ISSN 1977-0901

Επίσημη Εφημερίδα

της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 215
European flag  

Έκδοση στην ελληνική γλώσσα

Ανακοινώσεις και Πληροφορίες

63ό έτος
29 Ιουνίου 2020

Περιεχόμενα

Σελίδα

 

IV   Πληροφορίες

 

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΠΡΟΕΡΧΟΜΕΝΕΣ ΑΠΟ ΤΑ ΘΕΣΜΙΚΑ ΚΑΙ ΛΟΙΠΑ ΟΡΓΑΝΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥΣ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ

 

Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης

2020/C 215/01

Τελευταίες δημοσιεύσεις του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

1

 

V   Γνωστοποιήσεις

 

ΔΙΚΑΙΟΔΟΤΙΚΕΣ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΕΣ

 

Δικαστήριο

2020/C 215/02

Υπόθεση C-511/17: Απόφαση του Δικαστηρίου (τρίτο τμήμα) της 11ης Μαρτίου 2020 [αίτηση του Fővárosi Törvényszék (Ουγγαρία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Györgyné Lintner κατά UniCredit Bank Hungary Zrt. (Προδικαστική παραπομπή – Προστασία των καταναλωτών – Οδηγία 93/13/ΕΟΚ – Καταχρηστικές ρήτρες των συμβάσεων που συνάπτονται με καταναλωτές – Σύμβαση δανείου συνομολογηθείσα σε ξένο νόμισμα – Άρθρο 4, παράγραφος 1 – Συνεκτίμηση όλων των υπολοίπων ρητρών της συμβάσεως στο πλαίσιο της εκτιμήσεως της καταχρηστικότητας της προσβαλλόμενης ρήτρας – Άρθρο 6, παράγραφος 1 – Αυτεπάγγελτη εξέταση από το εθνικό δικαστήριο της καταχρηστικότητας ρητρών που περιέχονται στη σύμβαση – Έκταση)

2

2020/C 215/03

Υπόθεση C-56/18 P: Απόφαση του Δικαστηρίου (πέμπτο τμήμα) της 11ης Μαρτίου 2020 — Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά Gmina Miasto Gdynia, Port Lotniczy Gdynia Kosakowo sp. z o.o., Δημοκρατίας της Πολωνίας (Αίτηση αναιρέσεως – Κρατικές ενισχύσεις – Άρθρο 108, παράγραφος 2, ΣΛΕΕ – Επενδυτικές ενισχύσεις – Ενισχύσεις λειτουργίας – Υποδομές αερολιμένων – Δημόσια χρηματοδότηση χορηγηθείσα από τους Δήμους της Gdynia και του Kosakowo για τη μετατροπή του αερολιμένα Gdynia-Kosakowo – Απόφαση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής – Ενίσχυση ασύμβατη προς την εσωτερική αγορά – Διαταγή ανακτήσεως της ενισχύσεως – Ακύρωση από το Γενικό Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης – Ουσιώδης τύπος – Διαδικαστικά δικαιώματα των ενδιαφερομένων)

3

2020/C 215/04

Υπόθεση C-160/18: Απόφαση του Δικαστηρίου (τέταρτο τμήμα) της 11ης Μαρτίου 2020 [αίτηση του Hoge Raad der Nederlanden (Κάτω Χώρες) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — X BV κατά Staatssecretaris van Financiën [Προδικαστική παραπομπή – Τελωνειακή ένωση και κοινό δασμολόγιο – Κανονισμός (ΕΚ) 1234/2007 – Κανονισμός (ΕΚ) 1484/95 – Εισαγωγή κατεψυγμένου κρέατος πουλερικών καταγωγής Βραζιλίας – Εκ των υστέρων είσπραξη των συμπληρωματικών εισαγωγικών δασμών – Μηχανισμός ελέγχου – Μέθοδος υπολογισμού των συμπληρωματικών δασμών]

3

2020/C 215/05

Υπόθεση C-215/18: Απόφαση του Δικαστηρίου (πρώτο τμήμα) της 26ης Μαρτίου 2020 [αίτηση του Obvodní soud pro Prahu 8 (Τσεχική Δημοκρατία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Libuše Králová κατά Primera Air Scandinavia [Προδικαστική παραπομπή – Χώρος ελευθερίας, ασφάλειας και δικαιοσύνης – Διεθνής δικαιοδοσία και εκτέλεση αποφάσεων σε αστικές και εμπορικές υποθέσεις – Κανονισμός (ΕΚ) 44/2001 – Άρθρο 5, σημείο 1 – Διεθνής δικαιοδοσία ως προς τις διαφορές εκ συμβάσεως – Άρθρα 15 έως 17 – Διεθνής δικαιοδοσία σε συμβάσεις καταναλωτών – Κανονισμός (ΕΚ) 261/2004 – Άρθρα 6 και 7 – Δικαίωμα αποζημίωσης σε περίπτωση μεγάλης καθυστέρησης της πτήσης – Σύμβαση μεταφοράς που συνδυάζει ταξίδι και κατάλυμα, συναφθείσα μεταξύ επιβάτη και γραφείου ταξιδίων – Αγωγή αποζημίωσης κατά του αερομεταφορέα ο οποίος δεν είναι συμβαλλόμενο μέρος της σύμβασης αυτής – Οδηγία 90/314/ΕΟΚ – Οργανωμένο ταξίδι]

4

2020/C 215/06

Υπόθεση C-244/18 P: Απόφαση του Δικαστηρίου (δεύτερο τμήμα) της 26ης Μαρτίου 2020 — Λάρκο Γενική Μεταλλευτική και Μεταλλουργική ΑΕ κατά Ευρωπαϊκής Επιτροπής (Αίτηση αναιρέσεως – Κρατικές ενισχύσεις – Εισφορά κεφαλαίου και κρατικές εγγυήσεις – Έννοια της κρατικής ενισχύσεως – Έννοια του όρου πλεονέκτημα – Αρχή του ιδιώτη επιχειρηματία – Κριτήριο του ιδιώτη επενδυτή – Υποχρέωση επιμελούς και αμερόληπτης εξετάσεως την οποία υπέχει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή – Δικαστικός έλεγχος – Βάρος αποδείξεως – Έννοια της προβληματικής επιχειρήσεως – Κατευθυντήριες γραμμές όσον αφορά τις κρατικές ενισχύσεις για τη διάσωση και την αναδιάρθρωση – Ανακοίνωση περί εγγυήσεων – Προσωρινό πλαίσιο του 2011 – Ύψος των προς ανάκτηση ενισχύσεων – Υποχρέωση αιτιολογήσεως που υπέχουν η Επιτροπή και το Γενικό Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης)

5

2020/C 215/07

Υπόθεση C-314/18: Απόφαση του Δικαστηρίου (τέταρτο τμήμα) της 11ης Μαρτίου 2020 [αίτηση του Rechtbank Amsterdam (Κάτω Χώρες) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Εκτέλεση ευρωπαϊκού εντάλματος συλλήψεως που εκδόθηκε κατά του SF (Προδικαστική παραπομπή – Δικαστική συνεργασία σε ποινικές υποθέσεις – Απόφαση-πλαίσιο 2002/584/ΔΕΥ – Ευρωπαϊκό ένταλμα συλλήψεως – Άρθρο 5, σημείο 3 – Παράδοση υπό την προϋπόθεση διαμεταγωγής του οικείου προσώπου στο κράτος μέλος εκτελέσεως με σκοπό την εκεί έκτιση της στερητικής της ελευθερίας ποινής ή του στερητικού της ελευθερίας μέτρου που θα του επιβληθεί στο κράτος μέλος εκδόσεως – Χρόνος της διαμεταγωγής – Απόφαση-πλαίσιο 2008/909/ΔΕΥ – Άρθρο 3, παράγραφος 3 – Πεδίο εφαρμογής – Άρθρο 8 – Προσαρμογή της ποινής η οποία επιβλήθηκε στο κράτος μέλος εκδόσεως – Άρθρο 25 – Εκτέλεση ποινής στο πλαίσιο του άρθρου 5, σημείο 3, της αποφάσεως-πλαισίου 2002/584/ΔΕΥ)

6

2020/C 215/08

Υπόθεση C-344/18: Απόφαση του Δικαστηρίου (τέταρτο τμήμα) της 26ης Μαρτίου 2020 [αίτηση του Arbeidshof te Gent (Βέλγιο) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — ISS Facility Services NV κατά Sonia Govaerts, Atalian NV, πρώην Euroclean NV (Προδικαστική παραπομπή – Οδηγία 2001/23/ΕΚ – Άρθρο 3, παράγραφος 1 – Μεταβιβάσεις επιχειρήσεων – Διατήρηση των δικαιωμάτων των εργαζομένων – Δημόσια σύμβαση που αφορά υπηρεσίες καθαρισμού – Ανάθεση των τμημάτων της σύμβασης σε δύο νέους αναδόχους – Ζήτημα ποιος ανάδοχος αναλαμβάνει εργαζόμενο του οποίου τα καθήκοντα αφορούν το σύνολο των τμημάτων της δημόσιας σύμβασης)

7

2020/C 215/09

Υπόθεση C-454/18: Απόφαση του Δικαστηρίου (τρίτο τμήμα) της 11ης Μαρτίου 2020 [αίτηση του Förvaltningsrätten i Linköping (Σουηδία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Baltic Cable AB κατά Energimarknadsinspektionen [Προδικαστική παραπομπή – Εσωτερική αγορά ηλεκτρικής ενέργειας – Οδηγία 2009/72/ΕΚ – Μεταφορά ηλεκτρικής ενέργειας – Έννοια του διαχειριστή συστήματος μεταφοράς – Κανονισμός (ΕΚ) 714/2009 – Γραμμή διασύνδεσης – Γραμμή μεταφοράς η οποία συνδέει τα εθνικά δίκτυα μεταφοράς των κρατών μελών – Άρθρο 16, παράγραφος 6 – Πεδίο εφαρμογής – Χρήση των εσόδων από τον καταμερισμό της δυναμικότητας των γραμμών διασύνδεσης – Επιχείρηση η οποία είναι απλώς υπεύθυνη για τη λειτουργία διασυνοριακού καλωδίου υψηλής τάσης, το οποίο εξασφαλίζει τη διασύνδεση μεταξύ των δύο εθνικών δικτύων μεταφοράς]

8

2020/C 215/10

Συνεκδικασθείσες υποθέσεις C-496/18 και C-497/18: Απόφαση του Δικαστηρίου (τέταρτο τμήμα) της 26ης Μαρτίου 2020 [αίτηση του Fővárosi Törvényszék (Ουγγαρία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Hungeod Közlekedésfejlesztési, Földmérési, Út- és Vasúttervezési Kft. (C-496/18), Sixense Soldata (C-496/18), Budapesti Közlekedési Zrt. (C-496/18 και C-497/18) κατά Közbeszerzési Hatóság Közbeszerzési Döntőbizottság (Προδικαστική παραπομπή – Δημόσιες συμβάσεις – Διαδικασίες προσφυγής στον τομέα της συνάψεως συμβάσεων κρατικών προμηθειών και δημοσίων έργων – Οδηγία 89/665/ΕΟΚ – Διαδικασίες σύναψης συμβάσεων φορέων οι οποίοι λειτουργούν στους τομείς του ύδατος, της ενέργειας, των μεταφορών και των τηλεπικοινωνιών – Οδηγία 92/13/ΕΟΚ – Διαδικασίες σύναψης δημόσιων συμβάσεων – Οδηγίες 2014/24/ΕΕ και 2014/25/ΕΕ – Έλεγχος της εφαρμογής των κανόνων σύναψης δημόσιων συμβάσεων – Εθνική ρύθμιση που παρέχει σε ορισμένους φορείς τη δυνατότητα να κινούν αυτεπαγγέλτως διαδικασία σε περίπτωση παράνομης τροποποίησης υπό εκτέλεση συμβάσεως – Παρέλευση της αποκλειστικής προθεσμίας για την άσκηση του δικαιώματος αυτεπάγγελτης κίνησης διαδικασίας – Αρχές της ασφάλειας δικαίου και της αναλογικότητας)

9

2020/C 215/11

Συνεκδικασθείσες υποθέσεις C-558/18 και C-563/18: Απόφαση του Δικαστηρίου (τμήμα μείζονος συνθέσεως) της 26ης Μαρτίου 2020 [αιτήσεις του Sąd Okręgowy w Łodzi και του Sąd Okręgowy w Warszawie (Πολωνία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Miasto Łowicz κατά Skarb Państwa — Wojewoda Łódzki (C-558/18) και Prokurator Generalny, εκπροσωπούμενος από την Prokuratura Krajowa, πρώην Prokuratura Okręgowa w Płocku κατά VX, WW, XV (C-563/18) (Προδικαστική παραπομπή – Άρθρο 19, παράγραφος 1, δεύτερο εδάφιο, ΣΕΕ – Κράτος δικαίου – Αποτελεσματική δικαστική προστασία στους τομείς που διέπονται από το δίκαιο της Ένωσης – Αρχή της ανεξαρτησίας των δικαστών – Πειθαρχικό καθεστώς των εθνικών δικαστών – Αρμοδιότητα του Δικαστηρίου – Άρθρο 267 ΣΛΕΕ – Παραδεκτό – Ερμηνεία αναγκαία για την έκδοση αποφάσεως εκ μέρους του αιτούντος δικαστηρίου – Έννοια)

10

2020/C 215/12

Υπόθεση C-576/18: Απόφαση του Δικαστηρίου (έκτο τμήμα) της 12ης Μαρτίου 2020 — Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά Ιταλικής Δημοκρατίας (Παράβαση κράτους μέλους – Απόφαση του Δικαστηρίου με την οποία διαπιστώνεται παράβαση – Μη εκτέλεση – Ανάκτηση παράνομων ενισχύσεων που χορηγήθηκαν υπέρ του ξενοδοχειακού κλάδου στη Σαρδηνία – Άρθρο 260, παράγραφος 2, ΣΛΕΕ – Χρηματικές κυρώσεις – Χρηματική ποινή και κατ’ αποκοπήν ποσό)

11

2020/C 215/13

Υπόθεση C-583/18: Απόφαση του Δικαστηρίου (ένατο τμήμα) της 12ης Μαρτίου 2020 [αίτηση του Oberlandesgericht Frankfurt am Main (Γερμανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Verbraucherzentrale Berlin eV κατά DB Vertrieb GmbH (Προδικαστική παραπομπή – Προστασία των καταναλωτών – Οδηγία 2011/83/ΕΕ – Πεδίο εφαρμογής – Σύμβαση παροχής υπηρεσιών – Άρθρο 2, σημείο 6 – Σύμβαση για υπηρεσίες μεταφοράς επιβατών – Άρθρο 3, παράγραφος 3, στοιχείο ια' – Κάρτες που παρέχουν το δικαίωμα εκπτώσεως επί του τιμήματος κατά τη μελλοντική σύναψη συμβάσεων μεταφοράς επιβατών – Διαδικτυακή πώληση τέτοιων καρτών χωρίς ενημέρωση του καταναλωτή σχετικά με το δικαίωμα υπαναχωρήσεως)

11

2020/C 215/14

Υπόθεση C-622/18: Απόφαση του Δικαστηρίου (πέμπτο τμήμα) της 26ης Μαρτίου 2020 [αίτηση του Cour de cassation (Γαλλία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — AR κατά Cooper International Spirits LLC, St Dalfour SAS, Établissements Gabriel Boudier SA (Προδικαστική παραπομπή – Προσέγγιση των νομοθεσιών των κρατών μελών περί σημάτων – Οδηγία 2008/95/ΕΚ – Άρθρο 5, παράγραφος 1, στοιχείο β' – Άρθρο 10, παράγραφος 1, πρώτο εδάφιο – Άρθρο 12, παράγραφος 1 – Έκπτωση από το δικαίωμα επί σήματος λόγω μη ουσιαστικής χρήσεως – Δικαίωμα του δικαιούχου του σήματος να προβάλει προσβολή των αποκλειστικών δικαιωμάτων του λόγω της χρήσεως από τρίτον πανομοιότυπου ή παρόμοιου σημείου κατά το χρονικό διάστημα πριν από την ημερομηνία ενάρξεως ισχύος της εκπτώσεως)

12

2020/C 215/15

Υπόθεση C-659/18: Απόφαση του Δικαστηρίου (δεύτερο τμήμα) της 12ης Μαρτίου 2020 [αίτηση του Juzgado de Instrucción no 4 de Badalona (Ισπανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Ποινική διαδικασία κατά VW (Προδικαστική παραπομπή – Δικαστική συνεργασία σε ποινικές υποθέσεις – Οδηγία 2013/48/ΕΕ – Άρθρο 3, παράγραφος 2 – Δικαίωμα πρόσβασης σε δικηγόρο – Περιστάσεις υπό τις οποίες πρέπει να κατοχυρώνεται το δικαίωμα πρόσβασης σε δικηγόρο – Μη εμφάνιση – Παρεκκλίσεις από το δικαίωμα πρόσβασης σε δικηγόρο – Άρθρο 47 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης – Δικαίωμα αποτελεσματικής δικαστικής προστασίας)

13

2020/C 215/16

Υπόθεση C-769/18: Απόφαση του Δικαστηρίου (όγδοο τμήμα) της 12ης Μαρτίου 2020 [αίτηση του Cour de cassation (Γαλλία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Caisse d’assurance retraite et de la santé au travail d’Alsace-Moselle κατά SJ, Ministre chargé de la Sécurité sociale [Προδικαστική παραπομπή – Κοινωνική ασφάλιση των διακινούμενων εργαζομένων – Κανονισμός (ΕΚ) 883/2004 – Άρθρο 5, στοιχείο β' – Προσαύξηση του ποσοστού σύνταξης γήρατος – Συνυπολογισμός επιδόματος που καταβάλλεται για την ανατροφή ανάπηρου τέκνου σε άλλο κράτος μέλος – Αρχή της εξομοίωσης γεγονότων]

14

2020/C 215/17

Υπόθεση C-779/18: Απόφαση του Δικαστηρίου (πρώτο τμήμα) της 26ης Μαρτίου 2020 [αίτηση του Sąd Rejonowy w Siemianowicach Śląskich (Πολωνία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Mikrokasa S.A., Revenue Niestandaryzowany Sekurytyzacyjny Fundusz Inwestycyjny Zamknięty κατά XO (Προδικαστική παραπομπή – Προστασία των καταναλωτών – Συμβάσεις καταναλωτικής πίστης – Οδηγία 2008/48/ΕΚ – Άρθρο 3, στοιχείο ζ', άρθρο 10, παράγραφος 2, και άρθρο 22, παράγραφος 1 – Επίπεδο εναρμόνισης – Έννοια του κόστους της πίστωσης εκτός των τόκων – Οδηγία 93/13/ΕΟΚ – Άρθρο 1, παράγραφος 2 – Καταχρηστικές ρήτρες των συμβάσεων που συνάπτονται με καταναλωτές – Ανώτατο όριο του συνολικού κόστους της πίστωσης εκτός των τόκων – Ρήτρες σύμβασης που απηχούν νομοθετικές ή κανονιστικές διατάξεις αναγκαστικού δικαίου – Δεν περιλαμβάνονται)

15

2020/C 215/18

Υπόθεση C-832/18: Απόφαση του Δικαστηρίου (όγδοο τμήμα) της 12ης Μαρτίου 2020 [αίτηση του Helsingin hovioikeus (Φινλανδία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — A κ.λπ. κατά Finnair Oyj [Προδικαστική παραπομπή – Αεροπορικές μεταφορές – Κανονισμός (ΕΚ) 261/2004 – Άρθρα 5 και 7 – Δικαίωμα αποζημιώσεως σε περίπτωση καθυστερήσεως ή ματαιώσεως πτήσεως – Δικαίωμα αποζημιώσεως για πλείονες λόγους σε περίπτωση καθυστερήσεως ή ματαιώσεως η οποία επηρεάζει όχι μόνον την αρχική κράτηση αλλά και την επακόλουθη κράτηση για μεταφορά με άλλη πτήση – Περιεχόμενο – Απαλλαγή από την υποχρέωση αποζημιώσεως – Έννοια των εκτάκτων περιστάσεων – Εξάρτημα που αποκαλείται on condition – Τεχνικές βλάβες συνδεόμενες αναπόσπαστα με τη συντήρηση αεροσκάφους]

16

2020/C 215/19

Υπόθεση C-2/19: Απόφαση του Δικαστηρίου (πρώτο τμήμα) της 26ης Μαρτίου 2020 [αίτηση του Riigikohus (Εσθονία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Ποινική δίκη κατά A. P. (Προδικαστική παραπομπή – Απόφαση-πλαίσιο 2008/947/ΔΕΥ – Αμοιβαία αναγνώριση των δικαστικών αποφάσεων και των αποφάσεων αναστολής – Πεδίο εφαρμογής – Δικαστική απόφαση επιβάλλουσα στερητική της ελευθερίας ποινή με αναστολή – Μέτρο αναστολής – Υποχρέωση του καταδικασθέντος να μην τελέσει νέα αξιόποινη πράξη – Υποχρέωση εκ του νόμου)

17

2020/C 215/20

Υπόθεση C-66/19: Απόφαση του Δικαστηρίου (έκτο τμήμα) της 26ης Μαρτίου 2020 [αίτηση του Landgericht Saarbrücken (Γερμανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — JC κατά Kreissparkasse Saarlouis (Προδικαστική παραπομπή – Προστασία των καταναλωτών – Οδηγία 2008/48/ΕΚ – Συμβάσεις καταναλωτικής πίστης – Δικαίωμα υπαναχώρησης – Προθεσμία άσκησης του δικαιώματος αυτού – Απαιτήσεις σχετικά με τις πληροφορίες που πρέπει να περιλαμβάνονται στη σύμβαση – Ενημέρωση που παρέχεται μέσω διαδοχικής παραπομπής σε διατάξεις της εθνικής νομοθεσίας)

17

2020/C 215/21

Υπόθεση C-94/19: Απόφαση του Δικαστηρίου (έβδομο τμήμα) της 11ης Μαρτίου 2020 [αίτηση του Corte suprema di cassazione (Ιταλία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — San Domenico Vetraria SpA κατά Agenzia delle Entrate [Προδικαστική παραπομπή – Φορολογία – Φόρος προστιθεμένης αξίας (ΦΠΑ) – Έκτη οδηγία 77/388/ΕΟΚ – Άρθρα 2 και 6 – Πεδίο εφαρμογής – Φορολογητέες πράξεις – Παροχή υπηρεσιών εξ επαχθούς αιτίας – Απόσπαση προσωπικού από μητρική εταιρία στη θυγατρική της – Επιστροφή, εκ μέρους της θυγατρικής, ποσών που περιορίζονται στα πραγματοποιηθέντα έξοδα]

18

2020/C 215/22

Υπόθεση C-182/19: Απόφαση του Δικαστηρίου (έβδομο τμήμα) της 26ης Μαρτίου 2020 [αίτηση του First-tier Tribunal (Tax Chamber) (Ηνωμένο Βασίλειο) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Pfizer Consumer Healthcare Ltd κατά Commissioners for Her Majesty’s Revenue and Customs [Προδικαστική παραπομπή – Κοινό δασμολόγιο – Συνδυασμένη Ονοματολογία – Δασμολογική κατάταξη – Κλάσεις 3005 και 3824 – Αυτοθερμαινόμενα επιθέματα και ζώνες που προορίζονται για την ανακούφιση από τον πόνο – Εκτελεστικός κανονισμός (ΕΕ) 2016/1140 – Ανίσχυρο]

19

2020/C 215/23

Υπόθεση C-192/19: Απόφαση του Δικαστηρίου (έβδομο τμήμα) της 11ης Μαρτίου 2020 [αίτηση του Gerechtshof Amsterdam (Κάτω Χώρες) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Rensen Shipbuilding BV (Προδικαστική παραπομπή – Κοινό δασμολόγιο – Συνδυασμένη Ονοματολογία – Δασμολογική κατάταξη – Κλάση 8901 – Γάστρες πλοίων – Θαλάσσια ναυσιπλοΐα – Πλοία που έχουν ναυπηγηθεί για την ανοιχτή θάλασσα – Έννοια)

19

2020/C 215/24

Υπόθεση C-123/20: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Bundesgerichtshof (Γερμανία) στις 4 Μαρτίου 2020 — Ferrari SpA κατά Mansory Design & Holding GmbH, WH

20

2020/C 215/25

Υπόθεση C-126/20: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Verwaltungsgericht Berlin (Γερμανία) στις 6 Μαρτίου 2020 — ExxonMobil Production Deutschland GmbH κατά Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας, εκπροσωπούμενης από το Umweltbundesamt

20

2020/C 215/26

Υπόθεση C-136/20: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Zalaegerszegi Járásbíróság (δικαστήριο της περιφέρειας Zalaegerszeg, Ουγγαρία) στις 12 Μαρτίου 2020 — Ποινική δίκη κατά LU

21

2020/C 215/27

Υπόθεση C-147/20: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Landgericht Hamburg (Γερμανία) στις 23 Μαρτίου 2020 — Novartis Pharma GmbH κατά Abacus Medicine A/S

22

2020/C 215/28

Υπόθεση C-153/20 P: Αναίρεση που άσκησε στις 27 Μαρτίου 2020 η Δημοκρατία της Λιθουανίας κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (δεύτερο τμήμα) στις 22 Ιανουαρίου 2020 στην υπόθεση T-19/18, Λιθουανία κατά Επιτροπής

23

2020/C 215/29

Υπόθεση C-156/20: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Supreme Court of the United Kingdom (Ηνωμένο Βασίλειο) στις 6 Απριλίου 2020 — Zipvit Ltd κατά Commissioners for Her Majesty's Revenue & Customs

24

 

Γενικό Δικαστήριο

2020/C 215/30

Υπόθεση T-607/17: Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 13ης Μαΐου 2020 — Volotea κατά Επιτροπής (Κρατικές ενισχύσεις – Αερομεταφορές – Ενίσχυση που χορήγησε η Ιταλία υπέρ των αερολιμένων της Σαρδηνίας – Απόφαση με την οποία η ενίσχυση κηρύσσεται εν μέρει συμβατή και εν μέρει μη συμβατή με την εσωτερική αγορά – Καταλογισμός στο κράτος – Ανάκτηση – Δικαιούχοι – Πλεονέκτημα υπέρ των αντισυμβαλλόμενων αεροπορικών εταιριών – Αρχή του ιδιώτη επιχειρηματία υπό συνθήκες οικονομίας της αγοράς – Επιλεκτικότητα – Επιπτώσεις στο εμπόριο μεταξύ κρατών μελών – Νόθευση του ανταγωνισμού – Ανάκτηση – Δικαιολογημένη εμπιστοσύνη – Υποχρέωση αιτιολογήσεως)

26

2020/C 215/31

Υπόθεση T-716/17: Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 13ης Μαΐου 2020 — Germanwings κατά Επιτροπής (Κρατικές ενισχύσεις – Αερομεταφορές – Ενίσχυση που χορήγησε η Ιταλία υπέρ των αερολιμένων της Σαρδηνίας – Απόφαση με την οποία η ενίσχυση κηρύσσεται εν μέρει συμβατή και εν μέρει μη συμβατή με την εσωτερική αγορά – Καταλογισμός στο κράτος – Δικαιούχοι – Πλεονέκτημα υπέρ των αντισυμβαλλόμενων αεροπορικών εταιριών – Αρχή του ιδιώτη επιχειρηματία υπό συνθήκες οικονομίας της αγοράς – Επιπτώσεις στο εμπόριο μεταξύ κρατών μελών – Νόθευση του ανταγωνισμού – Υποχρέωση αιτιολογήσεως – Καθεστώς ενισχύσεων – Ενίσχυση ήσσονος σημασίας – Ανάκτηση)

26

2020/C 215/32

Υπόθεση T-8/18: Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 13ης Μαΐου 2020 — easyJet Airline κατά Επιτροπής (Κρατικές ενισχύσεις – Τομέας αερομεταφορών – Ενίσχυση που χορήγησε η Ιταλία υπέρ των αερολιμένων της Σαρδηνίας – Απόφαση με την οποία η ενίσχυση κηρύσσεται εν μέρει συμβατή και εν μέρει ασυμβίβαστη με την εσωτερική αγορά – Δυνατότητα καταλογισμού στο κράτος – Δικαιούχοι – Πλεονέκτημα υπέρ των αντισυμβαλλόμενων αεροπορικών εταιριών – Αρχή του ιδιώτη επιχειρηματία υπό συνθήκες οικονομίας της αγοράς – Επιπτώσεις στο εμπόριο μεταξύ κρατών μελών – Νόθευση του ανταγωνισμού – Ανάκτηση – Δικαιολογημένη εμπιστοσύνη – Υποχρέωση αιτιολογήσεως)

27

2020/C 215/33

Υπόθεση T-195/18: Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 13ης Μαΐου 2020 — Τάλαντον κατά Επιτροπής [Ρήτρα διαιτησίας – Έβδομο πρόγραμμα-πλαίσιο δραστηριοτήτων έρευνας, τεχνολογικής ανάπτυξης και επίδειξης (2007-2013) – Σύμβαση Perform – Επιλέξιμες δαπάνες – Μερική επιστροφή των καταβληθέντων ποσών – Καταχρηστική άσκηση συμβατικών δικαιωμάτων – Αρχή της καλής πίστης – Δικαιολογημένη εμπιστοσύνη – Βάρος αποδείξεως – Ανταγωγή]

28

2020/C 215/34

Υπόθεση T-290/118: Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 13ης Μαΐου 2020 — Agmin Italy κατά Επιτροπής (Δημοσιονομικός κανονισμός – Αποκλεισμός από τις διαδικασίες συνάψεως δημοσίων συμβάσεων και από τη χορήγηση επιδοτήσεων από τον γενικό προϋπολογισμό της Ένωσης και από το Ευρωπαϊκό Ταμείο Ανάπτυξης επί τριετία – Αρχή της αμεροληψίας – Δικαιώματα άμυνας – Σφάλμα εκτιμήσεως – Πρόδηλο σφάλμα εκτμήσεως – Αναλογικότητα)

29

2020/C 215/35

Υπόθεση T-443/18: Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 13ης Μαΐου 2020 — Peek & Cloppenburg κατά EUIPO — Peek & Cloppenburg (Vogue Peek & Cloppenburg) (Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης – Διαδικασία ανακοπής – Αίτηση καταχωρίσεως λεκτικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης Vogue Peek & Cloppenburg – Προγενέστερη εθνική εμπορική επωνυμία Peek & Cloppenburg – Σχετικός λόγος απαραδέκτου – Άρθρο 8, παράγραφος 4, του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 – Συνύπαρξη της εθνικής εμπορικής επωνυμίας και του σήματος του οποίου ζητήθηκε η καταχώριση – Συμφωνία οριοθέτησης – Εφαρμογή του εθνικού δικαίου από το EUIPO – Αναστολή της διοικητικής διαδικασίας – Άρθρο 70 του κανονισμού 2017/1001 – Κανόνας 20, παράγραφος 7, στοιχείο γ', του κανονισμού (ΕΚ) 2868/95 [νυν άρθρο 71, παράγραφος 1, του κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμού (ΕΕ) 2018/625] – Πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως)

29

2020/C 215/36

Υπόθεση T-444/18: Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 13ης Μαΐου 2020 — Peek & Cloppenburg κατά EUIPO — Peek & Cloppenburg (Peek & Cloppenburg) (Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης – Διαδικασία κηρύξεως ακυρότητας και εκπτώσεως – Αίτηση καταχωρίσεως λεκτικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης Peek & Cloppenburg – Προγενέστερη εθνική εμπορική επωνυμία Peek & Cloppenburg – Σχετικός λόγος απαραδέκτου – Άρθρο 8, παράγραφος 4, και άρθρο 60, παράγραφος 1, στοιχείο γ', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 – Συνύπαρξη της εθνικής εμπορικής επωνυμίας και του σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης – Συμφωνία οριοθέτησης – Εφαρμογή του εθνικού δικαίου από το EUIPO – Αναστολή της διοικητικής διαδικασίας – Άρθρο 70 του κανονισμού 2017/1001 – Κανόνας 20, παράγραφος 7, στοιχείο γ', του κανονισμού (ΕΚ) 2868/95 [νυν άρθρο 71, παράγραφος 1, του κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμού (ΕΕ) 2018/625] – Πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως)

