Unit2 เรื่องการเขียนโปรแกรมด้วยภาษาจาวา
0 likes2,106 views
เอกสารประกอบวิชาการเขียนโปรแกรมเบื้องต้น ภาคเรียนที่ 2 ปีการศึกษา 2556 โรงเรียนเรยีนาเชลีวิทยาลัย
![วิชาการเขียนโปรแกรมเบื้องต้น (ง32101)
โรงเรียนเรยีนาเชลีวิทยาลัย
ภาษาจาวาเบื้องต้น
ภาษาจาวา (JAVA)
โครงสร้างภาษาจาวา
ถูกพัฒนาขึ้นโดยบริษัท Sun
ภาษาจาวามี แ นวคิ ด การเขี ย นโปรแกรมแบบเชิ ง วั ต ถุ
Microsystem โดยพัฒนาให้เป็นภาษาที่ใช้ในการเขียนโปรแกรม
เชิงวัตถุ (Object-Oriented Programming - OOP) และให้
โปรแกรมจะเริ่มต้นโดยการสร้างคลาสจากนั้นจะเขียนคาสั่งต่าง ๆ
ในคลาส ตั ว อย่ างเช่ น ต้อ งการเขี ย นโปรแกรมแสดงข้ อ ความ
สามารถทางานบนเครื่องคอมพิวเตอร์ที่มีสภาพแวดล้อมแตกต่าง
Hello World จะต้องเขียนคาสั่งดังนี้
กันได้โดยไม่ต้องคอมไพล์โปรแกรมใหม่ ซึ่งเรียกคุ ณสมบัตินี้ว่ า
Platform independent และภาษานี้เป็นที่นิยมอย่างแพร่หลาย
ในปี 1995
โปรแกรมภาจาวาจะท างานได้ ต้ อ งอาศั ย ระบบซึ่ ง
เปรียบเสมือนระบบปฏิบัติการที่เรียกว่า จาวาแพลตฟอร์ม (JAVA
Platform)
โปรแกรมภาษาจาวา
ภาษาจาวาเป็ น
ภาษาที่เ กิดขึ้ นมาได้ไ ม่นาน
และเป็นภาษาที่ได้รับความ
นิ ย มอย่ า งมากในปั จ จุ บั น
การเขียนโปรแกรมแกรม
ด้วยภาษาจาวานั้ นสามารถ
เขียนโปรแกรมให้รันบน
โปรแกรม Java Application
เครื่องคอมพิวเตอร์ที่ไม่ยึดติดกับแพลตฟอร์มใดๆ นอกจากนี้ยั ง
สามารถรันบนเครือข่ายอินเทอร์เน็ตได้ โปรแกรมภาษาจาวาแบ่ง
ออกเป็น 2 ประเภท ดังนี้
1. Java Application เป็นโปรแกรมที่พัฒนาให้ทางานบน
เครื่ อ งคอมพิ ว เตอร์ โดยอาจติ ด ต่ อ กั บ ผู้ ใ ช้ ท าง
Command Prompt หรืออาจติดต่อกับผู้ใช้แบบ
กราฟิก(Graphical User Interface : GUI)
2. Java Servlet หรือ Java Applet เป็นโปรแกรมที่
พัฒนาให้ทางานบนเครือข่าย
หากต้ อ งการสร้ า งโปรแกรมต้ น ฉบั บ หรื อ Source
Code
จะต้ อ งเขีย นให้ อ ยู่ ใ นรูป แบบโครงสร้ า งของภาษา
จาวาโดยโครงสร้างพื้นฐานของโปรแกรมเป็นดังนี้
public class HelloWorld {
public static void main(String[] args) {
System.out.println("Hello World ! ");
} }
เมธอดแสดงผลทางจอภาพพื้นฐาน
การแสดงผลทางจอภาพเป็นเมธอดแรกที่ต้องศึกษาใน
ภาษาจาวาจะใช้เมธอด print และ println เมธอดทั้งสองนี้จะ
ถูกบรรจุอยู่ในออบเจ็กต์ชื่อ out ซึ่งบรรจุอยู่ในคลาส System
การเรียกใช้เมธอดต่าง ๆ จะใช้เครื่องหมาจุด ( . ) ในการอ้างอิง
เช่น System.out.print
การแสดงผลด้วยเมธอด print
ข้อมูลที่แสดงผลเป็นข้อมูลแบบ String
หรือ println
นั้น
หากต้องการแสดงผล
ข้อมูลจานวนหลายตัวสามารถใช้เครื่องหมาย + ในการเชื่อมต่อ
ข้อมูลได้ ดังนี้
public class TestEx {
public static void main(String[] args) {
