ISSN 1977-0901

Επίσημη Εφημερίδα

της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 383
European flag  

Έκδοση στην ελληνική γλώσσα

Ανακοινώσεις και Πληροφορίες

62ό έτος
11 Νοεμβρίου 2019

Περιεχόμενα

Σελίδα

 

IV   Πληροφορίες

 

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΠΡΟΕΡΧΟΜΕΝΕΣ ΑΠΟ ΤΑ ΘΕΣΜΙΚΑ ΚΑΙ ΛΟΙΠΑ ΟΡΓΑΝΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥΣ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ

 

Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης

2019/C 383/01

Τελευταίες δημοσιεύσεις του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

1

 

Δικαστήριο

2019/C 383/02

Απόφαση του Δικαστηρίου, της 1ης Οκτωβρίου 2019, για τη θέσπιση εσωτερικού μηχανισμού ελέγχου σε περιπτώσεις επεξεργασίας δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα στο πλαίσιο των δικαιοδοτικών καθηκόντων του Δικαστηρίου

2

 

Γενικό Δικαστήριο

2019/C 383/03

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου, της 16ης Οκτωβρίου 2019, για τη θέσπιση εσωτερικού μηχανισμού ελέγχου σε περιπτώσεις επεξεργασίας δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα στο πλαίσιο των δικαιοδοτικών καθηκόντων του Γενικού Δικαστηρίου

4

 

V   Γνωστοποιήσεις

 

ΔΙΚΑΙΟΔΟΤΙΚΕΣ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΕΣ

 

Δικαστήριο

2019/C 383/04

Υπόθεση C-82/17 P: Απόφαση του Δικαστηρίου (τρίτο τμήμα) της 12ης Σεπτεμβρίου 2019 – TestBioTech eV, European Network of Scientists for Social and Environmental Responsibility eV, Sambucus eV κατά Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Monsanto Europe, Monsanto Company, Ηνωμένου Βασιλείου της Μεγάλης Βρετανίας και της Βόρειας Ιρλανδίας, Ευρωπαϊκής Αρχής για την Ασφάλεια των Τροφίμων (EFSA) (Αίτηση αναιρέσεως – Περιβάλλον – Γενετικώς τροποποιημένα προϊόντα – Απόφαση της Επιτροπής για την έγκριση της διαθέσεως στην αγορά προϊόντων που περιέχουν τη γενετικώς τροποποιημένη σόγια MON 87701 x MON 89788 – Κανονισμός (ΕΚ) 1367/2006 – Άρθρο 10, παράγραφος 1 – Αίτηση εσωτερικής επανεξετάσεως της αποφάσεως που υποβάλλεται κατ’ εφαρμογήν των διατάξεων σχετικά με τη συμμετοχή του κοινού στη λήψη αποφάσεων σε θέματα περιβάλλοντος – Απόρριψη της αιτήσεως)

6

2019/C 383/05

Υπόθεση C-299/17: Απόφαση του Δικαστηρίου (τέταρτο τμήμα) της 12ης Σεπτεμβρίου 2019 [αίτηση του Landgericht Berlin (Γερμανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] – VG Media Gesellschaft zur Verwertung der Urheber- und Leistungsschutzrechte von Medienunternehmen mbH κατά Google LLC, διαδόχου της Google Inc. (Προδικαστική παραπομπή – Βιομηχανική πολιτική – Προσέγγιση των νομοθεσιών – Οδηγία 98/34/ΕΚ – Διαδικασία πληροφόρησης στον τομέα των τεχνικών προτύπων και προδιαγραφών και των κανόνων σχετικά με τις υπηρεσίες της κοινωνίας των πληροφοριών – Άρθρο 1, σημείο 11 – Έννοια του τεχνικού κανόνα)

7

2019/C 383/06

Υπόθεση C-347/17: Απόφαση του Δικαστηρίου (τρίτο τμήμα) της 12ης Σεπτεμβρίου 2019 [αίτηση του Rechtbank Rotterdam (Κάτω Χώρες) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] – A, B, C, D, E, F, G κατά Staatssecretaris van Economische Zaken (Προδικαστική παραπομπή – Προστασία της υγείας – Δέσμη κανόνων για την υγιεινή – Κανονισμός (ΕΚ) 853/2004 – Κανονισμός (ΕΚ) 854/2004 – Υγιεινή των τροφίμων ζωικής προέλευσης – Κρέας πουλερικών – Επιθεώρηση σφαγίων μετά τη σφαγή – Ορατή μόλυνση σε σφάγιο – Προσέγγιση μηδενικής ανοχής)

7

2019/C 383/07

Συνεκδικασθείσες υποθέσεις C-447/17 P και C-479/17 P: Απόφαση του Δικαστηρίου (πρώτο τμήμα) της 5ης Σεπτεμβρίου 2019 – Ευρωπαϊκή Ένωση, εκπροσωπούμενη από το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης κατά Guardian Europe Sàrl, Ευρωπαϊκής Ένωσης, εκπροσωπούμενης από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή (C-447/17 P) και Guardian Europe Sàrl κατά Ευρωπαϊκής Ένωσης, εκπροσωπούμενης από το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, Ευρωπαϊκής Ένωσης εκπροσωπούμενης από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή(C-479/17 P) (Αίτηση αναιρέσεως – Αγωγή αποζημιώσεως – Άρθρο 340, δεύτερο εδάφιο, ΣΛΕΕ – Υπερβολική διάρκεια της διαδικασίας στο πλαίσιο υποθέσεως ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης – Αποκατάσταση της ζημίας που φέρεται να υπέστη η ενάγουσα – Μη εφαρμογή της έννοιας της ενιαίας επιχειρήσεως – Υλικές ζημίες – Έξοδα τραπεζικής εγγυήσεως – Αιτιώδης συνάφεια – Διαφυγόν κέρδος – Μη υλική ζημία – Ευθύνη της Ευρωπαϊκής Ένωσης για ζημίες που προκλήθηκαν από παραβιάσεις του δικαίου της Ένωσης με απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου – Δεν στοιχειοθετείται ευθύνη)

8

2019/C 383/08

Συνεκδικασθείσες υποθέσεις C-612/17 και C-613/17: Απόφαση του Δικαστηρίου (δεύτερο τμήμα) της 11ης Σεπτεμβρίου 2019 [αίτηση του Corte dei Conti (Ιταλία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] – Federazione Italiana Golf (FIG) κατά Istituto Nazionale di Statistica - ISTAT, Ministero dell’Economia e delle Finanze (C-612/17), Federazione Italiana Sport Equestri (FISE) κατά Istituto Nazionale di Statistica (ISTAT) (C-613/17) (Προδικαστική παραπομπή – Κανονισμός (ΕΕ) 549/2013 – Ευρωπαϊκό σύστημα εθνικών και περιφερειακών λογαριασμών της Ευρωπαϊκής Ένωσης – Παράρτημα A, σημείο 20.15 – Έλεγχος ασκούμενος από εθνική Ολυμπιακή Επιτροπή επί εθνικών αθλητικών ομοσπονδιών συσταθεισών με τη μορφή μη κερδοσκοπικού ιδρύματος (ΜΚΙ) – Παράρτημα A, παράγραφος 20.15, δεύτερη περίοδος – Έννοια του όρου δημόσια παρέμβαση με τη μορφή γενικών κανονισμών που ισχύουν σε όλες τις μονάδες που εργάζονται στο πλαίσιο της ίδιας δραστηριότητας – Περιεχόμενο – Παράρτημα A, παράγραφος 20.15, πρώτη περίοδος – Έννοια του όρου ικανότητα καθορισμού της γενικής πολιτικής ή του προγράμματος ενός ΜΚΙ – Περιεχόμενο – Παράρτημα A, παράγραφος 2.39, στοιχείο δ', παράγραφος 20.15, στοιχείο δ', και παράγραφος 20309, στοιχείο θ', τελευταία περίοδος – Συνεκτίμηση των συνδρομών που καταβάλλουν τα μέλη ΜΚΙ)

9

2019/C 383/09

Υπόθεση C-676/17: Απόφαση του Δικαστηρίου (τέταρτο τμήμα) της 11ης Σεπτεμβρίου 2019 [αίτηση του Curtea de Apel Ploiești (Ρουμανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] – Oana Mădălina Călin κατά Direcția Regională a Finanțelor Publice Ploiești – Administrația Județeană a Finanțelor Publice Dâmbovița, Statul Român – Ministerul Finanțelor Publice, Administrația Fondului pentru Mediu (Προδικαστική παραπομπή – Αρχές του δικαίου της Ένωσης – Δικονομική αυτονομία – Αρχές της ισοδυναμίας και της αποτελεσματικότητας – Αρχή της ασφάλειας δικαίου – Δεδικασμένο – Επιστροφή των φόρων που εισπράχθηκαν από κράτος μέλος κατά παραβίαση του δικαίου της Ένωσης – Τελεσίδικη δικαστική απόφαση η οποία επιβάλλει την πληρωμή φόρου ασύμβατου προς το δίκαιο της Ένωσης – Αίτηση αναθεώρησης της δικαστικής απόφασης – Προθεσμία για την άσκηση της αίτησης αναθεώρησης)

11

2019/C 383/10

Υπόθεση C-683/17: Απόφαση του Δικαστηρίου (τρίτο τμήμα) της 12ης Σεπτεμβρίου 2019 [αίτηση του Supremo Tribunal de Justiça (Πορτογαλία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] – Cofemel – Sociedade de Vestuário SA κατά G-Star Raw CV (Προδικαστική παραπομπή – Πνευματική και βιομηχανική ιδιοκτησία – Δικαίωμα του δημιουργού και συγγενικά δικαιώματα – Οδηγία 2001/29/ΕΚ – Άρθρο 2, στοιχείο α' – Έννοια του όρου έργο – Προστασία των έργων βάσει του δικαιώματος του δημιουργού – Προϋποθέσεις – Σχέση με την προστασία των σχεδίων και υποδειγμάτων – Οδηγία 98/71/ΕΚ – Κανονισμός (ΕΚ) 6/2002 – Υποδείγματα ενδυμάτων)

12

2019/C 383/11

Υπόθεση C-686/17: Απόφαση του Δικαστηρίου (πρώτο τμήμα) της 4ης Σεπτεμβρίου 2019 [αίτηση του Bundesgerichtshof (Γερμανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] – Zentrale zur Bekämpfung unlauteren Wettbewerbs Frankfurt am Main eV κατά Prime Champ Deutschland Pilzkulturen GmbH (Προδικαστική παραπομπή – Κοινή οργάνωση των αγορών γεωργικών προϊόντων – Οπωροκηπευτικά – Κανόνες εμπορίας – Έννοια της χώρας καταγωγής – Κανονισμός (ΕΚ) 1234/2007 – Άρθρο 113α, παράγραφος 1 – Κανονισμός (ΕΕ) 1308/2013 – Άρθρο 76, παράγραφος 1 – Ορισμοί σχετικά με τη μη προτιμησιακή καταγωγή των προϊόντων – Κανονισμός (ΕΟΚ) 2913/92 – Άρθρο 23, παράγραφος 1 και παράγραφος 2, στοιχείο β' – Κανονισμός (ΕΕ) 952/2013 – Άρθρο 60, παράγραφος 1 – Κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμός (ΕΕ) 2015/2446 – Άρθρο 31, στοιχείο β' – Στάδια της παραγωγής που πραγματοποιήθηκαν σε άλλο κράτος μέλος – Επισήμανση των τροφίμων – Απαγόρευση επισήμανσης που μπορεί να οδηγήσει σε παραπλάνηση του καταναλωτή – Οδηγία 2000/13/ΕΚ – Άρθρο 2, παράγραφος 1, στοιχείο α', σημείο i – Κανονισμός (ΕΕ) 1169/2011 – Άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο α' – Άρθρο 1, παράγραφος 4 – Άρθρο 2, παράγραφος 3 – Διευκρινιστικές πληροφορίες)

12

2019/C 383/12

Υπόθεση C-688/17: Απόφαση του Δικαστηρίου (τρίτο τμήμα) της 12ης Σεπτεμβρίου 2019 [αίτηση του Fővárosi Törvényszék (Ουγγαρία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] – Bayer Pharma AG κατά Richter Gedeon Vegyészeti Gyár Nyrt., Exeltis Magyarország Gyógyszerkereskedelmi Kft. (Προδικαστική παραπομπή – Διανοητική ιδιοκτησία – Διπλώματα ευρεσιτεχνίας – Οδηγία 2004/48/ΕΚ – Άρθρο 9, παράγραφος 7 – Διάθεση στην αγορά προϊόντων που προσβάλλουν τα δικαιώματα τα οποία παρέχονται από δίπλωμα ευρεσιτεχνίας – Προσωρινά μέτρα – Εκ των υστέρων ακύρωση του διπλώματος – Συνέπειες – Δικαίωμα σε προσήκουσα αποζημίωση προς αποκατάσταση της ζημίας που προξενήθηκε από τα προσωρινά μέτρα)

14

2019/C 383/13

Υπόθεση C-709/17 P: Απόφαση του Δικαστηρίου (τέταρτο τμήμα) της 12ης Σεπτεμβρίου 2019 – Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά Kolachi Raj Industrial (Private) Ltd, European Bicycle Manufacturers Association (Αίτηση αναιρέσεως – Ντάμπινγκ – Εκτελεστικός κανονισμός (ΕΕ) 2015/776 – Εισαγωγή ποδηλάτων που αποστέλλονται από την Καμπότζη, το Πακιστάν και τις Φιλιππίνες – Επέκταση στις εισαγωγές αυτές του οριστικού δασμού αντιντάμπινγκ που επιβλήθηκε στις εισαγωγές ποδηλάτων καταγωγής Κίνας – Κανονισμός (ΕΚ) 1225/2009 – Άρθρο 13 – Καταστρατήγηση – Εργασίες συναρμολογήσεως – Προέλευση και καταγωγή των μερών ποδηλάτων – Μέρη που αποστέλλονται από την Κίνα στη Σρι Λάνκα, υφίστανται επεξεργασία στη Σρι Λάνκα και εν συνεχεία αποστέλλονται στο Πακιστάν προς συναρμολόγηση)

14

2019/C 383/14

Υπόθεση C-28/18: Απόφαση του Δικαστηρίου (πέμπτο τμήμα) της 5ης Σεπτεμβρίου 2019 [αίτηση του Oberster Gerichtshof (Αυστρία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] – Verein für Konsumenteninformation κατά Deutsche Bahn AG (Προδικαστική παραπομπή – Τεχνικές απαιτήσεις και επιχειρηματικοί κανόνες για τις μεταφορές πίστωσης και τις άμεσες χρεώσεις σε ευρώ – Κανονισμός (ΕΕ) 260/2012 – Ενιαίος χώρος πληρωμών σε ευρώ (ΕΧΠΕ) – Πληρωμή με άμεση χρέωση – Άρθρο 9, παράγραφος 2 – Προσβασιμότητα των πληρωμών – Προϋπόθεση κατοικίας)

15

2019/C 383/15

Υπόθεση C-46/18: Απόφαση του Δικαστηρίου (δεύτερο τμήμα) της 11ης Σεπτεμβρίου 2019 [αίτηση του Consiglio di Stato (Ιταλία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] – Caseificio Sociale San Rocco Soc. coop. arl κ.λπ. κατά Agenzia per le Erogazioni in Agricoltura (AGEA), Regione Veneto (Προδικαστική παραπομπή – Τομέας του γάλακτος και των γαλακτοκομικών προϊόντων – Ποσοστώσεις – Συμπληρωματική εισφορά – Κανονισμός (ΕΟΚ) 3950/92 – Άρθρο 2 – Είσπραξη της εισφοράς από τον αγοραστή – Παραδόσεις που υπερβαίνουν τη διαθέσιμη ποσότητα αναφοράς του παραγωγού – Ποσό επί της τιμής του γάλακτος – Υποχρεωτική εφαρμογή παρακράτησης – Επιστροφή του ποσού της αχρεωστήτως εισπραχθείσας εισφοράς – Κανονισμός (ΕΚ) 1392/2001 – Άρθρο 9 – Αγοραστής – Αθέτηση της υποχρέωσης εφαρμογής της συμπληρωματικής εισφοράς – Παραγωγοί – Αθέτηση της υποχρέωσης μηνιαίας καταβολής – Προστασία της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης)

16

2019/C 383/16

Συνεκδικασθείσες υποθέσεις C-64/18, C-140/18, C-146/18 και C-148/18: Απόφαση του Δικαστηρίου (έκτο τμήμα) της 12ης Σεπτεμβρίου 2019 [αίτηση του Landesverwaltungsgericht Steiermark (Αυστρία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] – Zoran Maksimovic (C-64/18), Humbert Jörg Köfler (C-140/18, C-146/18 και C-148/18), Wolfgang Leitner (C-140/18 και C-148/18), Joachim Schönbeck (C-140/18 και C-148/18), Wolfgang Semper (C-140/18 και C-148/18) κατά Bezirkshauptmannschaft Murtal (Προδικαστική παραπομπή – Άρθρο 56 ΣΛΕΕ – Ελεύθερη παροχή υπηρεσιών – Απόσπαση εργαζομένων – Διατήρηση και μετάφραση μισθολογικής καταστάσεως – Άδεια εργασίας – Κυρώσεις – Αναλογικότητα – Εκ των προτέρων καθορισμένο ελάχιστο ποσό προστίμων – Σώρευση – Απουσία ανωτάτου ορίου – Δικαστικά έξοδα – Στερητική της ελευθερίας ποινή που υποκαθιστά τη μη καταβληθείσα χρηματική ποινή)

17

2019/C 383/17

Υπόθεση C-71/18: Απόφαση του Δικαστηρίου (πρώτο τμήμα) της 4ης Σεπτεμβρίου 2019 [αίτηση του Vestre Landsret (Δανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] – Skatteministeriet κατά KPC Herning (Προδικαστική παραπομπή – Κοινό σύστημα φόρου προστιθέμενης αξίας (ΦΠΑ) – Οδηγία 2006/112/ΕΚ – Πώληση γηπέδου στο οποίο, κατά τον χρόνο της παραδόσεως, βρίσκεται κτίριο – Χαρακτηρισμός – Άρθρα 12 και 135 – Έννοια του γηπέδου προς οικοδόμηση – Έννοια του κτιρίου – Εκτίμηση της οικονομικής και εμπορικής πραγματικότητας – Αξιολόγηση αντικειμενικών στοιχείων – Πρόθεση των συμβαλλομένων μερών)

18

2019/C 383/18

Υπόθεση C-94/18: Απόφαση του Δικαστηρίου (τμήμα μείζονος συνθέσεως) της 10ης Σεπτεμβρίου 2019 [αίτηση του High Court (Ιρλανδία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] – Nalini Chenchooliah κατά Minister for Justice and Equality (Προδικαστική παραπομπή – Ιθαγένεια της Ένωσης – Άρθρο 21 ΣΛΕΕ – Δικαίωμα των πολιτών της Ένωσης και των μελών της οικογένειάς τους να κυκλοφορούν και να διαμένουν ελεύθερα στο έδαφος κράτους μέλους – Οδηγία 2004/38/ΕΚ – Άρθρο 3, παράγραφος 1, και άρθρα 15, 27, 28, 30 και 31 – Έννοια του όρου δικαιούχος – Υπήκοος τρίτου κράτους, σύζυγος πολίτη της Ένωσης ο οποίος άσκησε το δικαίωμά του ελεύθερης κυκλοφορίας – Επιστροφή του πολίτη της Ένωσης στο κράτος μέλος του οποίου έχει την ιθαγένεια και στο οποίο εκτίει στερητική της ελευθερίας ποινή – Απαιτήσεις τις οποίες η οδηγία 2004/38/ΕΚ επιβάλλει στο κράτος μέλος υποδοχής στο πλαίσιο της έκδοσης απόφασης περί απομάκρυνσης του εν λόγω υπηκόου τρίτου κράτους)

18

2019/C 383/19

Υπόθεση C-104/18 P: Απόφαση του Δικαστηρίου (πέμπτο τμήμα) της 12ης Σεπτεμβρίου 2019 – Koton Mağazacilik Tekstil Sanayi ve Ticaret AȘ κατά Γραφείου Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO), Joaquín Nadal Esteban (Αίτηση αναιρέσεως – Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης – Κανονισμός (ΕΚ) 207/2009 – Απόλυτοι λόγοι ακυρότητας – Άρθρο 52, παράγραφος 1, στοιχείο β' – Κακή πίστη κατά την κατάθεση της αιτήσεως καταχώρισης σήματος)

19

2019/C 383/20

Υπόθεση C-123/18 P: Απόφαση του Δικαστηρίου (τμήμα μείζονος συνθέσεως) της 10ης Σεπτεμβρίου 2019 – HTTS Hanseatic Trade Trust & Shipping GmbH κατά Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης, Ευρωπαϊκής Επιτροπής (Αίτηση αναιρέσεως – Κοινή εξωτερική πολιτική και πολιτική ασφάλειας – Περιοριστικά μέτρα κατά της Ισλαμικής Δημοκρατίας του Ιράν – Αποκατάσταση της ζημίας που η αναιρεσείουσα υποστηρίζει ότι υπέστη λόγω της εγγραφής της επωνυμίας της στον κατάλογο των προσώπων και οντοτήτων επί των οποίων εφαρμόζεται η δέσμευση κεφαλαίων και οικονομικών πόρων – Αγωγή αποζημίωσης – Προϋποθέσεις της εξωσυμβατικής ευθύνης της Ευρωπαϊκής Ένωσης – Έννοια της κατάφωρης παράβασης κανόνα δικαίου της Ένωσης – Εκτίμηση – Έννοια της εταιρίας που τελεί υπό την κυριότητα ή τον έλεγχο άλλης οντότητας – Υποχρέωση αιτιολόγησης)

20

2019/C 383/21

Υπόθεση C-143/18: Απόφαση του Δικαστηρίου (πρώτο τμήμα) της 11ης Σεπτεμβρίου 2019 [αίτηση του Landgericht Bonn (Γερμανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] – Antonio Romano, Lidia Romano κατά DSL Bank – υποκατάστημα της DB Privat- und Firmenkundenbank AG, πρώην DSL Bank – λειτουργική μονάδα της Deutsche Postbank AG (Προδικαστική παραπομπή – Προστασία των καταναλωτών – Οδηγία 2002/65/ΕΚ – Σύμβαση καταναλωτικής πίστεως συναφθείσα εξ αποστάσεως – Δικαίωμα υπαναχωρήσεως – Άσκηση του δικαιώματος υπαναχωρήσεως μετά την πλήρη εκτέλεση της συμβάσεως κατόπιν ρητής αιτήσεως του καταναλωτή – Ανακοίνωση στον καταναλωτή των πληροφοριών σχετικά με το δικαίωμα υπαναχωρήσεως)

21

2019/C 383/22

Υπόθεση C-145/18: Απόφαση του Δικαστηρίου (δεύτερο τμήμα) της 5ης Σεπτεμβρίου 2019 [αίτηση του Conseil d’ État (Γαλλία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] – Regards Photographiques SARL κατά Ministre de l’Action et des Comptes publics (Προδικαστική παραπομπή – Κοινό σύστημα φόρου προστιθέμενης αξίας (ΦΠΑ) – Οδηγία 2006/112/ΕΚ – Άρθρο 103, παράγραφος 2, στοιχείο α' – Άρθρο 311, παράγραφος 1, σημείο 2 – Παράρτημα ΙΧ, μέρος Α, σημείο 7 – Μειωμένος συντελεστής ΦΠΑ – Αντικείμενα καλλιτεχνικής αξίας – Έννοια – Φωτογραφίες που ελήφθησαν από τον καλλιτέχνη, οι οποίες εκτυπώθηκαν από τον ίδιο ή υπό την εποπτεία του σε τριάντα το πολύ υπογεγραμμένα και αριθμημένα αντίτυπα – Εθνική ρύθμιση που περιορίζει την εφαρμογή του μειωμένου συντελεστή ΦΠΑ μόνο στις φωτογραφίες που έχουν καλλιτεχνικό χαρακτήρα)

22

2019/C 383/23

Υπόθεση C-172/18: Απόφαση του Δικαστηρίου (πέμπτο τμήμα) της 5ης Σεπτεμβρίου 2019 [αίτηση του Court of Appeal (Ηνωμένο Βασίλειο) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] – AMS Neve Ltd, Barnett Waddingham Trustees, Mark Crabtree κατά Heritage Audio SL, Pedro Rodríguez Arribas (Προδικαστική παραπομπή – Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης – Κανονισμός (ΕΚ) 207/2009 – Άρθρο 97, παράγραφος 5 – Διεθνής δικαιοδοσία – Αγωγή λόγω παραποιήσεως/απομιμήσεως – Διεθνής δικαιοδοσία των δικαστηρίων του κράτους μέλους εντός του οποίου διαπράχθηκε η παραποίηση/απομίμηση – Διαφήμιση και προσφορά προς πώληση αναρτώμενες σε ιστότοπο και σε μέσα κοινωνικής δικτυώσεως)

23

2019/C 383/24

Συνεκδικασθείσες υποθέσεις C-199/18, C-200/18 και C-343/18: Απόφαση του Δικαστηρίου (ένατο τμήμα) της 12ης Σεπτεμβρίου 2019 [αιτήσεις του Consiglio di Stato (Ιταλία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] – Pollo del Campo S.c.a., Avi Coop Società Cooperativa Agricola (C-199/18), C.A.F.A.R. – Società Agricola Cooperativa, Società Agricola Guidi di Roncofreddo di Guidi Giancarlo e Nicolini Fausta (C-200/18) κατά Regione Emilia-Romagna, Azienda Unità Sanitaria Locale 104 di Modena, A.U.S.L. Romagna (C-199/18 και C-200/18) και SAIGI Società Cooperativa Agricola a r.l., MA.GE.MA. Società Agricola Cooperativa κατά Regione Emilia-Romagna, A.U.S.L. Romagna (C-343/18) (Προδικαστική παραπομπή – Προσέγγιση των νομοθεσιών – Κανονισμός (ΕΚ) 882/2004 – Άρθρο 27 – Επίσημοι έλεγχοι των ζωοτροφών και των τροφίμων – Χρηματοδότηση – Τέλη ή επιβαρύνσεις που οφείλονται για τους επισήμους ελέγχους – Δυνατότητα των κρατών μελών να απαλλάσσουν ορισμένες κατηγορίες επιχειρηματιών – Κατώτατα τέλη)

23

2019/C 383/25

Υπόθεση C-290/18: Απόφαση του Δικαστηρίου (ένατο τμήμα) της 5ης Σεπτεμβρίου 2019 – Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά Πορτογαλικής Δημοκρατίας (Παράβαση κράτους μέλους – Περιβάλλον – Οδηγία 92/43/ΕΟΚ – Άγρια πανίδα και χλωρίδα – Διατήρηση των φυσικών οικοτόπων, καθώς και της άγριας πανίδας και χλωρίδας – Άρθρο 4, παράγραφος 4 – Παραρτήματα I και II – Τόποι κοινοτικής σημασίας – Μη χαρακτηρισμός – Ειδικές ζώνες διατήρησης – Αναγκαία μέτρα – Μη λήψη)

24

2019/C 383/26

Υπόθεση C-331/18: Απόφαση του Δικαστηρίου (έκτο τμήμα) της 5ης Σεπτεμβρίου 2019 [αίτηση του Krajský súd v Prešove (Σλοβακία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] – ΤΕ κατά Pohotovosť s. r. o. (Προδικαστική παραπομπή – Οδηγία 2008/48/ΕΚ – Προστασία των καταναλωτών – Καταναλωτική πίστη – Άρθρο 10, παράγραφος 2, στοιχεία η' και θ', και παράγραφος 3 – Πληροφορίες που πρέπει να αναγράφονται στη σύμβαση – Εθνική νομοθεσία η οποία προβλέπει την υποχρέωση να προσδιορίζεται για κάθε καταβολή ο επιμερισμός μεταξύ της αποπληρωμής του κεφαλαίου, των τόκων και των εξόδων)

25

2019/C 383/27

Υπόθεση C-333/18: Απόφαση του Δικαστηρίου (δέκατο τμήμα) της 5ης Σεπτεμβρίου 2019 [αίτηση του Consiglio di Stato (Ιταλία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] – Lombardi Srl κατά Comune di Auletta, Delta Lavori SpA, Msm Ingegneria Srl (Προδικαστική παραπομπή – Διαδικασίες προσφυγής στον τομέα της συνάψεως συμβάσεων κρατικών προμηθειών και δημοσίων έργων – Οδηγία 89/665/ΕΟΚ – Προσφυγή ακυρώσεως αποφάσεως περί αναθέσεως της εκτελέσεως δημοσίας συμβάσεως ασκηθείσα από υποψήφιο του οποίου η προσφορά δεν επελέγη – Αντίθετη προσφυγή του αναδόχου – Παραδεκτό της κύριας προσφυγής σε περίπτωση κατά την οποία η αντίθετη προσφυγή κριθεί βάσιμη)

26

2019/C 383/28

Υπόθεση C-347/18: Απόφαση του Δικαστηρίου (πρώτο τμήμα) της 4ης Σεπτεμβρίου 2019 [αίτηση του Tribunale di Milano (Ιταλία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] – Avv. Alessandro Salvoni κατά Anna Maria Fiermonte (Προδικαστική παραπομπή – Δικαστική συνεργασία σε αστικές υποθέσεις – Κανονισμός (ΕΕ) 1215/2012 – Άρθρο 53 – Βεβαίωση του παραρτήματος 1, σχετικά με απόφαση εκδοθείσα επί αστικής ή εμπορικής υποθέσεως – Εξουσίες του δικαστηρίου προελεύσεως – Αυτεπάγγελτος έλεγχος ενδεχόμενης παραβάσεως των κανόνων διεθνούς δικαιοδοσίας επί συμβάσεων καταναλωτών)

26

2019/C 383/29

Υπόθεση C-377/18: Απόφαση του Δικαστηρίου (δεύτερο τμήμα) της 5ης Σεπτεμβρίου 2019 [αίτηση του Spetsializiran nakazatelen sad (Βουλγαρία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] – Ποινική διαδικασία κατά AH, PB, CX, KM, PH (Προδικαστική παραπομπή – Δικαστική συνεργασία σε ποινικές υποθέσεις – Οδηγία (ΕΕ) 2016/343 – Άρθρο 4, παράγραφος 1 – Τεκμήριο αθωότητας – Δημόσιες αναφορές στην ενοχή προσώπου – Συμφωνία συναφθείσα μεταξύ εισαγγελέα και δράστη αξιόποινης πράξης – Εθνική νομολογία προβλέπουσα την ταυτοποίηση των κατηγορουμένων που δεν συνήψαν τέτοια συμφωνία – Χάρτης των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων – Άρθρο 48)

27

2019/C 383/30

Υπόθεση C-383/18: Απόφαση του Δικαστηρίου (πρώτο τμήμα) της 11ης Σεπτεμβρίου 2019 [αίτηση του Sąd Rejonowy Lublin-Wschód w Lublinie z siedzibą w Świdniku - (Πολωνία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] – Lexitor Sp. z o.o κατά Spółdzielcza Kasa Oszczędnościowo - Kredytowa im. Franciszka Stefczyka, Santander Consumer Bank S.A., mBank S.A. (Προδικαστική παραπομπή – Προστασία των καταναλωτών – Συμβάσεις καταναλωτικής πίστεως – Οδηγία 2008/48/ΕΕ – Άρθρο 16, παράγραφος 1 – Πρόωρη εξόφληση – Δικαίωμα του καταναλωτή σε μείωση του συνολικού κόστους της πιστώσεως η οποία αντιστοιχεί στους τόκους και επιβαρύνσεις που οφείλονται για το εναπομένον χρονικό διάστημα ισχύος της συμβάσεως)

28

2019/C 383/31

Υπόθεση C-397/18: Απόφαση του Δικαστηρίου (πρώτο τμήμα) της 11ης Σεπτεμβρίου 2019 [αίτηση του Juzgado de lo Social no 3 de Barcelona (Ισπανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] – DW κατά Nobel Plastiques Ibérica SA (Προδικαστική παραπομπή – Κοινωνική πολιτική – Οδηγία 2000/78/ΕΚ – Ίση μεταχείριση στην απασχόληση και την εργασία – Άρθρο 2, παράγραφος 2, στοιχείο β', σημείο ii, και άρθρο 5 – Απαγόρευση διακρίσεων λόγω ειδικών αναγκών – Εργαζόμενος ο οποίος είναι ιδιαιτέρως ευαίσθητος στους επαγγελματικούς κινδύνους, κατά την έννοια του εθνικού δικαίου – Ύπαρξη ειδικών αναγκών – Απόλυση για αντικειμενικούς λόγους βάσει των κριτηρίων της παραγωγικότητας, της ικανότητας άσκησης πολλαπλών καθηκόντων στο πλαίσιο των θέσεων εργασίας της επιχείρησης καθώς και του απουσιασμού – Μειονεκτική μεταχείριση των προσώπων με ειδικές ανάγκες – Έμμεση διάκριση – Εύλογες προσαρμογές – Άτομο που δεν είναι κατάλληλο, ικανό και πρόθυμο να εκτελεί τα βασικά καθήκοντα της οικείας θέσης απασχόλησης)

29

2019/C 383/32

Υπόθεση C-417/18: Απόφαση του Δικαστηρίου (τέταρτο τμήμα) της 5ης Σεπτεμβρίου 2019 [αίτηση του Vilniaus apygardos administracinis teismas (Λιθουανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] – AW, BV, CU, DT κατά Lietuvos valstybė, εκπροσωπούμενου από τη Lietuvos Respublikos ryšių reguliavimo tarnyba, το Bendrasis pagalbos centras και το Lietuvos Respublikos vidaus reikalų ministerija (Προδικαστική παραπομπή – Οδηγία 2002/22/ΕΚ – Καθολική υπηρεσία και δικαιώματα των χρηστών όσον αφορά δίκτυα και υπηρεσίες ηλεκτρονικών επικοινωνιών – Άρθρο 26, παράγραφος 5 – Ενιαίος ευρωπαϊκός αριθμός κλήσης έκτακτης ανάγκης – Παροχή πληροφοριών για τον εντοπισμό της θέσης του καλούντος)

30

2019/C 383/33

Υπόθεση C-443/18: Απόφαση του Δικαστηρίου (πέμπτο τμήμα) της 5ης Σεπτεμβρίου 2019 – Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά Ιταλικής Δημοκρατίας (Παράβαση κράτους μέλους – Υγειονομική προστασία των φυτών – Οδηγία 2000/29/ΕΕ – Προστασία από την εισαγωγή και την εξάπλωση στην Ευρωπαϊκή Ένωση οργανισμών επιβλαβών για τα φυτά ή για τα φυτικά προϊόντα – Άρθρο 16, παράγραφοι 1 και 3 – Εκτελεστική απόφαση (ΕΕ) 2015/789 – Μέτρα για την πρόληψη της εισαγωγής και της εξάπλωσης στην Ένωση του Xylella fastidiosa (Wells et al.) – Άρθρο 7, παράγραφος 2, στοιχείο γ' – Μέτρα περιορισμού – Υποχρέωση άμεσης αφαίρεσης των μολυσμένων φυτών σε λωρίδα 20 χιλιομέτρων εντός της προσβεβλημένης ζώνης – Άρθρο 7, παράγραφος 7 – Υποχρέωση παρακολούθησης – Ετήσιες έρευνες – Άρθρο 6, παράγραφοι 2, 7 και 9 – Μέτρα εξάλειψης – Συνεχιζόμενη και γενική παράβαση – Άρθρο 4, παράγραφος 3, ΣΕΕ – Υποχρέωση καλόπιστης συνεργασίας)

31

2019/C 383/34

Υπόθεση C-468/18: Απόφαση του Δικαστηρίου (τρίτο τμήμα) της 5ης Σεπτεμβρίου 2019 [αίτηση του Judecǎtoria Constanța (Ρουμανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] – R κατά P (Προδικαστική παραπομπή – Δικαστική συνεργασία σε αστικές υποθέσεις – Διεθνής δικαιοδοσία, αναγνώριση και εκτέλεση των αποφάσεων σε υποθέσεις υποχρεώσεων διατροφής – Κανονισμός (ΕΚ) 4/2009 – Άρθρο 3, στοιχεία α' και δ', και άρθρο 5 – Δικαστήριο επιληφθέν τριών συνυποβληθέντων αιτημάτων σχετικά με το διαζύγιο γονέων ανήλικου παιδιού, τη γονική μέριμνα και την υποχρέωση διατροφής έναντι του παιδιού – Διαπίστωση περί υπάρξεως διεθνούς δικαιοδοσίας σε θέματα διαζυγίου και περί ελλείψεως διεθνούς δικαιοδοσίας σε θέματα γονικής μέριμνας – Διεθνής δικαιοδοσία για την εκδίκαση αίτησης διατροφής – Δικαστήριο του τόπου της συνήθους διαμονής του εναγομένου ενώπιον του οποίου αυτός παρίσταται)

32

2019/C 383/35

Υπόθεση C-473/18: Απόφαση του Δικαστηρίου (όγδοο τμήμα) της 4ης Σεπτεμβρίου 2019 [αίτηση του Finanzgericht Baden-Württemberg (Γερμανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] – GP κατά Bundesagentur für Arbeit, Familienkasse Baden-Württemberg West (Προδικαστική παραπομπή – Κοινωνική ασφάλιση – Διακινούμενοι εργαζόμενοι – Κανόνες της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τη μετατροπή νομισμάτων – Κανονισμός (ΕΚ) 987/2009 – Απόφαση H3 της διοικητικής επιτροπής για τον συντονισμό των συστημάτων κοινωνικής ασφάλειας – Υπολογισμός του διαφορικού συμπληρώματος οικογενειακών επιδομάτων που οφείλεται σε εργαζόμενο ο οποίος κατοικεί σε κράτος μέλος και εργάζεται στην Ελβετία – Καθορισμός της ημερομηνίας αναφοράς για τη συναλλαγματική ισοτιμία)

32

2019/C 383/36

Υπόθεση C-540/18 P: Απόφαση του Δικαστηρίου (έβδομο τμήμα) της 11ης Σεπτεμβρίου 2019 – HX κατά Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης (Αίτηση αναιρέσεως – Περιοριστικά μέτρα κατά της Αραβικής Δημοκρατίας της Συρίας – Μέτρα κατά εξεχόντων επιχειρηματιών που δραστηριοποιούνται στη Συρία – Απόδειξη του βασίμου της καταχωρίσεως στους καταλόγους)

33

2019/C 383/37

Υπόθεση C-541/18: Απόφαση του Δικαστηρίου (πέμπτο τμήμα) της 12ης Σεπτεμβρίου 2019 [αίτηση του Bundesgerichtshof (Γερμανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] – AS κατά Deutsches Patent- und Markenamt (Προδικαστική παραπομπή – Σήματα – Οδηγία 2008/95/ΕΚ – Άρθρο 3, παράγραφος 1, στοιχείο β' – Διακριτικός χαρακτήρας – Κριτήρια εκτιμήσεως – Σημείο που αποτελείται από το σύμβολο της δίεσης ακολουθούμενο από σειρά λέξεων (hashtag))

34

2019/C 383/38

Υπόθεση C-559/18: Απόφαση του Δικαστηρίου (έκτο τμήμα) της 5ης Σεπτεμβρίου 2019 [αίτηση του Finanzgericht Baden-Württemberg (Γερμανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] – TDK-Lambda Germany GmbH κατά Hauptzollamt Lörrach (Προδικαστική παραπομπή – Κανονισμός (ΕΟΚ) 2658/87 – Τελωνειακή ένωση και κοινό δασμολόγιο – Δασμολογική κατάταξη – Συνδυασμένη Ονοματολογία – Διάκριση 85044030 – Στατικοί μετατροπείς ρεύματος – Κριτήρια κατάταξης – Κύριος προορισμός)

35

2019/C 383/39

Υπόθεση C-239/19: Διάταξη του Δικαστηρίου (ένατο τμήμα) της 5ης Σεπτεμβρίου 2019 [αίτηση του High Court of Justice (Chancery Division) (Ηνωμένο Βασίλειο) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] – Eli Lilly and Company κατά Genentech Inc. (Προδικαστική παραπομπή – Άρθρο 53, παράγραφος 2, του Κανονισμού Διαδικασίας του Δικαστηρίου – Συμπληρωματικό πιστοποιητικό προστασίας για τα φάρμακα – Κανονισμός (ΕΚ) 469/2009 – Άρθρο 3, στοιχείο β' – Όροι χορηγήσεως – Άδεια κυκλοφορίας στην αγορά – Άδεια χορηγηθείσα σε τρίτον – Προδήλως απαράδεκτο)

35

2019/C 383/40

Υπόθεση C-71/19 P: Αναίρεση που άσκησε στις 30 Ιανουαρίου 2019 ο João Miguel Barata κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (δεύτερο τμήμα) στις 20 Νοεμβρίου 2018 στην υπόθεση T-854/16, Barata κατά Κοινοβουλίου

36

2019/C 383/41

Υπόθεση C-185/19: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Tribunalul Arbitral de pe lângă Asociația de arbitraj de pe lângă Baroul Cluj (Ρουμανία) στις 25 Φεβρουαρίου 2019 – KE κατά LF

36

2019/C 383/42

Υπόθεση C-412/19 P: Αναίρεση που άσκησε στις 27 Μαΐου 2019 ο Xianhao Pan κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (όγδοο τμήμα) στις 21 Μαρτίου 2019 στην υπόθεση T-777/17, Pan κατά EUIPO – Entertainment One UK (TOBBIA)

37

2019/C 383/43

Υπόθεση C-460/19 P: Αναίρεση που άσκησε στις 14 Ιουνίου 2019 η Stada Arzneimittel AG κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (έβδομο τμήμα) στις 4 Απριλίου 2019 στην υπόθεση T-804/17, Stada Arzneimittel AG κατά Γραφείου Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης

37

2019/C 383/44

Υπόθεση C-541/19: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Amtsgericht Hamburg (Γερμανία) στις 16 Ιουλίου 2019 – XW κατά Eurowings GmbH

38

2019/C 383/45

Υπόθεση C-542/19: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Amtsgericht Hamburg (Γερμανία) στις 16 Ιουλίου 2019 – YX κατά Eurowings GmbH

38

2019/C 383/46

Υπόθεση C-574/19: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Amtsgericht Hamburg (Γερμανία) στις 29 Ιουλίου 2019 – PL κατά Deutsche Lufthansa AG

