, λογοτεχνικό περιοδικό "με πλώρη τη φαντασία"
Download as DOCX, PDF0 likes790 views
το 2ο τεύχος του λογοτεχνικού περιοδικού "με πλώρη τη φαντασία" του Γυμνασίου Λ.Τ. Μοσχοχωρίου Λαμίας
, λογοτεχνικό περιοδικό "με πλώρη τη φαντασία"
- 1. ΓΤΜΝΑΙΟ Λ.Σ. ΜΟΦΟΦΩΡΙΟΤ λογοτεχνικό περιοδικό τεύχοσ 2 Απρίλιοσ 2014 «Με πλώρη τη φανταςύα»
- 2. ΓΤΜΝΑΙΟ Λ.Σ. ΜΟΦΟΦΩΡΙΟΤ ΛΑΜΙΑ 2
- 3. ΓΤΜΝΑΙΟ Λ.Σ. ΜΟΦΟΦΩΡΙΟΤ ΛΑΜΙΑ 3 «Ένα ανοιξιάτικο κυριακάτικο πρωινό» Βάςια Πολύζου Ϋταν ϋνα ευχϊριςτο πρωινό τησ Κυριακόσ. Εγώ και η οικογϋνεια μου εύχαμε βγει μύα βόλτα ςτον παραλιακό δρόμο. Μόλισ ο όλιοσ εύχε ανατεύλει και οι ακτύνεσ του χυνόντουςαν ςτη θϊλαςςα ςαν ποτϊμι. ταματόςαμε εκεύ κοντϊ για να θαυμϊςουμε τη μαγευτικό θϋα τησ θϊλαςςασ. Ϋταν τόςο υπϋροχη και όμορφη ! Σι διαφορετικό εικόνα από αυτό τησ πόλησ ! Η φύςη εύναι καταπρϊςινη και γεμϊτη λουλούδια, ενώ ςτην πόλη αντικρύζεισ παντού τςιμϋντο! Αφού απολαύςαμε το θϋαμα τησ πρωινόσ φύςησ και αναπνεύςαμε τον πεντακϊθαρο αϋρα τησ, ξεκινόςαμε πϊλι. Ο καιρόσ όταν ηλιόλουςτοσ. Ο αϋρασ τησ φύςησ εύναι αρκετϊ διαφορετικόσ από τησ πόλησ ! Ύςτερα από λύγο περνούςαμε δύπλα από ϋνα χωρϊφι γεμϊτο κατακόκκινεσ παπαρούνεσ. Ο πατϋρασ μου μασ ϋδωςε την ευκαιρύα να ςταματόςουμε και να μαζϋψουμε λύγεσ από αυτϋσ.
- 4. ΓΤΜΝΑΙΟ Λ.Σ. ΜΟΦΟΦΩΡΙΟΤ ΛΑΜΙΑ 4 Καθώσ εμεύσ αςχολούμαςτε με τα λουλούδια, η μητϋρα μου ϋφερε από το αυτοκύνητο κϊτι να τςιμπόςουμε. Γευτόκαμε το νόςτιμο γεύμα μασ κϊτω ςτο πρϊςινο γραςύδι. Αφού φϊγαμε, περπατόςαμε λύγο, για να γεμύςουν τα πνευμόνια μασ καθαρό αϋρα. Σο εύχαμε τόςο ανϊγκη από την κλειςούρα τησ πόλησ. Κατϊ τη μύα η ώρα ξεκινόςαμε, για να επιςτρϋψουμε ςτο ςπύτι μασ. Σο ευχϊριςτο πρωινό μασ ϋπαιρνε τϋλοσ. Πόςο ςτενοχωρόθηκα γι’ αυτό! Μακϊρι να εύχα την ευκαιρύα να πόγαινα αυτό την εκδρομό κϊθε μϋρα !
- 5. ΓΤΜΝΑΙΟ Λ.Σ. ΜΟΦΟΦΩΡΙΟΤ ΛΑΜΙΑ 5 «Μια ανοιξιάτικη μέρα» οφία ταθοπούλου Η Μαρύα και η Λϋνα εύναι κολλητϋσ φύλεσ. Σο ϊββατο η Λϋνα πόγε ςτο ςπύτι τησ Μαρύασ. Βαριόντουςαν μόνεσ τουσ και, αφού ϋξω ϋκανε ζϋςτη, αποφϊςιςαν να πϊνε για πικ νικ ςτο δϊςοσ. ε ϋνα καλϊθι ϋβαλαν φρούτα, τςιπσ, χυμούσ, νερό, κουλούρια, ϋνα τραπεζομϊντιλο, ποτηρϊκια και πιατϊκια. Σα ϋβαλαν ςτα ποδόλατϊ τουσ και ϋφυγαν για το δϊςοσ. Μόλισ ϋφταςαν ςτο δϊςοσ, ϋςτρωςαν κϊτω από ϋνα δϋντρο. Αφού ϋφαγαν και όπιαν ϋφυγαν για εξερεύνηςη. Περπατούςαν, ώςπου ϋφταςαν ςε ϋνα μικρό ξϋφωτο με πολλϊ λουλούδια, πεταλούδεσ, ϋνα ποταμϊκι, ελαφϊκια, ςκιουρϊκια και πουλϊκια. Ϋταν ϋνα μαγευτικό τοπύο. Μϊζεψαν πολλϊ λουλούδια για τουσ γονεύσ τουσ. Ξαφνικϊ ο ουρανόσ ςκοτεύνιαςε και μαύρα ςύννεφα ϋκρυψαν τον όλιο, ακούςτηκε μια βροντό και ϊρχιςε να βρϋχει. Πόραν τα ποδόλατϊ τουσ και αφόνοντασ πύςω τουσ τα ςκουπύδια τουσ. Σην επόμενη μϋρα ο ουρανόσ φώτιςε και οι ακτύνεσ του όλιου ϋπεςαν πϊνω ςτο γυϊλινα μπουκϊλια του χυμού. Λύγο αργότερα ϋπιαςε φωτιϊ το δϊςοσ. Ϊνασ δαςοφύλακασ ειδοπούηςε την πυροςβεςτικό, αλλϊ δυςτυχώσ κϊποια δϋντρα καεύ. Ψςτόςο ϋςβηςαν τη φωτιϊ. Σα κορύτςια το ϊκουςαν ςτην τηλεόραςη και τότε ςυνειδητοπούηςαν ότι από τα ςκουπύδια τουσ προκλόθηκε η φωτιϊ. Σότε ϋφυγαν για το δημαρχεύο και ζότηςαν από τον δόμαρχο να κϊνουν
- 6. ΓΤΜΝΑΙΟ Λ.Σ. ΜΟΦΟΦΩΡΙΟΤ ΛΑΜΙΑ 6 δεντροφύτευςη ςτην καμϋνη περιοχό. Μετϊ από κϊποιεσ μϋρεσ ξεκύνηςαν το φύτεμα νϋων δενδρυλλύων και ςυμμετεύχαν εθελοντϋσ από την περιοχό και φυςικϊ τα δύο κορύτςια που ζότηςαν ςυγγνώμη για την αμϋλειϊ τουσ. Ο Δόμαρχοσ τισ αντϊμειψε για το θϊρροσ τουσ. Σο μϊθημα που πρϋπει να πϊρουμε όλοι μικρού και μεγϊλοι εύναι ότι δεν πρϋπει να πετϊμε τα ςκουπύδια μασ ϋξω ςτην φύςη, γιατύ μπορεύ να προκαλϋςουμε προβλόματα χωρύσ να το θϋλουμε.
