2. Έξυπνα ομαδικά παιχνίδια για την τάξη και όχι
μόνο, που διασκεδάζουν τα παιδιά και τα βοηθούν
στο να αναπτύξουν πνεύμα συνεργασίας και
ομαδικότητας.
Παιχνίδια που πέρα από την ψυχαγωγία
προσφέρουν γνώσεις, βοηθούν στην εμπέδωση
των ήδη κατακτημένων γνώσεων κλπ.
3. Ποιος λείπει;
Ένα παιχνίδι που καλλιεργεί την οπτική αντίληψη
των παιδιών.
Το παιχνίδι παίζεται είτε με έμψυχο υλικό { τα ίδια
τα παιδιά} είτε με έντυπο υλικό,{κάρτες με εικόνες
ή αριθμούς.}
4. Τοποθετούμε στο πάτωμα, τέσσερις καρτέλες με
εικόνες ή αριθμούς.
Καλούμε ένα – ένα τα παιδιά.
Πρώτα τα προτρέπουμε να
« διαβάσουν» αυτό που βλέπουν, ξεκινώντας από τα
αριστερά προς τα δεξιά, που είναι και η φορά της
ανάγνωσης.
5. Κατόπιν να γυρίσουν την πλάτη τους και να μην
βλέπουν, όση ώρα εμείς αφαιρούμε μία καρτέλα.
Μόλις την αφαιρέσουμε, καλούμε το παιδί να
γυρίσει και να εντοπίσει ποια καρτέλα λείπει.
Επίσης μπορούμε να αλλάξουμε θέση στην
καρτέλα.
Σταδιακά μπορούμε να αυξήσουμε τον αριθμό των
καρτών.
6. Αν θελήσουμε να το παίξουμε με υλικό τα ίδια τα
παιδιά, το παίζουμε ως εξής:
Σηκώνονται όλα τα παιδιά και με την συνοδεία του
ταμπουρίνου γυρίζουν μέσα στην τάξη, μακριά το
ένα από το άλλο.
Εμείς χτυπώντας το ταμπουρίνο, λέμε τα εξής
λόγια: « ποιος λείπει, ποιος λείπει, ποιος λείπει,
ποιος;»
7. Στο σημείο αυτό, τα παιδιά σταματούν όπου
βρίσκονται και κάθονται οκλαδόν, μακριά το ένα
από το άλλο, όσο γίνεται, με το κεφάλι κάτω, ώστε
να μην μας βλέπουν.
Εμείς τότε, με ένα μεγάλο ύφασμα σκεπάζουμε ένα
παιδί. Προτρέπουμε στη συνέχεια τα υπόλοιπα
παιδιά να σηκωθούν και να μαντέψουν ποιος φίλος
τους λείπει.
8. Τι ακούς; Τι;
Ένα παιχνίδι για την καλλιέργεια της ακουστικής
αντίληψης των παιδιών.
9. Υλικά μας τα μουσικά όργανα.
Στην αρχή παρουσιάζουμε τέσσερα μουσικά όργανα.
Στην πορεία μπορούμε να τα αυξήσουμε.
Τα δείχνουμε στα παιδιά, λέμε την ονομασία τους,
ακούμε τον ήχο τους.
10. Στην συνέχεια καλούμε ένα – ένα τα παιδιά, αφού
έχουμε βάλει κάτω στο πάτωμα τα μουσικά
όργανα, να σηκωθούν, να τα δουν, να τα
χτυπήσουν για να ακούσουν τον ήχο τους.
11. Γυρίζουν πλάτη στα μουσικά όργανα, ώστε να μην
βλέπουν και τότε εμείς χτυπώντας ένα μουσικό
όργανο, τα προτρέπουμε να μαντέψουν από τον
ήχο που άκουσαν, ποιο όργανο ήταν.
12. Αν θελήσουμε να το παίξουμε με έμψυχο υλικό, τα
ίδια τα παιδιά τότε, όπως είμαστε στον κύκλο
καλούμε ένα – ένα τα παιδιά.
Με ένα μαντηλάκι του κλείνουμε απαλά τα μάτια
ώστε να μην βλέπει και με ένα νεύμα, καλούμε
έναν φίλο του.
13. Έχουμε συμφωνήσει από πριν ο φίλος να πει δυνατά
μία λέξη, ας πούμε για παράδειγμα την λέξη
΄΄ καλημέρα΄΄.
Το παιδί με τα κλειστά μάτια, πρέπει ακούγοντας την
λέξη, να καταλάβει ποιος φίλος του μίλησε.
15. Κρατάμε στο χέρι μας κάρτες που έχουν επάνω ένα
γράμμα ή έναν αριθμό.
Καλούμε τα παιδιά ένα – ένα κοντά μας και τα
προτρέπουμε να μαντέψουν τι κρατάμε.
16. Πως;
Αν πούμε μία λέξη, το παιδί καταλαβαίνει ότι
κρατάμε γράμμα και απομονώνει το γράμμα.
Αν το απομονώσει σωστά, κερδίζει.
ΑΛΟΓΟ
17. Αν ξεκινήσουμε να χτυπάμε τα χέρια μας ή το
ταμπουρίνο, τότε το παιδί καταλαβαίνει ότι
κρατάμε αριθμό και μετρώντας τα χτυπήματα,
μαντεύει τον αριθμό.
18. Παραλλαγή αυτού του παιχνιδιού είναι η εξής:
Έχουμε κάρτες με γράμματα ή αριθμούς.
Ένα στεφανάκι φτιαγμένο, από κανσόν χαρτί.
Καλούμε ένα – ένα τα παιδιά.
Φοράμε κάθε φορά σε ένα παιδί, το στεφανάκι.
Στερεώνουμε στο στεφανάκι, μία κάρτα.
19. Στην συνέχεια από αυτό που θα του πούνε οι φίλοι
του, καταλαβαίνει αν έχει γράμμα ή αριθμό.
Αν δηλαδή του πούνε λέξη, καταλαβαίνει πως έχει
γράμμα.
Αν χτυπήσουνε τα χέρια τότε καταλαβαίνουν πως
έχει αριθμό.
Θα πρέπει, σε κάθε περίπτωση, να είναι πολύ
προσεκτικό, για να απομονώσει αρχικό γράμμα ή
να μαντέψει τον αριθμό από τα χτυπήματα.