![คาสั่ง puts( )
แสดงผลข้อมูลเฉพาะประเภทข้อความทางจอภาพครั้งละ 1 ข้อความ
รูปแบบ puts ( string_argument ) ;
อธิบาย string_argument คือ ข้อมูลชนิดข้อความ
แนวคิดในการเขียนคาสั่งควบคุมการทางาน
1.เขียนคาสั่งกาหนดค่าข้อความเก็บในตัวแปรชื่อ word
Char word [15] = “*Example * “ ;
2.เขียนคาสั่งควบคุมการแสดงผลในลักษณะข้อความด้วย puts
Puts ( word ) ;
Puts (“**************”);
แนวคิดในการเขียนคาสั่งควบคุมการทางาน
1.เขียนคาสั่งกาหนดค่าข้อความเก็บในตัวแปรชื่อ word
Char word [15] = “*Example * “ ;
2.เขียนคาสั่งควบคุมการแสดงผลในลักษณะข้อความด้วย puts
Puts ( word ) ;
Puts (“**************”);](https://image.slidesharecdn.com/1231546-180217142320/85/4-METHOD-19-320.jpg)
บทที่4 เมธอด (METHOD)
- 3. ลักษณะการทางานของภาษาซี ภาษาซีเป็นภาษาที่มีการพัฒนาการมาอย่างต่อเนื่อง ภาษาซีรุ่นแรกทางานภายใต้ ระบบปฏิบัติการคอส (cos) ปัจจุบันทางานภายใต้ระบบปฏิบัติการวินโดวส์ (Windows) ภาษาซี ใช้วิธีแปลรหัสคาสั่งให้เป็นเลขนานสองเรียกว่า คอมไพเลอร์ การศึกษาภูมิหลังการเป็นมาของ ภาษาซีและกระบวนการแปลภาษาจะช่วยให้ผู้ใช้ภาษาซีในรุ่นและบริษัทผู้ผลิตแตกต่างกัน สามารถใช้ภาษาได้อย่างเข้าใจมากขึ้น ความเป็นมาของภาษาซี ภาษาซีได้รับการพัฒนาเมื่อปี ค.ศ.1972 โดยนายเดนนิส ริตซี่ ตั้งชื่อว่าซีเพราะ พัฒนามาจากภาษา BCLP และภาษา B ในช่วงแรกใช้ทดลองเขียนคาสั่งควบคุมใน ห้องปฏิบัติการเบล (Bell Laboratoorics) เท่านั้น เมื่อปี ค.ศ.1978 นายไบรอัน เคอร์นิกฮัน และ นายเดนนิส ริตซี่ ร่วมกันกาหนดนิยามรายละเอียดของภาษาซี เผยแพร่ความรู้โดยจัดทาหนังสือ The C Programming Language มีหลายบริษัท ให้ความสนใจนาไปพัฒนาต่อ จนมีภาษาซี หลายรูปแบบและแพร่หลายไปทั่วโลก แต่ยังไม่มีมาตรนานคาสั่งเพื่อให้สามารถใช้งานร่วมกันได้ ดังนั้นเมื่อปี ค.ศ.1988 นายริตซี่ ได้ร่วมกับสถาบันกาหนดมาตรนาน ANSI สร้างมาตรนาน ภาษาซีขึ้นมามีผลให้โปรแกรมคาสั่งที่สร้างด้วยภาษาซีสังกัดบริษัทใดๆก็ตามที่ใช้คาสั่งมาตรนาน ของภาษาสามารถนามาทางานร่วมกันได้
- 4. การทางานของตอมไพเลอร์ภาษาซี คอมไพเลอร์เป็นโปรแกรมที่ได้รับการพัฒนามาเพื่อแปลลภาษาคอมพิวเตอร์รูปแบบหนึ่ง มักใช้กับโปรแกรมเชิงโครงสร้าง ลักษณะการแปลจะอ่านรหัสคาสั่งทั้งโปรแกรมตั้งแต่บรรทัดคาสั่ง แรกถึงบรรทัดสุดท้าย หากมีข้อผิดพลาดจะรายงานทุกตาแหน่งคาสั่งที่ใช้ผิดกฎไวยากรณ์ของภาษา กระบวนการคอมไพเลอร์โปรแกรมคาสั่งของภาษาซี มีดังนี้ 1.จัดทาโปรแกรมต้นฉบับ (Source Program) หลังจากพิมคาสั่งงาน ตามโครงสร้างภาษา ที่สมบูรณ์แล้วทุกส่วนประกอบ ให้บันทึกโดยกาหนดชนิดงานเป็น .c เช่น work.c
- 5. 2.การแปลรหัสคาสั่งเป็นภาษาเครื่อง (Compile) หรือการบิวด์ (Build) เครื่องจะ ตรวจสอบคาสั่งทีละคาสั่ง เพื่อวิเคราะห์ว่าใช้งานได้ถูกต้องตามรูปแบบไวยากรณ์ที่ภาษาซี กาหนดไว้หรือหากมีข้อผิดพลาดจะแจ้งให้ทราบ หากไม่มีข้อผิดพลาดจะไปกระบวนการ3 3.การเชื่อมโยงโปรแกรม (Link) ภาษาซีมีฟังก์ชันมาตรนานให้ใช้งาน เช่น printf() ซึ่งจัดเก็บไว้ในเฮดเดอร์ไพล์ หรือเรียกว่า ไลบรารี ในตาแหน่งที่กาหนดชื่อแตกต่างกันไป ผู้ใช้ต้องศึกษาและเรียกใช้เฮดเดอร์ไฟล์กับฟังก์ชันให้สัมพันธ์เรียกว่าเชื่อมโยงกับไลบรารี กระบวนการนี้ได้ผลลัพธ์เป็นไฟล์ชนิด .exe
- 7. ส่วนประกอบโครงสร้างภาษาซี สาหรับโครงสร้างของภาษาซีในเบื้องต้นนี้จะกล่าวถึงเฉพาะรายละเอียดที่นาไปใช้ใน การเขียนคาสั่งควบคุมระดับพื้นนาน ผู้สร้างงานโปรแกรมจะใช้งานส่วนประกอบในภาษาซี เพียง2ส่วน คือ ส่วนหัวและส่วนฟังก์ชันหลัก ดังนี้ ส่วนหัวของโปรแกรม(Header File) หรือเรียกว่าฟรีโปรเซสเซอร์ไดเรกที ใช้ระบุชื่อเฮดเดอร์ ควบคุมการทางานของ ฟังก์ชันมาตรนานที่ถูกเรียกใช้งานในส่วน main( ) เฮดเดอร์ไฟล์มีชนิดเป็น h. จัดเก็บในไลบรารี ฟังก์ชัน ผู้เขียนคาสั่งต้องศึกษาว่าฟังก์ชันที่ใช้งานอยู่นั้นอยู่ในเฮดเดอร์ไฟล์ชื่ออะไร จึงจะ เรียกใช้งานได้ถูกต้อง ส่วนฟังก์ชันหลัก (Main Function) เป็นส่วนเขียนคาสั่งควบคุมการทางานภายในขอบเขตเครื่องหมาย{ }ของฟังก์ชัน หลักคือ main( ) ต้องเขียนคาสั่งตามลาดับขั้นตอนจากกระบวนการวิเคราะห์ระบบงานเบื้องต้น และขั้นวางแผนลาดับการทางานที่ได้จัดทาไว้ล่วงหน้า เช่น ลาดับการทางานด้วยแผนผัง โปรแกรมเพื่อลดข้อผิดพลาดในขั้นตอนลาดับคาสั่งควบคุมงาน ในส่วนนี้พึงระมัดระวังเรื่อง เดียวคือต้องใช้งานคาสั่งตามรูปแบบไวยากรณ์ของภาษาซีที่กาหนดไว้
- 8. การพิมพ์คาสั่งควบคุมงานในโครงสร้างภาษาซี คาแนะนาในการพิมพ์คาสั่งงาน ซึ่งภาษาซีเรียกว่า ฟังก์ชัน (ต่อไปนี้จะเรียกว่า คาสั่ง ตามที่นิยมทั่วไป) ในส่วนประกอบภายในโครงสร้างภาษาซีมีแนวทางปฏิบัติดังนี้ 1.คาสั่งที่ใช้ควบคุมการประมวลผมตามลาดับที่วิเคราะห์ไว้ ต้องเขียนภายใน เครื่องหมาย { } ที่อยู่ภายใต้การควบคุมงานของฟังก์ชันหลักชื่อ main {} 2.ปกติคาสั่งควบคุมงานเป็นตัวอักษรพิมพ์เล็ก ยกเว้นบางคาสั่งที่ภาษากาหนดว่าต้อง เป็นอักษรตัวพิมพ์ใหญ่ ต้องปฏิบัติตามนั้น เพราะภาษาซีมีความแตกต่างเรื่องตัวอักษร 3.