![ตัวแปรอาร์เรย์ 1 มิติ (One Dimension Array)
ตัวแปรอาร์เรย์ 1 มิติ (One Dimension Array) เปรียบได้
กับการนาตัวแปรมาเรียงต่อกันหลาย ๆ ตัว ในลักษณะของแถว
ข้อมูล ซึ่งเราจะจาลองตัวอย่างตัวแปรอาร์เรย์ 1 มิติ ชื่อตัวแปร
intEx1 เป็นตัวแปรชนิดจานวนเต็มที่สามารถเก็บข้อมูลจานวน
เต็มได้ 6 ตัว เช่น
[0] [1] [2] [3] [4] [5] 7 1 5 2 0 0](https://image.slidesharecdn.com/blog8-130214010933-phpapp02/85/Blog-8-3-320.jpg)
![จากตัวอย่างจะเห็นว่า ตัวแปรอาร์เรย์สามารถเก็บข้อมูลได้ 6 ตัว โดยที่
ตัวแปรตัวแรก คือ ตาแหน่งอินเด็กซ์ที่ 0 มีค่าเท่ากับ 7 ซึ่งสามารถ
เขียนได้เป็น intEx1[0] = 7
ตัวแปรตัวที่ 2 คือ ตาแหน่งอินเด็กซ์ที่ 1 มีค่าเท่ากับ 1 ซึ่งสามารถ
เขียนได้เป็น intEx1[1] = 1
ตัวแปรตัวที่ 3 คือ ตาแหน่งอินเด็กซ์ที่ 2 มีค่าเท่ากับ 5 ซึ่งสามารถ
เขียนได้เป็น intEx1[2] = 5
ตัวแปรตัวที่ 4 คือ ตาแหน่งอินเด็กซ์ที่ 3 มีค่าเท่ากับ 2 ซึ่งสามารถ
เขียนได้เป็น intEx1[3] = 2
ตัวแปรตัวที่ 5 คือ ตาแหน่งอินเด็กซ์ที่ 4 มีค่าเท่ากับ 0 ซึ่งสามารถ
เขียนได้เป็น intEx1[4] = 0
ตัวแปรตัวสุดท้าย คือ ตาแหน่งอินเด็กซ์ที่ 5 มีค่าเท่ากับ 0 ซึ่ง
สามารถเขียนได้เป็น intEx1[5] = 0](https://image.slidesharecdn.com/blog8-130214010933-phpapp02/85/Blog-8-4-320.jpg)
![ตัวแปรอาร์เรย์ 2 มิติ (2 – Dimension Array)
ตัวแปรอาร์เรย์ 2 มิติ เปรียบได้กับการนาตัวแปรมาเรียงต่อกัน
หลาย ๆ ตัวในลักษณะของตารางข้อมูล จะเป็นการเก็บข้อมูลในแนว
แถวและหลัก การอ้างถึงเซลล์ในอาร์เรย์จะต้องใช้อินเด็กซ์ที่อ้างไปยัง
แถวและหลัก การเก็บข้อมูลบางประเภทนั้นตัวแปรอาร์เรย์แบบมิติ
เดียวจะทางานไม่สะดวก ซึ่งอาจต้องใช้ตัวแปรอาร์เรย์แบบ 2 มิติ
[0][0] [0][1] [0][2] [0][3] [0][4]
2 0 0 9 1
[1][0] [1][1] [1][2] [1][3] [1][4] 9 8 6 3 2
[2][0] [2][1] [2][2] [2][3] [2][4] 5 7 7 1 5](https://image.slidesharecdn.com/blog8-130214010933-phpapp02/85/Blog-8-6-320.jpg)
![จะเห็นว่า ตัวแปรอาร์เรย์ที่มีขนาด 3 แถว 5 คอลัมน์ สามารถเก็บ
ข้อมูลได้ 15 ตัว โดยที่
• ตัวแปรแถวที่ 1 คอลัมน์ที่ 1 มีค่าเท่ากับ 2 ซึ่งสามารถเขียนได้เป็น intEx2[0][0] = 2
• ตัวแปรแถวที่ 1 คอลัมน์ที่ 2 มีค่าเท่ากับ 0 ซึ่งสามารถเขียนได้เป็น intEx2[0][0] = 0
• ตัวแปรแถวที่ 1 คอลัมน์ที่ 5 มีค่าเท่ากับ 1 ซึ่งสามารถเขียนได้เป็น intEx2[0][0] = 1
