Blender manual

สารบัญ

บทที่ 1 แนะนําโปรแกรม Blender 3
รูจักกับโปรแกรม Blender…………………………………………………………………………...3
จุดเดนของโปรแกรม Blender……………………………………………………………………….3
ผลงานจากโปรแกรม Blender………………….......……………………………………………….4
ความตองการระบบคอมพิวเตอรโปรแกรม…………………………………………………………..5
วิธีการนําโปรแกรม Blender มาใชงาน………………………………………………………………5
วิธีการติดตั้งโปรแกรม Blender………………………………………………………………………7
บทที่ 2 ทํางานบนโปรแกรม Blender 10
รูจักหนาตางการทํางานของโปรแกรม Blender…......................................................................10
ทํางานกับ 3D Window หรือวิวพอรต……………………………………………………………….20
ทํางานกับระบบไฟลในโปรแกรม Blender………………………………………………………….35
บทที่ 3 ทดลองทํางานกับโปรแกรม Blender 44
ทดลองสรางงานชิ้นแรกดวย Blender………………………………………………………………44
บทที่ 4 ทํางานกับวัตถุ 62
รูจักโหมดการทํางานกับวัตถุในโปรแกรม……………………………………………………………62
การจัดการกับวัตถุ……………………………………………………………………………………69
บทที่ 5 สรางโมเดลแบบ Mesh 105
รูจักับวัตถุแบบMesh………………………………………………………………………………..105
รูจักกับโครงสรางและการปรับแตงพื้นผิวของวัตถุ Mesh…………………………………………..110
การปรับแตงวัตถุ Mesh แบบตางๆ…………………………………………………………………115
ทดลองสรางโมเดลจากจากวัตถุ Mesh…………………………………………………………….124
บทที่ 6 สรางโมเดลแบบ Curve และ Surface 133
รูจักกับเสน Curve……………………………………………………………………………………133
รูจักกับวัตถุ NURBS…………………………………………………………………………………148
บทที่ 7 สรางวัตถุแบบอื่นๆ 165
การสรางโมเดลจากวัตถุ Meta………………………………………………………………………165
การสรางตัวอักษร…………………………………………………………………………………….170
บทที่ 8 ใสพื้นผิว 174
ทํางานกับพื้นผิววัตถุ………………………………………………………………………………….174
ใสลวดลลายใหกับพื้นผิววัตถุ…………………………………………………………………………178

บทที่ 9 ทํางานกับแสง 186
ความรูเบื้องตนเรื่องการใสแสงใหชิ้นงาน……………………………………………………………186
ชนิดของแสงในโปรแกรม Blender…………………………………………………………………..189
ปรับแตงรายละเอียดของแสง……………………………………………………………………….. 201
การกําหนดความสวางโดยรวมของฉาก……………………………………………………………...208
การจัดแสงเบื้องตนจากไฟ 3 ดวง..............................................................................................214
บทที่ 10 ทํางานกับกลอง 217
รูจักกับกลองในโปรแกรม Blender…………………………………………………………………..217
การควบคุมกลอง……………………………………………………………………………………..219
บทที่ 11 สรางงานแอนิเมชั่น 228
ลักษณะของงานแอนิเมชั่น…………………………………………………………………………..228
การสรางแอนิเมชั่นในโปรแกรม Blender……………………………………………………………231
บทที่ 12 สรางงานแอนิเมชั่นดวย IPO Curve และ Path Animation 239
การใชงาน IPO Curve……………………………………………………………………………….239
สรางการเคลื่อนไหวตามเสนทางทดวยวิธี Path Animation…………………………………………254
บทที่ 13 การเรนเดอร 272
รูจักกับการเรนเดอร…………………………………………………………………………………..272
การเรนเดอรงานแอนิเมชั่น……………………………………………………………………………277
การเรนเดอรชิ้นงานใหไดฟอรแม็ตรูปแบบตางๆ……………………………………………………..282
การเตรียมงานแอนิเมชั่นเพื่องานวิดีโอ……………………………………………………………….283
แนะนําเทคนิคสรางภาพออกมาเปนลายเสนการตูน....................................................................285

บทที่ 1
แนะนําโปรแกรม Blender

สําหรับบทนี้เราจะไดรูจักกับโปรแกรม Blender ซึ่งเปนโปรแกรมสําหรับสรางงาน 3 มิติที่เปดใหผูใชสามารถ
ดาวนโหลดมาใชงานไดฟรี โดยที่ความสามารถของโปรแกรมนั้น ถือวาเทียบเทากับโปรแกรมสรางงาน 3D ทั่วไป โปรแกรม
Blender ยังมีการทํางานที่ไมซับซอนและมีเครื่องมือที่ใชงานงาย ที่สําคัญเราไมตองเสียคาใชจายราคาแพงสําหรับการซื้อ
โปรแกรม จึงเหมาะกับผูเริ่มตนที่สนใจและตองการฝกฝนทักษะดานนี้มากทีเดียว

รูจักกับโปรแกรม Blender

หนาตางทํางานของโปรแกรม Blender

โปรแกรม Blender เปนโปรแกรมสรางงาน 3 มิติที่มีความสามารถในการสรางโมเดลรูปทรงตางๆ ทั้งยังกําหนด
พื้นผิวหรือลวดลายใหกับวัตถุได สามารถจัดแสง กําหนดมุมมอง สรางชิ้นงานใหเปนแอนิเมชั่น พรอมทั้งใสเอ็ฟเฟกตสราง
ความเหมือนจริงและชวนติดตาม จนกระทั่งประมวลผลงานทั้งหมดออกมาเปนงาน 3 มิติที่สมบูรณแบบ นอกจากนั้น ยัง
เปนโปรแกรมที่รองรับการสรางเกม เนื่องจากมีเครื่องมือที่ชวยในการทําโมเดลสําหรับเกมและการทํางานอื่นๆ ที่เกี่ยวกับ
เกม

จุดเดนของโปรแกรม Blender
โปรแกรม Blender เปนโปรแกรม Open Source ที่สามารถดาวนโหลดมาใชงานไดฟรี และยังมีความสามารถ
ทัดเทียมกับโปรแกรมสรางงาน 3 มิติโปรแกรมอื่นๆ โดยจุดเดนที่นาสนใจของโปรแกรม Blender มีดังนี้

เปนโปรแกรมที่ใชทรัพยากรระบบและพื้นที่ในการติดตั้งโปรแกรมนอย
มีความสามารถในการสรางงานไดหลายรูปแบบ เชน การสรางการตูนแอนิเมชั่น งานดีไซน งาน
สถาปตยกรรมและตกแตงภายใน การสรางสเปเชียลเอ็ฟเฟกต และการสรางเกม เปนตน
ทํางานไดหลายแพลตฟอรม เชน Windows, Mac, Linux และอื่นๆ
เปนโปรแกรมที่มีกลุมผูใชงานมากกวา 250,000 คนทั่วโลก รวมทั้งมีกลุมศิลปนที่นิยมใช Blender และ
เปดเว็บไซตใหความรูพรอมเว็บบอรดใหสอบถามปญหาเกี่ยวกับการใชงานไดตลอดเวลา เชน
www.blender.org, www.blendernation.com, http://blenderartists.org, http://3d‐
synthesis.com เปนตน
โปรแกรม Blender สามารถใชเปนโปรแกรมพื้นฐานสําหรับผูที่ตองการศึกษาการสรางงาน 3 มิต ิ รวมทั้งบริษัท
ขนาดเล็กและขนาดกลาง ก็สามารถนําโปรแกรมไปใชสรางชิ้นงานตามวัตถุประสงคของบริษัทไดเชนกัน เนื่องจากไมตอง
จายงบประมาณในการซื้อโปรแกรมมาใชนั่นเอง

ผลงานจากโปรแกรม Blender
ดังที่กลาวไปแลววาโปรแกรม Blender มีความสามารถสรางงาน 3D ไดอยางครบถวน ดังนั้นชิ้นงานที่ออกมา
จึงมีความสวยงามและสรางสรรคไดไมแพโปรแกรมสรางงาน 3D อื่นๆ ดังผลงานตัวอยางเหลานี้

การสรางเกมสของ Gingerbloke

การสรางสเปเชียลเอ็ฟเฟกตของ DarkWolf

ผลงานดานโปรดักสดีไซนของ Sacred

ความตองการระบบคอมพิวเตอรโปรแกรม
โปรแกรม Blender ถูกพัฒนาใหทํางานไดดีมากขึ้น มีความยืดหยุนของหนาตางการทํางาน (GUI หรือ
Graphic User Interface) สูง และมีขนาดเบา ดังนั้นความตองการระบบสําหรับคอมพิวเตอรจึงไมสูงมากนัก ซึ่งนี้เปน
ขอดีของ Blender

ระบบคอมพิวเตอร รายละเอียด
ระบบปฏิบติการ
ั Windows 2000, XP, Vista / Mac OS X 10.3+, Python 2.3 Suits PowerMac
G5, Powerbook G4, iMac G5 / Linux glibc 2.3.6, includes FFMPG Suits
ความเร็วซีพียู 700 MHz หรือสูงกวา
แรม 512 MB
พื้นที่สาหรับลงโปรแกรม
ํ 27 MB
การดแสดงผล 1024x768 16-bit color แรม 8 MB (แนะนําใหรองรับมาตรฐาน OpenGL)
ระบบและอุปกรณอื่นๆ เมาสแบบ 3 ปุม

วิธีการนําโปรแกรม Blender มาใชงาน
สําหรับการนําโปรแกรม Blender มาใชงานนั้น เราสามารถเขาไปดาวนโหลดไดฟรีที่เว็บไซต
www.blender.org

ดาวนโหลดโปรแกรม Blender มาใชฟรีไดที่เว็บไซต www.blender.org

เมื่อเขาไปที่หนาแรกของเว็บไซตแลว ใหดาวนโหลดโปรแกรมดังขั้นตอนตอไปนี้
1. คลิกที่หัวขอ Download ดานบน
2. เลือกดาวนโหลดโปรแกรมตามระบบที่เราใช ในตัวอยางเลือก Windows 32 bits โดยคลิกที่ไอคอน
Installer ของโปรแกรม
3. เว็บไซตจะแสดงหนาตาง File Download ขึนมา ใหเราคลิกปุม Save เพื่อจัดเก็บโปรแกรมมาไวที่เครื่อง
้
คอมพิวเตอรของเรา
4. จากนั้นจะแสดงหนาตาง Save As ใหเราระบุโฟลเดอรที่ตองการเก็บไฟลสําหรับติดตั้งโปรแกรมไว แลวคลิก
ปุม  Save
5. รอสักครู โปรแกรมจะถูกดาวนโหลดเขามาเก็บไวในเครื่องคอมพิวเตอรของเรา
และเมื่อเสร็จแลวเราจะไดโปรแกรม Blender สําหรับใชงานฟรีที่เหมาะกับระบบปฏิบัติการของเรา

1. คลิกหัวขอ Download

2. คลิกที่ไอคอน Installer ของโปรแกรม 3. คลิกปุม Save

4. ระบุโฟลเดอรสาหรับเก็บไฟลสําหรับติดตั้งโปรแกรม แลวคลิกปุม Save
ํ 5. โปรแกรมจะถูกดาวนโหลดมาไวในเครื่องของเรา

เมื่อดาวนโหลดจนเสร็จ
ครบ 100% แลว ตัวติดตั้ง
โปรแกรมจะแสดงอยูในโฟลเดอร
ที่เรากําหนดไว

วิธีการติดตั้งโปรแกรม Blender
เมื่อเราไดดาวนโหลดโปรแกรม Blender เขามาในเครื่องคอมพิวเตอรของเราแลว ใหเริ่มตนการติดตั้งโปรแกรม

โดยดับเบิ้ลคลิกที่ไอคอน

1. ดับเบิ้ลคลิกที่ไฟลสําหรับติดตั้งโปรแกรม (ไฟล blender-2.48a-windows.exe)

2. คลิกปุม Next เพื่อเขาสูการติดตั้งโปรแกรม 3. คลิกปุม I Accept เพื่อตอบรับเงื่อนไขของ โปรแกรม



4. สามารถเลือกใหโปรแกรมสรางไอคอน 5. โปรแกรมจะแสดงเสนทางโฟลเดอรหรือ Path
สําหรับเขาสูโปรแกรมอยางรวดเร็วที่เดสกท็อป สําหรับติดตั้งโปรแกรม ใหเราเลือก Path เดิม แลวคลิก
และทาสกบารก็ได แลวคลิกปุม Next ปุม Next เพื่อเขาสูขั้นตอนถัดไป



6. คลิกปุม Next เพื่อติดตั้งโปรแกรม 7. รอสักครูเพื่อใหโปรแกรมทําการติดตั้ง

8. เมื่อลงโปรแกรมเสร็จแลวใหคลิกปุม Finish และ
ถาเราคลิกเลือกในชอง Run Blender 2.48a (ตัวเลข
แสดงเวอรชั่นของโปรแกรม) จะเปนการสั่งให Run
หรือเปดโปรแกรม Blender ขึ้นมาทันที

เมื่อโปรแกรม Blender ถูกเรียกใหเปดขึ้นมา จะมีลักษณะหนาตาโปรแกรมดังภาพ และจะมีหนาตางยอยสีดํา
เปดคูกับหนาตางการทํางานขึ้นมาดวยเสมอ ซึ่งถาเราปดหนาตางใดหนาตางหนึ่ง ก็จะเปนการสั่งใหออกจากโปรแกรม
Blender ทันที

เมื่อเปดโปรแกรม Blender จะแสดง 2 หนาตางคูกน
ั

บทที่ 2
ทํางานบนโปรแกรม Blender
สําหรับบทนี้เราจะไดรูจักกับหนาตาของโปรแกรม Blender รวมทั้งหนาที่การทํางานของเครื่องมือแตละสวน
พรอมทั้งเรียนรูเกี่ยวกับการทํางานกับระบบไฟล เชน เปดไฟล บันทึกไฟล ฯลฯ เพื่อเปนพื้นฐานในการทํางานกับโปรแกรม
Blender ในบทตอๆ ไป

รูจักหนาตางการทํางานของโปรแกรม Blender
สําหรับหนาตางการทํางานของโปรแกรม Blender นั้น จะมีสวนประกอบหลักที่สําคัญ 3 สวนดวยกัน คือ
สวนที่ 1: Information Window หรือ Main Window จะประกอบดวยเมนูหลักที่เก็บคําสั่งตางๆ
สําหรับใชในการทํางานในโปรแกรม Blender
สวนที่ 2: 3D Window หรือ Viewport เปนสวนที่แสดงผลวัตถุที่เราทํางานอยู โดยอางอิงตามแกน
X Y และ Z ผูใชสามารถจัดการกับมุมมองตางๆ ได เชน เลื่อนมุมมอง ขยายมุมมองเขาออก เพื่อชวยปรับแตงมุมมองให
ทํางานไดงายขึ้น
สวนที่ 3: Buttons Window เปนสวนที่เก็บรวบรวมเครื่องมือในการสรางงานไว เชน การปรับแตง
แกไขรูปทรงวัตถุ การใสลวดลายใหกับวัตถุ การกําหนดแสงไฟ เปนตน
โดยทั้ง 3 สวนดังกลาว ยังมีสวนประกอบยอยๆ สําหรับทํางานในรายละเอียดทั้งหมด ดังนี้

สวนที่ 1: Information Window หรือ Main Window สวนที่ 2: 3D Window หรือ Viewport

สวนที่ 3: Buttons Window

สวนที 1: Information Window หรือ Main Window
่

เปนสวนของเมนูหลักที่ประกอบดวยคําสั่งตางๆ สําหรับใชในการทํางานในโปรแกรม Blender ไดแก
File   สําหรับทํางานกับไฟลงานในรูปแบบตางๆ
Add สําหรับเพิ่มหรือสรางวัตถุในงาน 3 มิต ิ
Timeline   สําหรับใชสรางการเคลื่อนไหว
Game   สําหรับใชสรางเกมและการทํางานของเกม
Render   สําหรับควบคุมการประมวลผลชิ้นงานหรือที่เรียกวา “เรนเดอร”
Help   รวบรวมวิธีการใชงานโปรแกรม การใชงานคียลัดตางๆ เปนตน
โดยนอกเหนือจากคําสั่งเหลานี้ Information Window ยังมีสวนประกอบอื่นๆ อีก ดังนี้

Screen Selector
สวนของ Screen Selector จะเปนโหมดที่แสดงรูปแบบของหนาตางในการทํางาน ซึ่งเปนรูปแบบสําเร็จรูปที่
โปรแกรมจัดเตรียมไวใหเลือกใช โดยเราจะใชเลือกใหเหมาะสมกับการทํางานเพื่ออํานวยความสะดวกเทานั้น นอกจากนั้น
ยังสามารถปรับแตง เพิ่มเติม แกไขหรือสรางรูปแบบใหมเองก็ได
ดังตัวอยาง เมื่อเราคลิกปุม  ที่ Screen Selector โปรแกรมจะแสดงปอบอัพใหเราเลือกรูปแบบของหนาตางการ
ทํางาน เชน ถาเราคลิกเลือก 1‐Animation โปรแกรมก็จะจัดหนาจอใหเหมาะกับสรางการเคลื่อนไหว และถาเราคลิก
เลือก 2‐Model โปรแกรมจะจัดหนาจอใหเหมาะกับการสรางโมเดลนั่นเอง

1.คลิกปุม
2. คลิกเลือก 1-Animation เพื่อเรียกรูปแบบ

หนาจอสรางการเคลื่อนไหว

Scene Selector
สวนของ Scene Selector ใชสําหรับเลือกซีน (Scene) หรือฉากที่เราตองการทํางาน เนื่องจากในไฟลชิ้นงาน
หนึ่งๆ อาจมีไดหลายซีนเพื่อความสะดวกในการนําชิ้นงานมาทํางานรวมกัน
โดยเราสามารถที่จะเพิ่มซีนไดโดยการคลิกปุม  ที่ Scene Selector แลวเลือก Add new จากปอบอัพ จากนั้น
เลือกชนิดของซีนที่ตองการสรางใหม เชน ถาเราเลือก Empty ก็จะปรากฏซีนใหมที่วางเปลาขึ้นมา เปนตน

คลิกปุม > Scene Selector > Add new > เลือกรูปแบบซีนที่ตองการสรางหนาตางสําหรับสรางแอนิเมชัน
่

หลังจากเลือก Empty จะปรากฏซีนใหมที่วางเปลา

สวนตัวเลือกที่เหลือในปอบอัพนั้น ใชสําหรับเพิ่มซีนในรูปแบบที่ตางกัน ดังนี้
Link Objects   สรางซีนใหมที่ใหวัตถุเหมือนกับซีนที่กําลังทํางาน
Link ObData   สรางซีนใหมที่พื้นผิววัตถุเหมือนกับซีนที่กําลังทํางาน
Full Copy   สรางซีนใหมที่เหมือนกับซีนที่กําลังทํางานทุกประการ
การสลับหนาจอทํางานของแตละซีนนั้น สามารถคลิกเลือกซีนไดที่ปุม  ที่ชอง Scene Selector แลวเลือกชื่อซีน
ที่ตองการทํางาน โดยซีนทั้งหมดนี้จะถูกเก็บอยูในไฟลเดียวกันทั้งหมด

คลิกเมาสซายที่ชอง SCE เพื่อเลือกซีนสําหรับทํางาน

Information
สวนของ Information เปนสวนที่แสดงรายละเอียดการทํางานในซีน ซึ่งคาตางๆ ที่เราเห็นอยูนั้นจะแสดงตาม
การทํางานของเราขณะนั้น ดังนี้
Ve: จํานวนจุด (Vertex) ที่มีในวิวพอรต ดังตัวอยางมีคา Ve:8 หมายความวามีจุด Vertex ที่เปนสวนประกอบ
ของวัตถุในวิวพอรตอยู 8 จุด และถามีการเขียนคาเปน Ve:4‐8 จะหมายความวาในวิวพอรตนั้นมีวัตถุที่มีจุดเปน
สวนประกอบทั้งหมด 8 จุด และกําลังถูกเลือกอยู 4 จุด
Fa: จํานวนพื้นผิว (Face) ที่มีในวิวพอรต ดังตัวอยางมีคา Fa:6 หมายความวามีพื้นผิวที่เปนสวนประกอบของ
วัตถุในวิวพอรตอยู  6 พื้นผิว และถามีการเขียนคาเปน Fa:4‐8 จะหมายความวาในวิวพอรตนั้นมีวัตถุที่มีพื้นผิวเปน
สวนประกอบทั้งหมด 8 พื้นผิวและกําลังถูกเลือกอยู 4 พื้นผิว
Ob: จํานวนวัตถุที่มีในวิวพอรต ดังตัวอยางมีคา Ob:3‐1 หมายความวาในวิวพอรต นั้นมีวัตถุทั้งหมด 3 ชิ้นและ
กําลังถูกเลือกอยู 1 ชิ้น
La: จํานวนของแสงที่มีในวิวพอรต ดังตัวอยางมีคา La:1 หมายความวาในวิวพอรต นั้นมีแสงอยู 1 ดวง


 
สําหรับสวน User Preference จะเปนสวนที่ถูกซอนอยู โดยการเปดใชงานนั้น เราจะตองคลิกเมาส
ซายคางไวที่บริเวณขอบใต Information Window และลากเมาสลงมาเพื่อให User Preference ปรากฏ

คลิกเมาสซายคางไว แลวลากเมาสเพื่อเรียก User Preference ใหแสดงออกมา

สวนของ User Preference จะแสดงออกมา

โดยสวน User Preference นี้ใชกําหนดคุณสมบัติการใชงานของผูใช หรือเปนการตั้งคาใหกับโปรแกรมเพื่อให
เหมาะกับความถนัดของแตละคน ประกอบดวยการตั้งคาทั้งหมด 7 หมวดไดแก

1. View & Controls จะเปนสวนของการกําหนดคาใหกับการใชเมาส รวมทั้งวิวพอรตหรือพื้นที่การ
ทํางานและการแสดงขอมูลตางๆ

เมื่อเราเลื่อนเมาสไปชี้ยังปุมใดๆ ก็จะขึ้นขอความ Tool Tips ขึ้นมาอธิบายความหมายของปุมนั้นๆ ซึง
่
Tool Tips นี้จะปรากฏเมื่อเราคลิกเลือกปุม ที่สวนของ Display กอน

2. Edit Methods เปนสวนที่ผูใชสามารถกําหนดคาเกี่ยวกับการสรางชิ้นงาน เชนการกําหนดพื้นผิววัตถุ การ
ยอนกลับคําสั่ง การกําหนดการบันทึกการเคลื่อนไหวอัตโนมัติ หรือการสําเนาวัตถุ

3. Language & Font จะเปนสวนที่ใหผูใชเลือกรูปแบบตัวอักษร ขนาด และภาษาที่ใชแสดงในการใชงาน
โปรแกรมได

4. Themes เปนสวนที่ผูใชสามารถกําหนดลักษณะของหนาตางในโปรแกรม Blender เชน ถาเลือกแบบ
Rounded ปุมตางๆ จะมีลักษณะโคงที่มุมและสีก็เปลี่ยนไปดวย ซึ่งหากตองการกลับไปใชคาตั้งตนใหเลือกที่ Default

คลิกเพื่อเลือก Themes ที่ตองการ

เมื่อทดลองคลิกเลือกแบบ Rounded หนาตางภายในโปรแกรมจะเปลี่ยนไป

5. Auto Save การเลือก Auto Save โปรแกรมจะบันทึกไฟลที่เราทํางานอยูเปนระยะใหอัตโนมัติ ซึ่งจะปองกัน
การสูญเสียของไฟลจากอุบัติเหตุ เชน ไฟดับได

6. System & OpenGL เปนการกําหนดการแสดงผลภาพและเสียงใหเหมาะสมกับอุปกรณของคอมพิวเตอร
ของเรา เชน การดแสดงภาพและเสียง สวน OpenGL เปนการแสดงผล 3 มิติที่มีประสิทธิภาพมากขึ้น แตการดแสดงภาพ
ของเราตองรองรับคุณสมบัตินี้ดวย

7. File Paths เปนการกําหนดตําแหนงของโฟลเดอรที่จะใหโปรแกรมเก็บไฟลประเภทตางๆ เชน ลวดลายวัตถุ
ปลั๊กอิน ซึ่งควรใชคาตั้งตนที่โปรแกรมใหมาเพื่อการจดจําที่งาย

หลังจากตั้งคาตางๆ แลว และเมื่อตองการเก็บ User Preference ใหเราคลิกที่บริเวณขอบแลวลากขึ้นไปจนสุด
แลวปลอย User Preference ก็จะถูกซอนดังเดิม

คลิกเมาสซายลากหนาตาง User Preference ขึ้นไป

สวนที่ 2: 3D Window หรือวิวพอรต
ในสวนนี้เปนสวนสําคัญที่เราใชสรางชิ้นงาน ทั้งการสรางโมเดล การทําแอนิเมชั่น การใสพื้นผิว และการทํางาน
ทุกๆ อยาง โดยมากเราจะเรียกพื้นที่การทํางานนี้อีกอยางวา “วิวพอรต” โดยในวิวพอรตนี้สามารถควบคุมการแสดง
ชิ้นงานไดหลายรูปแบบ และยังสามารถใชปุมคําสั่งในดานลางสําหรับชวยในการปรับมุมมองและสรางชิ้นงานได ซึ่งเราจะ
กลาวถึงรายละเอียดในหัวขอตอไป

สวน 3D Window หรือวิวพอรตสําหรับสรางชินงาน
้

สวนที่ 3: Buttons Window
สวน Buttons Window จะรวบรวมเครื่องมือสําหรับการทํางานไว โดยอางอิงกับวัตถุที่เราเลือกขณะนั้น เชน
ถาเราเลือกทํางานกับพื้นผิว กลุมเครื่องมือสําหรับสรางพื้นผิวก็จะปรากฏ แตถาเราเลือกทํางานกับการกําหนดแสง กลุม
เครื่องมือสําหรับการจัดแสดงก็จะปรากฏขึ้นมา เปนตน

สวน Buttons Window ที่รวบรวมเครื่องมือสําหรับการทํางาน

หนาตางแตละสวนนั้นจะมีสวนรวบรวมคําสั่ง เรียกสวนนี้วา “Header” ซึ่งเราสามารถกําหนดไดวาจะให
Header อยูที่ตําแหนงบน ลาง หรือไมแสดง Header ดวยการคลิกเมาสขวาที่ Header และเลือกตัวเลือกที่ตองการ

หากเราเลือก NoHeader ก็จะเปนการกําหนดให Header นั้นหายไป และเราสามารถเรียกคืนไดดวยการคลิกเมาส

ขวาที่ขอบและเลือก Add Header เพื่อนํา Header กลับมาแสดงอีกครั้ง

Header คลิกเมาสขวาเพื่อทําการเปลี่ยนตําแหนง Header

นอกจากนั้น เรายังสามารถเปลี่ยนหนาตางสําหรับทํางานไดอยางรวดเร็ว โดยเลือกจาก Windows Type
ที่บริเวณปุมดานซายของแตละ Header แลวคลิกเลือกหนาตางที่ตองการแสดง เชน หนาตาง Timeline ก็จะแสดง

หนาตางสําหรับควบคุมการเคลื่อนไหวหรือสรางงานแอนิเมชั่นขึ้นมา เปนตน

เลือกเปดหนาตางใดๆ ตามตองการ (ในตัวอยางเลือก Timeline)

หนาตางสําหรับการสรางความเคลื่อนไหว (Timeline)
จะแสดงออกมา

ทํางานกับ 3D Window หรือวิวพอรต
เราสามารถปรับแตงวิวพอรตไดหลายรูปแบบ เพื่อรองรับการทํางานไดดีขึ้น เชน ปรับให 1 จอภาพใหญนั้นมี
หลายหนาจอยอยได เปลี่ยนมุมมองใหกับแตละจอภาพยอ โดยวิธีการปรับแตงวิวพอรตที่นาสนใจและใชบอยมีดังนี้

แยกวิวพอรตเปนหลายจอภาพ
การทํางานในวิวพอรตนี้ เราสามารถแยกหนาตางออกจากกันไดอยางอิสระ ซึ่งสามารถทําแบงออกเปนหลาย
จอภาพยอยและสามารถแบงไดทั้งแนวนอนและแนวตั้ง โดยในตัวอยางนี้เราจะแนะนําวิธีการแบงหนาจอแนวตั้งกอน แลว
จึงแบงหนาจอแนวนอนภายหลัง ดังนี้

1. เลื่อนเมาสมาวางที่ขอบหนาตางดานบน ใหเห็นเปนสัญลักษณหัวลูกศร 2 หัว
2. คลิกเมาสขวาแลวเลือกที่ Split Area จะเห็นเสนแบงหนาจอปรากฏขึ้นมาเพื่อใหเราเลือกตําแหนงการแบง
หนาจอไดในแนวตั้ง
3. เลื่อนเสนแนวตั้งที่ปรากฏ แลววางเสนแบงตรงจุดที่ตองการดวยการคลิกเมาสซาย จากนั้นหนาตางจะแยก
จากกันในแนวตั้งออกเปน 2 จอภาพ
4. เราจะทดลองแบงหนาจอในแนวนอนบาง โดยเลื่อนเมาสมาวางที่ขอบหนาตางดานซาย ใหเห็นเปน
สัญลักษณหัวลูกศร 2 หัว แลวคลิกเมาสขวา เลือกที่ Split Area
5. เลื่อนเสนแนวนอนที่ปรากฏ แลววางเสนแบงตรงจุดที่ตองการดวยการคลิกเมาสซาย จากนั้นหนาตางจะแยก
จากกันในแนวนอนออกเปน 2 จอภาพ

1. เลื่อนเมาสมาวางที่ขอบหนาตางดานบน

2. คลิกเมาสขวาแลวเลือกที่ Split Area

3. คลิกเมาสซายวางเสนแบง จะได 2 จอภาพ

4. คลิกเมาสขวาแลวเลือก Split Area เพื่อแบงหนาตางในแนวนอน

5. คลิกเมาสซายเพื่อวางเสนแนวนอนเราจะไดหนาตางเพิ่มตามแนวนอน

ถาเราตองการแบงจอภาพยอยมากขึ้นอีก ก็ใหใชวิธีเดิมโดยสามารถคลิกเมาสเพื่อแบงจอภาพจากเสนแบง
จอภาพเดิมไดทั้งแนวตั้งและแนวนอน

เราสามารถแบงจอภาพเพิ่มไดทั้งแนวตังและแนวนอน
้

ปรับขนาดจอภาพยอย
เราสามารถปรับแตงขนาดของจอภาพยอยไดอีก เนื่องจากในการทํางานบางครั้งเราอาจตองการเห็นมุมมองใด
มุมมองหนึ่งอยางชัดเจน และมีมุมมองอื่นเปนจอภาพเล็กๆ เพื่อชวยแสดงสวน หรือชวยใหเห็นภาพรวมไดดีขึ้น
ดังนั้นเราจึงจําเปนตองปรับหนาจอใหเหมาะกับการทํางานขณะนั้น โดยคลิกเมาสซายคางไวที่บริเวณเสนแบง
และลากไปยังตําแหนงใหมที่ตองการแลวปลอยเมาส ดังภาพ

คลิกเมาสซายที่เสนแบงคางไวแลวลาก

เมื่อปลอยเมาส เราจะไดขนาดของจอภาพ ขนาดใหม

รวมจอภาพยอยใหกลายเปนจอภาพใหญ
ในการรวมจอภาพนั้น สามารถทําไดครั้งละ 2 จอ โดยทั้งสองจอภาพจําเปนตองเปนหนาตางที่ติดกันและมีดาน
ใดๆ เปนดานรวมที่มีขนาดเทากัน โดยสามารถทําไดดังนี้
1. เลื่อนเมาสไปที่รอยตอระหวาง 2 จอภาพนั้นแลวคลิกเมาสขวาเลือก Join Areas
2. จากนั้นจะมีลูกศรใหญใหเราเลือกวาจะรวมกับจอภาพใด หนาตางที่ลูกศรชี้ไปคือจอภาพที่จะถูกอีกจอภาพ
ซอนทับไป ดังตัวอยางเราคลิกเลือกจอภาพยอยดานบนซายใหรวมกับจอภาพยอยดานบนขวา ดังนั้นเราจะใหลูกศรชี้ไป
ทางซาย

1. คลิกเมาสขวาที่รอยตอระหวางหนาตาง เลือก Join Areas

2. รวมหนาตางบนซายลากเมาสใหลูกศรชีไปทางซาย
้

ผลลัพธคือหนาตางดานซายจะมารวมกับหนาตางดานขวา

ในทางกลับกลับ ถาตองการรวมหนาตางทางขวา ก็ใหชี้ลูกศรไปทางหนาจอดานขวา หรือถาตองการรวม
ดานลาง/บน ก็ใหชี้ลูกศรไปทางดานลาง/บนตามลําดับ

กําหนดมุมมองใหจอภาพยอย
เราสามารถกําหนดมุมมองในแตละจอภาพยอยในวิวพอรตได เชน กําหนดใหเปนมุมมองจากดานบน (Top
View), มุมมองจากดานขาง (Side View), มุมมอง 3 มิติ (Perspctive View) เปนตน โดยใหเราคลิกเมาสซายที่เมนู
View ใน Header ของวิวพอรต จากนั้นจะปรากฏเมนูขึ้นมาใหเราเลือกมุมมองที่ตองการ

ในตัวอยางนี้ เราจะเลือกแสดงมุมมองดานขาง ใหเราเลือกคําสั่ง View>Side หรือกดคียเลข <3> ที่ Num
Pad ในคียบอรดก็ได จากนั้นจอภาพก็จะแสดงมุมมองวัตถุดานขาง สังเกตไดจากแนวแกนที่แสดงจะมีแค X และ Y
เทานั้น

เดิมหนาตางทีทํางานอยูในมุมมอง Perspective ใหเราคลิกเมาสซายที่ View>Side
่

หลังจากเลือก Side แลวมุมมองจะเปลี่ยนไปเปนดานขาง

นอกจากนั้น เรายังสามารถกําหนดมุมมองแตละวิวพอรตไดตามตองการ เชน กดคีย <5> เพื่อเลือกแสดง
ระหวาง Orthographic และ Perspective สลับกันไป ดังภาพ


Orthographic View Perspective View

Orthographic View คือการแสดงผลมุมมองตามขนาดจริงของวัตถุ โดยไมยึดกับการมองเห็นแบบ
สายตามนุษย ในมุมมองนี้ ไมวาจะหมุนมุมมองไปดานใด วัตถุจะมีขนาดคงที่เสมอ ไมขึ้นอยูกับระยะไกลหรือใกล ซึ่งมี
ประโยชนในการเปรียบเทียบขนาดจริงในการสรางงาน 3 มิติ
Perspective View คือการแสดงผลมุมมองตามที่สายตามนุษยมองเห็นจริง ซึ่งในมุมมองนี้วัตถุที่อยู
ใกลก็จะมีขนาดใหญ และวัตถุที่อยูไกลก็จะมีขนาดเล็กลงไปตามระยะหางจากสายตา มุมมองนี้มีประโยชนในการมอง
ผลลัพธจริงเมื่อเราสรางงาน 3 มิติ
ในเมนู View จะประกอบดวยมุมมองที่สําคัญอีก ไดแก
Global View มองเห็นวัตถุทั้งหมด
Local View มองเห็นเฉพาะวัตถุที่เลือก
(เราสามารถกดคีย </> ที่ Num Pad เพื่อเลือกแสดงระหวาง Global View และ Local View Perspective
สลับกันไป)
Side มุมมองจากดานขาง (หรือกดคีย <3>)
Front มุมมองจากดานหนา (หรือกดคีย <1>)
Top มุมมองจากดานบน (หรือกดคีย <7>)
Camera มุมมองจากกลอง (หรือกดคีย <0>)
User มุมมองของผูใช
Background Image มองเห็นภาพพื้นหลังในมุมมองจากกลอง

ขยายจอภาพยอยใหเต็มพื้นที่วิวพอรต
เราสามารถกําหนดใชจอภาพใดๆ ใหใหญเต็มพื้นที่ของวิวพอรตไดดวยการกดคีย <Ctrl+ > เพื่อขยายจอภาพ
และกดคียลูกศร < > เพื่อยอจอภาพ จะไดผลลัพธเชนเดียวกันกับวิธีแรก นอกจากนั้นเรายังใชขยายหรือยอไดกับ
หนาตางอื่นๆ ดวย เชน Buttons Window

เลื่อนเมาสมาที่หนาตาง แลวกดคีย <Shift+Spacebar>

วิวพอรตที่เลือกจะขยายเต็มจอภาพ

ใชเมาสและคียบอรตควบคุมวิวพอรต
เราสามารถควบคุมมุมมองในวิวพอรตไดดวยการใชเมาส ซึ่งแนะนําวาควรใชเมาสชนิด 3 ปุม คือมีปุมซาย ปุม
กลาง (ปุม Wheel ที่มีลอ) และปุมขวา เนื่องจากโปรแกรม Blender จะใชงานเมาสทุกปุมในการทํางานเสมอ โดยใน
ตัวอยางเราจะทํางานกับมุมมอง Perspective ซึ่งเปนมุมมองที่เราสามารถมองวัตถุไดทุกมุม ดังนี้

การหมุนมุมมอง
การหมุนมุมมองทําไดโดยการคลิกเมาสกลางคางไว แลวหมุนไปมาเพื่อดูผลลัพธ จากนั้นปลอยเมาสเมื่อไดมุมที่
ตองการ

คลิกเมาสกลางคางไวแลวหมุนมุมมอง

การเลื่อนมุมมอง
การเลื่อนมุมมองหรือการเลื่อนกลองไปมาเรียกวา “การแพน” ทําไดโดยการกดคีย <Shift> คางไว แลวคลิก
เมาสกลางคางไว จากนั้นเลื่อนเมาสไปมาเพื่อดูผลลัพธ และปลอยเมาสเมื่อไดมุมมองที่ตองการ

คลิกเมาสกลางคางไวพรอมกดคีย <Shift> แลวเลือนมุมมอง
่

การยอขยายมุมมอง
การยอ/ขยายมุมมองออกเรียกวา “การซูมเขาออก” นั่นเอง ทําไดโดยการกดคีย <Ctrl> คางไว แลวคลิกเมาส
กลาง จากนั้นเลื่อนขึ้นดานบนเพื่อซูมออก และเลื่อนลงลางเพื่อซูมเขา ปลอยเมาสเมื่อไดมุมที่ตองการ

กดคีย <Ctrl> แลวคลิกเมาสกลาง เลื่อนเมาสขึ้นเปนการขยายมุมมอง

กดคีย <Ctrl> แลวคลิกเมาสกลาง เลื่อนเมาสลงเปนการยอมุมมอง

หรือเราอาจใชเมาสปุมกลางที่เปนลูกกลิ้ง (Wheel) หมุนขึ้นลงเพื่อทําการซูมก็ไดเชนเดียวกัน
จากวิธีในการใชเมาสและคียบอรดควบคุมวิวพอรตนี้ เราสามารถใชทํางานกับหนาตาง Buttons Window ได
เชนกัน ยกเวนการหมุนมุมมองเทานั้นที่ไมสามารถใหไดกับหนาตาง Buttons Window

รูจักกับ Cross Hair Cursor
หลังจากที่เราเปดโปรแกรม Blender ขึ้นมาทุกครั้ง ในวิวพอรตเราจะสังเกตเห็นที่จุดศูนยกลางวัตถุวาจะมี
เคอรเซอรที่มีลักษณะเปนเสนบางๆ คลายเครื่องหมายบวกและมีวงกลมสีขาวสลับแดงอยูดวย เสนนี้เรียกวา “Cross Hair
Cursor” ซึ่งมีหนาที่กําหนดตําแหนงในการสรางวัตถุบนพื้นที่วิวพอรต

ภาพ Cross Hair Cursor

ยายตําแหนง Cross Hair Cursor สรางวัตถุในตําแหนงใหม
เราสามารถยายตําแหนง Cross Hair Cursor ไดดวยการคลิกเมาสซาย ณ ตําแหนงใดๆบนวิวพอรต จากนั้น
Cross Hair Cursor ก็จะไปปรากฏที่นั่น
ทดลองลองใชงาน Cross Hair Cursor โดยสรางวัตถุดวยการเลือกในเมนู Add และเลือกวัตถุใดๆ มา 1 ชิ้น ใน
ตัวอยาง เลือกสรางสี่เหลี่ยมทรงลูกบาศกโดยใหคลิก เลือก Add>Mesh>Cube ก็จะพบวาวัตถุถูกสรางที่ตําแหนง Cross
Hair Cursor พอดี

1. คลิกเมาสซายวาง Cross Hair Cursor ในตําแหนงทีตองการ
่

2. คลิกเมาสซายเลือก Add>Mesh>Cube หรือวางเมาสที่วิวพอรตแลวกดคีย <Spacebar> จากนั้นเลือก
Add>Mesh>Cube ไดเชนกัน

วัตถุจะถูกสรางอยูที่ตําแหนง Cross Hair Cursor พอดี

ตั้งคาศูนยกลางจอภาพดวย Cross Hair Cursor
หนาที่อีกอยางหนึ่งของ Cross Hair Cursor คือการทําหนาที่เปนจุดศูนยกลางของการแสดงผลในวิวพอรต โดย
ถาเรากดคีย <C> จะพบวาหนาตางจะเลื่อนมายังตําแหนงที่ Cross Hair Cursor เปนจุดศูนยกลางเสมอ ซึ่งจะเปน
ประโยชนเมื่อเราสรางงานหลายชิ้นในหนาจอและตองการดูวัตถุทีละชิ้น โดยวาง Cross Hair Cursor ที่วัตถุนั้นแลวกดคีย
<C> เพื่อดึงวัตถุใหมาแสดงที่กลางวิวพอรตก็จะทําไดงายขึ้น

คลิกเมาสซายเพื่อวาง Cross Hair Cursor บนวัตถุ ที่ตองการเลื่อนมากลางวิวพอรต

เมือกดคีย <C> วัตถุจะยายมากลางวิวพอรต
่

เมื่อตองการให Cross Hair Cursor กลับมาอยูที่จุดเริ่มตน (จุด Origin) ซึ่งเปนจุดที่เสนแกนทั้งสามตัดกันหรือ
เปนพิกัด (0,0,0) จากนั้น Cross Hair Cursor จะกลับมาอยูที่จุดเริ่มตนดังเดิม

Cross Hair Cursor อยูจุดอื่น

เมื่อกดคีย <Shift+C> Cross Hair Cursor จะกลับมาอยูที่จุดเริ่มตน

ทํางานกับระบบไฟลในโปรแกรม Blender
สิ่งตอมาที่เราควรเรียนรูจัก ก็คือ การทํางานในระบบไฟล จุดประสงคของหัวขอนี้ เพื่อจะใหเราเขาใจการสราง
งาน การเก็บงาน และการเรียกใชงานไดอยางถูกวิธี

การสรางไฟลใหม
เราสามารถเริ่มตนการทํางานในโปรแกรม Blender กับไฟลใหมไดทันที เนื่องจากเมื่อเราเปดโปรแกรมใหม
หนาจอการทํางานก็จะเปนไฟลใหมใหเราทุกครั้ง ดังนี้

ทุกครั้งที่เปดโปรแกรมจะเปนการเริ่มงานในไฟลใหม

สังเกตวาเมื่อเราเปดโปรแกรม Blender ขึ้นมา เราจะพบวัตถุรูปทรงสี่เหลี่ยมลูกบาศก 1 ชิ้น โดยเราอาจใชงาน
จากวัตถุที่โปรแกรมกําหนดใหหรือลบทิ้งไปได (ซึ่งเราจะกลาวถึงรายละเอียดในบทที่ 4 การทํางานกับวัตถุ)
แตถาเราตองการจะสรางไฟลใหมอีกครั้ง โดยละทิ้งงานทุกอยางที่กําลังทําอยู ใหเลือกใชคําสั่ง File>New...
หรือกดคีย <Ctrl+X> หลังจากนั้นจะมีปอบอัพปรากฏขึ้นมา ใหเรายืนการสรางไฟลใหมดวยการเคลียรหนาจอทั้งหมด ให
คลิกเมาสซายเลือกที่ Erase All เพื่อสรางไฟลใหมโดยละทิ้งทุกการทํางานบนหนาจอ

ปอบอัพใหเรายืนยันการสรางไฟลใหมดวยการเคลียรหนาจอทังหมด
้

การบันทึกไฟล
หลังจากที่เริ่มทํางานบนวิวพอรตไปบางแลว และตองการจะเก็บบันทึกไฟลงานนั้นไว ซึ่งเรายังไมเคยบันทึกไฟลนี้
มากอน ก็ใหเลือกคําสั่ง File>Save หรือกดคีย <Ctrl+W> จากนั้นโปรแกรมจะใหเราตั้งชื่อและระบุโฟลเดอรที่ตองการ
เก็บไฟล เมื่อใสขอมูลครบแลวใหเราคลิกเมาสที่ปุม

เลือกคําสั่ง File>Save เพื่อบันทึกไฟล

สําหรับการระบุโฟลเดอรที่ตองการเก็บไฟลนั้น ทําไดโดยการคลิกที่จุดสองจุด เพื่อถอยหลังไปยังโฟลเดอรอื่นๆ
หรือคลิกเมาสซายที่ปุม ดานบนสําหรับเลือกไดรวที่ตองการเก็บไฟล

คลิกเมาสเพื่อเลือกไดรวสําหรับเก็บไฟล
คลิกเมาสเลือก .. เพื่อถอยกลับไปยังโฟลเดอรที่ตองการ

เมื่อเราเลือกโฟลเดอรไดแลว ก็ใหตั้งชื่อไฟล แลวคลิกเมาสซายที่ปุม เพื่อบันทึกไฟลใหมลงไป

1. ตั้งชื่อไฟล 2. คลิกเมาสซาย

เมื่อเราบันทึกไฟลตามขั้นตอนทั้งหมดแลวจะไดไฟลเปนนามสกุล .blend ซึ่งสามารถใชทํางานกับเฉพาะ
โปรแกรม Blender เทานั้น ไมสามารถนําไปเปดดวยโปรแกรมอื่นๆ โดยตรงได

NOTE
ถาตองการบันทึกไฟลเดิมที่กําลังทํางานเปนไฟลใหม ใหเลือกคําสั่ง File>Save As... หรือกดคีย <F2> แลวตั้ง
ชื่อใหมใหไฟลนั้น
ถาตองการใชงานไฟล .blend ในโปรแกรมอื่น เราควรจะบันทึกไฟลเปนนามสกุลที่สามารถใชงานกับโปรแกรม
อื่นๆ ได แตหากตองการตองใชวิธีการ Export ไฟลแทน ซึ่งจะกลาวถึงตอไป

การเปดไฟล
การเปดไฟลหรือการเรียกชิ้นงานที่ถูกสรางไวกอนหนา จะตองเปดเฉพาะไฟลนามสกุล .blend เทานั้น เนื่องจาก
ไฟลที่ถูกสรางจากโปรแกรม Blender จะถูกเก็บไฟลไวในนามสกุลนี้ โดยเปดไฟลดวยคําสั่ง Flie>Open... หรือกดคีย
<F1>

1. เปดไฟลดวยคําสั่ง Flie>Open...

2. เลือกไฟลจากโฟลเดอรที่ตองการ แลวคลิกเมาสซายปุม

การบันทึกไฟลเพื่อนําไปใชงานในโปรแกรมอื่น (การ Export ไฟล)
ในกรณีที่เราตองการนําไฟลงานจากโปรแกรม Blender ไปใชงานในโปรแกรม 3 มิติโปรแกรมอื่น สามารถทําได
โดยการ Export ไฟลแลวเลือกฟอรแมตไฟลตามโปรแกรมที่เราตองการใชงาน ดวยคําสั่ง File>Export….

