2.2.5 : การใช้งานอินเทอร์เน็ตได้อย่างถูกต้องตามจริยธรรมในการใช้อินเทอร์เน็ต
- 1. 1
- 2. 2
- 3. 1. ต้องไม่ใช้คอมพิวเตอร์ทำร้ำยหรือละเมิดผู้อื่น 2. ต้องไม่รบกวนกำรทำงำนของผู้อื่น 3. ต้องไม่สอดแนมหรือแก้ไขเปิดดูในแฟ้มของ ผู้อื่น 4. ต้องไม่ใช้คอมพิวเตอร์เพื่อกำรโจรกรรมข้อมูล ข่ำวสำร 5. ต้องไม่ใช้คอมพิวเตอร์สร้ำงหลักฐำนที่เป็นเท็จ 3
- 4. 6. ต้องไม่คัดลอกโปรแกรมผู้อื่นที่มีลิขสิทธิ์ 7. ต้องไม่ละเมิดกำรใช้ทรัพยำกรคอมพิวเตอร์ โดยที่ตนเองไม่มีสิทธิ์ 8. ต้องไม่นำเอำผลงำนของผู้อื่นมำเป็นของตน 9. ต้องคำนึงถึงสิ่งที่จะเกิดขึ้นกับสังคมอัน ติดตำมมำจำกกำรกระทำ 10.ต้องใช้คอมพิวเตอร์โดยเคำรพกฎระเบียบ กติกำมำรยำท 4
- 5. ดังนั้น จรรยำบรรณเป็นสิ่งที่ทำให้สังคม อินเทอร์เน็ตเป็นระเบียบควำมรับผิดชอบต่อ สังคมเป็นเรื่องที่จะต้องปลูกฝังกฎเกณฑ์ของแต่ ละเครือข่ำยจึงต้องมีกำรวำงระเบียบเพื่อให้กำร ดำเนินงำนเป็นไปอย่ำงมีระบบและเอื้อประโยชน์ ซึ่งกันและกัน บำงเครือข่ำยมีบทลงโทษและ จรรยำบรรณที่ชัดเจน เพื่อช่วยให้สังคมสงบสุข และหำกกำรละเมิดรุนแรงกฎหมำยก็จะเข้ำมำมี บทบำทได้เช่นกัน 5
- 6. ในทำงปฏิบัติแล้ว กำรระบุว่ำกำรกระทำสิ่งใดผิด จริยธรรมนั้น อำจกล่ำวได้ไม่ชัดเจนมำกนัก ทั้งนี้ ย่อมขึ้นอยู่กับวัฒนธรรมของสังคมในแต่ละ ประเทศด้วย อย่ำงเช่น กรณีที่เจ้ำของบริษัทใช้ กล้องในกำรตรวจจับหรือเฝ้ำดูกำรทำงำนของ พนักงำน เป็นต้น ตัวอย่ำงของกำรกระทำที่ ยอมรับกันโดยทั่วไปว่ำเป็นกำรกระทำที่ผิด จริยธรรม เช่นกำรใช้คอมพิวเตอร์ทำร้ำยผู้อื่นให้ เกิดควำมเสียหำยหรือก่อควำมรำคำญ 6
- 7. กำรนำภำพหรือข้อมูลส่วนตัวของบุคคลไปลง บนอินเตอร์เน็ตโดยไม่ได้รับอนุญำตกำรใช้ คอมพิวเตอร์ในกำรขโมยข้อมูลกำรเข้ำถึงข้อมูล หรือคอมพิวเตอร์ของบุคคลอื่นโดยไม่ได้รับ อนุญำตกำรละเมิดลิขสิทธิ์โดยทั่วไป เมื่อ พิจำรณำถึงจริยธรรมเกี่ยวกับกำรใช้เทคโนโลยี คอมพิวเตอร์และสำรสนเทศแล้ว จะกล่ำวถึงใน 4 ประเด็น ที่รู้จักกันในลักษณะตัวย่อว่ำ PAPA ประกอบด้วย 7
- 8. กำรใช้เทคโนโลยีคอมพิวเตอร์และสำรสนเทศแล้ว จะกล่ำวถึงใน 4ประเด็น ที่รู้จักกันในลักษณะตัว ย่อว่ำ PAPA ประกอบด้วย 1. ควำมเป็นส่วนตัว (Information Privacy) 2. ควำมถูกต้อง (Information Accuracy) 3. ควำมเป็นเจ้ำของ (Information Property) 4. กำรเข้ำถึงข้อมูล (Data Accessibility) 8
