—

stwierdzenie dopuszczalności i zasadności skargi;

—

stwierdzenie nieważności decyzji prezesa EBI z dnia 30 czerwca 2017 r. i 11 grudnia 2017 r. w zakresie, w jakich zawierają one odmowę przyznania skarżącemu dodatku za mobilność geograficzną, przewidzianego art. 1.4 przepisów administracyjnych mających zastosowanie do personelu;

—

w razie potrzeby — stwierdzenie nieważności decyzji prezesa EBI z dnia 20 listopada 2018 r. oddalającej opinię komisji pojednawczej i utrzymującej w mocy decyzje z dnia 30 czerwca 2017 r. i 11 grudnia 2017 r.;

—

zasądzenie od pozwanej wypłaty zaległego dodatku za mobilność geograficzną od dnia 1 kwietnia 2017 r., czyli, na dzień wniesienia niniejszej skargi, 36 045,6 EUR (1 567,20 EUR x 23 miesiące);

—

zasądzenie od pozwanej odsetek za opóźnienie od zaległego dodatku za mobilność geograficzną, od dnia 1 kwietnia 2017 r. do czasu wypłaty pełnej kwoty, w wysokości odsetek według stopy oprocentowania Europejskiego Banku Centralnego powiększonej o 2 pkt.

1.

Zarzut pierwszy dotyczący naruszenia art. 1.4 przepisów administracyjnych mających zastosowanie do personelu i naruszenia art. 1 i 11 załącznika VII do tych przepisów.

2.

Zarzut drugi dotyczący naruszenia zasady uzasadnionych oczekiwań, przewidywalności prawa i zasady staranności.

3.

Zarzut trzeci dotyczący naruszenia zasady niedyskryminacji z art. 1.3 kodeksu postępowania personelu EBI i art. 21 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej.

4.

Zarzut czwarty dotyczący naruszenia zasady dobrej administracji i zachowania rozsądnego terminu.