Τα ψάρια της ηρακλειάς

Θέμα: «Τα ψάρια της Ηρακλειάς»

Επιβλέποντες καθηγητές: Καρλή Δέσποινα, Λέφας Θωμάς
Μαθητής Γ΄ Γυμνασίου: Νεκτάριος Κωβαίος Νοέμβριος 2008 – Ιούνιος 2009

Σκοπός
Το θέμα μας αποσκοπεί στο να αποκτήσει ο μαθητής

γνώσεις σχετικά με την θαλάσσια πανίδα του
οικοσυστήματος του νησιού.

2

Στόχοι
 Να πληροφορηθεί για τα τοπικά ψάρια του νησιού του.
 Να μάθει να παρατηρεί, να αντλεί πληροφορίες, να συγκρίνει, να
συσχετίζει, να ομαδοποιεί, να ταξινομεί τα δεδομένα που έχει
συλλέξει από διάφορες πηγές.
 Να αναπτύξει ικανότητα παρέμβασης και λήψης αποφάσεων.
 Να ανιχνεύει και να κατανοεί το φυσικό περιβάλλον μέσα από
εκδρομές.
 Επαφή του παιδιού με ποικίλο εποπτικό υλικό (εικόνες, DVD, CD-
ROM, διαδίκτυο, βιβλίο) σχετικό με το θέμα και επεξεργασία αυτού
του υλικού.
 Συζήτηση και ανταλλαγή απόψεων και γνωμών μεταξύ του παιδιού
και της παιδαγωγικής ομάδας σχετικά με τον τρόπο προσέγγισης
του προς μελέτη θέματος.
 Παρουσίαση του προγράμματος στην τοπική κοινωνία (Συμμετοχή
και των παιδιών του Δημοτικού Σχολείου). 3

1. Λυθρίνι (Pagellus erythrinus)
1. Έχει κόκκινο χρώμα στην ράχη του, το οποίο
γίνεται πιο ανοιχτό στα πλάγια για να καταλήξει
περίπου άσπρο στην κοιλιακή του χώρα.
2. Σκεπάζεται με χοντρά λέπια.
3. Υπάρχουν πολλές μικρές κυανωπό κηλίδες στην
πλάτη του.
4. Η ουρά του είναι μεγάλη και διχαλωτή.
5. Το μέγεθος του φθάνει μέχρι τα 60 εκ., αλλά κατά
κύριο λόγο κυμαίνεται από 20 ως 30 εκ.
6. Διακρίνεται από τις 10 μαλακές ακτίνες του
πτερυγίου της ράχης του.
7. Ζει κυρίως σε βυθούς με άμμο, χαλίκια ή σε
λασπώδη άμμο και ξέρες.
8. Ψαρεύεται τη νύχτα με παραγάδι και δίχτυα.

4

2. Φαγκρί (Pagrus pagrus)
Χαρακτηρίζεται από:
1.Μεγάλο κεφάλι.
2.Καμπυλωτό προφίλ της ράχης του.
3.Το χρώμα του είναι ροζ - κόκκινο.
4.Η κοιλιά του είναι άσπρη, ενώ στη ράχη του το
χρώμα σκουραίνει.
5.Μοιάζει αρκετά στην τσιπούρα, τη συναγρίδα και το
λυθρίνι.
6.Το αρσενικό φαγκρί λέγεται και «κορωνάτο», γιατί
στο κούτελό του φέρνει ένα εξόγκωμα που μοιάζει με
κορώνα.
7.Ψαρεύονται με παραγάδι και φαγκρόδιχτυα.
Καλύτερο δόλωμα:
– γκρίζα γαριδούλα με χταπόδι ή σουπιά-
Το επιστημονικό του όνομα είναι:
πάγρος ο γνήσιος.
Περίοδος ψαρέματος: Όλο το χρόνο