เมื่อสิ้นสุดคาสั่งงาน ต้องพิมพ์โคลอน(:) 4.ใน 1 บรรทัดพิมพ์ได้มากกว่า1 คาสั่ง แต่นิยมบรรทัดละ 1 คาสั่ง เพราะว่าอ่าน โปรแกรมง่ายเมื่อมีข้อผิดพลาด ย่อมตรวจสอบและค้นหาเพื่อแก้ไขได้เร็ว 5.การพิมพ์คาสั่ง หากมีส่วนย่อยนิมยมเคาะเยื้องเข้าไปเพื่ออ่านโปรแกรมได้ง่ายขึ้น เมื่อ มีข้อผิดพลาดย่อมตรวจสอบและแก้ไขได้รวดเร็ว
- 10. การจัดเก็บข้อมูลลงหน่วยความจาคอมพิวเตอร์ ภาษากาหนดให้ดาเนินการผ่านที่ผู้สร้าง งานโปรแกรมเป็นผู้กาหนดเอง ระบบคอมพิวเตอร์จะจัดเก็บชื่อและตาแหน่งซื่อidentifier ที่อยู่ (Address) ในหน่วยความจา เพื่ออ้างอิงนาข้อมูลที่จัดเก็บนั้นมาใช้งาน การกาหนดชื่อที่ใช้เก็บข้อมูล ต้องทาภายใต้กฎเกณฑ์ และต้องศึกษาวิธีกาหนดลักษณะ การจัดเก็บข้อมูลตามที่ภาษากาหนดไว้ ลักษณะการจัดเก็บข้อมูลมี 2 แบบคือ แบบค่าคงที่ และแบบ ตัวแปร ทั้งนี้ก่อนที่จะเขียนคาสั่งกาหนดการจัดเก็บข้อมูล ควรมีความรู้ในเรื่องชนิดข้อมูลก่อน ชนิดข้อมูลแบบพื้นนาน การจัดเก็บข้อมูลลงหน่วยความจาทั้งแบค่าคงที่หรือแบบตัวแปร ต้องกาหนดชนิดข้อมูลให้ระบบ รับทราบ
- 11. คาสั่งจัดเก็บข้อมูลแบบค่าคงที่ ประสิทธิภาพคาสั่ง : ลักษณะการจัดเก็บข้อมูลในหน่วยความจาไม่สามารถเปลี่ยนแปลงได้ คาสั่งจัดเก็บข้อมูลแบบตัวแปร ประสิทธิภาพคาสั่ง : ลักษณะการจัดเก็บข้อมูลในหน่วยความจาสามารถ เปลี่ยนแปลงได้ หมายเหตุ หากมีตัวแปรมากกว่า 1 ตัว แต่เป็นตัวแปรเก็บข้อมูลประเภทเดียว ใช้คอมม่า (,) คั่น
- 13. คาสั่งควบคุมการทางานขั้นพื้นนาน คาสั่งที่ใช้ควบคุมการทางานขั้นพื้นนาน มี3 กลุ่มใหญ่คือ คาสั่งรับข้อมูลจากแป้นพิมพ์ แล้ว นาไปจัดเก็บหน่วยความจา (input) การเขียนสมการคานวณโดยใช้นิพจน์ทางคณิตศาสตร์ (process) และคาสั่งแสดงผลข้อมูล หรือข้อมูลที่จัดเก็บในหน่วยความจา (output) คาสั่งแสดงผล printf ( ) ประสิทธิภาพคาสั่ง : ใช้แสดงผลสิ่งต่อไปนี้เช่น ข้อความ ข้อมูลจากค่าคงที่ หรือ ตัวแปลที่จอภาพ คาสั่งรับข้อมูล : รับข้อมูลจากแป้นพิมพ์ แล้วจัดเก็บลงหน่วยความจา ของตัวแปล คาสั่งประมวลผล : expreeion ประสิทธิภาพคาสั่ง : เขียนคาสั่งแบบนิพจน์เพื่อประมวลผล แล้วนาข้อมูลทีได้ไป จัดเก็บ ในหน่วยความจาของตัวแปล ที่ต้องกาหนดชื่อและชนิดข้อมูลไว้แล้ว
