Επίσημη Εφημερίδα C 22/22 Ι

		ISSN 1977-0901
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης		C 22

Έκδοση στην ελληνική γλώσσα	Ανακοινώσεις και Πληροφορίες	61ό έτος 22 Ιανουαρίου 2018

Ανακοίνωση αριθ	Περιεχόμενα	Σελίδα
	IV Πληροφορίες
	ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΠΡΟΕΡΧΟΜΕΝΕΣ ΑΠΟ ΤΑ ΘΕΣΜΙΚΑ ΚΑΙ ΛΟΙΠΑ ΟΡΓΑΝΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥΣ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ
	Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης
2018/C 22/01	Τελευταίες δημοσιεύσεις του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης	1

	V Γνωστοποιήσεις
	ΔΙΚΑΙΟΔΟΤΙΚΕΣ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΕΣ
	Δικαστήριο
2018/C 22/02	Υπόθεση C-472/15 P: Απόφαση του Δικαστηρίου (ένατο τμήμα) της 23ης Νοεμβρίου 2017 — Servizi assicurativi del commercio estero SpA (SACE), Sace BT SpA κατά Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Ιταλικής Δημοκρατίας (Αίτηση αναιρέσεως — Κρατικές ενισχύσεις — Ασφάλιση εξαγωγικών πιστώσεων — Παροχή αντασφαλιστικής καλύψεως εκ μέρους δημόσιας επιχειρήσεως προς τη θυγατρική της — Εισφορές κεφαλαίου προς κάλυψη των ζημιών της θυγατρικής — Έννοια των κρατικών ενισχύσεων — Δυνατότητα καταλογισμού στο κράτος — Κριτήριο του ιδιώτη επενδυτή)	2
2018/C 22/03	Συνεκδικασθείσες υποθέσεις C-596/15 P και C-597/15 P: Απόφαση του Δικαστηρίου (τρίτο τμήμα) της 23ης Νοεμβρίου 2017 — Bionorica SE (C-596/15 P), Diapharm GmbH & Co. KG (C-597/15 P) κατά Ευρωπαϊκής Επιτροπής [Αίτηση αναιρέσεως — Δημόσια υγεία — Προστασία των καταναλωτών — Κανονισμός (ΕΚ) 1924/2006 — Ισχυρισμοί επί θεμάτων υγείας που διατυπώνονται για τα τρόφιμα — Άρθρο 13, παράγραφος 3 — Κατάλογος επιτρεπόμενων ισχυρισμών επί θεμάτων υγείας που διατυπώνονται για τα τρόφιμα — Ουσίες φυτικής προελεύσεως — Ισχυρισμοί επί θεμάτων υγείας σε εκκρεμότητα — Προσφυγή κατά παραλείψεως — Άρθρο 265 ΣΛΕΕ — Λήψη θέσεως από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή — Έννομο συμφέρον — Ενεργητική νομιμοποίηση]	3
2018/C 22/04	Υπόθεση C-658/15: Απόφαση του Δικαστηρίου (τέταρτο τμήμα) της 16ης Νοεμβρίου 2017 [αίτηση του College van Beroep voor het Bedrijfsleven (Κάτω Χώρες) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Robeco Hollands Bezit NV κ.λπ. κατά Stichting Autoriteit Financiële Markten (AFM) (Προδικαστική παραπομπή — Οδηγία 2004/39/ΕΚ — Αγορές χρηματοπιστωτικών μέσων — Άρθρο 4, παράγραφος 1, σημείο 14 — Έννοια της ρυθμιζόμενης αγοράς — Πεδίο εφαρμογής — Σύστημα στο οποίο μετέχουν, αφενός, μεσίτες εκπροσωπούντες επενδυτές και, αφετέρου, πράκτορες οργανισμών επενδύσεων ανοικτού τύπου με υποχρέωση εκτελέσεως των σχετικών με τα κεφάλαια των επενδυτών εντολών)	3
2018/C 22/05	Υπόθεση C-671/15: Απόφαση του Δικαστηρίου (τμήμα μείζονος συνθέσεως) της 14ης Νοεμβρίου 2017 [αίτηση του Cour de cassation (Γαλλία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Président de l’Autorité de la concurrence κατά Association des producteurs vendeurs d’endives (APVE) κ.λπ. [Προδικαστική παραπομπή — Κοινή γεωργική πολιτική — Άρθρο 42 ΣΛΕΕ — Κανονισμός (ΕΚ) 2200/96 — Κανονισμός (ΕΚ) 1182/2007 — Κανονισμός (ΕΚ) 1234/2007 — Πρακτικές αντίθετες προς τους κανόνες ανταγωνισμού — Άρθρο 101 ΣΛΕΕ — Κανονισμός 26 — Κανονισμός (ΕΚ) 1184/2006 — Οργανώσεις παραγωγών — Ενώσεις οργανώσεων παραγωγών — Καθήκοντα των εν λόγω οργανώσεων και ενώσεων — Πρακτική καθορισμού ελάχιστων τιμών πωλήσεως — Πρακτική συνεννοήσεως σχετικά με τις ποσότητες που διατίθενται στην αγορά — Πρακτική ανταλλαγής στρατηγικών πληροφοριών — Γαλλική αγορά των ραδικιών αντίβ]	4
2018/C 22/06	Υπόθεση C-691/15 P: Απόφαση του Δικαστηρίου (έκτο τμήμα) της 22ας Νοεμβρίου 2017 — Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά Bilbaína de Alquitranes, SA κ.λπ. [Αίτηση αναιρέσεως — Περιβάλλον — Κανονισμός (ΕΚ) 1272/2008 — Ταξινόμηση, επισήμανση και συσκευασία ορισμένων ουσιών και μειγμάτων — Κανονισμός (ΕΕ) 944/2013 — Ταξινόμηση της πίσσας από λιθανθρακόπισσα υψηλής θερμοκρασίας — Κατηγορίες οξείας τοξικότητας για το υδάτινο περιβάλλον (H400) και χρόνιας τοξικότητας για το υδάτινο περιβάλλον (H410) — Υποχρέωση επιμέλειας — Πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως]	5
2018/C 22/07	Υπόθεση C-122/16 P: Απόφαση του Δικαστηρίου (τμήμα μείζονος συνθέσεως) της 14ης Νοεμβρίου 2017 — British Airways plc κατά Ευρωπαϊκής Επιτροπής (Αίτηση αναιρέσεως — Ανταγωνισμός — Συμπράξεις — Ευρωπαϊκή αγορά αεροπορικών μεταφορών φορτίου — Απόφαση της Επιτροπής που αφορά συμφωνίες και εναρμονισμένες πρακτικές σχετικές με διάφορα στοιχεία της τιμής των υπηρεσιών αεροπορικών μεταφορών φορτίου — Πλημμέλεια της αιτιολογίας — Λόγος δημοσίας τάξεως που εξετάζεται αυτεπαγγέλτως από τον δικαστή της Ευρωπαϊκής Ένωσης — Απαγόρευση αποφάνσεως ultra petita — Αιτήματα του δικογράφου της πρωτοδίκως ασκηθείσας προσφυγής με τα οποία ζητείται η μερική ακύρωση της επίδικης αποφάσεως — Απαγορεύεται στο Γενικό Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης να αποφασίσει την ολική ακύρωση της επίδικης αποφάσεως — Άρθρο 47 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης — Δικαίωμα αποτελεσματικής ένδικης προστασίας)	6
2018/C 22/08	Υπόθεση C-165/16: Απόφαση του Δικαστηρίου (τμήμα μείζονος συνθέσεως) της 14ης Νοεμβρίου 2017 [αίτηση του High Court of Justice (England & Wales), Queen’s Bench Division (Administrative Court) — (Ηνωμένο Βασίλειο) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Toufik Lounes κατά Secretary of State for the Home Department (Προδικαστική παραπομπή — Ιθαγένεια της Ένωσης — Άρθρο 21 ΣΛΕΕ — Οδηγία 2004/38/ΕΚ — Δικαιούχοι — Διπλή ιθαγένεια — Πολίτης της Ένωσης που απέκτησε την ιθαγένεια του κράτους μέλους υποδοχής, διατηρώντας παράλληλα την αρχική του ιθαγένεια — Δικαίωμα διαμονής, εντός αυτού του κράτους μέλους, υπηκόου τρίτου κράτους, μέλους της οικογένειας του πολίτη της Ένωσης)	7
2018/C 22/09	Υπόθεση C-224/16: Απόφαση του Δικαστηρίου (δεύτερο τμήμα) της 22ας Νοεμβρίου 2017 [αίτηση του Varhoven administrativen sad (Βουλγαρία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Asotsiatsia na balgarskite predpriyatia za mezhdunarodni prevozi i patishtata (Aebtri) κατά Nachalnik na Mitnitsa Burgas [Προδικαστική παραπομπή — Τελωνειακή ένωση — Εξωτερική διαμετακόμιση — Οδική μεταφορά εμπορευμάτων βάσει δελτίου TIR — Άρθρο 267 ΣΛΕΕ — Αρμοδιότητα του Δικαστηρίου να ερμηνεύσει τα άρθρα 8 και 11 της Σύμβασης TIR — Μη εξόφληση πράξης μεταφοράς βάσει δελτίου TIR — Ευθύνη του εγγυοδοτικού οργανισμού — Άρθρο 8, παράγραφος 7, της Σύμβασης TIR — Υποχρέωση να απαιτείται η πληρωμή, στον μεγαλύτερο δυνατό βαθμό, από τον άμεσο οφειλέτη ή τους άμεσους οφειλέτες, πριν να απαιτηθεί η πληρωμή από τον εγγυοδοτικό οργανισμό — Επεξηγηματικές σημειώσεις συνημμένες στη Σύμβαση TIR — Κανονισμός (ΕΟΚ) 2454/93 — Άρθρο 457, παράγραφος 2 — Κοινοτικός τελωνειακός κώδικας — Άρθρα 203 και 213 — Πρόσωπα τα οποία απέκτησαν ή κατείχαν τα εμπορεύματα και γνώριζαν ή όφειλαν ευλόγως να γνωρίζουν ότι τα εμπορεύματα αυτά απομακρύνθηκαν από την τελωνειακή επιτήρηση]	8
2018/C 22/10	Υπόθεση C-246/16: Απόφαση του Δικαστηρίου (πρώτο τμήμα) της 23ης Νοεμβρίου 2017 [αίτηση της Commissione tributaria provinciale di Siracusa (Ιταλία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Enzo Di Maura κατά Agenzia delle Entrate — Direzione Provinciale di Siracusa [Προδικαστική παραπομπή — Φόρος προστιθέμενης αξίας (ΦΠΑ) — Βάση επιβολής του φόρου — Έκτη οδηγία 77/388/ΕΟΚ — Άρθρο 11, Γ, παράγραφος 1, δεύτερο εδάφιο — Περιορισμός του δικαιώματος μειώσεως της βάσεως επιβολής του φόρου σε περίπτωση μη καταβολής του τιμήματος από τον αντισυμβαλλόμενο — Περιθώριο εκτιμήσεως που διαθέτουν τα κράτη μέλη κατά τη μεταφορά στην εσωτερική έννομη τάξη — Αναλογικός χαρακτήρας της περιόδου προχρηματοδοτήσεως από την επιχείρηση]	9
2018/C 22/11	Υπόθεση C-250/16 P: Απόφαση του Δικαστηρίου (δέκατο τμήμα) της 16ης Νοεμβρίου 2017 — Ludwig-Bölkow-Systemtechnik GmbH κατά Ευρωπαϊκής Επιτροπής [Αίτηση αναιρέσεως — Ρήτρα διαιτησίας — Έκτο πρόγραμμα-πλαίσιο δραστηριοτήτων έρευνας, τεχνολογικής ανάπτυξης και επίδειξης (2002-2006) — Απόδοση μέρους των καταβληθέντων στην αναιρεσείουσα ποσών — Κατ’ αποκοπήν αποζημιώσεις]	9
2018/C 22/12	Υπόθεση C-251/16: Απόφαση του Δικαστηρίου (τέταρτο τμήμα) της 22ας Νοεμβρίου 2017 [αίτηση του Supreme Court (Ιρλανδία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Edward Cussens, John Jennings, Vincent Kingston κατά T. G. Brosnan [Προδικαστική παραπομπή — Κοινό σύστημα φόρου προστιθέμενης αξίας (ΦΠΑ) — Έκτη οδηγία 77/388/ΕΟΚ — Άρθρο 4, παράγραφος 3, στοιχείο α', και άρθρο 13, B, στοιχείο ζ' — Απαλλαγή από τον ΦΠΑ των μη περιλαμβανόμενων στο άρθρο 4, παράγραφος 3, στοιχείο α', παραδόσεων κτιρίων και του συνεχομένου εδάφους — Αρχή της απαγορεύσεως καταχρηστικών πρακτικών — Εφαρμογή της εν λόγω αρχής στο εσωτερικό δίκαιο ελλείψει εθνικών διατάξεων μεταφοράς της — Αρχές της ασφάλειας δικαίου και της προστασίας της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης]	10
2018/C 22/13	Υπόθεση C-292/16: Απόφαση του Δικαστηρίου (πρώτο τμήμα) της 23ης Νοεμβρίου 2017 [αίτηση του Helsingin hallinto-oikeus (Φινλανδία)] — Δίκη που κίνησε η A Oy (Προδικαστική παραπομπή — Ελευθερία εγκαταστάσεως — Άμεσοι φόροι — Φόρος εταιριών — Οδηγία 90/434/ΕΟΚ — Άρθρο 10, παράγραφος 2 — Εισφορά ενεργητικού — Αλλοδαπή μόνιμη εγκατάσταση που μεταβιβάζεται, στο πλαίσιο εισφοράς ενεργητικού, σε επίσης αλλοδαπή εταιρία — Εξουσία του κράτους μέλους της εισφέρουσας εταιρίας να φορολογήσει τα κέρδη ή την υπεραξία της εγκαταστάσεως αυτής που πραγματοποιούνται λόγω της εισφοράς ενεργητικού — Εθνική νομοθεσία προβλέπουσα άμεση φορολόγηση, ήδη κατά το έτος της μεταβιβάσεως, των κερδών ή της υπεραξίας — Είσπραξη του οφειλόμενου φόρου ως έσοδο του φορολογικού έτους εντός του οποίου πραγματοποιήθηκε η εισφορά ενεργητικού)	11
2018/C 22/14	Υπόθεση C-308/16: Απόφαση του Δικαστηρίου (δεύτερο τμήμα) της 16ης Νοεμβρίου 2017 [αίτηση του Naczelny Sąd Administracyjny (Πολωνία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Kozuba Premium Selection sp. z o.o. κατά Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie [Προδικαστική παραπομπή — Φορολογία — Κοινό σύστημα φόρου προστιθέμενης αξίας (ΦΠΑ) — Οδηγία 2006/112/ΕΚ — Άρθρο 12, παράγραφοι 1 και 2 — Άρθρο 135, παράγραφος 1, στοιχείο ι' — Πράξεις υποκείμενες στον φόρο — Απαλλαγή των παραδόσεων κτιρίων — Έννοια του όρου πρώτη εγκατάσταση — Έννοια του όρου μετατροπή]	11
2018/C 22/15	Συνεκδικασθείσες υποθέσεις C-374/16 και C-375/16: Απόφαση του Δικαστηρίου (πέμπτο τμήμα) της 15ης Νοεμβρίου 2017 [αιτήσεις του Bundesfinanzhof (Γερμανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Rochus Geissel, ενεργών ως εκκαθαριστής της RGEX GmbH i.L. κατά Finanzamt Neuss (C-374/16), και Finanzamt Bergisch Gladbach κατά Igor Butin (C-375/16) [Προδικαστική παραπομπή — Φορολογία — Φόρος προστιθέμενης αξίας (ΦΠΑ) — Οδηγία 2006/112/ΕΚ — Άρθρο 168, στοιχείο α', άρθρο 178, στοιχείο α' και άρθρο 226, σημείο 5 — Έκπτωση του φόρου εισροών — Στοιχεία υποχρεωτικώς αναγραφόμενα στα τιμολόγια — Δικαιολογημένη εμπιστοσύνη του υποκειμένου στον φόρο ως προς την πλήρωση των προϋποθέσεων ασκήσεως του δικαιώματος εκπτώσεως]	12
2018/C 22/16	Υπόθεση C-381/16: Απόφαση του Δικαστηρίου (δέκατο τμήμα) της 23ης Νοεμβρίου 2017 [αίτηση του Tribunal Supremo (Ισπανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Salvador Benjumea Bravo de Laguna κατά Esteban Torras Ferrazzuolo [Προδικαστική παραπομπή — Κανονισμός (ΕΚ) 207/2009 — Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης — Άρθρο 16 — Σήμα ως αντικείμενο κυριότητας — Εξομοίωση του σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης με το εθνικό σήμα — Άρθρο 18 — Μεταβίβαση σήματος καταχωρισθέντος επ’ ονόματι του ειδικού πληρεξουσίου ή αντιπροσώπου του δικαιούχου του σήματος — Εθνική διάταξη παρέχουσα τη δυνατότητα ασκήσεως αγωγής διεκδικήσεως της κυριότητας εθνικού σήματος η καταχώριση του οποίου προσβάλλει τα δικαιώματα του δικαιούχου ή πραγματοποιείται κατά παράβαση υποχρεώσεως εκ του νόμου ή εκ συμβάσεως — Συμβατό με τον κανονισμό 207/2009]	13
2018/C 22/17	Συνεκδικασθείσες υποθέσεις C-427/16 και C-428/16: Απόφαση του Δικαστηρίου (πρώτο τμήμα) της 23ης Νοεμβρίου 2017 [αιτήσεις του Sofiyski rayonen sad (Βουλγαρία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — CHEZ Elektro Bulgaria AD κατά Yordan Kotsev (C-427/16), και FrontEx International EAD κατά Emil Yanakiev (C-428/16) [Προδικαστική παραπομπή — Ανταγωνισμός — Ελεύθερη παροχή υπηρεσιών — Καθορισμός ελάχιστων αμοιβών από επαγγελματική οργάνωση δικηγόρων — Απαγόρευση επιδικάσεως ποσού δικηγορικής αμοιβής που υπολείπεται της ελάχιστης — Εθνική κανονιστική ρύθμιση κατά την οποία ο φόρος προστιθέμενης αξίας (ΦΠΑ) λογίζεται ως τμήμα της τιμής μιας υπηρεσίας που παρασχέθηκε κατά την άσκηση ελευθέριου επαγγέλματος]	13
2018/C 22/18	Υπόθεση C-507/16: Απόφαση του Δικαστηρίου (έκτο τμήμα) της 15ης Νοεμβρίου 2017 [αίτηση του Administrativen sad Sofia-grad (Βουλγαρία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Entertainment Bulgaria System EOOD κατά Direktor na Direktsia Obzhalvane i danachno-osiguritelna praktika — Sofia [Προδικαστική παραπομπή — Φορολογία — Oδηγία 2006/112/ΕΚ — Άρθρο 168, στοιχείο αʹ, άρθρο 169, στοιχείο αʹ, άρθρο 214, παράγραφος 1, στοιχεία δʹ και εʹ, και άρθρα 289 και 290 — Δυνατότητα εκπτώσεως του οφειλομένου ή καταβληθέντος φόρου προστιθέμενης αξίας (ΦΠΑ) επί των εισροών — Πράξεις εκροών πραγματοποιηθείσες σε άλλα κράτη μέλη — Απαλλαγή από τον φόρο στο κράτος μέλος στο οποίο ασκείται το δικαίωμα προς έκπτωση]	14
2018/C 22/19	Υπόθεση C-547/16: Απόφαση του Δικαστηρίου (τρίτο τμήμα) της 23ης Νοεμβρίου 2017 [αίτηση του Tribunal Supremo (Ισπανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Gasorba SL, Josefa Rico Gil, Antonio Ferrándiz González κατά Repsol Comercial de Productos Petrolíferos SA [Ανταγωνισμός — Άρθρο 101 ΣΛΕΕ — Συμφωνίες μεταξύ επιχειρήσεων — Εμπορικές σχέσεις μεταξύ πρατηριούχων και επιχειρήσεων πετρελαίων — Μακροπρόθεσμη συμφωνία αποκλειστικής προμήθειας καυσίμων — Απόφαση με την οποία η Ευρωπαϊκή Επιτροπή κηρύσσει υποχρεωτικές τις δεσμεύσεις που αναλαμβάνει μια επιχείρηση — Έκταση της υποχρεώσεως των εθνικών δικαστηρίων να εφαρμόσουν απόφαση περί αναλήψεως δεσμεύσεων που έχει εκδώσει η Επιτροπή — Άρθρο 9, παράγραφος 1, και άρθρο 16, παράγραφος 1, του κανονισμού (ΕΚ) 1/2003]	15
2018/C 22/20	Υπόθεση C-424/17 P: Αναίρεση που άσκησε στις 14 Ιουλίου 2017 ο Vilislav Andreev Kaleychev κατά της διατάξεως την οποία εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (πρώτο τμήμα) στις 22 Ιουνίου 2017 στην υπόθεση T-58/17, Kaleychev κατά Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου	16
2018/C 22/21	Υπόθεση C-455/17: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Amtsgericht Hannover (Γερμανία) στις 31 Ιουλίου 2017 — Benedikt Brisch κατά TUIfly GmbH	16
2018/C 22/22	Υπόθεση C-456/17: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Oberlandesgericht Köln (Γερμανία) στις 31 Ιουλίου 2017 — Gabriela Verena Glanzmann κ.λπ. κατά Deutsche Lufthansa AG	16
2018/C 22/23	Υπόθεση C-470/17: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Handelsgericht Wien (Αυστρία) στις 7 Αυγούστου 2017 — Teresa Coria Garcia κ.λπ. κατά Austrian Airlines AG	17
2018/C 22/24	Υπόθεση C-549/17 P: Αναίρεση που άσκησε στις 19 Σεπτεμβρίου 2017 η Ουκρανία κατά της διατάξεως την οποία εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (έκτο τμήμα) στις 19 Ιουλίου 2017 στην υπόθεση T-346/14 DEP, Yanukovych κατά Συμβουλίου	17
2018/C 22/25	Υπόθεση C-550/17 P: Αναίρεση που άσκησε στις 19 Σεπτεμβρίου 2017 η Ουκρανία κατά της διατάξεως την οποία εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (έκτο τμήμα) στις 19 Ιουλίου 2017 στην υπόθεση T-347/14 DEP, Yanukovych κατά Συμβουλίου	17
2018/C 22/26	Υπόθεση C-551/17 P: Αναίρεση που άσκησε στις 19 Σεπτεμβρίου 2017 η Ουκρανία κατά της διατάξεως την οποία εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (έκτο τμήμα) στις 19 Ιουλίου 2017 στην υπόθεση T-348/14 DEP, Yanukovych κατά Συμβουλίου	18
2018/C 22/27	Υπόθεση C-577/17: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Verwaltungsgerichtshof (Αυστρία) στις 2 Οκτωβρίου 2017 — Bundesamt für Fremdenwesen und Asyl	18
2018/C 22/28	Υπόθεση C-589/17: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Tribunal Superior de Justicia de Cataluña (Ισπανία) στις 10 Οκτωβρίου 2017 — Prenatal S.A. κατά Tribunal Económico Administrativo Regional de Cataluña (T.E.A.R.C.)	19
2018/C 22/29	Υπόθεση C-597/17: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Grondwettelijk Hof (Βέλγιο) στις 16 Οκτωβρίου 2017 — Belgisch Syndicaat van Chiropraxie κ.λπ.	19
2018/C 22/30	Υπόθεση C-598/17: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Gerechtshof ’s-Hertogenbosch (Κάτω Χώρες) στις 16 Οκτωβρίου 2017 — A-Fonds κατά Inspecteur van de Belastingdienst	20
2018/C 22/31	Υπόθεση C-601/17: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Amtsgericht Hamburg (Γερμανία) στις 18 Οκτωβρίου 2017 — Dirk Harms κ.λπ. κατά Vueling Airlines SA	21
2018/C 22/32	Υπόθεση C-604/17: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Varhoven kasatsionen sad (Βουλγαρία) στις 23 Οκτωβρίου 2017 — PM κατά AH	21
2018/C 22/33	Υπόθεση C-606/17: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Consiglio di Stato (Ιταλία) στις 20 Οκτωβρίου 2017 — IBA Molecular Italy Srl κατά Azienda ULSS n. 3 κ.λπ.	22
2018/C 22/34	Υπόθεση C-612/17: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Corte dei Conti (Ιταλία) στις 24 Οκτωβρίου 2017 — Federazione Italiana Golf (FIG) κατά Istituto Nazionale di Statistica — ISTAT, Ministero dell’Economia e delle Finanze	23
2018/C 22/35	Υπόθεση C-613/17: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Corte dei Conti (Ιταλία) στις 24 Οκτωβρίου 2017 — Federazione Italiana Sport Equestri (FISE) κατά Istituto Nazionale di Statistica — ISTAT	23
2018/C 22/36	Υπόθεση C-616/17: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το tribunal correctionnel de Foix (Γαλλία) στις 26 Οκτωβρίου 2017 — Procureur de la République κατά Mathieu Blaise κ.λπ.	24
2018/C 22/37	Υπόθεση C-618/17: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το tribunal d’instance de Limoges (Γαλλία) στις 30 Οκτωβρίου 2017 — BNP Paribas Personal Finance SA καθολική διάδοχος της εταιρίας Solfea κατά Roger Ducloux, Josée Ducloux, το γένος Lecay	25
2018/C 22/38	Υπόθεση C-619/17: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Tribunal Supremo (Ισπανία) στις 3 Νοεμβρίου 2017 — Ministerio de Defensa κατά Ana de Diego Porras	26
2018/C 22/39	Υπόθεση C-620/17: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Székesfehérvári Törvényszék (Ουγγαρία) στις 2 Νοεμβρίου 2017 — Hochtief Solutions AG Magyarországi Fióktelepe κατά Fővárosi Törvényszék	26
2018/C 22/40	Υπόθεση C-621/17: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Kúria (Ουγγαρία) στις 3 Νοεμβρίου 2017 — Kiss Gyula κατά CIB Bank Zrt. κ.λπ.	29
2018/C 22/41	Υπόθεση C-623/17: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Investigatory Powers Tribunal — Λονδίνο (Ηνωμένο Βασίλειο) στις 31 Οκτωβρίου 2017 — Privacy International κατά Secretary of State for Foreign and Commonwealth Affairs κ.λπ.	29
2018/C 22/42	Υπόθεση C-630/17: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Općinski Sud u Rijeci (Κροατία) στις 9 Νοεμβρίου 2017 — Anica Milivojević κατά Raiffeisenbanke St. Stefan-Jagerberg-Wolfsberg eGen	30
2018/C 22/43	Υπόθεση C-678/17: Προσφυγή της 5ης Δεκεμβρίου 2017 — Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά Ιρλανδίας	31
	Γενικό Δικαστήριο
2018/C 22/44	Συνεκδικασθείσες υποθέσεις T-101/15 και T-102/15: Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 30ής Νοεμβρίου 2017 — Red Bull κατά EUIPO — Optimum Mark (Συνδυασμός του κυανού και του ασημί χρώματος) Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης — Διαδικασία κηρύξεως της ακυρότητας — Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης συνιστάμενο σε συνδυασμό κυανού και ασημί χρώματος — Απόλυτος λόγος απαραδέκτου — Επαρκώς σαφής και ακριβής γραφική παράσταση — Ανάγκη συστηματικής διευθετήσεως που συνδέει τα χρώματα κατά τρόπο εκ των προτέρων προσδιορισμένο και σταθερό — Δικαιολογημένη εμπιστοσύνη — Άρθρο 4 και άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο αʹ, του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009 [νυν άρθρο 4 και άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο αʹ, του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001]	33
2018/C 22/45	Υπόθεση T-31/16: Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 28ης Νοεμβρίου 2017 — adp Gauselmann κατά EUIPO (Juwel) Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης — Αίτηση καταχωρίσεως λεκτικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης Juwel — Απόλυτος λόγος απαραδέκτου — Έλλειψη διακριτικού χαρακτήρα — Άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009 [νυν άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001)	33
2018/C 22/46	Υπόθεση T-239/16: Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 28ης Νοεμβρίου 2017 — Polskie Zdroje κατά EUIPO (perlage) Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης — Αίτηση καταχωρίσεως λεκτικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης perlage — Απόλυτος λόγος απαραδέκτου — Περιγραφικός χαρακτήρας — Άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο γ', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009 [νυν άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο γ', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001] — Έλλειψη διακριτικού χαρακτήρα κτηθέντος διά της χρήσεως — Άρθρο 7, παράγραφος 3, του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009 [νυν άρθρο 7, παράγραφος 3, του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001]	34
2018/C 22/47	Υπόθεση T-254/16: Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 28ης Νοεμβρίου 2017 — Steel Invest & Finance (Luxembourg) κατά Επιτροπής (Κρατικές ενισχύσεις — Τομέας σιδηρουργίας — Ενισχύσεις που χορήγησε το Βέλγιο σε επιχειρήσεις του τομέα της σιδηρουργίας — Απόφαση που κρίνει τις ενισχύσεις ασύμβατες προς την εσωτερική αγορά και διατάσσει την ανάκτησή τους — Υποχρέωση αιτιολογήσεως — Έννοια κρατικής ενισχύσεως — Πλεονέκτημα — Κριτήριο του ιδιώτη επενδυτή)	35
2018/C 22/48	Υπόθεση T-475/16: Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 30ής Νοεμβρίου 2017 — FTI Touristik κατά EUIPO — Prantner και Giersch (Fl) Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης — Διαδικασία ανακοπής — Αίτηση καταχωρίσεως εικονιστικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης Fl — Προγενέστερο εικονιστικό σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης fly.de — Σχετικός λόγος απαραδέκτου — Κίνδυνος συγχύσεως — Ομοιότητα των σημείων — Άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009 [νυν άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001]	35
2018/C 22/49	Υπόθεση T-633/16: Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 29ης Νοεμβρίου 2017 — Bilde κατά Κοινοβουλίου (Ρύθμιση σχετικά με την καταβολή των εξόδων και των αποζημιώσεων των βουλευτών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου — Αποζημίωση βουλευτικής επικουρίας — Ανάκτηση αχρεωστήτως καταβληθέντων ποσών — Αρμοδιότητα του Γενικού Γραμματέα — Αρχή electa una via — Δικαιώματα άμυνας — Βάρος αποδείξεως — Υποχρέωση αιτιολογήσεως — Δικαιολογημένη εμπιστοσύνη — Πολιτικά δικαιώματα — Ίση μεταχείριση — Κατάχρηση εξουσίας — Ανεξαρτησία των βουλευτών — Πλάνη περί τα πραγματικά περιστατικά — Αναλογικότητα)	36
2018/C 22/50	Υπόθεση T-634/16: Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 29ης Νοεμβρίου 2017 — Montel κατά Κοινοβουλίου (Ρύθμιση σχετικά με την καταβολή των εξόδων και των αποζημιώσεων των βουλευτών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου — Αποζημίωση βουλευτικής επικουρίας — Ανάκτηση αχρεωστήτως καταβληθέντων ποσών — Αρμοδιότητα του Γενικού Γραμματέα — Αρχή electa una via — Δικαιώματα άμυνας — Βάρος αποδείξεως — Υποχρέωση αιτιολογήσεως — Δικαιολογημένη εμπιστοσύνη — Πολιτικά δικαιώματα — Ίση μεταχείριση — Κατάχρηση εξουσίας — Ανεξαρτησία των βουλευτών — Πλάνη περί τα πραγματικά περιστατικά — Αναλογικότητα)	37
2018/C 22/51	Υπόθεση T-687/16: Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 30ής Νοεμβρίου 2017 — Koton Mağazacilik Tekstil Sanayi ve Ticaret κατά EUIPO — Nadal Esteban (STYLO & KOTON) Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης — Διαδικασία για την κήρυξη ακυρότητας — Εικονιστικό σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης STYLO & KOTON — Απόλυτος λόγος απαραδέκτου — Άρθρο 52, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009 [νυν άρθρο 59, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001] — Μη ύπαρξη κακής πίστεως	37
2018/C 22/52	Υπόθεση T-798/16: Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 30ής Νοεμβρίου 2017 — Hanso Holding κατά EUIPO (REAL) Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης — Αίτηση καταχωρίσεως του εικονιστικού σημείου REAL ως σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης — Απόλυτοι λόγοι απαραδέκτου — Περιγραφικός χαρακτήρας — Έλλειψη διακριτικού χαρακτήρα — Έλλειψη διακριτικού χαρακτήρα κτηθέντος διά της χρήσεως — Άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχεία β' και γ', και παράγραφος 3, του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009 [νυν άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχεία β' και γ', και παράγραφος 3, του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001]	38
2018/C 22/53	Υπόθεση T-895/16: Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 30ής Νοεμβρίου 2017 — Toontrack Music κατά EUIPO (SUPERIOR DRUMMER) Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης — Αίτηση καταχωρίσεως λεκτικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης SUPERIOR DRUMMER — Απόλυτος λόγος απαραδέκτου — Περιγραφικός χαρακτήρας — Άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχεία β' και γ', του κανονισμού (ΕΚ) 207/ 2009 [νυν άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχεία β' και γ', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001]	39
2018/C 22/54	Υπόθεση T-909/16: Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 28ης Νοεμβρίου 2017 — Laboratorios Ern κατά EUIPO — Sharma (NRIM Life Sciences) Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης — Διαδικασία ανακοπής — Αίτηση καταχωρίσεως λεκτικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης NRIM Life Sciences — Προγενέστερο εθνικό λεκτικό σήμα RYM — Σχετικός λόγος απαραδέκτου — Έλλειψη κινδύνου συγχύσεως — Άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009 [νυν άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/2001]	39
2018/C 22/55	Υπόθεση T-50/17: Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 30ής Νοεμβρίου 2017 — Mackevision Medien Design κατά EUIPO (TO CREATE REALITY) Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης — Αίτηση καταχωρίσεως λεκτικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης TO CREATE REALITY — Σήμα συνιστάμενο σε διαφημιστικό σύνθημα — Απόλυτος λόγος απαραδέκτου — Έλλειψη διακριτικού χαρακτήρα — Άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009 [νυν άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001]	40
2018/C 22/56	Υπόθεση T-670/16: Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 22ας Νοεμβρίου 2017 — Digital Rights Ireland κατά Επιτροπής (Προσφυγή ακυρώσεως — Χώρος ελευθερίας, δικαιοσύνης και ασφάλειας — Προστασία των φυσικών προσώπων έναντι της επεξεργασίας προσωπικών δεδομένων — Διαβίβαση δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα προς τις Ηνωμένες Πολιτείες — Εταιρία μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα ιρλανδικού δικαίου — Έλλειψη προστασίας των προσωπικών δεδομένων όσον αφορά τα νομικά πρόσωπα — Υπεύθυνος επεξεργασίας — Προσφυγή εν ονόματι μελών και υποστηρικτών — Προσφυγή υπέρ του δημοσίου συμφέροντος — Απαράδεκτο)	40
2018/C 22/57	Υπόθεση T-423/17 R: Διάταξη του Προέδρου του Γενικού Δικαστηρίου της 23ης Νοεμβρίου 2017 — Nexans France και Nexans κατά Επιτροπής (Ασφαλιστικά μέτρα — Ανταγωνισμός — Ηλεκτρικά καλώδια — Απόρριψη της αιτήσεως εμπιστευτικής μεταχειρίσεως ορισμένων πληροφοριών που περιλαμβάνονται σε απόφαση διαπιστώνουσα παράβαση του άρθρου 101 ΣΛΕΕ — Αίτηση λήψεως προσωρινών μέτρων — Έλλειψη επείγοντος)	41
2018/C 22/58	Υπόθεση T-526/17: Προσφυγή-αγωγή της 7ης Αυγούστου 2017 — Ruiz Jayo κ.λπ. κατά Ενιαίου Συμβουλίου Εξυγίανσης (SRB)	42
2018/C 22/59	Υπόθεση T-693/17: Προσφυγή-αγωγή της 5ης Οκτωβρίου 2017 — García Gómez κ.λπ. κατά Ενιαίου Συμβουλίου Εξυγίανσης (SRB)	42
2018/C 22/60	Υπόθεση T-719/17: Προσφυγή της 23ης Οκτωβρίου 2017 — DuPont de Nemours κ.λπ. κατά Επιτροπής	43
2018/C 22/61	Υπόθεση T-727/17: Προσφυγή της 26ης Οκτωβρίου 2017 — PP κ.λπ. κατά ΕΥΕΔ	45
2018/C 22/62	Υπόθεση T-728/17: Προσφυγή της 24ης Οκτωβρίου 2017 — Marinvest και Porting κατά Επιτροπής	46
2018/C 22/63	Υπόθεση T-731/17: Προσφυγή-αγωγή της 30ής Οκτωβρίου 2017 — Escribà Serra κ.λπ. κατά Ενιαίου Συμβουλίου Εξυγίανσης (SRB)	48
2018/C 22/64	Υπόθεση T-734/17: Προσφυγή της 3ης Νοεμβρίου 2017 — ViaSat κατά Επιτροπής	48
2018/C 22/65	Υπόθεση T-738/17: Προσφυγή της 3ης Νοεμβρίου 2017 — STIF-IDF κατά Επιτροπής	49
2018/C 22/66	Υπόθεση T-748/17: Προσφυγή της 15ης Νοεμβρίου 2017 — TrekStor κατά EUIPO — Beats Electronics (i.Beat)	50
2018/C 22/67	Υπόθεση T-749/17: Προσφυγή της 14ης Νοεμβρίου 2017 — TrekStor κατά EUIPO — Beats Electronics (i.Beat jess)	50
2018/C 22/68	Υπόθεση T-750/17: Προσφυγή της 10ης Νοεμβρίου 2017 — Izba Gospodarcza Producentów i Operatorów Urządzeń Rozrywkowych κατά Επιτροπής	51
2018/C 22/69	Υπόθεση T-756/17: Προσφυγή της 13ης Νοεμβρίου 2017 — CMS Hasche Sigle κατά EUIPO (WORLD LAW GROUP)	53
2018/C 22/70	Υπόθεση T-758/17: Προσφυγή της 17ης Νοεμβρίου 2017 — Perfect Bar κατά EUIPO (PERFECT BAR)	53
2018/C 22/71	Υπόθεση T-759/17: Προσφυγή της 17ης Νοεμβρίου 2017 — Perfect Bar κατά EUIPO (PERFECT Bar)	54
2018/C 22/72	Υπόθεση T-760/17: Προσφυγή της 20ής Νοεμβρίου 2017 — Meesenburg Großhandel κατά EUIPO (Triotherm+)	55
2018/C 22/73	Υπόθεση T-762/17: Προσφυγή της 21ης Νοεμβρίου 2017 — Grammer κατά EUIPO (Απεικόνιση γεωμετρικής φιγούρας)	55
2018/C 22/74	Υπόθεση T-763/17: Προσφυγή της 21ης Νοεμβρίου 2017 — Septona κατά EUIPO — Intersnack Group (welly)	56
2018/C 22/75	Υπόθεση T-765/17: Προσφυγή της 23ης Νοεμβρίου 2017 — Kiku κατά ΚΓΦΠ — Sächsisches Landesamt für Umwelt, Landwirtschaft und Geologie (Pinova)	56
2018/C 22/76	Υπόθεση T-766/17: Προσφυγή της 23ης Νοεμβρίου 2017 — Eglo Leuchten κατά EUIPO — Di-Ka (Σχέδιο λάμπας)	57
2018/C 22/77	Υπόθεση T-767/17: Προσφυγή της 23ης Νοεμβρίου 2017 — Eglo Leuchten κατά EUIPO — Briloner Leuchten (Λάμπα τοίχου)	58
2018/C 22/78	Υπόθεση T-769/17: Προσφυγή της 20ής Νοεμβρίου 2017 — roelliroelli confectionery schweiz κατά EUIPO — Tanner (ALPRAUSCH)	58
2018/C 22/79	Υπόθεση T-772/17: Προσφυγή της 27ης Νοεμβρίου 2017 — Café del Mar κ.λπ. κατά EUIPO — Guiral Broto (Café del Mar)	59
2018/C 22/80	Υπόθεση T-773/17: Προσφυγή της 27ης Νοεμβρίου 2017 — Café del Mar κ.λπ. κατά EUIPO — Guiral Broto (Café del Mar)	60
2018/C 22/81	Υπόθεση T-774/17: Προσφυγή της 29ης Νοεμβρίου 2017 — Café del Mar κ.λπ. κατά EUIPO — Guiral Broto (C del M)	60
2018/C 22/82	Υπόθεση T-777/17: Προσφυγή της 23ης Νοεμβρίου 2017 — Pan κατά EUIPO — Entertainment One UK (TOBBIA)	61
2018/C 22/83	Υπόθεση T-509/16: Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 22ας Νοεμβρίου 2017 — Baradel κ.λπ. κατά ΕΤαΕ	62
2018/C 22/84	Υπόθεση T-244/17: Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 17ης Νοεμβρίου 2017 — António Conde & Companhia κατά Επιτροπής	62