5

3. Μπαρμπούνι (Mullus surmuletus)
1. Πολύ έντονο κόκκινο χρώμα.
2. Τα μουστάκια (barbels) του είναι 2 μυϊκές
προεξοχές κάτω από το σαγόνι του, τα
οποία αποτελούν όργανα αφής, γεύσης,
και όσφρησης, αλλά και μηχανισμό
εκσκαφής με τον οποίο αναζητεί την
τροφή του.
3. Ασπροκόκκινα λέπια στην κοιλιά.
4. Επίσης αναγνωρίζεται εύκολα από δυο
κόκκινες ρίγες στο πρώτο ραχιαίο
πτερύγιο και την κόκκινη ράχη του, που
γίνεται κοκκινωπή στα πλευρά,
στολισμένα με επιμήκεις χρυσαφί ρίγες.
5. Περίοδος ψαρέματος: Αύγ. - Νοέμβριος.
6. Το βρίσκουμε μέχρι 80 μ. βάθος.
7. Σύνηθες μέγεθος: 40 εκ, Βάρος: 20-500 γρ.

6

4. Κουτσομούρα (Mullus barbatus)
Περιγραφή:
1.Το σώμα της είναι μακρύ και επίπεδο.
2.Το κεφάλι της είναι σχετικά μικρό και
κάνει μικρή καμπύλη.
3.Τα μάτια της είναι τοποθετημένα κοντά
στην κορυφή του κεφαλιού.
4.Το στόμα της είναι μικρό.
5.Υπάχουν 2 μουστάκια (barbels) κάτω από
το στόμα της.
6.Το χρώμα της είναι ομοιόμορφο ροζ.
7.Περίοδος ψαρέματος: Αύγ. - Νοέμβριος
8.Σύνηθες μέγεθος: 25 εκ, Βάρος: 20-500 γρ.

7

5. Διαφορές

1. Μπαρμπούνι 2. Κουτσομούρα

Η κουτσομούρα ξεχωρίζει από το μπαρμπούνι από το κεφάλι (καμπυλωτό) και από την απουσία
των κόκκινων λεκέδων, στο πρώτο ραχιαίο πτερύγιο. Και αυτό το ψάρι έχει κόκκινη ράχη, αλλά
πιο συχνά τείνει στο ροζ. Τα πλευρά της δεν έχουν τις χρυσαφί ρίγες, οι οποίες είναι πιο
εμφανείς στα μπαρμπούνια. Το μήκος της δεν ξεπερνά τα 25 εκατοστά ενώ το μπαρμπούνι
μπορεί να φτάσει και τα 40 εκατοστά. Το ψάρεμα του εξ αιτίας των χαρακτηριστικών του
περιβάλλοντος, είναι πιο εύκολο με τράτες και έτσι είναι πιο εύκολο να βρεθεί στην αγορά η
κουτσομούρα παρά το μπαρμπούνι.
8

6. Σκαθάρι (Spondyliosoma cantharus)
1. Αναγνωρίζεται από το στρογγυλό του σώμα, το
κοίλο κεφάλι στο ύψος των ματιών του, το γκρι
χρώμα της ράχης, των πλευρών του και τα
λαμπερά λέπια του.
2. Άλλο διακριτικό του σημείο είναι η επιμήκης
χρυσαφή πλευρική γραμμή του και τα
γαλαζοπράσινα πτερύγια του.
3. Φθάνει το μήκος των 50 εκατ.
4. Το ερασιτεχνικό του ψάρεμα γίνεται με καθετή .
5. Είναι ψάρι κοπαδιού.
6. Δυστυχώς οι τράτες πιάνουν, ιδίως την άνοιξη,
τόσο πολλά απ' αυτά τα ψάρια το οποίο
αποτελεί πρόβλημα στην επιβίωσή τους.

9

7. Σκορπίνα (Scorpaena scrofa)
1.Μεγάλο κεφάλι στολισμένο με πολυάριθμες δερματικές
προεξοχές.
2.Τα πτερύγια της είναι αρκετά φαρδιά με αγκαθωτές και
μαλακές ακτίνες.
3.Το σώμα της είναι βασικά κόκκινο, με σκούρους
λεκέδες, έχει όμως την ικανότητα να αλλάζει χρώμα.
4.Μπορεί να φτάσει το μήκος των 50 πόντων.
Ζει αρκετά μακριά από την ακτή, σε βυθούς με βάθος
ακόμα και 500 μέτρων.
5.Πρόκειται για έναν μοναχικό, νυχτερινό κυνηγό.
6.Ψαρεύεται τυχαία με τα δίχτυα, με καθετή και με
παραγάδια.
7.Όταν νιώσει ότι απειλείται τεντώνει τη ραχοκοκαλιά της
και αποκαλύπτει τα αιχμηρά δηλητηριώδη αγκάθια της.
Σε περίπτωση τσιμπήματος προκαλούν (τα αγκάθια)
έντονο πόνο.

10

8. Ζαργάνα (Belone belone)
1.Tο σώμα της είναι στενόμακρο και μπορεί να φτάσει μέχρι τα 80 εκατοστά.
2.Eίναι πρασινωπή στη ράχη και ασημογαλάζια στην κοιλιά.
3.Διαθέτει ένα κεντρικό κόκαλο, αυτό της σπονδυλικής στήλης, το οποίο έχει
χρώμα πράσινο.
4.Το βάρος της συνήθως είναι 120-150 γραμμάρια, ενώ σπάνια φτάνει το 1,5 κιλό.
5.Της αρέσει να κινείται συνεχώς, πάντα όμως στον αφρό και κοντά στην
παραλία.
6.Όταν κινείται μπορούμε και την ξεχωρίζουμε, όταν μένει όμως ακίνητη είναι
σαν αόρατη. Αυτή η ιδιαιτερότητα της οφείλεται σε φυσικό χάρισμα, ώστε να
κρύβεται από τους εχθρούς της.
7.Την ημέρα γυαλίζει και τη νύχτα φωσφορίζει.
8.Εμφανίζεται από τον Ιούνιο, για να γεννήσει τα αβγά της, αλλά η κοπαδιαστή
εμφάνιση γίνεται τον Σεπτέμβριο.
9.H ζαργάνα όταν δεν είναι ζωντανή αποτελεί ένα από τα καλύτερα δολώματα
για το ψάρεμα των τόνων και των ξιφίων, με την προϋπόθεση όμως να είναι
φρέσκια.
10.Σαν ζωντανό δόλωμα είναι το καλύτερο για το πιάσιμο των μεγάλων
συναγρίδων. 11

9. Συναγρίδα (Dentex dentex)
1. Χαρακτηρίζεται από:
2. Το μήκος της φτάνει συνήθως μέχρι 80 πόντους,
μπορεί όμως να ξεπεράσει το ένα μέτρο, με βάρος
10-12 κιλά.
3. Είναι ένα από τα πιο δυνατά, ευκίνητα και άγρια
αρπακτικά.
4. Διαθέτει 6 με 8 πανίσχυρους κυνόδοντες, ικανούς να
κατασπαράξουν κάθε θήραμα.
5. Το ραχιαίο πτερύγιό της εκτείνεται από το κεφάλι
μέχρι την ουρά της, το οποίο έχει αγκαθωτές ακτίνες
μπροστά και μαλακές πίσω.
6. Η ουρά της είναι διχαλωτή και ανοιχτή σαν
μισοφέγγαρο.
7. Περίοδος ψαρέματος: όλες τις εποχές – το
καλοκαίρι είναι άφθονη.
8. Της αρέσουν πολύ οι γαρίδες, τα πετρόψαρα, οι
γύλοι, αλλά μία από τις μεγαλύτερες αδυναμίες της,
είναι οι κόκκινες καλόγριες.
9. Ψαρεύεται με παραγάδια, συρτή και δίχτυα.
12

