2. Μια φορά κι έναν καιρό σε ένα μικρό χωριουδάκι,
στο ορφανοτροφείο ζούσε ο κύριος Μπράιαντ και
μαζί του πέντε παιδιά, ο Τσάρλι, η Νάνση, ο Ανδρέας,
η Μαρία και ο Τζακ.
Τα πέντε αυτά παιδιά λάτρευαν τα Χριστούγεννα.
Έτσι όταν έφτασαν τα Χριστούγεννα
ήταν πολύ χαρούμενα. Από την άλλη
ο Κ. Μπράιαντ δεν ενθουσιαζόταν κιόλας.
Ήταν σκληρός με τα παιδιά και τους έβαζε
συνέχεια να καθαρίζουν.
3. Κάθε μέρα τους επισκέπτονταν
πολλοί άνθρωποι και τους έδιναν
πολλά δώρα, όμως τα παιδιά
στεναχωριόντουσαν
που δεν μπορούσαν να τους δώσουν κι αυτοί
δώρα. Ώσπου κάποια μέρα καθώς καθάριζε το
πατάρι η Νάνση βρήκε ένα μεταλλόφωνο.
Δεν σκέφτηκε όμως πώς να το
χρησιμοποιήσει
για χριστουγεννιάτικο δώρο προς τους
άλλους. Εντωμεταξύ η κυρία Αϊ
Βασίλη τους έβλεπε και λυπόταν για
το πρόβλημά τους.
4. Έτσι αποφάσισε να τους επισκεφθεί.
Τα παιδιά την υποδέχτηκαν με χαρά
αλλά δεν ήξεραν ποια είναι. Της είπαν
το πρόβλημά τους κι αυτή τους είπε
ότι το δώρο που θέλουν να κάνουν
μπορεί να είναι και μέσα απ’ την ψυχή
τους. Αυτά τα λόγια τους είπε και τους
αποχαιρέτησε.
Αμέσως τους ήρθε η ιδέα
αλλά ο κ. Μπράιαντ τους έδιωξε
στα κρεβάτια τους, επειδή ήταν αργά.
Μόλις κοιμήθηκαν τα παιδιά ο κ. Μπράιαντ
βρήκε το μεταλλόφωνο και άρχισε να παίζει.
Του άρεσε τότε ο ήχος του και βρήκε το
χριστουγεννιάτικο δώρο που ήθελαν τα
παιδιά.
5. Το ίδιο βράδυ ο κατά ενθουσιασμένος κ. Μπράιαντ
ξύπνησε και συγκέντρωσε τα παιδιά. Βγήκαν τότε όλοι
μαζί στους δρόμους μαζί με το μεταλλόφωνο και άρχισαν
να λένε τα κάλαντα. Όλο το χωριό ξεσηκώθηκε και ήταν
μια υπέροχη βραδιά.