System.out.print("This is " + "a string" + 1); } }](https://image.slidesharecdn.com/u2javaop1-3-131125181657-phpapp02/85/Unit2-1-320.jpg)
![วิชาการเขียนโปรแกรมเบื้องต้น (ง32101)
โรงเรียนเรยีนาเชลีวิทยาลัย
เมธอดรับข้อมูลพื้นฐาน (Class Scanner)
การรับค่าข้อมูลทางคีย์บอร์ดและแสดงผลข้อมูล
ออกทางจอภาพ สาหรับการรับข้อมูลผ่านทางคีย์บอร์ดนั้น
ในภาษาจาวาต้องสร้างออบเจ็กต์ของคลาส Scanner
ตัวแปรออบเจ็กต์ = new ชื่อคลาส(อาร์กิวเมนต์)
Scanner keyboard = new Scanner(System.in);
int number = 0 ;
Scanner keyboard = new Scanner(System.in);
System.out.print("Enter number : ");
number = keyboard.nextInt();
ตั ว แปรคื อ ชื่ อ ที่ ก าหนดขึ้ น ส าหรั บ เก็ บ ข้ อ มู ล ถ้ า หาก
ระบบต้องการเก็บข้อมูลที่รับเข้ามาจากการ input หรือต้องการ
เก็บข้อมูลโดยค่าของข้อมูลสามารถเปลี่ยนแปลงได้ จะต้องจอง
พื้นที่ในหน่วยความจาของคอมพิวเตอร์สาหรับเก็บข้อมูล โดยชื่อ
ตัวแปรจะเป็นตัวแทนตาแหน่งของหน่วยความจา
รูปแบบการประกาศตัวแปรในภาษาจาวา มีดังนี้
รูปแบบ
dataType variableName[, variableName];
ตัวอย่าง int x;
หรื อ ในกรณี ที่ มี ตั ว แปรหลายตั ว แต่ เ ป็ น ข้ อ มู ล ชนิ ด
เดียวกัน int x , y;
การกาหนดค่าเริ่มต้นของตัวแปรใช้เครื่องหมาย ( = ) ดังนี้
รูปแบบ
ตัวแปร = ค่าที่กาหนด;
เช่น int x = 10 ;
หรือในกรณีที่มีตัวแปรหลายตัวแต่เป็นข้อมูลชนิดเดียวกัน
int x = 10 , y = 12;
ชนิดของตัวแปรในภาษาจาวา
1. ข้อมูลพื้นฐาน (primitive data type)
2. ข้อมูลแบบอ้างอิง (reference data type)
ข้อมูลพื้นฐาน
ประเภท
ข้อมูล
boolean
char
Byte
Short
int
Long
float
double
ขนาด
ช่วงการเก็บข้อมูล
1
2
1
2
4
8
4
8
เก็บค่า true หรือ false
เก็บอักขระแบบ Unicode
-128 ถึง +127
-32,768 ถึง +32,767
-2,147,483,648 ถึง +2,147,483,647
-263 ถึง +263-1
-3.4E+38 ถึง 3.4E+38
-1.7E+308 ถึง 1.7+308
บิต
ไบต์
ไบต์
ไบต์
ไบต์
ไบต์
ไบต์
ไบต์
ข้อมูลแบบอ้างอิง
String เป็นข้อมูลประเภทข้อความ ตัวอย่างเช่น
String school = “Regina”;
ตัวดาเนินการทางคณิตศาสตร์
ตัวดาเนินการ
+
*
/
%
ความหมาย
บวก
ตัวอย่างนิพจน์
total = 19,000 +
1,000;
ลบ
cost = 12,000 –
1,000;
คูณ
tax = 150 * 1.5;
หาร
salePrice = 1000 / 2
(MOD) หาร x = 8%2
เอาเศษ
ค่าของตัวแปร
20,000
11,000
225
500
0
ลาดับของตัวดาเนินการทางคณิตศาสตร์
ลาดับตัวดาเนินการ
- (unary negation)
*/ %
+ -
ตัวอย่าง
5+2*4
ลาดับความสาคัญ
ความสาคัญสูงสุด
ความสาคัญรองลงมาถ้ามีหลายตัวในนิพจน์
เดียวกันจะเรียงจากซ้ายไปขวา
ความสาคั ญ ต่าสุด ถ้ า มีห ลายตัว ในนิพ จน์
เดียวกันจะเรียงจากซ้ายไปขวา
ได้ค่าเป็น
13
