Jak pomóc dziecku w radzeniu sobie z trudnymi emocjami?
Download as PPTX, PDF0 likes2,179 views
Jak pomóc dziecku w radzeniu sobie z trudnymi emocjami?
- 1. Jak pomóc dziecku w radzeniu sobie z trudnymi emocjami? Agnieszka Misiuk agnieszka.misiuk@interia.pl
- 2. 2 I MODELOWANIE 1. Naśladownictwo – „lustro”; 2. Style wychowawcze: a) Autorytarny; b) Pobłażliwy; c) Autorytatywny; d) Niezaangażowany*; II USTALANIE GRANIC W ZACHOWANIU DZIECKA 1. Cechy granic: Określają akceptowalne zachowania oraz związki między ludźmi; Wspomagają rozwój dzieci; Dają poczucie bezpieczeństwa; 2. Dynamika wytyczania granic; 3. Rodzaje granic: • Zbyt wąskie – zbyt duża kontrola zachowań dziecka; • Zbyt szerokie - niedostateczna kontrola; • Niestabilne – zmienna kontrola; • Zrównoważone – zrównoważona kontrola**. III KONTRAKT (spisany wspólnie z dzieckiem) *Szczegółowy opis stylów wychowawczych w: Boyd D., Bee H., Psychologia rozwoju człowieka. Wyd. Zysk i S-ka, Poznań 2008,s.238-239, Smykowski B., Wiek przedszkolny. Jak rozpoznać ryzyko i jak pomagać. (W:) A. I. Brzezińska (red.) Psychologiczne portrety człowieka, Wydawnictwo GWP, Gdańsk 2005,s.246-248; ** MacKenzie R., Kiedy pozwolić? Kiedy zabronić? Dzieciom od 2 do 16 lat. Jasne reguły pomagają wychowywać. Wyd. GWP, Gdańsk, 2001, s. 17-33.
- 3. 3 I AKTYWNE SŁUCHANIE (gotowość werbalna i niewerbalna) II PARAFRAZA „Jeśli dobrze cię zrozumiałam,…” „Masz na myśli...” III ODZWIERCIEDLENIE „Wydaje mi się, że się rozzłościłeś” „Zdaje się, że jest ci przykro z tego powodu” „Wydajesz się być zdenerwowana, gdy mówisz o tej sprawie” IV KOMUNIKAT „JA” „Złości mnie, kiedy tak głośno słuchasz muzyki, ponieważ nie mogę rozmawiać przez telefon” „Denerwuję się, kiedy widzę nieposprzątane zabawki na twoim biurku w trakcie odrabiania lekcji. Proszę abyś je pochowała” V 6 KROKÓW METODY BEZ PORAŻEK 1. Rozpoznanie i nazwanie konfliktu; 2. Znalezienie możliwych rozwiązań; 3. Krytyczna ocena możliwych rozwiązań; 4. Podjęcie decyzji – wybór najlepszego do przyjęcia rozwiązania; 5. Wypracowanie sposobów realizacji tego rozwiązania; 6. Ocena wybranego rozwiązania* *Gordon T., Wychowanie bez porażek. Rozwiązywanie konfliktów między rodzicami a dziećmi. Instytut Wydawniczy Pax, Warszawa 2003, s. 224-230;
- 4. 4 I BAJKA TERAPEUTYCZNA Kozłowska A. Zaczarowane bajki, które leczą. Dla dzieci i dorosłych. Kołyszko W. Smok Lubomił i tajemnice złości. Kołyszko W. Garść radości, szczypta złości Kołyszko W. Pogromca potworów i magia strachu. Łaba A., Bajki rymowane w biblioterapii. Molicka M. Bajkoterapia. Molicka M. Bajki terapeutyczne. Moszyńska A. Hipopotam. Zubrzycka E. Po co się złościć? II METODA INDUKCJI 1. Indukcja pozytywna Jestem dumna, że sam zaproponowałeś pomoc koledze w nauce. Dzięki temu łatwiej mu będzie narobić zaległości i opanować nowy trudny materiał. 2. Indukcja negatywna Gdy będziesz przezywał kolegę będzie mu przykro i nie będzie już chciał siedzieć z tobą w ławce i wspólnie się bawić*. III TECHNIKA PODRÓŻY W CZASIE Podróż w przeszłość „Ostatnio udało nam się wyjść ze sklepu bez płaczu. Ale wtedy było miło” Podróż w przyszłość „Jak będziemy następnym razem robili zakupy to ustalimy, co będziesz mógł sobie kupić do zjedzenia” ** * Misiuk A., Rozwój zdolności do współpracy dzieci w młodszym wieku szkolnym. (W:) I. Adamek, M. Grochowalska, E. Żmijewska (red.) Relacje i konteksty (w) edukacji elementarnej. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Pedagogicznego, Kraków 2010, s.117; ** Poćwiardowska B., Wspomaganie rozwoju kompetencji wychowawczych rodziców dzieci w wieku przedszkolnym (w druku)
- 5. 5 …Aby radzić sobie ze złością mojego dziecka mogę…. Podstawa- postawa… (spokój, zrozumienie, empatia, zgoda na wyrażanie złości, próba wczucia się w sytuację dziecka, skupienie się na wyborach i zachowaniu, czas…) Zamiast karania… ( uczucia- oczekiwania- sposób na „naprawienie zła” – propozycja wyboru*) W codzienności… (granice, mówienie o uczuciach, indukcja, chwalenie, „Jestem z siebie dumna, ponieważ…”, uprzedzanie, dawanie dziecku możliwości decydowania…) Jeszcze inaczej… • „Rozdeptany gniew” • „Zabazgrana złość” • „Wykrzyczane emocje” * Faber A., Mazlish E., Jak mówić, żeby dzieci nas słuchały. Jak słuchać, żeby dzieci do nas mówiły; Wydawnictwo Media Rodzina, Poznań 1992 s.124
- 6. 6 Literatura, którą polecam: Gordon T., Wychowanie bez porażek. Rozwiązywanie konfliktów między rodzicami a dziećmi; Instytut Wydawniczy Pax, Warszawa 2003; Faber A., Mazlish E., Jak mówić, żeby dzieci nas słuchały. Jak słuchać, żeby dzieci do nas mówiły; Wydawnictwo Media Rodzina, Poznań 1992; MacKenzie R., Kiedy pozwolić? Kiedy zabronić? Dzieciom od 2 do 16 lat. Jasne reguły pomagają wychowywać; Wydawnictwo GWP, Gdańsk 2001; Poćwiardowska B., Wspomaganie rozwoju kompetencji wychowawczych rodziców dzieci w wieku przedszkolnym (w druku) Kast- Zahn A., Każde dziecko może się nauczyć reguł : jak ustanowić granice i wytyczyć zasady postępowania od niemowlaka do dziecka w wieku szkolnym; Wyd. Media Rodzina, Poznań 1999.
- 7. Kontakt ul. Mydlarska 4 30-703 Kraków Biura ul. Wiśniowa 36 m. 2 02-520 Warszawa ul. Iwana Pawłowa 1/1 53-604 Wrocław ul. Kościuszki 31a/8 10-503 Olsztyn sekretariat@ud.edu.pl www.uniwersytetdzieci.pl Dziękuję za uwagę!
- 8. 8 Wykład został zrealizowany dzięki pomocy finansowej przyznanej przez: