Dziennik Urzędowy L 110/2011

29.4.2011

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 110/1

DYREKTYWA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY 2011/35/UE

z dnia 5 kwietnia 2011 r.

dotycząca łączenia się spółek akcyjnych

(tekst jednolity)

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

PARLAMENT EUROPEJSKI I RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 50 ust. 2 lit. g),

uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,

po przekazaniu projektu aktu ustawodawczego parlamentom narodowym,

uwzględniając opinię Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego (1),

stanowiąc zgodnie ze zwykłą procedurą ustawodawczą (2),

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)	Trzecia dyrektywa Rady 78/855/EWG z dnia 9 października 1978 r. wydana na podstawie art. 54 ust. 3 lit. g) Traktatu, dotycząca łączenia się spółek akcyjnych (3), była kilkakrotnie znacząco zmieniana (4). Dla zachowania przejrzystości i zrozumiałości należy ją ujednolicić.

(2)

Koordynacja przewidziana w art. 50 ust. 2 lit. g) Traktatu oraz w programie ogólnym na rzecz zniesienia ograniczeń w swobodzie przedsiębiorczości (5) została zapoczątkowana pierwszą dyrektywą Rady 68/151/EWG z dnia 9 marca 1968 r. w sprawie koordynacji gwarancji, jakie są wymagane w państwach członkowskich od spółek w rozumieniu art. 58 akapit drugi Traktatu, w celu uzyskania ich równoważności w całej Wspólnocie, dla zapewnienia ochrony interesów zarówno wspólników jak i osób trzecich (6).

(3)

Koordynacja ta była kontynuowana – w odniesieniu do tworzenia spółek akcyjnych oraz utrzymania i zmian w ich kapitale – na podstawie drugiej dyrektywy Rady 77/91/EWG z dnia 13 grudnia 1976 r. w sprawie koordynacji gwarancji, jakie są wymagane w państwach członkowskich od spółek w rozumieniu art. 58 akapit drugi Traktatu, w celu uzyskania ich równoważności, dla ochrony interesów zarówno wspólników, jak i osób trzecich w zakresie tworzenia spółki akcyjnej, jak również utrzymania i zmian jej kapitału (7) oraz – w odniesieniu do rocznych sprawozdań finansowych niektórych rodzajów spółek – na podstawie czwartej dyrektywy Rady 78/660/EWG z dnia 25 lipca 1978 r. wydanej na podstawie art. 54 ust. 3 lit. g) Traktatu, w sprawie rocznych sprawozdań finansowych niektórych rodzajów spółek (8).

(4)	Ochrona interesów wspólników oraz osób trzecich wymaga, aby ustawodawstwa państw członkowskich dotyczące łączenia się spółek akcyjnych podlegały koordynacji oraz aby przepisy regulujące łączenie zostały zawarte w ustawodawstwach wszystkich państw członkowskich.

(5)

W kontekście takiej koordynacji szczególnie ważne jest, aby akcjonariusze spółek podlegających łączeniu byli odpowiednio i tak obiektywnie, jak to możliwe, informowani oraz aby ich prawa były odpowiednio chronione. Jednakże nie ma powodu, aby wymagać badania projektu warunków łączenia przez niezależnego biegłego działającego dla akcjonariuszy, w przypadku gdy wszyscy akcjonariusze uznają, że nie jest to konieczne.

(6)

Ochrona praw pracowników w przypadku przejęcia przedsiębiorstwa, zakładu lub ich części jest obecnie uregulowana dyrektywą Rady 2001/23/WE z dnia 12 marca 2001 r. w sprawie zbliżania ustawodawstw państw członkowskich odnoszących się do ochrony praw pracowniczych w przypadku przejęcia przedsiębiorstw, zakładów lub części przedsiębiorstw lub zakładów (9).

(7)	Wierzyciele, w tym posiadacze obligacji, oraz osoby posiadające inne roszczenia wobec łączących się spółek, powinni podlegać ochronie, tak aby łączenie nie naruszało ich interesów.

(8)

Wymogi dotyczące jawności zawarte w dyrektywie 2009/101/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 16 września 2009 r. w sprawie koordynacji gwarancji, jakie są wymagane w państwach członkowskich od spółek w rozumieniu art. 48 akapit drugi Traktatu, w celu uzyskania ich równoważności, dla zapewnienia ochrony interesów zarówno wspólników, jak i osób trzecich (10) powinny zostać rozciągnięte na łączenie się spółek, tak aby osoby trzecie były odpowiednio informowane.

(9)	Ochrona udzielona wspólnikom i osobom trzecim w związku z łączeniem powinna zostać rozciągnięta na niektóre operacje prawne, podobne w istotnym zakresie do łączenia, tak aby nie można było uniknąć obowiązku zapewnienia takiej ochrony.

(10)

W celu zapewnienia pewności prawa w zakresie stosunków pomiędzy spółkami, których dotyczy łączenie, pomiędzy nimi i osobami trzecimi oraz pomiędzy wspólnikami konieczne jest ograniczenie przypadków, w których może zachodzić nieważność, poprzez umożliwienie usuwania wad w każdym wypadku, gdzie jest to możliwe, oraz poprzez ograniczenie terminu, w którym postępowanie w sprawie unieważnienia może zostać wszczęte.

(11)	Niniejsza dyrektywa nie powinna naruszać obowiązków państw członkowskich dotyczących terminów transpozycji do prawa krajowego dyrektyw określonych w załączniku I część B,

PRZYJMUJĄ NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:

ROZDZIAŁ I

ZAKRES

Artykuł 1

1. Środki koordynacji określone w niniejszej dyrektywie stosuje się do przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych państw członkowskich odnoszących się do następujących rodzajów spółek:

—

Belgia:

—	la société anonyme/de naamloze vennootschap,

—

Bułgaria:

—	акционерно дружество,

—

Republika Czeska:

—	akciová společnost,

—

Dania:

—	aktieselskaber,

—

Niemcy:

—	die Aktiengesellschaft,

—

Estonia:

—	aktsiaselts,

—

Irlandia:

—	public companies limited by shares oraz public companies limited by guarantee having a share capital,

—

Grecja:

—	ανώνυμη εταιρία,

—

Hiszpania:

—	la sociedad anónima,

—

Francja:

—	la société anonyme,

—

Włochy:

—	la società per azioni,

—

Cypr:

—	Δημόσιες εταιρείες περιορισμένης ευθύνης με μετοχές, δημόσιες εταιρείες περιορισμένης ευθύνης με εγγύηση που διαθέτουν μετοχικό κεφάλαιο,

—

Łotwa:

—	akciju sabiedrība,

—

Litwa:

—	akcinė bendrovė,

—

Luksemburg:

—	la société anonyme,

—

Węgry:

—	részvénytársaság,

—

Malta:

—	kumpannija pubblika/public limited liability company, kumpannija privata/private limited liability company,

—

Niderlandy:

—	de naamloze vennootschap,

—

Austria:

—	die Aktiengesellschaft,

—

Polska:

—	spółka akcyjna,

—

Portugalia:

—	a sociedade anónima,

—

Rumunia:

—	societate pe acțiuni,

—

Słowenia:

—	delniška družba,

—

Słowacja:

—	akciová spoločnosť,

—

Finlandia:

—	julkinen osakeyhtiö/publikt aktiebolag,

—

Szwecja:

—	aktiebolag,

—

Zjednoczone Królestwo:

—	public companies limited by shares oraz public companies limited by guarantee having a share capital.

2. Państwa członkowskie nie muszą stosować niniejszej dyrektywy do spółdzielni zarejestrowanych jako jeden z rodzajów spółek wymienionych w ust. 1. O ile ustawodawstwa państw członkowskich korzystają z tej opcji, wymagają one od takich spółek dodania słowa „spółdzielnia” we wszystkich dokumentach, o których mowa w art. 5 dyrektywy 2009/101/WE.

3. Państwa członkowskie nie muszą stosować niniejszej dyrektywy w przypadkach, gdy spółka lub spółki, które są przejmowane lub zakończą działalność, są przedmiotem postępowania upadłościowego, postępowania odnoszącego się do likwidacji niewypłacalnych spółek, ugód sądowych, układów oraz analogicznych postępowań.

ROZDZIAŁ II

REGULACJA ŁĄCZENIA PRZEZ PRZEJĘCIE JEDNEJ SPÓŁKI LUB WIĘKSZEJ LICZBY SPÓŁEK PRZEZ INNĄ SPÓŁKĘ ORAZ ŁĄCZENIA PRZEZ ZAWIĄZANIE NOWEJ SPÓŁKI

Artykuł 2

Państwa członkowskie, w odniesieniu do spółek podlegających ich prawu krajowemu, wprowadzają przepisy dotyczące łączenia przez przejęcie jednej spółki lub większej liczby spółek przez inną spółkę oraz łączenia przez zawiązanie nowej spółki.

Artykuł 3

1. Do celów niniejszej dyrektywy „łączenie przez przejęcie” oznacza operację, poprzez którą jedna spółka lub więcej spółek zostaje rozwiązanych bez postępowania likwidacyjnego i przenosi do innej wszystkie swoje aktywa i pasywa w zamian za wyemitowanie dla akcjonariuszy spółki lub spółek przejmowanych akcji w spółce przejmującej oraz ewentualną dopłatę w gotówce nieprzekraczającą 10 % wartości nominalnej tak wyemitowanych akcji lub, w przypadku braku wartości nominalnej, ich wartości księgowej.

2. Ustawodawstwo państwa członkowskiego może stanowić, że łączenie przez przejęcie może zostać dokonane także w przypadku, gdy jedna spółka lub więcej przejmowanych spółek jest w likwidacji, pod warunkiem że opcja ta jest ograniczona do spółek, które nie zaczęły jeszcze wypłacać swoich aktywów na rzecz swoich akcjonariuszy.

Artykuł 4

1. Do celów niniejszej dyrektywy „łączenie przez zawiązanie nowej spółki” oznacza operację, poprzez którą kilka spółek zostaje rozwiązanych bez postępowania likwidacyjnego i przenosi na zawiązywaną spółkę wszystkie swoje aktywa i pasywa w zamian za akcje wydane ich akcjonariuszom w nowej spółce oraz ewentualną dopłatę w gotówce nieprzekraczającą 10 % wartości nominalnej wydanych akcji lub, w przypadku braku wartości nominalnej, ich wartości księgowej.

2. Ustawodawstwo państwa członkowskiego może stanowić, że łączenie przez zawiązanie nowej spółki może zostać dokonane także w przypadku, gdy jedna spółka lub więcej spółek ulegających rozwiązaniu jest w likwidacji, pod warunkiem że opcja ta jest ograniczona do spółek, które nie zaczęły jeszcze wypłacać swoich aktywów na rzecz swoich akcjonariuszy.

ROZDZIAŁ III

ŁĄCZENIE PRZEZ PRZEJĘCIE

Artykuł 5

1. Organy administrujące lub zarządzające spółek dokonujących łączenia sporządzają na piśmie projekt warunków łączenia.

2. Projekt warunków łączenia zawiera co najmniej:

a)	rodzaj, nazwę oraz statutową siedzibę każdej z łączących się spółek;

b)	stosunek wymiany akcji oraz wysokość wszelkich dopłat w gotówce;

c)	warunki odnoszące się do przyznania akcji w spółce przejmującej;

d)	dzień, od którego posiadanie takich akcji uprawnia akcjonariusza do udziału w zyskach oraz wszelkie specjalne warunki wpływające na to uprawnienie;

e)	dzień, od którego transakcje spółki przejmowanej są traktowane dla celów rachunkowości jako transakcje spółki przejmującej;

f)	prawa przyznawane przez spółkę przejmującą posiadaczom akcji, z którymi związane są specjalne uprawnienia, oraz posiadaczom papierów wartościowych innych niż akcje, lub proponowane środki, które ich dotyczą;

g)	wszelkie szczególne korzyści przyznawane biegłym, o których mowa w art. 10 ust. 1, oraz członkom organów administrujących, zarządzających, nadzorczych lub kontrolnych spółek dokonujących łączenia.

Artykuł 6

Projekt warunków łączenia musi zostać opublikowany w sposób określony w ustawodawstwie każdego z państw członkowskich zgodnie z art. 3 dyrektywy 2009/101/WE, dla każdej ze spółek dokonującej łączenia, co najmniej miesiąc przed datą wyznaczoną na walne zgromadzenie, które ma o nim zadecydować.

Każda łącząca się spółka zwolniona jest z wymogu publikacji określonego w art. 3 dyrektywy 2009/101/WE, jeżeli przez nieprzerwany okres, rozpoczynający się co najmniej miesiąc przed datą wyznaczoną na walne zgromadzenie, na którym ma zostać podjęta decyzja w sprawie projektu warunków łączenia, oraz kończący się nie wcześniej niż wraz z zamknięciem tego zgromadzenia, bezpłatnie udostępni ona publicznie projekt warunków tego łączenia na swojej stronie internetowej. Państwa członkowskie nie uzależniają tego zwolnienia od jakichkolwiek wymogów i ograniczeń innych niż te, które są konieczne do zapewnienia bezpieczeństwa stron internetowych i autentyczności dokumentów, oraz mogą nałożyć takie wymogi lub ograniczenia wyłącznie w zakresie, w jakim są one proporcjonalne do osiągnięcia tych celów.