1. คลิกเลือกคําสั่ง File>Export>แลวเลือกไฟลที่ตองการนําไปใชงาน (ในตัวอยางเลือกไฟล .3ds เพื่อนําไปเปดกับ
โปรแกรม 3DS Max)

2. ตั้งชื่อไฟล 3. คลิกเลือก Export เพื่อทําการบันทึกไฟลเปนนามสกุลของโปรแกรมที่ตองการ

4. หลังจากนัน เราสามารถเปดใชงานไฟลที่เราเลือกบันทึกไดจากโปรแกรมอื่นๆ
้
ดังตัวอยางขางลางเราเปดในโปรแกรม 3DS Max

การนําไฟลนามสกุลอื่นมาทํางานในโปรแกรม Blender
ในกรณีที่เราตองการนําไฟลงานจากโปรแกรมอื่นมาใชงานในโปรแกรม Blender ก็สามารถทําไดเชนเดียวกัน
โดยเลือกคําสั่ง File>Import>… แลวเลือกไฟลที่ตรงกับฟอรแม็ตที่เรามีอยู ดังในตัวอยางเราเลือกไฟล .3ds เขามา

1. คลิกเลือกคําสั่ง File>Import>แลวเลือกไฟลที่ตองการใชงาน (ในตัวอยางเลือกไฟล .3ds)

2. คลิกเลือกไฟลที่ตองการเปด 3. คลิกปุม Import

4. คลิกปุม OK เพื่อทําการดึงไฟลนั้นเขามาในโปรแกรม

5. ไฟลที่เรียกเขามาจะเปดขึ้นในโปรแกรม Blender

บทที่ 3
ทดลองทํางานกับโปรแกรม Blender

สําหรับบทนี้ เราจะมาทดลองสรางงาน 3D แบบงายๆ กัน เพื่อเราจะเขาใจถึงวิธีการและหลักการสําคัญ ในการ
สรางงาน 3D โดยเราจะไดเรียนรูขั้นตอนในการทํางาน จนกระทั่งทําการประมวลผลดวยการเรนเดอร

ทดลองสรางงานชิ้นแรกดวย Blender
การสรางงานชิ้นแรกนี้ เราจะทําตามขั้นตอนในการสรางงาน 3D ดังที่ไดกลาวมาแลวในบทที่ผานมา โดยเราจะ
สรางลูกขางใหวิ่งหมุนไปมาบนพื้นและมีความยาวในการแสดงทั้งหมด 100 เฟรม ผลลัพธที่ออกมาจะเปนดังภาพ

วิธีการสรางมีขั้นตอนทั้งหมด ดังนี้
ขั้นที ่ 1 สรางโมเดล
ขั้นที ่ 2 ใสพื้นผิวและลวดลาย
ขั้นที ่ 3 สรางการเคลื่อนไหว
ขั้นที ่ 4 การประมวลผลงานดวยการเรนเดอร

ขั้นที่ 1 สรางโมเดล ขั้นที่ 2 ใสพนผิวและลวดลาย
ื้

ขั้นที่ 3 สรางการเคลื่อนไหว ขันที่ 4 การประมวลผลงานดวยการเรนเดอร
้

ขั้นที่ 1 สรางโมเดล
เราจะสรางวัตถุรูปทรงลูกขางขึ้นมา และสรางอีกวัตถุหนึ่งใหเปนพื้นรองรับลูกขาง โดยเลือกใชการสรางวัตถุ
สําเร็จรูปแบบพื้นฐาน ดังภาพ

สรางพื้นจากวัตถุ Plane สรางลูกขางจากวัตถุ Cone

โดยกอนที่จะเริ่มสรางวัตถุใดๆ นั้น เมื่อเปดหนาตางการทํางานมาครั้งแรก โปรแกรม Blender จะเตรียมวัตถุ
Cube 1 ชิ้นไวสําหรับใหเราใชงานไดเลย แตถาไมตองการใหกดคีย <Delete> ที่คียบอรดเพื่อลบทิ้งไปกอน

กดคีย <Delete> แลวคลิกเมาสซายเลือก Erase selected Object(s)

จากนั้นจึงเริ่มสรางโมเดลโดยขั้นตอนการสรางวัตถุมี 3 ขั้นตอน ดังนี้
• สรางพื้นรองรับลูกขางจากวัตถุ Plane
• สรางลูกขางจากวัตถุ Cone
• ปรับตําแหนงและขนาดของลูกขาง

สรางพื้นรองรับลูกขางจากวัตถุ Plane

เราจะสรางพื้นจากวัตถุ Plane โดยสรางในมุมมอง Top (มุมมองนี้จะชวยใหเราเห็นขอบเขตของวัตถุไดชัดเจน)
สังเกตวาในทุกๆ จอภาพขณะสรางจะแสดงวัตถุ Plane ในมุมมองนั้นๆ ดวย ซึ่งชวยใหเราไดประมาณหรือกะขนาดและ
ตําแหนงได

1. คลิกเมาสซายเลือกเมนู Add>Mesh>Plane 2. วัตถุ Plane จะปรากฏบนวิวพอรต

3. คลิกเมาสซายเลือกปุม ใน Header ดานลางของวิวพอรต 4. คลิกเมาสซายคางไวที่วงกลามสีขาวใน
เพื่อทําการขยายวัตถุ Plane วัตถุ แลวลากเมาสเพื่อขยายวัตถุ

ลากเมาสขยายวัตถุ 5. คลิกเมาสซายคางไวที่แกนสี่เหลี่ยมแนวตังดานบน
้
แลวลากเมาสเพื่อยอวัตถุใหขนาดลดลงมาเฉพาะ
ดานบนและลาง

สรางลูกขางจากวัตถุ Cone
เราจะสรางลูกขางจากวัตถุ Cone โดยจะปรับแตงวัตถุใหมีรูปทรงเหมือนลูกขาง ดวยการดึงสวนบนของวัตถุ ดัง
ภาพ

1. คลิกเมาสซายเลือกเมนู Add>Mesh>Cone

2. คลิกเมาสซายที่ปุม OK เพื่อสรางวัตถุตาม
มาตรฐานที่โปรแกรมกําหนดมา

3. วัตถุ Cone จะปรากฏบนวิวพอรต

4. คลิกเมาสกลางคางไวเพื่อหมุนมุมมอง หลังจากนั้นกด
คีย <Ctrl+Alt> คางไวแลวคลิกเมาสกลางคางไว
ตอจากนั้นใหขยับเมาสเพื่อซูมเขามาใหเปนดังภาพ

5. กดคีย <N> เพื่อเรียกหนาตาง Transform Properties ออกมาใชปรับแตงวัตถุเบื้องตน

ปรับตําแหนงและขนาดของลูกขาง
เมื่อสรางวัตถุ Cone แลว ใหเราเลือกปรับตําแหนงและขนาดของลูกขาง โดยใชหนาตาง Transform
Properties และเครื่องมือ Transformation มาชวยปรับแตง จากวัตถุ Cone ที่มีสวนแหลมอยูดานลาง เราจะจับให
หงายขึ้น จากนั้นจะสรางสวนแหลมอีกดานขึ้นมาใหเปนลูกขาง

1. คลิกเมาสซายที่ Rot X แลวพิมพคา 180 ลงไป จากนั้นกดคีย <Enter> เพื่อสั่งใหวตถุ
ั
หมุนรอบแกน X เทากับ 180 องศา สังเกตการเปลี่ยนแปลง

2. ปรับขนาดของวัตถุใหเล็กลง โดยปรับในหนาตาง 3. คลิกปุม เพื่อจะเตรียมลากวัตถุ Cone ใหขึ้น
Transform Properties เราจะเปลี่ยนคา ScaleX, ไปวางอยูบนพื้น
ScaleY และ ScaleZ เทากับ 0.55, 0.5 และ 0.5

4. คลิ กเมาสซายคางไวที่ลูกศรแนวตั้ง จากนั้นลากเมาสเพื่อดึงวัตถุ Cone ขึ้นมาวางบนพื้น Plane

5. หมุนมุมมองโดยการคลิกเมาสกลางคางไวแลวลากเมาส ให มีมุมมองแบบตัวอยาง จากนั้นกดคีย <Tab> เขาสูการแกไข
วัตถุ สังเกตวาเราจะเขาสูการทํางานงาน Edit Mode

6. คลิกเมาสซายที่ปุม เพื่อเขาสูการทํางานกับจุด

จากนั้นคลิกเมาสขวาเลือกจุดตรงกลางวัตถุโคน

7. คลิกเมาสซายเลือกปุม แลวคลิกที่เสนแกน
แนวตังคางไว จากนั้นดึงจุดที่เลือกขึ้นมาดังภาพ แลวกด
้
คีย <Tab> ออกจาก Edit Mode หรือออกจากการ
ปรับแตงวัตถุในสวนยอย

8. กดคีย <0> ทีแปน Numpad หรือคลิก View>Camera เปลี่ยนใหเปนมุมมองจากกลอง (เพื่อจัดใหวัตถุทงสองเขามาอยู
่ ั้
ในกรอบของกลอง เนื่องการการเรนเดอรชิ้นงานจะใชมุมมองจากกลองเปนหลัก)

9. จากนั้นใชเมาสลากวัตถุ โดยคลิกคางไวที่แกนลูกศรตามเสนทางที่ตองการ เพื่อปรับใหวตถุมาอยูที่มุมของพื้น Plane
ั
(เตรียมสรางจุดเริ่มตนในการเคลื่อนที)
่

ขั้นที 2 ใสพนผิวและลวดลาย
่ ื้
เมื่อเราสรางวัตถุเรียบรอยแลว เราจะตกแตงวัตถุใหมีสีสันดวยการใสพื้นผิวใหกับลูกขางและพื้น โดยกําหนดจาก
โหมด Shading ปรับใหพื้นผิวของวัตถุทั้งสองมีสีตางกัน ดังนี้

กําหนดลักษณะพื้นผิวของลูกขาง
เราจะกําหนดใหลูกขางเปนสีน้ําเงิน และมีการปรับคามันวาวในชอง Specular Shading ดังตัวอยางตอไปนี ้

1. คลิกเมาสขวาเลือกลูกขาง

3. คลิกเมาสซายเลือกปุม เพื่อ
2. คลิกเมาสซายเลือกปุม
เพื่อเขาสูการใสพื้นผิว สรางพื้นผิวใหม

4. คลิกที่ชอง ใน Col เพื่อใสสีใหกับลูกขาง 5. คลิกเมาสซายเลือกสีใหลูกขาง (สีน้ําเงิน)

6. ปรับคาความมันวาวเพิ่มขึ้น โดยคลิกเลือกแท็ป Shaders แลวเลื่อนสไลดบารเพิ่มคา Specular Shading ใหการ
สะทอนแสงของวัตถุมีมากขึ้น

กําหนดลักษณะพื้นผิวของพื้น
เราจะกําหนดใหพื้นเปนชมพู ดังตัวอยางตอไปนี้

1. คลิกเมาสขวาเลือกพื้นแลวกดปุม
 เพื่อสรางพื้นผิวใหม

2. คลิกเมาสเลือกสีชมพูใหกับพื้น

ขั้นที่ 3 สรางการเคลื่อนไหว
สําหรับหัวขอนี้ เราจะสรางลูกขางใหหมุนรอบตัวเองตลอดเวลา และในขณะที่หมุนอยูนั้น จะสรางใหเคลื่อนที่บน
พื้นดวย โดยจะใหเคลื่อนที่จากมุมของพื้นมายังบริเวณตรงการ โดยใชหลักการสรางคียเฟรม (เฟรมหลักที่มีการบันทึกการ
เปลี่ยนแปลงวัตถุ เชน ตําแหนงใหม การวางตัวของวัตถุใหม) ทั้งหมด 2 คียเฟรม จากนั้นเมื่อเสร็จแลวโปรแกรมจะคํานวณ
การเคลื่อนที่จากคียเฟรมทั้งสองเอง แลวแสดงผลออกมาเปนการเคลื่อนที่ๆ ตอเนื่องกันจนกระทั้งครบ 100 เฟรม ดังนี้

โดยขั้นตอนการสรางการเคลื่อนไหวมี 2 ขั้นตอน ดังนี้
• เตรียมหนาตางสําหรับทํางานแอนิเมชั่น
• สรางการเคลื่อนที่ใหกับลูกขาง

เตรียมหนาตางสําหรับทํางานแอนิเมชั่น
สําหรับการทํางานนี ้ เราจําเปนตองใชงานหนาตาง Timeline มาชวยสรางการเคลื่อนที่ของลูกขาง โดยมีวิธีการ
ดังนี้

1. วางเมาสที่บริเวณดานซายของหนาตางการทํางาน แลวคลิก
เมาสขวาจะปรากฏปอบอัพ จากนันคลิกเมาสซายเลือก Split Area
้

2. จะพบเสนแนวนอนปรากฏขึ้นมา ใหเลือกเมาสกําหนดตําแหนง
แลวคลิกเมาสซายเพื่อแบงหนาจอ

3. คลิกเลือกหนาตาง Timeline ที่ Window Type

หลังจากนันหนาตาง Timeline จะปรากฏ
้

สรางการเคลื่อนที่ใหกับลูกขาง
เราจะเริ่มเขาสูการสรางการเคลื่อนที่ โดยใชวิธีสรางคียเฟรมใหกับการเคลื่อนที่แตละจุด โดยกําหนดใหเฟรม 1
เปนคียเฟรมเริ่มตน และใหเฟรม 100 เปนคียเฟรมที่ 2 ที่เก็บคาการเคลื่อนที่ของลูกขาง ดังวิธีตอไปนี้

1. เมื่อคลิกเลือกลูกคา ใหตงคาความยาว
ั้ 2. จากนั้นเริ่มทํางานในเฟรม 1 โดยพิมพคา 1 แลวกดคีย 
การแสดงเปน 100 เฟรม โดยพิมพคา 100 เลือก LocRotScale เพื่อสรางคียเฟรมสําหรับการเคลื่อนที่ทั้ง
ลงในชอง End เคลื่อนยาย หมุน และเปลี่ยนขนาด

3. พิมพเฟรม 100 เพื่อสรางคียเฟรมที่ 2

4. ปรับตําแหนงลูกขางดวยการใชเครื่องมือ ลากลูกขางมาวางไวกลางพื้น 5. คลิกเลือกปุม เพื่อกําหนดใหโปรแกรม
สรางคียเฟรมใหเราอัตโนมัติ

6. คลิกเลือกปุม ที่ Header แลวหมุนวัตถุ 7. จากนั้นทดลองกดปุม เพื่อตรวจสอบการ
รอบแกน z เคลื่อนไหว

ลูกขางจะมีการเคลื่อนที่ตามที่เราสรางไว

ขั้นที่ 4 การประมวลผลงานดวยการเรนเดอร
สุดทายเราจะทําการประมวลผลงานหรือเรนเดอรใหไดไฟลภาพยนตร โดยจะเลือกนามสกุล avi และกําหนด
คุณสมบัติตามคุณสมบัติของไฟลแอนิเมชั่นที่ใชเลนกับเครื่องคอมพิวเตอร ดังวิธีตอไปนี้

1. คลิกเลือกปุม แลวเลือกปุม เขาสูการ 2. คลิกเลือกปุม เพื่อตั้งคาคุณสมบัติ
วิดีโอใหเหมาะสมกับการใชงานกับเครื่อง
เรนเดอร
คอมพิวเตอร

3. เลือกไฟลผลงานใหเปนรูปแบบไฟลวดีโอ โดย
ิ
คลิกเลือกที่แท็ป Format เลือก Avi Codec

4. จะปรากฏหนาตางใหเลือกรูปแบบการบีบอัด
ไฟลวดีโอ ในทีนี้เราจะไมทําการบีบอัดใดๆ ใหคลิก
ิ ่
เลือกปุม OK

5. เลือกตั้งโฟลเดอรที่จะเก็บไฟล

6. เมื่อเลือกโฟลเดอรแลวใหตั้งชื่อไฟล 7. จากนั้นคลิกปุม เพื่อทําการ
จากนั้นคลิกปุม Select Output Picture เรนเดอร

รอสักครูใหโปรแกรมเรนเดอรจนจบ

หลังจากการเรนเดอร เราจะไดไฟลวิดีโอที่แสดงการเคลื่อนที่ของลูกขางที่หมุนอยูบนพื้น โดยสามารถเปดไฟล
วิดีโอนี้ไดที่โฟลเดอรที่เราเลือกเก็บไฟลไว

บทที่ 4
ทํางานกับวัตถุ

สําหรับบทนี้ เราจะไดทําความเขาใจและเรียนรูวิธีการทํางานกับวัตถุ หรือจัดการกับวัตถุ ซึ่งกระบวนการเหลานี้มี
สวนในการสรางและปรับแตงวัตถุ 3 มิติอยางมาก เนื่องจากเราจําเปนตองทํางานกับสวนประกอบยอยของวัตถุเพื่อใหได
โมเดลขึ้นมา และเราตองรูจักการเคลื่อนยายตําแหนง หมุน ยอ/ขยาย และวิธีการอื่นๆ เพื่อปรับแตงโมเดลใหไดตาม
ตองการ

รูจักโหมดการทํางานกับวัตถุในโปรแกรม
ในหัวขอนี้เราจะมารูจักกับโหมดการทํางานในโปรแกรม Blender ซึ่งจะแบงแตละโหมดตามการทํางานกับวัตถุ
เพื่อใหการปรับแตงวัตถุเปนไปอยางสะดวกมากขึ้น โดยแบงเปน 6 โหมด ดังนี้
โหมดที ่ 1 Object Mode
โหมดที ่ 2 Edit Mode
โหมดที ่ 3 UV Face Select
โหมดที ่ 4 Vertex Paint
โหมดที ่ 5 Texture Paint
โหมดที ่ 6 Weight Paint
เราสามารถเลือกโหมดการทํางานไดที่ Header ของวิวพอรต โดยคลิกเมาสซายเลือกในชอง
ที่อยูขางหัวขอ Object ดังนี้

คลิกเมาสเพื่อเลือกการทํางานในโหมดตางๆ

เมื่อเราคลิกเลือกแตละโหมดนั้น ใหสังเกตวาในหนาตาง Buttons Windows จะเปลี่ยนเครื่องมือไปตามโหมด
ที่เลือก ทั้งนี้เพื่อใหเราเรียกใชเครื่องมือสําหรับปรับแตงวัตถุไดสะดวกนั้นเอง

โหมดที่ 1: Object Mode
Object Mode คือโหมดที่ใชจัดการเรื่องทั่วไปเกี่ยวกับวัตถุ ซึ่งเปนโหมดมาตรฐานที่เมื่อเปดโปรแกรมมาก็จะอยู
ในโหมดนี้ เราสามารถใชโหมดนี้ในการเลือกวัตถุตั้งแต 1 ชิ้น หรือหลายชิ้นพรอมกัน การเคลื่อนยายวัตถุไปยังที่ตางๆ การ
หมุนวัตถุ การเปลี่ยนขนาดวัตถุใหใหญขึ้นหรือเล็กลง ซึ่งคําสั่งตางๆ จะมีผลกระทําตอวัตถุทั้งชิ้น ไมสามารถเลือกทําเพียง
สวนใดสวนหนึ่งของวัตถุไดภายใตโหมดการทํางานนี้

ลักษณะการทํางานใน Object Mode จะเปนการทํางานกับวัตถุโดยตรง

โหมดที่ 2 Edit Mode
Edit Mode คือโหมดที่ใชปรับแตงรูปทรงของวัตถุชิ้นใดๆ ที่เราเลือกอยูขณะนั้น แตไมสามารถปรับแตงวัตถุครั้ง
ละหลายชิ้นพรอมกันได ตองทําครั้งละชิ้นนั่นเอง เนื่องจากเปนการปรับแตงที่สวนประกอบยอยของวัตถุ สวนประกอบ
เหลานั้นไดแก
Vertex   คือจุดที่ประกอบกันเปนวัตถุ
Edge   คือเสนขอบหรือดานของวัตถุ
Face   คือแผนพื้นผิวที่ประกอบกันเปนวัตถุ

ตัวอยาง เราจะทดลองปรับแตงจุดของวัตถุรูปทรงลูกบาศกใน Edit Mode โดยใหเราคลิกเลือกปุม
(Vertex Select) ใน Header ของวิวพอรต จากนั้นคลิกเมาสขวาเลือกจุดใดๆ ของวัตถุ แลวคลิกและลากเมาสซายเพื่อ
ปรับแตงรูปทรง ผลลัพธก็จะเกิดขึ้นเฉพาะในสวนของจุดเทานั้นเอง และนี่คือหนาที่โดยรวมของโหมดนี้

2. คลิกเมาสขวาเลือกจุดของวัตถุ

1. เมื่อทํางานใน Edit Mode ใหคลิกเลือกปุม เพื่อเขาสูการปรับแตงจุด

3. คลิกและลากเมาสซายเพื่อปรับแตงรูปทรง

ในกรณีที่ตองการเลือกสวนประกอบของวัตถุครั้งละจํานวนมากในเวลาเดียว สามารถทําไดโดยการกดคีย 
เคอรเซอรจะเปลี่ยนเปนเสนพิกัดใหเราคลิกเมาสคางเลือกทํางานกับสวนประกอบของวัตถุไดครั้งละมากๆ ในสวนที่
ตองการ ดังภาพ

2. กดคีย เพื่อเขาสูการเลือกสวนประกอบของ 1. คลิกเมาสคางไวแลวลากผานสวนประกอบของวัตถุ
วัตถุแบบครั้งละมากๆ ที่ตองการเลือก (ผลลัพธเปนดังภาพ)

นอกจากนั้นเรายังสามารถเลือกวัตถุดวยการถูเมาสในสวนที่ตองการเลือกไดอีกเชนกัน ทังยังสามารถปรับขนาด
เคอรเซอรของเมาสใหมีขอบเขตที่กวางขึ้น หรือแคบลง เพื่อกําหนดขนาดของเมาสในการเลือกวัตถุไดอีกดวย โดยการกด
คีย ติดกัน 2 ครั้ง จากนั้น เมาสจะเปลี่ยนเปนเสนวงกลมที่มีอาณาเขตในการเลือก จากนั้นใหปรับขนาดไดโดยการ
สกอลเมาสปุมกลาง ถาสกอลขึ้นขนาดเมาสจะแคบลง แตถาสกลอลงขนาดเมาสจะกวางขึ้น จากนั้นสามารถคลิกเมาส
ขวาคางไวแลวถูไปบนวัตถุเพื่อเลือกสวนที่ตองการได

2. กดคีย ติดกัน 2 ครั้งเพื่อเขาสูการเลือก 1. ปรับขนาดเมาส โดยในตัวอยางสกอลเมาสปุม
สวนประกอบของวัตถุแบบกําหนดขนาดเมาส กลางลง เพื่อใหขอบเขตเมาสมีขนาดใหญขน
ึ้

3. คลิกเมาสขวาคางไว แลวเลือกสวนประกอบของ
วัตถุตามตองการ เมื่อตองการเลิกใชเครื่องมือนี้
ใหคลิกเมาสขวา เพื่อออกจากการทํางาน

Note
สําหรับการทํางานในโหมดนี้ จะไมสามารถเคลื่อนยายวัตถุทั้งกอนได เนื่องจากการเลือกดวยจุดหรือพื้นผิวอาจ
ทําใหเราเลือกวัตถุไมครบทั้งกอน ซึ่งเมื่อมีการเคลื่อนยายอาจทําใหวัตถุผิดรูปและเสียได ดังนั้นถาเราตองออกจากโหมดนี้
เสียกอน โดยใหเลือกทํางานกับ Object Mode แทน

โหมดที่ 3 Sculpt Mode
Sculpt Mode เปนโหมดใหมที่ใชสําหรับปรับแตงวัตถุ คลายการปนวัตถุ โดยใชแปรงที่สามารถปรับพื้นผิว จุด
ควบคุมวัตถุ ใหเปนรูปทรงตางๆ ไดอยางงายดาย เพียงกําหนดแรงผลักของแปรงในการดันพื้นผิวเขาไปหรือดึงพื้นผิวขึ้นมา
ชวยใหการปรับแตงวัตถุทําไดอยางอิสระมากขึ้น

โหมดที่ 4 Vertex Paint
Vertex Paint เปนโหมดที่ใชสําหรับการเลือกกําหนดสีหรือลวดลายที่ตําแหนงจุดตางๆ ของวัตถุที่เราเลือก
มักจะใชในการสรางตัวละครประกอบเกม

โหมดที่ 5 Texture Paint
Texture Paint เปนโหมดที่ใชสําหรับการวาดและกําหนดลวดลายใหกับพื้นผิววัตถุที่เราเลือก โดยที่เราสามารถ
สรางลวดลายขึ้นมาใชงานเองได

โหมดที่ 6 Weight Paint
Weight Paint เปนโหมดที่ใชสําหรับใหน้ําหนักกับวัตถุโดยอิงตามจุด Vertex ของวัตถุ และใหน้ําหนักดวยวิธี
เปรียบกับคาสีที่เราระบายลงไปยังวัตถุ

จาก 6 โหมดที่รูจักไปนั้นจะเห็นไดวาแตละโหมดจะมีจุดประสงคหลักที่จะใชอยางเจาะจง ดังนั้นเมื่อจะทํางาน
ใดๆ กับชิ้นงานควรคํานึงถึงโหมดที่จะใชดวย ซึ่งในเนื้อหาบทเรียนของเราจะใชงาน 2 โหมดสําคัญเปนหลัก คือ Object
Mode และ Edit Mode จะครอบคลุมการจัดการวัตถุและการปรับแตงรูปทรงในการสรางโมเดลนั่นเอง

การจัดการกับวัตถุ
การทํางานกับวัตถุเปนการทํางานกับโมเดลโดยตรง ซึ่งจะเนนไปที่การควบคุมวัตถุ การรวมกลุม การคัดลอก
และการจัดการวัตถุ โดยรูปแบบการทํางานเหลานี้เราควรผึกใชใหคลอง รวมทั้งเรียนรูคียลัดตางๆ เพื่อจะสามารถสราง
โมเดลไดเร็วขึ้น

การเลือกวัตถุ
ในโปรแกรม Blender จะใชวิธีการเลือกวัตถุไดหลายรูปแบบ ทั้งเลือกเฉพาะวัตถุ เลือกบางชิ้นที่ตองการหรือ
เลือกทั้งหมด ดังวิธีการตอไปนี้

การเลือกวัตถุทั่วไป
วิธีการการคลิกเลือกวัตถุสามารถทําไดโดย ใหคลิกเมาสขวาเลือกวัตถุที่ตองการ ซึ่งถาเปนการทํางานใน
Object Mode ก็จะเปนการเลือกวัตถุทั้งชิ้น แตถาเปนการทํางานใน Edit Mode ก็จะเปนการเลือกสวนประกอบยอย
ของวัตถุ และเมื่อวัตถุถูกเลือก เราจะพบเสนสีชมพูลอมรอบวัตถุนั้น

การเลือกวัตถุใน Object Mode การเลือกวัตถุใน Edit Mode

ในกรณีที่ตองการเลือกวัตถุหรือสวนประกอบยอยของวัตถุครั้งละหลายๆ ชิ้น ใหเรากดคีย <Shift> คางไว
จากนั้นคลิกเมาสปุมขวาเลือกวัตถุตามตองการ

คลิกเมาสขวาเลือกวัตถุชิ้นแรกกอน

กดคีย <Shift> คางแลวกดเมาสขวาเพื่อเลือกวัตถุอีกชิ้นหนึ่ง

ในกรณีที่ตองการยกเลิกการเลือกวัตถุ ใหเรากดคีย <A> 1 ครั้ง ซึ่งสามารถใชวิธีนี้ไดทั้งการยกเลิกการเลือกวัตถุ
เพียงชิ้นเดียวและกับการเลือกวัตถุครั้งละหลายชิ้น
แตถาขณะนั้นเราเลือกวัตถุหลายชิ้นอยู และตองการยกเลิกการเลือกวัตถุใดวัตถุหนึ่งออกไป ใหกดคีย <Shift>
พรอมกับคลิกเมาสขวาที่วัตถุที่ตองการยกเลิก

วัตถุถูกเลือกหลายชิ้น

กดคีย <Shift> คางแลวกดเมาสขวาเพื่อเลือกยกเลิกการเลือกวัตถุทตองการ
ี่

การกดคีย <A> สําหรับการเลือกวัตถุ สามารถใชงานได 2 รูปแบบ นั้นคือ ถาเรากดคีย <A> ครั้งที่ 1 (ขณะที่มี
วัตถุถูกเลือกอยู) จะเปนการยกเลิกการเลือกวัตถุ และเมื่อเรากดคีย <A> ครั้งที่ 2 จะเปนการเลือกวัตถุทั้งหมดในจอภาพ

วัตถุถูกเลือกอยู

กดคีย <A> ครั้งที่ 1 เปนการยกเลิกการเลือกวัตถุ

กดคีย <A> ครั้งที่ 2 เปนการเลือกวัตถุทงหมด
ั้

การเลือกวัตถุดวยการกําหนดขอบเขต
วิธีการกําหนดขอบเขตนั้น เราจะใชการลากเมาสพาดผานวัตถุ ซึ่งถาเสนประที่เกิดจากการลากเมาสผานไปบน
วัตถุใด วัตถุนั้นจะถูกเลือก
โดยวิธีการเลือกนั้น ใหเรากดคีย จะพบวาเกิดเสนประที่ตัดกัน ณ จุดที่ตัวชี้เมาสอยู จากนั้นลากคลิกเมาส
ซายคางไว แลวลากเมาสผานวัตถุหรือลากครอบวัตถุใดก็ไดที่ตองการ ดังตัวอยางภาพ

1. เมื่อกดคีย จะพบวาเกิดเสนประ 2 เสนตัดกัน

2. คลิกและลากเมาสผานวัตถุที่ตองการเลือก (จะเลือกใหผานกี่วัตถุก็ไดตามตองการ)

3. วัตถุที่เสนประลากผานจะถูกเลือก

ในกรณีที่ตองการยกเลิกการเลือกวัตถุ ใหเรากดคีย จากนั้นลากคลิกเมาสขวาคางไว แลวลากเมาสผานวัตถุ
หรือลากครอบวัตถุใดก็ไดที่ตองการยกเลิกการเลือก

กดคีย แลวคลิกเมาสขวาลากผานวัตถุ

วัตถุจะถูกยกเลิกการเลือก

การเคลื่อนยายหมุนและยอขยายวัตถุ
สําหรับการรเคลื่อนยาย หมุนและยอ/ขยายวัตถุ เราจะเลือกใชกลุมเครื่องมือ Transformation ซึ่งเปน
เครื่องมือสําหรับหมุนและยอ/ขยายวัตถุที่เราเลือก โดยกลุมเครื่องมือนี ้ ไดแก
Translate Manipulator สําหรับเคลื่อนยายวัตถุ

Rotate Manipulator สําหรับหมุนวัตถุ

Scale Manipulator สําหรับยอ/ขยายวัตถุ
กอนที่เราจะเริ่มตนใชเครื่องมือเหลานี้ ใหเปลี่ยนมุมมองเปน Perspective กอนโดยกดคีย <5> ที่ Num Pad
เพื่อจะไดเห็นวัตถุไดทุกองศา

คลิกเมาสกลางคางไวแลวหมุนมุมมองใหกลายเปนรูปแบบ Perspective

เคลื่อนยายวัตถุดวย Translate Manipulator
เราสามารถเคลื่อนยายวัตถุที่เราเลือกไปยังตําแหนงอื่นๆ ในวิวพอรตได โดยการใชเครื่องมือ Translate
Manipulator โดยคลิกปุม ที่ Header ของวิวพอรต หรือกดคีย <Ctrl+Alt+G> จะมีสัญลักษณเครื่องมือ

เคลื่อนยายปรากฏใหเห็นเปนแกน 3 แกน คือแกน X สีแดง, แกน Y สีเขียว และแกน Z สีน้ําเงิน จากนั้นเราสามารถยาย
วัตถุไดโดยคลิกและลากเมาสซายบริเวณแกนที่ตองการ เพื่อเคลื่อนยายวัตถุ

1.คลิกเลือก Translate Manipulator

2. คลิกและลากเมาสซายเพื่อเคลื่อนยายวัตถุ

ถาเราคลิกซายที่แกนใดแกนหนึ่งแลวลากเมาส ก็จะเปนการเคลื่อนยายวัตถุในแนวแกนที่เราเลือก แตถาคลิก
ซายคางที่วงกลมสีขาวตรงกลางแลวลาก จะเปนการเคลื่อนยายวัตถุอิสระไดทุกแนวในขณะเดียวกัน

คลิกเมาสซายที่วงกลม แลวลากเมาสไดอิสระ

นอกจากการเคลื่อนยายวัตถุดวยวิธีการเลือกเครื่องมือ Translate Manipulator แลว เรายังสามารถ
เคลื่อนยายวัตถุอยางอิสระได เพียงกดคีย <G> จากนั้นลากเมาสไปมาเพื่อเคลื่อนยายวัตถุ เมื่อลากเมาสยายตําแหนงตาม
ตองการแลว ใหคลิกเมาสซายอีกครั้ง เปนการยืนยันการเปลี่ยนแปลง และสามารถคลิกเมาสขวาเพื่อยกเลิกการ
เปลี่ยนแปลง

กดคีย <G> แลวลากเมาสเพื่อเคลื่อนยายวัตถุ

ขณะเดียวกันถาเราตองการยายวัตถุตามแกนใดแกนหนึ่ง ใหเรากดคีย <G> จากนั้นกดคีย <X> หรือ <Y> หรือ
<Z> เพื่อเลือกแกนที่ตองการเคลื่อนยาย แลวใชเมาสซายคลิกลากเพื่อยายตําแหนงเฉพาะแกนนั้นๆ

หมุนวัตถุดวย Rotate Manipulator
เราสามารถหมุนวัตถุที่เราเลือกได โดยการใชเครื่องมือ Rotate Manipulator โดยคลิกปุม ที่ Header
ของวิวพอรต หรือกดคีย <Ctrl+Alt+R> จะมีสัญญลักษณเครื่องมือสําหรับหมุนวัตถุปรากฏใหเห็นเปนเสนวงกลมรอบวัตถุ
โดยสีของแกนยังคงเหมือนเดิม สําหรับการใชงานใหคลิกเมาสซายคางไวที่แกนใดแกนหนึ่งแลวลาก จะเปนการหมุนวัตถุ
ในแนวแกนนั้นๆ

1. เลือก Rotate Manipulator

2. คลิกเมาสซายคางไว แลวลากเมาสไดอิสระ

อีกทางเลือกหนึ่งในการหมุนวัตถุ ใหคลิกซายที่วงกลมขาวนอกสุดจะเปนการหมุนวัตถุในแนวระนาบกับสายตา
ผูใช ซึ่งไมยึดติดกับแกนใด

นอกจากการหมุนวัตถุดวยวิธีการเลือกเครื่องมือ Rotate Manipulator แลว เรายังสามารถหมุนวัตถุ
อยางอิสระได เพียงกดคีย <R> จากนั้นลากเมาสไปมาเพื่อหมุนวัตถุ เพื่อเลือกแกนที่ตองการ แลวใชเมาสซายคลิกลากเพื่อ
หมุนรอบเฉพาะแกนนั้นๆ เมื่อลากเมาสหมุนวัตถุตามตองการแลว ใหคลิกเมาสซายอีกครั้ง เปนการยืนยันการเปลี่ยนแปลง
และสามารถคลิกเมาสขวาเพื่อยกเลิกการเปลี่ยนแปลง

กดคีย <R> แลวลากเมาสเพื่อหมุนวัตถุ

ถาเราตองการหมุนวัตถุรอบแกนใดแกนหนึ่ง ใหเรากดคีย <R> จากนั้นกดคีย <X> หรือ <Y> หรือ <Z>

กดคีย <R> จากนั้นกดคีย <X> เพื่อหมุนวัตถุรอบแกน X

ยอ/ขยายวัตถุดวย Scale Manipulator
เราสามารถยอ/ขยายวัตถุที่เราเลือกได โดยการใชเครื่องมือ Scale Manipulator โดยคลิกปุม ที่ Header
ของวิวพอรต หรือกดคีย <Ctrl+Alt+S> สัญญลักษณการควบคุมวัตถุจะเปลี่ยนไปเปนเครื่องมือปรับขนาดวัตถุ มีรูปเปน
กลองสี่เหลี่ยมโดยมีสีตามแนวแกนเหมือนเดิม การใชงานนั้นใหคลิกเมาสซายเลือกแนวแกนใดๆ และลากเมาสคางไป
ดานขวาเพื่อขยายขนาด และดานซายเพื่อยอขนาด

คลิก Scale Manipulator

ลากเมาสเพื่อยอวัตถุ

ลากเมาสเพื่อขยายวัตถุ

อีกทางเลือกหนึ่งในการยอขยายวัตถุ คือเลือกกระทํากับวงกลมขาวตรงกลางเพื่อปรับขนาดวัตถุในทุกแนวแกน
โดยรักษาอัตราสวนไวดวย

ยอขนาดโดยรักษาอัตราสวนไว

ขยายขนาดโดยรักษาอัตราสวนไว

นอกจากการยอ/ขยายวัตถุดวยวิธีการเลือกเครื่องมือ Scale Manipulator แลว เรายังสามารถยอ/ขยาย
วัตถุอยางอิสระได เพียงกดคีย <S> จากนั้นลากเมาสไปมาเพื่อยอ/ขยายวัตถุ เมื่อลากเมาสยอ/ขยายวัตถุตามตองการ
แลว ใหคลิกเมาสซายอีกครั้ง เปนการยืนยันการเปลี่ยนแปลง และสามารถคลิกเมาสขวาเพื่อยกเลิกการเปลี่ยนแปลง

กดคีย <S> แลวลากเมาสเพื่อยอ/ขยายวัตถุ

ขณะเดียวกันถาเราตองการยอ/ขยายวัตถุตามแกนใดแกนหนึ่ง ใหเรากดคีย <S> จากนั้นกดคีย <X> หรือ <Y>
หรือ <Z> เพื่อเลือกแกนที่ตองการ แลวใชเมาสซายคลิกลากเพื่อยอ/ขยายเฉพาะแกนนั้นๆ

กดคีย <S> จากนั้นกดคีย <X> เพื่อยอ/ขยายวัตถุในแกน X

รายละเอียดเพิ่มเติมสําหรับการใชเครื่องมือ Transformation
เราสามารถซอนเครื่องมือจัดการวัตถุไดโดยการคลิกเมาสซายที่ปุม ใน Header ของวิวพอรต และคลิกอีก
ครั้งเพื่อเรียกกลับคืนมา

เครื่องมือจัดการวัตถุ

คลิกเพื่อซอนเครื่องมือจัดการวัตถุ

หากตองการแสดงเครื่องมือจัดการวัตถุทุกเครื่องมือพรอมกัน ใหกดคีย <Shift> คางไวและคลิกเมาสซายเลือก
เครื่องมือทั้งหมดใน Header ก็จะปรากฏตัวควบคุมทั้งหมดรอบวัตถุ โดยเราสามารถเคลื่อนยาย หมุน หรือปรับขนาดโดย
ไมตองสลับโหมดอีก ซึ่งโหมดเครื่องมือรวมที่เราเลือกอยูนี้ จะเรียกวาโหมด “คอมโบ (Combo)” หรือเครื่องมือผสมนั่นเอง

กอนคลิกเลือกโหมดคอมโบ

หลังคลิกเลือกโหมดคอมโบ

กอนคลิกเลือกโหมดคอมโบ หลังคลิกเลือกโหมดคอมโบ

เราสามารถเลือกโหมดเครื่องมือตางๆ ไดอีกวิธ ี ดวยการกดคีย <Ctrl+Spacebar> จะปรากฏปอบอัพใหเลือก
โหมดเครื่องมือที่ตองการ หรือใชซอน/แสดงเครื่องมือได

การยึดแนวแกนในการจัดการวัตถุ
ตอมาเราจะทําความรูจักกับการยึดแนวแกนในการจัดการวัตถุ หรือที่เรียกวา “Transform Orientation” ใช
สําหรับกําหนดการยึดแกนวัตถุและจะมีผลตอมุมมองของผูใชในการทํางาน โดยจะทํางานรวมกับกลุมเครื่องมือ
Transformation เสมอ วิธีการกําหนดใชงาน Transform Orientation สามารถทําไดโดยการคลิกซายที่ปุม

ในชอง หรือกดคีย <Alt+Spacebar>

คลิกซายที่ปุม หรือกดคีย <Alt+Spacebar>

เครื่องมือ Transform Orientation จะมีรูปแบบการทํางานทั้งหมด 4 รูปแบบใหเลือกใช ไดแก View,
Normal, Local, Global

การยึดแนวแกนแบบ Global
หากเราเลือกใชรูปแบบ Global ซึ่งเปนคาตั้งตนของโปรแกรม การยึดแนวแกนจะยึดตามแกนของวิวพอรตเปน
หลัก สังเกตไดจากเสนแกนตางๆ เมื่อเลือกใชโหมดเครื่องมือ Transformation ใดๆ แกนของเครื่องมือจะตรงกับแกนของ
วิวพอรตเสมอ

เมื่อคลิกเลือก Global แกนของเครื่องมือจะตรงกับแกนของวิวพอรต

การยึดแนวแกนแบบ Local
หากเราเลือกใชรูปแบบ Local การยึดแนวแกนจะยึดที่แกนของตัววัตถุที่เลือกอยูนั้นเปนหลัก เมื่อวัตถุมีการหมุน
แกนของเครื่องมือจะเปลี่ยนไปตามแกนวัตถุ โดยไมสนใจเสนแนวแกนหลักของวิวพอรตจะเปนอยางไร

เมื่อคลิกเลือก Local แกนของเครื่องมือจะเปลี่ยนไปตามแกนวัตถุ

การยึดแนวแกนแบบ Normal
หากเราเลือกใชรูปแบบ Normal นั้น การยึดติดวัตถุจะยึดติดกับเสน Normal ซึ่งเปนเสนอางอิงในการปรับแตง
รูปทรง โดยเสน Normal นี้จะมีทิศทางตั้งฉากกับพื้นผิววัตถุแตละแผน สําหรับรูปแบบ Normal นี้ เหมาะสําหรับใชตอน
ปรับแตงพื้นผิววัตถุชนิด Mesh

เมื่อคลิกเลือก Normal แกนเครื่องมือจะมีทิศทางตังฉากกับพื้นผิววัตถุ
้

การยึดแนวแกนแบบ View
หากเราเลือกใชรูปแบบ View การยึดแนวแกนจะยึดที่มุมมองปจจุบันเปนหลัก และตั้งแนวระนาบ XY สูสายตา
ผูใช สวนแกน Z จะตั้งฉากกับสายตาหรืออยูในแนวพุงออกจากหนาจอ ไมวาจะหมุนมุมมองไปทางใด ระนาบนี้จะอยู
เหมือนเดิมเสมอ

เมื่อคลิกเลือก View แกน Z จะอยูในแนวพุงออกจากหนาจอ

การคัดลอกวัตถุ
การคัดลอกวัตถุในโปรแกรม Blender จะใชคําสั่ง Duplicate โดยวิธีการคัดลอกวัตถุอยางงายคือ ใหคลิกเมาส
ขวาเลือกวัตถุที่ตองการคัดลอก จากนั้นเลือกเมนู Object>Duplicate หรือกดคีย <Shift+D> เมื่อเลือกแลวทดลองเลื่อน
เมาสก็จะพบวัตถุสําเนาปรากฏใหเราเลือกตําแหนงวัตถุจะวาง ใหคลิกเมาสซายเพื่อวางวัตถุ ดังตัวอยางภาพ

1. คลิกเมาสขวาเลือกวัตถุ

2. คลิกเลือก Object>Duplicate

3. เมื่อเลื่อนเมาส วัตถุใหมจะปรากฏ

หากเราทําการคัดลอกวัตถุในมุมมอง Perspective เราจะวางวัตถุสําเนาไดอยางอิสระโดยไมยึดติดระนาบหรือ
แกนใด แตสําหรับบางครั้งเราอาจตองการการวางอยางเปนระเบียบมากกวานี้ สามารถทําได 2 วิธีดังนี ้

วิธีที่ 1 : กดคียลัดเลือกแกน หากเราตองการใหวัตถุสําเนาวางตัวยึดตามแนวแกนใดแกนหนึ่ง เมื่อเราเลือก
คําสั่ง Duplicate แลว ใหกดคีย <X> หรือ <Y> หรือ <Z> เพื่อยึดวัตถุใหอยูในแนวที่ตองการ แลวคลิกเมาสซายวางวัตถุ
เราจะไดการวางตัวที่ไมคลาดเคลื่อน

เลือกคําสั่ง Duplicate แลว กดคีย <X> เพื่อคัดลอกวัตถุออกมาในแกน X

วิธีที่ 2 : เปลี่ยนมุมมองการทํางาน อีกวิธีหนึ่งในการรักษาระนาบของการคัดลอกวัตถุคือ การเปลี่ยนมุมมอง
เปนแนวระนาบอื่นๆ แทน ซึ่งไดแก มุมมอง Top, Side, Front นั่นเอง ก็จะทําใหการวางตัวอยูในระนาบเดียวกัน

เลือกคําสั่ง Duplicate คัดลอกวัตถุในมุม Top

การคัดลอกวัตถุเพื่อสรางวัตถุตนแบบ
การคัดลอกวัตถุเพื่อสรางวัตถุตนแบบหรือการ “Duplicate Linked” เปนการคัดลอกวัตถุที่คลายกับการ
คัดลอกวัตถุปกติ ซึ่งการคัดลอกแบบปกติจะทําใหวัตถุใหมที่ไดมานั้นมีคุณสมบัติเหมือนวัตถุตนแบบทุกประการ เชน
รูปทรง ลวดลายพื้นผิวเหมือนกัน

แตสําหรับการ Duplicate Linked วัตถุใหมที่คัดลอกมาจะสามารถเปลี่ยนแปลงไดตามการเปลี่ยนแปลงของ
วัตถุตนแบบ กลาวคือเมื่อเราทําการเปลี่ยนแปลงใดๆ กับวัตถุตนแบบ วัตถุอีกชิ้นก็จะเปลี่ยนแปลงตามไปดวย และนี่คือ
ความแตกตางของคําสั่ง Duplicate linked กับ Duplicate ทั่วไป ซึ่งการ Duplicate ทั่วไปไมสามารถทําได

คัดลอกดวยคําสั่ง Duplicate

วัตถุ 2 ชิ้น ที่คัดลอกดวยคําสั่ง เมื่อเปลี่ยนวัตถุตนแบบ วัตถุที่

Duplicate คัดลอกใหมจะไมเปลี่ยนตาม

คัดลอกดวยคําสั่ง Duplicate Linked

วัตถุ 2 ชิ้น ที่คัดลอกดวยคําสั่ง เมื่อเปลี่ยนวัตถุตนแบบ วัตถุที่

คัดลอกใหมจะเปลี่ยนตาม
Duplicate Linked

วิธีการ Duplicate Linked สามารถทําไดโดยการเลือกเมนู Object>Duplicate Linked หรือกดคีย <Alt+D>
จากนั้นดึงวัตถุใหมออกมาเหมือนกับการคัดลอกวัตถุทั่วไป ดังภาพ

ทําการ Duplicate Linked คัดลอกวัตถุใหม

เมื่อมีการปรับแตงวัตถุ โดยใหเขาไปแกไขวัตถุในระดับสวนประกอบยอย หรือใน Edit Mode เราจะพบการ
เปลี่ยนแปลงที่ถายทอดกันจากวัตถุตนแบบไปยังวัตถุใหม ซึ่งการคัดลอกปกติไมสามารถปรับแตงได