39

2019/C 383/47

Υπόθεση C-581/19: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Tribunal Arbitral Tributário (Centro de Arbitragem Administrativa — CAAD) (Πορτογαλία) στις 30 Ιουλίου 2019 – FRENETIKEXITO – UNIPESSOAL, LDA κατά Autoridade Tributária e Aduaneira

39

2019/C 383/48

Υπόθεση C-584/19: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Landesgericht für Strafsachen Wien (Αυστρία) στις 2 Αυγούστου 2019 – Ποινική δίκη κατά A***** και άλλων αγνώστων δραστών

40

2019/C 383/49

Υπόθεση C-597/19: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Ondernemingsrechtbank Antwerpen (Βέλγιο) στις 6 Αυγούστου 2019 – M.I.C.M. Mircom International Content Management & Consulting Limited κατά Telenet BVBA

41

2019/C 383/50

Υπόθεση C-604/19: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu (Πολωνία) στις 9 Αυγούστου 2019 – Gmina Wrocław κατά Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

42

2019/C 383/51

Υπόθεση C-620/19: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Bundesverwaltungsgericht (Γερμανία) στις 20 Αυγούστου 2019 – Land Nordrhein-Westfalen κατά D.-H. T. ενεργούντος ως συνδίκου πτωχεύσεως όσον αφορά την περιουσία της J & S Service UG

43

2019/C 383/52

Υπόθεση C-625/19: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Rechtbank Amsterdam (Κάτω Χώρες) στις 22 Αυγούστου 2019 – Openbaar Ministerie κατά XD

44

2019/C 383/53

Υπόθεση C-626/19: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Rechtbank Amsterdam (Κάτω Χώρες) στις 22 Αυγούστου 2019 – Openbaar Ministerie κατά YC

44

2019/C 383/54

Υπόθεση C-627/19: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Rechtbank Amsterdam (Κάτω Χώρες) στις 22 Αυγούστου 2019 – Openbaar Ministerie κατά ZB

45

2019/C 383/55

Υπόθεση C-630/19: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Tribunal Arbitral Tributário (Centro de Arbitragem Administrativa - CAAD) (Πορτογαλία) στις 23 Αυγούστου 2019 – PAGE Internacional, Lda κατά Autoridade Tributária e Aduaneira

46

2019/C 383/56

Υπόθεση C-636/19: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Centrale Raad van Beroep (Κάτω Χώρες) στις 26 Αυγούστου 2019 – Y κατά CAK

46

2019/C 383/57

Υπόθεση C-666/19 P: Αναίρεση που άσκησε στις 9 Σεπτεμβρίου 2019 η Changmao Biochemical Engineering Co. Ltd κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (δεύτερο τμήμα) στις 28 Ιουνίου 2019 στην υπόθεση T-741/16, Changmao Biochemical Engineering κατά Επιτροπής

47

2019/C 383/58

Υπόθεση C-669/19 P: Αναίρεση που άσκησε στις 9 Σεπτεμβρίου 2019 η BP κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (πέμπτο τμήμα) στις 11 Ιουλίου 2019 στην υπόθεση T-838/16, BP κατά Οργανισμού Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης

48

2019/C 383/59

Υπόθεση C-697/19 P: Αναίρεση που άσκησαν στις 20 Σεπτεμβρίου 2019 οι Sony Corporation, Sony Electronics, Inc κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (πέμπτο τμήμα) στις 12 Ιουλίου 2019 στην υπόθεση T-762/15, Sony και Sony Electornics κατά Επιτροπής

49

2019/C 383/60

Υπόθεση C-698/19 P: Αναίρεση που άσκησαν στις 20 Σεπτεμβρίου 2019 οι Sony Optiarc, Inc, Sony Optiarc America, Inc κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (πέμπτο τμήμα) στις 12 Ιουλίου 2019 στην υπόθεση T-763/15, Sony Optiarc, Sony Optiarc America κατά Επιτροπής

51

2019/C 383/61

Υπόθεση C-700/19 P: Αναίρεση που άσκησαν στις 20 Σεπτεμβρίου 2019 οι Toshiba Samsung Storage Technology Corp., Toshiba Samsung Storage Technology Korea Corp. κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (πέμπτο τμήμα) στις 12 Ιουλίου 2019 στην υπόθεση T-8/16, Toshiba Samsung Storage Technology, Toshiba Samsung Storage Technology Korea κατά Επιτροπής

52

2019/C 383/62

Υπόθεση C-702/19 P: Αναίρεση που άσκησαν στις 20 Σεπτεμβρίου 2019 οι Silver Plastics GmbH & Co. KG και Johannes Reifenhäuser Holding GmbH & Co. KG κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (έβδομο τμήμα) στις 11 Ιουλίου 2019 στην υπόθεση T-582/15, Silver Plastics GmbH & Co. KG και Johannes Reifenhäuser Holding GmbH & Co. KG κατά Ευρωπαϊκής Επιτροπής

53

2019/C 383/63

Υπόθεση C-706/19 P: Αναίρεση που άσκησαν στις 20 Σεπτεμβρίου 2019 οι CCPL - Consorzio Cooperative di Produzione e Lavoro SC κ.λπ. κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (έβδομο τμήμα) στις 11 Ιουλίου 2019 στην υπόθεση T-522/15, CCPL κ.λπ. κατά Επιτροπής

55

 

Γενικό Δικαστήριο

2019/C 383/64

Υπόθεση T-883/16: Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 10ης Σεπτεμβρίου 2019 – Πολωνία κατά Επιτροπής (Εσωτερική αγορά φυσικού αερίου – Οδηγία 2009/73/ΕΚ – Απόφαση της Επιτροπής περί εγκρίσεως της τροποποιήσεως των όρων για την εξαίρεση των κανόνων εκμεταλλεύσεως του αγωγού φυσικού αερίου OPAL από τους κανόνες της Ένωσης όσον αφορά την πρόσβαση των τρίτων και την τιμολογιακή ρύθμιση – Άρθρο 36, παράγραφος 1, της οδηγίας 2009/73 – Αρχή της ενεργειακής αλληλεγγύης)

57

2019/C 383/65

Συνεκδικασθείσες υποθέσεις T-721/17 και T-722/17: Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 11ης Σεπτεμβρίου 2019 – Topor-Gilka και WO Technopromexport κατά Συμβουλίου (Κοινή εξωτερική πολιτική και πολιτική ασφάλειας – Περιοριστικά μέτρα όσον αφορά δράσεις που υπονομεύουν ή απειλούν την εδαφική ακεραιότητα, την κυριαρχία και την ανεξαρτησία της Ουκρανίας – Δέσμευση κεφαλαίων – Υποχρέωση αιτιολογήσεως – Εσφαλμένη εκτίμηση)

58

2019/C 383/66

Υπόθεση T-741/17: Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 10ης Σεπτεμβρίου 2019 – Trasys International και Axianseu – Digital Solutions κατά EASA (Δημόσιες συμβάσεις υπηρεσιών – Διαδικασία διαγωνισμού – Υπηρεσίες διαχειρίσεως εφαρμογών και υποδομών πληροφορικής – Απόρριψη προσφοράς διαγωνιζομένου και ανάθεση της συμβάσεως σε άλλους διαγωνιζομένους – Υποχρέωση αιτιολογήσεως – Εκτίμηση της υπάρξεως ασυνήθιστα χαμηλών προσφορών – Χαρακτηριστικά και σχετικά πλεονεκτήματα των επιλεγεισών προσφορών – Αίτηση αιτιολογήσεως υποβληθείσα από διαγωνιζόμενο ο οποίος δεν εμπίπτει σε καμία από τις περιπτώσεις αποκλεισμού και του οποίου η προσφορά είναι σύμφωνη με τα έγγραφα της συμβάσεως)

59

2019/C 383/67

Υπόθεση T-50/18: Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 10ης Σεπτεμβρίου 2019 – BO κατά Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης (Δημόσιες συμβάσεις υπηρεσιών – Διαδικασία διαγωνισμού – Διαγωνισμός του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης – Μεταφραστές freelance – Διαδικασία επιλογής – Απόρριψη της προσφοράς διαγωνιζόμενου – Υποχρέωση αιτιολογήσεως – Πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως)

59

2019/C 383/68

Υπόθεση T-51/18: Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 10ης Σεπτεμβρίου 2019 – BP κατά Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης (Δημόσιες συμβάσεις υπηρεσιών – Διαδικασία διαγωνισμού – Διαγωνισμός του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης – Μεταφραστές freelance – Διαδικασία επιλογής – Απόρριψη της προσφοράς διαγωνιζόμενου – Υποχρέωση αιτιολογήσεως – Πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως)

60

2019/C 383/69

Υπόθεση T-66/18: Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 10ης Σεπτεμβρίου 2019 – BQ κατά Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης (Δημόσιες συμβάσεις υπηρεσιών – Διαδικασία διαγωνισμού – Διαγωνισμός του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης – Μεταφραστές freelance – Διαδικασία επιλογής – Απόρριψη της προσφοράς διαγωνιζόμενου – Υποχρέωση αιτιολογήσεως – Πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως)

61

2019/C 383/70

Υπόθεση T-472/19 R: Διάταξη του Προέδρου του Γενικού Δικαστηρίου της 19ης Αυγούστου 2019 – BASF κατά Επιτροπής (Ασφαλιστικά μέτρα – Φάρμακα – Άδεια κυκλοφορίας στην αγορά – Αιθυλεστέρες ωμέγα-3-λιπαρών οξέων – Έλλειψη επείγοντος)

61

2019/C 383/71

Υπόθεση T-565/19: Προσφυγή της 14ης Αυγούστου 2019 – Oltchim κατά Επιτροπής

62

2019/C 383/72

Υπόθεση T-599/19: Προσφυγή-αγωγή της 5ης Σεπτεμβρίου 2019 – EM κατά Κοινοβουλίου

63

2019/C 383/73

Υπόθεση T-603/19: Προσφυγή της 9ης Σεπτεμβρίου 2019 – Helsingin Bussiliikenne κατά Επιτροπής

64

2019/C 383/74

Υπόθεση T-605/19: Προσφυγή της 9ης Σεπτεμβρίου 2019 – EP κατά Επιτροπής

65

2019/C 383/75

Υπόθεση T-627/19: Προσφυγή της 20ής Σεπτεμβρίου 2019 – Shindler κ.λπ. κατά Επιτροπής

66

2019/C 383/76

Υπόθεση T-628/19: Προσφυγή της 20ής Σεπτεμβρίου 2019 – Teva κατά Επιτροπής και EMA

67

2019/C 383/77

Υπόθεση T-630/19: Προσφυγή-αγωγή της 20ής Σεπτεμβρίου 2019 – AH κατά Eurofound

68

2019/C 383/78

Υπόθεση T-631/19: Προσφυγή της 21ης Σεπτεμβρίου 2019 – BNetzA κατά ACER

69

2019/C 383/79

Υπόθεση T-633/19: Προσφυγή της 24ης Σεπτεμβρίου 2019 – Essential Export κατά EUIPO – Shenzhen Liouyi International Trading (TOTU)

71

2019/C 383/80

Υπόθεση T-635/19: Αγωγή της 25ης Σεπτεμβρίου 2019 – Fondazione Cassa di Risparmio di Pesaro κ.λπ. κατά Επιτροπής

72

2019/C 383/81

Υπόθεση T-639/19: Προσφυγή της 25ης Σεπτεμβρίου 2019 – Sánchez Romero Carvajal Jabugo κατά EUIPO – Embutidos Monells (5Ms MMMMM)

73

2019/C 383/82

Υπόθεση T-641/19: Προσφυγή-αγωγή της 24ης Σεπτεμβρίου 2019 – FD κατά Κοινής επιχείρησης Fusion for Energy

74

2019/C 383/83

Υπόθεση T-642/19: Προσφυγή της 25ης Σεπτεμβρίου 2019 – JCDecaux Street Furniture Belgium κατά Επιτροπής

75

2019/C 383/84

Υπόθεση T-643/19: Προσφυγή της 26ης Σεπτεμβρίου 2019 – Dermavita κατά EUIPO – Allergan Holdings France (JUVEDERM ULTRA)

76

2019/C 383/85

Υπόθεση T-644/19: Προσφυγή της 26ης Σεπτεμβρίου 2019 – Linde Material Handling κατά EUIPO – Verti Aseguradora (VertiLight)

77

2019/C 383/86

Υπόθεση T-646/19: Προσφυγή της 26ης Σεπτεμβρίου 2019 – eSky Group IP κατά EUIPO – Gröpel (e)

78

2019/C 383/87

Υπόθεση T-659/19: Προσφυγή της 30ής Σεπτεμβρίου 2019 – FF Group Romania κατά EUIPO – KiK Textilien und Non-Food (_kix)

78

2019/C 383/88

Υπόθεση T-664/19: Προσφυγή της 30ής Σεπτεμβρίου 2019 – Allergan Holdings France κατά EUIPO – Dermavita (JUVEDERM ULTRA)

79

EL

 

IV Πληροφορίες

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΠΡΟΕΡΧΟΜΕΝΕΣ ΑΠΟ ΤΑ ΘΕΣΜΙΚΑ ΚΑΙ ΛΟΙΠΑ ΟΡΓΑΝΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥΣ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ

Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης

11.11.2019   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 383/1

Τελευταίες δημοσιεύσεις του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

(2019/C 383/01)

Τελευταία δημοσίευση

ΕΕ C 372 της 4.11.2019

Ιστορικό των προηγούμενων δημοσιεύσεων

ΕΕ C 363 της 28.10.2019

ΕΕ C 357 της 21.10.2019

ΕΕ C 348 της 14.10.2019

ΕΕ C 337 της 7.10.2019

ΕΕ C 328 της 30.9.2019

ΕΕ C 319 της 23.9.2019

Τα κείμενα αυτά είναι διαθέσιμα στον ιστότοπο

EUR-Lex: http://eur-lex.europa.eu

Δικαστήριο

11.11.2019   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 383/2

ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ

της 1ης Οκτωβρίου 2019

για τη θέσπιση εσωτερικού μηχανισμού ελέγχου σε περιπτώσεις επεξεργασίας δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα στο πλαίσιο των δικαιοδοτικών καθηκόντων του Δικαστηρίου

(2019/C 383/02)

ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ,

έχοντας υπόψη τη Συνθήκη για την Ευρωπαϊκή Ένωση, ειδικότερα δε το άρθρο 19 αυτής,

λαμβάνοντας υπόψη ότι, κατά το άρθρο 8, παράγραφος 1, του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης (στο εξής: Χάρτης), «[κ]άθε πρόσωπο έχει δικαίωμα στην προστασία των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα που το αφορούν»,

λαμβάνοντας υπόψη ότι, κατά το άρθρο 8, παράγραφος 3, του Χάρτη, «[η τήρηση] των κανόνων [που διέπουν την προστασία των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα] υπόκειται στον έλεγχο ανεξάρτητης αρχής»,

λαμβάνοντας υπόψη ότι, βάσει του άρθρου 57, παράγραφος 1, στοιχείο α', του κανονισμού (ΕΕ) 2018/1725 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 23ης Οκτωβρίου 2018, για την προστασία των φυσικών προσώπων έναντι της επεξεργασίας δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα από τα θεσμικά και λοιπά όργανα και τους οργανισμούς της Ένωσης και την ελεύθερη κυκλοφορία των δεδομένων αυτών, και για την κατάργηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 45/2001 και της απόφασης αριθ. 1247/2002/ΕΚ, τα εποπτικά καθήκοντα του Ευρωπαίου Επόπτη Προστασίας Δεδομένων δεν καλύπτουν την επεξεργασία δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα από το Δικαστήριο στο πλαίσιο της άσκησης των δικαιοδοτικών του καθηκόντων,

λαμβάνοντας υπόψη ότι, όσον αφορά την εποπτεία της επεξεργασίας αυτής, ο νομοθέτης της Ένωσης, παραπέμποντας στο άρθρο 8, παράγραφος 3, του Χάρτη, πρότεινε ως ενδεδειγμένη λύση, στην αιτιολογική σκέψη 74 του κανονισμού (ΕΕ) 2018/1725, τη θέσπιση ανεξάρτητου ελέγχου, παραδείγματος χάριν μέσω εσωτερικού μηχανισμού,

ΕΚΔΙΔΕΙ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΑ ΑΠΟΦΑΣΗ:

Άρθρο 1

1.   Σε περίπτωση που φυσικό πρόσωπο υποβάλλει στον Γραμματέα του Δικαστηρίου αίτηση ζητώντας του να εκδώσει απόφαση υπό την ιδιότητα του υπευθύνου επεξεργασίας δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα στο πλαίσιο των δικαιοδοτικών καθηκόντων του Δικαστηρίου, ο Γραμματέας κοινοποιεί την απόφασή του στον ενδιαφερόμενο εντός δύο μηνών από την ημέρα υποβολής της αίτησης. Η άπρακτη παρέλευση της προθεσμίας αυτής λογίζεται ως σιωπηρή απορριπτική απόφαση επί της αίτησης.

2.   Η απόφαση που λαμβάνει, είτε σε απάντηση αίτησης υπό την έννοια της παραγράφου 1 είτε αυτεπαγγέλτως, ο Γραμματέας του Δικαστηρίου υπό την ιδιότητα του υπευθύνου επεξεργασίας δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα στο πλαίσιο της άσκησης των δικαιοδοτικών καθηκόντων του Δικαστηρίου υπόκειται σε ένσταση ενώπιον της επιτροπής στην οποία αναφέρεται το άρθρο 2 (στο εξής: επιτροπή) υπό τις προϋποθέσεις του άρθρου 3.

Άρθρο 2

1.   Η επιτροπή αποτελείται από πρόεδρο και δύο μέλη, που επιλέγονται μεταξύ των δικαστών και των γενικών εισαγγελέων του Δικαστηρίου.

2.   Ο πρόεδρος και τα μέλη της επιτροπής ορίζονται από το Δικαστήριο κατόπιν πρότασης του Προέδρου του δικαιοδοτικού οργάνου για τη διάρκεια της θητείας του τελευταίου.

3.   Το Δικαστήριο ορίζει επίσης, κατόπιν πρότασης του Προέδρου του, τα αναπληρωματικά μέλη που καλούνται σε περίπτωση κωλύματος ενός ή περισσοτέρων μελών της επιτροπής. Τα αναπληρωματικά μέλη αντικαθιστούν, με βάση τη σειρά πρωτοκόλλου, τα μέλη που έχουν κώλυμα.

4.   Σε περίπτωση κωλύματος του προέδρου της επιτροπής, προεδρεύει ένα από τα τακτικά ή τα αναπληρωματική μέλη της, με βάση τη σειρά πρωτοκόλλου.

5.   Η επιτροπή συγκαλείται από τον πρόεδρό της. Ο πρόεδρος καταρτίζει την ημερήσια διάταξη των συνεδριάσεων και τα πρακτικά τους.

6.   Η επιτροπή επικουρείται στο έργο της από τον νομικό σύμβουλο για τις διοικητικές υποθέσεις του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Άρθρο 3

1.   Η ένσταση υποβάλλεται από το φυσικό πρόσωπο το οποίο αφορά η απόφαση του άρθρου 1, παράγραφος 2, ή από τον εκπρόσωπό του, εντός δύο μηνών από την κοινοποίηση της σχετικής απόφασης ή, κατά περίπτωση, από την ημερομηνία κατά την οποία το πρόσωπο αυτό έλαβε γνώση της.

2.   Η ένσταση υποβάλλεται σε μία από τις επίσημες γλώσσες της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Άρθρο 4

1.   Σε περίπτωση που η ένσταση πληροί τις προϋποθέσεις του άρθρου 3, η επιτροπή εξετάζει εκ νέου τα νομικά και πραγματικά στοιχεία βάσει των οποίων εκδόθηκε η απόφαση του άρθρου 1, παράγραφος 2.

2.   Η επιτροπή μπορεί να καλέσει σε ακρόαση οποιοδήποτε πρόσωπο είναι, κατά την εκτίμησή της, σε θέση να της παράσχει χρήσιμες πληροφορίες.

3.   Η επιτροπή μπορεί να ακυρώσει και, κατά περίπτωση, επίσης να μεταρρυθμίσει ή να επιβεβαιώσει την απόφαση του άρθρου 1, παράγραφος 2. Η απόφαση της επιτροπής αντικαθιστά την απόφαση του άρθρου 1, παράγραφος 2, ως προς τα αποτελέσματα που παράγει έναντι του προσώπου το οποίο υπέβαλε την ένσταση.

4.   Η επιτροπή ενημερώνει το πρόσωπο που υπέβαλε την ένσταση για την απόφασή της, η οποία λαμβάνεται εντός τεσσάρων μηνών από την υποβολή της ένστασης. Αν δεν έχει εκδοθεί ρητή απόφαση της επιτροπής εντός της ως άνω προθεσμίας, θεωρείται ότι η επιτροπή επιβεβαίωσε την απόφαση του άρθρου 1, παράγραφος 2.

5.   Εφόσον το πρόσωπο το οποίο υπέβαλε την ένσταση ασκήσει ένδικη προσφυγή κατά της απόφασης του άρθρου 1, παράγραφος 2, η επιτροπή παύει να έχει αρμοδιότητα προς εξέταση της ένστασης που υποβλήθηκε ενώπιόν της.

Άρθρο 5

Η παρούσα απόφαση τίθεται σε ισχύ από την ημέρα της έκδοσής της.

Λουξεμβούργο, 8 Οκτωβρίου 2019.

Ο Γραμματέας

A. CALOT ESCOBAR

Ο Πρόεδρος

K. LENAERTS

Γενικό Δικαστήριο

11.11.2019   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 383/4

ΑΠΌΦΑΣΗ ΤΟΥ ΓΕΝΙΚΟΎ ΔΙΚΑΣΤΗΡΊΟΥ

της 16ης Οκτωβρίου 2019

για τη θέσπιση εσωτερικού μηχανισμού ελέγχου σε περιπτώσεις επεξεργασίας δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα στο πλαίσιο των δικαιοδοτικών καθηκόντων του Γενικού Δικαστηρίου

(2019/C 383/03)

ΤΟ ΓΕΝΙΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ,

Έχοντας υπόψη τη Συνθήκη για την Ευρωπαϊκή Ένωση, ειδικότερα δε το άρθρο 19 αυτής,

Λαμβάνοντας υπόψη ότι, κατά το άρθρο 8, παράγραφος 1, του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης (στο εξής: Χάρτης), «[κ]άθε πρόσωπο έχει δικαίωμα στην προστασία των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα που το αφορούν»,

Λαμβάνοντας υπόψη ότι, κατά το άρθρο 8, παράγραφος 3, του Χάρτη, «[η τήρηση] των κανόνων [που διέπουν την προστασία των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα] υπόκειται στον έλεγχο ανεξάρτητης αρχής»,

Λαμβάνοντας υπόψη ότι, βάσει του άρθρου 57, παράγραφος 1, στοιχείο α', του κανονισμού (ΕΕ) 2018/1725 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 23ης Οκτωβρίου 2018, για την προστασία των φυσικών προσώπων έναντι της επεξεργασίας δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα από τα θεσμικά και λοιπά όργανα και τους οργανισμούς της Ένωσης και την ελεύθερη κυκλοφορία των δεδομένων αυτών, και για την κατάργηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 45/2001 και της απόφασης αριθ. 1247/2002/ΕΚ, τα εποπτικά καθήκοντα του Ευρωπαίου Επόπτη Προστασίας Δεδομένων δεν καλύπτουν την επεξεργασία δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα από το Γενικό Δικαστήριο στο πλαίσιο της άσκησης των δικαιοδοτικών του καθηκόντων,

Λαμβάνοντας υπόψη ότι, όσον αφορά την εποπτεία της επεξεργασίας αυτής, ο νομοθέτης της Ένωσης, παραπέμποντας στο άρθρο 8, παράγραφος 3, του Χάρτη, πρότεινε ως ενδεδειγμένη λύση, στην αιτιολογική σκέψη 74 του κανονισμού (ΕΕ) 2018/1725, τη θέσπιση ανεξάρτητου ελέγχου, παραδείγματος χάριν μέσω εσωτερικού μηχανισμού,

ΕΚΔΙΔΕΙ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΑ ΑΠΟΦΑΣΗ:

Άρθρο 1

1.   Σε περίπτωση που φυσικό πρόσωπο υποβάλλει στον Γραμματέα του Γενικού Δικαστηρίου αίτηση ζητώντας του να εκδώσει απόφαση υπό την ιδιότητα του υπευθύνου επεξεργασίας δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα στο πλαίσιο των δικαιοδοτικών καθηκόντων του Γενικού Δικαστηρίου, ο Γραμματέας κοινοποιεί την απόφασή του στον ενδιαφερόμενο εντός δύο μηνών από την ημέρα υποβολής της αίτησης. Η άπρακτη παρέλευση της προθεσμίας αυτής λογίζεται ως σιωπηρή απορριπτική απόφαση επί της αίτησης.

2.   Η απόφαση που λαμβάνει, είτε σε απάντηση αίτησης υπό την έννοια της παραγράφου 1 είτε αυτεπαγγέλτως, ο Γραμματέας του Γενικού Δικαστηρίου υπό την ιδιότητα του υπευθύνου επεξεργασίας δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα στο πλαίσιο της άσκησης των δικαιοδοτικών καθηκόντων του Γενικού Δικαστηρίου υπόκειται σε ένσταση ενώπιον της επιτροπής στην οποία αναφέρεται το άρθρο 2 (στο εξής: επιτροπή) υπό τις προϋποθέσεις του άρθρου 3.

Άρθρο 2

1.   Η επιτροπή αποτελείται από πρόεδρο και δύο μέλη, που επιλέγονται μεταξύ των δικαστών του Γενικού Δικαστηρίου.

2.   Ο πρόεδρος και τα μέλη της επιτροπής ορίζονται από το Γενικό Δικαστήριο κατόπιν πρότασης του Προέδρου του δικαιοδοτικού οργάνου για τη διάρκεια της θητείας του τελευταίου.

3.   Το Γενικό Δικαστήριο ορίζει επίσης, κατόπιν πρότασης του Προέδρου του, τα αναπληρωματικά μέλη που καλούνται σε περίπτωση κωλύματος ενός ή περισσοτέρων μελών της επιτροπής. Τα αναπληρωματικά μέλη αντικαθιστούν, με βάση τη σειρά πρωτοκόλλου, τα μέλη που έχουν κώλυμα.

4.   Σε περίπτωση κωλύματος του προέδρου της επιτροπής, προεδρεύει ένα από τα τακτικά ή τα αναπληρωματικά μέλη της, με βάση τη σειρά πρωτοκόλλου.

5.   Η επιτροπή συγκαλείται από τον πρόεδρό της. Ο πρόεδρος καταρτίζει την ημερήσια διάταξη των συνεδριάσεων και τα πρακτικά τους.

6.   Η επιτροπή επικουρείται στο έργο της από τον νομικό σύμβουλο για τις διοικητικές υποθέσεις του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Άρθρο 3

1.   Η ένσταση υποβάλλεται από το φυσικό πρόσωπο το οποίο αφορά η απόφαση του άρθρου 1, παράγραφος 2, ή από τον εκπρόσωπό του, εντός δύο μηνών από την κοινοποίηση της σχετικής απόφασης ή, κατά περίπτωση, από την ημερομηνία κατά την οποία το πρόσωπο αυτό έλαβε γνώση της.

2.   Η ένσταση υποβάλλεται σε μία από τις επίσημες γλώσσες της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Άρθρο 4

1.   Σε περίπτωση που η ένσταση πληροί τις προϋποθέσεις του άρθρου 3, η επιτροπή εξετάζει εκ νέου τα νομικά και πραγματικά στοιχεία βάσει των οποίων εκδόθηκε η απόφαση του άρθρου 1, παράγραφος 2.

2.   Η επιτροπή μπορεί να καλέσει σε ακρόαση οποιοδήποτε πρόσωπο είναι, κατά την εκτίμησή της, σε θέση να της παράσχει χρήσιμες πληροφορίες.

3.   Η επιτροπή μπορεί να ακυρώσει και, κατά περίπτωση, επίσης να μεταρρυθμίσει ή να επιβεβαιώσει την απόφαση του άρθρου 1, παράγραφος 2. Η απόφαση της επιτροπής αντικαθιστά την απόφαση του άρθρου 1, παράγραφος 2, ως προς τα αποτελέσματα που παράγει έναντι του προσώπου το οποίο υπέβαλε την ένσταση.

4.   Η επιτροπή ενημερώνει το πρόσωπο που υπέβαλε την ένσταση για την απόφασή της, η οποία λαμβάνεται εντός τεσσάρων μηνών από την υποβολή της ένστασης. Αν δεν έχει εκδοθεί ρητή απόφαση της επιτροπής εντός της ως άνω προθεσμίας, θεωρείται ότι η επιτροπή επιβεβαίωσε την απόφαση του άρθρου 1, παράγραφος 2

5.   Εφόσον το πρόσωπο το οποίο υπέβαλε την ένσταση ασκήσει ένδικη προσφυγή κατά της απόφασης του άρθρου 1, παράγραφος 2, η επιτροπή παύει να έχει αρμοδιότητα προς εξέταση της ένστασης που υποβλήθηκε ενώπιόν της.

Άρθρο 5

Η παρούσα απόφαση τίθεται σε ισχύ από την ημέρα της έκδοσής της.

Λουξεμβούργο, 16 Οκτωβρίου 2019.

Ο Γραμματέας

E. COULON

Ο Πρόεδρος

M. VAN DER WOUDE

V Γνωστοποιήσεις

ΔΙΚΑΙΟΔΟΤΙΚΕΣ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΕΣ

Δικαστήριο

11.11.2019   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 383/6

Απόφαση του Δικαστηρίου (τρίτο τμήμα) της 12ης Σεπτεμβρίου 2019 – TestBioTech eV, European Network of Scientists for Social and Environmental Responsibility eV, Sambucus eV κατά Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Monsanto Europe, Monsanto Company, Ηνωμένου Βασιλείου της Μεγάλης Βρετανίας και της Βόρειας Ιρλανδίας, Ευρωπαϊκής Αρχής για την Ασφάλεια των Τροφίμων (EFSA)

(Υπόθεση C-82/17 P) (1)

(Αίτηση αναιρέσεως - Περιβάλλον - Γενετικώς τροποποιημένα προϊόντα - Απόφαση της Επιτροπής για την έγκριση της διαθέσεως στην αγορά προϊόντων που περιέχουν τη γενετικώς τροποποιημένη σόγια MON 87701 x MON 89788 - Κανονισμός (ΕΚ) 1367/2006 - Άρθρο 10, παράγραφος 1 - Αίτηση εσωτερικής επανεξετάσεως της αποφάσεως που υποβάλλεται κατ’ εφαρμογήν των διατάξεων σχετικά με τη συμμετοχή του κοινού στη λήψη αποφάσεων σε θέματα περιβάλλοντος - Απόρριψη της αιτήσεως)

(2019/C 383/04)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσες: TestBioTech eV, European Network of Scientists for Social and Environmental Responsibility eV, Sambucus eV (εκπρόσωποι: K. Smith QC, J. Stevenson, Barrister)

Λοιποί διάδικοι στη διαδικασία: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: L. Flynn, G. Gattinara και C. Valero), Monsanto Europe, Monsanto Company (εκπρόσωποι: αρχικώς M. Pittie, στη συνέχεια P. Honoré και A. Helfer, avocats), Ηνωμένο Βασίλειο της Μεγάλης Βρετανίας και της Βόρειας Ιρλανδίας, Ευρωπαϊκή Αρχή για την Ασφάλεια των Τροφίμων (EFSA)

Διατακτικό

Το Δικαστήριο αποφασίζει:

1)

Απορρίπτει την αίτηση αναιρέσεως.

2)

Η TestBioTech eV, η European Network of Scientists for Social and Environmental Responsibility eV και η Sambucus eV φέρουν τα δικαστικά τους έξοδα και καταδικάζονται στα δικαστικά έξοδα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.

3)

Η Monsanto Europe και η Monsanto Company φέρουν τα δικαστικά τους έξοδα.

(1)  ΕΕ C 129 της 24.04.2017.

11.11.2019   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 383/7

Απόφαση του Δικαστηρίου (τέταρτο τμήμα) της 12ης Σεπτεμβρίου 2019 [αίτηση του Landgericht Berlin (Γερμανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] – VG Media Gesellschaft zur Verwertung der Urheber- und Leistungsschutzrechte von Medienunternehmen mbH κατά Google LLC, διαδόχου της Google Inc.

(Υπόθεση C-299/17) (1)

(Προδικαστική παραπομπή - Βιομηχανική πολιτική - Προσέγγιση των νομοθεσιών - Οδηγία 98/34/ΕΚ - Διαδικασία πληροφόρησης στον τομέα των τεχνικών προτύπων και προδιαγραφών και των κανόνων σχετικά με τις υπηρεσίες της κοινωνίας των πληροφοριών - Άρθρο 1, σημείο 11 - Έννοια του «τεχνικού κανόνα»)

(2019/C 383/05)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Landgericht Berlin (Γερμανία)

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

VG Media Gesellschaft zur Verwertung der Urheber- und Leistungsschutzrechte von Medienunternehmen mbH

κατά

Google LLC, διαδόχου της Google Inc.

Διατακτικό

Το άρθρο 1, σημείο 11, της οδηγίας 98/34/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 22ας Ιουνίου 1998, για την καθιέρωση μιας διαδικασίας πληροφόρησης στον τομέα των τεχνικών προτύπων και προδιαγραφών και των κανόνων σχετικά με τις υπηρεσίες της κοινωνίας των πληροφοριών, όπως τροποποιήθηκε με την οδηγία 98/48/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 20ής Ιουλίου 1998, έχει την έννοια ότι εθνική διάταξη όπως η επίμαχη στην υπόθεση της κύριας δίκης, η οποία απαγορεύει αποκλειστικώς στους εμπορικούς φορείς εκμετάλλευσης μηχανών αναζήτησης και στους εμπορικούς φορείς παροχής υπηρεσιών που επεξεργάζονται με ανάλογο τρόπο περιεχόμενα να θέτουν στη διάθεση του κοινού προϊόντα Τύπου ή μέρη τους (εξαιρουμένων μεμονωμένων λέξεων και πολύ μικρών αποσπασμάτων κειμένων), συνιστά «τεχνικό κανόνα» κατά την έννοια του άρθρου αυτού και το σχέδιο τέτοιου κανόνα πρέπει να κοινοποιηθεί προηγουμένως στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή δυνάμει του άρθρου 8, παράγραφος 1, πρώτο εδάφιο, της οδηγίας 98/34, όπως τροποποιήθηκε με την οδηγία 98/48.

(1)  ΕΕ C 309 της 18.9.2017.

11.11.2019   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 383/7

Απόφαση του Δικαστηρίου (τρίτο τμήμα) της 12ης Σεπτεμβρίου 2019 [αίτηση του Rechtbank Rotterdam (Κάτω Χώρες) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] – A, B, C, D, E, F, G κατά Staatssecretaris van Economische Zaken

(Υπόθεση C-347/17) (1)

(Προδικαστική παραπομπή - Προστασία της υγείας - Δέσμη κανόνων για την υγιεινή - Κανονισμός (ΕΚ) 853/2004 - Κανονισμός (ΕΚ) 854/2004 - Υγιεινή των τροφίμων ζωικής προέλευσης - Κρέας πουλερικών - Επιθεώρηση σφαγίων μετά τη σφαγή - Ορατή μόλυνση σε σφάγιο - Προσέγγιση μηδενικής ανοχής)

(2019/C 383/06)

Γλώσσα διαδικασίας: η ολλανδική

Αιτούν δικαστήριο

Rechtbank Rotterdam

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

A, B, C, D, E, F, G

κατά

Staatssecretaris van Economische Zaken

Διατακτικό

1)

Στο παράρτημα III, τμήμα II, κεφάλαιο IV, σημεία 5 και 8, του κανονισμού (ΕΚ) 853/2004 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 29ης Απριλίου 2004, για τον καθορισμό ειδικών κανόνων υγιεινής για τα τρόφιμα ζωικής προέλευσης, πρέπει να δοθεί η ερμηνεία ότι η έννοια της «μόλυνσης» καταλαμβάνει όχι μόνον τη μόλυνση από τα περιττώματα αλλά και τη μόλυνση από το περιεχόμενο του προλόβου και από τη χολή.

2)

Το παράρτημα III, τμήμα II, κεφάλαιο IV, σημεία 5 και 8, του κανονισμού 853/2004 έχει την έννοια ότι μετά το στάδιο του καθαρισμού και πριν από το στάδιο της ψύξης το σφάγιο πουλερικού δεν πρέπει πλέον να εμφανίζει καμία ορατή μόλυνση.

3)

Το παράρτημα I, τμήμα I, κεφάλαιο II, Δ, σημείο 1, του κανονισμού (ΕΚ) 854/2004 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 29ης Απριλίου 2004, για τον καθορισμό ειδικών διατάξεων για την οργάνωση των επίσημων ελέγχων στα προϊόντα ζωικής προέλευσης που προορίζονται για κατανάλωση από τον άνθρωπο, όπως τροποποιήθηκε με τον εκτελεστικό κανονισμό (ΕΕ) 739/2011 της Επιτροπής, της 27ης Ιουλίου 2011, έχει την έννοια ότι δεν απαγορεύει στην αρμόδια αρχή, στο πλαίσιο της επιθεώρησης των σφαγίων πουλερικών, να αφαιρεί τα σφάγια από την αλυσίδα σφαγής και να προβαίνει σε εξωτερικό και εσωτερικό έλεγχο αυτών, σηκώνοντας, εφόσον χρειάζεται, τους λιπώδεις ιστούς των σφαγίων, υπό την προϋπόθεση ότι η εξέταση αυτή δεν υπερβαίνει το αναγκαίο μέτρο για τη διασφάλιση της αποτελεσματικότητας του ελέγχου, κάτι που εναπόκειται στο εθνικό δικαστήριο να εξακριβώσει.

(1)  ΕΕ C 300 της 11.9.2017.

11.11.2019   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 383/8

Απόφαση του Δικαστηρίου (πρώτο τμήμα) της 5ης Σεπτεμβρίου 2019 – Ευρωπαϊκή Ένωση, εκπροσωπούμενη από το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης κατά Guardian Europe Sàrl, Ευρωπαϊκής Ένωσης, εκπροσωπούμενης από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή (C-447/17 P) και Guardian Europe Sàrl κατά Ευρωπαϊκής Ένωσης, εκπροσωπούμενης από το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, Ευρωπαϊκής Ένωσης εκπροσωπούμενης από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή(C-479/17 P)

(Συνεκδικασθείσες υποθέσεις C-447/17 P και C-479/17 P) (1)

(Αίτηση αναιρέσεως - Αγωγή αποζημιώσεως - Άρθρο 340, δεύτερο εδάφιο, ΣΛΕΕ - Υπερβολική διάρκεια της διαδικασίας στο πλαίσιο υποθέσεως ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Αποκατάσταση της ζημίας που φέρεται να υπέστη η ενάγουσα - Μη εφαρμογή της έννοιας της «ενιαίας επιχειρήσεως» - Υλικές ζημίες - Έξοδα τραπεζικής εγγυήσεως - Αιτιώδης συνάφεια - Διαφυγόν κέρδος - Μη υλική ζημία - Ευθύνη της Ευρωπαϊκής Ένωσης για ζημίες που προκλήθηκαν από παραβιάσεις του δικαίου της Ένωσης με απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου - Δεν στοιχειοθετείται ευθύνη)

(2019/C 383/07)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Υπόθεση C-447/17 P

Αναιρεσείουσα: Ευρωπαϊκή Ένωση, εκπροσωπούμενη από το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωποι: αρχικώς J. Inghelram και K. Sawyer, στη συνέχεια J. Inghelram)

Λοιποί διάδικοι στη διαδικασία: Guardian Europe Sàrl (εκπρόσωποι: C. O’Daly, solicitor, και F. Louis, avocat), Ευρωπαϊκή Ένωση, εκπροσωπούμενη από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: N. Khan, A. Dawes και C. Urraca Caviedes)

Υπόθεση C-479/17 P

Αναιρεσείουσα: Guardian Europe Sàrl (εκπρόσωποι: C. O’Daly, solicitor, και F. Louis, avocat)

Λοιποί διάδικοι στη διαδικασία: Ευρωπαϊκή Ένωση, εκπροσωπούμενη από το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωποι: αρχικώς J. Inghelram και K. Sawyer, στη συνέχεια J. Inghelram), Ευρωπαϊκή Ένωση, εκπροσωπούμενη από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: N. Khan, A. Dawes και C. Urraca Caviedes)

Διατακτικό

Το Δικαστήριο αποφασίζει:

1)

Αναιρεί το σημείο 1 του διατακτικού της αποφάσεως του Γενικού Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης της 7ης Ιουνίου 2017, Guardian Europe κατά Ευρωπαϊκής Ένωσης (T-673/15, EU:T:2017:377).

2)

Απορρίπτει την κύρια αίτηση αναιρέσεως στην υπόθεση C-479/17 P την οποία άσκησε η Guardian Europe Sàrl.

3)

Απορρίπτει την ανταναίρεση στην υπόθεση C-479/17 P την οποία άσκησε η Ευρωπαϊκή Ένωση, εκπροσωπούμενη από το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

4)

Απορρίπτει την αγωγή αποζημιώσεως που άσκησε η Guardian Europe Sàrl στο μέτρο που με αυτή ζητείται η επιδίκαση αποζημιώσεως ύψους 936 000 ευρώ προς αποκατάσταση της φερόμενης υλικής ζημίας που συνίσταται στην καταβολή εξόδων τραπεζικής εγγυήσεως πέραν της εύλογης διάρκειας της δίκης στο πλαίσιο της υποθέσεως επί της οποίας εκδόθηκε η απόφαση της 27ης Σεπτεμβρίου 2012, Guardian Industries και Guardian Europe κατά Επιτροπής (T-82/08, EU:T:2012:494).

5)

Η Guardian Europe Sàrl φέρει, πέραν των δικαστικών εξόδων της, και το σύνολο των εξόδων στα οποία υποβλήθηκε η Ευρωπαϊκή Ένωση, εκπροσωπούμενη τόσο από το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης όσο και από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, τόσο πρωτοδίκως όσο και στο πλαίσιο της αιτήσεως αναιρέσεως στην υπόθεση C-447/17 P και στο πλαίσιο της κύριας αιτήσεως αναιρέσεως στην υπόθεση C-479/17 P.

