11.9.2017 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 300/32 |
Skarga wniesiona w dniu 12 lipca 2017 r. – Dehousse/Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej
(Sprawa T-433/17)
(2017/C 300/40)
Język postępowania: francuski
Strony
Strona skarżąca: Franklin Dehousse (Bruksela, Belgia) (przedstawiciele: adwokaci L. Levi i S. Rodrigues)
Strona pozwana: Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej
Żądania
Strona skarżąca wnosi do Sądu o:
— |
uznanie niniejszej skargi za dopuszczalną i zasadną |
w konsekwencji,
— |
stwierdzenie nieważności decyzji z dnia 18 maja 2017 r., którą strona pozwana oddaliła wniosek potwierdzający o udzielenie dostępu do dokumentów złożony przez skarżącego w dniu 12 kwietnia 2017 r., jak również decyzji z dnia 22 maja 2017 r., którą strona pozwana oddaliła częściowo wniosek potwierdzający o udzielenie dostępu do dokumentów złożony przez skarżącego w dniu 16 marca 2017 r.; |
— |
uznanie odpowiedzialności strony pozwanej w rozumieniu art. 340 TFUE; |
— |
zasądzenie od strony pozwanej zadośćuczynienia za krzywdę doznaną przez skarżącego, oszacowanego ex aequo et bono na kwotę dziesięciu tysięcy (10 000) EUR, subsydiarnie zaś – symbolicznej kwoty 1 EUR. |
— |
obciążenie strony pozwanej całością kosztów postępowania. |
Zarzuty i główne argumenty
Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi trzy zarzuty w związku z żądaniem stwierdzenia nieważności oraz jeden zarzut odnoszący się do żądania odszkodowawczego.
1. |
Zarzut pierwszy, dotyczący naruszenia decyzji Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 11 października 2016 r. w sprawie publicznego dostępu do dokumentów znajdujących się w posiadaniu Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej w ramach jego działalności administracyjnej (Dz.U. 2016. C 445, s. 3), art. 15 ust. 3 TFUE oraz art. 42 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej w związku z publicznym dostępem do dokumentów instytucji oraz obowiązkiem przejrzystości. W szczególności strona skarżąca twierdzi, że zaskarżone decyzje powinny być uznane za nieważne, ponieważ nie udostępniają dokumentów, udostępniają inne dokumenty w sposób niepełny bądź udostępniają je z licznymi ukrytymi fragmentami. |
2. |
Zarzut drugi, dotyczący naruszenia art. 296 TFU i art. 41 karty z powodu braku lub niewystarczającego charakteru uzasadnienia zaskarżonych decyzji. |
3. |
Zarzut trzeci, dotyczący naruszenia zasady proporcjonalności. |
W odniesieniu do pozaumownej odpowiedzialności Unii strona skarżąca podnosi, że pozwana instytucja dopuściła się zawinionych zachowań, powodujących jej odpowiedzialność. Zachowania te, zdaniem strony skarżącej, wyrządziły jej poważną krzywdę, stąd żądanie zadośćuczynienia.