- 15. คาสั่ง putchar ( ) : ในการแสดงผลตัวอักษรหรืออักขระ ( char ) ออกทางหน้าจอ นอกจากใช้คาสั่ง printf พร้อมกับกาหนดรหัสควบคุมรูปแบบ %c แล้ว เราสามารถเรียกใช้คาสั่งสาหรับแสดง ตัวอักษรหรืออักขระโดยเฉพาะได้อีกด้วย โดยคาสั่งนั้นคือ คาสั่ง putchar() ซึ่งมีรูปแบบการเรียกใช้ คาสั่ง ดังแสดงต่อไปนี้ putchar(ch); ch : ตัวอักษรหรืออักขระเขียนอยู่ภายในเครื่องหมาย ‘c' หรือตัวแปรชนิด char คาสั่ง getchar ( ) : เป็นคาสั่งที่รับข้อมูลชนิดอักขระจากผู้ใช้เพียงตัวเดียวโดยเมือป้อนข้อมูลแล้ว ต้องกด Enter มีรูปแบบคาสั่งคือ ch = getchar();ch คือ ตัวแปรชนิดอักขระที่นาค่าที่รับมาเก็บไว้ คาสั่ง getch ( ) : เป็นคาสั่งที่รับข้อมูลชนิดอักขระเพียงตัวเดียวโดยเมื่อป้อนข้อมูลจะไม่แสดง อักขระที่ป้อนให้เห็นทางจองภาพ ที่สาคัญ getch(); จะต้องใช้พรีโปรเซสเซอร์ไดเรคทีฟชื่อว่า conio.h มีรูปแบบการใช้คาสั่งคือ ch = getch();ch คือ ตัวแปรชนิดอักขระที่นาค่าที่นับมาเก็บไว้ คาสั่ง getche( ) : จะรับตัวอักษร 1 ตัวที่ป้อนทางแป้นพิมพ์ และจะแสดงตัวอักษรบนจอภาพ เมื่อ ป้อนข้อมูลเสร็จไม่ต้องกด Enter และเคอร์เซอร์จะไม่ขึ้นบรรทัดใหม่ ch = getche(); ch คือ ตัวแปรชนิดอักขระที่นาค่าที่นับมาเก็บไว้
- 17. คาสั่ง puts( ) แสดงผลข้อมูลเฉพาะประเภทข้อความทางจอภาพครั้งละ 1 ข้อความ คาสั่ง gets ( ) รับข้อมูล ข้อความ จากแป้นพิมพ์ และต้องกดแป้น Enter
- 19. คาสั่ง puts( ) แสดงผลข้อมูลเฉพาะประเภทข้อความทางจอภาพครั้งละ 1 ข้อความ รูปแบบ puts ( string_argument ) ; อธิบาย string_argument คือ ข้อมูลชนิดข้อความ แนวคิดในการเขียนคาสั่งควบคุมการทางาน 1.เขียนคาสั่งกาหนดค่าข้อความเก็บในตัวแปรชื่อ word Char word [15] = “*Example * “ ; 2.เขียนคาสั่งควบคุมการแสดงผลในลักษณะข้อความด้วย puts Puts ( word ) ; Puts (“**************”); แนวคิดในการเขียนคาสั่งควบคุมการทางาน 1.เขียนคาสั่งกาหนดค่าข้อความเก็บในตัวแปรชื่อ word Char word [15] = “*Example * “ ; 2.เขียนคาสั่งควบคุมการแสดงผลในลักษณะข้อความด้วย puts Puts ( word ) ; Puts (“**************”);
- 20. คาสั่ง gets ( ) รับข้อมูล ข้อความ จากแป้นพิมพ์ และต้องกดแป้น Enter รูปแบบ 1 ไม่นาข้อมูลจัดเก็บลงหน่วยความจาของตัวแปร gets ( ); รูปแบบ 2 นาข้อมูลจัดเก็บลงหน่วยความจาของตัวแปร string_var =gets ( ) ; อธิบาย string_var คือ ข้อมูลชนิดข้อความ แนวคิดในการเขียนคาสั่งควบคมการทางาน 1.เขียนคาสั่งให้รับข้อมูล ชนิดข้อความ จากแป้นพิมพ์ และต้อง กดแป้น Enter เพื่อ นาข้อความบันทึกลงตัวแปรชนิดข้อความ ด้วยคาสั่ง gets (word) ; 2.เขียนคาสั่งควบคุมให้แสดงผลลักษณะข้อความด้วย printf ( “You name is = %sn”, word ) ;
- 21. THE END