This document is an excerpt from the EUR-Lex website
Document 62013CN0289
Case C-289/13 P: Appeal brought on 27 May 2013 by Cindu Chemicals BV, Deza, a.s., Koppers Denmark A/S, Koppers UK Ltd against the judgment of the General Court (Seventh Chamber, Extended Composition) delivered on 7 March 2013 in Case T-95/10: CINDU Chemicals BV and others v European Chemicals Agency (ECHA)
Sprawa C-289/13 P: Odwołanie od wyroku Sądu (siódma izba w składzie powiększonym) wydanego w dniu 7 marca 2013 r. w sprawie T-95/10 CINDU Chemicals BV i in. przeciwko Europejskiej Agencji Chemikaliów (ECHA), wniesione w dniu 27 maja 2013 r. przez Cindu Chemicals BV, Deza, a.s., Koppers Denmark A/S, Koppers UK Ltd
Sprawa C-289/13 P: Odwołanie od wyroku Sądu (siódma izba w składzie powiększonym) wydanego w dniu 7 marca 2013 r. w sprawie T-95/10 CINDU Chemicals BV i in. przeciwko Europejskiej Agencji Chemikaliów (ECHA), wniesione w dniu 27 maja 2013 r. przez Cindu Chemicals BV, Deza, a.s., Koppers Denmark A/S, Koppers UK Ltd
Dz.U. C 252 z 31.8.2013, pp. 17–17
(BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)
Dz.U. C 252 z 31.8.2013, pp. 13–13
(HR)
|
31.8.2013 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 252/17 |
Odwołanie od wyroku Sądu (siódma izba w składzie powiększonym) wydanego w dniu 7 marca 2013 r. w sprawie T-95/10 CINDU Chemicals BV i in. przeciwko Europejskiej Agencji Chemikaliów (ECHA), wniesione w dniu 27 maja 2013 r. przez Cindu Chemicals BV, Deza, a.s., Koppers Denmark A/S, Koppers UK Ltd
(Sprawa C-289/13 P)
2013/C 252/25
Język postępowania: angielski
Strony
Wnoszący odwołanie: Cindu Chemicals BV, Deza, a.s., Koppers Denmark A/S, Koppers UK Ltd (przedstawiciel: adwokat K. Van Maldegem)
Druga strona postępowania: Europejska Agencja Chemikaliów (ECHA), Komisja Europejska
Żądania wnoszącego odwołanie
|
— |
Uchylenie wyroku Sądu w sprawie T-95/10; oraz |
|
— |
Stwierdzenie nieważności decyzji Europejskiej Agencji Chemikaliów (ECHA) ED/68/2009 (zwanej dalej „kwestionowaną decyzją”) w sprawie identyfikacji oleju antracenowego o niskiej zawartości antracenu jako substancji, którą należy umieścić na liście kandydackiej zgodnie z art. 59 rozporządzenia (WE) nr 1907/2006 (REACH) (1), lub |
|
— |
Ewentualnie, przekazanie sprawy Sądowi do ponownego rozpoznania skargi wnoszących odwołanie o stwierdzenie nieważności; oraz Obciążenie pozwanej całością kosztów postępowania (w tym kosztami postępowania przed Sądem). |
Zarzuty i główne argumenty
Wnoszące odwołanie podnoszą, że oddalając ich skargę o częściowe stwierdzenie nieważności kwestionowanej decyzji, Sąd naruszył prawo Wspólnotowe. W szczególności podnoszą, że Sąd popełnił szereg błędów w wykładni ram prawnych znajdujących zastosowanie do sytuacji wnoszących odwołanie, co spowodowało, że Sąd kilkakrotnie naruszył prawo; w szczególności:
|
— |
Uznając, że sprawa dotyczy złożonych faktów naukowych i technicznych i że identyfikacja oleju antracenowego o niskiej zawartości antracenu jako substancji posiadającej właściwości PBT i vPvB na podstawie jego składników obecnych w przynajmniej 0,1 % stężeniu nie była obarczona oczywisty błędem; |
|
— |
Składniki nie muszą być indywidualnie zidentyfikowane jako mające właściwości PBT lub vPvB w oddzielnej decyzji ECHA wydanej na podstawie przeprowadzonej w tym celu dokładnej oceny; |
|
— |
Artykuł 59 ust. 3 i załącznik XV do REACH nie zostały naruszone, ponieważ informacja o substancjach alternatywnych nie została zamieszczona w dokumentacji dotyczącej załącznika XV; oraz |
|
— |
Nie naruszono zasady równego traktowania |
Z powyższych względów wnoszące odwołanie podnoszą, że wyrok Sądu w sprawie T-95/10 należy uchylić oaz stwierdzić nieważność kwestionowanej decyzji.
(1) Rozporządzenie (WE) nr 1907/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 18 grudnia 2006 r. w sprawie rejestracji, oceny, udzielania zezwoleń i stosowanych ograniczeń w zakresie chemikaliów (REACH), utworzenia Europejskiej Agencji Chemikaliów, zmieniające dyrektywę 1999/45/WE oraz uchylające rozporządzenie Rady (EWG) nr 793/93 i rozporządzenie Komisji (WE) nr 1488/94, jak również dyrektywę Rady 76/769/EWG i dyrektywy Komisji 91/155/EWG, 93/67/EWG, 93/105/WE i 2000/21/WE (Dz.U. L 396, s. 1).