- 7. ΓΤΜΝΑΙΟ Λ.Σ. ΜΟΦΟΦΩΡΙΟΤ ΛΑΜΙΑ 7 «Πάςχα» Ιωάννα Φαντζή Ϊφταςε ο Απρύλιοσ, όλοσ λαμπερόσ ανθύζουν τα λουλούδια και γϋμιςαν με φώσ. Υτϊνει και το Πϊςχα και ςπϊμε αυγϊ μακϊρι να νικόςω και τούτη την φορϊ. Και όταν η μεγϊλη μϋρα φτϊςει θα ςουβλύςουμε αρνιϊ Όλοι μαζύ παρϋα μαζευτεύτε να κϊνουμε γλϋντι τρομερό και να πιούμε ϋνα ποτό. και όταν τελειώςει όλο αυτό θα πϊω ςπύτι για να κοιμηθώ και θα ονειρευτώ το γλϋντι το τρελό.
- 8. ΓΤΜΝΑΙΟ Λ.Σ. ΜΟΦΟΦΩΡΙΟΤ ΛΑΜΙΑ 8 «Οι προετοιμαςίεσ για το Πάςχα» Κατερίνα Μήτςου – Αναςταςία Βλάχου Ϋταν ϋνα ανοιξιϊτικο πρωινό, ανούγω την πόρτα και νιώθω ςαν να ϋχω βρεθεύ ςε ϋναν εξωπραγματικό κόςμο. Ακούω τα πουλιϊ να κελαηδούν χαρμόςυνα, τα χρωματιςτϊ λουλούδια βγαύνουν ςτα πρϊςινα λιβϊδια. Σο νερό τρϋχει γοργϊ ςτισ όχθεσ των ποταμών. Όπου και αν κοιτϊξω, βλϋπω χρωματιςτϋσ πεταλούδεσ να παύζουν μεταξύ τουσ. Όλη η φύςη φαύνεται να κϊνει μια μεγϊλη γιορτό ςαν να περιμϋνει κϊτι. Γενικϊ όλοσ ο κόςμοσ φαύνεται να γιορτϊζει για κϊτι χαρμόςυνο. Όλοι περιμϋνουμε το Πϊςχα. το δρόμο καθώσ περπατώ βλϋπω πολλούσ ανθρώπουσ να πηγαύνουν ςτα φυτώρια και να αγορϊζουν ςπόρουσ λουλουδιών, για να τα φυτϋψουν ςτο ςπύτι τουσ. Μαζύ τουσ εύμαι και εγώ, πηγαύνω ςε διϊφορα φυτώρια, για να διαλϋξω τα πιο πολύχρωμα λουλούδια για το ςπύτι μου. Αρχικϊ πόρα μια γαρδϋνια, πολλϋσ τριανταφυλλιϋσ διαφορετικού χρώματοσ και εύδουσ και πολλϊ κρινϊκια. Πηγαύνω γρόγορα ςτο ςπύτι και φορώ τα ρούχα κηπουρικόσ και παύρνω και τα απαραύτητα εργαλεύα. Ωρχιςα να τα φυτεύω ςε διαφορετικϊ μϋρη το καθϋνα από αυτϊ. το βραχόκηπο, ςτα παρτϋρια και ςτισ γλϊςτρεσ. Αφού τα πότιςα και τουσ ϋριξα λύπαςμα, πόγα ςτην κουζύνα, για να ετοιμϊςω το φαγητό για τα παιδιϊ, επειδό θα ερχόντουςαν ςε λύγο από το ςχολεύο. Αμϋςωσ, αφού όρθαν τα παιδιϊ και τουσ ϋβαλα να φϊνε και να παύξουν, πόγα να τελειώςω τισ ετοιμαςύεσ μου για το Πϊςχα. Πρώτα ϊρχιςα να κατεβϊζω
- 9. ΓΤΜΝΑΙΟ Λ.Σ. ΜΟΦΟΦΩΡΙΟΤ ΛΑΜΙΑ 9 από το πατϊρι τα παςχαλιϊτικα διακοςμητικϊ και τα ςεμεδϊκια που πϊνω τουσ όταν ζωγραφιςμϋνα κύτρινα πουλϊκια, κόκκινα αυγϊ και καλαθϊκια. Ϊπειτα ϊνοιξα τα πακϋτα και ϋβγαλα κερϊκια ςε ςχόμα κόκκινων αυγών, λαγουδϊκια και κύτρινα πουλϊκια. Μετϊ βγόκα ϋξω ςτο μπαλκόνι και φώναξα τα παιδιϊ να ϋρθουν να διακοςμόςουμε μαζύ το ςπύτι. Ϋρθαν ενθουςιαςμϋνα και από τη χαρϊ τουσ ϊρχιςαν να τρϋχουν γύρω μου και να με παύρνουν αγκαλιϊ. Σο εςωτερικό ςπύτι όταν ϋτοιμο. Σο απόγευμα κατϋβηκα ςτην αυλό και ϊρχιςα να βϊφω λευκϊ τα πεζούλια, τισ μϊντρεσ και τουσ κορμούσ των καρποφόρων δϋντρων. Σϋλοσ με κόκκινη μπογιϊ ϋβαψα όλεσ τισ γλϊςτρεσ. Σο ςπύτι πλϋον όταν ϋτοιμο να υποδεχθεύ το Πϊςχα!!!