10. Καλόγρια (Chromis chromis)
Περιγραφή
1.Ζει κοντά σε βράχια και λιμάνια.
2.Έχει μικρό στόμα.
3.Στη ράχη της έχει ένα ψιλό πτερύγιο , το οποίο
στηρίζεται σε αγκαθωτές ακτίνες και ακολουθείται από
ένα πιο χαμηλό, μικρό τριγωνικό πτερύγιο.
4.Τα στηθαία και κοιλιακά πτερύγια, έχουν και αυτά
αγκαθωτές ακτίνες.
5.Oι καλόγριες ζουν σε κοπάδια και μπορούν να
πιαστούν, σε μεγάλο αριθμό, με καθετή. Για δόλωμα
μπορούμε να έχουμε είτε σωλήνες είτε σκουλήκια
arenicola.
6.Αυτό το ψάρι φτάνει τους 18 πόντους μήκος και το
βάρος του 150 γραμμάρια.
7.Στην ίδια οικογένεια ανήκει και η κόκκινη καλογρίτσα,
με επιστημονικό όνομα holo centrum.
8.Ψαρεύεται με παραγάδια και συρτή.

13

11. Χάνος (Serranus cabrilla)
Περιγραφή
1.Έχει εννέα κάθετες ζώνες του χρώματος
pardorojizo, και τρεις διαμήκεις ζώνες
χρώματος blancoamarillentas.
2.Έχει μεγάλο στόμα.
3.Το ραχιαίο πτερύγιο είναι μονοκόμματο με
10 σκληρές ακτίνες εμπρός και 14-15
αγκαθωτές πίσω.
4.Η ουρά του είναι στρογγυλεμένη προς τα
μέσα. Βίντεο: Ψάρεμα Χάνου
5.Τα λέπια του είναι μικρά.
6.Τρώει μικρά ψάρια.
7.Θα τον βρούμε κοντά σε βράχια, στον βυθό
ή σε αμμώδεις παραλίες.
8.Περίοδος ψαρέματος: Όλες τις εποχές.

14

12. Πέρκα (Serranus scriba)
Περιγραφή
1.Βρίσκεται σε:
i) ρηχά νερά,
ii) βραχώδεις βυθούς με φύκια.
2.Ζει σε βάθος από 1 – 150 μέτρα.
3.Σύνηθες μέγεθος: 10-30 εκ, βάρος: 60-600 γρ.
4.Έχει κάθετες ραβδώσεις, χρώματος καφέ
σκούρο.
5.Στην κοιλιακή του χώρα έχει ένα
χαρακτηριστικό χρώμα – μπλε.
6.Δόλωμα: Γαρίδα, Σκουλήκια, Καλαμαράκι.
7.Περίοδος ψαρέματος: Όλες τις εποχές.

15

13. Μένουλα (Spicara maena)
Περιγραφή
1.Είναι πολύ συχνό ψάρι στα ελληνικά νερά και συνήθως συνοδεύει τα φαγκριά.
2.Το ραχιαίο πτερύγιο της είναι ενωμένο και έχει για στολίδι μία μαύρη κηλίδα στα
πλευρά.
3.Η πλευρική της γραμμή είναι εμφανής και σκουρόχρωμη.
4.Έχει σαν κύριο χαρακτηριστικό της 5 σειρές από βασικά λέπια και 1 μικρή σειρά, πάνω
στο μάγουλό της.
5.Τα χρώματά της είναι γκρι μπλε ή πρασινωπά στη ράχη, ασημένια στα πλευρά και την
κοιλιά, με μπλε κηλίδες διάσπαρτες στο κορμί και τα πλευρά, ενώ το βραγχιοκάλυμμα
της έχει ραβδώσεις από μπλε ακτίνες. Μερικές φορές το ραχιαίο πτερύγιο της έχει χρώμα
λαδί με κόκκινες κηλίδες. Τα θηλυκά και τα νεαρά ψάρια έχουν θαμπά χρώματα.
6.Το χαρακτηριστικό του είδους είναι ο πρωτογυνικός ερμαφροδιτισμός, γεννιέται δηλαδή
και ενηλικιώνεται ως θηλυκό και στη συνέχεια μετατρέπεται σε αρσενικό. Αυτό το είδος
χαρακτηρίζεται από φυλετικό διμορφισμό.
7.Οι Μένουλες τσιμπούν με απληστία την καθετή που καλάρουν για το φαγκρί,
ενοχλώντας έτσι τον ψαρά.

