Waarom vitaliteitsbeleid faalt en wat HR en elke leider wél moet durven doen: vragen stellen!

Een eerlijk verhaal over werkdruk, veerkracht en de moed om echt te veranderen. En de pijn die bijna niemand hardop uitspreekt.

Niet alleen HR-afdelingen zitten klem. Hele organisaties zitten klem tussen willen, kunnen en moeten. Tussen stijgende uitvalcijfers, strategische beleidsdoelen en de constante druk om “iets met welzijn” te doen. En dat ‘iets’? Wordt vaak een vitaliteitsweek met fruit, yoga, en een inspirerende spreker die een beetje komt opladen.

Maar de volgende dag verandert er niks. Zit iedereen nog steeds in hetzelfde systeem, gedrag, processen en procedures.

Hoe goedbedoeld ook, het blijft symptoombestrijding. Want mensen vallen niet uit omdat ze te weinig smoothies drinken of niet geïnspireerd worden. Ze vallen uit omdat ze zichzelf kwijt zijn. Omdat ze structureel over hun grenzen gaan en dat niet durven aangeven. Om wat voor reden dan ook. Wellicht herken je dat je eigen systeem schreeuwt om rust, richting en ruimte, maar er is niemand - inclusief jijzelf niet - die écht luistert of de juiste vragen stelt.

En daar zit het échte werk.

De kracht van veerkracht en waarom het onderbuikwerk vraagt

Vitale mensen zijn geen mensen met een stappenteller en een appje voor ademhaling. Wel handig hoor, maar dat niet een oplossing voor continue stress. Vitale mensen zijn mensen die uitgelijnd zijn. Die ballen hoog houden en ook weten wanneer ze er een moeten laten vallen, ondanks potentiële negatieve uitkomsten. Die besluiten nemen in lijn met hun hart, hoofd én buik. Die weten wat het verschil is tussen responsief en reactief zijn. Die begrijpen dat je weleens getriggerd wordt door situaties waar je geen controle over hebt. Die snappen dat als je je eigen handleiding goed kent, je kan kiezen waar je op in gaat en wat je voorbij laat gaan. Dat je soms even afstand moet nemen om tot heldere inzichten te komen. Die voelen dat zijzelf het verschil maken in de gekheid van onze dagelijkse ratrace.

Binnen mBIT (Multiple Brains Integration Techniques) ofwel mBraining - spreken we van drie vormen van intelligentie in het lichaam:

• Je hoofd: denken, analyseren, plannen
• Je hart: voelen, verbinden, waarden volgen
• Je buik: grenzen voelen, lef tonen, actie nemen

Wanneer iemand voortdurend tegen het onderbuikgevoel in werkt, of het hart wegdrukt voor de ratio, of teveel hooi op de vork neemt ontstaat er stress. Niet incidenteel, maar structureel. Die stress is niet op te lossen met een wandelcoach of een cold-pressed sapje. Wel met échte congruentie, van binnenuit. Dat is trainbaar en ook hard werken. Maar alleen als je durft te kijken waar het schuurt. Dat je begrijpt dat je eigen (negatieve) overtuigingen onderdeel zijn van je gedragingen en je overlevingspatronen. Dat je vanzelf gaat stuiten op een grens, of je nou commando-waardig bent of niet. Juist de mensen met een behoorlijke arbeidsethos en groot verantwoordelijkheidsgevoel ligt er veel risico op de loer.

Waarom is het zo moeilijk om grenzen te stellen?

Even heel kort door de bocht: in iedereen zit dat kleine meisje, of kleine jongetje dat gezien of gehoord wilt worden. We willen niet uit de 'tribe' gepleurd worden. Het zit in ons DNA om 'erbij te willen horen' anders hebben we geen eten en kunnen we ons ook niet voortplanten. Daarnaast zijn we op een bepaalde manier geprogrammeerd (door onze opvoeding, jeugd, keuzes en levensgebeurtenissen) en dat is onderdeel van je huidige gedrag. Die 'inner child' is niet altijd duidelijk zichtbaar of hoorbaar tenzij je de juiste vragen stelt. Wanneer je dit doorziet en doorvoelt en weet waar je gedragingen vandaan komen. Pas dan kan je congruente en wijze keuzes maken. Ok ok, het is niet altijd zo zwart-wit. Maar zelfkennis ligt aan de basis van vitaliteit en daarvoor moet je eerst diepere vragen stellen voordat je pleisters gaat plakken.