W drodze odstępstwa od akapitu drugiego niniejszego artykułu państwa członkowskie mogą wymagać, aby publikacji dokonano za pośrednictwem centralnej platformy elektronicznej, o której mowa w art. 3 ust. 5 dyrektywy 2009/101/WE. Państwa członkowskie mogą ewentualnie wymagać, aby taka publikacja została dokonana na jakiejkolwiek innej stronie internetowej wyznaczonej przez nie w tym celu. W przypadku gdy państwa członkowskie skorzystają z jednej z tych możliwości, zapewniają one, aby od spółek nie pobierano żadnej szczególnej opłaty za taką publikację.

W przypadku wykorzystania strony internetowej innej niż centralna platforma elektroniczna odniesienie umożliwiające dostęp do tej strony internetowej jest publikowane za pośrednictwem centralnej platformy elektronicznej co najmniej miesiąc przed datą wyznaczoną na walne zgromadzenie. Odniesienie to zawiera datę publikacji projektu warunków łączenia na stronie internetowej oraz jest bezpłatnie dostępne dla publiczności. Od spółek nie pobiera się szczególnej opłaty za taką publikację.

Zakaz pobierania od spółek szczególnej opłaty za publikację zawarty w akapitach trzecim i czwartym nie wpływa na możliwość przenoszenia przez państwa członkowskie na spółki kosztów związanych z centralną platformą elektroniczną.

Państwa członkowskie mogą wymagać od spółek, aby przez pewien okres po walnym zgromadzeniu pozostawiały informacje na swojej stronie internetowej lub, w stosownych przypadkach, za pośrednictwem centralnej platformy elektronicznej lub na innej stronie internetowej wyznaczonej przez to państwo członkowskie. Państwa członkowskie mogą określić skutki tymczasowego zakłócenia w dostępie do strony internetowej lub do centralnej platformy elektronicznej, spowodowanego czynnikami technicznymi lub innymi.

Artykuł 7

1. Łączenie wymaga co najmniej zatwierdzenia przez walne zgromadzenie każdej z łączących się spółek. Ustawodawstwa państw członkowskich stanowią, że uchwała dotycząca zatwierdzenia wymaga większości nie mniejszej niż dwie trzecie głosów związanych z reprezentowanymi akcjami lub reprezentowanym kapitałem subskrybowanym.

Jednakże ustawodawstwa państw członkowskich mogą stanowić, że zwykła większość głosów określonych w akapicie pierwszym jest wystarczająca, gdy reprezentowana jest co najmniej połowa subskrybowanego kapitału. Ponadto w stosownych przypadkach mają zastosowanie przepisy regulujące zmiany umowy i statutu spółki.

2. W przypadku gdy występują różne rodzaje akcji, uchwała dotycząca łączenia podlega odrębnemu głosowaniu przez co najmniej każdą z kategorii akcjonariuszy, na których prawa wpływa łączenie.

3. Uchwała obejmuje zarówno zatwierdzenie projektu warunków łączenia, jak również wszelkie zmiany umowy i statutu, których konieczność wynika z łączenia.

Artykuł 8

Ustawodawstwa państw członkowskich nie muszą wymagać zatwierdzenia łączenia przez walne zgromadzenie spółki przejmującej, jeśli spełnione są następujące warunki:

a)	publikacja przewidziana w art. 6 musi zostać dokonana dla spółki przejmującej co najmniej miesiąc przed datą wyznaczoną na walne zgromadzenie spółki lub spółek przejmowanych, na którym ma zostać podjęta decyzja w sprawie projektu warunków łączenia;

b)	co najmniej miesiąc przed datą określoną w lit. a) wszyscy akcjonariusze spółki przejmującej muszą być uprawnieni do kontroli dokumentów określonych w art. 11 ust. 1 w statutowej siedzibie spółki przejmującej;

akcjonariusz lub akcjonariusze spółki przejmującej posiadający minimalny procent subskrybowanego kapitału muszą być uprawnieni do wymagania, aby walne zgromadzenie spółki przejmującej zostało zwołane celem zatwierdzenia łączenia; ten minimalny procent nie może zostać ustalony na więcej niż 5 %. Państwa członkowskie mogą jednakże przewidzieć wyłączenie z tego obliczenia akcji nieuprawniających do głosowania.

Do celów akapitu pierwszego lit. b) stosuje się art. 11 ust. 2, 3 i 4.

Artykuł 9

1. Organy administrujące lub zarządzające każdej ze spółek dokonujących łączenia przygotowują szczegółowe pisemne sprawozdanie wyjaśniające projekt warunków łączenia oraz przedstawiające ich prawne i ekonomiczne podstawy, zwłaszcza stosunek wymiany akcji.

Sprawozdanie to zawiera również opis wszelkich szczególnych trudności powstałych w związku z wyceną.

2. Organy administrujące lub zarządzające każdej z zaangażowanych spółek informują walne zgromadzenie swojej spółki oraz organy administrujące lub zarządzające innych zaangażowanych spółek, tak aby te ostatnie mogły poinformować walne zgromadzenia swych spółek o wszelkich istotnych zmianach w zakresie aktywów i pasywów, które nastąpiły pomiędzy dniem sporządzenia projektu warunków łączenia a datą walnego zgromadzenia, na którym ma zostać podjęta decyzja w sprawie projektu warunków łączenia.

3. Państwa członkowskie mogą postanowić, że nie wymaga się sprawozdania, o którym mowa w ust. 1, lub informacji, o których mowa w ust. 2, jeśli wszyscy akcjonariusze i osoby posiadające inne papiery wartościowe dające prawo głosu w każdej ze spółek uczestniczących w łączeniu wyrażą na to zgodę.

Artykuł 10

1. Biegły lub biegli działający na rzecz każdej ze spółek dokonującej łączenia, lecz niezależnie od nich, wyznaczeni lub zatwierdzeni przez organ sądowy lub administracyjny, badają projekt warunków łączenia i sporządzają pisemne sprawozdanie dla akcjonariuszy. Jednakże ustawodawstwa państw członkowskich mogą przewidywać wyznaczenie jednego niezależnego biegłego lub większej ich liczby dla wszystkich spółek dokonujących łączenia, jeśli takiego wyznaczenia dokonuje organ sądowy lub administracyjny na wspólny wniosek tych spółek. Biegli tacy, w zależności od ustawodawstwa każdego z państw członkowskich, mogą być osobami fizycznymi lub prawnymi lub spółkami.

2. W sprawozdaniu wspomnianym w ust. 1 biegli muszą w każdym przypadku stwierdzić, czy w ich opinii stosunek wymiany akcji jest słuszny i uzasadniony. Ich stwierdzenie musi co najmniej:

a)	wskazywać metodę lub metody wykorzystane do ustalenia proponowanego stosunku wymiany akcji;

b)	stwierdzać, czy taka metoda lub metody są adekwatne w danym przypadku, wskazywać wartość osiągniętą przy zastosowaniu każdej takiej metody oraz przedstawiać opinię na temat względnego znaczenia przypisywanego takim metodom w osiąganiu wybranych wartości.

Sprawozdanie opisuje również wszelkie szczególne trudności z dokonaniem wyceny, jakie powstały.

3. Każdy z biegłych jest uprawniony do uzyskania od spółek dokonujących łączenia wszelkich stosownych informacji i dokumentów oraz do przeprowadzenia wszystkich niezbędnych badań.

4. Nie wymaga się ani badania projektu warunków łączenia, ani sprawozdania biegłego, jeśli wszyscy akcjonariusze i osoby posiadające inne papiery wartościowe dające prawo głosu w każdej ze spółek uczestniczących w łączeniu wyrażą na to zgodę.

Artykuł 11

1. Wszyscy akcjonariusze są uprawnieni do zbadania co najmniej następujących dokumentów w statutowej siedzibie spółki co najmniej miesiąc przed datą ustaloną na walne zgromadzenie, na którym ma zostać podjęta decyzja w sprawie projektu warunków łączenia:

a)	projektu warunków łączenia;

b)	rocznych sprawozdań finansowych i rocznych sprawozdań z działalności łączących się spółek za poprzednie trzy lata obrotowe;

w stosownych przypadkach, sprawozdania rachunkowego sporządzonego na dzień, który nie może być wcześniejszy niż pierwszy dzień trzeciego miesiąca poprzedzającego dzień sporządzenia projektu warunków łączenia, jeśli ostatnie sprawozdanie finansowe odnosi się do roku obrotowego, który zakończył się więcej niż sześć miesięcy przed tym dniem;

d)	w stosownych przypadkach, sprawozdań organów administrujących lub zarządzających łączących się spółek, przewidzianych w art. 9;

e)	w stosownych przypadkach, sprawozdania o którym mowa w art. 10 ust. 1.

Do celów akapitu pierwszego lit. c) nie wymaga się sprawozdania rachunkowego, jeśli spółka publikuje półroczne sprawozdania finansowe zgodnie z art. 5 dyrektywy 2004/109/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 15 grudnia 2004 r. w sprawie harmonizacji wymogów dotyczących przejrzystości informacji o emitentach, których papiery wartościowe dopuszczane są do obrotu na rynku regulowanym (11) oraz udostępnia je akcjonariuszom zgodnie z niniejszym ustępem. Ponadto państwa członkowskie mogą postanowić, że nie wymaga się sprawozdania rachunkowego, jeśli wszyscy akcjonariusze i osoby posiadające inne papiery wartościowe dające prawo głosu w każdej ze spółek uczestniczących w łączeniu, wyrażą na to zgodę.

2. Sprawozdanie rachunkowe przewidziane w ust. 1 akapit pierwszy lit. c) zostaje sporządzone przy zastosowaniu tych samych metod i tego samego układu jak w ostatnim bilansie rocznym.

Jednakże ustawodawstwo państwa członkowskiego może stanowić, że:

a)	nie jest konieczne dokonywanie nowej inwentaryzacji z natury;

wyceny wykazane w ostatnim bilansie zostają zmienione jedynie dla odzwierciedlenia zapisów w księgach rachunkowych; jednakże bierze się pod uwagę, co następuje:

—	okresowe amortyzację i rezerwy,

—	istotne zmiany rzeczywistej wartości, niewykazane w księgach.

3. Każdy akcjonariusz jest uprawniony do otrzymania, na życzenie i nieodpłatnie, pełnych lub, jeśli takie będzie życzenie, częściowych kopii dokumentów, o których mowa w ust. 1.

W przypadku gdy akcjonariusz wyraził zgodę na wykorzystanie przez spółkę elektronicznych sposobów przekazywania informacji, kopie takie mogą zostać dostarczone pocztą elektroniczną.

4. Spółka zwolniona jest z wymogu udostępniania dokumentów, o których mowa w ust. 1, w swojej siedzibie statutowej, jeżeli przez nieprzerwany okres rozpoczynający się co najmniej miesiąc przed datą wyznaczoną na walne zgromadzenie, na którym ma zostać podjęta decyzja w sprawie projektu warunków łączenia, oraz kończący się nie wcześniej niż wraz z zamknięciem walnego zgromadzenia, udostępni je na swojej stronie internetowej. Państwa członkowskie nie uzależniają powyższego zwolnienia od jakichkolwiek wymogów lub ograniczeń innych niż te, które są konieczne do zapewnienia bezpieczeństwa stron internetowych i autentyczności dokumentów, oraz mogą nałożyć takie wymogi lub ograniczenia wyłącznie w zakresie, w jakim są one proporcjonalne do osiągnięcia tych celów.

Ustęp 3 nie stosuje się w przypadku, gdy strona internetowa umożliwia akcjonariuszom, przez cały okres, o którym mowa w akapicie pierwszym niniejszego ustępu, ściągnięcie i druk dokumentów, o których mowa w ust. 1. Jednakże w takim przypadku państwa członkowskie mogą postanowić, że spółka ma obowiązek udostępnić te dokumenty do wglądu akcjonariuszy w swojej siedzibie statutowej.

Państwa członkowskie mogą wymagać od spółek, aby przez dany okres po walnym zgromadzeniu pozostawiały informacje na swojej stronie internetowej. Państwa członkowskie mogą określić skutki tymczasowego zakłócenia w dostępie do strony internetowej, spowodowanego czynnikami technicznymi lub innymi.

Artykuł 12

Ochrona praw pracowników każdej z łączących się spółek jest regulowana zgodnie z dyrektywą 2001/23/WE.

Artykuł 13

1. Ustawodawstwa państw członkowskich muszą przewidywać odpowiedni system ochrony interesów wierzycieli łączących się spółek, roszczenia których to wierzycieli poprzedzają publikację projektu warunków łączenia i nie stały się wymagalne w chwili takiej publikacji.

2. W tym celu ustawodawstwa państw członkowskich przewidują co najmniej, że tacy wierzyciele są uprawnieni do uzyskania odpowiednich zabezpieczeń, w przypadku gdy sytuacja finansowa łączących się spółek czyni tę ochronę niezbędną i o ile wierzyciele nie uzyskali wcześniej takich zabezpieczeń.

Państwa członkowskie określają warunki ochrony, o której mowa w ust. 1 oraz w akapicie pierwszym niniejszego ustępu. W każdym przypadku państwa członkowskie zapewniają wierzycielom możliwość zwrócenia się do odpowiedniego organu administracyjnego lub sądowego o odpowiednie zabezpieczenia, pod warunkiem że są w stanie wykazać w sposób wiarygodny, iż z powodu połączenia zaspokojenie ich roszczeń jest zagrożone oraz że nie uzyskali odpowiednich zabezpieczeń od spółki.