ปรับแตงวัตถุตนแบบใน Edit Mode วัตถุที่คัดลอกออกมาใหมจะเปลี่ยนตามวัตถุตนแบบ

NOTE
การปรับแตงที่จะทําใหเปลี่ยนแปลงไดนั้น ตองเปลี่ยนแปลงกับเฉพาะสวนประกอบยอยของวัตถุเทานั้น ซึ่ง
ทํางานไดใน Edit Mode

การยึดติดวัตถุเขาดวยกัน
เปนการทํางานอีกรูปแบบหนึ่งที่ใชวัตถุหลักเปนจุดศูนยกลางในการทํางาน หรือเปนเหมือนศูนยควบคุมวัตถุอื่นๆ
ใหยึดติดกับวัตถุหลัก โดยเมื่อมีการเคลื่อนที่วัตถุหลักไปทางใด วัตถุอื่นๆ ที่ยึดติดกับวัตถุหลักนั้นก็จะเคลื่อนที่ตามไปดวย
เชน ตัวถังรถยนตกับลอรถยนต ถาตัวถังรถยนตเปนวัตถุหลัก เรียกวา “Parent” ลอรถนั้นก็จะเปนสวนที่ถูกกระทําใหยึด
ติด โดยจะเรียกวา “Children”
โปรแกรม Blender จึงเปรียบเทียบวัตถุทั้ง 2 นี้เสมือนกับพอแมและลูกนั่นเอง โดยจะใชคําสั่ง Parent เพื่อยึด
ติดวัตถุเขาดวยกัน ดังนี้

รถยนตรกําลังเคลื่อนที่

วัตถุหลัก วัตถุลูก

วัตถุแมเคลื่อนทีทําใหวตถุลูกเคลือนที่ดวย
่ ั ่

วิธีการสรางการยึดติดวัตถุเขาดวยกัน
การใชคําสั่ง Parent นี้จะใชกับวัตถุตั้งแต 2 ชิ้นขึ้นไป ซึ่งเราจะตองเลือกในใจกอนวาจะใหวัตถุใดเปนแมและ
วัตถุใดเปนลูก จากนั้นทําตามขั้นตอนดังนี้
1. คลิกเมาสขวาเลือกวัตถุที่เปนลูกกอน ซึ่งจะเลือกกี่ชิ้นก็ได โดยการกดคีย <Shift> คางไวขณะคลิกเมาสขวา
เลือกวัตถุไปเรื่อยๆ จนชิ้นสุดทายที่เราเลือก
2. เมื่อเลือกวัตถุตามตองการแลว ขณะกดคีย <Shift> คางอยู ใหคลิกเลือกวัตถุ
ที่ตองการใหเปนวัตถุแม
3. คลิกเมาสซายเลือกเมนู Object>Parent>Make Parent โดยมีคียลัดคือ <Ctrl+P>
4. จะแสดงปอปอัพ ใหเราคลิกเลือก Make Parent เพื่อยืนยันการยึดวัตถุ
ผลลัพธที่ปรากฏคือ จะแสดงเสนประที่โยงวัตถุทุกชิ้นเขาสูวัตถุแมที่เราเลือกเปนวัตถุสุดทาย แสดงใหเห็นวา
ขณะนี้วัตถุทั้งหมดไดยึดติดกับวัตถุแมหมดแลว

1. เลือกวัตถุลูก

2. เลือกวัตถุแม

3. เลือกเมนู Object>Parent>Make Parent

4. เลือก Make Parent

และเมื่อเราเลื่อนวัตถุที่เปน Parent วัตถุ Children จะเลื่อนตามทุกชิ้น แตถาเลื่อนเฉพาะวัตถุ Children วัตถุ
Parent จะไมเลื่อนตามไปดวย และนี่คือหลักการยึดติดวัตถุของคําสั่ง Parent ซึ่งจะยังผลถึงการใชเครื่องมืออื่นๆ อยาง
การ Rotate และการ Scale อีกดวย

หมุนวัตถุแม วัตถุลูกก็จะหมุนดวย

ปรับขนาดวัตถุแม วัตถุลูกก็จะปรับตามดวย

การสราง Children ใหเปน Parent ลําดับถัดมา
คําสั่ง Parent นี้ยังสามารถทําไดหลายระดับดวยกัน กลาวคือ วัตถุที่เปน Children แลวนั้นก็สามารถเปน
Parent ของวัตถุอื่นๆ ไดอีก โดยหลักการเลือกวัตถุและใชคําสั่ง Parent ที่เราไดเรียนรูขั้นตนนั่นเอง ดังตัวอยาง เราจะ
สรางใหหนึ่งในวัตถุลูกนั้นกลายเปน Parent สําหรับวัตถุยอยชิ้นอื่นๆ ดังภาพ

วัตถุที่เปน Children แลวเปน Parent ของวัตถุอื่น

1. คลิกเมาสขวาเลือกวัตถุที่เปนลูกกอน
2. เมื่อเลือกวัตถุตามตองการแลว ขณะกดคีย <Shift> คางอยู ใหคลิกเลือกวัตถุ Children ที่ตองการใหเปน
Parent
3. คลิกเมาสซายเลือกเมนู Object>Parent>Make Parent
4. คลิกเลือก Make parent เพื่อยืนยันการยึดวัตถุ

1. เลือกวัตถุลูกกอน

2. เลือกวัตถุ Children ของกลุมแรกที่ตองการใหเปน Parent

3. เลือกเมนู Object>Parent>Make Parent

4. เลือก Make parent

การเลือกวัตถุที่เปน Parent และ Children
ตอมาเราจะเรียนรูวิธีการเลือกวัตถุที่เปน Parent และ Children เพื่อความสะดวกในการใชงาน ซึ่งเราสามารถ
เลือกวัตถุเปนระดับชั้นได ดังนี้
1. คลิกเมาสขวาเลือกวัตถุที่เปน Parent สูงสุดกอน
2. จากนั้นคลิกเมาสซายเลือกเมนู Select>grouped>Children จะพบวาวัตถุที่เปน Children ทั้งหมดภายใต
Parent นั้นจะถูกเลือก

1. เลือกวัตถุที่เปน Parent

2. เลือกเมนู Select>grouped>Children

วัตถุที่เปน Children ทั้งหมดจะถูกเลือก

เราสามารถใชคียลัดคือกดคีย <Shift+G> เรียกคําสั่ง Select Grouped ขึ้นมาอีกครั้งได เพื่อใชเลือกวัตถุ ซึ่ง
นอกจากการใชคําสั่ง Select>grouped>Children แลวยังมีลักษณะการเลือกอื่นๆ อีก ดังนี้
Immediate Children จะเปนการเลือก Children ในระดับแรกสุดภายใต Parent ที่เลือกอยูเทานั้น

คลิกเลือก Parent ที่ตองการกอน กดคีย <Shift+G> แลวเลือก Immediate
Children สังเกตวา Children ในระดับแรก
สุดภายใต Parent จะถูกเลือก

Parent จะเปนการเลือกวัตถุ Parent ในระดับที่อยูเหนือ Children ที่เลือกอยู โดยคําสั่งนี้ เราจะตองคลิกเลือก
วัตถุที่เปน Children กอน

คลิกเลือก Children ที่ตองการกอน กดคีย <Shift+G> แลวเลือก Parent
สังเกตวา Parent ของ Children ทีเลือกอยู
่
นั้นจะถูกเลือกแทน

Objects on shared layers จะเปนการเลือกวัตถุที่มีการโยงกันในเลเยอรตางๆ ซึ่งเราจะกลาวถึงการทํางาน
กับเลเยอรในหัวขอตอไป

การยกเลิกการทํา Parent
คําสั่งในสวนสุดทายคือการยกเลิกการทํา Parent ของวัตถุที่ยึดติดกันอยู ซึ่งสามารถทําไดดังนี้
1. เลือกวัตถุที่เปน Children (สามารถเลือกหลายวัตถุไดถาตองการยกเลิกการทํางาน Parent กับวัตถุนั้นๆ
ดวย)
2. จากนั้นเลือกเมนู Object>Parent>Clear Parent... หรือกดคีย <Alt+P>
3. จะมีปอปอัพปรากฏใหยืนยันวิธีการยกเลิก โดยคลิกเมาสซายเลือก Clear Parent จะเปนการยกเลิกพรอม
คืนคาคุณสมบัติตางๆ เชน ขนาดหรือตําแหนง ใหกับวัตถุ Children
แตถาเลือก Clear and Keep Transformation จะเปนการยกเลิกเสนโยงอยางเดียว และเก็บคาคุณสมบัติที่
เปลี่ยนแปลงของ Children เอาไว

1. เลือกวัตถุที่เปน Children

2. เลือกเมนู Object>Parent>Clear Parent

วัตถุจะยกเลิกการ Parent

การรวมวัตถุ
นอกจากการยึดติดวัตถุเขาดวยกันดวยวิธีการสราง Parent และ Children แลว เรายังสามารถเลือกใหวัตถุที่
เราเลือกในวิวพอรตยึดติดกัน โดยโปรแกรมจะมองวาวัตถุหลายชิ้นที่ถูกรวมกลุมนั้นเปนวัตถุกอนเดียวกัน ซึ่งไมวาเราจะ
เปลี่ยนแปลงวัตถุอยางไร วัตถุทั้งหมดก็จะถูกเปลี่ยนแปลงตามกันทั้งหมด
วิธีการรวมกลุมวัตถุเราจะใชคําสั่ง Join โดยคลิกเลือกวัตถุที่ตองการรวมกลุมกอน จากนั้นเลือกเมนู
Oblect>Join Object หรือกดคีย <Ctrl+J>

1. เลือกวัตถุหลายชิ้น

2. เลือก Object>Join Object

3. วัตถุจะรวมกลุมกัน และเมื่อมีการเปลี่ยนตําแหนงทุกวัตถุจะเคลื่อนยายตามกัน

การลบวัตถุ
สําหรับการลบวัตถุในโปรแกรม Blender นั้นสามารถทําไดโดย ใหคลิกเลือกวัตถุที่ตองการลบ (หรือคลิกเลือก
หลายวัตถุก็ได) จากนั้นเลือกเมนู Object>Delete จะปรากฏคําสั่ง Delete Selected Object(s) ใหเราคลิกเมาสซาย
เพื่อยืนยันการลบวัตถุ นอกจากนั้นเรายังสามารถกดคีย <x> หรือคีย <Delete> เพื่อลบวัตถุไดเชนกัน

กดคีย <x> หรือคีย <Delete> เพื่อลบวัตถุ โดยใหเลือก Delete Selected Object(s)

การ Boolean วัตถุ
อีกการทํางานหนึ่งที่นาสนใจสําหรับการทํางานกับวัตถุนั่นคือ การ Boolean วัตถุ ซึ่งเปนการนําหลักการ
Boolean ทางคณิตศาสตรมาใชการการสรางและทํางานกับวัตถุของเรา โดยหลักการ Boolean มีดังนี้

สําหรับการ Boolean ในโปรแกรม Blender นั้น จะเปนการกระทํากับวัตถุตั้งแต 2 ชิ้นขึ้นไป โดยใหเราคลิก
เลือกวัตถุที่จะทําการ Boolean จากนั้นเลือกเมนู Object>Boolean Operation... จะปรากฏปอบอัพใหเราเลือก
รูปแบบการ Boolean โดยใหเราคลิกเลือกตามตองการ
ดังตัวอยางเราจะใชรูปทรง Cube หรือสี่เหลี่ยมลูกบาศก 2 ลูกมาทําการ Boolean ดังตัวอยาง

Cube 2 ลูกมาทําการ Boolean

1. คลิกเลือกวัตถุทั้ง 2 วัตถุ
2. เลือกเมนู Object>Boolean Operation... หรือกดคีย <W>
3. จะปรากฏปอบอัพใหเราเลือกรูปแบบการ Boolean ทดลองคลิกเลือก Intersect เปนการสรางวัตถุใหมจาก
สวนที่ซอนทับกันของวัตถุทั้งสอง
4. ลากเมาสเลือกวัตถุตนแบบทั้งสองออก จะพบวัตถุใหมปรากฏบนวิวพอรต
ซึ่งการ Boolean ชนิดอื่นก็ใชวิธีการเชนเดียวกัน

1. เลือกวัตถุทั้ง 2 ชิ้น 2. เลือกเมนู Object>Boolean Operation

3. คลิกเมาสซายเลือก Intersect 4. เมื่อเลื่อนเมาสออกมา จะไดวตถุใหมที่เกิดจากการ intersect
ั

วัตถุตนแบบ

Intersect : สรางวัตถุจากสวน Union : สรางวัตถุจากการ
ที่ซอนทับกัน รวมวัตถุที่เลือกใหวัตถุเปนชิน
้
เดียวกัน

ถาเราคลิกเลือกวัตถุดานบนกอน
จึงเปนการตัดวัตถุดานลางที่เลือก
ภายหลังออกไป

ถาเราคลิกเลือกวัตถุดานลางกอน จึง
เปนการตัดวัตถุดานบนที่เลือก

ภายหลังออกไป

Different : สรางวัตถุจากการตัดเอาสวนตางของวัตถุที่
เลือกภายหลังสุดออก

Add Intersect Modifer : สราง Add Union Modifer : สรางวัตถุ
วัตถุจากการรวมสวนที่เกิดจาก จากการรวมสวนที่เกิดจากการ
การ Insect ของวัตถุทงสอง มา
ั้ Union ของวัตถุทงสอง มารวมกับ
ั้
รวมกับวัตถุที่ถูกเลือกเปนชิ้นแรก วัตถุทถูกเลือกเปนชิ้นแรก
ี่

Add Diffrent Modifer : สรางวัตถุ
จากการรวมสวนที่เกิดจากการ
Diffrent ของวัตถุทั้งสอง มารวม
กับวัตถุที่ถูกเลือกเปนชิ้นแรก

บทที่ 5
สรางโมเดลแบบ Mesh

หนึ่งในรูปแบบการสรางโมเดลของโปรแกรม Blender นั้นคือ การสรางโมเดลจากวัตถุที่มีโครงสรางแบบ Mesh
ซึ่งเปนโครงสรางที่มีพื้นผิวเรียงตอกันจนเกิดเปนวัตถุ โดยถือเปนวัตถุพื้นฐานและเหมาะจะเปนวัตถุตนแบบที่จะนําไปสราง
วัตถุที่ซับซอนมากขึ้น

รูจักับวัตถุแบบMesh
โมเดลแบบ Mesh ใชเปนรูปแบบโมเดลพื้นฐาน โดยมีโครงสรางของพื้นผิวยอยที่เรียงตอกันจนกระทั่งเกิดเปน
วัตถุ 3 มิติ ในโปรแกรม Blender นั้น ไดจัดเตรียมวัตถุพื้นฐานใหกับเรา เพื่อใชเปนวัตถุตนแบบในการขึ้นโมเดลที่ซบซอน
ตอไป โดยในหัวขอนี้เราจะมาเรียกรูจักกับวิธีการสรางวัตถุ Mesh พื้นฐาน และชนิดของวัตถุ Mesh แตละชนิด ดังตอไปนี้

การสรางวัตถุ Mesh
การสรางวัตถุ Mesh นั้น เราจะเลือกสรางจากเมนู Add>Mesh จากนั้นจะปรากฏรายชื่อชนิดวัตถุ Mesh
ขึ้นมาใหเลือกสราง เมื่อคลิกซายเลือกชื่อวัตถุ วัตถุก็จะถูกสรางที่บนวิวพอรต ณ ตําแหนงของ Cross Hair Cursor โดยใน
ตัวอยางนี้เราจะเลือกสรางวัตถุ UVSphere ซึ่งเปนวัตถุรูปทรงกลม ดังวิธีการตอไปนี ้
1. คลิกเมาสวาง Cross Hair Cursor ในตําแหนงที่ตองการสรางวัตถุ
2. เลือกเมนู Add>Mesh จากนั้นคลิกเมาสซายเลือกวัตถุที่จะสราง ในตัวอยางเลือก UVSphere หรือสามารถ
เรียกเมนู Add ไดดวยการกดคีย <Spacebar>
3. จะปรากฏปอบอัพถามถึงจํานวน Segment หรือเสนแบงพื้นผิวออกเปนสวนๆ ในแนวตั้ง, จํานวน Ring หรือ
เสนรอบวงแนวนอน และขนาดของรัศมีทรงกลม Radius ใหเราคลิกเมาสซายที่ปุม เพื่อลดจํานวน หรือคลิกที่ปุม
เพื่อเพิ่มจํานวน (หรือคลิกเมาสซางคางไวแลวลากเมาสไปทางซายเพื่อลด หรือคลิกเมาสซายคางไวแลวลากเมาสไป
ทางขวาเพื่อเพิ่มจํานวน) ใหเราเลือกจํานวนที่ตองการแลวคลิกปุม
วัตถุก็จะถูกสรางที่บนวิวพอรต ณ ตําแหนงของ Cross Hair Cursor ซึ่งโดยคาตั้งตนจะอยูตรงกลางตําแหนงที่
แกนทั้ง 3 ตัดกันที่จุด Origin

1. คลิกเมาสวาง Cross Hair Cursor

2. เลือกเมนู Add>Mesh>UVSphere

3. ระบุจํานวน Segment, Rings และ Radius ตามตองการแลวกดปุม OK

วัตถุจะถูกสราง ณ ตําแหนง Cross Hair Cursor

หลังจากที่เราสรางวัตถุ โปรแกรม Blender จะเปลี่ยนโหมดการทํางานเขาสู Edit Mode ซึ่งถาเราตองการ
ทํางานกับวัตถุทั้งชิ้นก็ใหเราคลิกเปลี่ยนโหมดเปน Object Mode ใน หรือกดคีย <Tab> เพื่อ
เปนการสลับระหวาง Edit Mode กับ Object Mode

วัตถุที่อยูใน Edit Mode
 วัตถุที่อยูใน Object Mode

ชนิดของวัตถุ Mesh
ดังที่กลาวไปแลววาโปรแกรม Blender ไดเตรียมวัตถุ Mesh พื้นฐานใหเราไดเลือกใชขึ้นโมเดลอยางรวดเร็ว
ดังนี้
วัตถุ Plane
เปนวัตถุที่มีรูปทรงเปนแผนระนาบ มักใชกับการทําเปนภูมิประเทศจําพวกพื้นดิน ทะเล ภูเขา หรือทําเปนพื้นหลัง
ของฉาก หรือเพดานหอง เปนตน จึงเห็นไดวา โมเดลใดที่มีโครงสรางมาจากแผนแบนราบ ก็สามารถใช Plane ในการขึ้น
รูปไดทั้งหมด

ตัวอยางวัตถุ ตัวอยางโมเดลทีสรางจากวัตถุนี้
่

วัตถุ Cube
เปนวัตถุรูปทรงกลองสี่เหลี่ยม โดยเริ่มตนจะเปนลูกบากศซึ่งดานเทาทุกดาน แตสามารถปรับแตงความยาวแตละ
ดานไดอิสระ มักใชกับโมเดลที่มีรูปทรงพื้นฐานเปนสี่เหลี่ยม เชน อาคาร หนังสือ กลอง เปนตน และ Cube นี้สามารถ
ปรับแตงรูปทรงเปนโมเดลที่ซับซอนกวาสี่เหลี่ยมได



่

วัตถุ Circle
เปนเสนวงกลม ซึ่งสามารถนําไปใชขึ้นโมเดลที่มีลักษณะเปนวงกลม เชน ลอรถ โดยที่เราสามารถเติมพื้นผิว
ภายในวงกลมไดภายหลัง

่

วัตถุ UVsphere และ IcoSphere
วัตถุทั้ง 2 ชนิดนี้เปนวัตถุทรงกลมเหมือนกัน แตจะแตกตางกันที่โครงสรางพื้นผิว ซึ่งถาสังเกตที่พื้นผิวยอยของ
วัตถุ UVsphere จะเปนพื้นผิวสี่เหลี่ยม แตสําหรับวัตถุ IcoSphere จะเปนสามเหลี่ยม ดังนั้นเวลาปรับแตงรูปทรงก็จะ
แตกตางกันดวย แตผลลัพธภายนอกจะไดวัตถุทรงกลมเหมือนกัน
วัตถุ 2 ชนิดนี้จะใชสําหรับขึ้นโมเดลที่มีพื้นฐานมาจากทรงกลม หรือวัตถุพื้นผิวโคงตางๆ เชน ลูกบอล ลูกโปง
ผลไม หลอดไฟ หรือใชในการขึ้นโมเดลสวนหัวของมนุษย


ตัวอยางวัตถุ UVsphere ตัวอยางวัตถุ IcoSphere ตัวอยางโมเดลที่สรางจากวัตถุนี้

วัตถุ Cylinder
เปนวัตถุรูปทรงกระบอก ซึ่งสามารถใชขึ้นรูปโมเดลจําพวกเสาไฟ ตนไม ขวดน้ํา กระปอง เปนตน

่

วัตถุ Cone
มีลักษณะเปนวัตถุทรงกรวย เราสามารถขึ้นโมเดลจําพวกหลังคา จรวด หรือวัตถุที่มีปลายแหลมตางๆ ได เปนตน

่

วัตถุ Grid
มีลักษณะเปนแผนสี่เหลี่ยมเหมือนกับ Plane แต Grid นั้นจะประกอบดวยจุด Vertex จํานวนมาก ซึ่งเรา
สามารถปรับแตงจุดแตละจุดเพื่อใหไดรูปทรงที่ตองการได

ตัวอยางวัตถุ ตัวอยางโมเดล

วัตถุ Monkey
เปนวัตถุสําเร็จรูปที่มีรูปทรงเปนหนาลิง ซึ่งเปนรูปทรงที่ใช
สําหรับการทดสอบเรื่องแสงเงา หรือลวดลายพื้นผิว เนื่องจากรูปทรงนี้
มีซอกมุมและสวนเวานูนพอสมควร จึงสะดวกใชในการทดสอบบาง
เรื่องไดงายโดยไมตองเสียเวลาขึ้นรูปโมเดลใหม แตอยางไรก็ตาม
รูปทรงหนาลิงนี้สามารถปรับแตงแกไขไดหากตองการใชเพื่อ
จุดประสงคอื่น เพราะมีคุณสมบัติเหมือนวัตถุ Mesh ชนิดอื่นๆเชนกัน

วัตถุ Torus
มีลักษณะเปนหวงคลายทรงโดนัท ประกอบดวยจุด Vertex จํานวนมาก ซึ่งเราสามารถปรับแตงจุดแตละจุด
เพื่อใหไดรูปทรงที่ตองการได

ตัวอยางวัตถุ ตัวอยางโมเดล

รูจักกับโครงสรางและการปรับแตงพืนผิวของวัตถุ Mesh
้
หัวขอนี้เราจะมาทําความรูจักกับโครงสรางวัตถุ Mesh และการปรับแตงวัตถุใน Edit Mode โดยเมื่อเราสราง
วัตถุขึ้นมาแลว โปรแกรมจะเขาสู Edit Mode อยางอัติโนมัติ ซึ่งจะทําใหเรามองเห็นสวนประกอบยอยของวัตถุไดชัดเจน
และจากนี้ไปเราก็สามารถปรับแตงวัตถุจากสวนประกอบยอยของวัตถุได โดยมีทั้งหมด 3 สวนดวยกัน คือ จุด (Vertex),
เสนขอบ (Edge) และพื้นผิวยอย (Face) สังเกตุวาสวนที่เราเลือกจะมี Highlight สีมวงแสดงบริเวณที่เราเลือก

จุด (Vertex) จุดที่ถูกเลือกจะกลายเปนสีเหลือง

เสนขอบ (Edge) เสนขอบที่ถกเลือกจะกลายเปนสีเหลืง
ู

พื้นผิวยอย (Polygon) พื้นผิวที่เราเลือกจะปรากฏจุดสีสม

การเขาสูการแกไขวัตถุ Mesh
เริ่มจากใหเราเขาสู Edit Mode กอน จากนั้นเราก็จะสามารถเลือกสวนประกอบยอยของวัตถุเหลานี้ในการ
ปรับแตงได จากการเลือกที่ปุม สําหรับเลือกจุด (Vertex), เสนขอบ (Edge) และพื้นผิวยอย (Face)
ตามลําดับ

เมื่อเขาสู Edit Mode เราสามารถเลือกสวนประกอบยอยของวัตถุไดจากเครื่องมือนี้

สวนสัญลักษณ ใชสําหรับซอน/แสดงพื้นผิวที่อยูดานหลังดังภาพ โดยเมื่อเราเลือกใหแสดงพื้นผิวที่อยู
ดานหลังจะชวยใหเราสะดวกมากขึ้นในการปรับแตงวัตถุในระดับยอย ซึ่งจะทําใหเรามองเห็นความเปลี่ยนแปลงในสวน
ดานหลังของวัตถุไดชัดเจน

ซอนพื้นผิวที่อยูดานหลังดังภาพ
  แสดงพื้นผิวทีอยูดานหลังดังภาพ
่

เริ่มการปรับแตงวัตถุ
ในการเลือกปรับแตงวัตถุนั้น เราจะใชวิธีคลิกเมาสปุมขวาไปยังสวนที่เราตองการเลือก เชน ถาเรากําลังอยูใน
สวนของ Vertex เราสามารถคลิกขวาเลือกจุด Vertex ที่ตองการ และใชเครื่องมือ Transformation
ตางๆ (การเคลื่อนยาย การหมุน และการปรับขนาด) เขามาปรับแตงได ดังตัวอยางเราจะทดลองดึงจุดใดจะหนึ่งของวัตถุ
UVSphere ออกมา

คลิกเมาสขวาเลือกจุด Vertex ใชเครื่องมือ เพื่อดึงจุดนั้นออกมา

ผลลัพธหลังการดึงจุด
เราสามารถเลือกจุดเพิ่มไดดวยการกดคีย <Shift> คางไวแลวคลิกเมาสขวาเลือกจุดอื่นเพิ่มเรื่อยๆ ตามตองการ
ดังตัวอยาง

คลิกซายเลือกจุดหลายจุด

ใชเครื่องมือ เพื่อดึงจุดทั้งหมดออกมา ผลลัพธหลังการดึงจุด

มีอีกวิธีหนึ่งที่ทําใหการเลือกสะดวกขึ้น คือการลากพื้นที่เลือกสวนที่ตองการ หรือเรียกวา Border Select ใหเรา
กดคีย และคลิกเมาสซายลากพื้นที่ครอบคลุมสวนที่ตองการเลือก หรือกดคีย  <Alt> ขณะลากเพื่อลบจุดที่ไมตองการ
ออก

คีย พรอมคลิกและลากเมาสซาย ผลลัพธหลังการเลือก จุดใดที่อยูใน
ครอบคลุมสวนทีตองการเลือก
่ ขอบเขตการเลือกและถูกเมาสลาก
ผานจะถูกเลือก

กดคีย <Alt> ขณะลากเพื่อลบจุดที่ไมตองการออก

สําหรับวัตถุที่มีสวนประกอบจํานวนมากและซับซอน เราสามารถเลือกสวนเหลานั้นดวยวิธีการระบายสวนที่
ตองการ เรียกวา “Paint Select” วิธีการคือการกดคีย 2 ครั้ง เมาสจะเปลี่ยนเปนรูปวงกลมมีกากบาทตรงกลาง
จากนั้นใหคลิกเมาสซายระบายไปยังสวนตางๆ ของวัตถุไมวาจะเปน Vertex, Edge, หรือ Face

คีย พรอมคลิกและลากเมาสซาย คลิกและลากเมาสซายเพื่อระบายใน
ครอบคลุมสวนทีตองการเลือก
่ สวนทีตองการเลือก
่

นอกจากนั้นเรายังสามารถปรับขนาดหัวระบายได โดยการกดคีย <+> เพื่อเพิ่มขนาด และคีย <‐> เพื่อลดขนาด
ได ซึ่งวิธีนี้จะทําใหเราไดพื้นที่ๆ ตองการแมเปนวัตถุที่มีรายละเอียดมากก็ตาม

การแสดงผลวัตถุในวิวพอรต
โดยปกติเราจะเห็นวัตถุ Mesh ที่มีพื้นผิวและแสงเงาในวิวพอรต เปนคาตั้งตนของโปรแกรม ซึ่งเราสามารถเลือก
ใหแสดงเฉพาะโครงสรางของวัตถุได โดยการ คลิกเมาสซายเลือกปุม (Draw Type) แลวเลือก Wireframe จะเห็นวัตถุ
เปนเพียงแคโครงสราง ซึ่งการแสดงโครงสรางนี้จะทําใหสะดวกในการเลือกดานและมุมของวัตถุในการปรับแตง และไมใช
การลบพื้นผิววัตถุ แตซอนไวเทานั้น

เลือก Draw Type แลวเลือก Wireframe

กอนเปลี่ยน หลังเปลี่ยน

การปรับแตงวัตถุ Mesh แบบตางๆ
นอกจากการปรับแตงรูปทรงวัตถุดวยกลุมเครื่องมือ Transformation แลว เรายังสามารถเลือกใชคําสั่งตางๆ
มาเพิ่มความหลากหลายในการปรับแตงวัตถุไดอีก เชน คําสั่ง Subdivide, Loop cut, Bevel, Extrude เปนตน ซึ่งคําสั่ง
เหลานี้จะอยูในสวนของ Editing ภายใตหนาตาง Button Window ของ Edit Mode โดยเราสามารถคลิกซายที่ปุม
หรือกดคีย <F9> ที่คียบอรดก็ได

ขณะทํางานกับวัตถุใน Edit Mode ใหคลิกปุม เขาสู Editing เพื่อปรับแตงวัตถุ

เพิ่มรายละเอียดโครงสรางใหกับวัตถุดวย Subdivide
Subdivide เปนการเพิ่มรายละเอียดโครงสรางใหกับวัตถุ เมื่อเราคลิกเลือกคําสั่ง Subdivide วัตถุจะมีจํานวน
โครงสรางเพิ่มขึ้นทั้ง Vertex, Edge, และ Face ซึ่งจุดประสงคของการใชคําสั่งนี้ก็คือ การทําใหวัตถุมีรายละเอียดมากขึ้น
เพื่อการสรางโมเดลที่มีรายละเอียดมากขึ้นนั่นเอง

กอนทํา Subdivide หลังทํา Subdivide

วิธีการใช Subdivide สามารถทําไดโดยเลือก Vertex ทั้งหมดของวัตถุที่ตองการกอน (โดยเขาสู Edit Mode
แลวกดคีย <A> 2 ครั้ง) จากนั้นใหคลิกเลือกปุม ที่หัวขอ Mesh Tools ในหนาตาง Buttons Window และ
หากเราคลิก เลือกปุม Subdivide ซ้ําก็จะเปนการเพิ่มรายละเอียดใหกับวัตถุอีกระดับหนึ่ง

คลิกเลือกปุม

เมื่อคลิกปุม ซ้ําวัตถุ Mesh จะยิ่งละเอียดมากยิ่งขึ้น

หากตองการยอนกลับการใชคําสั่งนี้ ใหกดคีย <Ctrl+Z> เพื่อยกเลิกการเพิ่มรายละเอียดครั้งลาสุด และสามารถ
กดคีย <Ctrl+Z> ซ้ําเพื่อยอนกลับการทํางานไปเรื่อยๆ

ตัดแบงสวนตางๆของวัตถุดวย Loop/Cut
Loop/Cut Menu เปนชุดคําสั่งสําหรับเพิ่มรายละเอียดโครงสรางดวยการตัดแบงสวนตางๆ ของวัตถุ ซึ่งตาง
จากคําสั่ง Subdivide ตรงที่คําสั่ง Subdivide จะเปนการเพิ่มรายละเอียดใหวัตถุตามโครงสรางเดิมหรือตาม
สวนประกอบยอยเดิม แตคําสั่งใน Loop/Cut Menu จะเปนการเพิ่มรายละเอียดของวัตถุแบบอิสระ

กอนทํา Loop Cut หลัง Loop Cut

วิธีการใช Loop/Cut Menu สามารถทําไดโดยคลิกเลือกคีย <K> ซึ่งในเมนูนี้จะมีคําสั่งในการตัดแบงโครงสราง
วัตถุอยู 4 คําสั่งที่มีรูปแบบตางกันไปไดแก Loop Cut, Knife (exact), Knife (midpoint) และ Knife (multicut)

Loop Cut เมื่อเลือกคําสั่งนี้แลวจะปรากฏเสนรอบโครงสรางวัตถุขึ้นมา เพื่อใหเราเลือกตัดตามกรอบนอกของ
วัตถุนั่นเอง ใหเราเลื่อนเมาสเพื่อเลือกแนวที่จะตัด แลวคลิกเมาสซาย 1 ครั้ง จากนั้นเลื่อนเมาสเพื่อเลือกตําแหนง และคลิก
อีก 1 ครั้ง เพื่อทําการตัด ก็เปนอันเสร็จสิ้นการตัดแบงดวยคําสั่งนี ้ โดยหลังจากการตัดวัตถุก็จะมี Vertex, Edge, และ
Face เพิ่มขึ้นจากการตัดในครั้งนี้ (ซึ่งการใช Loop Cut สามารถกดคีย <Ctrl+R> ไดโดยตรง โดยไมตองกดคีย <K> แลว
คอยเลือกคําสั่ง)

1. กดคีย <K> แลวเลือกแนวของเสนรอบ
2. เลื่อนเมาสเพื่อเลือกตําแหนง และคลิกเมาส

โครงสรางวัตถุ เมื่อเลือกแลวคลิกเมาสซาย 1 ครั้ง ซายอีก 1 ครั้ง เพื่อทําการตัด

3. วัตถุหลังการตัดดวยเครื่องมือ Loop Cut

Knife (exact) เปนคําสั่งที่เราสามารถเลือกตําแหนงการตัดแบงไดอยางอิสระ โดยเมื่อเลือกวัตถุสวนที่ตองการ
ตัดแลว ใหเริ่มตัดจากการคลิกซายที่พื้นที่วาง และเลือนเมาสพาดวัตถุเพื่อเลือกแนวตัด จากนั้นคลิกซายเพื่อยืนยันแนวตัด
แลวกดคีย <Enter> เพื่อทําการตัด โปรแกรมก็จะตัดโครงสรางวัตถุตามแนวที่เราเลือก โดยที่จะเพิ่มโครงสรางยอยๆ
ขึ้นมาเพื่อรักษาสวนประกอบที่เปนสี่เหลี่ยมและสามเหลี่ยมเอาไว

1. คลิกเมาสซายแลวลากเมาสผานพื้นที่สวนที่
 2.กดคีย <Enter> เพื่อตัดวัตถุตามแนวที่เลือก
ตองการตัด แลวคลิกเมาสซายอีกครั้ง

Knife (midpoint) ซึ่งจะใชงานเหมือนกับ Knife (exact) แตสําหรับเครื่องมือ Knife (midpoint) จะตัดวัตถุ
เปนแนวตรงกลางระหวางจุด 2 จุดที่เราลากเครื่องมือผานไปนั่นเอง

ขณะใช Knife (midpoint) หลังการตัดดวย Knife (midpoint)

Knife (multicut) เปนคําสั่งที่ทําใหเราสามารถตัดวัตถุไดครั้งละหลายเสน เมื่อเลือกคําสั่งนี้แลวจะมีชองให
กําหนดจํานวนเสนที่จะตัด เราสามารถกําหนดดวยการคลิกซายที่ลูกศรเพื่อเพิ่มหรือลดจํานวนหรือคลิกที่ตัวเลขเพื่อพิมพ
คา เมื่อกําหนดจํานวนแลว จะทําใหในการสั่งตัดครั้งเดียวของเรานั้น ไดจํานวนเสนตามที่กําหนดทันที ซึ่งประหยัดเวลา
มากกวาการใชคําสั่งขางตน

1. เลือกวัตถุในสวนทีตองการตัด แลวกดคีย
่ 2. กําหนดจํานวนเสนที่จะตัด แลวคลิกปุม
<K> เลือก Knife (multicut)

3. คลิกและลากเมาสซายเพื่อกําหนดสวนที่ หลังการตัดดวย Knife (multicut) จะไดจํานวน
ตองการตัด แลวคลิกซายเพื่อยืนยัน สวนยอยตามตัวเลขที่กําหนด

ลบเหลี่ยมของวัตถุใหโคงมนดวย Bevel
Bevel ปนคําสั่งที่ใชสําหรับการลบเหลี่ยมหรือมุมของวัตถุ ใหมีความโคงมนมากขึ้นนั่นเอง โดยการทํางานดวย
คําสั่ง Bevel นั้น เราจะตองอยูภายใต Edit Mode เสียกอน สวนการเรียกคําสั่งขึ้นมาใชนั้นใหกดคีย <W> ที่คียบอรด
โดยในตัวอยางเราจะปรับใหวัตถุ Cube ใหมีมุมที่โคงมนมากขึ้น ดังภาพ

กอน Bevel หลัง Bevel
1. เมื่อวัตถุอยูใน Edit Mode ใหกดคีย <W> เพื่อเรียกใชเครื่องมือ Bevel ปอบอัพ Specials จะปรากฏขึ้นมา
ใหคลิกเมาสซายเลือกที่คําสั่ง Bevel
2. เลื่อนเมาสไปทางซายหรือขวาเพื่อกําหนดระยะของการทํา Bevel เมื่อไดระยะแลวใหคลิกซายเพื่อยืนยัน
จากผลลัพธจะเห็นไดวาขอบมุมตางๆ มีความโคงมนตามระยะที่เรากําหนดไว ซึ่งเราสามารถกําหนดใหมีความ
โคงมนที่ละเอียดขึ้นไดโดยทําซ้ําตามขอ 1 และ 2 ตามเดิม

1. กดคีย <W> แลวคลิกเมาสซายเลือก Bevel 2. เลือกเมาสเพื่อกําหนดระยะของการ
ทํา Bevel เมื่อไดระยะแลวใหคลิกซาย

ปรับสวนประกอบของวัตถุใหยืดออกหรือถูกผลักเขาไปดวย Extrude
Extrude เปนคําสั่งที่ใชสําหรับปรับแตงสวนประกอบของวัตถุใหขยายหรือถูกผลักเขาไปในรูปแบบตางๆ ซึ่ง
คําสั่งนี้จะอยูภายใต Edit Mode ในตัวอยางนี ้ เราจะทําการเลือก Face ของวัตถุขึ้นมา 1 Face จากนั้นเรียกใชคําสั่ง
Extrude เพื่อใหไดผลลัพธดังภาพ

กอน Extrude หลัง Extrude
1. เขาสูการ Extrude ดวยการกดคีย <E> ที่คียบอรด
2. จากนั้นจะเห็นเสนแกนที่จะเลื่อนพื้นผิวขึ้นมา เราอาจใชแนวแกนตามทิศทางของพื้นผิว หรือล็อคการทํางาน
กับแตละแกนตองการไดดวยการกดคีย <X> <Y> หรือ <Z> ตามตองการได จากนั้นเลื่อนเมาสเพื่อกําหนดการขยายหรือ
หดเขาของวัตถุ และคลิกซายเพื่อยืนยันการเปลี่ยนแปลง

1. กดคีย <E>

2. กดคีย <Y> ล็อกแกน Y แลวเลื่อนเมาส
ทําการ Extrude เฉพาะพื ้นที่ๆ เลือก

เราสามารถเลือกสวนประกอบยอยของวัตถุไดครั้งละมากกวา 1 สวนได เชน เลือก Face 2 หนาพรอมกันดวย
การกดคีย <Shift> แลวคลิกเมาสซายทําการเลือก จากนั้นใหใชคําสั่ง Extrude จะพบตัวเลือกคือ Region และ
Individual Faces

ทําการ Extrude พรอมกันในหลายๆ สวนประกอบยอย

• Region จะทําใหการ Extrude สงผลตอทั้ง 2 หนาในทิศทางเดียวกัน
• Individual Faces จะทําใหการ Extrude สงผลตอแตละดานในทิศทางตามที่พื้นผิวนั้นๆ สามารถไปได



Region: พื้นผิวแตละพื้นผิวที่เลือก Individual Faces: พื้นผิวแตละพื้นผิวที่ถูกเลือกจะถูก

จะถูกยืดไปทางเดียวกัน ยื ดในแนวตั้งฉากกับพื้นผิวเดิม

ตกแตงวัตถุใหโคงมนดวยวิธีการ Subdivision Surface
สําหรับวัตถุบางชนิดที่เราใชโปรแกรม Blender สรางเพื่อเลียนแบบนั้น อาจเปนวัตถุที่มีความโคงมน แตถา
สังเกตจากวัตถุพื้นฐานที่ถูกสรางขึ้น หากเราเรนเดอรวัตถุนั้น ก็จะเห็นวาพื้นผิววัตถุเปนพื้นผิวแบนวางตอกัน ซึ่งปญหานี้
เราสามารถแกไดดวยวิธีการ Subdivision Surface

โดยหลักการของ Subdivision Surface นี้จะเพิ่มจํานวนพื้นผิวใหหนาแนนมากขึ้น ซึ่งจะทําใหโครงสรางเดิมที่
เปนเหลี่ยมมากมีความโคงมนขึ้นตามระดับที่เราตองการได จากรูปตัวอยางเปนการเปรียบเทียบวัตถุชนิดเดียวกันที่เปน
วัตถุตนฉบับและวัตถุที่ผานคําสั่ง Subdivision Surface มาแลว ซึ่งใหผลการแสดงพื้นผิวที่นุมนวลกวา

กอนทําการ Subdivision Surface หลังทําการ Subdivision Surface

จากภาพจะเห็นวาเมื่อมีการแกไขวิธีการ Subdivision Surface จะทําใหวัตถุมีความโคงมนมากขึ้น โดยขั้นตอน
การทํางานมีดังนี้
1. ขณะเลือกวัตถุอยูนั้น ไมวาเราจะทํางานในโหมดใดก็ตาม ใหเราคลิกปุม ที่หัวขอ Modifier ใน
Buttons Window จากนั้นเลือก Subsurf
2. จากนั้น จะปรากฏคาพารามิเตอรใหเราเลือกปรับแตงเกี่ยวกับพื้นผิวยอยของวัตถุ ใหเราคลิกปรับคา
Levels เปน 2 หรือมากกวาถาตองการใหมีความโคงมนมากขึ้น
3. คลิกปุม ที่หัวขอ Link and Materials เพื่อปรับใหพื้นผิวที่แบน มีความโคงมนแบบสมบูรณ

1. ขณะเลือกวัตถ ใหคลิกปุม จากนันเลือก Subsurf
้

2. ปรับคา Levels เปน 2 หรือมากกวา

3. คลิกปุม เพื่อปรับใหพื้นผิวใหโคงมน

คา Levels ที่เรากําหนดนั้น เปนเพียงการกําหนดความละเอียดพื้นผิวที่แสดงอยูของวัตถุในวิวพอรตเทานั้น หาก
เราตองการใหวัตถุจริงมีความละเอียดตามที่เห็นดวยเมื่อทําการประมวลผลภาพไปแลว ใหเรากําหนด Render Levels ซึ่ง

มีวิธีการกําหนดเหมือนกันกับ Levels ซึ่งคาของ Levels และ Render Levels นั้นไมจําเปนตองเทากัน ขึ้นอยูกับวาผูใช
ตองการความละเอียดในการแสดงผลเทาใด และความละเอียดในการประมวลผลภาพออกไปเทาใดเปนหลัก

ปรับคาความละเอียดในวิวพอรตไดที่ Levels ปรับคาความละเอียดในการเรนเดอรไดที่ Render Levels
สาเหตุที่เราตองเขาไปกําหนดคาความละเอียดใน Render Levels อีกครั้งเนื่องจากการทํางานในวิวพอรต
บางครั้งอาจตองการประหยัด Resorce เพื่อใหลดการใชทรัพยากรของเครื่องในการแสดงภาพที่มีความละเอียดสูง
เพราะวาถาเครื่องถูกใชงานทรัพยากรมากๆ จะทําใหเครื่องทํางานชา
ดังนั้นถาเราตองการปรับหยัดทรัพยากรขณะทํางานก็ใหเลือกคา Levels ต่ําๆ ประมาณ 1 หรือ 2 แตในทาง
กลับกันหากตองการใหความละเอียดของวัตถุที่เราสรางมีความละเอียดมากๆ ในตอนเรนเดอร ก็ใหเลือกตั้งคาใน Render
Levels สูงขึ้น ซึ่งสามารถเลือกไดมากกวา 2 จะชวยใหประหยัดทรัพยากรขณะทํางานได

คําสั่ง Subdivision Surface นี้จะใชไดกับวัตถุ Mesh เทานั้น สวนวัตถุประเภทอื่นเชน Curve, Meta, Text
เหลานี้จะไมสามารถใชคําสั่ง Subdivision Surface ได เนื่องจากคุณสมบัติของวัตถุไมรองรับกับคําสั่ง และไมมีความ
จําเปนในการใช Subdivision Surface กับวัตถุอื่นๆ ที่โครงสรางเปนสวนโคงอยูแลว
แตหากตองการใชจริงๆ ก็เพียงแคแปลงวัตถุชนิดอื่นๆใหกลายเปน Mesh กอน ก็จะพรอมสําหรับการใชคําสั่ง
Subdivision Surface ไดทันที ซึ่งจะกลาวถึงการแปลงวัตถุในบทของโมเดลรูปแบบอื่นตอไป

ทดลองสรางโมเดลจากจากวัตถุ Mesh
สําหรับในตัวอยางนี้ เราจะมาเรียนรูวิธีการสรางวัตถุโครงสราง Mesh โดยเราจะสรางเกาอี้ในลักษณะดังภาพ

โดยมีขั้นตอนการสรางดังนี้
ขั้นตอนที ่ 1 สรางที่นั่งและพนักพิง
ขั้นตอนที ่ 2 สรางที่วางแขนของเกาอี้
ขั้นตอนที ่ 3 สรางขาเกาอี้และตกแตงเกาอี้

ขั้นตอนที่ 1 ขั้นตอนที่ 2 ขั้นตอนที่ 3

ขั้นตอนที่ 1 สรางที่นงและพนักพิง
ั่
สําหรับการสรางที่นั่งนั้น เราจะเริ่มตนใชวัตถุ Mesh แบบ Cube
ซึ่งถาเปดโปรแกรมขึ้นมาจะมีเตรียมไวแลว โดยเราจะใชเครื่องมือ
(Scale) จัดรูปทรงวัตถุใหมีลักษณะแบน จากนั้นจะใชคุณสมบัติ
Subdivision Surface แบงพื้นผิวใหมีพื้นผิวยอยมากขึ้นเพื่อจะสรางพนัก
พิงตอไปดวยคุณสมบัติ Extrude ดังนี้
1. เลือกใชเครื่องมือ (Scale) ปรับรูปรางของวัตถุ Cube ให
มีลักษณะแบนเหมือนกับที่นั่งของเกาอี้ทั่วไป
2. เขาสูการตกแตงสวนยอยของวัตถุดวยการกดคีย <Tab> เพื่อเขาสู Edit Mode แลวกดคีย <A> 2 ครั้งเพื่อ
เลือกทุกสวนของวัตถุ
3. จากนั้นทําการแบงวัตถุใหมีพื้นผิวยอยมากขึ้นดวยการกดปุม ในแท็ป Mesh Tool 2 ครั้งใหมี
พื้นผิวยอย 2 ระดับ
4. คลิกเมาสเลือกปุม เพื่อทํางานกับ Face แลวคลิกเมาสขวาเลือกพื้นผิวยอย 4 พื้นผิว (ตามตัวอยางรูป)
โดยเลือกสวนดานนอกเพื่อเตรียมสรางพนักเกาอี้

