9.2.2008   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 37/2

—

uchylenie postanowienia Sąd Pierwszej Instancji wydanego w dniu 29 sierpnia 2007 r. w sprawie T-186/05 i skierowanie sprawy do ponownego rozpoznania przez Sąd Pierwszej Instancji w celu wydania przezeń rozstrzygnięcia z uwzględnieniem dostarczonych przez Trybunał Sprawiedliwości wskazówek;

—

obciążenie Komisji kosztami niniejszego postępowania oraz kosztami postępowania w sprawie T-186/05.

a)

bezprawnego wykluczenia z zakresu pojęcia możliwej do naprawienia szkody kosztów prawnych poniesionych w związku z postępowaniem w sprawie T-155/04; w opinii wnoszącej odwołanie Sąd Pierwszej Instancji:

b)

popełnionego przez Sąd Pierwszej Instancji błędu polegającego na wykluczeniu z zakresu pojęcia możliwej do naprawienia szkody kosztów prawnych poniesionych w związku z poprzedzającym niniejsze postępowanie sądowe postępowaniem administracyjnym; zdaniem wnoszącej odwołanie błąd Sądu Pierwszej Instancji polega na wykładni i zastosowaniu art. 87 i nast. regulaminu Sądu z punktu widzenia skargi o odszkodowanie, która to skarga jest pozbawiona jakiegokolwiek związku z zakresem stosowania tych przepisów;

c)

wypaczenia i błędnej wykładni przedstawionych przez wnoszącą odwołanie dowodów; ta ostatnia stoi na stanowisku, że Sąd Pierwszej Instancji nie przeprowadził odpowiedniej analizy dostarczonej przez nią dokumentacji i zawartych w niej argumentów;

d)

nielogicznego i wewnętrznie sprzecznego uzasadnienia i naruszenia zasad wynikających ze wspólnotowego orzecznictwa dotyczącego odszkodowań; Sąd Pierwszej Instancji nie zastosował bowiem właściwie zasad ustanowionych w wyrokach w sprawie Mulder (sprawy połączone C-104/89 i C-37/90) (1) i Agraz (C-243/05 P) (2).

e)

naruszenia art. 44 regulaminu Sądu Pierwszej Instancji; zdaniem wnoszącej odwołanie, przepisy te, właściwie zinterpretowane, nie stawiają wymogu, aby skarga „koniecznie” zawierała środki dowodowe, lecz przeciwnie, przepis ten opiera się na pojęciu takiej „możliwości” w sensie zobowiązania strony do dostarczenia dowodów tylko w takim przypadku, gdy jest to możliwe;

f)

braku uzasadnienia dotyczącego odszkodowania za straty poniesione przez wnoszącą odwołanie wskutek naruszenia zasady rozsądnego czasu trwania postępowania administracyjnego; Sąd Pierwszej Instancji nie uzasadnił bowiem nieuwzględnienia żądania odszkodowania z punktu widzenia takiego zarzucanego przez wnoszącą odwołanie naruszenia;

g)

błędnej wykładni podniesionych argumentów i dowodów oraz uzasadnienia, które jest nielogiczne i sprzeczne z orzecznictwem wspólnotowym w dziedzinie odszkodowania za poniesione krzywdy; Sąd Pierwszej Instancji nie mógł wykorzystać argumentów dotyczących jedynie wyłączenia zamówień publicznych na dostawy lub ich nieudzielenia, aby nie uwzględnić żądania odszkodowania związanego z naruszeniem zasady rozsądnego czasu trwania postępowania administracyjnego lub niewywiązaniem się przez Komisję z ciążących na niej w zakresie nadzoru obowiązków.