• ตัวแปรแถวที่ 3 คอลัมน์ที่ 1 มีค่าเท่ากับ 5 ซึ่งสามารถเขียนได้เป็น intEx2[0][0] = 5
• ตัวแปรแถวที่ 3 คอลัมน์ที่ 2 มีค่าเท่ากับ 7 ซึ่งสามารถเขียนได้เป็น intEx2[0][0] = 7
• ตัวแปรแถวที่ 3 คอลัมน์ที่ 5 มีค่าเท่ากับ 5 ซึ่งสามารถเขียนได้เป็น intEx2[0][0] = 5](https://image.slidesharecdn.com/blog8-130214010933-phpapp02/85/Blog-8-7-320.jpg)
![ตัวแปรอาร์เรย์ 3 มิติ (3 – Dimension Array)
ตัวแปรอาร์เรย์ 3 มิติ เปรียบได้กับการนาตัวแปรมาเรียงต่อกัน
หลาย ๆ ตั ว ในลั ก ษณะของกล่ อ งข้ อ มู ล หรื อ เรี ย กอี ก อย่ า งว่ า
อาร์เรย์ของอาร์เรย์ 2 มิติ
[0][0][0] [0][0][1] [0][0][2] [0][0][3] 9 2 1 7
[0][1][0] [0][1][1] [0][1][2] [0][1][3] 8 5 9 8
4 6 3 7
[0][2][0] [0][2][1] [0][2][2] [0][2][3]
9 2 1 7
8 5 9 8
4 6 3 7
[1][0][0] [1][0][1] [1][0][2] [1][0][3] 7 1 4 5
[1][1][0] [1][1][1] [1][1][2] [1][1][3] 3 7 1 6
[1][2][0] [1][2][1] [1][2][2] [1][2][3] 2 8 9 2](https://image.slidesharecdn.com/blog8-130214010933-phpapp02/85/Blog-8-8-320.jpg)
![จะเห็นว่า ตัวแปรอาร์เรย์ที่มีขนาด 2 บล็อก 3 แถว 4 คอลัมน์ สามารถ
เก็บข้อมูลได้ 24 ตัว
• ตัวแปรบล็อกที่ 1 แถวที่ 1 คอลัมน์ที่ 1 มีค่าเท่ากับ 9 เขียนได้เป็น intEx3[0][0][0] = 9
• ตัวแปรบล็อกที่ 1 แถวที่ 1 คอลัมน์ที่ 2 มีค่าเท่ากับ 9 เขียนได้เป็น intEx3[0][0][0] = 9
• ตัวแปรบล็อกที่ 1 แถวที่ 1 คอลัมน์ที่ 3 มีค่าเท่ากับ 9 เขียนได้เป็น intEx3[0][0][0] = 9
• ตัวแปรบล็อกที่ 1 แถวที่ 2 คอลัมน์ที่ 1 มีค่าเท่ากับ 9 เขียนได้เป็น intEx3[0][0][0] = 9
• ตัวแปรบล็อกที่ 1 แถวที่ 2 คอลัมน์ที่ 2 มีค่าเท่ากับ 9 เขียนได้เป็น intEx3[0][0][0] = 9
• ตัวแปรบล็อกที่ 1 แถวที่ 2 คอลัมน์ที่ 3 มีค่าเท่ากับ 9 เขียนได้เป็น intEx3[0][0][0] = 9
• ตัวแปรบล็อกที่ 2 แถวที่ 1 คอลัมน์ที่ 1 มีค่าเท่ากับ 9 เขียนได้เป็น intEx3[0][0][0] = 9
• ตัวแปรบล็อกที่ 2 แถวที่ 1 คอลัมน์ที่ 2 มีค่าเท่ากับ 9 เขียนได้เป็น intEx3[0][0][0] = 9
• ตัวแปรบล็อกที่ 2 แถวที่ 1 คอลัมน์ที่ 3 มีค่าเท่ากับ 9 เขียนได้เป็น intEx3[0][0][0] = 9
• ตัวแปรบล็อกที่ 2 แถวที่ 2 คอลัมน์ที่ 1 มีค่าเท่ากับ 9 เขียนได้เป็น intEx3[0][0][0] = 9
• ตัวแปรบล็อกที่ 2 แถวที่ 2 คอลัมน์ที่ 2 มีค่าเท่ากับ 9 เขียนได้เป็น intEx3[0][0][0] = 9