1. ใช ปรับรูปรางวัตถุใหแบน

3. กดปุม 2 ครั้งใหมีพื้นผิวยอย

2. กดคีย <Tab> เขาสู Edit Mode 2 ระดับ
แลวกดคีย <A> 2 ครั้ง

3.1 กดปุม ครั้งที่ 1 3.1 กดปุม ครั้งที่ 2

4. เลือก เพื่อทํางานกับ Face แลวคลิก
เมาสขวาเลือกพื้นผิวยอย 4 พื้นผิว

5. ตอไปเราจะสรางพนักเกาอี้จาก Face ที่เลือกโดยกดคีย <E> เพื่อเขาสูการ Extrude แลวคลิกเลือกการ
Extrude แบบ Region
6. จากนั้นลากเมาสใหพื้นผิวที่เลือกทั้งหมดถูกยืดขึ้นมา

7. ขณะยังเลือกพื้นผิวทั้งสี่ ใหเราเลือกปุม (Translate) เพื่อเลื่อนพื้นผิวใหเอนไปทางดานหลัง (ดังตัวอยาง
ภาพ)

5. กดคีย <E> แลวเลือก Region

6. ลากเมาสใหพื้นผิวถูกยืดขึ้นมา
7. เลื่อนพื้นผิวใหเอนไปทางดานหลัง

ขั้นตอนที่ 2 สรางที่วางแขนของเกาอี้

ในขั้นตอนที ่ 2 นี้เราจะแบงพื้นผิวในสวนของพนักพิงเกาอี้ใหมีพื้นผิวเพิ่มขึ้น เพื่อจะสรางที่วางแขน
จากนั้นเราจะดึงพื้นผิวที่สรางนั้นออกมาดวยการ Extrude แลวปรับการวางตัวของพื้นผิวใหเปนที่วางแขน ดังวิธีตอไปนี้

1. เราจะตัดพื้นผิวของพนักพิงเกาอี้ใหมีสวนสําหรับสรางที่วางแขน โดยกดคีย <K> เพื่อเขาสูการตัดพื้นผิว แลว
เลือก Loop Cut เพื่อเลือกตัดวัตถุตามหนาตัดของพื้นผิวเดิม
2. เลือกตัดพื้นผิวตามหนาตัดของพนักพิง โดยเลื่อนเสนสีมวงใหวางตัวดังตัวอยางภาพ แลวคลิกเมาสซายเพื่อ
เลือกแนวของหนาตัด
3. จากนั้นเลื่อนเสนสีเหลืองเพื่อวางตําแหนงการตัดพื้นผิว เมื่อไดตําแหนงที่ตองการแลวคลิกเมาสซายเพื่อตัด
วัตถุ
4. ทําตามขอที 1‐3 เพื่อตัดวัตถุตามตัวอยางภาพ ทั้งนี้เพื่อสรางพื้นผิวยอยสําหรับสรางที่วางแขนของเกาอี้
่

1. กดคีย <K> แลวเลือก Loop Cut เพื่อเลือกตัดวัตถุ 2. เลื่อนเสนสีมวง แลวคลิกเมาสซายเลือกแนวของหนาตัด

3. เลื่อนเสนสีเหลืองตามตําแหนงที่ตองการแลวคลิกเมาสซายตัดวัตถุ
 4. ตัดวัตถสรางพืนผิวยอยสําหรับสรางที่วางแขนของเกาอี้
้

5. กดคีย <Shift> แลวคลิกเมาสขวาเลือกพื้นผิวสวนที่เราสรางจากขอ 1‐4 โดยเลือกทั้ง 2 ดาน จากนั้นกดคีย
<E> แลวเลือก Individual Faces เพื่อเตรียมยืดพื้นผิวออกมาเปนที่วางแขน

6. เลื่อนเมาสยืดพื้นผิวออกมาเล็กนอย จากนั้นใชเครื่องมือ (Rotate) หมุนพื้นผิวสวนที่เลือกทีละขางใหทํามุม
ดังตัวอยางภาพ
7. เราจะใชวิธีการ Extrude ตามขอ 5 และปรับแตงพื้นผิวตามขอ 6 จนกระทั่งไดที่วางแขนตามตองการ

5. คลิกเลือกพื้นผิวสวนที่เราสรางทั้ง 2 ดาน
จากนั้นกดคีย <E> เลือก Individual Faces

6.ยืดพื้นผิวออกมา จากนั้นใชเครื่องมือ หมุนพื้นผิวสวนที่เลือกทีละขาง
7. ใชวิธีการ Extrude และปรับแตงพื้นผิว (ตามขอ 5-6) จนกระทั่งไดที่วางแขนตามตองการ

ขั้นตอนที่ 3 สรางขาเกาอี้และตกแตงเกาอี้
สําหรับขั้นตอนสุดทาย เราจะสรางขาเกาอี้ดวยการเลือกพื้นผิวที่มุม
ดานลาง 4 ดานแลวทําการ Extrude ดึงขาเกาอี้ลงมา จากนั้นจะใชคุณสมบัติ
พิเศษ Subsurf เพื่อสรางใหเกาอี้มีความโคงมนสวยงาม ดังนี้
1. คลิกเมาสขวาเลือกพื้นผิวในสวนดานใตของที่นั่งทั้งสี่มุม
2. จากนั้นกดคีย <E> เลือก Individual Faces เพื่อเรียกใชการ
Extrude แลวเลื่อนเมาสลากขาเกาอี้ลงมา
3. ตอมาเราจะสรางใหเกาอี้มีความเรียบ โคงมนสวยงามโดยคลิก
เลือกคุณสมบัติ Subsurf ในแท็ป Modifers แลวปรับคา Render Level เทากับ 4 เพื่อสรางใหผลงานหลังเรนเดอรมี
ความโคงมนและเรียบเนียน
หลังจากนั้นเมื่อเราสรางเสร็จแลว ใหทดลองกดคีย <F12> เพื่อทําการเรนเดอรดูผลงานที่เราสราง

1. เลือกพื้นผิวในสวนดานใตของทีนั่งทังสี่มุม
่ ้ 2. ทําการ Extrude แลวเลื่อนเมาสลากขาเกาอี้ลงมา

3. เลือกคุณสมบัติ Subsurf ในแท็ป Modifers
แลวปรับคา Render Level เทากับ 4

ผลลัพธหลังการเรนเดอร (กด <F12>)

บทที่ 6
สรางโมเดลแบบ Curve และ Surface
นอกจากการสรางวัตถุในโครงสราง Mesh แลว ยังมีโครงสรางของเสน Curve และพื้นผิว Surface ที่เหมาะกับ
การใชสรางโมเดลที่มีสวนโคงมากและมีรูปรางไมแนนอน โดยเราจะไดเขาใจถึงการทํางานกับเสน Curve และวิธีการขึ้น
โมเดลโดยใชเสน Curve เปนแบบ จากนั้น เราจะเรียนรูวิธีการขึ้นโมเดลจากกลุมวัตถุ NURBS ที่อยูภายใตเมนู Surface
ในตอนทายของบทนี้

รูจักกับเสน Curve
การสรางวัตถุในโปรแกรม  นอกจากวัตถุ  ที่กลาวมาแลว เรายังสามารถสรางวัตถุจากเสน
 ชนิดตางๆ ได ซึ่งการทํางานกับเสน  เหมาะสําหรับการสรางวัตถุที่เนนความโคงมนมาก เราใช
ประโยชนจากเสน  ไดมากมายเชน การสรางใหเปนตัวอักษร โลโก หรืออาจจะใชเปนเสนทางในการสรางการ
เคลื่อนที่ของวัตถุก็ได ซึ่งตอไปนี้เราจะมาเรียนรูจักการสรางและการปรับแตงเสนโคง เพื่อเปนพื้นฐานสําหรับการขึ้น
โมเดลตอไป
ชนิดของเสน Curve
เสน Curve ในโปรแกรม Blender มีทั้งหมด 5 ชนิด ซึ่งแตละชนิดจะมีโครงสรางเสน Curve และการปรับแตง
แตกตางออกไป แตเสน Curve ที่สรางมานั้นสามารถใชงานไดเหมือนกันหมด ดังนี้

Bezier Curve Bezier Circle

NURBS Curve NURBS Circle

Path

สําหรับ Bezier Curve และ Bezier Circle เปนเสนโคงที่เหมาะสําหรับการสรางตัวอักษรและการออกแบบโลโก
และยังสามารถใชในการสรางเสน Path เพื่อเปนเสนบังคับเสนทางในการทําแอนนิเมชั่นได เนื่องจากสามารถปรับ
รายละเอียดของรูปแบบหรือรูปรางของเสนไดงาย ดวยการดัดแขนของจุด แตสําหรับ NURBS Curve และ NURBS
Circle เหมาะสําหรับการขึ้นรูปทรงที่มีรูปรางไมแนนอน เชน รูปทรงโคงอยางการสรางโมเดลเมาส หมอน ชอน เปนตน

การสรางเสน Curve
การสรางเสน Curve ทําไดโดยเลือกคําสั่งจากเมนู Add>Curve เราจะพบกับปอบอัพใหเลือกวาจะสรางเสน
Curve ลักษณะใด สําหรับตัวอยางนี้ เราจะเลือกสรางเสน Curve แบบ Bezier Curve เพื่อศึกษาการทํางานและการ
ควบคุมเสน Curve ดวย Handle ดังขั้นตอนตอไปนี้
1. เลือกคําสั่งจากเมนู Add>Curve>Bezier Curve
2. จากนั้นจะปรากฏเสน Curve บนวิวพอรต ใหเราคลิกเมาสขวาเลือกที่เสน Curve แลวจะปรากฏจุดควบคุม
หรือ Control Vertex และแขนควบคุมหรือ Handle

สราง Bezier Curve โดยใชคําสั่ง Add>Curve>Bezier Curve

เสนโคง Bezier Curve จะปรากฏ

การปรับแตงเสน Curve
หลังจากสรางเสน Curve แลว สิ่งที่จําเปนตอมาสําหรับการสรางโมเดลนั้นคือการสรางโครงรางใหเปนไปตาม
โมเดลที่ออกแบบไว ดังนั้นคุณสมบัติและวิธีการปรับแตงเสนโคงจึงเปนอีกเรื่องหนึ่งที่เราตองฝกฝนใชงานใหคลอง เพื่อชวย
เราในการสรางรายเอียดของเสนโคงใหไดโครงรางตามตองการ และกอนการปรับแตงใดๆ เราตองเขาสูโหมด Edit
เสียกอนโดยการกด <Tab>

ปรับแตรูปทรงของเสน Curve
เราสามารถปรับแตงรูปทรงของเสน ณ ตําแหนงใดๆ ก็ได โดย
คลิกเมาสขวาคางไวที่จุดหรือ Handle ก็ได จากนั้นลากเมาสเพื่อปรับ
วางตําแหนงที่ตองการ ดังตัวอยางเราจะลากจุดปลายดานซายของเสน
Curve ใหสูงขึ้น และปรับ Handle เพื่อจัดเสน Curve ใหเปนดังภาพ
1. ทดลองทํางานกับจุด โดยคลิกเมาสขวาคางไวที่ปลายเสน
Curve ดานซาย จากนั้นลากเมาสดึงจุดขึ้น (ดังตัวอยางภาพ) แลวคลิก
เมาสซายเพื่อวางจุด
2. ทดลองทํางานกับ Handle โดยคลิกเมาสขวาคางไวที่แขนดานหนึ่งของ Handle จากนั้นลากเมาสลงมาเพื่อ
ดึงเสน Curve ใหโกงตัวขึ้น (ดังตัวอยางภาพ) แลวคลิกเมาสซายเพื่อวางแขนของ Handle

1. คลิกเมาสขวาเลือกจุดดานซาย แลวลากเมาสดึงจุดขึ้น

2. คลิกเมาสขวาคางไวที่แขนดานขวา แลวลากเมาสลงมาเพื่อดึงเสน Curve ใหโกงตัว
ขึ้น

2. คลิกเมาสขวาคางไวที่แขนดานขวา แลวลาก
เมาสลงมาเพื่อดึงเสน Curve ใหโกงตัวขึน
้

การตอเสน Curve ใหยาวขึ้น
เนื่องจากการทํางานเพื่อสรางโมเดลนั้น จําเปนตองสรางเสน Curve ที่มีโครงรางที่ซับซอนขึ้น ดังนั้นเราจึง
จําเปนตองสรางเสนโคงใหมีความยาวมากขึ้น มีจุดและ Handle เพิ่มขึ้น เพื่อจะสามารถปรับแตงจุดตางๆ ไดดีขึ้น โดย
วิธีการตอเสน Curve ใหยาวขึ้นถือเปนวิธีหนึ่งที่จะชวยเพิ่มรายละเอียดของเสน Curve ได
ซึ่งสามารถทําไดโดย ใหเรากดคีย <Ctrl> คางไว และคลิกเมาสซายยังบริเวณที่ตองการ ก็จะเกิดเสนที่ตอเติม
ออกไปอยางตอเนื่อง ดังตัวอยางภาพ

กดคีย <Ctrl> คางไว แลวคลิกเมาสซายตอเสนออกไป

เราสามารถตอเสนไดอยางไมจํากัด

หากเราตองการกะระยะและตําแหนงเสน Curve กอนตอเติม ใหกดคีย <E> จากนั้นลากเมาสเพื่อหาตําแหนงที่
ตองการและคลิกเมาสซายเพื่อกําหนดจุดที่เสนจะตอเติม ดังตัวอยางฃ

ขณะที่เลือกจุดใดจุดหนึงที่ปลายเสนโคง ใหกดคีย <E>
่ จุดใหมของเสนโคงจะปรากฏออกมา ใหเราเลือก
เมาสเพื่อหาตําแหนงที่ตองการ แลวคลิกเมาสซาย

เพื่อวางจุด

หากตองการยายจุดปลายของเสนที่เพิ่งตอเติมไป ใหกดคีย <G> แลวเลื่อนเมาสหาตําแหนงที่ตองการ จากนั้น
คลิกเมาสซายเพื่อวางจุดปลายอันใหม หรือเลือกใชวิธีเหมือนกับการปรับแตงจุดนั่นคือ คลิกเมาสขวาคางไวที่จุดนั้นแลว
ลากเมาสเพื่อหาตําแหนงใหม แลวคลิกเมาสซายเพื่อวางจุดก็ไดเชนเดียวกัน

ขณะที่เลือกจุดใดจุดหนึ่งทีปลายเสนโคง ใหกดคีย <G>
่ ลากเมาสเพื่อหาตําแหนงใหมที่
ตองการ แลวคลิกเมาสซายเพื่อวางจุด

หลังจากที่เราทดลองตอเสน Curve ใหยาวขึ้นแลว สังเกตวา Handle ที่เกิดขึ้นจากการตอเสนโคงนั้นจะวางตัว
ในแนวเดียวกันตลอด ซึ่งทําใหไมสะดวกในการปรับแตง ดังนั้นเรามีวิธีการแกไขให Handle เปลี่ยนทิศทางไปตามเสนโคง
เพื่อความสะดวกในการปรับแตง และยังชวยใหเสน Curve มีความเรียบโคงอยางตอเนื่อง
วิธีการใหเรากดคีย <A> 2 ครั้ง เพื่อเลือก Handle ทั้งหมด จากนั้นคลิกเลือกเมนู Curve>Control
Points>Automatic หรือกดคีย <Shift+H>


1. เลือกทุกจุดบนเสนโคงโดยกดคีย <A> 2 ครั้ง

2. เลือกคําสั่ง
Curve>Control
Points>Automatic

3. Handle จะเปลี่ยนทิศทางไปตามเสนโคงทันที

จะเห็นผลลัพธวา Handle ทุกตัวไดปรับองศาเพื่อใหเสน Curve ดูตอเนื่องมากขึ้น และถาเราสรางเสน Curve
ตอเติมหลังจากใชคําสั่งนี้ก็จะมีคุณสมบัติเดียวกันไปตลอด

เปลี่ยนเสน Curve ใหกลายเปนมุม
หากตองการเปลี่ยนเสนโคงเกิดเปนมุม ณ จุดควบคุมใดๆ หรือเรียกวาเปนการเปลี่ยนใหเปน Vector โดยคลิก
เมาสขวาเลือกจุดที่ตองการ แลวเลือกคําสั่ง Curve>Control Points>Vector หรือกดคีย <V> จุดที่เราเลือกก็จะ
กลายเปนมุมทันที และสามารถปรับแขนความโคงทั้งสองขางอยางอิสระไดโดยไมขึ้นกับอีกขางหนึ่ง

1. คลิกเมาสขวาเลือกจุดที่ตองการทําใหกลายเปนมุม 2. กดคีย <V> สังเกตวาเสน Curve ที่
อยูรอบขางจุดนันจะกลายเปนมุม
้

เพิ่มจุดใหกับเสน Curve
เราสามารถเพิ่มจุดควบคุมใหกับเสน Curve ณ ชวงใดๆ บนเสน Curve ก็ไดเพื่อความนุมนวลของเสนโคงไดหรือ
เพื่อจะเพิ่มรายละเอียดใหกับเสนโคงได ดังนี้
1. กดคีย <Shift> คางไว แลวคลิกเมาสขวาเลือกจุดในชวงเสนโคงที่เราตองการกอน
2. จากนั้นกดคีย <W> และเลือก subdivide จากนั้นชวงของเสนโคงที่เราเลือกจะมีจุดควบคุมเพิ่มขึ้น

1. เลือกจุดที่ตองการสรางจุด เราจะไดจุดใหมที่เกิดขึ้นระหวาง
ใหมระหวางชวงของจุดนั้น 2 จุดที่เราเลือก
2. กดคีย <W> แลวเลือก subdivide

ลบจุดบนเสน Curve
ในการลบจุดควบคุมใดๆ สามารถทําไดเหมือนกับการลบวัตถุ นั่นคือใหคลิกเมาสขวาเลือกจุดที่ตองการลบ แลว
กดคีย <Delete> หรือคีย <X> จากนั้นเลือก Selected


1. กดคีย <Delete> หรือคีย <X> 2. จุดที่ไมตองการจะถูกลบไป

จากนั้นเลือก Selected

ในกรณีที่เรากดคีย <Delete> หรือคีย <X> เพื่อเลือกลบจุดนั้น เมื่อปอบอัพปรากฏ ถาเราเลือก All จะเปนการ
ลบเสน Curve ทั้งเสน

เชื่อมจุดระหวางเสน Curve ใหเปนรูปทรงปด
เมื่อตองการเชื่อมตอเสนโคงที่เราสรางใหบรรจบเปนรูปทรงปด ใหคลิกเมาสขวาเลือกจุดปลายของดานใดดาน
หนึ่ง จากนั้นเลือกเมนู Curve>Toggle Cyclic หรือกดคีย <C> เราก็จะไดรูปทรงปดจากเสนที่สรางขึ้น

1. คลิกเมาสขวาเลือกจุดปลายของดานใดดานหนึ่ง 2. เลือกเมนู Curve>Toggle Cyclic หรือ
กดคีย <C> เราก็จะไดรูปทรงปดจากเสน
Curve

ตรึงเสน Curve เขากับเสนกริด
การตรึงเสน Curve เขากับเสนกริดหรือเรียกอีกอยางวาการ Snap นั้น จะชวยเราในการจัดวางจุดบนเสนโคง
โดยอางอิงกับเสนกริด ในกรณีที่เราตองทํางานที่เนนขนาด ระยะความหาง หรืองานใดๆ ที่จําเปนตองวางจุดและเสนโคงใน
ตําแหนงที่แนนอน ดังภาพแรกเราสรางเสน Curve อิสระขึ้นมา ซึ่งวางตัวไมตรงกับเสนกริด ถาเราซูมมาใกลก็จะเห็นได
ชัดเจน และภาพที่ 2 แสดงผลลัพธหลังการ Snap ซึ่งจะเห็นวาเมื่อเราซูมเขามา จุดทุกจุดของเสน Curve จะถูกตรึงเขากับ
เสนกริด

กอนทําการ Snap

หลังทําการ Snap

โดยวิธีการ Snap สามารถทําไดดังนี้
1. กดคีย <A> 2 ครั้งเพื่อเลือกเสน Curve ทั้งเสน
2. จากนั้นคลิกเลือกเมนู Curve>Snap>Selection‐‐‐>Grid ที่ Header ของวิวพอรตเพื่อสั่งใหโปรแกรมตรึง
ทุกจุดของเสน Curve เขากับเสนกริดที่ใกลที่สุด

1. กดคีย <A> 2 ครั้งเพื่อเลือกเสน Curve ทั้งเสน 2. เลือกเมนู Curve>Snap>Selection--->Grid

จุดทุกจุดจะถูกตรึงเขากับเสนกริดที่ใกลที่สุด

Note:
สําหรับการวาดเสน Curve นั้น ควรวาดในมุมมอง 2 มิติ เพื่อใหเราสามารถควบคุมจุดไดอยางแมนยํา ซึ่งการ
ควบคุมจุดจะทําไดยากในมุมมอง 3 มิติ

การปรับแตงเสน Curve รูปแบบอื่น
สําหรับการปรับแตงเสน Curve ชนิดอื่นๆ นั้น จะมีการทํางานคลายกับ Bezier Curve ที่ใชเปนตัวอยางดังที่
ผานมา แตสําหรับรายละเอียดที่แตกตางกันของเสน Curve แตละเสนนั้น มีดังนี ้
Bezier Circle เนื่องจากเปนเสน Curve รูปทรงปดที่มี
พื้นที่ภายใน เราจึงสามารถเลือกแสดงหรือไมแสดงพื้นที่ในวงกลมไดโดย
การคลิกที่ปุม ที่หัวขอ Curve&Surface สวนการจัดการรูปทรงของเสน
Curve ชนิดนี้จะใชคําสั่งเหมือนกันกับ Bezier Curve ที่ไดเรียนรูสวนแรก

เลือกใหแสดงพืนที่ปด
้ คลิกปุม เลือกใหแสดงเสน

ขอบในลักษณะดังภาพ โดยที่
พื้นที่ปดถูกซอนไว
NURBS Curve เปนเสน Curve ที่มีหลักการปรับแตงตาง
จาก Bezier Curve คือจะไมมี Handle ใหควบคุม แตจะใชคําสั่งตางๆ ใน
สวนของ Curve tools ภายใตสวน Editing ควบคุมแทน
ซึ่งถาเราตองการใหเสน NURBS บรรจบจุดปลายของจุดควบคุม ให
คลิกเลือกคําสั่ง endpointU

กอนคลิกปุม หลังคลิกปุม

NURBS Circle เมื่อคลิกสรางก็จะไดรูปวงกลมเหมือนกับ Bezier Circle แตวิธการปรับแตงจะ
ี
เหมือนกับ NURBS Curve คือไมมี Handle ใหใชปรับแตง ตองเลือกปรับแตงใน Curve tools แทน
Path ซึ่งมีหลักการปรับแตงเหมือน NURBS Curve ทุกประการแต Path จะมีรูปรางเบื้องตนเปน
เสนตรงใหเราสามารถปรับแตงไดเอง

ตัวอยางการสรางโมเดลจากเสน Curve
ในหัวขอนี้เราจะมาเรียนรูวิธีการสรางพื้นผิวขึ้นมาจากเสน Curve โดยจะสรางทอสงน้ําที่มีหนาตัดเปนรูป
สี่เหลี่ยม ดังภาพ

จากภาพเพื่อใหไดวัตถุตามที่แสดงไว จึงมีวิธีการสราง 2 ขั้นตอนหลักๆ นั้นคือ
ขั้นตอนที ่ 1 สรางเสน Curve สําหรับโมเดลทอน้ํา
ขั้นตอนที ่ 2 ขึ้นโมเดลตามเสน Curve ที่เตรียมไว

ขั้นตอนที่ 1 ขั้นตอนที่ 2

ขั้นตอนที ่ 1 สรางเสน Curve สําหรับโมเดลทอน้ํา
เราจะสรางโมเดลทางยาวที่มีมุมฉากหักศอกและมีลักษณะกรวง โดยจะสรางเสน Curve รูปทรงปดเปนหนาตัด
ของทอหนาและเสน Curve ที่เปนแนวยาวของทอ เพื่อเตรียมไวสําหรับขึ้นโมเดลในขั้นตอนที่ 2 ตอไป
โดยเราจะเลือกสรางจาก Bezier Curve เปนเสนทางของทอน้ํา และเลือก Bezier Circle เปนหนาตัดของทอน้ํา
ซึ่งมีขั้นตอนการสรางดังนี้

1. เริ่มตนจากการสรางเสนทางเพื่อกําหนดแนวการวางพื้นผิวขึ้นมากอน โดยสราง Bezier Curve ดวย
การกดคีย <SpaceBar> แลวเลือกเมนู Add>Curve>Bezier Curve

สราง Bezier Curve จากเมนู Add>Curve>Bezier Curve

2. ใหเราสรางเสน Curve เปนเสนที่มีมุมฉาก โดยคลิกเมาสขวาที่จุดปลายดานหนึ่ง แลวลากมาวางในตําแหนง
(ดังภาพ) จากนั้นเลือกจุดของ Bezier Curve ทั้งหมดแลวทําการสรางจุดใหมระหวางกลาง เพื่อใหไดเสน Curve ที่เปน
มุมฉาก

1. เลือกจุดดานขวาแลวลากขึ้นไปดานบน

2. เลือกจุดทั้งสอง แลวสรางจุดใหมระหวางจุดทั้งสอง โดยกดคีย <W> แลวเลือก Subdivide

3. เมื่อไดจุดใหม ใหเราเลื่อนจุดนันไปวางใหเปนมุมของเสน Curve
้

4. กดคีย <A> 2 ครั้งเพื่อเลือกจุดทั้งหมด แลวกดคีย <V> เพื่อสรางเสนโคงใหเปนเสนมุมฉาก

3. จากนั้นทําการ Snap เสน Curve ที่กลายเปนเสนมุมฉากใหเขากับเสนกริด โดยขณะเลือกเสน Curve ทั้งเสน
นั้น ใหเราคลิกเลือกเมนู Curve>Snap>Selection‐‐‐>Grid

ตรึงเสนโคงใหเขากับเสนกริด

4. เมื่อสรางเสร็จแลว ใหกดคีย <Tab> ออกจากการสรางเสน Bezier Curve แลวใหเราตอมาเราจะสรางหนา
ตัดของทอ โดยใช Bezier Circle ดวยการกดคีย <SpaceBar> แลวเลือกเมนู Add>Curve> Bezier Circle

สรางหนาตัดของทอจาก Bezier Circle

5. สรางใหหนาตัดนั้นเปนรูปสี่เหลี่ยมโดยเลือกจุดทั้งหมดของ Bezier Circle แลวกดคีย <V>

กดคีย <V> เพื่อเปลี่ยนวงกลมใหเปนสี่เหลี่ยม

6. จากนั้นยอขนาดของหนาตัดโดยกดคีย <S> เพื่อใหมีขนาดพอดีกันการสรางทอ (ดังภาพ) เมื่อสรางเสร็จแลว
ใหกดคีย <Tab> ออกจากการสราง

ปรับขนาดของเสนแนวยาวของทอและเสนหนาตัด

ขั้นตอนที ่ 2 ขึ้นโมเดลตามเสน Curve ที่เตรียมไว
ขั้นตอนตอมาก็จะเปนการขึ้นโมเดลจากเสน Curve ทั้งสองที่เตรียมไว โดยจะใชหลักการ Bevel Object เพื่อให
ทั้งสองเสน Curve ทํางานรวมกันจนกระทั่งกลายเปนโมเดลในที่สุด โดยมีวิธีดังนี้
1. กําหนดรูปหนาตัดใหกับเสนทางที่เราสรางขึ้นมา โดยกดปุม (Editing) แลวคลิกเมาสขวาเลือกหนาตัด
จากนั้นเขาไปเปลี่ยนชื่อของหนาตัดในแท็ป Link and Material โดยเลือกชื่อสั้นๆ งายๆ เพื่อจะระบุชื่อในขั้นตอนตอไปได
งาย ดังภาพ

1.1 คลิกเมาสขวาเลือกหนาตัด แลวเขาสูการแกไข 1.2 คลิกเมาสซายเพื่อเขาไปเปลี่ยนชื่อ
ชื่อในปุม ในตัวอยางเราพิมพ C ใหเปนชื่อใหมของหนาตัด

2. ตอมาทําการสรางใหหนาตัดทํางานคูกับเสนแนวยาวของทอ โดยคลิกขวาเลือกเสน Curve ที่จะใชเปน
เสนทาง และในสวนของ Curve and Surface ใหเราคลิกซายที่ชอง (Bevel Object) และพิมพชื่อวัตถุหนาตัด ซึ่งเราตั้ง
ชื่อใหใหมเปน C ลงไป แลวกดคีย <Enter>

2.1 คลิกเมาสขวาเลือกเสนทางของทอ 2.2 คลิกเมาสซาย แลวพิมพ C ในชอง

3. ผลลัพธที่ปรากฏคือรูปทรงหนาตัด (หรือเรียกวา Profile) ของเราจะทอดตัวตามแนวเสน curve ที่เปน
เสนทางที่กําหนดไว

4. เมื่อเราเขาสู Edit Mode เพื่อจะแกไขหนาตัดหรือ Profile ก็จะ
สงผลตอพื้นผิวที่เราเพิ่งสรางขึ้นมานั้นดวย ดังภาพเราไดปรับแตงใหหนาตัด
รูปสี่เหลี่ยมมีสวนโคงเวาเขาไปคลายรูปทรงขนมเปยกปูน

เมื่อมีการแกไข Profile วัตถุจะเปลี่ยนตามรูปทรงของ Profile

ผลลัพธที่ไดในการแสดงผลวัตถุรูปแบบที่ตางกัน

การแสดงผลแบบ Solid การแสดงผลแบบ Shaded การแสดงผลแบบ Wireframe

วัตถุที่สรางมานี้ เราสามารถเปลี่ยนเปนวัตถุ Mesh เพื่อนําไปใชตอไปได โดยคลิกเลือกวัตถุทอน้ํา แลวกดคีย
<Tab> เขาสู Object Mode จากนั้นกดคีย <Alt+C> ที่คียบอรด และคลิกซายเลือก Mesh เราก็จะไดวัตถุ Mesh ไวใช
งานทันที

กดคีย <Alt+C> แลวเลือก Mesh

รูจักกับวัตถุ NURBS
ในหัวขอนี้ เราจะรูจักกับวัตถุ NURBS ซึ่งเปนวัตถุอีกรูปแบบหนึ่งที่ใชในการขึ้นโมเดล โดยใชการสรางโครงรางให
วัตถุแบบ NURBS Curve เพื่อใหกลายเปนโมเดลแลวจึงทําการปรับแตงใหไดรูปทรงที่ตองการ ซึ่งวัตถุ NURBS นี้จะอยู
ภายใตเมนู Surface ของโปรแกรม Blender

วิธีการสรางวัตถุ NURBSและชนิดของวัตถุ NURBS
วัตถุ NURBS มีวิธีการสรางวัตถุดังนี ้ ใหเราคลิกเลือกคําสั่ง Add>Surface จะพบวา NURBS ที่โปรแกรมเตรียม
ไวใหเราเลือกใชมีทั้งหมด 6 ชนิด ไดแก NURBS Curve, NURBS Circle, NURBS Surface, NURBS Tube, NURBS
Sphere และ NURBS Donut ซึ่งวัตถุทั้งหมดนี้เปนวัตถุแบบ NURBS เหมือนกัน แตจะตางกันตรงวิธีการขึ้นรูปโมเดล
โดยเลือกใหเหมาะสมกับโมเดลตนแบบที่เราจะสราง

NURBS Curve NURBS Circle

NURBS Surface NURBS Tube NURBS Sphere

NURBS Donut

การทํางานกับ NURBS Curve
เราจะมารูจักกับวัตถุ NURBS แบบแรกกอน นั้นคือเสน NURBS Curve ซึ่งเปนวัตถุที่เปนเสนโคง ซึ่งสามารถใช
สรางพื้นผิวที่ไรรูปแบบไดอยางอิสระ โดยวิธีการสรางคือคลิกเลือกคําสั่ง Add>Surface> NURBS Curve จะปรากฏเสน
NURBS Curve ขึ้นมา ดังภาพ

เสน NURBS Curve

สําหรับ NURBS Curve นั้น จะใชจุดในการควบคุมเสนโคงหรือใชจุดในการปรับรูปรางของเสนดวยการคลิก
เมาสปุมขวาเลือกจุดที่ตองการ แลวทําการยายจุดก็จะแตละจุดเพื่อควบคุมเสน NURBS Curve

คลิกเมาสเลือกจุดที่ตองการ แลวลากเมาสเพื่อยายเสน Curve

กําหนดคารายละเอียดของเสน NURBS Curve
เราสามารถกําหนดคาตางๆ ใหกับเสน NURBS Curve ไดมากขึ้น โดย
ขณะที่เราอยูที่ Edit Mode ใหเราเลือกที่แท็ป Curves Tools แลวปรับคา
รายละเอียดของเสน NURBS Curve เพิ่มเติม เชน

Endpoint U ใชสําหรับนําจุดเริ่มตนของเสน NURBS Curve มาวางไวที่จุดแรกที่ใชในการควบคุมเสน และนํา
จุดสิ้นสุดของเสน Curve มาวางไวที่จุดสุดทายที่ใชในการควบคุมเสน

เลือกปุม ในแท็ป Curves Tools

Order U จะเปนการกําหนดความโคงของเสน โดยถาคาเทากับ 2 ก็จะทําใหเสน NURBS Curve นั้นแนบไปกับ
เสนที่ใชควบคุม

ปรับคา เปน 2

Weight จะเปนการกําหนดคาน้ําหนักในการควบคุมเสน ซึ่งถามีคานอย
น้ําหนักก็นอย การควบคุมใหเสนไปตามที่เราลากเมาสก็จะนอย แตถามีคามากแรง
ดึงก็จะมากตาม ซึ่งคามาตรฐานอยูท ี่ 1.00

สรางจุดใหมใหกับ NURBS Curve
นอกจากการใชเสน NURBS Curve ตามรูปทรงที่เราเพิ่งสรางขึ้นมาแลว เรายังสามารถเพิ่มเสน NURBS Curve
ขึ้นมาได โดยคลิกเมาสปุมขวาเลือกจุดที่ปลายเสนขางใดขางหนึ่ง แลวกดแปน <Ctrl> คางไว จากนั้นคลิกเมาสปุมซายใน
ตําแหนงที่ตองการสรางจุดขึ้นมาใหม จะทําใหเราไดเสน NURBS Curve ใหมขึ้นมา

1. คลิกเมาสขวาเลือกจุดปลายเสน
NURBS Curve

2. กดคีย <Ctrl> คางไว แลวคลิกเมาส
ซายในตําแหนงทีตองการสรางจุดใหม
่

ปรับตําแหนงของจุดที่ใชควบคุมเสน NURBS Curve
เราสามารถปรับแตงเสน NURBS Curve นั้นไดโดยคลิกเมาสปุมขวา เลือกจุดที่ตองการ จากนั้นกดแปน <G> ที่
คียบอรดเพื่อเคลื่อนยายจุด หรือใชอุปกรณ Translate เพื่อยายจุดและเสน NURBS Curve ใหไดตามตองการ

เคลื่อนยายและปรับแตงจุดไดเหมือนกับการทํางานกับเสน Curve อื่นๆ

ถาเราตองการสรางเสน NURBS Curve เพิ่ม แต
ไมตองการเสียเวลาปรับตําแหนงอีก ใหเราเลือกกดแปน
<E> แทน โดยเมื่อกดแปน <E> เราจะไดเสน Curve ใหม
ขึ้นมาทันที และโปรแกรมยังใหเราไดเลื่อนเมาสไดอิสระเพื่อ
จะวางจุดที่ใชควบคุมเสน NURBS Curve โดยการลาก

เมาสเพื่อหาตําแหนงที่ตองการ แลวคลิกเมาสปุมซายเพื่อวางจุด

กดคีย <E> เลือกสรางจุดใหมและวางจุดตามตําแหนง
ตางๆ อยางอิสระในขันตอนเดียว
้

เพิ่มจุดขึ้นระหวางเสน
ถาเราตองการเพิ่มจุดขึ้นระหวางเสน NURBS Curve สามารถทําไดโดยคลิกที่จุดควบคุมเสน Curve ดานหนึ่ง
และกดแปน <Shift> ที่คียบอรด แลวคลิกที่จุดอีกดานหนึ่งของเสน NURBS Curve นั้น จากนั้นใชคําสั่ง
Surface>Segment>Subdivide ก็จะเปนการสรางจุดใหมในเสน NURBS Curve ที่เราตองการ

คลิกเลือกจุดควบคุมสองจุดที่ตองการสรางจุดใหมระหวางนั้น แลวใชคําสั่ง Surface>Segment>Subdivide เพิ่มจุด

เราจะไดจุดใหมเพิ่มเขามา

โดยโปรแกรมจะแบงเสน NURBS Curve ออกเปนสองสวนโดยการสรางจุดใหมตรงกลางเสน NURBS Curve
หรือเลือกกดแปน <W> แลวคลิกเมาสปุมซายเลือกคําสั่ง Subdivide เพื่อสรางจุดใหมไดเชนกัน (ซึ่งคลายกับการสรางจุด
ของเสน Curve ขางตนที่เรากลาวมา)
นอกจากนั้นเรายังสามารถเลือกคําสั่ง Subdivide ซ้ําๆ ในเสน NURBS Curve นั้นได เพื่อแบงจุดยอยลงไปอีก
หรือกดแปน <A> เพื่อเลือกจุดทั้งหมดในเสน Curve แลวใชคําสั่ง Surface > Segment > Subdevide เพื่อสรางจุดใหม
ขึ้นระหวางทุกๆ เสน NURBS Curve ยอยไดเชนกัน

ปรับความละเอียดของเสน NURBS Curve
ถาเราสรางพื้นผิวขึ้นมาจากเสน NURBS Curve เราก็จะเรียกพื้นผิวนั้นวาพื้นผิว NURBS และเรายังสามารถ
เปลี่ยนเสนเสน NURBS Curve หรือทําการ Convert ใหเปนวัตถุแบบ Mesh ได
แตกอนที่เราจะ Convert ไดนั้น เราจําเปนตองปรับคา
Resolution ของเสนกอน เพื่อกําหนดจุดและเสน NURBS Curve ยอย
ใหกันเสน NURBS Curve โดยดูที่คา Resolution ในสวนของแท็ป
Curves Tools

คา Resolution แสดงความละเอียดของ
เสนและจุดควบคุม

โดยคานี่จะเปนการกําหนดจํานวนจุดระหวางเสน NURBS Curve โดยคาที่โปรแกรมตั้งไวคือ 12 ทั้ง U และ V
นั่นหมายความวาเมื่อเรา Convert เสน Curve นี้เปนวัตถุ Mesh เราจะไดจุดยอยๆ บนเสน Curve ยอยทั้งหมด 12 จุด
นั่นเอง ซึ่งถาเราเลือกใหมีคา Resolution มาก ก็จะทําใหเรามีจุดยอยๆ มากตามลําดับ ทั้งนี้เมื่อมีจุดยอยมากขึ้นก็จะชวย
ใหเราปรับแตงวัตถุในระดับยอยไดมากขึ้นนั่นเอง

การสรางเสน NURBS Curve
ตอไปเราจะมาเรียนรูวิธีการสรางพื้นผิวจากเสน NURBS
Curve กัน โดยใหเราสรางเสน NURBS Curve ตามตองการขึ้นมา
กอน 1 เสน ในตัวอยางเราจะสรางเสน NURBS Curve ในมุมมอง
Top กอน โดยคลิกที่เมนู ADD>Surface>NURBS Curve จากนั้นให
กําหนดรูปทรงของเสน

การคัดลอกเสน NURBS Curve
เมื่อไดเสน NURBS Curve ตามตองการแลว ใหเรากดแปน <Tab> เพื่อออกจาก Edit Mode ในสวนนี้เราจะ
ทําการคัดลอกเสน NURBS CURVE ขึ้นมาอีกเสนหนึ่งในทิศทางคูขนานในการแกน Z ใหเราคลิกเมาสซายเลือกเสน
NURBS CURVE แลวกดคีย <Shift+D> ลากเมาสดึงเสน NURBS CURVE ใหมขึ้นมา กดแปน Z ที่คียบอรด เพื่อบังคับ
ใหเสนนั้นเคลื่อนที่ขึ้นตามแกน Z เมื่อไดตําเหนงที่ตองการ ใหคลิกเมาสซาย 1 ครั้ง เราก็จะไดเสน NURBS CURVE ใหม
ขึ้นมา

1. กดคีย <Shift+D> แลวลากเมาสดึงเสน NURBS CURVE ใหมขึ้นมา กดแปน Z ที่คียบอรด เพื่อบังคับใหเสนนั้นเคลื่อนที่ขึ้น
ตามแกน Z

2. เมื่อคลิกเมาสซายเพื่อวางเสนเราก็จะ
ไดเสน NURBS CURVE ใหมขึ้นมา

การสรางพื้นผิวจากเสน NURBS Curve
เปนการสรางพื้นผิวเชื่อมระหวางเสน NURBS Curve
โดยเราจะเรียนรูผานตัวอยางที่ผานมา โดยเริ่มตนใหเรารวมเสน
ทั้ง 2 ใหเปนเสนเดียวกันกอน เพื่อจะสรางพื้นผิวเชื่อมระหวาง
เสนทั้ง 2 นี้ได ดวยการคลิกเลือกเสนทั้ง 2 กอน

คลิกเมาส เลือกเสนทั้งสอง

แตถาในหนาจอการทํางานของเราไมขึ้น Highlight ขณะเลือกเสน ก็สามารถสั่งใหแสดง Highlight ไดเมื่อมี
การคลิกเสน โดยใหคลิกที่ปุม (Object) แลวคลิกปุม ในแท็ป Draw สังเกตวาเมือเลือกเสนก็จะมี
Highlight เปนสีชมพู

คลิกเลือกเพื่อใหแสดง Highlight ที่เสน

ขั้นตอนที ่ 1 รวมเสน NURBS Curve ใหเปนวัตถุเดียวกัน เมื่อเลือกทั้ง 2 เสนแลวใหเรารวมเสนทั้ง 2 เปน
วัตถุเดียวกัน โดยคลิกคําสั่ง Object>Join Object หรือกดแปน <Ctrl+J> แลวคลิกเลือก Join Selected NURBS เสน
ทั้ง 2 ก็จะกลายเปนวัตถุเดียวกัน

กดแปน <Ctrl+J> แลวเลือก Join เสนทั้ง 2 ก็จะกลายเปนวัตถุเดียวกัน
Selected NURBS

ขั้นตอนที ่ 2 สรางพื้นผิวระหวางเสน จากนี้เราจะทําการสรางพื้นผิวขึ้นมาระหวาง 2 เสน โดยเชื่อมพื้นผิว
ระหวางจุดตอจุดของเสนโคง โดยเขาสู Edit Mode แลวกดแปน <A> เพื่อเลือกจุดทุกจุดในเสน Nurbs Curve แลวใช
คําสั่ง Surface>Make Segment หรือกดคีย <F> เราก็จะเห็นวาระหวางเสน Nurbs Curve นั้น มีเสนที่เกิดมาใหมเชื่อม
ระหวางจุดของเสนทั้งสอง

1. เขาสู Edit Mode แลวกดคีย <A> 2 2. เลือกเมนู Surface>Make Segment
ครั้งเพื่อเลือกจุดทั้งหมด
หรือกดคีย <F>

จากนั้นใหเราเขาไปแกไขเสน NURBS นี้โดยคลิกที่ปุม
(Editing) แลวปรับคา Order U ใหเปน 2 เพื่อใหเกิดพื้นผิวที่
แนบกับจุดควบคุมเสน NURBS Curve

ปรับคา Order U = 2

แสดงพืนผิวที่เกิดจาก
้

เสน NURBS Curve

และนี้เปนการสรางพื้นผิว Nurbs รูปแบบหนึ่งที่ใชการ Duplicate เสน Nurbs ใหขนาดนั้น จากนั้นรวมเสนให
เปนวัตถุเดียวกัน แลวใชคําสั่ง Make Segment เพื่อสรางพื้นผิว โดยวิธีนี้นิยมใชสรางวัตถุที่ตองมีโครงรางกอน เชน
รถยนต เปนตน

การสรางวัตถุจาก NURBS Circle
ตอไปเราจะรูจักกับการสรางพื้นผิวอีกวิธีหนึ่ง โดยคราวนี้เราจะมารูจักกับการสราง
พื้นผิวดวย Nurbs Circle บาง โดยคลิกเลือก ADD>Surface>NURBS Circle เสน NURBS
Circle จะมีลักษณะเปนเสนวงกลม โดยวิธีการปรับแตงจุด เสน และพื้นผิวก็จะมีการปรับแตง
ที่คลายกันกับ NURBS Curve สังเกตไดจากเครื่องมือตางๆ ใน Curve Tools ที่ไมตางกัน

ทําการ Extrude เพื่อสรางพื้นผิวใหกับ NURBS Circle
การ Extrude เปนวิธีการสรางพื้นผิวจากโครงสรางของเสนที่เราเลือก ซึ่งเราจะลองกดแปน <E> ที่คียบอรด แลว
ลองเลื่อนเมาสไปมา จะพบวาเกิดพื้นผิวขึ้นมา เรียกวิธีการนี้วาการ “Extrude” หรือสามารถเรียกใชคําสั่งไดจาก
Surface>Extrude และถาเราตองการกําหนดใหพื้นผิวนั้นแสดงออกมา ก็ใหเราคลิกเมาสปุมซายเพื่อทําการกําหนด
พื้นผิว แตถาไมตองการก็ใหคลิกเมาสปุมขวาเพื่อกลับสูเสน NURBS Circle เดิม

กดคีย <E> แลวเลื่อนเมาสเพื่อทําการ Extrude สรางพื้นผิวใหกับเสน NURBS Circle

ทดลองสรางโมเดลจาก NURBS Circle ดวยหลักการ Extrude
สําหรับในตัวอยางนี้ เราจะมาเรียนรูวิธีการสรางพื้นผิวใหเปนวัตถุ โดยเราจะสราง
ขวดน้ําจาก NURBS Circle ดังภาพ
โดยมีขั้นตอนการสรางดังนี้
ขั้นตอนที ่ 1 สรางกนขวด
ขั้นตอนที ่ 2 สรางตัวขวดและคอขวด

ขั้นตอนที ่ 3 สรางปากขวด
ขั้นตอนที ่ 4 ตกแตงและเก็บรายละเอียด

ขั้นตอนที่ 1 ขั้นตอนที่ 2

ขั้นตอนที่ 3
ขั้นตอนที่ 4

ขั้นตอนที ่ 1 สรางกนขวด
เราจะสรางขวดจากพื้นกนขวดดานลางใหเปนฐานกอน จึงจะขึ้นโมเดลไป
ถึงปากขวดได โดยเริ่มตนจากการเลือกเสน NURBS Circle จากนั้นสรางพื้นผิวที่
กนขวดดวยวิธีดังนี้
1. ขยายพื้นผิวกนขวดโดยกดคีย <E> สรางพื้นผิวกอนเพื่อสรางพื้นผิว
แลวกดคีย <S> ขยายออกมา จากนั้นคลิกเมาสปุมซายเพื่อกําหนดพื้นผิว
2. เราจะปรับใหอยูในมุมมอง Perspective เพื่อดูพื้นผิวในอีกมุมมอง ซึ่ง
เราจะเห็นการเปลี่ยนแปลงในการ Extrude ไดชัดเจน จากนั้นเลือกจุดควบคุม
ภายนอกทุกจุดของเสน NURBS Circle แลวกดแปน <E> ดึงพื้นผิวขึ้นมาในแกน z โดยกดแปน <Z> จะปรากฏเสนสีฟา
แนวตั้งในแนวแกน Z เมื่อไดความสูงของพื้นผิวที่ตองการแลวใหคลิกเมาสปุมซายเพื่อกําหนดพื้นผิว
จาก Extrude พื้นผิวในลักษณะนี ้ เราสามารถทําการ Extrude ไดอยางอิสระไมวาจะตามแนวแกนใด ซึ่งถา
ตองการ Extrude ในแนวแกน X ก็ใหกดแปน <E> แลวกดแปน <X> เพื่อสรางพื้นผิวแนวแกน X แตถาตองการวัตถุใน
แนวแกน Y ดึงวัตถุ ก็ใหกดแปน <E> แลวกดแปน <Y> เพื่อสรางพื้นผิวแนวแกน Y