IV Πληροφορίες

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΠΡΟΕΡΧΟΜΕΝΕΣ ΑΠΟ ΤΑ ΘΕΣΜΙΚΑ ΚΑΙ ΛΟΙΠΑ ΟΡΓΑΝΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥΣ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ

Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης

22.1.2018

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 22/1

Τελευταίες δημοσιεύσεις του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

(2018/C 022/01)

Τελευταία δημοσίευση

ΕΕ C 13 της 15.1.2018

Ιστορικό των προηγούμενων δημοσιεύσεων

ΕΕ C 5 της 8.1.2018

ΕΕ C 437 της 18.12.2017

ΕΕ C 424 της 11.12.2017

ΕΕ C 412 της 4.12.2017

ΕΕ C 402 της 27.11.2017

ΕΕ C 392 της 20.11.2017

Τα κείμενα αυτά είναι διαθέσιμα στον δικτυακό τόπο

EUR-Lex: http://eur-lex.europa.eu

V Γνωστοποιήσεις

ΔΙΚΑΙΟΔΟΤΙΚΕΣ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΕΣ

Δικαστήριο

22.1.2018

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 22/2

Απόφαση του Δικαστηρίου (ένατο τμήμα) της 23ης Νοεμβρίου 2017 — Servizi assicurativi del commercio estero SpA (SACE), Sace BT SpA κατά Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Ιταλικής Δημοκρατίας

(Υπόθεση C-472/15 P) (1)

((Αίτηση αναιρέσεως - Κρατικές ενισχύσεις - Ασφάλιση εξαγωγικών πιστώσεων - Παροχή αντασφαλιστικής καλύψεως εκ μέρους δημόσιας επιχειρήσεως προς τη θυγατρική της - Εισφορές κεφαλαίου προς κάλυψη των ζημιών της θυγατρικής - Έννοια των κρατικών ενισχύσεων - Δυνατότητα καταλογισμού στο κράτος - Κριτήριο του ιδιώτη επενδυτή))

(2018/C 022/02)

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσες: Servizi assicurativi del commercio estero SpA (SACE), Sace BT SpA (εκπρόσωποι: M. Siragusa και G. Rizza, avvocati)

Λοιποί διάδικοι στην αναιρετική διαδικασία: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: L. Flynn, G. Conte και D. Grespan), Ιταλική Δημοκρατία (εκπρόσωποι: G. Palmieri, επικουρούμενη από τον S. Fiorentino, avvocato dello Stato)

Διατακτικό

Το Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την αίτηση αναιρέσεως.

2)	Η Servizi assicurativi del commercio estero SpA (SACE) και η Sace BT SpA φέρουν, πέραν των δικαστικών εξόδων τους, και τα έξοδα στα οποία υποβλήθηκε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή στο πλαίσιο της αναιρετικής διαδικασίας.

3)	Η Ιταλική Δημοκρατία φέρει τα δικαστικά έξοδά της.

(1) EE C 381 της 16.11.2015.

22.1.2018

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 22/3

Απόφαση του Δικαστηρίου (τρίτο τμήμα) της 23ης Νοεμβρίου 2017 — Bionorica SE (C-596/15 P), Diapharm GmbH & Co. KG (C-597/15 P) κατά Ευρωπαϊκής Επιτροπής

(Συνεκδικασθείσες υποθέσεις C-596/15 P και C-597/15 P) (1)

([Αίτηση αναιρέσεως - Δημόσια υγεία - Προστασία των καταναλωτών - Κανονισμός (ΕΚ) 1924/2006 - Ισχυρισμοί επί θεμάτων υγείας που διατυπώνονται για τα τρόφιμα - Άρθρο 13, παράγραφος 3 - Κατάλογος επιτρεπόμενων ισχυρισμών επί θεμάτων υγείας που διατυπώνονται για τα τρόφιμα - Ουσίες φυτικής προελεύσεως - Ισχυρισμοί επί θεμάτων υγείας σε εκκρεμότητα - Προσφυγή κατά παραλείψεως - Άρθρο 265 ΣΛΕΕ - Λήψη θέσεως από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή - Έννομο συμφέρον - Ενεργητική νομιμοποίηση])

(2018/C 022/03)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσες: Bionorica SE (C-596/15 P), Diapharm GmbH & Co. KG (C-597/15 P) (εκπρόσωποι: M. Weidner, T. Guttau και N. Hußmann, Rechtsanwälte)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: S. Grünheid και M. Wilderspin)

Διατακτικό

Το Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Αναιρεί τη διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης της 16ης Σεπτεμβρίου 2015, Bionorica κατά Επιτροπής (T-619/14, μη δημοσιευθείσα, EU:T:2015:723).

2)	Απορρίπτει ως απαράδεκτη την προσφυγή κατά παραλείψεως που άσκησε η Bionorica SE στην υπόθεση T-619/14.

3)	Απορρίπτει την αίτηση αναιρέσεως στην υπόθεση C-597/15 P.

4)	Η Bionorica SE και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή φέρουν, εκάστη, τα δικαστικά έξοδά τους στα οποία υποβλήθηκαν τόσο πρωτοδίκως στην υπόθεση T-619/14 όσο και κατ’ αναίρεση στην υπόθεση C-596/15 P.

5)	Καταδικάζει τη Diapharm GmbH & Co. KG στα δικαστικά έξοδα της αναιρετικής δίκης στην υπόθεση C-597/15 P.

(1) EE C 16 της 18.1.2016.

22.1.2018

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 22/3

Απόφαση του Δικαστηρίου (τέταρτο τμήμα) της 16ης Νοεμβρίου 2017 [αίτηση του College van Beroep voor het Bedrijfsleven (Κάτω Χώρες) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Robeco Hollands Bezit NV κ.λπ. κατά Stichting Autoriteit Financiële Markten (AFM)

(Υπόθεση C-658/15) (1)

((Προδικαστική παραπομπή - Οδηγία 2004/39/ΕΚ - Αγορές χρηματοπιστωτικών μέσων - Άρθρο 4, παράγραφος 1, σημείο 14 - Έννοια της «ρυθμιζόμενης αγοράς» - Πεδίο εφαρμογής - Σύστημα στο οποίο μετέχουν, αφενός, μεσίτες εκπροσωπούντες επενδυτές και, αφετέρου, πράκτορες οργανισμών επενδύσεων «ανοικτού τύπου» με υποχρέωση εκτελέσεως των σχετικών με τα κεφάλαια των επενδυτών εντολών))

(2018/C 022/04)

Γλώσσα διαδικασίας: η ολλανδική

Αιτούν δικαστήριο

College van Beroep voor het Bedrijfsleven

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Robeco Hollands Bezit NV κ.λπ.

κατά

Stichting Autoriteit Financiële Markten (AFM)

Διατακτικό

Το άρθρο 4, παράγραφος 1, σημείο 14, της οδηγίας 2004/39/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 21ης Απριλίου 2004, για τις αγορές χρηματοπιστωτικών μέσων, για την τροποποίηση των οδηγιών 85/611/ΕΟΚ και 93/6/ΕΟΚ του Συμβουλίου και της οδηγίας 2000/12/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου και για την κατάργηση της οδηγίας 93/22/ΕΟΚ του Συμβουλίου, έχει την έννοια ότι εμπίπτει στη «ρυθμιζόμενη αγορά», κατά τη διάταξη αυτή, σύστημα διαπραγματεύσεως, στο πλαίσιο του οποίου πλείονες πράκτορες οργανισμών επενδύσεων και μεσίτες εκπροσωπούν οργανισμούς επενδύσεων «ανοικτού τύπου» και επενδυτές, αντιστοίχως, και το οποίο έχει μοναδικό σκοπό να συνδράμει αυτούς τους οργανισμούς επενδύσεων όσον αφορά την υποχρέωσή τους να εκτελούν τις εντολές αγοράς και πωλήσεως μεριδίων τις οποίες δίνουν οι εν λόγω επενδυτές.

(1) ΕΕ C 98 της 14.3.2016.

22.1.2018

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 22/4

Απόφαση του Δικαστηρίου (τμήμα μείζονος συνθέσεως) της 14ης Νοεμβρίου 2017 [αίτηση του Cour de cassation (Γαλλία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Président de l’Autorité de la concurrence κατά Association des producteurs vendeurs d’endives (APVE) κ.λπ.

(Υπόθεση C-671/15) (1)

([Προδικαστική παραπομπή - Κοινή γεωργική πολιτική - Άρθρο 42 ΣΛΕΕ - Κανονισμός (ΕΚ) 2200/96 - Κανονισμός (ΕΚ) 1182/2007 - Κανονισμός (ΕΚ) 1234/2007 - Πρακτικές αντίθετες προς τους κανόνες ανταγωνισμού - Άρθρο 101 ΣΛΕΕ - Κανονισμός 26 - Κανονισμός (ΕΚ) 1184/2006 - Οργανώσεις παραγωγών - Ενώσεις οργανώσεων παραγωγών - Καθήκοντα των εν λόγω οργανώσεων και ενώσεων - Πρακτική καθορισμού ελάχιστων τιμών πωλήσεως - Πρακτική συνεννοήσεως σχετικά με τις ποσότητες που διατίθενται στην αγορά - Πρακτική ανταλλαγής στρατηγικών πληροφοριών - Γαλλική αγορά των ραδικιών αντίβ])

(2018/C 022/05)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Αιτούν δικαστήριο

Cour de cassation

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Président de l’Autorité de la concurrence

κατά

Association des producteurs vendeurs d’endives (APVE), Association Comité économique régional agricole fruits et légumes de Bretagne (Cerafel), Fraileg SARL, Prim’Santerre SARL, Union des endiviers, anciennement Fédération nationale des producteurs d’endives (FNPE), Soleil du Nord SARL, Comité économique fruits et légumes du Nord de la France (Celfnord), Association des producteurs d’endives de France (APEF), Section nationale de l’endive (SNE), Fédération du commerce de l’endive (FCE), France endives société coopérative agricole, Cambrésis Artois-Picardie endives (CAP’Endives) société coopérative agricole, Marché de Phalempin société coopérative agricole, Primacoop société coopérative agricole, Coopérative agricole du marais audomarois (Sipema), Valois-Fruits union de sociétés coopératives agricoles, Groupe Perle du Nord SAS, Ministre de l’Économie, de l’Industrie et du Numérique

Διατακτικό

Το άρθρο 101 ΣΛΕΕ, σε συνδυασμό με το άρθρο 2 του κανονισμού 26 του Συμβουλίου, της 4ης Απριλίου 1962, περί εφαρμογής ορισμένων κανόνων ανταγωνισμού στην παραγωγή και την εμπορία γεωργικών προϊόντων, το άρθρο 11, παράγραφος 1, του κανονισμού (ΕΚ) 2200/96 του Συμβουλίου, της 28ης Οκτωβρίου 1996, για την κοινή οργάνωση των αγορών στον τομέα των οπωροκηπευτικών, το άρθρο 2 του κανονισμού (ΕΚ) 1184/2006 του Συμβουλίου, της 24ης Ιουλίου 2006, περί εφαρμογής ορισμένων κανόνων ανταγωνισμού στην παραγωγή και την εμπορία γεωργικών προϊόντων, όπως τροποποιήθηκε με τον κανονισμό (ΕΚ) 1234/2007 του Συμβουλίου, της 22ας Οκτωβρίου 2007, το άρθρο 3, παράγραφος 1, του κανονισμού (ΕΚ) 1182/2007 του Συμβουλίου, της 26ης Σεπτεμβρίου 2007, για τη θέσπιση ειδικών κανόνων όσον αφορά τον τομέα των οπωροκηπευτικών, για την τροποποίηση των οδηγιών 2001/112/ΕΚ και 2001/113/ΕΚ και των κανονισμών (ΕΟΚ) 827/68, (ΕΚ) 2200/96, (ΕΚ) 2201/96, (ΕΚ) 2826/2000, (ΕΚ) 1782/2003 και (ΕΚ) 318/2006 και για την κατάργηση του κανονισμού (ΕΚ) 2202/96, καθώς και το άρθρο 122, πρώτο εδάφιο, και τα άρθρα 175 και 176 του κανονισμού 1234/2007, όπως τροποποιήθηκε με τον κανονισμό (ΕΚ) 491/2009 του Συμβουλίου, της 25ης Μαΐου 2009, έχει την έννοια ότι:

—

πρακτικές οι οποίες αφορούν τον συλλογικό καθορισμό ελάχιστων τιμών πωλήσεως, συνεννόηση όσον αφορά τις διατιθέμενες στην αγορά ποσότητες ή ανταλλαγή στρατηγικών πληροφοριών, όπως οι επίμαχες στην κύρια δίκη, δεν δύνανται να εξαιρούνται από την κατά το άρθρο 101, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ απαγόρευση των συμπράξεων, οσάκις συμφωνούνται μεταξύ διαφορετικών οργανώσεων παραγωγών ή ενώσεων οργανώσεων παραγωγών, καθώς και με οντότητες μη αναγνωρισμένες από κράτος μέλος για την επίτευξη σκοπού που έχει καθοριστεί από τον νομοθέτη της Ευρωπαϊκής Ένωσης στο πλαίσιο της κοινής οργανώσεως της οικείας αγοράς, όπως είναι οι επαγγελματικές οργανώσεις οι οποίες δεν έχουν το καθεστώς οργανώσεως παραγωγών, ενώσεως οργανώσεων παραγωγών ή διεπαγγελματικής οργανώσεως υπό την έννοια των εφαρμοστέων κανόνων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, και

—

πρακτικές οι οποίες αφορούν συνεννόηση σχετικά με τις τιμές ή τις διατιθέμενες στην αγορά ποσότητες ή την ανταλλαγή στρατηγικών πληροφοριών, όπως οι επίμαχες στην κύρια δίκη, δύνανται να εξαιρούνται από την κατά το άρθρο 101, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ απαγόρευση των συμπράξεων, οσάκις συμφωνούνται μεταξύ μελών της ίδιας οργανώσεως παραγωγών ή της ίδιας ενώσεως οργανώσεων παραγωγών που έχει αναγνωρισθεί από κράτος μέλος και είναι απολύτως απαραίτητες για την επίτευξη του σκοπού ή των σκοπών που έχουν ανατεθεί στην οικεία οργάνωση παραγωγών ή την οικεία ένωση οργανώσεων παραγωγών σύμφωνα με τους εφαρμοστέους κανόνες της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

(1) ΕΕ C 90 της 7.3.2016.

22.1.2018

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 22/5

Απόφαση του Δικαστηρίου (έκτο τμήμα) της 22ας Νοεμβρίου 2017 — Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά Bilbaína de Alquitranes, SA κ.λπ.

(Υπόθεση C-691/15 P) (1)

([Αίτηση αναιρέσεως - Περιβάλλον - Κανονισμός (ΕΚ) 1272/2008 - Ταξινόμηση, επισήμανση και συσκευασία ορισμένων ουσιών και μειγμάτων - Κανονισμός (ΕΕ) 944/2013 - Ταξινόμηση της πίσσας από λιθανθρακόπισσα υψηλής θερμοκρασίας - Κατηγορίες οξείας τοξικότητας για το υδάτινο περιβάλλον (H400) και χρόνιας τοξικότητας για το υδάτινο περιβάλλον (H410) - Υποχρέωση επιμέλειας - Πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως])

(2018/C 022/06)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: K. Talabér-Ritz και P.J. Loewenthal)

Λοιποί διάδικοι στην αναιρετική διαδικασία: Bilbaína de Alquitranes, SA, Deza, a.s., Industrial Química del Nalón, SA, Koppers Denmark A/S, Koppers UK Ltd, Koppers Netherlands BV, Rütgers basic aromatics GmbH, Rütgers Belgium NV, Rütgers Poland Sp. z o.o., Bawtry Carbon International Ltd, Grupo Ferroatlántica, SA, SGL Carbon GmbH, SGL Carbon GmbH, SGL Carbon, SGL Carbon, SA, SGL Carbon Polska S.A., ThyssenKrupp Steel Europe AG, Tokai erftcarbon GmbH (εκπρόσωποι: K. Van Maldegem, C. Mereu και M. Grunchard, avocats και P. Sellar, advocate)· Ευρωπαϊκός Οργανισμός Χημικών Προϊόντων (εκπρόσωποι: N. Herbatschek, W. Broere και M. Heikkilä), GrafTech Iberica, SL (εκπρόσωποι: C. Mereu, K. Van Maldegem και M. Grunchard, avocats και P. Sellar, advocate)

Παρεμβαίνοντες υπέρ της αναιρεσείουσας: Βασίλειο της Δανίας (εκπρόσωποι: C. Thorning και M. N. Lyshøj), Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας (εκπρόσωποι: T. Henze, J. Möller και R. Kanitz), Βασίλειο των Κάτω Χωρών (εκπρόσωποι: M. Bulterman, C. S. Schillemans και J. Langer)

Διατακτικό

Το Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την αίτηση αναιρέσεως.

Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή φέρει τα δικαστικά έξοδά της και καταδικάζεται στα δικαστικά έξοδα των Bilbaína de Alquitranes SA, Deza, a.s., Industrial Química del Nalón SA, Koppers Denmark A/S, Koppers UK Ltd, Koppers Netherlands BV, Rütgers basic aromatics GmbH, Rütgers Belgium NV, Rütgers Poland sp. z o.o., Bawtry Carbon International Ltd, Grupo Ferroatlántica SA, SGL Carbon GmbH (Γερμανία), SGL Carbon GmbH (Αυστρία), SGL Carbon, SGL Carbon SA, SGL Carbon Polska S.A., ThyssenKrupp Steel Europe AG και Tokai erftcarbon GmbH, συμπεριλαμβανομένων των εξόδων που αφορούν τη διαδικασία ασφαλιστικών μέτρων στο πλαίσιο της οποίας εκδόθηκε η διάταξη του Αντιπροέδρου του Δικαστηρίου της 7ης Ιουλίου 2016, Επιτροπή κατά Bilbaína de Alquitranes κ.λπ. (C-691/15 P-R, μη δημοσιευθείσα, EU:C:2016:597).

3)	Το Βασίλειο της Δανίας, η Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας και το Βασίλειο των Κάτω Χωρών φέρουν τα δικαστικά έξοδά τους.

4)	Η GrafTech Iberica SL και ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Χημικών Προϊόντων φέρουν τα δικαστικά έξοδά τους.

(1) ΕΕ C 106 της 21.3.2016.

22.1.2018

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 22/6

Απόφαση του Δικαστηρίου (τμήμα μείζονος συνθέσεως) της 14ης Νοεμβρίου 2017 — British Airways plc κατά Ευρωπαϊκής Επιτροπής

(Υπόθεση C-122/16 P) (1)

((Αίτηση αναιρέσεως - Ανταγωνισμός - Συμπράξεις - Ευρωπαϊκή αγορά αεροπορικών μεταφορών φορτίου - Απόφαση της Επιτροπής που αφορά συμφωνίες και εναρμονισμένες πρακτικές σχετικές με διάφορα στοιχεία της τιμής των υπηρεσιών αεροπορικών μεταφορών φορτίου - Πλημμέλεια της αιτιολογίας - Λόγος δημοσίας τάξεως που εξετάζεται αυτεπαγγέλτως από τον δικαστή της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Απαγόρευση αποφάνσεως ultra petita - Αιτήματα του δικογράφου της πρωτοδίκως ασκηθείσας προσφυγής με τα οποία ζητείται η μερική ακύρωση της επίδικης αποφάσεως - Απαγορεύεται στο Γενικό Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης να αποφασίσει την ολική ακύρωση της επίδικης αποφάσεως - Άρθρο 47 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Δικαίωμα αποτελεσματικής ένδικης προστασίας))

(2018/C 022/07)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: British Airways plc (εκπρόσωποι: J. Turner, QC, και R. O’Donoghue, barrister, ενεργούντες κατ’ εντολή της A. Lyle-Smythe, solicitor)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: N. Khan και A. Dawes)

Διατακτικό

Το Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την αίτηση αναιρέσεως.

2)	Καταδικάζει την British Airways plc στα δικαστικά έξοδα.

(1) ΕΕ C 191 της 30.5.2016.

22.1.2018

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 22/7

Απόφαση του Δικαστηρίου (τμήμα μείζονος συνθέσεως) της 14ης Νοεμβρίου 2017 [αίτηση του High Court of Justice (England & Wales), Queen’s Bench Division (Administrative Court) — (Ηνωμένο Βασίλειο) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Toufik Lounes κατά Secretary of State for the Home Department

(Υπόθεση C-165/16) (1)

((Προδικαστική παραπομπή - Ιθαγένεια της Ένωσης - Άρθρο 21 ΣΛΕΕ - Οδηγία 2004/38/ΕΚ - Δικαιούχοι - Διπλή ιθαγένεια - Πολίτης της Ένωσης που απέκτησε την ιθαγένεια του κράτους μέλους υποδοχής, διατηρώντας παράλληλα την αρχική του ιθαγένεια - Δικαίωμα διαμονής, εντός αυτού του κράτους μέλους, υπηκόου τρίτου κράτους, μέλους της οικογένειας του πολίτη της Ένωσης))

(2018/C 022/08)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Αιτούν δικαστήριο

High Court of Justice (England & Wales), Queen’s Bench Division (Administrative Court)

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Toufik Lounes

κατά

Secretary of State for the Home Department

Διατακτικό

Η οδηγία 2004/38/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 29ης Απριλίου 2004, σχετικά με το δικαίωμα των πολιτών της Ένωσης και των μελών των οικογενειών τους να κυκλοφορούν και να διαμένουν ελεύθερα στην επικράτεια των κρατών μελών, για την τροποποίηση του κανονισμού (ΕΟΚ) 1612/68 και την κατάργηση των οδηγιών 64/221/ΕΟΚ, 68/360/ΕΟΚ, 72/194/ΕΟΚ, 73/148/ΕΟΚ, 75/34/ΕΟΚ, 75/35/ΕΟΚ, 90/364/ΕΟΚ, 90/365/ΕΟΚ και 93/96/ΕΟΚ, έχει την έννοια ότι, σε περίπτωση κατά την οποία πολίτης της Ευρωπαϊκής Ένωσης έκανε χρήση του δικαιώματός του ελεύθερης κυκλοφορίας, μεταβαίνοντας και διαμένοντας σε κράτος μέλος διαφορετικό από εκείνο του οποίου έχει την ιθαγένεια, δυνάμει του άρθρου 7, παράγραφος 1, ή του άρθρου 16, παράγραφος 1, της οδηγίας αυτής, στη συνέχεια δε απέκτησε την ιθαγένεια αυτού του κράτους μέλους, διατηρώντας παράλληλα και την αρχική του ιθαγένεια, και μετά από κάποια χρόνια συνήψε γάμο με υπήκοο τρίτου κράτους με τον οποίο εξακολουθεί να διαμένει στο έδαφος του εν λόγω κράτους μέλους, ο υπήκοος αυτός δεν έχει δευτερογενές δικαίωμα διαμονής στο οικείο κράτος μέλος βάσει των διατάξεων της εν λόγω οδηγίας. Μπορεί, εντούτοις, να έχει το εν λόγω δικαίωμα διαμονής δυνάμει του άρθρου 21, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ, υπό προϋποθέσεις οι οποίες δεν πρέπει να είναι αυστηρότερες από τις προβλεπόμενες στην οδηγία 2004/38 για την παροχή του δικαιώματος αυτού σε υπήκοο τρίτου κράτους, ο οποίος είναι μέλος της οικογένειας πολίτη της Ένωσης που άσκησε το δικαίωμά του ελεύθερης κυκλοφορίας, εγκαθιστάμενος σε κράτος μέλος διαφορετικό από εκείνο του οποίου έχει την ιθαγένεια.

(1) ΕΕ C 191 της 30.5.2016.

22.1.2018

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 22/8

Απόφαση του Δικαστηρίου (δεύτερο τμήμα) της 22ας Νοεμβρίου 2017 [αίτηση του Varhoven administrativen sad (Βουλγαρία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Asotsiatsia na balgarskite predpriyatia za mezhdunarodni prevozi i patishtata (Aebtri) κατά Nachalnik na Mitnitsa Burgas

(Υπόθεση C-224/16) (1)

([Προδικαστική παραπομπή - Τελωνειακή ένωση - Εξωτερική διαμετακόμιση - Οδική μεταφορά εμπορευμάτων βάσει δελτίου TIR - Άρθρο 267 ΣΛΕΕ - Αρμοδιότητα του Δικαστηρίου να ερμηνεύσει τα άρθρα 8 και 11 της Σύμβασης TIR - Μη εξόφληση πράξης μεταφοράς βάσει δελτίου TIR - Ευθύνη του εγγυοδοτικού οργανισμού - Άρθρο 8, παράγραφος 7, της Σύμβασης TIR - Υποχρέωση να απαιτείται η πληρωμή, στον μεγαλύτερο δυνατό βαθμό, από τον άμεσο οφειλέτη ή τους άμεσους οφειλέτες, πριν να απαιτηθεί η πληρωμή από τον εγγυοδοτικό οργανισμό - Επεξηγηματικές σημειώσεις συνημμένες στη Σύμβαση TIR - Κανονισμός (ΕΟΚ) 2454/93 - Άρθρο 457, παράγραφος 2 - Κοινοτικός τελωνειακός κώδικας - Άρθρα 203 και 213 - Πρόσωπα τα οποία απέκτησαν ή κατείχαν τα εμπορεύματα και γνώριζαν ή όφειλαν ευλόγως να γνωρίζουν ότι τα εμπορεύματα αυτά απομακρύνθηκαν από την τελωνειακή επιτήρηση])

(2018/C 022/09)

Γλώσσα διαδικασίας: η βουλγαρική

Αιτούν δικαστήριο

Varhoven administrativen sad

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Asotsiatsia na balgarskite predpriyatia za mezhdunarodni prevozi i patishtata (Aebtri)

κατά

Nachalnik na Mitnitsa Burgas

Διατακτικό

Το Δικαστήριο είναι αρμόδιο να αποφαίνεται με προδικαστικές αποφάσεις επί της ερμηνείας των άρθρων 8 και 11 της τελωνειακής Σύμβασης περί της διεθνούς μεταφοράς εμπορευμάτων βάσει των δελτίων TIR, που υπεγράφη στη Γενεύη στις 14 Νοεμβρίου 1975 και εγκρίθηκε εξ ονόματος της Ευρωπαϊκής Οικονομικής Κοινότητας με τον κανονισμό (ΕΟΚ) 2112/78 του Συμβουλίου, της 25ης Ιουλίου 1978, όπως τροποποιήθηκε και δημοσιεύτηκε σε κωδικοποιημένη μορφή με την απόφαση 2009/477/ΕΚ του Συμβουλίου, της 28ης Μαΐου 2009.