- 10. ΓΤΜΝΑΙΟ Λ.Σ. ΜΟΦΟΦΩΡΙΟΤ ΛΑΜΙΑ 10 «Ο άνθρωποσ και η φύςη» Υαμπιόνα άχου Η φύςη με την ομορφιϊ γύνεται πηγό απόλαυςησ και αρμονύασ για τον ϊνθρωπο που αγαπϊ να βρύςκεται κοντϊ τησ καθημερινϊ. Ο όλιοσ βγαύνει για να φωτύςει τα λουλούδια και να δώςει χαρϊ ςτον κόςμο ςτα παιδιϊ, για να πηγαύνουν ςτη φύςη να δουν ότι γύρω υπϊρχει ομορφιϊ.
- 11. ΓΤΜΝΑΙΟ Λ.Σ. ΜΟΦΟΦΩΡΙΟΤ ΛΑΜΙΑ 11 Όταν την Ωνοιξη βγαύνουν τα λουλούδια ανθύζουν ξανϊ το ϊρωμϊ τουσ μοιρϊζουν παντού, γι’ αυτό η φύςη εύναι λαμπερό, όμορφη κι αγαπητό.
- 12. ΓΤΜΝΑΙΟ Λ.Σ. ΜΟΦΟΦΩΡΙΟΤ ΛΑΜΙΑ 12 «Άνοιξη» Δήμητρα Βελέντζα – Κωνςταντίνα Φριςτοδούλου
- 13. ΓΤΜΝΑΙΟ Λ.Σ. ΜΟΦΟΦΩΡΙΟΤ ΛΑΜΙΑ 13 Ϊρχεται η Ωνοιξη, με τα πολλϊ λουλούδια, με ευωδιϋσ, με χρώματα, με φύλλα, με καλούδια. Και με παιχνύδι και χαρϊ γεμύζει το παιδϊκι και παύζει χαρωπϊ ςτουσ κόπουσ του Αι-Γιαννϊκη. τα βουνϊ και ςτισ αυλϋσ απλώνει πραςινϊδα κι ευχαριςτεύ που λιϊζεται και πϊλι η αγελϊδα. τισ πεδιϊδεσ πρόςχαρα οργώνουν τα χωρϊφια και ςτο ποτϊμι το γοργό απλώνουν τη μπουγϊδα.
- 14. ΓΤΜΝΑΙΟ Λ.Σ. ΜΟΦΟΦΩΡΙΟΤ ΛΑΜΙΑ 14 την πϋτρινη τη βρύςη τρϋχει το νερό και πύνει το παιδϊκι, αφού εύναι καθαρό. Και ςτα βουνϊ τα όμορφα βελϊζουν οι κατςύκεσ, αφού πεινϊνε πια κι αυτϋσ, κοντεύει μεςημϋρι. Οι φωτεινϋσ οι μϋρεσ ϋρχονται ξανϊ και χαμόγελο θα υπϊρχει ςε κϊθε γειτονιϊ. Ϊρχεται η Ωνοιξη με τα πολλϊ λουλούδια, με χαρϊ, με ευωδιϋσ και με πολλϊ τραγούδια.
- 15. ΓΤΜΝΑΙΟ Λ.Σ. ΜΟΦΟΦΩΡΙΟΤ ΛΑΜΙΑ 15 «Άνοιξη» Ευαγγελία Μιχαλοπούλου Η Ωνοιξη ϋχει ζϋςτη Αλλϊ εύναι ςαν καλοκαύρι Ϊχει όμορφα λουλούδια αν τα κύματα ςτ’ ακρογιϊλια Σα χορτϊρια εύναι πρϊςινα Η θϊλαςςα εύναι γαλϊζια Τπϊρχει μϋςα τουσ μια μοναξιϊ με καρδιϊ Μϋςα τουσ νιώθουν μαζύ Γιατύ ζουν μια ολόκληρη ζωό
- 16. ΓΤΜΝΑΙΟ Λ.Σ. ΜΟΦΟΦΩΡΙΟΤ ΛΑΜΙΑ 16 «Νύχτα» Παναγιώτα Πήχα Ϋταν μια θϊλαςςα βαθιϊ με δυο δελφύνια μοναχϊ μπαμ το ϋνα μπαμ και τ’ ϊλλο φύγαν ξαφνικϊ μϋςα ςτη νυχτιϊ. Ϋταν μια νύχτα όςυχη ςτα χϊδια τησ με πόρε και αποκοιμόθηκα χαλαρϊ.
- 17. ΓΤΜΝΑΙΟ Λ.Σ. ΜΟΦΟΦΩΡΙΟΤ ΛΑΜΙΑ 17 «Θάλαςςα» Βαςίλησ Καραγιώργοσ κοτεινό όταν η θϊλαςςα ϋλαμπε από μακριϊ που χτύπαγε το κύμα πϊνω ςτα βραχϊκια τα μικρϊ κι ϋνα καραβϊκι διϋςχιζε το κύμα με ϊςπρα όμορφα πανιϊ. Όταν ϋφταςε ςτη ςτεριϊ πϊτηςε ςτην ϊμμο την παχιϊ ευτυχιςμϋνοσ ο ψαρϊσ γιατύ ϋπιαςε καλό ψαριϊ.
- 18. ΓΤΜΝΑΙΟ Λ.Σ. ΜΟΦΟΦΩΡΙΟΤ ΛΑΜΙΑ 18 «Αγάπη» Θωμάσ Σριανταφύλλου Η αγϊπη εύναι ϋνα ςυναύςθημα που δεν μπορεύ να κρυφτεύ πύςω από ψυχρούσ ανθρώπουσ και παγωμϋνεσ μηχανϋσ. Η αγϊπη θϋλει ϋρωτα, χαρϊ, ευτυχύα αλλϊ και ανοιχτϊ μυαλϊ και καλόκαρδουσ ανθρώπουσ. Όποιοσ ϋχει ξεχϊςει ό ϋχει πϊψει να αγαπϊ, πληγώνει ςυνειδητϊ ό αςυνεύδητα. Μπορεύ να πληγώςει και να πληγωθεύ πολύ εύκολα.
- 19. ΓΤΜΝΑΙΟ Λ.Σ. ΜΟΦΟΦΩΡΙΟΤ ΛΑΜΙΑ 19 !!!Η ΑΓΑΠΗ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΑΔΙΚΗ!!! Μαρία Καραντζιούνη Τα βράδια με φεγγάρι ςε ςκζφτομαι και λζω: "Πόςο κζλω να ‘μουνα μαηί ςου" κι ζτςι κλαίω.