1. ขยายพื้นผิวกนขวดโดยกดคีย <E>
กอนแลวกดคีย <S>

2.1 เลือกจุดควบคุมภายนอกทุกจุด 2.2 กดคีย <E> ดึงพื้นผิวขึ้นมา แลว
ของเสน NURBS Circle กดคีย <Z> เพื่อดึงพื้นผิวในแกน Z

ขั้นตอนที ่ 2 สรางตัวขวดและคอขวด
เราจะสรางสวนขอตัวขวด ซึ่งนอกจากจะสรางในมุมมอง
Perspective แลว เรายังสามารถในมุม Front View ไดเชนกัน และมุมมองนี้
จะชวยใหเราเห็นสัดสวนของขวดที่เราจะสรางไดชัดเจนขึ้น โดยเลือกเมนู
View>Front

เปลี่ยนมุมมองมาเปน Front
1. สรางตัวขวดโดยกดคีย <E> ดึงพื้นผิวขึ้นมาในแกน z โดยกดแปน
<Z> จะปรากฏเสนสีฟาแนวตั้งในแนวแกน Z
2. ยอปลายตัวขวดดวยการกดคีย <S> แลวลากเมาสเพื่อยอ จากนั้นคลิกเมาสซาย 1 ครั้งเพื่อกําหนดขนาดของ
ตัวขวด
3. สรางคอขวดโดยกดคีย <E> ดึงพื้นผิวขึ้นมาในแกน z โดยกดแปน <Z> จะปรากฏเสนสีฟาแนวตั้งในแนวแกน
Z

1. กดคีย <E> แลวกดคีย <Z>
2. กดคีย <S> ยอตัวขวด 3. กดคีย <E> แลวกดคีย

เพื่อดึงตัวขวดในแกน Z <Z> เพื่อดึงคอขวดในแกน Z

ขั้นตอนที ่ 3 สรางปากขวด
ในสวนปากขวดนั้น เราจะยังคงใชวิธีเดิมนั้นคือการ Extrude ดังนี้
1. สรางปากขวดโดยกดคีย <E> ดึงพื้นผิวขึ้นมาในแกน z โดยกดแปน <Z> แลวขยายปลายตัวขวดดวย
การกดคีย <S> แลวลากเมาสเพื่อยอ
2. จากนั้นให Extrude ปากขวดขึ้นมา 2 ครั้งตอกัน แลวกดแปน <S> ยอปากขวดสวนปลายเขามา
3. สรางดานในของปากขวด โดยกดแปน <5>เปลี่ยนมาเปนมุมมอง Perspective กอนเพื่อใหเห็นการ
ทํางานไดชัดขึ้น แลวกดคีย <E> และ <S> ยอขนาดพื้นผิวเขาไป คลิกเมาสปุมซาย 1 ครั้ง
4. เมื่อเรายอปากขวดเขาไปแลว เราจะดึงปากขวดซอนเขาไปขางใน โดยกดแปน <E> และ <Z> เลื่อน
เมาสลงไปในขวด คลิกเมาสซาย 1 ครั้ง
5. และสุดทายเก็บสวนปลายพื้นผิวใหเขาไปในสวนปากขวด โดยกดแปน <E> กดแปน <s> ขยายปาก
ขวดเขาไปแลว คลิกเมาสซาย 1 ครั้ง

2. กดคีย <S> ยอตัวขวด

2. ทําการ Extrude ปากขวดขึนมาอีก 2 ครั้งตอกัน แลวกดแปน <S> ยอปากขวด
้

3. สรางดานในของปากขวด โดยกดคีย <E> และ <S> ยอขนาดพืนผิวเขาไป
้

4. กดแปน <E> และ <Z> ดึงปากขวดซอนเขาไปขางใน

5. กดแปน <E> กดแปน <s> ขยายปาก
ขวดเพื่อเก็บปลายปากขวด

ขั้นตอนที ่ 4 ตกแตงและเก็บรายละเอียด
สําหรับขั้นตอนนี้จะเปนการจัดรูปทรงและเก็บรายละเอียดในสวนที่ยังไมเรียบรอย นั่นคือสวนของกนขวดที่เรา
สรางในครั้งแรก ซึ่งถาปรับมุมมองมาก็จะพบวากนขวดยังมีชองวาอยู โดยวิธีการตกแตงขวดมีดังนี ้
1. จากขั้นตอนที่ผานมา เราก็จะไดรูปทรงขวดที่สรางจากเสน Nurbs Curve และเมื่อเรา
เลื่อนมุมมองมาที่กนขวด จะพบวาที่กนขวดนั้นมีชองวาที่พื้นผิวไมติดกัน เนื่องจากเราสรางขวดนี้
จากเสนวงกลมแลว Extrude ออกมา จึงทําใหมีรูหรือชองวางบริเวณกนขวด วิธีแกไขคือ ตองรวม
จุดรอบวงกลมนั้นใหกลายเปนจุดเดียว โดยเลือกจุดใดจุดหนึ่งในวงกลม แลวกดคีย <Shift+R>
หรือเลือกคําสั่ง Select>Control Point Row เพื่อเลือกจุดในแถวเดียวกับจุดที่เราเลือก

กดคีย <Shift+R> เพื่อเลือกจุดแถวเดียวกันกับจุดที่เราเลือก

สังเกตวาเมื่อใชคําสั่งนี้ จุดที่อยูแถวเดียวกันแนวตั้งจะถูกเลือก ให
เรากดแปน <Shift+R> อีกครั้ง การเลือกก็จะมาอยูในแถวแนวนอน ซึ่งนั่น
ก็คือจุดรอบวงของพื้นผิวทีเราตองการ

หลังจากปดชองวางตามคําสั่งที่เรากําหนด

3. นอกจากนั้น เรายังสามารถกลับไปปรับแตงวัตถุไดอีก โดยใช
คําสั่ง Extrude เริ่มจากกดคีย <A> เพื่อยกเลิกการเลือกจุดทั้งหมด แลวกด
คีย เพื่อทําการเลือกจุดแบบเลือกพื้นที่ จะปรากฏเสนประในแนวตั้งและ
นอน คลิกเมาสซายคางไว แลวลากเมาสครอบบริเวณจุดที่เราตองการทั้งหมด
จะเปนเลือกจุดเพื่อปรับแตงเพิ่มเติม

กดคีย เพื่อทําการเลือกปรับแตง
เฉพาะพื้นที่ๆ ตองการ

4. เราสามารใชอุปกรณ Scale โดยกดแปน <S> เพื่อยอหรือขยายได หรือ
เลื่อนสวนที่เลือกขึ้นหรือลงดวย Translate เพื่อปรับรูปทรงขวดไดตามตองการ

การสรางวัตถุจาก NURBS แบบอื่นๆ
ตอไปเราจะรูจักกับวัตถุ NURBS ที่เหลือ นั่นคือ NURBS Surface, NURBS Tube, NURBS Sphere และ
NURBS Donut ซึ่งวัตถุทั้งหมดนี้ก็จะมีลักษณะของวัตถุและวิธีการปรับแตงที่เหมือนกัน

วัตถุ NURBS Surface
เปนวัตถุที่แสดงพื้นผิวอิสระที่เราสามารถสรางและปรับแตงไดอยางอิสระ เชน เราจะคลิกเมาสปุมขวดเลือกวัตถุ
NURBS Surface แลวกดคีย <Tab> เขาสู Edit Mode แลวทดลองคลิกเมาสปุมขวดเลือกจุดใดจุดหนึ่งและลากเมาส
เพื่อเปลี่ยนตําแหนงจุดใหม

ทดลองเลือกจุดใดจุดหนึ่งและลากเมาสเพื่อเปลี่ยนตําแหนงจุดใหม

ถาเราตองการเลือกจุดในแถวนั้นๆ ก็ใหคลิกเลือกจุดในแถวที่ตองการ แลวกดคีย <Shift+R> เราก็จะสามารถ
เลือกจุดไดทั้งแถวนั้น จากนั้นลองกดคีย <Shift+R> อีกครั้ง ก็จะเปนการเลือกระหวางแถวแนวนอนกันแนวตั้ง

เลือกจุดทั้งแถวโดยกดคีย <Shift+R> แลวสามารถกดคีย <Shift+R> เพื่อสลับแนวของแถวที่เลือก

นอกจากนั้นเราสามารถทํางานรวมกันคําสั่ง Endpoint U โดย
คลิกเลือกที่ปุม Endpoint U ในแท็ป Curve Tools และคลิกเลือกปุม
Endpoint V ก็จะเปนการแสดงพื้นผิวแบบเต็มโครงสรางของ Nurbs
Surface

แสดงพืนผิวแบบเต็มโครงสราง
้

กอนเลือกปุม (Endpoint U) เมื่อกดปุม เมื่อกดปุม (Endpoint V)

ถาเราเลือกจุดในแถวใดๆ แลวกดคีย <E> ก็จะเปนการเพิ่มพื้นที่ผิวใหมขึ้นมา

เลือกจุดในแถวดานซายของพื้นผิว กดคีย <E> เพิ่มพื้นที่ผิวใหมขึ้นมา

เราสามารถเพิ่มจุดหรือแบงพื้นผิวใหมีสวนยอยมากขึ้นดวยคําสั่ง Subdevide โดยเราจะทดลองแบงทั้งพื้นผิว
ใหคลิกเลือกคีย <A> เพื่อเลือกจุดของพื้นผิวทั้งหมด แลวกดคีย <W> แลวคลิกเลือกที่ Subdevide

กดคีย <W> แลวคลิกเลือกที่ Subdevide พื้นผิวจะถูกแบงยอยมากขึ้น

เรายังสามารถใชคําสั่ง Subdevide เฉพาะพื้นที่ได โดยเลือกพื้นผิวบางสวนดวยการกดคีย แลวลากเมาส
ครอบสวนที่ตองการ จากนั้นกดแปน <W> เลือก Subdevide พื้นที่สวนนั้น จากนั้นเราก็สามารถปรับแตงพื้นผิวได โดย
เลือกจุดที่ตองการ แลวใชอุปกรณ Transformation

วัตถุ NURBS Tube, NURBS Sphere และ NURBS Donut
เราจะใชวิธีการเดียวกันในการปรับแตงทั้งวัตถุ NURBS Tube, NURBS Sphere และ NURBS Donut โดยแต
วัตถุก็เหมาะกับการขึ้นรูปโมเดลที่ตางกัน โดยโมเดลนั้นนั้นมีพื้นฐานจากวัตถุรูปทรงใดก็ใหเลือกใชตามความเหมาะสม
เชน ถาตองการสรางหัวคน หัวสัตว ก็ใหใชวัตถุ NURBS Sphere ได โดยเลือกวัตถุ แลวกดแปน TAB เขาสู Edit Mode
แลวเลือกจุดที่เราตองการหรือเลือกหลายๆ จุดโดยใชแปน แลวลากเมาส เราจะทดลองกดแปน <Delete> ที่
คียบอรด แลวเลือก Select

สามารถใชวิธีการปรับแตงไดเหมือนวัตถุ NURBS ทั่วไป

บทที่ 7
สรางวัตถุแบบอื่นๆ

สําหรับบทนี้เราจะกลาวถึงการสรางวัตถุแบบอื่นๆ ที่นอกเหนือจากโครงสราง Mesh และ Curve ซึ่งในโปรแกรม
Blender นั้นจะมีอีกสองวัตถุนั้นคือ วัตถุ Meta และวัตถุ Text สําหรับสรางตัวอักษร

การสรางโมเดลจากวัตถุ Meta
ในหัวขอนี้เราจะทําความรูจักกับวัตถุพื้นฐานชนิด Meta ซึ่งวัตถุชนิดนี้มีความแตกตางจากวัตถุชนิด
อื่นคอนขางมาก กลาวคือ วัตถุชนิด Meta นี้มีคุณสมบัติการหลอมรวมของวัตถุ เสมือนเปนกึ่งของเหลวนั่นเอง ดังนั้นวัตถุ
Meta ทั้งหมดก็จะสามารถหลอมรวมกันไดในลักษณะดังภาพ

วิธีการสรางวัตถุ Meta
การสรางวัตถุ Meta สามารถสรางโดยเลือกเมนู Add เชนเดียวกับวัตถุชนิดอื่นๆ โดยการกดคีย <Spacebar>
เลือกเมนู Add>Meta จะพบวัตถุใหเลือก 5 แบบดวยกัน ดังนี้

คลิกเลือกคําสั่ง Add>Meta>แลวเลือกวัตถุที่ตองการ

สําหรับตัวอยาง เราจะเลือก Mata Ball สรางรูปทรงกลม 1 ชิ้นซึ่งลักษณะภายนอกเหมือนกับทรงกลมทั่วๆ ไป
แตเมื่อเลือกสรางวัตถุ Meta ขึ้นมาอีกชิ้น คราวนี้จะเลือก Meta Tube และลองทําการเลื่อนวัตถุดู ก็จะพบวาวัตถุชนิด
Meta นี้มีคุณสมบัติการหลอมรวมของวัตถุดังที่กลาวไป

ทดลองสรางวัตถุ Meta ชิ้นแรก สรางวัตถุ Mata อื่นขึ้นมา เมื่อลองลากวัตถุใหมไปมา
จะสังเกตวามีการหลอมรวมกันระหวางวัตถุ

คุณสมบัติของวัตถุ Meta
วัตถุ Meta จะไมสามารถปรับแตงโครงสรางไดเหมือนวัตถุประเภทอื่นๆ แตสามารถใชเครื่องมือเคลื่อนยาย
หมุน เปลี่ยนขนาด หรือทําการสําเนาวัตถุไดตามปกติ

ตัวอยางการสรางโมเดลจากวัตถุ Meta
สําหรับการสรางโมเลดวยวัตถุ Mata นี้ เราควรเลือกสรางโมเดลที่
สามารถนําจุดเดนของคุณสมบัติวัตถุ Mata มาใชได ดังเชนตัวอยางนี ้ เรา
จะสรางตัวการตูนจากวัตถุ Mata ซึ่งถาสังเกตจากภาพจะพบวาเราเลือกใช
วัตถุ Mata Ball มาขึ้นรูปโดยสรางสวนหัว ลําตัว แขนและขาจากวัตถุ
Mata Ball ทั้งหมด ดังภาพ

ขอดีที่เลือกใชวัตถุ Mata Ball ก็คือ เราจะไดโมเดลตัวการตูนที่มี
สัดสวนเหมือนคน ซึ่งการเลือกใชวัตถุนี้จะชวยใหงายตอการขึ้นโมเดลนั้นเอง โดยขั้นตอนการสรางโมเดลดวยวัตถุ Mata
Ball มีดังนี้
1. สรางตัวคนโดยเลือกคําสั่ง Add>Meta>Cube จากนั้นกดคีย <S> ขยายวัตถุในแนวตั้ง

สรางตัวคนดวย Mata Cube แลวขยายวัตถุในแนวตั้ง

2. สรางสวนแขนโดยเลือกคําสั่ง Add>Meta>Tube จากนั้นคัดลอกวัตถุใหเปนแขน 2 ทอนดวยการกดคีย
<Shift+D>

2.1 สรางแขนดวย Mata Tube 2.2 คัดลอก Mata Tube ใหเปนแขนทอนที่ 2

2.3 คัดลอกแขนทัง 2 ทอนดานซายมายังดานขวา
้

3. สรางสวนขาโดยเลือกคําสั่ง Add>Meta>Meta Tube เชนกัน จากนั้นกดคีย <S> ขยายวัตถุในแนวยาว
แลวลากมาเชื่อมกับลําตัว สุดทายคัดลอกขาอีกขางหนึ่งดวยการกดคีย <Shift+D> แลวหมุนสวนขากลับมามาเปนขาอีก
ขางหนึ่ง

3.1 สรางขาดวยวัตถุ Meta Tube 3.2 ขยายขาใหยาวขึ้น แลวกด <G> เลื่อนขามาติดกับลําตัว

3.3 คัดลอกขาอีกขางออกมาโดยกดคีย <Shift+D> 3.4 หมุนขาขางใหม แลวนํามาเชื่อมกับลําตัว

4. สรางสวนหัวโดยเลือกคําสั่ง Add>Meta>Meta Ball มาวางที่ลําตัว แลวสรางเทาจากวัตถุ Mata Tube
จากนั้นจัดใหเขาทีตามสัดสวนของหุน ดังภาพ

4.1 สรางสวนหัวดวย Meta Ball

4.2 สรางสวนเทาดวย Mate Tube 4.3 จัดทุกสวนของรายกายใหไดเปนหุน
ตามตองการ
5. ถาตองการแกไขวัตถุแบบ Mesh ก็ใหกดคีย
<Alt+C> เพื่อเปลียนเปนวัตถุ Mesh
่

การสรางตัวอักษร
สําหรับรูปแบบการสรางโมเดลตอมา เราจะเรียนรูถึงการสรางตัวอักษร และการใชคําสั่งตางๆในการจัดการกับ
ตัวอักษร โดยเราสามารถเปลี่ยนตัวอักษรที่สรางขึ้นใหกลายเปนวัตถุประเภท Mesh และทําการปรับแตงรูปทรงของวัตถุ
ได

วิธีการการสรางตัวอักษร
เราจะเริ่มตนดวยการสรางตัวอักษรใน Front View จากนั้นใหคลิกที่เมนู Add>Text จะปรากฏตัวอักษรพรอม
กับเสนสีดํา

เมื่อกดคีย <Spacebar> แลว ใหเลือกคําสั่ง Add>Text

จะปรากฏตัวอักษรคําวา “Text” ขึ้นมา

เมื่อขยายมุมมองใหใกลขึ้น จะปรากฏวาเสนสีดําคือเคอรเซอรที่ใชแกไขขอความเหมือนกับโปรแกรมพิมพงาน
นั่นเอง ซึ่งเราสามารถแกไขขอความไดดวยการกด Arrow Key ที่คียบอรดในทิศทางซายและขวา เพื่อเลื่อนตําแหนงที่จะ
แก และพิมพขอความที่ตองการได

การแกไขตัวอักษร
เมื่อเราสรางตัวอักษรและแกไขใหไดคําที่ตองการแลว เรา
ยังสามารถปรับแตงตัวอักษร เพิ่มเติมไดที่แท็ป Fonts โดยคลิกที่ปุม
Editing ดังนี้

แท็ป Font สําหรับปรับแตงฟอนต

เปลี่ยนรูปแบบตัวอักษร
หากตองการเปลื่ยนรูปแบบตัวอักษร ใหเราเลือกแถบ Font ในสวนของ Editing โดยคลิกเลือกปุม Load จะ
ปรากฏหนาตางเพื่อใหเราคนหาฟอนตที่มีอยูในเครื่องของเรา โดยคลิกเลือกปุมแสดงที่อยู และเลือกไดรว
C:>Windows>Fonts เราจะพบรูปแบบอักษรมากมาย (สําหรับรูปแบบฟอนตที่ใชกับ Blender ไดจะมีสี่เหลี่ยมสีน้ําเงิน
เปนสัญลักษณ)

คลิกปุม เพื่อเขาไปเลือกรูปแบบฟอนตใน C:>Windows>Fonts

ลองคลิกเมาสกลางเลือกฟอนตที่ตองการ แลวเลือกตัวอักษรจะเปลี่ยนรูปแบบไป

คลิกเมาสกลางเลือกฟอนตไดหลากรูปแบบ

เปลี่ยนขนาดตัวอักษร
สวนของขนาดฟอนตปรับไดที่ชอง size โดยการคลิกซายคางแลวลาก หรือคลิกที่ลูกศรปรับคา หรือพิมพคา
ตัวเลขลงไปในชองไดเลย

Size: ปรับขนาดตัวอักษร

นอกจากนั้น ยังมีคาอื่นๆ ที่ใชปรับแตงตัวอักษรไดดวยวีธีเดียวกันกับการปรับขนาดไดแก

 Spacing คือระยะการเวนระหวางตัวอักษรในขอความ
 Shear คือคาความเอียงของตัวอักษร
 Offset ในแนว X และ Y คือคาตําแหนงที่หางออกจากจุดเริ่มตนในแกน X และ Y
 Word spacing เปนระยะหางระหวางคําในขอความ หรือการเวนวรรค

ปรับแตงรูปรางของตัวอักษร
ในสวนของ Curve and Surface จะเปนการปรับแตงลักษณะของตัวอักษรในเชิงวัตถุ ใหเราเปลี่ยนโหมดเปน
Object mode ดวยการกดคีย <Tab> เพื่อใหเห็นผลลัพธที่ชัดเจน จากนั้นเปลี่ยนมุมมองเปน Perspective

ปรับแตงรูปรางของตัวอักษร Curve and Surface

ทดลองปรับคา Extrude และ Bevel Depth ใน Curve
and Surface เพื่อสรางความหนาใหกับตัวอักษร

การเปลี่ยนตัวอักษรใหเปนวัตถุ Mesh
เมื่อเรารูจักการสรางและการปรับแตงหลักๆ ของตัวอักษรไปแลว ตอมาเราจะเปลี่ยนตัวอักษรใหเปน
วัตถุเพื่อปรับแตงรูปทรงในแบบของวัตถุ โดยใหเรากดคีย <Alt+C> แลวคลิกเลือก Curve ตัวอักษรของเราจะกลายเปน
Curve จากนั้นกด <Alt+C> อีกครั้ง คราวนี้เลือกที่ Mesh เพื่อใหไดวัตถุ Mesh มาใชงาน

กดคีย <Alt+C> เลือก Curve เพื่อเปลี่ยน กดคีย <Alt+C> เลือก Mesh เพื่อเปลี่ยน Curve

Text เปน Curve กอน เปน Mesh

ในการปรับแตงรูปทรงนั้น ใหเราปรับแตงใน Edit Mode เหมือนกับการปรับแตงวัตถุ Mesh ทุกประการ ซึ่ง
สามารถสามารถปรับแตงรูปทรงดวยการเลือกจุด พื้นผิว หรือเสนขอบตามตองการ

เราสามารถปรับแตงวัตถุ Mesh ไดตามตองการ

บทที่ 8
ใสพื้นผิว

หลังจากสรางโมเดลแลว จะไดวตถุที่มีสีพื้นเปนสีเดียว ตอมาเราจะใสพื้นผิวใหกับวัตถุ เพื่อใหโมเดลนั้นสื่อ
ั
ความหมายชัดเจนขึ้นวา วัตถุนั้นคือวัตถุประเภทใดและมีองคประกอบที่ทําจากวัสดุชนิดใด ทําใหเหมือนจริงและเพิ่มสีสัน
สรางความสมบูรณแบบใหกับโมเดล โดยใชเครื่องมือใน Material Editor ทําการใสพื้นผิวใหกับวัตถุ

ทํางานกับพืนผิววัตถุ
้
ในการสรางโมเดล 3 มิตินั้น การกําหนดคุณสมบัติพื้นผิว
วัตถุเปนเรื่องหนึ่งที่มีความสําคัญเปนอยางมาก เนื่องจากคุณสมบัติ
พื้นผิววัตถุจะเปนตัวกําหนดลักษณะของวัตถุที่จะปรากฏออกไปสู
สายตาคนดู ไมวาจะเปนเรื่องของสีของวัตถุ ความละเอียดของ
พื้นผิว ความมันวาว ความโปรงใส การสะทอนแสง การกระจายตัว
ของแสง เงาสะทอน ซึ่งวัตถุแตละชนิดก็จะมีคุณสมบัติที่แตกตางกัน
ไป เชน โลหะ พลาสติก ไม ผา พื้นดิน ผิวมนุษย เปนตน ในขั้นตน
เราจะมาทําความเขาใจกับพื้นฐานของคุณสมบัติพื้นผิววัตถุใน
โปรแกรม Blender กันกอน

ความเขาใจเกียวกับพื้นผิวของวัตถุใน Blender
่
โดยปกติแลว เราจะสามารถเห็นพื้นผิววัตถุไดก็ตอเมื่อมีแสงสองมาตกกระทบยังพื้นผิววัตถุเทานั้น หากไมมีแสง
สองถึง เราก็จะเห็นวัตถุเปนรูปทรงที่ดํามืด เมื่อมีแสงสองมากระทบตัววัตถุ วัตถุนั้นจะมีการสะทอนแสงที่กระทบกลับเขาสู
สายตาของเรา ทําใหเราสามารถเห็นวัตถุได
ในโปรแกรม Blender นั้น แหลงของแสงจะถูกเรียกวา “Lamp” หรือหลอดไฟ ซึ่งมีหลายประเภท สวนพื้นผิว
วัตถุจะถูกเรียกวา “Surface” สําหรับ Surface ที่ถูกแสงสองกระทบนั้น จะสะทอนแสงกลับในลักษณะการกระจาย ซึ่งมี
ความเขมขนของแสงในแตละตําแหนงตางกันไป
จุดที่มีความเขมขนของแสงมากสุดในพื้นผิววัตถุจะเรียกวา
“Specular” สวนจุดอื่นๆ ที่มีแสงสองถึงและสามารถเห็นผิววัตถุไดจะ
เรียกวา “Diffuse”
ซึ่งทั้ง Specular และ Diffuse นี้ จะเปนปจจัยหลักๆ ที่จะบงบอก
วาวัตถุนั้นเปนวัตถุประเภทใด เพราะทั้ง 2 คานี้จะเปนตัวกําหนดความมัน
วาว การสะทอนแสงของวัตถุได
การกําหนดพื้นผิวใหกับวัตถุ
ในหัวขอนี้เราจะมากําหนดพื้นผิวใหกับวัตถุ ซึ่งการกําหนดผิวนั้นก็จะเปนการกําหนดสีใหกับวัตถุ ลักษณะของผิว
ความขรุขระ ความมันวาว โดยการทํางานเหลานี้สามารถทําไดในโหมด Shading

โดยเริ่มตนเราจะนําวัตถุที่สรางเสร็จแลวมาทดลองใสพื้นผิว โดยในตัวอยางเปนเกาอี้ จากนั้นใหเราคลิกขวาเลือก
เกาอี ้ และคลิกเมาสซายที่ปุม Shading หรือกดคีย <F5> จะมีสวนของการปรับแตงขึ้นมาคือ Material

การกําหนดพื้นผิวใหกับวัตถุ
ในหัวขอนี้เราจะมากําหนดพื้นผิวใหกับวัตถุ ซึ่งการกําหนดผิวนั้นก็จะเปนการกําหนดสีใหกับวัตถุ ลักษณะของผิว
ความขรุขระ ความมันวาว โดยการทํางานเหลานี้สามารถทําไดในโหมด Shading
โดยเริ่มตนเราจะนําวัตถุที่สรางเสร็จแลวมาทดลองใสพื้นผิว โดยในตัวอยางเปนเกาอี้ จากนั้นใหเราคลิกขวาเลือก
เกาอี ้ และคลิกเมาสซายที่ปุม Shading หรือกดคีย <F5> จะมีสวนของการปรับแตงขึ้นมาคือ Material

สรางวัตถุทตองการใสพื้นผิวขึ้นมา
ี่

กอนใสพื้นผิว หลังใสพื้นผิว

เมื่อเขาสูโหมด Shading ก็จะเปนการกําหนดคุณสมบัติพื้นผิววัตถุ โดยขณะปรับรายละเอียดวัตถุก็จะถูกเปลี่ยน
พื้นผิวตามไปดวย ซึ่งมีรายละเอียดใหเราไดกําหนดมากมาย ดังนี้

ปุม (Col)
ใชเลือกสีของวัตถุ โดยคลิกซายแลวจะมีหนาตางสีขึ้นมา เมื่อคลิกซายเลือกสีแลว
วัตถุก็จะเปลี่ยนสีตามที่เราเลือก หรือจะใชคาแมสีผสมกันจนไดสีที่ตองการดวยการเลื่อน
Slide Bar หรือพิมพคาลงไปได

หนาตาง Preview
มีไวสําหรับดูผลการปรับแตงพื้นผิวที่เรากําลังทํางาน ซึ่งสามารถเลือกไดวาจะให
Preview เปนรูปทรงอะไร เชน ทรงกลม สี่เหลี่ยม ซึ่งการ Preview นี้ไมสงผลเปลี่ยนแปลง
ใดๆ กับวัตถุจริง

ตั้งชื่อใหกับพื้นผิว
เราสามารถตั้งชื่อใหกับพื้นผิวที่เราเพิ่งสรางมานี้ได โดยการพิมพในชองเปลี่ยนชื่อนี้
ได

แท็ป Shaders
การกําหนด Shaders ของวัตถุจะกําหนดได 2 สวนคือ Diffuse
Shader และ Specular Shader
Diffuse Shader เมื่อคลิกตัวเลือกดู จะพบวามีชนิดของ Shader ตางๆ ใหเลือก
ซึ่งแตละแบบมีคุณสมบัติการสะทอนและกระจายแสงแตกตางกันไป ดังนี้
• Mannaert เหมาะสําหรับใชกับวัตถุที่ตองการใหมีเงามืดเกิดขึ้นบน
วัตถุ เชน ไม พลาสติก เหล็ก หนังสัตว เปนตน
• Fresnel จะเปน Shader ที่มีคาการสะทอนแสงสูง ทําใหวัตถุสามารถ
แสดงสีจริงออกมาไดชัดเจน แตแสงเงาจะไมชัดเจนเหมือน Shader อื่นๆ
• Oren‐nayar เหมาะกับวัตถุที่มีพื้นผิวหยาบเชน ผา  พื้นผิวของผนังปูน
พื้นดิน ผิวคน เปนตน
• Toon เหมาะกับการแสดงผลการเรนเดอร ในลักษณะลายเสนการตูน

• Lambert จะเปน Shader พื้นฐานที่มีการตกกระทบของแสงพอดีไมมากหรือนอยไป เหมาะกับพื้นผิว
วัตถุ ทั่วๆไป เชน โลหะ, แกว, ไม, เซรามิค เปนตน

เมื่อเลือกชนิดของ Diffuse แลว เชน เลือก Lambert แลว เราสามารถปรับคาของ Diffuse ชนิดนั้นๆ เชน คา
การสะทอน (Reflection) และคาความมืดของพื้นผิว (Darkness) ได

ปรับคาเพิ่มเติมใหกับพื้นผิว

Specular Shader จะเปนการกําหนดคุณสมบัติของแสงสะทอน ซึ่ง
Specular ตางชนิดกันก็มีคุณสมบัติตางกันไปเชนกัน ดังเชน Toon: สําหรับแสดง
แสงสะทอนแบบการตูน Blinn: แสดงแสงสะทอนแบบเนื้อผา, Phong: แสดงแสง
สะทอนแบบวัตถุแกว เปนตน

กําหนดพื้นผิวใหกับวัตถุอื่น
ตอมาเราจะกําหนดพื้นผิวใหกับวัตถุชิ้นอื่นๆ โดยใชพื้นผิวของเกาอี้ที่ผานมา ซึงสังเกตเห็นวาในสวนของพื้นผิว
่
ของโตะในตัวอยางนั้นจะไมมีรายละเอียดใดๆ เพราะยังไมไดกําหนดนั่นเอง

ตองการใสพนผิวของเกาอี้ใหกับโตะ ใหคลิกเมาสขวาเลือกโตะ
ื้
เราสามารถนําพื้นผิวที่เราเพิ่งสรางไปมากําหนดเปนพื้นผิวของวัตถุชิ้นใหมได โดยการคลิกซายที่ปุม
(Add New) แลวเลือกที่ปุม     และคลิกเลือกชื่อที่เราเพิ่งตั้งไป วัตถุชิ้นใหมก็จะมี
พื้นผิวเหมือนวัตถุชิ้นแรกที่เราไดทําไปทันที

เลือกพื้นผิวของเกาอี้

เราจะไดพื้นผิวของโตะ
และเกาอี้สีเดียวกัน

หากเราตองการสรางเปลี่ยนพื้นผิวนี้ใหเปนพื้นผิวใหม ก็เพียงตั้งชื่อใหกับพื้นผิวนั้น เมื่อตั้งชื่อแลวใหเราลอง
เปลี่ยนแปลงคาบางอยาง เชน สี เพื่อใหเห็นความแตกตาง

ใสลวดลลายใหกับพืนผิววัตถุ
้
หลังจากที่เราไดรูจักกับวิธีการกําหนดพื้นผิวใหกับวัตถุ รวมทั้งคุณสมบัติตางๆ ที่สรางความมันวาว ความโปรงใส
และคุณสมบัติอื่นๆ มาแลว ในหัวขอนี้ เราจะมาเรียนรูจักวิธีการใสพื้นผิวที่เปนลวดลายใหกับวัตถุบาง ซึ่งลวดลายเหลานี้
จะชวยสรางความโดดเดนของพื้นผิวไดดี และชวยชี้ใหเห็นชัดขึ้นมาวัตถุเหลานี้เปนวัตถุประเภทใด
เชน ถาเกาอี้ถูกใสลวดลายไมเขาไป ก็จะชวยบอกวาวัตถุนี้ทํามาจากไม แตถาใสพื้นผิวมันวาวก็อาจบอกไดวา
เปนโลหะ หรือถาใสพื้นผิวลายการตูนก็จะบอกไดวานี่เปนเกาอี้สําหรับเด็ก นั่นเอง

สําหรับการเขาสูการสรางลวดลายใหกับวัตถุนั้น ใหเราคลิกที่ปุม (Shading) หรือกดแปน <F5> แลวกด

ปุม (Texture Buttons) จากนั้นในแท็บ Texture ใหเราคลิกที่ปุม ในสวนของ Text Type จะมี
ลวดลายที่โปรแกรมเตรียมไวให
1. คลิกที่ปุม Shading แลวกด
ปุม Texture Buttons

2. คลิกที่ปุม Add New
3. เลือกลวดลายไดจาก Texture Type

ใสลวดลายจากรูปแบบที่โปรแกรมกําหนด
เราสามารถที่จะใชลวดลายที่โปรแกรมเตรียมไวใหได โดยคลิกเลือกที่ Texture Type แลวเลือกลวดลายที่
ตองการ ดังตัวอยาง เลือกลาย Marble

ทดลองเรนเดอรดูโดยกดแปน <F12> ที่คียบอรดเพื่อดูผลลัพธ พื้นผิวใหมก็จะ
แสดงแทน

นอกจากการใชพื้นผิวสําเร็จรูปที่โปรแกรมเตรียมใหแลวนั้น เรายังสามารถปรับรายละเอียดของพื้นผิวเพิ่มเติมได
อีก โดยปรับที่ลวดลายโดยคลิกปุม Texture ในแท็ปเฉพาะของลวดลายนั้น

ในตัวอยางเราใชลวดลายของ Marble จึงปรับรายละเอียดเพิ่มเติมใน
แท็ป Marble โดยในปุมแถวบนจะเปนการเลือกลวดลายใหกับพื้นผิว หรือสามารถ
เพิ่มคา Noise และ Turbulance โดยคลิกเมาสซายคางไว แลวเลื่อนเพื่อหรือลด
คาใหไดลวดลายตามตองการ (สามารถดูลวดลายประกอบไดจากแท็ป Preview)

ปรับคาลวดลาย Marble เชน เลือกใหเปน Shaper ทําใหลวดลายคมชัด, เลือกคา Noise ใหลดลงเพือใหลวดลายหางขึ้นเกิด
่
พื้นที่มากขึ้น

ผลลัพธหลังการปรับเพิ่มเติม
จากนั้นเราก็สามารถปรับพื้นผิวเพิ่มเติมไดอีก โดยคลิกกลับมาที่ปุม Material Button ก็จะพบกับการ
ปรับแตงพื้นผิว ดังนี้

แท็ป Map to
เราสามารถเปลี่ยนสีของลวดลายไดโดย คลิกในพื้นที่สี แลวคลิกเมาสปุม
ซายเลือกสีใหม เชน เลือกสีเหลือง หรือเราอาจเลือกสีไดจากการผสมสีทั้ง 3 นั่นคือ
แดง เขียว น้ําเงิน โดยคลิกเมาสซายคางไว แลวเลื่อนสไลดสี

ใชเปลี่ยนสีใหวัตถุ

ปุม Col เปนปุมที่สั่งใหแสดงลวดลายขณะปรับแตงพื้นผิวในแท็ป
Preview ซึ่งถาไมคลิก ก็จะไมมีการแสดงลวดลายใดๆ

เลือกปรับปุม Col และคา Col
คลิกปุม Col ไมคลิกปุม Col

ปุม Nor หรือปุม Normal จะเปนการนําลวดลายมาแปลงใหเปนเฉดสี ขาว เทา และดํา ทําใหพื้นผิวมีมิติ
ความลึกและนูน โดยสีออนจะมีลักษณะนูนขึ้น สีเขมจะลึกลงไป ซึ่งวิธีนี้จะชวยประหยัดทรัพยากรเคลื่อนชวยใหไมตองใช
ทรัพยากรหนักมากในการเรนเดอร เนื่องจากวิธีการนี้เปนเพียงจากหลอกตา โดยการจัดแสงเขามาชวย เหมาะกับการสราง
เกมที่จะชวยประหยัดทรัพยากรขณะเลนเกมไดดี

เลือกปรับปุม Nor และคา Nor กอนปรับคา Nor หลังปรับคา Nor

พื้นผิวหลังการปรับใหมีมิติ

แตถาเราตองการสรางใหพื้นผิวมีมิติและมีความนูนลึกจริงๆ ก็ใหเราคลิกที่ปุม Display

คลิกปุม Display เพื่อแสดงคา
พื้นผิวใหมีมิติจริงๆ

และวิธีการคลิกของปุม Normal และ Display นั้นจะมีจังหวะการคลิกอยู 3 จังหวะ คือ
จังหวะที ่ 1 เปนการเลือกใชคุณสมบัติ
จังหวะที ่ 2 เปนการสลับระหวางโทนสีออนและเขม เพื่อสลับใหการคํานวณจากสวนนูนเปนสวนลึก
และสวนลึกเปนสวนนูน

จังหวะที ่ 3 เปนการยกเลิกการใชงานคุณสมบัตินั้น
สวนปุมอื่นๆ จะเปนการปรับลวดลายของพื้นผิวเชนกัน ซึ่งเราสามารถเลือกคลิกเพื่อดูความเปลี่ยนแปลง และ
เลือกปรับไดตามตองการ เชน ปุม Reflective จะใชควบคุมการการสะทอนแสงของวัตถุ และปุม Specularity ใชควบคุม
แสงที่ตกกระทบบนพื้นผิวของวัตถุ

แท็ป Map Input
ใชสําหรับปรับลักษณะการวางตัวและขนาดของลวดลาย โดยใหคลิกเมาสปุมซายคางไวที่ปุมดังกลาว แลวเลือก
ปรับคาตางๆ ก็จะพบวาลวดลายของพื้นผิวก็จะเปลี่ยนไปดวย เชน
คา Offset จะเปนการเปลี่ยนตําแหนงการวางตัวของลวดลาย
คา Size  จะใชกําหนดขนาดของลวดลาย
คา Offset

คา Size หลังปรับคา
กอนปรับคา

Offset และ Size Offset และ Size

นอกจากนั้น เรายังสามารถเลือกแปะหรือหอหุมลวดลายใหกับวัตถุตามลักษณะของวัตถุที่ใชได เชน
Flat ทําการแปะพื้นผิวใหกับวัตถุที่มีลักษณะแบน
Cube ทําการแปะพื้นผิวที่มีลักษณะเปนรูปทรงลูกบาศก
Tube ทําการแปะพื้นผิวใหกับวัตถุที่มีลักษณะเปนหลอดยาวหรือทรงกระบอกก็ได
Sphere ทําการแปะพื้นผิวใหกับวัตถุที่มีลักษณะทรงกลม

ใสลวดลายจากไฟลภาพ
นอกจากลวดลายที่โปรแกรมกําหนดมาใหเรา เรายังสามารถเลือกใชไฟลภาพมาสรางเปนลวดลายใหกับพื้นผิว
ไดเชนกัน โดยเริ่มตนใหเราคลิกเลือกลวดลายจาก Texture Type จากนั้นเลือก Image ดังภาพ

ในสวนของการทํางานกับ Texture Buttons ใหเลือก Image ที่ Texture Type

วิธีการนําไฟลรูปภาพใหมาเปนลวดลายนั้น ทําไดโดยใหคลิกปุม จะแสดงหนาตางของไฟล
บราวเซอรขึ้นมา โดยใหเราคลิกเลือกปโฟเดอรที่เก็บไฟลภาพนั้นไว แลวเลือกไฟลภาพที่เราตองการ จากนั้นคลิกที่ปุม
Select Image ไฟลภาพนั้นและโฟลเดอรที่เก็บไฟลก็จะปรากฏอยูในชองนี้ และแสดงภาพตัวอยางในแท็ป Preview

2. เลือกไฟลภาพที่ตองการ แลวคลิกปุม Select Image

1. คลิกปุม Load Image

3. ไฟลภาพนันจะแสดงในหนาตาง Preview
้

หลังจากทดลองเรนเดอรจะเห็นพื้นผิวที่เปนไฟลภาพปรากฏอยูบนวัตถุ

สรางพื้นผิวที่มากวา 1 ลวดลายขึ้นไป
ในโปรแกรม Blender เราสามารถเพิ่มลวดลายใหมากกวา 1 ลวดลายได โดยคลิกที่แท็ป Texture คลิกเลือก
ปุมวาง แลวคลิกที่ปุม จากนั้นจะเปนการกําหนดพื้นผิวและลวดลายใหมเหมือนกับการกําหนดพื้นผิวและลวดลายที่ผาน
มา ดังตัวอยางตอไปนี้ เราจะสรางพื้นผิวใหมตอจากพื้นผิวเดิม (ซึ่งเปนไมที่สรางจากไฟลภาพ)

1. หลังจากที่เราสรางลวดลาย 2. คลิกที่ปุม Add New เพิ่ม
แรกไวแลว ใหคลิกที่ปุมวาง ลวดลายใหมเขาไป

3. เลือกลวดลายตามที่ตองการ ในตัวอยางเลือก

Voronoi และสามารถปรับแตงลวดลายเพิ่มเติม โดย
4. คลิกกลับมาที่ปุม Matterial Buttons แลวเลือก ดูความเปลี่ยนแปลงไดจากหนาตาง Preview
ปรับสีสัน คาตางๆ ไดเหมือนกับการปรับพื้นผิวปกติ

หลังจากทดลองเรนเดอรจะเห็นพื้นผิว 2 พื้นผิวผสมกัน

จากวิธีการดังกลาว เราสามารถเพิ่มลวดลายใหมากขึ้นไดอีก โดยคลิกที่ปุมวาง และคลิกเลือก Add New ดัง
ขั้นตอนที่ผานมา และจากการทํางานลักษณะนี้จะทําใหเรามีลวดลายเพิ่มเขามาซอนกับลวดลายเดิม ซึ่งเราสามารถ
เลือกใชลวดลายทั้งสอง หรือเลือกอยางใดอยางหนึ่งก็ได โดยคลิกเลือกใชพื้นผิวที่หนาชื่อของพื้นผิวนั้น

คลิกทําเครื่องหมายหนาลวดลายทีตองการใชงาน
่

บทที่ 9
ทํางานกับแสง

แสงเปนสวนประกอบสําคัญในการจัดฉาก โดยเราจะตองเรียนรูและฝกฝนในการปรับแตงแสง โดยเลือก
แหลงกําเนิดแสงแบบตางๆ ใหเขากับชิ้นงานของเรา เพื่อเปนประโยชนในการจัดฉากใหไดอารมณที่เราตองการ
นอกจากนั้นยังตองทําความเขาใจเกี่ยวกับหลักความจริงในเรื่องของแสงรวมดวย เพื่อจะนําหลักการเหลานั้นมาชวยในการ
ตกแตงฉากใหสวยงามมากขึ้น ในสวนนี้เราจะกลาวถึงการกําหนดแสงในรูปแบบตางๆ ของ Blender

ความรูเบื้องตนเรื่องการใสแสงใหชิ้นงาน
ในหัวขอนี้ เราจะมาทําความรูจักกับแสงในการสรางงาน 3 มิติดวยโปรแกรม Blender ซึ่งแสงดังกลาวมี
ความสําคัญอยางมากตอการมองเห็นวัตถุ การปรับใหมีความสวางในฉาก พรอมทั้งชวยใหเกิดมิติที่เหมือนจริงมากขึ้น

และสําหรับแสงในโปรแกรม Blender นั้น จะมีบทบาทสําคัญคือ จะชวยใหเรามองเห็นรายละเอียดของวัตถุ เชน
พื้นผิว สีสัน ความมันวาว ความเรียบหรือขรุขระ และในทางกลับกัน ถาเราไมใสแสงลงไปวิวพอรต ผลที่เกิดขึ้นจะทําให
วัตถุที่วางอยูในฉากกลายเปนวัตถุสีดํา มองไมเห็นรายละเอียดใดๆ

ดังในตัวอยางนี้ เปนผลจากการเรนเดอรวัตถุทรงกลมที่มีการใสแสงลงไปในฉากและไมไดใสแสง เราจะพบวา
ภาพทางซายเปนภาพที่มีการใสแสงลงไปในฉาก ทําใหเราสามารถมองเห็นรายละเอียดของวัตถุไดชัดเจน และภาพ
ทางขวาเปนภาพที่ไมมีการใสแสงลงไป สังเกตวาวัตถุนั้นจะดํามืดจนกระทั่งมองไมเห็นรายละเอียดใดๆ

การสรางแสงในโปรแกรม Blender
เมื่อเราเปดโปรแกรม Blender เขามา เราจะพบแสง 1 ดวงที่ปรากฏอยูบนวิวพอรต มีลักษณะเปนวงกลมและมี
จุดสีดําตรงกลาง วางอยูใกลๆ กับวัตถุเสมอ เราเรียกวัตถุแสงในโปรแกรม Blender นี้วา “Lamp”



Lamp ในวิวพอรตที่โปรแกรมกําหนดมาให

แตถาเราตองการสราง Lamp ดวงใหมขึ้นมา ก็ใหคลิกที่เมนู Add>Lamp จากนั้นจะปรากฏชนิดของแสง
ทั้งหมด 5 ชนิด ไดแก Lamp, Sun, Spot, Hemi และ Area ซึ่งแสงไฟแตละชนิดจะใหแสงสวางที่ตางกัน เชน แสงสอง
เฉพาะที ่ หรือแสงที่ใหความสวางโดยรวม โดยรายละเอียดของ Lamp แตละชนิดเราจะกลาวถึงในหัวขอตอไป
ในที่นี่เราจะทดลองสรางแสงขึ้นมาเพิ่มในวิวพอรต โดยเลือกสราง Lamp แบบ Spot กอนสรางใหเรากําหนด
Cross Hair Cursor ในตําแหนงที่ตองการวางแสงกอน

1. คลิกซายกําหนด Cross Hair เพือจะวางแสง
่

2. เลือกเมนู Add>Lamp>Spot

แสงแบบ Spot จะปรากฏ หลังจากนั้นเราสามารถปรับแตงแสงไดตามตองการ

ทันทีที่คลิกเลือก Lamp ก็จะปรากฏขึ้นมาบนวิวพอรต จากนั้น เราจะทดลองเรนเดอร เพื่อดูผลลัพธของการใส
แสง โดยคลิกที่เมนู Render>Render Current Frame หรือกดแปน <F12> ที่คียบอรด