16

14. Παλαμίδα (Sarda sarda)
Περιγραφή
1.Το επίμηκες σχήμα του σώματός της, το φάρδος του
στόματος της με τα μυτερά δόντια, φανερώνουν τις
αρπακτικές της ιδιότητες, γιατί η παλαμίδα, που τρέφεται
κυρίως με μικρά ψάρια, επιτίθεται σε κοπάδια σαρδελών. Η
τροφή της φυσικά συμπεριλαμβάνει και άλλα ψάρια, όπως
μικρούς κέφαλους, ζαργάνες, μαλάκια και μαλακόστρακα.
2.Το πρώτο ραχιαίο πτερύγιο της είναι χαμηλό και εκτεταμένο.
3.Το δεύτερο ραχιαίο πτερύγιο της είναι συνδεδεμένο
απευθείας με το πρώτο.
4.Η ταχύτητα της στις μετακινήσεις της, είναι αξιοσημείωτη.
5.Παλαμίδες μπορεί να συναντήσει κανείς σε ένα ή και σε μισό
μίλι από την ακτή, συνήθως μπροστά από ψηλά ακρωτήρια,
παράκτια νησιά κ.λ.π.
6.Είναι ψάρι γρήγορο και μαχητικό. Πιάνεται κυρίως με συρτές
και παραγάδια.

17

15. Ροφός (Epinephelus aeneus)
Περιγραφή
1.Ροφός σημαίνει καστανός.
2.Παρουσιάζει ομοιότητες με τη στήρα, τη σφυρίδα, και
την πίγκα.
3.Γεννιέται θηλυκός και μετά τον ένατο χρόνο της ζωής
του, αλλάζει φύλλο.
4.Χταπόδια, σουπιές, καλαμάρια, καβούρια και
όστρακα είναι μερικά από τα βασικά είδη διατροφής
του.
5.Πρόκειται για έξυπνα, άφοβα ψάρια, γεμάτα
αυτοπεποίθηση.

18

16. Σμέρνα ή Σμύρνα(muraena Helena)
Περιγραφή
1.Το μικρό της κεφάλι είναι κολλημένο στο φιδόμορφο σώμα της,
με παχύ λαιμό, ο οποίος αποτελεί τη μεγαλύτερη δύναμή της, μαζί
με το τρομερό στόμα της.
2.Έχει χρώμα καστανό με κηλίδες κίτρινου ή πιο απαλού ανοιχτού
χρώματος.
3.Δεν έχει λέπια.
4.Προτιμά να τρέφεται περισσότερο με ψάρια παρά με μαλάκια ή
οστρακόδερμα.
5.Της αρέσει να στέκεται παραμονεύοντας στο στόμιο της φωλιάς
της, ανάμεσα σε πέτρες, βράχους, κοράλλια και επιτίθεται με
εκπληκτική ταχύτητα ενάντια σε κάθε απρόσεκτο ψάρι που περνά
από κοντά της.
6.Στους Ρωμαίους η σμύρνα έχαιρε τέτοιας εκτίμησης, που ο
Κάσιος είχε μία σμύρνα εξημερωμένη σε ένα μικρό ενυδρείο. Τη
στόλιζε ακόμα με χρυσά περιδέραια και την έτρεφε με τα ίδια του
τα χέρια.
7.Το ψάρεμα της σμύρνας, γίνεται προπάντων με δίχτυα, καλάθια.
8. Το δάγκωμα της είναι φαρμακερό και οδυνηρό.
9.Δόλωμα: Ψαράκια, Χταπόδι, Καλαμαράκι.
19