30

2020/C 215/37

Υπόθεση T-445/18: Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 13ης Μαΐου 2020 — Peek & Cloppenburg κατά EUIPO — Peek & Cloppenburg (Peek & Cloppenburg) (Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης – Διαδικασία κηρύξεως ακυρότητας – Αίτηση καταχωρίσεως λεκτικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης Peek & Cloppenburg – Προγενέστερη εθνική εμπορική επωνυμία Peek & Cloppenburg – Σχετικός λόγος απαραδέκτου – Άρθρο 8, παράγραφος 4, του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 – Συνύπαρξη της εθνικής εμπορικής επωνυμίας και του σήματος του οποίου ζητείται η καταχώριση – Συμφωνία οριοθέτησης – Εφαρμογή του εθνικού δικαίου από το EUIPO – Αναστολή της διοικητικής διαδικασίας – Άρθρο 70 του κανονισμού 2017/1001 – Κανόνας 20, παράγραφος 7,στοιχείο γ', του κανονισμού (ΕΚ) 2868/95 [νυν άρθρο 71, παράγραφος 1, του κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμού (ΕΕ) 2018/625] – Πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως)

31

2020/C 215/38

Υπόθεση T-446/18: Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 13ης Μαΐου 2020 — Peek & Cloppenburg κατά EUIPO — Peek & Cloppenburg (Peek & Cloppenburg) (Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης – Διαδικασία ανακοπής – Αίτηση καταχωρίσεως λεκτικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης Peek & Cloppenburg – Προγενέστερη εθνική εμπορική επωνυμία Peek & Cloppenburg – Σχετικός λόγος απαραδέκτου – Άρθρο 8, παράγραφος 4, του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 – Συνύπαρξη της εθνικής εμπορικής επωνυμίας και του σήματος του οποίου ζητήθηκε η καταχώριση – Συμφωνία οριοθέτησης – Εφαρμογή του εθνικού δικαίου από το EUIPO – Αναστολή της διοικητικής διαδικασίας – Άρθρο 70 του κανονισμού 2017/1001 – Κανόνας 20, παράγραφος 7, στοιχείο γ', του κανονισμού (ΕΚ) 2868/95 [νυν άρθρο 71, παράγραφος 1, του κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμού (ΕΕ) 2018/625] – Πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως)

32

2020/C 215/39

Υπόθεση T-534/18: Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 13ης Μαΐου 2020 — Peek & Cloppenburg κατά EUIPO — Peek & Cloppenburg (Peek) (Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης – Διαδικασία ανακοπής – Αίτηση καταχωρίσεως λεκτικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης Peek – Προγενέστερη εθνική εμπορική επωνυμία Peek & Cloppenburg – Σχετικός λόγος απαραδέκτου – Κίνδυνος συγχύσεως – Άρθρο 8, παράγραφος 4, του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 – Συνύπαρξη της εθνικής εμπορικής επωνυμίας και του σήματος του οποίου ζητήθηκε η καταχώριση – Συμφωνία οριοθέτησης – Εφαρμογή του εθνικού δικαίου από το EUIPO – Αναστολή της διοικητικής διαδικασίας – Άρθρο 70 του κανονισμού 2017/1001 – Κανόνας 20, παράγραφος 7, στοιχείο γ', του κανονισμού (ΕΚ) 2868/95 [νυν άρθρο 71, παράγραφος 1, του κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμού (ΕΕ) 2018/625] – Πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως)

32

2020/C 215/40

Υπόθεση T-535/18: Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 13ης Μαΐου 2020 — Peek & Cloppenburg κατά EUIPO — Peek & Cloppenburg (Peek’s) (Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης – Διαδικασία ανακοπής – Αίτηση καταχωρίσεως λεκτικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης Peek’s – Προγενέστερη εθνική εμπορική επωνυμία Peek & Cloppenburg – Σχετικός λόγος απαραδέκτου – Κίνδυνος συγχύσεως – Άρθρο 8, παράγραφος 4, του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 – Συνύπαρξη της εθνικής εμπορικής επωνυμίας και του σήματος του οποίου ζητήθηκε η καταχώριση – Συμφωνία οριοθέτησης – Εφαρμογή του εθνικού δικαίου από το EUIPO – Αναστολή της διοικητικής διαδικασίας – Άρθρο 70 του κανονισμού 2017/1001 – Κανόνας 20, παράγραφος 7, στοιχείο γ', του κανονισμού (ΕΚ) 2868/95 [νυν άρθρο 71, παράγραφος 1, του κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμού (ΕΕ) 2018/625] – Πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως)

33

2020/C 215/41

Υπόθεση T-640/18: Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 29ης Απριλίου 2020 — Intercontact Budapest κατά CdT [Δημόσιες συμβάσεις υπηρεσιών – Διαδικασία πρόσκλησης προς υποβολή προσφορών – Παροχή υπηρεσιών μετάφρασης κειμένων του οικονομικού και τραπεζικού τομέα από τα αγγλικά προς τα ουγγρικά – Κατάταξη προσφέροντος στο πλαίσιο διαδικασίας διαδοχικής αναθέσεως κατά σειρά προτεραιότητας – Άρθρο 113, παράγραφοι 2 και 3, του κανονισμού (ΕΕ, Ευρατόμ) 966/2012 – Υποχρέωση αιτιολογήσεως – Τιμή προσφοράς των αναδόχων που έλαβαν τις καλύτερες θέσεις – Άρνηση γνωστοποιήσεως]

34

2020/C 215/42

Υπόθεση T-5/19: Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 13ης Μαΐου 2020 — Clatronic International κατά EUIPO (PROFI CARE) [Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης – Διεθνής καταχώριση με ισχύ στην Ευρωπαϊκή Ένωση – Εικονιστικό σήμα PROFI CARE – Απόλυτοι λόγοι απαραδέκτου – Έλλειψη διακριτικού χαρακτήρα – Άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 – Περιγραφικός χαρακτήρας – Άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού 2017/1001 – Υποχρέωση αιτιολογήσεως]

35

2020/C 215/43

Υπόθεση T-49/19: Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 13ης Μαΐου 2020 — View κατά EUIPO (CREATE DELIGHTFUL HUMAN ENVIRONMENTS) [Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης – Διεθνής καταχώριση με ισχύ στην Ευρωπαϊκή Ένωση – Λεκτικό σήμα CREATE DELIGHTFUL HUMAN ENVIRONMENTS – Σήμα συνιστάμενο σε διαφημιστικό σύνθημα – Απόλυτος λόγος απαραδέκτου – Έλλειψη διακριτικού χαρακτήρα – Άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο β', το κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001]

35

2020/C 215/44

Υπόθεση T-63/19: Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 13ης Μαΐου 2020 — Rot Front κατά EUIPO — Kondyterska korporatsiia Roshen (РОШЕН) [Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης – Διαδικασία ανακοπής – Διεθνής καταχώριση με ισχύ στην Ευρωπαϊκή Ένωση – Εικονιστικό σήμα РОШЕН – Προγενέστερο εικονιστικό διεθνές σήμα ромашки – Σχετικός λόγος απαραδέκτου – Κίνδυνος συγχύσεως – Άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001]

36

2020/C 215/45

Υπόθεση T-76/19: Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 13ης Μαΐου 2020 — Pontinova κατά EUIPO — Ponti & Partners (pontinova) [Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης – Διαδικασία ανακοπής – Αίτηση καταχωρίσεως εικονιστικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης pontinova – Προγενέστερο λεκτικό εθνικό σήμα PONTI – Σχετικός λόγος απαραδέκτου – Κίνδυνος συγχύσεως – Άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 – Eνδιαφερόμενο κοινό – Ομοιότητα των υπηρεσιών – Ομοιότητα των σημείων – Σφαιρική εκτίμηση του κινδύνου συγχύσεως]

37

2020/C 215/46

Υπόθεση T-86/19: Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 13ης Μαΐου 2020 — SolNova κατά EUIPO — Canina Pharma (BIO INSECT Shocker) [Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης – Διαδικασία για την κήρυξη ακυρότητας – Λεκτικό σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης BIO-INSECT Shocker – Απόλυτος λόγος απαραδέκτου – Σήμα που θα μπορούσε να παραπλανήσει το κοινό – Άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο ζ', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009]

37

2020/C 215/47

Υπόθεση T-156/19: Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 13ης Μαΐου 2020 — Koenig & Bauer κατά EUIPO (we’re on it) [Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης – Αίτηση καταχωρίσεως λεκτικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης we’re on it – Απόλυτος λόγος απαραδέκτου – Απουσία διακριτικού χαρακτήρα – Σήμα συνιστάμενο σε διαφημιστικό σύνθημα – Άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 – Υποχρέωση αιτιολογήσεως – Άρθρο 94 του κανονισμού 2017/1001]

38

2020/C 215/48

Υπόθεση T-172/19: Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 13ης Μαΐου 2020 — Cognac Ferrand κατά EUIPO (Σχήμα πλέγματος επί φιάλης) [Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης – Αίτηση καταχωρίσεως τρισδιάστατου σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης – Σχήμα πλέγματος επί φιάλης – Απόλυτος λόγος απαραδέκτου – Έλλειψη διακριτικού χαρακτήρα – Άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001]

39

2020/C 215/49

Υπόθεση T-284/19: Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 13ης Μαΐου 2020 — Wonder Line κατά EUIPO — De Longhi Benelux (KENWELL) [Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης – Διαδικασία ανακοπής – Αίτηση καταχωρίσεως λεκτικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης KENWELL – Προγενέστερο λεκτικό σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης KENWOOD – Σχετικός λόγος απαραδέκτου – Κίνδυνος συγχύσεως – Ομοιότητα των σημείων – Άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001]

39

2020/C 215/50

Υπόθεση T-288/19: Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 13ης Μαΐου 2020 — Divaro κατά EUIPO — Grendene (IPANEMA) [Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης – Διαδικασία ανακοπής – Αίτηση καταχωρίσεως εικονιστικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης IPANEMA – Προγενέστερο εικονιστικό σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης Ipanema – Σχετικός λόγος απαραδέκτου – Άρθρο 8, παράγραφος 5, του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001]

40

2020/C 215/51

Υπόθεση T-381/19: Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 13ης Μαΐου 2020 — adp Gauselmann κατά EUIPO — Gameloft (City Mania) [Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης – Διαδικασία ανακοπής – Αίτηση καταχώρισης λεκτικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης City Mania – Προγενέστερο λεκτικό σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης City Lights – Σχετικός λόγος απαραδέκτου – Έλλειψη κινδύνου σύγχυσης – Άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001]

41

2020/C 215/52

Υπόθεση T-503/19: Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 13ης Μαΐου 2020 — Global Brand Holdings κατά EUIPO (XOXO) [Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης – Αίτηση καταχωρίσεως λεκτικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης XOXO – Απόλυτος λόγος απαραδέκτου – Έλλειψη διακριτικού χαρακτήρα – Άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο β', και παράγραφος 2, του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001]

41

2020/C 215/53

Υπόθεση T-532/19: Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 13ης Μαΐου 2020 — EC Brand Comércio, Importação e Exportação de Vestuário em Geral κατά EUIPO (pantys) [Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης – Αίτηση καταχωρίσεως εικονιστικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης pantys – Απόλυτος λόγος απαραδέκτου – Περιγραφικός χαρακτήρας – Άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο γ', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 – Έλλειψη διακριτικού χαρακτήρα κτηθέντος διά της χρήσεως – Άρθρο 7, παράγραφος 3, του κανονισμού 2017/1001]

42

2020/C 215/54

Υπόθεση T-233/20: Προσφυγή της 28ης Απριλίου 2020 — Rochem Group κατά EUIPO — Rochem Marine (R.T.S. ROCHEM Technical Services)

43

2020/C 215/55

Υπόθεση T-234/20: Προσφυγή-αγωγή της 29ης Απριλίου 2020 — HB κατά ΕΤΕπ

43

2020/C 215/56

Υπόθεση T-240/20: Προσφυγή της 27ης Απριλίου 2020 — Αρναουτάκης κατά Κοινοβουλίου

44

2020/C 215/57

Υπόθεση T-241/20: Προσφυγή της 27ης Απριλίου 2020 — Susta κατά Κοινοβουλίου

46

2020/C 215/58

Υπόθεση T-242/20: Προσφυγή της 27ης Απριλίου 2020 — Frutos Gama κατά Κοινοβουλίου

48

2020/C 215/59

Υπόθεση T-243/20: Προσφυγή της 29ης Απριλίου 2020 — Galeote κατά Κοινοβουλίου

49

2020/C 215/60

Υπόθεση T-244/20: Προσφυγή της 29ης Απριλίου 2020 — Marques κατά Κοινοβουλίου

51

2020/C 215/61

Υπόθεση T-245/20: Προσφυγή της 29ης Απριλίου 2020 — Watson κατά Κοινοβουλίου

53

2020/C 215/62

Υπόθεση T-246/20: Προσφυγή της 27ης Απριλίου 2020 — Aerospinning Master Franchising κατά EUIPO — Mad Dogg Athletics (SPINNING)

54

2020/C 215/63

Υπόθεση T-249/20: Προσφυγή της 28ης Απριλίου 2020 — Sabra κατά Συμβουλίου

55

2020/C 215/64

Υπόθεση T-252/20: Προσφυγή της 23ης Απριλίου 2020 — JU κ.λπ. κατά Συμβουλίου

56

2020/C 215/65

Υπόθεση T-253/20: Προσφυγή της 5ης Μαΐου 2020 — Oatly κατά EUIPO (IT’S LIKE MILK BUT MADE FOR HUMANS)

57

2020/C 215/66

Υπόθεση T-254/20: Προσφυγή της 5ης Μαΐου 2020 — Kondyterska korporatsiia Roshen κατά EUIPO — Krasnyj Octyabr (Απεικόνιση αστακού)

57

2020/C 215/67

Υπόθεση T-256/20: Προσφυγή της 6ης Μαΐου 2020 — Steinel κατά EUIPO (GluePro)

58

2020/C 215/68

Υπόθεση T-259/20: Προσφυγή της 8ης Μαΐου 2020 — Ryanair κατά Επιτροπής

59

2020/C 215/69

Υπόθεση T-260/20: Προσφυγή της 1ης Μαΐου 2020 — Da Silva Carreira κατά Επιτροπής

60

2020/C 215/70

Υπόθεση T-263/20: Προσφυγή της 6ης Μαΐου 2020 — Rochem Group κατά EUIPO — Rochem Marine (R.T.S. ROCHEM Technical Services)

60

2020/C 215/71

Υπόθεση T-282/20: Προσφυγή της 13ης Μαΐου 2020 — Apologistics κατά EUIPO — Kerckhoff (APO)

61

2020/C 215/72

Συνεκδικασθείσες υποθέσεις T-103/19, T-110/19 έως T-113/19 και T-116/19 έως T-124/19: Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 17ης Απριλίου 2020 — Mende Omalanga κ.λπ. κατά Συμβουλίου

62

EL

 

IV Πληροφορίες

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΠΡΟΕΡΧΟΜΕΝΕΣ ΑΠΟ ΤΑ ΘΕΣΜΙΚΑ ΚΑΙ ΛΟΙΠΑ ΟΡΓΑΝΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥΣ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ

Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης

29.6.2020   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 215/1

Τελευταίες δημοσιεύσεις του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

(2020/C 215/01)

Τελευταία δημοσίευση

ΕΕ C 209 της 22.6.2020

Ιστορικό των προηγούμενων δημοσιεύσεων

ΕΕ C 201 της 15.6.2020

ΕΕ C 191 της 8.6.2020

ΕΕ C 175 της 25.5.2020

ΕΕ C 162 της 11.5.2020

ΕΕ C 161 της 11.5.2020

ΕΕ C 137 της 27.4.2020

Τα κείμενα αυτά είναι διαθέσιμα στον ιστότοπο

EUR-Lex: http://eur-lex.europa.eu

V Γνωστοποιήσεις

ΔΙΚΑΙΟΔΟΤΙΚΕΣ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΕΣ

Δικαστήριο

29.6.2020   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 215/2

Απόφαση του Δικαστηρίου (τρίτο τμήμα) της 11ης Μαρτίου 2020 [αίτηση του Fővárosi Törvényszék (Ουγγαρία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Györgyné Lintner κατά UniCredit Bank Hungary Zrt.

(Υπόθεση C-511/17) (1)

(Προδικαστική παραπομπή - Προστασία των καταναλωτών - Οδηγία 93/13/ΕΟΚ - Καταχρηστικές ρήτρες των συμβάσεων που συνάπτονται με καταναλωτές - Σύμβαση δανείου συνομολογηθείσα σε ξένο νόμισμα - Άρθρο 4, παράγραφος 1 - Συνεκτίμηση όλων των υπολοίπων ρητρών της συμβάσεως στο πλαίσιο της εκτιμήσεως της καταχρηστικότητας της προσβαλλόμενης ρήτρας - Άρθρο 6, παράγραφος 1 - Αυτεπάγγελτη εξέταση από το εθνικό δικαστήριο της καταχρηστικότητας ρητρών που περιέχονται στη σύμβαση - Έκταση)

(2020/C 215/02)

Γλώσσα διαδικασίας: η ουγγρική

Αιτούν δικαστήριο

Fővárosi Törvényszék

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Györgyné Lintner

κατά

UniCredit Bank Hungary Zrt.

Διατακτικό

1)

Το άρθρο 6, παράγραφος 1, της οδηγίας 93/13/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 5ης Απριλίου 1993, σχετικά με τις καταχρηστικές ρήτρες των συμβάσεων που συνάπτονται με καταναλωτές, έχει την έννοια ότι ένα εθνικό δικαστήριο το οποίο επιλαμβάνεται αγωγής ασκηθείσας από καταναλωτή, προκειμένου να διαπιστωθεί η καταχρηστικότητα ορισμένων ρητρών που περιέχονται σε σύμβαση την οποία ο εν λόγω καταναλωτής συνήψε με επαγγελματία, δεν οφείλει να εξετάσει αυτεπαγγέλτως και μεμονωμένα όλες τις υπόλοιπες συμβατικές ρήτρες, τις οποίες δεν έχει προσβάλει ο καταναλωτής, προκειμένου να εξακριβώσει αν οι ρήτρες αυτές μπορούν να θεωρηθούν καταχρηστικές, αλλά οφείλει να εξετάσει μόνον εκείνες που συνδέονται με το αντικείμενο της διαφοράς, όπως το τελευταίο έχει οριοθετηθεί από τους διαδίκους, εφόσον το εν λόγω δικαστήριο έχει στη διάθεσή του τα απαραίτητα προς τούτο νομικά και πραγματικά στοιχεία, τα οποία συμπληρώνονται, ενδεχομένως, διά της διεξαγωγής αποδείξεων.

2)

Το άρθρο 4, παράγραφος 1, και το άρθρο 6, παράγραφος 1, της οδηγίας 93/13 έχουν την έννοια ότι, μολονότι βεβαίως, για να εκτιμηθεί η καταχρηστικότητα της συμβατικής ρήτρας επί της οποίας βασίζονται οι αξιώσεις ενός καταναλωτή, πρέπει να ληφθούν υπόψη όλες οι υπόλοιπες ρήτρες της συμβάσεως την οποία αυτός συνήψε με επαγγελματία, τούτο δεν συνεπάγεται, αφεαυτού, την υποχρέωση του επιληφθέντος εθνικού δικαστηρίου να εξετάσει αυτεπαγγέλτως την ενδεχόμενη καταχρηστικότητα όλων των ρητρών αυτών.

(1)  ΕΕ C 402 της 27.11.2017.

29.6.2020   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 215/3

Απόφαση του Δικαστηρίου (πέμπτο τμήμα) της 11ης Μαρτίου 2020 — Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά Gmina Miasto Gdynia, Port Lotniczy Gdynia Kosakowo sp. z o.o., Δημοκρατίας της Πολωνίας

(Υπόθεση C-56/18 P) (1)

(Αίτηση αναιρέσεως - Κρατικές ενισχύσεις - Άρθρο 108, παράγραφος 2, ΣΛΕΕ - Επενδυτικές ενισχύσεις - Ενισχύσεις λειτουργίας - Υποδομές αερολιμένων - Δημόσια χρηματοδότηση χορηγηθείσα από τους Δήμους της Gdynia και του Kosakowo για τη μετατροπή του αερολιμένα Gdynia-Kosakowo - Απόφαση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής - Ενίσχυση ασύμβατη προς την εσωτερική αγορά - Διαταγή ανακτήσεως της ενισχύσεως - Ακύρωση από το Γενικό Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Ουσιώδης τύπος - Διαδικαστικά δικαιώματα των ενδιαφερομένων)

(2020/C 215/03)

Γλώσσα διαδικασίας: η πολωνική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: K. Herrmann, D. Recchia και S. Noë)

Λοιποί διάδικοι στη διαδικασία: Gmina Miasto Gdynia, Port Lotniczy Gdynia Kosakowo sp. z o.o. (εκπρόσωποι: T. Koncewicz, adwokat, M. Le Berre, δικηγόρος, K. Gruszecka-Spychała και P. Rosiak, radcowie prawni). Δημοκρατία της Πολωνίας (εκπρόσωποι: B. Majczyna και M. Rzotkiewicz)

Διατακτικό

Το Δικαστήριο αποφασίζει:

1)

Αναιρεί την απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης της 17ης Νοεμβρίου 2017, Gmina Miasto Gdynia και Port Lotniczy Gdynia Kosakowo κατά Επιτροπής (T-263/15).

2)

Απορρίπτει την τρίτη αιτίαση του έκτου λόγου της προσφυγής ακυρώσεως, κατά το μέρος που η αιτίαση αυτή αφορά προσβολή των διαδικαστικών δικαιωμάτων των εν προκειμένω ενδιαφερομένων εκ του λόγου ότι δεν παρασχέθηκε σε αυτούς η δυνατότητα να διατυπώσουν τις απόψεις τους, πριν από την έκδοση της αποφάσεως (ΕΕ) 2015/1586 της Επιτροπής, της 26ης Φεβρουαρίου 2015, σχετικά με το μέτρο SA.35388 (13/C) (πρώην 13/NN και πρώην 12/N) — Πολωνία — Κατασκευή του αερολιμένα Gdynia-Kosakowo, ως προς την κρισιμότητα της ανακοινώσεως της Επιτροπής με τίτλο «Κατευθυντήριες γραμμές για τις κρατικές ενισχύσεις σε αερολιμένες και αεροπορικές εταιρείες».

3)

Αναπέμπει την υπόθεση ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης για να αποφανθεί, αφενός, επί των πτυχών της τρίτης αιτιάσεως του έκτου λόγου της προσφυγής ακυρώσεως επί των οποίων δεν αποφάνθηκε στην απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης της 17ης Νοεμβρίου 2017, Gmina Miasto Gdynia και Port Lotniczy Gdynia Kosakowo κατά Επιτροπής (T-263/15) και, αφετέρου, επί των πέντε πρώτων λόγων ακυρώσεως της προσφυγής αυτής.

4)

Επιφυλάσσεται επί των δικαστικών εξόδων.

(1)  ΕΕ C 152 της 30.04.2018.

29.6.2020   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 215/3

Απόφαση του Δικαστηρίου (τέταρτο τμήμα) της 11ης Μαρτίου 2020 [αίτηση του Hoge Raad der Nederlanden (Κάτω Χώρες) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — X BV κατά Staatssecretaris van Financiën

(Υπόθεση C-160/18) (1)

(Προδικαστική παραπομπή - Τελωνειακή ένωση και κοινό δασμολόγιο - Κανονισμός (ΕΚ) 1234/2007 - Κανονισμός (ΕΚ) 1484/95 - Εισαγωγή κατεψυγμένου κρέατος πουλερικών καταγωγής Βραζιλίας - Εκ των υστέρων είσπραξη των συμπληρωματικών εισαγωγικών δασμών - Μηχανισμός ελέγχου - Μέθοδος υπολογισμού των συμπληρωματικών δασμών)

(2020/C 215/04)

Γλώσσα διαδικασίας: η ολλανδική

Αιτούν δικαστήριο

Hoge Raad der Nederlanden

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

X BV

κατά

Staatssecretaris van Financiën

Διατακτικό

1)

Το άρθρο 3, παράγραφος 4, του κανονισμού (ΕΚ) 1484/95 της Επιτροπής, της 28ης Ιουνίου 1995, σχετικά με τη θέσπιση λεπτομερών κανόνων για την εφαρμογή του συστήματος συμπληρωματικών δασμών κατά την εισαγωγή και με τον καθορισμό αντιπροσωπευτικών τιμών στους τομείς του κρέατος πουλερικών και των αυγών και της αυγοαλβουμίνης καθώς και με την κατάργηση του κανονισμού αριθ. 163/67/ΕΟΚ, όπως τροποποιήθηκε με τον κανονισμό (ΕΕ) 248/2010 της Επιτροπής, της 24ης Μαρτίου 2010, έχει την έννοια ότι το γεγονός ότι ορισμένα εισαχθέντα στην Ένωση εμπορεύματα πωλήθηκαν με ζημία, ήτοι σε τιμή χαμηλότερη από την τιμή εισαγωγής cif που αναγράφεται στην τελωνειακή διασάφηση, δεν αρκεί, αφ’ εαυτού, για να διαπιστωθεί ότι δεν επαληθεύεται η ορθότητα της τιμής αυτής, εφόσον ο εισαγωγέας αποδεικνύει ότι το σύνολο των όρων διάθεσης της αποστολής των εν λόγω εμπορευμάτων επιβεβαιώνουν την ορθότητα της συγκεκριμένης τιμής.

2)

Το άρθρο 3, παράγραφος 5, και το άρθρο 4 του κανονισμού 1484/95, όπως τροποποιήθηκε με τον κανονισμό 248/2010, έχουν την έννοια ότι, στην περίπτωση κατά την οποία ένας εισαγωγέας δεν μπόρεσε να αποδείξει την ορθότητα της τιμής εισαγωγής cif που αναγράφεται στην τελωνειακή διασάφηση, οι τελωνειακές αρχές οφείλουν, προκειμένου να επιβάλουν συμπληρωματικούς δασμούς, να μη λάβουν υπόψη την τιμή αυτή και να χρησιμοποιήσουν τις μεθόδους καθορισμού της δασμολογητέας αξίας των εισαγομένων εμπορευμάτων οι οποίες προβλέπονται στα άρθρα 29 έως 31 του κανονισμού (ΕΟΚ) 2913/92 του Συμβουλίου, της 12ης Οκτωβρίου 1992, περί θεσπίσεως κοινοτικού τελωνειακού κώδικα, όπως τροποποιήθηκε με τον κανονισμό (ΕΚ) 82/97 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 19ης Δεκεμβρίου 1996.

(1)  ΕΕ C 182 της 28.05.2018.

29.6.2020   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 215/4

Απόφαση του Δικαστηρίου (πρώτο τμήμα) της 26ης Μαρτίου 2020 [αίτηση του Obvodní soud pro Prahu 8 (Τσεχική Δημοκρατία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Libuše Králová κατά Primera Air Scandinavia

(Υπόθεση C-215/18) (1)

(Προδικαστική παραπομπή - Χώρος ελευθερίας, ασφάλειας και δικαιοσύνης - Διεθνής δικαιοδοσία και εκτέλεση αποφάσεων σε αστικές και εμπορικές υποθέσεις - Κανονισμός (ΕΚ) 44/2001 - Άρθρο 5, σημείο 1 - Διεθνής δικαιοδοσία ως προς τις διαφορές εκ συμβάσεως - Άρθρα 15 έως 17 - Διεθνής δικαιοδοσία σε συμβάσεις καταναλωτών - Κανονισμός (ΕΚ) 261/2004 - Άρθρα 6 και 7 - Δικαίωμα αποζημίωσης σε περίπτωση μεγάλης καθυστέρησης της πτήσης - Σύμβαση μεταφοράς που συνδυάζει ταξίδι και κατάλυμα, συναφθείσα μεταξύ επιβάτη και γραφείου ταξιδίων - Αγωγή αποζημίωσης κατά του αερομεταφορέα ο οποίος δεν είναι συμβαλλόμενο μέρος της σύμβασης αυτής - Οδηγία 90/314/ΕΟΚ - Οργανωμένο ταξίδι)

(2020/C 215/05)

Γλώσσα διαδικασίας: η τσεχική

Αιτούν δικαστήριο

Obvodní soud pro Prahu 8

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Libuše Králová

κατά

Primera Air Scandinavia

Διατακτικό

1)

Ο κανονισμός (ΕΚ) 261/2004 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 11ης Φεβρουαρίου 2004, για τη θέσπιση κοινών κανόνων αποζημίωσης των επιβατών αεροπορικών μεταφορών και παροχής βοήθειας σε αυτούς σε περίπτωση άρνησης επιβίβασης και ματαίωσης ή μεγάλης καθυστέρησης της πτήσης και για την κατάργηση του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 295/91, πρέπει να ερμηνευθεί υπό την έννοια ότι o επιβάτης πτήσης η οποία καθυστέρησε τρεις ή περισσότερες ώρες μπορεί να ασκήσει αγωγή αποζημίωσης δυνάμει των άρθρων 6 και 7 του ως άνω κανονισμού κατά του πραγματικού αερομεταφορέα, έστω και αν ο επιβάτης και ο αερομεταφορέας αυτός δεν έχουν συνάψει μεταξύ τους σύμβαση και η επίμαχη πτήση αποτελεί μέρος οργανωμένου ταξιδίου εμπίπτοντος στην οδηγία 90/314/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 13ης Ιουνίου 1990, για τα οργανωμένα ταξίδια και τις οργανωμένες διακοπές και περιηγήσεις.

2)

Το άρθρο 5, σημείο 1, του κανονισμού (ΕΚ) 44/2001 του Συμβουλίου, της 22ας Δεκεμβρίου 2000, για τη διεθνή δικαιοδοσία, την αναγνώριση και την εκτέλεση αποφάσεων σε αστικές και εμπορικές υποθέσεις, πρέπει να ερμηνευθεί υπό την έννοια ότι αγωγή αποζημίωσης που ασκείται δυνάμει του κανονισμού 261/2004 από επιβάτη κατά του πραγματικού αερομεταφορέα εμπίπτει στην κατά τη διάταξη αυτή έννοια των «διαφορών εκ συμβάσεως», έστω και αν μεταξύ των μερών αυτών δεν έχει συναφθεί σύμβαση, η δε εκτελεσθείσα από τον αερομεταφορέα αυτόν πτήση προβλεπόταν από σύμβαση οργανωμένου ταξιδίου η οποία περιελάμβανε επίσης κατάλυμα και είχε συναφθεί με τρίτον.

3)

Τα άρθρα 15 έως 17 του κανονισμού 44/2001 πρέπει να ερμηνευθούν υπό την έννοια ότι αγωγή αποζημίωσης που ασκείται από επιβάτη κατά του πραγματικού αερομεταφορέα, με τον οποίον ο επιβάτης αυτός δεν έχει συνάψει σύμβαση, δεν εμπίπτει στο πεδίο εφαρμογής των άρθρων αυτών, τα οποία αφορούν την ειδική δικαιοδοσία για τις συμβάσεις καταναλωτών.

(1)  ΕΕ C 190 της 04.6.2018.