6)

Η Ευρωπαϊκή Ένωση, εκπροσωπούμενη από το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, φέρει, πέραν των δικαστικών εξόδων της, και το σύνολο των εξόδων στα οποία υποβλήθηκε η Guardian Europe Sàrl στο πλαίσιο της ανταναιρέσεως στην υπόθεση C-479/17 P.

(1)  ΕΕ C 369 της 30.10.2017.

11.11.2019   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 383/9

Απόφαση του Δικαστηρίου (δεύτερο τμήμα) της 11ης Σεπτεμβρίου 2019 [αίτηση του Corte dei Conti (Ιταλία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] – Federazione Italiana Golf (FIG) κατά Istituto Nazionale di Statistica - ISTAT, Ministero dell’Economia e delle Finanze (C-612/17), Federazione Italiana Sport Equestri (FISE) κατά Istituto Nazionale di Statistica (ISTAT) (C-613/17)

(Συνεκδικασθείσες υποθέσεις C-612/17 και C-613/17) (1)

(Προδικαστική παραπομπή - Κανονισμός (ΕΕ) 549/2013 - Ευρωπαϊκό σύστημα εθνικών και περιφερειακών λογαριασμών της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Παράρτημα A, σημείο 20.15 - Έλεγχος ασκούμενος από εθνική Ολυμπιακή Επιτροπή επί εθνικών αθλητικών ομοσπονδιών συσταθεισών με τη μορφή μη κερδοσκοπικού ιδρύματος (ΜΚΙ) - Παράρτημα A, παράγραφος 20.15, δεύτερη περίοδος - Έννοια του όρου «δημόσια παρέμβαση με τη μορφή γενικών κανονισμών που ισχύουν σε όλες τις μονάδες που εργάζονται στο πλαίσιο της ίδιας δραστηριότητας» - Περιεχόμενο - Παράρτημα A, παράγραφος 20.15, πρώτη περίοδος - Έννοια του όρου «ικανότητα καθορισμού της γενικής πολιτικής ή του προγράμματος» ενός ΜΚΙ - Περιεχόμενο - Παράρτημα A, παράγραφος 2.39, στοιχείο δ', παράγραφος 20.15, στοιχείο δ', και παράγραφος 20309, στοιχείο θ', τελευταία περίοδος - Συνεκτίμηση των συνδρομών που καταβάλλουν τα μέλη ΜΚΙ)

(2019/C 383/08)

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Αιτούν δικαστήριο

Corte dei Conti

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Federazione Italiana Golf (FIG) (C-612/17), Federazione Italiana Sport Equestri (FISE) (C-613/17)

κατά

Istituto Nazionale di Statistica - ISTAT, Ministero dell'Economia e delle Finanze (C-612/17), Istituto Nazionale di Statistica (ISTAT) (C-613/17)

Διατακτικό

1)

Η φράση «δημόσια παρέμβαση με τη μορφή γενικών κανονισμών που ισχύουν σε όλες τις μονάδες που εργάζονται στο πλαίσιο της ίδιας δραστηριότητας», η οποία απαντά στο παράρτημα A, παράγραφος 20.15, δεύτερη περίοδος, του κανονισμού (ΕΕ) 549/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 21ης Μαΐου 2013, για το ευρωπαϊκό σύστημα εθνικών και περιφερειακών λογαριασμών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, έχει την έννοια ότι περιλαμβάνει κάθε παρέμβαση μονάδας του δημόσιου τομέα η οποία θεσπίζει ή εφαρμόζει κανονιστική ρύθμιση αποσκοπούσα στην υπαγωγή, αδιακρίτως και κατ’ ομοιόμορφο τρόπο, όλων των μονάδων του οικείου τομέα δραστηριοτήτων σε συνολικούς, ευρείς και αφηρημένους κανόνες ή γενικές κατευθύνσεις, χωρίς όμως η ρύθμιση αυτή να μπορεί, ιδίως από την «υπερβολική» φύση ή τον «υπερβολικό» χαρακτήρα της, κατά την έννοια του παραρτήματος Α, παράγραφος 20 309, στοιχείο η', του κανονισμού 549/2013, να υπαγορεύει, στην πράξη, τη γενική πολιτική ή το πρόγραμμα των μονάδων του οικείου τομέα δραστηριοτήτων.

2)

Η έννοια «ικανότητα καθορισμού της γενικής πολιτικής ή του προγράμματ[ος]» ενός ΜΚΙ, κατά το παράρτημα A, παράγραφος 20.15, πρώτη περίοδος, του κανονισμού 549/2013, πρέπει να νοηθεί ως η ικανότητα φορέα της γενικής κυβέρνησης να ασκεί, κατά τρόπο διαρκή και μόνιμο, πραγματική και ουσιαστική επιρροή στον καθορισμό και την υλοποίηση των σκοπών, των δραστηριοτήτων και των επιχειρησιακών πτυχών του ΜΚΙ, καθώς και των στρατηγικών προσανατολισμών και των κατευθυντήριων οδηγιών που πρόκειται να ακολουθήσει το ΜΚΙ κατά την άσκηση των εν λόγω δραστηριοτήτων. Σε υποθέσεις όπως αυτές των κύριων δικών, εναπόκειται στο εθνικό δικαστήριο να εξακριβώσει, υπό το πρίσμα των δεικτών ελέγχου που περιλαμβάνονται στο παράρτημα Α, παράγραφος 2.39, στοιχεία α' έως ε', και παράγραφος 20.15, στοιχεία α' έως ε', του κανονισμού 549/2013, καθώς και υπό το πρίσμα των αντίστοιχων δεικτών ελέγχου που ισχύουν για τα ΜΚΙ, οι οποίοι περιλαμβάνονται στο παράρτημα A, παράγραφος 20 309, του κανονισμού αυτού, αν φορέας της γενικής κυβέρνησης, όπως η επίμαχη στις υποθέσεις των κύριων δικών εθνική ολυμπιακή επιτροπή, ασκεί δημόσιο έλεγχο επί των εθνικών αθλητικών ομοσπονδιών που έχουν συσταθεί με τη μορφή ΜΚΙ, όπως οι επίμαχες στις υποθέσεις των κύριων δικών, προβαίνοντας προς τούτο σε συνολική εκτίμηση η οποία καταλήγει ως εκ της φύσεώς της σε απόφαση κρίσης, σύμφωνα με το παράρτημα Α, παράγραφος 2.39, τελευταία περίοδος, παράγραφος 20.15, πέμπτη έως όγδοη περίοδος, και παράγραφος 20 310 του εν λόγω κανονισμού.

3)

Το παράρτημα Α, παράγραφος 2.39, στοιχείο δ', παράγραφος 20.15, στοιχείο δ', και παράγραφος 20 309, στοιχείο θ', τελευταία περίοδος, του κανονισμού 549/2013 έχει την έννοια ότι οι συνδρομές τις οποίες καταβάλλουν τα μέλη ενός ΜΚΙ ιδιωτικού δικαίου, όπως οι επίμαχες στις υποθέσεις των κύριων δικών εθνικές αθλητικές ομοσπονδίες, πρέπει να λαμβάνονται υπόψη προκειμένου να εξακριβωθεί αν ασκείται δημόσιος έλεγχος. Οι συνδρομές αυτές ενδέχεται, παρά το ότι οι υπόχρεοι είναι ιδιώτες και ανεξαρτήτως του νομικού χαρακτηρισμού τους κατά το εθνικό δίκαιο, να έχουν, στο πλαίσιο του δείκτη ελέγχου σχετικά με τον βαθμό χρηματοδότησης, που προβλέπεται στο παράρτημα Α, παράγραφος 2.39, στοιχείο δ', και παράγραφος 20.15, στοιχείο δ', του κανονισμού αυτού, δημόσιο χαρακτήρα, καθόσον πρόκειται για υποχρεωτικές εισφορές οι οποίες, χωρίς κατ’ ανάγκη να συνιστούν αντάλλαγμα για την πραγματική χρήση των παρεχομένων υπηρεσιών, εισπράττονται για την εξυπηρέτηση δημόσιου συμφέροντος υπέρ των εθνικών αθλητικών ομοσπονδιών οι οποίες έχουν μονοπώλιο στον αθλητικό τομέα του οποίου έχουν την ευθύνη, υπό την έννοια ότι η ενασχόληση με το άθλημα στη δημόσια διάστασή του υπόκειται στην αποκλειστική τους εξουσία, εκτός αν οι ομοσπονδίες αυτές διατηρούν την οργανωτική και δημοσιονομική διαχείριση των συνδρομών, πράγμα που εναπόκειται στο εθνικό δικαστήριο να εξακριβώσει. Σε περίπτωση που το εθνικό δικαστήριο καταλήξει στο συμπέρασμα ότι οι εν λόγω συνδρομές πρέπει να θεωρηθούν δημόσιες εισφορές, θα πρέπει περαιτέρω να εξακριβώσει αν, παρά τη σχεδόν εξ ολοκλήρου χρηματοδότηση των οικείων εθνικών αθλητικών ομοσπονδιών από τον δημόσιο τομέα, οι διενεργούμενοι επ’ αυτών των ροών χρηματοδότησης έλεγχοι είναι επαρκώς περιοριστικοί για να επηρεάζουν κατά τρόπο πραγματικό και ουσιαστικό τη γενική πολιτική ή το πρόγραμμα των εν λόγω ομοσπονδιών ή αν οι ομοσπονδίες εξακολουθούν να είναι σε θέση να καθορίζουν την πολιτική ή το πρόγραμμά τους.

(1)  ΕΕ C 22 du 22.01.2018.

11.11.2019   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 383/11

Απόφαση του Δικαστηρίου (τέταρτο τμήμα) της 11ης Σεπτεμβρίου 2019 [αίτηση του Curtea de Apel Ploiești (Ρουμανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] – Oana Mădălina Călin κατά Direcția Regională a Finanțelor Publice Ploiești – Administrația Județeană a Finanțelor Publice Dâmbovița, Statul Român – Ministerul Finanțelor Publice, Administrația Fondului pentru Mediu

(Υπόθεση C-676/17) (1)

(Προδικαστική παραπομπή - Αρχές του δικαίου της Ένωσης - Δικονομική αυτονομία - Αρχές της ισοδυναμίας και της αποτελεσματικότητας - Αρχή της ασφάλειας δικαίου - Δεδικασμένο - Επιστροφή των φόρων που εισπράχθηκαν από κράτος μέλος κατά παραβίαση του δικαίου της Ένωσης - Τελεσίδικη δικαστική απόφαση η οποία επιβάλλει την πληρωμή φόρου ασύμβατου προς το δίκαιο της Ένωσης - Αίτηση αναθεώρησης της δικαστικής απόφασης - Προθεσμία για την άσκηση της αίτησης αναθεώρησης)

(2019/C 383/09)

Γλώσσα διαδικασίας: η ρουμανική

Αιτούν δικαστήριο

Curtea de Apel Ploiești

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Oana Mădălina Călin

κατά

Direcția Regională a Finanțelor Publice Ploiești – Administrația Județeană a Finanțelor Publice Dâmbovița, Statul Român – Ministerul Finanțelor Publice, Administrația Fondului pentru Mediu

Διατακτικό

1)

Το δίκαιο της Ένωσης, και ειδικότερα οι αρχές της ισοδυναμίας και της αποτελεσματικότητας, έχει την έννοια ότι δεν αντιτίθεται, κατ’ αρχήν, σε διάταξη του εθνικού δικαίου, όπως αυτή ερμηνεύεται με απόφαση εθνικού δικαστηρίου, η οποία προβλέπει ότι αίτηση αναθεώρησης τελεσίδικης δικαστικής απόφασης εκδοθείσας κατά παραβίαση του δικαίου της Ένωσης μπορεί να υποβληθεί εντός αποκλειστικής προθεσμίας ενός μηνός, η οποία αρχίζει να τρέχει από την επίδοση της απόφασης της οποίας ζητείται η αναθεώρηση.

2)

Ωστόσο, η αρχή της αποτελεσματικότητας, σε συνδυασμό με την αρχή της ασφάλειας δικαίου, έχει την έννοια ότι αντιτίθεται, υπό περιστάσεις όπως οι επίμαχες στην υπόθεση της κύριας δίκης, στην εφαρμογή, από εθνικό δικαστήριο, αποκλειστικής προθεσμίας ενός μηνός για την άσκηση αίτησης αναθεώρησης τελεσίδικης δικαστικής απόφασης όταν, κατά τον χρόνο άσκησης της εν λόγω αίτησης αναθεώρησης, η δικαστική απόφαση που καθιερώνει την εν λόγω προθεσμία δεν έχει ακόμη δημοσιευθεί στη Monitorul Oficial al României.

(1)  ΕΕ C 63 της 19.02.2018.

11.11.2019   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 383/12

Απόφαση του Δικαστηρίου (τρίτο τμήμα) της 12ης Σεπτεμβρίου 2019 [αίτηση του Supremo Tribunal de Justiça (Πορτογαλία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] – Cofemel – Sociedade de Vestuário SA κατά G-Star Raw CV

(Υπόθεση C-683/17) (1)

(Προδικαστική παραπομπή - Πνευματική και βιομηχανική ιδιοκτησία - Δικαίωμα του δημιουργού και συγγενικά δικαιώματα - Οδηγία 2001/29/ΕΚ - Άρθρο 2, στοιχείο α' - Έννοια του όρου «έργο» - Προστασία των έργων βάσει του δικαιώματος του δημιουργού - Προϋποθέσεις - Σχέση με την προστασία των σχεδίων και υποδειγμάτων - Οδηγία 98/71/ΕΚ - Κανονισμός (ΕΚ) 6/2002 - Υποδείγματα ενδυμάτων)

(2019/C 383/10)

Γλώσσα διαδικασίας: η πορτογαλική

Αιτούν δικαστήριο

Supremo Tribunal de Justiça

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Cofemel – Sociedade de Vestuário SA

κατά

G-Star Raw CV

Διατακτικό

Κατ’ ορθή ερμηνεία του άρθρου 2, στοιχείο α', της οδηγίας 2001/29/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 22ας Μαΐου 2001, για την εναρμόνιση ορισμένων πτυχών του δικαιώματος του δημιουργού και συγγενικών δικαιωμάτων στην κοινωνία της πληροφορίας, εθνική νομοθετική ρύθμιση δεν επιτρέπεται να παρέχει προστασία, βάσει του δικαιώματος του δημιουργού, σε υποδείγματα όπως τα επίμαχα στην υπόθεση της κύριας δίκης υποδείγματα ενδυμάτων, δικαιολογούμενη από το ότι, πέραν του χρηστικού σκοπού τους, τα υποδείγματα αυτά παράγουν ιδιαίτερο και αξιοσημείωτο οπτικό αποτέλεσμα από αισθητικής απόψεως.

(1)  ΕΕ C 52 της 12.2.2018.

11.11.2019   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 383/12

Απόφαση του Δικαστηρίου (πρώτο τμήμα) της 4ης Σεπτεμβρίου 2019 [αίτηση του Bundesgerichtshof (Γερμανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] – Zentrale zur Bekämpfung unlauteren Wettbewerbs Frankfurt am Main eV κατά Prime Champ Deutschland Pilzkulturen GmbH

(Υπόθεση C-686/17) (1)

(Προδικαστική παραπομπή - Κοινή οργάνωση των αγορών γεωργικών προϊόντων - Οπωροκηπευτικά - Κανόνες εμπορίας - Έννοια της «χώρας καταγωγής» - Κανονισμός (ΕΚ) 1234/2007 - Άρθρο 113α, παράγραφος 1 - Κανονισμός (ΕΕ) 1308/2013 - Άρθρο 76, παράγραφος 1 - Ορισμοί σχετικά με τη μη προτιμησιακή καταγωγή των προϊόντων - Κανονισμός (ΕΟΚ) 2913/92 - Άρθρο 23, παράγραφος 1 και παράγραφος 2, στοιχείο β' - Κανονισμός (ΕΕ) 952/2013 - Άρθρο 60, παράγραφος 1 - Κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμός (ΕΕ) 2015/2446 - Άρθρο 31, στοιχείο β' - Στάδια της παραγωγής που πραγματοποιήθηκαν σε άλλο κράτος μέλος - Επισήμανση των τροφίμων - Απαγόρευση επισήμανσης που μπορεί να οδηγήσει σε παραπλάνηση του καταναλωτή - Οδηγία 2000/13/ΕΚ - Άρθρο 2, παράγραφος 1, στοιχείο α', σημείο i - Κανονισμός (ΕΕ) 1169/2011 - Άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο α' - Άρθρο 1, παράγραφος 4 - Άρθρο 2, παράγραφος 3 - Διευκρινιστικές πληροφορίες)

(2019/C 383/11)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Bundesgerichtshof

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Zentrale zur Bekämpfung unlauteren Wettbewerbs Frankfurt am Main eV

κατά

Prime Champ Deutschland Pilzkulturen GmbH

Διατακτικό

1)

Το άρθρο 113α, παράγραφος 1, του κανονισμού (ΕΚ) 1234/2007 του Συμβουλίου, της 22ας Οκτωβρίου 2007, για τη θέσπιση κοινής οργάνωσης των γεωργικών αγορών και ειδικών διατάξεων για ορισμένα γεωργικά προϊόντα, όπως τροποποιήθηκε με τον κανονισμό (ΕΚ) 361/2008 του Συμβουλίου, της 14ης Απριλίου 2008, και το άρθρο 76, παράγραφος 1, του κανονισμού (ΕΕ) 1308/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 17ης Δεκεμβρίου 2013, για τη θέσπιση κοινής οργάνωσης των αγορών γεωργικών προϊόντων και την κατάργηση των κανονισμών (ΕΟΚ) αριθ. 922/72, (ΕΟΚ) αριθ. 234/79, (ΕΚ) αριθ. 1037/2001 και (ΕΚ) αριθ. 1234/2007 του Συμβουλίου, έχουν την έννοια ότι, για τον ορισμό της έννοιας «χώρα καταγωγής» που χρησιμοποιείται στις διατάξεις αυτές πρέπει να λαμβάνονται υπόψη οι τελωνειακοί κανονισμοί για τον προσδιορισμό της μη προτιμησιακής καταγωγής των εμπορευμάτων, ήτοι τα άρθρα 23 επ. του κανονισμού (ΕΟΚ) 2913/92 του Συμβουλίου, της 12ης Οκτωβρίου 1992, περί θεσπίσεως κοινοτικού τελωνειακού κώδικα, και το άρθρο 60 του κανονισμού (ΕΕ) 952/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 9ης Οκτωβρίου 2013, για τη θέσπιση του ενωσιακού τελωνειακού κώδικα.

2)

Το άρθρο 23, παράγραφος 1 και παράγραφος 2, στοιχείο β', του κανονισμού 2913/92 καθώς και το άρθρο 60, παράγραφος 1, του κανονισμού 952/2013, σε συνδυασμό με το άρθρο 31, στοιχείο β', του κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμού (ΕΕ) 2015/2446 της Επιτροπής, της 28ης Ιουλίου 2015, για τη συμπλήρωση του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 952/2013, όσον αφορά λεπτομερείς κανόνες σχετικούς με ορισμένες από τις διατάξεις του ενωσιακού τελωνειακού κώδικα, έχουν την έννοια ότι χώρα καταγωγής των καλλιεργούμενων μανιταριών είναι η χώρα συγκομιδής τους, κατά την έννοια των διατάξεων αυτών, ανεξαρτήτως του ότι ουσιώδη στάδια της παραγωγής λαμβάνουν χώρα σε άλλα κράτη μέλη της Ένωσης και του ότι τα καλλιεργούμενα μανιτάρια μεταφέρονται στον τόπο συγκομιδής το πολύ τρεις ημέρες πριν από την πρώτη συγκομιδή.

3)

Η γενική απαγόρευση παραπλάνησης του καταναλωτή όσον αφορά τη χώρα καταγωγής των τροφίμων την οποία προβλέπουν το άρθρο 2, παράγραφος 1, στοιχείο α', σημείο i, της οδηγίας 2000/13/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 20ής Μαρτίου 2000, για προσέγγιση των νομοθεσιών των κρατών μελών σχετικά με την επισήμανση, την παρουσίαση και τη διαφήμιση των τροφίμων, και το άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο α', του κανονισμού (ΕΕ) 1169/2011 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 25ης Οκτωβρίου 2011, σχετικά με την παροχή πληροφοριών για τα τρόφιμα στους καταναλωτές, την τροποποίηση των κανονισμών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (ΕΚ) αριθ. 1924/2006 και (ΕΚ) αριθ. 1925/2006 και την κατάργηση της οδηγίας 87/250/ΕΟΚ της Επιτροπής, της οδηγίας 90/496/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της οδηγίας 1999/10/ΕΚ της Επιτροπής, της οδηγίας 2000/13, των οδηγιών της Επιτροπής 2002/67/ΕΚ και 2008/5/ΕΚ και του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 608/2004 της Επιτροπής, δεν έχει εφαρμογή, όσον αφορά τα νωπά οπωροκηπευτικά, επί της ένδειξης της χώρας καταγωγής που απαιτείται από το άρθρο 113α, παράγραφος 1, του κανονισμού 1234/2007, όπως τροποποιήθηκε με τον κανονισμό (ΕΚ) 361/2008, και το άρθρο 76, παράγραφος 1, του κανονισμού 1308/2013.

4)

Το δίκαιο της Ένωσης πρέπει να ερμηνευθεί υπό την έννοια ότι δεν μπορεί να επιβληθεί η αναγραφή διευκρινιστικών πληροφοριών προς συμπλήρωση της ένδειξης της χώρας καταγωγής που απαιτείται από το άρθρο 113α, παράγραφος 1, του κανονισμού 1234/2007, όπως τροποποιήθηκε με τον κανονισμό 361/2008, και το άρθρο 76, παράγραφος 1, του κανονισμού 1308/2013, προκειμένου να αποτραπεί η παραπλάνηση του καταναλωτή που απαγορεύεται από το άρθρο 2, παράγραφος 1, στοιχείο α', σημείο i, της οδηγίας 2000/13 καθώς και από το άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο α', του κανονισμού 1169/2011.

(1)  ΕΕ C 104 της 19.3.2018.

11.11.2019   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 383/14

Απόφαση του Δικαστηρίου (τρίτο τμήμα) της 12ης Σεπτεμβρίου 2019 [αίτηση του Fővárosi Törvényszék (Ουγγαρία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] – Bayer Pharma AG κατά Richter Gedeon Vegyészeti Gyár Nyrt., Exeltis Magyarország Gyógyszerkereskedelmi Kft.

(Υπόθεση C-688/17) (1)

(Προδικαστική παραπομπή - Διανοητική ιδιοκτησία - Διπλώματα ευρεσιτεχνίας - Οδηγία 2004/48/ΕΚ - Άρθρο 9, παράγραφος 7 - Διάθεση στην αγορά προϊόντων που προσβάλλουν τα δικαιώματα τα οποία παρέχονται από δίπλωμα ευρεσιτεχνίας - Προσωρινά μέτρα - Εκ των υστέρων ακύρωση του διπλώματος - Συνέπειες - Δικαίωμα σε προσήκουσα αποζημίωση προς αποκατάσταση της ζημίας που προξενήθηκε από τα προσωρινά μέτρα)

(2019/C 383/12)

Γλώσσα διαδικασίας: η ουγγρική

Αιτούν δικαστήριο

Fővárosi Törvényszék

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Bayer Pharma AG

κατά

Richter Gedeon Vegyészeti Gyár Nyrt., Exeltis Magyarország Gyógyszerkereskedelmi Kft.

Διατακτικό

Το άρθρο 9, παράγραφος 7, της οδηγίας 2004/48/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 29ης Απριλίου 2004, σχετικά με την επιβολή των δικαιωμάτων διανοητικής ιδιοκτησίας, ιδίως δε ο όρος «προσήκουσα αποζημίωση» όπως χρησιμοποιείται στη συγκεκριμένη διάταξη, έχει την έννοια ότι επιτρέπει εθνική ρύθμιση που, αφενός, προβλέπει ότι δεν χωρεί αποζημίωση για τη ζημία την οποία ο ζημιωθείς υπέστη επειδή δεν ενήργησε όπως ο μέσος άνθρωπος προκειμένου να αποφύγει ή να περιορίσει τη ζημία του και, αφετέρου, έχει ως αποτέλεσμα, υπό περιστάσεις όπως αυτές της υποθέσεως της κύριας δίκης, να μην υποχρεώσει ο δικαστής τον αιτούντα προσωρινά μέτρα να αποκαταστήσει τη ζημία που προξενήθηκε από τα εν λόγω μέτρα παρότι το δίπλωμα ευρεσιτεχνίας βάσει του οποίου ζητήθηκαν και χορηγήθηκαν τα μέτρα ακυρώθηκε εκ των υστέρων, υπό την προϋπόθεση όμως ότι η ρύθμιση αυτή παρέχει στον δικαστή τη δυνατότητα να λάβει δεόντως υπόψη όλες τις αντικειμενικές περιστάσεις της υποθέσεως, περιλαμβανομένης της συμπεριφοράς των διαδίκων, προκειμένου να βεβαιωθεί ότι ο αιτών δεν χρησιμοποίησε καταχρηστικώς τα προαναφερθέντα μέτρα.

(1)  ΕΕ C 112 της 26.3.2018.

11.11.2019   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 383/14

Απόφαση του Δικαστηρίου (τέταρτο τμήμα) της 12ης Σεπτεμβρίου 2019 – Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά Kolachi Raj Industrial (Private) Ltd, European Bicycle Manufacturers Association

(Υπόθεση C-709/17 P) (1)

(Αίτηση αναιρέσεως - Ντάμπινγκ - Εκτελεστικός κανονισμός (ΕΕ) 2015/776 - Εισαγωγή ποδηλάτων που αποστέλλονται από την Καμπότζη, το Πακιστάν και τις Φιλιππίνες - Επέκταση στις εισαγωγές αυτές του οριστικού δασμού αντιντάμπινγκ που επιβλήθηκε στις εισαγωγές ποδηλάτων καταγωγής Κίνας - Κανονισμός (ΕΚ) 1225/2009 - Άρθρο 13 - Καταστρατήγηση - Εργασίες συναρμολογήσεως - Προέλευση και καταγωγή των μερών ποδηλάτων - Μέρη που αποστέλλονται από την Κίνα στη Σρι Λάνκα, υφίστανται επεξεργασία στη Σρι Λάνκα και εν συνεχεία αποστέλλονται στο Πακιστάν προς συναρμολόγηση)

(2019/C 383/13)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: M. França, J.-F. Brakeland, και A. Demeneix)

Λοιποί διάδικοι στη διαδικασία: Kolachi Raj Industrial (Private) Ltd (εκπρόσωπος: P. Bentley QC), European Bicycle Manufacturers Association (εκπρόσωποι: J. Beck, Solicitor, L. Ruessmann, avocat)

Διατακτικό

Το Δικαστήριο αποφασίζει:

1)

Αναιρεί την απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης της 10ης Οκτωβρίου 2017, Kolachi Raj Industrial κατά Επιτροπής (T-435/15, EU:T:2017:712).

2)

Απορρίπτει την προσφυγή ακυρώσεως που άσκησε η Kolachi Raj Industrial (Private) Ltd.

3)

Η Kolachi Raj Industrial (Private) Ltd φέρει πέραν των δικών της δικαστικών εξόδων και τα έξοδα στα οποία υποβλήθηκαν η Ευρωπαϊκή Επιτροπή και η European Bicycle Manufacturers Association (EBMA) σε αμφοτέρους τους βαθμούς δικαιοδοσίας.

(1)  ΕΕ C 112 της 26.03.2018.

11.11.2019   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 383/15

Απόφαση του Δικαστηρίου (πέμπτο τμήμα) της 5ης Σεπτεμβρίου 2019 [αίτηση του Oberster Gerichtshof (Αυστρία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] – Verein für Konsumenteninformation κατά Deutsche Bahn AG

(Υπόθεση C-28/18) (1)

(Προδικαστική παραπομπή - Τεχνικές απαιτήσεις και επιχειρηματικοί κανόνες για τις μεταφορές πίστωσης και τις άμεσες χρεώσεις σε ευρώ - Κανονισμός (ΕΕ) 260/2012 - Ενιαίος χώρος πληρωμών σε ευρώ (ΕΧΠΕ) - Πληρωμή με άμεση χρέωση - Άρθρο 9, παράγραφος 2 - Προσβασιμότητα των πληρωμών - Προϋπόθεση κατοικίας)

(2019/C 383/14)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Oberster Gerichtshof

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Verein für Konsumenteninformation

κατά

Deutsche Bahn AG

Διατακτικό

Το άρθρο 9, παράγραφος 2, του κανονισμού (ΕΕ) 260/2012 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 14ης Μαρτίου 2012, σχετικά με την καθιέρωση τεχνικών απαιτήσεων και επιχειρηματικών κανόνων για τις μεταφορές πίστωσης και τις άμεσες χρεώσεις σε ευρώ και με την τροποποίηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 924/2009, έχει την έννοια ότι αντιτίθεται σε συμβατική ρήτρα, όπως η επίμαχη στην κύρια δίκη, η οποία αποκλείει την πληρωμή με άμεση χρέωση σε ευρώ μέσω του καθεστώτος της άμεσης χρέωσης το οποίο έχει καθιερωθεί σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ένωσης (άμεση χρέωση ΕΧΠΕ) όταν ο πληρωτής δεν έχει την κατοικία του στο ίδιο κράτος μέλος με εκείνο στο οποίο έχει την έδρα των δραστηριοτήτων του ο δικαιούχος.

(1)  ΕΕ C 104 της 19.3.2018.

11.11.2019   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 383/16

Απόφαση του Δικαστηρίου (δεύτερο τμήμα) της 11ης Σεπτεμβρίου 2019 [αίτηση του Consiglio di Stato (Ιταλία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] – Caseificio Sociale San Rocco Soc. coop. arl κ.λπ. κατά Agenzia per le Erogazioni in Agricoltura (AGEA), Regione Veneto

(Υπόθεση C-46/18) (1)

(Προδικαστική παραπομπή - Τομέας του γάλακτος και των γαλακτοκομικών προϊόντων - Ποσοστώσεις - Συμπληρωματική εισφορά - Κανονισμός (ΕΟΚ) 3950/92 - Άρθρο 2 - Είσπραξη της εισφοράς από τον αγοραστή - Παραδόσεις που υπερβαίνουν τη διαθέσιμη ποσότητα αναφοράς του παραγωγού - Ποσό επί της τιμής του γάλακτος - Υποχρεωτική εφαρμογή παρακράτησης - Επιστροφή του ποσού της αχρεωστήτως εισπραχθείσας εισφοράς - Κανονισμός (ΕΚ) 1392/2001 - Άρθρο 9 - Αγοραστής - Αθέτηση της υποχρέωσης εφαρμογής της συμπληρωματικής εισφοράς - Παραγωγοί - Αθέτηση της υποχρέωσης μηνιαίας καταβολής - Προστασία της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης)

(2019/C 383/15)

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Αιτούν δικαστήριο

Consiglio di Stato

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Caseificio Sociale San Rocco Soc. coop. arl, S.s. Franco e Maurizio Artuso, Claudio Matteazzi, Roberto Tellatin, Sebastiano Bolzon

κατά

Agenzia per le Erogazioni in Agricoltura (AGEA), Regione Veneto

Διατακτικό

1)

Το άρθρο 2 του κανονισμού (ΕΟΚ) 3950/92 του Συμβουλίου, της 28ης Δεκεμβρίου 1992, για τη θέσπιση συμπληρωματικής εισφοράς στον τομέα του γάλακτος και των γαλακτοκομικών προϊόντων, όπως τροποποιήθηκε με τον κανονισμό (ΕΚ) 1256/1999 του Συμβουλίου, της 17ης Μαΐου 1999, έχει την έννοια ότι η διαπίστωση ότι είναι αντίθετη προς την εν λόγω διάταξη η εθνική νομοθεσία που διέπει τον τρόπο με τον οποίο εισπράττει ο αγοραστής τη συμπληρωματική εισφορά από τους παραγωγούς δεν συνεπάγεται ότι οι παραγωγοί που υπόκεινται στη νομοθεσία αυτή δεν οφείλουν πλέον την εν λόγω εισφορά.

2)

Το άρθρο 2, παράγραφος 4, του κανονισμού 3950/92, όπως τροποποιήθηκε με τον κανονισμό 1256/1999, σε συνδυασμό με το άρθρο 9 του κανονισμού (ΕΚ) 1392/2001 της Επιτροπής, της 9ης Ιουλίου 2001, για λεπτομέρειες εφαρμογής του κανονισμού 3950/92, έχει την έννοια ότι αντιτίθεται σε εθνική ρύθμιση όπως η επίμαχη στην κύρια δίκη, η οποία προβλέπει ότι η επιστροφή του πλεονάσματος της συμπληρωματικής εισφοράς πρέπει να γίνεται κατά προτεραιότητα στους παραγωγούς οι οποίοι, κατ’ εφαρμογήν διατάξεως του εθνικού δικαίου αντίθετης προς το άρθρο 2, παράγραφος 2, του κανονισμού 3950/92, όπως τροποποιήθηκε με τον κανονισμό 1256/1999, τήρησαν την υποχρέωση μηνιαίας καταβολής.

3)

Η αρχή της προστασίας της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης έχει την έννοια ότι, σε περίπτωση όπως η επίμαχη στην κύρια δίκη, δεν αντιτίθεται στο να γίνει επανυπολογισμός του ποσού της συμπληρωματικής εισφοράς που οφείλεται από τους παραγωγούς οι οποίοι δεν είχαν τηρήσει την προβλεπόμενη από την ισχύουσα εθνική νομοθεσία υποχρέωση μηνιαίας καταβολής της εν λόγω εισφοράς.

(1)  ΕΕ C 142 της 23.04.2018.

11.11.2019   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 383/17

Απόφαση του Δικαστηρίου (έκτο τμήμα) της 12ης Σεπτεμβρίου 2019 [αίτηση του Landesverwaltungsgericht Steiermark (Αυστρία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] – Zoran Maksimovic (C-64/18), Humbert Jörg Köfler (C-140/18, C-146/18 και C-148/18), Wolfgang Leitner (C-140/18 και C-148/18), Joachim Schönbeck (C-140/18 και C-148/18), Wolfgang Semper (C-140/18 και C-148/18) κατά Bezirkshauptmannschaft Murtal

(Συνεκδικασθείσες υποθέσεις C-64/18, C-140/18, C-146/18 και C-148/18) (1)

(Προδικαστική παραπομπή - Άρθρο 56 ΣΛΕΕ - Ελεύθερη παροχή υπηρεσιών - Απόσπαση εργαζομένων - Διατήρηση και μετάφραση μισθολογικής καταστάσεως - Άδεια εργασίας - Κυρώσεις - Αναλογικότητα - Εκ των προτέρων καθορισμένο ελάχιστο ποσό προστίμων - Σώρευση - Απουσία ανωτάτου ορίου - Δικαστικά έξοδα - Στερητική της ελευθερίας ποινή που υποκαθιστά τη μη καταβληθείσα χρηματική ποινή)

(2019/C 383/16)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Landesverwaltungsgericht Steiermark

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Zoran Maksimovic (C-64/18), Humbert Jörg Köfler (C-140/18, C-146/18 και C-148/18), Wolfgang Leitner (C-140/18 και C-148/18), Joachim Schönbeck (C-140/18 και C-148/18), Wolfgang Semper (C-140/18 και C-148/18)

κατά

Bezirkshauptmannschaft Murtal

παρισταμένης της: Finanzpolizei

Διατακτικό

Το άρθρο 56 ΣΛΕΕ έχει την έννοια ότι αντιτίθεται σε εθνική ρύθμιση, όπως η επίμαχη στις υποθέσεις των κυρίων δικών, η οποία, σε περίπτωση μη τηρήσεως των υποχρεώσεων που απορρέουν από το εργατικό δίκαιο σχετικά με τη χορήγηση διοικητικής αδείας και τη διατήρηση των εγγράφων μισθοδοσίας, προβλέπει την επιβολή προστίμων:

—

τα οποία δεν μπορούν να είναι χαμηλότερα ενός ποσού εκ των προτέρων καθορισμένου·

—

τα οποία επιβάλλονται σωρευτικά ανά εργαζόμενο και χωρίς ανώτατο όριο·

—

στα οποία προστίθεται συμμετοχή στα δικαστικά έξοδα που αντιστοιχεί στο 20 % του ποσού των προστίμων σε περίπτωση απορρίψεως της προσφυγής που ασκείται κατά της αποφάσεως περί επιβολής τους, και

—

τα οποία μετατρέπονται σε στερητικές της ελευθερίας ποινές σε περίπτωση μη καταβολής τους.

(1)  ΕΕ C 259 της 23.07.2018.

11.11.2019   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 383/18

Απόφαση του Δικαστηρίου (πρώτο τμήμα) της 4ης Σεπτεμβρίου 2019 [αίτηση του Vestre Landsret (Δανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] – Skatteministeriet κατά KPC Herning

(Υπόθεση C-71/18) (1)

(Προδικαστική παραπομπή - Κοινό σύστημα φόρου προστιθέμενης αξίας (ΦΠΑ) - Οδηγία 2006/112/ΕΚ - Πώληση γηπέδου στο οποίο, κατά τον χρόνο της παραδόσεως, βρίσκεται κτίριο - Χαρακτηρισμός - Άρθρα 12 και 135 - Έννοια του «γηπέδου προς οικοδόμηση» - Έννοια του «κτιρίου» - Εκτίμηση της οικονομικής και εμπορικής πραγματικότητας - Αξιολόγηση αντικειμενικών στοιχείων - Πρόθεση των συμβαλλομένων μερών)

(2019/C 383/17)

Γλώσσα διαδικασίας: η δανική

Αιτούν δικαστήριο

Vestre Landsret

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Skatteministeriet

κατά

KPC Herning

Διατακτικό

Το άρθρο 12, παράγραφος 1, στοιχεία α' και β', και παράγραφοι 2 και 3, καθώς και το άρθρο 135, παράγραφος 1, στοιχεία ι' και ια', της οδηγίας 2006/112/ΕΚ του Συμβουλίου, της 28ης Νοεμβρίου 2006, σχετικά με το κοινό σύστημα φόρου προστιθέμενης αξίας, έχουν την έννοια ότι πράξη παραδόσεως γηπέδου στο οποίο, κατά τον χρόνο της παραδόσεως αυτής, υπάρχει ένα κτίριο δεν μπορεί να χαρακτηριστεί ως παράδοση «γηπέδου προς οικοδόμηση», όταν η πράξη αυτή είναι, από οικονομικής απόψεως, ανεξάρτητη από άλλες παροχές και δεν συνθέτει, μαζί με τις παροχές αυτές, μια ενιαία πράξη, ακόμη και στην περίπτωση που πρόθεση των συμβαλλομένων μερών ήταν να κατεδαφιστεί εξ ολοκλήρου ή μερικώς το κτίριο για να δημιουργηθεί χώρος για την ανέγερση νέου κτιρίου.

(1)  ΕΕ C 134 της 16.4.2018.

11.11.2019   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 383/18

Απόφαση του Δικαστηρίου (τμήμα μείζονος συνθέσεως) της 10ης Σεπτεμβρίου 2019 [αίτηση του High Court (Ιρλανδία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] – Nalini Chenchooliah κατά Minister for Justice and Equality

(Υπόθεση C-94/18) (1)

(Προδικαστική παραπομπή - Ιθαγένεια της Ένωσης - Άρθρο 21 ΣΛΕΕ - Δικαίωμα των πολιτών της Ένωσης και των μελών της οικογένειάς τους να κυκλοφορούν και να διαμένουν ελεύθερα στο έδαφος κράτους μέλους - Οδηγία 2004/38/ΕΚ - Άρθρο 3, παράγραφος 1, και άρθρα 15, 27, 28, 30 και 31 - Έννοια του όρου «δικαιούχος» - Υπήκοος τρίτου κράτους, σύζυγος πολίτη της Ένωσης ο οποίος άσκησε το δικαίωμά του ελεύθερης κυκλοφορίας - Επιστροφή του πολίτη της Ένωσης στο κράτος μέλος του οποίου έχει την ιθαγένεια και στο οποίο εκτίει στερητική της ελευθερίας ποινή - Απαιτήσεις τις οποίες η οδηγία 2004/38/ΕΚ επιβάλλει στο κράτος μέλος υποδοχής στο πλαίσιο της έκδοσης απόφασης περί απομάκρυνσης του εν λόγω υπηκόου τρίτου κράτους)

(2019/C 383/18)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Αιτούν δικαστήριο

High Court (Ιρλανδία)

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Nalini Chenchooliah

κατά

Minister for Justice and Equality

Διατακτικό

Το άρθρο 15 της οδηγίας 2004/38/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 29ης Απριλίου 2004, σχετικά με το δικαίωμα των πολιτών της Ένωσης και των μελών των οικογενειών τους να κυκλοφορούν και να διαμένουν ελεύθερα στην επικράτεια των κρατών μελών, για την τροποποίηση του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 1612/68 και την κατάργηση των οδηγιών 64/221/ΕΟΚ, 68/360/ΕΟΚ, 72/194/ΕΟΚ, 73/148/ΕΟΚ, 75/34/ΕΟΚ, 75/35/ΕΟΚ, 90/364/ΕΟΚ, 90/365/ΕΟΚ και 93/96/ΕΟΚ, πρέπει να ερμηνευθεί υπό την έννοια ότι εφαρμόζεται επί απόφασης περί απομάκρυνσης υπηκόου τρίτου κράτους για τον λόγο ότι αυτός δεν έχει πλέον δικαίωμα διαμονής βάσει της οδηγίας αυτής, σε περίπτωση όπως η επίμαχη στην κύρια δίκη, στην οποία ο ως άνω υπήκοος τέλεσε γάμο με πολίτη της Ένωσης σε χρονικό σημείο κατά το οποίο ο πολίτης της Ένωσης ασκούσε το δικαίωμά του ελεύθερης κυκλοφορίας μεταβαίνοντας και διαμένοντας μαζί με τον εν λόγω υπήκοο στο κράτος μέλος υποδοχής, ο δε πολίτης αυτός επέστρεψε, στη συνέχεια, στο κράτος μέλος του οποίου έχει την ιθαγένεια. Επομένως, οι σχετικές εγγυήσεις των άρθρων 30 και 31 της οδηγίας 2004/38 ισχύουν σε περίπτωση έκδοσης μιας τέτοιας απόφασης απομάκρυνσης, σε συνδυασμό με την οποία δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να επιβληθεί απαγόρευση εισόδου στην εθνική επικράτεια.