• ตัวแปรบล็อกที่ 2 แถวที่ 2 คอลัมน์ที่ 3 มีค่าเท่ากับ 9 เขียนได้เป็น intEx3[0][0][0] = 9](https://image.slidesharecdn.com/blog8-130214010933-phpapp02/85/Blog-8-9-320.jpg)
![การประกาศตัวแปรอาร์เรย์
การประกาศตัวแปรอาร์เรย์มีกฎการตั้งชื่อและรูปแบบคาสั่งเหมือนกับ
การประกาศตัวแปรทั่วไป ต่างกันเพียงแค่การประกาศตัวแปรอาร์เรย์
นั้นต้องมีการกาหนดขนาดของตัวแปรไว้เท่านั้นเอง
type varName[k] [m] [n] [={Value}];
โดยที่ type เป็นชนิดของข้อมูล
varName เป็นชื่อของตัวแปรอาร์เรย์
n เป็นขนาดคอลัมน์ของตัวแปรอาร์เรย์
m เป็นขนาดแถวของตัวแปรอาร์เรย์
k เป็นขนาดบล็อกของตัวแปรอาร์เรย์
Value เป็นเซตข้อมูลของตัวแปรอาร์เรย์](https://image.slidesharecdn.com/blog8-130214010933-phpapp02/85/Blog-8-11-320.jpg)
![การกาหนดค่าข้อมูลให้ตัวแปรอาร์เรย์
การกาหนดค่าให้กับตัวแปรอาร์เรย์นั้น มีรูปแบบเหมือนกับ
การกาหนดค่าให้กับตัวแปรทั่วไป ต่างกันเพียงแต่การกาหนดค่าให้กับ
ตัวแปรอาร์เรย์นั้น เราต้องกาหนดตาแหน่งอินเด็กซ์เพื่อระบุตาแหน่ง
ของตัวแปรที่จะกาหนดค่า เช่น
int intNum[5];
char chPassword[4]
float fPrice[4][2];
int intNo[4][5];
int intCount[4][5];
จะเห็นว่ามีการกาหนดขนาดตัวแปรไว้ด้วยเครื่องหมาย [] เช่น
ตัวแปรชนิดจานวนเต็มชื่อ intNo ขนาด 4 แถว 5 คอลัมน์ เป็นต้น](https://image.slidesharecdn.com/blog8-130214010933-phpapp02/85/Blog-8-12-320.jpg)
![การอ้างถึงข้อมูลในตัวแปรอาร์เรย์
วิ ธี ก ารอ่ า นข้ อ มู ล จากตั ว แปรโดยการระบุ ต าแหน่ ง ข้ อ มู ล ที่
ต้องการลงไป หรือที่เรียกกันว่า อินเด็กซ์ (Index) ซึ่งมีตัวอย่าง
การใช้งานดังนี้
Ans = intScore[2] * 3;
fsum = fPrice[3][2] + fPrice[3][2];
intNum = intNume[1] + intNum[2];
เหนื่อย ก็
นัก พักก่อน](https://image.slidesharecdn.com/blog8-130214010933-phpapp02/85/Blog-8-13-320.jpg)
![www,378700000.com
จากตัวอย่างจะเห็นว่า เราเรียกใช้งานตัวแปรอาร์เรย์โดยระบุ
ตาแหน่งข้อมูลภายในเครื่องหมาย []
เช่น Ans = intScore[2] * 3;
เป็นการกาหนดค่าให้กับตัวแปร Ans โดยมีค่ามาจากผลคูณ
ระหว่างค่าในตัวแปรอาร์เรย์ตาแหน่งที่ 3 กับ 3 เป็นต้น](https://image.slidesharecdn.com/blog8-130214010933-phpapp02/85/Blog-8-14-320.jpg)
งานทำ Blog บทที่ 8