Το άρθρο 8, παράγραφος 7, της τελωνειακής Σύμβασης περί της διεθνούς μεταφοράς εμπορευμάτων βάσει των δελτίων TIR, η οποία εγκρίθηκε εξ ονόματος της Ευρωπαϊκής Οικονομικής Κοινότητας με τον κανονισμό 2112/78, όπως τροποποιήθηκε και δημοσιεύτηκε σε κωδικοποιημένη μορφή με την απόφαση 2009/477, έχει την έννοια ότι σε περίπτωση όπως η επίμαχη στην κύρια δίκη οι τελωνειακές αρχές έχουν εκπληρώσει την επιβαλλόμενη από την εν λόγω διάταξη υποχρέωση να απαιτήσουν την καταβολή των ζητούμενων εισαγωγικών δασμών και φόρων, στον μεγαλύτερο δυνατό βαθμό, από τον κάτοχο του δελτίου TIR ως άμεσο οφειλέτη των ποσών αυτών, προτού τα απαιτήσουν από τον εγγυοδοτικό οργανισμό.

Το άρθρο 203, παράγραφος 3, τρίτη περίπτωση, και το άρθρο 213 του κανονισμού (ΕΟΚ) 2913/92 του Συμβουλίου, της 12ης Οκτωβρίου 1992, περί θεσπίσεως κοινοτικού τελωνειακού κώδικα, όπως τροποποιήθηκε με τον κανονισμό (ΕΚ) 1791/2006 του Συμβουλίου, της 20ής Νοεμβρίου 2006, έχουν την έννοια ότι το γεγονός ότι ένας παραλήπτης απέκτησε και κατείχε ορισμένο εμπόρευμα για το οποίο γνώριζε ότι είχε μεταφερθεί βάσει δελτίου TIR και το γεγονός ότι δεν έχει αποδειχθεί ότι το οικείο εμπόρευμα προσκομίσθηκε ή διασαφήθηκε στο τελωνείο προορισμού δεν αρκούν αφεαυτών για να γίνει δεκτό ότι ο εν λόγω παραλήπτης γνώριζε ή όφειλε ευλόγως να γνωρίζει ότι το συγκεκριμένο εμπόρευμα έχει απομακρυνθεί από την τελωνειακή επιτήρηση, κατά την έννοια της πρώτης εκ των ανωτέρω διατάξεων, και ότι, ως εκ τούτου, αυτός πρέπει να θεωρηθεί από κοινού και εις ολόκληρον υπεύθυνος για την τελωνειακή οφειλή, κατά την έννοια της δεύτερης εκ των ανωτέρω διατάξεων.

(1) ΕΕ C 243 της 4.7.2016.

22.1.2018

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 22/9

Απόφαση του Δικαστηρίου (πρώτο τμήμα) της 23ης Νοεμβρίου 2017 [αίτηση της Commissione tributaria provinciale di Siracusa (Ιταλία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Enzo Di Maura κατά Agenzia delle Entrate — Direzione Provinciale di Siracusa

(Υπόθεση C-246/16) (1)

([Προδικαστική παραπομπή - Φόρος προστιθέμενης αξίας (ΦΠΑ) - Βάση επιβολής του φόρου - Έκτη οδηγία 77/388/ΕΟΚ - Άρθρο 11, Γ, παράγραφος 1, δεύτερο εδάφιο - Περιορισμός του δικαιώματος μειώσεως της βάσεως επιβολής του φόρου σε περίπτωση μη καταβολής του τιμήματος από τον αντισυμβαλλόμενο - Περιθώριο εκτιμήσεως που διαθέτουν τα κράτη μέλη κατά τη μεταφορά στην εσωτερική έννομη τάξη - Αναλογικός χαρακτήρας της περιόδου προχρηματοδοτήσεως από την επιχείρηση])

(2018/C 022/10)

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Αιτούν δικαστήριο

Commissione tributaria provinciale di Siracusa

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Enzo Di Maura

κατά

Agenzia delle Entrate — Direzione Provinciale di Siracusa

Διατακτικό

Το άρθρο 11, Γ, παράγραφος 1, δεύτερο εδάφιο, της έκτης οδηγίας 77/388/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 17ης Μαΐου 1977, περί εναρμονίσεως των νομοθεσιών των κρατών μελών, των σχετικών με τους φόρους κύκλου εργασιών — Κοινό σύστημα φόρου προστιθεμένης αξίας: ομοιόμορφη φορολογική βάση, έχει την έννοια ότι κράτος μέλος δεν δύναται να εξαρτά τη μείωση της βάσεως επιβολής του φόρου προστιθέμενης αξίας από το ότι απέβη άκαρπη συλλογική διαδικασία εάν η διαδικασία αυτή ενδέχεται να έχει χρονική διάρκεια υπερβαίνουσα τα δέκα έτη.

(1) ΕΕ C 260 της 18.7.2016.

22.1.2018

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 22/9

Απόφαση του Δικαστηρίου (δέκατο τμήμα) της 16ης Νοεμβρίου 2017 — Ludwig-Bölkow-Systemtechnik GmbH κατά Ευρωπαϊκής Επιτροπής

(Υπόθεση C-250/16 P) (1)

([Αίτηση αναιρέσεως - Ρήτρα διαιτησίας - Έκτο πρόγραμμα-πλαίσιο δραστηριοτήτων έρευνας, τεχνολογικής ανάπτυξης και επίδειξης (2002-2006) - Απόδοση μέρους των καταβληθέντων στην αναιρεσείουσα ποσών - Κατ’ αποκοπήν αποζημιώσεις])

(2018/C 022/11)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: Ludwig-Bölkow-Systemtechnik GmbH (εκπρόσωπος: M. Núñez Müller, Rechtsanwalt)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: T. Maxian Rusche και F. Moro)

Διατακτικό

Το Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την αίτηση αναιρέσεως.

2)	Καταδικάζει τη Ludwig-Bölkow-Systemtechnik GmbH στα δικαστικά έξοδα

(1) ΕΕ C 222 της 20.6.2016.

22.1.2018

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 22/10

Απόφαση του Δικαστηρίου (τέταρτο τμήμα) της 22ας Νοεμβρίου 2017 [αίτηση του Supreme Court (Ιρλανδία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Edward Cussens, John Jennings, Vincent Kingston κατά T. G. Brosnan

(Υπόθεση C-251/16) (1)

([Προδικαστική παραπομπή - Κοινό σύστημα φόρου προστιθέμενης αξίας (ΦΠΑ) - Έκτη οδηγία 77/388/ΕΟΚ - Άρθρο 4, παράγραφος 3, στοιχείο α', και άρθρο 13, B, στοιχείο ζ' - Απαλλαγή από τον ΦΠΑ των μη περιλαμβανόμενων στο άρθρο 4, παράγραφος 3, στοιχείο α', παραδόσεων κτιρίων και του συνεχομένου εδάφους - Αρχή της απαγορεύσεως καταχρηστικών πρακτικών - Εφαρμογή της εν λόγω αρχής στο εσωτερικό δίκαιο ελλείψει εθνικών διατάξεων μεταφοράς της - Αρχές της ασφάλειας δικαίου και της προστασίας της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης])

(2018/C 022/12)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Αιτούν δικαστήριο

Supreme Court

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Edward Cussens, John Jennings, Vincent Kingston

κατά

T. G. Brosnan

Διατακτικό

Η αρχή της απαγορεύσεως καταχρηστικών πρακτικών έχει την έννοια ότι δύναται, ανεξαρτήτως εθνικού μέτρου που να την θέτει σε ισχύ στην εσωτερική έννομη τάξη, να εφαρμοστεί άμεσα προκειμένου να μην τύχουν απαλλαγής από τον ΦΠΑ πωλήσεις ακινήτων, όπως οι επίμαχες στην κύρια δίκη, οι οποίες πραγματοποιήθηκαν πριν από την έκδοση της αποφάσεως της 21ης Φεβρουαρίου 2006, Halifax κ.λπ. (C-255/02, EU:C:2006:121), χωρίς να αντιτίθενται σε αυτό οι αρχές της ασφάλειας δικαίου και της προστασίας της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης.

Η έκτη οδηγία 77/388/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 17ης Μαΐου 1977, περί εναρμονίσεως των νομοθεσιών των κρατών μελών, των σχετικών με τους φόρους κύκλου εργασιών — Κοινό σύστημα φόρου προστιθεμένης αξίας: ομοιόμορφη φορολογική βάση, έχει την έννοια ότι, στην περίπτωση που οι επίμαχες στην κύρια δίκη πράξεις αναχαρακτηριστούν κατ’ εφαρμογήν της αρχής της απαγορεύσεως καταχρηστικών πρακτικών, όσες εξ αυτών των πράξεων δεν συνιστούν καταχρηστική πρακτική δύνανται να υπαχθούν στον φόρο προστιθέμενης αξίας βάσει των σχετικών διατάξεων της εθνικής νομοθεσίας που προβλέπουν τέτοια υπαγωγή.

Η αρχή της απαγορεύσεως καταχρηστικών πρακτικών έχει την έννοια ότι, προκειμένου να κριθεί, βάσει της σκέψεως 75 της αποφάσεως της 21ης Φεβρουαρίου 2006, Halifax κ.λπ. (C-255/02, EU:C:2006:121), εάν ο κύριος σκοπός των επίμαχων στην κύρια δίκη πράξεων είναι η εξασφάλιση φορολογικού πλεονεκτήματος, πρέπει να ληφθεί υπόψη αυτοτελώς ο σκοπός των συμβάσεων μισθώσεως που προηγήθηκαν των επίμαχων στην κύρια δίκη πωλήσεων ακινήτων.

Η αρχή της απαγορεύσεως καταχρηστικών πρακτικών έχει την έννοια ότι παραδόσεις ακινήτων όπως οι επίμαχες στην κύρια δίκη είναι ικανές να έχουν ως κατάληξη την εξασφάλιση φορολογικού πλεονεκτήματος αντίθετου προς τις σχετικές διατάξεις της έκτης οδηγίας 77/388, εφόσον τα εν λόγω ακίνητα δεν είχαν, προ της πωλήσεώς τους σε τρίτους, χρησιμοποιηθεί πραγματικά από τον ιδιοκτήτη ή τον μισθωτή τους. Στο αιτούν δικαστήριο εναπόκειται να εξακριβώσει αν η περίσταση αυτή συντρέχει στη διαφορά της κύριας δίκης.

5)	Η αρχή της απαγορεύσεως καταχρηστικών πρακτικών έχει την έννοια ότι εφαρμόζεται σε περίπτωση όπως η επίμαχη στην κύρια δίκη, η οποία αφορά την ενδεχόμενη απαλλαγή πράξεως παραδόσεως ακινήτων από τον φόρο προστιθέμενης αξίας.

(1) ΕΕ C 243 της 4.7.2016.

22.1.2018

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 22/11

Απόφαση του Δικαστηρίου (πρώτο τμήμα) της 23ης Νοεμβρίου 2017 [αίτηση του Helsingin hallinto-oikeus (Φινλανδία)] — Δίκη που κίνησε η A Oy

(Υπόθεση C-292/16) (1)

((Προδικαστική παραπομπή - Ελευθερία εγκαταστάσεως - Άμεσοι φόροι - Φόρος εταιριών - Οδηγία 90/434/ΕΟΚ - Άρθρο 10, παράγραφος 2 - Εισφορά ενεργητικού - Αλλοδαπή μόνιμη εγκατάσταση που μεταβιβάζεται, στο πλαίσιο εισφοράς ενεργητικού, σε επίσης αλλοδαπή εταιρία - Εξουσία του κράτους μέλους της εισφέρουσας εταιρίας να φορολογήσει τα κέρδη ή την υπεραξία της εγκαταστάσεως αυτής που πραγματοποιούνται λόγω της εισφοράς ενεργητικού - Εθνική νομοθεσία προβλέπουσα άμεση φορολόγηση, ήδη κατά το έτος της μεταβιβάσεως, των κερδών ή της υπεραξίας - Είσπραξη του οφειλόμενου φόρου ως έσοδο του φορολογικού έτους εντός του οποίου πραγματοποιήθηκε η εισφορά ενεργητικού))

(2018/C 022/13)

Γλώσσα διαδικασίας: η φινλανδική

Αιτούν δικαστήριο

Helsingin hallinto-oikeus

Δίκη που κίνησε η

A Oy

Διατακτικό

Το άρθρο 49 ΣΛΕΕ έχει την έννοια ότι αντιτίθεται σε εθνική νομοθεσία όπως αυτή της κύριας δίκης, η οποία, σε περίπτωση που ημεδαπή εταιρία μεταβιβάζει, στο πλαίσιο εισφοράς ενεργητικού, αλλοδαπή μόνιμη εγκατάσταση σε επίσης αλλοδαπή εταιρία, αφενός, προβλέπει την άμεση φορολόγηση της υπεραξίας που πραγματοποιείται λόγω της ως άνω πράξεως και, αφετέρου, δεν επιτρέπει την ετεροχρονισμένη είσπραξη του οφειλόμενου φόρου, ενώ, σε ανάλογη περίπτωση χωρίς στοιχεία αλλοδαπότητας, τέτοιες υπεραξίες φορολογούνται μόνον κατά τη μεταβίβαση του εισφερόμενου ενεργητικού, εφόσον η εν λόγω νομοθεσία δεν παρέχει τη δυνατότητα ετεροχρονισμένης πληρωμής ενός τέτοιου φόρου.

(1) ΕΕ C 270 της 25.7.2016.

22.1.2018

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 22/11

Απόφαση του Δικαστηρίου (δεύτερο τμήμα) της 16ης Νοεμβρίου 2017 [αίτηση του Naczelny Sąd Administracyjny (Πολωνία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Kozuba Premium Selection sp. z o.o. κατά Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie

(Υπόθεση C-308/16) (1)

([Προδικαστική παραπομπή - Φορολογία - Κοινό σύστημα φόρου προστιθέμενης αξίας (ΦΠΑ) - Οδηγία 2006/112/ΕΚ - Άρθρο 12, παράγραφοι 1 και 2 - Άρθρο 135, παράγραφος 1, στοιχείο ι' - Πράξεις υποκείμενες στον φόρο - Απαλλαγή των παραδόσεων κτιρίων - Έννοια του όρου «πρώτη εγκατάσταση» - Έννοια του όρου «μετατροπή»])

(2018/C 022/14)

Γλώσσα διαδικασίας: η πολωνική

Αιτούν δικαστήριο

Naczelny Sąd Administracyjny

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Kozuba Premium Selection sp. z o.o.

κατά

Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie

Διατακτικό

Το άρθρο 12, παράγραφοι 1 και 2, και το άρθρο 135, παράγραφος 1, στοιχείο ι', της οδηγίας 2006/112/ΕΚ του Συμβουλίου, της 28ης Νοεμβρίου 2006, σχετικά με το κοινό σύστημα φόρου προστιθέμενης αξίας έχουν την έννοια ότι αντιτίθενται σε εθνική ρύθμιση, όπως η επίμαχη στην κύρια δίκη, η οποία εξαρτά την απαλλαγή από τον ΦΠΑ των παραδόσεων κτιρίων από την προϋπόθεση ότι η πρώτη εγκατάσταση σε αυτά συντελέσθηκε στο πλαίσιο φορολογητέας πράξεως. Οι ίδιες διατάξεις έχουν την έννοια ότι δεν αντιτίθενται σε εθνική ρύθμιση η οποία εξαρτά την εν λόγω απαλλαγή από την προϋπόθεση ότι, σε περίπτωση «βελτιώσεως» υφιστάμενου κτιρίου, οι δαπάνες που απαιτήθηκαν δεν υπερέβησαν το 30 % της αρχικής αξίας του κτιρίου, υπό την προϋπόθεση ότι η εν λόγω έννοια της «βελτιώσεως» ερμηνεύεται κατά τον ίδιο τρόπο με την έννοια της «μετατροπής» που διαλαμβάνεται στο άρθρο 12, παράγραφος 2, της οδηγίας 2006/112, δηλαδή υπό την έννοια ότι το συγκεκριμένο κτίριο πρέπει να έχει υποστεί ουσιώδεις τροποποιήσεις, με σκοπό την τροποποίηση της χρήσης ή τη σημαντική μεταβολή των όρων εγκαταστάσεως.

(1) EE C 335 της 12.9.2016.

22.1.2018

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 22/12

Απόφαση του Δικαστηρίου (πέμπτο τμήμα) της 15ης Νοεμβρίου 2017 [αιτήσεις του Bundesfinanzhof (Γερμανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Rochus Geissel, ενεργών ως εκκαθαριστής της RGEX GmbH i.L. κατά Finanzamt Neuss (C-374/16), και Finanzamt Bergisch Gladbach κατά Igor Butin (C-375/16)

(Συνεκδικασθείσες υποθέσεις C-374/16 και C-375/16) (1)

([Προδικαστική παραπομπή - Φορολογία - Φόρος προστιθέμενης αξίας (ΦΠΑ) - Οδηγία 2006/112/ΕΚ - Άρθρο 168, στοιχείο α', άρθρο 178, στοιχείο α' και άρθρο 226, σημείο 5 - Έκπτωση του φόρου εισροών - Στοιχεία υποχρεωτικώς αναγραφόμενα στα τιμολόγια - Δικαιολογημένη εμπιστοσύνη του υποκειμένου στον φόρο ως προς την πλήρωση των προϋποθέσεων ασκήσεως του δικαιώματος εκπτώσεως])

(2018/C 022/15)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Bundesfinanzhof

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Rochus Geissel, ενεργών ως εκκαθαριστής της RGEX GmbH i.L. (C-374/16), Finanzamt Bergisch Gladbach (C-375/16)

κατά

Finanzamt Neuss (C-374/16), Igor Butin (C-375/16)

Διατακτικό

Το άρθρο 168, στοιχείο α', και το άρθρο 178, στοιχείο α', της οδηγίας 2006/112/ΕΚ του Συμβουλίου, της 28ης Νοεμβρίου 2006, σχετικά με το κοινό σύστημα φόρου προστιθέμενης αξίας, σε συνδυασμό με το άρθρο 226, σημείο 5, της οδηγίας αυτής, έχουν την έννοια ότι αντιτίθενται σε εθνική νομοθεσία όπως η επίμαχη στις υποθέσεις της κύριας δίκης, η οποία εξαρτά την άσκηση του δικαιώματος εκπτώσεως του φόρου προστιθέμενης αξίας επί των εισροών από την αναγραφή στο τιμολόγιο της διευθύνσεως του τόπου στον οποίο ο εκδότης του ασκεί την οικονομική του δραστηριότητα.

(1) ΕΕ C 392 της 24.10.2016.

22.1.2018

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 22/13

Απόφαση του Δικαστηρίου (δέκατο τμήμα) της 23ης Νοεμβρίου 2017 [αίτηση του Tribunal Supremo (Ισπανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Salvador Benjumea Bravo de Laguna κατά Esteban Torras Ferrazzuolo

(Υπόθεση C-381/16) (1)

([Προδικαστική παραπομπή - Κανονισμός (ΕΚ) 207/2009 - Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Άρθρο 16 - Σήμα ως αντικείμενο κυριότητας - Εξομοίωση του σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης με το εθνικό σήμα - Άρθρο 18 - Μεταβίβαση σήματος καταχωρισθέντος επ’ ονόματι του ειδικού πληρεξουσίου ή αντιπροσώπου του δικαιούχου του σήματος - Εθνική διάταξη παρέχουσα τη δυνατότητα ασκήσεως αγωγής διεκδικήσεως της κυριότητας εθνικού σήματος η καταχώριση του οποίου προσβάλλει τα δικαιώματα του δικαιούχου ή πραγματοποιείται κατά παράβαση υποχρεώσεως εκ του νόμου ή εκ συμβάσεως - Συμβατό με τον κανονισμό 207/2009])

(2018/C 022/16)

Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική

Αιτούν δικαστήριο

Tribunal Supremo

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Salvador Benjumea Bravo de Laguna

κατά

Esteban Torras Ferrazzuolo

Διατακτικό

Τα άρθρα 16 και 18 του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009 του Συμβουλίου, της 26ης Φεβρουαρίου 2009, για το [σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης], έχουν την έννοια ότι δεν αντιτίθενται στην εφαρμογή, όσον αφορά σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, εθνικής διατάξεως, όπως η επίμαχη στην υπόθεση της κύριας δίκης, δυνάμει της οποίας ζημιωθείς από την αίτηση καταχωρίσεως σήματος, η οποία προσβάλλει τα δικαιώματά του ή πραγματοποιείται κατά παράβαση υποχρεώσεως εκ του νόμου ή εκ συμβάσεως, δικαιούται να διεκδικήσει την κυριότητα του εν λόγω σήματος, εφόσον η συγκεκριμένη κατάσταση δεν εμπίπτει στο πεδίο εφαρμογής του άρθρου 18 του κανονισμού αυτού.

(1) ΕΕ C 335 της 12.9.2016.

22.1.2018

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 22/13

Απόφαση του Δικαστηρίου (πρώτο τμήμα) της 23ης Νοεμβρίου 2017 [αιτήσεις του Sofiyski rayonen sad (Βουλγαρία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — «CHEZ Elektro Bulgaria» AD κατά Yordan Kotsev (C-427/16), και «FrontEx International» EAD κατά Emil Yanakiev (C-428/16)

(Συνεκδικασθείσες υποθέσεις C-427/16 και C-428/16) (1)

([Προδικαστική παραπομπή - Ανταγωνισμός - Ελεύθερη παροχή υπηρεσιών - Καθορισμός ελάχιστων αμοιβών από επαγγελματική οργάνωση δικηγόρων - Απαγόρευση επιδικάσεως ποσού δικηγορικής αμοιβής που υπολείπεται της ελάχιστης - Εθνική κανονιστική ρύθμιση κατά την οποία ο φόρος προστιθέμενης αξίας (ΦΠΑ) λογίζεται ως τμήμα της τιμής μιας υπηρεσίας που παρασχέθηκε κατά την άσκηση ελευθέριου επαγγέλματος])

(2018/C 022/17)

Γλώσσα διαδικασίας: η βουλγαρική

Αιτούν δικαστήριο

Sofiyski rayonen sad

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

«CHEZ Elektro Bulgaria» AD (C-427/16), «FrontEx International» EAD (C-428/16)

κατά

Yordan Kotsev (C-427/16), Emil Yanakiev (C-428/16)

Διατακτικό

Το άρθρο 101, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ, σε συνδυασμό με το άρθρο 4, παράγραφος 3, ΣΕΕ, έχει την έννοια ότι εθνική κανονιστική ρύθμιση, όπως η επίμαχη στις κύριες δίκες, η οποία, αφενός, δεν επιτρέπει στον δικηγόρο και τον εντολέα του να συμφωνήσουν αμοιβή χαμηλότερη από την ελάχιστη που καθορίζεται με κανονισμό τον οποίο εκδίδει επαγγελματική οργάνωση δικηγόρων, όπως το Vissh advokatski savet (ανώτατο δικηγορικό συμβούλιο, Βουλγαρία), επ’ απειλή κινήσεως πειθαρχικής διαδικασίας εις βάρος του δικηγόρου αυτού, και, αφετέρου, δεν επιτρέπει στο δικαστήριο να διατάξει την καταβολή ποσού δικηγορικής αμοιβής που υπολείπεται της ελάχιστης, είναι ικανή να περιορίσει τον ανταγωνισμό στην εσωτερική αγορά κατά την έννοια του άρθρου 101, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ. Εναπόκειται στο αιτούν δικαστήριο να εξακριβώσει αν η ως άνω κανονιστική ρύθμιση, λαμβανομένου υπόψη του συγκεκριμένου τρόπου εφαρμογής της, εξυπηρετεί πράγματι θεμιτούς σκοπούς και αν οι τιθέμενοι περιορισμοί δεν υπερβαίνουν το αναγκαίο μέτρο για την επίτευξη των σκοπών αυτών.

Το άρθρο 101, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ, σε συνδυασμό με το άρθρο 4, παράγραφος 3, ΣΕΕ και την οδηγία 77/249/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 22ας Μαρτίου 1977, περί διευκολύνσεως της πραγματικής ασκήσεως της ελεύθερης παροχής υπηρεσιών από δικηγόρους, έχει την έννοια ότι δεν αντιτίθεται σε εθνική κανονιστική ρύθμιση, όπως η επίμαχη στις κύριες δίκες, η οποία προβλέπει ότι το δικαστήριο διατάσσει την καταβολή της δικηγορικής αμοιβής και στην περίπτωση νομικών προσώπων ή επιτηδευματιών που εκπροσωπήθηκαν από νομικό σύμβουλο.

Το άρθρο 78, πρώτο εδάφιο, στοιχείο αʹ, της οδηγίας 2006/112/ΕΚ του Συμβουλίου, της 28ης Νοεμβρίου 2006, σχετικά με το κοινό σύστημα φόρου προστιθέμενης αξίας, έχει την έννοια ότι αντιτίθεται σε εθνική κανονιστική ρύθμιση, όπως η επίμαχη στις κύριες δίκες, η οποία προβλέπει ότι ο φόρος προστιθέμενης αξίας είναι αναπόσπαστο μέρος της αμοιβής των δικηγόρων που είναι εγγεγραμμένοι στο μητρώο φόρου προστιθέμενης αξίας με αποτέλεσμα τη διπλή επιβολή του φόρου αυτού επί της ως άνω δικηγορικής αμοιβής.

(1) ΕΕ C 371 της 10.10.2016.

22.1.2018

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 22/14

Απόφαση του Δικαστηρίου (έκτο τμήμα) της 15ης Νοεμβρίου 2017 [αίτηση του Administrativen sad Sofia-grad (Βουλγαρία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Entertainment Bulgaria System EOOD κατά Direktor na Direktsia «Obzhalvane i danachno-osiguritelna praktika» — Sofia

(Υπόθεση C-507/16) (1)

([Προδικαστική παραπομπή - Φορολογία - Oδηγία 2006/112/ΕΚ - Άρθρο 168, στοιχείο αʹ, άρθρο 169, στοιχείο αʹ, άρθρο 214, παράγραφος 1, στοιχεία δʹ και εʹ, και άρθρα 289 και 290 - Δυνατότητα εκπτώσεως του οφειλομένου ή καταβληθέντος φόρου προστιθέμενης αξίας (ΦΠΑ) επί των εισροών - Πράξεις εκροών πραγματοποιηθείσες σε άλλα κράτη μέλη - Απαλλαγή από τον φόρο στο κράτος μέλος στο οποίο ασκείται το δικαίωμα προς έκπτωση])

(2018/C 022/18)

Γλώσσα διαδικασίας: η βουλγαρική

Αιτούν δικαστήριο

Administrativen sad Sofia-grad

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Entertainment Bulgaria System EOOD

κατά

Direktor na Direktsia «Obzhalvane i danachno-osiguritelna praktika» — Sofia

Διατακτικό

Η οδηγία 2006/112/ΕΚ του Συμβουλίου, της 28ης Νοεμβρίου 2006, σχετικά με το κοινό σύστημα φόρου προστιθέμενης αξίας, όπως τροποποιήθηκε με την οδηγία 2009/162/ΕE του Συμβουλίου, της 22ας Δεκεμβρίου 2009, έχει την έννοια ότι δεν επιτρέπει νομοθεσία κράτους μέλους που εμποδίζει υποκείμενο στον φόρο, εγκατεστημένο στο έδαφος του συγκεκριμένου κράτους μέλους, να εκπίπτει τον φόρο προστιθέμενης αξίας επί των εισροών στο εν λόγω κράτος μέλος για υπηρεσίες παρεχόμενες από υποκειμένους στον φόρο εγκατεστημένους σε άλλα κράτη μέλη, τις οποίες χρησιμοποιεί για την παροχή υπηρεσιών σε άλλα κράτη μέλη από το κράτος μέλος στο οποίο είναι εγκατεστημένος αυτός ο υποκείμενος στον φόρο, για τον λόγο ότι αυτός διαθέτει αριθμό μητρώου φόρου προστιθέμενης αξίας βάσει της μίας ή της άλλης περιπτώσεως του άρθρου 214, παράγραφος 1, στοιχεία δʹ και εʹ, της οδηγίας 2006/112, όπως τροποποιήθηκε με την οδηγία 2009/162. Αντιθέτως, το άρθρο 168, στοιχείο αʹ, και το άρθρο 169, στοιχείο αʹ, της οδηγίας 2006/112, όπως τροποποιήθηκε με την οδηγία 2009/162, έχουν την έννοια ότι επιτρέπουν νομοθεσία κράτους μέλους που εμποδίζει υποκείμενο στον φόρο, εγκατεστημένο στο έδαφος του συγκεκριμένου κράτους μέλους και απαλλασσόμενο του φόρου προστιθέμενης αξίας στη χώρα αυτή, να ασκεί το δικαίωμα προς έκπτωση του φόρου προστιθέμενης αξίας επί των εισροών ο οποίος καταβάλλεται σε αυτό το κράτος μέλος για υπηρεσίες παρεχόμενες από υποκειμένους στον φόρο εγκατεστημένους σε άλλα κράτη μέλη, τις οποίες χρησιμοποιεί για την παροχή υπηρεσιών σε άλλα κράτη μέλη από το κράτος μέλος στο οποίο είναι εγκατεστημένος αυτός ο υποκείμενος στον φόρο.

(1) EE C 441 της 28.11.2016

22.1.2018

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 22/15

Απόφαση του Δικαστηρίου (τρίτο τμήμα) της 23ης Νοεμβρίου 2017 [αίτηση του Tribunal Supremo (Ισπανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Gasorba SL, Josefa Rico Gil, Antonio Ferrándiz González κατά Repsol Comercial de Productos Petrolíferos SA

(Υπόθεση C-547/16) (1)

([Ανταγωνισμός - Άρθρο 101 ΣΛΕΕ - Συμφωνίες μεταξύ επιχειρήσεων - Εμπορικές σχέσεις μεταξύ πρατηριούχων και επιχειρήσεων πετρελαίων - Μακροπρόθεσμη συμφωνία αποκλειστικής προμήθειας καυσίμων - Απόφαση με την οποία η Ευρωπαϊκή Επιτροπή κηρύσσει υποχρεωτικές τις δεσμεύσεις που αναλαμβάνει μια επιχείρηση - Έκταση της υποχρεώσεως των εθνικών δικαστηρίων να εφαρμόσουν απόφαση περί αναλήψεως δεσμεύσεων που έχει εκδώσει η Επιτροπή - Άρθρο 9, παράγραφος 1, και άρθρο 16, παράγραφος 1, του κανονισμού (ΕΚ) 1/2003])

(2018/C 022/19)

Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική

Αιτούν δικαστήριο

Tribunal Supremo

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Gasorba SL, Josefa Rico Gil, Antonio Ferrándiz González

κατά

Repsol Comercial de Productos Petrolíferos SA

Διατακτικό

Το άρθρο 16, παράγραφος 1, του κανονισμού (ΕΚ) 1/2003 του Συμβουλίου, της 16ης Δεκεμβρίου 2002, για την εφαρμογή των κανόνων ανταγωνισμού που προβλέπονται στα άρθρα [101] και [102 ΣΛΕΕ], έχει την έννοια ότι η απόφαση περί αναλήψεως δεσμεύσεων που εκδίδει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, δυνάμει του άρθρου 9, παράγραφος 1, του κανονισμού αυτού, σχετικά με συγκεκριμένες συμφωνίες μεταξύ επιχειρήσεων δεν κωλύει τα εθνικά δικαστήρια να εξετάζουν αν οι εν λόγω συμφωνίες συνάδουν προς τους κανόνες του ανταγωνισμού και να διαπιστώνουν, ενδεχομένως, την ακυρότητά τους κατ’ εφαρμογήν του άρθρου 101, παράγραφος 2, ΣΛΕΕ.

(1) ΕΕ C 22 της 23.1.2017.