- 20. ΓΤΜΝΑΙΟ Λ.Σ. ΜΟΦΟΦΩΡΙΟΤ ΛΑΜΙΑ 20 Τα βράδια ςτο κρεβάτι μου, ςε βλζπω ςτα όνειρά μου και κζλω να ςε ςφίξω αμζςωσ ςτθν αγκαλιά μου. Αχ, πόςο κζλω να `ρκω να ςου πω με δυο λζξεισ τι νιϊκω πωσ "ς` αγαπϊ". Μα ζνα βράδυ ζνα βράδυ ςαν το αποψινό κα μπω ςτθν καρδιά ςου, να ςου δείξω πόςο ςε λαχταρϊ. Τα μάτια ςου ςαν με κοιτάξουνε, φτάνω ωσ τον ουρανό κι ακόμα πιο πάνω. Τα χζρια ςου ςαν μ` αγκαλιάςουνε, ςφιχτά τα κρατϊ και πάω παραπάνω.
- 21. ΓΤΜΝΑΙΟ Λ.Σ. ΜΟΦΟΦΩΡΙΟΤ ΛΑΜΙΑ 21 Σε κυμάμαι και κλαίω τισ μζρεσ του χειμϊνα, ςε κυμάμαι και λζω: " Ασ ερχόςουνα τϊρα". Σε κζλω κάκε λεπτό και ψικυρίηω ςτθ νφχτα, να ςε φζρει εδϊ αγκαλιά που ςε είχα. Θζλω να ςε ζχω αγκαλιά τα λόγια είναι περιττά να λιϊνω ςαν τθ φλόγα αγάπθ μου ςαν πρϊτα.
- 22. ΓΤΜΝΑΙΟ Λ.Σ. ΜΟΦΟΦΩΡΙΟΤ ΛΑΜΙΑ 22 Ένα χαμόγελο και ο κόςμοσ κ` αλλάηει ςελίδα μια ματιά και θ δφςθ κα φεφγει απ’ τθν πυξίδα. Το χαμόγελό ςου μου φτιάχνει τθ μζρα, φωτεινό ςαν ιλιοσ πζρα για πζρα.
- 23. ΓΤΜΝΑΙΟ Λ.Σ. ΜΟΦΟΦΩΡΙΟΤ ΛΑΜΙΑ 23 «Η αγάπη μασ κυβερνά» Κλαρίςα άχου Μόνο μ’ ϋνα βλϋμμα ςου με κϊνεισ παιχνιδϊκι ςτα όνειρϊ μου κϊθε βρϊδυ παύζουμε μαζύ κρυφτό. Μόνο μ’ ϋνα χϊδι ςου καύγομαι ςτη φωτιϊ ςου ύςωσ μ’ ϋνα δϊκρυ ςου μπορεύ και να ςωθώ. Δεν αντϋχω μακριϊ ςου ούτε ϋνα λεπτό γι’ αυτό θα ‘ρθω
- 24. ΓΤΜΝΑΙΟ Λ.Σ. ΜΟΦΟΦΩΡΙΟΤ ΛΑΜΙΑ 24 να ςου πω «ς’ αγαπώ». Δεν πειρϊζει που δε μ’ αγαπϊσ μου αρκεύ που ςε γνώριςα ς’ αγαπϊω εγώ και ςε θϋλω πϊντα εδώ. Πεσ μου, πεσ πωσ μ’ αγαπϊσ ϊλλο πια μη με πονϊσ ϋλα ςτην αγκαλιϊ μου ςου χρωςτϊω τα φιλιϊ μου. Σο ςκοτεινό χαμόγελό ςου θα γύνει φωτεινό, όταν ςτην αγκαλιϊ μου ςφιχτϊ θα ςε κρατώ.
- 25. ΓΤΜΝΑΙΟ Λ.Σ. ΜΟΦΟΦΩΡΙΟΤ ΛΑΜΙΑ 25 Μια καλημϋρα θϋλω να μου πεισ κι η μϋρα μου θα φτιϊξει να εύςαι ςύγουροσ θα δεισ.
- 26. ΓΤΜΝΑΙΟ Λ.Σ. ΜΟΦΟΦΩΡΙΟΤ ΛΑΜΙΑ 26 «Μου λείπεισ» Βαςίλησ Μαυράδασ – Αιμίλιοσ Άλλα
- 27. ΓΤΜΝΑΙΟ Λ.Σ. ΜΟΦΟΦΩΡΙΟΤ ΛΑΜΙΑ 27 Εύςαι ςτο μυαλό κϊτι μαγικό και όπου πασ εςύ θα ‘μαι πϊντα εγώ να ςου τραγουδώ Μου λεύπεισ ςτο φωνϊζω και ςτο λϋω εςύ θα εύςαι πϊντα ςτο μυαλό και με το χϋρι ςτην καρδιϊ μου αιςθϊνομαι πωσ ςε αγαπώ Δεν ξϋρω τι εύναι αυτό που μου ςυμβαύνει μ ‘αρρωςταύνει και μου ‘χει πϊρει το μυαλό Εύςαι μια τρελό για μϋνα ιδϋα που τόςο πολύ την αγαπώ τρϋχω ςε γιατρούσ, νοςοκομεύα μϋχρι να γιατρευτώ
- 28. ΓΤΜΝΑΙΟ Λ.Σ. ΜΟΦΟΦΩΡΙΟΤ ΛΑΜΙΑ 28 «Αγάπη» Γιάννησ Μαυράδασ Αγϊπη εύναι ϋνα ςυναύςθημα Που την καρδιϊ ραγύζει Που πολύ κόςμο ςτεναχωρεύ Και ϊλλοτε την ευτυχύα χαρύζει Η αγϊπη από κανϋναν δεν κρύβεται Τπϊρχει μϋςα ςτη καρδιϊ μασ Τπϊρχει μϋςα ςτα όνειρα Και ςτην κρυφό ματιϊ μασ
- 29. ΓΤΜΝΑΙΟ Λ.Σ. ΜΟΦΟΦΩΡΙΟΤ ΛΑΜΙΑ 29 Η αγϊπη θϋλει ϋρωτα Θϋλει χαρϊ μεγϊλη Και από τότε που ςε γνώριςα Ϊχει αξύα ϊλλη Η αγϊπη μου για εςϋνα Ποτϋ δεν ςταματϊ Εύναι ςαν την καρδιϊ Που δυνατϊ χτυπϊ
- 30. ΓΤΜΝΑΙΟ Λ.Σ. ΜΟΦΟΦΩΡΙΟΤ ΛΑΜΙΑ 30 «Απέραντοσ δρόμοσ» Κατερίνα Μήτςου – Αναςταςία Βλάχου Περπατώ και δε κοιτώ τύποτα πια ςτο δρόμο αυτό μεσ το μυαλό, μεσ τη ψυχό μια εικόνα ϋχει χαραχτεύ Θϋλω ν' αλλϊξει αυτό η ζωό να γύνει χαρούμενη και μαγικό όλοι οι ϊνθρωποι να προχωρούν να εύναι ευτυχιςμϋνοι και να χαμογελούν
- 31. ΓΤΜΝΑΙΟ Λ.Σ. ΜΟΦΟΦΩΡΙΟΤ ΛΑΜΙΑ 31 Βλϋπω απϋραντο δρόμο με λύπη μακϊρι να πϊψει να ςυνεχύζει χαμόγελα να ςκορπύςουν παντού ώςτε οι ϊνθρωποι να ξαναονειρευτούν Μια νϋα αρχό να ξεκινόςει χωρύσ προβλόματα για λύςη μόνο να χαύρονται τη φύςη που μοιϊζει να ϋχει ραγύςει