29.6.2020   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 215/5

Απόφαση του Δικαστηρίου (δεύτερο τμήμα) της 26ης Μαρτίου 2020 — Λάρκο Γενική Μεταλλευτική και Μεταλλουργική ΑΕ κατά Ευρωπαϊκής Επιτροπής

(Υπόθεση C-244/18 P) (1)

(Αίτηση αναιρέσεως - Κρατικές ενισχύσεις - Εισφορά κεφαλαίου και κρατικές εγγυήσεις - Έννοια της κρατικής ενισχύσεως - Έννοια του όρου «πλεονέκτημα» - Αρχή του ιδιώτη επιχειρηματία - Κριτήριο του ιδιώτη επενδυτή - Υποχρέωση επιμελούς και αμερόληπτης εξετάσεως την οποία υπέχει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή - Δικαστικός έλεγχος - Βάρος αποδείξεως - Έννοια της «προβληματικής επιχειρήσεως» - Κατευθυντήριες γραμμές όσον αφορά τις κρατικές ενισχύσεις για τη διάσωση και την αναδιάρθρωση - Ανακοίνωση περί εγγυήσεων - Προσωρινό πλαίσιο του 2011 - Ύψος των προς ανάκτηση ενισχύσεων - Υποχρέωση αιτιολογήσεως που υπέχουν η Επιτροπή και το Γενικό Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης)

(2020/C 215/06)

Γλώσσα διαδικασίας: η ελληνική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: Λάρκο Γενική Μεταλλευτική και Μεταλλουργική ΑΕ (εκπρόσωποι: Ι. Δρυλλεράκης, Ε. Ράντος, Ν. Κορογιαννάκης, Η. Σουφλερός, Ευ. Τριανταφύλλου και Γ. Ψαρουδάκης, δικηγόροι)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: É. Gippini Fournier και Α. Μπουχάγιαρ)

Διατακτικό

Το Δικαστήριο αποφασίζει:

1)

Αναιρεί την απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης της 1ης Φεβρουαρίου 2018, Λάρκο κατά Επιτροπής (T-423/14, EU:T:2018:57), κατά το μέτρο που, με την απόφαση αυτή, το Γενικό Δικαστήριο απέρριψε το πρώτο σκέλος του πρώτου λόγου ακυρώσεως που προβλήθηκε με την πρωτοδίκως ασκηθείσα προσφυγή, καθόσον το εν λόγω σκέλος αφορά εγγύηση την οποία χορήγησε το 2008 το Ελληνικό Δημόσιο στη Λάρκο Γενική Μεταλλευτική και Μεταλλουργική ΑΕ για δάνειο ύψους 30 εκατομμυρίων ευρώ, το οποίο είχε χορηγήσει η Αγροτική Τράπεζα της Ελλάδος στην εταιρία αυτή.

2)

Απορρίπτει την αίτηση αναιρέσεως κατά τα λοιπά.

3)

Αναπέμπει την υπόθεση στο Γενικό Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

4)

Επιφυλάσσεται ως προς τα δικαστικά έξοδα.

(1)  ΕΕ C 190 της 04.06.2018.

29.6.2020   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 215/6

Απόφαση του Δικαστηρίου (τέταρτο τμήμα) της 11ης Μαρτίου 2020 [αίτηση του Rechtbank Amsterdam (Κάτω Χώρες) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Εκτέλεση ευρωπαϊκού εντάλματος συλλήψεως που εκδόθηκε κατά του SF

(Υπόθεση C-314/18) (1)

(Προδικαστική παραπομπή - Δικαστική συνεργασία σε ποινικές υποθέσεις - Απόφαση-πλαίσιο 2002/584/ΔΕΥ - Ευρωπαϊκό ένταλμα συλλήψεως - Άρθρο 5, σημείο 3 - Παράδοση υπό την προϋπόθεση διαμεταγωγής του οικείου προσώπου στο κράτος μέλος εκτελέσεως με σκοπό την εκεί έκτιση της στερητικής της ελευθερίας ποινής ή του στερητικού της ελευθερίας μέτρου που θα του επιβληθεί στο κράτος μέλος εκδόσεως - Χρόνος της διαμεταγωγής - Απόφαση-πλαίσιο 2008/909/ΔΕΥ - Άρθρο 3, παράγραφος 3 - Πεδίο εφαρμογής - Άρθρο 8 - Προσαρμογή της ποινής η οποία επιβλήθηκε στο κράτος μέλος εκδόσεως - Άρθρο 25 - Εκτέλεση ποινής στο πλαίσιο του άρθρου 5, σημείο 3, της αποφάσεως-πλαισίου 2002/584/ΔΕΥ)

(2020/C 215/07)

Γλώσσα διαδικασίας: η ολλανδική

Αιτούν δικαστήριο

Rechtbank Amsterdam

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

SF (πρόσωπο κατά του οποίου εκδόθηκε το επίμαχο ευρωπαϊκό ένταλμα συλλήψεως)

Διατακτικό

1)

Το άρθρο 5, σημείο 3, της αποφάσεως-πλαισίου 2002/584/ΔΕΥ του Συμβουλίου, της 13ης Ιουνίου 2002, για το ευρωπαϊκό ένταλμα σύλληψης και τις διαδικασίες παράδοσης μεταξύ των κρατών μελών, ερμηνευόμενο σε συνδυασμό με το άρθρο της 1, παράγραφος 3, καθώς και με το άρθρο 1, στοιχείο α', το άρθρο 3, παράγραφοι 3 και 4, και το άρθρο 25 της αποφάσεως-πλαισίου 2008/909/ΔΕΥ του Συμβουλίου, της 27ης Νοεμβρίου 2008, σχετικά με την εφαρμογή της αρχής της αμοιβαίας αναγνώρισης σε ποινικές αποφάσεις οι οποίες επιβάλλουν ποινές στερητικές της ελευθερίας ή μέτρα στερητικά της ελευθερίας, για τον σκοπό της εκτέλεσής τους στην Ευρωπαϊκή Ένωση, όπως αυτές τροποποιήθηκαν με την απόφαση-πλαίσιο 2009/299/ΔΕΥ του Συμβουλίου, της 26ης Φεβρουαρίου 2009, έχει την έννοια ότι, σε περίπτωση κατά την οποία το κράτος μέλος εκτελέσεως εξαρτά την παράδοση υπηκόου ή κατοίκου του κατά του οποίου έχει εκδοθεί ευρωπαϊκό ένταλμα συλλήψεως προς τον σκοπό της ασκήσεως ποινικής διώξεως από την προϋπόθεση της διαμεταγωγής του προσώπου αυτού, κατόπιν ακροάσεώς του, στο εν λόγω κράτος μέλος προκειμένου να εκτίσει εκεί τη στερητική της ελευθερίας ποινή ή το στερητικό της ελευθερίας μέτρο ασφαλείας που θα του επιβληθεί στο κράτος μέλος εκδόσεως, το τελευταίο αυτό κράτος μέλος υποχρεούται να προβεί στη διαμεταγωγή μόλις καταστεί αμετάκλητη η καταδικαστική απόφαση, εκτός αν συγκεκριμένοι λόγοι απτόμενοι του σεβασμού των δικαιωμάτων άμυνας του καταδικασθέντος ή της ορθής απονομής της δικαιοσύνης καθιστούν απαραίτητη την παρουσία του προσώπου αυτού στο εν λόγω κράτος έως την οριστική περάτωση άλλων διαδικασιών που εντάσσονται στο πλαίσιο της ποινικής διαδικασίας σχετικά με την αξιόποινη πράξη λόγω της οποίας εκδόθηκε το ευρωπαϊκό ένταλμα συλλήψεως.

2)

Το άρθρο 25 της αποφάσεως-πλαισίου 2008/909, όπως τροποποιήθηκε με την απόφαση-πλαίσιο 2009/299, έχει την έννοια ότι, σε περίπτωση κατά την οποία η εκτέλεση ευρωπαϊκού εντάλματος συλλήψεως εκδοθέντος προς τον σκοπό της ασκήσεως ποινικής διώξεως εξαρτάται από την προϋπόθεση του άρθρου 5, σημείο 3, της αποφάσεως-πλαισίου 2002/584, όπως τροποποιήθηκε με την απόφαση-πλαίσιο 2009/299, το κράτος μέλος εκτελέσεως, προκειμένου να εκτελέσει τη στερητική της ελευθερίας ποινή ή το στερητικό της ελευθερίας μέτρο ασφαλείας που επιβλήθηκε στο κράτος μέλος εκδόσεως του εντάλματος εις βάρος του καταδικασθέντος, δύναται να προσαρμόσει τη χρονική διάρκεια της ποινής αυτής μόνον υπό τις αυστηρές προϋποθέσεις τις οποίες προβλέπει το άρθρο 8, παράγραφος 2, της αποφάσεως-πλαισίου 2008/909, όπως τροποποιήθηκε με την απόφαση-πλαίσιο 2009/299.

(1)  ΕΕ C 276 της 06.08.2018.

29.6.2020   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 215/7

Απόφαση του Δικαστηρίου (τέταρτο τμήμα) της 26ης Μαρτίου 2020 [αίτηση του Arbeidshof te Gent (Βέλγιο) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — ISS Facility Services NV κατά Sonia Govaerts, Atalian NV, πρώην Euroclean NV

(Υπόθεση C-344/18) (1)

(Προδικαστική παραπομπή - Οδηγία 2001/23/ΕΚ - Άρθρο 3, παράγραφος 1 - Μεταβιβάσεις επιχειρήσεων - Διατήρηση των δικαιωμάτων των εργαζομένων - Δημόσια σύμβαση που αφορά υπηρεσίες καθαρισμού - Ανάθεση των τμημάτων της σύμβασης σε δύο νέους αναδόχους - Ζήτημα ποιος ανάδοχος αναλαμβάνει εργαζόμενο του οποίου τα καθήκοντα αφορούν το σύνολο των τμημάτων της δημόσιας σύμβασης)

(2020/C 215/08)

Γλώσσα διαδικασίας: η ολλανδική

Αιτούν δικαστήριο

Arbeidshof te Gent

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

ISS Facility Services NV

κατά

Sonia Govaerts, Atalian NV, πρώην Euroclean NV

Διατακτικό

Σε περίπτωση μεταβίβασης επιχείρησης προς περισσότερους διαδόχους, το άρθρο 3, παράγραφος 1, της οδηγίας 2001/23/ΕΚ του Συμβουλίου, της 12ης Μαρτίου 2001, περί προσεγγίσεως των νομοθεσιών των κρατών μελών, σχετικά με τη διατήρηση των δικαιωμάτων των εργαζομένων σε περίπτωση μεταβιβάσεων επιχειρήσεων, εγκαταστάσεων ή τμημάτων εγκαταστάσεων ή επιχειρήσεων, έχει την έννοια ότι τα δικαιώματα και οι υποχρεώσεις που απορρέουν από σύμβαση εργασίας μεταβιβάζονται σε καθέναν από τους διαδόχους αναλογικώς προς τα καθήκοντα που ασκεί ο εργαζόμενος, υπό την προϋπόθεση ότι η επακόλουθη κατάτμηση της σύμβασης εργασίας είναι δυνατή ή δεν συνεπάγεται επιδείνωση των όρων εργασίας ούτε θίγει τη διατήρηση των δικαιωμάτων των εργαζομένων την οποία εγγυάται η οδηγία αυτή, πράγμα που εναπόκειται στο αιτούν δικαστήριο να ελέγξει. Σε περίπτωση που μια τέτοια κατάτμηση αποδεικνύεται αδύνατο να πραγματοποιηθεί ή θίγει τα δικαιώματα του εργαζομένου, τυχόν λύση της εργασιακής σχέσης λόγω των ως άνω περιστάσεων θεωρείται, βάσει του άρθρου 4 της οδηγίας αυτής, ως επελθούσα εξαιτίας του ή των διαδόχων, έστω και αν η λύση της εργασιακής σχέσης επήλθε με πρωτοβουλία του εργαζομένου.

(1)  ΕΕ C 294 της 20.08.2018.

29.6.2020   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 215/8

Απόφαση του Δικαστηρίου (τρίτο τμήμα) της 11ης Μαρτίου 2020 [αίτηση του Förvaltningsrätten i Linköping (Σουηδία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Baltic Cable AB κατά Energimarknadsinspektionen

(Υπόθεση C-454/18) (1)

(Προδικαστική παραπομπή - Εσωτερική αγορά ηλεκτρικής ενέργειας - Οδηγία 2009/72/ΕΚ - Μεταφορά ηλεκτρικής ενέργειας - Έννοια του «διαχειριστή συστήματος μεταφοράς» - Κανονισμός (ΕΚ) 714/2009 - Γραμμή διασύνδεσης - Γραμμή μεταφοράς η οποία συνδέει τα εθνικά δίκτυα μεταφοράς των κρατών μελών - Άρθρο 16, παράγραφος 6 - Πεδίο εφαρμογής - Χρήση των εσόδων από τον καταμερισμό της δυναμικότητας των γραμμών διασύνδεσης - Επιχείρηση η οποία είναι απλώς υπεύθυνη για τη λειτουργία διασυνοριακού καλωδίου υψηλής τάσης, το οποίο εξασφαλίζει τη διασύνδεση μεταξύ των δύο εθνικών δικτύων μεταφοράς)

(2020/C 215/09)

Γλώσσα διαδικασίας: η σουηδική

Αιτούν δικαστήριο

Förvaltningsrätten i Linköping

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Baltic Cable AB

κατά

Energimarknadsinspektionen

Διατακτικό

1)

Το άρθρο 16, παράγραφος 6, του κανονισμού (ΕΚ) 714/2009 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 13ης Ιουλίου 2009, σχετικά με τους όρους πρόσβασης στο δίκτυο για τις διασυνοριακές ανταλλαγές ηλεκτρικής ενεργείας και την κατάργηση του κανονισμού (ΕΚ) 1228/2003, έχει την έννοια ότι έχει εφαρμογή στην περίπτωση επιχείρησης η οποία είναι απλώς υπεύθυνη για τη λειτουργία διασυνοριακής γραμμής διασύνδεσης.

2)

Το άρθρο 16, παράγραφος 6, πρώτο εδάφιο, στοιχείο β', του κανονισμού 714/2009 έχει την έννοια ότι, όταν ένας διαχειριστής συστήματος μεταφοράς (ΔΣΜ) είναι απλώς υπεύθυνος για τη λειτουργία διασυνοριακής γραμμής διασύνδεσης, οι δαπάνες για τη λειτουργία και τη συντήρηση της γραμμής αυτής δεν μπορούν να θεωρηθούν ως επενδύσεις στο δίκτυο προκειμένου να διατηρηθούν ή να αυξηθούν οι δυνατότητες διασύνδεσης, κατά την έννοια της διάταξης αυτής.

3)

Το άρθρο 16, παράγραφος 6, δεύτερο εδάφιο, του κανονισμού 714/2009 έχει την έννοια ότι, όταν μια εθνική ρυθμιστική αρχή εφαρμόζει τη διάταξη αυτή σε διαχειριστή συστήματος μεταφοράς (ΔΣΜ) ο οποίος είναι απλώς υπεύθυνος για τη λειτουργία διασυνοριακής γραμμής διασύνδεσης, απόκειται στην αρχή αυτή να επιτρέψει στον εν λόγω ΔΣΜ να χρησιμοποιεί μέρος των εσόδων συμφόρησης για την επίτευξη κέρδους, καθώς και για τη λειτουργία και τη συντήρηση της γραμμής διασύνδεσης, προκειμένου να μην υφίσταται δυσμενή διάκριση σε σχέση με τους λοιπούς ενδιαφερόμενους ΔΣΜ, καθώς και να του εξασφαλίζει τη δυνατότητα να ασκεί τη δραστηριότητά του υπό οικονομικά αποδεκτές συνθήκες, ακόμη και πραγματοποιώντας προσήκον κέρδος.

(1)  ΕΕ C 352 της 1.10.2018.

29.6.2020   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 215/9

Απόφαση του Δικαστηρίου (τέταρτο τμήμα) της 26ης Μαρτίου 2020 [αίτηση του Fővárosi Törvényszék (Ουγγαρία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Hungeod Közlekedésfejlesztési, Földmérési, Út- és Vasúttervezési Kft. (C-496/18), Sixense Soldata (C-496/18), Budapesti Közlekedési Zrt. (C-496/18 και C-497/18) κατά Közbeszerzési Hatóság Közbeszerzési Döntőbizottság

(Συνεκδικασθείσες υποθέσεις C-496/18 και C-497/18) (1)

(Προδικαστική παραπομπή - Δημόσιες συμβάσεις - Διαδικασίες προσφυγής στον τομέα της συνάψεως συμβάσεων κρατικών προμηθειών και δημοσίων έργων - Οδηγία 89/665/ΕΟΚ - Διαδικασίες σύναψης συμβάσεων φορέων οι οποίοι λειτουργούν στους τομείς του ύδατος, της ενέργειας, των μεταφορών και των τηλεπικοινωνιών - Οδηγία 92/13/ΕΟΚ - Διαδικασίες σύναψης δημόσιων συμβάσεων - Οδηγίες 2014/24/ΕΕ και 2014/25/ΕΕ - Έλεγχος της εφαρμογής των κανόνων σύναψης δημόσιων συμβάσεων - Εθνική ρύθμιση που παρέχει σε ορισμένους φορείς τη δυνατότητα να κινούν αυτεπαγγέλτως διαδικασία σε περίπτωση παράνομης τροποποίησης υπό εκτέλεση συμβάσεως - Παρέλευση της αποκλειστικής προθεσμίας για την άσκηση του δικαιώματος αυτεπάγγελτης κίνησης διαδικασίας - Αρχές της ασφάλειας δικαίου και της αναλογικότητας)

(2020/C 215/10)

Γλώσσα διαδικασίας: η ουγγρική

Αιτούν δικαστήριο

Fővárosi Törvényszék

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Hungeod Közlekedésfejlesztési, Földmérési, Út- és Vasúttervezési Kft. (C-496/18), Sixense Soldata (C C-496/18), Budapesti Közlekedési Zrt. (C-496/18 και C-497/18)

κατά

Közbeszerzési Hatóság Közbeszerzési Döntőbizottság

παρισταμένου του: Közbeszerzési Hatóság Elnöke

Διατακτικό

1)

Οι αιτιολογικές σκέψεις 25 και 27 της οδηγίας 2007/66/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 11ης Δεκεμβρίου 2007, για την τροποποίηση των οδηγιών 89/665/ΕΟΚ και 92/13/ΕΟΚ του Συμβουλίου όσον αφορά τη βελτίωση της αποτελεσματικότητας των διαδικασιών προσφυγής στον τομέα της σύναψης δημόσιων συμβάσεων, το άρθρο 1, παράγραφοι 1 και 3, της οδηγίας 89/665/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 21ης Δεκεμβρίου 1989, για τον συντονισμό των νομοθετικών, κανονιστικών και διοικητικών διατάξεων περί της εφαρμογής των διαδικασιών προσφυγής στον τομέα της σύναψης συμβάσεων κρατικών προμηθειών και δημοσίων έργων, όπως τροποποιήθηκε με την οδηγία 2007/66, το άρθρο 1, παράγραφοι 1 και 3, της οδηγίας 92/13/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 25ης Φεβρουαρίου 1992, για τον συντονισμό των νομοθετικών, κανονιστικών και διοικητικών διατάξεων σχετικά με την εφαρμογή των κοινοτικών κανόνων στις διαδικασίες σύναψης των συμβάσεων φορέων οι οποίοι λειτουργούν στους τομείς του ύδατος, της ενέργειας, των μεταφορών και των τηλεπικοινωνιών, όπως τροποποιήθηκε με την οδηγία 2007/66, το άρθρο 83, παράγραφοι 1 και 2, της οδηγίας 2014/24/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 26ης Φεβρουαρίου 2014, σχετικά με τις διαδικασίες σύναψης δημοσίων συμβάσεων και την κατάργηση της οδηγίας 2004/18/ΕΚ, και το άρθρο 99, παράγραφοι 1 και 2, της οδηγίας 2014/25/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 26ης Φεβρουαρίου 2014, σχετικά με τις διαδικασίες σύναψης συμβάσεων φορέων που δραστηριοποιούνται στους τομείς του ύδατος, της ενέργειας, των μεταφορών και των ταχυδρομικών υπηρεσιών και την κατάργηση της οδηγίας 2004/17/ΕΚ, έχουν την έννοια ότι δεν επιβάλλουν ούτε απαγορεύουν στα κράτη μέλη να θεσπίσουν ρύθμιση δυνάμει της οποίας ελεγκτική αρχή δύναται να κινήσει αυτεπαγγέλτως, για λόγους προστασίας των δημοσιονομικών συμφερόντων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, διαδικασία προσφυγής με σκοπό τον έλεγχο των παραβάσεων της νομοθεσίας περί δημοσίων συμβάσεων. Εντούτοις, τέτοια διαδικασία προσφυγής, εφόσον προβλέπεται, εμπίπτει στο πεδίο εφαρμογής του δικαίου της Ένωσης στο μέτρο κατά το οποίο οι δημόσιες συμβάσεις που αποτελούν αντικείμενο της προσφυγής αυτής εμπίπτουν στο καθ’ ύλην πεδίο εφαρμογής των οδηγιών περί δημοσίων συμβάσεων και, επομένως, πρέπει να συνάδει προς το δίκαιο της Ένωσης, περιλαμβανομένων των γενικών αρχών του στις οποίες καταλέγεται η γενική αρχή της ασφάλειας δικαίου.

2)

Αντιβαίνει στη γενική αρχή της ασφάλειας δικαίου νέα εθνική ρύθμιση η οποία, στο πλαίσιο διαδικασίας προσφυγής κινούμενης αυτεπαγγέλτως από ελεγκτική αρχή για λόγους προστασίας των δημοσιονομικών συμφερόντων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, προβλέπει, προς τον σκοπό ελέγχου της νομιμότητας τροποποιήσεων δημοσίων συμβάσεων, την κίνηση της διαδικασίας αυτής εντός της οριζόμενης με την εν λόγω ρύθμιση αποκλειστικής προθεσμίας, καίτοι έχει παρέλθει η, εφαρμοστέα κατά τον χρόνο των επίμαχων τροποποιήσεων, αποκλειστική προθεσμία που προέβλεπε η προϊσχύσασα ρύθμιση.

(1)  ΕΕ C 381 της 22.10.2018.

29.6.2020   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 215/10

Απόφαση του Δικαστηρίου (τμήμα μείζονος συνθέσεως) της 26ης Μαρτίου 2020 [αιτήσεις του Sąd Okręgowy w Łodzi και του Sąd Okręgowy w Warszawie (Πολωνία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Miasto Łowicz κατά Skarb Państwa — Wojewoda Łódzki (C-558/18) και Prokurator Generalny, εκπροσωπούμενος από την Prokuratura Krajowa, πρώην Prokuratura Okręgowa w Płocku κατά VX, WW, XV (C-563/18)

(Συνεκδικασθείσες υποθέσεις C-558/18 και C-563/18) (1)

(Προδικαστική παραπομπή - Άρθρο 19, παράγραφος 1, δεύτερο εδάφιο, ΣΕΕ - Κράτος δικαίου - Αποτελεσματική δικαστική προστασία στους τομείς που διέπονται από το δίκαιο της Ένωσης - Αρχή της ανεξαρτησίας των δικαστών - Πειθαρχικό καθεστώς των εθνικών δικαστών - Αρμοδιότητα του Δικαστηρίου - Άρθρο 267 ΣΛΕΕ - Παραδεκτό - Ερμηνεία αναγκαία για την έκδοση αποφάσεως εκ μέρους του αιτούντος δικαστηρίου - Έννοια)

(2020/C 215/11)

Γλώσσα διαδικασίας: η πολωνική

Αιτούντα δικαστήρια

Sąd Okręgowy w Łodzi, Sąd Okręgowy w Warszawie

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

(Υπόθεση C-558/18)

Miasto Łowicz

κατά

Skarb Państwa — Wojewoda Łódzki

Παρισταμένων των: Prokurator Generalny, εκπροσωπούμενου από την Prokuratura Krajowa, πρώην Prokuratura Regionalna w Łodzi, Rzecznik Praw Obywatelskich

(Υπόθεση C-563/18)

Prokurator Generalny, εκπροσωπούμενου από την Prokuratura Krajowa, πρώην Prokuratura Okręgowa w Płocku

κατά

VX, WW, XV

Διατακτικό

Οι αιτήσεις προδικαστικής αποφάσεως τις οποίες υπέβαλαν το Sąd Okręgowy w Łodzi (πρωτοδικείο Łódź, Πολωνία) και το Sąd Okręgowy w Warszawie (πρωτοδικείο Βαρσοβίας, Πολωνία), με αποφάσεις της 31ης Αυγούστου 2018 και της 4ης Σεπτεμβρίου 2018, κρίνονται απαράδεκτες.

(1)  ΕΕ C 44 της 4.2.2019.

29.6.2020   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 215/11

Απόφαση του Δικαστηρίου (έκτο τμήμα) της 12ης Μαρτίου 2020 — Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά Ιταλικής Δημοκρατίας

(Υπόθεση C-576/18) (1)

(Παράβαση κράτους μέλους - Απόφαση του Δικαστηρίου με την οποία διαπιστώνεται παράβαση - Μη εκτέλεση - Ανάκτηση παράνομων ενισχύσεων που χορηγήθηκαν υπέρ του ξενοδοχειακού κλάδου στη Σαρδηνία - Άρθρο 260, παράγραφος 2, ΣΛΕΕ - Χρηματικές κυρώσεις - Χρηματική ποινή και κατ’ αποκοπήν ποσό)

(2020/C 215/12)

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: B. Stromsky και D. Recchia)

Καθής: Ιταλική Δημοκρατία (εκπρόσωποι: G. Palmieri, F. Varrone και E. Manzo)

Διατακτικό

Το Δικαστήριο αποφασίζει:

1)

Η Ιταλική Δημοκρατία, μη έχοντας λάβει, κατά την ημερομηνία λήξεως της προθεσμίας που τάχθηκε με την προειδοποιητική επιστολή της 11ης Ιουλίου 2014 από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, όλα τα μέτρα που συνεπάγεται η εκτέλεση της αποφάσεως της 29ης Μαρτίου 2012, Επιτροπή κατά Ιταλίας (C-243/10, μη δημοσιευθείσα, EU:C:2012:182), παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει από το άρθρο 260, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ.

2)

Υποχρεώνει την Ιταλική Δημοκρατία να καταβάλει στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή χρηματική ποινή ύψους 80 000 ευρώ ανά ημέρα από της δημοσιεύσεως της παρούσας αποφάσεως έως την ημερομηνία πλήρους εκτελέσεως της αποφάσεως της 29ης Μαρτίου 2012, Επιτροπή κατά Ιταλίας (C-243/10, μη δημοσιευθείσα, EU:C:2012:182).

3)

Υποχρεώνει την Ιταλική Δημοκρατία να καταβάλει στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατ’ αποκοπήν ποσό ύψους 7 500 000 ευρώ.

4)

Καταδικάζει την Ιταλική Δημοκρατία στα δικαστικά έξοδα.

(1)  ΕΕ C 399 της 05.11.2018.

29.6.2020   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 215/11

Απόφαση του Δικαστηρίου (ένατο τμήμα) της 12ης Μαρτίου 2020 [αίτηση του Oberlandesgericht Frankfurt am Main (Γερμανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Verbraucherzentrale Berlin eV κατά DB Vertrieb GmbH

(Υπόθεση C-583/18) (1)

(Προδικαστική παραπομπή - Προστασία των καταναλωτών - Οδηγία 2011/83/ΕΕ - Πεδίο εφαρμογής - Σύμβαση παροχής υπηρεσιών - Άρθρο 2, σημείο 6 - Σύμβαση για υπηρεσίες μεταφοράς επιβατών - Άρθρο 3, παράγραφος 3, στοιχείο ια' - Κάρτες που παρέχουν το δικαίωμα εκπτώσεως επί του τιμήματος κατά τη μελλοντική σύναψη συμβάσεων μεταφοράς επιβατών - Διαδικτυακή πώληση τέτοιων καρτών χωρίς ενημέρωση του καταναλωτή σχετικά με το δικαίωμα υπαναχωρήσεως)

(2020/C 215/13)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Oberlandesgericht Frankfurt am Main

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Verbraucherzentrale Berlin eV

κατά

DB Vertrieb GmbH

Διατακτικό

1)

Κατ’ ορθήν ερμηνεία του άρθρου 2, σημείο 6, της οδηγίας 2011/83/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 25ης Οκτωβρίου 2011, σχετικά με τα δικαιώματα των καταναλωτών, την τροποποίηση της οδηγίας 93/13/ΕΟΚ του Συμβουλίου και της οδηγίας 1999/44/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου και την κατάργηση της οδηγίας 85/577/ΕΟΚ του Συμβουλίου και της οδηγίας 97/7/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, η έννοια της «σύμβασης παροχής υπηρεσιών» περιλαμβάνει τις συμβάσεις που έχουν ως αντικείμενο την παροχή στον καταναλωτή εκπτώσεως επί του τιμήματος κατά τη μελλοντική σύναψη συμβάσεων μεταφοράς επιβατών.

2)

Το άρθρο 3, παράγραφος 3, στοιχείο ια', της οδηγίας 2011/83 έχει την έννοια ότι σύμβαση η οποία έχει ως αντικείμενο την παροχή στον καταναλωτή εκπτώσεως επί του τιμήματος κατά τη μελλοντική σύναψη συμβάσεων μεταφοράς επιβατών δεν εμπίπτει στην έννοια της «σύμβασης για υπηρεσίες μεταφοράς επιβατών» και, κατά συνέπεια, εμπίπτει στο πεδίο εφαρμογής της οδηγίας αυτής, συμπεριλαμβανομένων των διατάξεών της σχετικά με το δικαίωμα υπαναχωρήσεως.

(1)  ΕΕ C 455 της 17.12.2018.

29.6.2020   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 215/12

Απόφαση του Δικαστηρίου (πέμπτο τμήμα) της 26ης Μαρτίου 2020 [αίτηση του Cour de cassation (Γαλλία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — AR κατά Cooper International Spirits LLC, St Dalfour SAS, Établissements Gabriel Boudier SA

(Υπόθεση C-622/18) (1)

(Προδικαστική παραπομπή - Προσέγγιση των νομοθεσιών των κρατών μελών περί σημάτων - Οδηγία 2008/95/ΕΚ - Άρθρο 5, παράγραφος 1, στοιχείο β' - Άρθρο 10, παράγραφος 1, πρώτο εδάφιο - Άρθρο 12, παράγραφος 1 - Έκπτωση από το δικαίωμα επί σήματος λόγω μη ουσιαστικής χρήσεως - Δικαίωμα του δικαιούχου του σήματος να προβάλει προσβολή των αποκλειστικών δικαιωμάτων του λόγω της χρήσεως από τρίτον πανομοιότυπου ή παρόμοιου σημείου κατά το χρονικό διάστημα πριν από την ημερομηνία ενάρξεως ισχύος της εκπτώσεως)

(2020/C 215/14)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Αιτούν δικαστήριο

Cour de cassation

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

AR

κατά

Cooper International Spirits LLC, St Dalfour SAS, Établissements Gabriel Boudier SA

Διατακτικό

Το άρθρο 5, παράγραφος 1, στοιχείο β', το άρθρο 10, παράγραφος 1, πρώτο εδάφιο, και το άρθρο 12, παράγραφος 1, πρώτο εδάφιο, της οδηγίας 2008/95/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 22ας Οκτωβρίου 2008, για την προσέγγιση των νομοθεσιών των κρατών μελών περί σημάτων, ερμηνευόμενα σε συνδυασμό με την αιτιολογική σκέψη 6 της οδηγίας, έχουν την έννοια ότι αφήνουν στα κράτη μέλη την ευχέρεια να επιτρέπουν να διατηρεί ο δικαιούχος σήματος, ο οποίος κηρύχθηκε έκπτωτος των δικαιωμάτων του μετά την παρέλευση του χρονικού διαστήματος πέντε ετών από την καταχώριση του σήματος επειδή δεν έκανε ουσιαστική χρήση του σήματος στο οικείο κράτος μέλος για τα προϊόντα ή τις υπηρεσίες για τα οποία αυτό είχε καταχωρισθεί, το δικαίωμα να αξιώσει την αποκατάσταση της ζημίας που υπέστη λόγω της χρήσεως, από τρίτον, πριν από την ημερομηνία ενάρξεως ισχύος της εκπτώσεως, παρόμοιου σημείου για πανομοιότυπα ή παρόμοια προϊόντα ή υπηρεσίες, δυνάμενου να οδηγήσει σε σύγχυση με το σήμα του.

(1)  ΕΕ C 436 της 03.12.2018.

