγία ή σε κάθε άλλη υποχρέωση, ή τα κράτη μέλη διαθέτουν, ενόψει της μεταφοράς τους στο εθνικό δίκαιο, περιθώριο εκτιμήσεως ώστε να καθορίζουν το καθεστώς που μπορεί να εφαρμοστεί στους οργανισμούς που προκύπτουν με μεταλλαξιογένεση;

4)

Μπορεί να αμφισβητηθεί το κύρος των άρθρων 2 και 3 και των παραρτημάτων I A και I B της οδηγίας 2001/18/ΕΚ, της 12ης Μαρτίου 2001, υπό το πρίσμα της αρχής της προφυλάξεως η οποία κατοχυρώνεται με το άρθρο 191, παράγραφος 2, της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, κατά το μέτρο που οι διατάξεις αυτές δεν υποβάλλουν τους γενετικώς τροποποιημένους οργανισμούς που προκύπτουν με μεταλλαξιογένεση σε μέτρα προφυλάξεως, εκτιμήσεως των επιπτώσεων και ιχνηλασιμότητας, εάν ληφθούν υπ’ όψιν η εξέλιξη των διαδικασιών γενετικής μηχανικής, η εμφάνιση νέων φυτικών ποικιλιών που προκύπτουν με τις τεχνικές αυτές και οι σύγχρονες επιστημονικές αμφιβολίες ως προς τις επιπτώσεις τους και τους πιθανούς κινδύνους για το περιβάλλον και την υγεία ανθρώπων και ζώων;

(1)  Οδηγία 2001/18/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 12ης Μαρτίου 2001, για τη σκόπιμη ελευθέρωση γενετικώς τροποποιημένων οργανισμών στο περιβάλλον και την κατάργηση της οδηγίας 90/220/ΕΟΚ του Συμβουλίου — Δήλωση της Επιτροπής (EE L 106, σ. 1).

(2)  Οδηγία 2002/53/ΕΚ του Συμβουλίου, της 13ης Ιουνίου 2002, περί του κοινού καταλόγου ποικιλιών καλλιεργούμενων φυτικών ειδών (ΕΕ L 193, σ. 1).

16.1.2017   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 14/24

Προσφυγή της 18ης Οκτωβρίου 2016 — Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά Δημοκρατίας της Πολωνίας

(Υπόθεση C-530/16)

(2017/C 014/30)

Γλώσσα διαδικασίας: η πολωνική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: W. Mölls και J. Hottiaux)

Καθής: Δημοκρατία της Πολωνίας

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Δικαστήριο:

—

να αναγνωρίσει ότι η Δημοκρατία της Πολωνίας, παραλείποντας να λάβει τα αναγκαία μέτρα για να εξασφαλίσει την ανεξαρτησία της αρχής ασφαλείας σε σχέση με τις σιδηροδρομικές επιχειρήσεις, τους διαχειριστές υποδομών, τους αιτούντες και τους αναθέτοντες φορείς, και

—

παραλείποντας να λάβει τα αναγκαία μέτρα για να εξασφαλίσει την ανεξαρτησία του φορέα διερεύνησης ατυχημάτων και συμβάντων σε σχέση με τις σιδηροδρομικές επιχειρήσεις και τους διαχειριστές σιδηροδρομικών υποδομών,

παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει από το άρθρο 16, παράγραφος 1, και το άρθρο 21, παράγραφος 1, της οδηγίας 2004/49/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 29ης Απριλίου 2004 για την ασφάλεια των κοινοτικών σιδηροδρόμων, η οποία τροποποιεί την οδηγία 95/18/ΕΚ του Συμβουλίου σχετικά με τις άδειες σε σιδηροδρομικές επιχειρήσεις και την οδηγία 2001/14/ΕΚ σχετικά με την κατανομή της χωρητικότητας των σιδηροδρομικών υποδομών και τις χρεώσεις για τη χρήση σιδηροδρομικής υποδομής καθώς και με την πιστοποίηση ασφάλειας (1),

—

να καταδικάσει τη Δημοκρατία της Πολωνίας στα δικαστικά έξοδα.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Η Επιτροπή προσάπτει στη Δημοκρατία της Πολωνίας ότι δεν μετέφερε ορθώς στην πολωνική έννομη τάξη την αρχή της ανεξαρτησίας του φορέα διερεύνησης ατυχημάτων και συμβάντων [δηλαδή της Państwowa Komisja Badania Wypadków Kolejowych (εθνικής επιτροπής έρευνας σιδηροδρομικών ατυχημάτων) (PKBWK)], από πλευράς οργάνωσης, νομικής μορφής και λήψης αποφάσεων, όπως απαιτεί το άρθρο 21, παράγραφος 1, της οδηγίας 2004/49/ΕΚ. Η PKBWK δεν υπάχθηκε σε καθεστώς το οποίο να της εξασφαλίζει την ανεξαρτησία αυτή. Η Επιτροπή επικρίνει το γεγονός ότι η PKBWK αποτελεί αναπόσπαστο τμήμα του Υπουργείου μεταφορών χωρίς οποιαδήποτε εξασφάλιση ανεξαρτησίας από αυτό και από τον διαχειριστή υποδομών. Εκτός αυτού, η PKBWK δεν ενεργεί ιδίω ονόματι, ο δε Υπουργός μεταφορών διορίζει και παύει τον πρόεδρο της PKBWK και τον αναπληρωτή του, καθώς και τον γραμματέα αλλά και τα τακτικά και έκτακτα μέλη της. Κατά τα λοιπά, ο Υπουργός μεταφορών δεν έθεσε στη διάθεση της PKBWK, μέσω κατάλληλου συστήματος, τους αναγκαίους πόρους που θα καθιστούσαν εφικτή στον εν λόγω φορέα την εκτέλεση των καθηκόντων του.

Η Επιτροπή προσάπτει επίσης στη Δημοκρατία της Πολωνίας ότι εφάρμοσε εσφαλμένα το άρθρο 16, παράγραφος 1, της οδηγίας 2004/49/ΕΚ καθόσον παρέλειψε να εξασφαλίσει την ανεξαρτησία της αρχής ασφαλείας [δηλαδή του Przezes Urzędu Transportu Kolejowego (προέδρου του Οργανισμού Σιδηροδρομικών Μεταφορών)], από πλευράς οργάνωσης, νομικής μορφής και λήψης αποφάσεων, σε σχέση με οποιαδήποτε σιδηροδρομική επιχείρηση, διαχειριστή υποδομών, αιτούντα και αναθέτοντα φορέα.

(1)   ΕΕ L 164, σ. 44.

16.1.2017   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 14/25

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Högsta domstolen (Σουηδία) στις 26 Οκτωβρίου 2016 — Länsförsäkringar Sak Försäkringsaktiebolag κ.λπ. κατά κληρονόμων του Ingvar Mattsson, Länsförsäkringar Sak Försäkringsaktiebolag

(Υπόθεση C-542/16)

(2017/C 014/31)

Γλώσσα διαδικασίας: η σουηδική

Αιτούν δικαστήριο

Högsta domstolen

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Αναιρεσείοντες: Länsförsäkringar Sak Försäkringsaktiebolag, Jan-Herik Strobel, Mona Strobel, Margareta Nilsson, Per Nilsson, Kent Danås, κληρονόμοι του Tommy Jönsson, Stefan Pramryd, Stefan Ingemansson, Lars Persson, Magnus Persson, Anne-Charlotte Wickström, Peter Nilsson, Ingela Landau, Thomas Landau, Britt-Inger Ruth Romare, Gertrud Andersson, Eva Andersson, Rolf Andersson, Lisa Bergström, Bo Sörensson, Christina Sörensson, Kaj Wirenkook, Lena Bergquist Johansson, Agneta Danås, Hans Eriksson, Christina Forsberg, Christina Danielsson, Per-Olof Danielsson, Ann-Christin Jönsson, Åke Jönsson, Stefan Lindgren, Daniel Röme, Ulla Nilsson, κληρονόμοι του efter Leif Göran Erik Nilsson

Αναιρεσίβλητοι: Κληρονόμοι του Ingvar Mattsson, Länsförsäkringar Sak Försäkringsaktiebolag

Προδικαστικά ερωτήματα

1)

α)

Καλύπτει η [οδηγία 2002/92] (1) δραστηριότητα στο πλαίσιο της οποίας ο ασφαλιστικός διαμεσολαβητής δεν είχε πρόθεση συνάψεως πραγματικής ασφαλιστικής συμβάσεως; Έχει σημασία το ζήτημα αν η εν λόγω πρόθεση δεν υπήρχε ήδη πριν από την έναρξη της δραστηριότητας ή έπαυσε να υπάρχει μόνο σε μεταγενέστερο χρόνο;

β)

Στην περίπτωση του ερωτήματος 1α), έχει σημασία το ζήτημα αν ο διαμεσολαβητής ασκεί και αληθή δραστηριότητα ασφαλιστικής διαμεσολαβήσεως παράλληλα με την εικονική δραστηριότητα;

γ)

Στην περίπτωση επίσης του ερωτήματος 1α), έχει σημασία το γεγονός ότι η δραστηριότητα εμφανίστηκε, εκ πρώτης όψεως, στον πελάτη ως προπαρασκευαστική πράξη για τη σύναψη ασφαλιστικής συμβάσεως; Έχει κάποια σημασία η αντίληψη του πελάτη, ανεξαρτήτως αν αυτή είναι εύλογη ή όχι, για το αν υπάρχει ασφαλιστική διαμεσολάβηση;

2)

α)

Ρυθμίζει η [οδηγία 2002/92] συμβουλές, οικονομικής ή άλλης φύσεως, που παρέχονται σε σχέση με ασφαλιστική διαμεσολάβηση, αλλά δεν αφορούν αυτή καθεαυτήν την υπογραφή ή τη συνέχιση μιας ασφαλιστικής συμβάσεως; Συναφώς, τι ισχύει ειδικώς όσον αφορά τις συμβουλές για επένδυση κεφαλαίου στο πλαίσιο ασφαλίσεως ζωής διά κεφαλαιοποιήσεως;

β)

Καλύπτονται από τις διατάξεις της [οδηγίας 2004/39] (2), σωρευτικά προς τις διατάξεις της [οδηγίας 2002/92] ή αντ’ αυτών, συμβουλές όπως αυτές που περιγράφονται στο ερώτημα 2α), εφόσον εξ ορισμού συνιστούν επενδυτικές συμβουλές κατά την οδηγία αυτή; Αν οι συμβουλές αυτές καλύπτονται και από την [οδηγία 2004/39], υπερισχύει το ένα σύνολο κανόνων έναντι του άλλου;

(1)  Οδηγία 2002/92/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 9ης Δεκεμβρίου 2002, σχετικά με την ασφαλιστική διαμεσολάβηση (ΕΕ L 9, σ. 3).

(2)  Οδηγία 2004/39/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 21ης Απριλίου 2004, για τις αγορές χρηματοπιστωτικών μέσων, για την τροποποίηση των οδηγιών 85/611/ΕΟΚ και 93/6/ΕΟΚ του Συμβουλίου και της οδηγίας 2000/12/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου και για την κατάργηση της οδηγίας 93/22/ΕΟΚ του Συμβουλίου (ΕΕ L 145, σ. 1).

16.1.2017   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 14/26

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το First-tier Tribunal (Tax Chamber) (Ηνωμένο Βασίλειο) στις 28 Οκτωβρίου 2016 — Marcandi Limited, ασκούσα εμπορία υπό την επωνυμία «Madbid» κατά Commissioners for Her Majesty’s Revenue & Customs

(Υπόθεση C-544/16)

(2017/C 014/32)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Αιτούν δικαστήριο

First-tier Tribunal (Tax Chamber)

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Προσφεύγουσα: Marcandi Limited, ασκούσα εμπορία υπό την επωνυμία «Madbid»

Καθής: Commissioners for Her Majesty’s Revenue & Customs

Προδικαστικά ερωτήματα

1)

Κατά την ορθή ερμηνεία των άρθρων 2, παράγραφος 1, 24, 62, 63, 65 και 73 της οδηγίας 2006/112/ΕΚ (1) του Συμβουλίου, της 28ης Νοεμβρίου 2006, σχετικά με το κοινό σύστημα φόρου προστιθέμενης αξίας, σε μια πραγματική κατάσταση όπως αυτή της υποθέσεως της κύριας δίκης:

α)

συνιστά η χορήγηση πιστωτικών μονάδων από τη Madbid στους χρήστες, σε αντάλλαγμα της καταβολής χρημάτων:

i)

«προγενέστερη πράξη» μη εμπίπτουσα στο πεδίο εφαρμογής του άρθρου 1, παράγραφος 1, όπως η πράξη που το Δικαστήριο εξέτασε στις σκέψεις 23 έως 42 [της αποφάσεως της 16ης Δεκεμβρίου 2010, MacDonald Resorts Ltd κατά The Commissioners for Her Majesty’s Revenue and Customs (C-270/09, EU:C:2010:780)]· ή

ii)

παροχή υπηρεσιών από τη Madbid, κατά την έννοια του άρθρου 2, παράγραφος 1, στοιχείο γ’, οι οποίες συνίστανται στην παροχή δικαιώματος συμμετοχής σε διαδικτυακές δημοπρασίες;

β)

αν η παροχή δικαιώματος συμμετοχής σε διαδικτυακές δημοπρασίες συνιστά παροχή υπηρεσιών από τη Madbid, πρόκειται για παροχή υπηρεσιών «εξ επαχθούς αιτίας» κατά την έννοια του άρθρου 2, παράγραφος 1, στοιχείο γ’, για την οποία η αντιπαροχή είναι η πληρωμή που πραγματοποιήθηκε για την απόκτηση του δικαιώματος αυτού (ήτοι το χρηματικό ποσό που ελήφθη από τη Madbid και που καταβλήθηκε από τον χρήστη σε αντάλλαγμα των πιστωτικών μονάδων);

γ)

διαφέρει η απάντηση στο ερώτημα β' αν οι πιστωτικές μονάδες μπορούν επίσης να χρησιμοποιηθούν από τον χρήστη ως τίτλοι για την απόκτηση των αγαθών στην ίδια αξία σε περίπτωση που αυτός δεν νικήσει στη δημοπρασία;

δ)

αν η Madbid δεν προβαίνει σε παροχή υπηρεσιών εξ επαχθούς αιτίας όταν χορηγεί πιστωτικές μονάδες στους χρήστες της έναντι της καταβολής χρημάτων, προβαίνει σε τέτοια παροχή υπηρεσιών σε οποιονδήποτε άλλο χρονικό σημείο;

και ποιες είναι οι αρχές που πρέπει να εφαρμοστούν για να δοθεί απάντηση στα ρωτήματα αυτά;

2)

Κατά την ορθή ερμηνεία των άρθρων 2, παράγραφος 1, 14, 62, 63, 65, 73 και 79, στοιχείο β’ της οδηγίας 2006/112/ΕΚ του Συμβουλίου, της 28ης Νοεμβρίου 2006, σχετικά με το κοινό σύστημα φόρου προστιθέμενης αξίας, ποια είναι, σε μια πραγματική κατάσταση όπως αυτή της υποθέσεως της κύριας δίκης, η αντιπαροχή που λαμβάνει η Madbid σε αντάλλαγμα των παραδόσεων αγαθών στις οποίες προβαίνει προς τους χρήστες κατά την έννοια των άρθρων 2, παράγραφος 1, στοιχείο α’, και 73;

Ειδικότερα, και λαμβανομένης υπόψη της απαντήσεως στο πρώτο ερώτημα:

α)