- 32. ΓΤΜΝΑΙΟ Λ.Σ. ΜΟΦΟΦΩΡΙΟΤ ΛΑΜΙΑ 32 «Μια απρόςμενη καταςτροφή» Κωνςταντίνα Κατςούλη Εκεύνη την ημϋρα εύχε τρομερό ζϋςτη! Ϋταν καλοκαύρι. Εύχα πϊει ςτο λιβϊδι, λύγο πιο πϋρα από το κτόμα του παππού μου να πϊρω τα ϊλογϊ μασ, το δικό μου και τησ αδελφόσ μου. Ξαφνικϊ βλϋπω το χωρϊφι ενόσ γεύτονα τυλιγμϋνο ςτισ φλόγεσ. Εύχε ανϊψει φωτιϊ, για να κϊψει τισ καλαμιϋσ, αλλϊ δυςτυχώσ η φωτιϊ εξαπλώθηκε και ςτα γύρω κτόματα. Σα ϊλογα φοβόθηκαν κι ϋτρεξαν μακριϊ από το χωριό. Η φωτιϊ με περικύκλωςε, τα ϊλογα ςταμϊτηςαν. Σο δικό μου πόδηξε πϊνω από τη φωτιϊ, για να με βοηθόςει. Σότε ϊρπαξε φωτιϊ η ουρϊ του. Ανϋβηκα αμϋςωσ ςτη ρϊχη του, αλλϊ ϊρχιςε να κλωτςϊει και να τρϋχει γύρω γύρω, γιατύ καιγόταν. Σελικϊ πόδηξε πϊνω από τη φωτιϊ και τρϋξαμε μϋχρι την αυλό του ςπιτιού μου. Εκεύ βρύςκονταν ο πατϋρασ και ο θεύοσ μου και τουσ εξόγηςα τι ςυμβαύνει. Ϊχαςαν τη γη κϊτω από τα πόδια τουσ, για τα ςτρϋμματα που καύγονταν όταν και δικϊ μασ, πρϊγμα που ςόμαινε πωσ η ςοδειϊ μασ καταςτρϊφηκε. Όταν ϋφταςε η Πυροςβεςτικό, όταν όδη πολύ αργϊ! Όλα εύχαν καταςτραφεύ. τεναχωρηθόκαμε αφϊνταςτα. Ωλλωςτε η αποζημύωςη ςε τϋτοιεσ
- 33. ΓΤΜΝΑΙΟ Λ.Σ. ΜΟΦΟΦΩΡΙΟΤ ΛΑΜΙΑ 33 περιπτώςεισ, όπωσ μασ εύπε ϋνασ γεύτονασ, όταν ελϊχιςτη. Καταςτρϊφηκε η δουλειϊ μιασ ολόκληρησ χρονιϊσ! Παρόλα αυτϊ τα ζώα που όταν κοντϊ ςτη φωτιϊ γλύτωςαν. Σα ϊλογϊ μασ όταν καλϊ, το δικό μου μόνο εύχε τςουρουφλύςει την ουρϊ του, αλλϊ δεν κϊηκε ολόκληρη, γιατύ πρόλαβα και την ϋςβηςε.
- 34. ΓΤΜΝΑΙΟ Λ.Σ. ΜΟΦΟΦΩΡΙΟΤ ΛΑΜΙΑ 34 «Μια ςυγκινητική οικογενειακή ιςτορία» Μαίρη Παπαδούκα – Νικολέτα Κάςα Σο ζεύγοσ τεργύου εύναι παντρεμϋνο περύπου 10 χρόνια. Ϊχουν αποκτόςει δύο υπϋροχα παιδιϊ, τον πύρο και τον μικρό Μανώλη . Η καθημερινό ζωό τουσ εξελύςςεται όρεμα, ώςπου ϋνα απόγευμα ο πεντϊχρονοσ Μανώλησ βρύςκει μια φωτογραφύα δύο μικρών κοριτςιών ςτο κομοδύνο του πατϋρα του. Αναςτατωμϋνοσ ο Μανώλησ πηγαύνει και δεύχνει τη φωτογραφύα ςτον μεγαλύτερο αδερφό του, το πύρο. Αμϋςωσ μετϊ, τα δύο αγόρια αποφαςύζουν να μην αποκαλύψουν τη φωτογραφύα ςτουσ γονεύσ τουσ αλλϊ να την κρύψουν ςτο γραφεύο τουσ, ανϊμεςα ςτα βιβλύα τουσ. Σην επόμενη μϋρα, αφού τα παιδιϊ εύχαν όδη φύγει για το ςχολεύο, η 35χρονη Αθηνϊ, μητϋρα των δύο αγοριών αρχύζει να ςυμμαζεύει το ςπύτι. Μόλισ τελεύωςε το υπνοδωμϊτιο τησ και το ςαλόνι, ϋφταςε ςτο δωμϊτιο των παιδιών τησ. Σην ώρα που ταχτοποιούςε τα βιβλύα των μικρών, το μϊτι τησ ϋπεςε πϊνω ςτην φωτογραφύα. Η 35χρονη μητϋρα ςτϊθηκε με ϋνα βλϋμμα γεμϊτο απορύα και αναρωτόθηκε ποια να όταν ϊραγε τα δύο μικρϊ αυτϊ κορύτςια. Γυρύζοντασ την φωτογραφύα ςτην πύςω πλευρϊ, διϊβαςε τρεισ λϋξεισ : για τον μπαμπϊ. Σο μεςημϋρι, ο ςύζυγοσ τησ, Λουκϊσ επιςτρϋφει από την δουλειϊ και μετϊ από μια ώρα επιςτρϋφουν και τα παιδιϊ από το ςχολεύο. Αφού λοιπόν όλη