17. Μουγκρί (Conger conger)
Περιγραφή
1.Σύνηθες μέγεθος: 30-150 εκ, βάρος: 30 γρ. - 3 κιλά.
2.Περίοδος ψαρέματος: Όλες τις εποχές
3.Δόλωμα: Νεκρά ή ζωντανά ψαράκια, καλαμάρι,
γαρίδα, σκουλήκι κλπ.
4.Έχει χρώμα σταχτί μαύρο, άσπρη κοιλιά και το στόμα
του είναι γεμάτο ψιλά δόντια, που καταλήγουν σε
αιχμηρή άκρη.
5.Δεν έχει λέπια.
6.Τα ρουθούνια του είναι σωληνοειδή.
7.Τα θωρακικά του πτερύγια είναι πολύ ανεπτυγμένα.

20

18. Μαγιάτικο (seriola dumerili)

Περιγραφή
1.Ψαρεύεται με συρτή και δόλωμα ζαργάνα,
σαυρίδι, κουταλάκι, ψεύτικο ψαράκι.
2.Διακρίνεται εξαιτίας του αστραφτερού ασημί
χρώματος των πλευρών του, την γκρίζα ράχη και
το χαμηλό ραχιαίο πτερύγιο του, το οποίο
στηρίζεται από γερές αγκαθωτές ακτίνες.

21

19. Κολιός (Scomber japonicus colias)

Περιγραφή
1.Ψάρι της οικογένειας των σκουμπρίδων.
2.Έχει μεγάλα μάτια.
3.Έχει πολύ γυαλιστερή ράχη, με σκόρπιες,
λεπτές μισοκυκλικές γραμμές και άσπρη κοιλιά.
4.Είναι επίσης γνωστός με το όνομα «τσίρος»,
όταν είναι άπαχο.
5.Ο κολιός ψαρεύεται με τράτες, αλλά κυρίως με
δίχτυα.

22

20. Μελανούρι (oblada melanura)
Περιγραφή
1.Είναι ένα βενθοπελαγικό (ζουν προσκολλημένα
ή έρποντε στο βυθό θαλασσών, λιμνών, ή
ποταμών) είδος που σχηματίζει αρκετά μεγάλα
κοπάδια.
2.Έχει ασημί χρώμα.
3.Έχει μία μαύρη κηλίδα στην αρχή του ουραίου
πτερυγίου του.
4.Στην ράχη του έχει ένα χαμηλό, μακρύ
πτερύγιο, στηριζόμενο από μικρές αγκαθωτές
ακτίνες.
5.Ζούνε σε βαθειά και καθαρά νερά.
6.Τριγυρίζουν σε κοπάδια, στο βυθό σε αμμούδες,
φυκιάδες και κοντά σε βράχους της ακτής.
7.Ψαρεύεται με παραγάδια, δίχτυα ή από τη
στεριά με καλάμι και με κιούρτους (τα πιο
μικρά).

23

21. Μουρμούρα (Lithognathus mormyrus)
Περιγραφή
1.Έχει χρώμα ασημένιο, διακοσμημένο με 10-12
σκούρες γκρι απαλές ραβδώσεις.
2.Ζει στην άμμο και πολλές φορές πλαγιάζει
δεξιά – αριστερά, όπου και αστράφτει στο βυθό
της θάλασσας.
3.Είναι κοινωνικό ψάρι και σχηματίζει πολλές
φορές μεγάλα κοπάδια.
4.Πανέξυπνη και φιλύποπτη (δύσπιστη), δύσκολα
πιάνεται στο αγκίστρι.
5.Τρέφεται με σκουλήκια, μαλάκια και μικρά
καρκινοειδή, τα οποία παγιδεύει ανακινώντας την
άμμο και σκάβοντας με την μύτη της, ανάμεσα
στα ιζήματα (πέτρωμα που σχηματίστηκε από
καθίζηση).
6.Η αναπαραγωγή της λαμβάνει χώρα μεταξύ,
Μάιο και Σεπτέμβριο.