** ถ้ามีเครื่องหมาย () จะทาในวงเล็บก่อน เช่น (5 + 2) * 4 ได้ 28](https://image.slidesharecdn.com/u2javaop1-3-131125181657-phpapp02/85/Unit2-2-320.jpg)
Unit2 เรื่องการเขียนโปรแกรมด้วยภาษาจาวา
- 1. วิชาการเขียนโปรแกรมเบื้องต้น (ง32101) โรงเรียนเรยีนาเชลีวิทยาลัย ภาษาจาวาเบื้องต้น ภาษาจาวา (JAVA) โครงสร้างภาษาจาวา ถูกพัฒนาขึ้นโดยบริษัท Sun ภาษาจาวามี แ นวคิ ด การเขี ย นโปรแกรมแบบเชิ ง วั ต ถุ Microsystem โดยพัฒนาให้เป็นภาษาที่ใช้ในการเขียนโปรแกรม เชิงวัตถุ (Object-Oriented Programming - OOP) และให้ โปรแกรมจะเริ่มต้นโดยการสร้างคลาสจากนั้นจะเขียนคาสั่งต่าง ๆ ในคลาส ตั ว อย่ างเช่ น ต้อ งการเขี ย นโปรแกรมแสดงข้ อ ความ สามารถทางานบนเครื่องคอมพิวเตอร์ที่มีสภาพแวดล้อมแตกต่าง Hello World จะต้องเขียนคาสั่งดังนี้ กันได้โดยไม่ต้องคอมไพล์โปรแกรมใหม่ ซึ่งเรียกคุ ณสมบัตินี้ว่ า Platform independent และภาษานี้เป็นที่นิยมอย่างแพร่หลาย ในปี 1995 โปรแกรมภาจาวาจะท างานได้ ต้ อ งอาศั ย ระบบซึ่ ง เปรียบเสมือนระบบปฏิบัติการที่เรียกว่า จาวาแพลตฟอร์ม (JAVA Platform) โปรแกรมภาษาจาวา ภาษาจาวาเป็ น ภาษาที่เ กิดขึ้ นมาได้ไ ม่นาน และเป็นภาษาที่ได้รับความ นิ ย มอย่ า งมากในปั จ จุ บั น การเขียนโปรแกรมแกรม ด้วยภาษาจาวานั้ นสามารถ เขียนโปรแกรมให้รันบน โปรแกรม Java Application เครื่องคอมพิวเตอร์ที่ไม่ยึดติดกับแพลตฟอร์มใดๆ นอกจากนี้ยั ง สามารถรันบนเครือข่ายอินเทอร์เน็ตได้ โปรแกรมภาษาจาวาแบ่ง ออกเป็น 2 ประเภท ดังนี้ 1. Java Application เป็นโปรแกรมที่พัฒนาให้ทางานบน เครื่ อ งคอมพิ ว เตอร์ โดยอาจติ ด ต่ อ กั บ ผู้ ใ ช้ ท าง Command Prompt หรืออาจติดต่อกับผู้ใช้แบบ กราฟิก(Graphical User Interface : GUI) 2. Java Servlet หรือ Java Applet เป็นโปรแกรมที่ พัฒนาให้ทางานบนเครือข่าย หากต้ อ งการสร้ า งโปรแกรมต้ น ฉบั บ หรื อ Source Code จะต้ อ งเขีย นให้ อ ยู่ ใ นรูป แบบโครงสร้ า งของภาษา จาวาโดยโครงสร้างพื้นฐานของโปรแกรมเป็นดังนี้ public class HelloWorld { public static void main(String[] args) { System.out.println("Hello World ! "); } } เมธอดแสดงผลทางจอภาพพื้นฐาน การแสดงผลทางจอภาพเป็นเมธอดแรกที่ต้องศึกษาใน ภาษาจาวาจะใช้เมธอด print และ println เมธอดทั้งสองนี้จะ ถูกบรรจุอยู่ในออบเจ็กต์ชื่อ out ซึ่งบรรจุอยู่ในคลาส System การเรียกใช้เมธอดต่าง ๆ จะใช้เครื่องหมาจุด ( . ) ในการอ้างอิง เช่น System.out.print การแสดงผลด้วยเมธอด print ข้อมูลที่แสดงผลเป็นข้อมูลแบบ String หรือ println นั้น หากต้องการแสดงผล ข้อมูลจานวนหลายตัวสามารถใช้เครื่องหมาย + ในการเชื่อมต่อ ข้อมูลได้ ดังนี้ public class TestEx { public static void main(String[] args) { System.out.print("This is " + "a string" + 1); } }