- 2. ตัวแปรอาร์เรย์ (Array Variable) ตัวแปรอาร์เรย์ (Array Variable) เปรียบเสมือนการนาตัวแปร มาเรียงต่อกันหลาย ๆ ตัว โดยที่ทุกตัวมีชนิดข้อมูลเดียวกัน มีชื่อตัว แปรเดียวกัน แต่สามารถอ้างถึงตาแหน่งข้อมูลแต่ละตัวที่เรียงต่อกัน ด้วยลาดับการจัดเรียง ซึ่งเรียกตาแหน่งข้อมูลแต่ละตัวว่า อินเด็กซ์ (Index) ตัวแปรอาร์เรย์ในภาษา C นั้น สามารถแยกได้ 2 แบบคือ 1 ตัวแปรอาร์เรย์ 1 มิติ 2 ตัวแปรอาร์เรย์หลายมิติ
- 3. ตัวแปรอาร์เรย์ 1 มิติ (One Dimension Array) ตัวแปรอาร์เรย์ 1 มิติ (One Dimension Array) เปรียบได้ กับการนาตัวแปรมาเรียงต่อกันหลาย ๆ ตัว ในลักษณะของแถว ข้อมูล ซึ่งเราจะจาลองตัวอย่างตัวแปรอาร์เรย์ 1 มิติ ชื่อตัวแปร intEx1 เป็นตัวแปรชนิดจานวนเต็มที่สามารถเก็บข้อมูลจานวน เต็มได้ 6 ตัว เช่น [0] [1] [2] [3] [4] [5] 7 1 5 2 0 0
- 4. จากตัวอย่างจะเห็นว่า ตัวแปรอาร์เรย์สามารถเก็บข้อมูลได้ 6 ตัว โดยที่ ตัวแปรตัวแรก คือ ตาแหน่งอินเด็กซ์ที่ 0 มีค่าเท่ากับ 7 ซึ่งสามารถ เขียนได้เป็น intEx1[0] = 7 ตัวแปรตัวที่ 2 คือ ตาแหน่งอินเด็กซ์ที่ 1 มีค่าเท่ากับ 1 ซึ่งสามารถ เขียนได้เป็น intEx1[1] = 1 ตัวแปรตัวที่ 3 คือ ตาแหน่งอินเด็กซ์ที่ 2 มีค่าเท่ากับ 5 ซึ่งสามารถ เขียนได้เป็น intEx1[2] = 5 ตัวแปรตัวที่ 4 คือ ตาแหน่งอินเด็กซ์ที่ 3 มีค่าเท่ากับ 2 ซึ่งสามารถ เขียนได้เป็น intEx1[3] = 2 ตัวแปรตัวที่ 5 คือ ตาแหน่งอินเด็กซ์ที่ 4 มีค่าเท่ากับ 0 ซึ่งสามารถ เขียนได้เป็น intEx1[4] = 0 ตัวแปรตัวสุดท้าย คือ ตาแหน่งอินเด็กซ์ที่ 5 มีค่าเท่ากับ 0 ซึ่ง สามารถเขียนได้เป็น intEx1[5] = 0
- 5. ตัวแปรอาร์เรย์หลายมิติ (multi – Dimension Array) ตัว แปรอาร์เรย์หลายมิติ คือ ตัวแปรที่มีมุม มองการ เข้าถึงข้อมูลของตัวแปรได้มากกว่า 1 ด้าน เช่น • ตัวแปรอาร์เรย์ 2 มิติ (2 – Dimension Array) • ตัวแปรอาร์เรย์ 3 มิติ (3 – Dimension Array)
- 6. ตัวแปรอาร์เรย์ 2 มิติ (2 – Dimension Array) ตัวแปรอาร์เรย์ 2 มิติ เปรียบได้กับการนาตัวแปรมาเรียงต่อกัน หลาย ๆ ตัวในลักษณะของตารางข้อมูล จะเป็นการเก็บข้อมูลในแนว แถวและหลัก การอ้างถึงเซลล์ในอาร์เรย์จะต้องใช้อินเด็กซ์ที่อ้างไปยัง แถวและหลัก การเก็บข้อมูลบางประเภทนั้นตัวแปรอาร์เรย์แบบมิติ เดียวจะทางานไม่สะดวก ซึ่งอาจต้องใช้ตัวแปรอาร์เรย์แบบ 2 มิติ [0][0] [0][1] [0][2] [0][3] [0][4] 2 0 0 9 1 [1][0] [1][1] [1][2] [1][3] [1][4] 9 8 6 3 2 [2][0] [2][1] [2][2] [2][3] [2][4] 5 7 7 1 5