29.6.2020   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 215/13

Απόφαση του Δικαστηρίου (δεύτερο τμήμα) της 12ης Μαρτίου 2020 [αίτηση του Juzgado de Instrucción no 4 de Badalona (Ισπανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Ποινική διαδικασία κατά VW

(Υπόθεση C-659/18) (1)

(Προδικαστική παραπομπή - Δικαστική συνεργασία σε ποινικές υποθέσεις - Οδηγία 2013/48/ΕΕ - Άρθρο 3, παράγραφος 2 - Δικαίωμα πρόσβασης σε δικηγόρο - Περιστάσεις υπό τις οποίες πρέπει να κατοχυρώνεται το δικαίωμα πρόσβασης σε δικηγόρο - Μη εμφάνιση - Παρεκκλίσεις από το δικαίωμα πρόσβασης σε δικηγόρο - Άρθρο 47 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Δικαίωμα αποτελεσματικής δικαστικής προστασίας)

(2020/C 215/15)

Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική

Αιτούν δικαστήριο

Juzgado de Instrucción no 4 de Badalona

Ποινική διαδικασία ενώπιον του αιτούντος δικαστηρίου κατά

VW

Διατακτικό

Η οδηγία 2013/48/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 22ας Οκτωβρίου 2013, σχετικά με το δικαίωμα πρόσβασης σε δικηγόρο στο πλαίσιο ποινικής διαδικασίας και διαδικασίας εκτέλεσης του ευρωπαϊκού εντάλματος σύλληψης, καθώς και σχετικά με το δικαίωμα ενημέρωσης τρίτου προσώπου σε περίπτωση στέρησης της [ελευθερίας] και με το δικαίωμα επικοινωνίας με τρίτα πρόσωπα και με προξενικές αρχές κατά τη διάρκεια της στέρησης της ελευθερίας, και ιδίως το άρθρο 3, παράγραφος 2, ερμηνευόμενη υπό το πρίσμα του άρθρου 47 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, έχει την έννοια ότι αντιτίθεται σε εθνική κανονιστική ρύθμιση, όπως αυτή ερμηνεύεται από την εθνική νομολογία, κατά την οποία η ισχύς του δικαιώματος πρόσβασης σε δικηγόρο μπορεί να ανασταλεί, κατά το στάδιο της προδικασίας, λόγω μη εμφάνισης του υπόπτου ή του κατηγορούμενου κατόπιν κλητεύσεώς του προς εμφάνιση ενώπιον ανακριτή δικαστή, μέχρι να εκτελεστεί το εθνικό ένταλμα σύλληψης που έχει εκδοθεί εις βάρος του ενδιαφερομένου.

(1)  ΕΕ C 35 της 28.1.2019.

29.6.2020   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 215/14

Απόφαση του Δικαστηρίου (όγδοο τμήμα) της 12ης Μαρτίου 2020 [αίτηση του Cour de cassation (Γαλλία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Caisse d’assurance retraite et de la santé au travail d’Alsace-Moselle κατά SJ, Ministre chargé de la Sécurité sociale

(Υπόθεση C-769/18) (1)

(Προδικαστική παραπομπή - Κοινωνική ασφάλιση των διακινούμενων εργαζομένων - Κανονισμός (ΕΚ) 883/2004 - Άρθρο 5, στοιχείο β' - Προσαύξηση του ποσοστού σύνταξης γήρατος - Συνυπολογισμός επιδόματος που καταβάλλεται για την ανατροφή ανάπηρου τέκνου σε άλλο κράτος μέλος - Αρχή της εξομοίωσης γεγονότων)

(2020/C 215/16)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Αιτούν δικαστήριο

Cour de cassation

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Caisse d’assurance retraite et de la santé au travail d’Alsace-Moselle

κατά

SJ, Ministre chargé de la Sécurité sociale

Διατακτικό

1)

Το άρθρο 3 του κανονισμού (ΕΚ) 883/2004 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 29ης Απριλίου 2004, για το συντονισμό των συστημάτων κοινωνικής ασφάλειας, όπως τροποποιήθηκε με τον κανονισμό (ΕΚ) 988/2009 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 16ης Σεπτεμβρίου 2009, έχει την έννοια ότι η ενίσχυση για την ένταξη παιδιών και εφήβων με διανοητική αναπηρία, που προβλέπεται στο άρθρο 35a του όγδοου βιβλίου του Sozialgesetzbuch (γερμανικού κώδικα κοινωνικών ασφαλίσεων), δεν συνιστά παροχή κατά την έννοια του εν λόγω άρθρου και, ως εκ τούτου, δεν εμπίπτει στο καθ’ ύλην πεδίο εφαρμογής του κανονισμού αυτού.

2)

Το άρθρο 5 του κανονισμού 883/2004, όπως τροποποιήθηκε με τον κανονισμό 988/2009, έχει την έννοια ότι:

—

το επίδομα ανατροφής τέκνου με αναπηρία που προβλέπει το άρθρο L. 541-1 του code de la sécurité sociale (γαλλικού κώδικα κοινωνικής ασφάλισης) και η ενίσχυση για την ένταξη παιδιών και εφήβων με διανοητική αναπηρία, βάσει του άρθρου 35a του όγδοου βιβλίου του γερμανικού κώδικα κοινωνικών ασφαλίσεων, δεν μπορούν να θεωρηθούν παροχές ισοδυνάμου χαρακτήρα, κατά την έννοια του στοιχείου α' του εν λόγω άρθρου 5·

—

η αρχή της εξομοίωσης των γεγονότων, την οποία καθιερώνει το στοιχείο β' του εν λόγω άρθρου 5, έχει εφαρμογή σε περιστάσεις όπως αυτές της υπόθεσης της κύριας δίκης. Επομένως, οι αρμόδιες γαλλικές αρχές πρέπει να κρίνουν αν, εν προκειμένω, αποδεικνύεται η συνδρομή του κρίσιμου γεγονότος κατά την έννοια της διάταξης αυτής. Στο πλαίσιο αυτό, οι γαλλικές αρχές οφείλουν να λάβουν υπόψη παρόμοια γεγονότα που έχουν λάβει χώρα στη Γερμανία, ως εάν είχαν λάβει χώρα στο έδαφός τους.

(1)  ΕΕ C 54 της 11.02.2019.

29.6.2020   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 215/15

Απόφαση του Δικαστηρίου (πρώτο τμήμα) της 26ης Μαρτίου 2020 [αίτηση του Sąd Rejonowy w Siemianowicach Śląskich (Πολωνία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Mikrokasa S.A., Revenue Niestandaryzowany Sekurytyzacyjny Fundusz Inwestycyjny Zamknięty κατά XO

(Υπόθεση C-779/18) (1)

(Προδικαστική παραπομπή - Προστασία των καταναλωτών - Συμβάσεις καταναλωτικής πίστης - Οδηγία 2008/48/ΕΚ - Άρθρο 3, στοιχείο ζ', άρθρο 10, παράγραφος 2, και άρθρο 22, παράγραφος 1 - Επίπεδο εναρμόνισης - Έννοια του «κόστους της πίστωσης εκτός των τόκων» - Οδηγία 93/13/ΕΟΚ - Άρθρο 1, παράγραφος 2 - Καταχρηστικές ρήτρες των συμβάσεων που συνάπτονται με καταναλωτές - Ανώτατο όριο του συνολικού κόστους της πίστωσης εκτός των τόκων - Ρήτρες σύμβασης που απηχούν νομοθετικές ή κανονιστικές διατάξεις αναγκαστικού δικαίου - Δεν περιλαμβάνονται)

(2020/C 215/17)

Γλώσσα διαδικασίας: η πολωνική

Αιτούν δικαστήριο

Sąd Rejonowy w Siemianowicach Śląskich

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Mikrokasa S.A., Revenue Niestandaryzowany Sekurytyzacyjny Fundusz Inwestycyjny Zamknięty

κατά

XO

Διατακτικό

1)

Το άρθρο 3, στοιχείο ζ', το άρθρο 10, παράγραφος 2, και το άρθρο 22, παράγραφος 1, της οδηγίας 2008/48/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 23ης Απριλίου 2008, για τις συμβάσεις καταναλωτικής πίστης και την κατάργηση της οδηγίας 87/102/ΕΟΚ του Συμβουλίου, έχουν την έννοια ότι δεν αποκλείουν εθνική ρύθμιση η οποία προβλέπει ορισμένη μέθοδο υπολογισμού του ανώτατου κόστους της πίστωσης εκτός των τόκων το οποίο μπορεί να επιβληθεί στον καταναλωτή, υπό την προϋπόθεση ότι η ρύθμιση αυτή δεν θεσπίζει πρόσθετες υποχρεώσεις πληροφόρησης όσον αφορά το κόστος της πίστωσης εκτός των τόκων, πλέον των προβλεπόμενων στο εν λόγω άρθρο 10, παράγραφος 2.

2)

Το άρθρο 1, παράγραφος 2, της οδηγίας 93/13/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 5ης Απριλίου 1993, σχετικά με τις καταχρηστικές ρήτρες των συμβάσεων που συνάπτονται με καταναλωτές, έχει την έννοια ότι δεν εξαιρείται από το πεδίο εφαρμογής της οδηγίας αυτής συμβατική ρήτρα η οποία καθορίζει το κόστος της πίστωσης εκτός των τόκων τηρουμένου του ανώτατου ορίου που προβλέπει εθνική διάταξη, χωρίς να λαμβάνονται κατ’ ανάγκην υπόψη οι όντως πραγματοποιηθείσες δαπάνες.

(1)  ΕΕ C 164 της 13.5.2019.

29.6.2020   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 215/16

Απόφαση του Δικαστηρίου (όγδοο τμήμα) της 12ης Μαρτίου 2020 [αίτηση του Helsingin hovioikeus (Φινλανδία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — A κ.λπ. κατά Finnair Oyj

(Υπόθεση C-832/18) (1)

(Προδικαστική παραπομπή - Αεροπορικές μεταφορές - Κανονισμός (ΕΚ) 261/2004 - Άρθρα 5 και 7 - Δικαίωμα αποζημιώσεως σε περίπτωση καθυστερήσεως ή ματαιώσεως πτήσεως - Δικαίωμα αποζημιώσεως για πλείονες λόγους σε περίπτωση καθυστερήσεως ή ματαιώσεως η οποία επηρεάζει όχι μόνον την αρχική κράτηση αλλά και την επακόλουθη κράτηση για μεταφορά με άλλη πτήση - Περιεχόμενο - Απαλλαγή από την υποχρέωση αποζημιώσεως - Έννοια των «εκτάκτων περιστάσεων» - Εξάρτημα που αποκαλείται «on condition» - Τεχνικές βλάβες συνδεόμενες αναπόσπαστα με τη συντήρηση αεροσκάφους)

(2020/C 215/18)

Γλώσσα διαδικασίας: η φινλανδική

Αιτούν δικαστήριο

Helsingin hovioikeus

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

A κ.λπ.

κατά

Finnair Oyj

Διατακτικό

1)

Ο κανονισμός (ΕΚ) 261/2004 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 11ης Φεβρουαρίου 2004, για τη θέσπιση κοινών κανόνων αποζημίωσης των επιβατών αεροπορικών μεταφορών και παροχής βοήθειας σε αυτούς σε περίπτωση άρνησης επιβίβασης και ματαίωσης ή μεγάλης καθυστέρησης της πτήσης και για την κατάργηση του κανονισμού (ΕΟΚ) 295/91, ιδίως δε το άρθρο του 7, παράγραφος 1, έχει την έννοια ότι επιβάτης αεροπορικής μεταφοράς ο οποίος έλαβε αποζημίωση λόγω ματαιώσεως της πτήσεως και αποδέχθηκε την προσφερθείσα σε αυτόν μεταφορά με εναλλακτική πτήση μπορεί να αξιώσει αποζημίωση λόγω της καθυστερήσεως της εναλλακτικής πτήσεως, σε περίπτωση κατά την οποία η καθυστέρηση αυτή ανέρχεται σε τέτοιο αριθμό ωρών ώστε να θεμελιώνεται δικαίωμα αποζημιώσεως, ο δε αερομεταφορέας της εναλλακτικής πτήσεως είναι ο ίδιος με εκείνον της ματαιωθείσας.

2)

Το άρθρο 5, παράγραφος 3, του κανονισμού 261/2004 έχει την έννοια ότι, προκειμένου να απαλλαγεί από την υποχρέωση αποζημιώσεως, ένας αερομεταφορέας δεν δύναται να επικαλεσθεί «έκτακτες περιστάσεις», κατά την έννοια της διατάξεως αυτής, οι οποίες αφορούν τη βλάβη εξαρτήματος που αποκαλείται «on condition», ήτοι εξαρτήματος που αντικαθίσταται μόνο λόγω βλάβης του προηγούμενου εξαρτήματος, ενώ διατηρεί πάντοτε ανταλλακτικό σε απόθεμα, εκτός εάν συντρέχει περίπτωση –στοιχείο του οποίου η διακρίβωση απόκειται στο αιτούν δικαστήριο– η βλάβη αυτή να συνιστά γεγονός το οποίο, ως εκ της φύσεως ή των αιτίων του, δεν συνδέεται αναπόσπαστα με την κανονική άσκηση της δραστηριότητας του οικείου αερομεταφορέα και επί του οποίου αυτός δεν έχει πραγματικό έλεγχο, διευκρινιζόμενου ωστόσο ότι, στο μέτρο που η βλάβη αυτή εξακολουθεί, κατ’ αρχήν, να συνδέεται αναπόσπαστα με το σύστημα λειτουργίας του αεροσκάφους, δεν πρέπει να θεωρείται ότι συνιστά τέτοιο γεγονός.

(1)  ΕΕ C 93 της 11.03.2019.

29.6.2020   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 215/17

Απόφαση του Δικαστηρίου (πρώτο τμήμα) της 26ης Μαρτίου 2020 [αίτηση του Riigikohus (Εσθονία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Ποινική δίκη κατά A. P.

(Υπόθεση C-2/19) (1)

(Προδικαστική παραπομπή - Απόφαση-πλαίσιο 2008/947/ΔΕΥ - Αμοιβαία αναγνώριση των δικαστικών αποφάσεων και των αποφάσεων αναστολής - Πεδίο εφαρμογής - Δικαστική απόφαση επιβάλλουσα στερητική της ελευθερίας ποινή με αναστολή - Μέτρο αναστολής - Υποχρέωση του καταδικασθέντος να μην τελέσει νέα αξιόποινη πράξη - Υποχρέωση εκ του νόμου)

(2020/C 215/19)

Γλώσσα διαδικασίας: η εσθονική

Αιτούν δικαστήριο

Riigikohus

Διάδικος στην κύρια δίκη

A. P.

Διατακτικό

Το άρθρο 1, παράγραφος 2, της αποφάσεως-πλαισίου 2008/947/ΔΕΥ του Συμβουλίου, της 27ης Νοεμβρίου 2008, σχετικά με την εφαρμογή της αρχής της αναγνώρισης δικαστικών αποφάσεων και αποφάσεων αναστολής εκτέλεσης της ποινής ή απόλυσης υπό όρους με σκοπό την εποπτεία των μέτρων αναστολής και των εναλλακτικών κυρώσεων, σε συνδυασμό με το άρθρο 4, παράγραφος 1, στοιχείο δ', αυτής, έχει την έννοια ότι η αναγνώριση δικαστικής αποφάσεως με την οποία επιβλήθηκε στερητική της ελευθερίας ποινή, της οποίας η εκτέλεση αναστέλλεται υπό τη μόνη προϋπόθεση ότι ο καταδικασθείς θα τηρήσει την εκ του νόμου υποχρέωση να μην τελέσει νέα αξιόποινη πράξη κατά το διάστημα της αναστολής, εμπίπτει στο πεδίο εφαρμογής της εν λόγω αποφάσεως-πλαισίου εφόσον αυτή η εκ του νόμου υποχρέωση απορρέει από την ως άνω δικαστική απόφαση ή από απόφαση περί αναστολής εκδοθείσα βάσει της εν λόγω δικαστικής αποφάσεως, πράγμα το οποίο εναπόκειται στο αιτούν δικαστήριο να εξακριβώσει.

(1)  ΕΕ C 93 της 11.3.2019.

29.6.2020   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 215/17

Απόφαση του Δικαστηρίου (έκτο τμήμα) της 26ης Μαρτίου 2020 [αίτηση του Landgericht Saarbrücken (Γερμανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — JC κατά Kreissparkasse Saarlouis

(Υπόθεση C-66/19) (1)

(Προδικαστική παραπομπή - Προστασία των καταναλωτών - Οδηγία 2008/48/ΕΚ - Συμβάσεις καταναλωτικής πίστης - Δικαίωμα υπαναχώρησης - Προθεσμία άσκησης του δικαιώματος αυτού - Απαιτήσεις σχετικά με τις πληροφορίες που πρέπει να περιλαμβάνονται στη σύμβαση - Ενημέρωση που παρέχεται μέσω διαδοχικής παραπομπής σε διατάξεις της εθνικής νομοθεσίας)

(2020/C 215/20)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Landgericht Saarbrücken

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

JC

κατά

Kreissparkasse Saarlouis

Διατακτικό

1)

Το άρθρο 10, παράγραφος 2, στοιχείο ιστ', της οδηγίας 2008/48/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 23ης Απριλίου 2008, για τις συμβάσεις καταναλωτικής πίστης και την κατάργηση της οδηγίας 87/102/ΕΟΚ του Συμβουλίου, έχει την έννοια ότι, κατ’ εφαρμογήν της διάταξης αυτής, στις πληροφορίες που πρέπει να προσδιορίζονται με τρόπο σαφή και ευσύνοπτο σε μια σύμβαση πίστωσης περιλαμβάνονται και οι ειδικότερες λεπτομέρειες που αφορούν τον υπολογισμό της προθεσμίας υπαναχώρησης οι οποίες προβλέπονται στο άρθρο 14, παράγραφος 1, δεύτερο εδάφιο, της οδηγίας αυτής.

2)

Το άρθρο 10, παράγραφος 2, στοιχείο ιστ', της οδηγίας 2008/48 έχει την έννοια ότι αντιβαίνει σε αυτό σύμβαση πίστωσης η οποία, όσον αφορά τις πληροφορίες που προβλέπει το άρθρο 10 της οδηγίας, παραπέμπει σε διάταξη της εθνικής νομοθεσίας η οποία παραπέμπει με τη σειρά της σε άλλες διατάξεις του δικαίου του οικείου κράτους μέλους.

(1)  ΕΕ C 139 της 15.04.2019.

29.6.2020   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 215/18

Απόφαση του Δικαστηρίου (έβδομο τμήμα) της 11ης Μαρτίου 2020 [αίτηση του Corte suprema di cassazione (Ιταλία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — San Domenico Vetraria SpA κατά Agenzia delle Entrate

(Υπόθεση C-94/19) (1)

(Προδικαστική παραπομπή - Φορολογία - Φόρος προστιθεμένης αξίας (ΦΠΑ) - Έκτη οδηγία 77/388/ΕΟΚ - Άρθρα 2 και 6 - Πεδίο εφαρμογής - Φορολογητέες πράξεις - Παροχή υπηρεσιών εξ επαχθούς αιτίας - Απόσπαση προσωπικού από μητρική εταιρία στη θυγατρική της - Επιστροφή, εκ μέρους της θυγατρικής, ποσών που περιορίζονται στα πραγματοποιηθέντα έξοδα)

(2020/C 215/21)

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Αιτούν δικαστήριο

Corte suprema di cassazione

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

San Domenico Vetraria SpA

κατά

Agenzia delle Entrate

παρισταμένου του: Ministero dell’Economia e delle Finanze

Διατακτικό

Το άρθρο 2, σημείο 1, της έκτης οδηγίας 77/388/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 17ης Μαΐου 1977, περί εναρμονίσεως των νομοθεσιών των κρατών μελών, των σχετικών με τους φόρους κύκλου εργασιών — Κοινό σύστημα φόρου προστιθεμένης αξίας: ομοιόμορφη φορολογική βάση, έχει την έννοια ότι αντιτίθεται σε εθνική νομοθεσία βάσει της οποίας δεν λαμβάνονται υπόψη για τον υπολογισμό του ΦΠΑ οι περιπτώσεις δανεισμού ή αποσπάσεως προσωπικού εκ μέρους μητρικής εταιρίας στη θυγατρική της για τις οποίες η θυγατρική εταιρία καταβάλλει μόνον τα σχετικά έξοδα, υπό την προϋπόθεση ωστόσο ότι υπάρχει σχέση αμοιβαίας εξαρτήσεως μεταξύ των ποσών που καταβάλλει η θυγατρική υπέρ της μητρικής της εταιρίας, αφενός, και των ως άνω περιπτώσεων δανεισμού ή αποσπάσεως, αφετέρου.

(1)  ΕΕ C 182 της 27.5.2019.

29.6.2020   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 215/19

Απόφαση του Δικαστηρίου (έβδομο τμήμα) της 26ης Μαρτίου 2020 [αίτηση του First-tier Tribunal (Tax Chamber) (Ηνωμένο Βασίλειο) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Pfizer Consumer Healthcare Ltd κατά Commissioners for Her Majesty’s Revenue and Customs

(Υπόθεση C-182/19) (1)

(Προδικαστική παραπομπή - Κοινό δασμολόγιο - Συνδυασμένη Ονοματολογία - Δασμολογική κατάταξη - Κλάσεις 3005 και 3824 - Αυτοθερμαινόμενα επιθέματα και ζώνες που προορίζονται για την ανακούφιση από τον πόνο - Εκτελεστικός κανονισμός (ΕΕ) 2016/1140 - Ανίσχυρο)

(2020/C 215/22)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Αιτούν δικαστήριο

First-tier Tribunal (Tax Chamber)

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Pfizer Consumer Healthcare Ltd

κατά

Commissioners for Her Majesty’s Revenue and Customs

Διατακτικό

Ο εκτελεστικός κανονισμός (ΕΕ) 2016/1140 της Επιτροπής, της 8ης Ιουλίου 2016, σχετικά με τη δασμολογική κατάταξη ορισμένων εμπορευμάτων στη συνδυασμένη ονοματολογία, είναι ανίσχυρος.

(1)  ΕΕ C 172 της 20.05.2019.

29.6.2020   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 215/19

Απόφαση του Δικαστηρίου (έβδομο τμήμα) της 11ης Μαρτίου 2020 [αίτηση του Gerechtshof Amsterdam (Κάτω Χώρες) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Rensen Shipbuilding BV

(Υπόθεση C-192/19) (1)

(Προδικαστική παραπομπή - Κοινό δασμολόγιο - Συνδυασμένη Ονοματολογία - Δασμολογική κατάταξη - Κλάση 8901 - Γάστρες πλοίων - Θαλάσσια ναυσιπλοΐα - Πλοία που έχουν ναυπηγηθεί για την ανοιχτή θάλασσα - Έννοια)

(2020/C 215/23)

Γλώσσα διαδικασίας: η ολλανδική

Αιτούν δικαστήριο

Gerechtshof Amsterdam

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Rensen Shipbuilding BV

Παρισταμένου του: Inspecteur van de Belastingdienst/Douane district Rotterdam

Διατακτικό

Η συμπληρωματική σημείωση 1 του κεφαλαίου 89 της Συνδυασμένης Ονοματολογίας που περιλαμβάνεται στο παράρτημα I του κανονισμού (ΕΟΚ) 2658/87 του Συμβουλίου, της 23ης Ιουλίου 1987, για τη δασμολογική και στατιστική ονοματολογία και το κοινό δασμολόγιο, όπως τροποποιήθηκε με τον κανονισμό (ΕΚ) 1031/2008 της Επιτροπής, της 19ης Σεπτεμβρίου 2008, έχει την έννοια ότι ως «πλοία που έχουν ναυπηγηθεί για την ανοιχτή θάλασσα», κατά την εν λόγω συμπληρωματική σημείωση, δεν νοούνται τα πλοία που, λόγω των ιδιοτήτων τις οποίες έχουν εκ της κατασκευής τους, μπορούν να πλέουν μόνο σε απόσταση περίπου 21 ναυτικών μιλίων από την ακτή σε περίπτωση κακοκαιρίας.

(1)  ΕΕ C 164 της 13.05.2019.

29.6.2020   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 215/20

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Bundesgerichtshof (Γερμανία) στις 4 Μαρτίου 2020 — Ferrari SpA κατά Mansory Design & Holding GmbH, WH

(Υπόθεση C-123/20)

(2020/C 215/24)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Bundesgerichtshof

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Ενάγουσα και αναιρεσείουσα: Ferrari SpA

Εναγόμενοι και αναιρεσίβλητοι: Mansory Design & Holding GmbH, WH

Προδικαστικά ερωτήματα

1)

Μπορεί, λόγω της γνωστοποίησης της συνολικής εικόνας ενός προϊόντος, να γίνει δεκτό ότι υφίστανται μη καταχωρισμένα κοινοτικά σχέδια ή υποδείγματα επί επιμέρους εξαρτημάτων του προϊόντος δυνάμει του άρθρου 11, παράγραφοι 1 και 2, πρώτο εδάφιο, του κανονισμού (ΕΚ) 6/2002 (1);

2)

Σε περίπτωση καταφατικής απάντησης:

Ποιο νομικό κριτήριο πρέπει να εφαρμοστεί κατά την εξέταση του ατομικού χαρακτήρα βάσει του άρθρου 4, παράγραφος 2, στοιχείο β', και του άρθρου 6, παράγραφος 1, του κανονισμού (ΕΚ) 6/2002 για την εκτίμηση της συνολικής εντύπωσης στην περίπτωση συστατικού προϊόντος, το οποίο –όπως το εξάρτημα του αμαξώματος ενός οχήματος– ενσωματώνεται σε σύνθετο προϊόν; Είναι, ειδικότερα, κρίσιμο εάν η εικόνα του συστατικού όπως την αντιλαμβάνεται ο ενημερωμένος καταναλωτής δεν «χάνεται» ολοκληρωτικά μέσα στην εικόνα του σύνθετου προϊόντος, αλλά εμφανίζει αντιθέτως, από μορφολογικής απόψεως, τέτοια αυτοτέλεια και συνοχή ώστε να μπορεί να δημιουργήσει μια γενική αισθητική εντύπωση ανεξάρτητη της συνολικής μορφής;

(1)  Κανονισμός (ΕΚ) 6/2002 του Συμβουλίου της 12ης Δεκεμβρίου 2001 για τα κοινοτικά σχέδια και υποδείγματα (ΕΕ 2002, L 3, σ. 1).

29.6.2020   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 215/20

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Verwaltungsgericht Berlin (Γερμανία) στις 6 Μαρτίου 2020 — ExxonMobil Production Deutschland GmbH κατά Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας, εκπροσωπούμενης από το Umweltbundesamt

(Υπόθεση C-126/20)

(2020/C 215/25)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Verwaltungsgericht Berlin

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Προσφεύγουσα: ExxonMobil Production Deutschland GmbH

Καθής: Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας, εκπροσωπούμενη από το Umweltbundesamt

Προδικαστικά ερωτήματα

1)

Στην περίπτωση του διοξειδίου του άνθρακα (CO2) που ελευθερώνεται στην ατμόσφαιρα σε σχέση με την επεξεργασία φυσικού αερίου (σε μορφή όξινου αερίου) κατά τη λεγόμενη διεργασία Claus μέσω του διαχωρισμού του ενυπάρχοντος στο φυσικό αέριο CO2 από το μείγμα αερίων, πρόκειται για εκπομπές που προκύπτουν, κατά την έννοια του άρθρου 3, στοιχείο η', πρώτο εδάφιο, της αποφάσεως 2011/278/ΕΕ (1) της Επιτροπής, ως αποτέλεσμα της διεργασίας που αναφέρεται στο άρθρο 3, στοιχείο η', σημείο v;

2)

Μπορούν να «προκύπτουν», κατά την έννοια του άρθρου 3, στοιχείο η', πρώτο εδάφιο, της αποφάσεως 2011/278 της Επιτροπής, εκπομπές CO2 ως αποτέλεσμα μιας διεργασίας, στην οποία το CO2 που ενυπάρχει στην πρώτη ύλη ελευθερώνεται στην ατμόσφαιρα χωρίς να δημιουργείται μέσω της διαδικασίας αυτής επιπλέον CO2, ή απαιτεί η εν λόγω διάταξη να δημιουργείται απαραίτητα το ελευθερούμενο στην ατμόσφαιρα CO2 για πρώτη φορά ως αποτέλεσμα της διεργασίας;

3)

«Χρησιμοποιείται» ανθρακούχος πρώτη ύλη κατά την έννοια του άρθρου 3, στοιχείο η', σημείο v, της αποφάσεως 2011/278 της Επιτροπής όταν, στη λεγόμενη διεργασία Claus, χρησιμοποιείται για την παραγωγή θείου το φυσικό αέριο που προκύπτει στη φύση, ενώ το ενυπάρχον στο φυσικό αέριο CO2 ελευθερώνεται στην ατμόσφαιρα κατά τη διαδικασία αυτή χωρίς το ίδιο να συμμετέχει στη σχετική χημική αντίδραση, ή προϋποθέτει η έννοια της «χρήσεως» αναγκαστικά ότι ο άνθρακας συμμετέχει στην σχετική χημική αντίδραση ή και ότι είναι αναγκαίος για αυτήν;

4)

Σε περίπτωση καταφατικής απαντήσεως στα ερωτήματα 1 έως 3:

Βάσει ποιου δείκτη αναφοράς γίνεται η χορήγηση δωρεάν δικαιωμάτων εκπομπής όταν μια εγκατάσταση υποκείμενη στις σχετικές με την εμπορία δικαιωμάτων εκπομπής υποχρεώσεις πληροί τόσο τις πραγματικές προϋποθέσεις δημιουργίας μιας υποεγκατάστασης με δείκτη αναφοράς θερμότητας όσο και τις πραγματικές προϋποθέσεις δημιουργίας μιας υποεγκατάστασης εκπομπών διεργασίας; Προηγείται η απαίτηση χορηγήσεως δικαιωμάτων με δείκτη αναφοράς θερμότητας της απαιτήσεως κατανομής για εκπομπές διεργασίας ή προηγείται η απαίτηση κατανομής για εκπομπές διεργασίας, ως ειδικότερη, του δείκτη αναφοράς θερμότητας και του δείκτη αναφοράς καυσίμου;

5)

Σε περίπτωση καταφατικής απαντήσεως στα ερωτήματα 1 έως 4:

Μπορούν απαιτήσεις χορηγήσεως πρόσθετων δωρεάν δικαιωμάτων εκπομπής να ικανοποιούνται, για την τρίτη περίοδο εμπορίας, μετά το τέλος της τρίτης περιόδου εμπορίας με δικαιώματα της τέταρτης περιόδου εμπορίας, όταν η ύπαρξη μιας τέτοιας απαιτήσεως χορηγήσεως δικαιωμάτων διαπιστώνεται δικαστικώς για πρώτη φορά μετά τη λήξη της τρίτης περιόδου εμπορίας, ή παύουν να υφίστανται, κατά τη λήξη της τρίτης περιόδου εμπορίας, απαιτήσεις χορηγήσεως δικαιωμάτων που δεν έχουν ακόμη ικανοποιηθεί;

(1)  Απόφαση της Επιτροπής, της 27ης Απριλίου 2011, σχετικά με τον καθορισμό ενωσιακών μεταβατικών κανόνων για την εναρμονισμένη δωρεάν κατανομή δικαιωμάτων εκπομπής κατ’ εφαρμογή του άρθρου 10α της οδηγίας 2003/87/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (ΕΕ 2011, L 130, σ. 1).