συνιστούν τα ποσά που ένας χρήστης καταβάλλει στη Madbid για την απόκτηση των πιστωτικών μονάδων «προκαταβολή» για παράδοση αγαθών κατά την έννοια του άρθρου 65, έτσι ώστε ο ΦΠΑ να καθίσταται «απαιτητός» κατά τον χρόνο της εισπράξεως και η προς τη Madbid πληρωμή από τον χρήστη να αποτελεί αντιπαροχή για την παράδοση αγαθών;

β)

αν ο χρήστης αγοράσει αγαθά μέσω των μηχανισμών της «αγοράς τώρα» ή της «κερδισμένης εκπτώσεως», συνιστά η αξία των πιστωτικών μονάδων που χρησιμοποιήθηκαν για την υποβολή προσφορών σε δημοπρασίες, και οι οποίες μονάδες, σε περίπτωση ανεπιτυχούς προσφοράς, δημιουργούν «κερδισμένες εκπτώσεις» ή επιφέρουν μείωση της τιμής της «αγοράς τώρα»:

i)

«έκπτωση» κατά την έννοια του άρθρου 79, στοιχείο β’, έτσι ώστε η αντιπαροχή για τις παραδόσεις αγαθών από τη Madbid να αποτελείται μόνο από το ποσό που πράγματι καταβλήθηκε στη Madbid από τον χρήστη κατά τον χρόνο αγοράς των αγαθών και τίποτα παραπάνω· ή

ii)

μέρος της αντιπαροχής για την παράδοση αγαθών, έτσι ώστε η αντιπαροχή για τις παραδόσεις αγαθών από τη Madbid να αποτελείται τόσο από το ποσό που ο χρήστης κατέβαλε στη Madbid κατά τον χρόνο αγοράς των αγαθών όσο και από το ποσό που ο χρήστης κατέβαλε για τις πιστωτικές μονάδες που χρησιμοποιήθηκαν για την υποβολή ανεπιτυχών προσφορών σε δημοπρασίες;

γ)

αν ο χρήστης ασκήσει το δικαίωμά του αγοράς των αγαθών που αποτέλεσαν το αντικείμενο διαδικτυακής δημοπρασίας στην οποία αυτός νίκησε, αποτελείται η αντιπαροχή για την παράδοση των αγαθών αυτών από την τιμή κατακυρώσεως των αγαθών (προσαυξημένη με τα έξοδα αποστολής και διαχειρίσεως) και από τίποτα παραπάνω, ή το αντίτιμο των πιστωτικών μονάδων τις οποίες ο νικητής στη δημοπρασία χρησιμοποίησε για να πλειοδοτήσει στην εν λόγω δημοπρασία περιλαμβάνεται και αυτό στο αντάλλαγμα της παραδόσεως;

αν όχι, ποιες είναι οι αρχές που έχουν εφαρμογή για την απάντηση στα ερωτήματα αυτά;

3)

Αν δύο κράτη μέλη αντιμετωπίζουν διαφορετικά, από απόψεως ΦΠΑ, μια πράξη, σε ποιο μέτρο πρέπει τα δικαστήρια του ενός από αυτά τα κράτη μέλη να λάβουν υπόψη, κατά την ερμηνεία των σχετικών διατάξεων του δικαίου της Ένωσης και του εθνικού δικαίου, την επιθυμία αποφυγής:

α)

της διπλής φορολογήσεως της πράξεως· ή

β)

της μη φορολογήσεως της πράξεως·

και ποιες είναι επιπλέον οι συνέπειες που η αρχή της φορολογικής ουδετερότητας έχει για το ερώτημα αυτό;

(1)  Οδηγία 2006/112/ΕΚ του Συμβουλίου, της 28ης Νοεμβρίου 2006, σχετικά με το κοινό σύστημα φόρου προστιθέμενης αξίας (ΕΕ 2006, L 347, σ. 1).

16.1.2017   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 14/28

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το First-tier Tribunal (Tax Chamber) (Ηνωμένο Βασίλειο) στις 28 Οκτωβρίου 2016 — Kubota (UK) Limited, EP Barrus Limited κατά Commissioners for Her Majesty’s Revenue & Customs

(Υπόθεση C-545/16)

(2017/C 014/33)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Αιτούν δικαστήριο

First-tier Tribunal (Tax Chamber)

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Προσφεύγουσες: Kubota (UK) Limited, EP Barrus Limited

Καθών: Commissioners for Her Majest’s Revenue & Customs

Προδικαστικά ερωτήματα

1)

 Είναι ο εκτελεστικός κανονισμός (ΕΕ) 2015/221 (1) της Επιτροπής, της 10ης Φεβρουαρίου 2015, σχετικά με τη δασμολογική κατάταξη ορισμένων εμπορευμάτων στη Συνδυασμένη Ονοματολογία, άκυρος στον βαθμό που τα οχήματα στα οποία αναφέρεται ο κανονισμός αυτός κατατάσσονται στον κωδικό ΣΟ 8704 21 91 αντί για τον κωδικό ΣΟ 8704 10;

2)

 Ειδικότερα, είναι ο εκτελεστικός κανονισμός (ΕΕ) 2015/221 της Επιτροπής, της 10ης Φεβρουαρίου 2015, σχετικά με τη δασμολογική κατάταξη ορισμένων εμπορευμάτων στη Συνδυασμένη Ονοματολογία, άκυρος στον βαθμό που: περιορίζεται αδικαιολόγητα το πεδίο εφαρμογής της διακρίσεως 8704 10· λαμβάνονται υπόψη απαράδεκτα στοιχεία· υπάρχουν εγγενείς αντιφάσεις· δεν λαμβάνονται δεόντως υπόψη οι επεξηγηματικές σημειώσεις, οι κλάσεις της ΣΟ και οι γενικοί κανόνες εφαρμογής (ΓΚΕ)· και/ή δεν λαμβάνονται υπόψη απαιτήσεις οι οποίες έχουν χαρακτηριστεί κρίσιμες από τη νομολογία του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης σχετικά με τη διάκριση 8704 10 της ΣΟ;

(1)  Εκτελεστικός κανονισμός (ΕΕ) 2015/221 της Επιτροπής, της 10ης Φεβρουαρίου 2015, σχετικά με τη δασμολογική κατάταξη ορισμένων εμπορευμάτων στη Συνδυασμένη Ονοματολογία (ΕΕ L 37, σ. 1).

16.1.2017   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 14/28

Αναίρεση που άσκησε στις 16 Νοεμβρίου 2016 η Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (έκτο τμήμα) στις 15 Σεπτεμβρίου 2016 στην υπόθεση T-386/14, Fih Holding και Fih Erhvervsbank κατά Επιτροπής

(Υπόθεση C-579/16 P)

(2017/C 014/34)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: L. Flynn, K. Blanck-Putz, Α. Μπουχάγιαρ)

Αντίδικοι κατ’ αναίρεση: FIH Holding A/S, FIH Erhvervsbank A/S

Αιτήματα

Η αναιρεσείουσα ζητεί από το Δικαστήριο:

—

να αναιρέσει την απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου (έκτο τμήμα) της 15ης Σεπτεμβρίου 2016, η οποία κοινοποιήθηκε στην Επιτροπή στις 16 Σεπτεμβρίου 2016, στην υπόθεση T-386/14, Fih Holding και Fih Erhvervsbank κατά Επιτροπής·

—

να αποφανθεί το ίδιο επί της προσφυγής και να την απορρίψει ως νόμω αβάσιμη· και

—

να καταδικάσει τους καθ’ ων και προσφεύγοντες πρωτοδίκως στα δικαστικά έξοδα.

Επικουρικώς, η αναιρεσείουσα ζητεί από το Δικαστήριο:

—

να αναιρέσει την απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου (έκτο τμήμα) της 15ης Σεπτεμβρίου 2016, η οποία κοινοποιήθηκε στην Επιτροπή στις 16 Σεπτεμβρίου 2016, στην υπόθεση T-386/14, Fih Holding και Fih Erhvervsbank κατά Επιτροπής· και

—

να αναπέμψει την υπόθεση στο Γενικό Δικαστήριο προκειμένου να εξετασθεί ο δεύτερος λόγος της προσφυγής· και

—

να επιφυλαχθεί ως προς τα δικαστικά έξοδα της πρωτοβάθμιας και της αναιρετικής δίκης.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο κρίνοντας ότι, προκειμένου να κριθεί αν υπήρχε κρατική ενίσχυση στα μέτρα του 2012, η Επιτροπή έπρεπε να εφαρμόσει το κριτήριο του πιστωτή σε οικονομία αγοράς υπό το πρίσμα του κόστους που θα προκαλούνταν αν η Δανία δεν είχε λάβει τα μέτρα αυτά. Η κρίση αυτή του Γενικού Δικαστηρίου ενέχει πλάνη περί το δίκαιο, διότι το κόστος αυτό είναι η άμεση συνέπεια της κρατικής ενισχύσεως που είχε προηγουμένως χορηγηθεί από τη Δανία υπέρ της FIH, και από πάγια νομολογία του Δικαστηρίου προκύπτει σαφώς ότι η Επιτροπή δεν μπορεί να λαμβάνει υπόψη ένα τέτοιο κόστος όταν εξετάζει αν κράτος μέλος ενήργησε όπως θα είχε ενεργήσει ιδιώτης σε οικονομία αγοράς.

Γενικό Δικαστήριο

16.1.2017   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 14/30

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 23ης Νοεμβρίου 2016 — Ipatau κατά Συμβουλίου

(Υπόθεση T-694/13 και T-2/15) (1)

((Κοινή Εξωτερική Πολιτική και Πολιτική Ασφάλειας· - Περιοριστικά μέτρα κατά της Λευκορωσίας - Δέσμευση κεφαλαίων και οικονομικών πόρων - Περιορισμοί εισόδου στο έδαφος της Ένωσης και διελεύσεως εξ αυτού - Διατήρηση της εγγραφής του ονόματος του προσφεύγοντος στον κατάλογο των προσώπων έναντι των οποίων εφαρμόζονται τα μέτρα - Δικαιώματα άμυνας - Υποχρέωση αιτιολογήσεως - Πλάνη εκτιμήσεως - Αναλογικότητα))

(2017/C 014/35)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγων: Vadzim Ipatau (Μινσκ, Λευκορωσία) (εκπρόσωπος: M. Michalauskas, δικηγόρος)

Καθού: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωποι: F. Naert και B. Driessen)

Αντικείμενο

Αίτημα βάσει του άρθρου 263 ΣΛΕΕ για την ακύρωση της αποφάσεως 2013/534/ΚΕΠΠΑ του Συμβούλιου, της 29ης Οκτωβρίου 2013, για την τροποποίηση της απόφασης 2012/642/ΚΕΠΠΑ σχετικά με περιοριστικά μέτρα κατά της Λευκορωσίας (ΕΕ 2013, L 288,σ. 69), του εκτελεστικού κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1054/2013 του Συμβουλίου, της 29ης Οκτωβρίου 2013, για την εφαρμογή του άρθρου 8α παράγραφος 1 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 765/2006 σχετικά με περιοριστικά μέτρα όσον αφορά τη Λευκορωσία (ΕΕ 2013, L 288, σ. 1), της αποφάσεως 2014/750/KEΠΠΑ του Συμβουλίου, της 30ής Οκτωβρίου 2014, για την τροποποίηση της απόφασης 2012/642/ΚΕΠΠΑ σχετικά με περιοριστικά μέτρα κατά της Λευκορωσίας (ΕΕ 2014, L 311, σ. 39), και του εκτελεστικού κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1159/2014 του Συμβουλίου, της 30ής Οκτωβρίου 2014, για την εφαρμογή του άρθρου 8α παράγραφος 1 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 765/2006 για την επιβολή περιοριστικών μέτρων σχετικά με τη Λευκορωσία (ΕΕ 2014, L 311, σ. 2), κατά το μέτρο που οι πράξεις αυτές αφορούν τον προσφεύγοντα.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)

Απορρίπτει τις προσφυγές.

2)

Καταδικάζει τον Vadzim Ipatau στα δικαστικά έξοδα.

(1)   EE C 93 της 29.3.2014.

16.1.2017   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 14/30

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 23ης Νοεμβρίου 2016 — FK (*1) κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-328/15 P) (1)

((Αναίρεση - Υπαλληλική υπόθεση - Έκτακτοι υπάλληλοι - Ανανέωση της συμβάσεως - Περιορισμός της διάρκειας ανανεώσεως της συμβάσεως - Δικαιώματα άμυνας))

(2017/C 014/36)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Αναιρεσείων: FK (*1)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: αρχικώς, J. Currall, G. Berscheid και T. Bohr, στη συνέχεια G. Berscheid και T. Bohr)

Αντικείμενο

Αίτημα αναιρέσεως κατά της αποφάσεως του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης της Ευρωπαϊκής Ένωσης (πρώτο τμήμα) της 21ης Απριλίου 2015, FK (*1) κατά Επιτροπής (F-87/12 RENV, EU:F:2015:31).

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)

Αναιρεί την απόφαση του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης της Ευρωπαϊκής Ένωσης (πρώτο τμήμα) της 21ης Απριλίου 2015, FK (*1) κατά Επιτροπής (F-87/12 RENV, EU:F:2015:31), καθόσον το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης απέρριψε τον πρώτο και τον τρίτο εκ των λόγων ακυρώσεως που είχαν προβληθεί πρωτοδίκως καθώς και το αίτημα αποζημιώσεως.

2)

Απορρίπτει την ένσταση απαραδέκτου την οποία προέβαλε η Επιτροπή ενώπιον του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης.

3)

Αναιρεί την απόφαση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής της 18ης Νοεμβρίου 2011, στο μέτρο που με αυτή περιορίζεται η διάρκεια παρατάσεως της συμβάσεως εκτάκτου υπαλλήλου του FK (*1) έως την 31η Μαρτίου 2012.

4)

Αναπέμπει την υπόθεση ενώπιον τμήματος του Γενικού Δικαστηρίου διαφορετικού από το τμήμα που επελήφθη της παρούσας αιτήσεως αναιρέσεως, προκειμένου να κρίνει επί του αιτήματος αποζημιώσεως του FK (*1).

5)

Επιφυλάσσεται ως προς τα δικαστικά έξοδα.

(*1)  Πληροφορίες που διεγράφησαν ή αντικαταστάθηκαν στο πλαίσιο της προστασίας των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα και/ή εμπιστευτικότητας.

(1)   EE C 279 της 24.8.2015.

16.1.2017   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 14/31

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 24ης Νοεμβρίου 2016 — CG κατά EUIPO — Perry Ellis International Group (P PRO PLAYER)

(Υπόθεση T-349/15) (1)

((Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Διαδικασία ανακοπής - Αίτηση καταχωρίσεως εικονιστικού σήματος P PRO PLAYER - Προγενέστερα εθνικά και εικονιστικά σήματα της Ευρωπαϊκής Ένωσης P και P PROTECTIVE - Σχετικός λόγος απαραδέκτου - Έλλειψη κινδύνου συγχύσεως - Άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο δ', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009))

(2017/C 014/37)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: CG verwaltungsgesellschaft mbH (Gevelsberg, Γερμανία) (εκπρόσωπος: T. Körber, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο διανοητικής ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωποι: D. Stoyanova Valchanova και M. Fischer)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του EUIPO, παρεμβαίνουσα ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου: Perry Ellis International Group Holdings Ltd (Nassau, Bahamas) (εκπρόσωποι: O. Günzel και V. Ahmann, δικηγόροι)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του τετάρτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 28ης Απριλίου 2015 (υπόθεση R 2439/2014-4), σχετικά με διαδικασία ανακοπής μεταξύ Perry Ellis International Group Holdings και CG Verwaltunggsgesellschaft.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)

Απορρίπτει την προσφυγή.

