1. ΕΝΑ ΠΡΟΣΦΥΓΟΠΟΥΛΟ ΘΥΜΑΤΑΙ
Θυμάμαι ότι μετά την εισβολή του 1974 ότι ζούσαμε σε
αντίσκηνα. Η ζωή εκεί μέσα ήταν πολύ δύσκολη: κάναμε
μάθημα στα αντίσκηνα και δεν είχαμε
θρανία .
Επίσης ,τρώγαμε μόνο μια φόρα την μέρα. Κοιμόμασταν
σε σεντόνια, κάτω στις πέτρες και το βράδυ δεν
μπορούσαμε να κοιμηθούμε. Όταν σχίζονταν τα ρούχα μας
έπρεπε να μας τα ράψει η μάμα.
Θυμάμαι ότι η μαμά και ο μπαμπάς άκουγαν ραδιόφωνο
για να μάθουν πότε θα φύγουν οι Τούρκοι στρατιώτες
για να γυρίσουμε πίσω στα σπίτια μας . Από τότε
είμαστε πρόσφυγες…
ΑΣΠΑΣΙΑ ΚΑΡΑΜΠΕΛΑ