3. Ochrona taka może być różna dla wierzycieli spółki przejmującej oraz dla wierzycieli spółki przejmowanej.

Artykuł 14

Bez uszczerbku dla zasad dotyczących zbiorowego wykonywania ich praw art. 13 stosuje się do posiadaczy obligacji łączących się spółek, z wyjątkiem przypadków, gdy łączenie zostało zatwierdzone przez zgromadzenie posiadaczy obligacji, jeżeli zgromadzenie takie jest przewidziane na mocy ustawodawstwa krajowego, lub indywidualnie przez posiadaczy obligacji.

Artykuł 15

Posiadacze papierów wartościowych innych niż akcje, z którymi związane są szczególne prawa, muszą uzyskać w spółce przejmującej prawa co najmniej równoważne prawom, jakie posiadali oni w spółce przejmowanej, chyba że zmiana tych praw została zatwierdzona przez zgromadzenie posiadaczy takich papierów wartościowych, jeśli zgromadzenie takie jest przewidziane na mocy ustawodawstwa krajowego, lub indywidualnie przez posiadaczy tych papierów wartościowych, lub o ile posiadacze ci są uprawnieni do doprowadzenia do odkupienia ich papierów wartościowych przez spółkę przejmującą.

Artykuł 16

1. W przypadku gdy ustawodawstwo państwa członkowskiego nie przewiduje sądowej ani administracyjnej kontroli prewencyjnej legalności łączeń lub gdy taka kontrola nie rozciąga się na wszystkie czynności prawne wymagane do łączenia, sporządza się i poświadcza w należytej formie prawnej: protokół walnego zgromadzenia decydującego o łączeniu oraz, w stosownych przypadkach, umowę dotyczącą łączenia, będącą następstwem takiego walnego zgromadzenia. W przypadkach gdy łączenie nie musi być zatwierdzone przez walne zgromadzenie wszystkich łączących się spółek, musi zostać sporządzony i poświadczony w należytej formie prawnej projekt warunków łączenia.

2. Notariusz lub organ właściwy do sporządzenia i poświadczenia dokumentu w należytej formie prawnej musi sprawdzić i zaświadczyć istnienie i ważność czynności prawnych i formalności wymaganych od spółki, dla której ten notariusz lub organ działa, oraz projektu warunków łączenia.

Artykuł 17

Ustawodawstwa państw członkowskich określają datę, z którą łączenie staje się skuteczne.

Artykuł 18

1. Łączenie musi być ogłoszone publicznie w sposób określony przez ustawodawstwo każdego z państw członkowskich, zgodnie z art. 3 dyrektywy 2009/101/WE, w odniesieniu do każdej z łączących się spółek.

2. Spółka przejmująca może sama dokonać formalności związanych z publikacją odnoszącą się do spółki lub spółek przejmowanych.

Artykuł 19

1. Łączenie ma następujące równoczesne skutki z mocy prawa:

a)	przeniesienie – zarówno między spółką przejmowaną i spółką przejmującą, jak i w odniesieniu do stron trzecich – wszystkich aktywów oraz pasywów spółki przejmowanej na spółkę przejmującą;

b)	akcjonariusze spółki przejmowanej stają się akcjonariuszami spółki przejmującej;

c)	spółka przejmowana przestaje istnieć.

2. Żadne akcje w spółce przejmującej nie są wymieniane na akcje w spółce przejmowanej, jeżeli są one posiadane albo:

a)	przez samą spółkę przejmującą lub przez osobę działającą w imieniu własnym, ale na jej rzecz; albo

b)	przez samą spółkę przejmowaną lub przez osobę działającą w imieniu własnym, ale na jej rzecz.

3. Powyższe nie wpływa na ustawodawstwa państw członkowskich, które wymagają, dla skuteczności wobec stron trzecich, dokonania specjalnych formalności w celu przeniesienia pewnych aktywów, praw oraz zobowiązań przez spółkę przejmowaną. Spółka przejmująca może dokonać tych formalności sama; ustawodawstwa państw członkowskich mogą jednak zezwalać spółce przejmowanej na kontynuowanie tych formalności przez ograniczony okres czasu, który nie może, poza wyjątkowymi wypadkami, zostać ustalony na więcej niż sześć miesięcy od dnia, w którym łączenie stało się skuteczne.

Artykuł 20

Ustawodawstwa państw członkowskich ustanawiają co najmniej zasady dotyczące odpowiedzialności cywilnej członków organów administrujących i zarządzających spółki przejmowanej wobec akcjonariuszy tej spółki, w odniesieniu do zawinionego zachowania tych członków podczas przygotowania oraz realizacji łączenia.

Artykuł 21

Ustawodawstwa państw członkowskich ustanawiają co najmniej zasady dotyczące odpowiedzialności cywilnej biegłych odpowiedzialnych za sporządzenie na rzecz przejmowanej spółki sprawozdania, o którym mowa w art. 10 ust. 1, wobec akcjonariuszy tej spółki, w odniesieniu do zawinionego zachowania tych biegłych podczas wykonania ich obowiązków.

Artykuł 22

1. Ustawodawstwa państw członkowskich mogą ustanawiać zasady nieważności łączenia wyłącznie zgodnie z następującymi warunkami:

a)	nieważność musi zostać stwierdzona wyrokiem sądowym;

łączenia, które stały się skuteczne zgodnie z art. 17, mogą zostać uznane za nieważne, tylko jeśli nie było prewencyjnej kontroli sądowej ani administracyjnej ich legalności lub jeśli dokumenty nie zostały sporządzone i poświadczone w należytej formie prawnej, lub jeśli wykazane zostanie, że uchwała walnego zgromadzenia jest nieważna lub podlega unieważnieniu na mocy prawa krajowego;

c)	postępowanie w sprawie unieważnienia nie może zostać wszczęte później niż sześć miesięcy po dniu, w którym łączenie staje się skuteczne w stosunku do osoby powołującej się na nieważność lub jeśli sytuacja została naprawiona;

d)	tam, gdzie jest możliwe naprawienie wady mogącej powodować nieważność łączenia, właściwy sąd wyznacza zainteresowanym spółkom termin, w którym należy naprawić istniejący stan rzeczy;

e)	wyrok uznający łączenie za nieważne zostaje opublikowany w sposób określony w ustawodawstwie każdego z państw członkowskich zgodnie z art. 3 dyrektywy 2009/101/WE;

f)	w przypadku gdy ustawodawstwo państwa członkowskiego zezwala stronie trzeciej na zakwestionowanie takiego wyroku, strona ta może to uczynić jedynie w ciągu sześciu miesięcy od ogłoszenia wyroku w sposób określony dyrektywą 2009/101/WE;

g)	wyrok uznający łączenie za nieważne nie ma sam w sobie wpływu na ważność zobowiązań zaciągniętych przez spółkę przejmującą lub związanych ze spółką przejmującą, które powstały przed opublikowaniem wyroku i po dniu, w którym łączenie staje się skuteczne;

h)	spółki, które były stronami łączenia, odpowiadają solidarnie w odniesieniu do zobowiązań spółki przejmującej, o których mowa w lit. g).

2. W drodze odstępstwa od ust. 1 lit. a) ustawodawstwo państwa członkowskiego może stanowić także, że nieważność łączenia ma być stwierdzona przez organ administracyjny, jeśli istnieje możliwość zaskarżenia takiej decyzji do sądu. Ustęp 1 lit. b) oraz d) – h) stosuje się przez analogię do organu administracyjnego. Takie postępowanie w sprawie unieważnienia nie może zostać wszczęte później niż sześć miesięcy po dniu, w którym łączenie staje się skuteczne.

3. Niniejsze przepisy nie wpływają na ustawodawstwa państw członkowskich dotyczące nieważności łączenia orzeczonej w następstwie jakiejkolwiek kontroli innej niż sądowa lub administracyjna kontrola prewencyjna legalności.

ROZDZIAŁ IV

ŁĄCZENIE PRZEZ ZAWIĄZANIE NOWEJ SPÓŁKI

Artykuł 23

1. Artykuł 5, 6 i 7 oraz art. 9–22 niniejszej dyrektywy stosuje się, bez uszczerbku dla art. 12 i 13 dyrektywy 2009/101/WE, do łączenia przez zawiązanie nowej spółki. W tym celu „spółki łączące się” oraz „spółki przejmowane” oznaczają spółki, które przestaną istnieć, a „spółka przejmująca” oznacza nową spółkę.

Artykuł 5 ust. 2 lit. a) niniejszej dyrektywy stosuje się również do nowej spółki.

2. Projekt warunków łączenia oraz akt założycielski lub projekt aktu założycielskiego oraz statut lub projekt statutu nowej spółki – jeśli zawarte są one w odrębnym dokumencie – są zatwierdzane na walnym zgromadzeniu każdej ze spółek, która przestanie istnieć.

ROZDZIAŁ V

PRZEJĘCIE JEDNEJ SPÓŁKI PRZEZ INNĄ, POSIADAJĄCĄ 90 % LUB WIĘCEJ JEJ AKCJI

Artykuł 24

Państwa członkowskie wprowadzają przepisy w odniesieniu do spółek podlegających ich ustawodawstwom, umożliwiające dokonywanie operacji, poprzez które jedna spółka lub więcej spółek zostaje rozwiązanych bez postępowania likwidacyjnego i przenosi wszystkie swoje aktywa i pasywa na inną spółkę będącą posiadaczem wszystkich ich akcji oraz innych papierów wartościowych dających prawo głosu na walnym zgromadzeniu. Takie operacje są regulowane przepisami rozdziału III. Państwa członkowskie nie nakładają jednak wymogów określonych w art. 5 ust. 2 lit. b), c) i d), art. 9 i 10, art. 11 ust. 1 lit. d) i e), art. 19 ust. 1 lit. b) oraz art. 20 i 21.

Artykuł 25

Państwa członkowskie nie stosują art. 7 do operacji, o których mowa w art. 24, jeśli są spełnione następujące warunki:

a)	musi zostać dokonana publikacja przewidziana w art. 6, w odniesieniu do każdej ze spółek zaangażowanych w operację, co najmniej miesiąc zanim operacja ta stanie się skuteczna;

b)	co najmniej miesiąc zanim operacja ta stanie się skuteczna wszyscy akcjonariusze przejmującej spółki muszą mieć prawo kontrolowania w statutowej siedzibie spółki dokumentów, o których mowa w art. 11 ust. 1 lit. a), b) i c);

c)	musi mieć zastosowanie art. 8 akapit pierwszy lit. c).

Do celów akapitu pierwszego lit. b) niniejszego artykułu stosuje się art. 11 ust. 2, 3 i 4.

Artykuł 26

Państwa członkowskie mogą stosować art. 24 i 25 do operacji, poprzez którą jedna spółka lub więcej spółek zostaje rozwiązanych bez postępowania likwidacyjnego i przenosi wszystkie swoje aktywa i pasywa na inną spółkę, jeśli wszystkie akcje oraz inne papiery wartościowe przejmowanej spółki lub spółek określone w art. 24 znajdują się w posiadaniu spółki przejmującej lub osób posiadających te akcje i papiery wartościowe w imieniu własnym, ale na rzecz tej spółki.

Artykuł 27

W przypadkach łączenia przez przejęcie dokonywanego przez spółkę, która posiada 90 % lub więcej, ale nie całość, akcji i innych papierów wartościowych dających prawo głosu na walnym zgromadzeniu przejmowanej spółki lub przejmowanych spółek, państwa członkowskie nie wymagają zatwierdzenia łączenia przez walne zgromadzenie spółki przejmującej, jeśli spełnione są następujące warunki:

a)	musi zostać dokonana publikacja przewidziana w art. 6, w odniesieniu do spółki przejmującej, co najmniej miesiąc przed datą ustaloną na walne zgromadzenie spółki lub spółek przejmowanych, na którym ma zostać podjęta decyzja w sprawie projektu warunków łączenia;

b)	co najmniej miesiąc przed datą określoną w lit. a) wszyscy akcjonariusze spółki przejmującej muszą mieć prawo kontrolowania w statutowej siedzibie spółki dokumentów wymienionych w art. 11 ust. 1 lit. a), b) oraz, w stosownych przypadkach, art. 11 ust. 1 lit. c), d) i e);

c)	musi mieć zastosowanie art. 8 akapit pierwszy lit. c).

Do celów akapitu pierwszego lit. b) niniejszego artykułu stosuje się art. 11 ust. 2, 3 i 4.

Artykuł 28

Państwa członkowskie nie nakładają wymogów określonych w art. 9, 10 i 11 w przypadku łączenia w rozumieniu art. 27, jeśli spełnione są następujące warunki:

a)	akcjonariusze mniejszościowi spółki przejmowanej muszą być uprawnieni do żądania, aby ich akcje zostały nabyte przez spółkę przejmującą;

b)	jeśli wykonują to prawo, muszą być uprawnieni do otrzymania wynagrodzenia odpowiadającego wartości ich akcji;

c)	w przypadku braku zgodności w odniesieniu do takiego wynagrodzenia musi być możliwe, aby wartość wynagrodzenia została ustalona przez sąd lub przez organ administracyjny wyznaczony przez państwo członkowskie do tego celu.

Państwo członkowskie nie musi stosować akapitu pierwszego, jeżeli w ustawodawstwie tego państwa członkowskiego istnieje przepis uprawniający spółkę przejmującą, bez wcześniejszej publicznej oferty przejęcia, do żądania od wszystkich posiadaczy pozostałych papierów wartościowych spółki lub spółek, które mają zostać przejęte, sprzedania jej tych papierów wartościowych przed połączeniem po uczciwej cenie.