(1)  ΕΕ C 152 της 30.4.2018.

11.11.2019   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 383/19

Απόφαση του Δικαστηρίου (πέμπτο τμήμα) της 12ης Σεπτεμβρίου 2019 – Koton Mağazacilik Tekstil Sanayi ve Ticaret AȘ κατά Γραφείου Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO), Joaquín Nadal Esteban

(Υπόθεση C-104/18 P) (1)

(Αίτηση αναιρέσεως - Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Κανονισμός (ΕΚ) 207/2009 - Απόλυτοι λόγοι ακυρότητας - Άρθρο 52, παράγραφος 1, στοιχείο β' - Κακή πίστη κατά την κατάθεση της αιτήσεως καταχώρισης σήματος)

(2019/C 383/19)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: Koton Mağazacilik Tekstil Sanayi ve Ticaret AȘ (εκπρόσωποι: J. Güell Serra και E. Stoyanov Edissonov, abogados)

Αντίδικοι κατ’ αναίρεση: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO) (εκπρόσωπος: J.F. Crespo Carrillo), Joaquín Nadal Esteban (εκπρόσωπος: J. Donoso Romero, abogado)

Διατακτικό

Το Δικαστήριο αποφασίζει:

1)

Αναιρεί την απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης της 30ής Νοεμβρίου 2017, Koton Mağazacilik Tekstil Sanayi ve Ticaret κατά EUIPO – Nadal Esteban (STYLO & KOTON) (T-687/16, EU:T:2017:853).

2)

Ακυρώνει την απόφαση του δευτέρου τμήματος προσφυγών του Γραφείου Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO), της 14ης Ιουνίου 2016 (υπόθεση R 1779/2015-2).

3)

Απορρίπτει το αίτημα με το οποίο ζητείται από το Δικαστήριο να κηρύξει άκυρο το επίμαχο σήμα.

4)

Καταδικάζει τον Joaquín Nadal Esteban και το Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO), ισομερώς, στα δικαστικά έξοδα στα οποία υποβλήθηκε η Koton Mağazacilik Tekstil Sanayi ve Ticaret AȘ όσον αφορά τόσο την πρωτοβάθμια διαδικασία στην υπόθεση T-687/16 όσο και την αναιρετική διαδικασία.

(1)  ΕΕ C 152 της 30.04.2018.

11.11.2019   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 383/20

Απόφαση του Δικαστηρίου (τμήμα μείζονος συνθέσεως) της 10ης Σεπτεμβρίου 2019 – HTTS Hanseatic Trade Trust & Shipping GmbH κατά Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης, Ευρωπαϊκής Επιτροπής

(Υπόθεση C-123/18 P) (1)

(Αίτηση αναιρέσεως - Κοινή εξωτερική πολιτική και πολιτική ασφάλειας - Περιοριστικά μέτρα κατά της Ισλαμικής Δημοκρατίας του Ιράν - Αποκατάσταση της ζημίας που η αναιρεσείουσα υποστηρίζει ότι υπέστη λόγω της εγγραφής της επωνυμίας της στον κατάλογο των προσώπων και οντοτήτων επί των οποίων εφαρμόζεται η δέσμευση κεφαλαίων και οικονομικών πόρων - Αγωγή αποζημίωσης - Προϋποθέσεις της εξωσυμβατικής ευθύνης της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Έννοια της «κατάφωρης παράβασης κανόνα δικαίου της Ένωσης» - Εκτίμηση - Έννοια της «εταιρίας που τελεί υπό την κυριότητα ή τον έλεγχο άλλης οντότητας» - Υποχρέωση αιτιολόγησης)

(2019/C 383/20)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: HTTS Hanseatic Trade Trust & Shipping GmbH (εκπρόσωπος: M. Schlingmann, Rechtsanwalt)

Λοιποί διάδικοι στη διαδικασία: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωποι: J.-P. Hix και M. Bishop), Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: αρχικώς R. Tricot, M. Kellerbauer και C. Zadra, στη συνέχεια R. Tricot, C. Hödlmayr και C. Zadra)

Διατακτικό

Το Δικαστήριο αποφασίζει:

1)

Αναιρεί την απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης της 13ης Δεκεμβρίου 2017, HTTS κατά Συμβουλίου (T-692/15, EU:T:2017:890).

2)

Αναπέμπει την υπόθεση στο Γενικό Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

3)

Επιφυλάσσεται ως προς τα δικαστικά έξοδα.

(1)  ΕΕ C 161 της 07.05.2018.

11.11.2019   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 383/21

Απόφαση του Δικαστηρίου (πρώτο τμήμα) της 11ης Σεπτεμβρίου 2019 [αίτηση του Landgericht Bonn (Γερμανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] – Antonio Romano, Lidia Romano κατά DSL Bank – υποκατάστημα της DB Privat- und Firmenkundenbank AG, πρώην DSL Bank – λειτουργική μονάδα της Deutsche Postbank AG

(Υπόθεση C-143/18) (1)

(Προδικαστική παραπομπή - Προστασία των καταναλωτών - Οδηγία 2002/65/ΕΚ - Σύμβαση καταναλωτικής πίστεως συναφθείσα εξ αποστάσεως - Δικαίωμα υπαναχωρήσεως - Άσκηση του δικαιώματος υπαναχωρήσεως μετά την πλήρη εκτέλεση της συμβάσεως κατόπιν ρητής αιτήσεως του καταναλωτή - Ανακοίνωση στον καταναλωτή των πληροφοριών σχετικά με το δικαίωμα υπαναχωρήσεως)

(2019/C 383/21)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Landgericht Bonn

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Antonio Romano, Lidia Romano

κατά

DSL Bank – υποκατάστημα της DB Privat- und Firmenkundenbank AG, πρώην DSL Bank – λειτουργική μονάδα της Deutsche Postbank AG

Διατακτικό

1)

Το άρθρο 6, παράγραφος 2, στοιχείο γ', της οδηγίας 2002/65/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 23ης Σεπτεμβρίου 2002, σχετικά με την εξ αποστάσεως εμπορία χρηματοοικονομικών υπηρεσιών προς τους καταναλωτές και την τροποποίηση των οδηγιών 90/619/ΕΟΚ του Συμβουλίου, 97/7/ΕΚ και 98/27/ΕΚ, σε συνδυασμό με το άρθρο 1, παράγραφος 1, και υπό το πρίσμα της αιτιολογικής σκέψεως 13 της οδηγίας αυτής, έχει την έννοια ότι αντιτίθεται σε εθνική ρύθμιση, όπως αυτή έχει ερμηνευθεί από την εθνική νομολογία, η οποία δεν αποκλείει το δικαίωμα υπαναχωρήσεως του καταναλωτή από σύμβαση για την παροχή χρηματοοικονομικής υπηρεσίας συναφθείσα εξ αποστάσεως μεταξύ επιχειρηματία και καταναλωτή, στην περίπτωση που η σύμβαση αυτή έχει εκτελεστεί πλήρως και από τα δύο συμβαλλόμενα μέρη κατόπιν ρητής αιτήσεως του καταναλωτή, πριν ο τελευταίος ασκήσει το δικαίωμά του υπαναχωρήσεως. Στο αιτούν δικαστήριο εναπόκειται να λάβει υπόψη το σύνολο του εσωτερικού δικαίου και να εφαρμόσει τις αναγνωρισμένες από το δίκαιο αυτό μεθόδους ερμηνείας, προκειμένου να καταλήξει σε λύση σύμφωνη με τη διάταξη αυτή, τροποποιώντας, εν ανάγκη, την πάγια εθνική νομολογία, εάν αυτή στηρίζεται σε ερμηνεία του εθνικού δικαίου η οποία δεν είναι σύμφωνη με την εν λόγω διάταξη.

2)

Το άρθρο 5, παράγραφος 1, της οδηγίας 2002/65, σε συνδυασμό με το άρθρο 3, παράγραφος 1, σημείο 3, στοιχείο α', και το άρθρο 6, παράγραφος 2, στοιχείο γ', της οδηγίας αυτής, έχει την έννοια ότι ο επιχειρηματίας που συνάπτει εξ αποστάσεως σύμβαση με καταναλωτή για την παροχή χρηματοοικονομικής υπηρεσίας δεν παραβαίνει την υποχρέωσή του να ενημερώσει τον καταναλωτή σχετικά με την ύπαρξη δικαιώματος υπαναχωρήσεως, κατά τρόπο σαφή και κατανοητό για τον μέσο καταναλωτή που έχει τη συνήθη πληροφόρηση και είναι ευλόγως προσεκτικός και ενημερωμένος, σύμφωνα με τις επιταγές του δικαίου της Ένωσης, πριν ο καταναλωτής αυτός δεσμευτεί από σύμβαση εξ αποστάσεως ή προσφορά, σε περίπτωση που ο επιχειρηματίας αυτός ενημερώνει τον καταναλωτή ότι δεν υφίσταται δικαίωμα υπαναχωρήσεως όταν η σύμβαση έχει εκτελεστεί πλήρως και από τα δύο συμβαλλόμενα μέρη κατόπιν ρητής αιτήσεως του καταναλωτή, πριν ο τελευταίος ασκήσει το δικαίωμά του υπαναχωρήσεως, ακόμη κι αν η πληροφορία αυτή δεν συνάδει προς την εθνική ρύθμιση, όπως αυτή έχει ερμηνευθεί από την εθνική νομολογία, η οποία προβλέπει ότι, σε μια τέτοια περίπτωση, υφίσταται δικαίωμα υπαναχωρήσεως.

(1)  ΕΕ C 182 της 28.5.2018.

11.11.2019   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 383/22

Απόφαση του Δικαστηρίου (δεύτερο τμήμα) της 5ης Σεπτεμβρίου 2019 [αίτηση του Conseil d’ État (Γαλλία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] – Regards Photographiques SARL κατά Ministre de l’Action et des Comptes publics

(Υπόθεση C-145/18) (1)

(Προδικαστική παραπομπή - Κοινό σύστημα φόρου προστιθέμενης αξίας (ΦΠΑ) - Οδηγία 2006/112/ΕΚ - Άρθρο 103, παράγραφος 2, στοιχείο α' - Άρθρο 311, παράγραφος 1, σημείο 2 - Παράρτημα ΙΧ, μέρος Α, σημείο 7 - Μειωμένος συντελεστής ΦΠΑ - Αντικείμενα καλλιτεχνικής αξίας - Έννοια - Φωτογραφίες που ελήφθησαν από τον καλλιτέχνη, οι οποίες εκτυπώθηκαν από τον ίδιο ή υπό την εποπτεία του σε τριάντα το πολύ υπογεγραμμένα και αριθμημένα αντίτυπα - Εθνική ρύθμιση που περιορίζει την εφαρμογή του μειωμένου συντελεστή ΦΠΑ μόνο στις φωτογραφίες που έχουν καλλιτεχνικό χαρακτήρα)

(2019/C 383/22)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Αιτούν δικαστήριο

Conseil d’État

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Regards Photographiques SARL

κατά

Ministre de l’Action et des Comptes publics

Διατακτικό

1)

Προκειμένου να θεωρούνται ως αντικείμενα καλλιτεχνικής αξίας τα οποία μπορούν να απολαύουν του μειωμένου συντελεστή φόρου προστιθέμενης αξίας (ΦΠΑ), δυνάμει του άρθρου 103, παράγραφοι 1 και 2, στοιχείο α', της οδηγίας 2006/112/ΕΚ του Συμβουλίου, της 28ης Νοεμβρίου 2006, σχετικά με το κοινό σύστημα φόρου προστιθέμενης αξίας, σε συνδυασμό με το άρθρο 311, παράγραφος 1, σημείο 2, της εν λόγω οδηγίας καθώς και με το παράρτημα IX, μέρος A, σημείο 7, της εν λόγω οδηγίας, οι φωτογραφίες πρέπει να πληρούν τα κατά το εν λόγω σημείο 7 κριτήρια, δηλαδή πρέπει να έχουν ληφθεί από τον δημιουργό τους και να έχουν εκτυπωθεί από τον ίδιο ή υπό την εποπτεία του σε τριάντα το πολύ αντίτυπα, τα οποία έχουν υπογραφεί και έχουν αριθμηθεί, αποκλειομένου κάθε άλλου κριτηρίου, ιδίως δε της εκτιμήσεως, από την αρμόδια εθνική φορολογική αρχή, του καλλιτεχνικού χαρακτήρα των εν λόγω φωτογραφιών.

2)

Το άρθρο 103, παράγραφοι 1 και 2, στοιχείο α', της οδηγίας 2006/112, σε συνδυασμό με το άρθρο 311, παράγραφος 1, σημείο 2, της εν λόγω οδηγίας καθώς και με το παράρτημα IX, μέρος A, σημείο 7, της εν λόγω οδηγίας, έχει την έννοια ότι αντιτίθεται σε εθνική ρύθμιση, όπως η επίμαχη στην υπόθεση της κύριας δίκης, η οποία περιορίζει την εφαρμογή του μειωμένου συντελεστή ΦΠΑ μόνο στις φωτογραφίες που έχουν καλλιτεχνικό χαρακτήρα, στο μέτρο που η ύπαρξη του καλλιτεχνικού χαρακτήρα εξαρτάται από εκτίμηση της αρμόδιας εθνικής φορολογικής αρχής η οποία δεν ασκείται εντός των ορίων ορισμένων αντικειμενικών, σαφών και ακριβών κριτηρίων προβλεπόμενων από την εν λόγω εθνική ρύθμιση, τα οποία να παρέχουν τη δυνατότητα να προσδιορισθούν με ακρίβεια οι φωτογραφίες για τις οποίες προβλέπεται από την εν λόγω ρύθμιση η εφαρμογή του ως άνω μειωμένου συντελεστή, κατά τρόπον ώστε να αποφεύγεται το ενδεχόμενο να θιγεί η αρχή της φορολογικής ουδετερότητας.

(1)  ΕΕ C 161 της 7.5.2018.

11.11.2019   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 383/23

Απόφαση του Δικαστηρίου (πέμπτο τμήμα) της 5ης Σεπτεμβρίου 2019 [αίτηση του Court of Appeal (Ηνωμένο Βασίλειο) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] – AMS Neve Ltd, Barnett Waddingham Trustees, Mark Crabtree κατά Heritage Audio SL, Pedro Rodríguez Arribas

(Υπόθεση C-172/18) (1)

(Προδικαστική παραπομπή - Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Κανονισμός (ΕΚ) 207/2009 - Άρθρο 97, παράγραφος 5 - Διεθνής δικαιοδοσία - Αγωγή λόγω παραποιήσεως/απομιμήσεως - Διεθνής δικαιοδοσία των δικαστηρίων του κράτους μέλους εντός του οποίου «διαπράχθηκε η παραποίηση/απομίμηση» - Διαφήμιση και προσφορά προς πώληση αναρτώμενες σε ιστότοπο και σε μέσα κοινωνικής δικτυώσεως)

(2019/C 383/23)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Αιτούν δικαστήριο

Court of Appeal

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

AMS Neve Ltd, Barnett Waddingham Trustees, Mark Crabtree

κατά

Heritage Audio SL, Pedro Rodríguez Arribas

Διατακτικό

Το άρθρο 97, παράγραφος 5, του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009 του Συμβουλίου, της 26ης Φεβρουαρίου 2009, για το σήμα [της Ευρωπαϊκής Ένωσης], έχει την έννοια ότι ο δικαιούχος σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης που φρονεί ότι ζημιώνεται από την άνευ συγκαταθέσεώς του χρήση, εκ μέρους τρίτου, σημείου πανομοιότυπου με το σήμα αυτό σε διαδικτυακώς αναρτώμενες διαφημίσεις και προσφορές προς πώληση προϊόντων πανομοιότυπων ή παρόμοιων εκείνων για τα οποία καταχωρίσθηκε το εν λόγω σήμα δύναται να ασκήσει αγωγή λόγω παραποιήσεως/απομιμήσεως κατά του τρίτου αυτού ενώπιον δικαστηρίου σημάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης του κράτους μέλους εντός του οποίου ευρίσκονται καταναλωτές ή επαγγελματίες στους οποίους απευθύνονται οι διαφημίσεις ή οι προσφορές προς πώληση, ανεξαρτήτως του ότι ο εν λόγω τρίτος έλαβε τις αποφάσεις και τα μέτρα για την ηλεκτρονική ανάρτηση αυτή εντός άλλου κράτους μέλους.

(1)  ΕΕ C 190 της 4.6.2018.

11.11.2019   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 383/23

Απόφαση του Δικαστηρίου (ένατο τμήμα) της 12ης Σεπτεμβρίου 2019 [αιτήσεις του Consiglio di Stato (Ιταλία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] – Pollo del Campo S.c.a., Avi Coop Società Cooperativa Agricola (C-199/18), C.A.F.A.R. – Società Agricola Cooperativa, Società Agricola Guidi di Roncofreddo di Guidi Giancarlo e Nicolini Fausta (C-200/18) κατά Regione Emilia-Romagna, Azienda Unità Sanitaria Locale 104 di Modena, A.U.S.L. Romagna (C-199/18 και C-200/18) και SAIGI Società Cooperativa Agricola a r.l., MA.GE.MA. Società Agricola Cooperativa κατά Regione Emilia-Romagna, A.U.S.L. Romagna (C-343/18)

(Συνεκδικασθείσες υποθέσεις C-199/18, C-200/18 και C-343/18) (1)

(Προδικαστική παραπομπή - Προσέγγιση των νομοθεσιών - Κανονισμός (ΕΚ) 882/2004 - Άρθρο 27 - Επίσημοι έλεγχοι των ζωοτροφών και των τροφίμων - Χρηματοδότηση - Τέλη ή επιβαρύνσεις που οφείλονται για τους επισήμους ελέγχους - Δυνατότητα των κρατών μελών να απαλλάσσουν ορισμένες κατηγορίες επιχειρηματιών - Κατώτατα τέλη)

(2019/C 383/24)

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Αιτούν δικαστήριο

Consiglio di Stato

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Pollo del Campo S.c.a., Avi Coop Società Cooperativa Agricola (C-199/18), C.A.F.A.R. – Società Agricola Cooperativa, Società Agricola Guidi di Roncofreddo di Guidi Giancarlo e Nicolini Fausta (C-200/18) και SAIGI Società Cooperativa Agricola a r.l., MA.GE.MA. Società Agricola Cooperativa (C-343/18)

κατά

Regione Emilia-Romagna, Azienda Unità Sanitaria Locale 104 di Modena, A.U.S.L. Romagna (C-199/18 και C-200/18) και Regione Emilia-Romagna, A.U.S.L. Romagna (C-343/18)

Διατακτικό

1)

Το άρθρο 27 του κανονισμού (ΕΚ) 882/2004 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 29ης Απριλίου 2004, για τη διενέργεια επισήμων ελέγχων της συμμόρφωσης προς τη νομοθεσία περί ζωοτροφών και τροφίμων και προς τους κανόνες για την υγεία και την καλή διαβίωση των ζώων, έχει την έννοια ότι προβλέπει υποχρέωση των κρατών μελών να επιβάλλουν, για τους επισήμους ελέγχους που αφορούν τις δραστηριότητες που απαριθμούνται στο παράρτημα IV, τμήμα A, και στο παράρτημα V, τμήμα A, του κανονισμού αυτού, την καταβολή τελών και στους υπεύθυνους επιχειρήσεων τροφίμων και επιχειρήσεων ζωοτροφών που ασκούν τις δραστηριότητες σφαγής και τεμαχισμού κρέατος επικουρικώς προς την κύρια δραστηριότητά τους εκτροφής.

2)

Το άρθρο 27 του κανονισμού 882/2004 έχει την έννοια ότι δεν επιτρέπει σε κράτος μέλος να επιβάλλει τέλη χαμηλότερα από τα κατώτατα ποσά που προβλέπονται στο παράρτημα IV, τμήμα Β, και στο παράρτημα V, τμήμα Β, του κανονισμού 882/2004.

(1)  ΕΕ C 240 της 9.7.2018.

ΕΕ C 268 της 30.7.2018.

11.11.2019   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 383/24

Απόφαση του Δικαστηρίου (ένατο τμήμα) της 5ης Σεπτεμβρίου 2019 – Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά Πορτογαλικής Δημοκρατίας

(Υπόθεση C-290/18) (1)

(Παράβαση κράτους μέλους - Περιβάλλον - Οδηγία 92/43/ΕΟΚ - Άγρια πανίδα και χλωρίδα - Διατήρηση των φυσικών οικοτόπων, καθώς και της άγριας πανίδας και χλωρίδας - Άρθρο 4, παράγραφος 4 - Παραρτήματα I και II - Τόποι κοινοτικής σημασίας - Μη χαρακτηρισμός - Ειδικές ζώνες διατήρησης - Αναγκαία μέτρα - Μη λήψη)

(2019/C 383/25)

Γλώσσα διαδικασίας: η πορτογαλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: P. Costa de Oliveira και C. Hermes)

Καθής: Πορτογαλική Δημοκρατία (εκπρόσωποι: L. Inez Fernandes, M. Figueiredo, J. Reis Silva, H. Almeida, A. Pimenta και P. Barros da Costa)

Διατακτικό

Το Δικαστήριο αποφασίζει:

1)

Η Πορτογαλική Δημοκρατία, παραλείποντας να χαρακτηρίσει ως ειδικές ζώνες διατήρησης 61 τόπους κοινοτικής σημασίας, οι οποίοι περιλήφθηκαν από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή στην απόφαση 2004/813/ΕΚ της Επιτροπής, της 7ης Δεκεμβρίου 2004, με την οποία θεσπίζεται ο κατάλογος των τόπων κοινοτικής σημασίας για την ατλαντική βιογεωγραφική περιοχή, κατ’ εφαρμογή της οδηγίας 92/43/ΕΟΚ του Συμβουλίου, καθώς και στην απόφαση 2006/613/ΕΚ της Επιτροπής, της 19ης Ιουλίου 2006, σχετικά με την έγκριση, σύμφωνα με την οδηγία 92/43/ΕΟΚ του Συμβουλίου, του καταλόγου των τόπων κοινοτικής σημασίας για τη μεσογειακή βιογεωγραφική περιοχή, το ταχύτερο δυνατόν και το αργότερο μέσα σε μια εξαετία από την έκδοση των αποφάσεων αυτών και παραλείποντας να λάβει τα αναγκαία μέτρα διατήρησης που ανταποκρίνονται στις οικολογικές απαιτήσεις των τύπων φυσικών οικοτόπων του παραρτήματος I της οδηγίας 92/43/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 21ης Μαΐου 1992, για τη διατήρηση των φυσικών οικοτόπων, καθώς και της άγριας πανίδας και χλωρίδας, και των ειδών του παραρτήματος II της οδηγίας αυτής, τα οποία απαντούν σε αυτούς τους τόπους κοινοτικής σημασίας, παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει δυνάμει του άρθρου 4, παράγραφος 4, και του άρθρου 6, παράγραφος 1, της εν λόγω οδηγίας.

2)

Καταδικάζει την Πορτογαλική Δημοκρατία στα δικαστικά έξοδα.

(1)  EE C 249 της 16.7.2018.

11.11.2019   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 383/25

Απόφαση του Δικαστηρίου (έκτο τμήμα) της 5ης Σεπτεμβρίου 2019 [αίτηση του Krajský súd v Prešove (Σλοβακία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] – ΤΕ κατά Pohotovosť s. r. o.

(Υπόθεση C-331/18) (1)

(Προδικαστική παραπομπή - Οδηγία 2008/48/ΕΚ - Προστασία των καταναλωτών - Καταναλωτική πίστη - Άρθρο 10, παράγραφος 2, στοιχεία η' και θ', και παράγραφος 3 - Πληροφορίες που πρέπει να αναγράφονται στη σύμβαση - Εθνική νομοθεσία η οποία προβλέπει την υποχρέωση να προσδιορίζεται για κάθε καταβολή ο επιμερισμός μεταξύ της αποπληρωμής του κεφαλαίου, των τόκων και των εξόδων)

(2019/C 383/26)

Γλώσσα διαδικασίας: η σλοβακική

Αιτούν δικαστήριο

Krajský súd v Prešove

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

ΤΕ

κατά

Pohotovosť s. r. o.

Διατακτικό

1)

Το άρθρο 10, παράγραφος 2, στοιχεία η' έως ι', της οδηγίας 2008/48/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 23ης Απριλίου 2008, για τις συμβάσεις καταναλωτικής πίστης και την κατάργηση της οδηγίας 87/102/ΕΟΚ του Συμβουλίου, σε συνδυασμό με το άρθρο 22, παράγραφος 1, της οδηγίας αυτής, έχει την έννοια ότι αντιτίθεται σε εθνική ρύθμιση, όπως η επίμαχη στην κύρια δίκη, σύμφωνα με την οποία η σύμβαση πίστωσης πρέπει να προσδιορίζει τον επιμερισμό κάθε περιοδικής εξόφλησης μεταξύ, κατά περίπτωση, της απόσβεσης του κεφαλαίου, των τόκων και των λοιπών εξόδων.

2)

Το άρθρο 10, παράγραφος 2, και το άρθρο 22, παράγραφος 1, της οδηγίας 2008/48, όπως ερμηνεύθηκαν με την απόφαση της 9ης Νοεμβρίου 2016, Home Credit Slovakia (C-42/15, EU:C:2016:842), εφαρμόζονται σε σύμβαση πίστωσης, όπως η επίμαχη στην κύρια δίκη, η οποία συνήφθη πριν από την έκδοση της αποφάσεως αυτής και πριν από την τροποποίηση της εθνικής ρύθμισης που έλαβε χώρα προς συμμόρφωση με την ερμηνεία η οποία έγινε δεκτή στην εν λόγω απόφαση.

(1)  ΕΕ C 294 της 20.8.2018.

11.11.2019   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 383/26

Απόφαση του Δικαστηρίου (δέκατο τμήμα) της 5ης Σεπτεμβρίου 2019 [αίτηση του Consiglio di Stato (Ιταλία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] – Lombardi Srl κατά Comune di Auletta, Delta Lavori SpA, Msm Ingegneria Srl

(Υπόθεση C-333/18) (1)

(Προδικαστική παραπομπή - Διαδικασίες προσφυγής στον τομέα της συνάψεως συμβάσεων κρατικών προμηθειών και δημοσίων έργων - Οδηγία 89/665/ΕΟΚ - Προσφυγή ακυρώσεως αποφάσεως περί αναθέσεως της εκτελέσεως δημοσίας συμβάσεως ασκηθείσα από υποψήφιο του οποίου η προσφορά δεν επελέγη - Αντίθετη προσφυγή του αναδόχου - Παραδεκτό της κύριας προσφυγής σε περίπτωση κατά την οποία η αντίθετη προσφυγή κριθεί βάσιμη)

(2019/C 383/27)

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Αιτούν δικαστήριο

Consiglio di Stato

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Lombardi Srl

κατά

Comune di Auletta, Delta Lavori SpA, Msm Ingegneria Srl

παρισταμένης της

Robertazzi Costruzioni Srl

Διατακτικό

Κατ’ ορθή εφαρμογή του άρθρου 1, παράγραφος 1, τρίτο εδάφιο, και παράγραφος 3, της οδηγίας 89/665/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 21ης Δεκεμβρίου 1989, για τον συντονισμό των νομοθετικών, κανονιστικών και διοικητικών διατάξεων περί εφαρμογής των διαδικασιών προσφυγής στον τομέα της συνάψεως συμβάσεων κρατικών προμηθειών και δημοσίων έργων, όπως έχει τροποποιηθεί με την οδηγία 2007/66/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 11ης Δεκεμβρίου 2007, κύρια προσφυγή ασκηθείσα από υποψήφιο ο οποίος έχει συμφέρον να του ανατεθεί η εκτέλεση συγκεκριμένης συμβάσεως και ο οποίος ζημιώθηκε ή ενδέχεται να ζημιωθεί λόγω προβαλλομένης παραβάσεως του δικαίου της Ένωσης περί δημοσίων συμβάσεων ή των κανόνων περί μεταφοράς σε εσωτερική έννομη τάξη του εν λόγω δικαίου, με αίτημα τον αποκλεισμό άλλου υποψηφίου, δεν επιτρέπεται να κριθεί απαράδεκτη κατ’ εφαρμογήν εθνικών δικονομικών κανόνων ή σχετικών νομολογιακών πρακτικών, περί εκδικάσεως προσφυγών με τις οποίες ο ένας υποψήφιος ζητεί τον αποκλεισμό του άλλου και αντιστρόφως, ανεξαρτήτως του αριθμού των συμμετεχόντων στη διαδικασία του διαγωνισμού και εκείνων που άσκησαν προσφυγές.

(1)  ΕΕ C 285 της 13.8.2018.

11.11.2019   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 383/26

Απόφαση του Δικαστηρίου (πρώτο τμήμα) της 4ης Σεπτεμβρίου 2019 [αίτηση του Tribunale di Milano (Ιταλία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] – Avv. Alessandro Salvoni κατά Anna Maria Fiermonte

(Υπόθεση C-347/18) (1)

(Προδικαστική παραπομπή - Δικαστική συνεργασία σε αστικές υποθέσεις - Κανονισμός (ΕΕ) 1215/2012 - Άρθρο 53 - Βεβαίωση του παραρτήματος 1, σχετικά με απόφαση εκδοθείσα επί αστικής ή εμπορικής υποθέσεως - Εξουσίες του δικαστηρίου προελεύσεως - Αυτεπάγγελτος έλεγχος ενδεχόμενης παραβάσεως των κανόνων διεθνούς δικαιοδοσίας επί συμβάσεων καταναλωτών)

(2019/C 383/28)

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Αιτούν δικαστήριο

Tribunale di Milano

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Avv. Alessandro Salvoni

κατά

Anna Maria Fiermonte

Διατακτικό

Το άρθρο 53 του κανονισμού (ΕΕ) 1215/2012 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 12ης Δεκεμβρίου 2012, για τη διεθνή δικαιοδοσία, την αναγνώριση και την εκτέλεση αποφάσεων σε αστικές και εμπορικές υποθέσεις, όπως τροποποιήθηκε με τον κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμό (ΕΕ) 2015/281 της Επιτροπής, της 26ης Νοεμβρίου 2014, ερμηνευόμενο σε συνδυασμό με το άρθρο 47 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, έχει την έννοια ότι δεν επιτρέπει στο δικαστήριο προελεύσεως που έχει επιληφθεί της αιτήσεως για την έκδοση της βεβαιώσεως του εν λόγω άρθρου 53, όσον αφορά απόφαση έχουσα ισχύ δεδικασμένου, να ελέγξει αυτεπαγγέλτως αν υπήρξε παράβαση των διατάξεων του κεφαλαίου II, τμήμα 4, του κανονισμού αυτού, προκειμένου να ενημερώσει τον καταναλωτή για την ενδεχομένως διαπιστωθείσα παράβαση και να του παράσχει τη δυνατότητα να εκτιμήσει μετά λόγου γνώσεως αν θα ασκήσει το ένδικο βοήθημα το οποίο προβλέπει το άρθρο 45 του εν λόγω κανονισμού.

(1)  ΕΕ C 285 της 13.8.2018.

11.11.2019   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 383/27

Απόφαση του Δικαστηρίου (δεύτερο τμήμα) της 5ης Σεπτεμβρίου 2019 [αίτηση του Spetsializiran nakazatelen sad (Βουλγαρία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] – Ποινική διαδικασία κατά AH, PB, CX, KM, PH

(Υπόθεση C-377/18) (1)

(Προδικαστική παραπομπή - Δικαστική συνεργασία σε ποινικές υποθέσεις - Οδηγία (ΕΕ) 2016/343 - Άρθρο 4, παράγραφος 1 - Τεκμήριο αθωότητας - Δημόσιες αναφορές στην ενοχή προσώπου - Συμφωνία συναφθείσα μεταξύ εισαγγελέα και δράστη αξιόποινης πράξης - Εθνική νομολογία προβλέπουσα την ταυτοποίηση των κατηγορουμένων που δεν συνήψαν τέτοια συμφωνία - Χάρτης των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων - Άρθρο 48)

(2019/C 383/29)

Γλώσσα διαδικασίας: η βουλγαρική

Αιτούν δικαστήριο

Spetsializiran nakazatelen sad

Ποινική διαδικασία ενώπιον του αιτούντος δικαστηρίου κατά

AH, PB, CX, KM, PH.

Διατακτικό

Το άρθρο 4, παράγραφος 1, της οδηγίας (ΕΕ) 2016/343 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 9ης Μαρτίου 2016, για την ενίσχυση ορισμένων πτυχών του τεκμηρίου αθωότητας και του δικαιώματος παράστασης του κατηγορουμένου στη δίκη του στο πλαίσιο ποινικής διαδικασίας, έχει την έννοια ότι δεν αντιτίθεται στο να μνημονεύονται ρητώς, σε συμφωνία με την οποία ένας κατηγορούμενος ομολογεί την ενοχή του με αντάλλαγμα τη μείωση της ποινής και η οποία πρέπει να εγκριθεί από εθνικό δικαστήριο, ως συναυτουργοί της αξιόποινης πράξεως όχι μόνον ο κατηγορούμενος αυτός, αλλά και άλλοι κατηγορούμενοι, οι οποίοι δεν έχουν ομολογήσει την ενοχή τους και διώκονται στο πλαίσιο αυτοτελούς ποινικής διαδικασίας, υπό την προϋπόθεση, αφενός, ότι η σχετική μνεία είναι απαραίτητη για τον χαρακτηρισμό της νομικής ευθύνης του κατηγορουμένου που συνήψε την ως άνω συμφωνία και, αφετέρου, ότι στην ίδια αυτή συμφωνία εκτίθεται σαφώς ότι οι άλλοι κατηγορούμενοι διώκονται στο πλαίσιο αυτοτελούς ποινικής διαδικασίας και ότι η ενοχή τους δεν έχει αποδειχθεί κατά νόμο.

(1)  ΕΕ C 294 της 20.8.2018.

11.11.2019   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 383/28

Απόφαση του Δικαστηρίου (πρώτο τμήμα) της 11ης Σεπτεμβρίου 2019 [αίτηση του Sąd Rejonowy Lublin-Wschód w Lublinie z siedzibą w Świdniku - (Πολωνία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] – Lexitor Sp. z o.o κατά Spółdzielcza Kasa Oszczędnościowo - Kredytowa im. Franciszka Stefczyka, Santander Consumer Bank S.A., mBank S.A.

(Υπόθεση C-383/18) (1)

(Προδικαστική παραπομπή - Προστασία των καταναλωτών - Συμβάσεις καταναλωτικής πίστεως - Οδηγία 2008/48/ΕΕ - Άρθρο 16, παράγραφος 1 - Πρόωρη εξόφληση - Δικαίωμα του καταναλωτή σε μείωση του συνολικού κόστους της πιστώσεως η οποία αντιστοιχεί στους τόκους και επιβαρύνσεις που οφείλονται για το εναπομένον χρονικό διάστημα ισχύος της συμβάσεως)

(2019/C 383/30)

Γλώσσα διαδικασίας: η πολωνική

Αιτούν δικαστήριο

Sąd Rejonowy Lublin-Wschód w Lublinie z siedzibą w Świdniku

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Lexitor Sp. z o.o

κατά

Spółdzielcza Kasa Oszczędnościowo - Kredytowa im. Franciszka Stefczyka, Santander Consumer Bank S.A., mBank S.A.

Διατακτικό

Το άρθρο 16, παράγραφος 1, της οδηγίας 2008/48/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 23ης Απριλίου 2008, για τις συμβάσεις καταναλωτικής πίστης και την κατάργηση της οδηγίας 87/102/ΕΟΚ του Συμβουλίου, έχει την έννοια ότι το δικαίωμα του καταναλωτή σε μείωση του συνολικού κόστους της πιστώσεως σε περίπτωση πρόωρης εξοφλήσεώς της περιλαμβάνει άπαντα τα έξοδα των οποίων η καταβολή επιβλήθηκε στον καταναλωτή.

(1)  ΕΕ C 294 du 20.08.2018.

11.11.2019   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 383/29

Απόφαση του Δικαστηρίου (πρώτο τμήμα) της 11ης Σεπτεμβρίου 2019 [αίτηση του Juzgado de lo Social no 3 de Barcelona (Ισπανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] – DW κατά Nobel Plastiques Ibérica SA

(Υπόθεση C-397/18) (1)

(Προδικαστική παραπομπή - Κοινωνική πολιτική - Οδηγία 2000/78/ΕΚ - Ίση μεταχείριση στην απασχόληση και την εργασία - Άρθρο 2, παράγραφος 2, στοιχείο β', σημείο ii, και άρθρο 5 - Απαγόρευση διακρίσεων λόγω ειδικών αναγκών - Εργαζόμενος ο οποίος είναι ιδιαιτέρως ευαίσθητος στους επαγγελματικούς κινδύνους, κατά την έννοια του εθνικού δικαίου - Ύπαρξη «ειδικών αναγκών» - Απόλυση για αντικειμενικούς λόγους βάσει των κριτηρίων της παραγωγικότητας, της ικανότητας άσκησης πολλαπλών καθηκόντων στο πλαίσιο των θέσεων εργασίας της επιχείρησης καθώς και του απουσιασμού - Μειονεκτική μεταχείριση των προσώπων με ειδικές ανάγκες - Έμμεση διάκριση - Εύλογες προσαρμογές - Άτομο που δεν είναι κατάλληλο, ικανό και πρόθυμο να εκτελεί τα βασικά καθήκοντα της οικείας θέσης απασχόλησης)

(2019/C 383/31)

Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική

Αιτούν δικαστήριο

Juzgado de lo Social no 3 de Barcelona

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

DW

κατά

Nobel Plastiques Ibérica SA

παρισταμένων των: Fondo de Garantía Salarial (Fogasa), Ministerio Fiscal

Διατακτικό

1)

Η οδηγία 2000/78/ΕΚ του Συμβουλίου, της 27ης Νοεμβρίου 2000, για τη διαμόρφωση γενικού πλαισίου για την ίση μεταχείριση στην απασχόληση και την εργασία, πρέπει να ερμηνευθεί υπό την έννοια ότι η κατάσταση της υγείας εργαζομένου ο οποίος αναγνωρίζεται ως ιδιαιτέρως ευαίσθητος στους επαγγελματικούς κινδύνους, κατά την έννοια του εθνικού δικαίου, η οποία δεν του επιτρέπει να απασχοληθεί σε ορισμένες θέσεις εργασίας διότι τούτο θα συνεπαγόταν κίνδυνο για τη δική του υγεία ή για άλλα πρόσωπα, εμπίπτει στην κατά την ως άνω οδηγία έννοια των «ειδικών αναγκών» μόνο σε περίπτωση που η κατάσταση αυτή προκαλεί περιορισμό της ικανότητας οφειλόμενο ιδίως σε χρόνιες σωματικές, διανοητικές ή ψυχικές παθήσεις, ο οποίος, σε συνδυασμό με διάφορα εμπόδια, μπορεί να δυσχεραίνει την πλήρη και αποτελεσματική συμμετοχή του ενδιαφερομένου στον επαγγελματικό βίο σε ισότιμη βάση με τους υπόλοιπους εργαζομένους. Στο αιτούν δικαστήριο εναπόκειται να εξακριβώσει αν, στην υπόθεση της κύριας δίκης, οι προϋποθέσεις αυτές πληρούνται.

2)

Το άρθρο 2, παράγραφος 2, στοιχείο β', σημείο ii, της οδηγίας 2000/78 πρέπει να ερμηνευθεί υπό την έννοια ότι η απόλυση για «αντικειμενικούς λόγους» εργαζομένου με ειδικές ανάγκες με το αιτιολογικό ότι ο εργαζόμενος αυτός πληροί τα κριτήρια επιλογής τα οποία λαμβάνει υπόψη ο εργοδότης για τον καθορισμό των απολυομένων, ήτοι παραγωγικότητα χαμηλότερη από ορισμένο ποσοστό, μειωμένη ικανότητα άσκησης πολλαπλών καθηκόντων στο πλαίσιο των θέσεων εργασίας της επιχείρησης καθώς και υψηλό ποσοστό απουσιών, συνιστά έμμεση διάκριση λόγω ειδικών αναγκών, κατά την έννοια της διατάξεως αυτής, εκτός εάν ο εργοδότης έχει προηγουμένως προβεί, όσον αφορά τον εργαζόμενο αυτό, σε εύλογες προσαρμογές, κατά την έννοια του άρθρου 5 της εν λόγω οδηγίας, για να εξασφαλιστεί η τήρηση της αρχής της ίσης μεταχείρισης έναντι προσώπων με ειδικές ανάγκες, πράγμα το οποίο εναπόκειται στο αιτούν δικαστήριο να εξακριβώσει.

(1)  ΕΕ C 294 της 20.8.2018.

11.11.2019   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 383/30

Απόφαση του Δικαστηρίου (τέταρτο τμήμα) της 5ης Σεπτεμβρίου 2019 [αίτηση του Vilniaus apygardos administracinis teismas (Λιθουανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] – AW, BV, CU, DT κατά Lietuvos valstybė, εκπροσωπούμενου από τη Lietuvos Respublikos ryšių reguliavimo tarnyba, το Bendrasis pagalbos centras και το Lietuvos Respublikos vidaus reikalų ministerija

(Υπόθεση C-417/18) (1)

(Προδικαστική παραπομπή - Οδηγία 2002/22/ΕΚ - Καθολική υπηρεσία και δικαιώματα των χρηστών όσον αφορά δίκτυα και υπηρεσίες ηλεκτρονικών επικοινωνιών - Άρθρο 26, παράγραφος 5 - Ενιαίος ευρωπαϊκός αριθμός κλήσης έκτακτης ανάγκης - Παροχή πληροφοριών για τον εντοπισμό της θέσης του καλούντος)

(2019/C 383/32)

Γλώσσα διαδικασίας: η λιθουανική

Αιτούν δικαστήριο

Vilniaus apygardos administracinis teismas

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

AW, BV, CU, DT

κατά

Lietuvos valstybė, εκπροσωπούμενου από τη Lietuvos Respublikos ryšių reguliavimo tarnyba, το Bendrasis pagalbos centras και το Lietuvos Respublikos vidaus reikalų ministerija

Διατακτικό

1)

Το άρθρο 26, παράγραφος 5, της οδηγίας 2002/22/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 7ης Μαρτίου 2002, για την καθολική υπηρεσία και τα δικαιώματα των χρηστών όσον αφορά δίκτυα και υπηρεσίες ηλεκτρονικών επικοινωνιών (οδηγία καθολικής υπηρεσίας), όπως τροποποιήθηκε με την οδηγία 2009/136/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 25ης Νοεμβρίου 2009, έχει την έννοια ότι επιβάλλει στα κράτη μέλη, υπό την επιφύλαξη του τεχνικώς εφικτού, να εξασφαλίζουν ότι οι εμπλεκόμενες επιχειρήσεις παρέχουν ατελώς πληροφορίες για τον εντοπισμό της θέσης του καλούντος στην υπηρεσία που διαχειρίζεται τις κλήσεις έκτακτης ανάγκης προς τον ενιαίο ευρωπαϊκό αριθμό κλήσης έκτακτης ανάγκης «112» αμέσως μόλις η κλήση έκτακτης ανάγκης ληφθεί από την εν λόγω υπηρεσία, ακόμη και όταν η κλήση πραγματοποιείται από κινητό τηλέφωνο που δεν διαθέτει κάρτα SIM.

