2. Bij Daan en Susan gaat alles z’n gangetje. Susan en Noa hebben allebei groot plezier in schilderen en ze zijn samen vaak bij de ezel te vinden.
3. Tessa zit vaak met haar neus in de boeken. Ze heeft het nog niemand vertelt, maar ze is gevraagd om het komend semester naar de universiteit te komen.
4. Ze wil natuurlijk wel genoeg beurzen op zak hebben als ze vertrekt. Ze doet daarom ook extra haar best op school en probeert zo min mogelijk aan haar broertjes en zusjes te laten merken.
5. Maar als je met zoveel mensen in één huis woont, wil dat natuurlijk niet altijd lukken. Als Daan ’s middags de mail bekijkt, valt zijn blik al snel op het mailtje van de universiteit.
6. Vluchtig leest hij de tekst. Als hij de schoolbus aanziet komen klikt hij het scherm snel weg. Het was duidelijk niet de bedoeling dat hij dit zou lezen.
7. Hij begroet de zijn oudste kinderen. Ze gaan allemaal naar hun kamer om huiswerk te maken en Daan pakt een boek. Een uur later komt Tessa naar beneden om naar haar werk te gaan. ‘Kunnen mama en ik straks even met je praten?’ vraagt Daan zo onverschillig mogelijk.
8. Even kijkt Tessa hem verbaasd aan. “Waar gaat dit over?” denkt ze, maar erg lang heeft ze niet de tijd om na te denken. Zodra Emiel uit de bus stapt, begint hij te roepen. ‘Ik heb een 10!’
9. Thomas komt een paar uur later vrolijk thuis. ‘Ik ben pas net aan het werk en ik heb nu al de top gehaald.’
10. En hij is niet de enige met promotie. Ook Susan komt een uur later met een promotie en een vette bonus thuis.
11. Susan doet haar jasje uit en wil naar binnen lopen, maar Daan komt al naar buiten. ‘Ik denk dat we zo even met Tessa moeten praten.’ zegt hij en hij vertelt over de e-mail.
12. Als hij het hele verhaal heeft vertelt, knikt Susan instemmend. Ze gaan samen aan de tafel zitten en roepen Tessa.
13. ‘Wat is er aan de hand? Jullie kijken zo serieus.’ zegt Tessa terwijl ze zenuwachtig haar stoel aanschuift. Meestal als haar ouders zo kijken is het niet erg goed nieuws.
14. ‘Het is niets ernstigs.’ Zegt Daan die wat meer ontspant. ‘We willen je alleen wat vragen.’ zegt hij vriendelijk en met een glimlach op zijn gezicht.
15. Hij stoot zijn vrouw aan als teken dat zij het moet vragen. Susan haalt even adem.‘Tessa, klopt het dat je naar de universiteit wilt?’ vraagt Susan.
16. Tessa wordt rood en kijkt even naar haar handen in haar schoot. ‘Tessa?’ Tessa kijkt op en kniktdanlangzaam. ‘Ja, datklopt.’ mompelt ze.
17. ‘Maar waarom heb je dat dan niet gezegd?’ vraagt Susan verbaasd. ‘Ik weet het niet. Ik was bang dat jullie me niet wilden laten gaan denk ik.’
18. ‘Dat is onzin. Natuurlijk laten we je gaan als jij dat graag wil. Pim is toch ook naar de universiteit.’ zegt Daan. ‘Sorry.’ zegt Tessa met een klein stemmetje. ‘Het is al goed, maar je moet nooit meer denken dat wij je niet laten gaan.’ zegt Susan en neemt haar dochter dan in haar armen.
19. De weken daarna wordt er naar een geschikt huisje gezocht. Tessa heeft flink wat beurzen. Daan en Susan helpen hun dochter zo veel mogelijk en nemen met een gerust hart afscheid. Tessa gaat het geweldig doen op de universiteit, dat weten ze zeker.