- 35. ΓΤΜΝΑΙΟ Λ.Σ. ΜΟΦΟΦΩΡΙΟΤ ΛΑΜΙΑ 35 η οικογϋνεια εύχε μαζευτεύ ςτο ςπύτι, η μητϋρα δεύχνει ςτην οικογϋνειϊ τησ την φωτογραφύα των κοριτςιών. Ο Λουκϊσ ϋμεινε ϊφωνοσ, όπωσ και τα παιδιϊ. Η Αθηνϊ απευθύνθηκε ςτο ςύζυγο τησ. Ρωτούςε επανειλημμϋνα για τα κορύτςια, μϋχρι που ο Λουκϊσ ξϋςπαςε ςε κλϊματα. Η Αθηνϊ ςαςτιςμϋνη από την αντύδραςη του ςυζύγου τησ , τον ξαναρωτϊει. Σότε, ο 37χρονοσ Λουκϊσ αρχύζει να διηγεύται την ιςτορύα των δύο κοριτςιών. Πριν 15 χρόνια, ο Λουκϊσ όταν παντρεμϋνοσ με μια ϊλλη γυναύκα, τη Φριςτύνα, που εύχαν κϊνει μαζύ δύο κορύτςια, την ύλβια και την Ωρτεμη . Ϊνα απόγευμα αββϊτου, η Φριςτύνα όθελε να πϊει τα κορύτςια ςτουσ αγώνεσ ςτύβου. Όμωσ ποτϋ δεν ολοκλόρωςαν αυτό τη διαδρομό. το δρόμο για το ςτϊδιο, η Φριςτύνα ϋχαςε τον ϋλεγχο του αυτοκινότου και τρϊκαρε με ϊλλα 2 αυτοκύνητα. Μετϊ την κηδεύα των τριών αγαπημϋνων προςώπων του, ο Λουκϊσ πόγε ςτο ςπύτι του και πόρε μονϊχα μια φωτογραφύα των κοριτςιών. Όμωσ, αφού θα ϋφευγε από το ςπύτι που τόςο πολύ του θύμιζε τα παιδιϊ του και τη γυναύκα του αποφϊςιςε να προτεύνει ςτουσ γονεύσ του να μεύνουν ςε εκεύνο το ςπύτι και εκεύνοσ να ϋμενε ςτο πατρικό του, ώςπου να γύνει καλϊ και να ςυνϋρθει από το ςοκ. Ενώ λοιπόν ο Λουκϊσ ϋλεγε το παρελθόν του ςτην οικογϋνεια του, τα δϊκρυα τρϋχανε ποτϊμι από τα κουραςμϋνα μϊτια του. Σα δύο αγόρια του τον αγκϊλιαςαν ςφιχτϊ, αλλϊ η γυναύκα του εύχε μεύνει ϊφωνη. Αργότερα μετϊ από το μεςημεριανό τουσ, αφού η Αθηνϊ όταν πολύ ςκεπτικό, ανακούνωςε ςτον ςύζυγό τησ, την απόφαςη που εύχε πϊρει. Η Αθηνϊ όθελε να φύγει για ϋνα μικρό διϊςτημα από το ςπύτι και να πόγαινε ςτην μητϋρα τησ μαζύ με τα 2 παιδιϊ τησ. Ϊνιωθε πωσ τόςο καιρό ζούςε ς’ ϋνα ψϋμα, πωσ ο ςύζυγοσ τησ δεν τησ αποκϊλυψε την αλόθεια. Ο Λουκϊσ προςπϊθηςε πολύ να την πεύςει να μεύνει, αφού γι’ αυτόν όταν ό,τι πολυτιμότερο εύχε. Όμωσ εκεύνη θεώρηςε καλύτερο να εγκαταλεύψει το ςπύτι τησ μαζύ με τα παιδιϊ τησ . Ϊτςι, ϋφυγε για το πατρικό τησ. Μόλισ ϋφταςε, η μητϋρα τησ αναρωτόθηκε τι να εύχε ςυμβεύ αφού ϋβλεπε την κόρη τησ να κλαύει. Η Αθηνϊ αφού ταχτοπούηςε τα παιδιϊ τησ ςτα δωμϊτιϊ τουσ, εύπε ςτην μητϋρα τησ πώσ εύχε η κατϊςταςη. Η 60χρονη Αλύκη, μητϋρα τησ Αθηνϊσ, προςπαθούςε να την καθηςυχϊςει αναφϋροντασ όςα εύχε κϊνει ο Λουκϊσ για εκεύνη και τα παιδιϊ τουσ. Όμωσ η Αθηνϊ ϋμενε αμετακύνητη ςτην απόφαςό τησ.
- 36. ΓΤΜΝΑΙΟ Λ.Σ. ΜΟΦΟΦΩΡΙΟΤ ΛΑΜΙΑ 36 Σην επόμενη μϋρα, ενώ η Αθηνϊ πηγαύνει τα παιδιϊ τησ ςτισ τϊξεισ τουσ, βλϋπει τον Λουκϊ ϋξω από την πόρτα του ςχολεύου των παιδιών. Η Αλύκη εύχε ειδοποιόςει τον Λουκϊ να περϊςει από το ςχολεύο, αφού εκεύ βρύςκονταν η Αθηνϊ. Η Αθηνϊ προςπϊθηςε να αποφύγει το ςύζυγό τησ, όμωσ εκεύνοσ την ακολούθηςε μϋχρι το αυτοκύνητο. Εκεύ η Αθηνϊ ρώτηςε την αιτύα τησ επύςκεψησ του Λουκϊ. Εκεύνοσ τησ εύπε ϋχει μετανιώςει που δεν εύπε τύποτα , αλλϊ δεν ϋνιωθε ωραύα όταν μιλούςε για το θϋμα τησ παλιϊσ του οικογϋνειασ. Μόλισ ςκεφτόταν το παρελθόν του, ςτενοχωριόταν πϊρα πολύ. Η Αθηνϊ μόλισ ϊκουςε τα λόγια του Λουκϊ, τον αγκϊλιαςε δυνατϊ και ζότηςε ςυγγνώμη πϊρα πολλϋσ φορϋσ για το λόγο που εγκατϊλειψε το ςπύτι τουσ. Ϊτςι, φύγανε μαζύ κατευθεύαν για το ςπύτι τουσ. ε 3 ώρεσ, ο Λουκϊσ πόγε και πόρε τα παιδιϊ απ’ το ςχολεύο. Εκεύνα τρϋχανε γρόγορα γρόγορα, για να πϊνε ςτον μπαμπϊ τουσ. Ο Λουκϊσ τουσ πόγε ςτη γιαγιϊ τουσ για να την αποχαιρετόςουν και ύςτερα πόγανε ςτο ςπύτι τουσ και εύδαν τη μητϋρα τουσ να μαγειρεύει. Φαρούμενα τα παιδιϊ κϊθιςαν ςτο τραπϋζι και ςυζότηςαν για την μϋρα ςτο ςχολεύο . Όςο ο καιρόσ περνούςε, η Αθηνϊ ϋπειςε τον Λουκϊ να πϊει τα αγόρια ςτο νεκροταφεύο για να δουν τισ αδερφϋσ τουσ. Ο Λουκϊσ δϋχτηκε και επιςκεπτόταν όςο πιο ςυχνϊ μπορούςαν τα μικρϊ κοριτςϊκια. Και ϋτςι, η οικογϋνεια ενώθηκε και δεν ξαναχώριςε ΠΟΣΕ!