29.6.2020   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 215/21

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Zalaegerszegi Járásbíróság (δικαστήριο της περιφέρειας Zalaegerszeg, Ουγγαρία) στις 12 Μαρτίου 2020 — Ποινική δίκη κατά LU

(Υπόθεση C-136/20)

(2020/C 215/26)

Γλώσσα διαδικασίας: η ουγγρική

Αιτούν δικαστήριο

Zalaegerszegi Járásbíróság

Ποινική δίκη ενώπιον του αιτούντος δικαστηρίου κατά

LU

Προδικαστικά ερωτήματα

1)

Πρέπει ο κανόνας που εισάγεται με το άρθρο 5, παράγραφος 1, της απόφασης-πλαισίου 2005/214/ΔΕΥ (1) του Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης, σχετικά με την εφαρμογή της αρχής της αμοιβαίας αναγνώρισης επί χρηματικών ποινών, να ερμηνευθεί υπό την έννοια ότι, εάν το κράτος μέλος έκδοσης υποδείξει κάποιο από τα είδη συμπεριφοράς που απαριθμούνται στην εν λόγω διάταξη, η αρχή του κράτους μέλους εκτέλεσης δεν διαθέτει κανένα περιθώριο περαιτέρω εκτιμήσεως ώστε να αρνηθεί την εκτέλεση και οφείλει να εκτελέσει [την απόφαση που επιβάλλει την χρηματική ποινή];

2)

Σε περίπτωση αρνητικής απαντήσεως στο προηγούμενο ερώτημα, μπορεί η αρχή του κράτους μέλους εκτέλεσης να ισχυριστεί ότι η συμπεριφορά που μνημονεύεται στην απόφαση του κράτους μέλους έκδοσης δεν αντιστοιχεί στη συμπεριφορά που περιγράφεται στην ως άνω απαρίθμηση;

(1)  ΕΕ 2005, L 76, σ. 16.

29.6.2020   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 215/22

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Landgericht Hamburg (Γερμανία) στις 23 Μαρτίου 2020 — Novartis Pharma GmbH κατά Abacus Medicine A/S

(Υπόθεση C-147/20)

(2020/C 215/27)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Landgericht Hamburg

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Ενάγουσα: Novartis Pharma GmbH

Εναγομένη: Abacus Medicine A/S

Προδικαστικά ερωτήματα

1)

Μπορεί να επέλθει τεχνητή στεγανοποίηση των αγορών, κατά την έννοια της νομολογίας του Δικαστηρίου, αν η αντικατάσταση των προβλεπόμενων βάσει του άρθρου 54, στοιχείο ιε', και του άρθρου 47α της οδηγίας 2001/83/ΕΚ (1) χαρακτηριστικών ασφαλείας μιας αρχικής εξωτερικής συσκευασίας, σε περίπτωση διατήρησης της αρχικής συσκευασίας από τον παράλληλο διανομέα και τηρουμένου του άρθρου 47α, παράγραφος 1, στοιχείο β', της οδηγίας 2001/83/ΕΚ, δεν είναι δυνατή χωρίς να παραμείνουν ορατά ίχνη ανοίγματος μετά την εν μέρει ή πλήρη αφαίρεση και/ή επικάλυψη των αρχικών χαρακτηριστικών ασφαλείας;

2)

Ασκεί επιρροή στην απάντηση επί του πρώτου προδικαστικού ερωτήματος το αν τα ίχνη ανοίγματος καθίστανται ορατά μόνον κατόπιν ενδελεχούς ελέγχου του φαρμάκου από τους χονδρεμπόρους και/ή από τα πρόσωπα που έχουν άδεια ή είναι εξουσιοδοτημένα να διαθέτουν φάρμακα στο κοινό, παραδείγματος χάριν από φαρμακοποιούς, σε εκπλήρωση της υποχρέωσης που υπέχουν από τα άρθρα 10, 24 και 30 του κανονισμού 2016/161 (2), ή είναι δυνατόν να παραβλεφθούν στο πλαίσιο επιφανειακού ελέγχου;

3)

Ασκεί επιρροή στην απάντηση επί του πρώτου προδικαστικού ερωτήματος το αν τα ίχνη ανοίγματος καθίστανται ορατά μόνο μετά το άνοιγμα της συσκευασίας του φαρμάκου, παραδείγματος χάριν από τον ασθενή;

4)

Έχει το άρθρο 5, παράγραφος 3, του κανονισμού (ΕΕ) 2016/161 την έννοια ότι ο γραμμωτός κώδικας, ο οποίος περιέχει τον μοναδικό κωδικό αναγνώρισης κατά την έννοια του άρθρου 3, παράγραφος 2, στοιχείο α', του κανονισμού 2016/161, πρέπει να τυπώνεται απευθείας επί της συσκευασίας, ήτοι ότι η επικόλληση πρόσθετου εξωτερικού αυτοκόλλητου, το οποίο φέρει τον μοναδικό κωδικό αναγνώρισης, επί της αρχικής εξωτερικής συσκευασίας από παράλληλο διανομέα δεν συνάδει προς το άρθρο 5, παράγραφος 3, του κανονισμού 2016/161;

(1)  Οδηγία 2001/83/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 6ης Νοεμβρίου 2001, περί κοινοτικού κώδικος για τα φάρμακα που προορίζονται για ανθρώπινη χρήση (ΕΕ 2001, L 311, σ. 67).

(2)  Κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμός (ΕΕ) 2016/161 της Επιτροπής, της 2ας Οκτωβρίου 2015, για τη συμπλήρωση της οδηγίας 2001/83/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου με τον καθορισμό λεπτομερών κανόνων σχετικά με τα χαρακτηριστικά ασφαλείας που εμφανίζονται στη συσκευασία των φαρμάκων για ανθρώπινη χρήση (ΕΕ 2016, L 32, σ. 1).

29.6.2020   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 215/23

Αναίρεση που άσκησε στις 27 Μαρτίου 2020 η Δημοκρατία της Λιθουανίας κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (δεύτερο τμήμα) στις 22 Ιανουαρίου 2020 στην υπόθεση T-19/18, Λιθουανία κατά Επιτροπής

(Υπόθεση C-153/20 P)

(2020/C 215/28)

Γλώσσα διαδικασίας: η λιθουανική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: Δημοκρατία της Λιθουανίας (εκπρόσωποι: R. Dzikovič, K. Dieninis)

Αντίδικοι κατ’ αναίρεση: Ευρωπαϊκή Επιτροπή, Δημοκρατία της Τσεχίας

Αιτήματα

Η αναιρεσείουσα ζητεί από το Δικαστήριο:

—

να αναιρέσει την απόφαση που εξέδωσε στις 22 Ιανουαρίου 2020 το Γενικό Δικαστήριο στην υπόθεση T-19/18, Λιθουανία κατά Επιτροπής, EU:T:2020:4, με την οποία απορρίφθηκε η προσφυγή ακυρώσεως της Δημοκρατίας της Λιθουανίας κατά της εκτελεστικής αποφάσεως (ΕΕ) 2017/2014 της Επιτροπής, της 8ης Νοεμβρίου 2017, για τον αποκλεισμό από τη χρηματοδότηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης ορισμένων δαπανών που πραγματοποιήθηκαν από τα κράτη μέλη στο πλαίσιο του Ευρωπαϊκού Γεωργικού Ταμείου Εγγυήσεων (ΕΓΤΕ) και του Ευρωπαϊκού Γεωργικού Ταμείου Αγροτικής Ανάπτυξης (ΕΓΤΑΑ),

—

να αναπέμψει την υπόθεση ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου ή να αποφανθεί το ίδιο επί της υποθέσεως στηριζόμενο στους λόγους που εκτίθενται στην αίτηση αναιρέσεως και να αποφανθεί οριστικώς επί του αιτήματος ακυρώσεως της εκτελεστικής αποφάσεως (ΕΕ) 2017/2014 της Επιτροπής, της 8ης Νοεμβρίου 2017, για τον αποκλεισμό από τη χρηματοδότηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης ορισμένων δαπανών που πραγματοποιήθηκαν από τα κράτη μέλη στο πλαίσιο του Ευρωπαϊκού Γεωργικού Ταμείου Εγγυήσεων (ΕΓΤΕ) και του Ευρωπαϊκού Γεωργικού Ταμείου Αγροτικής Ανάπτυξης (ΕΓΤΑΑ).

—

να καταδικάσει την Ευρωπαϊκή Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Η Δημοκρατία της Λιθουανίας προβάλλει τους ακόλουθους λόγους προς στήριξη της αιτήσεως αναιρέσεως της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο στην υπόθεση T-19/18 (στο εξής: αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση):

1)

εσφαλμένη ερμηνεία του άρθρου 24, παράγραφος 1, του κανονισμού 65/2011 (1) και παράβαση της υποχρεώσεως αιτιολογήσεως, δεδομένου ότι, με τη συλλογιστική που εξέθεσε στις σκέψεις 61 έως 80 της αναιρεσιβαλλομένης αποφάσεως σχετικά με τα κριτήρια που εφαρμόσθηκαν για να διαπιστωθεί αν οι αιτούντες αποτελούσαν ΜΜΕ (μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις), το Γενικό Δικαστήριο δεν αιτιολόγησε την απόφασή του κατά τρόπο σαφή και μη επιδεχόμενο αμφισβήτηση,

2)

παραβίαση του άρθρου 256, παράγραφος 2, ΣΛΕΕ, και της αρχής της ασφάλειας δικαίου, δεδομένου ότι, με τις σκέψεις 81 έως 90 της αναιρεσιβαλλομένης αποφάσεως, το Γενικό Δικαστήριο, όσον αφορά την αποτελεσματικότητα της παρακολούθησης των έργων που κατατάσσονται στα έργα υψηλού κινδύνου, υιοθέτησε διαφορετική θέση από εκείνη του Δικαστηρίου σε προγενέστερες υποθέσεις με παρόμοιο αντικείμενο, καθώς και εσφαλμένη εκτίμηση των αποδεικτικών στοιχείων, δεδομένου ότι οι διαπιστώσεις περί τα πραγματικά περιστατικά που περιλαμβάνονται στις σκέψεις 88 έως 92 της αναιρεσιβαλλομένης αποφάσεως είναι ανακριβείς,

3)

εσφαλμένη ερμηνεία του άρθρου 26 του κανονισμού 65/2011 και παραμόρφωση των αποδεικτικών στοιχείων, δεδομένου ότι η συλλογιστική που εκτέθηκε στις σκέψεις 178 έως 188 της αναιρεσιβαλλομένης αποφάσεως σχετικά με τα κριτήρια εκτιμήσεως της ποιότητας των επιτόπιων ελέγχων περιέχει αντιφάσεις, με αποτέλεσμα να διευρύνεται αδικαιολόγητα το πεδίο εφαρμογής του άρθρου 26 του κανονισμού 65/2011, και ότι, με τις σκέψεις 181 και 191 της αναιρεσιβαλλομένης αποφάσεως, το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε πλάνη κατά την εκτίμηση των αποδεικτικών στοιχείων,

4)

παραβίαση των άρθρων 263 και 256 ΣΛΕΕ και εσφαλμένη εκτίμηση των αποδεικτικών στοιχείων, δεδομένου ότι, με τις σκέψεις 195 έως 212 της αναιρεσιβαλλομένης αποφάσεως, το Γενικό Δικαστήριο δεν εξακρίβωσε εάν οι πληροφορίες της Επιτροπής όσον αφορά την ανεπάρκεια των ελέγχων σχετικά με τις δαπάνες των έργων ήταν ακριβείς, αξιόπιστες και συνεκτικές και ότι, ως εκ τούτου, ο έλεγχος νομιμότητας της αποφάσεως της Επιτροπής ενέχει πλημμέλειες.

(1)  Κανονισμός (ΕΕ) 65/2011 της Επιτροπής, της 27ης Ιανουαρίου 2011, για τη θέσπιση λεπτομερών κανόνων εφαρμογής του κανονισμού (ΕΚ) 1698/2005 του Συμβουλίου όσον αφορά την εφαρμογή διαδικασιών ελέγχου καθώς και την πολλαπλή συμμόρφωση σε σχέση με μέτρα στήριξης της αγροτικής ανάπτυξης (EE 2011, L 25, σ. 8).

29.6.2020   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 215/24

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Supreme Court of the United Kingdom (Ηνωμένο Βασίλειο) στις 6 Απριλίου 2020 — Zipvit Ltd κατά Commissioners for Her Majesty's Revenue & Customs

(Υπόθεση C-156/20)

(2020/C 215/29)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Αιτούν δικαστήριο

Supreme Court of the United Kingdom

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Αναιρεσείουσα: Zipvit Ltd

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Commissioners for Her Majesty's Revenue & Customs

Προδικαστικά ερωτήματα

(1)

Σε περίπτωση κατά την οποία (i) η φορολογική αρχή, ο παρέχων τις υπηρεσίες και ο υποκείμενος σε φόρο έμπορος έχουν ερμηνεύσει εσφαλμένα την ευρωπαϊκή νομοθεσία περί ΦΠΑ και έχουν εκλάβει μια παροχή υπηρεσιών η οποία φορολογείται βάσει του κανονικού συντελεστή ΦΠΑ ως παροχή υπηρεσιών απαλλασσόμενη του ΦΠΑ, (ii) η συναφθείσα σύμβαση μεταξύ του παρέχοντος τις υπηρεσίες και του εμπόρου αναγράφει την αξία της παροχής άνευ ΦΠΑ και ορίζει ότι ο έμπορος βαρύνεται, εν πάση περιπτώσει, με την καταβολή τυχόν οφειλόμενου ΦΠΑ, (iii) ο παρέχων τις υπηρεσίες δεν αξιώνει και δεν δύναται πλέον να απαιτήσει από τον έμπορο να του καταβάλει επιπλέον τον οφειλόμενο ΦΠΑ, και (iv) η φορολογική αρχή δεν αξιώνει και δεν δύναται πλέον (λόγω παραγραφής) να απαιτήσει από τον παρέχοντα τις υπηρεσίες την καταβολή του ΦΠΑ που έπρεπε να έχει καταβληθεί, έχει η οδηγία (1) ως αποτέλεσμα ότι η πράγματι καταβληθείσα αξία συνίσταται στον συνδυασμό ενός απαιτητού καθαρού ποσού και του ΦΠΑ που αναλογεί στο ποσό αυτό, ούτως ώστε ο έμπορος να μπορεί να αξιώσει έκπτωση του ΦΠΑ επί των εισροών, κατ’ εφαρμογήν του άρθρου 168, στοιχείο α', της οδηγίας, ως ΦΠΑ ο οποίος όντως «καταβλήθηκε» για την εν λόγω παροχή υπηρεσιών;

(2)

Επικουρικώς, μπορεί ο έμπορος να αξιώσει, υπό τις περιστάσεις αυτές, έκπτωση του ΦΠΑ επί των εισροών, κατ’ εφαρμογήν του άρθρου 168, στοιχείο α', της οδηγίας, ως ΦΠΑ ο οποίος «οφείλεται» για την εν λόγω παροχή υπηρεσιών;

(3)

Σε περίπτωση κατά την οποία η φορολογική αρχή, ο παρέχων τις υπηρεσίες και ο υποκείμενος σε φόρο έμπορος έχουν ερμηνεύσει εσφαλμένα την ευρωπαϊκή νομοθεσία περί ΦΠΑ και έχουν εκλάβει μια παροχή υπηρεσιών η οποία φορολογείται βάσει του κανονικού συντελεστή ΦΠΑ ως παροχή υπηρεσιών απαλλασσόμενη του ΦΠΑ, με αποτέλεσμα ο έμπορος να μην είναι σε θέση να προσκομίσει στη φορολογική αρχή, για τις υπηρεσίες που του παρασχέθηκαν, τιμολόγιο ΦΠΑ το οποίο να πληροί τις απαιτήσεις του άρθρου 226, παράγραφοι 9 και 10 της οδηγίας, δικαιούται ο έμπορος να αξιώσει έκπτωση του ΦΠΑ επί των εισροών κατ’ εφαρμογήν του άρθρου 168, στοιχείο α', της οδηγίας;

(4)

Για να δοθεί απάντηση στα ερωτήματα (1) έως (3):

(α)

έχει σημασία να εξακριβωθεί αν ο παρέχων τις υπηρεσίες θα μπορούσε να επικαλεστεί δικαιολογημένη εμπιστοσύνη ή οποιοδήποτε άλλο μέσο άμυνας που του παρέχει το εθνικό δίκαιο ή το δίκαιο της Ένωσης έναντι οποιασδήποτε απόπειρας της φορολογικής αρχής να εκδώσει πράξη προσδιορισμού του οφειλόμενου ΦΠΑ, η οποία του επιβάλλει να της δηλώσει το ποσό του ΦΠΑ που αντιστοιχεί στην εν λόγω παροχή υπηρεσιών;

(β)

έχει σημασία το γεγονός ότι ο έμπορος γνώριζε, κατά το χρονικό σημείο που έλαβαν επίσης γνώση η φορολογική αρχή και ο παρέχων τις υπηρεσίες, ή είχε τις ίδιες δυνατότητες με τους ανωτέρω να λάβει γνώση ότι η παροχή δεν απαλλασσόταν στην πραγματικότητα από τον ΦΠΑ, και θα μπορούσε να προτείνει να καταβάλει τον οφειλόμενο ΦΠΑ για τη συγκεκριμένη παροχή (βάσει της εμπορικής αξίας της), ώστε να είναι εν συνεχεία δυνατή η απόδοση του φόρου αυτού στη φορολογική αρχή, αλλά παρέλειψε να το πράξει;

(1)  Οδηγία 2006/112/ΕΚ του Συμβουλίου, της 28ης Νοεμβρίου 2006, σχετικά με το κοινό σύστημα φόρου προστιθέμενης αξίας (ΕΕ 2006, L 347, σ. 1).

Γενικό Δικαστήριο

29.6.2020   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 215/26

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 13ης Μαΐου 2020 — Volotea κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-607/17) (1)

(Κρατικές ενισχύσεις - Αερομεταφορές - Ενίσχυση που χορήγησε η Ιταλία υπέρ των αερολιμένων της Σαρδηνίας - Απόφαση με την οποία η ενίσχυση κηρύσσεται εν μέρει συμβατή και εν μέρει μη συμβατή με την εσωτερική αγορά - Καταλογισμός στο κράτος - Ανάκτηση - Δικαιούχοι - Πλεονέκτημα υπέρ των αντισυμβαλλόμενων αεροπορικών εταιριών - Αρχή του ιδιώτη επιχειρηματία υπό συνθήκες οικονομίας της αγοράς - Επιλεκτικότητα - Επιπτώσεις στο εμπόριο μεταξύ κρατών μελών - Νόθευση του ανταγωνισμού - Ανάκτηση - Δικαιολογημένη εμπιστοσύνη - Υποχρέωση αιτιολογήσεως)

(2020/C 215/30)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Volotea, SA (Βαρκελώνη, Ισπανία) (εκπρόσωποι: M. Carpagnano και M. Nordmann, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: D. Recchia, D. Grespan και S. Noë)

Αντικείμενο

Προσφυγή δυνάμει του άρθρου 263 ΣΛΕΕ με αίτημα τη μερική ακύρωση της αποφάσεως (ΕΕ) 2017/1861 της Επιτροπής, της 29ης Ιουλίου 2016, σχετικά με την κρατική ενίσχυση SA 33983 (2013/C) (πρώην 2012/NN) (πρώην 2011/N) — Ιταλία — Αποζημίωση των αερολιμένων της Σαρδηνίας για υποχρεώσεις παροχής δημόσιας υπηρεσίας (ΥΓΟΣ) (ΕΕ 2017, L 268, σ. 1).

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)

Απορρίπτει την προσφυγή.

2)

Καταδικάζει την Volotea, SA στα δικαστικά έξοδα.

(1)  EE C 392 της 20.11.2017.

29.6.2020   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 215/26

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 13ης Μαΐου 2020 — Germanwings κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-716/17) (1)

(Κρατικές ενισχύσεις - Αερομεταφορές - Ενίσχυση που χορήγησε η Ιταλία υπέρ των αερολιμένων της Σαρδηνίας - Απόφαση με την οποία η ενίσχυση κηρύσσεται εν μέρει συμβατή και εν μέρει μη συμβατή με την εσωτερική αγορά - Καταλογισμός στο κράτος - Δικαιούχοι - Πλεονέκτημα υπέρ των αντισυμβαλλόμενων αεροπορικών εταιριών - Αρχή του ιδιώτη επιχειρηματία υπό συνθήκες οικονομίας της αγοράς - Επιπτώσεις στο εμπόριο μεταξύ κρατών μελών - Νόθευση του ανταγωνισμού - Υποχρέωση αιτιολογήσεως - Καθεστώς ενισχύσεων - Ενίσχυση ήσσονος σημασίας - Ανάκτηση)

(2020/C 215/31)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Germanwings GmbH (Κολωνία, Γερμανία) (εκπρόσωπος: A. Martin-Ehlers, δικηγόρος)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: T. Maxian Rusche και S. Noë)

Αντικείμενο

Προσφυγή βάσει του άρθρου 263 ΣΛΕΕ με αίτημα την ακύρωση της αποφάσεως (ΕΕ) 2017/1861 της Επιτροπής, της 29ης Ιουλίου 2016, σχετικά με την κρατική ενίσχυση SA 33983 (2013/C) (πρώην 2012/NN) (πρώην 2011/N) — Ιταλία — Αποζημίωση των αερολιμένων της Σαρδηνίας για υποχρεώσεις παροχής δημόσιας υπηρεσίας (ΥΓΟΣ) (ΕΕ 2017, L 268, σ. 1).

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)

Απορρίπτει την προσφυγή.

2)

Καταδικάζει την Germanwings GmbH στα δικαστικά έξοδα.

(1)  EE C 412 της 4.12.2017.

29.6.2020   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 215/27

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 13ης Μαΐου 2020 — easyJet Airline κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-8/18) (1)

(«Κρατικές ενισχύσεις - Τομέας αερομεταφορών - Ενίσχυση που χορήγησε η Ιταλία υπέρ των αερολιμένων της Σαρδηνίας - Απόφαση με την οποία η ενίσχυση κηρύσσεται εν μέρει συμβατή και εν μέρει ασυμβίβαστη με την εσωτερική αγορά - Δυνατότητα καταλογισμού στο κράτος - Δικαιούχοι - Πλεονέκτημα υπέρ των αντισυμβαλλόμενων αεροπορικών εταιριών - Αρχή του ιδιώτη επιχειρηματία υπό συνθήκες οικονομίας της αγοράς - Επιπτώσεις στο εμπόριο μεταξύ κρατών μελών - Νόθευση του ανταγωνισμού - Ανάκτηση - Δικαιολογημένη εμπιστοσύνη - Υποχρέωση αιτιολογήσεως»)

(2020/C 215/32)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: easyJet Airline Co. Ltd (Λούτον, Ηνωμένο Βασίλειο) (εκπρόσωποι: P. Willis, Solicitor, και J. Rivas Andrés, δικηγόρος)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: L. Armati και S. Noë)

Αντικείμενο

Προσφυγή βάσει του άρθρου 263 ΣΛΕΕ, με την ακύρωση της αποφάσεως (ΕΕ) 2017/1861 της Επιτροπής, της 29ης Ιουλίου 2016, σχετικά με την κρατική ενίσχυση SA 33983 (2013/C) (πρώην 2012/NN) (πρώην 2011/N) — Ιταλία — Αποζημίωση των αερολιμένων της Σαρδηνίας για υποχρεώσεις παροχής δημόσιας υπηρεσίας (ΥΓΟΣ) (ΕΕ 2017, L 268, σ. 1).

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)

Απορρίπτει την προσφυγή.

2)

Καταδικάζει την easyJet Airline Co. Ltd στα δικαστικά έξοδα.

(1)  EE C 94 της 12.3.2018.

29.6.2020   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 215/28

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 13ης Μαΐου 2020 — Τάλαντον κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-195/18) (1)

(Ρήτρα διαιτησίας - Έβδομο πρόγραμμα-πλαίσιο δραστηριοτήτων έρευνας, τεχνολογικής ανάπτυξης και επίδειξης (2007-2013) - Σύμβαση Perform - Επιλέξιμες δαπάνες - Μερική επιστροφή των καταβληθέντων ποσών - Καταχρηστική άσκηση συμβατικών δικαιωμάτων - Αρχή της καλής πίστης - Δικαιολογημένη εμπιστοσύνη - Βάρος αποδείξεως - Ανταγωγή)

(2020/C 215/33)

Γλώσσα διαδικασίας: η ελληνική

Διάδικοι

Ενάγουσα: Τάλαντον Ανώνυμη Εμπορική — Συμβουλευτική — Εκπαιδευτική Εταιρεία Διανομών, Παροχής Υπηρεσιών Μάρκετινγκ και Διοίκησης Επιχειρήσεων (Παλαιό Φάληρο, Ελλάδα) (εκπρόσωποι: Κ. Δάμης και Μ. Αγγελόπουλος, δικηγόροι)

Εναγομένη: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: R. Lyal και Α. Κυρατσού, επικουρούμενοι από τον Γ. Γεραπετρίτη, δικηγόρο)

Αντικείμενο

Αφενός, αγωγή δυνάμει του άρθρου 272 ΣΛΕΕ με αίτημα να διαπιστωθεί ότι οι δαπάνες που δήλωσε η ενάγουσα στο πλαίσιο της υπ’ αριθ. 215952 σύμβασης επιχορήγησης για την εκτέλεση του έργου με τίτλο «A sophisticated multi-parametric system for the continuous-effective assessment and monitoring of motor status in parkinson’s disease and other neurodegenerative diseases», η οποία συνήφθη στο πλαίσιο του έβδομου προγράμματος-πλαισίου δραστηριοτήτων έρευνας, τεχνολογικής ανάπτυξης και επίδειξης (2007-2013), ήταν επιλέξιμες και ότι το αίτημα της Επιτροπής να επιστραφούν τα ποσά των 481 835,56 και 29 694,10 ευρώ, δυνάμει της εν λόγω σύμβασης επιχορήγησης, συνιστά παράβαση των συμβατικών της υποχρεώσεων, καθώς και, αφετέρου, ανταγωγή με αίτημα να υποχρεωθεί η ενάγουσα να καταβάλει εντόκως το ποσό των 481 835,56 ευρώ.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)

Απορρίπτει την αγωγή.

2)

Υποχρεώνει την Τάλαντον Ανώνυμη Εμπορική — Συμβουλευτική — Εκπαιδευτική Εταιρεία Διανομών, Παροχής Υπηρεσιών Μάρκετινγκ και Διοίκησης Επιχειρήσεων να επιστρέψει στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή, ως μη επιλέξιμες δαπάνες, το ποσό των 481 835,56 ευρώ, πλέον τόκων υπερημερίας υπολογιζόμενων με επιτόκιο 3,5 % από τις 26 Φεβρουαρίου 2018.

3)

Υποχρεώνει την Τάλαντον Ανώνυμη Εμπορική — Συμβουλευτική — Εκπαιδευτική Εταιρεία Διανομών, Παροχής Υπηρεσιών Μάρκετινγκ και Διοίκησης Επιχειρήσεων να καταβάλει στην Επιτροπή, ως κατ’ αποκοπήν αποζημίωση, το ποσό των 29 694,10 ευρώ, πλέον τόκων υπερημερίας υπολογιζόμενων με επιτόκιο 3,5 % από τις 26 Φεβρουαρίου 2018.

4)

Καταδικάζει την Τάλαντον Ανώνυμη Εμπορική — Συμβουλευτική — Εκπαιδευτική Εταιρεία Διανομών, Παροχής Υπηρεσιών Μάρκετινγκ και Διοίκησης Επιχειρήσεων στα δικαστικά έξοδα.

(1)  EE C 211 της 18.6.2018.

29.6.2020   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 215/29

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 13ης Μαΐου 2020 — Agmin Italy κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-290/118) (1)

(Δημοσιονομικός κανονισμός - Αποκλεισμός από τις διαδικασίες συνάψεως δημοσίων συμβάσεων και από τη χορήγηση επιδοτήσεων από τον γενικό προϋπολογισμό της Ένωσης και από το Ευρωπαϊκό Ταμείο Ανάπτυξης επί τριετία - Αρχή της αμεροληψίας - Δικαιώματα άμυνας - Σφάλμα εκτιμήσεως - Πρόδηλο σφάλμα εκτμήσεως - Αναλογικότητα)

(2020/C 215/34)

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Agmin Italy SpA (Βερόνα, Ιταλία) (εκπρόσωπος: F. Guardascione, δικηγόρος)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: F. Dintilhac και F. Moro)

Αντικείμενο

Προσφυγή βάσει του άρθρου 263 ΣΛΕΕ για την ακύρωση της αποφάσεως της Επιτρποπής της 7 Μαρτίου 2018, για τον αποκλεισμό επί τριετία της προσφεύγουσας από τη συμμετοχή σε διαδικασίες συνάψεως δημοσίων συμβάσεων και τη χορήγηση επιδοτήσεων από τον γενικό προϋπολογισμό της Ευρωπαϊκής Ένωσης και από τη συμμετοχή σε διαδικασίες χρηματοδοτήσεως από το Ευρωπαϊκό Ταμείο Ανάπτυξης (ΕΤΑ) καθώς και για τη δημοσίευση των σχετικών με τον αποκλεισμό αυτό πληροφοριών.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)

Απορρίπτει την προσφυγή.

2)

Καταδικάζει την Agmin Italy SpA στα δικαστικά έξοδα.

(1)  EE C 231 της 2.7.2018.

29.6.2020   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 215/29

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 13ης Μαΐου 2020 — Peek & Cloppenburg κατά EUIPO — Peek & Cloppenburg (Vogue Peek & Cloppenburg)

(Υπόθεση T-443/18) (1)

(Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Διαδικασία ανακοπής - Αίτηση καταχωρίσεως λεκτικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης Vogue Peek & Cloppenburg - Προγενέστερη εθνική εμπορική επωνυμία Peek & Cloppenburg - Σχετικός λόγος απαραδέκτου - Άρθρο 8, παράγραφος 4, του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 - Συνύπαρξη της εθνικής εμπορικής επωνυμίας και του σήματος του οποίου ζητήθηκε η καταχώριση - Συμφωνία οριοθέτησης - Εφαρμογή του εθνικού δικαίου από το EUIPO - Αναστολή της διοικητικής διαδικασίας - Άρθρο 70 του κανονισμού 2017/1001 - Κανόνας 20, παράγραφος 7, στοιχείο γ', του κανονισμού (ΕΚ) 2868/95 [νυν άρθρο 71, παράγραφος 1, του κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμού (ΕΕ) 2018/625] - Πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως)

(2020/C 215/35)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Peek & Cloppenburg KG (Ντίσελντορφ, Γερμανία) (εκπρόσωπος: P. Lange, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωπος: D. Hanf)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του EUIPO, παρεμβαίνουσα ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου: Peek & Cloppenburg KG (Αμβούργο, Γερμανία) (εκπρόσωποι: Α. Renck, M. Petersenn και C. Stöber, δικηγόροι)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του πρώτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 20ής Απριλίου 2018 (υπόθεση R 1362/2005-1), σχετικά με διαδικασία ανακοπής μεταξύ Peek & Cloppenburg (Αμβούργο) και Peek & Cloppenburg (Ντίσελντορφ).

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)

Απορρίπτει την προσφυγή.

2)

Καταδικάζει την Peek & Cloppenburg KG (Ντίσελντορφ) στα δικαστικά έξοδα.

(1)  EE C 311 της 3.9.2018.

29.6.2020   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 215/30

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 13ης Μαΐου 2020 — Peek & Cloppenburg κατά EUIPO — Peek & Cloppenburg (Peek & Cloppenburg)

(Υπόθεση T-444/18) (1)

(Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Διαδικασία κηρύξεως ακυρότητας και εκπτώσεως - Αίτηση καταχωρίσεως λεκτικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης Peek & Cloppenburg - Προγενέστερη εθνική εμπορική επωνυμία Peek & Cloppenburg - Σχετικός λόγος απαραδέκτου - Άρθρο 8, παράγραφος 4, και άρθρο 60, παράγραφος 1, στοιχείο γ', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 - Συνύπαρξη της εθνικής εμπορικής επωνυμίας και του σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Συμφωνία οριοθέτησης - Εφαρμογή του εθνικού δικαίου από το EUIPO - Αναστολή της διοικητικής διαδικασίας - Άρθρο 70 του κανονισμού 2017/1001 - Κανόνας 20, παράγραφος 7, στοιχείο γ', του κανονισμού (ΕΚ) 2868/95 [νυν άρθρο 71, παράγραφος 1, του κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμού (ΕΕ) 2018/625] - Πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως)

(2020/C 215/36)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Peek & Cloppenburg KG (Ντίσελντορφ, Γερμανία) (εκπρόσωπος: P. Lange, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωπος: D. Hanf)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του EUIPO, παρεμβαίνουσα ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου: Peek & Cloppenburg KG (Αμβούργο, Γερμανία) (εκπρόσωποι: A. Renck, M. Petersenn και C. Stöber, δικηγόροι)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του πρώτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 20ής Απριλίου 2018 (υπόθεση R 522/2006-1), σχετικά με διαδικασία κηρύξεως ακυρότητας και εκπτώσεως μεταξύ Peek & Cloppenburg (Αμβούργο) και Peek & Cloppenburg (Ντίσελντορφ).

