2. ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ
• Ο Κωνσταντίνος Π. Καβάφης γεννήθηκε στις 29
Απριλιου1863 στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου και πέθανε
στην ίδια πόλη το 1933 την ημέρα των γενεθλίων του
(άρρωστος από καρκίνο του λάρυγγα) .Ήταν το ένατο και
τελευταίο παιδί του Πέτρου Καβάφη μεγαλέμπορου
βαμβακιού και της Χαρίκλειας Φωτιάδη. Ο μικρός Καβάφης
έζησε τα πρώτα παιδικά του χρόνια στην Αλεξάνδρεια,
μέσα σε εξαιρετικές συνθήκες ευημερίας.
Μετά το θάνατο του πατέρα του το 1870 η οικογένεια
εγκαταστάθηκε στην Αγγλία(Λίβερπουλ και Λονδίνο) όπου
έμεινε μέχρι το 1876. Ύστερα από περιστασιακές
απασχολήσεις σε χρηματιστηριακές επιχειρήσεις,
αποφάσισε να γίνει δημόσιος υπάλληλος .Από
το 1886 άρχισε να δημοσιεύει ποιήματα επηρεασμένα από
τους Αθηναίους ρομαντικούς ποιητές, χωρίς να τον έχει
επηρεάσει καθόλου η στροφή της γενιάς του 80. Από το
1891, όταν εκδίδει το ποίημα Κτίσται, και ιδίως το 1896,
όταν γράφει τα Τείχη, εμφανίζονται τα χαρακτηριστικά
των ώριμων ποιημάτων του.
3. ΤΑ ΕΡΓΑ ΤΟΥ ΕΙΝΑΙ:
• 154 ποιήματα που αναγνώρισε ο ίδιος ,τα λεγόμενα
Αναγνωρισμένα
• 37 Αποκηρυγμένα ποιήματά του, τα περισσότερα νεανικά,
σε ρομαντική καθαρεύουσα, τα οποία αργότερα
αποκήρυξε.
• Ανέκδοτα , δηλαδή 75 ποιήματα που βρέθηκαν τελειωμένα
στα χαρτιά του,
• 30 Ατελή που βρέθηκαν στα χαρτιά του χωρίς να έχουν
πάρει την οριστική τους μορφή.
• Κάποια ποιήματά του είναι:Φωνές, Επιθυμίες, Κεριά, Ένας
γέρος, Δέησις, Οι ψυχές των γερόντων, Το πρώτο
σκαλί, Διακοπή, Θερμοπύλες, Τα παράθυρα, Περιμένοντας
τους βαρβάρους, Τρώες, Ο Βασιλεύς Δημήτριος, Τα
βήματα.
5. ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ ΠΟΙΗΜΑΤΩΝ
Ο ίδιος είχε κατατάξει τα ποιήματά του σε τρεις
κατηγορίες: τα ιστορικά, τα φιλοσοφικά και τα
ηδονικά ή αισθησιακά.
Τα ιστορικά ποιήματα είναι εμπνευσμένα κυρίως
από την ελληνιστικη περίοδο και στα περισσότερα
έχει εξέχουσα θέση η Αλεξάνδρεια. Αρκετά άλλα
προέρχονται από την ελληνορωμαϊκή αρχαιότητα
και το Βυζάντιο, χωρίς να λείπουν και ποιήματα με
μυθολογικές αναφορές (π.χ. Τρώες). Είναι
χαρακτηριστικό το γεγονός ότι ο Καβάφης δεν
εμπνέεται καθόλου από το πρόσφατο ιστορικό
παρελθόν, δηλαδή την επανάσταση του ΄21, αλλά
ούτε και από την κλασική αρχαιότητα. Οι περίοδοι
που επιλέγει είναι περίοδοι παρακμής ή μεγάλων
αλλαγών και οι περισσότεροι ήρωές του είναι
"ηττημένοι".
Τα αισθησιακά ή ηδονικά ποιήματα, που είναι και τα
πιο λυρικά, κυριαρχεί η ανάμνηση και η αναπόληση.
Αυτό που προκαλεί τα συναισθήματα δεν είναι το
παρόν, αλλά το παρελθόν, και πολύ συχνά ο
οραματισμός.
Τα φιλοσοφικά ποιήματα ονομάζονται από άλλους
"διδακτικά". Διακρίνονται στα: ποιήματα με
"συμβουλές προς ομοτέχνους" και ποιήματα που
πραγματεύονται άλλα θέματα, όπως το θέμα
των Τειχών,.
6. ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ
ΠΟΙΗΣΗΣ
ιδιότυπη γλώσσα, μείγμα καθαρεύουσας και δημοτικής, με
ιδιωματικά στοιχεία της Κωνσταντινούπολης
εξαιρετικά λιτός λόγος, με ελάχιστα επίθετα (όσα υπάρχουν έχουν
πάντα ιδιαίτερη σημασία, δεν είναι ποτέ συμβατικά, κοσμητικά
επίθετα)
ουδέτερη γλώσσα, σχεδόν πεζολογική, μακριά από τις ποιητικές
συμβάσεις της εποχής. Η γλώσσα δεν αποκαλύπτει τα
συναισθήματα
Εξαιρετικά σύντομα ποιήματα
ιαμβικός ρυθμός αλλά τόσο επεξεργασμένος που συχνά είναι
δύσκολο να διακριθεί
σχεδόν ολοκληρωτική απουσία ομοιοκαταληξίας
ιδιαίτερη σημασία στα σημεία στίξης: παίζουν ρόλο για το νόημα
(πχ ειρωνεία) ή λειτουργούν ως οδηγίες απαγγελίας (πχ χαμήλωμα
του τόνου της φωνής στις παρενθέσεις).
7. •
Σήμερα η ποίησή του όχι μόνο έχει
επικρατήσει στην Ελλάδα, αλλά και
κατέλαβε μία εξέχουσα θέση στην όλη
ευρωπαϊκή ποίηση, ύστερα από τις
μεταφράσεις των ποιημάτων του
αρχικά στα Γαλλικά, Αγγλικά,
Γερμανικά και κατόπιν σε πολλές
άλλες γλώσσες.
ΠΕΡΙΟΧΕΣ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ ΣΤΙΣ ΟΠΟΙΕΣ ΕΓΙΝΕ
ΓΝΩΣΤΗ Η ΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΚΑΒΑΦΗ!!!!!!!!!
8. Στην εικόνα παρουσιάζεται ένα
ποίημα του Κ.Π. Καβάφη σε τοίχο
κτηρίου, στην πόλη Λέιντεν της
Ολλανδίας
9. ΠΑΡΑΠΟΝΟ ΚΑΙ ΟΣΟ ΜΠΟΡΕΙΣ
Ο Οδυσσέας Ελύτης έγραψε το ποίημα του <<Παράπονο >> ως συνέχεια
του <<Όσο μπορείς>> του Καβάφη . Μπορούμε εξάλλου να διακρίνουμε
ομοιότητες:
Εδώ στου δρόμου τα μισά
έφτασε η ώρα να το πω
άλλα είναι εκείνα που αγαπώ
γι' αλλού γι' αλλού ξεκίνησα.
Στ' αληθινά στα ψεύτικα
το λέω και τ' ομολογώ.
Σαν να 'μουν άλλος κι όχι εγώ
μες στη ζωή πορεύτηκα.
Όσο κι αν κανείς προσέχει
όσο κι αν το κυνηγά,
πάντα πάντα θα 'ναι αργά
δεύτερη ζωή δεν έχει.