2)

Η CG Verwaltungsgesellschaft mbH φέρει τα δικαστικά έξοδά της, καθώς και τα έξοδα στα οποία υποβλήθηκε το Γραφείο διανοητικής ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης EUIPO) και η Perry Ellis International Group Holdings Ltd.

(1)   EE C 294 της 7.9.2015.

16.1.2017   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 14/32

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 24ης Νοεμβρίου 2016 — SeNaPro κατά EUIPO — Paltentaler Splitt & Marmorwerke (Dolokorn)

(Υπόθεση T-769/15) (1)

([Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Διαδικασία ανακοπής - Αίτηση καταχωρίσεως του λεκτικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης Dolokorn - Προγενέστερο λεκτικό σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης DOLOPUR - Σχετικός λόγος απαραδέκτου - Κίνδυνος συγχύσεως - Άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009])

(2017/C 014/38)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: SeNaPro GmbH (Pommelsbrunn, Γερμανία) (εκπρόσωπος: A. Schröder, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωποι: E. Strittmatter και A. Folliard-Monguiral)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του EUIPO, παρεμβαίνουσα ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου: Paltentaler Splitt & Marmorwerke GmbH (Rottenmann, Αυστρία) (εκπρόσωπος: C. Ofner, δικηγόρος)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του πρώτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 23ης Οκτωβρίου 2015 (υπόθεση R 2643/2014-1), σχετικά με διαδικασία ανακοπής μεταξύ Paltentaler Splitt & Marmorwerke και SeNaPro.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)

Απορρίπτει την προσφυγή.

2)

Καταδικάζει την SeNaPro GmbH στα δικαστικά έξοδα.

(1)   EE C 78 της 29.2.2016.

16.1.2017   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 14/32

Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 8ης Νοεμβρίου 2016 — Apcoa Parking Holdings κατά EUIPO (PARKWAY)

(Συνεκδικασθείσες υποθέσεις T-268/15 και T-272/15) (1)

([Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Αιτήσεις καταχωρίσεως του εικονιστικού και του λεκτικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης PARKWAY - Απόλυτος λόγος απαραδέκτου - Περιγραφικός χαρακτήρας - Άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο γ', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009 - Προσφυγή προδήλως στερούμενη νομικού ερείσματος])

(2017/C 014/39)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Apcoa Parking Holdings GmbH (Στουτγκάρδη, Γερμανία) (εκπρόσωπος: A. Lohmann, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωπος: H. Kunz)

Αντικείμενο

Δύο προσφυγές κατά δύο αποφάσεων του τετάρτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 25ης Μαρτίου 2015 (υποθέσεις R 2063/2014-4 και R 2062/2014-4), σχετικά με αιτήσεις καταχωρίσεως του εικονιστικού και του λεκτικού σημείου PARKWAY ως σημάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)

Απορρίπτει τις προσφυγές.

2)

Καταδικάζει την Apcoa Parking Holdings GmbH στα δικαστικά έξοδα.

(1)   EE C 245 της 27.7.2015.

16.1.2017   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 14/33

Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 26ης Οκτωβρίου 2016 — Vitra Collections/EUIPO — Consorzio Origini (μορφή καρέκλας)

(Υπόθεση T-455/15) (1)

((Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Διαδικασία κηρύξεως ακυρότητας - Απόσυρση της αιτήσεως κηρύξεως ακυρότητας - Κατάργηση της δίκης))

(2017/C 014/40)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Vitra Collections AG (Muttenz, Ελβετία) (εκπρόσωπος: V. von Bomhard, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο διανοητικής ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωποι: αρχικώς P. Bullock, στη συνέχεια D. Hanf, και τέλος D. Hanf και S. Bonne)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του EUIPO, παρεμβαίνουσα ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου: Consorzio Origini per l’Internazionalizzazione (Φλωρεντία, Ιταλία) (εκπρόσωπος: S. Rizzo, δικηγόρος)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του πέμπτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 18ης Μαρτίου 2015 (υπόθεση R 664/2011-5), σχετικά με διαδικασία κηρύξεως ακυρότητας μεταξύ Consorzio Origini και Vitra Collections AG.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο διατάσσει:

1)

Παρέλκει η έκδοση αποφάσεως επί της προσφυγής.

2)

Οι Vitra Collections AG και Consorzio Origini per I’Internazionalizzazione φέρουν τα δικαστικά τους έξοδα καθώς και, εκάστη, το ήμισυ των δικαστικών εξόδων του καθού.

(1)   EE C 320της 28.9.2015.

16.1.2017   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 14/34

Διάταξη της 9ης Νοεμβρίου 2016 — Jenkinson κατά Συμβουλίου κ.λπ.

(Υπόθεση T-602/15) (1)

((Ρήτρα διαιτησίας - Προσωπικό των διεθνών αποστολών της Ένωσης - Διαδοχικές συμβάσεις απασχολήσεως ορισμένου χρόνου - Αποζημιωτικό αίτημα - Πρόδηλη αναρμοδιότητα - Προδήλως απαράδεκτο))

(2017/C 014/41)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Ενάγων: Liam Jenkinson (Killarney, Ιρλανδία) (εκπρόσωποι: N. de Montigny και J.-N. Louis, δικηγόροι)

Εναγόμενοι: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωποι: A. Vitro και M. Bishop), Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: G. Gattinara και S. Bartelt), Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Εξωτερικής Δράσης (εκπρόσωποι: S. Marquardt, E. Chaboureau και G. Pasqualetti), Eulex Kosovo (εκπρόσωποι: D. Fouquet και E. Raoult, δικηγόροι)

Αντικείμενο

Αγωγή βάσει του άρθρου 272 ΣΛΕΕ, με κύριο αίτημα, αφενός, να επαναχαρακτηριστεί η συμβατική σχέση του ενάγοντος ως σύμβαση εργασίας αορίστου χρόνου και να του καταβληθεί αποζημίωση για τη ζημία που υπέστη λόγω της καταχρηστικής χρήσεως διαδοχικών συμβάσεων εργασίας ορισμένου χρόνου και λόγω καταχρηστικής απολύσεως και, αφετέρου, να αναγνωριστεί ότι ο ενάγων έτυχε δυσμενούς διακρίσεως από το Συμβούλιο, την Επιτροπή και την ΕΥΕΔ κα να υποχρεωθούν, κατά συνέπεια, οι εν λόγω εναγόμενοι να του καταβάλουν αποζημίωση, καθώς και με επικουρικό αίτημα στηριζόμενο στην εξωσυμβατική ευθύνη των ευρωπαϊκών θεσμικών οργάνων.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο διατάσσει:

1)

Απορρίπτει την αγωγή.

2)

Καταδικάζει τον Liam Jenkinson στα δικαστικά έξοδα.

(1)   ΕΕ C 90 της 7.3.2016.

16.1.2017   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 14/34

Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 12ης Οκτωβρίου 2016 — Cyprus Turkish Chamber of Industry κ.λπ. κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-41/16) (1)

((Προσφυγή ακυρώσεως - Αίτηση καταχωρίσεως προστατευόμενης ονομασίας προελεύσεως «Χαλούμι (Halloumi)» ή «Hellim» - Έγγραφα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής σχετικά με τη συμμετοχή των προσφευγουσών στη διαδικασία ανακοπής κατά της διαδικασίας καταχωρίσεως - Πράξη μη δεκτική προσφυγής - Απαράδεκτο))

(2017/C 014/42)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγοντες: Cyprus Turkish Chamber of Industry (Λευκωσία, Κύπρος), Animal Breeders and Producers Association (Λευκωσία), Milk and Oil Products Production and Marketing Cooperative Ltd (Λευκωσία), Süt Urünleri İmalatçulari Birliği Milk Processors Association (Λευκωσία), Fatma Garanti (Güzelyurt) (εκπρόσωποι: B. O’Connor, solicitor, S. Gubel και E. Bertolotto, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: A. Lewis, P. Aalto και J. Guillem Carrau)

Αντικείμενο

Αίτημα βάσει του άρθρου 263 ΣΛΕΕ για την ακύρωση των δύο εγγράφων της Ευρωπαϊκής Επιτροπής της 18ης Νοεμβρίου 2015 [Ref.Ares (2015) 5171539] και της 15ης Ιανουαρίου 2016 [Ref.Ares (2016) 220922] σχετικά με τη συμμετοχή των προσφευγουσών στη διαδικασία ανακοπής κατά της καταχωρίσεως ως προστατευόμενης ονομασίας προελεύσεως του τυριού «χαλούμι (halloumi)/hellim».

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)

Απορρίπτει την προσφυγή.

2)

Παρέλκει η εξέταση των αιτήσεων παρεμβάσεως του Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης, του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και της Κυπριακής Δημοκρατίας.

3)

Οι Cyprus Turkish Chamber of Industry, Animal Breeders and Producers Association, Milk and Oil Products Production and Marketing Cooperative Ltd, Süt Urünleri İmalatçulari Birliği Milk Processors Association και η Fatma Garanti φέρουν τα δικαστικά έξοδά τους καθώς και τα έξοδα στα οποία υποβλήθηκε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, περιλαμβανομένων των εξόδων της διαδικασίας ασφαλιστικών μέτρων.

4)

Οι Cyprus Turkish Chamber of Industry, Animal Breeders and Producers Association, Milk and Oil Products Production and Marketing Cooperative, Süt Urünleri İmalatçulari Birliği Milk Processors Association, η Fatma Garanti, η Επιτροπή, το Συμβούλιο, το Κοινοβούλιο, και η Κυπριακή Δημοκρατία φέρουν έκαστος τα σχετικά με τις αιτήσεις παρεμβάσεως δικαστικά έξοδά τους.

(1)   EE C 118 της 4.4.2016.

16.1.2017   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 14/35

Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 27ης Οκτωβρίου 2016 — Port autonome du Centre et de l’Ouest κ.λπ. κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-116/16) (1)

((Προσφυγή ακυρώσεως - Κρατικές ενισχύσεις - Φόρος επί των εταιριών - Χορήγηση ενισχύσεων από το Βέλγιο υπέρ των βελγικών λιμένων - Επιστολή της Επιτροπής με την οποία προτείνεται η λήψη κατάλληλων μέτρων - Πράξη μη δεκτική προσφυγής - Απαράδεκτο))

(2017/C 014/43)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγοντες: Port autonome du Centre et de l’Ouest SCRL (La Louvière, Βέλγιο), Port autonome de Namur (Namur, Βέλγιο), Port autonome de Charleroi (Charleroi, Βέλγιο), Port autonome de Liège (Λιέγη, Βέλγιο), Région wallonne (Βέλγιο) (εκπρόσωπος: J. Vanden Eynde, δικηγόρος)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: S. Noë και B. Stromsky)

Αντικείμενο

Αίτημα ακυρώσεως, βάσει του άρθρου 263 ΣΛΕΕ, της υποτιθέμενης αποφάσεως σχετικά με την κρατική ενίσχυση SA.38393 (2015/E) — φορολογία λιμένων στο Βέλγιο, η οποία προσαρτήθηκε στην από 22 Ιανουαρίου 2016 επιστολή της Επιτροπής και με την οποία προτείνεται στο Βασίλειο του Βελγίου η λήψη κατάλληλων μέτρων.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο διατάσσει:

1)

Απορρίπτει την προσφυγή ως απαράδεκτη.

2)

Οι Port autonome du Centre et de l’Ouest SCRL, Port autonome de Namur, Port autonome de Charleroi, Port autonome de Liège και Région wallonne φέρουν τα έξοδά τους, καθώς και αυτά στα οποία υποβλήθηκε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή.

(1)   EE C 175 της 17.5.2016.

16.1.2017   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 14/36

Προσφυγή της 29ης Ιουλίου 2016 — The Regents of the University of California κατά ΚΓΦΠ — Nador Cott Protection και CVVP (Tang Gold)

(Υπόθεση T-405/16)

(2017/C 014/44)

Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: η ισπανική

Διάδικοι

Προσφεύγον: The Regents of the University of California (Riverside, Καλιφόρνια, Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής) (εκπρόσωποι: J. Muñoz-Delgado Mérida, S. Poza Martínez, M. Esteve Sanz και J. Lissen Arbeloa, δικηγόροι)

Καθού: Κοινοτικό Γραφείο Φυτικών Ποικιλιών (ΚΓΦΠ)

Αντίδικοι ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Nador Cott Protection SARL (Saint-Raphaël, Γαλλία) και Club de Variedades Vegetales Protegidas (Valencia, Ισπανία)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του ΚΓΦΠ

Δικαιούχος του επίδικου κοινοτικού δικαιώματος επί φυτικής ποικιλίας: Το προσφεύγον

Επίδικο κοινοτικό δικαίωμα επί φυτικής ποικιλίας: Υπ’ αριθ. EU 38924 κοινοτικό δικαίωμα επί φυτικής ποικιλίας, ονομασία ποικιλίας: Tang Gold, είδος: Citrus reticulata Bianco

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του τμήματος προσφυγών του ΚΓΦΠ της 29ης Απριλίου 2016 στην υπόθεση A006/2014

Αιτήματα

Το προσφεύγον ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να δώσει στην ποικιλία Nadorcott, όσον αφορά το υπ’ αριθ. 68 χαρακτηριστικό του πρωτοκόλλου CPVO-TP 201/2, το επίπεδο εκδηλώσεως «πολύ υψηλό» με βαθμό 9 ή, επικουρικώς, το επίπεδο εκδηλώσεως «υψηλό» με βαθμό 7, αντανακλώντας τούτο στην Έκθεση των διαφορών με παρεμφερείς ποικιλίες που αποτελεί τμήμα της επίσημης περιγραφής της ποικιλίας Tang Gold.

—

να αναγνωρίσει ότι υπάρχουν σαφείς διαφορές μεταξύ των ποικιλιών Tang Gold και Nardorcott στα υπ’ αριθ. 5, 6, 14, 15, 16, 37, 50, 60 και 65 χαρακτηριστικά του πρωτοκόλλου CPVO-TP 201/2, να βεβαιώσει τα ανωτέρω και να προβεί στη διόρθωση της Εκθέσεως των διαφορών με παρεμφερείς ποικιλίες η οποία αποτελεί τμήμα της επίσημης περιγραφής της ποικιλίας Tang Gold, ώστε να συμπεριληφθούν στην τελευταία οι διαφορές αυτές.

Προβαλλόμενοι λόγοι

—

Παράβαση των άρθρων 57, 62, 67, 75 και 81 του κανονισμού 2100/94.

—

Παράβαση του άρθρου 49 του κανονισμού 874/09.

—

Εσφαλμένη ερμηνεία της Εκθέσεως του IVIA με τίτλο «Importancia de la reducción del contenido de semillas mediante mutagénesis inducida» (σημασία της μείωσης του περιεχομένου των σπόρων μέσω τεχνητής μεταλλαξιγένεσης).

—

Μη εξάρτηση του χαρακτηριστικού 68 από τις περιβαλλοντικές συνθήκες.

—

Δυνατότητα σύγκρισης των στοιχείων που προσκόμισε το UCR σε σχέση με τον αριθμό σπόρων του Nadorcott.

16.1.2017   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 14/37

Αναίρεση που άσκησε στις 30 Σεπτεμβρίου 2016 η Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης στις 21 Ιουλίου 2016 στην υπόθεση F-91/15, AV κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-701/16 P)

(2017/C 014/45)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: C. Berardis-Kayser, T. S. Bohr και C. Ehrbar)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: AV (Cadrezzate, Ιταλία)

Αιτήματα

Η αναιρεσείουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να αναιρέσει την αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση·

—

να αναπέμψει την υπόθεση ενώπιον του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης προκειμένου να την εκδικάσει σε πρώτο βαθμό·

—

να επιφυλαχθεί ως προς τα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της αναιρέσεώς της, η αναιρεσείουσα προβάλλει δύο λόγους.

1.

Ο πρώτος λόγος αφορά διττή πλάνη περί το δίκαιο στην οποία υπέπεσε το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης (ΔΔΔ). Πρώτον, το ΔΔΔ ακύρωσε την επίδικη απόφαση, ήτοι την απόφαση της Επιτροπής, της 16ης Σεπτεμβρίου 2014, περί εφαρμογής στην περίπτωση του αντιδίκου κατ’ αναίρεση της ρήτρας ιατρικής επιφυλάξεως που προβλέπεται στο άρθρο 32 του Καθεστώτος που εφαρμόζεται επί του λοιπού προσωπικού της Ευρωπαϊκής Ένωσης και περί μη παροχής σε αυτόν του ευεργετήματος του επιδόματος αναπηρίας, καθώς η ακύρωση αποφάσεως λόγω παραβιάσεως της αρχής της εύλογης προθεσμίας γίνεται μόνον κατ’ εξαίρεση. Δεύτερον, το ΔΔΔ πεπλανημένως εκτίμησε ότι η υπερβολική καθυστέρηση κατά τη λήψη αποφάσεως ήταν δυνατό να επηρεάσει το ίδιο το περιεχόμενο της αποφάσεως. Περαιτέρω, η αναιρεσείουσα επικαλείται παραβίαση της υποχρεώσεως αιτιολογήσεως ως προς την δεύτερη αυτή πτυχή.

2.

Ο δεύτερος λόγος αφορά πλάνη περί το δίκαιο καθόσον η αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση παραγνωρίζει την αρχή του δεδικασμένου, δεδομένου ότι το ΔΔΔ ακύρωσε την επίδικη απόφαση κρίνοντας ότι η προθεσμία κατά τη διεξαγωγή των διοικητικών διαδικασιών, η οποία κρίθηκε υπερβολική, επηρέαζε το ίδιο το περιεχόμενο της αποφάσεως.

16.1.2017   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 14/37

Προσφυγή της 25ης Οκτωβρίου 2016 — Vincenti κατά EUIPO

(Υπόθεση T-747/16)

(2017/C 014/46)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγων: Guillaume Vincenti (Αλικάντε, Ισπανία) (εκπρόσωπος: H. Tettenborn, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO)

Αιτήματα

Ο προσφεύγων ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να ακυρώσει την απόφαση του EUIPO περί μη αναγνωρίσεως της μόνιμης πλήρους ανικανότητας του προσφεύγοντος προς εκτέλεση των καθηκόντων του και περί αρνήσεως αναγνωρίσεως του ότι ο προσφεύγων αποκτά την ιδιότητα του συνταξιούχου.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής, ο προσφεύγων προβάλλει τρεις λόγους.

1.

Ο πρώτος λόγος αντλείται από το ότι το καθού παρέβη τις σχετικές διατάξεις του Κανονισμού Υπηρεσιακής Καταστάσεως των υπαλλήλων (στο εξής: ΚΥΚ), ήτοι τα άρθρα 7 έως 9, 13, 33 και 78 του ΚΥΚ, και τα άρθρα 13 έως 16 του παραρτήματος VIII του ΚΥΚ και, ιδίως, το άρθρο 53 του ΚΥΚ.

2.

Ο δεύτερος λόγος αντλείται από το ότι το καθού παρέβη το καθήκον αρωγής που υπέχει, παραβίασε την αρχή της χρηστής διοικήσεως [άρθρο 41, παράγραφος 1 και παράγραφος 2, στοιχεία α', β', και γ', του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης] και προσέβαλε τα διαδικαστικά δικαιώματα του προσφεύγοντος, ως εκ του ότι στήριξε την προσβαλλόμενη απόφαση και επί πραγματικών περιστατικών που είχαν αποτελέσει αντικείμενο παραμορφώσεως.

3.

Ο τρίτος λόγος αντλείται από το ότι το καθού παρέβη το άρθρο 3, παράγραφος 1, του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Προς στήριξη των ανωτέρω λόγων, ο προσφεύγων υποστηρίζει, ιδίως, ότι η αρμόδια για τους διορισμούς αρχή ουδόλως έχει διακριτική ευχέρεια, στο πλαίσιο της διαδικασίας για την εκτίμηση της υπάρξεως αναπηρίας σύμφωνα με όσα ορίζονται συναφώς στον ΚΥΚ, ως προς την αναγνώριση ή τη μη αναγνώριση της μόνιμης ανικανότητας ενός υπαλλήλου προς εκτέλεση των καθηκόντων του, καθόσον η απόφαση της επιτροπής αναπηρίας είναι δεσμευτική και, ακόμη και αν υποτεθεί ότι η αρμόδια για τους διορισμούς αρχή έχει διακριτική ευχέρεια στο πλαίσιο της ως άνω διαδικασίας, δεν συνέτρεχε δικαιολογητικός λόγος, στην περίπτωση του προσφεύγοντος, να μην αναγνωρισθεί η μόνιμη ανικανότητά του προς εκτέλεση των καθηκόντων του.

16.1.2017   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 14/38

Προσφυγή της 28ης Οκτωβρίου 2016 — Novolipetsk Steel κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-752/16)

(2017/C 014/47)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: PAO Novolipetsk Steel (Lipetsk, Ρωσία) (εκπρόσωποι: B. Evtimov, δικηγόρος, και D. O’Keeffe, solicitor)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να ακυρώσει τον εκτελεστικό κανονισμό (ΕΕ) 2016/1328 της Επιτροπής, της 29ης Ιουλίου 2016, για την επιβολή οριστικού δασμού αντιντάμπινγκ και την οριστική είσπραξη του προσωρινού δασμού που επιβλήθηκε στις εισαγωγές ορισμένων πλατέων προϊόντων ψυχρής ελάσεως από χάλυβα καταγωγής, μεταξύ άλλων, Ρωσικής Ομοσπονδίας, που δημοσιεύθηκε στην ΕΕ L 210 της 4/8/2016, καθ’ όλο το μέρος που αφορά την προσφεύγουσα·

—

να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα της παρούσας διαδικασίας.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Η προσφεύγουσα διατυπώνει πέντε λόγους ακυρώσεως.

1.

Με τον πρώτο λόγο προβάλλει προσβολή του δικαιώματος για δίκαιη δίκη, συμπεριλαμβανομένων των δικαιωμάτων άμυνας, και παραβίαση της αρχής της ισότητας των όπλων και της αρχής της χρηστής διοικήσεως.

2.

Με τον δεύτερο λόγο προβάλλει ότι η Επιτροπή παρέβη το άρθρο 18 του βασικού κανονισμού (1), το άρθρο 6.8 και το παράρτημα ΙΙ της ADA (2), παραβίασε την αρχή της αναλογικότητας και υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο και πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως χαρακτηρίζοντας την προσφεύγουσα μη συνεργαζόμενο παραγωγό και χρησιμοποιώντας διαθέσιμα στοιχεία.

3.

Με τον τρίτο λόγο προβάλλει ότι η Επιτροπή παρέβη το άρθρο 3, παράγραφοι 2 και 5, του βασικού κανονισμού, καθώς και το άρθρο 3.1 της ADA, παραμόρφωσε τα προσκομισθέντα ενώπιόν της αποδεικτικά στοιχεία και υπέπεσε σε πρόδηλη πολλαπλή πλάνη εκτιμήσεως αξιολογώντας εσφαλμένως τους δείκτες ζημίας και μη προβαίνοντας σε αντικειμενική εξέταση της καταστάσεως του ενωσιακού κλάδου παραγωγής.

—

H προσφεύγουσα υποστηρίζει ότι η Επιτροπή βασίστηκε μόνο σε επιλεγμένους οικονομικούς δείκτες σχετικά με την κατάσταση του ενωσιακού κλάδου παραγωγής και παρέβλεψε σημαντικούς δείκτες που θα είχαν αποκαλύψει διαφορετική, πιο θετική κατάσταση του ενωσιακού κλάδου παραγωγής.

—

Η προσφεύγουσα υποστηρίζει επίσης ότι η Επιτροπή ακολούθησε μεροληπτική προσέγγιση ευνοώντας τα δικά της συμπεράσματα ως προς τη ζημία και παραμορφώνοντας τα προσκομισθέντα ενώπιόν της αποδεικτικά στοιχεία, επειδή δεν εξέτασε την «ελεύθερη» και τη «δεσμευμένη» αγορά του συγκεκριμένου προϊόντος στο σύνολό τους, κατά παράβαση της υποχρεώσεώς της να προβαίνει σε αντικειμενική εκτίμηση, όπως επιτάσσει το άρθρο 3, παράγραφος 2, του βασικού κανονισμού.

4.

Με τον τέταρτο λόγο προβάλλει ότι η Επιτροπή παρέβη το άρθρο 3, παράγραφος 7, του βασικού κανονισμού, επειδή εκτίμησε εσφαλμένως την αιτιώδη συνάφεια μεταξύ των εισαγωγών που φέρεται ότι αποτελούν αντικείμενο ντάμπινγκ και της καταστάσεως του ενωσιακού κλάδου παραγωγής. Η προσφεύγουσα διατείνεται επίσης ότι η Επιτροπή δεν εκπλήρωσε την υποχρέωσή της να μην αποδώσει στις εισαγωγές που φέρεται ότι αποτελούν αντικείμενο ντάμπινγκ τη ζημία που προκλήθηκε από άλλους παράγοντες, ενώ παρέβλεψε παράγοντες οι οποίοι, από κοινού ή χωριστά, θα είχαν ως αποτέλεσμα την κατάλυση της αιτιώδους συνάφειας.

5.

Με τον πέμπτο λόγο προβάλλει ότι η Επιτροπή καθόρισε εσφαλμένως το επίπεδο εξαλείψεως της ζημίας κατά παράβαση των άρθρων 2, παράγραφος 9, και 9, παράγραφος 4, του βασικού κανονισμού και ότι υπέπεσε σε πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως. Ειδικότερα, κατά την προσφεύγουσα, η Επιτροπή καθόρισε παράλογο και υπερβολικό περιθώριο κέρδους για τον ενωσιακό κλάδο παραγωγής και υπέπεσε σε πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως εφαρμόζοντας, για τον υπολογισμό του περιθωρίου ζημίας και κατ’ αναλογία, την κατά το άρθρο 2, παράγραφος 9, του βασικού κανονισμού προσαρμογή για εύλογα έξοδα πωλήσεως, για εύλογα γενικά και διοικητικά έξοδα και για ένα εύλογο κέρδος ενός μη συνδεόμενου παραγωγού.

(1)  Κανονισμός (ΕΚ) 1225/2009 του Συμβουλίου, της 30ής Νοεμβρίου 2009, για την άμυνα κατά των εισαγωγών που αποτελούν αντικείμενο ντάμπινγκ εκ μέρους χωρών μη μελών της Ευρωπαϊκής Κοινότητας (ΕΕ L 343, σ. 51).

(2)  WTO Anti-dumping Agreement (Συμφωνία αντιντάμπινγκ του ΠΟΕ).

16.1.2017   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 14/39

Προσφυγή της 28ης Οκτωβρίου 2016 — Severstal κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-753/16)

(2017/C 014/48)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: PAO Severstal (Cherepovets, Ρωσία) (εκπρόσωποι: B. Evtimov, δικηγόρος, και D. O’Keeffe, solicitor)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να ακυρώσει τον εκτελεστικό κανονισμό (ΕΕ) 2016/1328 της Επιτροπής, της 29ης Ιουλίου 2016, για την επιβολή οριστικού δασμού αντιντάμπινγκ και την οριστική είσπραξη του προσωρινού δασμού που επιβλήθηκε στις εισαγωγές ορισμένων πλατέων προϊόντων ψυχρής ελάσεως από χάλυβα καταγωγής, μεταξύ άλλων, Ρωσικής Ομοσπονδίας, που δημοσιεύθηκε στην ΕΕ L 210 της 4/8/2016, καθ’ όλο το μέρος που αφορά την προσφεύγουσα·

—

να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα της παρούσας διαδικασίας.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Η προσφεύγουσα διατυπώνει έξι λόγους ακυρώσεως.

1.

Με τον πρώτο λόγο προβάλλει ότι η Επιτροπή παρέβη το άρθρο 18 του βασικού κανονισμού (1), το άρθρο 6.8 και το παράρτημα ΙΙ της ADA (2), χαρακτηρίζοντας την προσφεύγουσα ως εν μέρει μη συνεργαζόμενο παραγωγό και χρησιμοποιώντας διαθέσιμα στοιχεία, ενώ υπέπεσε σε πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως. Επιπλέον, κατά την προσφεύγουσα, οι συνέπειες της μερικής μη συνεργασίας ήσαν προδήλως ακατάλληλες λαμβανομένων υπόψη των περιορισμένων ελλείψεων που διαπιστώθηκαν.

2.

Με τον δεύτερο λόγο προβάλλει ότι η Επιτροπή προσέβαλε το δικαίωμα για δίκαιη δίκη και τα δικαιώματα άμυνας της προσφεύγουσας, περιορίζοντας τις δυνατότητές της να αμυνθεί κατά των αρνητικών κρίσεων της Επιτροπής. Κατά την προσφεύγουσα, η Επιτροπή πράγματι απέρριψε/παρέβλεψε κάθε πρόσθετη πληροφορία ή πρόσθετο επιχείρημα της προσφεύγουσας σχετικά με το καθεστώς μερικής μη συνεργασίας.

3.

Με τον τρίτο λόγο προβάλλει, αφενός, ότι η Επιτροπή δεν καθόρισε ορθώς το περιθώριο ντάμπινγκ σύμφωνα με το άρθρο 2, παράγραφος 12, του βασικού κανονισμού αφότου παρέβη το άρθρο 2, παράγραφοι 3 και 4, ερμήνευσε εσφαλμένως το άρθρο 2, παράγραφος 9, και υπέπεσε σε πρόδηλη πολλαπλή πλάνη εκτιμήσεως και, αφετέρου, ότι η Επιτροπή δεν προέβη σε δίκαιη σύγκριση σύμφωνα με το άρθρο 2, παράγραφος 10, του βασικού κανονισμού.

4.

Με τον τέταρτο λόγο προβάλλει ότι η Επιτροπή παρέβη το άρθρο 3, παράγραφοι 2 και 5, του βασικού κανονισμού, καθώς και το άρθρο 3.1 της ADA, παραμόρφωσε τα προσκομισθέντα ενώπιόν της αποδεικτικά στοιχεία και υπέπεσε σε πρόδηλη πολλαπλή πλάνη εκτιμήσεως αξιολογώντας εσφαλμένως τους δείκτες ζημίας και μη προβαίνοντας σε αντικειμενική εξέταση της καταστάσεως του ενωσιακού κλάδου παραγωγής. Κατά την προσφεύγουσα, η Επιτροπή βασίστηκε μόνο σε επιλεγμένους οικονομικούς δείκτες σχετικά με την κατάσταση του ενωσιακού κλάδου παραγωγής και παρέβλεψε σημαντικούς δείκτες που θα είχαν αποκαλύψει διαφορετική, πιο θετική κατάσταση του ενωσιακού κλάδου παραγωγής. Η προσφεύγουσα υποστηρίζει περαιτέρω ότι η Επιτροπή ακολούθησε μεροληπτική προσέγγιση ευνοώντας τα δικά της συμπεράσματα ως προς τη ζημία και παραμορφώνοντας τα προσκομισθέντα ενώπιόν της αποδεικτικά στοιχεία, επειδή δεν εξέτασε την «ελεύθερη» και τη «δεσμευμένη» αγορά του συγκεκριμένου προϊόντος στο σύνολό τους και από κοινού για όλους τους δείκτες, αλλά επέλεξε να προβεί σε χωριστή «τριπλή αξιολόγηση», η οποία στρέβλωσε την όλη εκτίμηση.