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)

Απορρίπτει την προσφυγή.

2)

Καταδικάζει την Peek & Cloppenburg KG (Ντίσελντορφ) στα δικαστικά έξοδα.

(1)  EE C 311 της 3.9.2018.

29.6.2020   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 215/31

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 13ης Μαΐου 2020 — Peek & Cloppenburg κατά EUIPO — Peek & Cloppenburg (Peek & Cloppenburg)

(Υπόθεση T-445/18) (1)

(Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Διαδικασία κηρύξεως ακυρότητας - Αίτηση καταχωρίσεως λεκτικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης Peek & Cloppenburg - Προγενέστερη εθνική εμπορική επωνυμία Peek & Cloppenburg - Σχετικός λόγος απαραδέκτου - Άρθρο 8, παράγραφος 4, του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 - Συνύπαρξη της εθνικής εμπορικής επωνυμίας και του σήματος του οποίου ζητείται η καταχώριση - Συμφωνία οριοθέτησης - Εφαρμογή του εθνικού δικαίου από το EUIPO - Αναστολή της διοικητικής διαδικασίας - Άρθρο 70 του κανονισμού 2017/1001 - Κανόνας 20, παράγραφος 7,στοιχείο γ', του κανονισμού (ΕΚ) 2868/95 [νυν άρθρο 71, παράγραφος 1, του κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμού (ΕΕ) 2018/625] - Πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως)

(2020/C 215/37)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Peek & Cloppenburg KG (Ντίσελντορφ, Γερμανία) (εκπρόσωπος: P. Lange, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωπος: D. Hanf)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του EUIPO, παρεμβαίνουσα ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου: Peek & Cloppenburg KG (Αμβούργο, Γερμανία) (εκπρόσωποι: A. Renck, M. Petersenn και C. Stöber, δικηγόροι)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του πρώτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 24ης Ιανουαρίου 2018 (υπόθεση R 1270/2007-1), σχετικά με διαδικασία ανακοπής μεταξύ των Peek & Cloppenburg (Αμβούργο) και Peek & Cloppenburg (Ντίσελντορφ).

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)

Απορρίπτει την προσφυγή.

2)

Καταδικάζει την Peek & Cloppenburg KG (Ντίσελντορφ) στα δικαστικά έξοδα.

(1)  EE C 311 της 3.9.2018.

29.6.2020   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 215/32

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 13ης Μαΐου 2020 — Peek & Cloppenburg κατά EUIPO — Peek & Cloppenburg (Peek & Cloppenburg)

(Υπόθεση T-446/18) (1)

(Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Διαδικασία ανακοπής - Αίτηση καταχωρίσεως λεκτικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης Peek & Cloppenburg - Προγενέστερη εθνική εμπορική επωνυμία Peek & Cloppenburg - Σχετικός λόγος απαραδέκτου - Άρθρο 8, παράγραφος 4, του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 - Συνύπαρξη της εθνικής εμπορικής επωνυμίας και του σήματος του οποίου ζητήθηκε η καταχώριση - Συμφωνία οριοθέτησης - Εφαρμογή του εθνικού δικαίου από το EUIPO - Αναστολή της διοικητικής διαδικασίας - Άρθρο 70 του κανονισμού 2017/1001 - Κανόνας 20, παράγραφος 7, στοιχείο γ', του κανονισμού (ΕΚ) 2868/95 [νυν άρθρο 71, παράγραφος 1, του κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμού (ΕΕ) 2018/625] - Πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως)

(2020/C 215/38)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Peek & Cloppenburg KG (Ντίσελντορφ, Γερμανία) (εκπρόσωπος: P. Lange, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωπος: D. Hanf)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του EUIPO, παρεμβαίνουσα ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου: Peek & Cloppenburg KG (Αμβούργο, Γερμανία) (εκπρόσωποι: A. Renck, M. Petersenn και C. Stöber, δικηγόροι)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του πρώτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 20ής Απριλίου 2018 (υπόθεση R 1589/2007-1), σχετικά με διαδικασία ανακοπής μεταξύ των Peek & Cloppenburg (Αμβούργο) και Peek & Cloppenburg (Ντίσελντορφ).

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)

Απορρίπτει την προσφυγή.

2)

Καταδικάζει την Peek & Cloppenburg KG (Ντίσελντορφ) στα δικαστικά έξοδα.

(1)  EE C 311 της 3.9.2018.

29.6.2020   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 215/32

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 13ης Μαΐου 2020 — Peek & Cloppenburg κατά EUIPO — Peek & Cloppenburg (Peek)

(Υπόθεση T-534/18) (1)

(Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Διαδικασία ανακοπής - Αίτηση καταχωρίσεως λεκτικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης Peek - Προγενέστερη εθνική εμπορική επωνυμία Peek & Cloppenburg - Σχετικός λόγος απαραδέκτου - Κίνδυνος συγχύσεως - Άρθρο 8, παράγραφος 4, του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 - Συνύπαρξη της εθνικής εμπορικής επωνυμίας και του σήματος του οποίου ζητήθηκε η καταχώριση - Συμφωνία οριοθέτησης - Εφαρμογή του εθνικού δικαίου από το EUIPO - Αναστολή της διοικητικής διαδικασίας - Άρθρο 70 του κανονισμού 2017/1001 - Κανόνας 20, παράγραφος 7, στοιχείο γ', του κανονισμού (ΕΚ) 2868/95 [νυν άρθρο 71, παράγραφος 1, του κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμού (ΕΕ) 2018/625] - Πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως)

(2020/C 215/39)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Peek & Cloppenburg KG (Ντίσελντορφ, Γερμανία) (εκπρόσωπος: P. Lange, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωπος: D. Hanf)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του EUIPO, παρεμβαίνουσα ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου: Peek & Cloppenburg KG (Αμβούργο, Γερμανία) (εκπρόσωποι: A. Renck, M. Petersenn και C. Stöber, δικηγόροι)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του πρώτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 31ης Μαΐου 2018 (υπόθεση R 115/2005-1), σχετικά με διαδικασία ανακοπής μεταξύ των Peek & Cloppenburg (Αμβούργο) και Peek & Cloppenburg (Ντίσελντορφ).

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)

Απορρίπτει την προσφυγή.

2)

Καταδικάζει την Peek & Cloppenburg KG (Ντίσελντορφ) στα δικαστικά έξοδα.

(1)  EE C 392 της 29.10.2018.

29.6.2020   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 215/33

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 13ης Μαΐου 2020 — Peek & Cloppenburg κατά EUIPO — Peek & Cloppenburg (Peek’s)

(Υπόθεση T-535/18) (1)

(Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Διαδικασία ανακοπής - Αίτηση καταχωρίσεως λεκτικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης Peek’s - Προγενέστερη εθνική εμπορική επωνυμία Peek & Cloppenburg - Σχετικός λόγος απαραδέκτου - Κίνδυνος συγχύσεως - Άρθρο 8, παράγραφος 4, του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 - Συνύπαρξη της εθνικής εμπορικής επωνυμίας και του σήματος του οποίου ζητήθηκε η καταχώριση - Συμφωνία οριοθέτησης - Εφαρμογή του εθνικού δικαίου από το EUIPO - Αναστολή της διοικητικής διαδικασίας - Άρθρο 70 του κανονισμού 2017/1001 - Κανόνας 20, παράγραφος 7, στοιχείο γ', του κανονισμού (ΕΚ) 2868/95 [νυν άρθρο 71, παράγραφος 1, του κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμού (ΕΕ) 2018/625] - Πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως)

(2020/C 215/40)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Peek & Cloppenburg KG (Ντίσελντορφ, Γερμανία) (εκπρόσωπος: P. Lange, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωπος: D. Hanf)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του EUIPO, παρεμβαίνουσα ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου: Peek & Cloppenburg KG (Αμβούργο, Γερμανία) (εκπρόσωποι: A. Renck, M. Petersenn και C. Stöber, δικηγόροι)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του πρώτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 31ης Μαΐου 2018 (υπόθεση R 60/2007-1), σχετικά με διαδικασία ανακοπής μεταξύ των Peek & Cloppenburg (Αμβούργο) και Peek & Cloppenburg (Ντίσελντορφ).

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)

Απορριπτει την προσφγή.

2)

Καταδικάζει την Peek & Cloppenburg KG (Ντίσελντορφ) στα δικαστικά έξοδα.

(1)  EE C 392 της 29.10.2018.

29.6.2020   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 215/34

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 29ης Απριλίου 2020 — Intercontact Budapest κατά CdT

(Υπόθεση T-640/18) (1)

(Δημόσιες συμβάσεις υπηρεσιών - Διαδικασία πρόσκλησης προς υποβολή προσφορών - Παροχή υπηρεσιών μετάφρασης κειμένων του οικονομικού και τραπεζικού τομέα από τα αγγλικά προς τα ουγγρικά - Κατάταξη προσφέροντος στο πλαίσιο διαδικασίας διαδοχικής αναθέσεως κατά σειρά προτεραιότητας - Άρθρο 113, παράγραφοι 2 και 3, του κανονισμού (ΕΕ, Ευρατόμ) 966/2012 - Υποχρέωση αιτιολογήσεως - Τιμή προσφοράς των αναδόχων που έλαβαν τις καλύτερες θέσεις - Άρνηση γνωστοποιήσεως)

(2020/C 215/41)

Γλώσσα διαδικασίας: η ουγγρική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Intercontact Budapest Fordító és Pénzügyi Tanácsadó Kft. (Intercontact Budapest Kft.) (Βουδαπέστη, Ουγγαρία) (εκπρόσωπος: É. Subasicz, δικηγόρος)

Καθού: Μεταφραστικό Κέντρο των Οργάνων της Ευρωπαϊκής Ένωσης (CdT) (εκπρόσωπος: M. Garnier)

Αντικείμενο

Προσφυγή βάσει του άρθρου 263 ΣΛΕΕ με την οποία ζητείται, κατ’ ουσίαν, η ακύρωση της αποφάσεως του CdT της 29ης Αυγούστου 2018 περί κατατάξεως της προσφοράς της προσφεύγουσας στην πέμπτη θέση των προσφερόντων που επελέγησαν βάσει του μηχανισμού διαδοχικής αναθέσεως σχετικά με το υπ’ αριθ. 12 τμήμα της δημόσιας σύμβασης FL/FIN 17.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)

Ακυρώνει την απόφαση του Μεταφραστικού Κέντρου των Οργάνων της Ευρωπαϊκής Ένωσης (CdT) της 29ης Αυγούστου 2018 περί κατατάξεως της προσφοράς της Intercontact Budapest Fordító és Pénzügyi Tanácsadó Kft. (Intercontact Budapest Kft.) στην πέμπτη θέση των προσφερόντων που επελέγησαν βάσει του μηχανισμού διαδοχικής αναθέσεως σχετικά με το υπ’ αριθ. 12 τμήμα της δημόσιας σύμβασης FL/FIN 17.

2)

Απορρίπτει τα λοιπά αιτήματα της προσφυγής.

3)

Καταδικάζει το CdT στα δικαστικά έξοδα.

(1)  EE C 4 της 7.1.2019.

29.6.2020   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 215/35

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 13ης Μαΐου 2020 — Clatronic International κατά EUIPO (PROFI CARE)

(Υπόθεση T-5/19) (1)

(Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Διεθνής καταχώριση με ισχύ στην Ευρωπαϊκή Ένωση - Εικονιστικό σήμα PROFI CARE - Απόλυτοι λόγοι απαραδέκτου - Έλλειψη διακριτικού χαρακτήρα - Άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 - Περιγραφικός χαρακτήρας - Άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού 2017/1001 - Υποχρέωση αιτιολογήσεως)

(2020/C 215/42)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Clatronic International GmbH (Kempen, Γερμανία) (εκπρόσωπος: O. Löffel, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωποι: J. Ivanauskas και H. O’Neill)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του πρώτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 15ης Οκτωβρίου 2018 (υπόθεση R 504/2018-1), σχετικά με τη διεθνή καταχώριση με ισχύ στην Ευρωπαϊκή Ένωση, του εικονιστικού σήματος PROFI CARE.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)

Απορρίπτει την προσφυγή.

2)

Καταδικάζει την Clatronic International GmbH στα δικαστικά έξοδα.

(1)  EE C 82 της 4.3.2019.

29.6.2020   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 215/35

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 13ης Μαΐου 2020 — View κατά EUIPO (CREATE DELIGHTFUL HUMAN ENVIRONMENTS)

(Υπόθεση T-49/19) (1)

(Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Διεθνής καταχώριση με ισχύ στην Ευρωπαϊκή Ένωση - Λεκτικό σήμα CREATE DELIGHTFUL HUMAN ENVIRONMENTS - Σήμα συνιστάμενο σε διαφημιστικό σύνθημα - Απόλυτος λόγος απαραδέκτου - Έλλειψη διακριτικού χαρακτήρα - Άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο β', το κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001)

(2020/C 215/43)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: View, Inc. (Milpitas, Delaware, Ηνωμένες Πολιτείες) (εκπρόσωπος: G. Tritton, barrister)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωποι: H. O’Neill και V. Ruzek)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του δευτέρου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 27ης Νοεμβρίου 2018 (υπόθεση R 1625/2018-2), σχετικά με τη διεθνή καταχώριση με ισχύ στην Ευρωπαϊκή Ένωση, του λεκτικού σήματος CREATE DELIGHTFUL HUMAN ENVIRONMENTS.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)

Απορρίπτει την προσφυγή.

2)

Καταδικάζει τη View, Inc. στα δικαστικά έξοδα.

(1)  EE C 103 της 18.3.2019.

29.6.2020   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 215/36

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 13ης Μαΐου 2020 — Rot Front κατά EUIPO — Kondyterska korporatsiia «Roshen» (РОШЕН)

(Υπόθεση T-63/19) (1)

(Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Διαδικασία ανακοπής - Διεθνής καταχώριση με ισχύ στην Ευρωπαϊκή Ένωση - Εικονιστικό σήμα РОШЕН - Προγενέστερο εικονιστικό διεθνές σήμα ромашки - Σχετικός λόγος απαραδέκτου - Κίνδυνος συγχύσεως - Άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001)

(2020/C 215/44)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Rot Front OAO (Μόσχα, Ρωσία) (εκπρόσωποι: M. Geitz και J. Stock, δικηγόροι)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωποι: M. Fischer και H. O’Neill)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του EUIPO, παρεμβαίνουσα ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου: Dochirnie pidpryiemstvo Kondyterska korporatsiia «Roshen» (Κίεβο, Ουκρανία) (εκπρόσωπος: I. Lukauskienė, δικηγόρος)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του δευτέρου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 16ης Νοεμβρίου 2018 (υπόθεση R 1872/2018-2), σχετικά με διαδικασία ανακοπής μεταξύ των Rot Front και Dochirnie pidpryiemstvo Kondyterska korporatsiia «Roshen».

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)

Ακυρώνει την απόφαση του δευτέρου τμήματος προσφυγών του Γραφείου Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO) της 16ης Νοεμβρίου 2018 (υπόθεση R 1872/2018-2).

2)

Το EUIPO φέρει, πέραν των δικαστικών εξόδων του, τα δικαστικά έξοδα στα οποία υποβλήθηκε η Rot Front OAO.

3)

Η Dochirnie pidpryiemstvo Kondyterska korporatsiia «Roshen» φέρει τα δικαστικά της έξοδα.

(1)  EE C 122 της 1.4.2019.

29.6.2020   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 215/37

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 13ης Μαΐου 2020 — Pontinova κατά EUIPO — Ponti & Partners (pontinova)

(Υπόθεση T-76/19) (1)

(Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Διαδικασία ανακοπής - Αίτηση καταχωρίσεως εικονιστικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης pontinova - Προγενέστερο λεκτικό εθνικό σήμα PONTI - Σχετικός λόγος απαραδέκτου - Κίνδυνος συγχύσεως - Άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 - Eνδιαφερόμενο κοινό - Ομοιότητα των υπηρεσιών - Ομοιότητα των σημείων - Σφαιρική εκτίμηση του κινδύνου συγχύσεως)

(2020/C 215/45)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Pontinova AG (Ζυρίχη, Ελβετία) (εκπρόσωπος: L. Röh, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωπος: J. Crespo Carrillo)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του EUIPO, παρεμβαίνουσα ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου: Ponti & Partners, SLP (Βαρκελώνη, Ισπανία) (εκπρόσωπος: R. Guerras Mazón, δικηγόρος)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του πέμπτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 27ης Νοεμβρίου 2018 (υπόθεση R 566/2018-5), σχετικά με διαδικασία ανακοπής μεταξύ των Ponti & Partners και Pontinova.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)

Απορρίπτει την προσφυγή.

2)

Καταδικάζει την Pontinova AG στα δικαστικά έξοδα.

(1)  EE C 122 της 1.4.2019.

29.6.2020   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 215/37

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 13ης Μαΐου 2020 — SolNova κατά EUIPO — Canina Pharma (BIO INSECT Shocker)

(Υπόθεση T-86/19) (1)

(Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Διαδικασία για την κήρυξη ακυρότητας - Λεκτικό σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης BIO-INSECT Shocker - Απόλυτος λόγος απαραδέκτου - Σήμα που θα μπορούσε να παραπλανήσει το κοινό - Άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο ζ', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009)

(2020/C 215/46)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: SolNova AG (Zollikon, Ελβετία) (εκπρόσωπος: P. Lee, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωπος: A. Söder)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του EUIPO, παρεμβαίνουσα ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου: Canina Pharma GmbH (Hamm, Γερμανία) (εκπρόσωπος: O. Bischof, δικηγόρος)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του δευτέρου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 11ης Δεκεμβρίου 2018 (υπόθεση R 276/2018-2), σχετικά με διαδικασία κηρύξεως ακυρότητας μεταξύ της SolNova και της Canina Pharma.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)

Ακυρώνει την απόφαση του δευτέρου τμήματος προσφυγών του Γραφείου Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO) της 11ης Δεκεμβρίου 2018 (υπόθεση R 276/2018-2), καθόσον αφορά τα «[β]ιοκτόνα παρασκευάσματα για χρήση στην βιομηχανία· χημικά παρασκευάσματα για χρήση στην παρασκευή βιοκτόνων· πρόσθετα χημικά εντομοκτόνων», τα οποία περιλαμβάνονται στην κλάση 1, και τα «[α]πολυμαντικά· προϊόντα για την καταστροφή παρασίτων· αντιπαρασιτικά παρασκευάσματα· βακτηριολογικά παρασκευάσματα για ιατρική ή κτηνιατρική χρήση· φαρμακευτικά σπρέι· αντιβακτηριδιακά σπρέι· εντομοκτόνα· παρασκευάσματα προσέλκυσης εντόμων· εντομοαπωθητικά σπρέι· εντομοαπωθητικά προϊόντα· παρασκευάσματα για την καταπολέμηση εντόμων· ουσίες ρύθμισης της ανάπτυξης εντόμων· μαντιλάκια εμποτισμένα με εντομοαπωθητικά προϊόντα· σκόνες κατά των ψύλλων· σπρέι κατά των ψύλλων· περιλαίμια κατά των ψύλλων· παρασκευάσματα εξολόθρευσης ψύλλων· περιλαίμια κατά των ψύλλων για ζώα· σκόνες κατά των ψύλλων για ζώα· βιοκτόνα· συνθέσεις παρασκευασμάτων απώθησης ζώων· κτηνιατρικά προϊόντα· κτηνιατρικά εμβόλια· προϊόντα υγιεινής για κτηνιατρική χρήση», τα οποία περιλαμβάνονται στην κλάση 5.

2)

Απορρίπτει, κατά τα λοιπά, την προσφυγή.

3)

Η Canina Pharma GmbH φέρει, πέραν των δικών της δικαστικών εξόδων, το ήμισυ των εξόδων στα οποία υποβλήθηκε η SolNova AG ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου, καθώς και τα αναγκαία έξοδα στα οποία υποβλήθηκε η τελευταία στο πλαίσιο της ενώπιον του τμήματος προσφυγών του EUIPO διαδικασίας.

4)

H SolNova φέρει το ήμισυ των εξόδων στα οποία υποβλήθηκε ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου.

5)

Το EUIPO φέρει τα δικαστικά του έξοδα.

(1)  EE C 122 της 1.4.2019.

29.6.2020   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 215/38

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 13ης Μαΐου 2020 — Koenig & Bauer κατά EUIPO (we’re on it)

(Υπόθεση T-156/19) (1)

(Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Αίτηση καταχωρίσεως λεκτικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης we’re on it - Απόλυτος λόγος απαραδέκτου - Απουσία διακριτικού χαρακτήρα - Σήμα συνιστάμενο σε διαφημιστικό σύνθημα - Άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 - Υποχρέωση αιτιολογήσεως - Άρθρο 94 του κανονισμού 2017/1001)

(2020/C 215/47)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Koenig & Bauer AG (Wurzbourg, Γερμανία) (εκπρόσωποι: B. Reinisch, B. Sorg και M. Ringer, δικηγόροι)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωποι: A. Graul και A. Söder)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του πρώτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 16ης Ιανουαρίου 2019 (υπόθεση R 1027/2018-1), σχετικά με αίτηση καταχωρίσεως του λεκτικού σημείου we’re on it ως σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)

Απορρίπτει την προσφυγή.

2)

Καταδικάζει την Koenig & Bauer AG στα δικαστικά έξοδα.

(1)  EE C 148 της 29.4.2019.

29.6.2020   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 215/39

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 13ης Μαΐου 2020 — Cognac Ferrand κατά EUIPO (Σχήμα πλέγματος επί φιάλης)

(Υπόθεση T-172/19) (1)

(Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Αίτηση καταχωρίσεως τρισδιάστατου σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Σχήμα πλέγματος επί φιάλης - Απόλυτος λόγος απαραδέκτου - Έλλειψη διακριτικού χαρακτήρα - Άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001)

(2020/C 215/48)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Cognac Ferrand (Παρίσι, Γαλλία) (εκπρόσωπος: D. Régnier, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωποι: A. Folliard-Monguiral και V. Ruzek)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του δευτέρου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 7ης Ιανουαρίου 2019 (υπόθεση R 1640/2018-2), σχετικά με αίτηση καταχωρίσεως τρισδιάστατου σημείου συνιστάμενου στο σχήμα πλέγματος επί φιάλης ως σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)

Απορρίπτει την προσφυγή.

2)

Καταδικάζει την Cognac Ferrand στα δικαστικά έξοδα.

(1)  EE C 182 της 27.5.2019.

29.6.2020   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 215/39

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 13ης Μαΐου 2020 — Wonder Line κατά EUIPO — De Longhi Benelux (KENWELL)

(Υπόθεση T-284/19) (1)

(Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Διαδικασία ανακοπής - Αίτηση καταχωρίσεως λεκτικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης KENWELL - Προγενέστερο λεκτικό σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης KENWOOD - Σχετικός λόγος απαραδέκτου - Κίνδυνος συγχύσεως - Ομοιότητα των σημείων - Άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001)

(2020/C 215/49)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Wonder Line, SL (Βαρκελώνη, Ισπανία) (εκπρόσωποι: E. Manresa Medina και J. Manresa Medina, δικηγόροι)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωπος: K. Kompari)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του EUIPO: De Longhi Benelux SA (Λουξεμβούργο, Λουξεμβούργο)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του δευτέρου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 11ης Φεβρουαρίου 2019 (υπόθεση R 1351/2018-2), σχετικά με διαδικασία ανακοπής μεταξύ των De Longhi Benelux και Wonder Line.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)

Απορρίπτει την προσφυγή.

2)

Καταδικάζει τη Wonder Line, SL στα δικαστικά έξοδα.

(1)  EE C 238 της 15.7.2019.

29.6.2020   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 215/40

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 13ης Μαΐου 2020 — Divaro κατά EUIPO — Grendene (IPANEMA)

(Υπόθεση T-288/19) (1)

(Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Διαδικασία ανακοπής - Αίτηση καταχωρίσεως εικονιστικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης IPANEMA - Προγενέστερο εικονιστικό σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης Ipanema - Σχετικός λόγος απαραδέκτου - Άρθρο 8, παράγραφος 5, του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001)

(2020/C 215/50)

Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Divaro, SA (Oviedo, Ισπανία) (εκπρόσωποι: M. Santos Quintana και M. A. Fernández Munárriz, δικηγόροι)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωπος: J. Crespo Carrillo)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του EUIPO: Grendene, SA (Sobral, Βραζιλία)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του δευτέρου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 22ας Φεβρουαρίου 2019 (υπόθεση R 1785/2018-2), σχετικά με διαδικασία κηρύξεως ανακοπής μεταξύ των Grendene και Divaro.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)

Ακυρώνει την απόφαση του δευτέρου τμήματος προσφυγών του Γραφείου Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO) της 22ας Φεβρουαρίου 2019 (υπόθεση R 1785/2018-2) καθόσον με αυτήν απορρίφθηκε η προσφυγή της Divaro, SA για «προστατευτικά γυαλιά» της κλάσης 9.

2)

Απορρίπτει την ανακοπή για το σύνολο των προϊόντων τα οποία αφορά η αίτηση καταχώρισης, εκτός των «γυαλιών (οπτικά είδη)», «πλαίσια για τα γυαλιά αυτά (κρύσταλλα» και των «αθλητικών γυαλιών», της κλάσης 9.

3)

Απορρίπτει την προσφυγή κατά τα λοιπά.

4)

Κάθε διάδικος φέρει τα δικαστικά το έξοδα.

(1)  EE C 213 της 24.6.2019.

29.6.2020   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 215/41

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 13ης Μαΐου 2020 — adp Gauselmann κατά EUIPO — Gameloft (City Mania)

(Υπόθεση T-381/19) (1)

(Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Διαδικασία ανακοπής - Αίτηση καταχώρισης λεκτικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης City Mania - Προγενέστερο λεκτικό σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης City Lights - Σχετικός λόγος απαραδέκτου - Έλλειψη κινδύνου σύγχυσης - Άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001)

(2020/C 215/51)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: adp Gauselmann GmbH (Espelkamp, Γερμανία) (εκπρόσωπος: P. Koch Moreno, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωπος: S. Palmero Cabezas)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του EUIPO: Gameloft SE (Παρίσι, Γαλλία)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της απόφασης του δεύτερου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 11ης Απριλίου 2019 (υπόθεση R 976/2018-2), σχετικά με διαδικασία ανακοπής μεταξύ των adp Gauselmann και Gameloft.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)

Απορρίπτει την προσφυγή.

2)

Καταδικάζει την adp Gauselmann GmbH στα δικαστικά έξοδα.

(1)  EE C 270 της 12.8.2019.

29.6.2020   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 215/41

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 13ης Μαΐου 2020 — Global Brand Holdings κατά EUIPO (XOXO)

(Υπόθεση T-503/19) (1)

(Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Αίτηση καταχωρίσεως λεκτικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης XOXO - Απόλυτος λόγος απαραδέκτου - Έλλειψη διακριτικού χαρακτήρα - Άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο β', και παράγραφος 2, του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001)

(2020/C 215/52)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Global Brand Holdings LLC (Νέα Υόρκη, Νέα Υόρκη, Ηνωμένες Πολιτείες) (εκπρόσωπος: D. De Marion de Glatigny, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωπος: A. Folliard-Monguiral)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του πρώτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 11ης Απριλίου 2019 (υπόθεση R 1413/2018-1), σχετικά με αίτηση καταχωρίσεως λεκτικού σημείου XOXO ως σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)

Απορρίπτει την προσφυγή.

2)

Καταδικάζει την Global Brand Holdings, LLC στα δικαστικά έξοδα.

(1)  EE C 288 της 26.8.2019.

29.6.2020   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 215/42

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 13ης Μαΐου 2020 — EC Brand Comércio, Importação e Exportação de Vestuário em Geral κατά EUIPO (pantys)

(Υπόθεση T-532/19) (1)

(Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Αίτηση καταχωρίσεως εικονιστικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης pantys - Απόλυτος λόγος απαραδέκτου - Περιγραφικός χαρακτήρας - Άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο γ', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 - Έλλειψη διακριτικού χαρακτήρα κτηθέντος διά της χρήσεως - Άρθρο 7, παράγραφος 3, του κανονισμού 2017/1001)

(2020/C 215/53)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: EC Brand Comércio, Importação e Exportação de Vestuário em Geral Ltda (Sorocaba, Βραζιλία) (εκπρόσωποι: B. Bittner και U. Heinrich, δικηγόροι)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωπος: D. Walicka)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του πέμπτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 22ας Μαΐου 2019 (υπόθεση R 314/2019-5), σχετικά με διαδικασία καταχωρίσεως του εικονιστικού σήματος pantys ως σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)

Απορρίπτει την προσφυγή.

2)

Καταδικάζει την EC Brand Comércio, Importação e Exportação de Vestuário em Geral Ltda στα δικαστικά έξοδα.

(1)  EE C 312 της 16.9.2019.

29.6.2020   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 215/43

Προσφυγή της 28ης Απριλίου 2020 — Rochem Group κατά EUIPO — Rochem Marine (R.T.S. ROCHEM Technical Services)

(Υπόθεση T-233/20)

(2020/C 215/54)

Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Rochem Group AG (Zug, Ελβετία) (εκπρόσωπος: K. Guridi Sedlak, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Rochem Marine Srl (Γένοβα, Ιταλία)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του EUIPO

Δικαιούχος του επίδικου σήματος: Η προσφεύγουσα ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου

Επίδικο σήμα: Εικονιστικό σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης R.T.S. ROCHEM Technical Services — Υπ’ αριθ. 12 326 609 σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Διαδικασία ενώπιον του EUIPO: Διαδικασία για την κήρυξη ακυρότητας

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του πρώτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 20ής Φεβρουαρίου 2020 στην υπόθεση R 1544/2019-1

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση·

—

να διατάξει το EUIPO να εκδώσει νέα απόφαση περί απορρίψεως της αιτήσεως για την κήρυξη ακυρότητας που είχε υποβληθεί κατά του υπ’ αριθ. 12 326 609 σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, επίσης όσον αφορά τις κλάσεις 11 και 40·

—

να καταδικάσει το EUIPO στα δικαστικά έξοδά του καθώς και στα έξοδα στα οποία υποβλήθηκε η προσφεύγουσα.

Προβαλλόμενοι λόγοι

—

Παράβαση του άρθρου 18 του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου·

—

Παράβαση του άρθρου 64, παράγραφοι 2 και 3, του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου.

29.6.2020   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 215/43

Προσφυγή-αγωγή της 29ης Απριλίου 2020 — HB κατά ΕΤΕπ

(Υπόθεση T-234/20)

(2020/C 215/55)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα-ενάγουσα: HB (εκπρόσωπος: C. Bernard-Glanz, δικηγόρος)

Καθής-εναγομένη: Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα-ενάγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να ακυρώσει (i) την έκθεση αξιολογήσεως σταδιοδρομίας για το 2017 και (ii) την απόφαση της επιτροπής προσφυγών, με την οποία απορρίφθηκε η διοικητική ένσταση της προσφεύγουσας-ενάγουσας κατά της εκθέσεως αξιολογήσεως σταδιοδρομίας της για το 2017·

—

να υποχρεώσει την καθής-εναγομένη να καταβάλει ποσό ύψους 50 000 ευρώ, ως αντιστάθμιση για την απώλεια ευκαιρίας, πλέον νομίμων τόκων από την ημερομηνία εκδόσεως της αποφάσεως και μέχρι ολοσχερούς εξοφλήσεως·

—

να καταδικάσει την καθής-εναγομένη στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη του αιτήματος περί ακυρώσεως της εκθέσεως αξιολογήσεως σταδιοδρομίας, η προσφεύγουσα-ενάγουσα προβάλλει δύο λόγους.

1.

