2. Fakty
Przed erą USG bardzo lubiana i dość szeroko
stosowana technika (VIB).
Znieczulenie do zabiegów na poziomie łokcia
i poni ej.
Długa igła, du a objętość LA
Powolny początek blokady
Doskonałe miejsce do zało enia cewnika
(stosunkowo niewielka ruchomość okolicy)
Dość trudna wizualizacja igły, szczególnie
u pacjentów otyłych.
9. Neurostymulacja
Cel:
Uzyskanie skurczu mięśni, najlepiej z zakresu
unerwienia nerwu pośrodkowego, prądem 0,3 mA
Potwierdzenie poło enia końca igły
widzianego w USG.
Zabezpieczenie przed donerwowym
podaniem leku.
10. Objętość LA
10 ml na godzinę 6 (pod tętnicę) i 10 na go-
dzinę 9 zupełnie wystarcza.
Kontrola wizualna – wszystkie 3 pęczki mu-
szą być „oblane” anestetykiem!
Czasem nie trzeba przesuwać igły, czasem
trzeba robić to trzykrotnie (np. niewystarcza-
jąca objętość na godz. 9.
Objaw orzeszka
13. Cewnik dawkowanie LA
Uruchomienie cewnika – bolus 10-15 ml
Wlew ciągły z prędkością ~8 ml/godz.
Jeśli występują bóle przebijające: PCA 3-5 ml
co 20-30 min. Redukcja wlewu podstawowe-
go do 5 ml/godz.
Najczęściej – 0,2% ropiwakaina, 0,5% bupi
14. Memento
Nale y unikać blokady podobojczykowej
u pacjentów z zaburzeniami krzepnięcia….