Wat skydiven te maken heeft met vitaliteit

Ik spring uit vliegtuigen, onder andere omdat ik daar leer wat veel leiders nooit durven oefenen: Vertrouwen. Loslaten. In het moment stappen. Vragen stellen. Diepe reflectie. Werken met ongemakken en storingen. In mezelf, buiten mezelf. Daar, op 12,500 foot tot aan de grond - is er geen tijd voor twijfel. Wel voor actie-intelligentie en mezelf houden aan wat ik geleerd heb. Er zijn scenario's en er is een duidelijke reserveprocedure. Wanneer een ongemak een storing wordt moet ik snel schakelen en overgaan tot het trekken van mijn reserveparachute.

Hebben we die reserve in het dagelijks leven? Hebben we geleerd hoe te dealen met ongemak? Nee. We lachen het weg, we gaan nog harder werken (geloof me, been there done that) we gaan ons frustreren en vooral niet uitspreken. De signalen van ons lijf pikken we niet meer op omdat we gewend zijn aan het ongemak. We gaan de lat steeds verder verleggen. Maar ons brein kan zelfs de technologische vooruitgang niet bijbenen. Hoe gaan we daarmee om? En hoe verhouden we onszelf tot de ander die hier ongemak in ervaart?

Als spreker neem ik mensen mee over hoe je dealt met het ongemak dat in je zit - no matter the situation - voordat het een storing wordt. Hoe doe jij dit?

Skydiven leert mij:

• Wat het verschil is tussen controle en vertrouwen
• Hoe je je systeem kalm houdt onder extreme druk en fuckups
• Dat leiderschap geen houding is, maar een innerlijke staat van zijn
• En dat je leert van je grootste fuckups. Ze zijn een uitnodiging om het een volgende keer anders te doen.

Is grootser en meer altijd beter? Of is je bewustzijn van je eigen grenzen en in flow zijn een betere realiteit? Sinds wanneer denken we dat meer doen een beter resultaat oplevert? Met al mijn sporten heb ik vaak grote ambities (gehad). Maar met het skydiven kwam ik tot een ander besef: ik moet niks. Ja, ik wil graag stappen maken, maar wanneer ik me niet scherp voel of 'aansta' besluit ik per direct te stoppen.

Waarom? Lijkt me duidelijk. Het is live or die. Letterlijk. Wat als we dit eens naar het bedrijfsleven vertalen? We gaan niet dood als we doorrammen, maar we raken wel overwerkt. De burnouts en bore-outs zijn er het resultaat van. Men is ongelukkig en dat vertaalt zich naar de rest van je leven. Je bent thuis een minder leuk persoon, weinig energie en niks schijnt echt te lukken.

We zijn mensen hè, geen machines. We zijn van vlees en bloed. Niet van data en draadjes.

De cijfers liegen niet, maar we luisteren nog steeds niet goed

• 1 op de 6 werknemers in Nederland ervaart burn-outklachten (TNO, 2023)
• 52% van de leidinggevenden voelt zich onvoldoende toegerust om mentale problemen te signaleren of bespreekbaar te maken (NIP & NVP, 2022)
• Meer dan 60% van HR-professionals vindt dat de organisatie tekortschiet op het gebied van mentale gezondheid (Deloitte Human Capital Trends, 2023)

We doen ons best. Maar dat is niet genoeg. Vitaliteit is geen project of programma. Het is een cultuurkeuze en een uitnodiging om dieper te kijken, diepere vragen te stellen en dieper te luisteren. En die vraagt om meer dan beleid. Die vraagt om aandacht, aanwezigheid en bewustzijn. En ja, ook om compassievol, creatief en moedig leiderschap. Dat we juist ook onszelf de vragen stellen: wat heb ik hier te doen?