Με τον πρώτο λόγο προβάλλεται παραβίαση της αρχής της χρηστής διοικήσεως και προσβολή του δικαιώματος στην εμπιστευτικότητα, καθόσον ο Χ, διατυπώνοντας σχόλιο, εντός της εκθέσεως αξιολογήσεως σταδιοδρομίας, σχετικά με τη φερόμενη ως μη προσήκουσα συμπεριφορά της προσφεύγουσας-ενάγουσας έναντι ενός ανώτερου διοικητικού στελέχους τον Ιούνιο 2017, παραβίασε την αρχή της χρηστής διοικήσεως και προσέβαλε το δικαίωμα της προσφεύγουσας-ενάγουσας στην εμπιστευτικότητα.

2.

Με τον δεύτερο λόγο προβάλλεται πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως και κατάχρηση εξουσίας, καθόσον η προσφεύγουσα-ενάγουσα διατείνεται ότι υπέστη παρενόχληση από τον Χ κατά την περίοδο αξιολογήσεως, ότι, (i) ως εκ τούτου, ο Χ δεν διέθετε την αντικειμενικότητα προκειμένου να αξιολογήσει τις επιδόσεις της και, επομένως, τα σχόλιά του και οι βαθμοί του πάσχουν πρόδηλη πλάνη και ότι (ii) η έκθεση αξιολογήσεως σταδιοδρομίας συντάχθηκε με την πρόθεση να θιγεί η προσφεύγουσα-ενάγουσα και, επομένως, πάσχει κατάχρηση εξουσίας.

Προς στήριξη του αιτήματός της περί ακυρώσεως της αποφάσεως της επιτροπής προσφυγών, η προσφεύγουσα-ενάγουσα προβάλλει δύο περαιτέρω λόγους.

1.

Με τον πρώτο λόγο προβάλλεται η τέλεση διαδικαστικών παρατυπιών, καθόσον διαπράχθηκαν διαδικαστικές παρατυπίες από την επιτροπή προσφυγών (παράτυπη ειδοποίηση για τη συνεδρίαση, παράτυπη λήψη της αποφάσεως ερήμην της ενδιαφερομένης), ελλείψει των οποίων παρατυπιών η έκβαση της διαδικασίας θα μπορούσε να είναι διαφορετική.

2.

Με τον δεύτερο λόγο προβάλλεται προσβολή του δικαιώματος ακροάσεως, καθόσον, συνεπεία των διαδικαστικών παρατυπιών που διαπράχθηκαν, η προσφεύγουσα-ενάγουσα δεν ήταν παρούσα στη συνεδρίαση της επιτροπής προσφυγών και, ως εκ τούτου, δεν κατέστη δυνατό να ακουστεί.

Προς στήριξη του αιτήματός της περί αποζημιώσεως, η προσφεύγουσα-ενάγουσα υποστηρίζει ότι η καθής-εναγομένη, απορρίπτοντας μη σύννομα το αίτημά της για συμβιβασμό, στέρησε από την προσφεύγουσα-ενάγουσα την ευκαιρία να υπάρξει φιλικός διακανονισμός του ζητήματος και να αποφευχθεί η κίνηση δικαστικής διαδικασίας ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου.

29.6.2020   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 215/44

Προσφυγή της 27ης Απριλίου 2020 — Αρναουτάκης κατά Κοινοβουλίου

(Υπόθεση T-240/20)

(2020/C 215/56)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγων: Σταύρος Αρναουτάκης (Ηράκλειο, Ελλάδα) (εκπρόσωποι: A. Schmitt και A. Grosjean, δικηγόροι)

Καθού: Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο

Αιτήματα

Ο προσφεύγων ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να δεχθεί την παρούσα προσφυγή ως παραδεκτή·

—

εφόσον είναι αναγκαίο, ως μέτρο οργανώσεως της διαδικασίας ή ως μέτρο για τη διεξαγωγή αποδείξεων στο πλαίσιο της παρούσας υποθέσεως, να υποχρεώσει το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο να προσκομίσει τις γνωμοδοτήσεις που εξέδωσε η νομική υπηρεσία του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, την 16η Ιουλίου 2018 καθώς και την 3η Δεκεμβρίου 2018, με την επιφύλαξη ακριβέστερου χρονικού προσδιορισμού, αλλά εν πάση περιπτώσει πριν από την έγκριση της αποφάσεως του Προεδρείου του Κοινοβουλίου, της 10ης Δεκεμβρίου 2018, που τροποποιεί τα Μέτρα Εφαρμογής του Καθεστώτος των Βουλευτών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου (2018/C 466/02, Επίσημη Εφημερίδα της 28ης Δεκεμβρίου 2018, C 466/8)·

—

να ακυρώσει βάσει του άρθρου 263 ΣΛΕΕ την προσβαλλόμενη ατομική απόφαση, η οποία κοινοποιήθηκε στον προσφεύγοντα από τη μονάδα «Μισθοδοσία και κοινωνικοασφαλιστικά δικαιώματα των βουλευτών» της γενικής διευθύνσεως οικονομικών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου όσον αφορά τα δικαιώματα του προσφεύγοντος σε (προαιρετική) επικουρική σύνταξη, καθόσον η απόφαση αυτή θέτει σε ισχύ, από 1ης Ιανουαρίου 2019, την αύξηση του ορίου ηλικίας, από τα 63 στα 65 έτη, για τη λήψη της (προαιρετικής) επικουρικής συντάξεως που οφείλεται στον προσφεύγοντα, κατά τα προβλεπόμενα στην προαναφερθείσα απόφαση του Προεδρείου της 10ης Δεκεμβρίου 2018·

—

να ακυρώσει την προαναφερθείσα απόφαση του Προεδρείου του Κοινοβουλίου της 10ης Δεκεμβρίου 2018, άλλως να την κηρύξει ανεφάρμοστη, δυνάμει του άρθρου 277 ΣΛΕΕ, καθόσον τροποποιεί το άρθρο 76 των μέτρων εφαρμογής του καθεστώτος των βουλευτών, και ειδικότερα καθόσον αυξάνει το όριο ηλικίας για τη λήψη (προαιρετικής) επικουρικής συντάξεως που καθίσταται απαιτητή από 1ης Ιανουαρίου 2019·

—

να καταδικάσει το Κοινοβούλιο στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής ο προσφεύγων προβάλλει πέντε λόγους.

1.

Με τον πρώτο λόγο προβάλλεται καθ’ ύλην αναρμοδιότητα του Προεδρείου

—

αφενός, η απόφαση του Προεδρείου της 10ης Δεκεμβρίου 2018 (στο εξής: απόφαση του Προεδρείου) ελήφθη κατά παράβαση του καθεστώτος των βουλευτών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου το οποίο θεσπίστηκε με την απόφαση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου της 28ης Σεπτεμβρίου 2005, 2005/684/ΕΚ, Ευρατόμ, (ΕΕ 2005, L 262, σ. 1) (στο εξής: καθεστώς των βουλευτών). Η απόφαση του Προεδρείου είναι, μεταξύ άλλων, αντίθετη προς τις διατάξεις του άρθρου 27 του καθεστώτος των βουλευτών το οποίο επιβάλλει τη διατήρηση των «κτηθέντων δικαιωμάτων» και των «προσδοκιών δικαιώματος»·

—

αφετέρου, η απόφαση του Προεδρείου θεσπίζει φόρο καθόσον προβλέπει ειδική εισφορά ύψους 5 % του ονομαστικού ποσού της συντάξεως ενώ η θέσπιση φόρου δεν εμπίπτει στην αρμοδιότητα του Προεδρείου σύμφωνα με το άρθρο 223, παράγραφος 2, ΣΛΕΕ.

2.

Με τον δεύτερο λόγο προβάλλεται παράβαση ουσιώδους τύπου

—

αφενός, προσάπτεται στο Προεδρείου ότι εξέδωσε την απόφαση χωρίς να τηρήσει τους επιβαλλόμενους με το άρθρο 223 ΣΛΕΕ κανόνες·

—

αφετέρου, η απόφαση του Προεδρείου είναι ανεπαρκώς αιτιολογημένη και παραγνωρίζει ως εκ τούτου την υποχρέωση αιτιολογήσεως η οποία προβλέπεται στο άρθρο 296, δεύτερο εδάφιο, ΣΛΕΕ και στο άρθρο 41, παράγραφος 2, στοιχείο γ', του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

3.

Με τον τρίτο λόγο προβάλλεται προσβολή των κεκτημένων δικαιωμάτων και των προσδοκιών δικαιώματος καθώς και παραβίαση της αρχής της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης

—

αφενός, η απόφαση του Προεδρείου προσβάλλει τα κεκτημένα δικαιώματα και τις προσδοκίες δικαιώματος που απορρέουν τόσο από τις γενικές αρχές του δικαίου όσο και από το καθεστώς των βουλευτών, το οποίο προβλέπει ρητώς ότι πρέπει να διατηρούνται «πλήρως» (άρθρο 27)·

—

αφετέρου, η απόφαση του Προεδρείου παραβιάζει την αρχή της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης.

4.

Με τον τέταρτο λόγο προβάλλεται παραβίαση της αρχής της αναλογικότητας και των αρχών της ίσης μεταχειρίσεως και της απαγορεύσεως των διακρίσεων

—

αφενός, οι παραβιάσεις των δικαιωμάτων του προσφεύγοντος είναι δυσανάλογες σε σχέση με τους σκοπούς τους οποίους επιδιώκει η απόφαση του Προεδρείου·

—

αφετέρου, η απόφαση του Προεδρείου πρέπει να κηρυχθεί ανεφάρμοστη λόγω παραβιάσεως των αρχών της ίσης μεταχειρίσεως και της απαγορεύσεως των διακρίσεων.

5.

Με τον πέμπτο λόγο προβάλλεται παραβίαση της αρχής της ασφάλειας δικαίου και μη πρόβλεψη μεταβατικών μέτρων

—

αφενός, η απόφαση του Προεδρείου παραβιάζει την αρχή της ασφάλειας δικαίου καθόσον επάγεται παρανόμως αναδρομικά αποτελέσματα·

—

αφετέρου, η απόφαση του Προεδρείου παραγνωρίζει την αρχή της ασφάλειας δικαίου καθόσον παρέλειψε να προβλέψει μεταβατικά μέτρα.

29.6.2020   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 215/46

Προσφυγή της 27ης Απριλίου 2020 — Susta κατά Κοινοβουλίου

(Υπόθεση T-241/20)

(2020/C 215/57)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγων: Gianluca Susta (Biella, Ιταλία) (εκπρόσωποι: A. Schmitt και A. Grosjean, δικηγόροι)

Καθού: Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο

Αιτήματα

Ο προσφεύγων ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να κρίνει παραδεκτή την παρούσα προσφυγή·

—

εφόσον είναι αναγκαίο, ως μέτρο οργανώσεως της διαδικασίας ή ως αποδεικτικό μέσο στο πλαίσιο της παρούσας υποθέσεως, να υποχρεώσει το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο να προσκομίσει τις γνωμοδοτήσεις που εξέδωσε η νομική υπηρεσία του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στις 16 Ιουλίου 2018 και στις 3 Δεκεμβρίου 2018, με επιφύλαξη ως προς την ακριβή ημερομηνία, πλην όμως, εν πάση περιπτώσει πριν από την έκδοση της αποφάσεως που έλαβε το Προεδρείο του Κοινοβουλίου, στις 10 Δεκεμβρίου 2018, περί τροποποιήσεως των μέτρων εφαρμογής του καθεστώτος των βουλευτών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου (2018/C 466/02, Επίσημη Εφημερίδα 28 Δεκεμβρίου 2018, C 466/8)·

—

να ακυρώσει, βάσει του άρθρου 263 ΣΛΕΕ, την προσβαλλόμενη ατομική απόφαση, η οποία κοινοποιήθηκε στον προσφεύγοντα από τη μονάδα «Μισθοδοσία και κοινωνικοασφαλιστικά δικαιώματα των βουλευτών» της Γενικής Διευθύνσεως Οικονομικών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, όσον αφορά τα δικαιώματα του προσφεύγοντος στην επικουρική (προαιρετική) σύνταξή του, καθόσον με την απόφαση αυτή αυξήθηκε, από 1ης Ιανουαρίου 2019, το όριο ηλικίας για τη θεμελίωση δικαιώματος λήψεως της οφειλόμενης στον προσφεύγοντα επικουρικής (προαιρετικής) συντάξεως από τα 63 στα 65 έτη, όπως προβλέφθηκε με την προμνημονευθείσα απόφαση του Προεδρείου της 10ης Δεκεμβρίου 2018·

—

να κρίνει άκυρη, άλλως μη εφαρμοστέα, βάσει του άρθρου 277 ΣΛΕΕ, την προμνημονευθείσα απόφαση που έλαβε το Προεδρείο του Κοινοβουλίου στις 10 Δεκεμβρίου 2018, στο μέτρο που τροποποιεί το άρθρο 76 των μέτρων εφαρμογής του καθεστώτος των βουλευτών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, και ειδικότερα αυξάνει, από 1ης Ιανουαρίου 2019, το όριο ηλικίας για τη θεμελίωση δικαιώματος λήψεως επικουρικής (προαιρετικής) συντάξεως·

—

να καταδικάσει το Κοινοβούλιο στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής του, ο προσφεύγων προβάλλει πέντε λόγους ακυρώσεως.

1.

Με τον πρώτο λόγο προβάλλεται έλλειψη καθ’ ύλην αρμοδιότητας του Προεδρείου.

—

αφενός, η απόφαση του Προεδρείου της 10ης Δεκεμβρίου 2018 (στο εξής: απόφαση του Προεδρείου) ελήφθη κατά παράβαση του καθεστώτος των βουλευτών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου το οποίο θεσπίσθηκε με απόφαση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου της 28ης Σεπτεμβρίου 2005, 2005/684/ΕΚ, Ευρατόμ (ΕΕ 2005, L 262, σ. 1) (στο εξής: καθεστώς). Η απόφαση του Προεδρείου αντιβαίνει ιδίως στο άρθρο 27 του καθεστώτος, το οποίο επιβάλλει τη διατήρηση των «κτηθέντων δικαιωμάτων» και «προσδοκιών δικαιώματος».

—

αφετέρου, η απόφαση του Προεδρείου επιβάλλει φόρο θεσπίζοντας ειδική εισφορά ανερχόμενη στο 5 % του ονομαστικού ποσού της συντάξεως, μολονότι η επιβολή φόρου δεν εμπίπτει στην αρμοδιότητα του Προεδρείου κατά το άρθρο 223, παράγραφος 2, ΣΛΕΕ.

2.

Με τον δεύτερο λόγο προβάλλεται παράβαση ουσιώδους τύπου.

—

αφενός, προσάπτεται στο Προεδρείο ότι εξέδωσε την απόφασή του χωρίς να τηρήσει τους κανόνες που επιβάλλονται βάσει του άρθρου 223 ΣΛΕΕ.

—

αφετέρου, η απόφαση του Προεδρείου δεν είναι επαρκώς αιτιολογημένη και παραβαίνει, επομένως, την υποχρέωση αιτιολογήσεως που προβλέπεται στο άρθρο 296, δεύτερο εδάφιο, ΣΛΕΕ και στο άρθρο 41, παράγραφος 2, στοιχείο γ', του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

3.

Με τον τρίτο λόγο προβάλλεται προσβολή των κεκτημένων δικαιωμάτων και των προσδοκιών δικαιώματος, καθώς και παραβίαση της αρχής της προστασίας της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης.

—

αφενός, η απόφαση του Προεδρείου προσβάλλει τα κεκτημένα δικαιώματα και τις προσδοκίες δικαιώματος που απορρέουν τόσο από τις γενικές αρχές του δικαίου όσο και από το καθεστώς, το οποίο προβλέπει ρητώς ότι τα εν λόγω δικαιώματα και προσδοκίες δικαιώματος διατηρούνται «πλήρως» (άρθρο 27).

—

αφετέρου, η απόφαση του Προεδρείου παραβιάζει την αρχή της προστασίας της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης.

4.

Με τον τέταρτο λόγο προβάλλεται παραβίαση της αρχής της αναλογικότητας και των αρχών της ίσης μεταχειρίσεως και της απαγορεύσεως των διακρίσεων.

—

αφενός, οι προσβολές των δικαιωμάτων του προσφεύγοντος είναι δυσανάλογες σε σχέση με τους σκοπούς που επιδιώκονται με την απόφαση του Προεδρείου.

—

αφετέρου, η απόφαση του Προεδρείου πρέπει να κριθεί μη εφαρμοστέα λόγω παραβιάσεως των αρχών της ίσης μεταχειρίσεως και της απαγορεύσεως των διακρίσεων.

5.

Με τον πέμπτο λόγο προβάλλεται παραβίαση της αρχής της ασφάλειας δικαίου και έλλειψη μεταβατικών μέτρων.

—

αφενός, η απόφαση του Προεδρείου παραβιάζει την αρχή της ασφάλειας δικαίου διότι έχει παρατύπως αναδρομικά αποτελέσματα.

—

αφετέρου, η απόφαση του Προεδρείου παραβιάζει την αρχή της ασφάλειας δικαίου διότι δεν προβλέπει μεταβατικά μέτρα.

29.6.2020   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 215/48

Προσφυγή της 27ης Απριλίου 2020 — Frutos Gama κατά Κοινοβουλίου

(Υπόθεση T-242/20)

(2020/C 215/58)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Manuela Frutos Gama (Valverde de Mérida, Ισπανία) (εκπρόσωποι: A. Schmitt και A. Grosjean, δικηγόροι)

Καθού: Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να κρίνει παραδεκτή την παρούσα προσφυγή·

—

εφόσον είναι αναγκαίο, ως μέτρο οργανώσεως της διαδικασίας ή ως αποδεικτικό μέσο στο πλαίσιο της παρούσας υποθέσεως, να υποχρεώσει το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο να προσκομίσει τις γνωμοδοτήσεις που εξέδωσε η νομική υπηρεσία του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στις 16 Ιουλίου 2018 και στις 3 Δεκεμβρίου 2018, με επιφύλαξη ως προς την ακριβή ημερομηνία, πλην όμως, εν πάση περιπτώσει πριν από την έκδοση της αποφάσεως που έλαβε το Προεδρείο του Κοινοβουλίου, στις 10 Δεκεμβρίου 2018, περί τροποποιήσεως των μέτρων εφαρμογής του καθεστώτος των βουλευτών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου (2018/C 466/02, Επίσημη Εφημερίδα 28 Δεκεμβρίου 2018, C 466/8)·

—

να ακυρώσει, βάσει του άρθρου 263 ΣΛΕΕ, την προσβαλλόμενη ατομική απόφαση, η οποία κοινοποιήθηκε στην προσφεύγουσα από τη μονάδα «Μισθοδοσία και κοινωνικοασφαλιστικά δικαιώματα των βουλευτών» της Γενικής Διευθύνσεως Οικονομικών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, όσον αφορά τα δικαιώματα της προσφεύγουσας στην επικουρική (προαιρετική) σύνταξή της, καθόσον με την απόφαση αυτή αυξήθηκε, από 1ης Ιανουαρίου 2019, το όριο ηλικίας για τη θεμελίωση δικαιώματος λήψεως της οφειλόμενης στην προσφεύγουσα επικουρικής (προαιρετικής) συντάξεως από τα 63 στα 65 έτη, όπως προβλέφθηκε με την προμνημονευθείσα απόφαση του Προεδρείου της 10ης Δεκεμβρίου 2018·

—

να κρίνει άκυρη, άλλως μη εφαρμοστέα, βάσει του άρθρου 277 ΣΛΕΕ, την προμνημονευθείσα απόφαση που έλαβε το Προεδρείο του Κοινοβουλίου στις 10 Δεκεμβρίου 2018, στο μέτρο που τροποποιεί το άρθρο 76 των μέτρων εφαρμογής του καθεστώτος των βουλευτών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, και ειδικότερα αυξάνει, από 1ης Ιανουαρίου 2019, το όριο ηλικίας για τη θεμελίωση δικαιώματος λήψεως επικουρικής (προαιρετικής) συντάξεως·

—

να καταδικάσει το Κοινοβούλιο στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής της, η προσφεύγουσα προβάλλει πέντε λόγους ακυρώσεως.

1.

Με τον πρώτο λόγο προβάλλεται έλλειψη καθ’ ύλην αρμοδιότητας του Προεδρείου.

—

αφενός, η απόφαση του Προεδρείου της 10ης Δεκεμβρίου 2018 (στο εξής: απόφαση του Προεδρείου) ελήφθη κατά παράβαση του καθεστώτος των βουλευτών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου το οποίο θεσπίσθηκε με απόφαση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου της 28ης Σεπτεμβρίου 2005, 2005/684/ΕΚ, Ευρατόμ (ΕΕ 2005, L 262, σ. 1) (στο εξής: καθεστώς). Η απόφαση του Προεδρείου αντιβαίνει ιδίως στο άρθρο 27 του καθεστώτος, το οποίο επιβάλλει τη διατήρηση των «κτηθέντων δικαιωμάτων» και «προσδοκιών δικαιώματος».

—

αφετέρου, η απόφαση του Προεδρείου επιβάλλει φόρο θεσπίζοντας ειδική εισφορά ανερχόμενη στο 5 % του ονομαστικού ποσού της συντάξεως, μολονότι η επιβολή φόρου δεν εμπίπτει στην αρμοδιότητα του Προεδρείου κατά το άρθρο 223, παράγραφος 2, ΣΛΕΕ.

2.

Με τον δεύτερο λόγο προβάλλεται παράβαση ουσιώδους τύπου.

—

αφενός, προσάπτεται στο Προεδρείο ότι εξέδωσε την απόφασή του χωρίς να τηρήσει τους κανόνες που επιβάλλονται βάσει του άρθρου 223 ΣΛΕΕ.

—

αφετέρου, η απόφαση του Προεδρείου δεν είναι επαρκώς αιτιολογημένη και παραβαίνει, επομένως, την υποχρέωση αιτιολογήσεως που προβλέπεται στο άρθρο 296, δεύτερο εδάφιο, ΣΛΕΕ και στο άρθρο 41, παράγραφος 2, στοιχείο γ', του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

3.

Με τον τρίτο λόγο προβάλλεται προσβολή των κεκτημένων δικαιωμάτων και των προσδοκιών δικαιώματος, καθώς και παραβίαση της αρχής της προστασίας της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης.

—

αφενός, η απόφαση του Προεδρείου προσβάλλει τα κεκτημένα δικαιώματα και τις προσδοκίες δικαιώματος που απορρέουν τόσο από τις γενικές αρχές του δικαίου όσο και από το καθεστώς, το οποίο προβλέπει ρητώς ότι τα εν λόγω δικαιώματα και προσδοκίες δικαιώματος διατηρούνται «πλήρως» (άρθρο 27).

—

αφετέρου, η απόφαση του Προεδρείου παραβιάζει την αρχή της προστασίας της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης.

4.

Με τον τέταρτο λόγο προβάλλεται παραβίαση της αρχής της αναλογικότητας και των αρχών της ίσης μεταχειρίσεως και της απαγορεύσεως των διακρίσεων.

—

αφενός, οι προσβολές των δικαιωμάτων της προσφεύγουσας είναι δυσανάλογες σε σχέση με τους σκοπούς που επιδιώκονται με την απόφαση του Προεδρείου.

—

αφετέρου, η απόφαση του Προεδρείου πρέπει να κριθεί μη εφαρμοστέα λόγω παραβιάσεως των αρχών της ίσης μεταχειρίσεως και της απαγορεύσεως των διακρίσεων.

5.

Με τον πέμπτο λόγο προβάλλεται παραβίαση της αρχής της ασφάλειας δικαίου και έλλειψη μεταβατικών μέτρων.

—

αφενός, η απόφαση του Προεδρείου παραβιάζει την αρχή της ασφάλειας δικαίου διότι έχει παρατύπως αναδρομικά αποτελέσματα.

—

αφετέρου, η απόφαση του Προεδρείου παραβιάζει την αρχή της ασφάλειας δικαίου διότι δεν προβλέπει μεταβατικά μέτρα.

29.6.2020   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 215/49

Προσφυγή της 29ης Απριλίου 2020 — Galeote κατά Κοινοβουλίου

(Υπόθεση T-243/20)

(2020/C 215/59)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγων: Gerardo Galeote (Μαδρίτη, Ισπανία) (εκπρόσωποι: A. Schmitt και A. Grosjean, δικηγόροι)

Καθού: Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο

Αιτήματα

Ο προσφεύγων ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να κρίνει παραδεκτή την παρούσα προσφυγή·

—

εφόσον παρίσταται ανάγκη, ως μέτρο οργανώσεως της διαδικασίας ή ως αποδεικτικό μέσο στο πλαίσιο της υπό κρίση υποθέσεως, να υποχρεώσει το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο να προσκομίσει τις γνωμοδοτήσεις που εξέδωσε η νομική υπηρεσία του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στις 16 Ιουλίου 2018 και στις 3 Δεκεμβρίου 2018, με επιφύλαξη ως προς την ακριβή ημερομηνία, πλην όμως, εν πάση περιπτώσει, πριν από την έκδοση της αποφάσεως που έλαβε το Προεδρείο του Κοινοβουλίου στις 10 Δεκεμβρίου 2018, περί τροποποιήσεως των μέτρων εφαρμογής του καθεστώτος των βουλευτών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου (2018/C 466/02, Επίσημη Εφημερίδα 28 Δεκεμβρίου 2018, C 466/8·

—

να ακυρώσει, βάσει του άρθρου 263 ΣΛΕΕ, την προσβαλλόμενη ατομική απόφαση, η οποία κοινοποιήθηκε στον προσφεύγοντα από τη μονάδα «Μισθοδοσία και κοινωνικοασφαλιστικά δικαιώματα των βουλευτών» της Γενικής Διεύθυνσης Οικονομικών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, όσον αφορά τα δικαιώματα του προσφεύγοντα στην επικουρική (προαιρετική) σύνταξή του, καθόσον με την απόφαση αυτή τέθηκε σε εφαρμογή η αύξηση του ορίου ηλικίας σχετικά με το δικαίωμα είσπραξης της οφειλόμενης στον προσφεύγοντα επικουρικής (προαιρετικής) συντάξεως, από τα 63 στα 63 έτη, από 1ης Ιανουαρίου 2019, όπως προβλέφθηκε με τη μνημονευθείσα απόφαση του Προεδρείου της 10ης Δεκεμβρίου 2018·

—

να ακυρώσει, ή άλλως να κρίνει μη εφαρμοστέα, βάσει του άρθρου 277 ΣΛΕΕ, τη μνημονευθείσα απόφαση που έλαβε το Προεδρείο του Κοινοβουλίου στις 10 Δεκεμβρίου 2018, καθόσον τροποποιεί το άρθρο 76 των μέτρων εφαρμογής του καθεστώτος των βουλευτών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, ειδικότερα δε καθόσον συνεπάγεται την αύξηση του ορίου ηλικίας σχετικά με το δικαίωμα είσπραξης της επικουρικής (προαιρετικής) συντάξεως από 1ης Ιανουαρίου 2019·

—

να καταδικάσει το Κοινοβούλιο στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής του, ο προσφεύγων προβάλλει πέντε λόγους.

1.

Με τον πρώτο λόγο προβάλλεται έλλειψη καθ’ ύλην αρμοδιότητας του Προεδρείου.

—

αφενός, η απόφαση του Προεδρείου της 10ης Δεκεμβρίου 2018 (στο εξής: απόφαση του Προεδρείου) ελήφθη κατά παράβαση του καθεστώτος των βουλευτών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου το οποίο θεσπίσθηκε με απόφαση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου της 28ης Σεπτεμβρίου 2005, 2005/684/ΕΚ, Ευρατόμ (ΕΕ 2005, L 262, σ. 1) (στο εξής: καθεστώς). Η απόφαση του Προεδρείου αντιβαίνει ιδίως στο άρθρο 27 του καθεστώτος, το οποίο επιβάλλει τη διατήρηση των «κεκτημένων δικαιωμάτων» και των «προσδοκιών δικαιωμάτων».

—

αφετέρου, η απόφαση του Προεδρείου καθιερώνει φόρο επιβάλλοντας ειδική εισφορά ύψους ίσου με ποσοστό 5 % του ονομαστικού ποσού της συντάξεως, μολονότι η επιβολή φόρου δεν εμπίπτει στην αρμοδιότητα του Προεδρείου κατά το άρθρο 223, παράγραφος 2, ΣΛΕΕ.

2.

Με τον δεύτερο λόγο προβάλλεται παράβαση ουσιώδους τύπου.

—

αφενός, προσάπτεται στο Προεδρείο ότι εξέδωσε την απόφασή του χωρίς να τηρήσει τους κανόνες που επιβάλλονται βάσει του άρθρου 223 ΣΛΕΕ.

—

αφετέρου, η απόφαση του Προεδρείου δεν είναι επαρκώς αιτιολογημένη, αντιθέτως προς την υποχρέωση αιτιολογήσεως κατά το άρθρο 296, δεύτερο εδάφιο, ΣΛΕΕ και το άρθρο 41, παράγραφος 2, στοιχείο γ', του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

3.

Με τον τρίτο λόγο προβάλλεται προσβολή των κεκτημένων δικαιωμάτων και των προσδοκιών δικαιωμάτων, καθώς και παραβίαση της αρχής της προστασίας της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης.

—

αφενός, η απόφαση του Προεδρείου συνιστά προσβολή των κεκτημένων δικαιωμάτων και των προσδοκιών δικαιωμάτων τόσο εκ των γενικών αρχών του δικαίου όσο και εκ του καθεστώτος, το οποίο προβλέπει ρητώς ότι τα εν λόγω δικαιώματα και προσδοκίες δικαιώματος διατηρούνται «πλήρως» (άρθρο 27).

—

αφετέρου, η απόφαση του Προεδρείου παραβιάζει την αρχή της προστασίας της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης.

4.

Με τον τέταρτο λόγο προβάλλεται παραβίαση της αρχής της αναλογικότητας και των αρχών της ίσης μεταχειρίσεως και της απαγορεύσεως των διακρίσεων.

—

αφενός, οι προσβολές των δικαιωμάτων του προσφεύγοντος στερούνται αναλογικότητας σε σχέση με τους σκοπούς που επιδιώκονται με την απόφαση του Προεδρείου.

—

αφετέρου, η απόφαση του Προεδρείου πρέπει να κριθεί μη εφαρμοστέα λόγω παραβιάσεως των αρχών της ίσης μεταχειρίσεως και της απαγορεύσεως των διακρίσεων.

5.

Με τον πέμπτο λόγο προβάλλεται παραβίαση της αρχής της ασφάλειας δικαίου, καθώς και έλλειψη μεταβατικών μέτρων.

—

αφενός, η απόφαση του Προεδρείου παραβιάζει την αρχή της ασφάλειας δικαίου καθόσον συνοδεύεται παρατύπως από αναδρομικά αποτελέσματα.

—

αφετέρου, η απόφαση του Προεδρείου παραβιάζει την αρχή της ασφάλειας δικαίου καθόσον δεν προβλέπει μεταβατικά μέτρα.