22.1.2018

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 22/16

Αναίρεση που άσκησε στις 14 Ιουλίου 2017 ο Vilislav Andreev Kaleychev κατά της διατάξεως την οποία εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (πρώτο τμήμα) στις 22 Ιουνίου 2017 στην υπόθεση T-58/17, Kaleychev κατά Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου

(Υπόθεση C-424/17 P)

(2018/C 022/20)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Αναιρεσείων: Vilislav Andreev Kaleychev (εκπρόσωπος: K. Mladenova, адвокат)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Ευρωπαϊκό Δικαστήριο των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου

Με διάταξη της 22ας Νοεμβρίου 2017 το Δικαστήριο (δέκατο τμήμα) έκρινε απαράδεκτη την αίτηση αναιρέσεως.

22.1.2018

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 22/16

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Amtsgericht Hannover (Γερμανία) στις 31 Ιουλίου 2017 — Benedikt Brisch κατά TUIfly GmbH

(Υπόθεση C-455/17)

(2018/C 022/21)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Amtsgericht Hannover

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Ενάγων: Benedikt Brisch

Εναγομένη: TUIfly GmbH

Η υπόθεση διαγράφηκε από το πρωτόκολλο του Δικαστηρίου με διάταξη της 21ης Σεπτεμβρίου 2017.

22.1.2018

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 22/16

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Oberlandesgericht Köln (Γερμανία) στις 31 Ιουλίου 2017 — Gabriela Verena Glanzmann κ.λπ. κατά Deutsche Lufthansa AG

(Υπόθεση C-456/17)

(2018/C 022/22)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Oberlandesgericht Köln

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Ενάγοντες και εκκαλούντες: Gabriela Verena Glanzmann, Sara Glanzmann, Loris Glanzmann

Εναγόμενη και εφεσίβλητη: Deutsche Lufthansa AG

Με διάταξη της 6ης Οκτωβρίου 2017 η υπόθεση διαγράφηκε από το Πρωτόκολλο του Δικαστηρίου.

22.1.2018

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 22/17

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Handelsgericht Wien (Αυστρία) στις 7 Αυγούστου 2017 — Teresa Coria Garcia κ.λπ. κατά Austrian Airlines AG

(Υπόθεση C-470/17)

(2018/C 022/23)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Handelsgericht Wien

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Ενάγουσες: Teresa Coria Garcia, Marina Velasco Coria, Miriam Coria Garcia

Εναγομένη: Austrian Airlines AG

Με διάταξη του Δικαστηρίου της 25ης Οκτωβρίου 2017, η υπόθεση διαγράφηκε από το πρωτόκολλο του Δικαστηρίου.

22.1.2018

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 22/17

Αναίρεση που άσκησε στις 19 Σεπτεμβρίου 2017 η Ουκρανία κατά της διατάξεως την οποία εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (έκτο τμήμα) στις 19 Ιουλίου 2017 στην υπόθεση T-346/14 DEP, Yanukovych κατά Συμβουλίου

(Υπόθεση C-549/17 P)

(2018/C 022/24)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: Ουκρανία (εκπρόσωπος: M. Kostytska, Advocate)

Λοιποί διάδικοι στην αναιρετική διαδικασία: Viktor Fedorovych Yanukovych, Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, Δημοκρατία της Πολωνίας, Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Με διάταξη της 23ης Νοεμβρίου 2017 το Δικαστήριο (δέκατο τμήμα) έκρινε απαράδεκτη την αίτηση αναιρέσεως.

22.1.2018

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 22/17

Αναίρεση που άσκησε στις 19 Σεπτεμβρίου 2017 η Ουκρανία κατά της διατάξεως την οποία εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (έκτο τμήμα) στις 19 Ιουλίου 2017 στην υπόθεση T-347/14 DEP, Yanukovych κατά Συμβουλίου

(Υπόθεση C-550/17 P)

(2018/C 022/25)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: Ουκρανία (εκπρόσωπος: M. Kostytska, Advocate)

Λοιποί διάδικοι στην αναιρετική διαδικασία: Olga Stanislavivna Yanukovych, υπό την ιδιότητα της κληρονόμου του Viktor Viktorovych Yanukovych, Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Με διάταξη της 23ης Νοεμβρίου 2017 το Δικαστήριο (δέκατο τμήμα) έκρινε απαράδεκτη την αίτηση αναιρέσεως.

22.1.2018

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 22/18

Αναίρεση που άσκησε στις 19 Σεπτεμβρίου 2017 η Ουκρανία κατά της διατάξεως την οποία εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (έκτο τμήμα) στις 19 Ιουλίου 2017 στην υπόθεση T-348/14 DEP, Yanukovych κατά Συμβουλίου

(Υπόθεση C-551/17 P)

(2018/C 022/26)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: Ουκρανία (εκπρόσωπος: M. Kostytska, Advocate)

Λοιποί διάδικοι στην αναιρετική διαδικασία: Oleksandr Viktorovych Yanukovych, Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Με διάταξη της 23ης Νοεμβρίου 2017 το Δικαστήριο (δέκατο τμήμα) έκρινε απαράδεκτη την αίτηση αναιρέσεως.

22.1.2018

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 22/18

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Verwaltungsgerichtshof (Αυστρία) στις 2 Οκτωβρίου 2017 — Bundesamt für Fremdenwesen und Asyl

(Υπόθεση C-577/17)

(2018/C 022/27)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Verwaltungsgerichtshof

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Αναιρεσείουσα: Bundesamt für Fremdenwesen und Asyl

Μετέχοντες στη διαδικασία: Clinton Osas Alake γνωστός και ως Klenti Solim, Cynthia Nomamidobo, και Prince Nomamidobo

Προδικαστικά ερωτήματα

Δύναται το κράτος μέλος προς το οποίο απευθύνεται αίτημα εκ νέου αναλήψεως κατ’ άρθρον 23, παράγραφος 1, του κανονισμού Δουβλίνο ΙΙΙ –και το οποίο είναι το υπεύθυνο κράτος μέλος βάσει των κριτηρίων του κεφαλαίου ΙΙΙ του κανονισμού Δουβλίνο ΙΙΙ (1) – να δεχθεί εγκύρως το εν λόγω αίτημα, ακόμη και αν η καθοριζόμενη με το άρθρο 25, παράγραφος 1, του κανονισμού Δουβλίνο ΙΙΙ προθεσμία απαντήσεως έχει ήδη λήξει και το κράτος μέλος προς το οποίο απευθύνεται το αίτημα εκ νέου αναλήψεως έχει προηγουμένως ήδη απορρίψει εμπροθέσμως το εν λόγω αίτημα, καθώς και έχει απαντήσει εμπροθέσμως αρνητικά στο στηριχθέν επί του άρθρου 5, παράγραφος 2, του εκτελεστικού κανονισμού (2) αίτημα επανεξετάσεως;

Σε περίπτωση αρνητικής απαντήσεως στο πρώτο ερώτημα:

Πρέπει, μετά την εμπρόθεσμη απόρριψη του αιτήματος εκ νέου αναλήψεως από το κράτος μέλος που είναι υπεύθυνο βάσει των κριτηρίων του κεφαλαίου ΙΙΙ του κανονισμού Δουβλίνο ΙΙΙ, το κράτος μέλος το οποίο υπέβαλε το εν λόγω αίτημα και στο οποίο έχει υποβληθεί η νέα αίτηση διεθνούς προστασίας να εξετάσει την εν λόγω αίτηση, προκειμένου να διασφαλιστεί ότι η αίτηση θα εξεταστεί από κράτος μέλος σύμφωνα με το άρθρο 3, παράγραφος 1, του κανονισμού Δουβλίνο ΙΙΙ;

(1) Κανονισμός (ΕΕ) 604/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 26ης Ιουνίου 2013, για τη θέσπιση των κριτηρίων και μηχανισμών για τον προσδιορισμό του κράτους μέλους που είναι υπεύθυνο για την εξέταση αίτησης διεθνούς προστασίας που υποβάλλεται σε κράτος μέλος από υπήκοο τρίτης χώρας ή από απάτριδα (ΕΕ 2013, L 180, σ. 31).

(2) Κανονισμός (ΕΚ) 1560/2003 της Επιτροπής, της 2ας Σεπτεμβρίου 2003, για τα μέτρα εφαρμογής του κανονισμού (ΕΚ) 343/2003 του Συμβουλίου για τη θέσπιση των κριτηρίων και μηχανισμών για τον προσδιορισμό του κράτους μέλους που είναι υπεύθυνο για την εξέταση αίτησης ασύλου που υποβάλλεται σε κράτος μέλος από υπήκοο τρίτης χώρας (ΕΕ 2003, L 222, σ. 3).

22.1.2018

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 22/19

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Tribunal Superior de Justicia de Cataluña (Ισπανία) στις 10 Οκτωβρίου 2017 — Prenatal S.A. κατά Tribunal Económico Administrativo Regional de Cataluña (T.E.A.R.C.)

(Υπόθεση C-589/17)

(2018/C 022/28)

Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική

Αιτούν δικαστήριο

Tribunal Superior de Justicia de Cataluña

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Προσφεύγουσα: Prenatal S.A.

Καθού: Tribunal Económico Administrativo Regional de Cataluña (T.E.A.R.C.)

Προδικαστικά ερωτήματα

Προσκρούει στο δίκαιο της Ένωσης, και ιδίως στα άρθρα 220, παράγραφος 2, στοιχείο β', και 239 του κοινοτικού τελωνειακού κώδικα η απόφαση C(2008) 6317 τελικό της Επιτροπής, της 3ης Νοεμβρίου 2008, σχετικά με την εισαγωγή προϊόντων υφαντουργίας που έχουν δηλωθεί ως καταγωγής Τζαμάικας (υπόθεση REM 03/07), με την οποία διαπιστώθηκε ότι επιβάλλεται η εκ των υστέρων βεβαίωση των εισαγωγικών δασμών και ότι η διαγραφή των δασμών αυτών δεν δικαιολογείται σε μια ειδική κατάσταση;

Όταν έχει υποβληθεί αίτηση διαγραφής και η Επιτροπή κοινοποιεί απόφαση με την οποία διαπιστώνεται ότι η υπόθεση παρουσιάζει πραγματικά και νομικά στοιχεία παρεμφερή προς εκείνα άλλης υποθέσεως επί της οποίας έχει αποφανθεί προγενέστερα ή απόφαση περί υπάρξεως παρεμφερούς εκκρεμούσας υποθέσεως, πρέπει κάποια από τις ως άνω πράξεις να θεωρείται νομική πράξη, δεσμευτική για τις αρχές του κράτους μέλους στο οποίο ζητείται η διαγραφή τελωνειακών δασμών, κατά της οποίας μπορεί, ως εκ τούτου, να ασκηθεί προσφυγή από τον αιτούντα τη διαγραφή των τελωνειακών δασμών [άρθρο 239 του κανονισμού (ΕΟΚ) 2913/92 του Συμβουλίου, της 12ης Οκτωβρίου 1992, περί θεσπίσεως του κοινοτικού τελωνειακού κώδικα (1)] ή τη μη βεβαίωση των δασμών αυτών (άρθρα 220, παράγραφος 2, στοιχείο β', του ως άνω κοινοτικού τελωνειακού κώδικα);

3)	Σε περίπτωση που κριθεί ότι δεν πρόκειται για απόφαση της Επιτροπής με νομικά δεσμευτικό περιεχόμενο, εναπόκειται στις εθνικές αρχές να εκτιμήσουν αν στην οικεία περίπτωση συντρέχουν παρεμφερή πραγματικά ή νομικά στοιχεία;

Σε περίπτωση καταφατικής απαντήσεως, εφόσον πραγματοποιηθεί η σχετική εξέταση και διαπιστωθεί ότι δεν συντρέχουν τέτοια στοιχεία, εφαρμόζεται η παράγραφος 1 του άρθρου 905 του κανονισμού (ΕΟΚ) 2454/93 της Επιτροπής, της 2ας Ιουλίου 1993, για τον καθορισμό ορισμένων διατάξεων εφαρμογής του κανονισμού (ΕΟΚ) 2913/92 του Συμβουλίου, περί θεσπίσεως του κοινοτικού τελωνειακού κώδικα (2), και συνακόλουθα υποχρεούται η Επιτροπή να εκδώσει απόφαση με περιεχόμενο νομικά δεσμευτικό για τις εν λόγω εθνικές αρχές;

(1) EE 1992, L 302, σ. 1.

(2) EE 1993, L 253, σ. 1.

22.1.2018

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 22/19

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Grondwettelijk Hof (Βέλγιο) στις 16 Οκτωβρίου 2017 — Belgisch Syndicaat van Chiropraxie κ.λπ.

(Υπόθεση C-597/17)

(2018/C 022/29)

Γλώσσα διαδικασίας: η ολλανδική

Αιτούν δικαστήριο

Grondwettelijk Hof

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Αιτούντες: Belgisch Syndicaat van Chiropraxie, Bart Vandendries, Belgische Unie van Osteopaten κ.λπ., Plast.Surg. κ.λπ., Belgian Society for Private Clinics κ.λπ.

Καθού: Ministerraad

Προδικαστικά ερωτήματα

Πρέπει το άρθρο 132, παράγραφος 1, στοιχείο γ', της οδηγίας 2006/112/ΕΚ (1) του Συμβουλίου, της 28ης Νοεμβρίου 2006, σχετικά με το κοινό σύστημα φόρου προστιθέμενης αξίας, να ερμηνευθεί υπό την έννοια ότι επιφυλάσσει, τόσο για τις συμβατικές όσο και για τις μη συμβατικές πρακτικές, την κατά την εν λόγω διάταξη απαλλαγή στους ασκούντες ιατρικό ή παραϊατρικό επάγγελμα που υπόκεινται στην εθνική νομοθεσία περί των επαγγελμάτων υγειονομικής περιθάλψεως και που πληρούν τις κατά την εν λόγω εθνική νομοθεσία προϋποθέσεις, ενώ αποκλείονται από την απαλλαγή αυτή τα πρόσωπα που δεν πληρούν τις προϋποθέσεις αυτές, αλλά ανήκουν σε επαγγελματική ένωση χειροπρακτών ή οστεοπαθητικών και πληρούν τα κριτήρια που θέτει η ένωση αυτή;

Πρέπει τα άρθρα 132, παράγραφος 1, στοιχεία β', γ' και ε', 134 και 98 της οδηγίας 2006/112/ΕΚ […], σε συνδυασμό με τα σημεία 3 και 4 του παραρτήματος ΙΙΙ της οδηγίας αυτής, και ιδίως με γνώμονα την αρχή της φορολογικής ουδετερότητας, να ερμηνευθούν υπό την έννοια:

α)

ότι αντιτίθενται σε εθνική διάταξη η οποία προβλέπει μειωμένο συντελεστή ΦΠΑ ο οποίος εφαρμόζεται στα φάρμακα και ιατρικά βοηθήματα που χορηγούνται στο πλαίσιο επεμβάσεως ή αγωγής με θεραπευτικό χαρακτήρα, ενώ τα φάρμακα και ιατρικά βοηθήματα που χορηγούνται στο πλαίσιο επεμβάσεως ή αγωγής με αμιγώς αισθητικό χαρακτήρα, και συνδέονται στενά με αυτήν, υπόκεινται στον κανονικό συντελεστή ΦΠΑ;

β)	ή ότι επιτρέπουν ή επιβάλλουν την ίση μεταχείριση αμφοτέρων των προαναφερθεισών περιπτώσεων;

Δύναται το [Grondwettelijk] Hof να διατηρήσει προσωρινώς τα αποτελέσματα των ακυρωτέων διατάξεων […], καθώς επίσης τα αποτελέσματα των διατάξεων που, αν χρειαστεί, θα πρέπει να ακυρωθούν εν όλω ή εν μέρει, αν από την απάντηση στο πρώτο ή στο δεύτερο προδικαστικό ερώτημα προκύψει ότι αυτές αντιβαίνουν προς το δίκαιο της Ένωσης, και τούτο για να μπορέσει ο νομοθέτης να τις ευθυγραμμίσει με το δίκαιο αυτό;

(1) EE 2006, L 347, σ. 1.

22.1.2018

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 22/20

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Gerechtshof ’s-Hertogenbosch (Κάτω Χώρες) στις 16 Οκτωβρίου 2017 — A-Fonds κατά Inspecteur van de Belastingdienst

(Υπόθεση C-598/17)

(2018/C 022/30)

Γλώσσα διαδικασίας: η ολλανδική

Αιτούν δικαστήριο

Gerechtshof ’s-Hertogenbosch

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Εκκαλών: A-Fonds

Εφεσίβλητος: Inspecteur van de Belastingdienst

Προδικαστικά ερωτήματα

Αποτελεί η διεύρυνση του πεδίου εφαρμογής υφιστάμενου καθεστώτος ενισχύσεων, ως αποτέλεσμα της επιτυχούς επικλήσεως από υποκείμενο στον φόρο του δικαιώματος ελεύθερης κυκλοφορίας των κεφαλαίων κατά την έννοια του άρθρου 56 ΣΕΚ (νυν άρθρου 63 ΣΛΕΕ), νέα ενίσχυση συνιστάμενη στην τροποποίηση υφιστάμενου καθεστώτος ενισχύσεων;

Σε περίπτωση καταφατική απαντήσεως, εμποδίζει η αποστολή που το εθνικό δικαστήριο έχει κατά το άρθρο 108, παράγραφος 3, ΣΛΕΕ τη χορήγηση σε υποκείμενο στον φόρο φορολογικού πλεονεκτήματος το οποίο ο υποκείμενος στον φόρο δύναται να αξιώσει δυνάμει του άρθρου 56 ΣΕΚ (νυν άρθρου 63 ΣΛΕΕ), ή πρέπει το εθνικό δικαστήριο να κοινοποιήσει στην Επιτροπή τη σχεδιαζόμενη δικαστική απόφαση για τη χορήγηση του πλεονεκτήματος αυτού, ή πρέπει το εθνικό δικαστήριο να προβεί σε οποιαδήποτε άλλη πράξη ή να λάβει οποιοδήποτε άλλο μέτρο, λαμβανομένου υπόψη του καθήκοντος ελέγχου που έχει δυνάμει του άρθρου 108, παράγραφος 3, ΣΛΕΕ;

22.1.2018

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 22/21

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Amtsgericht Hamburg (Γερμανία) στις 18 Οκτωβρίου 2017 — Dirk Harms κ.λπ. κατά Vueling Airlines SA

(Υπόθεση C-601/17)

(2018/C 022/31)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Amtsgericht Hamburg

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Ενάγοντες: Dirk Harms, Ann-Kathrin Harms, Nick-Julius Harms, Tom-Lukas Harms, Lilly-Karlotta Harms, Emma-Matilda Harms, οι τέσσερις τελευταίοι εκπροσωπούμενοι από τους γονείς τους Dirk Harms και Ann-Kathrin Harms

Εναγομένη: Vueling Airlines SA

Προδικαστικό ερώτημα

Έχει η «επιστροφή, με τους τρόπους που αναφέρονται στο άρθρο 7, παράγραφος 3, του πλήρους αντιτίμου του εισιτηρίου του, στην τιμή που το αγόρασε» κατά το άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο α', του κανονισμού 261/2004 (1), την έννοια ότι πρόκειται για το ποσό που ο επιβάτης έχει καταβάλει για το αντίστοιχο αεροπορικό εισιτήριο ή λαμβάνεται υπόψη το ποσό που έλαβε πράγματι ο εναγόμενος αερομεταφορέας όταν στη διαδικασία κρατήσεως παρεμβάλλεται επιχείρηση διαμεσολαβήσεως, η οποία εισπράττει τη διαφορά μεταξύ του ποσού που καταβάλλει ο επιβάτης και του ποσού που λαμβάνει ο αερομεταφορέας, χωρίς να προβαίνει σε αντίστοιχη γνωστοποίηση;

(1) Κανονισμός (ΕΚ) 261/2004 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 11ης Φεβρουαρίου 2004, για τη θέσπιση κοινών κανόνων αποζημίωσης των επιβατών αεροπορικών μεταφορών και παροχής βοήθειας σε αυτούς σε περίπτωση άρνησης επιβίβασης και ματαίωσης ή μεγάλης καθυστέρησης της πτήσης και για την κατάργηση του κανονισμού (ΕΟΚ) 295/91 (EE 2004, L 46. σ. 1).

22.1.2018

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 22/21

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Varhoven kasatsionen sad (Βουλγαρία) στις 23 Οκτωβρίου 2017 — PM κατά AH

(Υπόθεση C-604/17)

(2018/C 022/32)

Γλώσσα διαδικασίας: η βουλγαρική

Αιτούν δικαστήριο

Varhoven kasatsionen sad

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Αναιρεσείων: PM

Αναιρεσίβλητη: AH

Προδικαστικό ερώτημα

Επιτρέπει ο κανονισμός (ΕΚ) 2201/2003 (1) την εξέταση υποθέσεων που αφορούν τη γονική μέριμνα, χωρίς να συντρέχουν οι προϋποθέσεις που προβλέπονται στα άρθρα 8 και 12 του κανονισμού, από δικαστήριο κράτους μέλους που έχει διεθνή δικαιοδοσία να εξετάσει την υπόθεση διαζυγίου δυνάμει του άρθρου 3 του κανονισμού, όταν το εθνικό δίκαιο αυτού του κράτους μέλους υποχρεώνει το δικαστήριο να αποφανθεί αυτεπαγγέλτως, με την επί της αγωγής διαζυγίου εκδοθησόμενη απόφαση, επί του δικαιώματος επιμέλειας, επί των μέτρων που αφορούν το δικαίωμα επικοινωνίας, επί της διατροφής, καθώς και επί της χρησιμοποιήσεως της οικογενειακής στέγης;

(1) Κανονισμός (ΕΚ) 2201/2003 του Συμβουλίου, της 27ης Νοεμβρίου 2003, για τη διεθνή δικαιοδοσία και την αναγνώριση και εκτέλεση αποφάσεων σε γαμικές διαφορές και διαφορές γονικής μέριμνας ο οποίος καταργεί τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1347/2000 (ΕΕ 2003, L 338, σ. 1).

22.1.2018

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 22/22

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Consiglio di Stato (Ιταλία) στις 20 Οκτωβρίου 2017 — IBA Molecular Italy Srl κατά Azienda ULSS n. 3 κ.λπ.

(Υπόθεση C-606/17)

(2018/C 022/33)

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Αιτούν δικαστήριο

Consiglio di Stato

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Εκκαλούσα: IBA Molecular Italy Srl

Εφεσίβλητοι: Azienda ULSS n. 3, Regione Veneto, Ministero della Salute, Ospedale dell’Angelo di Mestre

Προδικαστικά ερωτήματα

Εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής της νομοθεσίας της Ένωσης σχετικά με την ανάθεση δημοσίων συμβάσεων έργων, υπηρεσιών και προμηθειών, και ιδίως στο πεδίο εφαρμογής των άρθρων 1 και 2 της οδηγίας 2004/18/ΕΚ (1), οι σύνθετες πράξεις με τις οποίες δημόσια αναθέτουσα αρχή προτίθεται να χορηγήσει απευθείας σε συγκεκριμένο οικονομικό φορέα χρηματοδότηση ειδικού σκοπού με μοναδικό αντικείμενο την παραγωγή προϊόντων προοριζόμενων για δωρεάν προμήθεια, χωρίς περαιτέρω διαδικασία προσκλήσεως υποβολής προσφορών, σε διάφορες δημόσιες αρχές, οι οποίες απαλλάσσονται από την καταβολή οποιουδήποτε ανταλλάγματος στον προαναφερόμενο προμηθευτή; Κατά συνέπεια, αντιτίθεται η προαναφερθείσα νομοθεσία της Ένωσης σε εθνική ρύθμιση η οποία επιτρέπει την απευθείας χορήγηση χρηματοδοτήσεως ειδικού σκοπού με αντικείμενο την παραγωγή προϊόντων προοριζόμενων να παραδοθούν, χωρίς περαιτέρω διαδικασία προσκλήσεως υποβολής προσφορών, σε διάφορες δημόσιες αρχές, οι οποίες απαλλάσσονται από την καταβολή οποιουδήποτε ανταλλάγματος στον προαναφερόμενο προμηθευτή;

Αντιτίθεται η νομοθεσία της Ένωσης σχετικά με την ανάθεση δημοσίων συμβάσεων έργων, υπηρεσιών και προμηθειών, και ιδίως τα άρθρα 1 και 2 της οδηγίας 2004/18/ΕΚ και τα άρθρα 49, 56, 105 επ. της Συνθήκης ΕΕ, σε εθνική ρύθμιση η οποία, καθόσον εξομοιώνει «πιστοποιημένα» ιδιωτικά νοσοκομεία με τα δημόσια, μέσω της εντάξεώς τους στο σύστημα δημόσιου εθνικού υγειονομικού προγραμματισμού το οποίο διέπεται από ειδικές συμβάσεις, διαφορετικές από τις συνήθεις σχέσεις διαπιστεύσεως με άλλους ιδιωτικούς φορείς που συμμετέχουν στο σύστημα χορηγήσεως των παροχών υγείας, όταν δεν πληρούνται οι απαιτήσεις για την αναγνώριση του οργανισμού δημοσίου δικαίου και οι προϋποθέσεις απευθείας αναθέσεως, σύμφωνα με το πρότυπο της «in house» αναθέσεως, τα εξαιρεί από την εθνική νομοθεσία και τη νομοθεσία της Ένωσης περί δημοσίων συμβάσεων, ακόμη και στις περιπτώσεις που τα εν λόγω πρόσωπα είναι επιφορτισμένα με την παραγωγή και δωρεάν προμήθεια στις δημόσιες δομές υγείας συγκεκριμένων προϊόντων απαραίτητων για την άσκηση των δραστηριοτήτων υγείας, ενώ συγχρόνως λαμβάνουν δημόσια χρηματοδότηση που εξυπηρετεί την πραγματοποίηση των προμηθειών αυτών;

(1) Οδηγία 2004/18/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 31ης Μαρτίου 2004, περί συντονισμού των διαδικασιών συνάψεως δημόσιων συμβάσεων έργων, προμηθειών και υπηρεσιών (ΕΕ L 134, σ. 114).

22.1.2018

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 22/23

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Corte dei Conti (Ιταλία) στις 24 Οκτωβρίου 2017 — Federazione Italiana Golf (FIG) κατά Istituto Nazionale di Statistica — ISTAT, Ministero dell’Economia e delle Finanze

(Υπόθεση C-612/17)

(2018/C 022/34)

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Αιτούν δικαστήριο

Corte dei Conti

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Προσφεύγουσα: Federazione Italiana Golf (FIG)

Καθών: Istituto Nazionale di Statistica — ISTAT, Ministero dell’Economia e delle Finanze

Προδικαστικά ερωτήματα

Πρέπει ο όρος «δημόσια παρέμβαση με τη μορφή γενικών κανονισμών που ισχύουν σε όλες τις μονάδες που εργάζονται στο πλαίσιο της ίδιας δραστηριότητας», ο οποίος απαντά στην παράγραφο 20.15 του κανονισμού 549/2013/ΕΕ (1) (του λεγόμενου ΕΣΛ 2010), να εκλαμβάνεται υπό ευρεία έννοια, ήτοι υπό την έννοια ότι περιλαμβάνει επίσης τις εξουσίες διευθύνσεως αθλητικού χαρακτήρα (το λεγόμενο ήπιο δίκαιο) και τις εξουσίες αναγνωρίσεως που προβλέπει ο νόμος για την απόκτηση νομικής προσωπικότητας και τη λειτουργία στον τομέα του αθλητισμού, εξουσίες οι οποίες αμφότερες αναφέρονται γενικώς σε όλες τις εθνικές αθλητικές ομοσπονδίες της Ιταλίας;

Πρέπει ο γενικός δείκτης ελέγχου («η ικανότητα καθορισμού της γενικής πολιτικής ή του προγράμματος μιας θεσμικής μονάδας») περί του οποίου γίνεται λόγος στην παράγραφο 20.15 του κανονισμού 549/2013/ΕΕ (του λεγόμενου ΕΣΛ 2010), να εκλαμβάνεται υπό ουσιαστική έννοια ως ικανότητα διευθύνσεως, δεσμεύσεως και καθορισμού της διαχειρίσεως της μη κερδοσκοπικής οντότητας, ή μπορεί να εκληφθεί υπό μη τεχνική έννοια ως περιλαμβάνων επίσης εξουσίες εξωτερικής εποπτείας που διαφέρουν από αυτές που ορίζουν οι ειδικοί δείκτες ελέγχου περί των οποίων γίνεται λόγος στην παράγραφο 20.15, στοιχεία α', β', γ', δ', και ε', (όπως, παραδείγματος χάρη, οι εξουσίες εγκρίσεως των ισολογισμών, διορισμού των ελεγκτών, εγκρίσεως του καταστατικού και ορισμένων τύπων κανονισμών, αθλητικής διευθύνσεως ή αναγνωρίσεως για αθλητικούς σκοπούς);

Με βάση τον συνδυασμό των διατάξεων της παραγράφου 20.15 και των παραγράφων 4.125 και 4.126 του κανονισμού 549/2013/ΕΕ (του λεγόμενου ΕΣΛ 2010), μπορούν να λαμβάνονται υπόψη οι συνδρομές μελών προκειμένου να κριθεί αν υπάρχει δημόσιος έλεγχος ή όχι, υπό την έννοια ότι πρέπει να προσδιορισθεί αν ένα υψηλό ποσό των ανωτέρω συνδρομών, μαζί με τα λοιπά ίδια έσοδα, μπορεί να μαρτυρά, λαμβανομένων υπόψη των ειδικών περιστάσεων της συγκεκριμένης υποθέσεως, σημαντική ικανότητα αυτοπροσδιορισμού της μη κερδοσκοπικής οντότητας;

(1) Κανονισμός (ΕΕ) 549/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 21ης Μαΐου 2013, για το ευρωπαϊκό σύστημα εθνικών και περιφερειακών λογαριασμών της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EE L 174, σ. 1).

22.1.2018

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 22/23

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Corte dei Conti (Ιταλία) στις 24 Οκτωβρίου 2017 — Federazione Italiana Sport Equestri (FISE) κατά Istituto Nazionale di Statistica — ISTAT

(Υπόθεση C-613/17)

(2018/C 022/35)

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Αιτούν δικαστήριο

Corte dei Conti

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Προσφεύγουσα: Federazione Italiana Sport Equestri (FISE)

Καθού: Istituto Nazionale di Statistica — ISTAT

Προδικαστικά ερωτήματα

22.1.2018

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 22/24

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το tribunal correctionnel de Foix (Γαλλία) στις 26 Οκτωβρίου 2017 — Procureur de la République κατά Mathieu Blaise κ.λπ.

(Υπόθεση C-616/17)

(2018/C 022/36)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Αιτούν δικαστήριο

Tribunal correctionnel de Foix

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Ασκών την ποινική δίωξη: Procureur de la République

Κατηγορούμενοι: Mathieu Blaise, Sabrina Dauzet, Alain Feliu, Marie Foray, Sylvestre Ganter, Dominique Masset, Ambroise Monsarrat, Sandrine Muscat, Jean-Charles Sutra, Blanche Yon, Kevin Leo-Pol Fred Perrin, Germain Yves Dedieu, Olivier Godard, Kevin Pao Donovan Schachner, Laura Dominique Chantal Escande, Nicolas Benoit Rey, Eric Malek Benromdan, Olivier Eric Labrunie, Simon Joseph Jeremie Boucard, Alexis Ganter, Pierre André Garcia

Μετέχουσα στη δίκη: Espace Émeraude

Προδικαστικά ερωτήματα

Είναι ο κανονισμός (ΕΚ) 1107/2009 (1) του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 21ης Οκτωβρίου 2009, σχετικά με τη διάθεση φυτοπροστατευτικών προϊόντων στην αγορά και την κατάργηση των οδηγιών 79/117/ΕΟΚ και 91/414/ΕΟΚ του Συμβουλίου (στο εξής: ευρωπαϊκός κανονισμός), σύμφωνος με την αρχή της προφυλάξεως όταν παραλείπει να ορίσει επακριβώς τι είναι δραστική ουσία, αφήνοντας στον αιτούντα τη φροντίδα να επιλέξει αυτό που ονομάζει δραστική ουσία στο προϊόν του και παρέχοντάς του τη δυνατότητα να εστιάσει το σύνολο του φακέλου της αιτήσεως σε μία μόνον ουσία, ενώ το προϊόν του περιλαμβάνει περισσότερες από μία ουσίες;

Τηρείται η αρχή της προφυλάξεως και η αμεροληψία όσον αφορά τη χορήγηση της άδειας κυκλοφορίας στην αγορά όταν οι έλεγχοι, οι αναλύσεις και οι αξιολογήσεις που απαιτούνται για την εξέταση του φακέλου διενεργούνται μόνον από τους αιτούντες, οι οποίοι μπορεί να είναι μεροληπτικοί στην παρουσίασή τους, χωρίς καμία άλλη ανεξάρτητη ανάλυση και χωρίς να έχουν δημοσιευθεί οι σχετικές με την αίτηση χορηγήσεως άδειας κυκλοφορίας εκθέσεις υπό το κάλυμμα της προστασίας του βιομηχανικού απορρήτου;

Είναι σύμφωνος ο ευρωπαϊκός κανονισμός με την αρχή της προφυλάξεως, όταν δεν λαμβάνει καθόλου υπόψη τις ποικίλες μορφές των δραστικών ουσιών και της σωρευτικής τους χρήσεως, ειδικότερα όταν δεν προβλέπει καμία πλήρη ειδική ανάλυση σε ευρωπαϊκό επίπεδο της σωρεύσεως δραστικών ουσιών εντός του ίδιου προϊόντος;

Είναι σύμφωνος ο ευρωπαϊκός κανονισμός με την αρχή της προφυλάξεως όταν απαλλάσσει, στα κεφάλαια [III] και [IV] αυτού, από την εξέταση τοξικότητας (γονιδιοτοξικότητα, εξέταση καρκινογενέσεως, εξέταση ενδοκρινικών διαταραχών [κ.λπ.] τα ζιζανιοκτόνα, όπως διατίθενται στην αγορά και όπως εκτίθενται σε αυτά οι καταναλωτές και το περιβάλλον, επιβάλλοντας συνοπτικούς μόνον ελέγχους, τους οποίους πραγματοποιεί πάντοτε ο αιτών;

(1) EE 2009, L 309, σ. 1.

22.1.2018

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 22/25

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το tribunal d’instance de Limoges (Γαλλία) στις 30 Οκτωβρίου 2017 — BNP Paribas Personal Finance SA καθολική διάδοχος της εταιρίας Solfea κατά Roger Ducloux, Josée Ducloux, το γένος Lecay

(Υπόθεση C-618/17)

(2018/C 022/37)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Αιτούν δικαστήριο

Tribunal d’Instance de Limoges

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Ενάγουσα: BNP Paribas Personal Finance SA καθολική διάδοχος της εταιρίας Solfea

Εναγόμενοι: Roger Ducloux, Josée Ducloux, το γένος Lecay

Προδικαστικό ερώτημα

Μπορεί, βάσει του κανόνα που απορρέει από τις οδηγίες 98/7/ΕΚ της 16ης Φεβρουαρίου 1998 (1) και 2008/48/ΕΚ της 23ης Απριλίου 2008 (2), σύμφωνα με τον οποίο, κατά την απόδοσή του στη γαλλική γλώσσα «Le résultat du calcul est exprimé avec une exactitude d’au moins une décimale. Si le chiffre de la décimale suivante est supérieur ou égal à 5, le chiffre de la première décimale sera augmenté de 1» [κατά λέξη μετάφραση «Το αποτέλεσμα του υπολογισμού εκφράζεται με ακρίβεια ενός τουλάχιστον δεκαδικού ψηφίου. Εάν το επόμενο δεκαδικό ψηφίο είναι μεγαλύτερο ή ίσο του 5, το πρώτο δεκαδικό ψηφίο αυξάνεται κατά ένα»], να θεωρηθεί ορθό ΣΕΠΕ που ορίστηκε σε 5,95 %, όταν το συνολικό ετήσιο πραγματικό επιτόκιο του δανείου ανέρχεται σε 5,97377 %;

(1) Οδηγία 98/7/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 16ης Φεβρουαρίου 1998, σχετικά με την τροποποίηση της οδηγίας 87/102/ΕΟΚ για την προσέγγιση των νομοθετικών, κανονιστικών και διοικητικών διατάξεων των κρατών μελών που διέπουν την καταναλωτική πίστη (ΕΕ L 101, σ. 17).

(2) Οδηγία 2008/48/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 23ης Απριλίου 2008, για τις συμβάσεις καταναλωτικής πίστης και την κατάργηση της οδηγίας 87/102/ΕΟΚ του Συμβουλίου (ΕΕ L 133, σ. 66).

22.1.2018

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 22/26

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Tribunal Supremo (Ισπανία) στις 3 Νοεμβρίου 2017 — Ministerio de Defensa κατά Ana de Diego Porras

(Υπόθεση C-619/17)

(2018/C 022/38)

Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική

Αιτούν δικαστήριο

Tribunal Supremo

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Αναιρεσείον: Ministerio de Defensa

Αναιρεσίβλητη: Ana de Diego Porras

Προδικαστικά ερωτήματα

Έχει η ρήτρα 4 της συμφωνίας πλαισίου για την εργασία ορισμένου χρόνου, η οποία αποτελεί παράρτημα της οδηγίας 1999/70 (1), την έννοια ότι αντιτίθεται σε εθνική νομοθεσία η οποία δεν προβλέπει την παροχή αποζημιώσεως λόγω λύσεως συμβάσεως εργασίας προσωρινής απασχολήσεως (interinidad) ορισμένου χρόνου για την αντικατάσταση άλλου εργαζομένου ο οποίος έχει δικαίωμα διατηρήσεως της θέσεως εργασίας του, όταν η λύση οφείλεται στην επανένταξη του αντικαθιστώμενου εργαζομένου, και η οποία, αντιθέτως, περιέχει σχετική πρόβλεψη όταν η λύση της συμβάσεως εργασίας οφείλεται σε άλλους λόγους που καθορίζονται εκ του νόμου;

Σε περίπτωση αρνητικής απαντήσεως στο πρώτο ερώτημα, εμπίπτει στο πεδίο εφαρμογής της ρήτρας 5 της συμφωνίας πλαισίου μέτρο όπως το προβλεπόμενο στην ισπανική νομοθεσία, το οποίο συνίσταται στον καθορισμό αποζημιώσεως 12 ημερομισθίων ανά έτος εργασίας, την οποία θα δικαιούται ο εργαζόμενος κατά τη λύση της συμβάσεως εργασίας ορισμένου χρόνου ακόμη και όταν η σχέση εργασίας ορισμένου χρόνου βασίστηκε σε μία μόνο σύμβαση;

Σε περίπτωση καταφατικής απαντήσεως στο δεύτερο ερώτημα, αντιβαίνει στη ρήτρα 5 της συμφωνίας πλαισίου διάταξη νόμου η οποία αναγνωρίζει μεν σε εργαζομένους με σύμβαση ορισμένου χρόνου δικαίωμα να λάβουν, κατά τη λύση της συμβάσεως, αποζημίωση 12 ημερομισθίων ανά έτος εργασίας, πλην όμως αποκλείει τη χορήγηση αποζημιώσεως σε εργαζομένους με σύμβαση ορισμένου χρόνου όταν πρόκειται για σύμβαση εργασίας interinidad που συνάπτεται με σκοπό την αντικατάσταση εργαζομένου ο οποίος έχει δικαίωμα διατηρήσεως της θέσεως εργασίας του;

(1) Oδηγία 1999/70/ΕΚ του Συμβουλίου, της 28ης Ιουνίου 1999, σχετικά με τη συμφωνία πλαίσιο για την εργασία ορισμένου χρόνου που συνήφθη από τη CES, την UNICE και το CEEP (ΕΕ 1999, L 175, σ. 43).

22.1.2018

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 22/26

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Székesfehérvári Törvényszék (Ουγγαρία) στις 2 Νοεμβρίου 2017 — Hochtief Solutions AG Magyarországi Fióktelepe κατά Fővárosi Törvényszék

(Υπόθεση C-620/17)

(2018/C 022/39)

Γλώσσα διαδικασίας: η ουγγρική

Αιτούν δικαστήριο

Székesfehérvári Törvényszék

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Ενάγουσα: Hochtief Solutions AG Magyarországi Fióktelepe

Εναγόμενο: Fővárosi Törvényszék

Προδικαστικά ερωτήματα

Έχουν οι βασικές αρχές και οι κανόνες του δικαίου της Ένωσης (ιδίως το άρθρο 4, παράγραφος 3, ΣΕΕ και η απαίτηση ομοιόμορφης ερμηνείας του δικαίου), όπως ερμηνεύθηκαν από το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ειδικότερα στην απόφαση που εκδόθηκε στην υπόθεση Köbler, την έννοια ότι η αναγνώριση της ευθύνης του κράτους λόγω αντίθετης προς το δίκαιο της Ένωσης αποφάσεως δικαστηρίου που αποφαίνεται σε τελευταίο βαθμό μπορεί να βασίζεται αποκλειστικά στο εθνικό δίκαιο ή στα κριτήρια που θεσπίζονται στο εθνικό δίκαιο; Σε περίπτωση αρνητικής απαντήσεως, έχουν οι βασικές αρχές και οι κανόνες του δικαίου της Ένωσης, ιδίως τα τρία κριτήρια που διατύπωσε το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην υπόθεση Köbler για την αναγνώριση της ευθύνης του «κράτους», την έννοια ότι η συνδρομή των προϋποθέσεων της ευθύνης του κράτους μέλους για παραβίαση του δικαίου της Ένωσης από τα δικαστήρια του εν λόγω κράτους πρέπει να εκτιμηθεί βάσει του εθνικού δικαίου;

Έχουν οι κανόνες και οι βασικές αρχές του δικαίου της Ένωσης (ιδίως το άρθρο 4, παράγραφος 3, ΣΕΕ και η απαίτηση πραγματικής δικαστικής προστασίας), και ειδικότερα οι αποφάσεις του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης όσον αφορά την ευθύνη των κρατών μελών οι οποίες εκδόθηκαν, μεταξύ άλλων, στις υποθέσεις Francovich, Brasserie du pêcheur και Köbler, την έννοια ότι η ισχύς δεδικασμένου των αποφάσεων που παραβιάζουν το δίκαιο της Ένωσης και εκδίδονται από δικαστήρια του κράτους μέλους που αποφαίνονται σε τελευταίο βαθμό αποκλείει την αναγνώριση ευθύνης του κράτους μέλους για αποζημίωση;

Υπό το πρίσμα της οδηγίας 89/665/ΕΟΚ, όπως τροποποιήθηκε με την οδηγία 2007/66/ΕΚ (1), και της οδηγίας 92/13/ΕΟΚ, είναι λυσιτελείς, για τους σκοπούς του δικαίου της Ένωσης, η διαδικασία προσφυγής στον τομέα της συνάψεως δημόσιων συμβάσεων, όσον αφορά δημόσιες συμβάσεις των οποίων η αξία υπερβαίνει τα κοινοτικά κατώτατα όρια, και ο δικαστικός έλεγχος της διοικητικής αποφάσεως που εκδόθηκε στην εν λόγω διαδικασία; Σε περίπτωση καταφατικής απαντήσεως, είναι λυσιτελή το δίκαιο της Ένωσης και η νομολογία του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης (μεταξύ άλλων, οι αποφάσεις που εκδόθηκαν στις υποθέσεις Kühne & Heitz, Kapferer και ιδίως Impresa Pizzarotti) όσον αφορά την αναγκαιότητα να γίνει δεκτή, ως έκτακτο ένδικο μέσο, η δυνάμει του εθνικού δικαίου αναθεώρηση στο πλαίσιο του δικαστικού ελέγχου της διοικητικής αποφάσεως που εκδόθηκε στην προμνησθείσα διαδικασία προσφυγής στον τομέα της συνάψεως δημόσιων συμβάσεων;

Έχουν οι οδηγίες για τη διαδικασία προσφυγής στον τομέα της συνάψεως δημόσιων συμβάσεων (ήτοι, η οδηγία 89/665/ΕΟΚ, όπως τροποποιήθηκε στο μεταξύ με την οδηγία 2007/66/ΕΚ, και η οδηγία 92/13/ΕΟΚ) την έννοια ότι επιτρέπουν εθνική νομοθεσία βάσει της οποίας τα εθνικά δικαστήρια που επιλαμβάνονται της υποθέσεως της κύριας δίκης αλλά και τα εθνικά δικαστήρια που αποφαίνονται σε διαδικασία κινηθείσα κατόπιν αιτήσεως αναθεωρήσεως κατά της εκδοθείσας στην κύρια δίκη αποφάσεως μπορούν να μην λαμβάνουν υπόψη πραγματικό περιστατικό το οποίο πρέπει να εξεταστεί βάσει αποφάσεως του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης εκδοθείσας σε διαδικασία αιτήσεως προδικαστικής αποφάσεως υποβληθείσας στο πλαίσιο διαδικασίας προσφυγής στον τομέα της συνάψεως δημόσιων συμβάσεων;

Έχουν η οδηγία 89/665/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 21ης Δεκεμβρίου 1989, για τον συντονισμό των νομοθετικών, κανονιστικών και διοικητικών διατάξεων περί της εφαρμογής των διαδικασιών προσφυγής στον τομέα της σύναψης συμβάσεων κρατικών προμηθειών και δημοσίων έργων, και ιδίως το άρθρο 1, παράγραφοι 1 και 3, της εν λόγω οδηγίας, καθώς και η οδηγία 92/13/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 25ης Φεβρουαρίου 1992, για τον συντονισμό των νομοθετικών, κανονιστικών και διοικητικών διατάξεων σχετικά με την εφαρμογή των κοινοτικών κανόνων στις διαδικασίες σύναψης των συμβάσεων φορέων οι οποίοι λειτουργούν στους τομείς του ύδατος, της ενέργειας, των μεταφορών και των τηλεπικοινωνιών, και ιδίως τα άρθρα 1 και 2 της εν λόγω οδηγίας, –υπό το πρίσμα, ειδικότερα, των αποφάσεων που εκδόθηκαν στις υποθέσεις Kempter, VB Pénzügyi Lízing και Pannon GSM, καθώς και στις υποθέσεις Kühne & Heitz, Kapferer και Impresa Pizzarotti–, την έννοια ότι συνάδει με τις προαναφερθείσες οδηγίες και την απαίτηση πραγματικής δικαστικής προστασίας καθώς και τις αρχές της ισοδυναμίας και της αποτελεσματικότητας εθνική ρύθμιση, ή εφαρμογή αυτής, βάσει της οποίας, παρά το γεγονός ότι απόφαση του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης, εκδοθείσα σε διαδικασία προδικαστικής παραπομπής πριν από την έκδοση αποφάσεως στη δευτεροβάθμια δίκη, παρέχει λυσιτελή ερμηνεία των κανόνων του δικαίου της Ένωσης, το δικαστήριο που επιλαμβάνεται της υποθέσεως δεν λαμβάνει υπόψη την εν λόγω ερμηνεία για λόγους εκπροθέσμου και, εν συνεχεία, το δικαστήριο που επιλαμβάνεται της αιτήσεως αναθεωρήσεως την κρίνει απαράδεκτη;

Εάν, βάσει του εθνικού δικαίου, η αναθεώρηση πρέπει να γίνει δεκτή για λόγους αποκαταστάσεως της συνταγματικότητας δυνάμει νέας αποφάσεως του Συνταγματικού Δικαστηρίου, δεν θα πρέπει να γίνει δεκτή η αναθεώρηση, βάσει της αρχής της ισοδυναμίας και της αρχής που καθιερώνεται στην απόφαση Transportes Urbanos, στην περίπτωση που δεν μπόρεσε να ληφθεί υπόψη απόφαση του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής στην κύρια δίκη λόγω διατάξεων του εθνικού δικαίου όσον αφορά τις δικονομικές προθεσμίες;

Έχουν η οδηγία 89/665/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 21ης Δεκεμβρίου 1989, για τον συντονισμό των νομοθετικών, κανονιστικών και διοικητικών διατάξεων περί της εφαρμογής των διαδικασιών προσφυγής στον τομέα της σύναψης συμβάσεων κρατικών προμηθειών και δημοσίων έργων, και ιδίως το άρθρο 1, παράγραφοι 1 και 3, της εν λόγω οδηγίας, και η οδηγία 92/13/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 25ης Φεβρουαρίου 1992, για το συντονισμό των νομοθετικών, κανονιστικών και διοικητικών διατάξεων σχετικά με την εφαρμογή των κοινοτικών κανόνων στις διαδικασίες σύναψης των συμβάσεων φορέων οι οποίοι λειτουργούν στους τομείς του ύδατος, της ενέργειας, των μεταφορών και των τηλεπικοινωνιών, και ιδίως τα άρθρα 1 και 2, της εν λόγω οδηγίας, υπό το πρίσμα της αποφάσεως του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης C-2/06, Kempter, κατά την οποία ο θιγόμενος δεν υποχρεούται να επικαλεστεί ειδικώς τη νομολογία του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης, την έννοια ότι οι διαδικασίες προσφυγής στον τομέα της συνάψεως δημόσιων συμβάσεων οι οποίες ρυθμίζονται από τις ως άνω οδηγίες μπορούν να κινηθούν μόνο μέσω προσφυγής η οποία περιέχει ρητή έκθεση της προβαλλόμενης παραβάσεως στον τομέα της συνάψεως δημόσιων συμβάσεων και, επιπλέον, προσδιορίζει επακριβώς τον παραβιασθέντα κανόνα συνάψεως δημόσιων συμβάσεων, διευκρινίζοντας τον αριθμό του άρθρου και της παραγράφου, ήτοι, ότι στη διαδικασία προσφυγής στον τομέα της συνάψεως δημόσιων συμβάσεων μπορούν να εξεταστούν μόνον οι παραβάσεις τις οποίες προσδιορίζει ο προσφεύγων διά παραπομπής στην παραβιασθείσα διάταξη του δικαίου των δημόσιων συμβάσεων, αναφέροντας τον αριθμό του άρθρου και της παραγράφου, ενώ σε κάθε άλλη διοικητική και αστική διαδικασία αρκεί ο θιγόμενος να εκθέσει τα πραγματικά περιστατικά και τις αποδείξεις προς στήριξή τους, η δε αρμόδια αρχή ή το επιληφθέν δικαστήριο αποφαίνονται επί της προσφυγής βάσει του περιεχομένου της;

Έχει η απαίτηση «αρκούντως κατάφωρης παραβάσεως», η οποία καθιερώθηκε στις αποφάσεις Köbler και Traghetti, την έννοια ότι τέτοια παράβαση δεν υφίσταται όταν το δικαστήριο που αποφαίνεται σε τελευταίο βαθμό, παραβιάζοντας προδήλως την πάγια και αναλυτικώς παρατεθείσα νομολογία του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης –η οποία στηρίζεται επίσης σε διάφορες νομικές γνωμοδοτήσεις– απορρίπτει το αίτημα του θιγομένου περί υποβολής αιτήσεως προδικαστικής αποφάσεως όσον αφορά την αναγκαιότητα της αναθεωρήσεως, με το παράλογο σκεπτικό ότι το δίκαιο της Ένωσης –εν προκειμένω, οι οδηγίες 89/665/ΕΟΚ και 92/13/ΕΟΚ– δεν περιέχει κανόνες διέποντες την αναθεώρηση, παρά το γεγονός ότι συναφώς παρατέθηκε επίσης αναλυτικά η κρίσιμη για την υπόθεση νομολογία του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης, περιλαμβανομένης επίσης της αποφάσεως Impresa Pizzarotti, στην οποία επισημαίνεται ακριβώς η αναγκαιότητα αναθεωρήσεως σε σχέση με διαδικασία συνάψεως δημόσιας συμβάσεως; Λαμβανομένης υπόψη της αποφάσεως του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης C-283/81, CILFIT, πόσο αναλυτικά πρέπει να αιτιολογήσει το εθνικό δικαστήριο την απόρριψη της αιτήσεως αναθεωρήσεως, όταν αποκλίνει από την ερμηνεία του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η οποία έχει υποχρεωτικό χαρακτήρα;

Έχουν οι αρχές της πραγματικής δικαστικής προστασίας και της ισοδυναμίας των άρθρων 19 ΣΕΕ και 4, παράγραφος 3, ΣΕΕ, καθώς και η ελευθερία εγκαταστάσεως και παροχής υπηρεσιών του άρθρου 49 ΣΛΕΕ, και η οδηγία 93/37/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 14ης Ιουνίου 1993, περί συντονισμού των διαδικασιών για τη σύναψη συμβάσεων δημοσίων έργων, καθώς και οι οδηγίες 89/665/ΕΟΚ, 92/13/ΕΟΚ και 2007/66/ΕΚ, την έννοια ότι επιτρέπουν στις αρμόδιες αρχές και στα επιληφθέντα δικαστήρια, παραβιάζοντας κατάφωρα το εφαρμοστέο δίκαιο της Ένωσης, να απορρίπτουν διαδοχικά τις προσφυγές που ασκεί ο θιγόμενος, ο οποίος εμποδίστηκε να μετάσχει σε διαδικασία αναθέσεως δημόσιας συμβάσεως, προσφυγές για τις οποίες απαιτείται, ενδεχομένως, η εκπόνηση πολλών υπομνημάτων με σημαντική επένδυση χρόνου και χρημάτων ή η συμμετοχή σε ακροάσεις, και ότι, καίτοι δεν αμφισβητείται ότι υφίσταται θεωρητικώς η δυνατότητα αναγνωρίσεως της ευθύνης για ζημίες προκληθείσες κατά την άσκηση των δικαστικών καθηκόντων, η σχετική νομοθεσία στερεί από τον θιγόμενο τη δυνατότητα να απαιτήσει από το δικαστήριο αποζημίωση για τη ζημία που υπέστη ως αποτέλεσμα των παράνομων μέτρων;

10)

Έχουν οι αρχές που διατυπώθηκαν στις αποφάσεις Köbler, Traghetti και Saint Giorgio την έννοια ότι δεν είναι δυνατή η αποζημίωση της ζημίας που προκλήθηκε από το γεγονός ότι, κατά παράβαση της πάγιας νομολογίας του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης, το δικαστήριο του κράτους μέλους που αποφαίνεται σε τελευταίο βαθμό δεν έκανε δεκτή την αίτηση αναθεωρήσεως που κατέθεσε εμπροθέσμως ο θιγόμενος, στο πλαίσιο της οποίας αυτός θα μπορούσε να απαιτήσει αποζημίωση των πραγματοποιηθεισών δαπανών;

(1) Οδηγία 2007/66/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 11ης Δεκεμβρίου 2007, για την τροποποίηση των οδηγιών 89/665/ΕΟΚ και 92/13/ΕΟΚ του Συμβουλίου όσον αφορά τη βελτίωση της αποτελεσματικότητας των διαδικασιών προσφυγής στον τομέα της σύναψης δημόσιων συμβάσεων (EE 2007, L 335, σ. 31).

22.1.2018

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 22/29

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Kúria (Ουγγαρία) στις 3 Νοεμβρίου 2017 — Kiss Gyula κατά CIB Bank Zrt. κ.λπ.

(Υπόθεση C-621/17)

(2018/C 022/40)

Γλώσσα διαδικασίας: η ουγγρική

Αιτούν δικαστήριο

Kúria

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Πρωτοδίκως ενάγων: Kiss Gyula

Πρωτοδίκως εναγόμενοι: CIB Bank Zrt., Kiss Emil, Kiss Gyuláné

Προδικαστικά ερωτήματα

Πρέπει να γίνει δεκτό ότι η προβλεπόμενη από τα άρθρα 4, παράγραφος 2, και 5 της οδηγίας 93/13/ΕΟΚ (1) του Συμβουλίου, της 5ης Απριλίου 1993, σχετικά με τις καταχρηστικές ρήτρες των συμβάσεων που συνάπτονται με καταναλωτές (στο εξής: οδηγία) απαίτηση περί σαφούς και κατανοητής διατυπώσεως πληρούται οσάκις, σε σύμβαση δανείου συναφθείσα με καταναλωτές, συμβατική ρήτρα μη αποτελέσασα αντικείμενο ατομικής διαπραγματεύσεως ορίζει με ακρίβεια το ποσό των εξόδων, προμηθειών και λοιπών δαπανών (στο εξής: από κοινού, έξοδα) που βαρύνουν τον καταναλωτή, καθώς και τη μέθοδο υπολογισμού τους και τον χρόνο καταβολής τους, καίτοι δεν προσδιορίζει τις συγκεκριμένες υπηρεσίες σε αντάλλαγμα των οποίων καταβάλλονται τα έξοδα αυτά· ή πρέπει, μάλλον, η απαίτηση αυτή να ερμηνευθεί υπό την έννοια ότι οι συγκεκριμένες αυτές υπηρεσίες πρέπει να προσδιορίζονται επίσης στη σύμβαση; Στην τελευταία αυτή περίπτωση, αρκεί το περιεχόμενο της παρεχόμενης υπηρεσίας να μπορεί να συναχθεί από την ονομασία του εξόδου;

Πρέπει το άρθρο 3, παράγραφος 1, της οδηγίας να ερμηνευθεί υπό την έννοια ότι η χρησιμοποιηθείσα στη διαφορά της κύριας δίκης συμβατική ρήτρα περί των εξόδων δημιουργεί, παρά την απαίτηση περί καλής πίστεως, σημαντική ανισορροπία μεταξύ των δικαιωμάτων και των υποχρεώσεων των μερών που απορρέουν από τη σύμβαση εις βάρος του καταναλωτή, καθώς δεν είναι εφικτό βάσει της συμβάσεως να προσδιορισθούν με βεβαιότητα οι συγκεκριμένες υπηρεσίες που παρέχονται σε αντάλλαγμα των εξόδων αυτών;

(1) Οδηγία 93/13/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 5ης Απριλίου 1993, σχετικά με τις καταχρηστικές ρήτρες των συμβάσεων που συνάπτονται με καταναλωτές (EE 1993, L 95, σ. 29).

22.1.2018

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 22/29

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Investigatory Powers Tribunal — Λονδίνο (Ηνωμένο Βασίλειο) στις 31 Οκτωβρίου 2017 — Privacy International κατά Secretary of State for Foreign and Commonwealth Affairs κ.λπ.

(Υπόθεση C-623/17)

(2018/C 022/41)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Αιτούν δικαστήριο

Investigatory Powers Tribunal — Λονδίνο

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Προσφεύγουσα: Privacy International

Καθών: Secretary of State for Foreign and Commonwealth Affairs, Secretary of State for the Home Department, Government Communications Headquarters, Security Service Srl, Secret Intelligence Service

Προδικαστικά ερωτήματα

Δεδομένου ότι:

α)

οι δυνατότητες των υπηρεσιών SIAs (1) να χρησιμοποιούν τα δεδομένα BCD (2) που τους παρέχονται, είναι ουσιώδεις για την προστασία της εθνικής ασφάλειας του Ηνωμένου Βασιλείου, συμπεριλαμβανομένων των πεδίων της καταπολέμησης της τρομοκρατίας, της κατασκοπίας και της διάδοσης της χρήσης πυρηνικών όπλων·

β)

ένα θεμελιώδες χαρακτηριστικό της χρήσης των δεδομένων BCD από τις υπηρεσίες SIAs είναι ο εντοπισμός άγνωστων μέχρι πρότινος απειλών για την εθνική ασφάλεια μέσω μη στοχευμένων μαζικών τεχνικών, οι οποίες βασίζονται στη συγκέντρωση των δεδομένων BCD σε ένα σημείο. Η κύρια χρησιμότητά τους έγκειται στο ότι καθιστούν δυνατή τη γρήγορη ταυτοποίηση και ανάλυση των στόχων, ενώ παρέχουν επίσης μια βάση για την ανάληψη δράσης ενόψει επικείμενης απειλής·

γ)	ο πάροχος δικτύου ηλεκτρονικών επικοινωνιών δεν οφείλει να διατηρεί κατόπιν τα δεδομένα BCD (πέραν του χρονικού διαστήματος που επιβάλλουν οι συνήθεις επιχειρηματικές του υποχρεώσεις), τα οποία διατηρούνται μόνον από τις κρατικές υπηρεσίες (SIAs)·

δ)	το εθνικό δικαστήριο έκρινε (υπό την επιφύλαξη ορισμένων ζητημάτων) ότι οι εγγυήσεις σχετικά με τη χρήση των δεδομένων BCD από τις υπηρεσίες SIAs συνάδουν με τις απαιτήσεις της ΕΣΔΑ (3)· και

ε)

το εθνικό δικαστήριο έκρινε ότι τυχόν επιβολή των απαιτήσεων στις οποίες αναφέρονται οι σκέψεις 119-125 της απόφασης [της 21ης Δεκεμβρίου 2016, Tele2 Sverige και Watson κ.λπ., C-203/15 και C-698/15 (EU:C:2016:970), στο εξής: απαιτήσεις της απόφασης Watson] θα έθιγε τα μέτρα που λαμβάνουν οι υπηρεσίες SIAs για την προστασία της εθνικής ασφάλειας και, συνεπώς, θα έθετε σε κίνδυνο την εθνική ασφάλεια του Ηνωμένου Βασιλείου·

Λαμβανομένων υπόψη του άρθρου 4 ΣΕΕ και του άρθρου 1, παράγραφος 3 της οδηγίας 2002/58/ΕΚ (4) [για την ιδιωτική ζωή και τις ηλεκτρονικές επικοινωνίες, στο εξής: οδηγία για την προστασία της ιδιωτικής ζωής στις ηλεκτρονικές επικοινωνίες], εμπίπτει στο πεδίο εφαρμογής του δικαίου της Ένωσης και της οδηγίας για την προστασία της ιδιωτικής ζωής στις ηλεκτρονικές επικοινωνίες υποχρέωση παροχής μαζικών δεδομένων επικοινωνίας στις υπηρεσίες ασφαλείας και πληροφοριών (SIAs) ενός κράτους μέλους, η οποία απορρέει από εντολή Υπουργού (Secretary of State) προς πάροχο δικτύου ηλεκτρονικών επικοινωνιών;

Σε περίπτωση καταφατικής απάντησης στο πρώτο ερώτημα, υπόκειται αυτή η εντολή Υπουργού στις απαιτήσεις της απόφασης Watson ή σε άλλες πρόσθετες απαιτήσεις πέραν εκείνων που επιβάλλονται από την ΕΣΔΑ; Αν ναι, με ποιον τρόπο και σε ποιον βαθμό εφαρμόζονται οι σχετικές απαιτήσεις, λαμβανομένων υπόψη, αφενός, της βασικής ανάγκης των υπηρεσιών SIAs να χρησιμοποιούν τεχνικές μαζικής απόκτησης και αυτόματης επεξεργασίας δεδομένων για να προστατεύουν την εθνική ασφάλεια και, αφετέρου, του βαθμού στον οποίο οι δυνατότητες αυτές, καίτοι κατά τα άλλα συνάδουν με την ΕΣΔΑ, ενδέχεται να περιορίζονται ουσιωδώς λόγω της επιβολής τέτοιων απαιτήσεων;

(1) Υπηρεσίες ασφάλειας και πληροφοριών.

(2) Μαζικά δεδομένα επικοινωνίας.

(3) Ευρωπαϊκή Σύμβαση για την Προάσπιση των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και των Θεμελιωδών Ελευθεριών.

(4) Οδηγία 2002/58/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 12ης Ιουλίου 2002, σχετικά με την επεξεργασία των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα και την προστασία της ιδιωτικής ζωής στον τομέα των ηλεκτρονικών επικοινωνιών (οδηγία για την προστασία ιδιωτικής ζωής στις ηλεκτρονικές επικοινωνίες) (ΕΕ 2002, L 201, σ. 37).

22.1.2018

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 22/30

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Općinski Sud u Rijeci (Κροατία) στις 9 Νοεμβρίου 2017 — Anica Milivojević κατά Raiffeisenbanke St. Stefan-Jagerberg-Wolfsberg eGen

(Υπόθεση C-630/17)

(2018/C 022/42)

Γλώσσα διαδικασίας: η κροατική

Αιτούν δικαστήριο

Općinski Sud u Rijeci

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Ενάγουσα: Anica Milivojević

Εναγόμενη: Raiffeisenbank St. Stefan-Jagerberg-Wolfsberg eGen

Προδικαστικά ερωτήματα

Αντίκεινται τα άρθρα 56 και 63 της Σύμβασης για τη Λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης στις διατάξεις του Zakon o ništetnosti ugovora o kreditu s međunarodnim obilježjima sklopljenih u Republici Hrvatskoj s neovlaštenim vjerovnikom (νόμου περί ακυρότητας των συμβάσεων δανείου που εμφανίζουν διεθνή χαρακτηριστικά και καταρτίζονται στη Δημοκρατία της Κροατίας με μη αδειοδοτημένο πιστωτή· Narodne novine αριθ. 72/2017), και συγκεκριμένα στις διατάξεις του άρθρου 10 του ως άνω νόμου, οι οποίες ρυθμίζουν την ακυρότητα των συμβάσεων δανείου και άλλων δικαιοπραξιών που καταρτίζονται συνεπεία της συναφθείσας μεταξύ οφειλέτη (κατά την έννοια των άρθρων 1 και 2, πρώτη περίπτωση του προαναφερθέντος νόμου) και μη αδειοδοτημένου πιστωτή (κατά την έννοια του άρθρου 2, δεύτερη περίπτωση, του ίδιου νόμου) συμβάσεως δανείου ή ερείδονται επ’ αυτής, ακόμη και αν καταρτίσθηκαν προ της ενάρξεως ισχύος του ως άνω νόμου, και μάλιστα από την κατάρτισή τους, με αποτέλεσμα να υποχρεούται καθένα από τα συμβαλλόμενα μέρη να αποδώσει στο άλλο όσα τυχόν έλαβε βάσει της άκυρης συμβάσεως και, όταν αυτό δεν είναι δυνατόν ή όταν η φύση της εκπληρωθείσας υποχρεώσεως δεν το επιτρέπει, να υφίσταται υποχρέωση καταβολής επαρκούς χρηματικής αποζημιώσεως η οποία διαμορφώνεται σε συνάρτηση προς τις ισχύουσες κατά την έκδοση της δικαστικής αποφάσεως τιμές;

Αντίκειται ο κανονισμός (ΕΕ) 1215/2012 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 12ης Δεκεμβρίου 2012, για τη διεθνή δικαιοδοσία, την αναγνώριση και την εκτέλεση αποφάσεων σε αστικές και εμπορικές υποθέσεις (αναδιατύπωση), και συγκεκριμένα το άρθρο 4, παράγραφος 1, και το άρθρο του 25, στις διατάξεις του άρθρου 8, παράγραφοι 1 και 2, του Zakon o ništetnosti ugovora o kreditu s međunarodnim obilježjima sklopljenih u Republici Hrvatskoj s neovlaštenim vjerovnikom (Narodne novine αριθ. 72/2017), που ορίζει ότι, σε διαφορές στο πλαίσιο συμβάσεων δανείου οι οποίες εμφανίζουν διεθνή χαρακτηριστικά κατά την έννοια του εν λόγω νόμου, ο οφειλέτης δύναται να εναγάγει τον μη αδειοδοτημένο πιστωτή ενώπιον των δικαστηρίων του κράτους στο έδαφος του οποίου έχει την έδρα του ο τελευταίος ή, χωρίς να λαμβάνεται υπόψη η έδρα του μη αδειοδοτημένου πιστωτή, ενώπιον των δικαστηρίων του τόπου όπου ο οφειλέτης έχει την κατοικία ή την έδρα του, ενώ ο μη αδειοδοτημένος πιστωτής, κατά την έννοια του προαναφερθέντος νόμου, μπορεί να κινήσει ένδικη διαδικασία κατά του οφειλέτη μόνο ενώπιον των δικαστηρίων του κράτους στο έδαφος του οποίου έχει την κατοικία ή την έδρα του ο τελευταίος;

Πρόκειται για σύμβαση που καταρτίζει καταναλωτής κατά την έννοια του άρθρου 17, παράγραφος 1, του κανονισμού 1215/2012 και κατά το λοιπό νομικό κεκτημένο της Ένωσης, όταν ο δικαιούχος του δανείου είναι φυσικό πρόσωπο το οποίο συνήψε σύμβαση δανείου προκειμένου να επενδύσει σε ενοικιαζόμενα διαμερίσματα διακοπών με σκοπό τη διεξαγωγή δραστηριοτήτων στεγάσεως και την ιδιωτική παροχή υπηρεσιών τουριστικού καταλύματος;

Έχουν οι διατάξεις του άρθρου 24, στοιχείο 1, του κανονισμού 1215/2012 την έννοια ότι τα δικαστήρια της Δημοκρατίας της Κροατίας έχουν διεθνή δικαιοδοσία επί υποθέσεως που αποσκοπεί στην κήρυξη της ακυρότητας συμβάσεως δανείου και των συναφών εγγυητικών δηλώσεων και στην άρση υποθήκης στο κτηματολόγιο, όταν, προκειμένου να παρασχεθεί εγγύηση για την εκπλήρωση των απορρεουσών από τη σύμβαση δανείου υποχρεώσεων, η εν λόγω υποθήκη συστάθηκε επί ακινήτων του οφειλέτη ευρισκομένων εντός της επικράτειας της Δημοκρατίας της Κροατίας;

22.1.2018

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 22/31

Προσφυγή της 5ης Δεκεμβρίου 2017 — Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά Ιρλανδίας

(Υπόθεση C-678/17)

(2018/C 022/43)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: P. J. Loewenthal, A. Μπουχάγιαρ)

Καθής: Ιρλανδία

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Δικαστήριο:

—

να αναγνωρίσει ότι η Ιρλανδία, μην λαμβάνοντας, εντός της ταχθείσας προθεσμίας, όλα τα αναγκαία μέτρα για να ανακτήσει από την Apple Sales International and Apple Operations Europe την κρατική ενίσχυση η οποία κρίθηκε παράνομη και ασύμβατη προς την εσωτερική αγορά με το άρθρο 1 της αποφάσεως (ΕΕ) 2017/1283 της Επιτροπής, της 30ής Αυγούστου 2016, σχετικά με την κρατική ενίσχυση SA.38373 (2014/C) (πρώην 2014/NN) (πρώην 2014/CP) που χορηγήθηκε από την Ιρλανδία στην Apple […] (1), παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει από τα άρθρα 2 και 3 της αποφάσεως αυτής καθώς και από το άρθρο 108, παράγραφος 2, ΣΛΕΕ·

—	να καταδικάσει την Ιρλανδία στα δικαστικά έξοδα.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Βάσει της αποφάσεως της Ευρωπαϊκής Επιτροπής της 30ής Αυγούστου 2016 στην υπόθεση SA.38373, η Ιρλανδία θα έπρεπε να έχει ανακτήσει μέσα σε τέσσερις μήνες την παράνομη και ασύμβατη προς την εσωτερική αγορά κρατική ενίσχυση που χορηγήθηκε στην Apple Sales International (στο εξής: ASI) και στην Apple Operations Europe (στο εξής: AOE). Η ενίσχυση προέκυπτε από δύο φορολογικές αποφάσεις τις οποίες εξέδωσε η Ιρλανδία υπέρ της ASI και της AOE στις 29 Ιανουαρίου 1991 και στις 23 Μαΐου 2007, βάσει των οποίων κατέστη δυνατόν για τις εν λόγω εταιρίες να καθορίσουν τον εταιρικό φόρο που καταβάλλουν στην Ιρλανδία σε ετήσια βάση έως το 2014.

Η Ιρλανδία δεν ανέκτησε την κρατική ενίσχυση εντός τεσσάρων μηνών από την κοινοποίηση της αποφάσεως της Επιτροπής, όπως υποχρεούτο. Επιπροσθέτως, η Ιρλανδία δεν έχει λάβει ακόμα όλα τα αναγκαία μέτρα για την εφαρμογή της αποφάσεως της Επιτροπής.

(1) ΕΕ 2017, L 187, σ. 1.

Γενικό Δικαστήριο

22.1.2018

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 22/33

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 30ής Νοεμβρίου 2017 — Red Bull κατά EUIPO — Optimum Mark (Συνδυασμός του κυανού και του ασημί χρώματος)

(Συνεκδικασθείσες υποθέσεις T-101/15 και T-102/15) (1)

(«Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Διαδικασία κηρύξεως της ακυρότητας - Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης συνιστάμενο σε συνδυασμό κυανού και ασημί χρώματος - Απόλυτος λόγος απαραδέκτου - Επαρκώς σαφής και ακριβής γραφική παράσταση - Ανάγκη συστηματικής διευθετήσεως που συνδέει τα χρώματα κατά τρόπο εκ των προτέρων προσδιορισμένο και σταθερό - Δικαιολογημένη εμπιστοσύνη - Άρθρο 4 και άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο αʹ, του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009 [νυν άρθρο 4 και άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο αʹ, του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001]»)

(2018/C 022/44)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Red Bull GmbH (Fuschl am See, Αυστρία) (εκπρόσωπος: A. Renck, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωπος: A. Folliard-Monguiral)

Παρεμβαίνουσα υπέρ της προσφεύγουσας: Marques (Leicester, Ηνωμένο Βασίλειο) (εκπρόσωποι: αρχικώς R. Mallinson και F. Delord, στη συνέχεια R. Mallinson, solicitors)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του EUIPO, παρεμβαίνουσα ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου: Optimum Mark sp. z o.o. (Βαρσοβία, Πολωνία) (εκπρόσωποι: R. Skubisz, M. Mazurek, J. Dudzik και E. Jaroszyńska-Kozłowska, δικηγόροι)

Αντικείμενο

Δύο προσφυγές ασκηθείσες κατά δύο αποφάσεων του πρώτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 2ας Δεκεμβρίου 2014 (αντιστοίχως υπόθεση R 2037/2013-1 και υπόθεση R 2036/2013-1), σχετικά με δύο διαδικασίες κηρύξεως της ακυρότητας μεταξύ των Optimum Mark και Red Bull Deux.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Καταδικάζει τη Red Bull GmbH στα δικαστικά έξοδα, συμπεριλαμβανομένων των εξόδων στα οποία υποβλήθηκαν το Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO) και η Optimum Mark sp. z o.o.

3)	Η Marques φέρει τα δικαστικά έξοδά της.

(1) EE C 138 της 27.4.2015.

22.1.2018

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 22/33

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 28ης Νοεμβρίου 2017 — adp Gauselmann κατά EUIPO (Juwel)

(Υπόθεση T-31/16) (1)

(«Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Αίτηση καταχωρίσεως λεκτικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης Juwel - Απόλυτος λόγος απαραδέκτου - Έλλειψη διακριτικού χαρακτήρα - Άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009 [νυν άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001)»)

(2018/C 022/45)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: adp Gauselmann GmbH (Espelkamp, Γερμανία) (εκπρόσωπος: P. Koch Moreno, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωποι: A. Schifko και A. Söder)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του πρώτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 16ης Νοεμβρίου 2015 (υπόθεση R 2571/2014-1), σχετικά με αίτηση καταχωρίσεως του λεκτικού σημείου Juwel ως σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Καταδικάζει την adp Gauselmann GmbH στα δικαστικά έξοδα.

(1) EE C 106 της 21.3.2016.

22.1.2018

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 22/34

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 28ης Νοεμβρίου 2017 — Polskie Zdroje κατά EUIPO (perlage)

(Υπόθεση T-239/16) (1)

(«Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Αίτηση καταχωρίσεως λεκτικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης perlage - Απόλυτος λόγος απαραδέκτου - Περιγραφικός χαρακτήρας - Άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο γ', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009 [νυν άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο γ', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001] - Έλλειψη διακριτικού χαρακτήρα κτηθέντος διά της χρήσεως - Άρθρο 7, παράγραφος 3, του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009 [νυν άρθρο 7, παράγραφος 3, του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001]»)

(2018/C 022/46)

Γλώσσα διαδικασίας: η πολωνική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Polskie Zdroje sp. z o.o. sp.k. (Βαρσοβία, Πολωνία) (εκπρόσωπος: T. Gawrylczyk, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωπος: D. Walicka)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του πέμπτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 16ης Μαρτίου 2016 (υπόθεση R 1129/2015-5), σχετικά με αίτηση καταχωρίσεως του λεκτικού σημείου perlage ως σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Καταδικάζει την Polskie Zdroje sp. z o.o. sp.k. στα δικαστικά έξοδα.

(1) EE C 243 της 4.7.2016.

22.1.2018

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 22/35

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 28ης Νοεμβρίου 2017 — Steel Invest & Finance (Luxembourg) κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-254/16) (1)

((Κρατικές ενισχύσεις - Τομέας σιδηρουργίας - Ενισχύσεις που χορήγησε το Βέλγιο σε επιχειρήσεις του τομέα της σιδηρουργίας - Απόφαση που κρίνει τις ενισχύσεις ασύμβατες προς την εσωτερική αγορά και διατάσσει την ανάκτησή τους - Υποχρέωση αιτιολογήσεως - Έννοια κρατικής ενισχύσεως - Πλεονέκτημα - Κριτήριο του ιδιώτη επενδυτή))

(2018/C 022/47)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Steel Invest & Finance (Luxembourg) SA (Strassen, Λουξεμβούργο) (εκπρόσωπος: E. van den Broucke, δικηγόρος)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: αρχικώς É. Gippini Fournier και K. Herrmann, στη συνέχεια É. Gippini Fournier, V. Bottka και G. Luengo)

Αντικείμενο

Αίτημα βάσει του άρθρου 263 ΣΛΕΕ για την μερική ακύρωση της αποφάσεως (ΕΕ) 2016/2041 της Επιτροπής, της 20ής Ιανουαρίου 2016, σχετικά με τις κρατικές ενισχύσεις SA.33926 2013/C (πρώην 2013/NN, 2011/CP) τις οποίες χορήγησε το Βέλγιο υπέρ της Duferco (ΕΕ 2016, L 314, σ. 22).

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Η Steel Invest & Finance (Luxembourg) SA φέρει τα δικαστικά της έξοδα.

3)	Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή φέρει τα δικαστικά της έξοδα.

(1) EE C 251 της 11.7.2016.

22.1.2018

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 22/35

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 30ής Νοεμβρίου 2017 — FTI Touristik κατά EUIPO — Prantner και Giersch (Fl)

(Υπόθεση T-475/16) (1)

(«Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Διαδικασία ανακοπής - Αίτηση καταχωρίσεως εικονιστικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης Fl - Προγενέστερο εικονιστικό σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης fly.de - Σχετικός λόγος απαραδέκτου - Κίνδυνος συγχύσεως - Ομοιότητα των σημείων - Άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009 [νυν άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001]»)

(2018/C 022/48)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: FTI Touristik GmbH (Μόναχο, Γερμανία) (εκπρόσωπος: A. Parr, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωπος: D. Walicka)

Αντίδικοι ενώπιον του τμήματος προσφυγών του EUIPO, παρεμβαίνοντες ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου: Harald Prantner (Αμβούργο, Γερμανία) και Daniel Giersch (Μονακό, Πριγκιπάτο του Μονακό) (εκπρόσωποι: S. Eble και Y.-A. Wolff, δικηγόροι)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του πέμπτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 16ης Ιουνίου 2016 (υπόθεση R 480/2015-5), σχετικά με διαδικασία ανακοπής μεταξύ FTI Touristik και H. Prantner και D. Giersch.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Καταδικάζει την FTI Touristik GmbH στα δικαστικά έξοδα.

(1) EE C 383 της 17.10.2016.

22.1.2018

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 22/36

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 29ης Νοεμβρίου 2017 — Bilde κατά Κοινοβουλίου

(Υπόθεση T-633/16) (1)

((Ρύθμιση σχετικά με την καταβολή των εξόδων και των αποζημιώσεων των βουλευτών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου - Αποζημίωση βουλευτικής επικουρίας - Ανάκτηση αχρεωστήτως καταβληθέντων ποσών - Αρμοδιότητα του Γενικού Γραμματέα - Αρχή electa una via - Δικαιώματα άμυνας - Βάρος αποδείξεως - Υποχρέωση αιτιολογήσεως - Δικαιολογημένη εμπιστοσύνη - Πολιτικά δικαιώματα - Ίση μεταχείριση - Κατάχρηση εξουσίας - Ανεξαρτησία των βουλευτών - Πλάνη περί τα πραγματικά περιστατικά - Αναλογικότητα))

(2018/C 022/49)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα-ενάγουσα: Dominique Bilde (Lagarde, Γαλλία) (εκπρόσωπος: G. Sauveur, δικηγόρος)

Καθού-εναγόμενο: Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο (εκπρόσωποι: G. Corstens και S. Seyr)

Παρεμβαίνον υπέρ του καθού-εναγομένου: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωποι: M. Bauer, R. Meyer και A. Jensen)

Αντικείμενο

Αφενός, αίτημα βάσει του άρθρου 263 ΣΛΕΕ για την ακύρωση της αποφάσεως του Γενικού Γραμματέα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου της 23ης Ιουνίου 2016 περί ανακτήσεως ποσού ύψους 40 320 ευρώ που είχε καταβληθεί αχρεωστήτως στην προσφεύγουσα-ενάγουσα ως αποζημίωση βουλευτικής επικουρίας, της κοινοποιήσεως και των μέτρων εκτελέσεως της αποφάσεως αυτής τα οποία περιέχονται στα από 30 Ιουνίου και 6 Ιουλίου 2016 έγγραφα του Γενικού Διευθυντή Οικονομικών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, καθώς και του σχετικού χρεωστικού σημειώματος της 29ης Ιουνίου 2016, και, αφετέρου, αίτημα βάσει του άρθρου 268 ΣΛΕΕ για την αποκατάσταση της ζημίας την οποία ισχυρίζεται ότι υπέστη η προσφεύγουσα-ενάγουσα λόγω, ιδίως, της ως άνω αποφάσεως.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή-αγωγή.

2)	Η Dominique Bilde φέρει, πέραν των δικαστικών εξόδων της, και τα δικαστικά έξοδα στα οποία υποβλήθηκε το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.

3)	Το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης φέρει τα δικαστικά έξοδά του.

(1) EE C 383 της 17.10.2016.

22.1.2018

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 22/37

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 29ης Νοεμβρίου 2017 — Montel κατά Κοινοβουλίου

(Υπόθεση T-634/16) (1)

(2018/C 022/50)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα-ενάγουσα: Sophie Montel (Saint-Vit, Γαλλία) (εκπρόσωπος: G. Sauveur, δικηγόρος)

Καθού-εναγόμενο: Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο (εκπρόσωποι: G. Corstens και S. Seyr)

Παρεμβαίνον υπέρ του καθού-εναγομένου: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωποι: M. Bauer, R. Meyer, A. Jensen)

Αντικείμενο

Αφενός, αίτημα βάσει του άρθρου 263 ΣΛΕΕ για την ακύρωση της αποφάσεως του Γενικού Γραμματέα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου της 24ης Ιουνίου 2016, περί ανακτήσεως ποσού ύψους 77 276,42 ευρώ που είχε καταβληθεί αχρεωστήτως στην προσφεύγουσα-ενάγουσα ως αποζημίωση βουλευτικής επικουρίας, της κοινοποιήσεως και των μέτρων εκτελέσεως της αποφάσεως αυτής τα οποία περιέχονται στα από 5 και 6 Ιουλίου 2016 έγγραφα του Γενικού Διευθυντή Οικονομικών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, καθώς και του σχετικού χρεωστικού σημειώματος της 4ης Ιουλίου 2016, και, αφετέρου, αίτημα βάσει του άρθρου 268 ΣΛΕΕ για την αποκατάσταση της ζημίας την οποία ισχυρίζεται ότι υπέστη η προσφεύγουσα-ενάγουσα λόγω, ιδίως, της ως άνω αποφάσεως.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

Ακυρώνει την απόφαση του Γενικού Γραμματέα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου της 24ης Ιουνίου 2016 περί ανακτήσεως ποσού ύψους 77 276,42 ευρώ που είχε καταβληθεί αχρεωστήτως στη Sophie Montel ως αποζημίωση βουλευτικής επικουρίας και το σχετικό χρεωστικό σημείωμα της 4ης Ιουλίου 2016, καθόσον αφορούν τα ποσά που καταβλήθηκαν κατά το χρονικό διάστημα από τον Φεβρουάριο έως τον Απρίλιο του 2015.

2)	Απορρίπτει την προσφυγή-αγωγή κατά τα λοιπά.

3)	Η S. Montel, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης φέρουν έκαστος τα δικαστικά έξοδά τους.

(1) EE C 383 της 17.10.2016.

22.1.2018

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 22/37

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 30ής Νοεμβρίου 2017 — Koton Mağazacilik Tekstil Sanayi ve Ticaret κατά EUIPO — Nadal Esteban (STYLO & KOTON)

(Υπόθεση T-687/16) (1)

(«Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Διαδικασία για την κήρυξη ακυρότητας - Εικονιστικό σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης STYLO & KOTON - Απόλυτος λόγος απαραδέκτου - Άρθρο 52, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009 [νυν άρθρο 59, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001] - Μη ύπαρξη κακής πίστεως»)

(2018/C 022/51)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Koton Mağazacilik Tekstil Sanayi ve Ticaret AŞ (Κωνσταντινούπολη, Τουρκία) (εκπρόσωποι: J. Güell Serra και E. Stoyanov Edissonov, δικηγόροι)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωπος: J. Crespo Carrillo)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του EUIPO, παρεμβαίνων ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου: Joaquín Nadal Esteban (Alcobendas, Ισπανία) (εκπρόσωπος: J. Donoso Romero, δικηγόρος)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του δευτέρου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 14ης Ιουνίου 2016 (υπόθεση R 1779/2015-2), σχετικά με διαδικασία για την κήρυξη ακυρότητας μεταξύ Koton Mağazacilik Tekstil Sanayi ve Ticaret και Nadal Esteban.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Καταδικάζει την Koton Mağazacilik Tekstil Sanayi ve Ticaret AŞ στα δικαστικά έξοδα.

(1) EE C 410 της 7.11.2016.

22.1.2018

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 22/38

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 30ής Νοεμβρίου 2017 — Hanso Holding κατά EUIPO (REAL)

(Υπόθεση T-798/16) (1)

(«Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Αίτηση καταχωρίσεως του εικονιστικού σημείου REAL ως σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Απόλυτοι λόγοι απαραδέκτου - Περιγραφικός χαρακτήρας - Έλλειψη διακριτικού χαρακτήρα - Έλλειψη διακριτικού χαρακτήρα κτηθέντος διά της χρήσεως - Άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχεία β' και γ', και παράγραφος 3, του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009 [νυν άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχεία β' και γ', και παράγραφος 3, του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001]»)

(2018/C 022/52)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Hanso Holding AS (Tromsø, Νορβηγία) (εκπρόσωπος: M. Wirtz, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωπος: L. Rampini)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του δευτέρου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 2ας Σεπτεμβρίου 2016 (υπόθεση R 2405/2015-2), σχετικά με αίτηση καταχωρίσεως του εικονιστικού σημείου REAL ως σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Καταδικάζει την Hanso Holding AS στα δικαστικά έξοδα.

(1) EE C 6 της 9.1.2017.

22.1.2018

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 22/39

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 30ής Νοεμβρίου 2017 — Toontrack Music κατά EUIPO (SUPERIOR DRUMMER)

(Υπόθεση T-895/16) (1)

(«Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Αίτηση καταχωρίσεως λεκτικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης SUPERIOR DRUMMER - Απόλυτος λόγος απαραδέκτου - Περιγραφικός χαρακτήρας - Άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχεία β' και γ', του κανονισμού (ΕΚ) 207/ 2009 [νυν άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχεία β' και γ', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001]»)

(2018/C 022/53)

Γλώσσα διαδικασίας: η σουηδική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Toontrack Music AB (Umeå, Σουηδία) (εκπρόσωπος: L.-E. Ström, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωπος: S. Palmero Cabezas)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του πέμπτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 3ης Οκτωβρίου 2016 (υπόθεση R 2438/2015-5), σχετικά με την καταχώριση του λεκτικού σημείου SUPERIOR DRUMMER ως σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Καταδικάζει την Toontrack Music AB στα δικαστικά έξοδα.

(1) EE C 46 της 13.2.2017.

22.1.2018

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 22/39

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 28ης Νοεμβρίου 2017 — Laboratorios Ern κατά EUIPO — Sharma (NRIM Life Sciences)

(Υπόθεση T-909/16) (1)

(«Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Διαδικασία ανακοπής - Αίτηση καταχωρίσεως λεκτικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης NRIM Life Sciences - Προγενέστερο εθνικό λεκτικό σήμα RYM - Σχετικός λόγος απαραδέκτου - Έλλειψη κινδύνου συγχύσεως - Άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009 [νυν άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/2001]»)

(2018/C 022/54)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Laboratorios Ern, SA (Βαρκελώνη, Ισπανία) (εκπρόσωπος: S. Correa Rodríguez, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωπος: S. Bonne)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του EUIPO: Anil K. Sharma (Hillingdon, Ηνωμένο Βασίλειο)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του πέμπτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 26ης Σεπτεμβρίου 2016 (υπόθεση R 2376/2015-5), σχετικά με διαδικασία ανακοπής μεταξύ Laboratorios Ern και Anil K. Sharma.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Καταδικάζει την Laboratorios Ern, SA, στα δικαστικά έξοδα.

(1) EE C 53 της 20.2.2017.

22.1.2018

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 22/40

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 30ής Νοεμβρίου 2017 — Mackevision Medien Design κατά EUIPO (TO CREATE REALITY)

(Υπόθεση T-50/17) (1)

(«Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Αίτηση καταχωρίσεως λεκτικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης TO CREATE REALITY - Σήμα συνιστάμενο σε διαφημιστικό σύνθημα - Απόλυτος λόγος απαραδέκτου - Έλλειψη διακριτικού χαρακτήρα - Άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009 [νυν άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001]»)

(2018/C 022/55)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Mackevision Medien Design GmbH Stuttgart (Στουτγάρδη, Γερμανία) (εκπρόσωποι: E. Stolz, U. Stelzenmüller και J. Weiser, δικηγόροι)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωποι: A. Graul και S. Hanne)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του πέμπτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 20ής Δεκεμβρίου 2016 (υπόθεση R 995/2016-5), σχετικά με αίτηση καταχωρίσεως του λεκτικού σημείου TO CREATE REALITY ως σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Καταδικάζει τη Mackevision Medien Design GmbH Stuttgart στα δικαστικά έξοδα.

(1) EE C 104 της 3.4.2017.

22.1.2018

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 22/40

Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 22ας Νοεμβρίου 2017 — Digital Rights Ireland κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-670/16) (1)

((Προσφυγή ακυρώσεως - Χώρος ελευθερίας, δικαιοσύνης και ασφάλειας - Προστασία των φυσικών προσώπων έναντι της επεξεργασίας προσωπικών δεδομένων - Διαβίβαση δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα προς τις Ηνωμένες Πολιτείες - Εταιρία μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα ιρλανδικού δικαίου - Έλλειψη προστασίας των προσωπικών δεδομένων όσον αφορά τα νομικά πρόσωπα - Υπεύθυνος επεξεργασίας - Προσφυγή εν ονόματι μελών και υποστηρικτών - Προσφυγή υπέρ του δημοσίου συμφέροντος - Απαράδεκτο))

(2018/C 022/56)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Digital Rights Ireland Ltd (Bennettsbridge, Ιρλανδία) (εκπρόσωπος: E. McGarr, solicitor)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: H. Kranenborg και D. Nardi)

Αντικείμενο

Αίτημα βάσει του άρθρου 263 ΣΛΕΕ για την ακύρωση της εκτελεστικής αποφάσεως (ΕΕ) 2016/1250 της Επιτροπής, της 12ης Ιουλίου 2016, βάσει της οδηγίας 95/46/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου σχετικά με την επάρκεια της προστασίας που παρέχεται από την ασπίδα προστασίας της ιδιωτικής ζωής ΕΕ-ΗΠΑ (ΕΕ 2016, L 207, σ. 1).

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο διατάσσει:

1)	Κρίνει την προσφυγή απαράδεκτη.

Παρέλκει η απόφανση επί των αιτήσεως παρεμβάσεως της Τσεχικής Δημοκρατίας, της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας, της Ιρλανδίας, του Ηνωμένου Βασιλείου της Μεγάλης Βρετανίας και της Βόρειας Ιρλανδίας, των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής, του Βασιλείου των Κάτω Χωρών, της Γαλλικής Δημοκρατίας, της Business Software Alliance (BSA), της Microsoft Corporation, της Quadrature du Net, του French Data Network, της Fédération des Fournisseurs d’Accès à Internet Associatifs και της Union fédérale des consommateurs — Que choisir (UFC — Que choisir).

3)	Καταδικάζει την Digital Rights Ireland Ltd στα δικαστικά έξοδα, πλην των σχετικών με τις αιτήσεις παρεμβάσεως.

Η Τσεχική Δημοκρατία, η Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας, η Ιρλανδία, το Ηνωμένο Βασίλειο της Μεγάλης Βρετανίας και της Βόρειας Ιρλανδίας, οι Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής, το Βασίλειο των Κάτω Χωρών, η Γαλλική Δημοκρατία, η BSA, η Microsoft Corporation, η Quadrature du Net, το French Data Network, η Fédération des Fournisseurs d’Accès à Internet Associatifs και η UFC — Que choisir φέρουν τα σχετικά με τις αιτήσεις παρεμβάσεως δικαστικά έξοδά τους.

(1) EE C 410 της 7.11.2016.

22.1.2018

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 22/41

Διάταξη του Προέδρου του Γενικού Δικαστηρίου της 23ης Νοεμβρίου 2017 — Nexans France και Nexans κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-423/17 R)

((Ασφαλιστικά μέτρα - Ανταγωνισμός - Ηλεκτρικά καλώδια - Απόρριψη της αιτήσεως εμπιστευτικής μεταχειρίσεως ορισμένων πληροφοριών που περιλαμβάνονται σε απόφαση διαπιστώνουσα παράβαση του άρθρου 101 ΣΛΕΕ - Αίτηση λήψεως προσωρινών μέτρων - Έλλειψη επείγοντος))

(2018/C 022/57)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Αιτούσες: Nexans France (Courbevoie, Γαλλία) και Nexans (Courbevoie) (εκπρόσωποι: G. Forwood, A. Rogers, A. Oh και M. Powell, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: H. van Vliet, G. Meessen και I. Zaloguin)

Αντικείμενο

Αίτηση βάσει των άρθρων 278 και 279 ΣΛΕΕ με αντικείμενο, αφενός, να ανασταλεί η εκτέλεση της αποφάσεως C(2017) 3051 τελικό της Επιτροπής, της 2ας Μαΐου 2017, επί αιτήσεως εμπιστευτικής μεταχειρίσεως (υπόθεση COMP/AT.39610 — Ηλεκτρικά καλώδια), στο μέτρο που απορρίπτει την αίτηση αυτή όσον αφορά στοιχεία προερχόμενα από τις αιτούσες και έναν άλλο οικονομικό φορέα, και, αφετέρου, να υποχρεωθεί η Επιτροπή να μη δημοσιεύσει κείμενο της αποφάσεώς της C(2014) 2139 τελικό, της 2ας Απριλίου 2014 (υπόθεση COMP/AT.39610 — Ηλεκτρικά καλώδια) που να περιέχει τα στοιχεία αυτά.

Διατακτικό

Ο Πρόεδρος του Γενικού Δικαστηρίου διατάσσει:

1)	Απορρίπτει την αίτηση ασφαλιστικών μέτρων.

2)	Ανακαλεί τη διάταξη της 12ης Ιουλίου 2017, Nexans France και Nexans κατά Επιτροπής (T-423/17 R).

3)	Επιφυλάσσεται ως προς τα δικαστικά έξοδα.

22.1.2018

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 22/42

Προσφυγή-αγωγή της 7ης Αυγούστου 2017 — Ruiz Jayo κ.λπ. κατά Ενιαίου Συμβουλίου Εξυγίανσης (SRB)

(Υπόθεση T-526/17)

(2018/C 022/58)

Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική

Διάδικοι

Προσφεύγοντες-ενάγοντες: María Concepción Ruiz Jayo (Μαδρίτη, Ισπανία) και 3499 άλλοι προσφεύγοντες-ενάγοντες (εκπρόσωποι: S. Rodríguez Bajón, F. Cremades García και M. Ruiz Núñez, δικηγόροι)

Καθού-εναγόμενο: Ενιαίο Συμβούλιο Εξυγίανσης

Αιτήματα

Οι προσφεύγοντες-ενάγοντες (στο εξής: προσφεύγοντες) ζητούν από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να κρίνει παραδεκτή και βάσιμη την προσφυγή ακυρώσεως·

—	σύμφωνα με το άρθρο 277 ΣΛΕΕ, να κηρύξει ανεφάρμοστο τον κανονισμό (ΕΕ) 806/2014 ή, επικουρικώς, τα άρθρα 21, 22, παράγραφος 2, στοιχείο α', 24, καθώς και 18 και 23 του κανονισμού αυτού·

—	να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση του SRB·

—	να υποχρεώσει το SRB να αποζημιώσει τους προσφεύγοντες για τις ζημίες που υπέστησαν από την εφαρμογή κανόνων οι οποίοι αντιβαίνουν στο δίκαιο της Ένωσης·

—

επικουρικώς, να υποχρεώσει το SRB να καταβάλει στους προσφεύγοντες αποζημίωση προς τους μετόχους ή τους πιστωτές αντιμετωπίζοντας την αποτίμηση της Banco Popular την οποία προσκομίζουν οι προσφεύγοντες ως την προβλεπόμενη στον κανονισμό 806/2014 οριστική αποτίμηση προκειμένου να διαπιστωθεί κατά πόσον οι μέτοχοι και οι πιστωτές θα είχαν τύχει καλύτερης μεταχείρισης εάν το υπό εξυγίανση ίδρυμα είχε τεθεί σε κανονική διαδικασία αφερεγγυότητας·

—	να καταδικάσει το καθού-εναγόμενο στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι και κύρια επιχειρήματα

Η παρούσα προσφυγή-αγωγή βάλλει κατά της από 7 Ιουνίου 2017 αποφάσεως του Ενιαίου Συμβουλίου Εξυγίανσης (SRB/EES/2017/08), που θέτει την Banco Popular Español, S.A. υπό εξυγίανση.

Οι λόγοι και τα κύρια επιχειρήματα είναι παρόμοιοι προς τα όσα προβάλλονται στις υποθέσεις T-478/17, Mutualidad de la Abogacía και Hermandad Nacional de Arquitectos Superiores y Químicos κατά Ενιαίου Συμβουλίου Εξυγίανσης, T-481/17, Fundación Tatiana Pérez de Guzmán y Bueno και SFL κατά Ενιαίου Συμβουλίου Εξυγίανσης, T-482/17, Comercial Vascongada Recalde κατά Επιτροπής και Ενιαίου Συμβουλίου Εξυγίανσης, T-483/17, García Suárez κ.λπ. κατά Επιτροπής και Ενιαίου Συμβουλίου Εξυγίανσης, T-484/17, Fidesban κ.λπ. κατά Ενιαίου Συμβουλίου Εξυγίανσης, T-497/17, Sáchez del Valle και Calatrava Real State 2015 κατά Επιτροπής και Ενιαίου Συμβουλίου Εξυγίανσης, και T-498/17, Pablo Alvarez de Linera Granda κατά Επιτροπής και Ενιαίου Συμβουλίου Εξυγίανσης.

22.1.2018

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 22/42

Προσφυγή-αγωγή της 5ης Οκτωβρίου 2017 — García Gómez κ.λπ. κατά Ενιαίου Συμβουλίου Εξυγίανσης (SRB)

(Υπόθεση T-693/17)

(2018/C 022/59)

Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική

Διάδικοι

Προσφεύγοντες-ενάγοντες: Abel García Gómez (Torrevieja, Ισπανία) και 2 199 άλλοι προσφεύγοντες-ενάγοντες (εκπρόσωποι: J. Cremades García, S. Rodríguez Bajón και M. F. Ruiz Núñez, δικηγόροι)

Καθού-εναγόμενο: Ενιαίο Συμβούλιο Εξυγίανσης

Αιτήματα

Οι προσφεύγοντες-ενάγοντες (στο εξής: προσφεύγοντες) ζητούν από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να κρίνει παραδεκτή και βάσιμη την προσφυγή ακυρώσεως·

—	σύμφωνα με το άρθρο 277 ΣΛΕΕ, να κηρύξει ανεφάρμοστο τον κανονισμό (ΕΕ) 806/2014 ή, επικουρικώς, τα άρθρα 21, 22, παράγραφος 2, στοιχείο α', 24, καθώς και 18 και 23 του κανονισμού αυτού·

—	να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση του SRB·

—	να υποχρεώσει το SRB να αποζημιώσει τους προσφεύγοντες για τις ζημίες που υπέστησαν από την εφαρμογή κανόνων οι οποίοι αντιβαίνουν στο δίκαιο της Ένωσης·

—

—	να καταδικάσει το καθού-εναγόμενο στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι και κύρια επιχειρήματα

22.1.2018

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 22/43

Προσφυγή της 23ης Οκτωβρίου 2017 — DuPont de Nemours κ.λπ. κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-719/17)

(2018/C 022/60)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσες: DuPont de Nemours (Deutschland) GmbH (Neu-Isenburg, Γερμανία) και 12 ακόμη προσφεύγουσες (εκπρόσωποι: D. Waelbroeck, I. Αντύπας και A. Accarain, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Οι προσφεύγουσες ζητούν από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει τον κανονισμό (ΕΕ) 2017/1496 της Επιτροπής, της 23ης Αυγούστου 2017 σχετικά με τη μη ανανέωση της έγκρισης της δραστικής ουσίας flupyrsulfuron-methyl («FPS») και τη διάθεση στην αγορά φυτοπροστατευτικών προϊόντων που περιέχουν την ουσία αυτή (1)·

—	να καταδικάσει την καθής στο σύνολο των δικαστικών εξόδων.

Λόγοι και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής τους, οι προσφεύγουσες προβάλλουν έξι λόγους.

Πρώτος λόγος: παράβαση του κανονισμού για τη διάθεση φυτοπροστατευτικών προϊόντων (1107/2009) (2), του κανονισμού για τη θέσπιση της διαδικασίας ανανέωσης (1141/2010) (3), του κανονισμού για την ταξινόμηση, την επισήμανση και τη συσκευασία των ουσιών και των μειγμάτων (1272/2008) (4) και της οδηγίας περί προστασίας των ζώων που χρησιμοποιούνται για επιστημονικούς σκοπούς (2010/63) (5):

—

οι προσφεύγουσες προβάλλουν ότι ο προσβαλλόμενος κανονισμός εκδόθηκε κατά παράβαση του κανονισμού για τη θέσπιση της διαδικασίας ανανέωσης (1141/2010) και των κατευθυντήριων οδηγιών σχετικά με την ανανέωση (SANC0/10387/2010 rev. 8), καθόσον η Ευρωπαϊκή Αρχή για την Ασφάλεια των Τροφίμων (ΕΑΑΤ) αξιολόγησε εκ νέου το προφίλ επικινδυνότητας της δραστικής ουσίας FPS, καίτοι δεν έχει επέλθει καμία μεταβολή στις τρέχουσες επιστημονικές γνώσεις και στο εφαρμοστέο νομικό πλαίσιο·

—

οι προσφεύγουσες προβάλλουν ότι ο προσβαλλόμενος κανονισμός εκδόθηκε κατά παράβαση του κανονισμού για την ταξινόμηση, την επισήμανση και τη συσκευασία των ουσιών και των μειγμάτων (1272/2008), καθώς και των κατευθυντήριων οδηγιών της Επιτροπής για τους μεταβολίτες των υπόγειων υδάτων (SANC0/221/2000 rev.10), καθόσον η ΕΑΑΤ στηρίχθηκε στη δική της πρόταση κατάταξης κινδύνου για την δραστική ουσία FPS προκειμένου να καταλήξει σε συμπεράσματα περί της τοξικότητας των τριών μεταβολιτών των υπόγειων υδάτων·

—

οι προσφεύγουσες προβάλλουν ότι ο προσβαλλόμενος κανονισμός εκδόθηκε κατά παράβαση των κανόνων της Ευρωπαϊκής Ένωσης σχετικά με τα πειράματα σε ζώα που περιλαμβάνονται στον κανονισμό για τη διάθεση των φυτοπροστατευτικών προϊόντων (1107/2009) και στην οδηγία περί προστασίας των ζώων που χρησιμοποιούνται για επιστημονικούς σκοπούς (2010/63), καθόσον η ΕΑΑΤ διαπίστωσε έλλειψη στοιχείων που απαιτούσε πρόσθετες μελέτες γονιδιοτοξικότητας, χωρίς να λάβει υπόψη, ως όφειλε, το σύνολο των αποδεικτικών στοιχείων και παρόλο που δεν υφίστατο αποδεδειγμένη ανάγκη διεξαγωγής περαιτέρω πειραμάτων.

Δεύτερος λόγος: στήριξη σε νέες και μη καθιερωμένες κατευθυντήριες γραμμές, η οποία συνιστά παραβίαση της αρχής της ασφάλειας δικαίου, προσβολή των δικαιωμάτων άμυνας και παράβαση ορισμένων διατάξεων του δικαίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης:

—

Οι προσφεύγουσες προβάλλουν ότι ο προσβαλλόμενος κανονισμός αντίκειται στην αρχή της ασφάλειας δικαίου, προσβάλλει τα δικαιώματα άμυνας των προσφευγουσών, ενώ συνιστά και παράβαση ορισμένων διατάξεων του δικαίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης, καθόσον η ΕΑΑΤ αξιολόγησε τη γονιδιοτοξικότητα των δύο μεταβολιτών της δραστικής ουσίας FPS βάσει νέας και μη εγκεκριμένης επιστημονικής απόψεως, η οποία προς το παρόν τελεί υπό επανέλεγχο, αξιολόγηση η οποία την οδήγησε στη διαπίστωση τεχνητής ελλείψεως στοιχείων στον φάκελο ανανέωσης, και έναντι της οποίας δεν παρασχέθηκε στις προσφεύγουσες η δυνατότητα να τοποθετηθούν.

Τρίτος λόγος: παράλειψη διενέργειας ολοκληρωμένης αξιολογήσεως των κινδύνων, η οποία συνιστά προσβολή των δικαιωμάτων άμυνας και παράβαση ορισμένων διατάξεων του δικαίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης:

—

Οι προσφεύγουσες προβάλλουν ότι ο προσβαλλόμενος κανονισμός προσβάλλει τα δικαιώματά τους άμυνας και συνιστά παράβαση ορισμένων διατάξεων του δικαίου της Ένωσης, καθόσον η Επιτροπή στηρίχθηκε αποκλειστικά στα συμπεράσματα της ΕΑΑΤ προκειμένου να αποφασίσει την απαγόρευση της δραστικής ουσίας FPS, χωρίς να λάβει υπόψη όλα τα διαθέσιμα επιστημονικά δεδομένα που αποδεικνύουν ότι η χρήση της δραστικής ουσίας FPS είναι ασφαλής, ιδίως δε τις πρόσθετες μελέτες που διεξήγαγαν με δική τους πρωτοβουλία οι προσφεύγουσες για να απαντήσουν στην υποτιθέμενη έλλειψη στοιχείων που διαπίστωσε η ΕΑΑΤ, καθώς και στην αξιολόγηση του κράτους μέλους εισηγητή και στα σχόλια των άλλων κρατών μελών κατά την εξέταση της ανανέωσης.

Τέταρτος λόγος: παραβίαση της αρχής της αναλογικότητας:

—

Οι προσφεύγουσες προβάλλουν ότι ο προσβαλλόμενος κανονισμός είναι προδήλως δυσανάλογος σε σχέση με το γενικό προφίλ ασφαλείας της δραστικής ουσίας FPS και ότι η Επιτροπή θα μπορούσε να είχε αντιμετωπίσει τα ζητήματα λόγω των οποίων εκδόθηκε ο προσβαλλόμενος κανονισμός μέσω λιγότερο περιοριστικών μέτρων, μη συνεπαγόμενων την απαγόρευση της χρήσεως της δραστικής ουσίας FPS, π.χ. μέσω της αξιοποίησης της διαδικασίας υποβολής περαιτέρω επιβεβαιωτικών πληροφοριών που προβλέπεται στο άρθρο 6, περίπτωση στ', του κανονισμού για τα φυτοπροστατευτικά προϊόντα (1107/2009) ή μέσω μέτρων άμβλυνσης της επικινδυνότητας που λαμβάνονται σε εθνικό επίπεδο από τα κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Πέμπτος λόγος: παραβίαση της αρχής της απαγόρευσης των διακρίσεων:

—

Οι προσφεύγουσες προβάλλουν ότι η Επιτροπή παραβίασε την αρχή της απαγόρευσης των διακρίσεων, καθόσον τα ζητήματα προς αντιμετώπιση των οποίων εκδόθηκε ο προσβαλλόμενος κανονισμός έχουν παγίως έως σήμερα αντιμετωπιστεί από την Επιτροπή μέσω λιγότερο περιοριστικών μέτρων. Ποτέ μέχρι σήμερα η Επιτροπή δεν στηρίχθηκε σε τέτοιου είδους ανησυχίες για να δικαιολογήσει την οριστική απαγόρευση της χρήσεως μιας ουσίας.

Έκτος λόγος: παραβίαση των αρχών της χρηστής διοίκησης και της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης της DuPont:

—

Οι προσφεύγουσες προβάλλουν ότι η Επιτροπή δεν διαχειρίστηκε ορθά τη διαδικασία επανεξέτασης της δραστικής ουσίας FPS, με αποτέλεσμα η DuPont να δαπανήσει σημαντικά ποσά για την προετοιμασία φακέλων με επιστημονικά στοιχεία που εν τέλει αποδείχτηκαν παντελώς αχρείαστα, καθόσον η Επιτροπή μετέβαλε απροσδόκητα τη στάση της όσον αφορά ορισμένα ζητήματα. Επιπρόσθετα, οι προσφεύγουσες προβάλλουν ότι ο προσβαλλόμενος κανονισμός διακυβεύει την επίτευξη των σκοπών της πολιτικής του ανταγωνισμού οι οποίοι εξηγούν την αποεπένδυση στη δραστική ουσία FPS, που η ίδια η Επιτροπή επέβαλε στις Dow/DuPont για να αποφύγει τη δημιουργία δεσπόζουσας θέσης στην αγορά ζιζανιοκτόνων για καλλιέργειες δημητριακών εντός του ΕΟΧ. Ο εν λόγω εσφαλμένος χειρισμός της διαδικασίας επανεξέτασης της δραστικής ουσίας FPS συνιστά παράβαση του καθήκοντος επιμέλειας της Επιτροπής, καθώς και παραβίαση των αρχών της χρηστής διοίκησης και της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης της DuPont.

(1) Εκτελεστικός κανονισμός (ΕΕ) 2017/1496 της Επιτροπής, της 23ης Αυγούστου 2017, για τη μη ανανέωση της έγκρισης της δραστικής ουσίας DPX KE 459 (flupyrsulfuron-methyl), σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΚ) 1107/2009 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου σχετικά με τη διάθεση φυτοπροστατευτικών προϊόντων στην αγορά, και για την τροποποίηση του εκτελεστικού κανονισμού (ΕΕ) 540/2011 της Επιτροπής (ΕΕ 2017, L 218, σ. 7).

(2) Κανονισμός (ΕΚ) 1107/2009 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 21ης Οκτωβρίου 2009, σχετικά με τη διάθεση φυτοπροστατευτικών προϊόντων στην αγορά και την κατάργηση των οδηγιών 79/117/ΕΟΚ και 91/414/ΕΟΚ του Συμβουλίου (ΕΕ 2009, L 309, σ. 1).

(3) Κανονισμός (ΕΕ) 1141/2010 της Επιτροπής, της 7ης Δεκεμβρίου 2010, για τη θέσπιση της διαδικασίας ανανέωσης της καταχώρισης μιας δεύτερης ομάδας δραστικών ουσιών στο παράρτημα I της οδηγίας 91/414/ΕΟΚ του Συμβουλίου και για την κατάρτιση του καταλόγου των ουσιών αυτών (ΕΕ 2010, L 322, σ. 10).

(4) Κανονισμός (ΕΚ) 1272/2008 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 16ης Δεκεμβρίου 2008, για την ταξινόμηση, την επισήμανση και τη συσκευασία των ουσιών και των μειγμάτων, την τροποποίηση και την κατάργηση των οδηγιών 67/548/EΟΚ και 1999/45/EΚ και την τροποποίηση του κανονισμού (EΚ) 1907/2006 (ΕΕ 2008, L 353, σ. 1).

(5) Οδηγία 2010/63/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 22ας Σεπτεμβρίου 2010, περί προστασίας των ζώων που χρησιμοποιούνται για επιστημονικούς σκοπούς (ΕΕ 2010, L 276, σ. 33).

22.1.2018

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 22/45

Προσφυγή της 26ης Οκτωβρίου 2017 — PP κ.λπ. κατά ΕΥΕΔ

(Υπόθεση T-727/17)

(2018/C 022/61)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγοντες: PP, PQ και UQ (εκπρόσωπος: N. de Montigny, δικηγόρος)

Καθής: Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Εξωτερικής Δράσης

Αιτήματα

Οι προσφεύγοντες ζητούν από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να κρίνει και να ακυρώσει,

—

τα φύλλα υπολογισμού της 3ης Φεβρουαρίου, της 6ης Φεβρουαρίου και της 20ής Μαρτίου 2017 των προσφευγόντων, που τους διαβιβάστηκαν μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου από τη διεύθυνση ανθρωπίνων πόρων της ΕΥΕΔ καθώς και, εφόσον είναι αναγκαίο, τις καταστάσεις μισθοδοσίας μέσω των οποίων χορηγήθηκε η καταβολή του σχολικού επιδόματος για τα τέκνα τους·

—

και, τέλος, εφόσον είναι αναγκαίο, τη μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου απόφαση της ΑΔΑ, της 15ης Δεκεμβρίου 2016, η οποία τους γνωστοποιούσε:

—	ότι το αίτημα επιστροφής των διδάκτρων πέραν του ανώτατου ορίου για το σχολικό επίδομα τύπου Β για το σχολικό έτος 2016/2017 έγινε δεκτό, και

—	ότι κάθε ποσό πέραν του ανώτατου ορίου δεν είναι δυνατό σε κάθε περίπτωση να υπερβαίνει τις 9 704,16 ευρώ·

—	να καταδικάσει την καθής στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής τους, οι προσφεύγοντες προβάλλουν δύο λόγους.

Ο πρώτος λόγος αντλείται από ένσταση ελλείψεως νομιμότητας, καθόσον η απόφαση της καθής να καθορίσει το ανώτατο όριο για το ποσό επιστροφής των διδάκτρων πέραν του καταστατικού ανώτατου ορίου, η οποία προσβάλλεται εν προκειμένω, καθώς και το υπηρεσιακό σημείωμα της 15ης Απριλίου 2016, στο οποίο στηρίζεται και καθόσον οι κατευθυντήριες γραμμές παραβιάζουν τον Κανονισμό Υπηρεσιακής Κατάστασης (ΚΥΚ) των υπαλλήλων της Ευρωπαϊκής Ένωσης και το παράρτημά του X.

Ο δεύτερος λόγος αντλείται από έλλειψη νομιμότητας της ατομικής αποφάσεως για τις ακόλουθες αιτιάσεις:

—	παραβίαση των αρχών της προφυλάξεως, της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης, της ασφάλειας δικαίου και της αρχής της χρηστής διοικήσεως καθώς και προσβολή των κεκτημένων δικαιωμάτων των προσφευγόντων·

—	προσβολή του δικαιώματος στον οικογενειακό βίο και του δικαιώματος στην εκπαίδευση·

—	παραβίαση των αρχών της ίσης μεταχειρίσεως και της απαγορεύσεως των διακρίσεων·

—	παράλειψη σταθμίσεως των συμφερόντων και μη τήρηση της αρχής της αναλογικότητας.

22.1.2018

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 22/46

Προσφυγή της 24ης Οκτωβρίου 2017 — Marinvest και Porting κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-728/17)

(2018/C 022/62)

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσες: Marinvest d.o.o. (Izola, Σλοβενία) και Porting d.o.o. (Izola) (εκπρόσωποι: G. Cecovini Amigoni και L. Daniele, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Οι προσφεύγουσες ζητούν από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την απόφαση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής της 27ης Ιουλίου 2017, C (2017) 5049 τελικό (Κρατική ενίσχυση SA.45220 (2016/FC) — Σλοβενία — Εικαζόμενη ενίσχυση υπέρ της Komunala Izola d.o.o.), η οποία κοινοποιήθηκε στις Marinvest και Porting την 16η Αυγούστου 2017·

—	να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι και κύρια επιχειρήματα

Με την υπό κρίση προσφυγή οι προσφεύγουσες βάλλουν κατά της αποφάσεως της Ευρωπαϊκής Επιτροπής της 27ης Ιουλίου 2017, C (2017) 5049 τελικό (Κρατική ενίσχυση SA.45220 (2016/FC) — Σλοβενία — Εικαζόμενη ενίσχυση υπέρ της Komunala Izola d.o.o.), η οποία κοινοποιήθηκε στις Marinvest και Porting την 16η Αυγούστου 2017.

Με τον πρώτο λόγο προβάλλεται προσβολή του δικαιώματος της εκατέρωθεν ακροάσεως λόγω της χρήσεως στην προσβαλλόμενη απόφαση εντελώς νέων στοιχείων, τα οποία δεν είχε μνημονεύσει η Επιτροπή στην επιστολή προσκλήσεως για την υποβολή παρατηρήσεων, προσβολή του θεμελιώδους δικαιώματος χρηστής διοικήσεως, το οποίο προβλέπει το άρθρο 41 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, παραβίαση της γενικής αρχής της εκατέρωθεν ακροάσεως και παράβαση του άρθρου 24, παράγραφος 2, του κανονισμού 2015/1589.

—

Αποκλίνοντας από το αρχικό κείμενο του άρθρου 20, παράγραφος 2, του κανονισμού 659/1999, το άρθρο 24, παράγραφος 2, του κανονισμού 2015/1589 παρέχει στα ενδιαφερόμενα μέρη (που έχουν καταθέσει καταγγελία) το δικαίωμα να υποβάλουν παρατηρήσεις ήδη κατά το στάδιο της προκαταρκτικής έρευνας. Το άρθρο 24, παράγραφος 2, αποτελεί ειδική εφαρμογή του θεμελιώδους δικαιώματος της χρηστής διοικήσεως που προβλέπει το άρθρο 41 του Χάρτη, και της γενικής αρχής της εκατέρωθεν ακροάσεως.

—

Στην προκειμένη περίπτωση, τα δικαιώματα των Marinvest και Porting που εγγυάται το άρθρο 24, παράγραφος 2, παραβιάστηκαν κατάφωρα. Βεβαίως, η Επιτροπή κάλεσε τις καταγγέλλουσες να υποβάλουν τις παρατηρήσεις τους με επιστολή της 14ης Φεβρουαρίου 2017, οι δε Marinvest και Porting ανέπτυξαν τις απόψεις τους σχετικά με την προκαταρκτική αξιολόγηση που περιέχεται στην εν λόγω επιστολή. Εντούτοις, η Επιτροπή εν συνεχεία στήριξε την προσβαλλόμενη τελική απόφασή της εξ ολοκλήρου σε στοιχεία που δεν μνημονεύονταν στην επιστολή της 14ης Φεβρουαρίου 2017 και επί των οποίων οι καταγγέλλουσες δεν είχαν τη δυνατότητα να λάβουν θέση.

Με τον δεύτερο λόγο προβάλλεται από προσβολή του δικαιώματος της εκατέρωθεν ακροάσεως λόγω της απορρίψεως του αιτήματος περί παροχής προσβάσεως στον φάκελο και περί ακροάσεως πριν από την έκδοση της τελικής αποφάσεως, προσβολή του θεμελιώδους δικαιώματος χρηστής διοικήσεως που προβλέπει το άρθρο 41 του Χάρτη, παραβίαση της γενικής αρχής της εκατέρωθεν ακροάσεως· την παράβαση του άρθρου 24, παράγραφος 2, του κανονισμού 2015/1589 και ύπαρξη, εν προκειμένω, ανεπαρκούς αιτιολογίας.

—

Οι καταγγέλλουσες ζήτησαν την παροχή προσβάσεως στα έγγραφα που διαβίβασαν στην Επιτροπή οι σλοβενικές αρχές και ακρόαση από τις υπηρεσίες της Επιτροπής προκειμένου να παράσχουν όλες τις αναγκαίες διευκρινίσεις, ιδίως όσον αφορά τις επιπτώσεις των καταγγελλόμενων μέτρων στον ανταγωνισμό και στις εμπορικές συναλλαγές μεταξύ των κρατών μελών. Η Επιτροπή εξέδωσε την προσβαλλόμενη απόφαση χωρίς να αποστείλει εκ των προτέρων τα έγγραφα που ζητήθηκαν και χωρίς να πραγματοποιήσει οποιαδήποτε συνάντηση με τις καταγγέλλουσες. Κατ’ αυτόν τον τρόπο, παρέβη το άρθρο 24, παράγραφος 2, του κανονισμού 2015/1589, όπως ερμηνεύεται σύμφωνα με το άρθρο 41 του Χάρτη και τη γενική αρχή της εκατέρωθεν ακροάσεως.

—

Η δυνατότητα των καταγγελλουσών να υποβάλουν παρατηρήσεις σχετικά με την προκαταρκτική αξιολόγηση εκ μέρους της Επιτροπής, σύμφωνα με το άρθρο 24, παράγραφος 2, προϋποθέτει κατ’ ανάγκην το δικαίωμα προσβάσεως στον φάκελο και την υποβολή στην Επιτροπή αιτήματος για ακρόαση. Αυτά τα δικαιώματα αποτελούν, πράγματι, στενώς συνδεδεμένες μεταξύ τους αναγκαίες συνέπειες του ίδιου θεμελιώδους δικαιώματος. Στην υπό κρίση υπόθεση, η άρνηση παροχής των δικαιωμάτων αυτών δεν αιτιολογήθηκε.

Με τον τρίτο λόγο προβάλλεται πεπλανημένη ερμηνεία της έννοιας των κρατικών ενισχύσεων σε σχέση με την απαίτηση επηρεασμού του διασυνοριακού εμπορίου, παράβαση του άρθρου 107, παράγραφος 1, της ΣΛΕΕ, παράβαση της ανακοινώσεως της Επιτροπής σχετικά με την έννοια των κρατικών ενισχύσεων, παραβίαση της γενικής αρχής της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης και ύπαρξη, εν προκειμένω, ανεπαρκούς αιτιολογίας.

—

Κατά τη νομολογία του Δικαστηρίου και σύμφωνα με την ανακοίνωση της Επιτροπής σχετικά με τις κρατικές ενισχύσεις, το σχετικά μικρό μέγεθος της δικαιούχου επιχειρήσεως δεν αποκλείει εκ των προτέρων την πιθανότητα προκλήσεως ζημίας στις εμπορικές συναλλαγές μεταξύ κρατών μελών. Δημόσια επιδότηση χορηγούμενη σε επιχείρηση που παρέχει υπηρεσίες μόνο σε τοπικό ή περιφερειακό επίπεδο και όχι εκτός του κράτους μέλους προελεύσεώς της μπορεί, εντούτοις, να επηρεάσει τις εμπορικές συναλλαγές μεταξύ κρατών μελών, αν οι υπηρεσίες αυτές μπορούν να παρέχονται από επιχειρήσεις άλλων κρατών μελών (μέσω και του δικαιώματος εγκαταστάσεως) και εφόσον η δυνατότητα αυτή δεν είναι απλώς υποθετική.

—

Η Επιτροπή παρέβλεψε εντελώς το ότι η Marinvest και η Porting ελέγχονται πλήρως από εταιρία εδρεύουσα στην Ιταλία, την Altan Prefabbricati. Η τελευταία έχει πραγματοποιήσει σημαντικές επενδύσεις για την κατασκευή της Marina d’Isola, την οποία διαχειρίζεται επί του παρόντος, δυνάμει της ελευθερίας εγκαταστάσεως κατά το άρθρο 49 ΣΛΕΕ, μέσω των θυγατρικών της.

Με τον τέταρτο λόγο προβάλλεται πεπλανημένη ερμηνεία της έννοιας των κρατικών ενισχύσεων σε σχέση με την προϋπόθεση περί επηρεασμού του ανταγωνισμού και του διασυνοριακού εμπορίου, εσφαλμένη παράθεση και παραμόρφωση των πραγματικών περιστατικών και ύπαρξη, εν προκειμένω, ανεπαρκούς αιτιολογίας

—

Στην προσβαλλόμενη απόφαση, η Επιτροπή απέκλεισε το ενδεχόμενο να θίγεται το εμπόριο μεταξύ κρατών μελών, εστιάζοντας κυρίως το σκεπτικό της στο ότι οι υπηρεσίες που παρέχει η Marina di Komunala Izola δεν δύνανται να προσελκύσουν τους δυνητικούς πελάτες των υπηρεσιών που προσφέρουν οι προσφεύγουσες.

—

Η παράθεση των πραγματικών περιστατικών από την Επιτροπή είναι εσφαλμένη. Δίπλα στον τουριστικό λιμένα της Marinvest και της Porting υπάρχει άλλη εγκατάσταση, την οποία διαχειρίζεται εταιρία δικαιούχος ενισχύσεων (η Komunala Izola) που παρέχει παρόμοιες υπηρεσίες με δυνητική προσφορά 505 θέσεων για σκάφη, η οποία προωθείται και στην ιταλική γλώσσα, μέσω ιστότοπου, προς όλους τους πιθανούς ενδιαφερόμενους.

22.1.2018

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 22/48

Προσφυγή-αγωγή της 30ής Οκτωβρίου 2017 — Escribà Serra κ.λπ. κατά Ενιαίου Συμβουλίου Εξυγίανσης (SRB)

(Υπόθεση T-731/17)

(2018/C 022/63)

Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική

Διάδικοι

Προσφεύγοντες-ενάγοντες: Juan Escribà Serra (Girona, Ισπανία) και 8 άλλοι προσφεύγοντες-ενάγοντες (εκπρόσωποι: R. Vallina Hoset και A. Lois Perreau de Pinninck, δικηγόροι)

Καθού-εναγόμενο: Ενιαίο Συμβούλιο Εξυγίανσης

Αιτήματα

Οι προσφεύγοντες-ενάγοντες (στο εξής: προσφεύγοντες) ζητούν από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να διαπιστώσει ότι το Ενιαίο Συμβούλιο Εξυγίανσης υπέχει εξωσυμβατική ευθύνη και να το υποχρεώσει να ανορθώσει τη ζημία την οποία υπέστησαν οι προσφεύγοντες λόγω του συνόλου των πράξεων και των παραλείψεών του εξαιτίας των οποίων αυτοί απώλεσαν πλήρως την επένδυσή τους σε μειωμένης εξασφαλίσεως ομόλογα της Banco Popular Español, S.A.·

—

να υποχρεώσει το Ενιαίο Συμβούλιο Εξυγίανσης να καταβάλει: το ποσό των 1 726 504 ευρώ στους προσφεύγοντες-ενάγοντες ως αποζημίωση για τη ζημία την οποία υπέστησαν (στο εξής: απαιτητό ποσό), κατανεμόμενο ως εξής:

—	Ramón Romaguera Amat: 1 071 602,94 ευρώ·

—	Cerámica Puigdemont: 260 437,16 ευρώ·

—	Maria Dolors Guell Parnau: 52 524,35 ευρώ·

—	Enrique Escribà Nadal: 70 838,57 ευρώ·

—	Joan Escribà Serra και Maria Dolors Nadal Casaponsa: 151 796,93 ευρώ·

—	Laia Escribà Nadal και Maria Dolors Nadal Casaponsa: 25 299,49 ευρώ·

—	José Sabater Comas και Maria Inmaculada Urgellés Bosch: 94 004,56 ευρώ·

—	να αυξήσει το απαιτητό ποσό κατά τους αντισταθμιστικούς τόκους που υπολογίζονται από τις 7 Ιουνίου 2017 έως την έκδοση της αποφάσεως επί της παρούσας προσφυγής-αγωγής·

—	να αυξήσει το απαιτητό ποσό κατά τους αντίστοιχους τόκους υπερημερίας που υπολογίζονται από της εκδόσεως της αποφάσεως έως την πλήρη καταβολή του απαιτητού ποσού, βάσει του επιτοκίου της ΕΚΤ για τις κύριες πράξεις αναχρηματοδοτήσεως, προσαυξημένου κατά δύο ποσοστιαίες μονάδες·

—	να καταδικάσει το Ενιαίο Συμβούλιο Εξυγίανσης στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι και κύρια επιχειρήματα

Οι λόγοι και τα κύρια επιχειρήματα είναι παρόμοιοι προς τα όσα προβάλλονται στην υπόθεση T-659/17, Vallina Fonseca κατά Ενιαίου Συμβουλίου Εξυγίανσης.

22.1.2018

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 22/48

Προσφυγή της 3ης Νοεμβρίου 2017 — ViaSat κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-734/17)

(2018/C 022/64)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: ViaSat, Inc. (Carlsbad, Καλιφόρνια, Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής) (εκπρόσωποι: J. Ruiz Calzado, L. Marco Perpiñà και S. Semey, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να ακυρώσει, βάσει του άρθρου 8, παράγραφος 3, του κανονισμού 1049/2001, την από 24 Αυγούστου 2017 σιωπηρή απορριπτική απόφαση της Επιτροπής, η οποία απορρέει από την παράλειψή της να απαντήσει εμπροθέσμως στην επιβεβαιωτική αίτηση της προσφεύγουσας περί προσβάσεως σε έγγραφα, της 10ης Ιουλίου 2017, σε συνέχεια της υπ’ αριθ. 2017/2592 της 2ας Μαΐου 2017 αιτήσεως της προσφεύγουσας περί προσβάσεως σε έγγραφα, καθόσον η εν λόγω αίτηση αφορά πληροφορίες παραχθείσες ή ανταλλαγείσες στο πλαίσιο προσκλήσεως υποβολής υποψηφιοτήτων για πανευρωπαϊκά συστήματα παροχής κινητών δορυφορικών υπηρεσιών·

—	να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα, συμπεριλαμβανομένων των εξόδων των τυχόν παρεμβαινόντων.

Λόγοι και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής της, η προσφεύγουσα προβάλλει δύο λόγους.

1.	Ο πρώτος λόγος αφορά παράβαση της υποχρεώσεως αιτιολογίας που υπέχει η Επιτροπή βάσει του άρθρου 296, παράγραφος 2, ΣΛΕΕ.

2.	Ο δεύτερος λόγος αφορά την παράλειψη της Επιτροπής να προβεί σε ειδική και εξατομικευμένη εξέταση των ζητηθέντων εγγράφων.

22.1.2018

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 22/49

Προσφυγή της 3ης Νοεμβρίου 2017 — STIF-IDF κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-738/17)

(2018/C 022/65)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Syndicat Transport Île-de-France (STIF-IDF) (Παρίσι, Γαλλία) (εκπρόσωποι: B. Le Bret και C. Rydzynski, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση κατά το μέρος που χαρακτηρίζει στο άρθρο 3 τις συνεισφορές «C2 οι οποίες χορηγήθηκαν από το STIF στο πλαίσιο της σύμβασης CT2» ως «καθεστώς ενισχύσεων που εφαρμόστηκε παράνομα» αλλά είναι συμβατό με την εσωτερική αγορά·

—	να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής της, η προσφεύγουσα προβάλλει δύο λόγους.

Με τον πρώτο λόγο ακυρώσεως προβάλλεται παράβαση του άρθρου 107, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ την οποία ενέχει η προσβαλλόμενη εν προκειμένω απόφαση, ήτοι η απόφαση (ΕΕ) 2017/1470 της Επιτροπής, της 2ας Φεβρουαρίου 2017, σχετικά με τα καθεστώτα κρατικών ενισχύσεων SA.26763 2014/C (πρώην 2012/NN) που εφάρμοσε η Γαλλία υπέρ των επιχειρήσεων μεταφορών με λεωφορεία στην Περιφέρεια Île-de-France (ΕΕ 2017, L 209, σ. 24). Κατά την προσφεύγουσα, η Επιτροπή υπέπεσε στην παράβαση αυτή κατά το μέτρο που έκρινε ότι η συνεισφορά C2 της συμβάσεως CT2 αποτελούσε κρατική ενίσχυση, επειδή το μέτρο αυτό παρείχε οικονομικό πλεονέκτημα στους δικαιούχους του.

Η προσφεύγουσα υποστηρίζει επίσης ότι η ανάλυση στην οποία προέβη η Επιτροπή βαρύνεται με νομικά σφάλματα και με σφάλματα εκτιμήσεως όσον αφορά την κρίση ότι δεν πληρούται εν προκειμένω το τέταρτο κριτήριο της αποφάσεως Altmark.

2.	Με τον δεύτερο λόγο ακυρώσεως προβάλλεται ελλιπής αιτιολογία της προσβαλλομένης αποφάσεως όσον αφορά τη μη τήρηση του τέταρτου κριτήριου της αποφάσεως Altmark και την ύπαρξη οικονομικού πλεονεκτήματος.

22.1.2018

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 22/50

Προσφυγή της 15ης Νοεμβρίου 2017 — TrekStor κατά EUIPO — Beats Electronics (i.Beat)

(Υπόθεση T-748/17)

(2018/C 022/66)

Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: TrekStor Ltd (Χονγκ Κονγκ, Κίνα) (εκπρόσωποι: O. Spieker, M. Alber, A. Schönfleisch, δικηγόροι)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Beats Electronics LLC (Culver City, Καλιφόρνια, Ηνωμένες Πολιτείες)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του EUIPO

Δικαιούχος του επίδικου σήματος: Η προσφεύγουσα

Επίδικο σήμα: Λεκτικό σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης «i.Beat»– Υπ’ αριθ. 5 009 139 σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Διαδικασία ενώπιον του EUIPO: Διαδικασία για την κήρυξη ακυρότητας

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του τετάρτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 12ης Σεπτεμβρίου 2017 στις συνεκδικασθείσες υποθέσεις R 2175/2016-4 και R 2213/2016-4

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση καθόσον αυτή απορρίπτει την προσφυγή της νυν προσφεύγουσας κατά της από 29 Σεπτεμβρίου 2016 αποφάσεως του τμήματος ακυρώσεως του καθού και καθόσον, επομένως, κάνει δεκτή την αίτηση ανακλήσεως της αντιδίκου ενώπιον του τμήματος προσφυγών και ανακαλεί τα δικαιώματα της προσφεύγουσας σε σχέση με το υπ’ αριθ. 005009139 σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης·

—	να απορρίψει την αίτηση ανακλήσεως της αντιδίκου ενώπιον του τμήματος προσφυγών·

—	να καταδικάσει την αντίδικο ενώπιον του τμήματος προσφυγών και το EUIPO στα δικαστικά έξοδα, συμπεριλαμβανομένων των αναγκαίων εξόδων στα οποία υποβλήθηκε η προσφεύγουσα ενώπιον του τμήματος προσφυγών του Γραφείου Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO).

Προβαλλόμενοι λόγοι

—	Παράβαση του άρθρου 58, παράγραφος 1, στοιχείο α', του κανονισμού 2017/1001

—	Παράβαση του άρθρου 18, παράγραφος 1, στοιχείο α', του κανονισμού 2017/1001.

22.1.2018

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 22/50

Προσφυγή της 14ης Νοεμβρίου 2017 — TrekStor κατά EUIPO — Beats Electronics (i.Beat jess)

(Υπόθεση T-749/17)

(2018/C 022/67)

Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: TrekStor Ltd (Χονγκ Κονγκ, Κίνα) (εκπρόσωποι: O. Spieker, M. Alber, A. Schönfleisch, δικηγόροι)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Beats Electronics LLC (Culver City, Καλιφόρνια, Ηνωμένες Πολιτείες)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του EUIPO

Δικαιούχος του επίδικου σήματος: Η προσφεύγουσα

Επίδικο σήμα: Λεκτικό σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης «i.Beat jess» — Υπ’ αριθ. 4 728 895 σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Διαδικασία ενώπιον του EUIPO: Διαδικασία για την κήρυξη ακυρότητας

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του τετάρτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 12ης Σεπτεμβρίου 2017 στην υπόθεση R 2234/2016-4

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση καθόσον κάνει δεκτή την αίτηση ανακλήσεως της αντιδίκου ενώπιον του τμήματος προσφυγών και ανακαλεί τα δικαιώματα της προσφεύγουσας σε σχέση με το υπ’ αριθ. 4 728 895 σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης·

—	να απορρίψει την αίτηση ανακλήσεως της αντιδίκου ενώπιον του τμήματος προσφυγών·

—	να καταδικάσει το EUIPO στα δικαστικά έξοδα συμπεριλαμβανομένων των αναγκαίων εξόδων στα οποία υποβλήθηκε η προσφεύγουσα ενώπιον του τμήματος προσφυγών του Γραφείου Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO).

Προβαλλόμενοι λόγοι

—	Παράβαση του άρθρου 58, παράγραφος 1, στοιχείο α', του κανονισμού 2017/1001

—	Παράβαση του άρθρου 18, παράγραφος 1, στοιχείο α', του κανονισμού 2017/1001.

22.1.2018

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 22/51

Προσφυγή της 10ης Νοεμβρίου 2017 — Izba Gospodarcza Producentów i Operatorów Urządzeń Rozrywkowych κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-750/17)

(2018/C 022/68)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Izba Gospodarcza Producentów i Operatorów Urządzeń Rozrywkowych (Βαρσοβία, Πολωνία) (εκπρόσωπος: P. Hoffman, δικηγόρος)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να ακυρώσει την απόφαση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, της 29ης Αυγούστου 2017, με την οποία απορρίφθηκε το αίτημα για την παροχή προσβάσεως στις παρατηρήσεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και στην εμπεριστατωμένη γνώμη της Δημοκρατίας της Μάλτας, που εκδόθηκε στο πλαίσιο διαδικασίας κοινοποιήσεως σχετικά με τροποποίηση του πολωνικού νόμου περί τυχερών παιγνίων·

—	να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδά της και στα έξοδα στα οποία υποβλήθηκε η προσφεύγουσα.

Λόγοι και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής της, η προσφεύγουσα προβάλλει οκτώ λόγους.

Ο πρώτος λόγος στηρίζεται σε παραμόρφωση των πραγματικών περιστατικών και παράβαση του άρθρου 296 ΣΛΕΕ

—

Υποστηρίζεται ότι η απόφαση στηρίζεται σε σειρά εσφαλμένων ως προς τα πραγματικά περιστατικά αιτιάσεων, περιλαμβανομένων και εκείνων περί του ότι το κοινοποιηθέν μέτρο αποτελούσε απάντηση προς την επίσημη προειδοποιητική επιστολή της Επιτροπής και ότι στόχευε να καταδείξει τα μέτρα που λήφθηκαν από την Πολωνία προς αντιμετώπιση της παραβάσεως που αποτελούσε αντικείμενο της εν λόγω επιστολής, δηλαδή συγκεκριμένες προϋποθέσεις για τη χορήγηση αδειών παροχής υπηρεσιών τυχερών παιγνίων στην Πολωνία, μολονότι, στην πραγματικότητα, οι μνημονευόμενες προϋποθέσεις είχαν καταργηθεί από την Πολωνία πριν από δύο έτη, το δε κοινοποιηθέν μέτρο ουδεμία σχέση είχε με την επίσημη προειδοποιητική επιστολή της Επιτροπής.

Ο δεύτερος λόγος στηρίζεται σε παράβαση των αιτιολογικών σκέψεων 3, 7 και 9 και του άρθρου 5, παράγραφος 4, της οδηγίας 2015/1535 (1), καθώς και του άρθρου 4, παράγραφος 2, τρίτη περίπτωση, του κανονισμού 1049/2001 (2)

—

Υποστηρίζεται, με γνώμονα την απόφαση του Δικαστηρίου στην υπόθεση C-331/15 P, Γαλλία κατά Schlyter (3), ότι η Επιτροπή εφαρμόζοντας γενικό τεκμήριο και παραλείποντας να αποδείξει ότι η δημοσιοποίηση των εγγράφων στα οποία ζητήθηκε πρόσβαση θα έθιγε κατά τρόπο συγκεκριμένο και ουσιαστικό τη διαδικασία λόγω παραβάσεως, παραβίασε την αρχή της διαφάνειας η οποία διέπει την οδηγία 2015/1235 .

Ο τρίτος λόγος στηρίζεται σε παράβαση του άρθρου 4, παράγραφος 2, τρίτη περίπτωση, του κανονισμού 1049/2001 και του άρθρου 296 ΣΛΕΕ

—

Υποστηρίζεται ότι, λόγω της διάρκειας της διαδικασίας λόγω παραβάσεως και της προβαλλομένης παραλείψεώς της να προβεί πράγματι σε ενέργειες στο πλαίσιο της διαδικασίας αυτής εντός ευλόγου χρονικού διαστήματος, η Επιτροπή δεν δύναται να στηρίξει την άρνησή της στην ανάγκη προστασίας του σκοπού της εν λόγω διαδικασίας.

Ο τέταρτος λόγος στηρίζεται σε παράβαση του άρθρου 4, παράγραφος 2, τρίτη περίπτωση, του κανονισμού 1049/2001 και του άρθρου 296 ΣΛΕΕ, καθώς και σε παραμόρφωση των πραγματικών περιστατικών

—

Υποστηρίζεται ότι δεν ισχύει κάποιο γενικό τεκμήριο για τα έγγραφα στα οποία ζητήθηκε πρόσβαση. Η αιτίαση της Επιτροπής ότι υπάρχει «αδιάρρηκτη σχέση» μεταξύ της διαδικασίας κοινοποιήσεως και της διαδικασίας λόγω παραβάσεως είναι εσφαλμένη όσον αφορά τα πραγματικά περιστατικά και υπέρμετρα αόριστος. Εν πάση περιπτώσει, η εν λόγω αιτίαση δεν αρκεί προς απόδειξη του ότι ισχύει γενικό τεκμήριο για τα έγγραφα επειδή αυτό στηρίζεται αποκλειστικώς στο ότι αποτελούν μέρος του σχετικού με την παράβαση φακέλου. Ο προσήκων έλεγχος περί του αν ένα έγγραφο αποτελεί μέρος του φακέλου αυτού αφορά το ζήτημα αν η Επιτροπή απέκτησε την κατοχή του στο πλαίσιο σχεδιαζόμενων ή εκκρεμών διαδικασιών λόγω παραβάσεως, δηλ. αν συνέταξε, έλαβε, παρήγγειλε κ.λπ. το έγγραφο στο πλαίσιο των εν λόγω διαδικασιών ή έχοντας ως σκοπό να τις εκκινήσει. Υποστηρίζεται ότι η προϋπόθεση αυτή δεν πληρούται εν προκειμένω.

Ο πέμπτος λόγος αφορά παράβαση του άρθρου 4, παράγραφος 2, του κανονισμού 1049/2001 και του άρθρου 296 ΣΛΕΕ

—	Απλώς και μόνον το ότι η Επιτροπή σκοπεύει να λάβει υπόψη την εμπεριστατωμένη γνωμάτευση της Μάλτας και να τη χρησιμοποιήσει στο διάλογό της με την Πολωνία στο πλαίσιο της εκκρεμούς διαδικασίας λόγω παραβάσεως δεν δικαιολογεί την άρνηση δημοσιοποίησης της.

Ο έκτος λόγος στηρίζεται σε παράβαση του άρθρου 4, παράγραφος 2, του κανονισμού 1049/2001

—

Υποστηρίζεται ότι, δεδομένης της διάρκειας της διαδικασίας λόγω παραβάσεως και του περιεχομένου, της φύσεως και του πλαισίου των εγγράφων στα οποία ζητήθηκε πρόσβαση, η δημοσιοποίησή τους ουδόλως δύναται να υπονομεύσει την προστασία της διαδικασίας αυτής ούτε να ανατρέψει το γενικό τεκμήριο περί μη δημοσιοποιήσεως.

Ο έβδομος λόγος στηρίζεται σε παράβαση του άρθρου 4, παράγραφος 6, του κανονισμού 1049/2001 και του άρθρου 296 ΣΛΕΕ

Υποστηρίζεται ότι, σε κάθε περίπτωση, η Επιτροπή θα έπρεπε να δημοσιοποιήσει εν μέρει τα έγγραφα στα οποία ζητήθηκε πρόσβαση, δηλ. κατόπιν αφαιρέσεως των αναφορών σε ζητήματα σχετικά με υπηρεσίες τυχερών παιγνίων σε απευθείας σύνδεση, τα οποία αποτελούν το αντικείμενο της διαδικασίας λόγω παραβάσεως.

Ο όγδοος λόγος στηρίζεται σε παράβαση του άρθρου 4, παράγραφος 2, του κανονισμού 1049/2001 και του άρθρου 296 ΣΛΕΕ

Υποστηρίζεται ότι υπάρχει επιτακτικό δημόσιο συμφέρον να καταστεί γνωστή η αντίδραση της Επιτροπής στο κοινοποιηθέν μέτρο που παραβιάζει θεμελιώδεις ελευθερίες και δικαιώματα που προβλέπονται από το δίκαιο της ΕΕ. Υποστηρίζεται ότι η Επιτροπή δεν εξήγησε για ποιο λόγο κρίνει ότι το συμφέρον αυτό είναι λιγότερο σημαντικό από το συμφέρον μη δημοσιοποιήσεως.

(1) Οδηγία (ΕΕ) 2015/1535 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 9ης Σεπτεμβρίου 2015, για την καθιέρωση μιας διαδικασίας πληροφόρησης στον τομέα των τεχνικών προδιαγραφών και των κανόνων σχετικά με τις υπηρεσίες της κοινωνίας των πληροφοριών (Κείμενο που παρουσιάζει ενδιαφέρον για τον ΕΟΧ) (ΕΕ 2015, L 241, σ. 1).

(2) Κανονισμός (ΕΚ) 1049/2001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 30ής Μαΐου 2001, του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 30ής Μαΐου 2001, για την πρόσβαση του κοινού στα έγγραφα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, του Συμβουλίου και της Επιτροπής (ΕΕ 2001, L 145, σ. 43).

(3) Απόφαση της 7ης Σεπτεμβρίου 2017, Γαλλία κατά Schlyter (C-331/15 P, EU: C:2017:639).

22.1.2018

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 22/53

Προσφυγή της 13ης Νοεμβρίου 2017 — CMS Hasche Sigle κατά EUIPO (WORLD LAW GROUP)

(Υπόθεση T-756/17)

(2018/C 022/69)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: CMS Hasche Sigle Partnerschaft von Rechtsanwälten und Steuerberatern mbH (Βερολίνο, Γερμανία) (εκπρόσωπος: P.-C. Thielen, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του EUIPO

Επίδικο σήμα: Λεκτικό σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης «WORLD LAW GROUP» — Υπ’ αριθ. 14 667 844 αίτηση καταχωρίσεως

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του πέμπτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 29ης Αυγούστου 2017 στην υπόθεση R 329/2017-5

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση σχετικά με την υπ’ αριθ. 14 667 844 αίτηση καταχωρίσεως σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, καθόσον με αυτήν απορρίφθηκε η αίτηση·

—	να καταδικάσει το EUIPO στα δικαστικά έξοδά του και στα έξοδα της προσφεύγουσας.

Προβαλλόμενοι λόγοι

—	Παράβαση του άρθρου 7, παράγραφος 1, στοιχεία β' και γ', του κανονισμού 207/2009·

—	Παράβαση του άρθρου 7, παράγραφος 2, του κανονισμού 207/2009.

22.1.2018

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 22/53

Προσφυγή της 17ης Νοεμβρίου 2017 — Perfect Bar κατά EUIPO (PERFECT BAR)

(Υπόθεση T-758/17)

(2018/C 022/70)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Perfect Bar LLC (San Diego, Καλιφόρνια, Ηνωμένες Πολιτείες) (εκπρόσωποι: F. Miazzetto, J. Gracia Albero, δικηγόροι)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του EUIPO

Επίδικο σήμα: Εικονιστικό σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης που περιέχει τα λεκτικά στοιχεία «PERFECT BAR» — Υπ’ αριθ. 15 374 085 αίτηση καταχωρίσεως

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του τετάρτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 5ης Σεπτεμβρίου 2017 στην υπόθεση R 2439/2016-4

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση και να κάνει δεκτή την υπ’ αριθ. 015374085 αίτηση καταχωρίσεως το σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης «PERFECT BAR»·

—	να καταδικάσει το EUIPO στα δικαστικά έξοδα των διαδικασιών ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου και του EUIPO.

Προβαλλόμενος λόγος

—	Παράβαση του άρθρου 7, παράγραφος 1, στοιχεία β' και γ', του κανονισμού 207/2009.

22.1.2018

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 22/54

Προσφυγή της 17ης Νοεμβρίου 2017 — Perfect Bar κατά EUIPO (PERFECT Bar)

(Υπόθεση T-759/17)

(2018/C 022/71)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Perfect Bar LLC (San Diego, Καλιφόρνια, Ηνωμένες Πολιτείες) (εκπρόσωποι: F. Miazzetto, J. Gracia Albero, δικηγόροι)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του EUIPO

Επίδικο σήμα: Εικονιστικό σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης που περιέχει τα λεκτικά στοιχεία «PERFECT Bar» — Υπ’ αριθ. 15 376 064 αίτηση καταχωρίσεως

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του τετάρτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 5ης Σεπτεμβρίου 2017 στην υπόθεση R 2440/2016-4

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση και να κάνει δέκτη την υπ’ αριθ. 015376064 αίτηση καταχωρίσεως του σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης «PERFECT BAR»·

—	να καταδικάσει το EUIPO στα δικαστικά έξοδα των διαδικασιών ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου και του EUIPO.

Προβαλλόμενος λόγος

—	Παράβαση του άρθρου 7, παράγραφος 1, στοιχεία β' και γ', του κανονισμού 207/2009.

22.1.2018

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 22/55

Προσφυγή της 20ής Νοεμβρίου 2017 — Meesenburg Großhandel κατά EUIPO (Triotherm+)

(Υπόθεση T-760/17)

(2018/C 022/72)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Meesenburg Großhandel KG (Flensburg, Γερμανία) (εκπρόσωπος: D. Freiherr von Oldershausen, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του EUIPO

Επίδικο σήμα: Λεκτικό σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης «Triotherm+» — Υπ’ αριθ. 15 186 471 αίτηση καταχωρίσεως

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του πρώτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 13ης Σεπτεμβρίου 2017 στην υπόθεση R 1786/2016-1

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση·

—	να καταδικάσει το EUIPO στα δικαστικά έξοδα.

Προβαλλόμενοι λόγοι ακυρώσεως

—	Παράβαση του άρθρου 7, παράγραφος 1, στοιχεία β' και γ', του κανονισμού 207/2009.

22.1.2018

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 22/55

Προσφυγή της 21ης Νοεμβρίου 2017 — Grammer κατά EUIPO (Απεικόνιση γεωμετρικής φιγούρας)

(Υπόθεση T-762/17)

(2018/C 022/73)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Grammer AG (Amberg, Γερμανία) (εκπρόσωποι: J. Bühling και D. Graetsch, δικηγόροι)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του EUIPO

Επίδικο σήμα: Εικονιστικό σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης (Απεικόνιση γεωμετρικής φιγούρας) — Υπ’ αριθ. 15 389 621 αίτηση καταχωρίσεως

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του τετάρτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 6ης Σεπτεμβρίου 2017 στην υπόθεση R 2250/2016-4

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση·

—	να καταδικάσει το EUIPO στα δικαστικά έξοδα.

Προβαλλόμενος λόγος ακυρώσεως

—	Παράβαση του άρθρου 7, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού 207/2009.

22.1.2018

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 22/56

Προσφυγή της 21ης Νοεμβρίου 2017 — Septona κατά EUIPO — Intersnack Group (welly)

(Υπόθεση T-763/17)

(2018/C 022/74)

Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Septona ΑΒΕΕ (Οινόφυτα, Ελλάδα) (εκπρόσωπος: V. Wellens, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Intersnack Group GmbH & Co. KG (Ντίσελντορφ, Γερμανία)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του EUIPO

Αιτούσα: Η προσφεύγουσα

Επίδικο σήμα: Εικονιστικό σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης που περιέχει το λεκτικό στοιχείο «welly» — Υπ’ αριθ. 13 085 519 αίτηση καταχωρίσεως

Διαδικασία ενώπιον του EUIPO: Διαδικασία ανακοπής

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του πρώτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 12ης Ιουλίου 2017 στην υπόθεση R 1525/2016-1

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση·

—	να καταδικάσει το EUIPO στα δικαστικά έξοδα.

Προβαλλόμενος λόγος

—	Παράβαση του άρθρου 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού 207/2009.

22.1.2018

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 22/56

Προσφυγή της 23ης Νοεμβρίου 2017 — Kiku κατά ΚΓΦΠ — Sächsisches Landesamt für Umwelt, Landwirtschaft und Geologie (Pinova)

(Υπόθεση T-765/17)

(2018/C 022/75)

Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Kiku GmbH (Girlan, Ιταλία) (εκπρόσωποι: G. Würtenberger και R. Kunze δικηγόροι)

Καθού: Κοινοτικό Γραφείο Φυτικών Ποικιλιών (ΚΓΦΠ)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Sächsisches Landesamt für Umwelt, Landwirtschaft und Geologie (Δρέσδη, Γερμανία)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του ΚΓΦΠ

Δικαιούχος της επίδικης ποικιλίας: Η αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών

Επίδικη ποικιλία: Ποικιλία μήλων «PINOVA» — Υπ’ αριθ. EU 1298 ΚΔΦΠ

Διαδικασία ενώπιον του ΚΓΦΠ: Διαδικασία ανάκλησης

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του τμήματος προσφυγών του ΚΓΦΠ της 16ης Αυγούστου 2017 στην υπόθεση A005/2016

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση·

—	να καταδικάσει το ΚΓΦΠ στα δικαστικά έξοδα.

Προβαλλόμενος λόγος

—	Παράβαση του άρθρου 20, παράγραφος 1, στοιχείο α', σε συνδυασμό με τα άρθρα 10 και 116, παράγραφος 1, του κανονισμού 2100/94.

22.1.2018

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 22/57

Προσφυγή της 23ης Νοεμβρίου 2017 — Eglo Leuchten κατά EUIPO — Di-Ka (Σχέδιο λάμπας)

(Υπόθεση T-766/17)

(2018/C 022/76)

Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Eglo Leuchten GmbH (Pill, Αυστρία) (εκπρόσωποι: H. Lauf, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Di-Ka Vertriebs GmbH & Co. KG (Arnsberg, Γερμανία)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του EUIPO

Δικαιούχος του επίδικου σχεδίου ή υποδείγματος: Η αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών

Επίδικο σχέδιο ή υπόδειγμα: Υπ’ αριθ. 2435768-0033 κοινοτικό σχέδιο ή υπόδειγμα

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του τρίτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 26ης Σεπτεμβρίου 2017 στην υπόθεση R 738/2016-3

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση·

—	να καταδικάσει το EUIPO στα δικαστικά έξοδα.

Προβαλλόμενοι λόγοι

—	Παράβαση του άρθρου 6, παράγραφος 1, στοιχείο β', και 6, παράγραφος 2, του κανονισμού 6/2002.

22.1.2018

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 22/58

Προσφυγή της 23ης Νοεμβρίου 2017 — Eglo Leuchten κατά EUIPO — Briloner Leuchten (Λάμπα τοίχου)

(Υπόθεση T-767/17)

(2018/C 022/77)

Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Eglo Leuchten GmbH (Pill, Αυστρία) (εκπρόσωποι: H. Lauf, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Briloner Leuchten GmbH (Brilon, Γερμανία)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του EUIPO

Δικαιούχος του επίδικου σχεδίου ή υποδείγματος: Η αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών

Επίδικο σχέδιο ή υπόδειγμα: Υπ’ αριθ. 2435768-0036 κοινοτικό σχέδιο ή υπόδειγμα

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του τρίτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 26ης Σεπτεμβρίου 2017 στην υπόθεση R 746/2016-3

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση·

—	να καταδικάσει το EUIPO στα δικαστικά έξοδα.

Προβαλλόμενοι λόγοι

—	Παράβαση του άρθρου 6, παράγραφος 1, στοιχείο β', και του άρθρου 6, παράγραφος 2, του κανονισμού 6/2002.

22.1.2018

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 22/58

Προσφυγή της 20ής Νοεμβρίου 2017 — roelliroelli confectionery schweiz κατά EUIPO — Tanner (ALPRAUSCH)

(Υπόθεση T-769/17)

(2018/C 022/78)

Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: roelliroelli confectionery schweiz GmbH (St. Gallen, Ελβετία) (εκπρόσωποι: S. Overhage και R. Böhm, δικηγόροι)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: André Tanner (Schindellegi, Ελβετία)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του EUIPO

Αιτούσα: Η προσφεύγουσα

Επίδικο σήμα: Υπ’ αριθ. 1 218 671 διεθνής καταχώριση του λεκτικού σήματος «ALPRAUSCH» με ισχύ στην Ευρωπαϊκή Ένωση

Διαδικασία ενώπιον του EUIPO: Διαδικασία ανακοπής

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του πέμπτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 1ης Αυγούστου 2017 στην υπόθεση R 1596/2016-5

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση·

—	να καταδικάσει το EUIPO στα δικαστικά έξοδα.

Προβαλλόμενος λόγος ακυρώσεως

—	Παράβαση του άρθρου 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού 207/2009.

22.1.2018

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 22/59

Προσφυγή της 27ης Νοεμβρίου 2017 — Café del Mar κ.λπ. κατά EUIPO — Guiral Broto (Café del Mar)

(Υπόθεση T-772/17)

(2018/C 022/79)

Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: η ισπανική

Διάδικοι

Προσφεύγοντες: Café del Mar SC (Sant Antoni de Portmany, Ισπανία), José Les Viamonte (Sant Antoni de Portmany) και Carlos Andrea González (Sant Antoni de Portmany) (εκπρόσωποι: F. Miazzetto και J. L. Gracia Albero, δικηγόροι)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Ramón Guiral Broto (Marbella, Ισπανία)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του EUIPO

Δικαιούχος του επίδικου σήματος: Ο αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών

Επίδικο σήμα: Εικονιστικό σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης που περιέχει τα λεκτικά στοιχεία «Café del Mar» — Υπ’ αριθ. 2 090 520 σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Διαδικασία ενώπιον του EUIPO: Διαδικασία για την κήρυξη ακυρότητας

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του πέμπτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 4ης Σεπτεμβρίου 2017 στην υπόθεση R 1540/2015-5

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση·

—	να κηρύξει άκυρο το υπ’ αριθ. 2 090 520 εικονιστικό σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης που περιέχει τα λεκτικά στοιχεία «Café del Mar»·

—	να καταδικάσει το καθού στα δικαστικά έξοδα της παρούσας διαδικασίας και να καταδικάσει τον δικαιούχο του επίδικου σήματος στα έξοδα των διαδικασιών ενώπιον του τμήματος ακυρώσεως και ενώπιον του τμήματος προσφυγών του EUIPO·

Προβαλλόμενος λόγος

—	Παράβαση των άρθρων 52, παράγραφος 1, στοιχείο β', και 53, παράγραφος 1, στοιχείο γ', του κανονισμού 2017/1001.

22.1.2018

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 22/60

Προσφυγή της 27ης Νοεμβρίου 2017 — Café del Mar κ.λπ. κατά EUIPO — Guiral Broto (Café del Mar)

(Υπόθεση T-773/17)

(2018/C 022/80)

Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: η ισπανική

Διάδικοι

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Ramón Guiral Broto (Marbella, Ισπανία)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του EUIPO

Δικαιούχος του επίδικου σήματος: Ο αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών

Επίδικο σήμα: Εικονιστικό σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης που περιέχει τα λεκτικά στοιχεία «Café del Mar» — Υπ’ αριθ. 1 054 303 σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Διαδικασία ενώπιον του EUIPO: Διαδικασία για την κήρυξη ακυρότητας

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του πέμπτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 4ης Σεπτεμβρίου 2017 στην υπόθεση R 1542/2015-5

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση·

—	να κηρύξει άκυρο το υπ’ αριθ. 1 054 303 εικονιστικό σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης που περιέχει τα λεκτικά στοιχεία «Café del Mar»·

—	να καταδικάσει το καθού στα δικαστικά έξοδα της παρούσας διαδικασίας και να καταδικάσει τον δικαιούχο του επίδικου σήματος στα έξοδα των διαδικασιών ενώπιον του τμήματος ακυρώσεως και ενώπιον του τμήματος προσφυγών του EUIPO·

Προβαλλόμενος λόγος

—	Παράβαση των άρθρων 52, παράγραφος 1, στοιχείο β', και 53, παράγραφος 1, στοιχείο γ', του κανονισμού 2017/1001.

22.1.2018

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 22/60

Προσφυγή της 29ης Νοεμβρίου 2017 — Café del Mar κ.λπ. κατά EUIPO — Guiral Broto (C del M)

(Υπόθεση T-774/17)

(2018/C 022/81)

Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: η ισπανική

Διάδικοι

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Ramón Guiral Broto (Marbella, Ισπανία)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του EUIPO

Δικαιούχος του επίδικου σήματος: Ο αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών

Επίδικο σήμα: Εικονιστικό σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης που περιέχει τα λεκτικά στοιχεία «C del M» — Υπ’ αριθ. 5 889 126 σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Διαδικασία ενώπιον του EUIPO: Διαδικασία για την κήρυξη ακυρότητας

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του πέμπτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 4ης Σεπτεμβρίου 2017 στην υπόθεση R 1618/2015-5

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση·

—	να κηρύξει άκυρο το υπ’ αριθ. 5 889 126 εικονιστικό σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης που περιέχει τα λεκτικά στοιχεία «C del M»·

—	να καταδικάσει το καθού στα δικαστικά έξοδα της παρούσας διαδικασίας και να καταδικάσει τον δικαιούχο του επίδικου σήματος στα έξοδα των διαδικασιών ενώπιον του τμήματος ακυρώσεως και ενώπιον του τμήματος προσφυγών του EUIPO.

Προβαλλόμενος λόγος

—	Παράβαση του άρθρου 52, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού 2017/1001.

22.1.2018

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 22/61

Προσφυγή της 23ης Νοεμβρίου 2017 — Pan κατά EUIPO — Entertainment One UK (TOBBIA)

(Υπόθεση T-777/17)

(2018/C 022/82)

Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγων: Xianhao Pan (Ρώμη, Ιταλία) (εκπρόσωπος: M. Oliva, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Entertainment One UK Ltd (Λονδίνο, Ηνωμένο Βασίλειο)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του EUIPO

Δικαιούχος του επίδικου σήματος: Ο προσφεύγων

Επίδικο σήμα: Εικονιστικό σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης που περιέχει το λεκτικό στοιχείο «TOBBIA» — Υπ’ αριθ. 11 775 509 σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Διαδικασία ενώπιον του EUIPO: Διαδικασία για την κήρυξη ακυρότητας

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του πρώτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 14ης Σεπτεμβρίου 2017 στην υπόθεση R 1776/2016-1

Αιτήματα

Ο προσφεύγων ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει στο σύνολό της την προσβαλλόμενη απόφαση.

Προβαλλόμενοι λόγοι

—	Έλλειψη αιτιολογίας, παραβίαση της μεθόδου εκτιμήσεως της σχέσεως μεταξύ των σημάτων, καθώς και έλλειψη αξιολογήσεως του κινδύνου συγχύσεως των σημάτων·

—	Παράβαση του άρθρου 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', σε συνδυασμό με το άρθρο 53, παράγραφος 2, του κανονισμού 207/2009.

22.1.2018

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 22/62

Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 22ας Νοεμβρίου 2017 — Baradel κ.λπ. κατά ΕΤαΕ

(Υπόθεση T-509/16) (1)

(2018/C 022/83)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Ο πρόεδρος του ενάτου τμήματος αποφάσισε τη διαγραφή της υποθέσεως.

(1) ΕΕ C 274 της 21.9.2013 (υπόθεση η οποία καταχωρίστηκε αρχικώς στο πρωτόκολλο του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης της Ευρωπαϊκής Ένωσης με τον αριθμό F-72/13 και μεταφέρθηκε στο Γενικό Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης την 1.9.2016).

22.1.2018

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 22/62

Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 17ης Νοεμβρίου 2017 — António Conde & Companhia κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-244/17) (1)

(2018/C 022/84)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Ο πρόεδρος του πρώτου τμήματος αποφάσισε τη διαγραφή της υποθέσεως.

(1) ΕΕ C 231 της 17.7.2017.