2)

Το άρθρο 26, παράγραφος 5, της οδηγίας 2002/22, όπως τροποποιήθηκε με την οδηγία 2009/136, έχει την έννοια ότι χορηγεί στα κράτη μέλη περιθώριο εκτίμησης κατά τον καθορισμό των κριτηρίων για την ακρίβεια και την αξιοπιστία των παρεχόμενων πληροφοριών θέσης των καλούντων τον ενιαίο ευρωπαϊκό αριθμό κλήσης έκτακτης ανάγκης «112», διευκρινιζομένου πάντως ότι τα καθοριζόμενα κριτήρια πρέπει να διασφαλίζουν, στο μέτρο του τεχνικώς εφικτού, ότι ο εντοπισμός της θέσης του καλούντος θα είναι τόσο αξιόπιστος και τόσο ακριβής όσο κρίνεται αναγκαίο για την αποτελεσματική παροχή των υπηρεσιών έκτακτης ανάγκης, πράγμα το οποίο εναπόκειται στο αιτούν δικαστήριο να εκτιμήσει.

3)

Το δίκαιο της Ένωσης έχει την έννοια ότι, όταν, δυνάμει του εσωτερικού δικαίου κράτους μέλους, η ύπαρξη έμμεσης αιτιώδους συνάφειας μεταξύ της παρανομίας που διέπραξαν οι εθνικές αρχές και της ζημίας που υπέστη ιδιώτης θεωρείται επαρκής για τη θεμελίωση της ευθύνης του Δημοσίου, αυτή η έμμεση αιτιώδης συνάφεια μεταξύ παράβασης του δικαίου της Ένωσης καταλογιστέας στο εν λόγω κράτος μέλος και της ζημίας την οποία υπέστη ιδιώτης θα πρέπει επίσης να κρίνεται επαρκής ώστε να στοιχειοθετηθεί η ευθύνη του εν λόγω κράτους μέλους για την παράβαση αυτή του δικαίου της Ένωσης.

(1)  ΕΕ C 352 της 01.10.2018.

11.11.2019   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 383/31

Απόφαση του Δικαστηρίου (πέμπτο τμήμα) της 5ης Σεπτεμβρίου 2019 – Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά Ιταλικής Δημοκρατίας

(Υπόθεση C-443/18) (1)

(Παράβαση κράτους μέλους - Υγειονομική προστασία των φυτών - Οδηγία 2000/29/ΕΕ - Προστασία από την εισαγωγή και την εξάπλωση στην Ευρωπαϊκή Ένωση οργανισμών επιβλαβών για τα φυτά ή για τα φυτικά προϊόντα - Άρθρο 16, παράγραφοι 1 και 3 - Εκτελεστική απόφαση (ΕΕ) 2015/789 - Μέτρα για την πρόληψη της εισαγωγής και της εξάπλωσης στην Ένωση του Xylella fastidiosa (Wells et al.) - Άρθρο 7, παράγραφος 2, στοιχείο γ' - Μέτρα περιορισμού - Υποχρέωση άμεσης αφαίρεσης των μολυσμένων φυτών σε λωρίδα 20 χιλιομέτρων εντός της προσβεβλημένης ζώνης - Άρθρο 7, παράγραφος 7 - Υποχρέωση παρακολούθησης - Ετήσιες έρευνες - Άρθρο 6, παράγραφοι 2, 7 και 9 - Μέτρα εξάλειψης - Συνεχιζόμενη και γενική παράβαση - Άρθρο 4, παράγραφος 3, ΣΕΕ - Υποχρέωση καλόπιστης συνεργασίας)

(2019/C 383/33)

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: B. Eggers και D. Bianchi)

Καθής: Ιταλική Δημοκρατία (εκπρόσωποι: G. Palmieri, επικουρούμενη από τους S. Fiorentino και G. Caselli, avvocati dello Stato)

Διατακτικό

Το Δικαστήριο αποφασίζει:

1)

Η Ιταλική Δημοκρατία,

—

παραλείποντας να μεριμνήσει, εντός της περιοχής περιορισμού, ώστε να αφαιρεθούν αμέσως τουλάχιστον όλα τα φυτά των οποίων διαπιστώθηκε η μόλυνση από το Xylella fastidiosa, εάν βρίσκονται εντός της προσβεβλημένης ζώνης, σε μέγιστη απόσταση 20 χιλιομέτρων από το όριο μεταξύ της προσβεβλημένης ζώνης και του υπόλοιπου εδάφους της Ένωσης, παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει από το άρθρο 7, παράγραφος 2, στοιχείο γ', της εκτελεστικής απόφασης (ΕΕ) 2015/789 της Επιτροπής, της 18ης Μαΐου 2015, σχετικά με μέτρα για την πρόληψη της εισαγωγής και της εξάπλωσης στην Ένωση του οργανισμού Xylella fastidiosa (Wells et al.), όπως τροποποιήθηκε από την εκτελεστική απόφαση (ΕΕ) 2016/764 της Επιτροπής, της 12ης Μαΐου 2016, και

—

παραλείποντας να διασφαλίσει, εντός της περιοχής περιορισμού, την παρακολούθηση της παρουσίας του Xylella fastidiosa διενεργώντας ετήσιες έρευνες στις κατάλληλες περιόδους του έτους, παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει από το άρθρο 7, παράγραφος 7, της εν λόγω εκτελεστικής απόφασης.

2)

Απορρίπτει την προσφυγή κατά τα λοιπά.

3)

Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή και η Ιταλική Δημοκρατία φέρουν τα δικαστικά τους έξοδα.

(1)  ΕΕ C 294 της 20.8.2018.

11.11.2019   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 383/32

Απόφαση του Δικαστηρίου (τρίτο τμήμα) της 5ης Σεπτεμβρίου 2019 [αίτηση του Judecǎtoria Constanța (Ρουμανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] – R κατά P

(Υπόθεση C-468/18) (1)

(Προδικαστική παραπομπή - Δικαστική συνεργασία σε αστικές υποθέσεις - Διεθνής δικαιοδοσία, αναγνώριση και εκτέλεση των αποφάσεων σε υποθέσεις υποχρεώσεων διατροφής - Κανονισμός (ΕΚ) 4/2009 - Άρθρο 3, στοιχεία α' και δ', και άρθρο 5 - Δικαστήριο επιληφθέν τριών συνυποβληθέντων αιτημάτων σχετικά με το διαζύγιο γονέων ανήλικου παιδιού, τη γονική μέριμνα και την υποχρέωση διατροφής έναντι του παιδιού - Διαπίστωση περί υπάρξεως διεθνούς δικαιοδοσίας σε θέματα διαζυγίου και περί ελλείψεως διεθνούς δικαιοδοσίας σε θέματα γονικής μέριμνας - Διεθνής δικαιοδοσία για την εκδίκαση αίτησης διατροφής - Δικαστήριο του τόπου της συνήθους διαμονής του εναγομένου ενώπιον του οποίου αυτός παρίσταται)

(2019/C 383/34)

Γλώσσα διαδικασίας: η ρουμανική

Αιτούν δικαστήριο

Judecǎtoria Constanța

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

R

κατά

P

Διατακτικό

Το άρθρο 3, στοιχεία α' και δ', και το άρθρο 5 του κανονισμού (ΕΚ) 4/2009 του Συμβουλίου, της 18ης Δεκεμβρίου 2008, για τη διεθνή δικαιοδοσία, το εφαρμοστέο δίκαιο, την αναγνώριση και εκτέλεση αποφάσεων και τη συνεργασία σε θέματα υποχρεώσεων διατροφής, έχουν την έννοια ότι, όταν δικαστήριο κράτους μέλους επιλαμβάνεται αγωγής η οποία περιλαμβάνει τρία αιτήματα που αφορούν, αντιστοίχως, το διαζύγιο των γονέων ανήλικου παιδιού, τη γονική μέριμνα του παιδιού αυτού και την υποχρέωση διατροφής έναντι αυτού, το δικαστήριο που αποφαίνεται επί του διαζυγίου και το οποίο έκρινε ότι στερείται διεθνούς δικαιοδοσίας προκειμένου να αποφανθεί επί του αιτήματος που αφορά τη γονική μέριμνα διαθέτει, εντούτοις, διεθνή δικαιοδοσία προκειμένου να αποφανθεί επί του αιτήματος που αφορά την υποχρέωση διατροφής έναντι του εν λόγω παιδιού, εφόσον είναι επίσης το δικαστήριο του τόπου της συνήθους διαμονής του εναγομένου ή το δικαστήριο ενώπιον του οποίου αυτός παρέστη χωρίς να αμφισβητήσει τη διεθνή δικαιοδοσία του.

(1)  ΕΕ C 381 της 22.10.2018.

11.11.2019   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 383/32

Απόφαση του Δικαστηρίου (όγδοο τμήμα) της 4ης Σεπτεμβρίου 2019 [αίτηση του Finanzgericht Baden-Württemberg (Γερμανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] – GP κατά Bundesagentur für Arbeit, Familienkasse Baden-Württemberg West

(Υπόθεση C-473/18) (1)

(Προδικαστική παραπομπή - Κοινωνική ασφάλιση - Διακινούμενοι εργαζόμενοι - Κανόνες της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τη μετατροπή νομισμάτων - Κανονισμός (ΕΚ) 987/2009 - Απόφαση H3 της διοικητικής επιτροπής για τον συντονισμό των συστημάτων κοινωνικής ασφάλειας - Υπολογισμός του διαφορικού συμπληρώματος οικογενειακών επιδομάτων που οφείλεται σε εργαζόμενο ο οποίος κατοικεί σε κράτος μέλος και εργάζεται στην Ελβετία - Καθορισμός της ημερομηνίας αναφοράς για τη συναλλαγματική ισοτιμία)

(2019/C 383/35)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Finanzgericht Baden-Württemberg

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

GP

κατά

Bundesagentur für Arbeit, Familienkasse Baden-Württemberg West

Διατακτικό

1)

Όσον αφορά τη νομισματική μετατροπή παροχής για συντηρούμενο τέκνο προκειμένου να καθορισθεί το ενδεχόμενο ποσό διαφορικού συμπληρώματος δυνάμει του άρθρου 68, παράγραφος 2, του κανονισμού (ΕΚ) 883/2004 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 29ης Απριλίου 2004, για το συντονισμό των συστημάτων κοινωνικής ασφάλειας, όπως τροποποιήθηκε με τον κανονισμό (ΕΚ) 988/2009 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 16ης Σεπτεμβρίου 2009, η εφαρμογή και η ερμηνεία του άρθρου 90 του κανονισμού (ΕΚ) 987/2009 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 16ης Σεπτεμβρίου 2009, για καθορισμό της διαδικασίας εφαρμογής του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 883/2004, καθώς και της αποφάσεως H3 της διοικητικής επιτροπής για τον συντονισμό των συστημάτων κοινωνικής ασφάλειας, της 15ης Οκτωβρίου 2009, σχετικά με την ημερομηνία που πρέπει να λαμβάνεται υπόψη για τον καθορισμό των τιμών μετατροπής που αναφέρονται στο άρθρο 90 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 987/2009, δεν επηρεάζονται από το ότι η παροχή αυτή καταβάλλεται σε ελβετικά φράγκα από ελβετικό φορέα.

2)

Η απόφαση H3 της 15ης Οκτωβρίου 2009 έχει την έννοια ότι το σημείο 2 αυτής είναι εφαρμοστέο κατά τη μετατροπή των νομισμάτων στα οποία είναι εκπεφρασμένες παροχές για συντηρούμενο τέκνο, προκειμένου να καθορισθεί το ενδεχόμενο ποσό διαφορικού συμπληρώματος δυνάμει του άρθρου 68, παράγραφος 2, του κανονισμού 883/2004, όπως τροποποιήθηκε με τον κανονισμό 988/2009.

3)

Το σημείο 2 της αποφάσεως H3 της 15ης Οκτωβρίου 2009 έχει την έννοια ότι, σε περίπτωση όπως η επίμαχη στη διαφορά της κύριας δίκης, η φράση «ημέρα κατά την οποία εκτελείται η συναλλαγή από τον φορέα» κατά τη διάταξη αυτή αφορά την ημέρα κατά την οποία ο αρμόδιος φορέας του κράτους απασχολήσεως καταβάλλει την επίμαχη οικογενειακή παροχή.

(1)  ΕΕ C 427 της 26.11.2018.

11.11.2019   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 383/33

Απόφαση του Δικαστηρίου (έβδομο τμήμα) της 11ης Σεπτεμβρίου 2019 – HX κατά Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης

(Υπόθεση C-540/18 P) (1)

(Αίτηση αναιρέσεως - Περιοριστικά μέτρα κατά της Αραβικής Δημοκρατίας της Συρίας - Μέτρα κατά εξεχόντων επιχειρηματιών που δραστηριοποιούνται στη Συρία - Απόδειξη του βασίμου της καταχωρίσεως στους καταλόγους)

(2019/C 383/36)

Γλώσσα διαδικασίας: η βουλγαρική

Διάδικοι

Αναιρεσείων: HX (εκπρόσωπος: S. Koev, advokat)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωποι: I. Gurov και A. Vitro)

Διατακτικό

Το Δικαστήριο αποφασίζει:

1)

Απορρίπτει την αίτηση αναιρέσεως.

2)

Ο HX φέρει πέραν των δικαστικών εξόδων του και τα έξοδα στα οποία υποβλήθηκε το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

(1)  ΕΕ C 408 της 12.11.2018.

11.11.2019   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 383/34

Απόφαση του Δικαστηρίου (πέμπτο τμήμα) της 12ης Σεπτεμβρίου 2019 [αίτηση του Bundesgerichtshof (Γερμανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] – AS κατά Deutsches Patent- und Markenamt

(Υπόθεση C-541/18) (1)

(Προδικαστική παραπομπή - Σήματα - Οδηγία 2008/95/ΕΚ - Άρθρο 3, παράγραφος 1, στοιχείο β' - Διακριτικός χαρακτήρας - Κριτήρια εκτιμήσεως - Σημείο που αποτελείται από το σύμβολο της δίεσης ακολουθούμενο από σειρά λέξεων (hashtag))

(2019/C 383/37)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Bundesgerichtshof

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

AS

κατά

Deutsches Patent- und Markenamt

Διατακτικό

Το άρθρο 3, παράγραφος 1, στοιχείο β', της οδηγίας 2008/95/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 22ας Οκτωβρίου 2008, για την προσέγγιση των νομοθεσιών των κρατών μελών περί σημάτων, έχει την έννοια ότι ο διακριτικός χαρακτήρας ενός σημείου του οποίου ζητείται η καταχώριση ως σήμα πρέπει να εξετάζεται λαμβανομένων υπόψη όλων των κρίσιμων πραγματικών περιστατικών και περιστάσεων, συμπεριλαμβανομένων όλων των πιθανών τρόπων χρήσεως του σήματος του οποίου ζητείται η καταχώριση. Οι τρόποι αυτοί αντιστοιχούν, ελλείψει άλλων ενδείξεων, στους τρόπους χρήσεως οι οποίοι, λαμβανομένων υπόψη των συνηθειών στον εν λόγω οικονομικό τομέα, ενδέχεται να είναι σημαντικοί στην πράξη.

(1)  ΕΕ C 436 της 3.12.2018.

11.11.2019   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 383/35

Απόφαση του Δικαστηρίου (έκτο τμήμα) της 5ης Σεπτεμβρίου 2019 [αίτηση του Finanzgericht Baden-Württemberg (Γερμανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] – TDK-Lambda Germany GmbH κατά Hauptzollamt Lörrach

(Υπόθεση C-559/18) (1)

(Προδικαστική παραπομπή - Κανονισμός (ΕΟΚ) 2658/87 - Τελωνειακή ένωση και κοινό δασμολόγιο - Δασμολογική κατάταξη - Συνδυασμένη Ονοματολογία - Διάκριση 85044030 - Στατικοί μετατροπείς ρεύματος - Κριτήρια κατάταξης - Κύριος προορισμός)

(2019/C 383/38)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Finanzgericht Baden-Württemberg

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

TDK-Lambda Germany GmbH

κατά

Hauptzollamt Lörrach

Διατακτικό

Η διάκριση 85044030 της Συνδυασμένης Ονοματολογίας που περιλαμβάνεται στο παράρτημα Ι του κανονισμού (ΕΟΚ) 2658/87 του Συμβουλίου, της 23ης Ιουλίου 1987, για τη δασμολογική και στατιστική ονοματολογία και το κοινό δασμολόγιο, όπως τροποποιήθηκε διαδοχικά με τον εκτελεστικό κανονισμό (ΕΕ) 927/2012 της Επιτροπής, της 9ης Οκτωβρίου 2012, και τον εκτελεστικό κανονισμό (ΕΕ) 1001/2013 της Επιτροπής, της 4ης Οκτωβρίου 2013, έχει την έννοια ότι στατικοί μετατροπείς ρεύματος όπως οι επίμαχοι στην υπόθεση της κύριας δίκης δεν εμπίπτουν στην εν λόγω διάκριση παρά μόνον αν ο κύριος προορισμός τους είναι να χρησιμοποιούνται με «συσκευές τηλεπικοινωνιών, αυτόματες μηχανές επεξεργασίας πληροφοριών και τ[ις] σχετικ[ές] μονάδ[ες] τους», κατά την έννοια της εν λόγω διάκρισης, πράγμα το οποίο εναπόκειται στο αιτούν δικαστήριο να εξακριβώσει.

(1)  ΕΕ C 436 της 3.12.2018.

11.11.2019   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 383/35

Διάταξη του Δικαστηρίου (ένατο τμήμα) της 5ης Σεπτεμβρίου 2019 [αίτηση του High Court of Justice (Chancery Division) (Ηνωμένο Βασίλειο) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] – Eli Lilly and Company κατά Genentech Inc.

(Υπόθεση C-239/19) (1)

(Προδικαστική παραπομπή - Άρθρο 53, παράγραφος 2, του Κανονισμού Διαδικασίας του Δικαστηρίου - Συμπληρωματικό πιστοποιητικό προστασίας για τα φάρμακα - Κανονισμός (ΕΚ) 469/2009 - Άρθρο 3, στοιχείο β' - Όροι χορηγήσεως - Άδεια κυκλοφορίας στην αγορά - Άδεια χορηγηθείσα σε τρίτον - Προδήλως απαράδεκτο)

(2019/C 383/39)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Αιτούν δικαστήριο

High Court of Justice (Chancery Division)

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Ενάγουσα: Eli Lilly and Company

Εναγομένη: Genentech Inc.

Διατακτικό

Η αίτηση προδικαστικής αποφάσεως που υπέβαλε το High Court of Justice (England & Wales), Chancery Division (patents court) [ανώτερο δικαστήριο (Αγγλία και Ουαλία), τμήμα εμπορικών και λοιπών ιδιωτικών διαφορών (ευρεσιτεχνία και συναφή δικαιώματα), Ηνωμένο Βασίλειο], με απόφαση της 4ης Μαρτίου 2019, είναι προδήλως απαράδεκτη.

(1)  EE C 172 της 20.5.2019.

11.11.2019   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 383/36

Αναίρεση που άσκησε στις 30 Ιανουαρίου 2019 ο João Miguel Barata κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (δεύτερο τμήμα) στις 20 Νοεμβρίου 2018 στην υπόθεση T-854/16, Barata κατά Κοινοβουλίου

(Υπόθεση C-71/19 P)

(2019/C 383/40)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Αναιρεσείων: João Miguel Barata (εκπρόσωποι G. Pandey και D. Rovetta, avocats, και J. Grayston, Solicitor)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο

Με διάταξη της 26ης Σεπτεμβρίου 2019, το Δικαστήριο (ένατο τμήμα) απέρριψε την αίτηση αναιρέσεως ως εν μέρει προδήλως απαράδεκτη και εν μέρει προδήλως αβάσιμη και έκρινε ότι ο João Miguel Barata φέρει τα δικαστικά έξοδά του.

11.11.2019   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 383/36

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Tribunalul Arbitral de pe lângă Asociația de arbitraj de pe lângă Baroul Cluj (Ρουμανία) στις 25 Φεβρουαρίου 2019 – KE κατά LF

(Υπόθεση C-185/19)

(2019/C 383/41)

Γλώσσα διαδικασίας: η ρουμανική

Αιτούν δικαστήριο

Tribunalul Arbitral de pe lângă Asociația de arbitraj de pe lângă Baroul Cluj

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Προσφεύγων: KE

Καθού: LF

Με διάταξη της 24ης Σεπτεμβρίου 2019 το Δικαστήριο (έβδομο τμήμα) έκρινε ότι η αίτηση προδικαστικής αποφάσεως είναι προδήλως απαράδεκτη και ότι είναι προδήλως αναρμόδιο να αποφανθεί επί της αιτήσεως αυτής.

11.11.2019   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 383/37

Αναίρεση που άσκησε στις 27 Μαΐου 2019 ο Xianhao Pan κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (όγδοο τμήμα) στις 21 Μαρτίου 2019 στην υπόθεση T-777/17, Pan κατά EUIPO – Entertainment One UK (TOBBIA)

(Υπόθεση C-412/19 P)

(2019/C 383/42)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Αναιρεσείων: Xianhao Pan (εκπρόσωπος: M. Oliva, avvocato)

Λοιποί διάδικοι στην αναιρετική διαδικασία: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης, Entertainment One UK Ltd

Με διάταξη της 12ης Ιουλίου 2019, η Αντιπρόεδρος του Δικαστηρίου απέρριψε την αίτηση αναιρέσεως ως απαράδεκτη.

11.11.2019   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 383/37

Αναίρεση που άσκησε στις 14 Ιουνίου 2019 η Stada Arzneimittel AG κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (έβδομο τμήμα) στις 4 Απριλίου 2019 στην υπόθεση T-804/17, Stada Arzneimittel AG κατά Γραφείου Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης

(Υπόθεση C-460/19 P)

(2019/C 383/43)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: Stada Arzneimittel AG (εκπρόσωποι: A. K. Marx, R. Kaase, J.-C. Plate, Rechtsanwälte)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Με διάταξη της 1ης Οκτωβρίου 2019 το Δικαστήριο (τμήμα εγκρίσεως της εξετάσεως των αναιρέσεων) απέρριψε την αίτηση εγκρίσεως και υποχρέωσε την αναιρεσείουσα να φέρει τα δικαστικά έξοδά της.

11.11.2019   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 383/38

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Amtsgericht Hamburg (Γερμανία) στις 16 Ιουλίου 2019 – XW κατά Eurowings GmbH

(Υπόθεση C-541/19)

(2019/C 383/44)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Amtsgericht Hamburg

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Ενάγων: XW

Εναγομένη: Eurowings GmbH

Προδικαστικό ερώτημα

Λαμβάνεται ως βάση για τον υπολογισμό της αποζημίωσης που προβλέπεται στο άρθρο 7 του κανονισμού (ΕΚ) 261/2004 (1) η συνολική αεροπορική διαδρομή, ακόμη και όταν ο επιβάτης φθάνει με καθυστέρηση τριών και πλέον ωρών στον τελικό προορισμό εξαιτίας καθυστέρησης/ματαίωσης μόνον της πτήσης ανταπόκρισης, ενώ η πρώτη επιμέρους πτήση αφίχθη εγκαίρως, αμφότερες δε οι πτήσεις, για τις οποίες είχε γίνει κοινή κράτηση, εκτελέστηκαν από διαφορετικούς αερομεταφορείς;

(1)  ΕΕ 2004, L 46, σ. 1.

11.11.2019   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 383/38

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Amtsgericht Hamburg (Γερμανία) στις 16 Ιουλίου 2019 – YX κατά Eurowings GmbH

(Υπόθεση C-542/19)

(2019/C 383/45)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Amtsgericht Hamburg

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Ενάγουσα: YX

Εναγομένη: Eurowings GmbH

Προδικαστικό ερώτημα

Λαμβάνεται ως βάση για τον υπολογισμό της αποζημίωσης που προβλέπεται στο άρθρο 7 του κανονισμού (ΕΚ) 261/2004 (1) η συνολική αεροπορική διαδρομή, ακόμη και όταν ο επιβάτης φθάνει με καθυστέρηση τριών και πλέον ωρών στον τελικό προορισμό εξαιτίας καθυστέρησης/ματαίωσης μόνον της πτήσης ανταπόκρισης, ενώ η πρώτη επιμέρους πτήση αφίχθη εγκαίρως, αμφότερες δε οι πτήσεις, για τις οποίες είχε γίνει κοινή κράτηση, εκτελέστηκαν από διαφορετικούς αερομεταφορείς;

(1)  ΕΕ 2004, L 46, σ. 1.

11.11.2019   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 383/39

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Amtsgericht Hamburg (Γερμανία) στις 29 Ιουλίου 2019 – PL κατά Deutsche Lufthansa AG

(Υπόθεση C-574/19)

(2019/C 383/46)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Amtsgericht Hamburg

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Ενάγων: PL

Εναγομένη: Deutsche Lufthansa AG

Με διάταξη του Προέδρου του Δικαστηρίου της 23ης Σεπτεμβρίου 2019 η υπόθεση διαγράφηκε από το πρωτόκολλο του Δικαστηρίου.

11.11.2019   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 383/39

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Tribunal Arbitral Tributário (Centro de Arbitragem Administrativa — CAAD) (Πορτογαλία) στις 30 Ιουλίου 2019 – FRENETIKEXITO – UNIPESSOAL, LDA κατά Autoridade Tributária e Aduaneira

(Υπόθεση C-581/19)

(2019/C 383/47)

Γλώσσα διαδικασίας: η πορτογαλική

Αιτούν δικαστήριο

Tribunal Arbitral Tributário (Centro de Arbitragem Administrativa – CAAD)

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Αιτούσα: FRENETIKEXITO — UNIPESSOAL, LDA

Καθής: Autoridade Tributária e Aduaneira

Προδικαστικά ερωτήματα

1.

Όταν, όπως συμβαίνει στην παρούσα υπόθεση, εταιρία

α)

ασκεί, κατά κύριο λόγο, δραστηριότητες σχετικές με τη διατήρηση της καλής φυσικής κατάστασης και της σωματικής ευεξίας των πελατών της και, δευτερευόντως, δραστηριότητες σχετικές με την ανθρώπινη υγεία, οι οποίες περιλαμβάνουν υπηρεσίες διατροφικής υποστήριξης, παροχή διατροφικών συμβουλών και αξιολόγηση της φυσικής κατάστασης, όπως επίσης και συνεδρίες μασάζ·

β)

διαθέτει στους πελάτες της προγράμματα τα οποία περιλαμβάνουν μόνον υπηρεσίες fitness και προγράμματα τα οποία, επιπλέον των υπηρεσιών fitness, περιλαμβάνουν και υπηρεσίες διατροφικής υποστήριξης,

για τους σκοπούς της διάταξης του άρθρου 2, παράγραφος 1, [στοιχείο] γ', της οδηγίας 2006/112/ΕΚ (1), της 28ης [Νοεμβρίου 2006], είναι οι δραστηριότητες που αφορούν την ανθρώπινη υγεία, ιδίως οι υπηρεσίες διατροφικής υποστήριξης, παρεπόμενες των δραστηριοτήτων που αφορούν τη διατήρηση της καλής φυσικής κατάστασης και της σωματικής ευεξίας των πελατών, με συνέπεια να υπόκειται η παρεπόμενη παροχή στην ίδια φορολογική μεταχείριση με την κύρια παροχή ή, αντιθέτως, συνιστούν αφενός οι δραστηριότητες που αφορούν την ανθρώπινη υγεία, ιδίως οι υπηρεσίες διατροφικής υποστήριξης, και αφετέρου οι δραστηριότητες που αφορούν τη διατήρηση της καλής φυσικής κατάστασης και της σωματικής ευεξίας των πελατών, χωριστές και ανεξάρτητες παροχές, με συνέπεια να υπόκεινται στην αντίστοιχη φορολογική μεταχείριση η οποία προβλέπεται για καθεμία από αυτές τις δραστηριότητες;

2.

Προς τους σκοπούς της εφαρμογής της απαλλαγής που προβλέπεται στο άρθρο 132, παράγραφος 1, [στοιχείο] γ', της οδηγίας 2006/112/ΕΚ, της 28ης [Νοεμβρίου 2006], απαιτείται οι υπηρεσίες οι οποίες μνημονεύονται στην εν λόγω διάταξη να παρέχονται στην πράξη ή για την εφαρμογή της συγκεκριμένης απαλλαγής αρκεί και μόνο να διατίθενται τέτοιες υπηρεσίες κατά τρόπον ώστε η χρησιμοποίησή τους να εξαρτάται αποκλειστικώς από τη βούληση του πελάτη;

(1)  Οδηγία 2006/112/ΕΚ του Συμβουλίου, της 28ης Νοεμβρίου 2006, σχετικά με το κοινό σύστημα φόρου προστιθέμενης αξίας (ΕΕ 2006, L 347, σ. 1).

11.11.2019   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 383/40

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Landesgericht für Strafsachen Wien (Αυστρία) στις 2 Αυγούστου 2019 – Ποινική δίκη κατά A***** και άλλων αγνώστων δραστών

(Υπόθεση C-584/19)

(2019/C 383/48)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Landesgericht für Strafsachen Wien

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Προσφεύγουσα: Staatsanwaltschaft Wien

Κατηγορούμενοι: A***** και άλλοι άγνωστοι δράστες

Άλλος μετέχων στη διαδικασία: Staatsanwaltschaft Hamburg

Προδικαστικό ερώτημα

Έχουν οι όροι «δικαστική αρχή» του άρθρου 1, παράγραφος 1, της οδηγίας 2014/41/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 3ης Απριλίου 2014, περί της ευρωπαϊκής εντολής έρευνας σε ποινικές υποθέσεις (1), και «εισαγγελέας» του άρθρου 2, στοιχείο γʹ, σημείο i, της εν λόγω οδηγίας την έννοια ότι περιλαμβάνουν και τις εισαγγελικές αρχές κράτους μέλους οι οποίες, στο πλαίσιο διαδικασίας εκδόσεως ευρωπαϊκής εντολής έρευνας, είναι εκτεθειμένες στον κίνδυνο να υπόκεινται, άμεσα ή έμμεσα, σε εντολές ή οδηγίες σε συγκεκριμένη υπόθεση εκ μέρους της εκτελεστικής εξουσίας, όπως εκ μέρους του Justizsenator in Hamburg (Υπουργού Δικαιοσύνης του Αμβούργου);

(1)  ΕΕ 2014, L 130, σ. 1.

11.11.2019   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 383/41

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Ondernemingsrechtbank Antwerpen (Βέλγιο) στις 6 Αυγούστου 2019 – M.I.C.M. Mircom International Content Management & Consulting Limited κατά Telenet BVBA

(Υπόθεση C-597/19)

(2019/C 383/49)

Γλώσσα διαδικασίας: η ολλανδική

Αιτούν δικαστήριο

Ondernemingsrechtbank Antwerpen

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Ενάγουσα: M.I.C.M. Mircom International Content Management & Consulting Limited

Εναγομένη: Telenet BVBA

Προδικαστικά ερωτήματα

1)

α.

Πρέπει να θεωρείται η μεταφόρτωση αρχείου μέσω διομότιμου δικτύου (peer-to-peer) και η παράλληλη προετοιμασία αναρτήσεων («seeding») τμημάτων («pieces») αυτού, τα οποία σε ορισμένες περιπτώσεις αποτελούν ελάχιστο απόσπασμα σε σχέση με το σύνολο, παρουσίαση στο κοινό κατά την έννοια του άρθρου 3, παράγραφος 1, της οδηγίας 2001/29 (1), καίτοι τα επιμέρους «pieces» αυτά καθαυτά δεν έχουν κάποια χρησιμότητα;

Σε περίπτωση θετικής απαντήσεως:

β.

Υπάρχει ελάχιστο όριο του οποίου η υπέρβαση θα καθιστούσε το «seeding» των εν λόγω «pieces» παρουσίαση στο κοινό;

γ.

Ασκεί επιρροή το ενδεχόμενο το «seeding» να πραγματοποιείται αυτόματα (λόγω ρυθμίσεως του λογισμικού ανταλλαγής «torrent clients») και, κατά συνέπεια, εν αγνοία του χρήστη;

2)

α.

Δύναται πρόσωπο που έχει αποκτήσει δικαιώματα δημιουργού (ή συγγενικά δικαιώματα) δυνάμει συμβάσεως, χωρίς εντούτοις το ίδιο να κάνει χρήση αυτών, να επιδιώκει απλώς την ικανοποίηση αξιώσεων αποζημιώσεως έναντι φερόμενων ως παραβατών –με αποτέλεσμα το επιχειρηματικό μοντέλο του να εξαρτάται πλέον από την ύπαρξη πειρατείας προϊόντων και όχι από την καταπολέμησή της– επικαλούμενο τα δικαιώματα που αναγνωρίζονται για τον δημιουργό ή τον κάτοχο αδείας χρήσεως στο κεφάλαιο ΙΙ της οδηγίας 2004/48 (2), οι οποίοι ασκούν πλήρως τα δικαιώματα του δημιουργού;

β.

Με ποιον τρόπο θα μπορούσε σε μια τέτοια περίπτωση ο κάτοχος αδείας χρήσεως να θεωρείται ότι υπέστη «ζημία» (κατά την έννοια του άρθρου 13 της οδηγίας 2004/48) λόγω προσβολής δικαιώματος;

3)

Είναι οι συγκεκριμένες περιστάσεις που παρατίθενται αναλυτικά στο πρώτο και δεύτερο ερώτημα κρίσιμης σημασίας στο πλαίσιο της σταθμίσεως συμφερόντων μεταξύ, αφενός, της επιβολής δικαιωμάτων διανοητικής ιδιοκτησίας και, αφετέρου, των δικαιωμάτων και ελευθεριών που κατοχυρώνονται στον Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, όπως ο σεβασμός της ιδιωτικής ζωής και η προστασία δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα, ιδίως δε στο πλαίσιο του ελέγχου αναλογικότητας;

4)

Δικαιολογείται υπό τις προεκτεθείσες περιστάσεις η συστηματική καταχώριση και εν γένει περαιτέρω επεξεργασία των διευθύνσεων ΙΡ ενός «σμήνους seeder» (από τον ίδιο τον κάτοχο της αδείας χρήσεως και από τρίτο που ενεργεί κατ’ εντολή του) υπό το πρίσμα του γενικού κανονισμού για την προστασία δεδομένων (3) και ιδίως κατά το άρθρο 6, παράγραφος 1, στοιχείο στ', αυτού;

(1)  Οδηγία 2001/29/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 22ας Μαΐου 2001, για την εναρμόνιση ορισμένων πτυχών του δικαιώματος του δημιουργού και συγγενικών δικαιωμάτων στην κοινωνία της πληροφορίας (ΕΕ 2001, L 167, σ. 10).

(2)  Οδηγία 2004/48/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 29ης Απριλίου 2004, σχετικά με την επιβολή των δικαιωμάτων διανοητικής ιδιοκτησίας (ΕΕ 2004, L 157, σ. 45).

(3)  Κανονισμός (ΕΕ) 2016/679 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 27ης Απριλίου 2016, για την προστασία των φυσικών προσώπων έναντι της επεξεργασίας των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα και για την ελεύθερη κυκλοφορία των δεδομένων αυτών και την κατάργηση της οδηγίας 95/46/ΕΚ (ΕΕ 2016, L 119, σ. 1).

11.11.2019   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 383/42

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu (Πολωνία) στις 9 Αυγούστου 2019 – Gmina Wrocław κατά Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

(Υπόθεση C-604/19)

(2019/C 383/50)

Γλώσσα διαδικασίας: η πολωνική

Αιτούν δικαστήριο

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Προσφεύγουσα: Gmina Wrocław

Καθού: Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Προδικαστικά ερωτήματα

1)

Συνιστά η εκ του νόμου επελθούσα μετατροπή δικαιώματος επικαρπίας επί ακινήτου σε δικαίωμα κυριότητας, όπως τίθεται υπό τις περιστάσεις της ένδικης διαφοράς, παράδοση αγαθών υπό την έννοια του άρθρου 14, παράγραφος 2, στοιχείο α', σε συνδυασμό με το άρθρο 2, παράγραφος 1, στοιχείο α', της οδηγίας 2006/112/ΕΚ του Συμβουλίου, της 28ης Νοεμβρίου 2006, σχετικά με το κοινό σύστημα φόρου προστιθέμενης αξίας (1), η οποία υπόκειται στον φόρο προστιθέμενης αξίας;

2)

Σε περίπτωση αρνητικής απαντήσεως στο πρώτο ερώτημα: Συνιστά η εκ του νόμου επελθούσα μετατροπή δικαιώματος επικαρπίας επί ακινήτου σε δικαίωμα κυριότητας παράδοση αγαθών υπό την έννοια του άρθρου 14, παράγραφος 1, σε συνδυασμό με το άρθρο 2, παράγραφος 1, στοιχείο α', της οδηγίας 2006/112, η οποία υπόκειται στον φόρο προστιθέμενης αξίας;

3)

Ενεργεί μια κοινότητα η οποία εισπράττει αντίτιμο για την εκ του νόμου επελθούσα μετατροπή ενός δικαιώματος επικαρπίας σε δικαίωμα κυριότητας, όπως συμβαίνει υπό τις περιστάσεις της ένδικης διαφοράς, ως υποκείμενη σε φόρο υπό την έννοια του άρθρου 9, παράγραφος 1, σε συνδυασμό με το άρθρο 2, παράγραφος 1, στοιχείο α', της οδηγίας 2006/112, ή ως οργανισμός δημοσίου δικαίου υπό την έννοια του άρθρου 13 της οδηγίας 2006/112;

(1)  ΕΕ 2006, L 347, σ. 1.

11.11.2019   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 383/43

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Bundesverwaltungsgericht (Γερμανία) στις 20 Αυγούστου 2019 – Land Nordrhein-Westfalen κατά D.-H. T. ενεργούντος ως συνδίκου πτωχεύσεως όσον αφορά την περιουσία της J & S Service UG

(Υπόθεση C-620/19)

(2019/C 383/51)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Bundesverwaltungsgericht

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Αναιρεσείον: Land Nordrhein-Westfalen

Αναιρεσίβλητος: D.-H. T. ενεργών ως σύνδικος πτωχεύσεως όσον αφορά την περιουσία της J & S Service UG

Μετέχων στη διαδικασία: Vertreter des Bundesinteresses beim Bundesverwaltungsgericht

Προδικαστικά ερωτήματα

1)

Υπηρετεί το άρθρο 23, παράγραφος 1, στοιχείο ι', του κανονισμού (ΕΕ) 2016/679 (1) και την προστασία των συμφερόντων των φορολογικών αρχών;

2)

Σε περίπτωση καταφατικής απάντησης, καλύπτει η φράση «εκτέλεση αστικών αξιώσεων» και την άμυνα της φορολογικής αρχής έναντι αστικών αξιώσεων και πρέπει αυτές να έχουν ήδη προβληθεί;

3)

Επιτρέπει η ρύθμιση του άρθρου 23, παράγραφος 1, στοιχείο ε', του κανονισμού (ΕΕ) 2016/679, η οποία αφορά την προστασία σημαντικού χρηματοοικονομικού συμφέροντος κράτους μέλους στον φορολογικό τομέα, περιορισμό του δικαιώματος πρόσβασης του άρθρου 15 του κανονισμού (ΕΕ) 2016/679, ως άμυνα κατά αστικών αξιώσεων πτωχευτικής ανάκλησης έναντι της φορολογικής αρχής;

(1)  Κανονισμός (ΕΕ) 2016/679 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 27ης Απριλίου 2016, για την προστασία των φυσικών προσώπων έναντι της επεξεργασίας των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα και για την ελεύθερη κυκλοφορία των δεδομένων αυτών και την κατάργηση της οδηγίας 95/46/ΕΚ (Γενικός Κανονισμός για την Προστασία Δεδομένων) (ΕΕ 2016, L 119, σ. 1).

11.11.2019   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 383/44

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Rechtbank Amsterdam (Κάτω Χώρες) στις 22 Αυγούστου 2019 – Openbaar Ministerie κατά XD

(Υπόθεση C-625/19)

(2019/C 383/52)

Γλώσσα διαδικασίας: η ολλανδική

Αιτούν δικαστήριο

Rechtbank Amsterdam

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Αιτούσα: Openbaar Ministerie

Καθού: XD

Προδικαστικό ερώτημα

Μπορεί εισαγγελέας μετέχων στην απονομή της ποινικής δικαιοσύνης στο κράτος μέλος εκδόσεως, ο οποίος κατά την άσκηση των καθηκόντων του που συνδέονται άμεσα με την έκδοση ευρωπαϊκού εντάλματος συλλήψεως ενήργησε ανεξάρτητα και εξέδωσε ΕΕΣ, να θεωρηθεί «δικαστική αρχή εκδόσεως» κατά την έννοια του άρθρου 6, παράγραφος 1, της αποφάσεως-πλαισίου 2002/584/ΔΕΥ (1), εάν πριν από τη λήψη της αποφάσεως του εισαγγελέα για έκδοση ΕΕΣ είχαν ελεγχθεί από δικαστή στο κράτος μέλος εκδόσεως οι προϋποθέσεις που πρέπει να συντρέχουν για την έκδοση ΕΕΣ και ιδίως ο αναλογικός χαρακτήρας της;

(1)  Απόφαση-πλαίσιο 2002/584/ΔΕΥ του Συμβουλίου, της 13ης Ιουνίου 2002, για το ευρωπαϊκό ένταλμα σύλληψης και τις διαδικασίες παράδοσης μεταξύ των κρατών μελών (EE 2002, L 190, σ. 1).