29.6.2020   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 215/51

Προσφυγή της 29ης Απριλίου 2020 — Marques κατά Κοινοβουλίου

(Υπόθεση T-244/20)

(2020/C 215/60)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγων: Mário Sérgio Marques (Funchal, Πορτογαλία) (εκπρόσωποι: A. Schmitt και A. Grosjean, δικηγόροι)

Καθού: Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο

Αιτήματα

Ο προσφεύγων ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

να αποφανθεί ως ακολούθως,

—

να κρίνει παραδεκτή την υπό κρίση προσφυγή·

—

εφόσον παρίσταται ανάγκη, ως μέτρο οργανώσεως της διαδικασίας ή ως αποδεικτικό μέσο στο πλαίσιο της υπό κρίση υποθέσεως, να υποχρεώσει το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο να προσκομίσει τις γνωμοδοτήσεις που εξέδωσε η νομική υπηρεσία του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στις 16 Ιουλίου 2018 και στις 3 Δεκεμβρίου 2018, με επιφύλαξη ως προς την ακριβή ημερομηνία, πλην όμως, εν πάση περιπτώσει, πριν από την έκδοση της αποφάσεως που έλαβε το Προεδρείο του Κοινοβουλίου στις 10 Δεκεμβρίου 2018, περί τροποποιήσεως των μέτρων εφαρμογής του καθεστώτος των βουλευτών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου (2018/C 466/02, Επίσημη Εφημερίδα 28 Δεκεμβρίου 2108, C 466/8)·

—

να ακυρώσει, βάσει του άρθρου 263 ΣΛΕΕ, την προσβαλλόμενη ατομική απόφαση, η οποία κοινοποιήθηκε στον προσφεύγοντα από τη μονάδα «Μισθοδοσία και κοινωνικοασφαλιστικά δικαιώματα των βουλευτών» της Γενικής Διευθύνσεως Οικονομικών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, όσον αφορά τα δικαιώματα του προσφεύγοντος στην επικουρική (προαιρετική) σύνταξή του, καθόσον με την απόφαση αυτή τέθηκε σε εφαρμογή, από 1ης Ιανουαρίου 2019, νέο αυξημένο όριο ηλικίας, από το 63ο στο 65ο έτος ηλικίας, για την είσπραξη της οφειλομένης στον προσφεύγοντα επικουρικής (προαιρετικής) συντάξεως, όπως προβλέφθηκε με την προμνημονευθείσα απόφαση του Προεδρείου της 10ης Δεκεμβρίου 2018·

—

να ακυρώσει ή να κρίνει μη εφαρμοστέα, βάσει του άρθρου 277 ΣΛΕΕ, την προμνημονευθείσα απόφαση του Προεδρείου του Κοινοβουλίου, της 10ης Δεκεμβρίου 2018, καθόσον τροποποιεί το άρθρο 76 των μέτρων εφαρμογής του καθεστώτος των βουλευτών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, ειδικότερα δε καθόσον αυξάνει το όριο ηλικίας όσον αφορά το δικαίωμα επικουρικής (προαιρετικής συντάξεως) από 1ης Ιανουαρίου 2019·

—

να καταδικάσει το Κοινοβούλιο στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής του, ο προσφεύγων προβάλλει πέντε λόγους ακυρώσεως.

1.

Με τον πρώτο λόγο προβάλλεται καθ’ ύλην αναρμοδιότητα του Προεδρείου.

—

αφενός, η απόφαση του Προεδρείου της 10ης Δεκεμβρίου 2018 (στο εξής: απόφαση του Προεδρείου) ελήφθη κατά παράβαση του καθεστώτος των βουλευτών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου το οποίο θεσπίσθηκε με απόφαση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου της 28ης Σεπτεμβρίου 2005, 2005/684/ΕΚ, Ευρατόμ (ΕΕ 2005, L 262, σ. 1) (στο εξής: καθεστώς). Η απόφαση του Προεδρείου αντιβαίνει ιδίως στις διατάξεις του άρθρου 27 του καθεστώτος, το οποίο επιβάλλει τη διατήρηση των «κεκτημένων δικαιωμάτων» και των «προσδοκιών δικαιωμάτων».

—

αφετέρου, η απόφαση του Προεδρείου καθιερώνει φόρο επιβάλλοντας ειδική εισφορά ύψους ίσου με ποσοστό 5 % του ονομαστικού ποσού της συντάξεως, μολονότι η επιβολή φόρου δεν εμπίπτει στην αρμοδιότητα του Προεδρείου κατά το άρθρο 223, παράγραφος 2, ΣΛΕΕ.

2.

Με τον δεύτερο λόγο προβάλλεται παράβαση ουσιώδους τύπου.

—

αφενός, προσάπτεται στο Προεδρείο ότι εξέδωσε την απόφασή του χωρίς να τηρήσει τους κανόνες που επιβάλλονται βάσει του άρθρου 223 ΣΛΕΕ.

—

αφετέρου, η απόφαση του Προεδρείου δεν είναι επαρκώς αιτιολογημένη, αντιθέτως προς την υποχρέωση αιτιολογήσεως κατά το άρθρο 296, δεύτερο εδάφιο, ΣΛΕΕ και το άρθρο 41, παράγραφος 2, στοιχείο γ', του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

3.

Με τον τρίτο λόγο προβάλλεται προσβολή των κεκτημένων δικαιωμάτων και των προσδοκιών δικαιωμάτων, καθώς και παραβίαση της αρχής της προστασίας της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης.

—

αφενός, η απόφαση του Προεδρείου συνιστά προσβολή των κεκτημένων δικαιωμάτων και των προσδοκιών δικαιωμάτων τόσο εκ των γενικών αρχών του δικαίου όσο και εκ του καθεστώτος, το οποίο προβλέπει ρητώς ότι τα εν λόγω δικαιώματα και προσδοκίες δικαιώματος διατηρούνται «πλήρως» (άρθρο 27).

—

αφετέρου, η απόφαση του Προεδρείου παραβιάζει την αρχή της προστασίας της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης.

4.

Με τον τέταρτο λόγο προβάλλεται παραβίαση της αρχής της αναλογικότητας και των αρχών της ίσης μεταχειρίσεως και της απαγορεύσεως των διακρίσεων.

—

αφενός, οι προσβολές των δικαιωμάτων του προσφεύγοντος στερούνται αναλογικότητας σε σχέση με τους σκοπούς που επιδιώκονται με την απόφαση του Προεδρείου.

—

αφετέρου, η απόφαση του Προεδρείου πρέπει να κριθεί μη εφαρμοστέα λόγω παραβιάσεως των αρχών της ίσης μεταχειρίσεως και της απαγορεύσεως των διακρίσεων.

5.

Με τον πέμπτο λόγο προβάλλεται παραβίαση της αρχής της ασφάλειας δικαίου, καθώς και έλλειψη μεταβατικών μέτρων.

—

αφενός, η απόφαση του Προεδρείου παραβιάζει την αρχή της ασφάλειας δικαίου καθόσον συνοδεύεται παρατύπως από αναδρομικά αποτελέσματα.

—

αφετέρου, η απόφαση του Προεδρείου παραβιάζει την αρχή της ασφάλειας δικαίου καθόσον δεν προβλέπει μεταβατικά μέτρα.

29.6.2020   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 215/53

Προσφυγή της 29ης Απριλίου 2020 — Watson κατά Κοινοβουλίου

(Υπόθεση T-245/20)

(2020/C 215/61)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγων: Graham R. Watson (Εδιμβούργο, Ηνωμένο Βασίλειο) (εκπρόσωποι: A. Schmitt και A. Grosjean, δικηγόροι)

Καθού: Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο

Αιτήματα

Ο προσφεύγων ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να κρίνει παραδεκτή την παρούσα προσφυγή·

—

εφόσον είναι αναγκαίο, ως μέτρο οργανώσεως της διαδικασίας ή ως αποδεικτικό μέσο στο πλαίσιο της παρούσας υποθέσεως, να υποχρεώσει το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο να προσκομίσει τις γνωμοδοτήσεις που εξέδωσε η νομική υπηρεσία του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στις 16 Ιουλίου 2018 και στις 3 Δεκεμβρίου 2018, με επιφύλαξη ως προς την ακριβή ημερομηνία, πλην όμως, εν πάση περιπτώσει πριν από την έκδοση της αποφάσεως που έλαβε το Προεδρείο του Κοινοβουλίου, στις 10 Δεκεμβρίου 2018, περί τροποποιήσεως των μέτρων εφαρμογής του καθεστώτος των βουλευτών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου (2018/C 466/02, Επίσημη Εφημερίδα 28 Δεκεμβρίου 2018, C 466/8)·

—

να ακυρώσει, βάσει του άρθρου 263 ΣΛΕΕ, την προσβαλλόμενη ατομική απόφαση, η οποία κοινοποιήθηκε στον προσφεύγοντα από τη μονάδα «Μισθοδοσία και κοινωνικοασφαλιστικά δικαιώματα των βουλευτών» της Γενικής Διευθύνσεως Οικονομικών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, όσον αφορά τα δικαιώματα του προσφεύγοντος στην επικουρική (προαιρετική) σύνταξή του, καθόσον με την απόφαση αυτή αυξήθηκε, από 1ης Ιανουαρίου 2019, το όριο ηλικίας για τη θεμελίωση δικαιώματος λήψεως της οφειλόμενης στον προσφεύγοντα επικουρικής (προαιρετικής) συντάξεως από τα 63 στα 65 έτη, όπως προβλέφθηκε με την προμνημονευθείσα απόφαση του Προεδρείου της 10ης Δεκεμβρίου 2018·

—

να κρίνει άκυρη, άλλως μη εφαρμοστέα, βάσει του άρθρου 277 ΣΛΕΕ, την προμνημονευθείσα απόφαση που έλαβε το Προεδρείο του Κοινοβουλίου στις 10 Δεκεμβρίου 2018, στο μέτρο που τροποποιεί το άρθρο 76 των μέτρων εφαρμογής του καθεστώτος των βουλευτών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, και ειδικότερα αυξάνει, από 1ης Ιανουαρίου 2019, το όριο ηλικίας για τη θεμελίωση δικαιώματος λήψεως επικουρικής (προαιρετικής) συντάξεως·

—

να καταδικάσει το Κοινοβούλιο στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής του, ο προσφεύγων προβάλλει πέντε λόγους ακυρώσεως.

1.

Με τον πρώτο λόγο προβάλλεται έλλειψη καθ’ ύλην αρμοδιότητας του Προεδρείου.

—

αφενός, η απόφαση του Προεδρείου της 10ης Δεκεμβρίου 2018 (στο εξής: απόφαση του Προεδρείου) ελήφθη κατά παράβαση του καθεστώτος των βουλευτών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου το οποίο θεσπίσθηκε με απόφαση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου της 28ης Σεπτεμβρίου 2005, 2005/684/ΕΚ, Ευρατόμ (ΕΕ 2005, L 262, σ. 1) (στο εξής: καθεστώς). Η απόφαση του Προεδρείου αντιβαίνει ιδίως στο άρθρο 27 του καθεστώτος, το οποίο επιβάλλει τη διατήρηση των «κτηθέντων δικαιωμάτων» και «προσδοκιών δικαιώματος».

—

αφετέρου, η απόφαση του Προεδρείου επιβάλλει φόρο θεσπίζοντας ειδική εισφορά ανερχόμενη στο 5 % του ονομαστικού ποσού της συντάξεως, μολονότι η επιβολή φόρου δεν εμπίπτει στην αρμοδιότητα του Προεδρείου κατά το άρθρο 223, παράγραφος 2, ΣΛΕΕ.

2.

Με τον δεύτερο λόγο προβάλλεται παράβαση ουσιώδους τύπου.

—

αφενός, προσάπτεται στο Προεδρείο ότι εξέδωσε την απόφασή του χωρίς να τηρήσει τους κανόνες που επιβάλλονται βάσει του άρθρου 223 ΣΛΕΕ.

—

αφετέρου, η απόφαση του Προεδρείου δεν είναι επαρκώς αιτιολογημένη και παραβαίνει, επομένως, την υποχρέωση αιτιολογήσεως που προβλέπεται στο άρθρο 296, δεύτερο εδάφιο, ΣΛΕΕ και στο άρθρο 41, παράγραφος 2, στοιχείο γ', του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

3.

Με τον τρίτο λόγο προβάλλεται προσβολή των κεκτημένων δικαιωμάτων και των προσδοκιών δικαιώματος, καθώς και παραβίαση της αρχής της προστασίας της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης.

—

αφενός, η απόφαση του Προεδρείου προσβάλλει τα κεκτημένα δικαιώματα και τις προσδοκίες δικαιώματος που απορρέουν τόσο από τις γενικές αρχές του δικαίου όσο και από το καθεστώς, το οποίο προβλέπει ρητώς ότι τα εν λόγω δικαιώματα και προσδοκίες δικαιώματος διατηρούνται «πλήρως» (άρθρο 27).

—

αφετέρου, η απόφαση του Προεδρείου παραβιάζει την αρχή της προστασίας της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης.

4.

Με τον τέταρτο λόγο προβάλλεται παραβίαση της αρχής της αναλογικότητας και των αρχών της ίσης μεταχειρίσεως και της απαγορεύσεως των διακρίσεων.

—

αφενός, οι προσβολές των δικαιωμάτων του προσφεύγοντος είναι δυσανάλογες σε σχέση με τους σκοπούς που επιδιώκονται με την απόφαση του Προεδρείου.

—

αφετέρου, η απόφαση του Προεδρείου πρέπει να κριθεί μη εφαρμοστέα λόγω παραβιάσεως των αρχών της ίσης μεταχειρίσεως και της απαγορεύσεως των διακρίσεων.

5.

Με τον πέμπτο λόγο προβάλλεται παραβίαση της αρχής της ασφάλειας δικαίου και έλλειψη μεταβατικών μέτρων.

—

αφενός, η απόφαση του Προεδρείου παραβιάζει την αρχή της ασφάλειας δικαίου διότι έχει παρατύπως αναδρομικά αποτελέσματα.

—

αφετέρου, η απόφαση του Προεδρείου παραβιάζει την αρχή της ασφάλειας δικαίου διότι δεν προβλέπει μεταβατικά μέτρα.

29.6.2020   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 215/54

Προσφυγή της 27ης Απριλίου 2020 — Aerospinning Master Franchising κατά EUIPO — Mad Dogg Athletics (SPINNING)

(Υπόθεση T-246/20)

(2020/C 215/62)

Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: τσεχική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Aerospinning Master Franchising s. r. o. (Πράγα, Δημοκρατία της Τσεχίας) (εκπρόσωποι: K. Labalestra, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Mad Dogg Athletics, Inc. (Venice, Καλιφόρνια, Ηνωμένες Πολιτείες)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του EUIPO

Δικαιούχος του επίδικου σήματος: Η αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών

Επίδικο σήμα: Λεκτικό σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης «SPINNING» — Υπ’ αριθ. 175 117 σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Διαδικασία ενώπιον του EUIPO: Διαδικασία για την κήρυξη ακυρότητας

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του τέταρτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 26/02/2020 στην υπόθεση R 369/2019-4

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση·

—

να καταδικάσει το EUIPO στα δικαστικά έξοδα.

Προβαλλόμενοι λόγοι

—

Παράβαση του άρθρου 58, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου·

—

παράβαση του άρθρου 41, παράγραφος 2, πρώτη περίπτωση, του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης·

—

παράβαση του άρθρου 41, παράγραφος 2, τρίτη περίπτωση, του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

29.6.2020   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 215/55

Προσφυγή της 28ης Απριλίου 2020 — Sabra κατά Συμβουλίου

(Υπόθεση T-249/20)

(2020/C 215/63)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγων: Abdelkader Sabra (Βηρυτός, Λίβανος) (εκπρόσωποι: M. Lester, QC, και A. Bradshaw, Solicitor)

Καθού: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Αιτήματα

Ο προσφεύγων ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να ακυρώσει τις προσβαλλόμενες πράξεις καθόσον έχουν εφαρμογή σε αυτόν·

—

να καταδικάσει το καθού στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Ο προσφεύγων ζητεί την ακύρωση της εκτελεστικής απόφασης (ΚΕΠΠΑ) 2020/212 του Συμβουλίου, της 17ης Φεβρουαρίου 2020, για την εφαρμογή της απόφασης 2013/255/ΚΕΠΠΑ σχετικά με περιοριστικά μέτρα κατά της Συρίας (1) και του εκτελεστικού κανονισμού (ΕΕ) 2020/211 του Συμβουλίου, της 17ης Φεβρουαρίου 2020, για την εφαρμογή του κανονισμού (ΕΕ) 36/2012 σχετικά με περιοριστικά μέτρα λόγω της κατάστασης στη Συρία (2).

Προς στήριξη της προσφυγής του, ο προσφεύγων υποστηρίζει ότι η συμπερίληψή του στις προσβαλλόμενες πράξεις οφείλεται σε πρόδηλη πλάνη εκτίμησης στην οποία υπέπεσε το Συμβούλιο. Ειδικότερα, ο προσφεύγων προβάλλει ότι:

—

δεν είναι κορυφαίος επιχειρηματίας που δραστηριοποιείται στη Συρία, κατά την έννοια του άρθρου 15, παράγραφος 1α, του κανονισμού (ΕΕ) 36/2012 του Συμβουλίου, της 18ης Ιανουαρίου 2012 (3)·

—

δεν έχει σχέση με το συριακό καθεστώς, δεν ασκεί επιρροή σε αυτό και δεν θέτει κίνδυνο καταστρατήγησης, κατά την έννοια του άρθρου 15, παράγραφος 1β, του κανονισμού 36/2012 του Συμβουλίου· και

—

δεν παρέχει στήριξη στο συριακό καθεστώς ούτε αποκομίζει οφέλη από αυτό.

(1)  EE 2020, L 43I, σ. 6.

(2)  EE 2020, L 43I, σ. 1.

(3)  Κανονισμός (ΕΕ) 36/2012 του Συμβουλίου, της 18ης Ιανουαρίου 2012, σχετικά με περιοριστικά μέτρα λόγω της κατάστασης στη Συρία και την κατάργηση του κανονισμού (EE) 442/2011 (EE 2012, L 16, σ. 1).

29.6.2020   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 215/56

Προσφυγή της 23ης Απριλίου 2020 — JU κ.λπ. κατά Συμβουλίου

(Υπόθεση T-252/20)

(2020/C 215/64)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγoντες: JU, JV, JW, JY, JZ, KA, KB (εκπρόσωποι: Π. Τριδήμας, Barrister, A. von Westernhagen και D. Harrison, Solicitors)

Καθού: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Αιτήματα

Οι προσφεύγοντες ζητούν από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να ακυρώσει την απόφαση (ΕΕ) 2020/135 του Συμβουλίου, της 30ής Ιανουαρίου 2020, σχετικά με τη σύναψη της συμφωνίας για την αποχώρηση του Ηνωμένου Βασιλείου της Μεγάλης Βρετανίας και της Βόρειας Ιρλανδίας από την Ευρωπαϊκή Ένωση και την Ευρωπαϊκή Κοινότητα Ατομικής Ενέργειας (1), καθόσον τους στερεί, χωρίς τη συγκατάθεσή τους και χωρίς νόμιμη διαδικασία, την ιδιότητά τους ως πολιτών της Ένωσης και τα εξ αυτής απορρέοντα δικαιώματά τους·

—

να καταδικάσει το καθού στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Οι προσφεύγοντες προβάλλουν ότι, καθόσον το Συμβούλιο τους στέρησε την ιδιότητά τους ως πολιτών της Ένωσης και τα εξ αυτής απορρέοντα θεμελιώδη δικαιώματα, παρέβη τα άρθρα 20 και 23 ΣΛΕΕ, το άρθρο 50 ΣΛΕΕ, τα άρθρα 39, 40, 45 και 46, καθώς και τα άρθρα 7 και 19 του Χάρτη, και παραβίασε τις αρχές της αναλογικότητας, της ίσης μεταχειρίσεως και της προστασίας της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης.

Συνεπώς, οι προσφεύγοντες προβάλλουν ότι η ευρωπαϊκή ιθαγένεια αποτελεί το θεμελιώδες καθεστώς των πολιτών της Ένωσης. Ως εκ τούτου, είναι προσωπικής φύσεως και, αφ’ ης στιγμής κτηθεί, δεν απόλλυται αυτομάτως κατόπιν της αποχωρήσεως του Ηνωμένου Βασιλείου. Οι προσφεύγοντες προβάλλουν ότι κανένα πρόσωπο δεν δύναται να στερηθεί αυθαιρέτως την ευρωπαϊκή ιθαγένειά του και τα απορρέοντα εξ αυτής δικαιώματα.

(1)  Απόφαση (ΕΕ) 2020/135 του Συμβουλίου της 30ής Ιανουαρίου 2020 σχετικά με τη σύναψη της συμφωνίας για την αποχώρηση του Ηνωμένου Βασιλείου της Μεγάλης Βρετανίας και της Βόρειας Ιρλανδίας από την Ευρωπαϊκή Ένωση και την Ευρωπαϊκή Κοινότητα Ατομικής Ενέργειας (EE 2020, L 29, σ. 1).

29.6.2020   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 215/57

Προσφυγή της 5ης Μαΐου 2020 — Oatly κατά EUIPO (IT’S LIKE MILK BUT MADE FOR HUMANS)

(Υπόθεση T-253/20)

(2020/C 215/65)

Γλώσσα διαδικασίας: αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Oatly AB (Malmö, Σουηδία) (εκπρόσωπος: M. Johansson, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του EUIPO

Επίδικο σήμα: Αίτηση καταχωρίσεως λεκτικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης IT’S LIKE MILK BUT MADE FOR HUMANS — Υπ’ αριθ. 18 035 560 αίτηση καταχωρίσεως

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του πέμπτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 7ης Φεβρουαρίου 2020 στην υπόθεση R 2446/2019-5

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση·

—

να καταδικάσει το EUIPO στα δικαστικά του έξοδα καθώς και στα έξοδα της προσφεύγουσας στο πλαίσιο της παρούσας διαδικασίας.

Προβαλλόμενος λόγος

—

Παράβαση του άρθρου 7, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου.

29.6.2020   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 215/57

Προσφυγή της 5ης Μαΐου 2020 — Kondyterska korporatsiia «Roshen» κατά EUIPO — Krasnyj Octyabr (Απεικόνιση αστακού)

(Υπόθεση T-254/20)

(2020/C 215/66)

Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Dochirnie pidpryiemstvo Kondyterska korporatsiia «Roshen» (εκπρόσωπος: I. Lukauskienė, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Krasnyj Octyabr (Μόσχα, Ρωσία)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του EUIPO

Δικαιούχος του επίδικου σήματος: Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών

Επίδικο σήμα: Εικονιστικό σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης (Απεικόνιση αστακού) — Υπ’ αριθ. 15 948 185 σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Διαδικασία ενώπιον του EUIPO: Διαδικασία για την κήρυξη ακυρότητας

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του τετάρτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 4ης Μαρτίου 2020 στην υπόθεση R 1916/2019-4

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση·

—

να καταδικάσει το EUIPO στα δικαστικά έξοδα.

Προβαλλόμενοι λόγοι

—

Εσφαλμένη εφαρμογή του δικαιώματος ακροάσεως σε συνδυασμό με εσφαλμένη εφαρμογή των άρθρων 94, παράγραφος 1, και 95, παράγραφος 2, του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου·

—

Εσφαλμένη εφαρμογή του άρθρου 7, παράγραφος 2, του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου·

—

Εσφαλμένη εφαρμογή του άρθρου 59, παράγραφος 1, στοιχείο α', σε συνδυασμό με το άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο γ', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου·

—

Εσφαλμένη εφαρμογή του άρθρου 59, παράγραφος 1, στοιχείο α', σε συνδυασμό με το άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου·

—

Εσφαλμένη εφαρμογή του άρθρου 59, παράγραφος 3, σε συνδυασμό με το άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχεία β' και γ', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου.

29.6.2020   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 215/58

Προσφυγή της 6ης Μαΐου 2020 — Steinel κατά EUIPO (GluePro)

(Υπόθεση T-256/20)

(2020/C 215/67)

Γλώσσα διαδικασίας: γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Steinel GmbH (Herzebrock-Clarholz, Γερμανία) (εκπρόσωποι: M. Breuer και K. Freudenstein, δικηγόροι)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του EUIPO

Επίδικο σήμα: Καταχώριση του λεκτικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης GluePro — Υπ’ αριθ. 18 029 161 αίτηση καταχωρίσεως

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του δευτέρου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 14ης Φεβρουαρίου 2020 στην υπόθεση R 2516/2019-2

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση·

—

να καταδικάσει το EUIPO στα δικαστικά έξοδα.

Προβαλλόμενοι λόγοι

—

Παράβαση του άρθρου 7, παράγραφος 1, στοιχείο γ', σε συνδυασμό με το άρθρο 7, παράγραφος 2, του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου.

—

Παράβαση του άρθρου 7, παράγραφος 1, στοιχείο β', σε συνδυασμό με το άρθρο 7, παράγραφος 2, του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου.

29.6.2020   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 215/59

Προσφυγή της 8ης Μαΐου 2020 — Ryanair κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-259/20)

(2020/C 215/68)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Ryanair DAC (Swords, Ιρλανδία) (εκπρόσωποι: E. Vahida, F. Laprévote, S. Rating και I. Metaxas-Maranghidis, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να ακυρώσει την απόφαση (ΕΕ) της Ευρωπαϊκής Επιτροπής της 31ης Μαρτίου 2020 σχετικά με την κρατική ενίσχυση SA.56765; (1) και

—

να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα,

—

καθώς επίσης να εξετάσει την προσφυγή της με την ταχεία διαδικασία του άρθρου 23α του Οργανισμού του Δικαστηρίου.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής της, η προσφεύγουσα προβάλλει τέσσερις λόγους ακυρώσεως.

1.

Με τον πρώτο λόγο προβάλλεται ότι η απόφαση της Επιτροπής παραβιάζει συγκεκριμένες διατάξεις της ΣΛΕΕ και τις γενικές αρχές του δικαίου της Ένωσης περί απαγορεύσεως των διακρίσεων λόγω ιθαγένειας και ελεύθερης παροχής των υπηρεσιών, στις οποίες στηρίχθηκε η απελευθέρωση των αεροπορικών μεταφορών στην Ένωση από τα τέλη της δεκαετίας του 1980. Η απελευθέρωση της αφοράς αεροπορικών μεταφορών στην Ένωση επέτρεψε την ανάπτυξη πραγματικά πανευρωπαϊκών αεροπορικών εταιριών χαμηλών ναύλων. Η απόφαση της Επιτροπής αγνοεί τον ρόλο τέτοιων πανευρωπαϊκών αεροπορικών εταιριών στη διάρθρωση της αγοράς των κρατών μελών της Ένωσης, καθόσον παρέχει στη Γαλλία τη δυνατότητα να χορηγεί ενισχύσεις μόνο σε εκείνες τις αεροπορικές εταιρίες της Ένωσης προς τις οποίες η Γαλλία έχει εκδώσει άδειες λειτουργίας της ΕΕ. Το άρθρο 107, παράγραφος 2, στοιχείο β', ΣΛΕΕ προβλέπει μεν εξαίρεση από την κατά το άρθρο 107, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ απαγόρευση των κρατικών ενισχύσεων, πλην όμως δεν προβλέπει εξαίρεση από τις λοιπές διατάξεις και αρχές της ΣΛΕΕ.

2.

Με τον δεύτερο λόγο προβάλλεται ότι η Επιτροπή υπέπεσε σε πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως κατά την εξέταση της αναλογικότητας της ενισχύσεως προς την προκληθείσα από την υγειονομική κρίση του COVID-19 ζημία.

3.

Με τον τρίτο λόγο προβάλλεται ότι η Επιτροπή δεν κίνησε επίσημη διαδικασία έρευνας παρά τις σοβαρές δυσχέρειες και ότι προσέβαλε τα διαδικαστικά δικαιώματα της προσφεύγουσας.

4.

Με τον τέταρτο λόγο προβάλλεται ότι η Επιτροπή παρέβη την υποχρέωση αιτιολογήσεως της αποφάσεώς της.

(1)  Απόφαση (ΕΕ) της Ευρωπαϊκής Επιτροπής της 31ης Μαρτίου 2020 σχετικά με την κρατική ενίσχυση SA.56765 (2020/N) — France COVID-19 — Moratoire sur le paiement de taxes aéronautiques en faveur des entreprises de transport public aérien (μη δημοσιευθείσα ακόμη στην Επίσημη Εφημερίδα).

29.6.2020   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 215/60

Προσφυγή της 1ης Μαΐου 2020 — Da Silva Carreira κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-260/20)

(2020/C 215/69)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγων: José Da Silva Carreira (Olhos de Água, Πορτογαλία) (εκπρόσωποι: S. Orlandi και T. Martin, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Ο προσφεύγων ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να ακυρώσει την απόφαση της 26ης Ιουλίου 2019 με την οποία η Επιτροπή αρνήθηκε να αναθεωρήσει, για το μέλλον, τη σύνταξη λόγω αρχαιότητας του προσφεύγοντος·

—

να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής ο προσφεύγων προβάλλει έναν και μοναδικό λόγο ακυρώσεως, ο οποίος αφορά παράβαση των άρθρων 21 και 22 του παραρτήματος XIII του κανονισμού υπηρεσιακής κατάστασης των υπαλλήλων της Ευρωπαϊκής Ένωσης (στο εξής: ΚΥΚ). Υποστηρίζει, ειδικότερα, ότι η άρνηση της Επιτροπής να αναθεωρήσει, για το μέλλον, τη σύνταξή του λόγω αρχαιότητας είναι αντίθετη στο άρθρο 41 του παραρτήματος VIII του ΚΥΚ και στην αρχή της νομιμότητας.

29.6.2020   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 215/60

Προσφυγή της 6ης Μαΐου 2020 — Rochem Group κατά EUIPO — Rochem Marine (R.T.S. ROCHEM Technical Services)

(Υπόθεση T-263/20)

(2020/C 215/70)

Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Rochem Group AG (Zug, Ελβετία) (εκπρόσωπος: K. Guridi Sedlak, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Rochem Marine Srl (Γένοβα, Ιταλία)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του EUIPO

Δικαιούχος του επίδικου σήματος: Η προσφεύγουσα ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου

Επίδικο σήμα: Λεκτικό σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης R.T.S. ROCHEM Technical Services — Υπ’ αριθ. 12 313 797 σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Διαδικασία ενώπιον του EUIPO: Διαδικασία για την κήρυξη ακυρότητας

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του πρώτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 2ας Μαρτίου 2020 στην υπόθεση R 1545/2019-1

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση·

—

να διατάξει το EUIPO να εκδώσει νέα απόφαση περί απορρίψεως της αιτήσεως για την κήρυξη ακυρότητας που είχε υποβληθεί κατά του υπ’ αριθ. 12 313 797 σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, επίσης όσον αφορά τις κλάσεις 11 και 40·

—

να καταδικάσει το EUIPO και την παρεμβαίνουσα, σε περίπτωση που η αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών παραστεί ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου, στα δικαστικά έξοδά τους καθώς και στα έξοδα στα οποία υποβλήθηκε η προσφεύγουσα.

Προβαλλόμενοι λόγοι

—

Παράβαση του άρθρου 18 του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου·

—

Παράβαση του άρθρου 64, παράγραφοι 2 και 3, του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου.

29.6.2020   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 215/61

Προσφυγή της 13ης Μαΐου 2020 — Apologistics κατά EUIPO — Kerckhoff (APO)

(Υπόθεση T-282/20)

(2020/C 215/71)

Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Apologistics GmbH (Markkleeberg, Γερμανία) (εκπρόσωπος: H. Hug, Rechtsanwalt)

Καθού: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Markus Kerckhoff (Bergisch Gladbach, Γερμανία)

Στοιχεία σχετικά με τη διαδικασία ενώπιον του EUIPO

Δικαιούχος του επίδικου σήματος: Η προσφεύγουσα

Επίδικο σήμα: Λεκτικό σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης APO — Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης αριθ. 9 273 103

Διαδικασία ενώπιον του EUIPO: Διαδικασία για την κήρυξη ακυρότητας

Προσβαλλόμενη απόφαση: Απόφαση του πέμπτου τμήματος προσφυγών του EUIPO της 25ης Φεβρουαρίου 2020 στην υπόθεση R 982/2019-5

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση·

—

να καταδικάσει το EUIPO στα δικαστικά έξοδα.

Προβαλλόμενοι λόγοι

—

Παράβαση του άρθρου 7, παράγραφος 1, στοιχείο γ', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου

—

Παράβαση του άρθρου 7, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου.

29.6.2020   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 215/62

Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 17ης Απριλίου 2020 — Mende Omalanga κ.λπ. κατά Συμβουλίου

(Συνεκδικασθείσες υποθέσεις T-103/19, T-110/19 έως T-113/19 και T-116/19 έως T-124/19) (1)

(2020/C 215/72)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Ο πρόεδρος του εβδόμου τμήματος αποφάσισε τη διαγραφή των υποθέσεων T-103/19 και T-112/19.

(1)  EE C 139 της 15.4.2019.