5.

Με τον πέμπτο λόγο προβάλλει ότι η Επιτροπή παρέβη το άρθρο 3, παράγραφος 7, του βασικού κανονισμού, επειδή εκτίμησε εσφαλμένως την αιτιώδη συνάφεια μεταξύ των εισαγωγών που φέρεται ότι αποτελούν αντικείμενο ντάμπινγκ και της καταστάσεως του ενωσιακού κλάδου παραγωγής. Η προσφεύγουσα διατείνεται επίσης ότι η Επιτροπή δεν εκπλήρωσε την υποχρέωσή της να μην αποδώσει στις εισαγωγές που φέρεται ότι αποτελούν αντικείμενο ντάμπινγκ τη ζημία που προκλήθηκε από άλλους παράγοντες, ενώ παρέβλεψε παράγοντες οι οποίοι, από κοινού ή χωριστά, θα είχαν ως αποτέλεσμα την κατάλυση της αιτιώδους συνάφειας.

6.

Με τον έκτο λόγο προβάλλει ότι η Επιτροπή καθόρισε εσφαλμένως το επίπεδο εξαλείψεως της ζημίας κατά παράβαση των άρθρων 2, παράγραφος 9, και 9, παράγραφος 4, του βασικού κανονισμού και ότι υπέπεσε σε πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως. Ειδικότερα, κατά την προσφεύγουσα, η Επιτροπή καθόρισε παράλογο και υπερβολικό περιθώριο κέρδους για τον ενωσιακό κλάδο παραγωγής και υπέπεσε σε πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως εφαρμόζοντας, για τον υπολογισμό του περιθωρίου ζημίας και κατ’ αναλογία, την κατά το άρθρο 2, παράγραφος 9, του βασικού κανονισμού προσαρμογή για εύλογα έξοδα πωλήσεως, για εύλογα γενικά και διοικητικά έξοδα και για ένα εύλογο κέρδος ενός μη συνδεόμενου παραγωγού.

(1)  Κανονισμός (ΕΚ) 1225/2009 του Συμβουλίου, της 30ής Νοεμβρίου 2009, για την άμυνα κατά των εισαγωγών που αποτελούν αντικείμενο ντάμπινγκ εκ μέρους χωρών μη μελών της Ευρωπαϊκής Κοινότητας (ΕΕ L 343, σ. 51).

(2)  WTO Anti-dumping Agreement (Συμφωνία αντιντάμπινγκ του ΠΟΕ).

16.1.2017   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 14/40

Προσφυγή της 2ας Νοεμβρίου 2016 — Oakley κατά EUIPO — Xuebo Ye (Αναπαράσταση μορφής σε σχήμα ελλειπτικό)

(Υπόθεση T-754/16)

(2017/C 014/49)

Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: η ισπανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Oakley, Inc. (Foothill Ranch, Καλιφόρνια, Ηνωμένες Πολιτείες) (εκπρόσωποι: E. Ochoa Santamaría και V. Rodríguez Pombo, δικηγόροι)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Xuebo Ye (Wenzhou, Κίνα)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του EUIPO

Αιτούσα: Η αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών

Επίδικο σήμα: Εικονιστικό σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης (Αναπαράσταση μορφής σε σχήμα ελλειπτικό) — Υπ’ αριθ. 13 088 191 αίτηση καταχωρίσεως

Διαδικασία ενώπιον του EUIPO: Διαδικασία ανακοπής

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του τετάρτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 31ης Αυγούστου 2016 στην υπόθεση R 2608/2015-4

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να κρίνει την προσφυγή παραδεκτή με όλα τα συναφή της έγγραφα και αντίγραφα·

—

να κάνει δεκτές τις προτεινόμενες αποδείξεις·

—

αφού κάνει δεκτή την προσφυγή, να ακυρώσει και να κηρύξει ανίσχυρη την προσβαλλόμενη απόφαση, καθώς επίσης να απορρίψει την υπ’ αριθ. 13 088 191 αίτηση καταχωρίσεως σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης κατ’ εφαρμογή του άρθρου 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', και παράγραφος 5, του κανονισμού 207/2009·

—

να καταδικάσει το καθού στα δικαστικά έξοδα.

Προβαλλόμενοι λόγοι

—

Παράβαση του άρθρου 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', και παράγραφος 5, του κανονισμού 207/2009.

16.1.2017   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 14/41

Προσφυγή της 31ης Οκτωβρίου 2016 — ArcelorMittal Belval & Differdange και ThyssenKrupp Steel Europe κατά ECHA

(Υπόθεση T-762/16)

(2017/C 014/50)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσες: ArcelorMittal Belval & Differdange SA (Esch-sur-Alzette, Λουξεμβούργο) και ThyssenKrupp Steel Europe AG (Duisburg, Γερμανία) (εκπρόσωποι: H. Scheidmann και M. Kottmann, δικηγόροι)

Καθού: Ευρωπαϊκός Οργανισμός Χημικών Προϊόντων (ECHA)

Αιτήματα

Οι προσφεύγουσες ζητούν από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να ακυρώσει την απόφαση του ECHA της 26ης Σεπτεμβρίου 2016 (αριθ. πρωτοκόλλου ATD/52/2016)·

—

επικουρικώς, να ακυρώσει την απόφαση του ECHA της 19ης Αυγούστου 2016 (αριθ. πρωτοκόλλου ATD/52/2016), καθόσον με αυτήν απορρίπτεται η αίτηση των προσφευγουσών περί παροχής προσβάσεως στον φάκελό τους·

—

να καταδικάσει τον ECHA στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής τους, οι προσφεύγουσες προβάλλουν δύο λόγους ακυρώσεως.

1.

Ο πρώτος λόγος αντλείται από παράβαση του άρθρου 4, παράγραφος 2, πρώτη περίπτωση, του κανονισμού (ΕΚ) 1049/2001.

—

Οι προσφεύγουσες υποστηρίζουν ότι με την προσβαλλόμενη απόφαση εφαρμόζεται εσφαλμένως η ανωτέρω διάταξη, καθόσον ο ECHA πεπλανημένα έκρινε ότι η δημοσιοποίηση θα έθιγε εμπορικά συμφέροντα, και διατείνονται, επιπλέον, ότι στην απόφαση δεν λαμβάνονται υπόψη υπερισχύοντα δημόσια συμφέροντα.

2.

Ο δεύτερος λόγος αντλείται από παράβαση του άρθρου 41, παράγραφος 2, δεύτερη περίπτωση, του Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

—

Οι προσφεύγουσες διατείνονται ότι η προσβαλλόμενη απόφαση αντιβαίνει στην ανωτέρω διάταξη και ότι, αντιθέτως προς ό,τι έκρινε ο ECHA στο πλαίσιο της εν λόγω αποφάσεως, τα έγγραφα τα οποία αφορά η αίτηση περί παροχής προσβάσεως πράγματι σχετίζονται με τον φάκελο των προσφευγουσών και, ως εκ τούτου, δεν εξαιρούνται από το πεδίο εφαρμογής της ανωτέρω διατάξεως.

16.1.2017   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 14/42

Προσφυγή-αγωγή της 3ης Νοεμβρίου 2016 — Paulini κατά ΕΚΤ

(Υπόθεση T-764/16)

(2017/C 014/51)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγων-ενάγων: Jörn Paulini (Φρανκφούρτη επί του Μάιν, Γερμανία) (εκπρόσωποι: L. Levi και M. Vandenbussche, δικηγόροι)

Καθής-εναγομένη: Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ)

Αιτήματα

Ο προσφεύγων-ενάγων (στο εξής: προσφεύγων) ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να ακυρώσει την απόφαση της 15ης Δεκεμβρίου 2015, όπως τροποποιήθηκε στις 10 Φεβρουαρίου 2016, η οποία ενημερώνει τον προσφεύγοντα για το «δώρο» που του χορηγείται στο πλαίσιο της ετήσιας αναθεωρήσεως των μισθών και επιχορηγημάτων (στο εξής: ASBR) για το έτος 2015·

—

να επιδικάσει στον προσφεύγοντα αποζημίωση για την υλική ζημία που αυτός υπέστη, όπως αυτή εκτίθεται στις παραγράφους 99 έως 103 του δικογράφου της προσφυγής-αγωγής (στο εξής: προσφυγή)·

—

να επιδικάσει στον προσφεύγοντα αποζημίωση για χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης ανερχόμενη στο ποσό των 10 000 ευρώ·

—

να καταδικάσει την καθής-εναγομένη στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής του, ο προσφεύγων προβάλλει τρεις λόγους.

1.

Με τον πρώτο λόγο προβάλλεται έλλειψη νομιμότητας των κατευθυντήριων γραμμών της ASBR για το έτος 2015, κατά το μέρος που παραβιάζουν την αρχή της απαγορεύσεως των δυσμενών διακρίσεων, το άρθρο 51 των όρων απασχολήσεως του προσωπικού και τα άρθρα 12 και 21 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Επικουρικώς, προβάλλεται έλλειψη νομιμότητας της προσβαλλόμενης αποφάσεως, κατά το μέρος που η απόφαση αυτή παραβιάζει τις κατευθυντήριες γραμμές της ASBR για το έτος 2015 και κατά το μέρος που στην εν λόγω απόφαση έχει εμφιλοχωρήσει πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως.

Ο προσφεύγων θεωρεί ότι οι κατευθυντήριες γραμμές της ASBR για το έτος 2015 είναι παράνομες κατά το μέρος που θέτουν σε μειονεκτική θέση τα μέλη του προσωπικού που έχουν περιορισμένη διαθεσιμότητα εντός του τομέα των δραστηριοτήτων τους, για λόγους που αντικειμενικά εκφεύγουν του ελέγχου τους, όπως είναι η αναρρωτική άδεια, η εργασία μερικής απασχολήσεως λόγω αναπηρίας ή λόγω απαλλαγής από τις εργασιακές υποχρεώσεις για την άσκηση δραστηριοτήτων στην επιτροπή προσωπικού (ή βάσει συνδυασμού των λόγων αυτών), σε σύγκριση με τους συναδέλφους τους που είναι διαθέσιμοι με ωράριο πλήρους απασχολήσεως στον δικό τους τομέα δραστηριοτήτων. Ως εκ τούτου, η προσβαλλόμενη απόφαση, η οποία εκδόθηκε βάσει των παράνομων κατευθυντήριων γραμμών της ASBR, είναι και αυτή παράνομη.

Επικουρικώς, στην περίπτωση που οι κατευθυντήριες γραμμές της ASBR για το έτος 2015 είναι νόμιμες, ο προσφεύγων θεωρεί ότι η προσβαλλόμενη απόφαση παραβιάζει αυτές τις κατευθυντήριες γραμμές κατά το μέρος που οι περίοδοι απουσίας του χρησιμοποιήθηκαν ως στοιχείο που εισάγει δυσμενείς διακρίσεις στην περίπτωσή του ενώ, αντιθέτως, έπρεπε να χρησιμοποιηθούν ως στοιχείο που δείχνει μια θετική συμπεριφορά δυνάμενη να επηρεάσει θετικά το «δώρο» του στο πλαίσιο της ASBR. Αξιολόγηση όλων των παραγόντων σύμφωνα με τις κατευθυντήριες γραμμές της ASBR για το έτος 2015 προδήλως θα είχε οδηγήσει σε υψηλότερο «δώρο» στο πλαίσιο της ASBR.

2.

Με τον δεύτερο λόγο, ο οποίος αφορά την εφαρμογή του μαθηματικού τύπου για τον απαλλασσόμενο χρόνο από τις εργασιακές υποχρεώσεις λόγω δραστηριοτήτων εκπροσωπήσεως του προσωπικού, προβάλλεται έλλειψη νομιμότητας της προσβαλλόμενης αποφάσεως κατά το μέρος που δεν εξουδετέρωσε τις ημέρες απουσίας λόγω αναρρωτικής άδειας, παραβιάζοντας την απόφαση της 18ης Δεκεμβρίου 2008, την αρχή της απαγορεύσεως των δυσμενών διακρίσεων, τα άρθρα 12 και 21 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης και το άρθρο 51 των όρων απασχολήσεως του προσωπικού. Επικουρικώς, αν η απόφαση της 18ης Δεκεμβρίου 2008 δεν προβλέπει δυνατότητα εξουδετερώσεως της αναρρωτικής άδειας, προβάλλεται, στο πλαίσιο αυτό, έλλειψη νομιμότητας της αποφάσεως της 18ης Δεκεμβρίου 2008.

Ο προσφεύγων υποστηρίζει ότι, κατά τον υπολογισμό του «δώρου» του στο πλαίσιο της ASBR για τις δραστηριότητές του ως μέλους της επιτροπής προσωπικού, η ΕΚΤ έπρεπε να εξουδετερώσει τις ημέρες απουσίας του λόγω αναρρωτικής άδειας, όπως αποτυπώνονται στον απαλλασσόμενο από τις εργασιακές του υποχρεώσεις χρόνο για τον Ιανουάριο και Φεβρουάριο του 2015, χρησιμοποιώντας τον μαθηματικό τύπο της αποφάσεως της 18ης Δεκεμβρίου 2008 στον μαθηματικό τύπο της ASBR για τα μέλη του προσωπικού που ασκούν δραστηριότητες στην επιτροπή προσωπικού.

Επικουρικώς, αν η απόφαση της 18ης Δεκεμβρίου 2008 δεν προβλέπει τη δυνατότητα αυτή, ο προσφεύγων αμφισβητεί τη νομιμότητα της εν λόγω αποφάσεως στο πλαίσιο αυτό, επειδή τα μέλη της επιτροπής προσωπικού, των οποίων ο χρόνος απαλλαγής από τις υποχρεώσεις τους έπρεπε να αναδιανεμηθεί λόγω αναρρωτικής άδειας, είναι σε μειονεκτική θέση σε σχέση με τους συναδέλφους τους που εργάζονται με ωράριο πλήρους απασχολήσεως, μολονότι η απόδοση ή η παραγωγή τους κυμαίνεται στα ίδια επίπεδα, και είναι σε μειονεκτική θέση λόγω της συμμετοχής τους στην επιτροπή προσωπικού.

3.

Με τον τρίτο λόγο, ο οποίος αφορά την πρακτική της στρογγυλοποιήσεως, προβάλλεται παράβαση της αποφάσεως της ΕΚΤ, της 18ης Δεκεμβρίου 2008, στο μέτρο που η απόφαση της 18ης Δεκεμβρίου 2008 δεν επιτρέπει τη στρογγυλοποίηση για τα μέλη της επιτροπής προσωπικού. Επικουρικώς, αν η απόφαση της 18ης Δεκεμβρίου 2008 επιτρέπει τη στρογγυλοποίηση για τα μέλη της επιτροπής προσωπικού, η απόφαση αυτή είναι προδήλως αδικαιολόγητη και ακατάλληλη στο πλαίσιο αυτό.