11.11.2019   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 383/44

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Rechtbank Amsterdam (Κάτω Χώρες) στις 22 Αυγούστου 2019 – Openbaar Ministerie κατά YC

(Υπόθεση C-626/19)

(2019/C 383/53)

Γλώσσα διαδικασίας: η ολλανδική

Αιτούν δικαστήριο

Rechtbank Amsterdam

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Αιτούσα: Openbaar Ministerie

Καθού: YC

Προδικαστικά ερωτήματα

1)

Μπορεί εισαγγελέας μετέχων στην απονομή της ποινικής δικαιοσύνης στο κράτος μέλος εκδόσεως, ο οποίος κατά την άσκηση των καθηκόντων του που συνδέονται άμεσα με την έκδοση ευρωπαϊκού εντάλματος συλλήψεως ενήργησε ανεξάρτητα και εξέδωσε ΕΕΣ, να θεωρηθεί «δικαστική αρχή εκδόσεως» κατά την έννοια του άρθρου 6, παράγραφος 1, της αποφάσεως-πλαισίου 2002/584/ΔΕΥ (1), εάν πριν από τη λήψη της αποφάσεως του εισαγγελέα για έκδοση ΕΕΣ είχαν ελεγχθεί από δικαστή στο κράτος μέλος εκδόσεως οι προϋποθέσεις που πρέπει να συντρέχουν για την έκδοση ΕΕΣ και ιδίως ο αναλογικός χαρακτήρας της;

2)

Σε περίπτωση αρνητικής απαντήσεως στο πρώτο ερώτημα: Πληρούται η κατά την έννοια της σκέψεως 75 της αποφάσεως του Δικαστηρίου της 27ης Μαΐου 2019 (EU:C:2019:456) προϋπόθεση κατά την οποία η απόφαση του εισαγγελέα για έκδοση ΕΕΣ και, ιδίως, ο αναλογικός χαρακτήρας της αποφάσεως αυτής πρέπει να μπορεί να προσβληθεί με ένδικο μέσο, το οποίο να ικανοποιεί πλήρως τις απαιτήσεις που είναι συμφυείς με την αποτελεσματική δικαστική προστασία, στην περίπτωση που μετά την πραγματική παράδοσή του, παρέχεται στο εκζητούμενο πρόσωπο η δυνατότητα προσβάσεως σε διαδικασία στο πλαίσιο της οποίας δύναται να προβληθεί ενώπιον δικαστή στο κράτος μέλος εκδόσεως η ακυρότητα του ΕΕΣ, ο δε δικαστής ελέγχει, μεταξύ άλλων, τον αναλογικό χαρακτήρα της αποφάσεως για έκδοση ΕΕΣ;

(1)  Απόφαση-πλαίσιο 2002/584/ΔΕΥ του Συμβουλίου, της 13ης Ιουνίου 2002, για το ευρωπαϊκό ένταλμα σύλληψης και τις διαδικασίες παράδοσης μεταξύ των κρατών μελών (EE 2002, L 190, σ. 1).

11.11.2019   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 383/45

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Rechtbank Amsterdam (Κάτω Χώρες) στις 22 Αυγούστου 2019 – Openbaar Ministerie κατά ZB

(Υπόθεση C-627/19)

(2019/C 383/54)

Γλώσσα διαδικασίας: η ολλανδική

Αιτούν δικαστήριο

Rechtbank Amsterdam

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Αιτούσα: Openbaar Ministerie

Καθού: ZB

Προδικαστικό ερώτημα

Πρέπει να θεωρηθεί ότι, ακόμη και σε περίπτωση που με το ΕΕΣ σκοπείται η εκτέλεση στερητικής της ελευθερίας ποινής που έχει επιβληθεί με εκτελεστή απόφαση δικαιοδοτικού οργάνου, ειδικότερα ενώ το ΕΕΣ έχει εκδοθεί από εισαγγελέα που μετέχει στην απονομή της δικαιοσύνης στο κράτος μέλος εκδόσεως και παρέχονται εγγυήσεις ότι κατά την άσκηση των καθηκόντων του που συνδέονται με την έκδοση ευρωπαϊκού εντάλματος συλλήψεως ενήργησε ανεξάρτητα, πρέπει να πληρούται η προϋπόθεση περί παροχής δυνατότητας προσβολής της αποφάσεως για έκδοση ΕΕΣ, ιδίως όσον αφορά τον αναλογικό χαρακτήρα της, με ένδικο μέσο το οποίο να ικανοποιεί πλήρως τις απαιτήσεις της αποτελεσματικής δικαστικής προστασίας;

11.11.2019   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 383/46

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Tribunal Arbitral Tributário (Centro de Arbitragem Administrativa - CAAD) (Πορτογαλία) στις 23 Αυγούστου 2019 – PAGE Internacional, Lda κατά Autoridade Tributária e Aduaneira

(Υπόθεση C-630/19)

(2019/C 383/55)

Γλώσσα διαδικασίας: η πορτογαλική

Αιτούν δικαστήριο

Tribunal Arbitral Tributário (Centro de Arbitragem Administrativa - CAAD)

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Προσφεύγουσα: PAGE Internacional Lda

Καθής: Autoridade Tributária e Aduaneira

Προδικαστικό ερώτημα

Έχουν το άρθρο 168, στοιχείο α', και το άρθρο 176 της οδηγίας 2006/112/ΕΚ (1) του Συμβουλίου, της 28ης Νοεμβρίου 2006, σχετικά με το κοινό σύστημα φόρου προστιθέμενης αξίας, καθώς και οι αρχές της ουδετερότητας του ΦΠΑ και της αναλογικότητας, την έννοια ότι ο Πορτογάλος νομοθέτης επιτρέπεται να περιορίσει κατά 50 %, δυνάμει του άρθρου 21, παράγραφος 1, στοιχείο d, και παράγραφος 2, στοιχείο d, του Código do Imposto sobre o Valor Acrescentado (κώδικα περί φόρου προστιθέμενης αξίας), το δικαίωμα έκπτωσης του ΦΠΑ εισροών για έξοδα διατροφής, καίτοι ο υποκείμενος στον φόρο αποδεικνύει ότι το σύνολο των εν λόγω εξόδων χρησιμοποιήθηκε εξ ολοκλήρου για την άσκηση της φορολογούμενης οικονομικής δραστηριότητάς του;

(1)  Οδηγία 2006/112/ΕΚ του Συμβουλίου, της 28ης Νοεμβρίου 2006, σχετικά με το κοινό σύστημα φόρου προστιθέμενης αξίας (EE 2006, L 347, σ. 1).

11.11.2019   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 383/46

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Centrale Raad van Beroep (Κάτω Χώρες) στις 26 Αυγούστου 2019 – Y κατά CAK

(Υπόθεση C-636/19)

(2019/C 383/56)

Γλώσσα διαδικασίας: η ολλανδική

Αιτούν δικαστήριο

Centrale Raad van Beroep

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Εκκαλούσα: Y

Εφεσίβλητο: CAK

Προδικαστικά ερωτήματα

1)

Πρέπει η οδηγία 2011/24/ΕΕ (1) να ερμηνευθεί υπό την έννοια ότι τα αναφερόμενα στο άρθρο 24 του κανονισμού (ΕΚ) 883/2004 (2) πρόσωπα, τα οποία λαμβάνουν στο κράτος κατοικίας παροχές σε είδος με επιβάρυνση των Κάτω Χωρών, αλλά δεν είναι ασφαλισμένα στις Κάτω Χώρες στο εκ του νόμου σύστημα ασφαλίσεως ασθενείας, μπορούν να επικαλεστούν ευθέως την οδηγία αυτή για να τους αποδοθούν τα έξοδα που αφορούν παρασχεθείσα υγειονομική περίθαλψη;

Σε περίπτωση αρνητικής απαντήσεως στο πρώτο ερώτημα:

2)

Συνάγεται από το άρθρο 56 ΣΛΕΕ ότι, σε μια περίπτωση όπως η επίμαχη, η μη απόδοση των εξόδων για υγειονομική περίθαλψη που παρασχέθηκε σε κράτος μέλος άλλο από εκείνο της κατοικίας ή από εκείνο που οφείλει τη σύνταξη συνιστά αδικαιολόγητο εμπόδιο για την ελεύθερη παροχή υπηρεσιών;

(1)  Οδηγία 2011/24/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 9ης Μαρτίου 2011, περί εφαρμογής των δικαιωμάτων των ασθενών στο πλαίσιο της διασυνοριακής υγειονομικής περίθαλψης (ΕΕ 2011, L 88, σ. 45).

(2)  Κανονισμός (ΕΚ) 883/2004 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 29ης Απριλίου 2004, για τον συντονισμό των συστημάτων κοινωνικής ασφάλειας (ΕΕ 2004, L 166, σ. 1).

11.11.2019   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 383/47

Αναίρεση που άσκησε στις 9 Σεπτεμβρίου 2019 η Changmao Biochemical Engineering Co. Ltd κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (δεύτερο τμήμα) στις 28 Ιουνίου 2019 στην υπόθεση T-741/16, Changmao Biochemical Engineering κατά Επιτροπής

(Υπόθεση C-666/19 P)

(2019/C 383/57)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: Changmao Biochemical Engineering Co. Ltd (εκπρόσωποι: K. Αδαμαντόπουλος και P. Billiet, avocats)

Λοιποί διάδικοι στην αναιρετική διαδικασία: Ευρωπαϊκή Επιτροπή, Hyet Sweet

Αιτήματα

Η αναιρεσείουσα ζητεί από το Δικαστήριο:

—

να αναιρέσει, στο σύνολό της, την απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης της 28ης Ιουνίου 2019, στην υπόθεση T-741/16,

—

να δεχθεί το αίτημα που υπέβαλε η αναιρεσείουσα με την προσφυγή της ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου και να ακυρώσει τον προσβαλλόμενο κανονισμό (1), κατά το μέτρο που αφορά την αναιρεσείουσα, σύμφωνα με το άρθρο 61 του Οργανισμού του Δικαστηρίου και

—

να καταδικάσει την καθής και την παρεμβαίνουσα πρωτοδίκως στα δικαστικά έξοδα της αναιρετικής διαδικασίας, καθώς και της διαδικασίας ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου στην υπόθεση T-741/16.

Επικουρικώς, η αναιρεσείουσα ζητεί από το Δικαστήριο:

—

να αναπέμψει την υπόθεση στο Γενικό Δικαστήριο, προκειμένου αυτό να αποφανθεί επί του δευτέρου σκέλους του πρώτου λόγου της προσφυγής ακυρώσεως,

—

επικουρικότερα, να αναπέμψει την υπόθεση στο Γενικό Δικαστήριο, προκειμένου αυτό να αποφανθεί επί κάθε άλλου λόγου της προσφυγής, στο μέτρο που ο βαθμός ωριμότητας της υποθέσεως επιβάλλει κάτι τέτοιο και

—

να επιφυλαχθεί ως προς τα έξοδα.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Η αναιρεσείουσα προβάλλει πέντε λόγους αναιρέσεως.

Πρώτος λόγος: οι διαπιστώσεις του Γενικού Δικαστηρίου που διαλαμβάνονται στις σκέψεις 54, 64-67, 69-70, 78-80, 87, 93 και 97-98 της αναιρεσιβαλλόμενης απόφασης ενέχουν πρόδηλη πλάνη όσον αφορά την εφαρμογή του νόμου και παραμορφώνουν τα πραγματικά περιστατικά, καθόσον στις σκέψεις αυτές κρίθηκε ότι οι λογαριασμοί της αναιρεσείουσας δεν είχαν συνταχθεί σύμφωνα με τα διεθνή λογιστικά πρότυπα (στο εξής: ΔΛΠ), και ότι επομένως η αναιρεσείουσα παρέβη το άρθρο 2, παράγραφος 7, στοιχείο γ', δεύτερη περίπτωση του βασικού κανονισμού (2). Ως παρεπόμενη συνέπεια της πλάνης του αυτής, το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο, καθόσον αρνήθηκε να εξετάσει τον ισχυρισμό που είχε υποβάλει η αναιρεσείουσα βάσει του άρθρου 2, παράγραφος 7, στοιχείο γ', τρίτη περίπτωση του βασικού κανονισμού.

Δεύτερος λόγος: οι διαπιστώσεις του Γενικού Δικαστηρίου που διαλαμβάνονται στις σκέψεις 113, 115-118, 125-126 και 128 -130 της αναιρεσιβαλλόμενης απόφασης ενέχουν πρόδηλη πλάνη όσον αφορά την εφαρμογή του νόμου και παραμορφώνουν τα πραγματικά περιστατικά, καθόσον στις σκέψεις αυτές κρίθηκε ότι δεν συνιστά παράβαση του άρθρου 2, παράγραφος 7, στοιχείο α', του άρθρου 6, παράγραφος 8, και του άρθρου 9, παράγραφος 4, του βασικού κανονισμού, της υποχρέωσης επιμελείας ή του καθήκοντος χρηστής διοικήσεως η παράλειψη της Επιτροπής να ζητήσει από τον παραγωγό της ανάλογης χώρας λεπτομερή κατάλογο εξαγωγικών συναλλαγών προκειμένου να τον συνεκτιμήσει.

Τρίτος λόγος: οι διαπιστώσεις του Γενικού Δικαστηρίου που διαλαμβάνονται στις σκέψεις 141-144, 152-153 και 155-162 της αναιρεσιβαλλόμενης απόφασης ενέχουν πρόδηλη πλάνη όσον αφορά την εφαρμογή του νόμου και παραμορφώνουν τα πραγματικά περιστατικά, καθόσον στις σκέψεις αυτές κρίθηκε ότι δεν συνιστά παράβαση των άρθρων 2, παράγραφος 10, και 9, παράγραφος 4, του βασικού κανονισμού, του άρθρου 2.4 της συμφωνίας αντιντάμπινγκ του ΠΟΕ, της υποχρέωσης επιμελείας ή του καθήκοντος χρηστής διοικήσεως η άρνηση της Επιτροπής να προσαρμόσει την κανονική αξία και την τιμή εξαγωγής της αναιρεσείουσας κατά τον υπολογισμό του περιθωρίου ντάμπινγκ.

Τέταρτος λόγος: οι διαπιστώσεις του Γενικού Δικαστηρίου που διαλαμβάνονται στις σκέψεις 148 και 150 της αναιρεσιβαλλόμενης απόφασης ενέχουν πρόδηλη πλάνη όσον αφορά την εφαρμογή του νόμου και παραμορφώνουν τα πραγματικά περιστατικά, καθόσον στις σκέψεις αυτές κρίθηκε ότι δεν συνιστά παράβαση των άρθρων 3, παράγραφοι 2 και 3, και 9, παράγραφος 4, του βασικού κανονισμού, της αρχής της χρηστής διοικήσεως ή της υποχρέωσης επιμελείας η παράλειψη της Επιτροπής να προσαρμόσει το μη ζημιογόνο επίπεδο τιμών του ενωσιακού παραγωγού με βάση τις διαφορές στις πρόσθετες υπηρεσίες, τη συσκευασία, καθώς και τα δικαιώματα διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας και τεχνογνωσίας που καταβάλλει ο κλάδος παραγωγής της Ένωσης.

Πέμπτος λόγος: οι διαπιστώσεις του Γενικού Δικαστηρίου που διαλαμβάνονται στις σκέψεις 189-191, 194, 200-201 και 203-206 της αναιρεσιβαλλόμενης απόφασης ενέχουν πρόδηλη πλάνη όσον αφορά την εφαρμογή του νόμου και παραμορφώνουν τα πραγματικά περιστατικά, καθόσον στις σκέψεις αυτές κρίθηκε ότι δεν συνιστά παράβαση του άρθρου 2, παράγραφος 7, στοιχείο α', του άρθρου 2, παράγραφος 10, του άρθρου 3, παράγραφοι 2, 3, και 5, του άρθρου 6, παράγραφος 8, και του άρθρου 9, παράγραφος 4, του βασικού κανονισμού, της αρχής της χρηστής διοικήσεως ή της υποχρέωσης επιμελείας η παράλειψη της Επιτροπής να εξακριβώσει αν οι τιμές αγοράς των πρώτων υλών για τον κλάδο παραγωγής της Ένωσης διαμορφώθηκαν σε συνθήκες ανταγωνισμού, και να ζητήσει τη συμπλήρωση σχετικού ερωτηματολογίου προμηθευτή.

(1)  Εκτελεστικός κανονισμός (ΕΕ) 2016/1247 της Επιτροπής, της 28ης Ιουλίου 2016, για την επιβολή οριστικού δασμού αντιντάμπινγκ και την οριστική είσπραξη του προσωρινού δασμού που επιβλήθηκε στις εισαγωγές ασπαρτάμης καταγωγής Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας (ΕΕ 2016, L 204, σ. 92).

(2)  Κανονισμός (ΕΕ) 2016/1036 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 8ης Ιουνίου 2016, για την άμυνα κατά των εισαγωγών που αποτελούν αντικείμενο ντάμπινγκ εκ μέρους χωρών μη μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ 2016, L 176, σ. 21).

11.11.2019   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 383/48

Αναίρεση που άσκησε στις 9 Σεπτεμβρίου 2019 η BP κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (πέμπτο τμήμα) στις 11 Ιουλίου 2019 στην υπόθεση T-838/16, BP κατά Οργανισμού Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης

(Υπόθεση C-669/19 P)

(2019/C 383/58)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: BP (εκπρόσωπος: E. Lazar, δικηγόρος)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Οργανισμός Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης (FRA)

Αιτήματα

Η αναιρεσείουσα ζητεί από το Δικαστήριο:

—

να αναιρέσει τα σημεία 1, 3 και 4 του διατακτικού της προσβαλλόμενης αποφάσεως· και ως εκ τούτου

—

να επιδικάσει στην αναιρεσείουσα επαρκή αποζημίωση για την αποκατάσταση της περιουσιακής ζημίας και την ικανοποίηση της ηθικής βλάβης που υπέστη·

—

να επιδικάσει στην αναιρεσείουσα επαρκή αποζημίωση για την αποκατάσταση των βλαπτικών συνεπειών που προκάλεσαν οι δυσφημιστικές δηλώσεις του FRA και για την αποκατάσταση της ζημίας στην επαγγελματική και προσωπική φήμη της·

—

να καταδικάσει τον FRA στα δικαστικά έξοδα της πρωτοβάθμιας όσο και της κατ’ αναίρεση δίκης.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

1)

Με τον πρώτο λόγο προβάλλεται πλάνη περί το δίκαιο και πρόδηλο σφάλμα εκτιμήσεως όσον αφορά το παραδεκτό του νέου ισχυρισμού που προβλήθηκε και των αποδεικτικών στοιχείων που προσκομίστηκαν βάσει του άρθρου 85 του Κανονισμού Διαδικασίας· προσβολή του δικαιώματος ακροάσεως· παραβίαση της αρχής της δίκαιης δίκης· παραβίαση της αρχής της αποτελεσματικής δικαστικής προστασίας που κατοχυρώνεται στο άρθρο 47 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης· περιορισμός δικαιωμάτων· παράβαση του άρθρου 52 του Χάρτη.

2)

Με τον δεύτερο λόγο προβάλλεται πλάνη περί το δίκαιο και πρόδηλο σφάλμα εκτιμήσεως των σημείων 112, 115 έως 117, 126, 140 έως 142 της αγωγής αποζημιώσεως που αφορούν παράβαση του άρθρου 2, παράγραφος 3, του κανονισμού 1049/2001 (1), παράβαση του άρθρου 8 ΕΣΔΑ και αντίθεση προς τις επιταγές που απορρέουν από τις σκέψεις 63 έως 65 της αποφάσεως Bavarian Lager (2)· προβάλλεται επίσης παραβίαση της υποχρέωσης αιτιολογήσεως όσον αφορά την έναντι όλων μερική αρχικώς και ολική εν συνεχεία γνωστοποίηση των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα της αναιρεσείουσας· προσβολή της θεσμικής ισορροπίας που καθιέρωσε ο ενωσιακός νομοθέτης μεταξύ του κανονισμού 1049/2001 και του κανονισμού 45/2001 (3)· και, τέλος, αντίθεση προς τις επιταγές που απορρέουν από την απόφαση Bavarian Lager.

3)

Με τον τρίτο λόγο προβάλλεται παράβαση των άρθρων 134 και 135 του Κανονισμού Διαδικασίας και της υποχρέωσης αιτιολογήσεως· αντίθεση προς τη σχετική με τα δικαστικά έξοδα νομολογία· περιορισμός δικαιωμάτων· και παράβαση του άρθρου 52 του Χάρτη.

4)

Με τον τέταρτο λόγο προβάλλεται παράβαση του άρθρου 66 του Κανονισμού Διαδικασίας· απόρριψη του αιτήματος περί μη δημοσιοποιήσεως συγκεκριμένων ευαίσθητων πληροφοριών της αποφάσεως T-838/16· υπερβολική κατ’ αποτέλεσμα απόκρυψη αποσπασμάτων από το κείμενο της αποφάσεως· και, τέλος, έλλειψη νόμιμης συγκρότησης του πέμπτου τμήματος, κατ’ αποκλεισμό της δυνατότητας εκδικάσεως της υπόθεσης από πενταμελή σύνθεση καθώς και της δυνατότητας διενέργειας έγκυρης ψηφοφορίας.

(1)  Κανονισμός (ΕΚ) 1049/2001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 30ής Μαΐου 2001, για την πρόσβαση του κοινού στα έγγραφα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, του Συμβουλίου και της Επιτροπής (ΕΕ 2001, L 145, σ. 43).

(2)  Απόφαση της 29ης Ιουνίου 2010, Επιτροπή κατά Bavarian Lager (C-28/08 P, ECLI:EU:C:2010:378).

(3)  Κανονισμός (ΕΚ) 45/2001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 18ης Δεκεμβρίου 2000, σχετικά με την προστασία των φυσικών προσώπων έναντι της επεξεργασίας δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα από τα όργανα και τους οργανισμούς της Κοινότητας και σχετικά με την ελεύθερη κυκλοφορία των δεδομένων αυτών (ΕΕ 2001, L 8, σ. 1).

11.11.2019   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 383/49

Αναίρεση που άσκησαν στις 20 Σεπτεμβρίου 2019 οι Sony Corporation, Sony Electronics, Inc κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (πέμπτο τμήμα) στις 12 Ιουλίου 2019 στην υπόθεση T-762/15, Sony και Sony Electornics κατά Επιτροπής

(Υπόθεση C-697/19 P)

(2019/C 383/59)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσες: Sony Corporation, Sony Electronics, Inc (εκπρόσωποι: N. Levy, δικηγόρος, R. Snelders, δικηγόρος, E.M. Kelly, solicitor)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Οι αναιρεσείουσες ζητούν από το Δικαστήριο:

—

να αναιρέσει την αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση·

—

να δεχθεί τα πρωτοδίκως υποβληθέντα αιτήματα·

—

να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα, περιλαμβανομένων και των εξόδων της πρωτοβάθμιας δίκης.

Επικουρικώς, σε περίπτωση κατά την οποία η διαφορά δεν είναι ώριμη προς εκδίκαση, οι αναιρεσείουσες ζητούν από το Δικαστήριο:

—

να αναπέμψει την υπόθεση ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου·

—

να επιφυλαχθεί ως προς τα δικαστικά έξοδα της πρωτοβάθμιας και της αναιρετικής δίκης.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της αναιρέσεώς τους, οι αναιρεσείουσες προβάλλουν τέσσερις λόγους.

Πρώτος λόγος: Το Γενικό Δικαστήριο έσφαλε υποκαθιστώντας τη συλλογιστική της Επιτροπής με τη δική του συλλογιστική (απόφαση της Επιτροπής στην υπόθεση AT.39639 - Optical Disk Drives C(2015) 7135 τελικό).

—

Η απόφαση θεμελιώθηκε στη διαπίστωση ότι οι αναιρεσείουσες συμμετείχαν σε «πλείονες διακριτές παραβάσεις» οι οποίες θα μπορούσαν επίσης να χαρακτηριστούν ως ενιαία και διαρκής παράβαση. Το Γενικό Δικαστήριο έκανε δεκτό ότι δεν αποδείχθηκε το σύνολο των εικαζόμενων στην απόφαση μεμονωμένων επαφών.

—

Μη αποδεδειγμένες επαφές δεν δύνανται να συνιστούν παραβάσεις του άρθρου 101, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ. Το Γενικό Δικαστήριο ωστόσο επικύρωσε τη διαπίστωση της αποφάσεως ότι υπήρξε ενιαία και διαρκής παράβαση, στηριζόμενο στις μη αποδεδειγμένες επαφές, οι οποίες εκτίμησε ότι εντάσσονται στη συνολική «δέσμη ενδείξεων» που θα μπορούσε να επικαλεστεί η Επιτροπή. Υποκαθιστώντας τη συλλογιστική της Επιτροπής με τη δική του συλλογιστική, το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο.

Δεύτερος λόγος: Το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο επικυρώνοντας τη διαπίστωση περί συμμετοχής σε ενιαία και διαρκή παράβαση κατά την εικαζόμενη περίοδο επικαλούμενο μικρότερο αριθμό επαφών από αυτόν που είχε προσδιοριστεί με την απόφαση.

—

Το Γενικό Δικαστήριο εσφαλμένως θεώρησε ότι η Sony συμμετείχε διαρκώς στην εικαζόμενη παράβαση, μεταξύ 23 Αυγούστου 2004 και 15 Σεπτεμβρίου 2006, καθώς έκανε δεκτό ότι για χρονική περίοδο οκτώ περίπου μηνών η Επιτροπή δεν απέδειξε οποιαδήποτε εμπλοκή της Sony σε αντίθετες προς τον ανταγωνισμό επαφές.

—

Το σκεπτικό του Γενικού Δικαστηρίου είναι εγγενώς αντιφατικό, καθό μέτρο, ενώ γίνεται δεκτό ότι ουδόλως αποδείχθηκαν επαφές στις οποίες να εμπλέκεται η Sony όσον αφορά χρονική περίοδο μεγαλύτερη των έξι μηνών, διαπιστώνεται συγχρόνως ότι οι εν λόγω επαφές λάμβαναν χώρα κάθε «δύο ή τρείς μήνες».

Τρίτος λόγος: Το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο καθώς θεώρησε μια ενιαία και διαρκή παράβαση ως κατ’ ανάγκη αποτελούμενη από πλείονες διακριτές παραβάσεις.

—

Το Γενικό Δικαστήριο παρέλειψε να διαπιστώσει ότι η Επιτροπή είχε προσβάλει τα δικαιώματα άμυνας της Sony, παρά τη διαπίστωση της απόφασης της Επιτροπής – δίχως προηγουμένως να έχει προβληθεί στην ανακοίνωση αιτιάσεων – ότι η εικαζόμενη συμπεριφορά δεν συνιστούσε απλώς ενιαία και διαρκή παράβαση αλλά εξίσου πλείονες διακριτές παραβάσεις.

—

Το Γενικό Δικαστήριο εσφαλμένως έκρινε ότι η Επιτροπή αιτιολόγησε επαρκώς τη διαπίστωσή της ότι η Sony είχε υποπέσει σε πλείονες διακριτές παραβάσεις.

Τέταρτος λόγος: Το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο, παραβίασε τις αρχές της ίσης μεταχείρισης και της αναλογικότητας και παρέλειψε να αιτιολογήσει την απόφασή του, επικυρώνοντας το πρόστιμο που επιβλήθηκε σε βάρος της Sony λαμβάνοντας υπόψη τα ίδια έσοδα βάσει των οποίων υπολογίστηκε αυτοτελές πρόστιμο σε βάρος της Lite-On.

—

Το Γενικό Δικαστήριο παραβίασε την απορρέουσα από τις κατευθυντήριες γραμμές για τον υπολογισμό των προστίμων αρχή σύμφωνα με την οποία η αξία των πωλήσεων πρέπει να λαμβάνεται ως βάση «για να προσδιοριστεί η οικονομική σημασία της παραβάσεως» καθώς και «το σχετικό βάρος της συμμετοχής κάθε επιχειρήσεως σε αυτήν», και παραβίασε τις αρχές της ίσης μεταχείρισης και της αναλογικότητας.

—

Το Γενικό Δικαστήριο παραβίασε την υποχρέωση να αιτιολογήσει την απόφασή του καθώς παρέλειψε να εξετάσει δεόντως το επιχείρημα ότι ο διπλός υπολογισμός αύξησε υπερβολικά την οικονομική σημασία της παραβάσεως.

—

Το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο απορρίπτοντας το επιχείρημα των αναιρεσειουσών ότι η Επιτροπή δεν δικαιολόγησε γιατί δεν ακολούθησε την πάγια πρακτικής της.

11.11.2019   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 383/51

Αναίρεση που άσκησαν στις 20 Σεπτεμβρίου 2019 οι Sony Optiarc, Inc, Sony Optiarc America, Inc κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (πέμπτο τμήμα) στις 12 Ιουλίου 2019 στην υπόθεση T-763/15, Sony Optiarc, Sony Optiarc America κατά Επιτροπής

(Υπόθεση C-698/19 P)

(2019/C 383/60)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσες: Sony Optiarc, Inc, Sony Optiarc America, Inc (εκπρόσωποι: N. Levy, δικηγόρος, R. Snelders, δικηγόρος, E.M. Kelly, solicitor)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Οι αναιρεσείουσες ζητούν από το Δικαστήριο:

—

να αναιρέσει την αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση·

—

να δεχθεί τα πρωτοδίκως υποβληθέντα αιτήματα·

—

να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα, περιλαμβανομένων και των εξόδων της πρωτοβάθμιας δίκης.

Επικουρικώς, σε περίπτωση κατά την οποία η διαφορά δεν είναι ώριμη προς εκδίκαση, οι αναιρεσείουσες ζητούν από το Δικαστήριο:

—

να αναπέμψει την υπόθεση ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου·

—

να επιφυλαχθεί ως προς τα δικαστικά έξοδα της πρωτοβάθμιας και της αναιρετικής δίκης.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της αναιρέσεώς τους, οι αναιρεσείουσες προβάλλουν τέσσερις λόγους.

Πρώτος λόγος: Το Γενικό Δικαστήριο έσφαλε υποκαθιστώντας τη συλλογιστική της Επιτροπής με τη δική του συλλογιστική (απόφαση της Επιτροπής στην υπόθεση AT.39639 - Optical Disk Drives C(2015) 7135 τελικό).

—

Η απόφαση θεμελιώθηκε στη διαπίστωση ότι οι αναιρεσείουσες συμμετείχαν σε «πλείονες διακριτές παραβάσεις» οι οποίες θα μπορούσαν επίσης να χαρακτηριστούν ως ενιαία και διαρκής παράβαση. Το Γενικό Δικαστήριο έκανε δεκτό ότι δεν αποδείχθηκε το σύνολο των εικαζόμενων στην απόφαση μεμονωμένων επαφών.

—

Μη αποδεδειγμένες επαφές δεν δύνανται να συνιστούν παραβάσεις του άρθρου 101, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ. Το Γενικό Δικαστήριο ωστόσο επικύρωσε τη διαπίστωση της αποφάσεως ότι υπήρξε ενιαία και διαρκής παράβαση, στηριζόμενο στις μη αποδεδειγμένες επαφές, οι οποίες εκτίμησε ότι εντάσσονται στη συνολική «δέσμη ενδείξεων και αποδείξεων συνολικά εξεταζόμενων» που θα μπορούσε να επικαλεστεί η Επιτροπή. Υποκαθιστώντας τη συλλογιστική της Επιτροπής με τη δική του συλλογιστική, το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο.

Δεύτερος λόγος: Το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο επικυρώνοντας τη διαπίστωση περί συμμετοχής σε ενιαία και διαρκή παράβαση επικαλούμενο μικρότερο αριθμό επαφών από αυτόν που είχε προσδιοριστεί με την απόφαση.

—

Το Γενικό Δικαστήριο εσφαλμένως θεώρησε ότι η Sony Optiarc συμμετείχε διαρκώς στην εικαζόμενη παράβαση, μεταξύ 25 Ιουλίου 2007 και 29 Οκτωβρίου 2008, καθώς έκανε δεκτό ότι για χρονική περίοδο οκτώ περίπου μηνών η Επιτροπή δεν απέδειξε οποιαδήποτε εμπλοκή της Sony σε αντίθετες προς τον ανταγωνισμό επαφές.

—

Το σκεπτικό του Γενικού Δικαστηρίου είναι εγγενώς αντιφατικό, καθό μέτρο, ενώ γίνεται δεκτό ότι ουδόλως αποδείχθηκαν επαφές στις οποίες να εμπλέκεται η Sony Optiarc όσον αφορά χρονική περίοδο πέντε περίπου μηνών, διαπιστώνεται συγχρόνως ότι «το μεγαλύτερο διάστημα χωρίς την πραγματοποίηση επαφών ήταν τρεις μήνες» και ότι «το διάστημα που μεσολαβούσε μεταξύ των επαφών δεν υπερέβαινε τον ένα μήνα».

Τρίτος λόγος: Το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο καθώς θεώρησε μια ενιαία και διαρκή παράβαση ως κατ’ ανάγκη αποτελούμενη από πλείονες διακριτές παραβάσεις.

—

Το Γενικό Δικαστήριο παρέλειψε να διαπιστώσει ότι η Επιτροπή είχε προσβάλει τα δικαιώματα άμυνας της Sony Optiarc, παρά τη διαπίστωση της απόφασης της Επιτροπής – δίχως προηγουμένως να έχει προβληθεί στην ανακοίνωση αιτιάσεων – ότι η εικαζόμενη συμπεριφορά δεν συνιστούσε απλώς ενιαία και διαρκή παράβαση αλλά εξίσου πλείονες διακριτές παραβάσεις.

—

Το Γενικό Δικαστήριο εσφαλμένως έκρινε ότι η Επιτροπή αιτιολόγησε επαρκώς τη διαπίστωσή της ότι η Sony είχε υποπέσει σε πλείονες διακριτές παραβάσεις.

Τέταρτος λόγος: Το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο, παραβίασε τις αρχές της ίσης μεταχείρισης και της αναλογικότητας και παρέλειψε να αιτιολογήσει την απόφασή του, επικυρώνοντας το πρόστιμο που επιβλήθηκε σε βάρος της Sony Optiarc λαμβάνοντας υπόψη τα ίδια έσοδα βάσει των οποίων υπολογίστηκε αυτοτελές πρόστιμο σε βάρος της Quanta.

—

Το Γενικό Δικαστήριο παραβίασε την απορρέουσα από τις κατευθυντήριες γραμμές για τον υπολογισμό των προστίμων αρχή σύμφωνα με την οποία η αξία των πωλήσεων πρέπει να λαμβάνεται ως βάση «για να προσδιοριστεί η οικονομική σημασία της παραβάσεως» καθώς και «το σχετικό βάρος της συμμετοχής κάθε επιχειρήσεως σε αυτήν», και παραβίασε τις αρχές της ίσης μεταχείρισης και της αναλογικότητας.

—

Το Γενικό Δικαστήριο παραβίασε την υποχρέωση να αιτιολογήσει την απόφασή του καθώς παρέλειψε να εξετάσει δεόντως το επιχείρημα ότι ο διπλός υπολογισμός αύξησε υπερβολικά την οικονομική σημασία της παραβάσεως.

—

Το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο απορρίπτοντας το επιχείρημα των αναιρεσειουσών ότι η Επιτροπή δεν δικαιολόγησε γιατί δεν ακολούθησε την πάγια πρακτικής της.

11.11.2019   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 383/52

Αναίρεση που άσκησαν στις 20 Σεπτεμβρίου 2019 οι Toshiba Samsung Storage Technology Corp., Toshiba Samsung Storage Technology Korea Corp. κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (πέμπτο τμήμα) στις 12 Ιουλίου 2019 στην υπόθεση T-8/16, Toshiba Samsung Storage Technology, Toshiba Samsung Storage Technology Korea κατά Επιτροπής

(Υπόθεση C-700/19 P)

(2019/C 383/61)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσες: Toshiba Samsung Storage Technology Corp., Toshiba Samsung Storage Technology Korea Corp. (εκπρόσωποι: M. Bay, J. Ruiz Calzado, A. Aresu, δικηγόροι)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Οι αναιρεσείουσες ζητούν από το Δικαστήριο:

—

να αναιρέσει την αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση·

—

να ακυρώσει την επίδικη απόφαση της Επιτροπής στην υπόθεση COMP/39.639 – Optical Disk Drives καθόσον αφορά τις αναιρεσείουσες·

—

να ακυρώσει ή να μειώσει το ποσό του προστίμου που επιβλήθηκε στις αναιρεσείουσες με την απόφαση αυτή·

—

να καταδικάσει την Επιτροπή στο σύνολο των δικαστικών εξόδων της πρωτοβάθμιας και της κατ’ αναίρεση δίκης· και

—

να διατάξει οποιοδήποτε μέτρο κρίνει πρόσφορο υπό τις περιστάσεις της παρούσας υποθέσεως.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της αναιρέσεώς τους, οι αναιρεσείουσες προβάλλουν τέσσερις λόγους.

Με τον πρώτο λόγο προβάλλεται πλάνη περί το δίκαιο ως προς το πρώτο, δεύτερο και τρίτο σκέλος του πρώτου λόγου ακυρώσεως που προέβαλαν πρωτοδίκως οι νυν αναιρεσείουσες αναφορικά με παραβάσεις ουσιώδους τύπου και προσβολή των δικαιωμάτων άμυνας.

Με τον δεύτερο λόγο προβάλλεται πλάνη περί το δίκαιο κατά τον προσδιορισμό του εφαρμοστέου νομικού κριτηρίου για τη στοιχειοθέτηση της ενιαίας και διαρκούς παραβάσεως.

Με τον τρίτο λόγο προβάλλεται προσβολή των δικαιωμάτων άμυνας και εφαρμογή εσφαλμένου νομικού κριτηρίου.

Με τον τέταρτο λόγο προβάλλεται παράβαση ουσιώδους τύπου· όλως ανεπαρκής αιτιολογία όσον αφορά την απόρριψη του πρώτου σκέλους του δεύτερου λόγου ακυρώσεως (αναρμοδιότητα του Γενικού Δικαστηρίου) τον οποίον προέβαλαν πρωτοδίκως οι νυν αναιρεσείουσες· και πλάνη ως προς το νομικό κριτήριο βάσει του οποίου κρίνεται το παραδεκτό των αποδείξεων.

11.11.2019   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 383/53

Αναίρεση που άσκησαν στις 20 Σεπτεμβρίου 2019 οι Silver Plastics GmbH & Co. KG και Johannes Reifenhäuser Holding GmbH & Co. KG κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (έβδομο τμήμα) στις 11 Ιουλίου 2019 στην υπόθεση T-582/15, Silver Plastics GmbH & Co. KG και Johannes Reifenhäuser Holding GmbH & Co. KG κατά Ευρωπαϊκής Επιτροπής

(Υπόθεση C-702/19 P)

(2019/C 383/62)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσες: Silver Plastics GmbH & Co. KG (εκπρόσωποι: M. Wirtz και S. Möller, Rechtsanwälte), Johannes Reifenhäuser Holding GmbH & Co. KG (εκπρόσωπος: C. Karbaum, Rechtsanwalt)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Οι αναιρεσείουσες ζητούν από το Δικαστήριο:

1.

να αναιρέσει την αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση και να αναπέμψει την υπόθεση ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου·

2.

επικουρικώς, να αναιρέσει την αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση, να ακυρώσει την επίδικη απόφαση όσον αφορά τη δεύτερη αναιρεσείουσα και να μειώσει το πρόστιμο που επιβλήθηκε στην πρώτη αναιρεσείουσα·

3.

επικουρικώς, να αναιρέσει την αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση και να μειώσει το πρόστιμο που επιβλήθηκε εις ολόκληρον στις αναιρεσείουσες·

4.

να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα της αναιρετικής διαδικασίας και της ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου διαδικασίας.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Με τον πρώτο λόγο αναιρέσεως, οι αναιρεσείουσες προβάλλουν ότι το Γενικό Δικαστήριο παρέβη το άρθρο 6, παράγραφος 3, ΣΕΕ, το άρθρο 6, παράγραφος 1, ΕΣΔΑ, καθώς και το άρθρο 47, παράγραφος 2, του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, καθώς και ότι παραβίασε την αρχή της αμεσότητας.

Συγκεκριμένα, οι αναιρεσείουσες προβάλλουν ότι το Γενικό Δικαστήριο, παρά τα επανειλημμένα αιτήματά τους, παρέλειψε, κατά παράβαση της διαδικασίας, να καλέσει ως μάρτυρα και να εξετάσει προσωπικά τον W. ο οποίος αποτελεί την κύρια πηγή πληροφόρησης για την αίτηση επιείκειας η οποία υποβλήθηκε από τον ανταγωνιστή L. και λήφθηκε υπόψη εις βάρος των αναιρεσειουσών. Κατά τα λοιπά, οι αναιρεσείουσες ισχυρίζονται ότι το Γενικό Δικαστήριο έκρινε τις δηλώσεις του W., οι οποίες προσκομίστηκαν γραπτώς από τις ίδιες και αντικρούουν την αίτηση επιείκειας, ως αναξιόπιστες στο σύνολό τους χωρίς να τον ακούσει προηγουμένως. Οι αναιρεσείουσες υποστηρίζουν ότι, βάσει της αρχής της αμεσότητας, το Γενικό Δικαστήριο θα έπρεπε να είχε καλέσει τον W. και να τον είχε εξετάσει προσωπικά.

Με τον δεύτερο λόγο αναιρέσεως, οι αναιρεσείουσες προβάλλουν ότι το Γενικό Δικαστήριο προσέβαλε το δικαίωμα σε κατ’ αντιπαράθεση συζήτηση που προβλέπεται στο άρθρο 6, παράγραφος 1, (σε συνδυασμό με την παράγραφο 3, στοιχείο δ'), ΕΣΔΑ.