24

22. Κέφαλος (mugil cephalus)
Περιγραφή
1.Είναι ένα ψάρι που ζει κοπαδιαστά.
2.Το σώμα του είναι λεπτό, μακρύ και σκεπασμένο από μεγάλα
λέπια.
3.Στη ράχη το χρώμα του είναι γκριζόμαυρο και γίνεται πιο
ανοιχτό στην κοιλιά. Το στόμα του είναι μικρό και στενό και
κατά μήκος των χειλιών του έχει σκληρές κεράτινες τρίχες με
τις οποίες αποσπά την τροφή του.
4.Μπορεί και προσαρμόζεται σε νερά με μεγάλες
διακυμάνσεις, σε αλατότητα και θερμοκρασία.
5.Η καλύτερη εποχή που τους ψαρεύουμε είναι από τις αρχές
της άνοιξης μέχρι το τέλος του καλοκαιριού.
6.Σκυλόψαρα, συναγρίδες, λούτσοι, λαβράκια, τιμούν
ιδιαίτερα το νόστιμο κρέας του, αλλά αυτός επιβιώνει χάρη
στην μεγάλη ταχύτητα και στα μεγάλα άλματα έξω από το
νερό.
7.Έτσι οι Λατίνοι τον ονόμασαν multum agilis, που σημαίνει
ευλύγιστος.

25

Έχει:
1)Επίμηκες σώμα.
2)Ένα μεγάλο άκαμπτο
ραχιαίο πτερύγιο, το
οποίο εκτείνεται προς τα
εμπρός.
3)Μια στρογγυλή λόγχη, η
οποία εκτείνεται από τη
μύτη.
4)Θεωρείται σπάνιο είδος
5)Επιστημονική ονομασία:
Tetrapturus
Πιάστηκε στην Ηρακλειά
belone 16/5/2009
26

Παρουσίαση
Η παρουσίαση της εργασίας πραγματοποιήθηκε στη
γιορτή λήξης του σχολικού έτους, του σχολείου μας
(12/06/2009).
Στην γιορτή προσκαλέστηκαν μαθητές, γονείς και
όλοι οι κάτοικοι του νησιού.
Το πρόγραμμα παρουσιάστηκε από τον μαθητή του
Γυμνασίου και τους μαθητές του Δημοτικού Σχολείου
Ηρακλειάς.

27

Φωτογραφίες από την παρουσίαση

28


29


30


31

Πηγές
 Ιστοσελίδες:
http://www.spearfishing.ws/content
www.recko.name/IndexDownload.php?id=69
http://manthos.livepage.gr
http://www.naspor.gr
www.minagric.gr
www.translatum.gr
www.zivazeme.cz
 Βιβλίο: Collins Pocket Guide “Fish of Britain & Europe” Peter
J. Miller  Michael J. Loates
 Συγκέντρωση και καταγραφή πληροφοριακού υλικού από τον κ. Αντώνη
Βλαβιανό (Αλιευτής).

Κιούρτος
Ο κιούρτος κατασκευάζεται από σύρμα, έχει σφαιρικό
μέγεθος και μια μόνο είσοδο από την πάνω πλευρά. Τα
ψάρια, αφού εισέλθουν, δεν μπορούν να εξέλθουν.
Επειδή οι κιούρτοι της αγοράς έχουν σύρμα που είναι
καινούριο και γυαλίζει, τα ψάρια καταλαβαίνουν πως
πρόκειται για παγίδα και τους αποφεύγουν, γι αυτό τους
αφήνουμε λίγο καιρό στη θάλασσα να παλιώσουν.
Αποδοτικοί είναι οι σκουριασμένοι κιούρτοι που τους
¨καμουφλάρουνε¨ εσωτερικά με φύκια και διάφορα χόρτα
του βυθού, τοποθετώντας ως δόλωμα σπασμένα μύδια,
λιωμένες σαρδέλες κλπ.