Artykuł 29

Państwa członkowskie mogą stosować art. 27 i 28 do operacji, poprzez które jedna spółka lub więcej spółek zostaje rozwiązanych bez postępowania likwidacyjnego i przenosi wszystkie swoje aktywa i pasywa na inną spółkę, jeśli 90 % lub więcej, ale nie całość, akcji i innych papierów wartościowych spółki lub spółek przejmowanych, o których mowa w art. 27, jest w posiadaniu tej spółki przejmującej lub osób, które posiadają te akcje i papiery wartościowe w imieniu własnym, ale na rzecz tej spółki.

ROZDZIAŁ VI

INNE OPERACJE TRAKTOWANE JAKO ŁĄCZENIE

Artykuł 30

Jeżeli w przypadku jednej z operacji, o których mowa w art. 2, ustawodawstwo państwa członkowskiego zezwala na to, aby dopłata w gotówce przewyższała 10 %, stosuje się rozdziały III i IV oraz art. 27, 28 i 29.

Artykuł 31

W przypadku gdy ustawodawstwo państwa członkowskiego zezwala na jedną z operacji, o których mowa w art. 2, 24 i 30, bez zakończenia tym samym istnienia wszystkich spółek przejmowanych, stosuje się odpowiednio rozdział III, z wyjątkiem art. 19 ust. 1 lit. c), rozdział IV lub rozdział V.

ROZDZIAŁ VII

PRZEPISY KOŃCOWE

Artykuł 32

Dyrektywa 78/855/EWG zmieniona aktami wymienionymi w załączniku I część A niniejszym traci moc, bez uszczerbku dla obowiązków państw członkowskich dotyczących terminów transpozycji do prawa krajowego dyrektyw określonych w załączniku I część B.

Odesłania do uchylonej dyrektywy odczytuje się jako odesłania do niniejszej dyrektywy, zgodnie z tabelą korelacji w załączniku II.

Artykuł 33

Niniejsza dyrektywa wchodzi w życie z dniem 1 lipca 2011 r.

Artykuł 34

Niniejsza dyrektywa skierowana jest do państw członkowskich.

Sporządzono w Strasburgu dnia 5 kwietnia 2011 r.

W imieniu Parlamentu Europejskiego

J. BUZEK

Przewodniczący

W imieniu Rady

GYŐRI E.

Przewodniczący

(1) Dz.U. C 51 z 17.2.2011, s. 36.

(2) Stanowisko Parlamentu Europejskiego z dnia 18 stycznia 2011 r. (dotychczas nieopublikowane w Dzienniku Urzędowym) i decyzja Rady z dnia 21 marca 2011 r.

(3) Dz.U. L 295 z 20.10.1978, s. 36.

(4) Zob. załącznik I część A.

(5) Dz.U. 2 z 15.1.1962, s. 36/62.

(6) Dz.U. L 65 z 14.3.1968, s. 8.

(7) Dz.U. L 26 z 31.1.1977, s. 1.

(8) Dz.U. L 222 z 14.8.1978, s. 11.

(9) Dz.U. L 82 z 22.3.2001, s. 16.

(10) Dz.U. L 258 z 1.10.2009, s. 11.

(11) Dz.U. L 390 z 31.12.2004, s. 38.

ZAŁĄCZNIK I

CZĘŚĆ A

Uchylona dyrektywa i wykaz jej kolejnych zmian

(o których mowa w art. 32)

Dyrektywa Rady 78/855/EWG (Dz.U. L 295 z 20.10.1978, s. 36)
Akt przystąpienia z 1979 r., załącznik I pkt III.C (Dz.U. L 291 z 19.11.1979, s. 89)
Akt przystąpienia z 1985 r., załącznik I pkt II lit. d) (Dz.U. L 302 z 15.11.1985, s. 157)
Akt przystąpienia z 1994 r., załącznik I pkt XI.A.3 (Dz.U. C 241 z 29.8.1994, s. 194)
Akt przystąpienia z 2003 r., załącznik II pkt 4.A.3 (Dz.U. L 236 z 23.9.2003, s. 338)
Dyrektywa Rady 2006/99/WE (Dz.U. L 363 z 20.12.2006, s. 137)	Jedynie odniesienie do dyrektywy 78/855/EWG zawarte w art. 1 i w sekcji A.3. załącznika
Dyrektywa 2007/63/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (Dz.U. L 300 z 17.11.2007, s. 47)	Jedynie art. 2
Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/109/WE (Dz.U. L 259 z 2.10.2009, s. 14)	Jedynie art. 2

CZĘŚĆ B

Wykaz terminów transpozycji do prawa krajowego

(o których mowa w art. 32)

Dyrektywa	Termin transpozycji
78/855/EWG	13 października 1981 r.
2006/99/WE	1 stycznia 2007 r.
2007/63/WE	31 grudnia 2008 r.
2009/109/WE	30 czerwca 2011 r.

ZAŁĄCZNIK II

Tabela korelacji

Dyrektywa 78/855/EWG	Niniejsza dyrektywa
art. 1	art. 1
art. 2–4	art. 2–4
art. 5–22	art. 5–22
art. 23 ust. 1	art. 23 ust. 1 akapit pierwszy
art. 23 ust. 2	art. 23 ust. 1 akapit drugi
art. 23 ust. 3	art. 23 ust. 2
art. 24–29	art. 24–29
art. 30–31	art. 30–31
art. 32	—
—	art. 32
—	art. 33
art. 33	art. 34
—	załącznik I
—	załącznik II

29.4.2011

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 110/12

DECYZJA RADY

z dnia 11 kwietnia 2011 r.

w sprawie podpisania w imieniu Unii Europejskiej Porozumienia w formie wymiany listów między Unią Europejską a Nową Zelandią na podstawie art. XXIV ust. 6. oraz art. XXVIII Układu ogólnego w sprawie taryf celnych i handlu (GATT) z 1994 r. odnoszącego się do zmian list koncesyjnych Republiki Bułgarii i Rumunii w związku z ich przystąpieniem do Unii Europejskiej

(2011/255/UE)

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 207 ust. 4 akapit pierwszy w związku z art. 218 ust. 5,

uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

W dniu 29 stycznia 2007 r. Rada upoważniła Komisję do rozpoczęcia negocjacji z niektórymi innymi członkami Światowej Organizacji Handlu na podstawie art. XXIV ust. 6 Układu ogólnego w sprawie taryf celnych i handlu (GATT) z 1994 r. w związku z przystąpieniem do Unii Europejskiej Republiki Bułgarii i Rumunii.

(2)	Negocjacje były prowadzone przez Komisję w ramach wytycznych negocjacyjnych przyjętych przez Radę.

(3)

Negocjacje zakończono, a w dniu 7 września 2010 r. parafowano Porozumienie w formie wymiany listów między Unią Europejską a Nową Zelandią na podstawie art. XXIV ust. 6. oraz art. XXVIII Układu ogólnego w sprawie taryf celnych i handlu (GATT) z 1994 r. odnoszące się do zmian list koncesyjnych Republiki Bułgarii i Rumunii w związku z ich przystąpieniem do Unii Europejskiej („porozumienie”).

(4)	Porozumienie powinno zostać podpisane,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Niniejszym zatwierdza się w imieniu Unii podpisanie Porozumienia w formie wymiany listów między Unią Europejską a Nową Zelandią na podstawie art. XXIV ust. 6. oraz art. XXVIII Układu ogólnego w sprawie taryf celnych i handlu (GATT) z 1994 r. odnoszącego się do zmian list koncesyjnych Republiki Bułgarii i Rumunii w związku z ich przystąpieniem do Unii Europejskiej („porozumienie”), z zastrzeżeniem zawarcia porozumienia (1).

Artykuł 2

Niniejszym upoważnia się przewodniczącego Rady do wyznaczenia osoby lub osób umocowanych do podpisania porozumienia w imieniu Unii.

Artykuł 3

Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem jej przyjęcia.

Sporządzono w Luksemburgu dnia 11 kwietnia 2011 r.

W imieniu Rady

PINTÉR S.

Przewodniczący

(1) Tekst porozumienia zostanie opublikowany wraz z decyzją w sprawie jego zawarcia.

29.4.2011

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 110/13

DECYZJA RADY

z dnia 11 kwietnia 2011 r.

w sprawie podpisania w imieniu Unii Europejskiej Porozumienia w formie wymiany listów między Unią Europejską a Republiką Argentyńską na podstawie art. XXIV ust. 6. oraz art. XXVIII Układu ogólnego w sprawie taryf celnych i handlu (GATT) z 1994 r. odnoszącego się do zmian list koncesyjnych Republiki Bułgarii i Rumunii w związku z ich przystąpieniem do Unii Europejskiej

(2011/256/UE)

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 207 ust. 4 akapit pierwszy w związku z art. 218 ust. 5,

uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

(2)	Negocjacje były prowadzone przez Komisję w ramach wytycznych negocjacyjnych przyjętych przez Radę.

(3)

Negocjacje zakończono, a w dniu 22 września 2010 r. parafowano Porozumienie w formie wymiany listów między Unią Europejską a Republiką Argentyńską na podstawie art. XXIV ust. 6. oraz art. XXVIII Układu ogólnego w sprawie taryf celnych i handlu (GATT) z 1994 r. odnoszące się do zmian list koncesyjnych Republiki Bułgarii i Rumunii w związku z ich przystąpieniem do Unii Europejskiej („porozumienie”).

(4)	Porozumienie powinno zostać podpisane,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Niniejszym zatwierdza się w imieniu Unii podpisanie Porozumienia w formie wymiany listów między Unią Europejską a Republiką Argentyńską na podstawie art. XXIV ust. 6. oraz art. XXVIII Układu ogólnego w sprawie taryf celnych i handlu (GATT) z 1994 r. odnoszącego się do zmian list koncesyjnych Republiki Bułgarii i Rumunii w związku z ich przystąpieniem do Unii Europejskiej („porozumienie”), z zastrzeżeniem zawarcia porozumienia (1).

Artykuł 2

Niniejszym upoważnia się przewodniczącego Rady do wyznaczenia osoby lub osób umocowanych do podpisania porozumienia w imieniu Unii.

Artykuł 3

Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem jej przyjęcia.

Sporządzono w Luksemburgu dnia 11 kwietnia 2011 r.

W imieniu Rady

PINTÉR S.

Przewodniczący

(1) Tekst porozumienia zostanie opublikowany wraz z decyzją w sprawie jego zawarcia.

29.4.2011

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 110/14

ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) NR 413/2011

z dnia 28 kwietnia 2011 r.

zmieniające rozporządzenie (WE) nr 1580/2007 w zakresie wartości progowych dla dodatkowych należności celnych za ogórki i czereśnie

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 1234/2007 z dnia 22 października 2007 r. ustanawiające wspólną organizację rynków rolnych oraz przepisy szczegółowe dotyczące niektórych produktów rolnych („rozporządzenie o jednolitej wspólnej organizacji rynku”) (1), w szczególności jego art. 143 lit. b) w związku z jego art. 4,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

W rozporządzeniu Komisji (WE) nr 1580/2007 z dnia 21 grudnia 2007 r. ustanawiającym przepisy wykonawcze do rozporządzeń Rady (WE) nr 2200/96, (WE) nr 2201/96 i (WE) nr 1182/2007 w sektorze owoców i warzyw (2) przewiduje się nadzór nad przywozem produktów wymienionych w załączniku XVII do tego rozporządzenia. Nadzór ten przeprowadza się zgodnie z zasadami określonymi w art. 308d rozporządzenia Komisji (EWG) nr 2454/93 z dnia 2 lipca 1993 r. ustanawiającego przepisy w celu wykonania rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny (3).

(2)	W celu zastosowania art. 5 ust. 4 Porozumienia w sprawie rolnictwa (4) zawartego w trakcie wielostronnych negocjacji handlowych Rundy Urugwajskiej i na podstawie ostatnich danych dotyczących lat 2008, 2009 i 2010 należy zmienić wartości progowe dodatkowych należności celnych na ogórki i czereśnie.

(3)	Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie (WE) nr 1580/2007.

(4)	Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. Wspólnej Organizacji Rynków Rolnych,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Załącznik XVII do rozporządzenia (WE) nr 1580/2007 zastępuje się tekstem znajdującym się w załączniku do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 1 maja 2011 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 28 kwietnia 2011 r.

W imieniu Komisji

José Manuel BARROSO

Przewodniczący

(1) Dz.U. L 299 z 16.11.2007, s. 1.

(2) Dz.U. L 350 z 31.12.2007, s. 1.

(3) Dz.U. L 253 z 11.10.1993, s. 1.

(4) Dz.U. L 336 z 23.12.1994, s. 22.

ZAŁĄCZNIK

„ZAŁĄCZNIK XVII

DODATKOWE NALEŻNOŚCI PRZYWOZOWE: TYTUŁ IV, ROZDZIAŁ II, SEKCJA 2

Bez uszczerbku dla zasad interpretacji Nomenklatury scalonej, przedstawione opisy produktów mają charakter wyłącznie orientacyjny. Do celów niniejszego załącznika zakres stosowania dodatkowych należności celnych określony jest przez zakres kodów CN istniejących w chwili przyjęcia niniejszego rozporządzenia.

Numer porządkowy	Kod CN	Opis	Okres stosowania	Wartości progowe (tony)
78.0015	0702 00 00	Pomidory	1 października – 31 maja	1 215 717
78.0020	0702 00 00	Pomidory	1 czerwca – 30 września	966 474
78.0065	0707 00 05	Ogórki	1 maja – 31 października	31 289
78.0075	0707 00 05	Ogórki	1 listopada – 30 kwietnia	26 583
78.0085	0709 90 80	Karczochy	1 listopada – 30 czerwca	17 258
78.0100	0709 90 70	Cukinie	1 stycznia – 31 grudnia	57 955
78.0110	0805 10 20	Pomarańcze	1 grudnia – 31 maja	368 535
78.0120	0805 20 10	Klementynki	1 listopada – koniec lutego	175 110
78.0130	0805 20 30 0805 20 50 0805 20 70 0805 20 90	Mandarynki (włącznie z tangerynami i satsuma); wilkingi i podobne hybrydy cytrusowe	1 listopada – koniec lutego	115 625
78.0155	0805 50 10	Cytryny	1 czerwca – 31 grudnia	329 872
78.0160	0805 50 10	Cytryny	1 stycznia – 31 maja	120 619
78.0170	0806 10 10	Winogrona stołowe	21 lipca – 20 listopada	146 510
78.0175	0808 10 80	Jabłka	1 stycznia – 31 sierpnia	916 384
78.0180	0808 10 80	Jabłka	1 września – 31 grudnia	95 396
78.0220	0808 20 50	Gruszki	1 stycznia – 30 kwietnia	291 094
78.0235	0808 20 50	Gruszki	1 lipca – 31 grudnia	93 666
78.0250	0809 10 00	Morele	1 czerwca – 31 lipca	49 314
78.0265	0809 20 95	Czereśnie	21 maja – 10 sierpnia	30 783
78.0270	0809 30	Brzoskwinie, łącznie z nektarynami	11 czerwca – 30 września	6 867
78.0280	0809 40 05	Śliwki	11 czerwca – 30 września	57 764 ”

29.4.2011

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 110/16

ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) NR 414/2011

z dnia 26 kwietnia 2011 r.

rejestrujące w rejestrze chronionych nazw pochodzenia i chronionych oznaczeń geograficznych nazwę [Φιρίκι Πηλίου (Firiki Piliou) (ChNP)]

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 510/2006 z dnia 20 marca 2006 r. w sprawie ochrony oznaczeń geograficznych i nazw pochodzenia produktów rolnych i środków spożywczych (1), w szczególności jego art. 7 ust. 4 akapit pierwszy,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)	Zgodnie z art. 6 ust. 2 akapit pierwszy oraz na podstawie art. 17 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 510/2006 wniosek Grecji o rejestrację nazwy „Φιρίκι Πηλίου (Firiki Piliou)” został opublikowany w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (2).

(2)	Ponieważ do Komisji nie wpłynęło żadne oświadczenie o sprzeciwie zgodnie z art. 7 rozporządzenia (WE) nr 510/2006, nazwa ta powinna zostać zarejestrowana,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Nazwa wymieniona w załączniku do niniejszego rozporządzenia zostaje zarejestrowana.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 26 kwietnia 2011 r.

W imieniu Komisji, za Przewodniczącego,

Dacian CIOLOŞ

Członek Komisji

(1) Dz.U. L 93 z 31.3.2006, s. 12.

(2) Dz.U. C 222 z 17.8.2010, s. 9.

ZAŁĄCZNIK

Produkty rolne przeznaczone do spożycia przez ludzi wymienione w załączniku I do Traktatu:

Klasa 1.6. Owoce, warzywa i zboża świeże lub przetworzone

GRECJA

Φιρίκι Πηλίου (Firiki Piliou) (ChNP)

29.4.2011

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 110/18

ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) NR 415/2011

z dnia 26 kwietnia 2011 r.

rejestrujące w rejestrze chronionych nazw pochodzenia i chronionych oznaczeń geograficznych nazwę [Lapin Poron kylmäsavuliha (ChNP)]

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)	Zgodnie z art. 6 ust. 2 akapit pierwszy rozporządzenia (WE) nr 510/2006 wniosek Finlandii o rejestrację nazwy „Lapin Poron kylmäsavuliha” został opublikowany w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (2).

(2)	Ponieważ do Komisji nie wpłynęło żadne oświadczenie o sprzeciwie zgodnie z art. 7 rozporządzenia (WE) nr 510/2006, nazwa ta powinna zostać zarejestrowana,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Nazwa wymieniona w załączniku do niniejszego rozporządzenia zostaje zarejestrowana.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 26 kwietnia 2011 r.

W imieniu Komisji, za Przewodniczącego,

Dacian CIOLOŞ

Członek Komisji

(1) Dz.U. L 93 z 31.3.2006, s. 12.

(2) Dz.U. C 225 z 20.8.2010, s. 12.

ZAŁĄCZNIK

Produkty rolne przeznaczone do spożycia przez ludzi wymienione w załączniku I do Traktatu:

Klasa 1.2. Produkty wytworzone na bazie mięsa (podgotowanego, solonego, wędzonego itd.)

FINLANDIA

Lapin Poron kylmäsavuliha (ChNP)

29.4.2011

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 110/20

ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) NR 416/2011

z dnia 26 kwietnia 2011 r.

zatwierdzające inną niż nieznaczna zmianę specyfikacji zarejestrowanej w rejestrze chronionych nazw pochodzenia i chronionych oznaczeń geograficznych nazwy [Valle d’Aosta Lard d’Arnad/Vallée d’Aoste Lard d’Arnad (ChNP)]

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Zgodnie z art. 9 ust. 1 akapit pierwszy oraz na podstawie art. 17 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 510/2006 Komisja przeanalizowała wniosek Włoch w sprawie zatwierdzenia zmiany elementów specyfikacji chronionego oznaczenia geograficznego „Valle d’Aosta Lard d’Arnad/Vallée d’Aoste Lard d’Arnad”, zarejestrowanego na mocy rozporządzenia Komisji (WE) nr 1107/96 (2) zmienionego rozporządzeniem Komisji (WE) nr 1263/96 (3).

(2)

Ponieważ proponowana zmiana nie jest nieznaczna w rozumieniu art. 9 rozporządzenia (WE) nr 510/2006, zgodnie z art. 6 ust. 2 akapit pierwszy tego rozporządzenia Komisja opublikowała w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (4) wniosek o wprowadzenie zmian. Ponieważ Komisji nie zgłoszono żadnego oświadczenia o sprzeciwie na podstawie art. 7 rozporządzenia (WE) nr 510/2006, należy zatwierdzić przedmiotową zmianę,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Zatwierdza się zmianę specyfikacji opublikowaną w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej dotyczącą nazwy wymienionej w załączniku do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 26 kwietnia 2011 r.

W imieniu Komisji, za Przewodniczącego,

Dacian CIOLOŞ

Członek Komisji

(1) Dz.U. L 93 z 31.3.2006, s. 12.

(2) Dz.U. L 148 z 21.6.1996, s. 1.

(3) Dz.U. L 163 z 2.7.1996, s. 19.

(4) Dz.U. C 222 z 17.8.2010, s. 14.

ZAŁĄCZNIK

Produkty rolne przeznaczone do spożycia przez ludzi wymienione w załączniku I do Traktatu:

Klasa 1.2. Produkty wytworzone na bazie mięsa (podgotowanego, solonego, wędzonego itd.)

WŁOCHY

Valle d’Aosta Lard d’Arnad/Vallée d’Aoste Lard d’Arnad (ChNP)

29.4.2011

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 110/22

ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) NR 417/2011

z dnia 28 kwietnia 2011 r.

ustanawiające standardowe wartości celne w przywozie dla ustalania ceny wejścia niektórych owoców i warzyw

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Komisji (WE) nr 1580/2007 z dnia 21 grudnia 2007 r. ustanawiające przepisy wykonawcze do rozporządzeń Rady (WE) nr 2200/96, (WE) nr 2201/96 i (WE) nr 1182/2007 w sektorze owoców i warzyw (2), w szczególności jego art. 138 ust. 1,

a także mając na uwadze, co następuje:

Rozporządzenie (WE) nr 1580/2007 przewiduje, w zastosowaniu wyników wielostronnych negocjacji handlowych Rundy Urugwajskiej, kryteria do ustalania przez Komisję standardowych wartości celnych dla przywozu z krajów trzecich, w odniesieniu do produktów i okresów określonych w części A załącznika XV do wspomnianego rozporządzenia,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Standardowe wartości celne w przywozie, o których mowa w art. 138 rozporządzenia (WE) nr 1580/2007, są ustalone w załączniku do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 29 kwietnia 2011 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 28 kwietnia 2011 r.

W imieniu Komisji, za Przewodniczącego,

José Manuel SILVA RODRÍGUEZ

Dyrektor Generalny ds. Rolnictwa i Rozwoju Obszarów Wiejskich

(1) Dz.U. L 299 z 16.11.2007, s. 1.

(2) Dz.U. L 350 z 31.12.2007, s. 1.

ZAŁĄCZNIK

Standardowe wartości celne w przywozie dla ustalania ceny wejścia niektórych owoców i warzyw

(EUR/100 kg)
Kod CN	Kod krajów trzecich (1)	Standardowa stawka celna w przywozie
0702 00 00	JO	78,3
	MA	39,7
	TN	118,7
	TR	82,8
	ZZ	79,9
0707 00 05	AL	107,4
	EG	152,2
	TR	132,0
	ZZ	130,5
0709 90 70	JO	78,3
	MA	78,8
	TR	108,8
	ZZ	88,6
0709 90 80	EC	33,0
0709 90 80	ZZ	33,0
0805 10 20	EG	49,5
	IL	67,9
	MA	45,2
	TN	50,6
	TR	78,1
	ZZ	58,3
0805 50 10	TR	45,4
0805 50 10	ZZ	45,4
0808 10 80	AR	82,3
	BR	70,9
	CA	111,8
	CL	79,3
	CN	105,8
	MK	50,2
	NZ	111,4
	US	128,6
	UY	62,0
	ZA	81,9
	ZZ	88,4
0808 20 50	AR	94,8
	CL	103,2
	CN	72,3
	ZA	100,0
	ZZ	92,6

(1) Nomenklatura krajów ustalona w rozporządzeniu Komisji (WE) nr 1833/2006 (Dz.U. L 354 z 14.12.2006, s. 19). Kod „ ZZ ” odpowiada „innym pochodzeniom”.

29.4.2011

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 110/24

ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) NR 418/2011

z dnia 28 kwietnia 2011 r.

zmieniające ceny reprezentatywne oraz kwoty dodatkowych należności przywozowych w odniesieniu do niektórych produktów w sektorze cukru, ustalone rozporządzeniem (UE) nr 867/2010 na rok gospodarczy 2010/11

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Komisji (WE) nr 951/2006 z dnia 30 czerwca 2006 r. ustanawiające szczegółowe zasady wykonania rozporządzenia Rady (WE) nr 318/2006 w odniesieniu do handlu z państwami trzecimi w sektorze cukru (2), w szczególności jego art. 36 ust. 2 akapit drugi zdanie drugie,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Kwoty cen reprezentatywnych oraz dodatkowych należności stosowanych przy przywozie cukru białego, cukru surowego oraz niektórych syropów zostały ustalone na rok gospodarczy 2010/11 rozporządzeniem Komisji (UE) nr 867/2010 (3). Te ceny i kwoty zostały ostatnio zmienione rozporządzeniem Komisji (UE) nr 385/2011 (4).

(2)	Zgodnie z zasadami i warunkami określonymi w rozporządzeniu (WE) nr 951/2006 dane, którymi dysponuje obecnie Komisja, stanowią podstawę do korekty wymienionych kwot,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Ceny reprezentatywne i dodatkowe należności celne mające zastosowanie w ramach przywozu produktów, o których mowa w art. 36 rozporządzenia (WE) nr 951/2006, ustalone na rok gospodarczy 2010/11 rozporządzeniem (UE) nr 867/2010, zostają zmienione zgodnie z załącznikiem do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 29 kwietnia 2011 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 28 kwietnia 2011 r.

W imieniu Komisji, za Przewodniczącego,

José Manuel SILVA RODRÍGUEZ

Dyrektor Generalny ds. Rolnictwa i Rozwoju Obszarów Wiejskich

(1) Dz.U. L 299 z 16.11.2007, s. 1.

(2) Dz.U. L 178 z 1.7.2006, s. 24.

(3) Dz.U. L 259 z 1.10.2010, s. 3.

(4) Dz.U. L 103 z 19.4.2011, s. 104.

ZAŁĄCZNIK

Zmienione kwoty cen reprezentatywnych i dodatkowych należności celnych przywozowych dla cukru białego, cukru surowego oraz produktów objętych kodem CN 1702 90 95 , obowiązujące od dnia 29 kwietnia 2011 r.

(EUR)
Kod CN	Kwota ceny reprezentatywnej za 100 kg netto produktu	Kwota dodatkowej należności za 100 kg netto produktu
1701 11 10 (1)	44,04	0,00
1701 11 90 (1)	44,04	1,69
1701 12 10 (1)	44,04	0,00
1701 12 90 (1)	44,04	1,40
1701 91 00 (2)	43,83	4,32
1701 99 10 (2)	43,83	1,19
1701 99 90 (2)	43,83	1,19
1702 90 95 (3)	0,44	0,25

(1) Stawka dla jakości standardowej określonej w pkt III załącznika IV do rozporządzenia (WE) nr 1234/2007.

(2) Stawka dla jakości standardowej określonej w pkt II załącznika IV do rozporządzenia (WE) nr 1234/2007.

(3) Stawka dla zawartości sacharozy wynoszącej 1 %.