หลังการเรนเดอร

ผลจากแสงและการตกกระทบของแสง
จากการเรนเดอร Lamp ที่เราสรางจะชวยใหวัตถุมีความสวางที่เหมือนกับแสงธรรมชาติ กลาวคือสวนที่ใกลแสง
มากที่สุดจะมีความสวางและสะทอนแสงมากที่สุด เราเรียกสวนนี้วา “Specular” และสวนที่ถูกแสงตกกระทบและมีความ
สวางที่กระจายทําใหมองเห็นสีสันและลักษณะของพื้นผิวไดชัดเจนเราเรียกวา “Diffuse” และถาในการสรางแสงนั้น ถูก
กําหนดใหแสดงเงามืดหลังจากเรนเดอร เราจะเรียกเงามืดนั้นวา “Shadow”

แสงในโปรแกรม Blender นั้น นอกจากจะทําใหเราเห็นรายละเอียดของวัตถุโดยรวมแลว ยังชวยใหเรามองวัตถุ
ไดอยางเขาใจมากขึ้นวา วัตถุนั้นถูกสรางใหมีพื้นผิวเปนอยางไร ถาเปนวัตถุที่มีพื้นผิวเปนไม ก็จะสะทอนแสงนอยและมี
ลวดลายของไม วัตถุที่เปนแกวจะสะทอนแสงมากกวา เปนตน
ซึ่งลูกทรงกลมทั้งหมดนี้เราไดกําหนดพื้นผิวใหแตกแตงกัน เพื่อใหมองเห็นคุณสมบัติการกระทบแสงที่ตางกัน
อยางไรก็ตามเราสามารถเพิ่มเติมคุณสมบัติของแสงไดอีก โดยสามารถจัดแสงใหมีความสวางมากนอย มีเงาหรือไมมีเงา
มีการกระจายแสงที่ตางกันได ขึนอยูกับคุณสมบัติและชนิดของแสงเปนหลัก
้

เมื่อมีแสงตกกระทบ จะทําใหเราสามารถมองเห็นวัตถุ และพื้นผิวของวัตถุไดชดเจนในฉาก
ั

ชนิดของแสงในโปรแกรม Blender
ตอมาเราจะมารูจักกับชนิดของแสงในโปรแกรม Blender ทั้ง 5 ชนิด โดยจะกลาวถึงลักษณะเดนของแสง ความ
เหมาะสมในการเลือกใชแสงกับงานตางๆ รวมถึงวิธีการปรับคุณสมบัติยอยของแสงเพื่อสรางความหลากหลายในการ
ทํางานมากขึ้น
แตกอนเราจะกลาวถึงนั้น ใหลบ Lamp ที่อยูในวิวพอรตเดิมเสียกอน เพื่อใหแสงแตละแบบที่เราจะสราง ไดแสดง
คุณลักษณะจริงๆ โดยไมมีผลของแสงอื่นใดมาแสดงซอน ดวยการคลิกเมาสปุมขวาที่ Lamp เพื่อเลือกแสดง จากนั้นกด
คีย <Delete> แลวคลิกเมาสซายเลือก Erase selected object

กดคีย <Delete> แลวเลือก Erase selected object ลบแสงที่เลือกอยูนั้นออกไป

จะเห็นวา Lamp นั้นถูกลบไปแลว และตอไปนี้ เราจะทดลองสราง Lamp แตละชนิดเพื่อศึกษาคุณลักษณะและ
จุดเดนของ Lamp ทั้ง 5 ชนิด ดังนี้

แสงแบบ Lamp
Lamp ชนิดที่ 1 แสงแบบ Lamp เปนแหลงกําเนิดแสงแบบจุด ที่มีการกระจายแสงจากจุดกําเนิดแสงไปรอบ
ทิศทางดวยรัศมีความเขมแสงที่เทากัน
ตัวอยางวัตถุแสงในลักษณะของ Lamp คือ หลอดไฟ เทียนไข หรือตะเกียง เปนตน ซึ่งความสวางของแสงจะ
ขึ้นอยูกับความเขมแสงที่จุดกําเนิด

http://mackmoon.com/images/3d

เราสามารถสรางแสงชนิดนี้ไดโดยใชคําสั่ง Add>Lamp>Lamp ดังตัวอยาง
1. กดคีย <Space Bar> แลวเลือกคําสั่ง Add>Lamp>Lamp
2. เมื่อ Lamp ปรากฏบนวิวพอรต เราจะเลื่อน Lamp ออกมาวางในตําแหนงอื่นที่ไมซอนทับอยูบน
วัตถุ เชน เลื่อนขึ้นมาดานบนและลาก Lamp ใหเลื่อนไปทางขวาของวัตถุเล็กนอยดวยเครื่องมือ Transformation
3. จากนั้นทดลองเรนเดอรโดยกดคีย <F12> หรือเลือกคําสั่ง Render>Render Current Frame

1. เลือกคําสั่ง Add>Lamp>Lamp สรางแสงในวิวพอรต

2. เมื่อ Lamp ปรากฏ ใหเลื่อน Lamp ออกมาวางในตําแหนงอื่นที่ไมซอนทับอยูบนวัตถุ

3. เรนเดอรดูผลลัพธโดยกดคีย <F12>

จะพบวาแสงแบบ Lamp ที่เราสรางจะสองสวางใหกับวัตถุ ซึ่งถาวัตถุนั้นอยูใกลจุดกําเนิดแสง วัตถุก็จะมีความ
สวางมาก แตถาอยูไกลออกไป ความสวางของแสงก็จะนอยลง

ดังภาพตัวอยางนี้เปนการเปรียบเทียบความสวางของแสงเมื่อเทียบกับระยะหางระหวางจุดกําเนิดแสงกับวัตถุ
จะเห็นไดชัดวา ยิ่งวัตถุอยูใกลจุดกําเนิดแสงมากเทาไหร ก็จะยิ่งสวางมากเทานั้น แตวัตถุที่อยูไกลออกไปความสวางของก็
จะลดนอยลงเปนลําดับ และวัตถุที่อยูไกลเกินรัศมีของแสงก็จะยิ่งมืดจนมองไมเห็นรายละเอียดของวัตถุ โดยเราสามารถ
ปรับความเขมแสงใหกับ Lamp ชนิดนี้ได

ใกลแหลงกําเนิดแสง ไกลแหลงกําเนิดแสง

แสงแบบ Sun
Lamp ชนิดที่ 2 แสงแบบ Sun ลักษณะแสงแบบ Sun จะมีทิศทางการสองแสงแบบแสงขนานคลายกับดวง
อาทิตย กลาวคือมีลักษณะการสองแสงเปนลําแสงที่สองทอดลงมายังวัตถุดวยความเขมแสงที่เทากัน และเงาที่ไดจะมี
ลักษณะขนานกัน

www.wisarts.com/digital

เราสามารถสรางแสงชนิดนี้ไดโดยใชคําสั่ง Add>Lamp>Sun ดังตัวอยาง
1. กดคีย <Space Bar> แลวเลือกคําสั่ง Add>Lamp>Sun
2. เมื่อ Sun ปรากฏบนวิวพอรต เราจะเลื่อน Sun ออกมาวางในตําแหนงอื่นที่ไมซอนทับอยูบนวัตถุ
3. จากนั้นกําหนดทิศทางของการสองแสงไดโดยใชอุปกรณ Rotate ปรับตําแหนงรัศมีของการสองแสงดวยการ
หมุนเสนประยาวสีชมพู
4. จากนั้นทดลองเรนเดอรโดยกดแปน <F12> ที่คียบอรดหรือเลือกคําสั่ง Render>Render Current Frame

1. เลือกคําสั่ง Add>Lamp>Sun สรางแสงในวิวพอรต

2. เมื่อแสง Sun ปรากฏ ใหเลื่อนออกมาวางในตําแหนงอืนที่ไมซอนทับอยูบนวัตถุ
่

3. กําหนดทิศทางการสองแสง โดยการหมุนเสนประยาวสีชมพู

3. เรนเดอรดูผลลัพธโดยกดคีย <F12>

ในดังตัวอยางนี้ เราจะเปรียบที่เทียบเรื่องของทิศทางของแสงใหเห็นชัดขึ้น โดยจะทดลองเรนเดอรดูลักษณะของ
แสงในทิศทางเดิมที่เราสรางกอน โดยกดแปน <F12> ที่คียบอรด

กอนมีการปรับทิศทางของแสง
แตเมื่อเราทดลองเปลี่ยนทิศทางการสองแสงดวยการใช อุปกรณ Rotate หมุนเปลี่ยนทิศทางของเสนปะใหม จะ
พบวาลักษณะการสองแสงจะเปลี่ยนไปตามทิศทางของเสนปะที่เลือก เมื่อเรนเดอรดูผลลัพธจะเปนดังนี้

หลังการปรับทิศทางของแสง

จุดเดนอีกอยางหนึ่งของแสงแบบ Sun นี้ จะมีลักษณะการสองแสงที่ไมเปลี่ยนไปจากเดิม แมวาจะมีการเปลี่ยน
ตําแหนงของแหลงกําเนิดแสงก็ตาม เชน เราจะทดลองเลื่อนตําแหนง Lamp ชนิดนี้ใหม

กอนปรับทิศทางแสง

หลังการตําแหนงของแหลงกําเนิดแสง

เมื่อทดลองเรนเดอรดูผลลัพธโดยการกดแปน <F12> ที่คียบอรด จะพบวาความสวางของแสงจะคงที่เสมอ ไมวา
วัตถุจะอยูใกลหรือไกลจากแหลงกําเนิดแสง หรือผิดไปจากตําแหนงเดิม และการทอดเงาของวัตถุจะไมมีการเปลี่ยนแปลง

แสงแบบ Spot
Lamp ชนิดที่ 3 แสงแบบ Spot ลักษณะแสงแบบ Spot จะมีจุดกําเนิดแสงที่แคบ และเมื่อสองไกลออกไปจะมี
ลําแสงที่กวางขึ้นเรื่อยๆ คลายรูปกรวย ตัวอยางวัตถุแสงในลักษณะของ Spot ไดแก สปอตไลท ไฟฉาย หรือไฟหนารถยนต
เปนตน

เราสามารถสรางแสงชนิดนี้ไดโดยใชคําสั่ง Add>Lamp>Spot

เลือกคําสั่ง Add>Lamp>Spot สรางแสงในวิวพอรต

แสง Spot จะแสดงบนวิวพอรต

หลังจากสรางแสงแลว เราสามารถปรับมุมของการสองแสงใหกวางหรือแคบลงได และปรับทิศทางการสองแสง
ดวยอุปกรณ Rotate ไดเชนกัน

ใชอุปกรณ Rotate มาปรับทิศทางของแสง

แสงแบบ Area
Lamp ชนิดที่ 4 แสงแบบ Area ลักษณะแสงแบบ Area จะมีจุดกําเนิดเปนรูปสี่เหลี่ยม ทําใหลักษณะของการ
สองแสงจะเปนลําแสงสี่เหลี่ยมดวย เหมาะสําหรับสรางเปนแสงที่สองลงมาและมีขอบเขตหรือพื้นที่ๆ ตายตัว เชน แสงไฟที่
สองบนโตะสนุกเกอร แสงที่สองลอดหนาตางเขามากระทบพื้น ลักษณะของแสงจะเปนรูปสี่เหลี่ยมอยูบนพื้นที่แสงตก
กระทบ เปนตน

ผลงานจาก www.thai3dviz.com (nd_rut@yahoo.com)

เราสามารถสรางแสงชนิดนี้ไดโดยใชคําสั่ง Add>Lamp>Area

เลือกคําสั่ง Add>Lamp>Area สรางแสงในวิวพอรต

แสง Area จะแสดงบนวิวพอรต

นอกจากนั้น เราสามารถปรับทิศทางของแสงดวยอุปกรณ Rotate ใหมีมุมในการสองแสงได


แสงแบบ Hemi
Lamp ชนิดที่ 5 แสงแบบ Hemi ลักษณะแสงแบบ Hemi จะมีทิศทางการสองแสงแบบแสงขนานคลายกับแสง
แบบ Sun แตสิ่งที่แสงแบบ Hemi ตางไปจากแสงแบบ Sun ก็คือแสงแบบ Hemi ไมสามารถกําหนดใหมีเงาไดนั่นเอง จึง
นิยมนําแสงแบบ Hemi นี้ไปใชในการสรางแสงของบรรยากาศโดยรวม เพื่อสรางความสวางในฉากใหเหมือนกับแสงรอบๆ
วัตถุในความเปนจริง

เราสามารถสรางแสงชนิดนี้ไดโดยใชคําสั่ง Add>Lamp>Hemi

เลือกคําสั่ง Add>Lamp>Hemi สรางแสงในวิวพอรต

แสง Spot จะแสดงบนวิวพอรต

เราสามารถกําหนดทิศทางของการสองแสงไดดวยใชอุปกรณ Rotate เพื่อเปลี่ยนทิศทางการสองแสงใหม แต
จะไมมีการเปลี่ยนแปลงความเขมแสงเมื่อมีการเปลี่ยนตําแหนงของแหลงกําเนิดแสงแตอยางใด


กอนปรับ หลังปรับ

ปรับแตงรายละเอียดของแสง
เราสามารถปรับแตง เปลี่ยนแปลงแสดงชนิดตางๆ ใหเหมาะสมกับงานของเรามากขึ้นได โดยการเขาสูการ
ปรับแตงแสงนั้น ใหเราลิกเมาสปุมซายที่ปุม Shading หรือกดแปน <F5> ที่คียบอรด จากนั้นอุปกรณและคําสั่งตางๆ
ในการปรับแตงแสงจะปรากฏขึ้นที่หนาตาง Buttons Window

เขาสูการปรับแตงแสง โดยเลือกที่ปุม Shading

เปลี่ยนชนิดของแสง
นอกจากการกําหนดแสงดวยวิธีการสราง Lamp ดังกลาวแลว เรายังสามารถเปลี่ยนชนิดของแสงใหมไดตาม
ตองการ โดยขณะที่ทํางานกับโหมด Shading ใหคลิกเปลี่ยนชนิดของแสงที่หัวขอ Preview ใน Buttons Window ซึ่ง
จะมีชนิดของแสงทั้ง 5 ใหเลือก ในที่นี้จะทดลองเปลี่ยนจากแสงแบบ Hemi เปน Sun โดยคลิกเมาสปุมซายเลือก Sun
สังเกตวา Lamp ในวิวพอรตจะเปลี่ยนเปนแสงแบบ Sun ทันที

แสงในวิวพอรตเดิมเปน Hemi

เมื่อเราคลิกปุม รูปแบบแสงจะเปลี่ยนเปน Sun ทันที

ปรับสีความสวางเงาใหกับแสง
เราสามารถปรับคุณสมบัติของแสงแตละชนิดเพิ่มเติมไดที่โหมด Shading ในหนาตาง Buttons Window เชน
ปรับคาของความสวาง สีของแสง สรางเงาที่เกิดจากการตกกระทบของแสงบนวัตถุ กําหนด Texture หรือลวดลายใหกับ
แสง และคุณสมบัติอื่นๆ ที่เปนคุณสมบัติเฉพาะของแสงชนิดนั้นๆ ดังนี้

ปรับรายละเอียดของแสงในหัวขอ Lamp
Lamp จะใชปรับคาหลักเกี่ยวกับแสง เชน ความเขมแสง ระยะการสองแสง
สีของแสง เปนตน

ในที่นี้เราจะทดลองปรับคาแสงแบบ Lamp โดยเลือกสวนของ Lamp แลว
คลิกเมาสปุมซายที่ชอง จะเปนการเปลี่ยนชื่อของแสงที่เราสราง จากนั้นพิมพชื่อของแสงที่ตองการลง
ไป ดังตัวอยางเราพิมพชื่อวา LampTest แลวกดแปน <Enter>

• ถาคลิกปุม Distant จะเปนการกําหนดคาของระยะการสองสวางของแสง วาตองการ
ใหแสงสองในระยะไกลที่สุดไดเทาไหร
• ถาปรับคาที่ปุม Energy จะเปนการกําหนดคาความเขมแสง ถามีคามากแสงก็
จะสวางมาก ถามีคานอยแสงก็จะสวางนอย
• สวนชองของสี จะเปนการกําหนดสีของแสง โดยเมื่อเราคลิกเมาสซายเลือก
ชองสี เราก็จะสามารถเลือกใหแสงเปนสีตางๆ ได หรือสามารถเลือกเปลี่ยนสี
ไดในชอง R G B เพื่อผสมแสงสีใหมไดเชนกัน

สรางและปรับเงาในหัวขอ Shadow and Spot
Shadow and Spot จะใชสรางเงาของแสง ปรับความเขาและทิศทางของ
เงา

• ถาเราคลิกเมาสซายที่ปุม Ray Shadow  จะเปนการสรางเงาที่เกิดจากการสองแสงไปยังวัตถุ คลิกอีก
ครั้งจะเปนการยกเลิกการสรางเงาแบบ Raytrace

เลือกใชเงาแบบ Ray Shadow ยกเลิกการใชเงาแบบ Ray Shadow

• ถาเราคลิกเมาสซายที่ปุม Only Shadow  จะเปนการกําหนดใหวัตถุมีเงามืด

เลือกใชเงาแบบ Only Shadow ยกเลิกการใชเงาแบบ Only Shadow

สรางลวดลายในหัวขอ Texture and Input
Texture and Input ใชสรางลวดลายใหกับแสง

ในตัวอยางเราจะสรางลวดลายใหกับแสงที่สองมายังวัตถุ ดังภาพ

1. เมื่อเลือกสวนของ Texture and Input ใหคลิกเมาสปุมซายเลือกสราง Texture ใหม  แลวคลิกเลือกปุม
Add new จะเปนการนําลวดลายมาเปน Texture ของแสง

2. เลือกลวดลายไดที่ปุม Texture Button ที่ Header ของ Buttons Windows
3. จากนั้นคลิกเลือก Texture Type แลวเลือกลวดลายของแสงไดตามตองการ

4. จากนั้น กลับไปที่แท็ปสวนของ Texture and Input อีกครั้ง โดยคลิกปุม Lamp Button
5. เลือกแท็ป Map to จะเปนการเลือกสีใหกับลวดลายของแสง
6. คลิกเลือกที่ Blending Mode ให โปรแกรมผสมแสงสีระหวางสีของ Texture และสีของแสงเดิม โดยมี
รูปแบบการผสมสีใหเลือกตามความตองการ

1. คลิกเมาสปุมซายเลือกสราง Texture โดยคลิกทีปุม Add New
่

3. เลือกสรางลวดลายไดที่ปุม Texture Button

4. เลือก Texture Type แลวเลือกลวดลาย (ในตัวอยางเลือก Wood)

5. กลับไปที่แท็ป Texture and Input โดยคลิกปุม Lamp Button
6. เลือกสีใหกับลวดลายของแสงทีแท็ป Map to
่

6. คลิกเลือกที่ Blending Mode ในตัวอยางเลือก Difference

เมื่อมีการเรนเดอรจะเห็นวาวัตถุที่อยูภายใตแสงจะมีลวดลายที่เปนไปตามที่เราเลือกไว

ลวดลายของแสงที่มีผลตอวัตถุ

การกําหนดความสวางโดยรวมของฉาก
โดยปกติแลวโปรแกรม Blender จะคํานวนการสองแสงไปยังวัตถุในระดับเบื้องตนเมื่อเราสรางแหลงกําเนิดแสง
ขึ้นมาในฉาก กลาวคือ โปรแกรมจะกําหนดตายตัววาวัตถุสวนใดที่ถูกแสงก็จะสวางและเห็นพื้นผิวไดชัด สวนที่ลําแสงสอง
ไมถึงก็จะเปนเงามืดสนิทนั่นเอง ซึ่งการกําหนดแสงแบบนี้จะเปนขั้นพื้นฐาน และไมสมจริงเหมือนธรรมชาติมากนัก

การเรนเดอรแบบปกติจากโปรแกรม Blender

แตถาหากเราตองการฉากที่มีการสองสวางดูสมจริงเหมือนธรรมชาติมากขึ้น เราจะตองกําหนดการสองสวางรวม
ของฉาก หรือ Global Illumination ใหกับฉากที่เราทํางานอยูดวย และเมื่อมีการเรนเดอรโดยกําหนด Global
Illumination ใหกับฉาก โปรแกรมจะคํานวนการสองแสงที่จําลองมาจากสภาพจริงตามธรรมชาติ โดยใชหลักการคํานวน
ของโปรแกรม เชน การสะทอนแสงของพื้นผิววัตถุหนึ่งไปยังวัตถุอื่นๆ ซึ่งทําใหวัตถุในฉากนั้นไดรับแสงจากทั้งทางตรงคือ
แหลงกําเนิดแสงจําพวกหลอดไฟชนิดตางๆ และขณะเดียวกันก็ไดรับแสงจากแหลงกําเนิดแสงทางออม (Indirect
Illumination) ซึ่งไดมาจากการสะทอนของวัตถุอื่นๆ ทําใหสวนที่ไมโดนแสงโดยตรงนั้นไมมืดสนิท แตมีการรับแสง
สะทอนและดูดกลืนแสงตามสูตรการคํานวนของโปรแกรม

การเรนเดอรดวยวิธี Global Illumination

สําหรับการการกําหนด Global Illumination ในโปรแกรม blender นั้น วิธีที่นิยมใชกันก็คือการใชเครื่องมือ
เรนเดอรที่มีชื่อวา Yafray (Yet Another Free Raytracer) หมายถึงโปรแกรมคํานวนแสงที่สามารถนํามาใชไดฟรี
นั่นเอง
ในการใชงาน Yafray นั้น ผูใช ตองดาวนโหลดโปรแกรม Yafray มาติดตั้งเพิ่มเติมเสียกอน สามารถดาวนโหลด
ไดจากเว็บไซต www.yafray.org และเมื่อดาวนโหลดแลวใหทําการติดตั้งไฟลที่ไดมา แนะนําวาใหติดตั้งโดยใชคาตางๆที่
โปรแกรมตั้งให

ดาวนโหลดโปรแกรมไดที่ www.yafray.org

เมื่อติดตั้งเสร็จเรียบรอยแลว Yafray จะเขาไปอยูในโปรแกรม Blender และเรียกใชผาน Blender ไดทันที
ดังที่กลาวไปแลววาการกําหนด Global Illumination ใหกับฉากนั้น เปนการเรนเดอรที่คํานวณจากแสงในฉาก
ซึ่งในจํานวนแสงไฟทั้ง 6 ชนิดของ Blender นั้น Yafray จะทํางานไดดีกับไฟ 4 ประเภทเทานั้น คือ Lamp, area, spot
และ sun สวน Hemi และ Photon นั้น Yafray จะไมรองรับการทํางาน ดั้งนั้นควรหาชนิดไฟที่ใกลเคียงใชแทน

เขาสูการกําหนด Global Illumination ดวย Yafray
เราจะมาดูหนาตางการใชงานของ Yafray ซึ่งอยูในสวนของเรนเดอรโดยใหกดปุม หรือกดคีย <F10> เรียก
หนาตางเรนเดอรขึ้นมา
โดยคาตั้งตนของโปรแกรม Blender จะใชเครื่องมือเราเรนเดอรภายในที่เรียกวา “Blender
Internal” ซึ่งเราจะลองกดปุมเราเดอรเพื่อดูผล

กําหนดการเรนเดอรแบบปกติจาก
การเลือกคา Blender Internal

จากภาพจะเห็นไดวาแสงสวางในภาพจะมีสวนมืดและสวางที่ตัดกันชัดเจน ดังที่กลาวไวขางตนวาโปรแกรม 3
มิติทั่วไปจะคํานวนแสงเพียงครั้งเดียว ซึ่งคราวนี้ เราจะกําหนด Global Illumination ดวยการเลือก Yafray ในชอง
เดียวกับที่เราเลือก Blender Internal จากนั้นจะมีแถบเพิ่มขึ้นมาอีก 2 แถบคือ Yafray และ Yafray GI

เมื่อเลือก Yafray จะมีแท็ป Yafray
และ Yafray GI ปรากฏเพิ่มขึ้นมา

รายละเอียดของการทํา Global Illumination ดวย Yafray
เมื่อเราเลือกการเรนเดอรเปน Yafray แลว จะมีแท็ปสําหรับปรับแตงรายละเอียดของการทํา Global
Illumination ขึ้นมา ดังนี้
แท็ป Yafray
ในสวนของแท็ป Yafray จะเปนการกําหนดคาตัวเลือกในการใช Yafray
เชนความลึกของแสง คาความสวาง ซึ่งแนะนําวาคาตั้งตนเปนคาที่เหมาะสมกับงาน
ทั่วไปอยูแลว

สวนตัวเลือก XML นั้นคาตั้งตนจะเปนการเลือกใชความสามารถของไฟลชนิด XML โดยเวลาเรนเดอรนั้น
โปรแกรมจะสงคาไฟลไปคํานวนจนเสร็จแลวจึงแสดงผลในหนาตางเรนเดอรทีเดียว ซึ่งถาหากไมเลือกใชคานี้ เวลา
เรนเดอรจะเห็นขั้นตอนการเรนเดอรคอยๆ ปรากฎภาพเหมือนกับการเรนเดอรตั้งตนของโปรแกรม ซึ่งการไมเลือกใช XML
จะชวยใหเราทราบวาเรนเดอรไปถึงเฟรมที่เทาไหร และถามีการใชทรัพยาการเครื่องมากๆ ก็จะชวยใหทราบวาขณะนั้น
เครื่องแฮงคอยูหรือไม

แท็ป Yafray GI
ตอไปเราจะมาดูในแถบของ Yafray GI ซึ่งจะเปนแถบที่ใชในการกําหนด
วิธีการกําหนด Global Illumination ของ Yafray คาตัวเลือกหลักที่เราตองกําหนดคือ
Method จะเปนการเลือกวิธีการทํา Global IIlumination ซึ่งไดแก Skydome และ Full
Quality คือความละเอียดในการคํานวน ซึ่งจะสงผลตอคุณภาพของผลลัพธ

การปรับแตงรายละเอียดของการทํา Global Illumination ดวย Yafray
การปรับแตง Global Illumination นี้ จะเปนการใชตัวเลือกจากแท็ปการทํางานของ Yafray GI เขามาชวยใน
การเรนเดอร ซึ่งมี 2 แบบที่นาสนใจ ดังนี้
ทํา Global Illumination โดยใช Skydome
เราจะลองเลือกวิธ ี Skydome กันกอน ซึ่งเปนวิธีการสราง Global Illumination อยางงายๆ โดย
โปรแกรมจะจําลองสภาพบรรยากาศแสงที่สองมาจากทองฟา วิธนี้อาจจะไมใชการกําหนด Global Illumination อยาง
ี
สมบูรณแบบ แตนับวาเปนวิธีที่สรางผลลัพธไดอยางนาพอใจในเวลาอันรวดเร็ว เหมาะกับงานที่ตองการสภาพแสงสมจริง
(โดยเฉพาะฉากกลางแจง) แตตองการประหยัดเวลา

จากภาพใหเราทดลองคลิกเลือกคุณภาพระดับ Low สวนปุม Cache นั้นสามารถกดเลือกใชเพื่อกําหนดคุณภาพ
ในสวนยอย เชน แสง เงา ลวดลายพื้นผิว เพื่อจํากัดการใชหนวยความจํา ซึ่งจะใหการเรนเดอรเร็วขึ้น แลวกดคีย <F12>
เพื่อดูผลลัพธ จะเห็นไดวาแสงและเงาเริ่มมีรายละเอียดที่ดีมากขึ้นจากเดิม

หลังการเรนเดอรดวยวิธีเลือก Skydome

ทํา Global Illumination โดยใช Skydome
ตอไปจะมากําหนด Method แบบ Full ซึ่งจะเปนการกําหนด Global Illumination อยางสมบูรณ ซึ่งจะได
ผลลัพธที่ดีกวาแบบ Skydome เมื่อเลือกแบบ Full แลว จะมีตัวเลือกใหกําหนดเพิ่มขึ้น ดังนี้

Depth จะเปนจํานวนการสะทอนของลําแสงตอการฉายแสงครั้งหนึ่ง ซึ่งถากําหนดคามากการคํานวนตอครั้งก็
ละเอียดมากขึ้น คาที่เหมาะสมกับงานทั่วไปไดแก 3
Cdepth คือคา Caustics Depth ซึ่งเปนความละเอียดการคํานวนการสะทอนที่มีตอวัตถุโปรงแสงเชนแกว
อัญมนี หรือของเหลว คาที่ใชไดทั่วไปอยูในชวง 3‐5
Photon เปนอนุภาคที่ชวยในการกําหนด Global Illumination นุมนวลขึ้น ซึ่งไมมีความเกี่ยวของกับแสงชนิด
Photon ของ Blender แตอยางใด หากเลือก Photon แลวจะมีตัวเลือกเพิ่มขึ้นมาไดแก
Count ไดแกจํานวนอนุภาค photon ที่จะใชในฉาก
Radius ไดแกรัศมีของการคนหา photon เพื่อใชในการกําหนดความฟุงเบลอ หรือความนุมนวลของ
แสง
Mixcount ไดแกจํานวน Photon ที่ตองการใชในระยะรัศมีนั่นเอง
ซึ่งเมื่อเรากําหนด Radius และ Mixcount จะเปนการสราง Photon‐map หรือพื้นที่ๆ Yafray จะคํานวนการ
ใช Photon โดย Photon ภายใตพื้นที่จะถูกใช และ Photon นอกพื้นที่ก็จะไมนํามาคํานวนเพื่อเปนการประหยัด
หนวยความจํานั่นเอง
และเมื่อกดคีย <F12> ดูผลลัพธ ก็จะเห็นวาแสงใน
ฉากมีความนุมนวลขึ้นอีกระดับ ซึ่งงานที่มีองคประกอบมากก็
จะยิ่งเห็นผลลัพธไดชัดเจนมากขึ้น

การจัดแสงเบื้องตนจากไฟ 3 ดวง
สําหรับหัวขอนี้ เราจะมารูจักกับการกําหนดตําแหนงของแสงพื้นฐานที่นิยมใชกันในการจัดแสงใหกับวัตถุทั่วไป
ซึ่งจะเรียกวา "Three Point Lights" หรือ "การกําหนดตําแหนงของไฟสามดวงใหกับชิ้นงาน" โดยมีแสงที่จําเปนสําหรับ
การจัดแสงลักษณะนี้อยู  3 แบบ คือ Key Light, Fill Light และ Back Light โดยจะกลาวถึงแสงแบบแรกกอน นั่นคือ
Key Light

Fill Light Key Light

Camera Back Light

Key Light
เปนแสงหลักที่ใชสองวัตถุ โดยเปนแสงที่มีความเขมมากที่สุด และตองกําหนดเงาที่เกิดจากแสง Key Light
ใหกับวัตถุดวย ในตัวอยางเปนการจัดวางแสง Key Light ซึ่งเราจะอางอิงการจัดแสงจากตําแหนงของกลองที่วางอยู
ดานหนาวัตถุ โดยจะตองวาง Key Light ใหอยูเยื้องไปทางดานขางซายหรือขวาของแนวนอน และทางดานบนหรือ
ดานลางของแนวตั้ง ทํามุมกับกลอง 15‐45 องศา

แสง Key Light วางทํามุมกับกลองเยื้องไปทางดานบนซาย Key Light วางทํามุมกับกลอง ทํามุมประมาณ 15-45 องศา

ในภาพดานซาย จะแสดงการจัดแสงในมุมมองแบบ Perspective จะเห็นวาแสง Key Light วางทํามุมกับกลอง
เยื้องไปทางดานบนซาย และในภาพดานขวา จะแสดงการจัดแสงในมุมมอง Top View จะเห็นวาแสง Key Light วางทํา
มุมกับกลองเยื้องไปทางซายทํามุมประมาณ 15‐45 องศา
โดยการจัดแสง Key Light นั้น เราจะสามารถจัดใหอยูทางซายหรือขวาของกลองหรือวัตถุก็ได แตจะตองเยื้อง
มาทางดานหนาของวัตถุดังภาพดานซายในมุมมอง Top View

Fill Light
ทําหนาที่เติมแสงใหกับวัตถุเพื่อลบเงามืดที่เกิดจากการสองแสงของ Key Light ใหหายไป โดยเราจะกําหนดเงา
ใหกับ Fill Light หรือไมก็ได แตตองกําหนดใหความเขมของเงานั้นนอยกวาความเขมเงาของ Key Light เสมอ และความ
เขมแสงของ Fill Light จะตองนอยกวาความเขมแสงของ Key Light ดวยเชนกัน
โดยการกําหนดตําแหนงของ Fill Light นั้น เราจะตองวางไวดานหนาของวัตถุเสมอ และตองอยูในฝงตรงขางกับ
Key Light ดวย ทั้งนี้เพื่อเติมแสงในสวนที่เปนเงามืดของวัตถุใหสวางขึ้น ซึ่งเปนการลบเงามืดใหหายไปดังที่กลาวมาแลว

Fill Light จะวางตรงกันขามกับ Key Light ในดานหนาของวัตถุ

Back Light
ซึ่งเราสามารถเรียกไดอีกอยางวา "Rim Light" สําหรับ Back Light นั้น จะทําหนาที่สองสวางจากทางดานหลัง
ของวัตถุ เพื่อจะแยกวัตถุออกจากฉากหลัง ทําใหวัตถุดูเดนขึ้น ทั้งนี้เนื่องมาจากแสง Back Light จะเขามาชวยสรางใหมี
การเรืองแสงบริเวณขอบของวัตถุ ทําใหเกิดการตัดกันของแสง ชวยแยกใหวัตถุเดนชัดขึ้น
โดยการกําหนดตําแหนงของ Back Light จะตองวางอยูตรงดานหลังของวัตถุ และใหความสูงของระดับแสง
เหมาะสมกับการแสดงวัตถุ โดยดูจากบริเวณขอบของวัตถุวา ปรากฏเดนชัดขึ้นและแยกออกจากฉากหลังหรือไม
นอกจากนั้น เราจะตองกําหนดใหความสวางของแสง Back Light นอยกวาแสง Key Light และ Fill Light
เสมอ และจําเปนตองกําหนดเงาใหกับ Back Light ดวย

Back Light จะวางดานหลังวัตถุ

ดังนั้นจุดสําคัญของการจัดแสงแบบ Three Point Lights จะตองกําหนดให Key Light เปนแสงหลักที่มีความ
สวางมากที่สุด ในขณะที ่ Fill Light จะมีความสวางรองลง เพื่อเติมแสงใหกับวัตถุในทิศทางตรงกันขามกับ Key Light
และสุดทาย Back Light จะทําหนาที่เปนแสงสวางที่สองมาจากดานหลังของวัตถุ เพื่อตัดขอบของวัตถุกับฉากหลัง และ
กําหนดใหเปนแสงที่มีความสวางนอยที่สุด

บทที่ 10
ทํางานกับกลอง

ในหัวขอนี้ เราจะมาทําความรูจักกับกลองหรือ Camera องคประกอบสําคัญอีกองคประกอบหนึ่งในการสราง
งาน 3 มิติดวยโปรแกรม Blender ซึ่งกลองจะทําหนาที่ถายทอดภาพในมุมมองที่เราตองการ เหมือนกับการมองภาพผาน
เลนสของกลองปกติทั่วไป

รูจักกับกลองในโปรแกรม Blender
เมื่อเราเปดโปรแกรม Blender เขามา เราจะพบกับกลอง 1 ตัว ปรากฏอยูบนวิวพอรต ซึ่งใชกําหนดมุมมอง
สําหรับการเรนเดอร เนื่องจากโปรแกรม Blender นั้น จะไมสามารถแสดงผลการเรนเดอรในมุมมองอื่นๆ ไดนอกจาก
มุมมองของกลองเทานั้น กลาวคือ ในชิ้นงานที่เรากําลังทํางานอยู ไมวาจะทํางานอยูกับมุมมองใดก็ตาม ทุกครั้งที่มีการ
เรนเดอร โปรแกรมจะเรนเดอรจากมุมมองของกลองเสมอ

มุมมอง Perspective มุมมองจากกลอง

สรางกลองสําหรับแสดงผลงาน
ในตัวอยางตอไปนี ้ เราจะมาเรียนรูจักวิธีการกําหนดมุมมองของกลอง ซึ่งเราจะเลือกเปดไฟลตัวอยางขึ้นมา โดย
คลิกเลือกเมนู File>Open แลวคลิกเมาสกลางเลือกไฟลตัวอยาง

เปดไฟลทตองการสรางกลองขึ้นมา
ี่

จากนั้นจะปรากฏวัตถุขึ้นมาบนวิวพอรต ซึ่งมุมมองที่
เรากําลังทํางานอยูนี้เปนมุมมองแบบ Top View ใหเราทดลอง
เรนเดอรโดยการกดแปน <F12> ที่คียบอรด
หลังจากเรนเดอรจะปรากฏวา โปรแกรมจะแสดง
มุมมองอื่นที่ไมเหมือนกับมุมมอง Top ซึ่งมุมมองนี้คือมุมมอง
ของกลองนั่นเอง

ปรับมุมมองของกลองใหสัมพันธกับวิวพอรต
ถาเราตองการมองวัตถุในมุมมองของกลองจากวิวพอรตบาง ใหเรากดคียเลข <0> ที่ Num Pad หรือคลิกเมาส
ปุมซายเลือก View>Camera มุมมองในวิวพอรตเดิมก็จะเปลี่ยนเปนมุมมองของกลองทันที และใหสังเกตวาจะมีกรอบ
สี่เหลี่ยมปรากฏขึ้นมาบนวิวพอรตดวย นั่นคือขอบเขตในการมองเห็นผานมุมมองของกลอง

มุมมองจากกลอง (Camera)

ในขณะที่เราทํางานกับมุมมองอื่นๆ อยู (ที่ไมใชมุมมองของกลอง) แตตองการใชมุมมองนั้นเปนมุมมองของกลอง
แทน เชน ทํางานอยูในมุมมอง Perspective และตองการใหมุมมองนั้นเปนมุมมองของกลองเพื่อใชสําหรับการเรนเดอร
แทน เราสามารถทําไดโดยใหกดคีย <Ctrl+Alt+เลข 0 ที่ Num Pad>

มุมมองที่ตองการสรางใหเปนมุมมองของกลอง หลังจากกดคีย <Ctrl+Alt+เลข 0 ที่ Num Pad>

และเมื่อเราทดลองเรนเดอร ก็จะพบวามุมมอง Perspective
เดิม ไดกลายเปนมุมมองของกลองไปเรียบรอย

การควบคุมกลอง
นอกจากมุมมองของกลองปกติแลว เรายังสามารถปรับหรือควบคุมกลองใหแสดงมุมมองอื่นๆ ได โดยใชกลุม
อุปกรณ Transform ควบคุมกลอง
ในตัวอยาง เราจะทดลองปรับกลองพรอมกับแสดงมุมมองของกลองไปพรอมกัน โดยจะแบงวิวพอรตออกเปน 2
หนาจอกอน โดยใชคําสั่ง Split Area แลวตั้งคาใหหนาตางดานซายเปนมุมมอง Perspective และใหหนาจอดานขวา
เปนมุมมองจากกลอง เพื่อใหเราสามารถมองเห็นความเปลี่ยนแปลงไดชัดเจน เมื่อมีการเปลี่ยนมุมมอง ดังนี้

แบงจอภาพออกเปน 2 จอภาพยอยกอน จากนั้นปรับใหจอภาพดานซายเปน Perspective
และปรบใหจอภาพดายขวาเปน Camera

ปรับมุมมองของกลองจากเครื่องมือ Transformation
ในสวนนี้เราจะใชกลุมเครื่องมือ Transformation เขามาปรับตัวกลอง ดังตัวอยางเราจะทดลองเปลี่ยนตําแหนง
กลองดวยอุปกรณ Translate และหมุนมุมกลองดวยอุปกรณ Rotate ใหสังเกตวาหนาจอทางขวาจะมีการเปลี่ยนแปลง
ตามหนากลองที่เราปรับ

เมื่อทดลองยายกลองในมุมมอง Perspective เราจะเห็นมุมมองที่เปลี่ยนไปในมุมมอง Camera

เมื่อทดลองหมุนกลองในมุมมอง Perspective เราจะเห็นมุมมองที่เปลี่ยนไปในมุมมอง Camera

ปรับมุมมองของกลองจากเครื่องมือ Transformation
ที่ผานมาเปนการควบคุมตัวกลองใหจับภาพวัตถุที่หยุดนิ่งกับที่ แตในทางกลับกัน ถาเราเลื่อนตําแหนงวัตถุหรือ
กระทําการใดๆ กับวัตถุใหมีการเคลื่อนที่ กลองนั้นจะไมสามารถหันไปจับภาพตามวัตถุไดตลอด ดังตัวอยาง ถาเราคลิก
เมาสปุมขวาเลือกวัตถุ แลวกดแปน <G> ที่คียบอรด จากนั้นเลื่อนตําแหนงวัตถุไปมา สังเกตวามุมกลองในหนาจอขวาจะ
ไมเลื่อนจับภาพตามวัตถุ

แมวามีการเลือกวัตถุ แตกลองจะไมจับภาพตาม สังเกตจากมุมมองกลองดานซาย

ซึ่งถาเราตองการใหกลองจับภาพวัตถุนั้นตลอดเวลา ไมวาวัตถุนั้นจะเคลื่อนที่ไปยังตําแหนงใด เราสามารถทําได
โดยกําหนดใหมุมมองของกลองติดตามการเคลื่อนที่ของวัตถุ โดยสามารถทําไดดังนี้
1. ใหคลิกเมาสขวาเลือกกลองกอน แลวกดคีย <Shift> คางไว คลิกเมาสขวาเลือกที่วัตถุ
2. เลือกคําสั่ง Object>Track>Make Track (หรือกดคีย <Ctrl+T>) แลวคลิกเลือก Track to Constraint ก็
จะเปนการสรางใหกลองติดตามการเคลื่อนที่ของวัตถุไปตลอด
สังเกตวาจะมีเสนปะเชื่อมระหวางกลองและวัตถุ เราจะทดลองโดยคลิกเลือกวัตถุ แลวกดแปน <G> ที่คียบอรด
จากนั้นลองเลื่อนวัตถุไปมา สังเกตวามุมกลองในหนาจอทางขวาจะเปลี่ยนตามการเคลื่อนที่ของวัตถุ

1. เลือกกลองกอน แลวกดคีย <Shift> คางไว คลิกเมาสขวาเลือกที่วัตถุ

2. เลือกคําสั่ง Object>Track>Make Track…

3. เลือก Track to Constraint

ทดลองปรับตําแหนงวัตถุ จะเห็นวากลองจับภาพตามวัตถุแลว

สรางกลองหลายตัวเพื่อใชควบคุมมองมองไดมากขึ้น
ในการทํางานบางครั้งเราอาจจําเปนตองใชมุมมองกลองหลายมุมมอง ดังนั้น โปรแกรมจึงกําหนดใหเราสามารถ
สรางกลองขึ้นมาไดหลายตัว โดยคลิกเลือกคําสั่ง Add>Camera ก็จะไดกลองตัวใหมเขามาในวิวพอรต จากนั้น ก็ใหใช
กลุมอุปกรณ Transformation ยายตําแหนงและหมุนมุมมองกลองตัวใหมใหเปนไปตามตองการได

เพิ่มกลองเปน 2 ตัว ดวยคําสั่ง Add>Camera

ปรับกลองตัวใหมไดไดตําแหนงทีตองการ
่ 

สําหรับการเลือกใชกลองที่อยูในซีนการทํางานนี้ ถาเรามีกลองหลายตัวเราสามารถเลือกใชมุมมองของกลอง
มุมมองใดก็ได ซึ่งในตัวอยางเรามีกลองอยู 2 ตัว เราจะทดลองเลือกมุมมองกลองระหวางกลองตัวที่ 1 กับกลองตัวที ่ 2
ดังนี้
1. คลิกเมาสขวาเลือกกลองตัวที 2 คือกลองที่เราเพิ่งสรางขึ้นมา
่
2. กดแปน <Ctrl+เลข 0> ที่ Num Pad ก็จะเปนการเลือกใชมุมกลองจากกลองที่เราเลือก
3. ทดลองกดแปน <G> ที่คียบอรดเพื่อปรับมุมกลองเขาหาวัตถุ
และเมื่อเราไดมุมมองที่ตองการแลว ก็สามารถเรนเดอรจากมุมมองของกลองตัวที่เราเลือกนั้นไดทันที

1. คลิกเมาสขวาเลือกกลองตัวที่ 2

2. กดแปน <Ctrl+เลข 0> จะเปนการเลือกใชมุมกลอง

3. ทดลองกดแปน <G> เพื่อปรับมุมกลองตัวใหม

ปรับรายละเอียดใหกับกลอง
ในการทํางานบางครั้งเราอาจจําเปนตองใชมุมมองกลองหลายมุมมอง ดังนั้น โปรแกรมจึงกําหนดใหเราสามารถ
สรางกลองขึ้นมาไดหลายตัว โดยคลิกเลือกคําสั่ง Add>Camera ก็จะไดกลองตัวใหมเขามาในวิวพอรต จากนั้น ก็ใหใช
กลุมอุปกรณ Transformation ยายตําแหนงและหมุนมุมมองกลองตัวใหมใหเปนไปตามตองการได
เมื่อเราสรางมุมมองกลองไดตามตองการแลว เราสามารถปรับคุณสมบัติกลองเพิ่มเติมได โดยคลิกเลือกกลองที่
ตองการกอนแลวคลิกเลือกปุม Editing ที่ Header ของ Buttons Window จากนั้นใหมากําหนดในแท็ปของ
Camera ดวยตัวแปรดังนี้

คาของเลนส จะเปนการกําหนดคาของทางยาวโฟกัส เพื่อกําหนดใหมุมมองของกลองเปน
มิลลิเมตร กลาวคือปรับใหกลองนั้นมีลักษณะเปนเหมือนกลองถายวิดีโอหรือถายภาพทั่วไป ซึ่งปกติโปรแกรม Blender
จะใชคาเลนสที่ 35 mm ซึ่งเปนคาเลนสที่นิยมใชกับกลองทั่วไป สําหรับเลนสของกลองที่ใชงานจะถูกจัดเปน 3 กลุมตาม
คาทางยาวโฟกัส ดังนี้
กลุมที่ 1 คือ เลนสมาตรฐาน หรือ Standard Lens มีคาทางยาวโฟกัสที่
50‐55 mm จะใหภาพที่ใกลเคียงกับสายตามนุษยมากที่สุด เหมาะกับมุมมองที่ตองการเนนวัตถุ งาน Modeling และ
งาน Animation
กลุมที่ 2 คือ เลนสมุมกวาง หรือ Wide angle lens มีคาทางยาวโฟกัสต่ํากวา 50 mm เชน 35 mm,
20mm, 18mm เลนสมุมกวางเปนเลนสที่กําหนดใหเห็นบริเวณแวดลอมรอบวัตถุดวย เชน ในฉากมีวัตถุหลัก และจับ
ภาพใหมีวัตถุรองอื่นๆ อยูบริเวณรอบๆ
กลุมที่ 3 คือ เลนสถายไกล หรือ Telephoto lens มีทางยาวโฟกันมากวา 55 mm เชน 85mm,
100mm, 135mm เลนสถายไกลเปนเลนสที่เหมาะสําหรับถายภาพระยะไกล แตตองการเนนวัตถุนั้นๆ โดยไมสนใจ
สิ่งแวดลอมอื่น

Clipping จะเปนการกําหนดระยะความสามารถในการมองเห็นวัตถุของกลอง โดยคา
Start จะเปนคาปกติจะเริ่มที่ 0 นั่นคือมองเห็นไดตั้งแตหนากลอง ไปยังคา End หรือระยะไกล
ที่สุดที่กลองสามารถมองเห็นได ซึ่งถาวัตถุนั้นอยูไกลเกินคาปกติของโปรแกรม ก็ใหเราปรับเพิ่มคาจนกระทั่งสามารถ
มองเห็นวัตถุได โดยคาที่มากที่สุดของ End คือ 5000