Πίσω

Παραγάδι
Παίρνουν ένα μεγάλο σπάγκο και κάθε τέσσερις
οργιές, βάζουν από ένα αγκίστρι. Μετά δολώνουν
σουπιές ή καλαμάρια ή γόπες ή γαρίδες και αφού
βάλουν στην άκρη του σπάγκου ένα κολοκύθι, για να
πλέει και βαρίδια για να πάνε τ΄ αγκίστρια στο βυθό,
το αρμενίζουν στη θάλασσα. Πιάνουν διάφορα ψάρια,
ιδιαίτερα λυθρίνια, τσιπούρες, σαργούς, κλπ.

Πίσω

Καθετή
 Από τους πλέον διαδεδομένους και αποδοτικούς τρόπους ψαρέματος που γίνεται από βάρκα σε ρηχά
αλλά και βαθιά νερά συνήθως ρίχνοντας άγκυρα.
 Όταν ψαρεύουνε με καθετή θα πρέπει να γνωρίζουν το βάθος και τη μορφολογία του βυθού, κατά
προσέγγιση τουλάχιστον, χρησιμοποιώντας έτσι και την κατάλληλη πετονιά.
 Η ψιλή καθετή είναι ιδανική, αλλά σε βαθιά νερά επιλέγουμε τη χοντρή καθετή. Ως ενδεδειγμένη
θεωρείται από πολλούς η 45άρα, ενώ άλλοι πάλι χρησιμοποιούν την 70άρα και την 80άρα.
 Αφού ρίξουνε την καθετή στο νερό, θα πρέπει να κρατήσουν σταθερή τη μάνα και με το πρώτο
τσίμπημα να την τραβήξουνε απότομα προς τα επάνω. Η καθετή αποτελείται από δύο κυρίως
τμήματα: τη μάνα, που φτάνει σε μήκος τις 40-50 οργιές (80 έως 100 μέτρα περίπου) και την
αρματωσιά.
 Στην άκρη της μάνας τοποθετούμε ένα μικρό στριφτάρι και σε αυτό δένουμε την αρματωσιά, που
αποτελείται από πετονιά πιο λεπτή από αυτήν της μάνας. Στην άκρη της αρματωσιάς βάζουνε ένα
βαρίδι και κατά διαστήματα δένουνε 3 παράμαλλα με αγκίστρια.
 Το μέγεθος και το μήκος των παράμαλλων, όπως και των αγκιστριών εξαρτάται από το ψάρι που
θέλουνε να πιάσουνε.
 Στην καθετή μπορούν να τσιμπήσουν σχεδόν όλα τα είδη ψαριών εκτός από κάποια αφρόψαρα, ενώ
το πιο συνηθισμένο δόλωμα είναι η τεμαχισμένη γαρίδα.

Πίσω

Συρτή
Χρησιμοποιούν μια πετονιά έως 20 οργιές,
τοποθετώντας στην άκρη αγκίστρια. Ρίχνουν στη
θάλασσα την πετονιά και οργώνουν τη θάλασσα. Ό,τι
βρουν στο «δρόμο» τ΄ αγκίστρια, το πιάνουν.

Πίσω

Η ψυχολογία του κοπαδιού
Τα περισσότερα είδη ψαριών σχηματίζουν κοπάδια,
περιστασιακά, ενώ 1 στα 4 ζει κοπαδιαστά για όλη του
τη ζωή.
Μέσα σε αυτά νιώθουν πιο προστατευμένα.
Όταν ένα μέλος του κοπαδιού αντιληφθεί κάποιον
εχθρό μεταδίδει αστραπιαία την πληροφορία στα
γειτονικά ψάρια.

Πίσω

Τα ψάρια της ηρακλειάς

More Related Content

What's hot (7)

Similar to Τα ψάρια της ηρακλειάς (20)

Τα ψάρια της ηρακλειάς