Με τον δεύτερο λόγο, ο προσφεύγων αμφισβητεί τη νομιμότητα της αποφάσεως της 18ης Δεκεμβρίου 2008 στην περίπτωση που η εν λόγω απόφαση πρέπει να ερμηνευθεί υπό την έννοια ότι δεν παρέχει στην ΕΚΤ δυνατότητα εξουδετερώσεως της αναρρωτικής άδειας του προσφεύγοντος κατά την εφαρμογή του μαθηματικού τύπου που προβλέπεται για τον υπολογισμό των «δώρων» στο πλαίσιο της ASBR. Με τον λόγο αυτόν, αμφισβητείται η νομιμότητα της αποφάσεως μόνο κατά το μέρος αυτό. Πέραν τούτου, η ΕΚΤ χρησιμοποιεί μια πρακτική που συνίσταται στη στρογγυλοποίηση του αποτελέσματος του μαθηματικού τύπου, για να το μετατρέψει σε μόρια, ενώ στη συνέχεια μετατρέπει τα στρογγυλοποιημένα αυτά μόρια σε ποσοστά για τον καθορισμό της αυξήσεως του μισθού που πρόκειται να λάβει το μέλος του προσωπικού.

Ο προσφεύγων αμφισβητεί την εν λόγω πρακτική η οποία δεν έχει νομικό έρεισμα στους εφαρμοστέους κανόνες και, ιδίως, στην απόφαση της 18ης Δεκεμβρίου 2008. Επικουρικώς, σε περίπτωση που κριθεί ότι η απόφαση της 18ης Δεκεμβρίου 2008 επιτρέπει τη στρογγυλοποίηση των «δώρων» στο πλαίσιο της ASBR για τα μέλη της επιτροπής προσωπικού, η εν λόγω απόφαση είναι παράνομη στο πλαίσιο αυτό, επειδή είναι προδήλως αδικαιολόγητη και ακατάλληλη.

16.1.2017   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 14/44

Προσφυγή της 7ης Νοεμβρίου 2016 — Picard κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-769/16)

(2017/C 014/52)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγων: Maxime Picard (Hettange-Grande, Γαλλία) (εκπρόσωπος: M.-A. Lucas, δικηγόρος)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Ο προσφεύγων ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να ακυρώσει την απόφαση με την οποία καθορίζονται προκαταβολικώς ορισμένα στοιχεία των συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων του ή την παράλειψη εκδόσεως τέτοιας αποφάσεως προβλεπόμενης από τον ΚΥΚ απορρέουσα από το ηλεκτρονικό μήνυμα που απέστειλε στον προσφεύγοντα στις 4 Ιανουαρίου 2016 διαχειριστής του φακέλου υπαγόμενος στον τομέα 001«Συντάξεις» της Μονάδας 4 του Γραφείου Διαχείρισης και Εκκαθάρισης των Ατομικών Δικαιωμάτων (PMO) με το οποίο τον ενημέρωναν, σε απάντηση της αιτήσεώς του της ίδιας ημέρας, ότι τα συνταξιοδοτικά του δικαιώματα είχαν μεταβληθεί κατόπιν της επαναπροσλήψεώς του στην ομάδα καθηκόντων II από 1ης Ιουνίου 2014, ότι η ηλικία συνταξιοδοτήσεώς του ήταν πλέον τα 66 έτη και ότι ο συνταξιοδοτικός συντελεστής ήταν πλέον 1,8 % από 1ης Ιουνίου 2014·

—

εφόσον παρίσταται ανάγκη, να ακυρώσει την απόφαση της 26ης Ιουλίου 2016 του Διευθυντή της Διευθύνσεως E της Γενικής Διευθύνσεως Ανθρώπινων Πόρων της Επιτροπής, καθόσον απορρίπτει την από 1ης Απριλίου 2016 διοικητική ένσταση του προσφεύγοντα κατά της αποφάσεως ή της παραλείψεως εκδόσεως αποφάσεως που απορρέει από το ηλεκτρονικό μήνυμα της 4ης Ιανουαρίου 2016 ως απαράδεκτη λόγω ανυπαρξίας βλαπτικής πράξεως και, επικουρικώς, ως αβάσιμη·

—

να καταδικάσει την καθής στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής του, ο προσφεύγων προβάλλει ένα μόνο λόγο, ο οποίος αφορά πλάνη περί το δίκαιο και παράβαση του άρθρου 77, εδάφια 2 και 5, του ΚΥΚ των υπαλλήλων (στο εξής: ΚΥΚ) καθώς και των άρθρων 21, εδάφιο 2, και 22, παράγραφος 1, εδάφιο 2, του παραρτήματός του XIII, που εφαρμόζονται δυνάμει του άρθρου 109 του καθεστώτος που εφαρμόζεται επί του λοιπού προσωπικού (ΚΛΠ), από τις οποίες πάσχει το ηλεκτρονικό μήνυμα της 4ης Ιανουαρίου 2016, καθόσον η ληφθείσα υπόψη ημερομηνία αναλήψεως υπηρεσίας για την εφαρμογή των εν λόγω διατάξεων ήταν η 1η Ιουνίου 2014, ημερομηνία κατά την οποία τέθηκε σε ισχύ η σύμβαση με την οποία ο προσφεύγων εισήλθε στην ομάδα καθηκόντων II («GF II») κατ' εφαρμογήν του άρθρου 87, παράγραφος 4, του ΚΛΠ, ενώ θα έπρεπε να είχε ληφθεί υπόψη η 1η Ιουλίου 2008, ημερομηνία κατά την οποία είχε αρχικώς αναλάβει καθήκοντα στην Επιτροπή, ως συμβασιούχος υπάλληλος της ομάδας καθηκόντων I.

Ο λόγος αυτός διακρίνεται σε δύο σκέλη:

—

το πρώτο σκέλος αφορά το ότι εσφαλμένως ο τομέας 1 της μονάδας 4 του PMO και ο διευθυντής της Διευθύνσεως E της Γενικής Διευθύνσεως Ανθρώπινων Πόρων της Επιτροπής (στο εξής: DGHR) θεώρησαν, με το σκεπτικό ότι η σύμβαση της 19ης Μαΐου 2014 με την οποία ο προσφεύγων είχε εισέλθει στην ομάδα καθηκόντων II ήταν νέα οπότε επρόκειτο για νέα πρόσληψη, ότι τα άρθρα 22, παράγραφος 1, εδάφιο 2, και 21, εδάφιο 2, του παραρτήματος XIII του ΚΥΚ δεν εφαρμόζονταν στην περίπτωσή του, με αποτέλεσμα να εφαρμοστεί αντιθέτως το άρθρο 77, εδάφια 5 και 2, του ΚΥΚ, ενώ η ημερομηνία αναλήψεως καθηκόντων την οποία προβλέπουν τα άρθρα 21 και 22 του παραρτήματος XIII είναι εκείνη της πρώτης προσλήψεως.

—

το δεύτερο σκέλος αφορά το σφάλμα στο οποίο επίσης υπέπεσαν ο τομέας 1 της μονάδας του PMO και ο διευθυντής της Διευθύνσεως E της DGHR θεωρώντας, με το σκεπτικό ότι η σύμβαση της 19ης Μαΐου 2014 με την οποία ο προσφεύγων εισήλθε στην ομάδα καθηκόντων II αποτελούσε διακοπή της επαγγελματικής του σταδιοδρομίας, ότι τα άρθρα 22, παράγραφος 1, εδάφιο 2, και 21, εδάφιο 2, του παραρτήματος XIII του ΚΥΚ δεν εφαρμόζονταν στην περίπτωσή του, με αποτέλεσμα να εφαρμοστεί αντιθέτως το άρθρο 77, εδάφια 5 και 2, του ΚΥΚ, ενώ η σύμβαση αυτή εντασσόταν στην επαγγελματική του σταδιοδρομία καθόσον αντικείμενο και συνέπειά της ήταν η ανατοποθέτησή του χωρίς μεταβολή των καθηκόντων του, πλην της τυπικής αλλαγής.

16.1.2017   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 14/45

Προσφυγή της 24ης Οκτωβρίου 2016 — Toontrack Music κατά EUIPO (EZMIX)

(Υπόθεση T-771/16)

(2017/C 014/53)

Γλώσσα διαδικασίας: η σουηδική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Toontrack Music AB (Umeå, Σουηδία) (εκπρόσωπος: L.-E. Ström, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του EUIPO

Επίδικο σήμα: Λεκτικό σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης «EZMIX» — Υπ’ αριθ. 13 945 423 αίτηση καταχωρίσεως

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του πέμπτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 27ης Ιουλίου 2016 στην υπόθεση R 2436/2015-5

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση σύμφωνα με τα άρθρα 7, παράγραφος 1, στοιχείο β', 7, παράγραφος 1, στοιχείο γ', 7, παράγραφος 2, 43 και 65 του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009 της 26ης Φεβρουαρίου 2009 για το κοινοτικό σήμα· και

—

να καταδικάσει το EUIPO στα δικαστικά έξοδα, τόσο τα δικά του όσο και εκείνα στα οποία υποβλήθηκε η προσφεύγουσα.

Προβαλλόμενος λόγος

—

Παράβαση του άρθρου 7, παράγραφος 1, στοιχείο β', του άρθρου 7, παράγραφος 1, στοιχείο γ', του άρθρου 7, παράγραφος 2, και του άρθρου 43 του κανονισμού 207/2009.

16.1.2017   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 14/45

Προσφυγή της 4ης Νοεμβρίου 2016 — Isocell κατά EUIPO — iCell (iCell.)

(Υπόθεση T-776/16)

(2017/C 014/54)

Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Isocell GmbH (Neumarkt am Wallersee, Γερμανία) (εκπρόσωπος: C. Thiele, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: iCell AB (Älvdalen, Σουηδία)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του EUIPO

Αιτούσα: Η αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών

Επίδικο σήμα: Εικονιστικό σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης που περιέχει το λεκτικό στοιχείο «iCell.» — Υπ’ αριθ. 12 877 676 αίτηση καταχωρίσεως

Διαδικασία ενώπιον του EUIPO: Διαδικασία ανακοπής

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του πρώτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 15ης Σεπτεμβρίου 2016 στην υπόθεση R 2496/2015-1

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο,

—

να μεταρρυθμίσει την προσβαλλόμενη απόφαση, ούτως ώστε να γίνει πλήρως δεκτή η ανακοπή και να απορριφθεί η υπ’ αριθ. 12877676 αίτηση καταχωρίσεως σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης·

—

να καταδικάσει το EUIPO στα δικαστικά έξοδα.

Προβαλλόμενος λόγος

—

Παράβαση του άρθρου 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού 207/2009.

16.1.2017   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 14/46

Προσφυγή της 4ης Νοεμβρίου 2016 — Isocell κατά EUIPO — iCell (iCell. Insulation Technology Made in Sweden)

(Υπόθεση T-777/16)

(2017/C 014/55)

Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Isocell GmbH (Neumarkt am Wallersee, Γερμανία) (εκπρόσωπος: C. Thiele, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: iCell AB (Älvdalen, Σουηδία)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του EUIPO

Αιτούσα: Η αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών

Επίδικο σήμα: Εικονιστικό σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης που περιέχει τα λεκτικά στοιχεία «iCell. Insulation Technology Made in Sweden» — Υπ’ αριθ. 12 882 023 αίτηση καταχωρίσεως

Διαδικασία ενώπιον του EUIPO: Διαδικασία ανακοπής

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του πρώτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 28ης Ιουλίου 2016 στην υπόθεση R 181/2016-1

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο,

—

να μεταρρυθμίσει την προσβαλλόμενη απόφαση, ούτως ώστε να γίνει πλήρως δεκτή η ανακοπή και να απορριφθεί η υπ’ αριθ. 12882023 αίτηση καταχωρίσεως σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης·

—

να καταδικάσει το EUIPO στα δικαστικά έξοδα.

Προβαλλόμενος λόγος

—

Παράβαση του άρθρου 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού 207/2009.

16.1.2017   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 14/46

Προσφυγή της 7ης Νοεμβρίου 2016 — Rühland κατά EUIPO — 8 seasons design (Leuchten)

(Υπόθεση T-779/16)

(2017/C 014/56)

Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγων: Lothar Rühland (Wendeburg, Γερμανία) (εκπρόσωποι: H.-P. Schrammek, C. Drzymalla, S. Risthaus και J. Engberding, δικηγόροι)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: 8 seasons design GmbH (Eschweiler, Γερμανία)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του EUIPO

Δικαιούχος του επίδικου σχεδίου ή υποδείγματος: Ο προσφεύγων

Επίδικο σχέδιο ή υπόδειγμα: Υπ’ αριθ. 1 402 341-0006 κοινοτικό σχέδιο ή υπόδειγμα «Leuchten»

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του τρίτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 8ης Ιουλίου 2016 στην υπόθεση R 878/2015-3

Αιτήματα

Ο προσφεύγων ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση·

—

να απορρίψει το αίτημα ακυρώσεως του υπ’ αριθ. 0010402341-0006 κοινοτικού σχεδίου ή υποδείγματος·

—

να καταδικάσει το EUIPO στα δικαστικά έξοδα, περιλαμβανομένων των εξόδων της διαδικασίας ενώπιον του τμήματος προσφυγών.

Προβαλλόμενος λόγος

—

Παράβαση του άρθρου 25, παράγραφος 1, στοιχείο β', σε συνδυασμό με το άρθρο 6 του κανονισμού 6/2002.

16.1.2017   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 14/47

Προσφυγή της 9ης Νοεμβρίου 2016 — Puma κ.λπ. κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-781/16)

(2017/C 014/57)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσες: Puma SE (Herzogenaurach, Γερμανία) και ακόμη 8 προσφεύγουσες (εκπρόσωπος: E. Vermulst, δικηγόρος)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Οι προσφεύγουσες ζητούν από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να ακυρώσει τον εκτελεστικό κανονισμό (ΕΕ) 2016/1395 της Επιτροπής, της 18ης Αυγούστου 2016, για την εκ νέου επιβολή οριστικού δασμού αντιντάμπινγκ και την οριστική είσπραξη του προσωρινού δασμού που επιβλήθηκε στις εισαγωγές ορισμένων υποδημάτων με το πάνω μέρος από δέρμα καταγωγής Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας που παράγονται από τις επιχειρήσεις Buckinghan Shoe Mfg Co., Ltd., Buildyet Shoes Mfg., DongGuan Elegant Top Shoes Co. Ltd, Dongguan Stella Footwear Co Ltd, Dongguan Taiway Sports Goods Limited, Foshan City Nanhai Qun Rui Footwear Co., Jianle Footwear Industrial, Sihui Kingo Rubber Shoes Factory, Synfort Shoes Co. Ltd., Taicang Kotoni Shoes Co. Ltd., Wei Hao Shoe Co. Ltd., Wei Hua Shoe Co. Ltd., Win Profile Industries Ltd, και την εφαρμογή της απόφασης του Δικαστηρίου στις συνεκδικασθείσες υποθέσεις C-659/13 και C-34/14 (ΕΕ L 225, σ. 52)·

—

να ακυρώσει τον εκτελεστικό κανονισμό (ΕΕ) 2016/1647 της Επιτροπής, της 13ης Σεπτεμβρίου 2016, για την εκ νέου επιβολή οριστικού δασμού αντιντάμπινγκ και για την οριστική είσπραξη του προσωρινού δασμού που επιβλήθηκε στις εισαγωγές ορισμένων υποδημάτων που έχουν το πάνω μέρος από δέρμα, καταγωγής Βιετνάμ, τα οποία κατασκευάζονται από τις επιχειρήσεις Best Royal Co. Ltd, Lac Cuong Footwear Co. Ltd, Lac Ty Co. Ltd, Saoviet Joint Stock Company (Megastar Joint Stock Company), VMC Royal Co. Ltd, Freetrend Industrial Ltd και τη συνδεδεμένη της εταιρεία Freetrend Industrial A (Vietnam) Co. Ltd., Fulgent Sun Footwear Co. Ltd, General Shoes Ltd, Golden Star Co. Ltd, Golden Top Company Co. Ltd, Kingmaker Footwear Co. Ltd., Tripos Enterprise Inc., Vietnam Shoe Majesty Co. Ltd, και για την εφαρμογή της απόφασης του Δικαστηρίου στις συνεκδικαθείσες υποθέσεις C-659/13 και C-34/14 (ΕΕ L 245, σ. 16)·

—

να ακυρώσει τον εκτελεστικό κανονισμό (ΕΕ) 2016/1731 της Επιτροπής, της 28ης Σεπτεμβρίου 2016, για την εκ νέου επιβολή οριστικού δασμού αντιντάμπινγκ και την οριστική είσπραξη του προσωρινού δασμού που επιβλήθηκε στις εισαγωγές ορισμένων υποδημάτων που έχουν το πάνω μέρος από δέρμα, καταγωγής Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας και Βιετνάμ και που παράγονται από τη General Footwear Ltd (Κίνα), την Diamond Vietnam Co Ltd και την Ty Hung Footgearmex/Footwear Co. Ltd, και για την εφαρμογή της απόφασης του Δικαστηρίου στις συνεκδικαζόμενες υποθέσεις C-659/13 και C-34/14 (ΕΕ L 262, σ. 4)· και

—

Να καταδικάσει την Ευρωπαϊκή Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής της, η προσφεύγουσα προβάλλει πέντε λόγους.

1.

Με τον πρώτο λόγο, η προσφεύγουσα προβάλλει ότι η Επιτροπή δεν ήταν εξαρχής κατά νόμο αρμόδια να εκδώσει τους προσβαλλόμενους κανονισμούς.

2.

Με τον δεύτερο λόγο, η προσφεύγουσα προβάλλει ότι η Επιτροπή δεν προσδιόρισε την ακριβή νομική βάση της εκδόσεως των προσβαλλομένων κανονισμών, κατά παράβαση του άρθρου 296 ΣΛΕΕ, και ότι προσέβαλε τα δικαιώματα άμυνας και αποτελεσματικής ένδικης προστασίας των προσφευγουσών.

3.

Με τον τρίτο λόγο, η προσφεύγουσα προβάλλει ότι η εκ νέου κίνηση της περατωθείσας διαδικασίας σχετικά με τα υποδήματα και η αναδρομική επιβολή του λήξαντος δασμού αντιντάμπινγκ στους προμηθευτές της προσφεύγουσας (i) στερείται νομικής βάσεως, ερείδεται σε πρόδηλη πλάνη κατά την εφαρμογή του άρθρου 266 ΣΛΕΕ και του βασικού κανονισμού και συνιστά παράβαση αυτού, (ii) είναι ασύμβατη προς τις αρχής της προστασίας της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης, της ασφάλειας δικαίου και της απαγορεύσεως της αναδρομικότητας, και (iii) είναι ασύμβατη προς το άρθρο 266 ΣΛΕΕ, συνιστά παράβαση του άρθρου 5, παράγραφος 4, ΣΛΕΕ και βασίζεται σε κατάχρηση εξουσίας της Επιτροπής.

4.

Με τον τέταρτο λόγο, η προσφεύγουσα προβάλλει ότι η αναδρομική επιβολή δασμού μέσω των τριών προσβαλλομένων κανονισμών συνιστά δυσμενή διάκριση εις βάρος των προσφευγουσών.

5.

Με τον πέμπτο λόγο, η προσφεύγουσα προβάλλει ότι ο τρόπος αξιολογήσεως ορισμένων αιτήσεων περί υπαγωγής σε καθεστώς οικονομίας της αγοράς και περί ατομικής μεταχείρισης που υπέβαλαν οι προμηθευτές της προσφεύγουσας συνιστά δυσμενή διάκριση και βασίστηκε σε κατάχρηση εξουσίας από την Επιτροπή. Προς στήριξη της προσφυγής τους, οι προσφεύγουσες προβάλλουν πέντε λόγους.

16.1.2017   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 14/48

Προσφυγή της 9ης Νοεμβρίου 2016 — Timberland Europe κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-782/16)

(2017/C 014/58)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Timberland Europe BV (Enschede, Κάτω Χώρες) (εκπρόσωπος: E. Vermulst, δικηγόρος)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να ακυρώσει τον εκτελεστικό κανονισμό (ΕΕ) 2016/1395 της Επιτροπής, της 18ης Αυγούστου 2016, για την εκ νέου επιβολή οριστικού δασμού αντιντάμπινγκ και την οριστική είσπραξη του προσωρινού δασμού που επιβλήθηκε στις εισαγωγές ορισμένων υποδημάτων με το πάνω μέρος από δέρμα καταγωγής Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας που παράγονται από τις επιχειρήσεις Buckinghan Shoe Mfg Co., Ltd., Buildyet Shoes Mfg., DongGuan Elegant Top Shoes Co. Ltd, Dongguan Stella Footwear Co Ltd, Dongguan Taiway Sports Goods Limited, Foshan City Nanhai Qun Rui Footwear Co., Jianle Footwear Industrial, Sihui Kingo Rubber Shoes Factory, Synfort Shoes Co. Ltd., Taicang Kotoni Shoes Co. Ltd., Wei Hao Shoe Co. Ltd., Wei Hua Shoe Co. Ltd., Win Profile Industries Ltd, και την εφαρμογή της απόφασης του Δικαστηρίου στις συνεκδικασθείσες υποθέσεις C-659/13 και C-34/14 (ΕΕ L 225, σ. 52)·

—

να ακυρώσει τον εκτελεστικό κανονισμό (ΕΕ) 2016/1647 της Επιτροπής, της 13ης Σεπτεμβρίου 2016, για την εκ νέου επιβολή οριστικού δασμού αντιντάμπινγκ και για την οριστική είσπραξη του προσωρινού δασμού που επιβλήθηκε στις εισαγωγές ορισμένων υποδημάτων που έχουν το πάνω μέρος από δέρμα, καταγωγής Βιετνάμ, τα οποία κατασκευάζονται από τις επιχειρήσεις Best Royal Co. Ltd, Lac Cuong Footwear Co. Ltd, Lac Ty Co. Ltd, Saoviet Joint Stock Company (Megastar Joint Stock Company), VMC Royal Co. Ltd, Freetrend Industrial Ltd και τη συνδεδεμένη της εταιρεία Freetrend Industrial A (Vietnam) Co. Ltd., Fulgent Sun Footwear Co. Ltd, General Shoes Ltd, Golden Star Co. Ltd, Golden Top Company Co. Ltd, Kingmaker Footwear Co. Ltd., Tripos Enterprise Inc., Vietnam Shoe Majesty Co. Ltd, και για την εφαρμογή της απόφασης του Δικαστηρίου στις συνεκδικαθείσες υποθέσεις C-659/13 και C-34/14 (ΕΕ L 245, σ. 16)·

—

να ακυρώσει τον εκτελεστικό κανονισμό (ΕΕ) 2016/1731 της Επιτροπής, της 28ης Σεπτεμβρίου 2016, για την εκ νέου επιβολή οριστικού δασμού αντιντάμπινγκ και την οριστική είσπραξη του προσωρινού δασμού που επιβλήθηκε στις εισαγωγές ορισμένων υποδημάτων που έχουν το πάνω μέρος από δέρμα, καταγωγής Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας και Βιετνάμ και που παράγονται από τη General Footwear Ltd (Κίνα), την Diamond Vietnam Co Ltd και την Ty Hung Footgearmex/Footwear Co. Ltd, και για την εφαρμογή της απόφασης του Δικαστηρίου στις συνεκδικαζόμενες υποθέσεις C-659/13 και C-34/14 (ΕΕ L 262, σ. 4)· και

—

Να καταδικάσει την Ευρωπαϊκή Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής της, η προσφεύγουσα προβάλλει πέντε λόγους.

1.

 Με τον πρώτο λόγο, η προσφεύγουσα προβάλλει ότι η Επιτροπή δεν ήταν εξαρχής κατά νόμο αρμόδια να εκδώσει τους προσβαλλόμενους κανονισμούς.

2.

 Με τον δεύτερο λόγο, η προσφεύγουσα προβάλλει ότι η Επιτροπή δεν προσδιόρισε την ακριβή νομική βάση της εκδόσεως των προσβαλλομένων κανονισμών, κατά παράβαση του άρθρου 296 ΣΛΕΕ, και ότι προσέβαλε τα δικαιώματα άμυνας και αποτελεσματικής ένδικης προστασίας της προσφεύγουσας.

3.

 Με τον τρίτο λόγο, η προσφεύγουσα προβάλλει ότι η εκ νέου κίνηση της περατωθείσας διαδικασίας σχετικά με τα υποδήματα και η αναδρομική επιβολή του λήξαντος δασμού αντιντάμπινγκ στους προμηθευτές της προσφεύγουσας (i) στερείται νομικής βάσεως, ερείδεται σε πρόδηλη πλάνη κατά την εφαρμογή του άρθρου 266 ΣΛΕΕ και του βασικού κανονισμού και συνιστά παράβαση αυτού, (ii) είναι ασύμβατη προς τις αρχής της προστασίας της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης, της ασφάλειας δικαίου και της απαγορεύσεως της αναδρομικότητας, και (iii) είναι ασύμβατη προς το άρθρο 266 ΣΛΕΕ, συνιστά παράβαση του άρθρου 5, παράγραφος 4, ΣΛΕΕ και βασίζεται σε κατάχρηση εξουσίας της Επιτροπής.

4.

 Με τον τέταρτο λόγο, η προσφεύγουσα προβάλλει ότι η αναδρομική επιβολή δασμού μέσω των τριών προσβαλλομένων κανονισμών συνιστά δυσμενή διάκριση εις βάρος της προσφεύγουσας.

5.

 Με τον πέμπτο λόγο, η προσφεύγουσα προβάλλει ότι ο τρόπος αξιολογήσεως ορισμένων αιτήσεων περί υπαγωγής σε καθεστώς οικονομίας της αγοράς και περί ατομικής μεταχείρισης που υπέβαλαν οι προμηθευτές της προσφεύγουσας συνιστά δυσμενή διάκριση και βασίστηκε σε κατάχρηση εξουσίας από την Επιτροπή.

16.1.2017   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 14/49

Προσφυγή της 10ης Νοεμβρίου 2016 — De Geoffroy κ.λπ. κατά Κοινοβουλίου

(Υπόθεση T-788/16)

(2017/C 014/59)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγοντες: Dominique De Geoffroy (Βρυξέλλες, Βέλγιο) και 14 άλλοι (εκπρόσωποι: N. de Montigny και J.-N. Louis, δικηγόροι)

Καθού: Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο

Αιτήματα

Οι προσφεύγοντες ζητούν από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να ακυρώσει τις Guidelines του Κοινοβουλίου περί αδειών (« Guidelines on leave »), που δημοσιεύθηκαν στις 21 Μαρτίου 2016·

—

να ακυρώσει την απόφαση της 13ης Ιουνίου 2016 με την οποία δεν έγινε δεκτό το αίτημα χορηγήσεως άδειας του Stéphane Grosjean·

—

να ακυρώσει την απόφαση της 12ης Απριλίου 2016 με την οποία χορηγήθηκε άδεια στην Françoise Joostens αλλά οι ημέρες της άδειας περιελήφθησαν στην ποσόστωση των 3,5·

—

να ακυρώσει την απόφαση της 2ας Ιουνίου 2016 με την οποία δεν έγινε δεκτό το αίτημα χορηγήσεως άδειας της Françoise Joostens·

—

εν πάση περιπτώσει, να καταδικάσει το καθού στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής τους, οι προσφεύγοντες προβάλλουν έξι λόγους.

1.

Ο πρώτος λόγος αντλείται από πλήρη έλλειψη αιτιολογίας εκ μέρους του καθού, καθόσον δεν υπήρξε καμία απάντηση στις ενστάσεις που υπέβαλαν οι προσφεύγοντες κατά των Guidelines του Κοινοβουλίου περί αδειών, οι οποίες δημοσιεύθηκαν στις 21 Μαρτίου 2016 (στο εξής: οι επίδικες Guidelines).

2.

Ο δεύτερος λόγος αντλείται από έλλειψη νομιμότητας κατά την έκδοση των επίδικων Guidelines από το Κοινοβούλιο, κατά παράβαση του Κανονισμού Υπηρεσιακής Καταστάσεως και των δικαιωμάτων που απορρέουν από τους εσωτερικούς κανόνες για τη διαχείριση των αδειών, καθώς και από προσβολή κεκτημένων δικαιωμάτων των προσφευγόντων.

—

Έτσι, οι δύο προσφεύγοντες αποδέκτες των τριών προσβαλλόμενων ατομικών αποφάσεων της 2ας Ιουνίου 2016, της 13ης Ιουνίου 2016, και της 12ης Απριλίου 2016, αντιστοίχως, εκ των οποίων οι δύο πρώτες απορρίπτουν το αίτημα χορηγήσεως άδειας και η τρίτη αποδέχεται μεν το αίτημα αλλά περιλαμβάνει τις ημέρες της άδειας στην ποσόστωση των 3,5 ημερών, θεωρούν ότι οι εν λόγω ατομικές αποφάσεις προβάλλουν τον ίδιο λόγο για τους σκοπούς της ακυρώσεως των αποφάσεων αυτών.

3.

Ο τρίτος λόγος αντλείται από έλλειψη διαβουλεύσεως με τα μέλη του προσωπικού του Κοινοβουλίου κατά την έκδοση των επίδικων Guidelines, πράγμα που συνεπάγεται παράβαση του άρθρου 27 του Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

4.

Ο τέταρτος λόγος αντλείται από έλλειψη σταθμίσεως των συμφερόντων του θεσμικού οργάνου και των συμφερόντων των διερμηνέων, από μη τήρηση της αρχής της αναλογικότητας, από κατάχρηση δικαιώματος, από πλάνη εκτιμήσεως και από παραβίαση της αρχής της χρηστής διοικήσεως, καθώς και από παράβαση του καθήκοντος μέριμνας, στα οποία υπέπεσε το καθού θεσμικό όργανο κατά την έκδοση των επίδικων Guidelines.

5.

Ο πέμπτος λόγος αντλείται από δυσμενή διάκριση που προκλήθηκε από την έκδοση των επίδικων Guidelines σε βάρος των διερμηνέων σε σχέση με τους άλλους υπαλλήλους.

6.

Ο έκτος λόγος αντλείται από παραβίαση των αρχών της ισότητας και της απαγορεύσεως των δυσμενών διακρίσεων, από παραβίαση της αρχής της ασφάλειας δικαίου και της αρχής της προβλεψιμότητας όσον αφορά τις εξαιρέσεις και τις ειδικές περιπτώσεις που προβλέπονται μέσω των επίδικων Guidelines.