29.4.2011

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 110/26

DECYZJA RADY

z dnia 7 marca 2011 r.

zmieniająca decyzję 2010/320/UE skierowaną do Grecji celem wzmocnienia i pogłębienia nadzoru budżetowego oraz wezwania Grecji do zastosowania środków służących ograniczeniu deficytu uznanych za niezbędne w celu likwidacji nadmiernego deficytu

(2011/257/UE)

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 126 ust. 9 i art. 136,

uwzględniając zalecenie Komisji Europejskiej,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)	Artykuł 136 ust. 1 lit. a) Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (TFUE) przewiduje możliwość przyjęcia środków w odniesieniu do państw członkowskich, których walutą jest euro, w celu wzmocnienia koordynacji i nadzoru ich dyscypliny budżetowej.

(2)

Artykuł 126 TFUE stanowi, że państwa członkowskie mają unikać nadmiernego deficytu budżetowego, oraz ustanawia w tym celu procedurę nadmiernego deficytu. Pakt stabilności i wzrostu, którego część naprawcza wprowadza w życie procedurę nadmiernego deficytu, stanowi ramy wspierające realizację polityk poszczególnych rządów mających na celu szybkie przywrócenie dobrego stanu finansów publicznych z uwzględnieniem sytuacji gospodarczej.

(3)	W dniu 27 kwietnia 2009 r. Rada, zgodnie z art. 104 ust. 6 Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską, podjęła decyzję o istnieniu nadmiernego deficytu w Grecji.

(4)

W dniu 10 maja 2010 r. Rada, na podstawie art. 126 ust. 9 i art. 136 TFUE, przyjęła decyzję 2010/320/UE (1) (zwaną dalej „decyzją”) skierowaną do Grecji celem wzmocnienia i pogłębienia nadzoru budżetowego oraz wezwania Grecji do zastosowania środków służących ograniczeniu deficytu uznanych za niezbędne w celu likwidacji nadmiernego deficytu najpóźniej do roku 2014. Rada określiła następującą ścieżkę korekty deficytu: deficyt publiczny nieprzekraczający 18 508 mln EUR w 2010 r., 17 065 mln EUR w 2011 r., 14 916 mln EUR w 2012 r., 11 399 mln EUR w 2013 r. i 6 385 mln EUR w 2014 r.

(5)

W prognozie dostępnej w chwili przyjęcia decyzji przez Radę zakładano spadek realnego PKB o 4 % w 2010 r. i 2½ % w 2011 r., a następnie jego wzrost w kolejnych latach, kiedy to tempo wzrostu miało osiągnąć 1,1 % w 2012 r. oraz 2,1 % w latach 2013 i 2014. Zakładano również, że deflator PKB w kolejnych latach okresu 2010–2014 wyniesie odpowiednio 1,2 %, - 0,5 %, 1,0 %, 0,7 % oraz 1,0 %. Biorąc pod uwagę rozwój sytuacji gospodarczej, obecnie można oczekiwać, że realny PKB zmniejszy się o 4½ % w 2010 r. i o 3 % w roku 2011, a następnie zacznie ponownie rosnąć w tempie 1,1 % w 2012 r. i 2,1 % w latach 2013 i 2014. Deflator PKB w kolejnych latach okresu 2010–2014 wyniesie zgodnie z obecnymi założeniami odpowiednio 3,0 %, 1,6 %, 0,4 %, 0,8 % oraz 1,2 %.

(6)

W dniu 12 lutego 2011 r. Grecja przedłożyła Radzie i Komisji sprawozdanie, w którym przedstawiono środki polityki podjęte celem zastosowania się do decyzji. Komisja dokonała oceny tego sprawozdania i doszła do wniosku, że Grecja w zadowalający sposób stosuje się do decyzji. Nie można jednak przekraczać docelowej wartości deficytu na rok 2011, do czego doszło w 2010 r.

(7)	W świetle powyższego właściwa wydaje się zmiana decyzji w wielu różnych punktach, przy jednoczesnym utrzymaniu terminu korekty nadmiernego deficytu i ścieżki dostosowania w zakresie deficytu publicznego oraz wzrostu długu publicznego w ujęciu nominalnym,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

W decyzji 2010/320/UE wprowadza się następujące zmiany:

art. 2 ust. 4 lit. c) otrzymuje brzmienie:

„c)	rząd wyrównuje zaległości narosłe w roku 2010 oraz zmniejsza zaległości z poprzednich lat;”;

art. 2 ust. 4 lit. d) otrzymuje brzmienie:

„d)

projekt średniookresowej strategii budżetowej przewidujący trwałe środki konsolidacji budżetowej w wysokości co najmniej 8 % PKB (niektóre z tych środków zostały już przewidziane w maju 2010 r.) oraz rezerwę budżetową na nieprzewidziane wydatki, który to projekt zapewni osiągnięcie docelowych wartości deficytu w okresie do roku 2014 oraz trwałe sprowadzenie relacji długu do PKB na ścieżkę spadkową. Projekt ten zostanie przedłożony do konsultacji społecznej przed końcem marca. Projekt strategii średniookresowej obejmuje w szczególności: ostrożne prognozy makroekonomiczne; bazowe prognozy dochodów i wydatków rządu centralnego i pozostałych jednostek państwowych; opis środków budżetowych o trwałym charakterze, ich harmonogram i określenie ilościowe; roczne pułapy wydatków dla każdego ministerstwa oraz docelowe wartości budżetowe dla pozostałych jednostek państwowych do roku 2014 włącznie; odpowiadające docelowym wartościom deficytu i długu prognozy budżetowe dla sektora instytucji rządowych i samorządowych uwzględniające wprowadzone środki; długoterminowe prognozy dotyczące zadłużenia w oparciu o ostrożne założenia makroekonomiczne, stabilne nadwyżki pierwotne, począwszy od 2014 r.; oraz plany prywatyzacji. Projekt strategii średniookresowej zostanie opracowany z uwzględnieniem wdrażanych reform systemu opieki zdrowotnej i systemu emerytalnego oraz szczególnych planów sektorowych. Plany sektorowe, których projekty mają zostać przedłożone do końca marca, będą w szczególności obejmować następujące obszary: reformy podatkowe; przedsiębiorstwa państwowe; fundusze pozabudżetowe (podmioty prawne należące do sektora publicznego i fundusze celowe); koszty wynagrodzeń w sektorze publicznym; i administrację publiczną; wydatki socjalne; inwestycje publiczne i wydatki na obronność. Poszczególnymi planami sektorowymi będą zarządzać międzyresortowe grupy zadaniowe;”;

art. 2 ust. 4 lit. e) otrzymuje brzmienie:

„e)

plan walki z oszustwami podatkowymi, obejmujący ilościowe wskaźniki wyników zapewniające rozliczalność administracji skarbowej; ustawodawstwo mające na celu usprawnienie administracyjnych sporów podatkowych i sądowych procedur odwoławczych oraz niezbędne akty prawne i procedury mające poprawić skuteczność walki z uchybieniami, korupcją i niską wydajnością pracy wśród urzędników podatkowych, w tym przewidujące postępowanie karne w przypadku naruszenia obowiązków; oraz publikowanie miesięcznych sprawozdań – obejmujących m.in. szereg wskaźników dotyczących osiąganych postępów – pięciu grup zadaniowych ds. walki z oszustwami podatkowymi;”;

art. 2 ust. 4 lit. f) otrzymuje brzmienie:

„f)

szczegółowy plan działań wraz z harmonogramem mający na celu opracowanie i wdrożenie uproszczonego systemu wynagrodzeń; przygotowanie średniookresowego planu kadrowego obejmującego okres do roku 2013, odpowiadającego zasadzie zatrudniania jednego nowego pracownika na każdych pięciu pracowników odchodzących z pracy, a także zawierającego konkretne plany przeniesienia wykwalifikowanych pracowników do obszarów priorytetowych; oraz publikowanie miesięcznych danych dotyczących zmian personalnych (nowo zatrudnieni, odejścia z pracy, przeniesienia między jednostkami) w poszczególnych jednostkach administracji centralnej;”;

art. 2 ust. 4 lit. g) otrzymuje brzmienie:

„g)

wdrożenie kompleksowej reformy systemu opieki zdrowotnej rozpoczętej w roku 2010, tak by utrzymać publiczne wydatki na opiekę zdrowotną na poziomie maksymalnie 6 % PKB; środki prowadzące do oszczędności w wydatkach na farmaceutyki w wysokości co najmniej 2 mld EUR w porównaniu z poziomem w roku 2010, z tego co najmniej 1 mld EUR w roku 2011; poprawa systemu rachunkowości i fakturowania w szpitalach poprzez: dokończenie wprowadzania we wszystkich szpitalach systemu księgowości opartego na zasadzie memoriałowej i zasadzie podwójnego zapisu; posługiwanie się jednolitym systemem kodowania i wspólnym rejestrem wyposażenia medycznego; kalkulowanie zapasów i przepływu wyposażenia medycznego z zastosowaniem jednolitego systemu kodowania we wszystkich szpitalach; oraz sprawne wystawianie faktur tytułem kosztów leczenia (nie później niż w terminie dwóch miesięcy) greckim funduszom zabezpieczeń społecznych, innym państwom członkowskim i prywatnym ubezpieczycielom; a także zapewnienie, aby do końca 2011 r. co najmniej 50 % leków zużywanych przez szpitale publiczne stanowiły leki generyczne i niechronione patentem, poprzez wprowadzenie obowiązku zamawiania produktów farmaceutycznych według substancji czynnej przez wszystkie szpitale publiczne;”;

art. 2 ust. 4 lit. h) otrzymuje brzmienie:

„h)

w celu walki z marnotrawstwem i niegospodarnością w przedsiębiorstwach państwowych oraz w celu uzyskania oszczędności w kwocie co najmniej 800 mln EUR, ustawę, która: obniży wynagrodzenie podstawowe w przedsiębiorstwach publicznych o co najmniej 10 % w skali całego przedsiębiorstwa; ograniczy wysokość dodatków do wynagrodzenia do 10 % wynagrodzenia podstawowego; ustanowi pułap miesięcznych zarobków brutto na poziomie 4 000 EUR (przy 12 wypłatach w roku); podwyższy taryfy opłat za przejazd środkami transportu miejskiego o co najmniej 30 %; działania prowadzące do zmniejszenia wydatków operacyjnych przedsiębiorstw publicznych o 15–25 %; oraz ustawę o restrukturyzacji OASA;”;

art. 2 ust. 4 lit. k) otrzymuje brzmienie:

„k)

przyjęcie przepisów mających na celu ustanowienie wspólnego urzędu zamówień publicznych, zgodnie z planem działań; oraz rozwój platformy informatycznej na potrzeby elektronicznych zamówień publicznych oraz wyznaczenie pośrednich etapów zgodnie z planem działania, obejmujących: testy wersji pilotażowej, dostępność wszystkich funkcji dla wszystkich rodzajów umów oraz stopniowe wprowadzenie obowiązku stosowania systemu elektronicznych zamówień publicznych w odniesieniu do umów obejmujących zarówno świadczenie usług, jak i dostawy towarów lub realizację robót;”;

w art. 2 ust. 4 dodaje się literę w brzmieniu:

„l)

akt prawny określający kwalifikacje i zadania urzędników odpowiedzialnych za kwestie rachunkowości finansowej, którzy mają zostać wyznaczeni we wszystkich ministerstwach i głównych podmiotach sektora publicznego i mają odpowiadać za zapewnienie prawidłowych kontroli finansowych; wyznaczenie urzędników odpowiedzialnych za kwestie rachunkowości finansowej; oraz przyspieszenie procesu tworzenia rejestrów zobowiązań oraz funkcjonujących rejestrów obejmujących cały sektor instytucji rządowych i samorządowych (z wyjątkiem najmniejszych jego podmiotów).”;

w art. 2 ust. 5 dodaje się literę w brzmieniu:

„i)

opublikowanie spisu składników majątkowych znajdujących się w posiadaniu skarbu państwa, obejmującego m.in. udziały w przedsiębiorstwach notowanych i nienotowanych na giełdzie oraz nieruchomości przedstawiające wartość handlową wraz z szacunkowymi wartościami tych składników majątkowych; utworzenie generalnego sekretariatu ds. nieruchomości celem lepszej koordynacji i przyspieszenia realizacji programu prywatyzacji i zarządzania majątkiem. Na podstawie powyższego spisu dokonywane będą zmiany i przyspieszenia planów prywatyzacji.”;

10)

w art. 2 ust. 6 dodaje się literę w brzmieniu:

„f)

na podstawie spisu znajdujących się w posiadaniu skarbu państwa nieruchomości komercyjnych (który należy opublikować do czerwca 2011 r.), opracowanie średniookresowego planu zbycia majątku państwowego; korekta planowanych na lata 2011–2013 przychodów z prywatyzacji; oraz rozszerzenie tego planu na okres do roku 2015 włącznie.”;

11)

w art. 2 dodaje się ustęp w brzmieniu:

„8. Do końca marca 2012 r. Grecja przyjmuje następujące środki:

reformę uzupełniających i dodatkowych systemów emerytalnych w drodze połączeń istniejących funduszy oraz wprowadzenie kalkulacji świadczeń na podstawie nowego systemu repartycyjnego o zdefiniowanej składce; zamrożenie dodatkowych emerytur na ich dotychczasowym poziomie nominalnym oraz obniżenie stóp zastąpienia dochodów netto przez świadczenie emerytalne w odniesieniu do praw nabytych w funduszach odnotowujących deficyt, w oparciu o analizę aktuarialną przygotowaną przez krajowy organ właściwy w kwestiach matematyki ubezpieczeniowej. Jeżeli analiza aktuarialna nie zostanie przygotowana w terminie, stopy zastąpienia dochodów netto przez świadczenie emerytalne zostaną obniżone z dniem 1 stycznia 2012 r. celem uniknięcia deficytów.”.

