This document is an excerpt from the EUR-Lex website
Document 62015CN0227
Case C-227/15 P: Appeal brought on 19 May 2015 by Robert Aubineau and Others against the judgment of the General Court (Third Chamber) delivered on 18 March 2015 in Cases T-195/11, T-458/11, T-448/12 and T-41/13, Cahier and Others v Council and Commission
Zaak C-227/15 P: Hogere voorziening ingesteld op 19 mei 2015 door Robert Aubineau e.a. tegen het arrest van het Gerecht (Derde kamer) van 18 maart 2015 in de zaken T-195/11, T-458/11, T-448/12 en T-41/13, Cahier e.a./Raad en Commissie
Zaak C-227/15 P: Hogere voorziening ingesteld op 19 mei 2015 door Robert Aubineau e.a. tegen het arrest van het Gerecht (Derde kamer) van 18 maart 2015 in de zaken T-195/11, T-458/11, T-448/12 en T-41/13, Cahier e.a./Raad en Commissie
PB C 311 van 21.9.2015, pp. 15–16
(BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, HR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)
21.9.2015 |
NL |
Publicatieblad van de Europese Unie |
C 311/15 |
Hogere voorziening ingesteld op 19 mei 2015 door Robert Aubineau e.a. tegen het arrest van het Gerecht (Derde kamer) van 18 maart 2015 in de zaken T-195/11, T-458/11, T-448/12 en T-41/13, Cahier e.a./Raad en Commissie
(Zaak C-227/15 P)
(2015/C 311/20)
Procestaal: Frans
Partijen
Rekwiranten: Robert Aubineau e.a. (vertegenwoordiger: Ch.-E. Gudin, avocat)
Andere partijen in de procedure: Raad, Commissie, Frankrijk
Conclusies
— |
Vernietiging van het arrest waarbij niet wordt erkend dat het voor producenten-privéstokers verboden is om zelf hun boven de normale hoeveelheid geproduceerde wijn te distilleren, op grond dat zij een erkenning hadden kunnen aanvragen en met het oog daarop eerst distilleerders hadden kunnen worden; |
— |
vernietiging van het arrest waarbij niet wordt erkend dat verordening (EG) nr. 1623/2000 (1), die producenten van eau de vie niet dezelfde rechten toekent, discrimineert; |
— |
vernietiging van het arrest waarbij niet wordt erkend dat de instellingen onrechtmatig zijn opgetreden en aansprakelijk zijn voor zover zij een regeling hebben vastgesteld in strijd met het beginsel van non-discriminatie, dat in de rechtspraak van het Hof wordt beschouwd als een algemeen beginsel van Unierecht en is neergelegd in artikel 40 VWEU voor regelingen die deel uitmaken van een gemeenschappelijke ordening van de markt, zoals in casu; |
— |
vernietiging van het arrest waarbij niet wordt erkend dat rekwiranten schade hebben geleden door een verordening die voor tweeërlei uitlegging vatbaar is en op grond waarvan alle nationale rechterlijke instanties rekwiranten streng hebben gestraft. Deze dubbelzinnige uitlegging vloeit rechtstreeks voort uit een tekst waarvoor de auteur ervan, in casu de Commissie, verantwoordelijk is. |
Middelen en voornaamste argumenten
Ter ondersteuning van hun hogere voorziening voeren rekwiranten vier middelen aan.
In de eerste plaats verzoeken zij het Hof om het arrest te vernietigen voor zover het Gerecht daarbij niet erkent dat verordening nr. 1623/2000, waarbij aan producenten van eau de vie niet dezelfde rechten worden toegekend, discrimineert.
In de tweede plaats stellen zij dat het Gerecht blijk heeft gegeven van een onjuiste rechtsopvatting door niet te erkennen dat de instellingen onrechtmatig zijn opgetreden en aansprakelijk zijn voor zover zij een regeling hebben vastgesteld en uitgelegd in strijd met het beginsel van non-discriminatie, dat in de rechtspraak van het Hof wordt beschouwd als een algemeen beginsel van Unierecht en is neergelegd in artikel 40 VWEU voor regelingen die deel uitmaken van een gemeenschappelijke ordening van de markt, zoals in casu.
In de derde plaats betogen zij dat het Gerecht ten onrechte hun schade niet heeft erkend. De dubbelzinnige uitlegging die van verordening nr. 1623/2000 kan worden gegeven, heeft de nationale rechterlijke instanties ertoe gebracht rekwiranten streng te straffen, zodat deze onrechtmatigheid zelf de geleden schade heeft veroorzaakt.
In de laatste plaats verwijten zij het Gerecht dat het geen rekening heeft gehouden met de zin en strekking van artikel 65 van de verordening, waarin bijzondere formaliteiten zijn neergelegd voor producenten die zelf over distillatie-installaties beschikken en voornemens zijn over te gaan tot de verplichte distillatie van hun boven de normale hoeveelheid geproduceerde wijn.
(1) Verordening (EG) nr. 1623/2000 van de Commissie van 25 juli 2000 tot vaststelling van de uitvoeringsbepalingen met betrekking tot de marktmechanismen als bedoeld in verordening (EG) nr. 1493/1999 houdende een gemeenschappelijke ordening van de wijnmarkt (PB L 194, blz. 45).