- 9. 1. ควำมเป็นส่วนตัว (Information Privacy) ควำมเป็นส่วนตัวของข้อมูลและสำรสนเทศ โดยทั่วไปหมำยถึง สิทธิที่จะอยู่ตำมลำพัง และ เป็นสิทธิที่เจ้ำของสำมำรถที่จะควบคุมข้อมูลของตนเองในกำรเปิดเผยให้กับผู้อื่น สิทธินี้ ใช้ได้ครอบคลุมทั้งสำระสำคัญ ปัจเจกบุคคล กลุ่มบุคคล และองค์กำรต่ำง ๆ ปัจจุบันมี ประเด็นเกี่ยวกับควำมเป็นส่วนตัวที่เป็นข้อหน้ำสังเกตดังนี้ 1.1. กำรเข้ำไปดูข้อควำมในจดหมำยอิเล็กทรอนิกส์และกำรบันทึกข้อมูลในเครื่อง คอมพิวเตอร์ รวมทั้งกำรบันทึก-แลกเปลี่ยนข้อมูลที่บุคคลเข้ำไปใช้บริกำรเว็บไซต์และกลุ่ม ข่ำวสำร 9
- 10. 1.2. กำรใช้เทคโนโลยีในกำรติดตำมควำมเคลื่อนไหวหรือพฤติกรรมของบุคคล เช่น บริษัทใช้คอมพิวเตอร์ในกำรตรวจจับหรือเฝ้ำดูกำรปฏิบัติงำน/กำรใช้บริกำรของ พนักงำน ถึงแม้ว่ำจะเป็นกำรติดตำมกำรทำงำนเพื่อกำรพัฒนำคุณภำพกำรใช้ บริกำร แต่กิจกรรมหลำยอย่ำงของพนักงำนก็ถูกเฝ้ำดูด้วย พนักงำนสูญเสียควำม เป็นส่วนตัว ซึ่งกำรกระทำเช่นนี้ถือเป็นกำรผิดจริยธรรม 1.3. กำรใช้ข้อมูลของลูกค้ำจำกแหล่งต่ำง ๆ เพื่อผลประโยชน์ในกำรขยำยตลำด 10
- 11. 1.4 กำรรวบรวมหมำยเลขโทรศัพท์ ที่อยู่อีเมล์ หมำยเลขบัตรเครดิต และข้อมูลส่วนตัวอื่นๆ เพื่อ นำไปสร้ำงฐำนข้อมูลประวัติลูกค้ำขึ้นมำใหม่ แล้ว นำไปขำยให้กับบริษัทอื่น ดังนั้น เพื่อเป็นกำร ป้องกันกำรละเมิดสิทธิควำมเป็นส่วนตัวของ ข้อมูลและสำรสนเทศ จึงควรจะต้องระวังกำรให้ ข้อมูล โดยเฉพำะกำรใช้อินเตอร์เน็ตที่มีกำรใช้ โปรโมชั่น หรือระบุให้มีกำรลงทะเบียนก่อนเข้ำใช้ บริกำร เช่น ข้อมูลบัตรเครดิต และที่อยู่อีเมล์11
- 12. 2. ควำมถูกต้อง (Information Accuracy) ในกำรใช้คอมพิวเตอร์เพื่อกำรรวบรวม จัดเก็บ และเรียกใช้ข้อมูลนั้น คุณลักษณะที่ สำคัญประกำรหนึ่ง คือ ควำมน่ำเชื่อถือได้ของ ข้อมูล ทั้งนี้ ข้อมูลจะมีควำมน่ำเชื่อถือมำกน้อย เพียงใดย่อมขึ้นอยู่กับควำมถูกต้องในกำรบันทึก ข้อมูลด้วย ประเด็นด้ำนจริยธรรมที่เกี่ยวข้องกับ ควำมถูกต้องของข้อมูล 12
- 13. โดยทั่วไปจะพิจำรณำว่ำใครจะเป็น ผู้รับผิดชอบต่อควำมถูกต้องของข้อมูลที่จัดเก็บ และเผยแพร่ เช่น ในกรณีที่องค์กำรให้ลูกค้ำ ลงทะเบียนด้วยตนเอง หรือกรณีของข้อมูลที่ เผยแพร่ผ่ำนทำงเว็บไซต์ อีกประเด็นหนึ่ง คือ จะ ทรำบได้อย่ำงไรว่ำข้อผิดพลำดที่เกิดขึ้นนั้นไม่ได้ เกิดจำกควำมจงใจ และผู้ใดจะเป็นผู้รับผิดชอบ หำกเกิดข้อผิดพลำด 13