Artykuł 2

Niniejsza decyzja staje się skuteczna z dniem jej notyfikacji.

Artykuł 3

Niniejsza decyzja skierowana jest do Republiki Greckiej.

Sporządzono w Brukseli dnia 7 marca 2011 r.

W imieniu Rady

VÖLNER P.

Przewodniczący

(1) Dz.U. L 145 z 11.6.2010, s. 6.

29.4.2011

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 110/29

DECYZJA WYKONAWCZA KOMISJI

z dnia 27 kwietnia 2011 r.

zmieniająca decyzję 89/471/EWG zatwierdzającą metody klasyfikacji tusz wieprzowych w Niemczech

(notyfikowana jako dokument nr C(2011) 2709)

(Jedynie tekst w języku niemieckim jest autentyczny)

(2011/258/UE)

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)	Decyzją Komisji 89/471/EWG (2) zatwierdzono kilka metod klasyfikacji tusz wieprzowych w Niemczech.

(2)

Władze niemieckie oświadczyły, że aby uwzględnić postępy poczynione w zakresie hodowli w ciągu ostatnich 15 lat, należy koniecznie zaktualizować krajowe wzory. Ostatnia aktualizacja wzoru dla chudego mięsa stosowanego w urządzeniach do klasyfikacji tusz i w ramach metody „Zwei-Punkt-Meßverfahren” miała miejsce w 1995 r.

(3)

Władze niemieckie zwróciły się do Komisji o zgodę na zastąpienie wzorów stosowanych w ramach metod klasyfikacji tusz wieprzowych wykorzystujących urządzenia „General Electric Logiq 200pro”, „Autofom I” oraz metodę „Zwei-Punkt-Meßverfahren”, a także o zatwierdzenie dwóch nowych metod klasyfikacji tusz wieprzowych przewidzianych do stosowania w Niemczech, jak również przedstawiły szczegółowy opis próbnego rozbioru ze wskazaniem zasad, na których opiera się dana metoda, wyników próbnego rozbioru oraz wzorów wykorzystywanych do oceny zawartości procentowej chudego mięsa w protokole przewidzianym w art. 23 ust. 4 rozporządzenia Komisji (WE) nr 1249/2008 z dnia 10 grudnia 2008 r. ustanawiającego szczegółowe zasady wdrożenia wspólnotowych skal klasyfikacji tusz wołowych, wieprzowych i baranich oraz raportowania ich cen (3).

(4)	Analiza złożonego wniosku wykazała, że warunki dla zatwierdzenia tych metod klasyfikacji zostały spełnione. Należy zatem zezwolić na stosowanie przedmiotowych metod klasyfikacji w Niemczech.

(5)	Należy zatem odpowiednio zmienić decyzję 89/471/EWG.

(6)	W związku z technicznymi okolicznościami wdrażania nowych urządzeń i nowych wzorów, metody klasyfikacji tusz wieprzowych zatwierdzone na mocy niniejszej decyzji powinny obowiązywać od dnia 4 października 2011 r.

(7)	Nie należy zezwalać na jakiekolwiek zmiany w urządzeniach lub metodach klasyfikacji, chyba że zostaną one wyraźnie zatwierdzone decyzją Komisji.

(8)	Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. Wspólnej Organizacji Rynków Rolnych,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

W decyzji 89/471/EWG wprowadza się następujące zmiany:

art. 1a otrzymuje brzmienie:

„Artykuł 1a

Na zasadzie odstępstwa od art. 1 ust. 2 i 3 zatwierdza się stosowanie w Niemczech następujących metod klasyfikacji tusz wieprzowych zgodnie z pkt 1 sekcji B.IV załącznika V do rozporządzenia Rady (WE) nr 1234/2007 (*1):

—	urządzenie »Autofom I« oraz związane z nim metody oceny, których szczegółowy opis podano w części III załącznika,

—	urządzenie »Autofom III« oraz związane z nim metody oceny, których szczegółowy opis podano w części IV załącznika,

—	urządzenie »CSB Image Meater« oraz związane z nim metody oceny, których szczegółowy opis podano w części V załącznika.

(*1) Dz.U. L 299 z 16.11.2007, s. 1.”;"

2)	w załączniku wprowadza się zmiany zgodnie z załącznikiem do niniejszej decyzji.

Artykuł 2

Niniejszą decyzję stosuje się od dnia 4 października 2011 r.

Artykuł 3

Niniejsza decyzja skierowana jest do Republiki Federalnej Niemiec.

Sporządzono w Brukseli dnia 27 kwietnia 2011 r.

W imieniu Komisji

Dacian CIOLOŞ

Członek Komisji

(1) Dz.U. L 299 z 16.11.2007, s. 1.

(2) Dz.U. L 233 z 10.8.1989, s. 30.

(3) Dz.U. L 337 z 16.12.2008, s. 3.

ZAŁĄCZNIK

W załączniku do decyzji 89/471/EWG wprowadza się następujące zmiany:

w części I (skaner ultradźwiękowy GE Logiq 200pro) pkt 2 otrzymuje brzmienie:

„2.

Zawartość chudego mięsa w tuszy oblicza się według następującego wzoru:

LMP = 60,98501 – 0,85831•x1 + 0,16449•x2

gdzie:

LMP	=	szacunkowa zawartość chudego mięsa w tuszy (w procentach),
x1	=	grubość słoniny grzbietowej (włącznie ze skórą) w milimetrach, zmierzona 7 centymetrów od linii środkowej przepołowionej tuszy pomiędzy drugim i trzecim żebrem od dołu,
x2	=	grubość mięśnia grzbietu w milimetrach, zmierzona w tym samym czasie i w tym samym miejscu co x1.

Niniejszy wzór dotyczy tusz o masie pomiędzy 50 a 120 kilogramów.”;

w części II (Zwei-Punkt-Meßverfahren (ZP)) pkt 2 otrzymuje brzmienie:

„2.

Zawartość chudego mięsa w tuszy oblicza się według następującego wzoru:

LMP = 58,10122 – 0,56495•F + 0,13199•M

gdzie:

LMP =	szacunkowa zawartość chudego mięsa w tuszy (w procentach),
F —	pomiar okrywy tłuszczowej, minimalna grubość widocznej warstwy tłuszczu (łącznie ze skórą) okrywającej mięsień pośladkowy średni (gluteus medius) na linii środkowej podzielonej tuszy (w milimetrach),
M —	pomiar grubości warstwy mięsa, robiony (w milimetrach) w miejscu, gdzie odległość między przednim (czaszkowym) końcem mięśnia pośladkowego średniego (gluteus medius) i górną (grzbietową) krawędzią kanału kręgowego jest najkrótsza.

Niniejszy wzór dotyczy tusz o masie pomiędzy 50 a 120 kilogramów.”;

część III (W pełni automatyczne urządzenie ultradźwiękowe do klasyfikacji tusz (Autofom)) otrzymuje brzmienie:

„ CZĘŚĆ III

Autofom I

Zasady przewidziane w niniejszej części stosuje się w przypadku, gdy klasyfikacja tusz wieprzowych prowadzona jest za pomocą urządzenia znanego pod nazwą »Autofom I«.

Urządzenie to jest wyposażone w szesnaście przetworników ultradźwiękowych o częstotliwości 2 MHz (Carometec A/S), a odcinek pomiarowy między przetwornikami wynosi 25 mm.

Dane ultradźwiękowe obejmują pomiary grubości słoniny grzbietowej, grubości mięśnia i związanych z nimi parametrów.

Wyniki pomiarów przeliczane są za pomocą komputera na szacunkową zawartość chudego mięsa wyrażoną w procentach.

Zawartość chudego mięsa w tuszy oblicza się na podstawie 31 zmiennych za pomocą następującego wzoru:

LMP = 63,95382561 – 0,11923455•IP001 – 0,09558979•IP002 – 0,10584604•IP007 – 0,05155666•IP009 – 0,13640649•IP016 – 0,14213204•IP022 + 0,03049588•IP030 + 0,01790568•IP032 + 0,01105555•IP038 – 0,16701099•IP042 – 0,06005469•IP071 – 0,22169624•IP079 + 0,06666878•IP084 + 0,05392766•IP086 – 0,21648737•IP090 – 0,26525617•IP091 – 0,09417923•IP092 – 0,01909767•IP093 – 0,01964313•IP094 – 0,02064380•IP095 – 0,01600385•IP096 – 0,01119575•IP103 – 0,00827959•IP109 – 0,00687431•IP111 – 0,00757384•IP112 + 0,01885055•IP113 + 0,06095365•IP115 + 0,05703606•IP116 + 0,04184455•IP120 + 0,04682307•IP121 + 0,03958671•IP122

gdzie:

LMP = szacunkowa zawartość chudego mięsa w tuszy (w procentach),

IP001, IP002, IP007…IP122 to zmienne mierzone za pomocą urządzenia Autofom I.

Zawartość chudego mięsa w tuszy można także obliczyć na podstawie 3 wartości T (głównych zmiennych składowych) za pomocą następującego wzoru:

LMP = 58,31148999 + 1,16880438•T1 + 0,66490881•T2 + 0,60981266•T3

gdzie:

LMP	=	szacunkowa zawartość chudego mięsa w tuszy (w procentach),
T1, T2, T3	=	główne zmienne składowe wyliczane na podstawie 31 zmiennych z ust. 3.

Opis punktów pomiarowych i metody statystycznej znajduje się w części II protokołu przekazanego Komisji przez władze niemieckie zgodnie z art. 23 ust. 4 rozporządzenia Komisji (WE) nr 1249/2008 (*1).

Niniejszy wzór dotyczy tusz o masie pomiędzy 50 a 120 kilogramów.

(*1) Dz.U. L 337 z 16.12.2008, s. 3.”;"

dodaje się części IV i V w brzmieniu:

„ CZĘŚĆ IV

Autofom III

Zasady przewidziane w niniejszej części stosuje się w przypadku, gdy klasyfikacja tusz wieprzowych prowadzona jest za pomocą urządzenia znanego pod nazwą »Autofom III«.

Urządzenie to jest wyposażone w szesnaście przetworników ultradźwiękowych o częstotliwości 2 MHz (Carometec A/S), a odcinek pomiarowy między przetwornikami wynosi 25 mm.

Dane ultradźwiękowe obejmują pomiary grubości słoniny grzbietowej, grubości mięśnia i związanych z nimi parametrów.

Wyniki pomiarów przeliczane są za pomocą komputera na szacunkową zawartość chudego mięsa wyrażoną w procentach.

Zawartość chudego mięsa w tuszy oblicza się na podstawie 5 zmiennych za pomocą następującego wzoru:

LMP = 65,21715434 – 0,23517230•R2P2 – 0,23350031•R2P6 – 0,25098775•R2P10 – 0,10926670•R2P13 + 0,19342930•R3P5

gdzie:

LMP =	szacunkowa zawartość chudego mięsa w tuszy (w procentach),
R2P2 —	średnia ważona dwóch pomiarów grubości okrywy tłuszczowej bez skóry (w milimetrach), ważona odpowiednio w proporcji 2/3 i 1/3,
R2P6 —	średnia ważona dwóch pomiarów minimalnej grubości okrywy tłuszczowej (w milimetrach), ważona odpowiednio w proporcji 2/3 i 1/3,
R2P10 —	minimalna grubość okrywy tłuszczowej w przekroju poprzecznym (w milimetrach),
R2P13 —	wstępna ocena rozmiaru tuszy,
R3P5 —	maksymalna wartość pomiaru grubości warstwy mięsa (maksymalna wartość pomiaru na wysokości żeber odjąć minimalna wartość pomiaru grubości okrywy tłuszczowej w przeliczeniu na milimetry).

Opis punktów pomiarowych znajduje się w części II protokołu przekazanego Komisji przez władze niemieckie zgodnie z art. 23 ust. 4 rozporządzenia Komisji (WE) nr 1249/2008.

Niniejszy wzór dotyczy tusz o masie pomiędzy 50 a 120 kilogramów.

CZĘŚĆ V

CSB Image Meater

Zasady przewidziane w niniejszej części stosuje się w przypadku, gdy klasyfikacja tusz wieprzowych prowadzona jest za pomocą urządzenia znanego pod nazwą »CSB Image-Meater«.

CSB Image-Meater składa się w szczególności z kamery wideo, komputera osobistego wyposażonego w kartę graficzną, ekranu, drukarki, mechanizmu sterującego, mechanizmu wyzwalającego i interfejsów. Wszystkie 3 zmienne wykorzystywane przez urządzenie Image-Meater mierzone są na linii cięcia w okolicach szynki (około mięśnia pośladkowego średniego (gluteus medius)).

Wyniki pomiarów przeliczane są za pomocą komputera na szacunkową zawartość chudego mięsa wyrażoną w procentach.

Zawartość chudego mięsa w tuszy oblicza się według następującego wzoru:

LMP = 68,06616 – 0,45829•MS + 0,11278•MF – 0,25545•WL

gdzie:

LMP =	szacunkowa zawartość chudego mięsa w tuszy (w procentach),
MS —	średnia z pomiaru grubości okrywy tłuszczowej powyżej (grzbietowej części) mięśnia pośladkowego średniego (gluteus medius) (w milimetrach),
MF —	średnia z pomiaru grubości warstwy mięsa – na długości mięśnia pośladkowego średniego (gluteus medius) (w milimetrach),
WL —	średnia długość czterech trzonów lędźwiowych mięśnia pośladkowego średniego (gluteus medius) mierzonych w kierunku do głowy (w milimetrach).

Opis punktów pomiarowych znajduje się w części II protokołu przekazanego Komisji przez władze niemieckie zgodnie z art. 23 ust. 4 rozporządzenia Komisji (WE) nr 1249/2008.

Niniejszy wzór dotyczy tusz o masie pomiędzy 50 a 120 kilogramów.”

(*1) Dz.U. L 337 z 16.12.2008, s. 3.”;”

29.4.2011

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 110/34

DECYZJA KOMISJI

z dnia 27 kwietnia 2011 r.

w sprawie uznania Tunezji w odniesieniu do kształcenia i szkolenia marynarzy oraz wydawania im świadectw w celu uznawania świadectw kompetencji

(notyfikowana jako dokument nr C(2011) 2754)

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

(2011/259/UE)

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/106/WE z dnia 19 listopada 2008 r. w sprawie minimalnego poziomu wyszkolenia marynarzy (1), w szczególności jej art. 19 ust. 3,

uwzględniając pismo władz francuskich z dnia 9 marca 2006 r. wnioskujące o uznanie Tunezji w celu uznawania świadectw kompetencji wydawanych przez ten kraj,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Państwa członkowskie mogą podjąć decyzję o zatwierdzeniu świadectw kompetencji marynarzy, wydawanych przez państwa trzecie, pod warunkiem że odpowiednie państwo trzecie jest uznane przez Komisję za spełniające wymagania Międzynarodowej konwencji o wymaganiach w zakresie wyszkolenia marynarzy, wydawania im świadectw oraz pełnienia wacht z 1978 r., z późniejszymi zmianami (konwencja STCW) (2).

(2)

Na wniosek władz francuskich Komisja oceniła systemy kształcenia i szkolenia marynarzy oraz wydawania im świadectw w Tunezji w celu sprawdzenia, czy kraj ten spełnia wymagania konwencji STCW i czy podjęto odpowiednie działania w celu zapobieżenia oszustwom związanym z wydawaniem świadectw. Wspomnianą ocenę oparto na wynikach kontroli wyjaśniającej przeprowadzonej przez ekspertów z Europejskiej Agencji ds. Bezpieczeństwa na Morzu w kwietniu 2007 r.

(3)	Komisja przedstawiła państwom członkowskim sprawozdanie zawierające wyniki przeprowadzonej oceny zgodności.

(4)	Następnie, pismem z dnia 28 stycznia 2009 r., Komisja zwróciła się do władz Tunezji o przedstawienie dokumentów potwierdzających odpowiednie usunięcie niedociągnięć stwierdzonych w ramach oceny.

(5)	Pismem z dnia 25 listopada 2009 r. władze Tunezji przedstawiły wymagane informacje i dowody dotyczące zastosowania odpowiednich i wystarczających działań naprawczych pozwalających na usunięcie wszystkich niedociągnięć określonych podczas przeprowadzonej oceny zgodności.

(6)

Wyniki oceny zgodności i oceny informacji przedstawionych przez władze Tunezji wykazują, że Tunezja przestrzega odpowiednich wymagań konwencji STCW oraz że kraj ten podjął odpowiednie środki w celu zapobieżenia oszustwom związanym z wydawaniem świadectw, dlatego też powinien być uznawany przez Unię.

(7)	Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Komitetu ds. Bezpiecznych Mórz i Zapobiegania Zanieczyszczeniom Morza przez Statki,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Tunezja zostaje uznana w odniesieniu do kształcenia i szkolenia marynarzy oraz wydawania im świadectw do celów uznawania świadectw kompetencji wydawanych przez ten kraj.

Artykuł 2

Niniejsza decyzja skierowana jest do państw członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 27 kwietnia 2011 r.

W imieniu Komisji

Siim KALLAS

Wiceprzewodniczący

(1) Dz.U. L 323 z 3.12.2008, s. 33.

(2) Konwencja przyjęta przez Międzynarodową Organizację Morską.

29.4.2011

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 110/35

DECYZJA NR 2/2011 KOMITETU AMBASADORÓW AKP-UE

z dnia 16 marca 2011 r.

w sprawie mianowania członków zarządu Centrum Technicznego ds. Współpracy w dziedzinie Rolnictwa i Obszarów Wiejskich (CTA)

(2011/260/UE)

KOMITET AMBASADORÓW AKP-UE,

uwzględniając Umowę o partnerstwie między członkami grupy państw Afryki, Karaibów i Pacyfiku („AKP”), z jednej strony, a Wspólnotą Europejską i jej państwami członkowskimi, z drugiej strony, podpisaną w Kotonu (w Beninie) 23 czerwca 2000 r. (1), zmienioną po raz pierwszy umową zmieniającą powyższą umowę o partnerstwie AKP-WE, podpisaną w Luksemburgu dnia 25 czerwca 2005 r. (2) i zmienioną umową zmieniającą po raz drugi powyższą umowę o partnerstwie AKP-WE, podpisaną w Wagadugu w dniu 22 czerwca 2010 r. (3), w szczególności art. 3 ust. 5 załącznika III do tej umowy,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Decyzją nr 3/2008 z dnia 22 maja 2008 r. Komitet Ambasadorów AKP-UE mianował na pięcioletnią kadencję członków zarządu Centrum Technicznego ds. Współpracy w dziedzinie Rolnictwa i Obszarów Wiejskich (trzech członków z państw UE i trzech członków z państw AKP), z zastrzeżeniem przeglądu po dwóch i pół roku w przypadku członków pochodzących z państw AKP.

(2)	W związku z tym, że jedno stanowisko członka pochodzącego z państw AKP zwolniło się, decyzją nr 5/2010 z dnia 26 lipca 2010 r. (4) mianowano nowego członka.

(3)	Po dokonaniu przeglądu składu zarządu państwa AKP zgłosiły zamiar przeprowadzenia zmiany na stanowiskach członków pochodzących z państw AKP i wyznaczyły dwóch nowych kandydatów; zmiana ma obowiązywać od dnia 24 lutego 2011 r. w okresie pozostałym do końca kadencji.

(4)	Należy zatem mianować dwóch nowych członków zarządu,

STANOWI, CO NASTĘPUJE:

Artykuł 1

Następujące osoby zostają mianowane członkami zarządu Centrum Technicznego ds. Współpracy w dziedzinie Rolnictwa i Obszarów Wiejskich na miejsce dr Wilsona A. SONGA i prof. Radjiskumara MOHANA:

—	dr Daoussa BICHARA CHERIF i dr Faletoi Suavi TUILAEPA.

Artykuł 2

Zgodnie z powyższym w okresie pozostałym do końca kadencji, tj. do dnia 21 marca 2013 r., skład zarządu CTA jest następujący:

—	dr Daoussa BICHARA CHERIF (Czad)

—	Kahijoro KAHUURE (Namibia)

—	dr Faletoi Suavi TUILAEPA (Samoa)

—	prof. Raúl BRUNO DE SOUSA (Portugalia)

—	prof. Eric TOLLENS (Belgia)

—	Edwin Anthony VOS (Niderlandy).

Artykuł 3

Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem jej przyjęcia.

Sporządzono w Brukseli dnia 16 marca 2011 r.

W imieniu Komitetu Ambasadorów AKP-UE

GYÖRKÖS P.

Przewodniczący

(1) Dz.U. L 317 z 15.12.2000, s. 3.

(2) Dz.U. L 209 z 11.8.2005, s. 27.

(3) Dz.U. L 287 z 4.11.2010, s. 3. Umowa stosowana tymczasowo zgodnie z decyzją nr 2/2010 (Dz.U. L 287 z 4.11.2010, s. 68).

(4) Dz.U. L 263 z 6.10.2010, s. 14.

29.4.2011

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 110/36

Sprostowanie do rozporządzenia Komisji (WE) nr 10/2011 z dnia 14 stycznia 2011 r. w sprawie materiałów i wyrobów z tworzyw sztucznych przeznaczonych do kontaktu z żywnością

( Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej L 12 z dnia 15 stycznia 2011 r. )

Strona 1 oraz strona tytułowa, tytuł:

zamiast:

„Rozporządzenie Komisji (WE) nr 10/2011”,

powinno być:

„Rozporządzenie Komisji (UE) nr 10/2011”.

		ISSN 1725-5139 doi:10.3000/17255139.L_2011.110.pol
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej		L 110

Wydanie polskie	Legislacja	Rocznik 54 29 kwietnia 2011

Spis treści		I Akty ustawodawcze	Strona
		DYREKTYWY
	*	Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2011/35/UE z dnia 5 kwietnia 2011 r. dotycząca łączenia się spółek akcyjnych ( 1 )	1

	II Akty o charakterze nieustawodawczym
	UMOWY MIĘDZYNARODOWE
	2011/255/UE
*	Decyzja Rady z dnia 11 kwietnia 2011 r. w sprawie podpisania w imieniu Unii Europejskiej Porozumienia w formie wymiany listów między Unią Europejską a Nową Zelandią na podstawie art. XXIV ust. 6. oraz art. XXVIII Układu ogólnego w sprawie taryf celnych i handlu (GATT) z 1994 r. odnoszącego się do zmian list koncesyjnych Republiki Bułgarii i Rumunii w związku z ich przystąpieniem do Unii Europejskiej	12
	2011/256/UE
*	Decyzja Rady z dnia 11 kwietnia 2011 r. w sprawie podpisania w imieniu Unii Europejskiej Porozumienia w formie wymiany listów między Unią Europejską a Republiką Argentyńską na podstawie art. XXIV ust. 6. oraz art. XXVIII Układu ogólnego w sprawie taryf celnych i handlu (GATT) z 1994 r. odnoszącego się do zmian list koncesyjnych Republiki Bułgarii i Rumunii w związku z ich przystąpieniem do Unii Europejskiej	13
	ROZPORZĄDZENIA
*	Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 413/2011 z dnia 28 kwietnia 2011 r. zmieniające rozporządzenie (WE) nr 1580/2007 w zakresie wartości progowych dla dodatkowych należności celnych za ogórki i czereśnie	14
*	Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 414/2011 z dnia 26 kwietnia 2011 r. rejestrujące w rejestrze chronionych nazw pochodzenia i chronionych oznaczeń geograficznych nazwę [Φιρίκι Πηλίου (Firiki Piliou) (ChNP)]	16
*	Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 415/2011 z dnia 26 kwietnia 2011 r. rejestrujące w rejestrze chronionych nazw pochodzenia i chronionych oznaczeń geograficznych nazwę [Lapin Poron kylmäsavuliha (ChNP)]	18
*	Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 416/2011 z dnia 26 kwietnia 2011 r. zatwierdzające inną niż nieznaczna zmianę specyfikacji zarejestrowanej w rejestrze chronionych nazw pochodzenia i chronionych oznaczeń geograficznych nazwy [Valle d’Aosta Lard d’Arnad/Vallée d’Aoste Lard d’Arnad (ChNP)]	20
	Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 417/2011 z dnia 28 kwietnia 2011 r. ustanawiające standardowe wartości celne w przywozie dla ustalania ceny wejścia niektórych owoców i warzyw	22
	Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 418/2011 z dnia 28 kwietnia 2011 r. zmieniające ceny reprezentatywne oraz kwoty dodatkowych należności przywozowych w odniesieniu do niektórych produktów w sektorze cukru, ustalone rozporządzeniem (UE) nr 867/2010 na rok gospodarczy 2010/11	24
	DECYZJE
	2011/257/UE
*	Decyzja Rady z dnia 7 marca 2011 r. zmieniająca decyzję 2010/320/UE skierowaną do Grecji celem wzmocnienia i pogłębienia nadzoru budżetowego oraz wezwania Grecji do zastosowania środków służących ograniczeniu deficytu uznanych za niezbędne w celu likwidacji nadmiernego deficytu	26
	2011/258/UE
*	Decyzja wykonawcza Komisji z dnia 27 kwietnia 2011 r. zmieniająca decyzję 89/471/EWG zatwierdzającą metody klasyfikacji tusz wieprzowych w Niemczech (notyfikowana jako dokument nr C(2011) 2709)	29
	2011/259/UE
*	Decyzja Komisji z dnia 27 kwietnia 2011 r. w sprawie uznania Tunezji w odniesieniu do kształcenia i szkolenia marynarzy oraz wydawania im świadectw w celu uznawania świadectw kompetencji (notyfikowana jako dokument nr C(2011) 2754) ( 1 )	34
	AKTY PRZYJĘTE PRZEZ ORGANY UTWORZONE NA MOCY UMÓW MIĘDZYNARODOWYCH
	2011/260/UE
*	Decyzja nr 2/2011 Komitetu Ambasadorów AKP-UE z dnia 16 marca 2011 r. w sprawie mianowania członków zarządu Centrum Technicznego ds. Współpracy w dziedzinie Rolnictwa i Obszarów Wiejskich (CTA)	35

		Sprostowania
	*	Sprostowanie do rozporządzenia Komisji (WE) nr 10/2011 z dnia 14 stycznia 2011 r. w sprawie materiałów i wyrobów z tworzyw sztucznych przeznaczonych do kontaktu z żywnością ( Dz.U. L 12 z 15.1.2011 )	36