ระยะการมองเห็นของกลองครอบคลุมวัตถุ ระยะการมองเห็นของกลองที่ไมครอบคลุมวัตถุ

Show จะเปนการแสดงรายละเอียดที่เราเลือกตัวอยางเชน
ถาคลิกปุม Name จะปรากฏชื่อของกลองในวิวพอรต
ถาคลิก Title Safe จะปรากฏกรอบสี่เหลี่ยนลอมรอบ โดยการจัดวางวัตถุควร
จะใหอยูในกรอบ Title Safe ทั้งนี้เพื่อเปนการปองกันไมใหภาพบางสวนขาด
หายไป เมื่อนําชิ้นงานหลังการเรนเดอรไปตัดตอ
Passpartout เปนการไฮไลทบริเวณกรอบนอกวัตถุ โดยคาความเขม
มาตรฐานของไฮไลทจะอยูท ี่ 0.2

บทที่ 11
สรางงานแอนิเมชั่นเบื้องตน

งานแอนิเมชั่นคือขั้นตอนอีกขั้นตอนหนึ่งสําหรับการสรางความสมบูรณแบบใหกับภาพยนตรหรือการตูน
เคลื่อนไหว เนื่องจากเปนการสรางใหโมเดลที่เราเตรียมไวมีการเคลื่อนที่ ขยับได รวมถึงการสรางความตอเนื่องใหกับ
ชิ้นงาน ซึ่งในบทนี้เราจะไดเรียนรูถึงวิธีการสรางการเคลื่อนไหวใหกับโมเดลเบื้องตน เพื่อสรางความเขาใจในการทํางานกับ
เครื่องมือและหนาตาง Timeline

ลักษณะของงานแอนิเมชัน
่
การสรางแอนิเมชั่น เปนการทําใหวัตถุเคลื่อนไหวตามที่เรากําหนด โดยหลักการทํางานของโปรแกรม 3D ทั่วไป
นั้น จะเปนการนําภาพนิ่งของวัตถุที่เคลื่อนไหวมาแสดงเรียงตอกันในเวลาที่รวดเร็วเพื่อใหเกิดภาพตอเนื่องที่เคลื่อนไหว
เหมือนกับการตูนหรือภาพยนตรที่เราคุนเคย โดยภาพเหลานี้จะมาจากการเรนเดอรชิ้นงานในซีนนั้นๆ
เชน ถาเราสรางการเคลื่อนที่ของลูกบอลใหวิ่งจากทางซายของจอภาพไปยังทางขวา จะตองเริ่มจากภาพแรกให
เปนภาพลูกบอลที่เริ่มหมุนจากตําแหนงซายของหนาจอ ภาพที ่ 2 แสดงลูกบอลกําลังหมุนและเคลื่อนที่ไปขางหนาเล็กนอย
และแสดงภาพอื่นๆ ตอกันจนกระทั่งถึงภาพสุดทายที่ลูกบอลหมุนไปอยูที่จุดสิ้นสุดทางขวาของหนาจอ

ตัวอยางการเคลื่อนไหวของลูกบอล

สังเกตวาแตละภาพของลูกบอลมีการเปลี่ยนแปลงบางจุด แตจะตอเนื่องกัน เชน เปลี่ยนตําแหนงลูกบอก เปลี่ยน
การวางตัวและการทําองศากับพื้น เปนตน และถาเรานําการภาพเคลื่อนไหวเหลานี้มาแสดงเรียงตอเนื่องกัน เราก็จะไดงาน
แอนิเมชั่นชิ้นใหมขึ้นมาผานการเรนเดอร ซึ่งเปนไฟลวิดีโอสําหรับนําไปเผยแพร
ภาพแตละภาพที่แสดงอยางตอเนื่องเพื่อใหเปนงานแอนิเมชั่นนั้น จะตองเคลื่อนที่ดวยความเร็วระดับหนึ่ง เพื่อให
การเคลื่อนไหวแสดงไดอยางราบรื่น โดยอัตราเร็วในการแสดงวัดจากจํานวนภาพที่แสดงใน 1 วินาที หรือจํานวนเฟรมตอ
1 วินาที ซึ่งแตละภาพมาจากการเรนเดอรแอนิเมชั่นของวัตถุในแตละ 1 เฟรม
นอกจากนั้น ความเร็วในการแสดงแอนิเมชั่นจะขึ้นอยูกับระบบของสื่อในการเผยแพร  เชน โทรทัศน คอมพิวเตอร
หรือระบบเครือขายอินเทอรเน็ต เนื่องจากการเผยแพรชิ้นงานจําเปนตองใชสื่อจําพวกนี้ ดังนั้น การทํางานแอนิเมชั่นจึง
นิยมใชระบบโทรทัศนภายในประเทศเปนคาหลัก ซึ่งประเทศไทยจะใชความเร็วในการแสดงภาพเทากับ 25 เฟรมตอวินาที
เปนระบบ PAL และคาความเร็วนี้ก็สามารถแสดงบนคอมพิวเตอรไดเชนกัน

วิวพอรตสําหรับสรางงานแอนิเมชั่น
ในโปรแกรม Blender จะมีหนาตางหรือวิวพอรตที่ใชในการควบคุมการสรางแอนิเมชั่นที่เรียกวา “หนาตาง
Timeline” ซึ่งเปนหนาตางหลักที่ใชในการสรางงานแอนิเมชั่น โดยตรง หนาตางนี้จะชวยใหเราเห็นจํานวนเฟรมทั้งหมด
รวมทั้งเฟรมที่กําลังทํางาน และขอบเขตของการแสดงแอนิเมชั่นไดชัดเจน

ตัวอยางหนาตาง Timeline

วิธีการเรียกหนาตางนี้ขึ้นมาใช สามารถทําไดดังตอไปนี้
1. ทําการแบงวิวพอรตใหมีหนาจอใหมขึ้นมากอน โดยเราจะแบงวิวพอรตในแนวนอนดวยการคลิกเมาสขวาที่
ดานซายของวิวพอรตหลัก แลวเลือก Split Area
2. จากนั้นเลื่อนเสนที่ไดลงมาดานลางเล็กนอยแลวใหคลิกเมาสซาย เพื่อกําหนดใหเปนหนาตาง Timeline

3. เลือกที่ปุม (Display Current Windows Type) แลวเลือก Timeline หนาตาง Timeline ก็จะ
ปรากฏ

1. คลิกเมาสขวาที่ดานซายของวิวพอรตหลัก แลวเลือก Split Area

2. เลื่อนเสนที่ไดลงมาดานลางเล็กนอยแลวใหคลิกเมาสซาย

3. ลือกที่ปุม แลวเลือก Timeline

หนาตาง Timeline จะปรากฏ

การสรางแอนิเมชั่นในโปรแกรม Blender
เริ่มตนเราตองเขาใจกอนวาโปรแกรมสรางงาน 3D เหลานี้ มีจุดเดนอยูที่การสรางแอนิเมชั่นแบบคียเฟรม ซึ่งเปน
การสรางแอนิเมชั่นที่ใชการกําหนดความเปลี่ยนแปลงขององคประกอบและตําแหนงของวัตถุใหกับบางเฟรม เพื่อสรางให
วัตถุนั้นเคลื่อนไหวได และเฟรมดังกลาวจะจําความเปลี่ยนแปลงนั้นไว จากนั้นโปรแกรมจะใชการคํานวณทางคณิตศาสตร
เพื่อใหแสดงการเคลื่อนไหวจากเฟรมหนึ่งไปยังอีกเฟรมหนึ่ง เราเรียกเฟรมที่จดจําการเปลี่ยนแปลงขอมูลของวัตถุนั้นวา
"คียเฟรม"
สําหรับตัวอยางนี้ เราจะสรางใหวัตถุกลองสี่เหลี่ยมนี้มีการเคลื่อนที่จากซายไปขวา และคอยๆ ขยายใหญขึ้น โดย
อาศัยหลักการทําแอนิเมชั่นแบบคียเฟรม เพื่อใหเราเขาใจหลักการและวิธีการสรางแอนิเมชั่นดวยโปรแกรม Blender มาก
ขึ้น ดังนี้
วัตถุเคลื่อนที่จากซายไปขวา

วัตถุกําลังหมุน

วัตถุกําลังขยาย

จากตัวอยางภาพ เราจะแบงขั้นตอนการสรางงานแอนิเมชั่นชิ้นนี้ออกเปน 3 ชวง ขั้นตอน ดังนี้
ขั้นตอนที ่ 1 กําหนดคาการแสดงแอนิเมชั่น
ขั้นตอนที ่ 2 สรางการเคลื่อนที่ของวัตถุ
ขั้นตอนที ่ 3 หมุนและขยายขนาดวัตถุ

ขั้นตอนที่ 1 กําหนดคาการแสดงแอนิเมชั่น
สําหรับขั้นตอนนี้ถือเปนขั้นตอนที่สําคัญมาก เนื่องจากเปนขั้นตอนที่เราตองวางแผนลวงหนากอนที่จะลงมือ
สรางชิ้นงาน วาเราตองการใหระยะเวลาการแสดงของเรามีความยาวเทาใด มีอัตราเร็วในการแสดงเทาใด และตองการ
นําไปใชงานกับสื่อใด เพื่อจะตั้งคางานของเราใหตรงกับสื่อสําหรับเผยแพรที่เราจะใช
ในตัวอยางนี้ เราตองการงานแอนิเมชั่นที่สามารถนําไปเลนไดกับโทรทัศนระบบ PAL และมีความยาวการแสดง
200 เฟรม ซึ่งสามารถตั้งคาชิ้นงานได ดังนี้

1. เริ่มตนจากการเขาสูการสรางแอนิเมชั่น โดยใหคลิกเมาสซายที่ปุม (Scene) หรือกดแปน <F10> ที่
คียบอรด
2. จากนั้นใหเราปรับคาพารามิเตอรตางๆ เพื่อกําหนดขอบเขตการแสดงแอนิเมชั่นครั้งนี้ โดยเขาสูการกําหนด

เอาทพุตของการเคลื่อนไหว ใหคลิกที่ปุม (Render Buttons)
3. ปรับคาอัตราเร็วในการแสดง โดยปรับคาที่ปุมเฟรมตอวินาที ในแท็ป Format ใหเราคลิกรูป
สามเหลี่ยมดานซายของปุมเพื่อลดจํานวนเฟรมหรือคลิกรูปสามเหลี่ยมดานขวาเพื่อเพิ่มจํานวนเฟรม (หรือคลิกเมาสปุม
ซายบริเวณตรงกลางปุมแลวพิมพจํานวนเฟรมที่ตองการเขาไป) แตจากโจทยที่กําหนด เราตองการงานที่นําไปใชไดกับ
ระบบ PAL ดังนั้นจึงเลือกตั้งคาสําเร็จรูปใหเปนระบบ PAL โดยคลิกที่ปุม คาทุกอยางก็จะถูกเปลี่ยนใหอัตโนมัติ
ตามมาตรฐานของระบบ PAL
4. กําหนดความยาวหรือขอบเขตในการแสดงแอนิเมชั่นครั้งนี้ สําหรับตัวอยางเราตองการใหมีการแสดงการ
เคลื่อนไหวทั้งหมด 200 เฟรม จึงกําหนดคาที่ Start และ End ในแท็ป Anim โดยใหคา Start เทากับ 1 นั่นคือใหเริ่ม
แสดงตั้งแตเฟรมแรกของซีน และกําหนดคา End เทากับ 200 เพื่อใหความยาวของการแสดงเทากับ 200 และจบที่เฟรมที่
200

1. คลิกซาย 2. คลิกซาย

3. พิมพคาอัตราเร็วในการแสดง (ในตัวอยางใหคาอัตราเร็วตามระบบ PAL

4. กําหนดขอบเขตของการแสดงแอนิเมชั่น (ในตัวอยางเริ่มตนที่ 1 และสิ้นสุดที่เฟรม 200)

ขั้นตอนที่ 2 สรางการเคลื่อนที่ของวัตถุ
ในขั้นตอนนี ้ เราตองกําหนดคียเฟรมแรกใหกับการแอนิเมชั่นของเรา เพื่อระบุเฟรมตั้งตนกอนการเคลื่อนที่
จากนั้นกําหนดคียเฟรมถัดมาเพื่อสรางใหวัตถุเคลื่อนที่จากทางซายไปขวาของวิวพอรต โดยกําหนดใหการเคลื่อนที่นี้แสดง
ทั้งหมด 100 เฟรม
1. เริ่มตนเราตองกําหนดใหเฟรมที 1 เปนเฟรมแรกที่จะเริ่มใหมีการเคลื่อนที่กอน ใหพิมพเลข 1 ในชองกําหนด
่
เฟรม (Display Current Frame) เพื่อเขาสูการทํางานกับเฟรมที่ 1 (ในที่นี้เปนเลข 1 อยูแลว)
(Display Current Frame) สําหรับชองนี้เราสามารถเลือกใหแสดงเฟรมใดเฟรมหนึ่งเพื่อดูลักษณะการ
เคลื่อนไหว เพียงพิมพคาเฟรมที่เราตองการ เชน ตองการใหแสดงเฟรม 20 ก็ใหพิมพคา 20 ลงไป หรือกดปุมสามเหลี่ยม
เพื่อเลือกเฟรม หรือคลิกเมาสปุมซายคางไว แลวลากไปมาเพื่อเลือกเฟรมแบบรวดเร็วก็ได นอกจากนั้นยังสามารถคลิก
เมาสปุมซายแลวกดคีย <Shift+Alt> คางไวแลวเลื่อนไปมา ก็จะเปนการเลือกเฟรมทีละเฟรมตามการเลื่อนเมาสได

2. ตอมาจะกําหนดใหเฟรมที่ 1 เปนคียเฟรมแรก โดยคลิกเมาสปุมขวาเลือกวัตถุกอน จากนั้นกดคีย เพื่อ
สรางคียเฟรม (หรือเรียกวาการ Insert Keyframe) จากนั้นจะมีปอบอัพแสดงรายการใหเราเลือกวา เราจะสรางการ
เคลื่อนไหวใดใหกับวัตถุ ดังนี้
Loc (Location) เปนการกําหนดแอนิเมชั่นดวยการยายตําแหนง
Rot (Rotation) เปนการกําหนดแอนิเมชั่นดวยการหมุนวัตถุ
Size เปนการกําหนดแอนิเมชั่นดวยการยอหรือขยายวัตถ
LocRot เปนการกําหนดแอนิเมชั่นดวยการยายตําแหนงและหมุนวัตถุดวย
LocRotSize เปนการกําหนดแอนิเมชั่นดวยการยายตําแหนง หมุน และยอ/ขยายวัตถุไดตามตองการ
สําหรับตัวอยางนี้เราจะเลือก LocRotSize เพื่อสรางการเคลื่อนที่ดวยการยายตําแหนง หมุนและยอ/ขยายวัตถุ
ไดตลอดการเคลื่อนที่ (ตามโจทย) โดยคลิกเมาสปุมซายเลือก LocRotSize จะทําใหเฟรม 1 กลายเปนคียเฟรมแรกทันที
ซึ่งโปรแกรมจะทําการบันทึกตําแหนง การวางตัวและขนาดของวัตถุในเฟรมแรกไว

2. กดคีย เลือก LocRotSize สรางคียเฟรมแรก

1. กําหนดเฟรมแรกเปนเฟรมที่ 1
3. จากนั้นเราจะสรางคียเฟรมตอไป สําหรับคียเฟรมนี้ เราจะระบุคาใหวัตถุเคลื่อนที่จากทางซายของวิวพอรตไป
ทางขวา โดยกําหนดใหมีการเคลื่อนที่ทั้งหมด 100 เฟรม ใหเราพิมพเลข 100 ลงไปในชองกําหนดเฟรม สังเกตวาจะเกิด
เสนสีเขียวที่เฟรม 100 จากนั้นเราจะระบุใหเฟรม 100 เปนคียเฟรม
4. เลื่อนวัตถุไปยังตําแหนงที่ตองการ แลวกดแปน แลวเลือกลักษณะการสรางคียเฟรม (ในตัวอยางเลือก
Loc)

4. กดคีย แลวเลือก Loc สรางคียเฟรมที่ 2

3. กําหนดเฟรมสุดทาย

(จากขอ 3 และ 4) เราสามารถสั่งใหโปรแกรมสรางคียเฟรมใหเราแบบอัติโนมัติได โดยทุกครั้งที่เรากําหนดเฟรม
ใดใหเปนคียเฟรม และทําการเปลี่ยนแปลงตําแหนง หมุน หรือเปลี่ยนขนาดวัตถุ โปรแกรมจะบันทึกคานั้นๆ ลงในคียเฟรม
ที่เราเลือกใหทันที ซึ่งจะสะดวกกวาวิธีแรกที่ตองกําหนดคาผานการ Insert Keyframe โดยคลิกที่ปุม
(Automatically Insert Keyframe) ที่ Header ของหนาตาง Timeline จากนั้นสรางการเคลื่อนไหวปกติ

C. เมื่อมีการปรับตําแหนงวัตถุ โปรแกรมจะบันทึกลงในคียเฟรมทันที

A. คลิกเลือก
B. กําหนดคียเฟรม

ขั้นตอนที่ 3 หมุนและขยายขนาดวัตถุ
ตอมาเราจะสรางคียเฟรมที่ 3 ใหบันทึกการหมุนและขยายขนาดขยายขนาดวัตถุ ซึ่งเราจะกําหนดใหมีการ
เคลื่อนไหวในลักษณะนี้ทั้งหมด 100 เฟรมตอจากการเคลื่อนไหวในขั้นตอนที ่ 2 ดังนั้น คียเฟรมที่ 3 เราจึงจะเซ็ตหรือตั้งให
อยูในเฟรมที่ 200 ดังภาพ
1. ขณะที่เราทํางานกับโหมดการตั้งคาคียเฟรมอัติโนมัติ ใหเราสรางคียเฟรมที่ 3 ในเฟรมที่ 200 โดยพิมพเลข
200 ลงไปในชองกําหนดเฟรม

2. ใชเครื่องมือ ในกลุมเครื่องมือ Transformation หมุนวัตถุ

3. ใชเครื่องมือ ในกลุมเครื่องมือ Transformation ขยายขนาดวัตถุ

2. หมุนวัตถุ

1. ใสเลข 200
3. ขยายวัตถุ

เมื่อเราสรางเสร็จแลว ใหทดลองดูแอนิเมชั่นนี้ โดยเลื่อนเฟรมมายังเฟรมแรก หรือพิมพ 1 ลงในชองกําหนด
เฟรม แลวคลิกเมาสปุมซายที่ปุม (Play) บริเวณ Header ของ Timeline

เลื่อนเฟรมมาที่เฟรมแรก แลวลิกเมาสปุมซายที่ปุม

วัตถุจะมีการเปลี่ยนแปลง

จะเห็นวาวัตถุมีการเปลี่ยนแปลงตามการกําหนดคียเฟรมที่เราไดสรางไว ซึ่งเมื่อเราเลือกสรางคียเฟรมแบบ
LocRotSize ทําใหเราสามารถเปลี่ยนแปลงวัตถุไดทั้งตําแหนง การหมุน และขนาด โดยคียเฟรมที่ 1 ไมมีการเปลี่ยนแปลง
ใดๆ เพราะเราไมไดสรางการเปลี่ยนแปลง จากนั้นวัตถุจะคอยๆ เลื่อนมาทางขวาตามคียเฟรมที่ 2 ในเฟรม 100 ที่เรา
กําหนดการเปลี่ยนแปลงไว แลวสุดทายเมื่อผานเฟรม 100 วัตถุก็จะเลื่อนมาทางขวาสุดของวิวพอรต พรอมกับหมุนตัวเอง
และขยายใหญขึ้นจนหยุดในเฟรม 200 ซึ่งเปนคียเฟรมที่ 3 ที่เรากําหนดไว
เราสามารถควบคุมการแสดงแอนิเมชั่นดวยปุม ทั้งหมดนี้

ปุม เปนการกําหนดใหการแสดงกลับมาเริ่มตนที่เฟรมแรกกอน

ปุม เปนการสั่งใหกลับไปยังคียเฟรมกอนหนา

ปุม เปนการเลนแอนิเมชั่น

ปุม เปนการสั่งใหไปยังคียเฟรมถัดไป
ปุม เปนการสั่งใหไปยังเฟรมสุดทายที่เราสรางไว

บทที่ 12
สรางงานแอนิเมชั่นดวย IPO Curve และ Path Animation

ในบทนี้เราจะไดเรียนรูถึงวิธีการสรางการเคลื่อนไหวเชิงประยุกตใหกับโมเดลดวยการควบคุมโมเดลอยางมือ
อาชีพดวย IPO Curve Editor และวิธีการสรางการเคลื่อนไหวจากเสน Path ดวยวิธี Path Animation ที่นิยมใชกันใน
การสรางเสนทางการเคลื่อนไหวใหโมเดล

การใชงาน IPO Curve
ความสามารถในการสรางแอนิเมชั่นของโปรแกรม Blender ที่นาสนใจก็คือ การใชหนาตาง IPO CURVE มา
ชวยในการปรับแตงรายละเอียดของการสรางแอนิเมชั่นใหกับวัตถุ โดยหนาตางทํางานของ IPO CURVE จะมีลักษณะเปน
เสนกราฟหลายสี เสนกราฟเหลานี้เรียกวา “กราฟ IPO (Interpolation)” เปนกราฟที่แสดงผลของการแอนิเมชั่นที่เรา
สรางไว

IPO Curve กราฟแสดงการสรางแอนิเมชั่น

เรียกใชงาน IPO Curve
หนาตาง IPO Curve เปนหนึ่งในหนาตางของกลุมหนาตางใน Window Type ดังนั้นเราจะแบงหนาตางเพิ่มอีก
หนึ่งหนาตางกอน โดยคลิกเมาสปุมขวาที่สวนบนของวิวพอรต เลือก Split Area แลวคลิกเมาสปุมซายกลางหนาจอ เรา
จะไดหนาตางใหมขึ้นมา

แบงวิวพอรตโดย Split Area เพื่อจะกําหนดหนาตางใหมใหเปนหนาตาง IPO Curve Editor

จากนั้นคลิกเมาสที่ปุม (Display Current Windows Type) แลวเลือก IPO Curve Editor จะปรากฏ
หนาตาง IPO Curve Editor ขึ้นมา เราจะเห็นวามีเสนกราฟอยูในหนาตาง

1. คลิกเมาสที่ปุม แลวเลือก IPO Curve Editor 2. จะปรากฏหนาตาง IPO Curve Editor ขึ้นมา

เราสามารถควบคุมมุมมองของกราฟไดเหมือนกับวิวพอรตที่แสดงชิ้นงาน เชน การยอ/ขยายหนาตางทําไดโดย
กดคีย <Ctrl+Atl> พรอมกับคลิกเมาสกลางเลื่อนขึ้นเลื่อนลง หรือตองการเลื่อนเพื่อดูสวนอื่นๆ ในกราฟ ก็ใหคลิกเมาส
กลางคางไวแลวเลื่อนหนาจอก็ไดเชนกัน

เขาใจการทํางานกับ IPO Curve Editor
กราฟในหนาตาง IPO Curve Editor นั้น จะมีสัญลักษณะและสีสันหลากหลาย ซึ่งแตละสัญลักษณและแตละสี
นั้นมีความหมายเล็งถึงวัตถุและชิ้นงานที่เราสรางการแอนิเมชั่นไวทั้งสิ้น ดังนี้

จุดคียเฟรม
เปนจุดสีดําบนเสน Curve แตละเสน และจุดเหลานี้จะอยูในตําแหนงที่ตรงกัน ดังตัวอยางภาพนี ้ เราไดสรางแอนิ
เมชั่นไวกอนหนานี ้ 3 คียเฟรมเราจึงเห็นจุดบนเสน Curve แตละเสนเปน 3 จุด
เสน Curve
เสน Curve เหลานี้จะใชสรางความราบรื่นใหกับการทําแอนิเมชั่น ซึ่งโปรแกรมจะบอกใหทราบวาเสน Curve
เสนนี้คือ Curve ของการแอนิเมชั่นอะไรโดยดูจากสีของเสน Curve และคําอธิบายดานขาง และถาเราตองการปรับการ
เคลื่อนไหวของเสน Curve ก็สามารถเลือกเสน Curve นั้นแลวทําการแกไขได โดยวิธีดังนี้
1. คลิกเมาสปุมขวาเลือกเสน Curve นั้น สังเกตวาจุดสีดําบนเสน Curve จะกลายเปนจุดสีขาวเมื่อถูกเลือก
2. จากนั้นใหเรากดคีย <Tab> เพื่อเขาสูการปรับแตงเสน Curve สังเกตวาจะมีแขนเกิดขึ้นที่จุดบนเสน Curve
ซึ่งเราสามารถปรับแตงตําแหนงของจุดคียเฟรมได ดังนี้
‐ ถาเราตองการปรับแตงที่จุดใด ใหคลิกเมาสปุมขวาเลือกที่จุดนั้น แลวคลิกเมาสปุมขวาคางไวเพื่อดึง
แขนปรับจุด
‐ ถาตองการปรับตําแหนงจุด กดคีย <G> แลวเลื่อนตําแหนงจุดตามตองการ คลิกเมาสปุมซายเพื่อวาง
จุดนั้น
‐ ถาตองการปรับเสน Curve อื่น ก็ใหกดแปน <Tab> อีกครั้งเพื่อออกจากการทํางานกับจุดเขาสูการ
ทํางานกับเสน Curve แทน
ดังตัวอยางตอไปนี ้ เราจะมาทดลองปรับแตงเสน Curve เพื่อสังเกตความเปลี่ยนแปลงของการเคลื่อนที่เมื่อมีการ
ปรับแตง โดยคลิกเมาสปุมขวาเลือกเสนกราฟสีแดง Loc X (ดูจากคําอธิบายดานขาง) เพื่อปรับตําแหนงในแกน x จากนั้น
กดคีย <Tab> เขาสูการปรับแตงคียเฟรมหรือจุดบนเสน Curve

เลือกกราฟสีแดง แลวกดคีย<Tab> เขาสูการปรับแตงคียเฟรม


ใหเราลองทดสอบดูการเคลื่อนที่กอนปรับแตงเสนกราฟจากหนาตางวิวพอรตกอน จากนั้นคลิกเมาสขวาเลือกจุด
ลําดับที่ 2 แลวกดคีย <G> เลื่อนจุดขึ้นบน และคลิกเมาสปุมซายเพื่อวางจุด

ขยับจุดบนเสนกราฟขึ้น

เมื่อทดลองแสดงการเคลื่อนไหวอีกครั้ง จะสังเกตความเปลี่ยนแปลงไดวา การเคลื่อนที่เดิมจะเปลี่ยนไป นั่นคือ
วัตถุจะเคลื่อนที่เลยพื้นไป และมีการวนกลับมาที่ตําแหนงเดิมเล็กนอยเมื่อผานชวงของจุดที่เราเปลี่ยนแปลง

กอนการเปลี่ยนตําแหนงคียเฟรมที่ 2 ใน IPO Curve หลังการเปลี่ยนตําแหนงคียเฟรมที่ 2 ใน IPO Curve จะ

เห็นวาตําแหนงของวัตถุก็จะเปลี่ยนไปดวย

จากนั้นลองกดคีย <G> เลื่อนจุดลงมาดานลางบาง จะสังเกตวา การเคลื่อนที่ของวัตถุจะยอนกับไปทางซายกอน
และเมื่อผานคียเฟรมที่เราเปลี่ยนแปลง วัตถุจะกลับมาแสดงการเคลื่อนที่ตามเดิม

ขยับจุดบนเสนกราฟลง

กอนการเปลี่ยนตําแหนงคียเฟรมที่ 2 ใน IPO Curve หลังการเปลี่ยนตําแหนงคียเฟรมที่ 2 ใน IPO Curve จะ
เห็นวาตําแหนงของวัตถุก็จะเปลี่ยนไปดวย

การปรับแตง IPO Curve ดวย Interpolation Mode
นอกจากนั้น เรายังสามารถปรับเสนกราฟเพิ่มเติมโดยกําหนดรูปแบบวางตัวของเสนกราฟ สามารถทําไดโดย
ขณะที่เรากําลังเลือกจุดคียเฟรม ใหคลิกเมาสซายเลือกเมนู Point แลวเลือก Interpolation Mode จะพบตัวเลือก 3
แบบ คือ Constant, Linear และ Bezier

ในตัวอยางนี้เราเลือกคียเฟรมที่ 2 ของเสนกราฟสีแดง Loc X

Constant เปนการจัดใหมีการเคลื่อนที่แบบไมตอเนื่อง จะแสดงเฉพาะการเปลี่ยนแปลงที่คียเฟรมที่กําหนดไว

เสนกราฟจะเปลี่ยนไปหลังการเลือก Constant

ผลของการเคลื่อนที่ระหวางคียเฟรมที่ 1 และคียเฟรมที่ 2 จะเปลี่ยนไป สังเกตวา เราจะไมเห็นวัตถุคอยเคลื่อนที่
จากจุดเริ่มตนไปยังคียเฟรมที่ 2 แตจะกลายเปนแสดงเฉพาะคียเฟรมแรกและคียเฟรมที่ 2 แทน

Linear เปนการจัดใหมีการเคลื่อนที่ตามการเคลื่อนที่เดิม แตจะไมคอยนุมนวลราบรื่นมากนัก

เสนกราฟจะเปลี่ยนไปหลังการเลือก Linear

Bezier เปนการจัดใหมีการเคลื่อนที่ตามการเคลื่อนที่เดิม ซึ่งจะมีความราบรื่นในการเคลื่อนที่มากที่สุด โดย
โปรแกรมจะตั้งใหการเคลื่อนที่เปนแบบ Bezier เปนหลัก

เสนกราฟจะเปลี่ยนไปหลังการเลือก Bezier เปนกราฟปกติ

เทคนิคการใช IPO Curve ควบคุมการเคลื่อนไหว
สําหรับหัวขอนี้ เราจะมาศึกษาวิธีการใช IPO Curve เพื่อควบคุมวัตถุในการทําแอนิเมชั่น โดยจะสรางลูกบอล
ใหวางอยูดานซายของวิวพอรต และจะใช IPO Curve เขามาควบคุมการเคลื่อนไหวในรูปแบบตางๆ ใหลูกบอลกระเดง 1
รอบ ดังภาพ

สําหรับการสรางการเคลื่อนที่นี้ เราจะตั้งใหมีการแสดงทั้งหมด 150 เฟรม โดยกําหนดคา End Frame เปน 150
และอัตราการแสดงภาพเปน 25 เฟรมตอวินาที

ปรับคาตางๆ โดยแสดงทั้งหมด 150 เฟรม โดยกําหนดคา End Frame เปน 150 และใหมีจํานวนเฟรมตอวินาทีเปน 25

จากภาพ ในตอนเริ่มตนนั้นวัตถุจะยังไมมีการแอนิเมชั่น สังเกตไดจากหนาตาง IPO Curve Editor ยังไมปรากฏ
เสนกราฟดๆ จากนั้นเราจะสรางคียเฟรมแรกใหกับลูกทรงกลม โดยใหตําแหนงแรกวัตถุหยุดอยูนิ่งที่ตําแหนงเดิมกอน และ
ตอไปนี้เราจะสรางแอนิเมชั่น โดยการสรางคียเฟรมจากการเปลี่ยนตําแหนงของลูกบอล ดังนี้
คียเฟรมที่ 1 (เฟรม 1) กําหนดใหลูกบอลเริ่มกระเดง
คียเฟรมที่ 2 (เฟรม 20) กําหนดใหลูกบอลกระเดงที่จุดสูงสุด
คียเฟรมที่ 3 (เฟรม 40) กําหนดใหลูกบอลกระทบพื้น

คียเฟรมที่ 1 (เฟรม 1) คียเฟรมที่ 2 (เฟรม 20) คียเฟรมที่ 2 (เฟรม 40)

คียเฟรมที่ 1 (เฟรม 1) กําหนดใหลูกบอลเริ่มกระเดง
โดยเราจะกําหนดใหลูกบอลหยุดนิ่งบนพื้นที่มุมดานซายของจอภาพกอน จากนั้นกําหนดใหเฟรม 1 เปนคียเฟรม
ที่จะเริ่มมีการเคลื่อนที่ ดังนี้
1. ขณะอยูที่เฟรมแรก (เฟรมที่ 1) ใหคลิกเมาสขวาเลือกลูกบอล แลวกดคีย เพื่อสรางคียเฟรมแรก โดยคลิก
เลือก Loc (Location) เพื่อสรางแอนิเมชั่นดวยการเปลี่ยนตําแหนง สังเกตที่หนาตาง IPO CURVE EDITOR จะมีเสน
Curve ปรากฏขึ้นมา และมีจุดคียเฟรมจุดแรกอยูบนเสน Curve
2. กดคีย <N> เพื่อแสดง Transform Properties ซึ่งเปนสวนที่แสดงตําแหนงของวัตถุ โดยที่เราจะใช
ประโยชนจากสวนนี้ในการกําหนดการเคลื่อนที่ของลูกบอลที่มีคาแนนอนและชัดเจน

1. คลิกเมาสขวาเลือกลูกบอล แลวกดคีย เลือก Loc (Location)

หนาตาง IPO CURVE EDITOR จะมีเสน Curve ปรากฏขึ้นมา และมีจดคียเฟรมจุดแรกอยูบนเสน
ุ

2. กดคีย <N> เพื่อแสดง Transform Properties

คียเฟรมที่ 2 (เฟรม 20) กําหนดใหลูกบอลกระเดงที่จุดสูงสุด
โดยเราจะกําหนดใหลูกบอลกระเดงขึ้น ในจุดที่สูงสุดของการเคลื่อนที่ในเฟรม 20 และใหมีการเลื่อนตําแหนงขึ้น
2.5 หนวยในแกน Z และไปขางหนา 2 หนวยในแกน Y ดังวิธีการตอไปนี ้
1. สรางคียเฟรมที่ 2 ที่เฟรม 20 โดยไมใชวิธีการสรางเฟรมอัติโนมัติ แตเลือกกําหนดสรางคียเฟรมเอง ใหพิมพ
คา 20 ลงไปในชองกําหนดเฟรม
2. ยายลูกบอลขึ้น 2.5 หนวย (ยายตําแหนงแกน Z) โดยพิมพคา 3.5 ใน Loc Z ที่ Transform Properties (คา
นี้ใหเราบวกเพิ่มจากคา Z ตั้งตน ซึ่งขึ้นอยูกับการวางตําแหนงลูกบอลของเรา ในตัวอยางนี้เราวางลูกบอลไวในตําแหนง Z
= 1.0 ดังนั้นเมื่อเลื่อนตําแหนง 2.5 หนวยจึงพิมพคา 3.5 ลงไปในชอง LocZ)

3. ยายลูกบอลไปขางหนา 2 หนวย (ยายตําแหนงแกน X) โดยพิมพคา 2 ใน Loc X ที่ Transform Properties
(คานี้ใหเราบวกเพิ่มจากคา X ตั้งตน ซึ่งขึ้นอยูกับการวางตําแหนงลูกบอลของเรา ในตัวอยางนี้เราวางลูกบอลไวใน
ตําแหนง X = 0.0 ดังนั้นเมื่อเลื่อนตําแหนง 2 หนวยจึงพิมพคา 2 ลงไปในชอง LocX)
4. กดคีย แลวเลือกเลือก Loc (Location) ใหคียเฟรมที่ 2 จดจําตําแหนงที่เปลี่ยนไป
ในขณะนี้ถาเรามาดูที่ IPO CURVE สังเกตวากราฟเสนสีแดงและเหลืองจะมีคาสูงขึ้น แสดงวาแกน X และ Z มี
การเปลี่ยนแปลงคา

2. พิมพคา LocZ เทากับ 3.5 3. พิมพคา LocX เทากับ 2

1. สรางเฟรมที่ 2 ในเฟรมที่ 20

4. กดคีย เลือก Loc เพื่อสรางคียเฟรมที่ 2 ใหมีการจําคาตําแหนงที่เราเพิ่งเคลื่อนยายไป

กราฟเสนสีแดงและเหลืองจะมีคาสูงขึน แสดงวาแกน X และ Z มีการเปลี่ยนแปลงคา
้

คียเฟรมที่ 3 (เฟรม 40) กําหนดใหลูกบอลกระทบพื้น
สําหรับคียเฟรมสุดทาย (เฟรม 40) เราจะปรับใหมีการเคลื่อนที่ของลูกบอล ในลักษณะที่กระทบพื้น โดยปรับให
มีการเลื่อนตําแหนงลงมาเทากับคาเริ่มตนนั่นคือ 1 หนวย (คาที่ลูกบอลวางบนพื้น ซึ่งคานี้ขึ้นอยูกับเราวาในครั้งแรกเราจัด
ตําแหนงแกน Z เทาไหรใหตั้งคาตามคานั้น) และเคลื่อนที่ไปขางหนา 2 หนวยในแกน Y ดังนั้นจากคา Y เดิมคือ 2 หนวย
ตองเคลื่อนที่เพิ่มอีก 2 หนวย รวมเปน 4 หนวยจากจุดเริ่มตน จึงกําหนดใหคา Y เปน 4 ดังวิธีการตอไปนี้
1. สรางคียเฟรมที่ 3 ขึ้นมาเพื่อลองควบคุมวัตถุดวย IPO Curve อีกครั้ง โดยคราวนี้ใหพิมพ 40 ในชองกําหนด
เฟรม แลวกดคีย <Enter>
2. ตองการเลือกใหลูกบอลตกลงมา เราจะตองระบุใหตําแหนงใหมของลูกบอลนี้มีตําแหนงแกน Z เทากับคา
เริ่มตนขณะที่ลูกบอกอยูบนพื้น (ในตัวอยางคือ 1) โดยคลิกเมาสในชอง LocZ แลวพิมพ 1
3. ใหลูกบอลเดงไปขางหนาอีก 2 หนวย โดยพิมพคา 4 ในชอง LocX จากนั้นกดคีย <Enter>
4. จากนั้นใหสรางเฟรม 40 นี้ใหกลายเปนคียเฟรม โดยกดคีย แลวเลือก Loc ในตอนนี้กราฟในหนาตาง
IPO Curve จะมีการเปลี่ยนแปลง นั่นคือ คา Curve ในแกน Z เทากับ 1 และคา Curve ในแกน X เทากับ 4

2. พิมพคา LocZ เทากับ 1 3. พิมพคา LocX เทากับ 4

1. สรางเฟรมที่ 3 ในเฟรมที่ 40

4. กดคีย เลือก Loc เพื่อสรางคียเฟรมที่ 3

กราฟเสนแดงและเหลืองมีการเปลี่ยนแปลงคา

ถาเราคลิกเมาสปุมซายในบริเวณหนาตาง IPO CURVE EDITOR แลวเลื่อนเสนสีเขียวไปมา จะพบวาวัตถุมีการ
เคลื่อนที่ตามลักษณะของเสน Curve หรือมีการเคลื่อนที่ในแกน X และ Z ตามเสน Curve ใน LocX และ LocZ นั่นเอง

เมื่อมีการขยับเสนสีเขียวจะมีการเคลื่อนไหวของลูกบอล

และนี่คือหลักการในการควบคุมวัตถุใหเคลื่อนไหวดวยการใชเสน IPO Curve ตอไปเราจะรูจักวิธีการควบคุม
วัตถุอีกรูปแบบหนึ่งดวยการใช Extent Mode ใน IPO Curve ซึ่งเปนการควบคุมวัตถุที่นํารูปแบบสําเร็จรูปมาชวยสราง
การเคลื่อนที่เพิ่มเติมใหกับแอนิเมชั่นที่เราสรางไว

สรางการเคลื่อนไหวสําเร็จรูปดวย Extent Mode ของ IPO Curve
Extent Mode เปนโหมดการทํางานที่ใชควบคุมวัตถุดวยเสน IPO แบบสําเร็จรูป ซึ่งจะชวยใหเราประหยัดเวลา
ในการสรางการเคลื่อนไหว ไมจําเปนตองสรางคียเฟรมที่ละคียเฟรม แตเลือกใช Extent Mode สรางคียเฟรมตามรูปแบบ
ของการเคลื่อนไหวของชิ้นงานตนแบบไดทันที โดยวิธีการทํางานดวย Extent Mode มีดังนี้
1. เลือกทํางานกับเสน Curve ทั้งสามเสน โดยกดคีย <Shift> แลวคลิกเมาสขวาเลือกเสน Curve หรือกดคีย
<A> เพื่อเลือกเสน Curve ทั้งหมดก็ได (สังเกตจากจุดคียเฟรมจะตองเปนสีขาว)
2. จากนั้นเลือกเมนู Curve>Extent Mode จะพบตัวเลือกใหเรา 4 ตัวเลือกซึ่งมีการเคลื่อนที่แบบตางๆ ไดแก
Constant, Extrapolation, Cyclic และ Cyclic Extrapolation

1. เลือกทํางานกับเสน Curve ทั้งสาม
2. เลือกเมนู Curve>Extent Mode จะ

ปรากฏตัวเลือก 4

โดยลักษณะของการเคลื่อนที่ของแตละรูปแบบมีดังนี้
Constant เมื่อเลือก Constant แลวทดลองแสดงแอนิเมชั่นดูจะพบวามจะเปนการเคลื่อนที่ตามลักษณะการ
เคลื่อนที่เดิม นั่นคือบอลมีการกระเดงเพียงครั้งเดียว และเมื่อเลยคียเฟรมที่ 3 ไป บอลก็จะหยุดนิ่งอยูบนพื้น

เมื่อเลือก Constant การเคลื่อนที่จะเปนตามเดิม

Extrapolation เมื่อเลือก Extrapolation แลวทดลองแสดงแอนิเมชั่นดู จะพบวามีการเคลื่อนที่เพิ่มขึ้นจาก
เสน Curve เดิมที่เราสรางไว โดยจะมีเสน Curve ที่ลากตอจากคียเฟรมสุดทายในทิศทางเดียวกัน นั่นคือเมื่อบอลมีการ
กระเดงหลังจากกระทบพื้นแลว จะจมหายลงไป

เมื่อเลือก Extrapolation จะมีการเคลื่อนที่เพิ่มขึ้นจากเสน Curve เดิม

Cyclic เมื่อเลือก Cyclic แลวทดลองแสดงแอนิเมชั่นดู จะพบวามีการแสดงซ้ําตามแอนิเมชั่นเดิม โดยจะเคลื่อนที่
แบบวนลูป

เมื่อเลือก Cyclic จะเคลื่อนที่แบบวนลูป

Cyclic Extrapolation จะเปนการเคลื่อนที่วนลูปเฉพาะการเคลื่อนที่ในแกน Z แตสําหรับแกน X จะมีการ
เคลื่อนที่ไปขางหนา เหมือนกับลูกบอลกระเดงไปเรื่อยๆ

เมื่อเลือก Cyclic Extrapolation จะทําใหมีการเคลื่อนที่ตอเนื่องไปเรื่อยๆ

การทํางานดวย IPO Curve จะมีประโยชนมากสําหรับการทําแอนิเมชั่น ซึ่งถาเราลองศึกษาหรือฝกเพื่อเติมใน
แกนอื่น และการเคลื่อนที่แบบอื่นก็จะพบวาการใช IPO CURVE มาชวยปรับแตงแอนิเมชั่น จะชวยใหเราไมตองเสียเวลา
ในการสรางคียเฟรมทีละจุด อีกทั้งยังงายในการควบคุมใหเปนไปตามตองการอีกดวย

สรางการเคลือนไหวตามเสนทางทดวยวิธี Path Animation
่
สําหรับหัวขอนี้ เราจะมาศึกษาการสรางแอนิเมชั่นอีกรูปแบบหนึ่งที่นําเสน Path มาใชในการสรางเสนทางในการ
เคลื่อนที่ เรียกวา “Path Animation” โดยในตัวอยางนี ้ เราจะสรางใหเครื่องบินใหบินตามเสน Path ที่เราไดสรางไว
พรอมทั้งเอนตัวตามทิศทางของเสน Path นั้นดวย นอกจากนั้น เราจะใช IPO CURVE เขามาชวยในการปรับแตง
รายละเอียดใหราบรื่นขึ้นดวย ดังนี้

เครื่องบินเคลื่อนที่ตามเสน

จากภาพ เราจะเห็นวา เครื่องบินนั้นไดบินไปตามเสน Path ที่เรากําหนด โดยแบงขั้นตอนการสรางชิ้นงานนี้
ออกเปน 3 ขั้นตอน ดังนี้
ขั้นตอนที ่ 1 สรางเสน Path
ขั้นตอนที ่ 2 สรางเครื่องบินใหบินตามเสน Path
ขั้นตอนที ่ 3 ปรับแตงการเครื่องที่ของเครื่องบินใหเปนตามกฏธรรมชาติ

ขั้นตอนที่ 1 สรางเสน Path
เริ่มตนใหเราเปดไฟลเครื่องบินขึ้นมาหรือวัตถุใดก็ไดที่เราตองการสราง โปรแกรมก็จะแสดงวัตถุเครื่องบินขึ้นมา
บนวิวพอรต ในที่นี้เราจะเลือกทํางานกับมุมมอง TOP เพื่อสะดวกในการสรางเสนทางการเคลื่อนที่ของเครื่องบิน จากเรา
จะสรางเสน Path ใหเปนเสนทางสําหรับการเคลื่อนที่ของเครื่องบิน ดังภาพ

สรางเสนทางสําหรับการเคลื่อนที่ของเครื่องบิน

ในที่นี้เราจะปรับใหเสนมีลักษณะคลายกราฟรูป Sine Curve ดังนั้นเราจึงตองปรับแตงจุดทั้ง 5 ใหมีตําแหนงที่
เหมาะสม ดังนี้
1. เลือกเมนู Add>Curve>Path โปรแกรมก็จะแสดงเสน Path ขึ้นมา
2. เมื่อเราไดเสน Path แลวใหขยายเสน Path ใหยาวขึ้นจนเต็มวิวพอรต โดยใชอุปกรณ Scale หรือกดคีย <S>
ที่คียบอรด แลวลากเมาสขยายเสน Path ใหยาวขึ้น
3. เมื่อไดความยามตามตองการใหคลิกเมาสปุมซายเพื่อออกจากการขยายเสน สังเกตวาในเสน Path จะมีจุด
สําหรับใชปรับแตงรูปรางของเสน โดยมีทั้งหมด 5 จุด

1. เลือกเมนู Add>Curve>Path

2. กดคีย <S> ขยายเสน Path

3. จะไดจุดควบคุมเสน Path 5 จุด

4. ขณะที่เราทํางานใน Edit Mode อยูนั้น ใหคลิกเมาสขวาเลือกจุดแรกของเสน Path แลวเลือกอุปกรณ
Translate หรือกดคีย <G> แลวลากเมาสเลื่อนจุดนั้นมาวางในตําแหนงใหม จากนั้นคลิกเมาสซายเพื่อวางจุด
5. สําหรับจุดที่ 2 เมื่อคลิกเมาสขวาเลือกจุดที่ 2 แลวใหเรากดคีย <G> แลวดึงจุดที่ 2 ลงมาดานลาง เพื่อดึงเสน
Path ใหโคงต่ําลงมา คลิกเมาสซายเพื่อวางจุด
6. ตอมาเราจะเลือกจุดที่ 4 แลวกดคีย <G> ดึงจุดที่ 4 ขึ้นไปใหเสน Path ใหโคงขึ้น คลิกเมาสซายเพื่อวางจุด
(สวนจุดที่ 3 วางไวตําแหนงเดิม เพราะเปนจุดกึ่งกลางของเสนอยูแลว)
7. เลือกจุดสุดทายจุดที่ 5 กดคีย <G> ดึงจุดที่ 5 ลงมา แลวคลิกเมาสซายเพื่อวางจุด