- 37. ΓΤΜΝΑΙΟ Λ.Σ. ΜΟΦΟΦΩΡΙΟΤ ΛΑΜΙΑ 37 «Η περιπέτειά μου» Λένα Φαντζή Ϊνα πρωινό ςαββατοκύριακο ξύπνηςα και εύδα το ξυπνητόρι. Ϊγραφε 6:30, ξαναϋπεςα ςτο κρεβϊτι μου και ςκεφτόμουν τι θα κϊνω όλη την ημϋρα. Ξαφνικϊ ϊκουςα παρϊξενουσ θορύβουσ που προϋρχονταν από την κουζύνα. Υοβόθηκα, ϋτρεξα και ξύπνηςα την αδερφό μου και τησ εύπα τι γινόταν εκεύ ϋξω, αλλϊ αυτό δεν με πύςτευε. Σησ εύπα να πϊμε να το διαπιςτώςουμε, πόγαμε ϋξω και οι θόρυβοι ςταμϊτηςαν. Σελικϊ πϋραςε το δικό τησ. Ξαφνικϊ μόλισ κϊναμε 2-3 βόματα, ακούςτηκαν πϊλι. Η αδερφό μου εύπε: -Ϊχεισ δύκιο Λϋνα. -το εύπα και δεν με πύςτεψεσ. -Λεσ να ανακαλύψουμε από πού προϋρχονται; -ύγουρα. Πόγαμε μϋςα ςτο δωμϊτιο και φορϋςαμε τα ρούχα μασ. Όταν βγόκαμε ϋξω ςκεφτόκαμε πωσ οι θόρυβοι μπορεύ να προϋρχονται από τον δρόμο. Σησ εύπα πωσ ςύγουρα δεν όταν από ϋξω γιατύ ακούγονταν από μϋςα. Χϊξαμε παντού και
- 38. ΓΤΜΝΑΙΟ Λ.Σ. ΜΟΦΟΦΩΡΙΟΤ ΛΑΜΙΑ 38 δεν βρόκαμε τύποτα και πουθενϊ. Ανούγαμε ντουλϊπια και πϊλι όμωσ τύποτα δεν βλϋπαμε. Ξαφνικϊ εύπα: -Δόμητρα μόπωσ εύναι μϊταιεσ οι προςπϊθειεσ μασ; -Εγώ λϋω να μην τα παρατόςουμε τώρα που αρχύςαμε να εξερευνούμε την κουζύνα. -Καλϊ ασ ςυνεχύςουμε. Κούταξα το ρολόι μου και εύδα πωσ ο δεύκτησ εύχε ςταματόςει. -Δόμητρα το ρολόι μου χϊλαςε. -Σι; -Αυτό που ϊκουςεσ μόλισ τώρα. -Ψωωωχχχχ. Πϊει καταςτραφόκαμε, για μιςό λεπτό, ο μπαμπϊσ φορϊει ϋνα ρολόι. Δεν πϊσ να του το πϊρεισ για λύγο, για να ξϋρουμε τι ώρα εύναι να δούμε πότε θα ςταματόςουμε; -Οκ.. ϋφυγα. -Πρόςεχε όμωσ γιατύ ο ςκύλοσ κοιμϊται και ϊμα ξυπνόςει την βϊψαμε. -Οκ… Καθώσ ϋμπαινα ςτο δωμϊτιο επικρατούςε απόλυτη ηςυχύα. Μόνο το ροχαλητό του μπαμπϊ ακουγόταν. Ωνοιξα το ςυρτϊρι και το πόρα ςτα γρόγορα, το ϋκλειςα ςιγϊ-ςιγϊ και πόγα ϋξω. -Δόμητρα το πόρα. -Ωντε τι ϋκανεσ τόςη ώρα; -Εεεε μϋχρι να το βρω…….. -Καλϊ ασ μην χϊνουμε χρόνο, δεν εύναι η κατϊλληλη ςτιγμό. Πόγαμε ϋξω και κϊναμε ηςυχύα να αφουγκραςτούμε, αν ακούγονταν ακόμη . Ξαφνικϊ ακούςτηκε ϋνα ντρύν ντρύν.
- 39. ΓΤΜΝΑΙΟ Λ.Σ. ΜΟΦΟΦΩΡΙΟΤ ΛΑΜΙΑ 39 -Δόμητρα τι όταν αυτό; -Δεν ϊκουςα τύποτα. -Ακούςτηκε πϊλι, τώρα το ϊκουςε; -Σώρα το ϊκουςα. -άςωσ θα ξύπνηςε ο ςκύλοσ. -Μϊλλον. -Ασ ςυνεχύςουμε. -Δόμητρα θυμϊςαι που ςόμερα θα ϋρθουνε τα ξαδϋρφια μασ από την Μαλεςύνα; -Αααα ναι. -Λϋσ να τα περιμϋνουμε, ϋτςι κι αλλιώσ η ώρα εύναι 7:30, όπου να ναι θα ξυπνόςει και η μαμϊ. -Καλϊ ασ τα περιμϋνουμε κι αυτϊ. Ξημϋρωςε όλοι ξυπνόςανε και η ώρα πόγαινε 11:30. τισ 12:00 θα ερχόντουςαν η Μαρύα και ο Κώςτασ τα ξαδϋρφια μασ. Πόγε 12:01, επιτϋλουσ ϋφταςαν. -Γεια ςασ παιδιϊ.(εγώ και η αδερφό μου) -Γεια ςασ και εςϊσ. (Μαρύα, Κώςτασ) -Θϋλουμε να ςασ πούμε πωσ ϋχουμε να εξιχνιϊςουμε ϋνα μυςτόριο.