- 2. วิชาการเขียนโปรแกรมเบื้องต้น (ง32101) โรงเรียนเรยีนาเชลีวิทยาลัย เมธอดรับข้อมูลพื้นฐาน (Class Scanner) การรับค่าข้อมูลทางคีย์บอร์ดและแสดงผลข้อมูล ออกทางจอภาพ สาหรับการรับข้อมูลผ่านทางคีย์บอร์ดนั้น ในภาษาจาวาต้องสร้างออบเจ็กต์ของคลาส Scanner ตัวแปรออบเจ็กต์ = new ชื่อคลาส(อาร์กิวเมนต์) Scanner keyboard = new Scanner(System.in); int number = 0 ; Scanner keyboard = new Scanner(System.in); System.out.print("Enter number : "); number = keyboard.nextInt(); ตั ว แปรคื อ ชื่ อ ที่ ก าหนดขึ้ น ส าหรั บ เก็ บ ข้ อ มู ล ถ้ า หาก ระบบต้องการเก็บข้อมูลที่รับเข้ามาจากการ input หรือต้องการ เก็บข้อมูลโดยค่าของข้อมูลสามารถเปลี่ยนแปลงได้ จะต้องจอง พื้นที่ในหน่วยความจาของคอมพิวเตอร์สาหรับเก็บข้อมูล โดยชื่อ ตัวแปรจะเป็นตัวแทนตาแหน่งของหน่วยความจา รูปแบบการประกาศตัวแปรในภาษาจาวา มีดังนี้ รูปแบบ dataType variableName[, variableName]; ตัวอย่าง int x; หรื อ ในกรณี ที่ มี ตั ว แปรหลายตั ว แต่ เ ป็ น ข้ อ มู ล ชนิ ด เดียวกัน int x , y; การกาหนดค่าเริ่มต้นของตัวแปรใช้เครื่องหมาย ( = ) ดังนี้ รูปแบบ ตัวแปร = ค่าที่กาหนด; เช่น int x = 10 ; หรือในกรณีที่มีตัวแปรหลายตัวแต่เป็นข้อมูลชนิดเดียวกัน int x = 10 , y = 12; ชนิดของตัวแปรในภาษาจาวา 1. ข้อมูลพื้นฐาน (primitive data type) 2. ข้อมูลแบบอ้างอิง (reference data type) ข้อมูลพื้นฐาน ประเภท ข้อมูล boolean char Byte Short int Long float double ขนาด ช่วงการเก็บข้อมูล 1 2 1 2 4 8 4 8 เก็บค่า true หรือ false เก็บอักขระแบบ Unicode -128 ถึง +127 -32,768 ถึง +32,767 -2,147,483,648 ถึง +2,147,483,647 -263 ถึง +263-1 -3.4E+38 ถึง 3.4E+38 -1.7E+308 ถึง 1.7+308 บิต ไบต์ ไบต์ ไบต์ ไบต์ ไบต์ ไบต์ ไบต์ ข้อมูลแบบอ้างอิง String เป็นข้อมูลประเภทข้อความ ตัวอย่างเช่น String school = “Regina”; ตัวดาเนินการทางคณิตศาสตร์ ตัวดาเนินการ + * / % ความหมาย บวก ตัวอย่างนิพจน์ total = 19,000 + 1,000; ลบ cost = 12,000 – 1,000; คูณ tax = 150 * 1.5; หาร salePrice = 1000 / 2 (MOD) หาร x = 8%2 เอาเศษ ค่าของตัวแปร 20,000 11,000 225 500 0 ลาดับของตัวดาเนินการทางคณิตศาสตร์ ลาดับตัวดาเนินการ - (unary negation) */ % + - ตัวอย่าง 5+2*4 ลาดับความสาคัญ ความสาคัญสูงสุด ความสาคัญรองลงมาถ้ามีหลายตัวในนิพจน์ เดียวกันจะเรียงจากซ้ายไปขวา ความสาคั ญ ต่าสุด ถ้ า มีห ลายตัว ในนิพ จน์ เดียวกันจะเรียงจากซ้ายไปขวา ได้ค่าเป็น 13 ** ถ้ามีเครื่องหมาย () จะทาในวงเล็บก่อน เช่น (5 + 2) * 4 ได้ 28