- 7. จะเห็นว่า ตัวแปรอาร์เรย์ที่มีขนาด 3 แถว 5 คอลัมน์ สามารถเก็บ ข้อมูลได้ 15 ตัว โดยที่ • ตัวแปรแถวที่ 1 คอลัมน์ที่ 1 มีค่าเท่ากับ 2 ซึ่งสามารถเขียนได้เป็น intEx2[0][0] = 2 • ตัวแปรแถวที่ 1 คอลัมน์ที่ 2 มีค่าเท่ากับ 0 ซึ่งสามารถเขียนได้เป็น intEx2[0][0] = 0 • ตัวแปรแถวที่ 1 คอลัมน์ที่ 5 มีค่าเท่ากับ 1 ซึ่งสามารถเขียนได้เป็น intEx2[0][0] = 1 • ตัวแปรแถวที่ 3 คอลัมน์ที่ 1 มีค่าเท่ากับ 5 ซึ่งสามารถเขียนได้เป็น intEx2[0][0] = 5 • ตัวแปรแถวที่ 3 คอลัมน์ที่ 2 มีค่าเท่ากับ 7 ซึ่งสามารถเขียนได้เป็น intEx2[0][0] = 7 • ตัวแปรแถวที่ 3 คอลัมน์ที่ 5 มีค่าเท่ากับ 5 ซึ่งสามารถเขียนได้เป็น intEx2[0][0] = 5
- 8. ตัวแปรอาร์เรย์ 3 มิติ (3 – Dimension Array) ตัวแปรอาร์เรย์ 3 มิติ เปรียบได้กับการนาตัวแปรมาเรียงต่อกัน หลาย ๆ ตั ว ในลั ก ษณะของกล่ อ งข้ อ มู ล หรื อ เรี ย กอี ก อย่ า งว่ า อาร์เรย์ของอาร์เรย์ 2 มิติ [0][0][0] [0][0][1] [0][0][2] [0][0][3] 9 2 1 7 [0][1][0] [0][1][1] [0][1][2] [0][1][3] 8 5 9 8 4 6 3 7 [0][2][0] [0][2][1] [0][2][2] [0][2][3] 9 2 1 7 8 5 9 8 4 6 3 7 [1][0][0] [1][0][1] [1][0][2] [1][0][3] 7 1 4 5 [1][1][0] [1][1][1] [1][1][2] [1][1][3] 3 7 1 6 [1][2][0] [1][2][1] [1][2][2] [1][2][3] 2 8 9 2
- 9. จะเห็นว่า ตัวแปรอาร์เรย์ที่มีขนาด 2 บล็อก 3 แถว 4 คอลัมน์ สามารถ เก็บข้อมูลได้ 24 ตัว • ตัวแปรบล็อกที่ 1 แถวที่ 1 คอลัมน์ที่ 1 มีค่าเท่ากับ 9 เขียนได้เป็น intEx3[0][0][0] = 9 • ตัวแปรบล็อกที่ 1 แถวที่ 1 คอลัมน์ที่ 2 มีค่าเท่ากับ 9 เขียนได้เป็น intEx3[0][0][0] = 9 • ตัวแปรบล็อกที่ 1 แถวที่ 1 คอลัมน์ที่ 3 มีค่าเท่ากับ 9 เขียนได้เป็น intEx3[0][0][0] = 9 • ตัวแปรบล็อกที่ 1 แถวที่ 2 คอลัมน์ที่ 1 มีค่าเท่ากับ 9 เขียนได้เป็น intEx3[0][0][0] = 9 • ตัวแปรบล็อกที่ 1 แถวที่ 2 คอลัมน์ที่ 2 มีค่าเท่ากับ 9 เขียนได้เป็น intEx3[0][0][0] = 9 • ตัวแปรบล็อกที่ 1 แถวที่ 2 คอลัมน์ที่ 3 มีค่าเท่ากับ 9 เขียนได้เป็น intEx3[0][0][0] = 9 • ตัวแปรบล็อกที่ 2 แถวที่ 1 คอลัมน์ที่ 1 มีค่าเท่ากับ 9 เขียนได้เป็น intEx3[0][0][0] = 9 • ตัวแปรบล็อกที่ 2 แถวที่ 1 คอลัมน์ที่ 2 มีค่าเท่ากับ 9 เขียนได้เป็น intEx3[0][0][0] = 9 • ตัวแปรบล็อกที่ 2 แถวที่ 1 คอลัมน์ที่ 3 มีค่าเท่ากับ 9 เขียนได้เป็น intEx3[0][0][0] = 9 • ตัวแปรบล็อกที่ 2 แถวที่ 2 คอลัมน์ที่ 1 มีค่าเท่ากับ 9 เขียนได้เป็น intEx3[0][0][0] = 9 • ตัวแปรบล็อกที่ 2 แถวที่ 2 คอลัมน์ที่ 2 มีค่าเท่ากับ 9 เขียนได้เป็น intEx3[0][0][0] = 9 • ตัวแปรบล็อกที่ 2 แถวที่ 2 คอลัมน์ที่ 3 มีค่าเท่ากับ 9 เขียนได้เป็น intEx3[0][0][0] = 9