- 14. ดังนั้น ในกำรจัดทำข้อมูลและสำรสนเทศให้มี ควำมถูกต้องและน่ำเชื่อถือนั้น ข้อมูลควรได้รับ กำรตรวจสอบควำมถูกต้องก่อนที่จะนำเข้ำ ฐำนข้อมูล รวมถึงกำรปรับปรุงข้อมูลให้มีควำม ทันสมัยอยู่เสมอ นอกจำกนี้ ควรให้สิทธิแก่ บุคคลในกำรเข้ำไปตรวจสอบควำมถูกต้องของ ข้อมูลของตนเองได้ เช่น ผู้สอนสำมำรถดูคะแนน ของนักศึกษำในควำมรับผิดชอบ หรือที่สอนเพื่อ ตรวจสอบว่ำคะแนนที่ป้อนไม่ถูกแก้ไข เปลี่ยนแปลง14
- 15. 3.ควำมเป็นเจ้ำของ (Information Property) สิทธิควำมเป็นเจ้ำของ หมำยถึง กรรมสิทธิ์ในกำรถือครองทรัพย์สิน ซึ่งอำจเป็น ทรัพย์สินทั่วไปที่จับต้องได้ เช่น คอมพิวเตอร์ รถยนต์ หรืออำจเป็นทรัพย์สินทำงปัญญำ (ควำมคิด) ที่จับต้องไม่ได้ เช่น บทเพลง โปรแกรมคอมพิวเตอร์ แต่สำมำรถถ่ำยทอดและ บันทึกลงในสื่อต่ำงๆ ได้ เช่น สิ่งพิมพ์ เทป ซีดีรอม เป็นต้น 15
- 16. ในสังคมของเทคโนโลยีสำรสนเทศ มักจะ กล่ำวถึงกำรละเมิดลิขสิทธิ์ซอฟต์แวร์ เมื่อท่ำนซื้อ โปรแกรมคอมพิวเตอร์ที่มีกำรจดลิขสิทธิ์ นั่น หมำยควำมว่ำท่ำนได้จ่ำยค่ำลิขสิทธิ์ในกำรใช้ ซอฟต์แวร์นั้น สำหรับท่ำนเองหลังจำกที่ท่ำนเปิด กล่องหรือบรรจุภัณฑ์แล้ว หมำยถึงว่ำท่ำนได้ ยอมรับข้อตกลงเกี่ยวกับลิขสิทธิ์ในกำรใช้สินค้ำ นั้น ซึ่งลิขสิทธิ์ในกำรใช้จะแตกต่ำงกันไปในแต่ละ สินค้ำและบริษัท 16
- 17. กำรเข้ำถึงข้อมูล (Data Accessibility) ปัจจุบันกำรเข้ำใช้งำนโปรแกรม หรือ ระบบคอมพิวเตอร์มักจะมีกำรกำหนดสิทธิตำม ระดับของผู้ใช้งำน ทั้งนี้ เพื่อเป็นกำรป้องกันกำร เข้ำไปดำเนินกำรต่ำงๆ กับข้อมูลของผู้ใช้ที่ไม่มี ส่วนเกี่ยวข้อง และเป็นกำรรักษำควำมลับของ ข้อมูล 17
- 18. ตัวอย่ำงสิทธิในกำรใช้งำนระบบ เช่น กำรบันทึก กำรแก้ไข/ปรับปรุง และกำรลบ เป็นต้น ดังนั้น ในกำรพัฒนำระบบคอมพิวเตอร์จึงได้มีกำรออกแบบระบบรักษำควำมปลอดภัยใน กำรเข้ำถึงของผู้ใช้ และกำรเข้ำถึงข้อมูลของผู้อื่นโดยไม่ได้รับควำมยินยอมนั้น ก็ถือเป็น กำรผิดจริยธรรมเช่นเดียวกับกำรละเมิดข้อมูลส่วนตัว ในกำรใช้งำนคอมพิวเตอร์และ เครือข่ำยร่วมกันให้เป็นระเบียบ หำกผู้ใช้ร่วมใจกันปฏิบัติตำมระเบียบและข้อบังคับของแต่ ละหน่วยงำนอย่ำงเคร่งครัดแล้ว กำรผิดจริยธรรมตำมประเด็นดังที่กล่ำวมำข้ำงต้นก็คง จะไม่เกิดขึ้น 18
- 19. 19