- 40. ΓΤΜΝΑΙΟ Λ.Σ. ΜΟΦΟΦΩΡΙΟΤ ΛΑΜΙΑ 40 -Σι μυςτόριο; -Θα ςασ το πούμε πϊνω γιατύ εύναι μεγϊλο. Ϊτςι πόγαμε επϊνω και τουσ τα εύπαμε όλα. -Α τώρα καταλϊβαμε. -ουτ ακούγονται. -Πϊμε;
- 41. ΓΤΜΝΑΙΟ Λ.Σ. ΜΟΦΟΦΩΡΙΟΤ ΛΑΜΙΑ 41 -Ναι. - Παιδιϊ όρθε το φαγητό. -Ψχ.. Δεν θα προλϊβουμε. -Πϊμε να φϊμε λύγο και μετϊ να το βρούμε. -Οκ. Υϊγαμε και ανεβόκαμε τρϋχοντασ επιτϋλουσ να βρούμε τι όταν. Ο Κώςτασ πληςύαςε ςτο ντουλϊπι και ξαφνικϊ ϋκανε ϋνα βόμα πύςω, ϊνοιξε ςιγϊ-ςιγϊ το ντουλϊπι. Ϊβγαινε πολύ νερό, εύχε πλημμυρύςει κυριολεκτικϊ όλο το ςπύτι . Βγϊλαμε τα πρϊγματα που εύχε μϋςα και φωνϊξαμε τον μπαμπϊ τησ Μαρύασ και του Κώςτα. -Να εδώ μπαμπϊ, κούτα. -Αααα εδώ εύναι. -Όμωσ, Δόμητρα, δεν τον ϋχουμε επιςκευϊςει τον ςωλόνα ακόμη, για να δούμε τι κϊνει αυτόν τον αποκρουςτικό θόρυβο κϊθε πρωύ. -Λοιπόν ασ πϊρουμε τηλϋφωνο ϋναν υδραυλικό καλύτερα , για να μην χαλϊςουμε τον ςωλόνα.
- 42. ΓΤΜΝΑΙΟ Λ.Σ. ΜΟΦΟΦΩΡΙΟΤ ΛΑΜΙΑ 42 Ϊτςι πόραμε τηλϋφωνο και ςε 10 λεπτϊ ο υδραυλικόσ όταν εδώ. πϊςαμε τον ςωλόνα όμωσ το ςφυρύ κόλληςε δεν ϋςπαγε ϊλλα κομμϊτια. Ωραγε τι όταν αυτό που εύχε κολλόςει εκεύ; -Λοιπόν ωσ εδώ εντϊξει; -Εντϊξει μπορεύτε να φύγετε μην ςασ καθυςτερούμε, θα το ςυνεχύςουμε εμεύσ. Ϊτςι φϋραμε εκεύ ϋνα εργαλεύο κϊτι ϋςπαγε όμωσ ο θόρυβοσ ακουγόταν όλο και πιο πολύ δυνϊμωνε-δυνϊμωνε και ςε κϊποια ςτιγμό ςταμϊτηςε εντελώσ. -Καθύςτε λύγο. Η Λϋνα κούταξε μϋςα ςτον ςωλόνα να δει εϊν υπόρχε κϊτι που εμπόδιζε το εργαλεύο να ςπϊςει το τελευταύο κομμϊτι. -Καλϊ μϋχρι να βρεύτε τι εύναι πϊω να ταΐςω το βατραχϊκι μου. -Καλϊ τρϊβα. Η Δόμητρα πόγε αλλϊ το ενυδρεύο που εύχε τον βϊτραχο όταν ϊδειο. -Ωραγε πού να πόγε ο φουκαριϊρησ ο βϊτραχοσ; -Δεν ϋχω ιδϋα. -Α κρύμα και τον εύχα ςυμπαθόςει. -Ωςε μασ μωρϋ και εςύ. -Καλϊ πωσ κϊνεισ ϋτςι θα τον βρούμε που θα πϊει. -Θα ςυμφωνόςουμε με την Λϋνα.. Πόγαμε να το πούμε ςτον μαμϊ μασ να δούμε τι θα κϊνουμε. -Μαμϊ.. -Σι ϋγινε παιδύ μου. -Ϊχαςα τον βϊτραχό μου. -Καλϊ θα πϊρουμε ϊλλον.
- 43. ΓΤΜΝΑΙΟ Λ.Σ. ΜΟΦΟΦΩΡΙΟΤ ΛΑΜΙΑ 43 -Δεν θϋλω ϊλλον. -Καλϊ δεν μπορώ να κϊνω κϊτι παραπϊνω. Καθώσ πόγε να πετϊξει την τροφό του, επειδό μϊλλον εύχε εξαφανιςτεύ, ϋπεςε ϋνα ϋντομο κϊτω. Ξαφνικϊ ακούςτηκε ϋνα: -ΚΡΟΑΞ.. -Ο βϊτραχοσ εύναι. -Α πϊλι αυτόσ προξϋνηςε όλη αυτόν την φαςαρύα. -Ϊλα μαμϊ να τον βγϊλουμε από εκεύ μϋςα. -Βλϋπεισ Δόμητρα που τον βρόκαμε. -Ναι. Υορϋςαμε γϊντια και με αρκετό θα ϋλεγα δυςκολύα τον βγϊλαμε. Ο βϊτραχοσ επϋςτρεψε ςτο ενυδρεύο του και ο ςωλόνασ επιςκευϊςτηκε. -Και αυτό το μυςτόριο λύθηκε. -Σα καταφϋραμε. -Θα ϋχουμε τώρα την ηςυχύα μασ χωρύσ πρωινούσ θορύβουσ.
- 44. ΓΤΜΝΑΙΟ Λ.Σ. ΜΟΦΟΦΩΡΙΟΤ ΛΑΜΙΑ 44 Υϊγαμε ϋτςι από ϋνα παγωτό και όρθε η ώρα να φύγουν τα παιδιϊ. -Γεια ςασ παιδιϊ.. -Γεια ςασ. -Πότε θα τα ξαναπούμε; -ύντομα πϊντωσ. Ϊτςι και αυτό το μυςτόριο λύθηκε διαπιςτώνοντασ ότι ο πρωινόσ θόρυβοσ όταν το ΒΑΣΡΑΦΙ…. Όλοι ξαφνιαςτόκαμε αλλϊ όταν μια από τισ πιο μυςτηριώδεισ περιπϋτειϋσ μασ.