1. เลื่อนจุดแรกขึน
้

2. เลื่อนจุดที่ 2 ลงมา

3. เลื่อนจุดที่ 4 ขึ้น

อยางไรก็ตาม วิธีการเลือกวาจะปรับแตงเสนจากจุดใดนั้น ขึ้นอยูกับรูปแบบลักษณะของเสนที่เรา
ตองการ จึงไมมีสูตรตายตัววาจะตองปรับอยางไรเปนอันดับแรก

ขั้นตอนที่ 2 สรางเครื่องบินใหบินตามเสน Path
เมื่อสรางเสน Path เรียบรอยแลว ใหเรากดคีย <Tab> ออกจาก Edit Mode เพื่อเลือกปรับแตงเสน Path ทั้ง
เสน ซึ่งตอไปเราจะสรางใหเสน Path นั้นมีระยะทางตามจํานวนเฟรมในการแสดง และรายละเอียดของแอนิเมชั่นที่เรา
ตองการ โดยทํางานที่หัวขอ Curve and Surface ภายใต Object Mode และทําตามขั้นตอนแตละสวนดังนี้
สวนที่ 1 กําหนดความยาวในการแสดงแอนิเมชั่น
สวนที่ 2 กําหนดใหเครื่องบินมีการเคลื่อนที่ไปตามเสน Path
สวนที่ 3 กําหนดใหเครื่องบินเคลื่อนที่บนเสน Path
สวนที่ 4 กําหนดใหเครื่องบินเคลื่อนที่จนครบทั้งเสนทาง (ครบทุกเฟรมที่เรากําหนด)

สวนที่ 1 กําหนดความยาวในการแสดงแอนิเมชั่น
ใหเรากําหนดความยาวในการแสดงแอนิเมชั่นที่ปุม (Path Length) โดยจะกําหนดเปน 150
เฟรม (ใหคลิกเมาสซายที่ปุมนี้ แลวพิมพจํานวนเฟรมที่ตองการลงไป)

คลิกแลวพิมพจํานวนเฟรม

สวนที่ 2 กําหนดใหเครื่องบินมีการเคลื่อนที่ไปตามเสน Path
จากนั้นเราจะกําหนดใหเครื่องบินมีการเคลื่อนที่ไปตามเสน Path โดยวิธีการดังนี ้
1. คลิกเมาสปุมขวาเลือกเครื่องบิน แลวกดคีย <Shift> คางไว จากนั้นคลิกเมาสปุมขวาเลือกที่เสน Path
2. ใชคําสั่งจากเมนู Object>Parent>Make Parent หรือกดคีย <Ctrl+P> เพื่อเรียกใชคําสั่งนี้ก็ได แลวเลือกที่

Normal Parent ในปอบอัพ สังเกตวาจะมีเสนประเกิดโยงเชื่อมระหวางเครื่องบินกับเสน Path

1. คลิกเลือกเครื่องบินแลวเลือกเสน Path

2.1 คลิกเลือก Object>Parent>Make Parent

2.2 คลิกเลือก Normal Parent

จะเกิดเสนประเกิดโยงเชื่อมระหวางเครื่องบินกับเสน Path

ถาเราทดลองคลิกปุม Play ก็จะเห็นวาเครื่องบินนั้นไดเคลื่อนที่ไปตามเสน Path แลว แตวาตําแหนงของ
เครื่องบินยังวางผิดที่อยู

เลือก Play ดูการเคลื่อนที่ของเครืองบิน
่

สวนที่ 3 กําหนดใหเครื่องบินเคลื่อนที่บนเสน Path
เราจะทําใหเครื่องบินมาวางที่ตําแหนงใหมใหอยูบนเสน Path เพื่อใหเห็นการเคลื่อนที่ไดชัดเจน และเปนไปตาม
เสนทางที่เราสรางไว โดยคลิกเมาสปุมขวาเลือกเครื่องบน แลวคลิกเมนู Object>Clear/Apply>Clear Origin เสนประ
นั้นจะหายไป และทําใหเครื่องบินมาวางบนเสน Path นั้นทันที

คลิกเมนู Object>Clear/Apply>Clear Origin

เครื่องบินยายมาวางบนเสน Path

ใหทดลองคลิกปุม Play ก็จะเห็นวาเครื่องบินนั้นไดเคลื่อนที่ไปตามเสน Path ในตําแหนงที่ถูกตองแลว

คลิกปุม Play

เครื่องบินเคลื่อนที่ไปตามเสน Path ในตําแหนงทีถกตอง
่ ู

เมื่อเราสังเกตจากหนาตาง Timeline ก็จะพบวา การเคลื่อนที่ของเครื่องบินนั้นจะเคลื่อนที่เพียงแค 100 เฟรม
โดยจุดสุดทายที่เครื่องบินหยุดนั้น คือเฟรม 100 แมวาเราจะสรางใหเสน Path มีความยาว 150 เฟรมก็ตาม แตคา
มาตรฐานของวัตถุกอนตั้งคาความยาวในการแสดงนั้นเปน 100 โปรแกรมจึงตั้งคาใหเครื่องบินแสดงเพียง 100 เฟรม
ทางแกไขใหเครื่องบินแสดงครบ 150 เฟรมตามความยาวของเสน Path ทําไดโดย กําหนดคาเพิ่มเติมใน IPO
Curve Editor

เปด IPO Curve Editor แลวเลือก Path

ตอมาใหคลิกเมาสขวาเลือกเสน Path จากนั้นเขาสูหนาตาง IPO Curve Editor แลวเลือกชนิดเปน Path
โปรแกรมจะแสดงเสน Curve ขึ้นมา และมีจุดคียเฟรมในเฟรม 100 วิธีการปรับใหการแสดงแอนิเมชั่นของเครื่องบินขยาย
เปน 150 เฟรม ซึ่งสามารถทําได 2 วิธ ี ดังนี้
ทดลองกดปุม Play เพื่อดูแอนิเมชั่น จะเห็นวาเครื่องบินลํานั้นเคลื่อนที่ตามความยาวของเสน Path จํานวน 150
เฟรมแลว
วิธีที่ 1 ปรับจุดคียเฟรมโดยตรง ทําไดดังนี้
1. กดคีย <Tab> เขาสูการปรับแตงที่จุดคียเฟรม แลวคลิกเมาสขวาเลือกจุดคียเฟรมที่ตําแหนงเฟรม 100
2. กดคีย <G> เลื่อนคียเฟรมนั้นออกมาวางที่เฟรม 150 จากนั้นคลิกเมาสปุมซายออกจากการทํางาน

เลือกจุดเฟรมที่ 100

เลือกจุดเฟรมที่ 150

คียเฟรมจะเลื่อนมาที่เฟรม 150

วิธีที่ 2 ใชวิธีการลบเสน Path เดิมทิ้งไปเสีย เพื่อเลี่ยงการจํากัดการเคลื่อนที่ ดังนี้
1. ในขณะที่คลิกเลือกเสน Path เดิมอยูนั้น ใหเราคลิกเมาสกลางเลื่อนแถบเครื่องมือมาทางซาย เพื่อใหปุม
แสดงชื่อของเสน Curve ปรากฏแลว Add New ก็จะเปนการสรางหนาตาง IPO Curve
2. จากนั้นตั้งชื่อสําหรับเสน Path ใหม คลิกที่ชองชื่อของเสน Path แลวพิมพชื่อใหมเขาไป (ในที่นี้เราพิมพ
PlanePath)
3. กดคีย <Delete> เลือก Erase Selected เพื่อลบเสน IPO สําหรับ Path เดิมทิ้งไป

4. แลวปรับคา Path Length ใหมเปน 150 ที่ปุม ในแท็ป Curve and Surface

1. แสดงชื่อของเสน Curve

2. ตั้งชื่อ Path ใหม

3. ลบ Path เดิม

4. ปรับคา Path Length เปน 150

และเมื่อเราทดลองคลิกปุม Play ก็จะเห็นวาเครื่องบินลํานั้น สามารถบินไดตามเสนทางจนครบ 150 เฟรมแลว

ขั้นตอนที่ 3 ปรับแตงการเครืองที่ของเครื่องบินใหเปนตามกฏธรรมชาติ
่
ถาเราสังเกตการเคลื่อนที่ของเครื่องบินในขั้นตอนที่ผานมา ก็จะพบวาลักษณะการหันหัวของเครื่องบินนั้นยังไม
ถูกตอง หัวเครื่องบินยังไมหันไปตามเสนโคง

เครื่องบินหันหัวผิดทาง

โดยวิธีการปรับใหเปนไปตามธรรมชาติของการเคลื่อนที่ของวัตถุนั้น สามารถไดโดยคลิกเมาสซายเลือกปุม
Curve Follow ที่แท็ป Curve and Surface ก็จะสังเกตวาเครื่องบินนั้นเคลื่อนที่ตามความโคงของเสน Path

คลิกเมาสซายเลือกปุม Curve Follow

อยางไรก็ตาม เครื่องบินก็ยังหันหัวไมถูกตอง เราจึงตองเขาไปปรับแกไขตอ โดยคลิกเลือกที่ปุม     (Object)
เลือกคา Track ในแท็ป Animation Setting เปนแกนใดก็ได ซึ่งมี 3 แกนที่ควบคุมวัตถุหรือเครื่องบินนั้นอยู ใหเลือกแกน
ที่ทําใหเครื่องบินวางตัวไดถูกตอง
ในตัวอยางคลิกเลือกแกน X แลวทดลองกดปุม Play หรือคลิกเมาสซายคางไวที่เสนการเคลื่อนที่ในหนาตาง
Timeline แลวเลื่อนดู ก็จะพบวาการเคลื่อนที่ของเครื่องบินนั้นถูกตองแลว

1. คลิกเลือกที่ปุม

2. ในชอง Track ใหเลือกแกนที่ทําใหเครื่องบินวางตัวไดถูกตอง

แกไขและปรับการเคลื่อนที่ใหสมบูรณแบบ
นอกจากนั้น เรายังสามารถปรับแตงการเคลื่อนที่ของเครื่องบินใหสมบูรณแบบมากขึ้น โดยทําใหมีการเอียงตัวไป
ตามเสนโคง ใหเหมือนกับการเคลื่อนที่ของเครื่องบินจริงๆ โดยในที่นี้เราจะปรับหนาตางการทํางานใหม ดวยการปรับวิว
พอรตใหแสดงในมุมมอง Perspective จากนั้นทําตามขั้นตอนดังนี ้

เครื่องบินเองตัวไปตามเสนโคง

1. คลิกเมาสปุมขวาเลือกเสน Path แลวกดคีย <Tab> เขาสูกาทํางานใน Edit Mode จากนั้นคลิกเมาส
ปุมขวาเลือกจุดที่อยูตรงกับสวนโคงของเสน Path (ในตัวอยางคือจุดที ่ 2)

2. เลื่อนเสนแสดงตําแหนงเฟรมมาใหตรงกับจุดที่เราเลือก แลวใหเราใชคําสั่ง Curve>Control
Point>Tilt หรือกดคีย <T> จะเปนการปรับใหเครื่องบินเอียงในองศาที่เราตองการได คลิกเมาสปุมซายเมื่อไดองศาที่
พอใจ
3. จากนั้นคลิกเมาสปุมขวาที่จุดที่ 4 แลวกดแปน <T> ที่คียบอรด ปรับใหเครื่องบินเอียงในองศาที่เรา
ตองการ แลวคลิกเมาสปุมซาย

1. เลือกจุดที่ 2 ของ Path

2. เลือก Curve>Control Point>Tilt

3. เลือกจุดที่ 4 แลวกดคีย <T> ปรับเครื่องบินใหเอียง

สุดทายใหเราทดสอบการเคลื่อนที่ทั้งหมด โดยคลิกไปยังตําแหนงเฟรมเริ่มตน คลิกปุม Play เราก็จะไดการ
เคลื่อนที่ที่สมบูรณแบบ โดยการใชเสน Path มาเปนตัวนําเสนทางใหกับวัตถุ

บทที่ 13
การเรนเดอร

การเรนเดอร เปนการประมวลผลงานที่เราสรางไวใหออกมาเปนชิ้นงานที่สามารถนําไปเผยแพรได โดยในการ
ทํางาน 3D การเรนเดอรจะมีทั้งเรนเดอรเปนภาพนิ่ง และเปนภาพเคลื่อนไหว ทั้งนี้ขึ้นอยูกับชิ้นงานที่เราตองการ โดยในบท
นี้ เราจะมาเรียนรูจักกับทั้ง 2 รูปแบบกัน

รูจักกับการเรนเดอร
เราไดกลาวไปแลวในหัวขอที่ผานมาวา การเรนเดอรในโปรแกรม Blender จะแสดง มุมมองตามมุมมองของ
กลองเสมอ ดังนั้นเราจําเปนตองจัดเตรียมมุมมองที่เราตองการไวและกําหนดใหเปนมุมมองจากกลองกอน จึงจะสามารถ
เรนเดอรออกมาได ซึ่งในตัวอยางเราไดกําหนดมุมมองวัตถุนี้ไวใหเปนมุมมองของกลอง

วัตถุในมุมมองกลอง

วิธีการเรนเดอรสําหรับดูผลเปนภาพนิ่ง
สําหรับการเรนเดอรผลงานนั้นมีหลายวิธี ขึ้นอยูกับชิ้นงานนั้นๆ เปนอยางไร บางชิ้นงานเปนภาพนิ่ง บางชิ้นงาน
เปนภาพเคลื่อนไหว และบางชิ้นงานตองอาศัยการเรนเดอรเทานั้นจึงจะแสดงผลงานจริงออกมาได
ซึ่งในหัวขอนี ้ เราจะกลาวถึงการเรนเดอรเปนภาพนิ่งกอน เพื่อใชทดสอบชิ้นงานขณะสรางงาน โดยเลือกคําสั่ง
Render>Render Current Frame หรือกดคีย <F12> โปรแกรมจะทําการเรนเดอรโดยใชคาคุณสมบัติของเอาทพุต เชน
ขนาดภาพ คุณภาพของภาพ ตามที่โปรแกรมกําหนดไว

เลือก Render>Render Current Frame หรือ กดคีย <F12> ภาพที่ไดจากการเรนเดอร

การกําหนดคุณสมบัติสําหรับการเรนเดอร
โปรแกรม Blender ไดออกแบบใหเราสามารถเรนเดอรชิ้นงานไดอยางหลากหลาย ทั้งเรนเดอรเปนภาพนิ่งและ
วิดีโอ โดยใหเราสามารถกําหนดคุณสมบัติของการเรนเดอรเพิ่มเติมได เพื่อใหไดชิ้นงานตามเปาหมาย เริ่มจากกําหนดคา
คุณสมบัติของการเรนเดอร ใหคลิกเมาสซายที่ปุม (Scene) จากนั้นคลิกปุม (Render Buttons) เพื่อเขาสูการ
ตั้งคาตางๆ ในแท็ป Format ดังนี้

1. คลิกเมาส 2. คลิกเมาส 3. ตั้งคาการเรนเดอรในแท็ป Format

การกําหนดขนาดเฟรม ความยาวและความสูงของเฟรม
การกําหนดขนาดเฟรม กําหนดไดที่คา Size X ซึ่งเปนความยาวของเฟรม
และคา Size Y ซึ่งเปนความสูงของเฟรม โดยโปรแกรมกําหนดคามาตรฐานไวที่
800x600 หรือจะกําหนดขนาดเฟรมตามคาเอาทพุตของรูปแบบวิดีโอตางๆ ในปุม
กําหนดคาสําเร็จรูปดานขวาของแถบคําสั่ง ซึ่งปุมเหลานี้จะนิยมใชกับชิ้นงานที่เปน
แอนิเมชั่น เพื่อใหไดผลงานออกมาเปนไฟลวิดีโอที่สามารถนําไปเผยแพรแบบตางๆ
ได เชน
กําหนดคุณสมบัติของไฟลวดีโอ
ิ
แบบสําเร็จรูป

• PAL โปรแกรมก็จะกําหนดคุณสมบัติของเอาทพุตตามคุณสมบัติของไฟลวิดีโอในระบบ PAL ซึ่งเปนระบบที่ใชใน
ประเทศไทย และทวีปเอเชียบางประเทศ กลาวคือ จะมีคาขนาดเฟรมเทากับ 720x576 (ความยาวในแกน X
เทากับ 720 และความสูงในแกน Y เทากับ 576) และมีคาอัตราสวนของพิกเซลในภาพ (Aspect Ratio) เทากับ
54 ในแกน x และ 51 ในแกน Y คาอัตราสวนในการแสดงภาพเคลื่อนไหวเทากับ 25 เฟรมตอวินาที

• NTSC โปรแกรมก็จะกําหนดคุณสมบัติของเอาทพุตตามคุณสมบัติของไฟลวิดีโอในระบบ NTSC ซึ่งเปนระบบที่
ใชในสหรัฐอเมริกา ญี่ปุนและโซนยุโรปบางประเทศ กลาวคือ จะมีคาขนาดเฟรมเทากับ 720x480 และมีคา
Aspect Ratio เทากับ 10:11 รวมทั้งคาอัตราสวนในการแสดงภาพเคลื่อนไหวเทากับ 30 เฟรมตอวินาที
• Default จะเปนเลือกใหการเรนเดอรมีคุณสมบัติคลายระบบ PAL
• Preview จะเปนการเรนเดอรเพื่อทดสอบผลงานซึ่งใชขนาด 640x512
• PC จะเปนเรนเดอรใหไดไฟลวิดีโอสําหรับแสดงในคอมพิวเตอร โดยใชขนาด 640x480 และมีคา Aspect Ratio
เทากับ 100:100 หรือมีพิกเซลเปนสี่เหลี่ยมจตุรัส ซึ่งในศัพททั่วไปของงานวิดีโอเรียนกวา “Progessive”
• PAL 16:9 เปนการเรนเดอรสําหรับไฟลวิดีที่ใชระบบ PAL ขนาดเฟรม 720x576 แตมีคา Aspect Ratio
เทากับ 64:45 ซึ่งรองรับการแสดงผลแบบ Wide Screen
• Pano เปนการเรนเดอรสําหรับไฟลที่จะใชสรางเปนรูปแบบ Panorama ที่สามารถมองเห็นไดรอบทิศทาง 360
องศา
• Full เปนการเรนเดอรที่ไดภาพขนาดใหญที่สุดคือ 1280x1024 และมีคา Aspect Ratio เทากับ 1:1
• คุณสมบัติของการเรนเดอรที่กลาวถึงนี้ แมจะเหมาะสําหรับใชกับงานวิดีโอหรือใชเรนเดอรชิ้นงานที่เปนแอนิเมชั่น
มากกวา แตก็สามารถใชกําหนดขนาดเฟรมแบบรวดเร็วใหกับการเรนเดอรแบบภาพนิ่งได เชนกัน

ฟอรแมตไฟลภาพ
เราสามารถระบุฟอรแมตไฟลภาพที่ตองการใหเปนเอาทพุตได โดยคลิกที่
ปุม ในชอง Save image as ซึ่งจะปรากฏฟอรแมตไฟลรูปแบบตางๆ ใหเลือก
ตัวอยางเชน
• ถาเราตองการไฟลภาพสําหรับใชงานทั่วไปก็ใหเลือกไฟล Jpeg
• ถาตองการคุณภาพไฟลสูงใหเลือก TIFF
• ถาตองการสรางใหไฟลภาพนั้นมีอัลฟา ซึ่งเราสามารถนําไฟลภาพนั้นไป
ซอนกับภาพอื่นไดเนื่องจากจะมีพื้นที่บางสวนในภาพโปรงใสก็ใหเลือก
Targa
• ถาตองการไฟลสําหรับทําเว็บไซตใหเลือก Png

คุณภาพของไฟลภาพ
นอกจากรูปแบบของไฟลที่เหมาะสมกับงานแตละรูปแบบแลว
เรายังสามารถกําหนดคุณภาพของชิ้นงานไดที่ Quality ไดซึ่งโปรแกรมตั้งคา
มาตรฐานไวที่ 90 หรือถาเราตองการใหไดคุณภาพสูงสุด ก็ใหคลิก ที่ปุม Quality
แลวพิมพ 100 กดคีย <Enter> ก็ได

คุณสมบัติเกี่ยวกับการแสดงสี
เรายังสามารถกําหนดใหภาพที่ตองการเรนเดอรมีการแสดงสีในแบบตางๆ ได เชน
• คลิกปุม กําหนดใหเปนภาพขาวดํา
• คลิกปุม กําหนดใหเปนภาพสีแบบ RGB
• คลิกปุม     กําหนดใหเปนภาพสีที่มีบางสวนโปรงใสเพื่อจะนําไปซอนกับภาพอื่นๆ ดวยโปรแกรมตัดตอได

ในตัวอยางฉากหลังของรถเปนพื้นที่วาง ถาเรานําภาพเรนเดอรแบบ RGBA นี้ไปวางซอนกับภาพอื่นๆ เราก็จะ
พบวาสวนของฉากหลังเดิมหายไป นั้นเปนเพราะสวนของฉากหลังนั้นถูกทําใหโปรงใสโดยใชหลักการอัลฟามาสรางให
ภาพแสดงเฉพาะสวนที่ตองการ แตภาพที่เปน RGB ปกติจะไมสามารถซอนภาพโดยทําใหฉากหลักโปรงใสได

ภาพแสดงความแตกตางระหวาง RGBA กับ RGB

สําหรับคุณสมบัติอื่นๆ ที่เราสามารถกําหนดใหมีความพิเศษมากขึ้น ก็ใหเขามาปรับในแท็ป Render เพิ่มเติม
เชน

กําหนดเงา ถาชิ้นงานนั้นมีการจัดแสงและเงาไว ใหเราเลือกปุม เพื่อแสดงเงานัน แตถาไมคลิกเลือกก็จะไมแสดง
้

คลิกเพื่อแสดงเงา

กอนเลือกปุม หลังเลือกปุม

Render Size เราสามารถกําหนดใหแสดงขนาดภาพเทาไหรก็ได หรือจะใหแสดง
เต็มขนาดเฟรม โดยกําหนดไดในแท็บ Format ใหเลือกคาเทากับ 100%

แสดงขนาดภาพตอนเรนเดอร
จากนั้นเมื่อเรากําหนดคุณสมบัติของการเรนเดอรแลว ใหเราคลิกเลือกปุม
เพื่อทําการเรนเดอรผลงานตามคุณสมบัติที่ตั้งไว

คลิกเพื่อเรนเดอร

ถาเราตองการบันทึกไฟลภาพนิ่ง
หลังการเรนเดอร ก็ใหคลิกที่ File จากนั้น
เลือก Save Image โปรแกรมจะแสดง
รูปแบบไฟลภาพดานบนขวาตามที่เราเลือก
ฟอรแมตดังกลาวไว แลวพิมพชื่อไฟลที่
ตองการ เชน PictExample จากนั้นเลือก
โฟลเดอรที่ตองการเก็บภาพไว แลวคลิกปุม
Save
สุดทายเราก็จะไดภาพนิ่งซึ่งถูก
เก็บไวในโฟลเดอรที่กําหนด โดยมี
คุณสมบัติของการเรนเดอรตามที่เรากําหนด
ไวทุกประการ
เลือก File>Save Image เพื่อบันทึกภาพที่เรนเดอร

และในหัวขอตอไปเราจะไดรูจักกับวิธีการเรนเดอรงานที่เปนแอนิเมชั่น เพื่อเราจะไดไฟลวิดีโอที่สามารถนําไป
เผยแพรได

การเรนเดอรงานแอนิเมชัน
่
สําหรับหัวขอนี้ เราจะเรียนรูจักวิธีการเรนเดอรชิ้นงานที่เปนแอนิเมชั่น ซึ่งเราไดเกริ่นถึงการกําหนดคุณสมบัติของ
ไฟลวิดีโอ เพื่อใชในการเรนเดอรงานแอนิเมชั่นไปบางแลว ตอมาเราไดจะทดลองเรนเดอรชิ้นงานเพื่อใหไดผลลัพธออกมา
เปนไฟลวิดีโอจริงๆ ที่สามารถนําไปตัดตอและเผยแพรได

ดังในตัวอยางเราไดสรางชิ้นงานหนึ่งที่มีการทําแอนิเมชั่นไว เมื่อเราไดชิ้นงานที่สมบูรณตามความตองการแลว
เราจะเขาสูการตั้งคาสําหรับการเรนเดอร โดยคลิกเมาสปุมซายที่ปุม (Scene) แลวคลิกเลือก (Render Button)
จากนั้นในสวนของ Buttons Windows ก็จะแสดงคุณสมบัติสําหรับการเรนเดอรที่เราตองเขาไปกําหนด ดังนี้

ตั้งคาเอาทพุต ตั้งคาการเรนเดอร ตั้งคาแอนิเมชั่น ตั้งคาฟอรแมตไฟล

จากภาพจะพบวาเครื่องมือและปุมตางๆ จะเหมือนกับการเรนเดอรแบบภาพนิ่ง แตจะมีสวนที่นาสนใจเพิ่มเติม
สําหรับการเรนเดอรงานแอนิเมชั่น ดังนี้
แท็ป Output ในชองแรกจะเปนการกําหนดไดเร็กทอรี่ที่เราจะใชเก็บไฟลวิดีโอ โดยเมื่อคลิกที่ปุม ในชอง
โปรแกรมจะแสดงไดเร็กทอรี่ปจจุบันที่เก็บไฟลนี้ และสามารถเลือกไดรวที่ตองการในปุม
แลวเลือกโฟลเดอรสําหรับเก็บไฟล จากนั้นตั้งชื่อไฟลวิดีโอที่ตองการ เมื่อเสร็จแลวใหคลิกปุม

2. เลือกไดรวสําหรับเก็บไฟล 3. ตั้งชื่อไฟล 4. คลิกปุม Select Output Pictures

1. คลิกเลือกโฟลเดอรที่ตองการเก็บไฟลเอาทพุต

กําหนดคุณสมบัติพิเศษในการเรนเดอร เชน ถาตองการเรนเดอรแบบ
เนนขอบภาพเหมือนการตูน ก็ใหคลิกเลือกปุม ในแท็ป Output ซึ่งเราจะกลาวอยาง
ละเอียดในหัวขอตอไป

คลิกเพื่อเรนเดอรเนนขอบภาพเหมือนการตูน
กําหนดคา Over Sampling เพื่อกําหนดคุณภาพของเอาทพุต โดยคลิกที่
ปุม แลวเลือกคาที่ตองการ คาสูงสุดเทากับ 16 จะทําใหเราไดภาพที่มีคุณภาพสูง
แตจะทําใหการเรนเดอรใชเวลานาน ดังนั้นจึงแนะใหใชคามาตรฐานที่ 8 ก็เพียงพอ

กําหนดคุณภาพของเอาทพุต

ปุม Motion Blur หากเราคลิกที่ปุม เราจะสามารถกําหนด
ความเบลอใหกับภาพเมื่อวัตถุมีการเคลื่อนที่

กําหนดความเบลอใหกับการเคลื่อนไหว

ในตัวอยางนี้ เปนภาพเปรียบเทียบการกําหนด Motion Blur ดวยคาตางๆ ซึ่งถาเรากําหนดคาใหมาก เชน ภาพ
นี้กําหนดเทากับ 3 เมื่อวัตถุเคลื่อนที่ก็จะมีความเบลอมาก แตถามีคานอยเราก็จะเห็นความเบลอที่ลดลงตาม และถาเราไม
กําหนดคา Motion Blur วัตถุนั้นก็จะชัดเจน ซึ่งเทคนิค Motion Blur นี้จะนิยมใชกับวัตถุที่มีการเคลื่อนไหวและตองการ
ความราบรื่น

ยังไมใส Motion Blur

ใส Motion Blur เล็กนอย ใส Motion Blur มาก

กําหนดชวงการแสดง การกําหนดชวงการแสดงของชิ้นงานที่เรา
ตองการจะเรนเดอร ทําไดโดยกําหนดในชอง Start และ End เชน ในตัวอยางเรา
กําหนดใหเริ่มตนตั้งแตเฟรมแรก หรือเฟรมที่ 1 และสิ้นสุดในเฟรม 100

กําหนดชวงเฟรมที่ตองการเรนเดอร

และสุดทายใหกําหนดขนาดเฟรมและคุณสมบัติของไฟลวิดีโอที่ตองการ ในแท็ป Format จากนั้นกําหนดฟอร
แม็ตของไฟลวิดีโอ ซึ่งมี 2 กลุมใหญๆ คือ
รูปแบบที่ 1 กําหนดใหเรนเดอรเปนซีเควนสไฟล
รูปแบบที่ 2 กําหนดใหเรนเดอรเปนไฟลวิดีโอ
ดังวิธีการตอไปนี้

รูปแบบที่ 1 กําหนดใหเรนเดอรเปนซีเควนสไฟล

การเรนเดอรเปนซีเควนสไฟล

การเรนเดอรเปนซีเควนสไฟล จะทําใหเราไดภาพวิดีโอเปนภาพนิ่งเรียงตอกัน โดยแตละภาพที่โปรแกรมเรนเดอร
ออกมาคือ 1 เฟรมที่มีการเคลื่อนไหว หลังจากการเรนเดอร เราก็จะไดภาพนิ่งจํานวนเทากับเฟรมทั้งหมดในชิ้นงาน และมี
การแสดงที่เรียงตอเนื่องกัน
วิธีเรนเดอรเปนซีเควนสไฟลสามารถทําไดโดย กําหนดฟอรตแม็ตของไฟลภาพนิ่ง เชน Tiff/ Jpeg/ Bmp/
Targa เปนตน จากนั้นใหคลิกปุม

เลือกฟอรแมตไฟลภาพนิ่งทีตองการ
่

ประโยชนของการการเรนเดอรแบบซีเควนสไฟลคือ จะชวยใหเราไดไฟลงานที่สามารถเลือกทํางานกับเฉพาะบาง
เฟรมได และนํามาตกแตงเพิ่มเติมจากโปรแกรมแตงภาพได เชน โปรแกรม Photoshop, โปรแกรม GIMP
นอกจากนั้นในกรณีที่ชิ้นงานของเราตองใชเวลานานเนื่องจากมีจํานวนเฟรมมาก แตเครื่องคอมพิวเตอรมีปญหา
ระหวางเรนเดอร ไฟลภาพที่เรนเดอรผานไปแลวก็ยังถูกเก็บอยูในเครื่อง จากนั้นเราสามารถเรนเดอรใหมในชวงที่ขาด
หายไปได ซึ่งตางจากการเรนเดอรเปนไฟลวิดีโอ ถาเกิดเหตุการณลักษณะนี้ขึ้น ไฟลนั้นจะเสียไปทั้งไฟล ทําใหตองเรนเดอร
ใหมทั้งหมด

รูปแบบที่ 2 กําหนดใหเรนเดอรเปนไฟลวิดีโอ
เปนการเรนเดอรใหเปนไฟลภาพเคลื่อนไหว ซึ่งถูกจัดเก็บในรูปแบบไฟลวิดีโอ โดยเราจะไดไฟลผลลัพธเปนไฟล
เดียว และสามารถนําไปตัดตอดวยโปรแกรมตัดตอได
เมื่อเราตั้งคาทั้งหมดสําหรับการเรนเดอรแลว ใหคลิกเลือกปุม   ในแท็ป Output เพื่อใหโปรแกรมนํา
ฟอรแมตที่เราเลือกทั้งหมดมากําหนดเอาทพุตใหออกมาตรงกับคาตางๆ ที่เราเลือก จากนั้นใหเราคลิกเมาสซายเลือกปุม
  โปรแกรมก็จะทําการประมวลผลตามคารายละเอียดตางๆ ที่เรากําหนดไว

1. คลิกปุม 2. คลิกปุม

การเรนเดอรชิ้นงานใหไดฟอรแม็ตรูปแบบตางๆ
สําหรับหัวขอนี้ เราจะมาทําความเขาใจกับการเรนเดอรชิ้นงานใหไดฟอรแม็ตรูปแบบตางๆ ซึ่งแตละฟอรแม็ตนั้น
ก็มีคุณสมบัติไฟลแตกตางกัน โดยถาเราสังเกตในแท็ป Format ก็จะพบวาฟอรแม็ตสําหรับการเรนเดอรนั้นมี 2 กลุม
ใหญๆ นั่นคือ ฟอรแม็ตสําหรับไฟลภาพนิ่งและฟอรแม็ตสําหรับไฟลวิดีโอหรือสําหรับชิ้นงานที่มีการ แอนิเมชั่น

ฟอรแม็ตสําหรับไฟลภาพนิง
่

ฟอรแม็ตสําหรับไฟลวดีโอ
ิ

ฟอรแม็ตสําหรับไฟลภาพนิ่ง
สําหรับฟอรแม็ตสําหรับไฟลภาพนิ่ง มีฟอรแม็ตที่นาสนใจและใชบอยๆ มีดังนี้
Targa เปนไฟลมาตรฐานที่โปรแกรมใชตั้งคาเปน Default โดยไฟลชนิดนี้จะมีคุณภาพสูง นิยมนําไปตัดตอใน
งานโทรทัศน แตไมเหมาะที่จะใชงานกับเว็บ เนื่องจากไฟลมีขนาดใหญ ซึ่งถาตองการใชภาพสําหรับเว็บไซตใหเลือกใช
Jpeg หรือ Gif จะเหมาะสมกวา เพราะไฟลเหลานี้จะมีขนาดเล็ก แมคุณภาพของภาพจะไมละเอียดเทากับ Targa แตก็ยัง
ถือวาคุณภาพอยูในเกณฑดี
Targa RAW เปนไฟลแบบ Targa แตไมมีการบีบอัดไฟลใดๆ ทําใหคุณภาพไฟลสมบูรณ และมีขนาดไฟลที่
ใหญตามไปดวย
PNG ไฟลอีกรูปแบบหนึ่งที่เหมาะสําหรับทําเว็บไซต เนื่องจากไฟลมีคุณภาพดี แตขนาดไมใหญ ใหสีสันสวย
Bmp เปนไฟลรูปภาพมาตรฐานที่ใชงานกับระบบปฏิบัติการ Windows
Ham X ไฟลที่เหมาะกับการเรนเดอรเพื่อดูผลงาน ซึ่งตองการดูผลงานที่
ไมตองการรายละเอียด ทําใหเรนเดอรไดเร็วขึ้น และจะเรนเดอรเปนซีเควนซเก็บไว

คลิกเพื่อพรีวิวดูผลงาน

ในโฟลเดอรที่ตองการ ถาเราเลือก Output เปน Ham X ก็ใหเลือกปุม Play ในแท็ป Anim เพื่อพรีวิวดูผลงาน
TIFF เปนไฟลที่สามารถใชไดทั้งในเครื่อง PC และ MAC มีความคมชัดและคุณภาพไฟลสูง

ฟอรแม็ตสําหรับไฟลวิดีโอ
สําหรับฟอรแม็ตสําหรับวิดีโอหรือชิ้นงานที่ตองการทําเปนไฟลแอนิเมชั่น มีฟอรแม็ต ที่นาสนใจและใชบอยๆ ดังนี้
QuickTime มีนามสกุลเปน .mov เปนไฟลที่ใชเปดกับโปรแกรม QuickTime มีคุณภาพดี และขนาดไมใหญ
มาก
AVI เปนฟอรแม็ตมาตรฐานสําหรับงานวิดีโอ มีความคมชัดสูง แตขอเสียคือไฟลมีขนาดใหญ
ตัวอยางเราจะคลิกเลือก AVI Codec โปรแกรมจะแสดงหนาตาง Video Compression ขึ้นมา ใหเราเลือกการ
เขารหัส เพื่อบีบอัดไฟลใหเล็กลง โดยในชอง Compressor จะมี Codec ตางๆ ใหเลือก ตัวอยางเชน

Intel IYUV Codec เปน Codec ที่ชวยบีบอัดไฟลใหขนาดลดลงไดถึง 3 เทา แตใหภาพคมชัด
Microsoft Video 1 ใชสําหรับแสดงผลทั่วไปในระบบปฏิบัติการ Windows ซึ่งจะใหภาพแบบ 8
และ 16 บิต ใหคุณภาพไฟลในระดับปานกลาง
Intel Video 5.10 เปน Codec ที่สามารถบีบอัดไฟลไดมาก แตยังรักษาคุณภาพของไฟลไดดี มี
ความคมชัดใกลเคียงกับตนฉบับ และใชเวลาบีบอัดนอย
ซึ่งถาเราเลือกใช Codec เหลานี้ในการบีบอัดไฟล เราก็จะสามารถปรับคาเพิ่มเติมไดอีก เชน ปรับคาคุณภาพ
ของวิดีโอ ในชอง Compression Quality แตถาไมตองการใช Codec ใดๆ เลย ก็ใหเลือก Full Frame
(Uncompressed) แทน
AVI JPEG เปนฟอรแม็ตที่ใหคุณภาพของภาพเหมือนรูปภาพฟอรแม็ต Jpeg และมีการเรนเดอรในลักษณะซีแค
วนซ แตถูกรวมรวมเปนไฟลวิดีโอ
AVI RAW เปนการกําหนดเอาทพุตโดยไมมีการบีบอัดไฟลใดๆ เลย ทําใหไฟลผลลัพธมีคุณภาพสูง
แตขอควรระวังกอนที่เราจะทําการเรนเดอรชิ้นงาน ใหเราคลิกปุม     เพื่อใหโปรแกรมกําหนดไฟลตาม
ฟอรแม็ตที่เราเลือกไวนั่นเอง
การเตรียมงานแอนิเมชั่นเพื่องานวิดโอ
ี
สําหรับการเตรียมงานแอนิเมชั่นเพื่องานวิดีโอนั้น ถือเปนเรื่องสําคัญอีกเรื่องหนึ่งที่เราจําเปนตองศึกษาไว โดย
เมื่อเราไดสรางงานแอนิเมชั่นไวในวิวพอรตแลว กอนที่จะทําการเรนเดอรเพื่อใหไดไฟลสําหรับงานวิดีโอนั้น มีขอแนะนํา
ดังนี ้
เรื่องที 1 ตรวจสอบการจัดวางวัตถุ
่
ควรตรวจสอบการจัดวางวัตถุในมุมมองของกลองเสียกอน เพื่อดูวามีสวนใดของวัตถุที่หลุดไปจากกรอบของ
Title Safe หรือไม ถามีบางสวนหลุดไปนอกกรอบก็อาจจะทําใหบางสวนนั้นขาดหายไปไดเมื่อเราเรนเดอรออกมา

โดยในตัวอยางนี้เราไดสรางแอนิเมชั่นของวัตถุไว จากนั้นเราจะเปดมุมมองของกลองเพื่อตรวจสอบใหวัตถุแสดง
อยูในกรอบของ Title Safe กอนที่จะทําการเรนเดอร

ตรวจสอบการจัดวางวัตถุในมุมของกลองกอน

เรื่องที 2 กําหนดระบบวิดีโอตามรูปแบบงานที่จะนําไปใช
่
จากนั้นใหเรากําหนดรูปแบบของวิดีโอที่ตองการเรนเดอร โดยมี 3 รูปแบบที่เราใชในงานวิดีโอดังนี้
ระบบ PAL เปนระบบวิดีโอที่ประเทศไทยใช มีขนาดเฟรมเทากับ 720x576 และมีคา Aspect Ratio
เทากับ 54:51
ระบบ PAL อีกรูปแบบหนึ่งคือ PAL แบบ Wide Screen คลิกเลือกปุม PAL 16:9 ซึ่งมีขนาดเฟรม
เทากับ PAL ปกติ แตมีคา Aspect Ratio เทากับ 64:45 ทําใหการแสดงผลเปนแบบ Wide Screen
ระบบ NTSC มีขนาดเฟรมเทากับ 720x480 และมีคา Aspect Ratio เทากับ 10:11

รูปแบบฟอรแมตไฟลที่เราใช

เรื่องที 3 กําหนดการสแกนภาพสําหรับโทรทัศน
่
เราจําเปนตองกําหนดในสวนของ Field และ Odd ซึ่งเปนการกําหนดรูปแบบของการสแกนภาพเพื่อแสดงผลใน
จอโทรทัศน อยูในแท็ป Render

กําหนดการสแกนภาพวิดโอสําหรับโทรทัศน
ี

ซึ่งถาเราตองการสรางชิ้นงานใหเปนระบบ PAL ใหคลิกที่ Field แตถาตองการใหเปน NTSC ใหคลิกที่ Odd
ในทางกลับกันถาเราจะตองการนําไปใชงานกับคอมพิวเตอรก็ไมจําเปนตองกดปุมใดๆ เนื่องจากการแสดงผลใน
คอมพิวเตอรนั้นไมมีการสแกนภาพ
จากนั้นทดลองเรนเดอรโดยกดแปน <F12> จะเห็นวาผลลัพธทไดนนมีเสนเบลออยู เนื่องจากการแสดงผลขณะนี้เรามองจาก
ี่ ั้
จอคอมพิวเตอร แตถาเรานําไปแสดงผลในจอโทรทัศนก็จะสามารถมองเห็นไดชัดเจน

ตัวอยางการเรนเดอรในระบบ PAL จะเกิดเสนเบลอในจอคอมพิวเตอร

แนะนําเทคนิคสรางภาพออกมาเปนลายเสนการตูน
สําหรับเทคนิคการเรนเดอรที่นาสนใจในที่นี้ จะขอแนะนําวิธีการเรนเดอรใหไดลายเสนแบบการตูน โดยอาศัย
โมเดล 3 มิติเปนโครงรางของลายเสนนั้น ดังในตัวอยาง เราไดเตรียมวัตถุหนาลิงไว โดยกําหนดใหมุมกลองสงมายังบริเวณ
หนาของลิง

กอนกําหนดใหมีการเรนเดอรเปนลายเสนการตูน หลังกําหนดใหมีการเรนเดอรเปนลายเสนการตูน

สําหรับวิธีการเรนเดอรเปนลายเสนการตูนนั้น จะมีขั้นตอนหลักๆ ในการทํางาน ดังนี้
ขั้นตอนที ่ 1 ซอนพื้นผิวของวัตถุ
ขั้นตอนที ่ 2 เรนเดอรแบบเนนเสนขอบ
ขั้นตอนที ่ 3 ปรับแตงการแสดงผลเสนขอบ

ซอนพื้นผิวของวัตถุ เรนเดอรแบบเนนเสนขอบ ปรับแตงการแสดงผลเสนขอบ

ขั้นตอนที่ 1 ซอนพื้นผิวของวัตถุ
กอนที่เราจะเรนเดอรวัตถุนี้ใหกลายเปนลายเสน เราจะตองเตรียมวัตถุสําหรับการเรนเดอรครั้งนี้กอน โดยเรา
จําเปนตองสรางใหวัตถุมีความโปรงใส เพื่อใหการเรนเดอรนั้นไมสามารถมองเห็นพื้นผิวของวัตถุได ทั้งนี้เนื่องจากเราไม
ตองการใหแสดงพื้นผิววัตถุ แตตองการแสดงเพียงเสนขอบของวัตถุเทานั้น สามารถทําไดดังนี้
1. คลิกเลือกปุม Shading หรือกดคีย <F5>
2. จากนั้นใหคลิกปุม ในแท็ป Material โปรแกรมจะเขาสูการสรางพื้นผิวชนิดใหม
3. ในสวนนี้เราจะเปลี่ยนชื่อพื้นผิวนี้ใหม โดยคลิกเมาสในชองสําหรับใสชื่อพื้นผิว แลวพิมพชื่อใหมเปน
CartoonEdge
4. จากนั้นปรับคา Alpha ใหกับวัตถุใหมใหเปน 0 โดยเลื่อนสไลดมาทางซาย เพื่อใหพื้นผิวนี้โปรงใส

1. คลิกเลือก Shading 2. คลิกเพื่อสรางพื้นผิวชนิดใหม

3. เปลี่ยนชื่อพื้นผิว

4. ปรับคาใหเปน 0 เพื่อซอนพื้นผิว

เมื่อไดพื้นผิวใหมใหกับวัตถุหนาลิงแลว ใหทดลองเรนเดอรโดยกดคีย <F12>

สังเกตวาเมื่อเราเรนเดอรแลว จะมองไมเห็นวัตถุหนาลิง นั่นก็เพราะพื้นผิวของวัตถุโปรงใสตามที่เราสรางแลว

ขั้นตอนที่ 2 เรนเดอรแบบเนนเสนขอบ
ตอมาเราจะเริ่มทําการตั้งคาเพื่อใหการเรนเดอรนั้นไดผลลัพธเปนลายเสนการตูน เราจะใชวิธีดังตอไปนี ้
1. เขาสูการเรนเดอรโดยคลิกเลือกปุม (Scene) และเลือกปุม
2. จากนั้นคลิกที่ปุม (Edge) ในแท็ป Output เพื่อเรียกใชคุณสมบัติการแสดงเสนขอบเปนลายเสน
การตูน

2. คลิกเพื่อเนนเสนขอบ 1. เขาสูการเรนเดอร

ตอจากนั้นใหเรากดคีย <F12> เพื่อทดลองเรนเดอรชิ้นงาน

ผลลัพทจาการเรนเดอร

หลังจากที่เราเรนเดอรแลววัตถุหนาลิงจะปรากฏขึ้นมา โดยเห็นเปนโครงรางลายเสนการตูนที่มีขอบเปนสีดํา

ขั้นตอนที่ 3 ปรับแตงการแสดงผลเสนขอบ
หลังจากที่เราไดเสนขอบสีดําแสดงขึ้นมาแลว สังเกตวาเรายังมองไมเห็นรายละเอียดของหนาลิงเทาไหรนัก
ดังนั้นเราจึงปรับรายละเอียดสําหรับการเรนเดอรนี้ ใหลายเสนนั้นชัดเจนขึ้นและมีสีสันเพิ่มขึ้นโดย
1. คลิกที่ปุม (Edge Setting) โปรแกรมจะแสดงปอบอัพขึ้นมา
2. ในพื้นที่สีนั้น เราสามารถกําหนดสีใหกับเสนขอบได โดยคลิกเมาสปุมซายที่พื้นที่สี จากนั้นคลิกเมาสปุมซาย
บริเวณสีที่ตองการอีกครั้ง
นอกจากนั้นเรายังสามารถเลือกสีไดจากแถบสไลด RGB เพื่อกําหนดสีจากการผสมสีของทั้ง 3 สี นั้นคือ สีแดง สี
เขียว และสีน้ําเงินนี้

คลิกเพื่อตั้งคาเสนขอบ

สีของเสนขอบเปลี่ยนไป

เมื่อเรนเดอรแลว จะพบวาสีของเสนขอบนั้นเปลี่ยนจากสีดําเปนสีที่เราเลือกแลว

2. สําหรับคาตอมาคือคา Edge Intensity ใชปรับคาความสวางของเสนขอบ ซึ่งคาสูงสุดนั้นคือ 255  ในที่นี้เราจะ
เลือกใชคาสูงสุดสําหรับชิ้นงานนี้ โดยพิมพคา 255 ลงไปในชอง Edge Intensity จากนั้นทดลองเรนเดอร

คลิกเพือปรับ Edge Intensity
่

หลังจากปรับ Edge Intensity แลว

จะเห็นไดวา การปรับใหคา edge intensity มีคาสูงนั้น ความสวางของเสนก็จะยิ่งสวางมากตาม และเปนผลให
มีการกระจายไปถึงสวนรอบขางเสนขอบหลักดวย
สําหรับการสรางลายเสนการตูนนั้น จะใหออกมาสวยและเห็นไดชัดเจน หรือใหจางและเปนลวดลายสเก็ต ก็
ขึ้นอยูกับความเหมาะสมในการปรับคารายละเอียดดังกลาว และความตองการสรางชิ้นงานใหเปนไปตามที่ออกแบบไว
ดวย

Blender manual

More Related Content

What's hot (20)

Viewers also liked (20)

Similar to Blender manual (20)

Blender manual