Οι αναιρεσείουσες υποστηρίζουν ότι το Γενικό Δικαστήριο, παρά τα επανειλημμένα αιτήματά τους, δεν εξέτασε τον W. υπό την ιδιότητά του ως κύρια πηγή πληροφόρησης για την αίτηση επιείκειας που λήφθηκε υπόψη εις βάρος τους. Ακόμη, προβάλλουν ότι το Γενικό Δικαστήριο έκρινε την αξιοπιστία των δηλώσεων του W. που αναφέρονται στην αίτηση επιείκειας χωρίς να τους παράσχει δυνατότητα κατ’ αντιπαράθεση συζήτησης, κατά παράβαση των κανόνων της διαδικασίας, και έκρινε εις βάρος των αναιρεσειουσών στηριζόμενο εν πολλοίς στις εν λόγω δηλώσεις χωρίς να συντρέχουν νόμιμοι λόγοι περιορισμού του δικαιώματος σε κατ’ αντιπαράθεση συζήτηση.

Με τον τρίτο λόγο αναιρέσεως, οι αναιρεσείουσες προβάλλουν παραβίαση της αρχής της ισότητας των όπλων, βάσει του άρθρου 6, παράγραφος 3, στοιχείο δ', ΕΣΔΑ.

Συγκεκριμένα, προβάλλουν ότι το Γενικό Δικαστήριο παρέλειψε, παρά τα επανειλημμένα αιτήματά τους, να εξετάσει ως μάρτυρα υπεράσπισης τον W., παρ’ όλο που η Επιτροπή συνάντησε τον W. στο πλαίσιο της προηγηθείσης διαδικασίας επιβολής προστίμου υπό την ιδιότητά του ως κύρια πηγή πληροφόρησης για την αίτηση επιείκειας που είχε υποβληθεί, χωρίς γνώση των αναιρεσειουσών, χωρίς παρουσία τους και χωρίς την τήρηση πρακτικών. Ακόμη, η άρνηση της προσωπικής εξέτασης επιπλέον προταθέντων από τις αναιρεσείουσες μαρτύρων υπεράσπισης παραβιάζει την εγγύηση της ισότητας των όπλων.

Με τον τέταρτο λόγο αναιρέσεως, οι αναιρεσείουσες προβάλλουν παραβίαση της υποχρέωσης αιτιολογήσεως βάσει του άρθρου 36 του Οργανισμού του Δικαστηρίου, σε συνδυασμό με το άρθρο 53, παράγραφος 1, του ίδιου Οργανισμού, διότι δεν δύνανται να αντιληφθούν (i) πώς κατέληξε το Γενικό Δικαστήριο στη διαπίστωση συμμετοχής τους σε υποτιθέμενες αθέμιτες επαφές, (ii) γιατί οι γραπτές απαλλακτικές μαρτυρικές καταθέσεις του W. κρίθηκαν αναξιόπιστες, και (iii) για ποιους ακριβώς λόγους το Γενικό Δικαστήριο αρνήθηκε να τους αναγνωρίσει το δικαίωμα σε κατ’ αντιπαράθεση συζήτηση.

Με τον πέμπτο λόγο αναιρέσεως, οι αναιρεσείουσες υποστηρίζουν ότι το Γενικό Δικαστήριο παρέβη το άρθρο 23, παράγραφος 3, του κανονισμού (ΕΚ) 1/2003 (1), επειδή υιοθέτησε πολύ ευρεία προσέγγιση για να θεμελιώσει την ενιαία και διαρκή παράβαση.

Βάσει των διαπιστώσεων του Γενικού Δικαστηρίου, οι αναιρεσείουσες δεν είχαν συμμετάσχει καθ’ όλη τη διάρκεια της κρίσιμης χρονικής περιόδου σε αθέμιτες συμπεριφορές σε σχέση με το σύνολο των κατηγοριών προϊόντων. Ωστόσο, το πρόστιμο που επιβλήθηκε από το Γενικό Δικαστήριο υπολογίστηκε με βάση όλες τις κατηγορίες προϊόντων και με βάση τη συνολική διάρκεια της κρίσιμης χρονικής περιόδου.

Με τον έκτο λόγο αναιρέσεως, οι αναιρεσείουσες προβάλλουν παράβαση του άρθρου 23, παράγραφος 2, πρώτη και δεύτερη περίοδος, του κανονισμού (ΕΚ) 1/2003.

Οι αναιρεσείουσες υποστηρίζουν ότι το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο, κρίνοντας ότι οι ίδιες συνιστούν ενιαία οικονομική οντότητα και περιλαμβάνοντας, επομένως, τους κύκλους εργασιών της πρώτης αναιρεσείουσας στον υπολογισμό του προστίμου, παρ’ όλο που αυτές είχαν προσκομίσει στοιχεία που αποδεικνύουν ότι δεν υφίσταται καμία συγκεκριμένη επιρροή της πρώτης επί της δεύτερης, με αποτέλεσμα να ανατρέπεται το τεκμήριο ύπαρξης ενιαίας οικονομικής οντότητας το οποίο δέχθηκε το Γενικό Δικαστήριο.

Με τον έβδομο λόγο αναιρέσεως, οι αναιρεσείουσες προβάλλουν ότι βάσει του άρθρου 23, παράγραφος 2, δεύτερο εδάφιο, του κανονισμού (ΕΚ) 1/2003 ο υπολογισμός του προστίμου από το Γενικό Δικαστήριο είναι εσφαλμένος, διότι κακώς περιλαμβάνει τους κύκλους εργασιών μιας πρώην θυγατρικής εταιρίας της δεύτερης αναιρεσείουσας. Με αυτόν τον τρόπο, το πρόστιμο που επιβλήθηκε στις αναιρεσείουσες υπερβαίνει το νόμιμο ανώτατο όριο του 10 % του κύκλου εργασιών της εταιρίας στην οποία επιβάλλεται πρόστιμο.

(1)  Κανονισμός (ΕΚ) 1/2003 του Συμβουλίου, της 16ης Δεκεμβρίου 2002, για την εφαρμογή των κανόνων ανταγωνισμού που προβλέπονται στα άρθρα 81 και 82 της Συνθήκης (ΕΕ 2003, L 1, σ. 1).

11.11.2019   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 383/55

Αναίρεση που άσκησαν στις 20 Σεπτεμβρίου 2019 οι CCPL - Consorzio Cooperative di Produzione e Lavoro SC κ.λπ. κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (έβδομο τμήμα) στις 11 Ιουλίου 2019 στην υπόθεση T-522/15, CCPL κ.λπ. κατά Επιτροπής

(Υπόθεση C-706/19 P)

(2019/C 383/63)

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσες: CCPL - Consorzio Cooperative di Produzione e Lavoro SC, Coopbox group SpA, Coopbox Eastern s.r.o. (εκπρόσωποι: S. Bariatti, E. Cucchiara, A. Cutrupi, avvocati)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Οι αναιρεσείουσες ζητούν από το Δικαστήριο

—

να αναιρέσει εν μέρει την αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση, εντός των ορίων που τίθενται στην παρούσα αίτηση αναιρέσεως, και, συνεπώς, να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση κατά το σκέλος που αφορά τα πρόστιμα που επιβλήθηκαν στις αναιρεσείουσες λόγω παραβάσεως του άρθρου 23, παράγραφος 2, του κανονισμού (ΕΚ) 1/2003 (1), καθώς και λόγω παραβιάσεως των αρχών της αναλογικότητας και της καταλληλότητας της κυρώσεως προς την παράβαση·

—

να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της αναιρέσεώς τους, οι αναιρεσείουσες προβάλλουν τους ακόλουθους λόγους.

1.

Πρώτος λόγος – Πλάνη περί το δίκαιο, πλημμελής ή ελλιπής αιτιολογία όσον αφορά τα επιχειρήματα σχετικά με την καλούμενη parental liability.

Με τον πρώτο λόγο οι αναιρεσείουσες προβάλλουν ότι το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε με την αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση σε πλάνη περί το δίκαιο και παρέθεσε πλημμελή ή ελλιπή αιτιολογία κατά το μέτρο που έκρινε ότι στοιχειοθετείται ευθύνη στο πρόσωπο της εταιρίας χαρτοφυλακίου του ομίλου, ενώ αντιθέτως κρίθηκε ότι δεν φέρει ευθύνη η ενδιάμεση εταιρία, στην κατοχή της οποίας βρίσκονταν οι εμπλεκόμενες στην παράβαση εταιρίες.

2.

Δεύτερος λόγος – Πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως και πλάνη περί το δίκαιο όσον αφορά την προβαλλόμενη παράβαση του άρθρου 23 του κανονισμού 1/2003

Με τον δεύτερο λόγο οι αναιρεσείουσες προβάλλουν ότι το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε πρόδηλη πλάνη περί το δίκαιο κατά το μέτρο που απέρριψε την αιτίαση περί εσφαλμένης εφαρμογής του ορίου του 10 % που προβλέπει το άρθρο 23, παράγραφος 2, του κανονισμού 1/2003, διότι η Επιτροπή εφάρμοσε το εν λόγω όριο επί κύκλου εργασιών που δεν συνιστούσε τον ενοποιημένο κύκλο εργασιών, όπως αυτός υπολογίζεται σύμφωνα με τους κανόνες λογιστικής ενοποιήσεως που ισχύουν στο δίκαιο της Ένωσης. Επίσης, το Γενικό Δικαστήριο παραβίασε τις αρχές τις αναλογικότητας και της καταλληλότητας της κυρώσεως προς την παράβαση, κατά το μέτρο που επιφυλάσσει μη αποδεκτή διαφορετική μεταχείριση, για τους σκοπούς υπολογισμού του ενοποιημένου κύκλου εργασιών του άρθρου 23, παράγραφος 2, του κανονισμού 1/2003, μεταξύ των κλάδων της επιχειρήσεως που αποτέλεσαν αντικείμενο οριστικής μεταβιβάσεως και εκείνων που εκμισθώθηκαν, λόγω της εικαζόμενης διαφοράς μεταξύ τους υπό όρους ουσιαστικής και οικονομικής αποδόσεως.

(1)  Κανονισμός (ΕΚ) 1/2003 του Συμβουλίου, της 16ης Δεκεμβρίου 2002, για την εφαρμογή των κανόνων ανταγωνισμού που προβλέπονται στα άρθρα 81 και 82 της Συνθήκης (ΕΕ 2003, L 1, σ. 1).

Γενικό Δικαστήριο

11.11.2019   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 383/57

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 10ης Σεπτεμβρίου 2019 – Πολωνία κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-883/16) (1)

(Εσωτερική αγορά φυσικού αερίου - Οδηγία 2009/73/ΕΚ - Απόφαση της Επιτροπής περί εγκρίσεως της τροποποιήσεως των όρων για την εξαίρεση των κανόνων εκμεταλλεύσεως του αγωγού φυσικού αερίου OPAL από τους κανόνες της Ένωσης όσον αφορά την πρόσβαση των τρίτων και την τιμολογιακή ρύθμιση - Άρθρο 36, παράγραφος 1, της οδηγίας 2009/73 - Αρχή της ενεργειακής αλληλεγγύης)

(2019/C 383/64)

Γλώσσα διαδικασίας: η πολωνική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Δημοκρατία της Πολωνίας (εκπρόσωποι: B. Majczyna, K. Rudzińska και M. Kawnik)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: O. Beynet και K. Herrmann)

Παρεμβαίνουσες υπέρ της προσφεύγουσας: Δημοκρατία της Λετονίας (εκπρόσωποι: I. Kucina, G. Bambāne και V. Soņeca), Δημοκρατία της Λιθουανίας (εκπρόσωποι: αρχικώς D. Kriaučiūnas, R. Dzikovič και R. Krasuckaitė, στη συνέχεια R. Dzikovič)

Παρεμβαίνουσα υπέρ της καθής: Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας (εκπρόσωποι: αρχικώς T. Henze και R. Kanitz, στη συνέχεια R. Kanitz)

Αντικείμενο

Προσφυγή, δυνάμει του άρθρου 263 ΣΛΕΕ, με αίτημα την ακύρωση της αποφάσεως της Επιτροπής C(2016) 6950 τελικό, της 28ης Οκτωβρίου 2016, περί επανεξετάσεως των όρων για την εξαίρεση του αγωγού φυσικού αερίου OPAL από τους κανόνες σχετικά με την πρόσβαση των τρίτων και την τιμολογιακή ρύθμιση που καθορίστηκαν βάσει της οδηγίας 2003/55/ΕΚ.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)

Ακυρώνει την απόφαση C(2016) 6950 τελικό της Επιτροπής, της 28ης Οκτωβρίου 2016, περί επανεξετάσεως των όρων για την εξαίρεση του αγωγού φυσικού αερίου OPAL από τους κανόνες σχετικά με την πρόσβαση των τρίτων και την τιμολογιακή ρύθμιση που καθορίστηκαν βάσει της οδηγίας 2003/55/ΕΚ.

2)

Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή φέρει τα δικαστικά έξοδά της, καθώς και τα δικαστικά έξοδα στα οποία υποβλήθηκε η Δημοκρατία της Πολωνίας.

3)

Η Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας, η Δημοκρατία της Λετονίας και η Δημοκρατία της Λιθουανίας φέρουν τα δικαστικά έξοδά τους.

(1)  EE C 38 της 6.2.2017.

11.11.2019   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 383/58

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 11ης Σεπτεμβρίου 2019 – Topor-Gilka και WO Technopromexport κατά Συμβουλίου

(Συνεκδικασθείσες υποθέσεις T-721/17 και T-722/17) (1)

(Κοινή εξωτερική πολιτική και πολιτική ασφάλειας - Περιοριστικά μέτρα όσον αφορά δράσεις που υπονομεύουν ή απειλούν την εδαφική ακεραιότητα, την κυριαρχία και την ανεξαρτησία της Ουκρανίας - Δέσμευση κεφαλαίων - Υποχρέωση αιτιολογήσεως - Εσφαλμένη εκτίμηση)

(2019/C 383/65)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγων στην υπόθεση T-721/17: Sergey Topor-Gilka (Μόσχα, Ρωσία) (εκπρόσωπος: N. Meyer, δικηγόρος)

Προσφεύγουσα στην υπόθεση T-722/17: OOO WO Technopromexport (Μόσχα, Ρωσία) (εκπρόσωπος: N. Meyer, δικηγόρος)

Καθού: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωποι: J.-P. Hix και E. Salia)

Παρεμβαίνουσες υπέρ του καθού: Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας (εκπρόσωποι: αρχικώς par T. Henze, J. Möller και R. Kanitz, στη συνέχεια J. Möller και R. Kanitz), Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: L. Baumgart, M. Kellerbauer, Θ. Ραμόπουλος και E. Schmidt)

Αντικείμενο

Προσφυγή δυνάμει του άρθρου 263 ΣΛΕΕ με αίτημα την ακύρωση της αποφάσεως (ΚΕΠΠΑ) 2017/1418 του Συμβουλίου, της 4ης Αυγούστου 2017, για την τροποποίηση της απόφασης 2014/145/ΚΕΠΠΑ σχετικά με περιοριστικά μέτρα όσον αφορά δράσεις που υπονομεύουν ή απειλούν την εδαφική ακεραιότητα, την κυριαρχία και την ανεξαρτησία της Ουκρανίας (ΕΕ 2017, L 203I, σ. 5), της αποφάσεως (ΚΕΠΠΑ) 2018/392 του Συμβουλίου, της 12ης Μαρτίου 2018, για την τροποποίηση της απόφασης 2014/145/ΚΕΠΠΑ σχετικά με περιοριστικά μέτρα όσον αφορά δράσεις που υπονομεύουν ή απειλούν την εδαφική ακεραιότητα, την κυριαρχία και την ανεξαρτησία της Ουκρανίας (ΕΕ 2018, L 69, σ. 48), και της αποφάσεως (ΚΕΠΠΑ) 2018/1237 του Συμβουλίου, της 12ης Σεπτεμβρίου 2018, για την τροποποίηση της απόφασης 2014/145/ΚΕΠΠΑ σχετικά με περιοριστικά μέτρα όσον αφορά δράσεις που υπονομεύουν ή απειλούν την εδαφική ακεραιότητα, την κυριαρχία και την ανεξαρτησία της Ουκρανίας (ΕΕ 2018, L 231, σ. 27).

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)

Απορρίπτει την προσφυγή.

2)

Ο Sergey Topor-Gilka και η OOO WO Technopromexport φέρουν, πέραν των δικαστικών εξόδων τους, και τα έξοδα στα οποία υποβλήθηκε το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

3)

Η Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή φέρουν τα δικαστικά έξοδά τους.

(1)  EE C 424 της 11.12.2017.

11.11.2019   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 383/59

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 10ης Σεπτεμβρίου 2019 – Trasys International και Axianseu – Digital Solutions κατά EASA

(Υπόθεση T-741/17) (1)

(Δημόσιες συμβάσεις υπηρεσιών - Διαδικασία διαγωνισμού - Υπηρεσίες διαχειρίσεως εφαρμογών και υποδομών πληροφορικής - Απόρριψη προσφοράς διαγωνιζομένου και ανάθεση της συμβάσεως σε άλλους διαγωνιζομένους - Υποχρέωση αιτιολογήσεως - Εκτίμηση της υπάρξεως ασυνήθιστα χαμηλών προσφορών - Χαρακτηριστικά και σχετικά πλεονεκτήματα των επιλεγεισών προσφορών - Αίτηση αιτιολογήσεως υποβληθείσα από διαγωνιζόμενο ο οποίος δεν εμπίπτει σε καμία από τις περιπτώσεις αποκλεισμού και του οποίου η προσφορά είναι σύμφωνη με τα έγγραφα της συμβάσεως)

(2019/C 383/66)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγοντες: Trasys International EEIG (Βρυξέλλες, Βέλγιο) και Axianseu – Digital Solutions SA (Λισσαβώνα, Πορτογαλία), (εκπρόσωποι: L. Masson και G. Tilman, δικηγόροι)

Καθού: Ευρωπαϊκός Οργανισμός Ασφάλειας της Αεροπορίας (εκπρόσωποι: S. Rostren, E. Tellado Vásquez και H. Köppen, επικουρούμενες από τους V. Ost, M. Vanderstraeten και F. Tulkens, δικηγόρους)

Αντικείμενο

Προσφυγή δυνάμει του άρθρου 263 ΣΛΕΕ με αίτημα την ακύρωση της αποφάσεως του EASA, της 28ης Αυγούστου 2017, με την οποία απορρίφθηκε η προσφορά που υπέβαλε η κοινοπραξία των προσφευγόντων στο πλαίσιο του διαγωνισμού EASA.2017.HVP.08, σχετικά με δημόσια σύμβαση υπηρεσιών για τη διαχείριση εφαρμογών και υποδομών πληροφορικής στην Κολωνία (Γερμανία), και έγινε διαδοχική ανάθεση της συμβάσεως, κατά σειρά προτεραιότητας, σε τρεις άλλους διαγωνιζομένους.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)

Ακυρώνει την απόφαση του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Ασφάλειας της Αεροπορίας (EASA), της 28ης Αυγούστου 2017, με την οποία απορρίφθηκε η προσφορά που υπέβαλε η κοινοπραξία των TRASYS International EEIG και Axianseu – Digital Solutions SA στο πλαίσιο του διαγωνισμού EASA.2017.HVP.08, σχετικά με δημόσια σύμβαση υπηρεσιών για τη διαχείριση εφαρμογών και υποδομών πληροφορικής στην Κολωνία (Γερμανία), και έγινε διαδοχική ανάθεση της συμβάσεως, κατά σειρά προτεραιότητας, σε τρεις άλλους διαγωνιζομένους.

2)

Καταδικάζει τον EASA στα δικαστικά έξοδα.

(1)  EE C 13 της 15.1.2018.

11.11.2019   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 383/59

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 10ης Σεπτεμβρίου 2019 – BO κατά Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης

(Υπόθεση T-50/18) (1)

(Δημόσιες συμβάσεις υπηρεσιών - Διαδικασία διαγωνισμού - Διαγωνισμός του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Μεταφραστές freelance - Διαδικασία επιλογής - Απόρριψη της προσφοράς διαγωνιζόμενου - Υποχρέωση αιτιολογήσεως - Πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως)

(2019/C 383/67)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: BO (εκπρόσωπος: Ε. Κλεάνη, δικηγόρος)

Καθού: Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωποι: J. Inghelram, Á. Almendros Manzano και V. Hanley-Emilsson)

Αντικείμενο

Αίτημα δυνάμει του άρθρου 263 ΣΛΕΕ για την ακύρωση της αποφάσεως του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης της 23ης Νοεμβρίου 2017, με την οποία απορρίφθηκε η προσφορά της προσφεύγουσας για τη σύναψη συμβάσεως-πλαισίου για τη μετάφραση νομικών κειμένων από τη γερμανική προς την ελληνική γλώσσα.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)

Απορρίπτει την προσφυγή.

2)

Καταδικάζει την BO στα δικαστικά έξοδα.

(1)  EE C 134 της 16.4.2018.

11.11.2019   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 383/60

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 10ης Σεπτεμβρίου 2019 – BP κατά Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης

(Υπόθεση T-51/18) (1)

(Δημόσιες συμβάσεις υπηρεσιών - Διαδικασία διαγωνισμού - Διαγωνισμός του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Μεταφραστές freelance - Διαδικασία επιλογής - Απόρριψη της προσφοράς διαγωνιζόμενου - Υποχρέωση αιτιολογήσεως - Πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως)

(2019/C 383/68)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: BP (εκπρόσωπος: Σ. Τάση, δικηγόρος)

Καθού: Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωποι: J. Inghelram, Á. Almendros Manzano και V. Hanley-Emilsson)

Αντικείμενο

Αίτημα δυνάμει του άρθρου 263 ΣΛΕΕ για την ακύρωση της αποφάσεως του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης της 23ης Νοεμβρίου 2017, με την οποία απορρίφθηκε η προσφορά της προσφεύγουσας για τη σύναψη συμβάσεως-πλαισίου για τη μετάφραση νομικών κειμένων από τη γερμανική προς την ελληνική γλώσσα.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)

Απορρίπτει την προσφυγή.

2)

Καταδικάζει την BP στα δικαστικά έξοδα.

(1)  EE C 134 της 16.4.2018.

11.11.2019   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 383/61

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 10ης Σεπτεμβρίου 2019 – BQ κατά Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης

(Υπόθεση T-66/18) (1)

(Δημόσιες συμβάσεις υπηρεσιών - Διαδικασία διαγωνισμού - Διαγωνισμός του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Μεταφραστές freelance - Διαδικασία επιλογής - Απόρριψη της προσφοράς διαγωνιζόμενου - Υποχρέωση αιτιολογήσεως - Πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως)

(2019/C 383/69)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: BQ (εκπρόσωπος: Ε. Κλεάνη, δικηγόρος)

Καθού: Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωποι: J. Inghelram, Á. Almendros Manzano και V. Hanley-Emilsson)

Αντικείμενο

Αίτημα δυνάμει του άρθρου 263 ΣΛΕΕ για την ακύρωση της αποφάσεως του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης της 23ης Νοεμβρίου 2017, με την οποία απορρίφθηκε η προσφορά της προσφεύγουσας για τη σύναψη συμβάσεως-πλαισίου για τη μετάφραση νομικών κειμένων από τη γερμανική προς την ελληνική γλώσσα.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)

Απορρίπτει την προσφυγή.

2)

Καταδικάζει την BQ στα δικαστικά έξοδα.

(1)  EE C 134 της 16.4.2018.

11.11.2019   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 383/61

Διάταξη του Προέδρου του Γενικού Δικαστηρίου της 19ης Αυγούστου 2019 – BASF κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-472/19 R)

(Ασφαλιστικά μέτρα - Φάρμακα - Άδεια κυκλοφορίας στην αγορά - Αιθυλεστέρες ωμέγα-3-λιπαρών οξέων - Έλλειψη επείγοντος)

(2019/C 383/70)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Αιτούσα: BASF AS (Όσλο, Νορβηγία) (εκπρόσωποι: E. Wright, A. Rusanov και H. Boland, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: L. Haasbeek και A. Sipos)

Αντικείμενο

Αίτηση ασφαλιστικών μέτρων βάσει των άρθρων 278 και 279 ΣΛΕΕ με την οποία ζητείται η αναστολή εκτέλεσης της εκτελεστικής αποφάσεως της Επιτροπής της 6ης Ιουνίου 2019 η οποία αφορά, στο πλαίσιο του άρθρου 31 της οδηγίας 2001/83/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, τις άδειες κυκλοφορίας των φαρμακευτικών προϊόντων που προορίζονται για ανθρώπινη χρήση και περιέχουν «αιθυλεστέρες ωμέγα-3-λιπαρών οξέων» που λαμβάνονται από το στόμα, για δευτερογενή πρόληψη μετά από έμφραγμα του μυοκαρδίου [C(2019)4336 τελικό].

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο διατάσσει:

1)

Απορρίπτει την αίτηση ασφαλιστικών μέτρων.

2)

Επιφυλάσσεται ως προς τα δικαστικά έξοδα.

11.11.2019   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 383/62

Προσφυγή της 14ης Αυγούστου 2019 – Oltchim κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-565/19)

(2019/C 383/71)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Oltchim SA (Râmnicu Vâlcea, Ρουμανία) (εκπρόσωποι: C. Arhold, L.-A. Bondoc και S. Petrisor, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να ακυρώσει τα άρθρα 1 και 3 έως 7 της αποφάσεως της Επιτροπής της 17ης Δεκεμβρίου 2018 σχετικά με την κρατική ενίσχυση SA.36086 (2016/C) (πρώην 2016/NN), που έθεσε σε εφαρμογή η Ρουμανία υπέρ της Oltchim SA (1)·

—

να καταδικάσει την καθής στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής της, η προσφεύγουσα προβάλλει εννέα λόγους.

1.

Με τον πρώτο λόγο ακυρώσεως, ο οποίος αφορά τη μη είσπραξη οφειλών από τη ρουμανική Αρχή για τη διαχείριση της περιουσίας του Δημοσίου, προβάλλεται πρόδηλο σφάλμα εκτιμήσεως, καθόσον με την προσβαλλόμενη πράξη η καθής έκρινε ότι το εν λόγω μέτρο συνιστά οικονομικό πλεονέκτημα κατά την έννοια του άρθρου 107, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ.

2.

Με τον δεύτερο λόγο ακυρώσεως, ο οποίος αφορά το ως άνω μέτρο μη είσπραξης των οφειλών, προβάλλεται ότι η καθής, κατά παράβαση του άρθρου 296, παράγραφος 2, ΣΛΕΕ, παρέλειψε να αιτιολογήσει επαρκώς τον χαρακτηρισμό του μέτρου ως κρατική ενίσχυση.

3.

Με τον τρίτο λόγο ακυρώσεως, ο οποίος αφορά την εικαζόμενη χορήγηση κρατικής ενισχύσεως υπό τη μορφή διαρκούς εφοδιασμού της προσφεύγουσας με ηλεκτρική ενέργεια και την περαιτέρω συσσώρευση χρεών προς τρίτους μετά την αποτυχημένη ιδιωτικοποίηση της προσφεύγουσας, προβάλλεται πρόδηλο σφάλμα εκτιμήσεως, καθόσον με την προσβαλλόμενη πράξη η καθής έκρινε ότι το εν λόγω μέτρο συνιστά οικονομικό πλεονέκτημα κατά την έννοια του άρθρου 107, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ.

4.

Με τον τέταρτο λόγο ακυρώσεως, ο οποίος αφορά το ως άνω μέτρο διαρκούς εφοδιασμού της προσφεύγουσας με ηλεκτρική ενέργεια και την περαιτέρω συσσώρευση χρεών προς τρίτους, προβάλλεται παράβαση του άρθρου 296, παράγραφος 2, ΣΛΕΕ.

5.

Με τον πέμπτο λόγο ακυρώσεως, ο οποίος αφορά τη μερική διαγραφή οφειλών που προβλέπεται στο σχέδιο αναδιοργάνωσης το οποίο εγκρίθηκε από τους πιστωτές της προσφεύγουσας, προβάλλεται πρόδηλο σφάλμα εκτιμήσεως, καθόσον με την προσβαλλόμενη πράξη η καθής έκρινε ότι η διαγραφή οφειλών συνιστά μεταβίβαση κρατικών πόρων, κατά το μέτρο που ενέχεται τρίτη ιδιωτική επιχείρηση.

6.

Με τον έκτο λόγο ακυρώσεως προβάλλεται ότι, εν πάση περιπτώσει, το ως άνω μέτρο διαγραφής οφειλών δεν θα μπορούσε να καταλογιστεί στο κράτος όσον αφορά τις εμπλεκόμενες δημόσιες εταιρίες.

7.

Με τον έβδομο λόγο ακυρώσεως προβάλλεται ότι το ως άνω μέτρο διαγραφής οφειλών πληρούσε το κριτήριο του ιδιώτη πιστωτή, καθόσον οι πιο σημαντικοί ιδιώτες πιστωτές ψήφισαν υπέρ του σχεδίου αναδιοργάνωσης (σύμμετρη ικανοποίηση), το σχέδιο αναδιοργάνωσης ήταν πιο συμφέρον από οικονομικής άποψης για τους πιστωτές του Δημοσίου από ό,τι πιθανή ρευστοποίηση της περιουσίας της προσφεύγουσας και, τέλος, υπό το αναθεωρημένο σχέδιο αναδιοργάνωσης η εταιρία πωλήθηκε στην πραγματικότητα μέσω δεσμών στοιχείων ενεργητικού – ενδεχόμενο το οποίο η Επιτροπή είχε αξιολογήσει στην απόφασή της ως το καλύτερο δυνατό.

8.

Με τον όγδοο λόγο ακυρώσεως προβάλλεται, όσον αφορά το μέτρο της μερικής διαγραφής οφειλών, ότι η καθής παραβίασε το άρθρο 296, παράγραφος 2, ΣΛΕΕ.

9.

Με τον ένατο λόγο ακυρώσεως προβάλλεται, όσον αφορά το μέτρο της μερικής διαγραφής οφειλών, ότι η Επιτροπή παραβίασε τα άρθρα 107, παράγραφος 1, και 108, παράγραφος 2, ΣΛΕΕ, όπως επίσης και τον διαδικαστικό κανονισμό (2), καθόσον με την προσβαλλόμενη πράξη διατάχθηκε η ανάκτηση του συνολικού ποσού των οφειλών που διαγράφηκαν, μολονότι, ακόμη και κατά τους (εσφαλμένους) υπολογισμούς της ίδιας της καθής στην υποθετική ιδανικά εξελισσόμενη για την ίδια περίπτωση, ήταν προφανές ότι οι πιστωτές του Δημοσίου δεν θα μπορούσαν να λάβουν πολλά περισσότερα από ό,τι στην πραγματικότητα πέτυχαν στο πλαίσιο του αναθεωρημένου σχεδίου αναδιοργάνωσης.

(1)  ΕΕ 2019, L 181, σ. 13.

(2)  Το κείμενο που μνημονεύεται στην προσφυγή είναι ο κανονισμός (ΕΚ) 659/1999 του Συμβουλίου, της 22ας Μαρτίου 1999, για τη θέσπιση λεπτομερών κανόνων εφαρμογής του άρθρου 93 της Συνθήκης ΕΚ (EE 1999, L 83, σ. 1).

11.11.2019   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 383/63

Προσφυγή-αγωγή της 5ης Σεπτεμβρίου 2019 – EM κατά Κοινοβουλίου

(Υπόθεση T-599/19)

(2019/C 383/72)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγων-ενάγων: EM (εκπρόσωπος: M. Casado García-Hirschfeld, δικηγόρος)

Καθού-εναγόμενο: Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο

Αιτήματα

Ο προσφεύγων-ενάγων ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να κρίνει την παρούσα προσφυγή-αγωγή παραδεκτή και βάσιμη·

—

να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση της 31ης Οκτωβρίου 2018, η οποία επικυρώθηκε με την απορριπτική απόφαση επί της διοικητικής ένστασης του προσφεύγοντος-ενάγοντος της 24ης Μαΐου 2019·

—

να διατάξει την αποκατάσταση της υλικής ζημίας, η οποία ανέρχεται σε 165 000 ευρώ, και την ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης, η οποία εκτιμάται σε 50 000 ευρώ.

—

να καταδικάσει το καθού-εναγόμενο στο σύνολο των δικαστικών εξόδων.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής του, ο προσφεύγων-ενάγων προβάλλει δύο λόγους.

1.

Με τον πρώτο λόγο προβάλλεται παράβαση των άρθρων 1 και 31 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων, παράβαση των άρθρων 12 και 12α, παράγραφος 3, του κανονισμού υπηρεσιακής κατάστασης των υπαλλήλων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, παράβαση του καθήκοντος συνδρομής και κατάχρηση εξουσίας.

2.

Με τον δεύτερο λόγο προβάλλεται παράβαση της υποχρέωσης χρηστής διοίκησης, παράβαση του καθήκοντος αρωγής και ύπαρξη πρόδηλης πλάνης εκτίμησης.

11.11.2019   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 383/64

Προσφυγή της 9ης Σεπτεμβρίου 2019 – Helsingin Bussiliikenne κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-603/19)

(2019/C 383/73)

Γλώσσα διαδικασίας: η φινλανδική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Helsingin Bussiliikenne Oy (Ελσίνκι, Φινλανδία) (εκπρόσωποι: O. Hyvönen και N. Rosenlund, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να ακυρώσει εν όλω ή εν μέρει την απόφαση SA.33846 – (2015/C) (πρώην 2011/CP) της Επιτροπής της 28ης Ιουνίου 2019·

—

να καταδικάσει την Επιτροπή στην καταβολή του συνόλου των δικαστικών εξόδων της προσφεύγουσας, πλέον των νομίμων τόκων.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής της, η προσφεύγουσα προβάλλει τους ακόλουθους πέντε λόγους:

1.

Με τον πρώτο λόγο προβάλλεται ότι η Επιτροπή, αφενός, παραβίασε το άρθρο 108, παράγραφος 2, της ΣΛΕΕ και το άρθρο 6, παράγραφος 1, του κανονισμού 2015/1589 και, αφετέρου, υπέπεσε σε σοβαρή διαδικαστική πλημμέλεια κατά τη σχετική έρευνα και προσέβαλε τα δικαιώματα άμυνας της προσφεύγουσας.

—

Θα έπρεπε να είχε παρασχεθεί η δυνατότητα στην προσφεύγουσα να διατυπώσει τις απόψεις της πριν από την έκδοση της προσβαλλόμενης αποφάσεως και θα έπρεπε αυτή να είχε κληθεί να υποβάλει τις παρατηρήσεις της κατά την επίσημη διαδικασία έρευνας, καθώς στην εν λόγω απόφαση, η οποία και την αφορά άμεσα, κατονομάζεται ως αποδέκτης της ενίσχυσης.

2.

Με τον δεύτερο λόγο προβάλλονται αιτιάσεις περί προδήλως εσφαλμένης κρίσεως.

—

Η Επιτροπή δεν διερεύνησε επαρκώς τα πραγματικά περιστατικά και, εκ του λόγου αυτού, εξέδωσε την απόφαση επί τη βάσει ελλιπών και εσφαλμένων στοιχείων.

—

Η Επιτροπή αξιολόγησε εσφαλμένως, αν μη τι άλλο, την αντιστοιχία του τιμήματος που καταβλήθηκε για τη μεταβίβαση των περιουσιακών στοιχείων της επιχειρήσεως προς τις τιμές της αγοράς, καθώς και τον σκοπό και την οικονομική λογική της εν λόγω μεταβίβασης.

3.

Με τον τρίτο λόγο προβάλλεται ότι η αιτιολογία της προσβαλλόμενης αποφάσεως δεν ανταποκρίνεται στις απαιτήσεις του άρθρου 296 ΣΛΕΕ και της σχετικής νομολογίας.

—

Τούτο αφορά ιδίως την αιτιολογία σχετικά με την αντιστοιχία του τιμήματος που καταβλήθηκε για τη μεταβίβαση των περιουσιακών στοιχείων της HelB προς τις τιμές της αγοράς.

4.

Με τον τέταρτο λόγο προσάπτεται στην προσβαλλόμενη απόφαση παραβίαση των γενικών αρχών του δικαίου της Ένωσης, ιδίως δε της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης και της αναλογικότητας.

—

Η προσφεύγουσα εδικαιούτο ευλόγως να προσδοκά ότι η έρευνα της Επιτροπής θα αφορά μόνον τα περιστατικά και τους φορείς που κατονομάζονται στην απόφαση περί κινήσεως της επίσημης διαδικασίας έρευνας και ότι η Επιτροπή, σε περίπτωση επέκτασης της έρευνας και στη μεταβίβαση των περιουσιακών στοιχείων της επιχειρήσεως ή στην προσφεύγουσα, θα διευρύνει το πεδίο εφαρμογής της σχετικής αποφάσεως και θα καλέσει την προσφεύγουσα να διατυπώσει τις απόψεις της.

—

Η υποχρέωση ανακτήσεως της ενίσχυσης από τον αρχικό αποδέκτη παραβιάζει εν πάση περιπτώσει την αρχή της αναλογικότητας στο μέτρο που υπερβαίνει το τίμημα το οποίο πράγματι καταβλήθηκε για τη μεταβίβαση των περιουσιακών στοιχείων της επιχειρήσεως και, όσον αφορά την προσφεύγουσα, στο μέτρο που υπερβαίνει τη διαφορά μεταξύ του φερόμενου ως χαμηλού τιμήματος που καταβλήθηκε για την αγορά και της εμπορικής αξίας της επιχειρήσεως.

5.

Με τον πέμπτο λόγο προσάπτεται στην προσβαλλόμενη απόφαση προδήλως εσφαλμένη εφαρμογή του άρθρου 107, παράγραφος 1, της ΣΛΕΕ.

—

Τα διαλαμβανόμενα στην απόφαση της Επιτροπής μέτρα δεν περιλάμβαναν απαγορευμένη κρατική ενίσχυση.

—

Κανένα από τα μέτρα που η Επιτροπή θεωρεί απαγορευμένη κρατική ενίσχυση δεν αφορούσε την προσφεύγουσα.

11.11.2019   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 383/65

Προσφυγή της 9ης Σεπτεμβρίου 2019 – EP κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-605/19)

(2019/C 383/74)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγων: EP (εκπρόσωποι: S. Orlandi και T. Martin, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Ο προσφεύγων ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να ακυρώσει την απόφαση περί μη προαγωγής του προσφεύγοντος στον βαθμό AD9 κατά την περίοδο προαγωγών 2018·

—

να καταδικάσει την Ευρωπαϊκή Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής του, ο προσφεύγων προβάλλει τέσσερις λόγους.

1.

Με τον πρώτο λόγο προβάλλεται o ανεπαρκής χαρακτήρας της αιτιολογίας που παρασχέθηκε με την απορριπτική της διοικητικής ενστάσεως απάντηση, ιδίως λαμβανομένου υπόψη ότι η επιτροπή ίσης εκπροσώπησης για τις προαγωγές συνέστησε την προαγωγή του προσφεύγοντος.

2.

Με τον δεύτερο λόγο προβάλλεται παράβαση του άρθρου 45 του κανονισμού υπηρεσιακής κατάστασης των υπαλλήλων της Ευρωπαϊκής Ένωσης (στο εξής: ΚΥΚ) από την αρμόδια για τους διορισμούς αρχή καθόσον αυτή δεν προέβη σε συγκριτική εξέταση των προσόντων όλων των προαγώγιμων υπαλλήλων.

3.

Με τον τρίτο λόγο προβάλλονται πρόδηλα σφάλματα εκτιμήσεως από τα οποία πάσχει, εν πάση περιπτώσει, η προσβαλλόμενη απόφαση, βάσει της διαθέσιμης αιτιολογίας της.

4.

Με τον τέταρτο λόγο προβάλλεται παράβαση του άρθρου 24β του ΚΥΚ και του άρθρου 1, έκτο εδάφιο, του παραρτήματος ΙΙ του ΚΥΚ, καθόσον ο προσφεύγων έτυχε δυσμενούς μεταχειρίσεως λόγω των καθηκόντων που ασκεί στο πλαίσιο της εκπροσώπησης του προσωπικού.

11.11.2019   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 383/66

Προσφυγή της 20ής Σεπτεμβρίου 2019 – Shindler κ.λπ. κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-627/19)

(2019/C 383/75)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγοντες: Harry Shindler (Porto d’Ascoli, Ιταλία) και πέντε λοιποί προσφεύγοντες (εκπρόσωπος: J. Fouchet, δικηγόρος)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Οι προσφεύγοντες ζητούν από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να ακυρώσει την από 13 Σεπτεμβρίου 2019 ρητή άρνηση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής να διαπιστώσει παράλειψη·

—

να κρίνει ότι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή παρανόμως παρέλειψε να λάβει:

—

αφενός, απόφαση που να διαφυλάσσει την ευρωπαϊκή ιθαγένεια των Βρετανών προσφευγόντων, οι οποίοι διάγουν την ιδιωτική και οικογενειακή τους ζωή σε άλλα κράτη της Ευρωπαϊκής Ένωσης και στερήθηκαν του δικαιώματος ψήφου για να αποφασίσουν ως προς την έξοδο του κράτους καταγωγής τους από την Ευρωπαϊκή Ένωση, αποκλειστικά λόγω του ότι είχαν κάνει χρήση της ελευθερίας κυκλοφορίας (κανόνας της 15ετίας), ανεξάρτητα από το αν θα υπάρξει ή όχι συμφωνία σχετικά με την αποχώρηση του Ηνωμένου Βασιλείου από την Ευρωπαϊκή Ένωση,

—

αφετέρου, απόφαση που να είναι δεσμευτική, και να ισχύει ομοιόμορφα στα υπόλοιπα 27 κράτη της Ευρωπαϊκής Ένωσης όπου ζουν Βρετανοί και που να περιλαμβάνει διάφορα μέτρα αναφορικά με την είσοδό τους, τη διαμονή τους, τα κοινωνικά τους δικαιώματα και την επαγγελματική τους δραστηριότητα, τα οποία θα εφαρμοστούν σε περίπτωση που δεν υπάρξει συμφωνία αποχώρησης του Ηνωμένου Βασιλείου από την Ευρωπαϊκή Ένωση·

κατά συνέπεια·

—

να αναγνωρίσει την παράλειψη αυτή·

—

να καταδικάσει την Ευρωπαϊκή Επιτροπή να καταβάλει σε καθέναν από τους προσφεύγοντες το ποσό των 1 500 ευρώ για τα δικαστικά έξοδα στα οποία υποβλήθηκαν.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής τους, οι προσφεύγοντες προβάλλουν τρεις λόγους.

1.