16.1.2017   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 14/50

Προσφυγή της 8ης Νοεμβρίου 2016 — InvoiceAuction B2B κατά EUIPO (INVOICE AUCTION)

(Υπόθεση T-789/16)

(2017/C 014/60)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: InvoiceAuction B2B GmbH (Φρανκφούρτη επί του Μάιν, Γερμανία) (εκπρόσωπος: C. Jonas, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του EUIPO

Επίδικο σήμα: Εικονιστικό σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης που περιέχει τα λεκτικά στοιχεία «INVOICE AUCTION» — Υπ’ αριθ. 13 821 095 αίτηση καταχωρίσεως

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του πρώτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 3ης Αυγούστου 2016 στην υπόθεση R 2201/2015-1

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο,

—

να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση·

—

να καταδικάσει το EUIPO στα δικαστικά έξοδα.

Προβαλλόμενοι λόγοι

—

Παράβαση του άρθρου 7, παράγραφος 1, στοιχείο γ', του κανονισμού 207/2009·

—

Παράβαση του άρθρου 7, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού 207/2009.

16.1.2017   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 14/51

Προσφυγή της 11ης Νοεμβρίου 2016 — C & J Clark International κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-790/16)

(2017/C 014/61)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: C & J Clark International Ltd (Somerset, Ηνωμένο Βασίλειο) (εκπρόσωποι: A. Willems και S. De Knop, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

Declare the application admissible·

—

να ακυρώσει τον εκτελεστικό κανονισμό (ΕΕ) 2016/1395 της Επιτροπής, της 18ης Αυγούστου 2016, για την εκ νέου επιβολή οριστικού δασμού αντιντάμπινγκ και την οριστική είσπραξη του προσωρινού δασμού που επιβλήθηκε στις εισαγωγές ορισμένων υποδημάτων με το πάνω μέρος από δέρμα καταγωγής Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας που παράγονται από τις επιχειρήσεις Buckinghan Shoe Mfg Co., Ltd., Buildyet Shoes Mfg., DongGuan Elegant Top Shoes Co. Ltd, Dongguan Stella Footwear Co Ltd, Dongguan Taiway Sports Goods Limited, Foshan City Nanhai Qun Rui Footwear Co., Jianle Footwear Industrial, Sihui Kingo Rubber Shoes Factory, Synfort Shoes Co. Ltd., Taicang Kotoni Shoes Co. Ltd., Wei Hao Shoe Co. Ltd., Wei Hua Shoe Co. Ltd., Win Profile Industries Ltd, και την εφαρμογή της απόφασης του Δικαστηρίου στις συνεκδικασθείσες υποθέσεις C-659/13 και C-34/14 (ΕΕ L 225, σ. 52)·

—

να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής της, η προσφεύγουσα προβάλλει πέντε λόγους.

1.

Mε τον πρώτο λόγο, η προσφεύγουσα προβάλλει ότι καθόσον αποφάσισε χωρίς νόμιμο έρεισμα, η Επιτροπή παραβίασε την αρχή της δοτής αρμοδιότητας βάσει των άρθρων 5, παράγραφος 1, και 5, παράγραφος 2, ΣΛΕΕ.

2.

Με τον δεύτερο λόγο, η προσφεύγουσα προβάλλει ότι, καθόσον παρέλειψε να λάβει τα αναγκαία μέτρα συμμορφώσεως προς την απόφαση του Δικαστηρίου της 4ης Φεβρουαρίου 2016, C & J Clark International, C-659/13 και C-34/14, EU:C:2016:74, η Επιτροπή παρέβη το άρθρο 266 ΣΛΕΕ.

3.

Με τον τρίτο λόγο η προσφεύγουσα προβάλλει ότι, καθόσον επέβαλε δασμό αντιντάμπινγκ στις εισαγωγές υποδημάτων «οι οποίες πραγματοποιήθηκαν κατά την περίοδο εφαρμογής των [άκυρων κανονισμών]», η Επιτροπή παρέβη τα άρθρα 1, παράγραφος 1, και 10, παράγραφος 1, του βασικού κανονισμού (1) και παραβίασε την αρχή της ασφάλειας δικαίου (μη αναδρομικότητα).

4.

Με τον τέταρτο λόγο, η προσφεύγουσα προβάλλει ότι, καθόσον επέβαλε δασμό αντιντάμπινγκ χωρίς να προβεί σε νέα εκτίμηση του συμφέροντος της Ένωσης, η Επιτροπή παρέβη το άρθρο 21 του βασικού κανονισμού, και ότι, εν πάση περιπτώσει, θα ήταν προδήλως εσφαλμένο το συμπέρασμα ότι η επιβολή δασμού αντιντάμπινγκ εξυπηρετεί το συμφέρον της Ένωσης.

5.

Με τον πέμπτο λόγο, η προσφεύγουσα προβάλλει ότι, καθόσον εξέδωσε πράξη η οποία υπερβαίνει το αναγκαίο μέτρο για την επίτευξη του σκοπού που επιδιώκει, η Επιτροπή παρέβη το άρθρο 5, παράγραφοι 1 και 4, ΣΕΕ.

(1)  Κανονισμός (ΕΕ) 2016/1036 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 8ης Ιουνίου 2016, για την άμυνα κατά των εισαγωγών που αποτελούν αντικείμενο ντάμπινγκ εκ μέρους χωρών μη μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ L 176, σ. 21).

16.1.2017   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 14/52

Προσφυγή της 14ης Νοεμβρίου 2016 — Real Madrid Club de Fútbol κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-791/16)

(2017/C 014/62)

Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Real Madrid Club de Fútbol (Μαδρίτη, Ισπανία) (εκπρόσωποι: J. Pérez-Bustamante και F. Löwhagen, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να κρίνει ως παραδεκτή την υπό κρίση προσφυγή·

—

να ακυρώσει στο σύνολό της την από 4 Ιουλίου 2016 απόφαση της Επιτροπής στην υπόθεση SA.33754 (2013/C) (πρώην 2013/NN)·

—

να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι και κύρια επιχειρήματα

Με την προσβαλλόμενη στην παρούσα διαδικασία απόφαση η Επιτροπή χαρακτήρισε ως κρατική ενίσχυση μια χωρήσασα μεταξύ της Real Madrid και του Δήμου Μαδρίτης μεταβίβαση γεωτεμαχίων, στο μέτρο που τα γεωτεμάχια τα οποία αφορούσε η συναλλαγή υπερεκτιμήθηκαν κατά 18,4 εκατομμύρια EUR.

Απαρχή για την έκδοση της εν λόγω αποφάσεως αποτέλεσε η εκ μέρους του Δήμου Μαδρίτης αθέτηση της συμβάσεως εκτελέσεως του 1998, με την οποία ο Δήμος Μαδρίτης δεσμεύτηκε να μεταβιβάσει στη Real Madrid CF το γεωτεμάχιο B-32 στην περιοχή Las Tablas. Ο Δήμος Μαδρίτης και η Real Madrid CF τακτοποίησαν τη μεταξύ τους κατάσταση με τη συμφωνία διακανονισμού του 2011, διά της οποίας χορηγήθηκε στη Real Madrid CF αποζημίωση συνιστάμενη στην ως άνω μεταβίβαση γεωτεμαχίων.

Προς στήριξη της προσφυγής της, η προσφεύγουσα προβάλλει τρεις λόγους.

1.

 Ο πρώτος λόγος αντλείται από παράβαση του άρθρου 107, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ.

—

Συναφώς, η προσφεύγουσα διατείνεται ότι η Επιτροπή υπέπεσε σε πρόδηλη πλάνη κρίνοντας ότι η συμφωνία διακανονισμού του 2011 είχε ως αποτέλεσμα οικονομικό πλεονέκτημα και, ως εκ τούτου, συνιστούσε κρατική ενίσχυση υπέρ της προσφεύγουσας. Με τη συμφωνία διακανονισμού του 2011, ο Δήμος Μαδρίτης περιορίστηκε να αναγνωρίσει την ευθύνη του για την αθέτηση της συμβάσεως εκτελέσεως του 1998. Επιπλέον, η Επιτροπή δεν έλαβε υπόψη, κατά την εφαρμογή της αρχής του ιδιώτη επιχειρηματία σε συνθήκες οικονομίας της αγοράς, ότι τα εναλλακτικά έναντι της συμφωνίας διακανονισμού του 2011 ενδεχόμενα, όπως, για παράδειγμα, η αντιμετώπιση μιας εναντίον του αγωγής, θα ήταν πολύ πιο επαχθή για τον Δήμο.

2.

 Ο δεύτερος λόγος αντλείται από παράβαση του άρθρου 107, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ καθώς και της γενικής αρχής της χρηστής διοικήσεως.

—

Συναφώς, η προσφεύγουσα υποστηρίζει ότι η Επιτροπή υπέπεσε σε σοβαρή πλάνη εκτιμήσεως, καθόσον στήριξε το συμπέρασμά της σε έκθεση εμπειρογνώμονα χωρίς αποδεικτική ισχύ και απέρριψε τις λοιπές αποτιμήσεις του γεωτεμαχίου B-32 που περιέχονταν στον φάκελο της υποθέσεως, χωρίς να ζητήσει τη γνώμη του εκτιμητή της ή άλλου εμπειρογνώμονα με κατάλληλα προσόντα.

3.

 Ο τρίτος λόγος αντλείται από παράβαση του άρθρου 107, παράγραφος 1, και του άρθρου 296 ΣΛΕΕ, καθώς και της αρχής της χρηστής διοικήσεως, κατά τον καθορισμό της αξίας της αποζημιώσεως η οποία χορηγήθηκε στη Real Madrid FC δυνάμει της συμφωνίας διακανονισμού του 2011.

—

Συναφώς, η προσφεύγουσα υποστηρίζει ότι η Επιτροπή δεν εκτίμησε την αξία των ακινήτων που βάσει της συμφωνίας διακανονισμού του 2011 μεταβιβάσθηκαν ως αποζημίωση στην προσφεύγουσα, αλλά εφάρμοσε, χωρίς οποιαδήποτε αιτιολογία και χωρίς να απαντήσει στα σχετικά αναλυτικά επιχειρήματα της προσφεύγουσας, την αξία στην οποία αποτίμησε τα ακίνητα αυτά ο Δήμος, παρά το γεγονός ότι η ίδια η Επιτροπή απέρριψε ευθύς εξαρχής άλλες αποτιμήσεις (όπως αυτήν του γεωτεμαχίου B-32) τις οποίες διενήργησε ο Δήμος βάσει της ίδιας μεθοδολογίας.

16.1.2017   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 14/53

Προσφυγή της 15ης Νοεμβρίου 2016 — Agricola J.M. κατά EUIPO — Torres (CLOS DE LA TORRE)

(Υπόθεση T-806/16)

(2017/C 014/63)

Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: η ισπανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Agricola J.M., SL (Girona, Ισπανία) (εκπρόσωπος: J. Clos Creus, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Miguel Torres, SA (Vilafranca del Penedés, Ισπανία)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του EUIPO

Αιτούσα: Η προσφεύγουσα

Επίδικο σήμα: Λεκτικό σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης «CLOS DE LA TORRE» — Υπ’ αριθ. 13 029 533 αίτηση καταχωρίσεως

Διαδικασία ενώπιον του EUIPO: Διαδικασία ανακοπής

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του πέμπτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 28ης Ιουλίου 2016 στην υπόθεση R 2099/2015-5

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να ακυρώσει την απόφαση του πέμπτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 28ης Ιουλίου 2016·

—

να ακυρώσει την απόφαση της 7ης Αυγούστου 2015 που εξέδωσε το τμήμα ανακοπών, με την οποία δέχτηκε την ανακοπή για όλα τα προϊόντα της κλάσεως 33: οινοπνευματώδη ποτά εκτός ζύθου, απορρίπτοντας το προς καταχώριση κοινοτικό σήμα για όλα τα επίμαχα προϊόντα·

—

να τροποποιήσει τις προγενέστερες αποφάσεις δεχόμενο την καταχώριση του σήματος της προσφεύγουσας για όλα τα προϊόντα της κλάσεως 33·

—

να καταδικάσει το καθού στα δικαστικά έξοδα.

Προβαλλόμενοι λόγοι

—

Παράβαση του άρθρου 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού 207/2009 και της νομολογίας επί υποθέσεων παρεμφερών προς την παρούσα.

16.1.2017   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 14/54

Προσφυγή της 14ης Νοεμβρίου 2016 — Jean Patou Worldwide κατά EUIPO — Emboga (HISPANITAS JOY IS A CHOICE)

(Υπόθεση T-808/16)

(2017/C 014/64)

Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Jean Patou Worldwide Ltd (Watford, Ηνωμένο Βασίλειο) (εκπρόσωπος: S. Baran, Barrister)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Emboga, SA (Petrel, Ισπανία)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του EUIPO

Αιτούσα: Η αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών

Επίδικο σήμα: Εικονιστικό σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης που περιέχει τα λεκτικά στοιχεία «HISPANITAS JOY IS A CHOICE» — Υπ’ αριθ. 12 789 971 αίτηση καταχωρίσεως

Διαδικασία ενώπιον του EUIPO: Διαδικασία ανακοπής

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του πρώτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 23ης Ιουνίου 2016 στην υπόθεση R 235/2016-1

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση·

—

να καταδικάσει το EUIPO και την αντίδικο ενώπιον του τμήματος προσφυγών στα δικαστικά έξοδα, συμπεριλαμβανομένων των εξόδων στα οποία υποβλήθηκε η προσφεύγουσα ενώπιον του Γραφείου.

Προβαλλόμενος λόγος

—

Παράβαση του άρθρου 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', και του άρθρου 8, παράγραφος 5, του κανονισμού 207/2009.

16.1.2017   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 14/55

Προσφυγή της 22ας Νοεμβρίου 2016 — For Tune κατά EUIPO — Simplicity trade (opus AETERNATUM)

(Υπόθεση T-815/16)

(2017/C 014/65)

Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: For Tune sp. z o.o. (Βαρσοβία, Πολωνία) (εκπρόσωπος: K. Popławska, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Simplicity trade GmbH (Oelde, Γερμανία)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του EUIPO

Αιτούσα: Η προσφεύγουσα

Επίδικο σήμα: Εικονιστικό σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης που περιέχει τα λεκτικά στοιχεία «opus AETERNATUM» — Υπ’ αριθ. 11 024 296 αίτηση καταχωρίσεως

Διαδικασία ενώπιον του EUIPO: Διαδικασία ανακοπής

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του δευτέρου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 14ης Σεπτεμβρίου 2016 στην υπόθεση R 152/2016-2

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση·

—

να καταδικάσει το EUIPO και την αντίδικο ενώπιον του τμήματος προσφυγών στα δικαστικά έξοδα.

Προβαλλόμενος λόγος

—

Παράβαση του άρθρου 8, παράγραφος 1, στοιχείο β' του κανονισμού 207/2009.

16.1.2017   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 14/55

Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 13ης Οκτωβρίου 2016 — Axium κατά Κοινοβουλίου

(Υπόθεση T-392/16) (1)

(2017/C 014/66)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Ο πρόεδρος του ογδόου τμήματος αποφάσισε τη διαγραφή της υποθέσεως.

(1)   ΕΕ C 326 της 5.9.2016.

16.1.2017   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 14/55

Διάταξη του Προέδρου του Γενικού Δικαστηρίου της 25ης Οκτωβρίου 2016 — Maubert κατά Συμβουλίου

(Υπόθεση T-565/16) (1)

(2017/C 014/67)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Ο Πρόεδρος του Γενικού Δικαστηρίου αποφάσισε τη διαγραφή της υποθέσεως.

(1)   EE C 27 της 25.1.2016 (υπόθεση η οποία καταχωρίστηκε αρχικώς στο πρωτόκολλο του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης της Ευρωπαϊκής Ένωσης με τον αριθμό F-137/15 και μεταφέρθηκε στο Γενικό Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης την 1.9.2016).