- 10. การเขียนโปรแกรมกับตัวแปรอาร์เรย์ การใช้ งานตั ว แปรอาร์เ รย์ใ นการเขี ยนโปรแกรม เช่น • การประกาศตัวแปรอาร์เรย์ • การกาหนดค่าข้อมูลให้ตัวแปรอาร์เรย์ • การอ้างถึงข้อมูลในตัวแปรอาร์เรย์
- 11. การประกาศตัวแปรอาร์เรย์ การประกาศตัวแปรอาร์เรย์มีกฎการตั้งชื่อและรูปแบบคาสั่งเหมือนกับ การประกาศตัวแปรทั่วไป ต่างกันเพียงแค่การประกาศตัวแปรอาร์เรย์ นั้นต้องมีการกาหนดขนาดของตัวแปรไว้เท่านั้นเอง type varName[k] [m] [n] [={Value}]; โดยที่ type เป็นชนิดของข้อมูล varName เป็นชื่อของตัวแปรอาร์เรย์ n เป็นขนาดคอลัมน์ของตัวแปรอาร์เรย์ m เป็นขนาดแถวของตัวแปรอาร์เรย์ k เป็นขนาดบล็อกของตัวแปรอาร์เรย์ Value เป็นเซตข้อมูลของตัวแปรอาร์เรย์
- 12. การกาหนดค่าข้อมูลให้ตัวแปรอาร์เรย์ การกาหนดค่าให้กับตัวแปรอาร์เรย์นั้น มีรูปแบบเหมือนกับ การกาหนดค่าให้กับตัวแปรทั่วไป ต่างกันเพียงแต่การกาหนดค่าให้กับ ตัวแปรอาร์เรย์นั้น เราต้องกาหนดตาแหน่งอินเด็กซ์เพื่อระบุตาแหน่ง ของตัวแปรที่จะกาหนดค่า เช่น int intNum[5]; char chPassword[4] float fPrice[4][2]; int intNo[4][5]; int intCount[4][5]; จะเห็นว่ามีการกาหนดขนาดตัวแปรไว้ด้วยเครื่องหมาย [] เช่น ตัวแปรชนิดจานวนเต็มชื่อ intNo ขนาด 4 แถว 5 คอลัมน์ เป็นต้น
- 13. การอ้างถึงข้อมูลในตัวแปรอาร์เรย์ วิ ธี ก ารอ่ า นข้ อ มู ล จากตั ว แปรโดยการระบุ ต าแหน่ ง ข้ อ มู ล ที่ ต้องการลงไป หรือที่เรียกกันว่า อินเด็กซ์ (Index) ซึ่งมีตัวอย่าง การใช้งานดังนี้ Ans = intScore[2] * 3; fsum = fPrice[3][2] + fPrice[3][2]; intNum = intNume[1] + intNum[2]; เหนื่อย ก็ นัก พักก่อน
- 14. www,378700000.com จากตัวอย่างจะเห็นว่า เราเรียกใช้งานตัวแปรอาร์เรย์โดยระบุ ตาแหน่งข้อมูลภายในเครื่องหมาย [] เช่น Ans = intScore[2] * 3; เป็นการกาหนดค่าให้กับตัวแปร Ans โดยมีค่ามาจากผลคูณ ระหว่างค่าในตัวแปรอาร์เรย์ตาแหน่งที่ 3 กับ 3 เป็นต้น
- 15. ที่มา : คู่มืออบรมครูวิทยาศาสตร์ คณิตศาสตร์ คอมพิวเตอร์ โลก ดาราศาสตร์ และอวกาศ ระดับมัธยมศึกษาตอนปลาย หนังสือเรียนรายวิชาเพิ่มเติม การเขียนโปรแกรมเบื้องต้นด้วยภาษา C บริษทซัคเซสมีเดีย คู่มือเรียนเขียนโปรแกรมภาษา สานักพิมพ์ IDC PREMIER