Ο πρώτος λόγος αφορά προσβολή δικαιωμάτων που αντλούν από την ευρωπαϊκή τους ιθαγένεια, ανεξάρτητα από το αν θα επιτευχθεί ή όχι συμφωνία. Στο πλαίσιο αυτού του λόγου, οι προσφεύγοντες επικαλούνται ειδικότερα ότι:

—

δεν υφίσταται στις Συνθήκες πρόβλεψη για απώλεια της ευρωπαϊκής ιθαγένειας σε περίπτωση εξόδου ενός κράτους μέλους από την Ένωση και, επομένως, παραβιάζεται η αρχή της ασφάλειας δικαίου·

—

ότι παραβιάζεται η αρχή της αναλογικότητας·

—

ότι προσβάλλεται το δικαίωμα στην ιδιωτική και οικογενειακή ζωή.

2.

Ο δεύτερος λόγος αφορά παράνομη παράλειψη της Επιτροπής να υιοθετήσει δεσμευτικά μέτρα, παρά μόνο συστάσεις.

3.

Ο τρίτος λόγος αφορά παραβίαση της αρχής της εκατέρωθεν ακροάσεως, της ελεύθερης κυκλοφορίας και της αρχής της ισότητας της ψήφου λόγω του «βρετανικού κανόνα της 15ετίας». Οι προσφεύγοντες υποστηρίζουν συναφώς ότι αυτός ο «κανόνας της 15ετίας» αποτελεί μια εθνική ρύθμιση που περιάγει σε μειονεκτική θέση ορισμένους υπηκόους ενός κράτους μέλους, αποκλειστικά λόγω του ότι έκαναν χρήση της ελευθερίας κυκλοφορίας ή διαμονής σε άλλο κράτος μέλος και ότι αυτό συνιστά περιορισμό των ελευθεριών που αναγνωρίζονται από το άρθρο 21, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ.

11.11.2019   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 383/67

Προσφυγή της 20ής Σεπτεμβρίου 2019 – Teva κατά Επιτροπής και EMA

(Υπόθεση T-628/19)

(2019/C 383/76)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Teva BV (Haarlem, Κάτω Χώρες) (εκπρόσωποι: T. de la Mare, QC, R. Mehta, Barrister, και G. Morgan, Solicitor)

Καθών: Ευρωπαϊκή Επιτροπή και Ευρωπαϊκός Οργανισμός Φαρμάκων

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να ακυρώσει την εκτελεστική απόφαση της Επιτροπής C (2019)5393 τελικό, της 11ης Ιουλίου 2019, για την άρνηση χορήγησης άδειας κυκλοφορίας του φαρμάκου «Cabazitaxel Teva – cabazitaxel» (στο εξής: απόφαση) δυνάμει του κανονισμού (ΕΚ) No 726/2004 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (1), στο μέτρο που η απόφαση αφορά την προσφεύγουσα, και

—

να καταδικάσει τους καθών στα δικαστικά έξοδα της προσφεύγουσας.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής της, η προσφεύγουσα προβάλλει τρεις λόγους ακυρώσεως.

1.

Στο πλαίσιο του πρώτου λόγου προβάλλεται ότι η Επιτροπή δεν προέβη σε ορθή εφαρμογή της έννοιας «γενική άδεια κυκλοφορίας» όπως αυτή χρησιμοποιείται στην οδηγία 2001/83/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 6ης Νοεμβρίου 2001, περί κοινοτικού κώδικος για τα φάρμακα που προορίζονται για ανθρώπινη χρήση (ΕΕ 2001, L 311, σ. 67), και, ιδίως, της έννοιας «παράγωγο φάρμακο», η οποία απαντά στο άρθρο 10, παράγραφος 2, στοιχείο β', της οδηγίας.

2.

Στο πλαίσιο του δεύτερου λόγου προβάλλεται ότι η Επιτροπή και ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Φαρμάκων παραβίασαν την αρχή της δίκαιης δίκης και προσέβαλαν το δικαίωμα της προσφεύγουσας στη χρηστή διοίκηση, αντιστρέφοντας ειδικότερα το βάρος αποδείξεως για τους αιτούντες τη χορήγηση αδειών κυκλοφορίας γενόσημων φαρμάκων, αντίθετα από τις οικείες προβλέψεις της νομοθεσίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

3.

Στο πλαίσιο του τρίτου λόγου προβάλλεται ότι η Επιτροπή, επιδεικνύοντας αυτή τη στάση, παραβίασε επίσης την αρχή της ίσης μεταχείρισης, διότι η προσφεύγουσα έτυχε διαφορετικής μεταχείρισης απ’ ό,τι ο κάτοχος της άδειας κυκλοφορίας του φαρμάκου Jevtana®/docetaxel.

(1)  Κανονισμός (ΕΚ) 726/2004 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 31ης Μαρτίου 2004, για τη θέσπιση κοινοτικών διαδικασιών χορήγησης άδειας και εποπτείας όσον αφορά τα φάρμακα που προορίζονται για ανθρώπινη και για κτηνιατρική χρήση και για τη σύσταση Ευρωπαϊκού Οργανισμού Φαρμάκων (ΕΕ 2004, L 136, σ. 1)

11.11.2019   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 383/68

Προσφυγή-αγωγή της 20ής Σεπτεμβρίου 2019 – AH κατά Eurofound

(Υπόθεση T-630/19)

(2019/C 383/77)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγων-ενάγων: AH (εκπρόσωπος: N. de Montigny, δικηγόρος)

Καθού-εναγόμενο: Ευρωπαϊκό Ίδρυμα για τη Βελτίωση των Συνθηκών Διαβίωσης και Εργασίας

Αιτήματα

Ο προσφεύγων-ενάγων ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να ακυρώσει την απόφαση της 9ης Νοεμβρίου 2018 περί περατώσεως της διοικητικής έρευνας AI-2018/01, η οποία κινήθηκε κατόπιν καταγγελίας υποβληθείσας από τον προσφεύγοντα-ενάγοντα κατά των ιεραρχικώς ανωτέρων του·

—

να υποχρεώσει το καθού-εναγόμενο να καταβάλει στον προσφεύγοντα-ενάγοντα χρηματική ικανοποίηση λόγω της ηθικής βλάβης που υπέστη η οποία εκτιμάται σε 30 000 ευρώ·

—

να καταδικάσει το καθού-εναγόμενο στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής-αγωγής του, ο προσφεύγων-ενάγων προβάλλει οκτώ λόγους.

1.

Με τον πρώτο λόγο προβάλλεται παραβίαση της αρχής της χρηστής διοικήσεως καθόσον, κατά την εξέταση της καταγγελίας, η διοίκηση συμπεριφέρθηκε κατά τρόπο εκφοβιστικό και ως κατήγορος και δεν ενήργησε με τον δέοντα τρόπο τόσο από τυπικής όσο και από ουσιαστικής απόψεως.

2.

Με τον δεύτερο λόγο προβάλλεται η μη τήρηση των πινάκων που προβλέπουν την αρμοδιότητα της αρμόδιας αρχής για τη σύναψη συμβάσεων προσλήψεως (ΑΣΣΠΑ). Ο προσφεύγων-ενάγων διατείνεται, μεταξύ άλλων, ότι η καταγγελία του εξετάστηκε από δικηγορικό γραφείο και ότι δεν εξετάστηκε, επομένως, από την αρμόδια για τον σκοπό αυτόν αρχή. Κατά τον προσφεύγοντα-ενάγοντα, αυτή η μεταφορά αρμοδιοτήτων σε εξωτερικό σύμβουλο του στέρησε το δικαίωμα να υποβάλει καταγγελία η οποία θα εξεταζόταν στο πλαίσιο των διαδικασιών έκδοσης και προσβολής διοικητικών αποφάσεων, κατά παραβίαση των αρχών της ασφάλειας δικαίου και της διαφάνειας.

3.

Με τον τρίτο λόγο προβάλλεται η μη έκδοση αποφάσεως επί του αιτήματος συνδρομής το οποίο υπέβαλε ο ενάγων-προσφεύγων. Συναφώς, ο ενάγων-προσφεύγων υποστηρίζει ότι η βλαπτική απόφαση περιορίστηκε στην απόρριψη της καταγγελίας για παρενόχληση και στην περάτωση της έρευνας.

4.

Με τον τέταρτο λόγο προβάλλεται η έλλειψη αιτιολογίας της προσβαλλόμενης αποφάσεως.

5.

Με τον πέμπτο λόγο προβάλλεται σύγκρουση συμφερόντων, έλλειψη ανεξαρτησίας, ουδετερότητας και αντικειμενικότητας τόσο των προσώπων που διεξήγαγαν την έρευνα όσο και του θεσμικού οργάνου στο πλαίσιο της διαχείρισης της διοικητικής έρευνας και της εξέτασης του αιτήματος και της διοικητικής ένστασης του προσφεύγοντος-ενάγοντος.

6.

Με τον έκτο λόγο προβάλλεται παράβαση των άρθρων 24 και 12α του κανονισμού υπηρεσιακής κατάστασης των υπαλλήλων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, καθόσον το καθού-εναγόμενο αντιμετώπισε κατά τρόπο εχθρικό τον προσφεύγοντα-ενάγοντα ήδη από την παραλαβή της καταγγελίας του, συμπεριφορά ασυμβίβαστη προς τα καθήκοντα αρωγής και συνδρομής που υπέχει η διοίκηση.

7.

Με τον έβδομο λόγο προβάλλεται προσβολή του δικαιώματος πραγματικής ακροάσεως, στο μέτρο που το καθού-εναγόμενο δεν παρέσχε στον προσφεύγοντα-ενάγοντα δυνατότητα προσήκουσας ακροάσεως πλην των πραγματικών περιστατικών της παρενοχλήσεως που υποστηρίζει ότι υπέστη.

8.

Με τον όγδοο λόγο προβάλλεται πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως εκ μέρους του καθού-εναγομένου κατά την εξέταση της καταγγελίας που υπέβαλε ο προσφεύγων-ενάγων.

11.11.2019   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 383/69

Προσφυγή της 21ης Σεπτεμβρίου 2019 – BNetzA κατά ACER

(Υπόθεση T-631/19)

(2019/C 383/78)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Bundesnetzagentur für Elektrizität, Gas, Telekommunikation, Post und Eisenbahnen (BNetzA) (εκπρόσωποι: H. Haller, T. Heitling, L. Reiser, N. Gremminger και V. Vacha, δικηγόροι)

Καθού: Οργανισμός Συνεργασίας των Ρυθμιστικών Αρχών Ενέργειας (ACER)

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να ακυρώσει τις κάτωθι παρατιθέμενες διατάξεις της αποφάσεως 2/2019 του καθού της 21ης Φεβρουαρίου 2019 και την επ’ αυτής εκδοθείσα υπ’ αριθ. A-003-2019 απόφαση του συμβουλίου προσφυγών του καθού της 11ης Ιουλίου 2019:

(i)

το άρθρο 5, παράγραφοι 5 έως 9, του παραρτήματος I·

(ii)

το άρθρο 10, παράγραφος 4, δεύτερο τμήμα της περιόδου, και παράγραφος 5, του παραρτήματος I·

(iii)

το άρθρο 16, παράγραφος 2, δεύτερο εδάφιο και παράγραφος 3, στοιχείο δ', σημείο vii, του παραρτήματος I·

(iv)

το άρθρο 5, παράγραφοι 5 έως 9, του παραρτήματος II·

(v)

το άρθρο 17, παράγραφος 3, στοιχείο δ', σημείο vii, του παραρτήματος II·

(vi)

όλες τις διατάξεις των παραρτημάτων I και II, που αναφέρονται ρητά στις προαναφερθείσες υπό (i) έως (v) διατάξεις·

—

Επικουρικώς, να ακυρώσει στο σύνολό της την απόφαση 2/2019 του καθού της 21ης Φεβρουαρίου 2019 και την επ’ αυτής εκδοθείσα υπ’ αριθ. A-003-2019 απόφαση του συμβουλίου προσφυγών του καθού της 11ης Ιουλίου 2019·

—

να καταδικάσει τον καθού στα δικαστικά έξοδα της προσφεύγουσας.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής της, η προσφεύγουσα προβάλλει τους ακόλουθους λόγους:

1.

Πρώτος λόγος, έλλειψη εξωτερικής νομιμότητας της προσβαλλομένης αποφάσεως.

Η απόφαση του ACER ενέχει πλημμέλειες που άπτονται της εξωτερικής νομιμότητάς της, διότι ο ACER με την έκδοση της προσβαλλομένης αποφάσεως υπερέβη τα όρια της αρμοδιότητάς του.

2.

Δεύτερος λόγος, παράβαση του κανονισμού (ΕΕ) 2019/943, του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (1)

—

Ο ACER δεν νομιμοποιείται να καθορίζει μηχανισμό μέσω του οποίου αποκλείονται στο πλαίσιο προεπιλογής εσωτερικά στοιχεία δικτύου κατά τον υπολογισμό της δυναμικότητας.

—

Ο ACER με την απόφασή του (i) καθόρισε τα κρίσιμα στοιχεία δικτύου, (ii) προέβλεψε άνιση εφαρμογή της τιμής του PTDF (Power Transfer Distribution Factor – Συντελεστή Διανομής της Μεταφοράς Ενέργειας) στα εσωτερικά στοιχεία δικτύου και στα διαζωνικά στοιχεία δικτύου και (iii) εισήγαγε κριτήριο αποδόσεως ως προς τα εσωτερικά στοιχεία δικτύου. Τούτο αντιβαίνει στο άρθρο 16, παράγραφος 4 και παράγραφος 8, του κανονισμού (ΕΕ) 2019/943.

—

Στην προσβαλλομένη απόφαση ο ACER προέβλεψε ότι πρέπει να ελέγχεται η κατανομή των ζωνών προσφοράς βάσει συγκεκριμένης μεθόδου και εντός συγκεκριμένων προθεσμιών. Τούτο αντίκειται στον κανονισμό (ΕΕ) 2019/943.

—

Οι διαχειριστές συστήματος μεταφοράς είναι de facto αναγκασμένοι να διατηρούν ως προς τα εσωτερικά τους στοιχεία δικτύου διαθέσιμη ελάχιστη εμπορική δυναμικότητα 100 % και πλέον για το διασυνοριακό εμπόριο. Τούτο αντίκειται στον κανονισμό (ΕΕ) 2019/943.

—

Ο ACER επιδιώκει μακροπρόθεσμα να εξαιρέσει από τον υπολογισμό δυναμικότητας τις εσωτερικές γραμμές με PTDF μικρότερο του 10 %. Τούτο αντίκειται στον κανονισμό (ΕΕ) 2019/943.

—

Η εισαγωγή του κριτηρίου αποδόσεως συνιστά καταστρατήγηση της μεταβατικής διατάξεως του άρθρου 15, παράγραφος 2, του κανονισμού (ΕΕ) 2019/943.

—

Η απόφαση του ACER παραβιάζει το άρθρο 14, παράγραφος 5, του κανονισμού (ΕΕ) 2019/943, διότι δεν λαμβάνει υπόψη νέες επενδύσεις στην υποδομή δικτύου.

—

Ο ACER απαιτεί την εκτενή λήψη διορθωτικών μέτρων. Τούτο αντίκειται στις διατάξεις του κανονισμού (ΕΕ) 2019/943.

—

Ο ACER καταστρατηγεί τις διατάξεις του κανονισμού (ΕΕ) για την ανακατανομή των ζωνών προσφοράς.

—

Ο ACER σφετερίζεται την αρμοδιότητα για τον επανακαθορισμό των ζωνών προσφοράς και παραβιάζει με τον τρόπο αυτόν το άρθρο 14, παράγραφοι 3, 6 έως 8, και το άρθρο 15, παράγραφοι 5 και 7, του κανονισμού (ΕΕ) 2019/943.

3.

Τρίτος λόγος, παράβαση του κανονισμού (ΕΕ) 2015/1222 της Επιτροπής (2)

—

Το κριτήριο αποδόσεως που εισάγει ο ACER αναγκάζει de facto τα κράτη μέλη να προβούν σε αναδιαμόρφωση της ζώνης προσφοράς τους. Τούτο αντίκειται στις διατάξεις του κανονισμού (ΕΕ) 2015/1222.

—

Ο ACER απαιτεί την εκτενή λήψη διορθωτικών μέτρων. Τούτο αντίκειται στις διατάξεις του κανονισμού (ΕΕ) 2015/1222.

4.

Τέταρτος λόγος, παραβίαση της αρχής της αναλογικότητας

Η απόφαση του ACER είναι αντίθετη προς την αρχή της αναλογικότητας, διότι δεν είναι κατάλληλη να εκπληρώσει τους σκοπούς του κανονισμού (ΕΕ) 2015/1222.

5.

Πέμπτος λόγος, παραβίαση της αρχής της απαγορεύσεως των διακρίσεων

Ο καθορισμός κρίσιμων στοιχείων δικτύου και προληπτικών διορθωτικών μέτρων για την ανακούφιση των βροχοειδών ροών συνιστά έμμεση διάκριση λόγω ιθαγενείας.

(1)  Κανονισμός (ΕΕ) 2019/943, του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 5ης Ιουνίου 2019 σχετικά με την εσωτερική αγορά ηλεκτρικής ενέργειας (ΕΕ 2019, L 158, σ. 54).

(2)  Κανονισμός (ΕΕ) 2015/1222, της Επιτροπής της 24ης Ιουλίου 2015, σχετικά με τον καθορισμό κατευθυντήριων γραμμών για την κατανομή της δυναμικότητας και τη διαχείριση της συμφόρησης (ΕΕ 2015, L 197, σ. 24).

11.11.2019   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 383/71

Προσφυγή της 24ης Σεπτεμβρίου 2019 – Essential Export κατά EUIPO – Shenzhen Liouyi International Trading (TOTU)

(Υπόθεση T-633/19)

(2019/C 383/79)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Essential Export SA (San José, Κόστα Ρίκα) (εκπρόσωπος: A. Tarí Lázaro, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Shenzhen Liouyi International Trading Co. Ltd (Shenzhen, Κίνα)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του EUIPO

Αιτούσα: Η αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών

Επίδικο σήμα: Αίτηση καταχωρίσεως εικονιστικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης TOTU σε κόκκινο και μαύρο χρώμα – Υπ’ αριθ. 16 736 712 αίτηση καταχωρίσεως

Διαδικασία ενώπιον του EUIPO: Διαδικασία ανακοπής

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του δευτέρου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 22ας Ιουλίου 2019 στην υπόθεση R 362/2019-2

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να μεταρρυθμίσει την προσβαλλόμενη απόφαση·

—

να καταδικάσει το καθού στα δικαστικά έξοδα.

Προβαλλόμενος λόγος

—

Παράβαση του άρθρου 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου.

11.11.2019   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 383/72

Αγωγή της 25ης Σεπτεμβρίου 2019 – Fondazione Cassa di Risparmio di Pesaro κ.λπ. κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-635/19)

(2019/C 383/80)

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Διάδικοι

Ενάγοντες: Fondazione Cassa di Risparmio di Pesaro (Pesaro, Ιταλία), Montani Antaldi Srl (Pesaro), Fondazione Cassa di Risparmio di Fano (Fano, Ιταλία), Fondazione Cassa di Risparmio di Jesi (Jesi, Ιταλία), Fondazione Cassa di Risparmio della Provincia di Macerata (Macerata, Ιταλία) (εκπρόσωποι: A. Sandulli και B. Cimino, δικηγόροι)

Εναγομένη: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Οι ενάγοντες ζητούν από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να διαπιστώσει και να αναγνωρίσει την εξωσυμβατική ευθύνη της Ευρωπαϊκής Επιτροπής λόγω του ότι εμπόδισε, με παράνομες οδηγίες προς τις ιταλικές εθνικές αρχές, την ανακεφαλαιοποίηση της Banca delle Marche από το Fondo Interbancario italiano per Tutela dei Depositi (διατραπεζικό ταμείο προστασίας καταθέσεων, στο εξής: F.I.T.D.),

—

να υποχρεώσει την Ευρωπαϊκή Επιτροπή να αποκαταστήσει τη ζημία που υπέστησαν οι ενάγοντες, υπολογιζόμενη σύμφωνα με τα κριτήρια που εκτίθενται στο δικόγραφό τους ή με βάση το προσήκον μέτρο,

—

να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της αγωγής οι ενάγοντες προβάλλουν τέσσερις ισχυρισμούς.

1.

Επί του πρώτου ισχυρισμού, ο οποίος αφορά το παραδεκτό του αιτήματος αποζημιώσεως.

—

Συναφώς, οι ενάγοντες ισχυρίζονται ότι η προβαλλόμενη ζημία καταλογίζεται σε ευρωπαϊκό όργανο, έστω και αν τα μέτρα εξυγίανσης της Banca Marche ελήφθησαν τυπικά από εθνική αρχή. Πράγματι, η Banca d’Italia δεν άσκησε επί της ουσίας κάποια διακριτική ευχέρεια, αλλά ενήργησε βάσει συγκεκριμένων οδηγιών της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Περαιτέρω, λόγω του τρόπου με τον οποίο άσκησε την εξουσία της η Επιτροπή, οι ενάγοντες δεν είχαν τη δυνατότητα να ασκήσουν τη συνήθη προσφυγή ακυρώσεως ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου και, ως εκ τούτου, η αγωγή αποζημιώσεως αποτελούσε τη μόνη δυνατή δικαστική οδό.

2.

Επί του δεύτερου ισχυρισμού, ο οποίος αφορά την ύπαρξη σοβαρής ή κατάφωρης παραβιάσεως του δικαίου της Ένωσης.

—

Συναφώς, οι ενάγοντες ισχυρίζονται ότι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή εμπόδισε την ανακεφαλαιοποίηση της Banca delle Marche από το F.I.T.D., βασιζόμενη στην παραδοχή ότι η παρέμβαση συνιστούσε κρατική ενίσχυση. Ωστόσο, το διατραπεζικό ταμείο συνιστά νομικό πρόσωπο ιδιωτικού δικαίου που χρησιμοποιεί ιδιωτικούς πόρους και δεν υπόκειται στον έλεγχο καμίας δημόσιας αρχής, όπως άλλωστε επιβεβαίωσε πρόσφατα το Γενικό Δικαστήριο στην υπόθεση Tercas κατά Επιτροπής (συνεκδικασθείσες υποθέσεις T-98/16, T-196/16 και T-198/16). Κατά συνέπεια, επρόκειτο για μια απολύτως νόμιμη διάσωση, σύμφωνα με τους κανόνες της αγοράς. Επίσης, η παραβίαση είναι σοβαρή και κατάφωρη, καθώς υπάρχει σαφές ρυθμιστικό πλαίσιο επί του ζητήματος, πάγια νομολογία των ευρωπαϊκών δικαστηρίων και απουσία διακριτικής ευχέρειας της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.

3.

Επί του τρίτου ισχυρισμού, ο οποίος αφορά την ύπαρξη ζημίας.

—

Συναφώς, οι ενάγοντες ισχυρίζονται ότι η προσαπτόμενη στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή συμπεριφορά αποτελεί την αποκλειστική και επαρκή αιτία της ζημίας που υπέστησαν. Πράγματι, από τα έγγραφα της διαδικασίας προκύπτει με βεβαιότητα: α) ότι οι ιταλικές αρχές επιδίωξαν κάθε δυνατή εναλλακτική λύση αντί της εξυγίανσης της Banca delle Marche και ότι κάτι τέτοιο κατέστη αδύνατο λόγω της αντίθεσης της Ευρωπαϊκής Επιτροπής· β) ότι οι εν λόγω εναλλακτικές λύσεις θα περιόριζαν σε μεγάλο βαθμό τις επιζήμιες συνέπειες για τους μετόχους και τους ομολογιούχους.

4.

Επί του τέταρτου ισχυρισμού, ο οποίος αφορά τον υπολογισμό της ζημίας.

—

Συναφώς, οι ενάγοντες ισχυρίζονται ότι για τον υπολογισμό της ζημίας λαμβάνεται υπόψη η αξία που θα είχαν διατηρήσει τα ομόλογα μειωμένης εξασφάλισης και οι μετοχές της Banca Marche που κατείχαν οι ενάγοντες στην περίπτωση κατά την οποία, αντί της εξυγίανσης, το F.I.T.D. είχε ολοκληρώσει την ανακεφαλαιοποίηση της τράπεζας.

11.11.2019   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 383/73

Προσφυγή της 25ης Σεπτεμβρίου 2019 – Sánchez Romero Carvajal Jabugo κατά EUIPO – Embutidos Monells (5Ms MMMMM)

(Υπόθεση T-639/19)

(2019/C 383/81)

Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: η ισπανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Sánchez Romero Carvajal Jabugo, SAU (El Puerto de Santa María, Ισπανία) (εκπρόσωπος: J.M. Iglesias Monravá, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Embutidos Monells, SA (San Miguel de Balenya, Ισπανία)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του EUIPO

Αιτούσα: Η αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών

Επίδικο σήμα: Αίτηση καταχωρίσεως του εικονιστικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης 5Ms MMMMM – Υπ’ αριθ. 16 338 998 αίτηση καταχωρίσεως

Διαδικασία ενώπιον του EUIPO: Διαδικασία ανακοπής

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του τετάρτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 24ης Ιουλίου 2019 στην υπόθεση R 1728/2018-4

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση.

—

να αρνηθεί, κατά συνέπεια, την καταχώριση του εικονιστικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης αριθ. 16338998 5Ms MMMMM για την κλάση 29.

—

να καταδικάσει κάθε αντίδικο στα δικαστικά έξοδα.

Προβαλλόμενος λόγος

Παράβαση του άρθρου 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', και παράγραφος 5 του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου.

11.11.2019   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 383/74

Προσφυγή-αγωγή της 24ης Σεπτεμβρίου 2019 – FD κατά Κοινής επιχείρησης Fusion for Energy

(Υπόθεση T-641/19)

(2019/C 383/82)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγων-ενάγων: FD (εκπρόσωπος: M. Casado García-Hirschfeld, δικηγόρος)

Καθής-εναγομένη: Ευρωπαϊκή κοινή επιχείρηση για τον ITER και την ανάπτυξη της πυρηνικής σύντηξης

Αιτήματα

Ο προσφεύγων-ενάγων ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να κρίνει την παρούσα προσφυγή-αγωγή παραδεκτή και βάσιμη·

κατά συνέπεια:

—

να ακυρώσει την απόφαση της 3ης Δεκεμβρίου 2018, η οποία επικυρώθηκε με την απορριπτική απόφαση της 14ης Ιουνίου 2019·

—

να διατάξει την αποκατάσταση της υλικής ζημίας που ανέρχεται στο ποσό των 75 000 ευρώ και την καταβολή χρηματικής ικανοποίησης λόγω ηθικής βλάβης, η οποία εκτιμάται στο ποσό των 30 000 ευρώ·

—

να καταδικάσει την καθής-εναγομένη στο σύνολο των δικαστικών εξόδων.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής-αγωγής, ο προσφεύγων-ενάγων προβάλλει τρεις λόγους ακυρώσεως.

1.

Με τον πρώτο λόγο ακυρώσεως προβάλλεται πλάνη εκτίμησης, κατάχρηση εξουσίας και πράξεις παρενόχλησης σε βάρος του. Ο προσφεύγων-ενάγων βάλλει, ιδίως, κατά της αιτιολογίας για τη μη ανανέωση της σύμβασής του, η οποία βασίζεται στην κατάργηση της θέσης του λόγω αναδιοργάνωσης του τμήματός του. Κατά την άποψή του, η αιτιολογία αυτή πάσχει πλάνη εκτίμησης, στον βαθμό που το σχέδιο αναδιοργάνωσης δεν προέβλεπε την κατάργηση θέσης με τα χαρακτηριστικά αυτής που κατείχε ο ίδιος. Επιπλέον, θεωρεί ότι υπήρξε θύμα ηθικής παρενόχλησης και ότι οι συνέπειες αυτής της παρενόχλησης αποτέλεσαν το έρεισμα της απόφασης περί μη ανανέωσης.

2.

Με τον δεύτερο λόγο ακυρώσεως προβάλλεται παραβίαση της αρχής της χρηστής διοίκησης, καθώς και παράβαση του καθήκοντος αρωγής και του άρθρου 8 του καθεστώτος που εφαρμόζεται επί του λοιπού προσωπικού της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ο προσφεύγων-ενάγων υποστηρίζει συναφώς, μεταξύ άλλων ότι στην προσβαλλομένη απόφαση η καθής-εναγομένη δεν έλαβε υπόψη τις ικανότητές του, την απόδοσή του, τη συμπεριφορά του εντός της υπηρεσίας, την οικογενειακή του κατάσταση και την αρχαιότητά του.

3.

Με τον τρίτο λόγο ακυρώσεως προβάλλεται παραβίαση της αρχής της ίσης μεταχείρισης και της απαγόρευσης των διακρίσεων. Ο προσφεύγων-ενάγων υποστηρίζει ότι η απόφαση να μην ανανεωθεί η σύμβασή του βασίζεται σε δημοσιονομικούς και οργανωτικούς λόγους. Ωστόσο, οι συμβάσεις άλλων υπαλλήλων, των οποίων η πραγματική και νομική κατάσταση δεν παρουσιάζει ουσιώδη διαφορά από αυτή του προσφεύγοντος-ενάγοντος, κατέστη δυνατό να ανανεωθούν ακόμη και υπό τις περιστάσεις αυτές.

11.11.2019   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 383/75

Προσφυγή της 25ης Σεπτεμβρίου 2019 – JCDecaux Street Furniture Belgium κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-642/19)

(2019/C 383/83)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: JCDecaux Street Furniture Belgium (Βρυξέλλες, Βέλγιο) (εκπρόσωποι: A. Winckler και G. Babin, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να ακυρώσει το άρθρο 1 της προσβαλλόμενης απόφασης, κατά το μέρος που διαπιστώνεται η ύπαρξη ασυμβίβαστης [με την εσωτερική αγορά] κρατικής ενίσχυσης υπέρ της JCDecaux κατά την εκτέλεση της σύμβασης του 1984, και τα άρθρα 2 έως 4 της απόφασης αυτής, κατά το μέρος που διατάσσουν το Βελγικό κράτος να προβεί στην ανάκτηση της ενίσχυσης από την JCDecaux·

—

να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής της κατά της απόφασης C(2019) 4466 final της Επιτροπής, της 24ης Ιουνίου 2019, σχετικά με την κρατική ενίσχυση SA.33078 (2015/C) (πρώην 2015/NN) που χορήγησε το Βέλγιο υπέρ της JC Decaux Belgium Publicité, η προσφεύγουσα προβάλλει τέσσερις λόγους ακυρώσεως.

1.

Με τον πρώτο λόγο προβάλλεται ότι η Επιτροπή υπέπεσε σε πρόδηλη πλάνη εκτίμησης και σε πλάνη περί το δίκαιο, καθόσον θεώρησε ότι η εκμετάλλευση από την προσφεύγουσα, πέραν της προθεσμίας εκμετάλλευσής τους, ορισμένων διαφημιστικών πινακίδων που εμπίπτουν στη σύμβαση της 16ης Ιουλίου 1984, συνιστά πλεονέκτημα.

—

Η Επιτροπή εσφαλμένα διαπίστωσε οικονομικό πλεονέκτημα, παρά τον μηχανισμό αντιστάθμισης που έχει θεσπίσει η πόλη των Βρυξελλών προς εκπλήρωση της υποχρέωσής της να διατηρεί την οικονομική ισορροπία της σύμβασης.

—

Η Επιτροπή υπέπεσε σε πρόδηλη πλάνη εκτίμησης και σε πλάνη περί το δίκαιο, καθόσον θεώρησε ότι η προσφεύγουσα επωφελήθηκε από την εξοικονόμηση μισθωμάτων και φόρων, η οποία συνιστούσε πλεονέκτημα.

2.

Με τον δεύτερο λόγο προβάλλεται, επικουρικώς, η συμβατότητα της υποτιθέμενης κρατικής ενίσχυσης με την εσωτερική αγορά, με βάση την ανακοίνωση της Επιτροπής για το πλαίσιο ΥΓΟΣ (1) και την απόφαση του 2012 σχετικά με τις υπηρεσίες γενικού οικονομικού συμφέροντος (2).

3.

Με τον τρίτο λόγο προβάλλεται, επικουρικώς, ότι η Επιτροπή παραβίασε την υποχρέωση αιτιολόγησης, όσον αφορά την εκτίμηση του ποσού που έπρεπε να ανακτηθεί.

—

Η Επιτροπή δεν απαντά επαρκώς στα στοιχεία που επικαλούνται τα μέρη, προδικάζει, στο ανακοινωθέν τύπου, το ποσό της ενίσχυσης που πρέπει να ανακτηθεί και παραβιάζει του εσωτερικούς διαδικαστικούς της κανόνες.

—

Ο υπολογισμός του ποσού της υποτιθέμενης ενίσχυσης ήταν αδύνατος και αποτελούσε εμπόδιο στην ανάκτησή της.

4.

Με τον τέταρτο λόγο προβάλλεται, επικουρικώς, ότι η κρατική ενίσχυση στην οποία αναφέρεται η προσβαλλόμενη απόφαση έχει παραγραφεί.

(1)  Ανακοίνωση της Επιτροπής – Πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τις κρατικές ενισχύσεις υπό μορφή αντιστάθμισης για την παροχή δημόσιας υπηρεσίας (2011) (ΕΕ 2012, C 8, σ. 15).

(2)  Απόφαση 2012/21/ΕΕ της Επιτροπής, της 20ής Δεκεμβρίου 2011, για την εφαρμογή του άρθρου 106 παράγραφος 2 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης στις κρατικές ενισχύσεις υπό μορφή αντιστάθμισης για την παροχή δημόσιας υπηρεσίας που χορηγούνται σε ορισμένες επιχειρήσεις επιφορτισμένες με τη διαχείριση υπηρεσιών γενικού οικονομικού συμφέροντος (ΕΕ 2012, L 7, σ. 3).

11.11.2019   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 383/76

Προσφυγή της 26ης Σεπτεμβρίου 2019 – Dermavita κατά EUIPO – Allergan Holdings France (JUVEDERM ULTRA)

(Υπόθεση T-643/19)

(2019/C 383/84)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Dermavita Co. Ltd (Βηρυτός, Λίβανος) (εκπρόσωπος: D. Todorov, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Allergan Holdings France (Courbevoie, Γαλλία)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του EUIPO

Δικαιούχος του επίδικου σήματος: Η αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών

Επίδικο σήμα: Λεκτικό σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης JUVEDERM ULTRA – Υπ’ αριθ. 6 295 638 σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Διαδικασία ενώπιον του EUIPO: Διαδικασία για την κήρυξη ακυρότητας

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του τετάρτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 18ης Ιουλίου 2019 στις συνεκδικασθείσες υποθέσεις R 1655/2018-4 και R 1723/2018-4

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να ακυρώσει εν μέρει την προσβαλλόμενη απόφαση όσον αφορά την απόρριψη της προσφυγής R 1723/2018-4 και την απόφαση μη ανάκλησης του σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης υπ’ αριθ. 6 295 638 για τα προϊόντα της κλάσης 5· και

—

να υποχρεώσει το EUIPO και τον αντίδικο ενώπιον του τμήματος προσφυγών να φέρουν τα δικαστικά τους έξοδα καθώς και τα έξοδα της προσφεύγουσας σε όλα τα στάδια της προσφυγής περί ακυρώσεως και της διαδικασίας κηρύξεως εκπτώσεως, περιλαμβανομένων των δικαστικών εξόδων ενώπιον του EUIPO και του Δικαστηρίου.

Προβαλλόμενοι λόγοι

—

Εσφαλμένη ερμηνεία του νόμου σχετικά με την εκτίμηση της φύσης των προϊόντων για τα οποία έχει χρησιμοποιηθεί το εμπορικό σήμα·

—

Εσφαλμένη ερμηνεία ορισμένων αποδεικτικών στοιχείων της διαδικασίας σχετικά με τη χρήση του σήματος από τρίτους με τη συγκατάθεση του δικαιούχου του σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης·

—

Έλλειψη επαρκών αποδείξεων σχετικά με τη συγκατάθεση του δικαιούχου του σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης κατά έννοια του άρθρου 18, παράγραφος 2, του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου.

11.11.2019   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 383/77

Προσφυγή της 26ης Σεπτεμβρίου 2019 – Linde Material Handling κατά EUIPO – Verti Aseguradora (VertiLight)

(Υπόθεση T-644/19)

(2019/C 383/85)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Linde Material Handling GmbH (Aschaffenburg, Γερμανία) (εκπρόσωποι: J. Plate και R. Kaase, δικηγόροι)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Verti Aseguradora, Compañía de seguros y reaseguros, SA (Μαδρίτη, Ισπανία)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του EUIPO

Αιτούσα: Η προσφεύγουσα ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου

Επίδικο σήμα: Αίτηση καταχωρίσεως λεκτικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης VertiLight – Υπ’ αριθ. 16 161 788 αίτηση καταχωρίσεως

Διαδικασία ενώπιον του EUIPO: Διαδικασία ανακοπής

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του πέμπτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 5ης Ιουλίου 2019 στην υπόθεση R 1849/2018-5

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση·

—

να καταδικάσει το EUIPO στα δικαστικά έξοδα.

Προβαλλόμενοι λόγοι

—

Παράβαση του άρθρου 8, παράγραφος 5, του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου·

—

Παράβαση της υποχρέωσης αιτιολογίας, βάσει του άρθρου 94, παράγραφος 1, πρώτη περίοδος, του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου·

—

Προσβολή του δικαιώματος ακροάσεως, βάσει του άρθρου 94, παράγραφος 1, δεύτερη περίοδος, του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου.

11.11.2019   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 383/78

Προσφυγή της 26ης Σεπτεμβρίου 2019 – eSky Group IP κατά EUIPO – Gröpel (e)

(Υπόθεση T-646/19)

(2019/C 383/86)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: eSky Group IP sp. z o.o. (Βαρσοβία, Πολωνία) (εκπρόσωπος: P. Kurcman, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Gerhard Gröpel (Straubing, Γερμανία)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του EUIPO

Αιτούσα: Η προσφεύγουσα ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου

Επίδικο σήμα: Αίτηση καταχωρίσεως εικονιστικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης e σε χρώματα τυρκουάζ, λευκό, σκούρο μπλε, μπλε και ανοιχτό ροζ – Υπ’ αριθ. 16 731 333 αίτηση καταχωρίσεως

Διαδικασία ενώπιον του EUIPO: Διαδικασία ανακοπής

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του τετάρτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 24ης Ιουλίου 2019 στην υπόθεση R 223/2019-4

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση·

—

να ακυρώσει την απόφαση του τμήματος ανακοπών της 29ης Νοεμβρίου 2018 η οποία εκδόθηκε στη διαδικασία ανακοπής υπ’ αριθ. B 2 957 168

—

να αναπέμψει την υπόθεση στο EUIPO·

—

να καταδικάσει το EUIPO στα δικαστικά έξοδα της διαδικασίας ενώπιον του τμήματος ανακοπών, του τμήματος προσφυγών και του Γενικού Δικαστηρίου.

Προβαλλόμενος λόγος

—

Παράβαση του άρθρου 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου.

11.11.2019   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 383/78

Προσφυγή της 30ής Σεπτεμβρίου 2019 – FF Group Romania κατά EUIPO – KiK Textilien und Non-Food (_kix)

(Υπόθεση T-659/19)

(2019/C 383/87)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: FF Group Romania SRL (Βουκουρέστι, Ρουμανία) (εκπρόσωπος: A. Căvescu, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: KiK Textilien und Non-Food GmbH (Bönen, Γερμανία)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του EUIPO

Αιτούσα: Η προσφεύγουσα ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου

Επίδικο σήμα: Αίτηση καταχωρίσεως εικονιστικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης _kix σε μαύρο, λευκό και πράσινο χρώμα – Υπ’ αριθ. 12 517 901 αίτηση καταχωρίσεως

Διαδικασία ενώπιον του EUIPO: Διαδικασία ανακοπής

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του δευτέρου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 4ης Ιουλίου 2019 στην υπόθεση R 353/2019-2

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση·

—

να καταδικάσει το EUIPO στα δικαστικά έξοδα της παρούσας προσφυγής.

Προβαλλόμενοι λόγοι

—

Παράβαση του άρθρου 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου·

—

Παράβαση του άρθρου 94 του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου·

—

Παράβαση του άρθρου 95 του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου·

—

Παράβαση του κανόνα 20, παράγραφος 7, στοιχείο γ', του κανονισμού 2868/95 (νυν άρθρο 71, παράγραφος 1, του κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμού (ΕΕ) 2018/625·

—

Παράβαση του κανόνα 50, παράγραφος 1, του κανονισμού 2868/95·

—

Παραβίαση των αρχών της προστασίας της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης, της ασφάλειας δικαίου, της αμεροληψίας και της ισότητας·

—

Προσβολή του δικαιώματος ακρόασης και του δικαιώματος σε δίκαιη δίκη·

—

Κατάχρηση εξουσίας.

11.11.2019   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 383/79

Προσφυγή της 30ής Σεπτεμβρίου 2019 – Allergan Holdings France κατά EUIPO – Dermavita (JUVEDERM ULTRA)

(Υπόθεση T-664/19)

(2019/C 383/88)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Allergan Holdings France (Courbevoie, Γαλλία) (εκπρόσωπος: J. Day, Solicitor)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Dermavita Co. Ltd (Βυρητός, Λίβανος)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του EUIPO

Δικαιούχος του επίδικου σήματος: Η προσφεύγουσα ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου

Επίδικο σήμα: Λεκτικό σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης JUVEDERM ULTRA – Υπ’ αριθ. 6 295 638 σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Διαδικασία ενώπιον του EUIPO: Διαδικασία για την κήρυξη ακυρότητας

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του τετάρτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 18ης Ιουλίου 2019 στις συνεκδικασθείσες υποθέσεις R 1655/2018-4 και R 1723/2018-4

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση κατά το μέρος της που ανακαλεί το σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης υπ’ αριθ. 6295638 JUVEDERM ULTRA για τα επίμαχα προϊόντα·

—

να καταδικάσει το EUIPO και την Dermavita Co. Ltd. στα δικαστικά έξοδα της προσφεύγουσας.

Προβαλλόμενος λόγος

—

Παράβαση των άρθρων 58, παράγραφος 1, και 64, παράγραφος 5, του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου.