06. กามทสูตร พระไตรปิฎกเล่มที่ ๑๕ พระสุตตันตปิฎกเล่มที่ ๗ [ฉบับมหาจุฬาฯ].docx
Download as DOCX, PDF0 likes4 views
กามทสูตร พระไตรปิฎกเล่มที่ ๑๕ พระสุตตันตปิฎกเล่มที่ ๗ [ฉบับมหาจุฬาฯ] สังยุตตนิกาย สคาถวรรค ๖. กามทสูตร ว่าด้วยกามทเทพบุตร
![กามทสูตร
พระไตรปิฎกเล่มที่ ๑๕ พระสุตตันตปิฎกเล่มที่ ๗ [ฉบับมหาจุฬาฯ]
สังยุตตนิกาย สคาถวรรค
๖. กามทสูตร
ว่าด้วยกามทเทพบุตร
[๘๗] เรื่องเกิดขึ้นที่กรุงสาวัตถี
กามทเทพบุตรยืนอยู่ ณ ที่สมควรแล้ว ได้กราบทูลพระผู้มีพระภาค
ดังนี้ว่า
“ข้าแต่พระผู้มีพระภาค สมณธรรมบำเพ็ญได้ยาก ข้าแต่พระผู้มีพระภาค
สมณธรรมบำเพ็ญได้ยากยิ่ง”
พระผู้มีพระภาคตรัสว่า
กามทเทพบุตร ชนทั้งหลายผู้ตั้งมั่นในศีล
ของพระเสขะ ผู้ตั้งตนไว้มั่นคงแล้ว
ย่อมบำเพ็ญสมณธรรมที่บำเพ็ญได้ยาก
ความสันโดษ (หมายถึงความสันโดษในปัจจัย ๔ (คือ จีวร
บิณฑบาต เสนาสนะ คิลานปัจจัยเภสัชบริขาร) ย่อมนำความสุขมาให้
แก่บุคคลผู้ออกจากเรือนบวช
กามทเทพบุตรกราบทูลว่า
ข้าแต่พระผู้มีพระภาค
สิ่งที่ได้ยากนี้ คือ ความสันโดษ
พระผู้มีพระภาคตรัสว่า](https://image.slidesharecdn.com/06-250811212008-d207b92c/85/06-docx-1-320.jpg)
![ตกลงไปในทางที่ไม่สม่ำเสมอ
ทางนั้นสม่ำเสมอสำหรับอริยบุคคลทั้งหลาย
เพราะอริยบุคคลทั้งหลาย เป็นผู้สม่ำเสมอในทางที่ไม่
สม่ำเสมอ
กามทสูตรที่ ๖ จบ
----------------
อรรถกถากามทสูตรที่ ๖
เทพบุตรองค์นี้เคยเป็นพระโยคาวจร ข่มกิเลสทั้งหลายด้วยความ
พากเพียร เพราะเป็นผู้มีกิเลสหนา กระทำสมณธรรม ก็ยังไม่บรรลุอริยภูมิ
เพราะมีอุปนิสัยในปางก่อนน้อย กระทำกาละ [ตาย] แล้วไปบังเกิดใน
เทวโลก ไปยังสำนักพระตถาคต มาด้วยหวังจะทูลบอกว่า สมณธรรมทำได้
ยาก จึงทูลอย่างนี้.
พระผู้มีพระภาคเจ้า ครั้นทรงแก้ปัญหาที่เทพบุตรทูลถามอย่างนี้แล้ว
บัดนี้ เมื่อจะทรงตั้งปัญหาให้สูงขึ้นไปอีก จึงตรัสว่า พระอริยะเหล่าใดยินดี
แล้วในความสงบแห่งอินทรีย์ ทั้งกลางวันและกลางคืน พระอริยะเหล่านั้น
ย่อมตั้งมั่นจิตที่ตั้งมั่นได้ยาก. พระอริยะเหล่าใดมีจิตตั้งมั่นแล้ว พระอริยะ
เหล่านั้นทำความสันโดษในปัจจัย ๔ ให้บริบูรณ์ ย่อมไม่ลำบาก พระอริยะ
เหล่าใดสันโดษแล้ว พระอริยเหล่านั้นทำศีลให้บริบูรณ์ ย่อมไม่ลำบาก พระ
อริยเหล่าใดตั้งมั่นในศีล พระอริยะเหล่านั้น คือพระเสขะ ๗ ตัดข่ายคือ
กิเลส ที่เรียกว่าข่ายมัจจุไป.
-----------------](https://image.slidesharecdn.com/06-250811212008-d207b92c/85/06-docx-3-320.jpg)
06. กามทสูตร พระไตรปิฎกเล่มที่ ๑๕ พระสุตตันตปิฎกเล่มที่ ๗ [ฉบับมหาจุฬาฯ].docx
- 1. กามทสูตร พระไตรปิฎกเล่มที่ ๑๕ พระสุตตันตปิฎกเล่มที่ ๗ [ฉบับมหาจุฬาฯ] สังยุตตนิกาย สคาถวรรค ๖. กามทสูตร ว่าด้วยกามทเทพบุตร [๘๗] เรื่องเกิดขึ้นที่กรุงสาวัตถี กามทเทพบุตรยืนอยู่ ณ ที่สมควรแล้ว ได้กราบทูลพระผู้มีพระภาค ดังนี้ว่า “ข้าแต่พระผู้มีพระภาค สมณธรรมบำเพ็ญได้ยาก ข้าแต่พระผู้มีพระภาค สมณธรรมบำเพ็ญได้ยากยิ่ง” พระผู้มีพระภาคตรัสว่า กามทเทพบุตร ชนทั้งหลายผู้ตั้งมั่นในศีล ของพระเสขะ ผู้ตั้งตนไว้มั่นคงแล้ว ย่อมบำเพ็ญสมณธรรมที่บำเพ็ญได้ยาก ความสันโดษ (หมายถึงความสันโดษในปัจจัย ๔ (คือ จีวร บิณฑบาต เสนาสนะ คิลานปัจจัยเภสัชบริขาร) ย่อมนำความสุขมาให้ แก่บุคคลผู้ออกจากเรือนบวช กามทเทพบุตรกราบทูลว่า ข้าแต่พระผู้มีพระภาค สิ่งที่ได้ยากนี้ คือ ความสันโดษ พระผู้มีพระภาคตรัสว่า
- 2. กามทเทพบุตร ชนเหล่าใด ยินดีในความสงบทางใจ มีใจยินดีในการอบรมจิตทั้งกลางวันและกลางคืน ชนเหล่านั้นย่อมได้แม้สิ่งที่ได้ยาก กามทเทพบุตรกราบทูลว่า ข้าแต่พระผู้มีพระภาค สิ่งที่ตั้งมั่นได้ยากนี้ คือ จิต พระผู้มีพระภาคตรัสว่า กามทเทพบุตร ชนเหล่าใด ยินดีในความสงบแห่งอินทรีย์ ชนเหล่านั้นย่อมตั้งจิตที่ตั้งมั่นได้ยากให้ตั้งมั่นได้ กามทเทพบุตร พระอริยะเหล่านั้นตัดข่ายแห่งมัจจุได้แล้ว กามทเทพบุตรกราบทูลว่า ข้าแต่พระผู้มีพระภาค ทางที่ไปได้ยาก คือ ทางที่ไม่สม่ำเสมอ (ในที่นี้หมายถึง หมู่สัตว์ผู้ไม่สม่ำเสมอ) พระผู้มีพระภาคตรัสว่า กามทเทพบุตร อริยบุคคลทั้งหลาย ย่อมไปได้แม้ในทางที่ไปได้ยาก ซึ่งเป็นทางที่ไม่ สม่ำเสมอ ส่วนผู้ไม่ใช่อริยบุคคลย่อมดิ่งศีรษะ
- 3. ตกลงไปในทางที่ไม่สม่ำเสมอ ทางนั้นสม่ำเสมอสำหรับอริยบุคคลทั้งหลาย เพราะอริยบุคคลทั้งหลาย เป็นผู้สม่ำเสมอในทางที่ไม่ สม่ำเสมอ กามทสูตรที่ ๖ จบ ---------------- อรรถกถากามทสูตรที่ ๖ เทพบุตรองค์นี้เคยเป็นพระโยคาวจร ข่มกิเลสทั้งหลายด้วยความ พากเพียร เพราะเป็นผู้มีกิเลสหนา กระทำสมณธรรม ก็ยังไม่บรรลุอริยภูมิ เพราะมีอุปนิสัยในปางก่อนน้อย กระทำกาละ [ตาย] แล้วไปบังเกิดใน เทวโลก ไปยังสำนักพระตถาคต มาด้วยหวังจะทูลบอกว่า สมณธรรมทำได้ ยาก จึงทูลอย่างนี้. พระผู้มีพระภาคเจ้า ครั้นทรงแก้ปัญหาที่เทพบุตรทูลถามอย่างนี้แล้ว บัดนี้ เมื่อจะทรงตั้งปัญหาให้สูงขึ้นไปอีก จึงตรัสว่า พระอริยะเหล่าใดยินดี แล้วในความสงบแห่งอินทรีย์ ทั้งกลางวันและกลางคืน พระอริยะเหล่านั้น ย่อมตั้งมั่นจิตที่ตั้งมั่นได้ยาก. พระอริยะเหล่าใดมีจิตตั้งมั่นแล้ว พระอริยะ เหล่านั้นทำความสันโดษในปัจจัย ๔ ให้บริบูรณ์ ย่อมไม่ลำบาก พระอริยะ เหล่าใดสันโดษแล้ว พระอริยเหล่านั้นทำศีลให้บริบูรณ์ ย่อมไม่ลำบาก พระ อริยเหล่าใดตั้งมั่นในศีล พระอริยะเหล่านั้น คือพระเสขะ ๗ ตัดข่ายคือ กิเลส ที่เรียกว่าข่ายมัจจุไป. -----------------