Dus:

💥 Blijf je mensen pamperen? Of ga je patronen doorbreken?

💥 Welke vragen stel jij? En welke verantwoordelijkheid neem jijzelf?

💥 Wil je nog een workshop over balans? Of eindelijk iemand die het systeem wakker schudt?

Mijn verhalen zijn rauw, waargebeurd, en transformerend. Van innerlijke strijd naar innerlijke kracht. Van controle naar overgave. Met humor, lef, en een onderbouwde neurowetenschappelijke methodiek (mBIT). En ja, ik maak verbinding. Zeker met jou als HR professional. Want als er íemand is die het verschil kan maken, dan zijn jullie het.

🎤 Boek me als spreker

→ Via The Speakers: https://www.thespeakers.nl/sprekers/agavni-jessaijan/

→ Of stuur me direct een bericht als je me wilt inzetten als jouw (business) coach

Alleen als je écht klaar bent voor een diepgaande transformatie.

.

.

Give me a 🩷 call if you like it. Please comment if you appreciate my work.

PS1: Want to get this kind of clarity in your life & leadership?

This is what we do at our Heartcore Warriors Academy. Establishing breakthroughs on your biggest challenges in life and work. Head, Heart, & Gut (and more) fully aligned - mental clarity. Emotional strength. Physical power. Warrior Spirit. No hacks. No excuses. Just results because you’ll LOVE the process of becoming a true Heartcore Warrior.

PS2: Need some rebelliousness in your team or organisation?

Book me as your rebellious keynote speaker. I love touching as many hearts and minds as possible. For the sake of bringing the heart back in business and life. Or hire me as your business and leadership coach. Breakthroughs guaranteed.

Warrior Wednesdays: dit is wat anderen je niet vertellen, maar ik wel. Go Heartcore, no matter what! Nu online: Heartcore Warriors Academy. Alleen voor high achievers die next level willen gaan in hun (persoonlijk) leiderschap! Boek een gratis discovery call om te onderzoeken of jij de juiste fit bent voor de eerste groep Founder Members. Geen gelul: er zijn nog maar 8 plekken beschikbaar en al vier BADASS WARRIORS are doing the HeartWork ❤️

Disclaimer: Read at your own risk (of getting inspired) 😜

Hi, I’m Agavni Jessaijan - just a humble explorer carrying the glorious burden of relentless curiosity and obsession for Personal Mastery. I dive headfirst into ancient wisdom, neuroscience shit, inspiring self-help books, and yes, the occasional 3 a.m. YouTube rabbit hole. Why? Because I’m on a mission to find the deeper WHY behind the great masters and badass wisdom that lights my soul on fire. What, otherwise, is our purpose on Earth?

But let’s get one thing straight: I’m not a journalist, and I don’t have a PhD (gasp!). What I do have is a beautifully rebellious heart, a creative-as-hell independent mind, and a gut so solid it could probably lift weights. I don’t just write for the sake of writing—I live this stuff. Every word you read here has been battle-tested by the universe (or by me, the universe's favorite guinea pig).

Before I hit publish, I always ask myself: So what? If it doesn’t pass my No-BS check, it doesn’t make the cut. So here we are - Warrior Wednesdays - where you get the raw, unfiltered, occasionally sweary wisdom straight from my head, heart, and gut. And Warrior Spirit. Of course :)

If you’re looking for footnotes and academic jargon, you’re in the wrong place. If you’re here for something real, practical, and 100% authentic, welcome to the tribe. And hey, I don’t just talk the talk. I. Fucking. Walk. It.

Enjoy the ride. Or don’t. Either way, I’ll keep writing because it’s how I make sense of this wild, wonderful, and sometimes crazy awful world.

No excuses. No half-work. No Matter What.

PS: I write in English and Dutch - because, let’s face it, some things just hit differently in English. Like "No Matter What" or "I. Fucking. Walk. It." Try saying that in Dutch, it’s impossible, stupid, and fucking weird. 😂